Verordening jeugdhulp gemeente Opmeer 2025

1. In deze verordening wordt onderscheid gemaakt tussen de volgende soorten voorzieningen:

• a.

  Algemene voorziening: voorziening op grond van de Jeugdwet die rechtstreeks toegankelijk is zonder toegangsbeoordeling of op basis van een beperkte toegangsbeoordeling.

• b.

  Andere voorziening: voorziening op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen, niet vallend onder de Jeugdwet.

• c.

  Individuele voorziening: op de jeugdige of zijn ouders toegesneden voorziening die door het college in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt verstrekt op basis van een besluit.

• d.

  Overige voorziening: overige jeugdhulp zoals bedoeld in artikel 2 Lokale algemene voorzieningen.

• e.

  Gebruikelijke hulp: de hulp en zorg die naar algemeen aanvaarde opvattingen in redelijkheid mag worden verwacht van de partner, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten die tot de leefeenheid van de inwoner behoren.

• f.

  Eigen kracht: het vermogen van een inwoner om zelf of met zijn of haar netwerk tot een niveau van zelfredzaamheid of maatschappelijke participatie te komen.

2. In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verder verstaan onder:

• a.

  Aanvraag: een verzoek van een belanghebbende om een besluit te nemen op grond van de Wet Jeugdhulp 2015.

• b.

  Doel: een concrete actie hoe het resultaat behaald kan worden. Doelen worden opgesteld om toe te werken naar dat gewenste resultaat.

• c.

  Familiegroepsplan: hulpverleningsplan of plan van aanpak opgesteld door de ouders, samen met bloedverwanten, aanverwanten of anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren.

• d.

  Intensiteit: de mate van ondersteuningsbehoefte en benodigde inzet die nodig is om het gewenste resultaat te bereiken. De intensiteiten zijn gekoppeld aan de ondersteuningsprofielen.

• e.

  Specialistische jeugdhulp: individuele voorziening zoals bedoeld in artikel 1 onder c zijnde voorzieningen voor jeugdhulp die een intensieve aanpak en/of hoge dan wel specifieke expertise vragen.

• f.

  Hoog-specialistische jeugdhulp: individuele voorzieningen zoals bedoeld in artikel 1 onder c zijnde voorzieningen voor jeugdhulp die een zeer intensieve aanpak en/of zeer hoge dan wel specifieke - vaak multidisciplinaire - expertise vragen.

• g.

  Lokale toegang: de voorziening die een gemeente heeft ingericht om hulp/ondersteuning te bieden aan jeugdige of gezin en tevens de lokale toegang tot (hoog)specialistische jeugdhulp. De gemeente Opmeer heeft dit geregeld binnen het wijkteam.

• h.

  Ondersteuningsprofiel: de aard van de ondersteuningsbehoefte van de inwoner gecategoriseerd in verschillende profielen.

• i.

  Perspectiefplan: een plan waarin de ondersteuningsbehoefte van de jeugdige of het gezin is vastgelegd samen met de resultaten en hoe deze te bereiken. Hierin wordt op verschillende leefgebieden de situatie in kaart gebracht om een effectieve ondersteuning voor de jeugdige of het gezin mogelijk te maken.

• j.

  Persoonsgebonden budget (pgb): bedrag waaruit namens het college betalingen worden gedaan voor diensten en andere maatregelen die behoren tot een individuele voorziening, en die een jeugdige en/of zijn ouder(s) van een derde heeft betrokken.

• k.

  Budgethouder: degene die de ondersteuning vanuit Jeugdhulp krijgt en dit in de vorm van een pgb ontvangt.

• l.

  Budgetbeheerder: de vertegenwoordiger die ingesteld is door de budgethouder en het pgb beheert en toezicht houdt op de kwaliteit van de met een pgb ingekochte ondersteuning.

• m.

  College: college van burgemeester en wethouders.

• n.

  hulp sociaal netwerk: hulp die wordt geleverd door een persoon uit het sociale netwerk die niet valt onder gebruikelijke hulp of hulp van een aanbieder;

• o.

  Resultaat: de uitkomst van de ingezette hulp/ondersteuning welke staat omschreven in een perspectiefplan.

• p.

  Wet: Jeugdwet

3. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet, de Regeling jeugdwet en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Het college draagt zorg voor een breed aanbod aan algemene voorzieningen die aansluiten op het aanbod van individuele voorzieningen. Een algemene voorziening is een voorziening op grond van de Jeugdwet die rechtstreeks toegankelijk is voor jeugdigen en ouders, zonder beoordeling of op basis van een beperkte beoordeling van het college.

2. Een algemene voorziening is in principe altijd voorliggend ten opzichte van een individuele voorziening.

3. Voor zover de hulpvraag met een algemene voorziening opgelost kan worden, bestaat er geen recht op een individuele voorziening op grond van de jeugdwet.

1. Het college stelt aan de hand van het aanbod aan algemene voorzieningen voor jeugdigen een pedagogische sociale basis beschikbaar. De pedagogische sociale basis bestaat uit alles wat bijdraagt aan het opgroeien, opvoeden en de ontwikkeling van jeugdigen. De pedagogische sociale basis is erop gericht om ondersteunings- en hulpvragen in een vroeg stadium te ondervangen en draagt bij aan de versterking en stimulering van de dragende samenleving, en biedt ondersteuning bij het versterken van de zelf- en samenredzaamheid van jeugdigen en ouders.

2. Het college vertaalt de pedagogisch sociale basis in het uitvoeringsplan Jeugd en Preventie dat zich richt op:

• ▪

  Het voorkomen van, het vroegsignaleren van en het vroeg interveniëren bij een risico op opgroei- en opvoedproblemen, psychische problemen en stoornissen;

• ▪

  Het versterken van het opvoedkundige klimaat;

• ▪

  Het bevorderen van de opvoedvaardigheden van ouders;

• ▪

  Het inschakelen, herstellen en versterken van de eigen mogelijkheden en het probleem-oplossend vermogen van de jeugdigen, hun ouders en de personen die tot hun sociale omgeving behoren;

• ▪

  Het bevorderen van de veiligheid van de jeugdigen in de opvoedsituatie.

1. Het college draagt zorg voor het beschikbaar stellen van aanbod van algemene (vrij) toegankelijke jeugdvoorzieningen. Hieronder valt, in ieder geval, het volgende aanbod:

• a.

  Preventieve opvoed- en opgroeiondersteuning aan de hand van (groeps-) bijeenkomsten, voorlichting, trainingen en cursussen

• b.

  Activiteiten gericht op (talent)ontwikkeling van jeugdigen

• c.

  Ambulante Jongerenwerk en Opbouwwerk

• d.

  Praktijk ondersteuning huisarts-jeugd (POH)

• e.

  Maatschappelijk werk

• f.

  Schoolmaatschappelijk werk binnen het onderwijs

• g.

  Pedagogische hulpverlening en expertise vanuit het wijkteam

• h.

  Advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling

• i.

  Onafhankelijke cliëntondersteuning;

1. Het college stelt zorg en ondersteuning in de wijk beschikbaar middels het wijkteam en is daarmee zoveel mogelijk in de buurt van jeugdigen en ouders die hulp zoeken. Het wijkteam werkt in die directe omgeving samen met genoemde voorzieningen in de wijk. Jeugdigen en ouders kunnen hier terecht voor simpele of uitgebreide vragen over:

• a.

  Opvoeding en opgroeien

• b.

  Wonen en samenleven

• c.

  Geldzaken

• d.

  Zorg en hulpmiddelen

• e.

  (Vrijwilligers-) werk en activiteiten in de buurt

2. Het wijkteam zorgt voor lichte individuele hulpverlening en algemene voorzieningen.

3. Het wijkteam beoordeelt namens het college, a.d.h.v. beoordelingscriteria zoals genoemd in hoofdstuk 5 van deze verordening, of de algemene voorzieningen voldoende aansluiten bij de hulpvraag van de jeugdige en/of ouders, en of aanvullende ondersteuning via individuele voorziening(en) nodig geacht wordt.

4. Het college kan nadere regels stellen waarin de taken van het wijkteam zijn opgenomen.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van specialistische jeugdhulp.

2. De volgende zorgvormen zijn kenmerkend voor specialistische jeugdhulp:

• a.

  Diagnostiek en behandeling generalistische basis GGZ;

• b.

  (Intensieve) ambulante begeleiding;

• c.

  Dagbesteding;

• d.

  Respijtzorg

3. De specialistische jeugdhulp wordt aan de hand van ondersteuningsprofielen/producten en intensiteiten afgegeven. Deze worden nader uitgewerkt in de door het college vast te stellen nadere regels.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van Hoog-specialistische jeugdhulp.

2. Hoog-specialistische jeugdhulp betreft zeer complexe, intensieve specialistische jeugdhulp, waarbij een klinische achtervang of spoedeisende ondersteuning (Crisis-zorg) noodzakelijk en 24/7 beschikbaar is. Er is sprake van meervoudige ernstige problematiek, die vraagt om een multidisciplinaire aanpak uit meerdere vormen van jeugdhulp

3. De volgende zorgvormen zijn kenmerkend voor hoog specialistische jeugdhulp:

• a.

  Diagnostiek en behandeling specialistische GGZ;

• b.

  Intensieve ambulante begeleiding;

• c.

  Dagbesteding/ dagbehandeling;

• d.

  Ambulante crisishulp;

• e.

  Forensische jeugdhulp

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van jeugdhulp met verblijf.

2. Jeugdhulp met verblijf is niet vrij toegankelijke 24-uurs ondersteuning met (hoog-)specialistische karakter voor jeugdigen die (tijdelijk) niet meer thuis kunnen wonen en die een veilige en geborgen plaats nodig hebben, al dan niet in combinatie met begeleiding en/of behandeling.

3. Jeugdhulp met verblijf bestaat uit de volgende vijf (5) zorgvormen:

• a.

  Pleegzorg

• b.

  Gezinshuizen

• c.

  Verblijf zonder behandeling

• d.

  Verblijf met behandeling

• e.

  Kortdurend verblijf (logeren en crisisverblijf)

4. De inzet van een voorziening voor verblijf is gericht op zo thuis mogelijk en dit kent de volgende uitgangspunten:

• a.

  Verblijf in een pleeggezin is voorliggend op de andere verblijfsvormen.

• b.

  Verblijf zo veel mogelijk in de eigen omgeving is voorliggend

• c.

  Wanneer een pleeggezin niet (langer) passend is, is een gezinsgerichte verblijfssetting, zoals een gezinshuis, voorliggend.

• d.

  Op het moment dat ook deze verblijfsvorm niet passend is, kan er gekeken worden naar verblijf zonder behandeling of verblijf met behandeling.

• e.

  Voor alle jeugdigen in verblijf is het streven dat zij kunnen terugkeren naar het eigen gezin, netwerk of uitstromen richting zelfstandig wonen.

• f.

  Jeugdhulp met verblijf wordt beschikt in etmalen op basis van daadwerkelijke inzet van de Jeugdhulpaanbieder.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van JeugdzorgPlus.

2. JeugdzorgPlus betreft een vorm van hulp die geboden wordt aan jeugdigen die niet bereikbaar zijn voor lichtere vormen van jeugdhulp of die zonder behandeling een gevaar vormen voor zichzelf of hun omgeving. JeugdzorgPlus omvat een plaatsing in een gesloten voorziening. De hulp heeft als doel om jeugdigen met ernstige gedragsproblematiek te behandelen en perspectief te bieden op een toekomst waarin zij verantwoord mee kunnen doen in de maatschappij.

3. Een machtiging tot plaatsing in een JeugdzorgPlus locatie kan slechts worden verleend indien naar het oordeel van de kinderrechter:

• a.

  Jeugdhulp noodzakelijk is in verband met ernstige opgroei- of opvoedingsproblemen die de ontwikkeling van de jeugdige naar volwassenheid ernstig belemmeren, en

• b.

  De opneming en het verblijf noodzakelijk zijn om te voorkomen dat de jeugdige zich aan deze jeugdhulp onttrekt of daaraan door anderen wordt onttrokken.

• c.

  Er geen minder ingrijpende mogelijkheden zijn om de opgroei- en opvoedingsproblemen te behandelen.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van dyslexiezorg bij ernstige dyslexie, bestaande uit:

• a.

  Diagnostiek bij een vermoeden van ernstige dyslexie;

• b.

  Behandeling van ernstige dyslexie.

2. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de afbakening van de in het eerste lid bedoelde dyslexiezorg en de doelgroep.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van medicatiecontrole.

2. Medicatiecontrole is in beginsel onderdeel van (hoog)specialistische jeugdhulp, zoals genoemd in artikel 4.1 en artikel 4.2.

3. Alleen wanneer de zorg, zoals genoemd in lid 2, is beëindigd kan medicatiecontrole als los product ingezet worden.

4. Medicatiecontrole kan alleen door een daartoe opgeleid medisch specialist, zoals een psychiater of arts Verstandelijk Gehandicapten, worden uitgevoerd.

1. Er is sprake van vervoer onder de jeugdwet als er vervoerd wordt naar een jeugdhulpinstelling, dan wel vorm van hulp die door de jeugdwet wordt gefinancierd.

2. Ouders/verzorgers zijn in beginsel verantwoordelijk voor vervoer. De jeugdhulpaanbieder onderzoekt of de jeugdige/gezin in staat is, al dan niet door het inzetten van het sociaal netwerk, te voorzien in het vervoer van en naar jeugdhulp.

3. Indien dit niet het geval is, kan het college een vervoerscomponent toewijzen. De Jeugdhulpaanbieder is dan verantwoordelijk voor het organiseren van het vervoer.

4. Besluit over vervoervoorzieningen buiten de regio West-Friesland en rolstoelvervoer, waarin ouders en/of netwerk de jeugdige niet zelf kunnen vervoeren, wordt na afstemming genomen door het college.

5. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van de voorwaarden waaronder een vervoersvoorziening kan worden toegekend.

1. Voor de bekostiging van zak- en kleedgeld voor pleegzorg hanteert het college de hiervoor opgestelde handreiking, waarbij zak- en kleedgeld al onderdeel uitmaakt van de vastgestelde tarieven voor pleegzorg.

2. Het college stelt een vergoeding beschikbaar aan de jeugdhulpaanbieder ingeval een jeugdige ten minste gedurende een maand voltijds verblijft in een voorziening en diens ouders niet aan deze kosten kunnen voldoen, zoals bedoeld in artikel 5a.1 in de Regeling Jeugdwet.

3. Het college maakt met de jeugdhulpaanbieders afspraken over de voorwaarden waarop deze vergoeding wordt verstrekt.

1. Het college maakt in het kader van de inkoop- of subsidierelatie met aanbieders op geaggregeerd niveau afspraken over in ieder geval de volgende aspecten van de individuele voorzieningen:

• a.

  Doelgroepen;

• b.

  Activiteiten;

• c.

  Doorlooptijd;

• d.

  Intensiteit;

• e.

  Kwaliteit;

• f.

  Beoogd resultaat; en

• g.

  Vermelding productcode iJw

2. De afspraken over deze aspecten zijn vastgelegd in de bij deze verordening horende nadere regels.

1. Jeugdigen en ouder(s) kunnen met hun hulpvraag terecht bij het college.

2. Het eerste contact over de hulpvraag met het college wordt aangemerkt als een aanvraag in de zin van de Algemene wet bestuursrecht als is voldaan aan de vormvoorschriften bedoeld in de artikelen 4:1 en 4:2 van de Algemene wet bestuursrecht.

3. Als een jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger jeugdhulp zelf wenst in te kopen met een pgb, dient hij daartoe een ondertekend perspectiefplan en een pgb-plan in als bedoeld in 6.1 van deze verordening. Dit wordt gezien als een aanvraag zoals bedoeld in lid 2 van dit artikel.

4. Als de jeugdige of ouder(s) daarom verzoeken, zorgt het college voor ondersteuning middels onafhankelijke clientondersteuning bij het verhelderen van de jeugdhulpvraag.

5. Het college bevestigt de ontvangst van een aanvraag schriftelijk. In de bevestiging informeert het college de jeugdige en/of ouder(s) over de gang van zaken na indienen van de aanvraag van hun rechten en plichten, tenzij de aanvraag direct kan worden afgehandeld.

6. Het college neemt het besluit op een aanvraag uiterlijk binnen acht weken na ontvangst en legt dit vast in een beschikking.

1. Het college zorgt voor de inzet van jeugdhulp na verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts naar een jeugdhulpaanbieder, als en voor zover de jeugdhulpaanbieder van oordeel is dat de inzet van jeugdhulp nodig is. Het college hanteert de volgende voorwaarden:

• a.

  Er kan alleen verwezen worden naar een gecontracteerde jeugdhulpaanbieder;

• b.

  De jeugdhulpaanbieder houdt zich aan de door de verwijzer genoemde hulpvraag en ondersteuningsbehoefte;

• c.

  De jeugdhulpaanbieder moet zich aan de afspraken met de gemeente houden als hij de jeugdhulpvraag na een verwijzing beoordeelt en onderzoekt. Deze afspraken staan in het contract of de subsidieafspraken.

• d.

  Er is geen sprake van een dubbele inzet van jeugdhulpfinanciering voor eenzelfde hulpvraag bij dezelfde zorgaanbieder.

2. Het college kent de individuele voorziening toe op grond van een verzoek om toewijzing. De betrokken jeugdhulpaanbieder doet dit verzoek om toewijzing.

3. Het college legt de inzet van de betreffende jeugdhulp vast in een beschikking en wordt verzonden aan de jeugdige en zijn ouders.

1. Het college zorgt voor de inzet van jeugdhulp die:

• a.

  De rechter of de gecertificeerde instelling nodig acht bij de uitvoering van een kinderbeschermingsmaatregel.

• b.

  Het college zorgt voor de inzet van jeugdhulp die de rechter, het openbaar ministerie, de inrichtingsarts of de directeur van de justitiële inrichting nodig acht bij de uitvoering van een strafrechtelijke beslissing of

• c.

  Die de gecertificeerde instelling nodig acht bij de uitvoering van jeugdreclassering

2. Voor toegekende voorzieningen via het justitieel kader verstrekt het college geen beschikking.

3. Indien de gecertificeerde instelling verwijst naar aanvullende jeugdhulp dient de gecertificeerde instelling een oplegger in bij het wijkteam. Er vindt altijd afstemming plaats over de benodigde inzet met het wijkteam. De gecertificeerde instelling stelt een oplegger op waarin de doelen en resultaten worden vastgelegd. Over de oplegger vindt afstemming plaats tussen de gecertificeerde instelling en de lokale toegang over de benodigde inzet en bij welke jeugdhulpaanbieder dit gewenst is.

1. De zorg voor kinderen in groep 3 tot en met groep 8 in het primair onderwijs met ernstige dyslexie, dyslexiezorg, valt onder de wet.

2. Voor dyslexiezorg geldt dat deze alleen toegankelijk is voor de jeugdige als op basis van het landelijke protocol de jeugdige hiervoor in aanmerking komt.

3. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de doorverwijzing naar (ernstige) dyslexiezorg.

1. Als bij het college een aanvraag om een individuele voorziening wordt ingediend, voert het college in samenspraak met de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger zo spoedig mogelijk een onderzoek uit overeenkomstig het tweede tot en met zevende lid en maakt zo spoedig mogelijk een afspraak voor een gesprek. In overleg met het college kunnen de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger de aanvraag lopende het onderzoek wijzigen.

2. Het college wijst voor het onderzoek op de mogelijkheid om gebruik te maken van een vertrouwenspersoon als bedoeld in artikel 2.5 van de wet en van onafhankelijke cliëntondersteuning als bedoeld in artikel 2.2.4, van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

3. Voordat het onderzoek van start gaat, kunnen de jeugdige of zijn ouder(s) het college een familiegroepsplan verstrekken. Het college brengt hen van deze mogelijkheid op de hoogte en stelt hen gedurende [(twee)] weken na de aanvraag in de gelegenheid het plan te overhandigen. Als de jeugdige of zijn ouder(s) daarom verzoeken, zorgt het college voor ondersteuning bij het opstellen van het familiegroepsplan.

4. Het college kan in overleg met de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger afzien van een onderzoek als de aanvraag wordt ingetrokken. Dat wordt schriftelijk bevestigd.

5. Het college onderzoekt wanneer een jeugdige of een ouder of een wettelijke vertegenwoordiger zich meldt met een vraag over jeugdhulp met de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger:

• a.

  Wat de hulpvraag van de jeugdige of zijn ouder(s) is en wat die hulpvraag heeft doen ontstaan;

• b.

  De behoeften, persoonskenmerken en voorkeuren van de jeugdige en zijn ouder(s), de veiligheid en ontwikkeling van de jeugdige en de gezinssituatie;

• c.

  Of sprake is van psychische problemen en stoornissen, psychosociale problemen, gedragsproblemen of een verstandelijke beperking van de jeugdige, opvoedingsproblemen van de ouder(s) of adoptie gerelateerde problemen, en zo ja dan onderzoekt het college achtereenvolgens:

  • I.

    Welke problemen of stoornissen dat zijn;

  • II.

    Welke hulp naar aard en omvang nodig is voor de jeugdige om, rekening houdend met zijn leeftijd en ontwikkelingsniveau, gezond en veilig op te groeien, te groeien naar zelfstandigheid en voldoende zelfredzaam te zijn en maatschappelijk te participeren;

  • III.

    Of en in hoeverre de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van de ouder(s) en van het sociale netwerk toereikend zijn om zelf de nodige hulp en ondersteuning te kunnen bieden; en

  • IV.

    Voor zover de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen ontoereikend zijn, de mogelijkheden om met de inzet van een algemene voorziening of individuele voorziening te voorzien in de nodige ondersteuning en hulp;

• d.

  Hoe bij de bepaling van de aangewezen vorm van jeugdhulp zo goed mogelijk rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouder(s);

• e.

  Indien van toepassing, hoe de toekenning van een individuele voorziening zo goed mogelijk kan worden afgestemd op andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, werk en inkomen.

6. Als de jeugdige of zijn ouder(s) een familiegroepsplan aan het college hebben overhandigd, betrekt het college dat plan bij het onderzoek. Bij het onderzoek wordt ook de jeugdige zoveel mogelijk betrokken en gehoord.

7. Bij het onderzoek wordt aan de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger medegedeeld welke mogelijkheden er bestaan om te kiezen voor de verstrekking van een pgb. De jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger wordt in begrijpelijke bewoordingen ingelicht over de gevolgen van die keuze.

1. Het college wint, met in achtneming van artikel 2.1, van het Besluit Jeugdwet, een specifiek deskundig oordeel en advies in, als het onderzoek of de beoordeling van een aanvraag dit vereist.

2. Het in het eerste lid bedoelde advies wordt uitgebracht door of onder verantwoordelijkheid van een adviseur die beschikt over een registratie als professional:

• a.

  Bij de Stichting Kwaliteitsregister Jeugd in het kwaliteitsregister jeugd;

• b.

  Bij het Nederlands Instituut van Psychologen in het register Kinder- en Jeugdpsychologen; of

• c.

  Op grond van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg in het BIG-register.

3. Het college treft voorzieningen waarmee is gewaarborgd dat het onderzoek en de voorbereiding van de besluitvorming via de gemeente op zorgvuldige wijze plaatsvindt, in het bijzonder door te voorkomen dat (medewerkers van) de organisatie die de jeugdhulp biedt of mogelijk gaat bieden, ook het advies geeft over het al dan niet toekennen van jeugdhulp of het daarop betrekking hebbende besluit neemt.

1. Bij het onderzoek stelt het college de identiteit van de jeugdige en zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger vast aan de hand van een door hen ter inzage verstrekt document als bedoeld in artikel 1, van de Wet op de identificatieplicht.

2. Ten aanzien van personen zonder de Nederlandse nationaliteit merkt het college voor de wet als geldig identiteitsbewijs aan:

• a.

  Een vreemdelingendocument van het type I, II, III, IV of EU/EER;

• b.

  Een verblijfskaart Ministerie van Buitenlandse Zaken (legale vreemdelingen);

• c.

  Een buitenlands paspoort; of

• d.

  Een vreemdelingendocument van het type W (asielzoekers).

1. Binnen 30 werkdagen na het onderzoek verstrekt het college aan de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger een schriftelijke weergave van het uitgevoerde onderzoek en het in verband daarmee gevoerde gesprek. Dit wordt vastgelegd in het perspectiefplan. Opmerkingen of latere aanvullingen van de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger worden door hen aan het perspectiefplan toegevoegd.

2. In het perspectiefplan worden afspraken opgenomen over het moment en de wijze waarop de resultaten van het perspectiefplan met de jeugdige en/of zijn ouders, het wijkteam en de jeugdhulpaanbieder worden besproken.

3. Het college zorgt ervoor dat de jeugdige en zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger de uitleg over de uitkomsten van het onderzoek hebben begrepen.

4. Als uit het perspectiefplan of de opmerkingen of latere aanvullingen van de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger blijkt dat een individuele voorziening is aangewezen of gewenst is, wordt het perspectiefplan door de jeugdige of de jeugdige en zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger ondertekend en door deze teruggestuurd.

5. Als uit het perspectiefplan blijkt dat gezamenlijke conclusie is dat de hulpvraag kan worden opgelost met eigen mogelijkheden en het eigen probleemoplossend vermogen, dan wel door gebruik van een andere of overige voorziening, dan wordt het perspectiefplan ondertekend door de jeugdige of de jeugdige en zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger en door deze teruggestuurd. In dat geval geldt het ondertekende perspectiefplan voor zover er een aanvraag was ingediend als intrekking van die aanvraag voor een individuele voorziening.

6. Het ondertekende perspectiefplan, wordt door het wijkteam opgeslagen in het registratiesysteem.

7. Het ondertekende perspectiefplan wordt, voor zover van toepassing voor een effectieve uitvoering van de individuele voorziening, door de jeugdige en/of zijn ouders, of in voorkomende gevallen door het wijkteam, gedeeld met de betrokken jeugdhulpaanbieder met inachtneming van de geldende privacyregelgeving.

8. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de inhoud van en de wijze waarop het gesprek zoals bedoeld in dit artikel wordt gevoerd.

1. In de beschikking op een aanvraag wordt vastgelegd:

• a.

  Tot welk besluit het college is gekomen en welke resultaten worden beoogd

• b.

  De motivering van het besluit en

• c.

  Op welke wijze bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

2. Indien de beschikking een besluit tot het geheel of gedeeltelijk verstrekken van de aangevraagde voorziening(en) betreft, wordt in ieder geval benoemd of de voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.

3. Het perspectiefplan wordt in de beschikking expliciet benoemd als integraal onderdeel van de beschikking.

4. Bij het verstrekken van een individuele voorziening in natura wordt in beginsel enkel uitgegaan van het gecontracteerde aanbod. Pas als aantoonbaar gemaakt kan worden dat er geen passend gecontracteerd aanbod is voor de hulpvraag, kan er onderzocht worden of er reden is om met een niet-gecontracteerde aanbieder een maatwerkovereenkomst af te sluiten.

5. Bij het verstrekken van een individuele voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  Welke de te verstrekken individuele voorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  Wat de ingangsdatum en duur van de individuele voorziening is

6. Bij het verstrekken van een individuele voorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  Voor welk resultaat het pgb is bedoeld/ perspectiefplan

• b.

  Welke kwaliteitseisen gelden voor de ingekochte jeugdhulp vanuit het pgb;

• c.

  Wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  Wat de geldigheidsduur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld, en

• e.

  De wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

7. In aanvulling op het gestelde in het vierde lid onderdeel b, wordt de beschikking opnieuw van kracht wanneer een jeugdige en/of zijn ouders zich binnen vier maanden na een volgens plan beëindigd jeugdhulptraject dat gericht was op herstel, opnieuw met dezelfde hulpvraag bij de jeugdhulpaanbieder melden.

8. De beschikking wordt heroverwogen wanneer de jeugdhulpaanbieder niet binnen zes maanden na het afgeven van de beschikking is gestart met de zorg.

9. De beschikking wordt genomen:

• a.

  Indien er overeenstemming is tussen het wijkteam en de jeugdige en/of zijn ouders over de in te zetten individuele voorziening, direct na de ondertekening van het perspectiefplan door jeugdige en/of ouders

• b.

  Indien er geen overeenstemming is tussen het gebiedsteam en de jeugdige en/of zijn ouders over de in te zetten specialistische of hoog specialistische jeugdhulp - er is dan sprake van een afwijzing - binnen vijf werkdagen na ontvangst van het eenzijdig door de jeugdige en/of zijn ouders ondertekende perspectiefplan;

Het college kan periodiek onderzoeken of er aanleiding is een besluit te heroverwegen en kan hieromtrent nadere regels stellen.

1. Een individuele voorziening wordt niet verstrekt als naar het oordeel van het college uit het onderzoek blijkt dat de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van de jeugdige of zijn ouder(s) toereikend zijn om binnen de eigen mogelijkheden, zo nodig met inzet van het sociale netwerk of met ondersteuning van andere (hulpverlenende) instellingen, de hulp te bieden die passend is bij de hulpvraag van de jeugdige of zijn ouder(s).

2. Jeugdigen of ouders komen in aanmerking voor een individuele voorziening als zij zelf geen oplossing kunnen vinden voor de hulpvraag binnen hun eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen (eigen kracht). Hieronder wordt in ieder geval verstaan:

• ●

  gebruikelijke hulp van ouders en/of andere verzorgers of opvoeders

• ●

  boven gebruikelijke hulp van ouders voor zover zij beschikbaar en in staat zijn de noodzakelijke hulp te bieden, dit geen (dreigende) overbelasting oplevert en door het bieden van de boven gebruikelijke hulp geen financiële problemen in het gezin ontstaan

• ●

  de ondersteuning vanuit het sociale netwerk

• ●

  het aanspreken van een aanvullende zorgverzekering die is afgesloten

3. Overeenkomstig de definitie van jeugdhulp uit artikel 1.1 van de wet wordt geen individuele voorziening verstrekt voor hulp of ondersteuning aan een jeugdige die niet noodzakelijk is op grond van een psychisch probleem of stoornis, psychosociaal probleem, gedragsprobleem of beperking, maar die voortkomt uit een behoefte die past bij de normale ontwikkeling van de jeugdige van een bepaalde leeftijd. Bij de beoordeling hiervan wordt aangesloten bij de uitgangspunten voor gebruikelijke zorg uit hoofdstuk 4 van de Beleidsregels indicatiestelling Wlz 2024 zoals deze luidden op 1 januari 2024.

4. Er wordt geen individuele voorziening verstrekt voor hulp of ondersteuning aan een jeugdige als een andere of overige voorziening de noodzaak kan verminderen of wegnemen als deze:

• a.

  Daadwerkelijk beschikbaar is; en

• b.

  Passend en toereikend is voor de hulpvraag.

5. Als een individuele voorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de meest passende, betaalbare en tijdig beschikbare voorziening.

6. Een individuele voorziening jeugdhulp wordt toegekend als de inzet van de voorziening doeltreffend geacht kan worden. De doeltreffendheid beoordeelt het college door vast te stellen of de individuele voorziening wezenlijk bijdraagt aan het oplossen van de hulpvraag en [waar beschikbaar] er wordt gewerkt met een bewezen effectieve interventie en nooit met een bewezen niet effectieve interventie.

7. Er is sprake van bewezen effectieve voorzieningen als de effectiviteit is vastgesteld in wetenschappelijk onderzoek en de interventie(s) zijn opgenomen als zijnde ‘erkend’ in:

• a.

  De Databank Effectieve Jeugdinterventies van het Nederlands Jeugdinstituut;

• b.

  De zorgstandaarden van de GGZ Standaarden;

• c.

  De databank voor interventies gericht op jeugdigen met een beperking (databank interventies gehandicaptenzorg);

8. Als de jeugdige en/of de ouders een aanvullende zorgverzekering hebben die de benodigde hulp (deels) vergoedt, wordt van ouders verwacht dat zij deze aanspreken. Het college verstrekt dan geen individuele voorziening tot jeugdhulp of alleen een aanvullende voorziening voor het gedeelte dat niet wordt vergoed.

9. Het college verleent geen individuele voorziening als het hulpverleningstraject waarvoor de jeugdige en/of de ouders die voorziening vragen op het moment van aanvraag al is afgerond.

10. Indien de aanvraag betrekking heeft op kosten voor jeugdhulp die de jeugdige of zijn ouder voorafgaand aan de aanvraag al heeft gemaakt, kan het college hier slechts een voorziening voor verstrekken:

• a.

  Op het moment van de aanvraag nog steeds sprake is van opgroei- of opvoedingsproblemen, psychische problemen of stoornissen waarvoor de hulp is ingezet en;

• b.

  Voor zover het college achteraf nog kan beoordelen of sprake was van een noodzakelijke en goedkoopst passende voorziening

11. De voorziening als bedoeld in het derde lid kan slechts betrekking hebben op gemaakte kosten over een periode van maximaal drie maanden vóór de aanvraag.

12. Het negende en tiende lid zijn niet van toepassing als de ingezette individuele voorziening tot stand is gekomen door een verwijzing van de huisarts, medisch specialist en/of jeugdarts.

13. Het college kan nadere regels stellen ter verdere uitwerking van de criteria, zoals genoemd in het eerste lid.

1. Gebruikelijke hulp is de normale, dagelijkse hulp die ouders geacht worden aan hun kinderen te bieden. Voor minderjarige kinderen (tot 18 jaar) behoren ouders voor hen te verzorgen, op te voeden en toezicht te bieden, ook als er sprake is van een kind met een ziekte aandoening of beperking. Bij uitval van 1 van de ouders neemt de andere ouder de gebruikelijke hulp over. Dit geldt ook bij gescheiden ouders. Er wordt dan ook rekening gehouden met de gebruikelijke hulp van de ouder waar de jeugdige niet woont.

2. Om vast te stellen of sprake is van gebruikelijke hulp beoordeelt het college of de benodigde hulp uitgaat boven de hulp die een jeugdige van dezelfde leeftijd zonder ziekte, aandoening, beperking of andere problematiek nodig heeft. Het college houdt hierbij rekening met de volgende factoren:

• ●

  De leeftijd van de jeugdige

• ●

  De mate van zorg bij activiteiten en handelingen, de mate van toezicht en de mate van begeleiding/stimulans die een jeugdige van die leeftijd nodig heeft

• ●

  De aard en de duur van de hulp en de benodigde ondersteuningsintensiteit van de jeugdige

• ●

  De mate van planbaarheid van de hulp

• ●

  De behoeften en mogelijkheden van de jeugdige

3. Als er sprake is van gebruikelijke hulp verstrekt het college geen individuele voorziening tot jeugdhulp. Hierop kan (tijdelijk) een uitzondering worden gemaakt als de ouders door (dreigende) overbelasting de gebruikelijke hulp niet kunnen bieden. Er moet dan wel een verband zijn tussen de (dreigende) overbelasting en de hulp aan de jeugdige.

4. Het college kan nadere regels opstellen ter verdere uitwerking van de factoren zoals in het tweede lid.

1. Gaat het om hulp die de gebruikelijke hulp overstijgt, zijn de ouders in eerste instantie nog steeds verantwoordelijk voor het bieden van deze boven gebruikelijke hulp. Het college beoordeelt dan of van ouders verwacht mag worden dat ze deze hulp bieden, zoals in lid 1 staat weergegeven. Het college maakt hierbij onderscheid tussen kortdurende en langdurende situaties:

• •

  Kortdurend: er is uitzicht op herstel van de problematiek en de daarmee samenhangende zelfredzaamheid van de jeugdige. Het gaat hierbij over een aaneengesloten éénmalige periode van maximaal drie maanden in één kalenderjaar.

• •

  Langdurend: het gaat om chronische situaties waarbij naar verwachting de jeugdhulp langer dan drie maanden nodig is of voor meerdere periodes van drie maanden in één kalenderjaar.

2. Het college verwacht van ouders dat zij in kortdurende situaties de boven gebruikelijke hulp bieden, tenzij dit gelet op de aard van de hulp niet kan worden verwacht of de ouders door (dreigende) overbelasting de hulp niet kunnen bieden. Er moet dan wel een verband zijn tussen de (dreigende) overbelasting en de hulp aan de jeugdige.

3. Bij de beoordeling in langdurige situaties houdt het college rekening met de volgende factoren:

• •

  De aard en de duur van de hulp en de benodigde ondersteuningsintensiteit van de jeugdige

• •

  De mate van planbaarheid van de hulp

• •

  Het lichamelijk en geestelijk welzijn van de ouders

• •

  De manier van omgaan van ouders met de problemen van de jeugdige

• •

  Vaardigheden van de ouders om zelf hulp te bieden

• •

  Of er sprake is van problematiek bij de ouders

• •

  Welke verplichtingen de ouders hebben

• •

  Het belang van ouders om een inkomen uit arbeid te krijgen en het eventueel ontstaan van financiële problemen

• •

  De woonsituatie

• •

  De samenstelling van het gezin en de relatie tussen de gezinsleden

• •

  De mogelijkheden en de bereidheid van het sociaal netwerk om de jeugdige en/of zijn ouders te ondersteunen

• •

  Overige individuele omstandigheden die door jeugdige en/of ouders worden ingebracht

4. Als bovengenoemde factoren niet leiden tot problemen bij het kunnen verlenen van de hulp door de ouders, bij de beschikbaarheid van de ouders voor het verlenen van de hulp, bij de belasting van de ouders en bij de financiële situatie van de ouders wordt van hen verwacht dat zij de boven gebruikelijke hulp (eventueel deels) verlenen. Het college verstrekt dan geen individuele voorziening tot jeugdhulp.

1. De onderstaande zorgvormen en interventies zijn uitgesloten van vergoeding vanuit de Jeugdwet. Uitgangspunt hierbij is nee, tenzij. Hierbij blijft de inzet afhankelijk van de hulpvraag, aard van de problematiek en benodigde inzet.

2. Zorgvormen zoals gedoeld in lid 1 kunnen slechts worden ingezet wanneer de regiebehandelaar (of behandelaar van een jeugdhulpaanbieder of het wijkteam) het in het belang van de jeugdige acht als noodzakelijk onderdeel van de totale hulp/ondersteuning én het naast een jeugdhulpvoorziening wordt ingezet. Deze zorgvormen mogen niet op zichzelf staand worden ingezet.

3. Zorgvormen zoals bedoeld in lid 1 betreft een niet limitatieve lijst van zorgvormen. Wijzigingen in wetgeving, onderzoeken en ontwikkelingen/ innovaties zijn van invloed op deze lijst.

1. Als een jeugdige of zijn ouder(s) in aanmerking komen voor een individuele voorziening, maar de jeugdhulp zelf wensen in te kopen door middel van een pgb, dienen de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger daartoe een pgb-plan in volgens een door het college ter beschikking gesteld format.

2. In het pgb-plan is opgenomen:

• a.

  De motivatie waarom het natura-aanbod van de gemeente volgens de jeugdige of zijn ouder(s) niet passend is en een pgb gewenst is;

• b.

  Welke jeugdhulp de jeugdige of zijn ouder(s) willen inkopen met een pgb, wat het beoogde resultaat is en wanneer en hoe wordt geëvalueerd;

• c.

  De voorgenomen uitvoerder van de individuele voorziening en de wijze waarop de jeugdhulp georganiseerd wordt;

• d.

  Op welke wijze de kwaliteit van de in te kopen jeugdhulp is gewaarborgd;

• e.

  De kosten van de uitvoering, uitgedrukt in aantal eenheden en tarief;

• f.

  Indien van toepassing, welke jeugdhulp de jeugdige of zijn ouder(s) willen betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk;

• g.

  De motivatie aan de hand van de tien punten benoemd in artikel 6.3 waaruit blijkt dat de budgethouder of budgetbeheerder in staat is de aan een pgb verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;

1. Het college verstrekt een pgb als:

• a.

  De jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger zich gemotiveerd op het standpunt stellen dat zij de individuele voorziening die wordt geleverd door een door het college gecontracteerde aanbieder, niet passend achten;

• b.

  Uit de beoordeling van de pgb-vaardigheid met inachtneming van artikel 8 blijkt dat de budgethouder of, indien van toepassing, de budgetbeheerder in staat is uitvoering te geven aan de eisen die het beheer van een pgb met zich meebrengt; en

• c.

  Naar het oordeel van het college met inachtneming van artikel 6.5 is gewaarborgd dat de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort en die de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger van het budget willen betrekken, van goede kwaliteit is en in voldoende mate zal bijdragen aan het bereiken van het in het pgb-plan opgenomen beoogde resultaat.

2. Het college verstrekt geen pgb als er twijfels zijn over de integriteit van de voorgenomen uitvoerder van de jeugdhulp, wat zich in ieder geval voordoet indien de voorgenomen uitvoerder van de jeugdhulp in de vier jaar voorafgaande aan de aanvraag:

• a.

  Fraude, in de zin van opzettelijke misleiding om financieel voordeel te verkrijgen, heeft gepleegd;

• b.

  Betrokken is geweest bij strafbare feiten of overtredingen heeft begaan die de veiligheid en de kwaliteit van de hulp in gevaar brengen;

• c.

  Veroordeeld is wegens het plegen van strafbare feiten tot een gevangenisstraf;

• d.

  Op basis van een Bibob-toets door het college is geweigerd als zorgaanbieder;

3. Onverminderd artikel 8.1.1 van de wet verstrekt het college geen pgb met terugwerkende kracht toe, langer dan het moment van de aanvraag.

4. Het college kent geen pgb toe als:

• a.

  Voorafgaand aan de datum van het onderzoek, toepassing is gegeven aan artikel 8.1.4, lid 1 sub a en lid 3 van de wet;

• b.

  Er sprake is van ondersteuning in een spoedeisende situatie;

• c.

  Voor zover het persoonsgebonden budget is bestemd voor besteding in het buitenland, tenzij hiervoor expliciet toestemming is gegeven door het college;

• d.

  Als de cliënt (en diens eventuele vertegenwoordiger) niet voldoende pgb vaardig is, zoals opgenomen in artikel 8;

• e.

  De kwaliteit van de ondersteuning onvoldoende is geborgd;

• f.

  De zorg die aangevraagd wordt, valt onder gebruikelijke hulp;

• g.

  Behandeling geboden wordt door een ouder of personen waarbij sprake is van een persoonlijke band die de belangen mogelijk in de weg staat;

• h.

  De zorg welke geboden wordt tot (dreigende) overbelasting leidt van de persoon uit het sociaal netwerk.

5. De volgende kosten zijn uitgesloten van vergoeding vanuit een pgb:

• a.

  Kosten voor bemiddeling;

• b.

  Kosten voor tussenpersonen of belangenbehartigers;

• c.

  Kosten voor het voeren van een pgb-administratie;

• d.

  Kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;

• e.

  Kosten voor vervoer als de jeugdige op grond van artikel 3.8 naar het oordeel van het college niet in aanmerking komt voor een vervoersvoorziening;

• f.

  Kosten voor een aanvraag van een Verklaring Omtrent het Gedrag;

• g.

  Kosten voor een feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering.

6. Onverminderd artikel 8.1.4 van de wet kan het college een beslissing aangaande een individuele voorziening of PGB herzien dan wel intrekken. Zie hoofdstuk 9 voor deze gronden.

1. Om aan de voorwaarden voor pgb-vaardigheid te voldoen dient de beoogd budgethouder, al dan niet met hulp vanuit het sociaal netwerk of, indien van toepassing, een budgetbeheerder, in ieder geval:

• a.

  Een duidelijk beeld te hebben van de hulpvraag;

• b.

  Op de hoogte te zijn van de regels en verplichtingen die horen bij het pgb of deze zelf (online) weten te vinden;

• c.

  In staat te zijn om een overzichtelijke pgb-administratie bij te houden;

• d.

  Voldoende vaardig te zijn om in de Nederlandse taal te communiceren met de gemeente, de SVB en de zorgverleners;

• e.

  In staat te zijn zelfstandig te handelen en onafhankelijk voor een zorgverlener te kiezen;

• f.

  In staat te zijn om afspraken te maken en vast te leggen en om dit te verantwoorden aan het college;

• g.

  In staat te zijn om te beoordelen en te beargumenteren of de geleverde zorg passend en kwalitatief goed is;

• h.

  In staat te zijn de inzet van zorgverleners te coördineren, waardoor de zorg door kan gaan, ook bij verlof en ziekte;

• i.

  In staat te zijn om als werk- of opdrachtgever de zorgverleners aan te sturen en aan te spreken op hun functioneren; en

• j.

  Voldoende kennis te hebben over het werk- of opdrachtgeverschap of deze kennis weten te vinden.

2. Een budgethouder of een budgetbeheerder wordt in beginsel niet in staat geacht de aan een pgb verbonden taken verantwoord te kunnen uitvoeren als sprake is van één of meer van de volgende omstandigheden:

• a.

  Het beheer wordt verricht door de persoon of organisatie die ook de jeugdhulp levert aan de budgethouder, tenzij hiervoor door het college toestemming is verleend OF de persoon eerste of tweedegraads bloed- of aanverwant is van de jeugdige];

• b.

  Er is sprake van één of meer van de volgende omstandigheden:

  • ●

    Schuldenproblematiek;

  • ●

    (Ernstige) verslavingsproblematiek;

  • ●

    Aangetoonde fraude, in de zin van opzettelijke misleiding om financieel voordeel te verkrijgen, begaan in de vier jaar voorafgaand aan de aanvraag;

    een aanmerkelijke verstandelijke beperking;

  • ●

    Een ernstig psychiatrisch ziektebeeld;

  • ●

    Een vastgestelde, blijvende cognitieve stoornis;

  • ●

    Het onvoldoende machtig zijn van de Nederlandse taal in woord en geschrift;

  • ●

    Het niet verkrijgen van een Verklaring Omtrent het Gedrag;

  • ●

    Er een schuld is bij de zorgverlener waar de voorziening wordt/zal worden ingekocht.

  • ●

    Het pgb-plan als onvoldoende wordt beoordeeld door het college of het pgb-plan niet of onvolledig wordt ingeleverd.

  • ●

    De in te kopen zorg onder een andere wet dan de Jeugdwet valt.

  • ●

    De zorgaanbieder geregistreerd staat bij het Informatie Knooppunt Zorgfraude of het waarschuwingsregister.

1. Van formele hulp is sprake als de jeugdhulp verleend wordt door onderstaande personen:

• a.

  Personen die werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het Handelsregister, conform artikel 5, van de Handelsregisterwet 2007, en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken; of

• b.

  Personen die aangemerkt zijn als zelfstandige zonder personeel die ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister conform artikel 5, van de Handelsregisterwet 2007 en beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken.

• c.

  Personen die een BIG-registratie of SKJ-registratie hebben voor een beroep waarin zij jeugdhulp verlenen.

2. Formele hulp wordt geleverd door personen die ingeschreven staan in het register, bedoeld in artikel 3, van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg of artikel 5.2.1, van het Besluit Jeugdwet, voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.

3. Als de jeugdhulp geboden wordt door een bloed- of aanverwant in de eerste- of tweede graad van de budgethouder, is altijd sprake van informele hulp omdat zij onderdeel uitmaken van het sociale netwerk.

4. Als de hulp wordt verleend door een andere persoon dan beschreven in het eerste lid, onder a of b, en er niet voldaan is aan het tweede lid, is er sprake van informele hulp.

1. Ter waarborging van de kwaliteit van de met een pgb in te kopen individuele voorziening voldoet de uitvoerder van de jeugdhulp aan de volgende eisen:

• a.

  Beschikt over een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) die niet ouder is dan drie maanden bij aanvang van de zorgovereenkomst en gedurende de hulpverlening niet ouder dan drie jaar, waaruit blijkt dat er geen bezwaren zijn voor de uitoefening van diens functie.

• b.

  Beschikt over de juiste vaardigheden en deskundigheid om verantwoorde hulp te bieden;

• c.

  Houdt een deugdelijke administratie bij met een registratie van de geleverde hulp;

• d.

  Is voldoende vaardig om in de Nederlandse taal te communiceren;

• e.

  Werkt volgens een plan waarin activiteiten en doelen zijn vastgelegd;

• f.

  Voert de hulp uit in overeenstemming met de beschikking van het college;

• g.

  Stemt de hulp af op de persoonlijke situatie van de jeugdige of zijn ouder(s);

• h.

  Stemt de hulp af op andere voorzieningen, overige voorzieningen en individuele voorzieningen waar de jeugdige of zijn ouder(s) gebruik van maken;

• i.

  Respecteert de privacy van de jeugdige of zijn ouder(s) en gaat vertrouwelijk om met informatie over de persoonlijke situatie;

• j.

  Neemt bij vermoedens van huiselijk geweld of kindermishandeling in het huishouden van de jeugdige of zijn ouder(s) voor advies of het doen van een melding contact op met Veilig Thuis;

• k.

  Meldt calamiteiten en geweldsincidenten bij de verlening van jeugdhulp aan het college;

• l.

  Werkt mee aan toezicht en aangekondigd en onaangekondigd onderzoek door het college of daartoe aangewezen derden op inhoudelijke kwaliteit en op rechtmatigheid; en

• m.

  Is of raakt door verlening van de jeugdhulp naar het oordeel van het college niet overbelast.

2. Ter waarborging van de kwaliteit van de met een pgb in te kopen individuele voorziening voldoet de uitvoerder van formele jeugdhulp aan de volgende aanvullende eisen:

• a.

  Hetgeen is bepaald in artikel 6.4, eerste en tweede lid;

• b.

  Handelt in overeenstemming met de professionele standaard;

• c.

  Werkt op basis van een hulpverleningsplan;

• d.

  Werkt met een systeem voor kwaliteitsbewaking;

• e.

  Hanteert de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling, de meldplicht calamiteiten en de meldplicht geweld bij de verlening van jeugdhulp; en

• f.

  Stelt een vertrouwenspersoon in staat zijn taak uit te voeren.

3. Het college kent een pgb voor informele hulp alleen toe als:

• a.

  Wordt gemotiveerd waarom de inzet van informele hulp leidt tot een gelijk of beter resultaat dan de inzet van formele hulp;

• b.

  Deze persoon heeft aangegeven dat de zorg aan de belanghebbende voor hem niet tot overbelasting leidt;

• c.

  Dat de persoon die de informele hulp verleent aantoonbaar beschikt over de voor de hulpvraag benodigde competenties, kennis en vaardigheden om verantwoorde hulp te bieden;

• d.

  Voor zover het niet gaat om een ggz-behandeling.

4. Een pgb voor logeren bij iemand die behoort tot het sociaal netwerk is alleen mogelijk:

• a.

  Ter ontlasting van de verzorgende ouder(s)/verzorger(s);

• b.

  Wanneer dit in belangrijke mate bijdraagt aan het vergroten van de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van de jeugdige of zijn ouder(s)/verzorger(s); en

• c.

  Als daarmee de inzet van gespecialiseerde jeugdhulp kan worden voorkomen of verminderd.

5. Er wordt geen pgb voor informele jeugdhulp verstrekt als, conform het afwegingskader voor een verantwoorde werktoedeling op basis van het Kwaliteitskader Jeugd, formele jeugdhulp noodzakelijk is.

1. De hoogte van een pgb:

• a.

  Wordt vastgesteld op basis van het PGB plan en het perspectiefplan;

• b.

  Wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het pgb toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede ondersteuning van derden te betrekken, en

2. De hoogte van het pgb voor formele jeugdhulp bedraagt 100% van het laagste adequate gecontracteerde tarief voor dezelfde jeugdhulp in natura.

3. De hoogte van het pgb voor informele jeugdhulp bedraagt 100 % van het wettelijke minimumloon.

4. Het tarief is lager als op basis van het door de jeugdige of zijn ouder(s) dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger ingediende pgb-plan passende en toereikende jeugdhulp voor een lager tarief kan worden ingekocht.

5. Met inachtneming van voorgaande bepalingen stelt het college de pgb-tarieven vast in nadere regels.

5. In nadere regels kunnen aanvullende voorwaarden worden vastgesteld.

6. Het college kan nadere regels stellen omtrent indexering van pgb-tarieven.

7. Het tarief op basis waarvan het pgb is berekend blijft in stand voor de duur van de beschikking.

1. Bij toekenning van afzonderlijke budgetten heeft de cliënt binnen deze afzonderlijke budgetten bestedingsvrijheid ten aanzien van de keuze van zorgaanbieder.

2. De cliënt stemt met de zorgaanbieder af op welke wijze de ondersteuning plaatsvindt en legt de afspraken vast in de modelovereenkomst van de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

3. De persoon die een pgb ontvangt, dan wel de beheerder, mag met de jeugdhulpaanbieder geen afspraak maken op basis waarvan de SVB de jeugdhulpaanbieder middels een vast maandloon uitbetaalt zonder dat de persoon die een pgb ontvangt de factuur heeft geaccordeerd. Dit betekent dat de jeugdhulpaanbieder maandelijks een factuur met daadwerkelijk gerealiseerde uren aan de persoon die het pgb beheert ter accordering aanbiedt.

4. Het pgb mag uitsluitend worden gebruikt voor de inkoop van de in de beschikking genoemde voorzieningen en ten behoeve van het bereiken van de bij die voorzieningen genoemde doelen.

5. Indien sprake is van onderbesteding kan het uitvoerende Jeugdteam tijdens het evaluatiegesprek vragen naar de oorzaak van de onderbesteding.

6. Het college kan op basis van de evaluatie besluiten tot aanpassing van de beschikking die is afgegeven op grond van deze verordening.

1. Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren jeugdhulp of uit te voeren kinderbeschermingsmaatregelen of jeugdreclassering, in ieder geval rekening met:

• a.

  De aard en omvang van de te verrichten taken;

• b.

  De voor de sector toepasselijke Cao-schalen in relatie tot de zwaarte van de functies;

• c.

  Een redelijke toeslag voor overheadskosten;

• d.

  Een voor de sector reële mate van non-productiviteit van het personeel als gevolg van verlof, ziekte, scholing en werkoverleg; en

• e.

  Kosten voor bijscholing van het personeel.

2. Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitsverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren overige voorzieningen, in ieder geval rekening met:

• a.

  De marktprijs van de voorzieningen, en

• b.

  De eventuele extra taken die in verband met de voorziening van de leverancier worden gevraagd.

3. Het eerste en tweede lid gelden voor subsidies slechts voor zover zij worden verstrekt voor de daadwerkelijke verlening van preventie, jeugdhulp, kinderbeschermingsmaatregelen of jeugdreclassering aan jeugdigen of hun ouders en de omvang van de subsidie direct of indirect wordt gebaseerd op de hoeveelheid verrichte diensten.

1. Het college stelt inwoners, cliënten, vertegenwoordigers van cliëntengroepen en belanghebbenden van de gemeente Opmeer, vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende jeugdhulp te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende jeugdhulp, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

2. Het college zorgt ervoor dat de inwoners van de gemeente Opmeer kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

3. Het college stelt nadere regels ter uitvoering van lid 1 en 2 van dit artikel.

1. Het college zorgt ervoor dat een jeugdige en/of zijn ouders een beroep kunnen doen op kosteloze onafhankelijke cliëntondersteuning, gericht op het geven van informatie en advies en algemene ondersteuning die bijdraagt aan het versterken van de zelfredzaamheid en participatie. Het college wijst de jeugdige en/of zijn ouders op deze mogelijkheid.

2. Het college zorgt ervoor dat een jeugdigen en/of zijn ouders een beroep kunnen doen op een onafhankelijke vertrouwenspersoon, die hen bij kan staan bij problemen in het kader van de geboden jeugdhulp. Het college wijst de jeugdige en/of zijn ouders erop dat zij zich desgewenst kunnen laten bijstaan door deze onafhankelijke vertrouwenspersoon van Jeugdstem.

1. Het college behandelt klachten van de jeugdige of zijn ouder(s) die betrekking hebben op de wijze van afhandeling van aanvragen als bedoeld in deze verordening, overeenkomstig hoofdstuk 9 van de Algemene Wet Bestuursrecht.

2. Als de jeugdige of zijn ouder(s) een klacht willen indienen tegen gedragingen van een jeugdhulpaanbieder, dan geldt de klachtenbehandeling vanuit de klachtregeling van de jeugdhulpaanbieder zelf. Deze is vastgesteld op grond van hoofdstuk 4 van de Jeugdwet.

1. Het college verstrekt geen voorziening voor jeugdhulp als er:

• a.

  Met betrekking tot de problematiek een recht bestaat op zorg als bedoeld bij of krachtens de Wet langdurige zorg, de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen of de Zorgverzekeringswet;

• b.

  Naar het oordeel van het college met betrekking tot de problematiek een aanspraak bestaat op een voorziening op grond van een andere wettelijke bepaling, met uitzondering van een maatwerkvoorziening inhoudende begeleiding als bedoeld in artikel 1.1.1, van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015; of

• c.

  Gegronde redenen zijn voor het college om aan te nemen dat de jeugdige in aanmerking kan komen voor zorg op grond van de Wet langdurige zorg en de jeugdige of zijn wettelijke vertegenwoordiger weigert mee te werken aan het verkrijgen van een besluit daartoe.

2. Als er meerdere oorzaken ten grondslag liggen aan de betreffende problematiek en daardoor zowel een vorm van zorg, op grond van een recht op zorg als bedoeld bij of krachtens de Wet langdurige zorg of een zorgverzekering als bedoeld in de Zorgverzekeringswet, als een soortgelijke voorziening op grond van de wet kan worden verkregen, is het college gehouden deze voorziening op grond van de wet te treffen.

3. De jeugdige of zijn ouder(s) die een aanvraag voor jeugdhulp doen, worden verwezen naar de instantie waar een aanvraag voor een voorziening op basis van de voornoemde wetten kan worden behandeld.

1. Het college stemt de jeugdhulp waaraan een jeugdige of een ouder behoefte heeft, ten minste af op het aanbod van activiteiten, diensten of middelen op grond van:

• a.

  De Leerplichtwet;

• b.

  De Participatiewet;

• c.

  De Wet gemeentelijke schuldhulpverlening;

• d.

  De Wet Inburgering 2021;

• e.

  De Wet kinderopvang;

• f.

  De Wet langdurige zorg;

• g.

  De Wet maatschappelijke ondersteuning 2015;

• h.

  De Wet passend onderwijs;

• i.

  De Wet publieke gezondheid;

• j.

  De Wet tijdelijk huisverbod;

• k.

  De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg; en

• l.

  De Zorgverzekeringswet,

Zodat deze zoveel mogelijk op elkaar aansluiten en ondersteunt de jeugdige en zijn ouder(s) actief bij het verkrijgen van toegang tot de andere voorziening(en) of bij behoud van de continuïteit van de zorg op grond van de benodigde zorg.

2. De afgestemde jeugdhulp wordt zodanig ingezet dat dit leidt tot:

• a.

  Een voldoende mate van duurzame zelfredzaamheid van een jeugdige of een ouder, voor zover dat binnen het vermogen ligt.

• b.

  Het opheffen van een situatie die voor een jeugdige of een ouder of diens omgeving levensbedreigend is, of met grote waarschijnlijkheid leidt tot ernstige gezondheidsschade;

• c.

  Stabilisatie van een crisissituatie, anders dan bedoeld onder b;

3. Het college weegt bij de afstemming van de jeugdhulp de volgende aspecten mee:

• a.

  De behoefte aan hulp en ondersteuning van een jeugdige of een ouder;

• b.

  De eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van een jeugdige of een ouder zoals bedoeld in artikel 5.6 (over eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen) en de mogelijkheden van het sociale netwerk;

• c.

  Welke volgorde van inzet van hulp en ondersteuning naar verwachting het meeste effect sorteert en in hoeverre hulp en ondersteuning gelijktijdig kan of moet worden ingezet;

• d.

  Welke hulp en ondersteuning leidt tot de minste maatschappelijke kosten op lange termijn.

4. Als een jeugdige of een ouder of wettelijk vertegenwoordiger weigert mee te werken aan ondersteuning als bedoeld in het eerste lid, kan het college het onderzoek beëindigen en een individuele voorziening weigeren.

5. Als een jeugdige van 16 jaar of ouder die hulp op grond van de wet ontvangt naar alle waarschijnlijkheid na het achttiende levensjaar hulp of ondersteuning nodig heeft vanuit een wettelijke kader als bedoeld in het eerste lid, is het college gehouden om:

• a.

  Voor het achttiende levensjaar zodanige hulp en ondersteuning te bieden dat de benodigde hulp en ondersteuning vanaf het achttiende jaar zo beperkt mogelijk kan zijn; en

• b.

  De continuïteit van hulp en ondersteuning te waarborgen voor zover dat nodig is.

6. Ter uitvoering van het vijfde lid, onderzoekt het college tijdig welke andere voorziening nodig is, vanaf de achttiende verjaardag en op welke wijze en vanuit welke andere voorzieningen (Wet maatschappelijke ondersteuning, Wet langdurige zorg, of de Zorgverzekeringswet) deze ondersteuning vanaf het achttiende levensjaar wordt ingezet.

1. Het college informeert de jeugdige en zijn ouders dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een individuele voorziening of PGB zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

2. Onverminderd artikel 8.1.2 van de wet doen de jeugdige of zijn ouders aan het college of lokale toegang op verzoek of onverwijld uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening of PGB.

3. Onverminderd artikel 8.1.4 van de wet kan het college een beslissing aangaande een individuele voorziening of PGB herzien dan wel intrekken als het college vaststelt dat:

• a.

  De jeugdige of zijn ouders onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• b.

  De jeugdige of zijn ouders niet langer op de individuele voorziening of het daarmee samenhangende PGB zijn aangewezen;

• c.

  De individuele voorziening of het PGB niet meer toereikend is te achten;

• d.

  De jeugdige langer dan zes weken verblijft in een instelling als bedoeld in de Wet langdurige zorg of de Zorgverzekeringswet, of

• e.

  De jeugdige of zijn ouders niet voldoen aan de voorwaarden die zijn verbonden aan de individuele voorziening.

4. Een beslissing tot verlening van een PGB kan worden ingetrokken als blijkt dat het PGB binnen zes maanden na toekenning of uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

1. Het college wijst een toezichthouder aan die belast is met het toezicht op de naleving van de rechtmatige uitvoering van de wet, waaronder de bestrijding van misbruik, oneigenlijk gebruik en niet-gebruik van deze wet.

2. Het college onderzoekt met inachtneming van de paragrafen 6a en 6b, van de Regeling Jeugdwet de rechtmatigheid en doelmatigheid van individuele voorzieningen.

3. Het college onderzoekt periodiek, al dan niet steekproefsgewijs, het gebruik van pgb’s met het oog op de beoordeling van de recht- en doelmatigheid daarvan.

4. Aanbieders verlenen alle medewerking aan de regionale toezichthouder, die hij redelijkerwijs kan vragen bij de uitoefening van zijn bevoegdheden.

5. Aanbieders worden geacht binnen een redelijke termijn (uiterlijk binnen 6 weken) een gesprek in te plannen met de regionale toezichthouder indien hij/zij daarom verzoekt.

6. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen de door het college gecontracteerde aanbieders en aanbieders die via een PGB worden betaald.

7. De regionale toezichthouder adviseert aan de colleges WF7, die gezamenlijk besluiten over vervolgacties.

8. De regionale toezichthouder informeert de raad via een jaarverslag.

1. Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken te beslissen tot een gehele of gedeeltelijke opschorting van betalingen uit het PGB voor ten hoogste een door het college vastgestelde periode, als er ten aanzien van een cliënt of zorgverlener een ernstig vermoeden is gerezen dat sprake is van een omstandigheid als bedoeld in 8.1.4, eerste lid onder a, d of e, van de wet.

2. Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken te beslissen tot een gehele of gedeeltelijke opschorting van betalingen uit het PGB voor de duur van de opname als sprake is van een omstandigheid als bedoeld in artikel 11, vierde lid, onder d van deze verordening.

3. Het college stelt de budgethouder schriftelijk op de hoogte van het verzoek op grond van het eerste en tweede lid.

1. Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing van de verordening tot bijzondere en onvoorziene nadelige gevolgen leidt.

1. Een jeugdige of zijn ouder(s) houdt recht op een lopende voorziening, verstrekt op grond van eerdere Verordeningen Jeugdhulp gemeente Opmeer totdat het college een nieuw besluit heeft genomen ten aanzien van die voorziening.

2. Aanvragen die zijn ingediend onder de Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer 2025 waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens deze verordening.

3. Bezwaarschriften gericht tegen besluiten die zijn genomen voor de inwerkingtreding van deze verordening, worden behandeld op grond van de Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer 2025 die ten aanzien van de betreffende zaak zijn rechtskracht behoudt. Hier kan ten gunste van de jeugdige of zijn ouder(s) van worden afgeweken als heroverweging op grond van de huidige Verordening jeugdhulp gemeente Opmeer 1 juli 2025 leidt tot een gunstiger uitkomst.

4. Het college is bevoegd een besluit, dat is genomen op grond van eerdere Verordeningen Jeugdhulp gemeente Opmeer te herzien:

• a.

  Op de gronden, vermeld in de Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer 2025 (Ingangsdatum 1 juli 2025);

• b.

  Indien uit een door het college uitgevoerd heronderzoek blijkt dat er met toepassing van de ten tijde van het onderzoek geldende verordening een afwijkend besluit zou zijn genomen;

• c.

  Indien de cliënt wenst te veranderen van aanbieder of van verstrekkingsvorm.

5. Het college heeft de bevoegdheid om een pgb dat is verstrekt onder eerdere Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer, terug te vorderen op de in deze verordening genoemde gronden.

6. De Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer 2025 wordt ingetrokken.

1. Deze verordening treedt in werking op 1 juli 2025.

2. Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening Jeugdhulp gemeente Opmeer 2025 (Ingangsdatum 1 juli 2025).