Beleidsregels Schuldhulpverlening gemeente Midden­-Delfland 2025

Ondertekening

Toelichting Beleidsregels Schuldhulpverlening Midden-Delfland 2025

Per 1 juli 2012 is de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (hierna: Wgs) van kracht geworden. De Wgs heeft er voor gezorgd dat de schuldhulpverlening binnen het bestuursrechtelijke kader van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) valt. Beslissingen in het kader van de Wgs worden hiermee vatbaar voor bezwaar en beroep. Binnen dat kader is het van belang goed vast te leggen hoe het schuldhulpverleningsaanbod er uit ziet en aan welke voorwaarden burgers moeten voldoen om hiervoor in aanmerking te komen. Deze beleidsregels bieden de juridische grondslag voor de te nemen besluiten. Met het vaststellen van deze beleidsregels is het duidelijk wat de rechten en de plichten van de verzoeker zijn.

Op 1 januari 2021 is de Wgs herzien. Hiermee is de Wgs toegankelijk geworden voor iedereen. Vroegsignalering is een verplichting geworden voor alle gemeenten.

De inwoner is en blijft zelf verantwoordelijk voor de eigen financiële situatie, maar de gemeente zet zich maximaal in om hem of haar daar zoveel mogelijk bij te ondersteunen. Bijvoorbeeld bij het in kaart brengen van schulden of het invullen van formulieren. Dit doen we samen met onze ketenpartners.

Halvering looptijd minnelijke en wettelijke schuldsanering

Inwoners met schulden kunnen een verzoek doen bij de gemeente om hulp en ondersteuning te krijgen bij het regelen van hun schulden. De gemeente gaat dan namens de verzoeker een regeling treffen met schuldeisers om deze schulden af te lossen. Dit wordt de Minnelijke schuldsanering natuurlijke personen genoemd. Als het niet lukt om tot een regeling te komen, wordt op verzoek van de inwoner een verzoek gedaan bij de rechtbank voor toelating tot de Wettelijke schuldsanering. Na afloop van het schuldhulpverleningstraject, in een minnelijke traject, wordt de resterende schuld kwijtgescholden. Begin 2023 is een wetsvoorstel aangenomen waardoor de looptijd van een Wsnp-traject per 1 juli 2023 is gehalveerd van 36 naar (minimaal) 18 maanden.

Ook is er besloten om de looptijd van een Msnp-traject te verkorten tot (minimaal) 18 maanden. In deze beleidsregels is de nieuwe looptijd van een Msnp opgenomen. Tevens hebben de gemeente en diens ketenpartners hun dienstverlening hierop aangepast. Denk hierbij aan het aanpassen werkprocessen, brieven, correspondentie en ICT. Om de slagingskans van Msnp-trajecten te bevorderen, vergroot het college momenteel de schulddienstverlening op het gebied van coaching, begeleiding en nazorg. De begeleiding wordt zo kort als kan en zo lang als nodig is ingezet, afhankelijk van de persoonlijke situatie van inwoners. Uitgangspunten hierbij zijn maatwerk en duurzame gedragsverandering.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1begripsbepalingen

De begrippen in het tweede lid onder a tot en met e en g tot en met p behoeven geen nadere toelichting.

De Wgs kent het begrip 'verzoeker' om de persoon mee aan te duiden, die zich tot het college wendt voor schuldhulpverlening. De Algemene wet bestuursrecht kent dit begrip niet. Door het begrip 'verzoeker' in de beleidsregels ook van toepassing te laten zijn op personen, die een aanvraag schuldhulpverlening indienen als bedoeld in artikel 4:2 van de Awb alsmede die personen die toegelaten zijn tot de schuldhulpverlening, voorkomen we dat we voor personen in verschillende stadia in het schuldhulpverleningstraject verschillende begrippen moeten gebruiken.

Artikel 2doelgroep gemeentelijke schuldhulpverlening

Schuldhulpverlening staat in principe open voor alle inwoners van de gemeente Midden-Delfland van 18 jaar en ouder. Er kan echter slechts een aanbod worden gedaan aan Nederlanders of aan personen, die daaraan worden gelijkgesteld. Dit is onder andere van toepassing op vreemdelingen, die rechtmatig verblijf houden in Nederland. Bij de bepaling wie gelijkgesteld worden met Nederlanders, wordt verwezen naar artikel 3, vierde lid van de Wgs.

Naar aanleiding van de inschrijving in de Basisregistratie personen (BRP) wordt beoordeeld of iemand inwoner is van de gemeente Midden-Delfland. Als de inschrijving niet overeenkomt met de feitelijke verblijfplaats van verzoeker, kan het college oordelen dat iemand toch geen inwoner van de gemeente is.

Bij gehuwden of geregistreerd partnerschap met een verbintenis in gemeenschap van goederen, kan een betaal- of schuldregeling alleen voor beide partners worden opgezet. De aanvraag schuldhulpverlening moet gezamenlijk worden ingediend en door beiden zijn ondertekend. De betaal­ of schuldregeling voor alle schulden van beiden partners wordt gebaseerd op basis van de gezamenlijke aflossingscapaciteit. Bij een huwelijk of een geregistreerd partnerschap waarbij sprake is van huwelijksvoorwaarden is de hoofdregel dat twee aparte aanvragen moeten worden ingediend.

Wanneer echter in dergelijke gevallen alle schulden op beide partners verhaald kunnen worden en de gezamenlijke aflossingscapaciteit gelijk is aan die voor ieder afzonderlijk bij elkaar opgeteld, kan om praktische redenen worden gehandeld als ware zij in gemeenschap van goederen getrouwd.

Zelfstandigen

Ook (ex-)zelfstandigen komen in Midden-Delfland in aanmerking voor schuldhulpverlening. De gemeente voert deze hulpverlening niet zelf uit, maar maakt hiervoor gebruik van de expertise van het Regionaal Bureau Zelfstandigen van de gemeente Rotterdam.

Niet-rechthebbende partner

Wanneer een van de partners niet-rechtmatig in Nederland verblijft, is schuldbemiddeling niet mogelijk. Bij het berekenen van de aflossingscapaciteit kan geen rekening gehouden worden met de niet-rechthebbende partner. Ook de inkomensgrondslag is gebaseerd op een alleenstaande. Dit terwijl voor de niet-rechthebbende partner wel kosten gemaakt worden voor zaken zoals kleding en voedsel.

Ook in geval van één of meerdere kinderen zonder geldig verblijfsrecht wordt geen minnelijke regeling aangeboden. In voorkomende gevallen kunnen wel andere vormen van schuldhulpverlening worden aangeboden, zoals advies over het zelf regelen en aflossen van schulden, budgetbeheer en een budgetcursus. Indien nodig wordt doorverwezen naar flankerende hulpverlening, zoals Schuldhulpmaatje of het Maatschappelijk Team voor ondersteuning.

Artikel 3vroegsignalering

In het kader van preventie is in de Wgs opgenomen dat gemeenten verplicht zijn om vroeg signalering uit te voeren. Dit betekent dat gemeenten signalen ontvangen van signaalpartners over (beginnende) betalingsachterstanden en hierop anticiperen om te voorkomen dat betalingsachterstanden verder toenemen of (problematische) schulden ontstaan. Op deze manier kunnen we vroegtijdig acteren en snel hulp bieden om erger te voorkomen.

De gemeente Midden-Delfland voert al enkele jaren vroegsignalering uit. Instrumenten die wij onder meer inzetten om signalen op te volgen zijn: huisbezoeken, telefonisch contact, brieven en e-mails.

Artikel 4verzoek en aanvraag schuldhulpverlening

Het aanbieden van schuldhulpverlening gebeurt in twee stappen. De eerste stap is de melding bij de gemeente met de vraag om ondersteuning bij het oplossen van een schuldsituatie (het verzoek). Deze melding vindt doorgaans telefonisch of digitaal met een webformulier plaats bij de Klantmanager Schuldhulpverlening. Het verzoek tot schuldhulpverlening leidt tot een indicatiegesprek.

Op grond van artikel 4 van de Wgs vindt dit indicatiegesprek uiterlijk binnen 4 weken na indienen van het verzoek plaats. Het streven bij de gemeente Midden-Delfland is dat het indicatiegesprek binnen twee weken na de eerste melding plaatsvindt. In geval van een bedreigende situatie, zoals een gedwongen woningontruiming of een dreigende afsluiting van gas, licht of water, schrijft de Wgs voor dat dit indicatiegesprek zo snel mogelijk, doch uiterlijk binnen drie werkdagen plaatsvindt.

Tijdens het indicatiegesprek wordt de situatie van de verzoeker beoordeeld. Dit gebeurt aan de hand van de gegevens, die de verzoeker op verzoek heeft meegenomen naar het gesprek. Beoordeeld wordt of het indienen van een aanvraag zinvol is. Wanneer het indienen van een aanvraag niet zinvol is, wordt uitleg gegeven waarom. Dit kan bijvoorbeeld zijn omdat verzoeker zelf in staat wordt geacht een betalingsregeling te treffen met zijn schuldeisers of omdat een van de weigeringsgronden, zoals vermeldt in artikel 6 van deze beleidsregels, van toepassing is. In ieder geval wordt tijdens dit gesprek advies gegeven over de situatie en de stappen die verzoeker kan nemen. Hierbij kan een verwijzing plaatsvinden naar een andere vorm van hulpverlening.

Ook wanneer tijdens het indicatiegesprek wordt vastgesteld dat het indienen van een aanvraag niet zinvol is, kan een aanvraag worden ingediend. Het staat de verzoeker immers altijd vrij een aanvraag in te dienen. Op grond van artikel 4:2 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) dient een aanvraag schriftelijk te worden ingediend. De aanvraag dient te worden ondertekend en bevat ten minste de naam en het adres van de aanvrager; de dagtekening; en een aanduiding van het besluit dat wordt gevraagd.

De verzoeker moet bij zijn aanvraag alle gegevens en bescheiden overleggen die voor de beslissing nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen. De aanvraag moet, mits aan de bovengenoemde voorwaarden is voldaan, binnen de wettelijke afhandelingstermijn van 8 weken (art. 4:13 lid 2 Awb) worden afgehandeld.

Artikel 5aanbod van schuldhulpverlening

Wanneer het college overgaat tot het aanbieden van schuldhulpverlening, kunnen diverse producten worden ingezet. Elk aanbod is maatwerk. Dit gebeurt door een beoordeling te maken van de schuldensituatie en door het beoordelen van de persoon van de verzoeker. In aansluiting op het door het kabinet geformuleerde uitgangspunt 'meer selectieve en gerichte toepassing van schuldhulpverlening en nazorg' zal realistisch gekeken worden naar de 'regelbaarheid' van het schuldenpakket en de 'regelbaarheid' van de verzoeker. Bij de beoordeling worden onder andere de volgende factoren betrokken: de mate van zelfredzaamheid van de verzoeker; de motivatie en vaardigheden van de verzoeker; de aanwezigheid van psychosociale problematiek en/of de aanwezigheid van verstandelijke of lichamelijke beperkingen; de hoogte van het schuldenpakket; het soort schulden; en het aantal schuldeisers.

Het aanbieden van integrale schuldhulpverlening staat voorop: er wordt niet alleen gewerkt aan het oplossen van het schuldenprobleem, maar ook aan de onderliggende oorzaak/oorzaken van de schulden. Schulden mogen geen belemmering vormen voor participatie. Onze dienstverlening is er daarom op gericht de financiële zelfredzaamheid en de participatie van onze inwoners zoveel mogelijk te vergroten.

Artikel 6verplichtingen

In artikel 6 van de Wgs is een inlichtingenplicht opgenomen voor de verzoeker, die een beroep doet op schuldhulpverlening. Deze verplichting is letterlijk overgenomen in het eerste lid van dit artikel. Naast de in het eerste lid genoemde inlichtingenplicht, dient de verzoeker alle medewerking te verlenen die nodig is voor de uitvoering van de wet. Deze verplichting vloeit voort uit artikel 7 van de Wgs.

De in het tweede lid onder a tot en met f genoemde lijst verplichtingen zijn niet limitatief. Afhankelijk van het product en de situatie van de verzoeker kunnen aanvullende verplichtingen gelden. In ieder geval wordt van de verzoeker verwacht dat hij op afspraken verschijnt wanneer hij wordt uitgenodigd, gedurende het traject geen nieuwe schulden aangaat en deelneemt aan een cursus gericht op het voorkomen van (nieuwe) schulden wanneer dit noodzakelijk wordt geacht.

De verzoeker dient zich daarnaast in ieder geval naar vermogen in te spannen om zijn inkomen te verruimen. Onder deze verplichting valt het, in geval van werkloosheid of parttime werk, het aanvaarden van iedere vorm van algemeen geaccepteerde arbeid. Verzoeker moet dan ook actief solliciteren en moet dit op verzoek ook kunnen aantonen. Het gaat hierbij om een inspanningsverplichting.

Met zowel de inlichtingenplicht als de verplichting mee te werken, wordt een beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van de verzoeker.

Het niet of in onvoldoende mate nakomen van verplichtingen kan leiden tot het weigeren of beëindigen van het schuldhulpverleningsaanbod. Een dergelijk besluit zal, gezien de verstrekkende gevolgen, niet lichtzinnig genomen worden. In voorkomende gevallen waartoe tot weigering of beëindigen wordt besloten, wordt de verzoeker een maal een hersteltermijn geboden, waarin alsnog informatie kan worden verstrekt en/of de gevraagde medewerking kan worden verleend. De duur van de hersteltermijn die geboden wordt is afhankelijk van de gevraagde gegevens en/of de gevraagde medewerking.

In het derde lid van dit artikel is uitdrukkelijk opgenomen dat de inlichtingenplicht en de medewerkingsplicht gelden vanaf het moment dat een verzoek wordt gedaan tot schuldhulpverlening tot en met het moment dat het schuldhulpverleningstraject wordt afgesloten.

Artikel 7weigeren van schuldhulpverlening

In dit artikel is aangegeven in welke situaties of op welke gronden het college het verzoek of de aanvraag schuldhulpverlening kan weigeren.

Niet voldoen aan verplichtingen

Zoals ook beschreven bij de toelichting op het voorgaande artikel, is het de eigen verantwoordelijkheid van de verzoeker om op afspraken te verschijnen, tijdig de benodigde gegevens in te leveren of mee te werken aan het traject. Wanneer onvoldoende aan deze verplichtingen wordt voldaan, kan het college het verzoek of de aanvraag om schuldhulpverlening weigeren. De daarbij gestelde hersteltermijnen dienen redelijk te zijn. Over het algemeen is twee weken voldoende, maar de redelijkheid van de termijn hangt af van het type verplichting. Na verzuim wordt in ieder geval altijd minstens één hersteltermijn geboden.

Motivatie

Goede motivatie is naast het nemen van eigen verantwoordelijkheid, cruciaal in het doen slagen van de schuldhulpverlening. Daarom kan het college de aanvraag schuldhulpverlening weigeren, wanneer de verzoeker zich in de ogen van het college voor de schuldhulpverlening benodigde (flankerende) hulpverlening niet zoekt of aanvaart. Een van de hoofdpunten van integrale schuldhulpverlening is immers dat ook de onderliggende oorzaak van de financiële problemen wordt aangepakt. Zonder deze (flankerende) hulp is de kans dat het traject mislukt groot en is maatschappelijke investering in het traject ongewenst.

Geen stabiele woon- of leefsituatie

Een langdurig traject zoals een schuldbemiddelingstraject of het maken van betalingsregelingen is niet zinvol wanneer er geen stabiele woon- of leefsituatie is en er ook geen uitzicht is op verandering binnen drie maanden. Het risico op nieuwe schulden, voortijdige uitval of achteruitgang in inkomsten is in dergelijke gevallen te groot. In eerste instantie ligt de verantwoordelijkheid voor het stabiel krijgen van de woon- en leefsituatie bij de verzoeker. Wel kan in het indicatiegesprek advies gegeven worden over de stappen die de verzoeker kan nemen om zijn situatie te veranderen.

Eerder een schuldhulpverleningstraject doorlopen

Wanneer iemand in een voorliggende periode al een keer een schuldhulpverleningstraject, al dan niet succesvol, doorlopen heeft en zich opnieuw voor schuldhulp meldt, kan dit een reden zijn het aanbod te weigeren. In principe is een schuldhulpverleningstraject een voorziening waar men eenmalig gebruik van kan maken. Het is immers de bedoeling dat iemand na afronding van een traject weer schuldenvrij en financieel zelfredzaam is. Toch komt het voor dat iemand, om wat voor reden dan ook, na een eerder traject opnieuw in de schulden geraakt en zich nogmaals meldt voor hulp. De redenen om iemand (tijdelijk) uit te sluiten van schuldhulp zijn onder andere gelegen in het feit dat schuldeisers na een afgerond traject niet snel geneigd zijn opnieuw hun medewerking te verlenen aan een minnelijk en/of wettelijk traject. Daarnaast zijn de middelen die beschikbaar zijn voor de schuldhulpverlening niet onuitputtelijk.

Er is bewust onderscheid gemaakt in de duur van uitsluiting tussen het minnelijke en het wettelijke schuldtraject. De WSNP is het laatste middel wat ingezet kan worden om schuldenvrij te geraken. Om in aanmerking te komen voor de WSNP dient eerst een minnelijk traject te zijn doorlopen, welke niet succesvol kan worden afgerond. Na een eerder doorlopen WSNP-traject komt iemand de eerste tien jaar niet opnieuw in aanmerking voor het een WSNP- traject. Een eventueel nieuw minnelijk traject opstarten kan wel eerder. Er zijn echter schuldeisers, zoals de Belastingdienst, die in de tien jaar volgend op het eerste WSNP-traject niet meewerken aan het tot stand brengen van een schuldregeling.

De kans op het opnieuw slagen van schuldbemiddeling na een eerder minnelijk traject is groter dan na een WSNP-traject. Vandaar dat de gestelde termijn waarna men na een eerder minnelijk traject opnieuw voor hulp in aanmerking komt, korter is.

Fraude

Fraude moet bestreden en ontmoedigd worden. Dit komt ook naar voren in de gemeentelijke schuldhulpverlening. Onder fraude wordt verstaan: 'een opzettelijk handelen of nalaten waarbij misleiding wordt gebruikt om een wederrechtelijk voordeel te behalen ten koste van een bestuursorgaan'. Wanneer een door fraude ontstane schuld en/of wegens fraude opgelegde boete uitmaakt van het schuldenpakket waarvoor schuldhulpverlening wordt aangevraagd, kan dit een reden zijn de schuldhulpverlening te weigeren. Het moet in voorkomende gevallen gaan om een veroordeling, een fraudeschuld en/of een bestuurlijke sanctie die onherroepelijk is. Als de fraudeschuld en de bijbehorende boete al zijn afgelost, is dit geen reden het verzoek of de aanvraag af te wijzen.

Lopende scheidingsprocedure

Bij lopende echtscheidingsprocedures is over het algemeen sprake van een onduidelijke inkomens- en schuldensituatie. Zo lang de echtscheiding nog niet ingeschreven staat in de BRP, is een minnelijke schuldregeling nog niet mogelijk, omdat dan de definitieve schuldenlast nog niet bekend is. Het aanbieden van adviesgesprekken en/of budgetbeheer ter stabilisatie van de schulden is wel mogelijk.

Woning in verkoop

Wanneer de woning van de verzoeker nog in de verkoop staat, is de definitieve schuldenlast (nog) niet vast te stellen. Het opstarten van een minnelijke schuldregeling is dan nog niet mogelijk. In dergelijke gevallen kan wel een adviesgesprek en/of budgetbeheer ter stabilisatie van de schulden worden ingezet.

Regelbaarheid schulden

Een schuldregeling kan niet worden opgestart wanneer er sprake is van een niet-saneerbare schuld. Dit betreft bijvoorbeeld schulden bij het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) die te maken hebben met vergoedingen aan slachtoffers van misdrijven (zogenaamde Terwee-zaken). Hetzelfde geldt voor vorderingen van het CJIB zoals verkeersboetes (zgn. Mulderzaken) en strafrechtboetes (zgn. Strabiszaken) die zouden verjaren tijdens de termijn van de schuldenregeling. Het CJIB zal alleen meewerken aan minnelijke schuldregelingen wanneer deze schulden 100% worden afgelost. Lukt dit niet binnen de termijn van het minnelijke traject, dan moet de schuldenaar het restant na afloop van het traject alsnog betalen.

Bij weigering van een aanbod schuldhulpverlening ontvangt de verzoeker advies hoe verder te handelen en wordt hij/zij, indien mogelijk, doorverwezen naar andere hulpverlening.

Artikel 8beëindigingsgronden

In dit artikel is geregeld in welke gevallen het college de schuldhulpverlening kan beëindigen. Het kan gaan om de situatie dat de verzoeker niet of in onvoldoende mate heeft voldaan aan de in artikel 5 genoemde verplichtingen. Ook wanneer de verzoeker tot twee maal toe zonder bericht van verhindering vooraf niet verschijnt op een afspraak, kan de hulpverlening worden gestaakt. Hieronder volgt een korte toelichting op de andere genoemde redenen voor beëindiging:

Minnelijk traject niet geslaagd en WSNP niet mogelijk

Het kan zijn dat niet alle schuldeisers akkoord gaan met het voorstel wat gedaan wordt in het kader van een minnelijk traject. Er is dus geen schuldbemiddeling tot stand gekomen. In dergelijke gevallen resteert de WSNP. Er zijn echter gevallen denkbaar waarbij dit niet mogelijk is, bijvoorbeeld omdat iemand in de voorafgaande tien jaar al een WSNP-traject doorlopen heeft. Het college beëindigt in dergelijke gevallen de schuldhulpverlening.

WSNP-verklaring afgegeven

Zodra de gemeente de WSNP-verklaring heeft afgegeven, is het traject bij de gemeente afgerond en volgt beëindiging.

Aanbod gedaan op onjuiste of onvolledige gegevens

Het kan voorkomen dat een aanbod schuldhulpverlening is gedaan op onjuiste of onvolledige gegevens. Aan de hand van de juiste gegevens wordt in dergelijke situaties achteraf beoordeeld of het aanbod terecht Is geweest. Indien dit niet het geval is, volgt beëindiging.

Overlijden

Bij het overlijden van de verzoeker wordt het traject beëindigd.

Verhuizing

De schuldhulpverlening staat open voor de inwoners van Midden-Delfland. Bij verhuizing naar een andere gemeente ligt het aan de fase waarin het traject zich bevindt, of deze wordt beëindigd. In de indicatiefase (de fase waarin de schulden worden geïnventariseerd), vindt beëindiging en overdracht van het traject plaats. Ook wanneer de schuldregeling 'rond' is vindt overdracht plaats.

In de fase waarin de feitelijke schuldbemiddeling plaatsvindt, wordt dit eerst afgerond, waarna het traject wordt overgedragen na overleg met de gemeente waar de verzoeker naar toe verhuist.

Misdraging

Agressie, fysiek of verbaal, tegen medewerkers die belast zijn met de uitvoering van schuldhulpverlening is onacceptabel. Dit is de reden dat de schuldhulpverlening na misdraging van de verzoeker kan worden beëindigd. Belangrijk criterium voor het al dan niet beëindigen van de schuldhulpverlening is de vraag of de gedraging dermate ernstig is dat aangifte gedaan moet worden conform het Agressieprotocol gemeente Midden-Delfland.

Zelf in staat schulden te regelen

Na het doen van het aanbod kan blijken dat de verzoeker alsnog is staat wordt geacht zelf of met behulp van zijn omgeving zijn schulden te regelen. Dit kan aanleiding zijn het schuldhulpverleningstraject te beëindigen.

Niet langer passend

Er zijn situaties denkbaar waardoor het traject niet langer passend is. De verzoeker ontvangt bijvoorbeeld een erfenis of wint een loterij.

Geen/te weinig inspanningen leveren

Het behoort tot de eigen verantwoordelijkheid van de verzoeker zich tot het uiterste in te spannen om de aan de schulden ten grondslag liggende oorzaken op te lossen. Hieronder valt ook het gebruik maken van mogelijke hulpverlening door de verzoeker. Indien de verzoeker zich hiertoe niet naar vermogen inspant, wordt de schuldhulpverlening beëindigd. De maatschappelijke investering in de schuldhulpverlening is dan onverantwoord, omdat het traject nauwelijks kans van slagen heeft.

Op eigen verzoek

Indien verzoeker verzoekt om beëindiging van het traject, volgt beëindiging.

Traject is geslaagd

Indien het minnelijke traject doorlopen is en geslaagd is, wordt het schuldhulpverleningstraject beëindigd.

Artikel 9hardheidsclausule

In bijzondere gevallen kan het college ten gunste van de verzoeker afwijken van de bepalingen uit deze beleidsregels, maar niet van de in de wet zelf genoemde bepalingen. Hierbij moet worden opgemerkt dat dit alleen in bijzondere, zeer dringende, gevallen kan. Het gebruik maken van de hardheidsclausule moet worden beschouwd als uitzondering, en niet als regel. In verband met precedentwerking moet dan ook duidelijk worden gerapporteerd waarom in een bepaalde situatie afwijkend van de beleidsregels wordt beslist.

Artikel 10

Dit artikel behoeft geen toelichting.

Artikel 11

Dit artikel behoeft geen toelichting.