Beleidsregels kwaliteit kinderopvang Enkhuizen 2005

Nota-toelichting

1. Algemeen

De kwaliteit van de kinderopvang moet goed zijn geregeld. Dat is in de eerste plaats nodig voor kinderen en hun ouders of verzorgers; voor kinderen is de periode dat zij worden opgevangen in een kindercentrum of dat zij door tussenkomst van een gastouderbureau door een gastouder worden opgevangen, de belangrijkste ontwikkelingsfase in hun leven. Maar ook degenen die (voornemens zijn) een kindercentrum of gastouderbureau (te gaan) exploiteren hebben baat bij duidelijke en herkenbare regels. Goede kwaliteitsregels hebben verder een maatschappelijk belang. Aanbieders en afnemers van kinderopvang hebben daarom samen kwaliteitseisen opgesteld voor de kinderopvang in Nederland. De MC groep (Maatschappelijk Ondernemers Groep), de Branchevereniging Ondernemers in de kinderopvang en BOinK (Belangenvereniging van Ouders in de Kinderopvang) hebben die afspraken vastgelegd in een door vertegenwoordigers van deze organisaties op 13 oktober 2004 ondertekend convenant (convenant Verantwoorde kinderopvang: verdere stappen naar de toekomst’). De daarin vastgelegde afspraken zijn basiseisen voor kwaliteit; het staat individuele kinderopvangondernemers uiteraard vrij daarin verder te gaan. De eisen die in - het convenant worden gesteld aan de houder van een kindercentrum of gastouderbureau hebben gediend als uitgangspunt voor de Beleidsregels kwaliteit kinderopvang en daarmee ook voor de Beleidsregels kwaliteit kinderopvang Enkhuizen 2005. Het convenant bevat geen nadere opleidingseisen voor beroepskrachten, noch de voorwaarden waaronder en de mate waarin beroepskrachten in opleiding kunnen worden belast met de verzorging en opvang van kinderen. Deze eisen en voorwaarden zijn geregeld in de collectieve arbeidsovereenkomst kinderopvang en worden aldus in het convenant als een gegeven beschouwd.

Verder is van de gelegenheid gebruikt gemaakt om nader te duiden welke personen, werkzaam bij een kindercentrum of gastouderbureau in het bezit dienen te zijn van een verklaring omtrent het gedrag, afgegeven volgens de Wet Justitiële documentatie of afgegeven volgens de Wet op de justitiële

documentatie en op de verklaringen omtrent het gedrag.

Deze beleidsregels zijn geschreven voor houders van kindercentra en gastouderbureaus om hen duidelijkheid te bieden op welke wijze in de praktijk aan een aantal specifieke globale (kwaliteits)normen van de Wetkinderopvang dient te worden voldaan. Deze beleidsregels zijn tevens

bedoeld als houvast voor het (eerstelijns)toezicht door het college van burgemeester en wethouders, uitgevoerd door de GGD. Ten slotte bieden deze beleidsregels ook ouders duidelijkheid over wat zij tenminste mogen verwachten aan basiskwaliteit bij een kindercentrum of gastouderbureau.

Beleidsregels zijn voor degene die verplicht is tot naleving van de betrokken wettelijke voorschriften niet bindend. Uitgangspunt is echter dat, wanneer conform het gestelde in deze beleidsregels wordt gehandeld, er op vertrouwd mag worden dat de desbetreffende wettelijke regels in voldoende mate worden nageleefd.

Indien een kinderopvangondernemer echter op een andere gelijkwaardige of betere wijze aan de betreffende wettelijke voorschriften kan voldoen, vinden deze beleidsregels geen toepassing.

De toezichtkaders die de GGD hanteert bij de uitvoering van de toezichtwerkzaamheden zijn ingericht op het onderscheid tussen de naleving van de wettelijke kwaliteitsvoorschriften en de naleving van de

Beleidsregels kwaliteit kinderopvang. Een en ander komt voorts expliciet tot uitdrukking in de inspectierapporten die de GGD vaststelt.

Artikelsgewijs

Artikel 1

Uit de aanhef van artikel 1 van de Wet kinderopvang blijkt dat de in die wet al gedefinieerde begrippen ook voor de toepassing van deze regeling gelden. Zij hoeven dus niet opnieuw in deze regeling gedefinieerd te worden. Dit geldt bijvoorbeeld voor begrippen als gastouderbureau.

Dagopvang (onder b) wordt verzorgd door een kindercentrum en heeft betrekking op de opvang van kinderen tot de leeftijd waarop zij het basisonderwijs kunnen volgen. Onder dagopvang wordt hele of

halve dagopvang begrepen. Aangezien in de begripsomschrijving geen begrenzing gedurende de dag is aangebracht, valt tevens 24-uurs opvang (opvang zowel overdag als ‘s avonds en/of’s nachts) onder de reikwijdte van deze regeling. Buitenschoolse opvang wordt verzorgd door een kindercentrum en kan bestaan uit voorschoolse opvang, naschoolse opvang en opvang tijdens de schoolvakanties of een combinatie van beiden (onder c). In de omschrijving van een stamgroep (onder e) wordt gesproken overeen vaste groep kinderen in een passend ingerichte ruimte. Onder passend ingericht wordt begrepen: in ovëreenstemming met het aantal en de leeftijd van de op te vangen kinderen. Dat houdt in dat de inrichting van de ruimte een structureel karakter heeft en geschikt voor meerdere activiteiten die voor de betreffende leeftijdsgroep geschikt zijn. Passend wil ook zeggen dat de inrichting veilig moet zijn.

Artikel 2

Deze bepaling geeft aan dat een kindercentrum dient te beschikken over een pedagogisch beleidsplan. Het pedagogisch beleidsplan is een belangrijke toetssteen voor ouders. Het pedagogische beleid dient te leiden tot verantwoorde kinderopvang, dat wil zeggen kinderopvang waarbij sprake is van de volgende vier competenties (tweede lid, onder a):

1) het bieden van voldoende veiligheid voor het kind;

2) het bieden van voldoende mogelijkheden voor de kinderen om persoonlijke competentie te ontwikkelen;

3) het bieden van voldoende mogelijkheden voor de kinderen voor het ontwikkelen van sociale competenties;

4) overdracht van normen en waarden.

Deze competenties worden in overleg met de oudercommissie in een pedagogisch beleidsplan uitgewerkt (verwezen zij naar artikel 60, eerste lid, onder a, van de wet). Aangezien ouders ook moeten weten in welke stamgroep hun kind zit en welke leidsters bij welke groep horen, bevat het

beleidsplan tevens de werkwijze, samenstelling en de maximale omvang van de stamgroepen (tweedelid, onder b). Een belangrijk onderdeel van de pedagogische praktijk daarbij is de wijze waarop beroepskrachten met de kinderen omgaan, oftewel de leidster-kind interactie. Hierbij wordt aandacht besteed aan de fysieke omgeving waarde kinderen worden opgevangen, groepsprocessen, het activiteitenaanbod en het gebruik van spelmateriaal. Verder geeft een pedagogisch beleidsplan aan op welke wijze het zogenaamde open-deuren beleid wordt gevoerd. In dat gevat maken kinderen gebruik van verschillende ruimtes en verlaten hun stamgroep (tweede lid, onder c). Het tweede lid, onder d heeft betrekking op de beschrijving van de wijze waarop beroepskrachten worden ondersteund door andere volwassenen in situaties, zoals beschreven in artikel 3, zesde en zevende lid, en artikel 4, zevende en achtste lid. Het ligt in ) de rede dat het pedagogische beleid een vertaling krijgt per vestiging. In ieder geval wordt het beleidsplan, waar nodig, uitgewerkt naar de soorten kinderopvang die de houder aanbiedt.

Artikel 3

Er moeten duidelijke regels zijn voor het aantal kinderen dat een beroepskracht ten hoogste mag opvangen; het gaat dan om het aantal gelijktijdig aanwezige kinderen. Het uitgangspunt van dit artikel is: verantwoorde kinderopvang met vaste groepen in een eigen ruimte (stamgroepen), maar een zogenaamd open-deuren beleid moet mogelijk zijn.

Het vierde lid voorziet voor dagopvang in de mogelijkheid tot het voeren van een zogenaamd opendeuren beleid. De kinderen mogen bij activiteiten de stamgroep verlaten. De maximale omvang van de stamgroep wordt in die situaties tijdelijk losgelaten. Het aantal kinderen per beroepskracht blijft van kracht, toegepast op het totale aantal aanwezige kinderen op de locatie. Het vijfde lid biedt houders van kindercentra, die dagopvang (van tenminste tien aaneengesloten uren per dag) bieden de mogelijkheid gedurende ten hoogste drie uur per dag (niet aaneengesloten) minder beroepskrachten in te zetten dan volgens het tweede, derde of vierde lid is voorgeschreven. Aan de inzet van minderberoepskrachten zit vanzelfsprekend een grens. Ten minste de helft van het aantal beroepskrachten dient gedurende deze drie uur ingezet te worden. Houders van kindercentra kunnen deze drie uur naar eigen inzicht over de dag verdelen, niet dien verstande dat de verminderde inzet van beroepskrachten aan het begin en einde van de dag respectievelijk tijdens middagpauzes kan plaatsvinden. Voor kindercentra met een beperkt aantal openingsuren, bijvoorbeeld halve dagopvang of opvang gedurende acht uur per dag, is er geen roostertechnische noodzaak tot afwijking van de leidster-kind ratio met drie uren per dag, maar kan de tijdsduur van deze afwijking beperkt worden tot bijvoorbeeld de tijd dat de beroepskrachten pauze hebben. Wanneer tijdens de toegestane perioden met minder beroepskrachten slechts één beroepskracht in het kindercentrum wordt ingezet, dient ingevolge het zesde lid ten minste een volwassene ter ondersteuning van deze beroepskracht aanwezig te zijn. Opgemerkt dient te worden dat bij beduidend minder kinderen - bijvoorbeeld aan het begin of aan het eind van de dag - het uiteraard ook is toegestaan met een beroepskracht minder te werken, mits dit conform de zogenaamde leidster-kind ratio is. Indien een beroepskracht conform de leidster-kind ratio alleen op een kindercentrum aanwezig is, bijvoorbeeld bij een klein kindercentrum, dan dient een achterwachtfunctie geregeld te zijn. Het gaat daarbij om een andere volwassene die in ingeval van calamiteiten, waarbij de veiligheid van de opgevangen kinderen in het geding is, beschikbaar is. De houder van het kindercentrum beschrijft in het pedagogische beleidsplan hoe hij deze achterwachttunctie heeft vormgegeven (verwezen zij naar artikel 2, tweede lid, onder d).

Het moet duidelijk zijn dat er een voorziening is getroffen.

Artikel 4

Buitenschoolse opvang vindt evenals dagopvang plaats in stamgroepen. De stanigroep bestaat uitten hoogste twintig kinderen. In het derde lid wordt geregeld dat de leidster-kind ratio één beroepskracht per tien kinderen bedraagt.

Het gaat voor alle duidelijkheid in dit geval om kinderen in de leeftijd vanaf vierjaar tot de leeftijd, waarop het basisonderwijsvoor die kinderen eindigt. In afwijking hiervan kunnen 8 tot 12-jarige kinderen in groepen van ten hoogste dertig kinderen worden opgevangen, waarbij een leidster-kind ratio van 1:15 van toepassing is en de inzet van een extra volwassene vereist is (vierde lid). Het vijfde lid voorziet voor buitenschoolse opvang in de mogelijkheid tot het voeren van een zogenaamd opendeuren

beleid. De kinderen mogen bij activiteiten de stamgroep verlaten. De maximale omvang van de stamgroep wordt in die situaties tijdelijk losgelaten. Het aantal kinderen per beroepskracht blijft van

kracht, toegepast op het totale aantal aanwezige kinderen op de locatie. Het zesde lid biedt houders van kindercentra die gedurende hele dagen (in schoolvakanties of tijdens vrije dagen) buitenschoolse opvang bieden de mogelijkheid, evenals bijdagopvang, gedurende drie niet aaneengesloten uren per dag minderberoepskrachten in te zetten dan volgens het derde of vierde lid is ) voorgeschreven. De buitenschoolse opvang dient dan wel ten miste tien aaneengesloten uren per dag open te zijn. Vindt de buitenschoolse opvang voor of na schooltijd dan wel op een vrije middag plaats dan mag de houder van een kindercentrum gedurende een halfuur minder beroepskrachten inzetten, aangezien de buitenschoolse opvang in die gevallen in uren beperkt is. Net zoals bij dagopvang is de verminderde inzet van beroepskrachten, gedurende de dag, gekoppeld aan te onderscheiden perioden. Wanneer tijdens deze perioden slechts één beroepskracht wordt ingezet, bepaalt het zevende lid dat in het kindercentrum ten minste een vplwassene ter ondersteuning van deze beroepskracht aanwezig dient te zijn. Deze eis heeft te maken met de veiligheid van de kinderen.

Ingeval slechts één beroepskracht bij een kindercentrum aanwezig is, dan dient ingevolge het achtste lid erin te zijn voorzien dat een andere volwassene in geval van calamiteiten de beroepskracht kan ondersteunen.

Artikel 5

Huisvesting is een belangrijk onderdeel van de kwaliteit. In dit artikel wordt bepaald dat voor elk kind minimaal 3,5 m2 bruto oppervlak speelruimte in de groepsruimte aanwezig is. Speelruimtes dienen passend te zijn ingericht voor spelen en rusten. Bij de inrichting van de binnenspeelruimte dient verder rekening te worden gehouden met het aantal kinderen dat van een ruimte gebruik maakt en met de leeftijd van de kinderen. Voor elk kind’ betekent dat ieder kind ook daadwerkelijk over minimaal 3,5 m2 bruto speelruimte kan beschikken Het gaat daarbij om het totale aantal vierkante meters die beschikbaar zijn in de groepsruimtes. Indien andere ruimten als speelruimte zijn ingericht, dan wordt deze ruimte evenredig toebedeeld aan de groepsruimte. Dit betekent bijvoorbeeld een speelhal, die door meerdere groepen wordt gebruikt, kan worden meegerekend. De bruto oppervlakte van de speelhal wordt in dat geval gedeeld door het aantal groepen en dit wordt opgeteld bij de oppervlakte van de groepsruimte. Dat betekent dat de in die ruimte aanwezige kasten, stoelen, tafels en verwarmingen niet worden afgetrokken van de bruto oppervlakte. Slaapkamers kunnen alleen dan worden meegerekend indien deze ruimtes ook daadwerkelijk als speelruimte wordt gebruikt (dus niet een vaste slaapkamer met vaste bedden, maar wel een slaapruimte met stretchers die na het slapen van de kinderen kunnen worden verwijderd).

Artikel 6

Voor de allerjongste kinderen tot circa 1,5 jaar beschikt elk kindercentrum dat dagopvang biedt over afzonderlijke slaapruimten, afgestemd op de aantallen kinderen.

Artikel 7

Dit artikel geeft aan dat de buitenspeelruimte voor kinderen die gebruik maken van dagopvang aangrenzend aan het kindercentrum dient te zijn gesitueerd; bovendien afgestemd op de leeftijd van de kinderen, veilig en toegankelijk voor kinderen. Bij buitenschoolse opvang is de buitenspeelruimte bij voorkeur aangrenzend aan het kindercentrum. Wanneer dat niet het geval is, mag een buitenspeelruimte voor buiten- schoolse opvang ook in de directe nabijheid liggen, mits toegankelijk en

veilig bereikbaar. Als het bijvoorbeeld gaat om een openbare speeltuin/-ruimte gaat, dan moet die speeltuin/ruimte daadwerkelijk open zijn op de tijden dat de kinderen worden opgevangen. Evenals de binnenruimte dient de buitenruimte voor spel geschikt te zijn ent e zijn ingericht in overeenstemming met de behoeften en mogelijkheden van de kinderen. Daarbij dient rekening te worden gehouden met het aantal kinderen dat van een ruimtegebruik maakt en met de leeftijd van de kinderen. De speelruimte bestaat per aanwezig kind minimaal 3 m2bruto oppervlakte. Met ‘aanwezig kind’ wordt gedoeld op in het kindercentrum aanwezige kinderen, niet noodzakelijkerwijs buitenspelend.

Artikel 8

Een kindercentrum dient voldoende veilig te zijn en een voor kinderen gezonde omgeving te bieden.

Daartoe voert de houder ingevolge artikel 51 van de wet een verantwoord veiligheids- en gezondheidsbeleid. De Wet kinderopvang eist op dit punt van de houder een risico-inventarisatie. Om tot een weldoordacht beleid te komen, moet de ondernemer inzicht hebben in alle risico’s die zich in

een kindercentrum (inclusief de buitenruimte) kunnen voordoen en maatregelen treffen die deze risico’s afdoende beperken. Dit kan per kindercentrum verschillend zijn. Zonder dat inzicht zal een dergelijk beleid niet veel meer zijn dan een beleid, gebaseerd op incidenten, waarbij geen prioriteiten worden gesteld of planmatig wordt gewerkt aan structurele oplossingen voor gesignaleerde problemen. Om tot een dergelijk beleid te komen biedt dit artikel een aantal opdrachten aan de ondernemer. Zo moet elke ondernemer in een schriftelijk document (de risico-inventarisatie) de veiligheids- en gezondheidsrisico’s beschrijven.

Verder legt de ondernemer in een plan van aanpak, als onderdeel van de risico- inventarisatie, vast welke maatregelen binnen welke termijn genomen zijn respectievelijk worden in verband met die risico’s. Deze bepaling is opgenomen om te voorkomen dat deze maatregelen kunnen worden uitgesteld. Ten aanzien van de risico-inventarisatie met betrekking tot de veiligheid zij volledigheidshalve opgemerkt dat de lijst van ongevallen (vierde lid) in ieder geval betrekking heeft op ongevallen, waarbij een arts of tandarts is ingeschakeld of een ziekenhuisbezoek noodzakelijk was.

Voorts gaat het om ongevallen die met een zekere regelmaat terugkeren, ook al hoeft in die gevallen de arts of tandarts niet te worden ingeschakeld en is een bezoek aan een ziekenhuis niet aan de orde.

Gezien het belang van de risico-inventarisatie voor de gehele organisatie is tevens bepaald dat elk personeelslid van dit document kennis moet kunnen nemen (vijfde lid). De houder kan dit op vele manieren doen. Hoewel dit niet expliciet is vermeld, geldt dit uiteraard ook voor iedere wijziging van de risico-inventarisatie. De ondernemer is vrij in de wijze waarop hij het personeel betrekt bij de risicoinventarisatie.

De risico-inventarisatie is ook openbaar voor ouders. Dat laatste vloeit voort uit artikel 53 van de wet. Ingevolge dat artikel dient de houder ouders wier kinderen in een kindercentrum worden opgevangen te informeren over het te voeren beleid, daaronder mede begrepen het beleid op het terrein van veiligheid en gezondheid. Een risico-inventarisatie is een actueel document, toegesneden op het vigerende gebruik van de accommodatie. In verband daarmee zal een risicoinventarisatie jaarlijks moeten worden uitgevoerd (zesde lid).Voorkomen moet worden dat het beleid en de risico-inventarisatie een statisch karakter krijgen. Tegen deze achtergrond wordt tevens een risico-inventarisatie uitgevoerd na een ingrijpende verbouwing (daaronder begrepen uitbreiding) of gewijzigd gebruik van de accommodatie (bijvoorbeeld een extra babygroep of een nieuwe stamgroep voor de buitenschoolse opvang). De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij de houder. Voor alle duidelijkheid zij erop gewezen dat de oudercommissie ingevolge artikel 60, eerste lid, onder b, van de wet over een voorgenomen besluit met betrekking tot de risico-inventarisatie een adviesrecht toekomt.

Artikel 9

De Wet kinderopvang geeft in artikel 50, eerste lid, onder andere aan dat de houder ter uitvoering van de norm verantwoorde kinderopvang aantoonbaar aandacht besteedt aan de opleidingseisen van de beroepskrachten en de voorwaarden waaronder en de mate waarin beroepskrachten in opleiding

kunnen worden belast met de verzorging en opvang van kinderen. Hieraan is op de volgende wijze invulling aangegeven. In het Convenant kwaliteit kinderopvang dat aanbieders en afnemers zijn overeengekomen, is vastgelegd dat de houder zorgt voor voldoende en goed opgeleid personeel.

Tegelijkertijd vermeldt het convenant dat de afspraken uit de collectieve arbeidsovereenkomst kinderopvang onverkort gelden. Daarin zijn onder andere de opleidingseisen opgenomen. In verband hiermee is in dit artikel verwezen naar de collectieve arbeidsovereenkomst als aangrijpingspunt voor de opleidingseisen.

Artikel 10

Het eerste lid van dit artikel bevat een interpretatie van artikel 50, tweede lid, en artikel 90, derde lid, van de wet. Deze artikelen bepalen dat personen werkzaam bij een kindercentrum in het bezit dienen

te zijn van een verklaring omtrent het gedrag, afgegeven volgens de Wet justitiële documentatie of de Wet op de justitiële documentatie en op de verklaringen omtrent het gedrag. Aangegeven is nu om welke personen het concreet gaat. Dat betreft de houder, de bestuurder of de werknemer met een arbeidsovereenkomst (ongeacht of het een arbeidsovereenkomst voor bepaalde of onbepaalde tijd betreft dan wel om voltijd of deeltijdwerk).Vrijwilligers en stagiaires zonder stagecontract vallen hier dus niet onder. Het tweede lid geeft aan dat het ingeval van werknemers moet gaan om personen werkzaam op de locatie waar kinderen worden opgevangen. Dat betekent bijvoorbeeld dat kantoorpersoneel (bijvoorbeeld beleids- en stafmedewerkers, administratieve medewerkers), werkzaam op de hoofdvestiging, niet zijnde een kindercentrum, niet noodzakelijkerwijs hoeft te beschikken over een dergelijke verklaring omtrent het gedrag.

Een houder of bestuurder van een kindercentrum dient vanwege diens verantwoordelijkheid echter in alle gevallen te beschikken over een dergelijke verklaring. Het derde lid regelt dat werknemers die als

uitzendkracht werkzaam zijn slechts de eerste maal dienen te voldoen aan artikel 50, derde lid, van de wet Dit laat onverlet dat de houder, wanneer hij redelijkerwijs mag vermoeden dat een persoon niet langer voldoet aan de eisen voor het afgeven van een verklaring omtrent het gedrag, een nieuwe

verklaring kan verlangen.

Artikel 11

Dit artikel geeft aan dat een gastouderbureau, net zoals een kindercentrum dient te beschikken over een pedagogisch beleidsplan. Gelet op het bijzondere karakter van gastouderopvang is het beleidsplan op onderdelen afwijkend van het plan, waarover een kindercentrum dient te beschikken.

Dit komt bijvoorbeeld in het pedagogisch beleidsplan tot uitdrukking in de eisen die aan gastouderschap worden gesteld.

Artikel 12

Net zoals bij kindercentra hebben ondernemers die een gastouderbureau exploiteren een actieve rol bij het controleren van de veiligheids- en gezondheidsrisico’s aan de hand van een jaarlijkse inventarisatie van de risico’s die kinderen lopen in woningen waar gastouderopvang plaatsvindt. Dit kan de woning van de vraagouder of de woning van de gastouder zijn. Om die reden wordt in dit artikel in algemene bewoordingen gesproken over de woning waar gastouderopvang plaatsvindt. De opzet van de risico-inventarisatie lijkt op die voor kindercentra, maar is toegespitst op het gegeven dat woningen geïnspecteerd worden door gastouderbureaus. Daardoor is het mogelijk dat de GGD de veiligheid en de gezöndheid van de woning waarde gastouderopvang plaatsvindt, kan beoordelen op basis van de door het gastouderbureau uitgevoerde risico-inventarisatie. Om zeker te zijn dat een gastouder of een vraagouder zijn medewerking verleent aan de risico-inventarisatie, is van belang dat de gastouder of vraagouder hiermee instemt.

Het ligt in de rede dat dit wordt vastgelegd in de overeenkomst die een gastouder! vraagouder sluit met de houder van een gastouderbureau. In welke overeenkomst één en ander wordt vastgelegd, hangt af van de plaats waarde opvang plaatsvindt, ofwel in de woning van de gastouder ofwel in die van de vraagouder. Ondernemers behoeven eerst zes maanden na 1 januari 2005 aan deze regel te voldoen.

Artikel 13

Deze bepaling moet worden bezien in het licht van de rol van het gastouderbureau. Het gastouderbureau dient voorwaarden te scheppen voor een kwalitatief goede opvang. De werkzaamheden van een gastouderbureau hebben betrekking op de totstandbrenging en begeleiding van de gastouderopvang. Daarbij gaat het om het resultaat van die werkzaamheden, namelijk dat die werkzaamheden moeten leiden tot gastouderopvang die bijdraagt aan een goede en gezonde ontwikkeling van het kind. Zo moeten bijvoorbeeld gastouders aangeven mee te zullen werken aan de risico-inventarisatie (artikel 12) en aan minimaal één huisbezoek per jaar door een medewerker van het betreffende gastouderbureau (artikel 13).

Artikel 14

Wat betreft de toelichting op dit artikel zij verwezen naar de toelichting op artikel 9.

Artikel 15

Dit artikel bevat een interpretatie van artikel 56, derde lid, en artikel go, derde lid, van de wet. Deze artikelen bepalen dat personen werkzaam bij een gastouderbureau in het bezit dienen te zijn van een verklaring omtrent het gedrag, afgegeven volgens de Wet justitiële documentatie of de Wet op de justitiële documentatie en op de verklaringen omtrent het gedrag. Aangegeven is nu om welke personen het concreet gaat.

Dat betreft de houder, de bestuurder, dan wel het hoofd van het gastouderbureau of de bemiddelingsmedewerker met een arbeidsovereenkomst (ongeacht of het een arbeidsovereenkomst voor bepaalde of onbepaalde tijd betreft dan wel om voltijd of deeltijdwerk). Deze interpretatie van bovengenoemde artikelen laat onverlet dat gastouders (waaronder de volwassen huisgenoten van de gastouder die bij opvang worden ingezet) op grond van dezelfde artikelen altijd over een dergelijke verklaring dienen te beschikken.

Artikel 16

Dit artikel bevatten aanzien van het pedagogisch beleidsplan en de risico-inventarisatie die door een houder van een gastouderbureau dient te worden opgesteld verschillende overgangstermijnen. Eerst na het verstrijken van deze overgangstermijnen dient aan de artikelen 2 en 11 respectievelijk 12 te worden voldaan.