Besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Nissewaard, houdende regels voor de verstrekking van bijzondere bijstand of van een tegemoetkoming aan huishoudens als aanvulling op fiscale toeslagen tot aan het maximum dat wordt verstrekt aan huishoudens met alleen een inkomen uit bijstand (Beleidsregels alleenverdienersproblematiek Nissewaard)

1. Door een wijziging van belastingwetten kan een alleenverdiener een netto inkomen hebben dat lager is dan de bijstandsnorm. Deze beleidsregels gaan over de manier waarop dat inkomen wordt aangevuld.

2. Een belastingplichtige betaalt minder belasting door de toepassing van de algemene heffingskorting. Tot 2009 konden partners in een huishouden allebei gebruik maken van deze korting. Als een van hen geen inkomen had, dan werd het bedrag van de korting aan deze partner uitbetaald voor zover de meestverdienende partner voldoende belasting betaalde. Vanaf 2009 is deze zogenaamde overdraagbaarheid van de algemene heffingskorting afgebouwd, voor degenen die na 1962 zijn geboren. Vanaf 2023 wordt de algemene heffingskorting niet meer uitbetaald.

3. De algemene bijstand is een netto uitkering. Bij de afdracht van belasting wordt rekening gehouden met dezelfde regel als bedoeld in het tweede lid, waarbij de afbouwperiode is begonnen in 2012 en deze naar verwachting voortduurt tot 2036.

4. Het verschil in afbouwperiode heeft ertoe geleid dat het huishouden, bedoeld in het tweede lid, minder huur- en zorgtoeslag ontvangen dan het huishouden, bedoeld in het derde lid. Hierdoor kan het alleenverdienershuishouden onder het bestaansminimum uitkomen.

5. De Centrale Raad van Beroep heeft op 27 september 2022 uitgesproken dat het inkomen van het betreffende alleenverdienershuishouden moet worden aangevuld tot aan het bestaansminimum, door daarvoor bijzondere bijstand te verstrekken (ECLI:NL:CRVB:2022:1952). Het ministerie van SZW heeft daarop een handelingsperspectief aangeboden aan gemeenten.

6. Bij de verstrekking van bijzondere bijstand zijn de Beleidsregels Participatiewet 2023 niet van toepassing.

7. Het handelingsperspectief is omgezet in wetgeving. Vanaf 1 januari 2025 bepaalt artikel 78gg van de Participatiewet dat een tegemoetkoming aan de in dit artikel bedoelde huishoudens moet worden verstrekt. Deze tegemoetkoming is geen bijstand in de zin van de Participatiewet.

1. Deze beleidsregels zijn alleen van toepassing voor huishoudens:

• a.

  waarvan de beide partners elkaars fiscale partner en toeslagpartner zijn, zoals bedoeld in de Wet inkomstenbelasting 2001 en in de Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen;

• b.

  die aangemerkt kunnen worden als alleenverdienershuishouden met een inkomen onder het bestaansminimum, zoals bedoeld in artikel 1;

• c.

  die beschikken over een vermogen dat lager is dan de vermogensgrens.

2. De vermogensgrens wordt vastgesteld:

• a.

  in de periode tot en met 31 december 2024 door hetgeen bepaald is in artikel 34 van de Participatiewet, zoals dit artikel luidde in het jaar waarover bijzondere bijstand wordt verstrekt;

• b.

  in de periode vanaf 1 januari 2025 op een bedrag dat gelijk is aan de vermogensgrens die van toepassing is bij de verstrekking van de zorgtoeslag, in het jaar waarover de tegemoetkoming wordt verstrekt.

1. Over de periode tot en met 31 december 2024 wordt de bijzondere bijstand vastgesteld ter hoogte van het verschil tussen het bedrag aan toeslagen waarop een huishouden met alleen een inkomen uit algemene bijstand recht heeft en het bedrag aan toeslagen waarop dit huishouden recht heeft volgens de beschikking van de Dienst Toeslagen.

2. Als de bedragen, bedoeld in het eerste lid, niet kunnen worden vastgesteld aan de hand van de betreffende regelgeving dan wel beschikking, dan worden deze vastgesteld aan de hand van de Proefberekening toeslagen die door de Belastingdienst ter beschikking is gesteld.

3. Over de periode vanaf 1 januari 2025 wordt de hoogte van de tegemoetkoming vastgesteld, zoals bepaald in artikel 78gg van de Participatiewet.

4. De bijzondere bijstand dan wel de tegemoetkoming wordt als een bedrag vastgesteld en betaald.

5. Als de partners van een huishouden uit elkaar zijn gegaan, kan de bijzondere bijstand dan wel de tegemoetkoming voor de periode waarin zij gezamenlijk recht hadden voor de helft aan ieder van de rechthebbenden worden betaald.

1. De tegemoetkoming wordt in enig kalenderjaar ambtshalve verstrekt aan inwoners:

• a.

  die in dat jaar daarvoor in aanmerking komen volgens de opgave van de Belastingdienst, zoals bedoeld in artikel 78gg, vijfde lid, van de Participatiewet;

• b.

  die op 1 januari van dat jaar ingezetene zijn van de gemeente; en

• c.

  waarvan het bankrekeningnummer bekend is.

2. De tegemoetkoming wordt overeenkomstig het eerste lid verstrekt aan inwoners die niet vermeld zijn op de opgave van de Belastingdienst, maar waarvan ambtshalve bekend is dat zij in dat jaar behoren tot een huishouden als bedoeld in artikel 2.

1. Een belanghebbende kan een aanvraag indienen om in aanmerking te komen voor bijzondere bijstand dan wel voor een tegemoetkoming.

2. Bij de beoordeling van het recht op bijzondere bijstand of een tegemoetkoming wordt zoveel als mogelijk het recht over een geheel kalenderjaar vastgesteld aan de hand van een jaaropgave of een aanslag inkomstenbelasting en van toeslagenbeschikkingen.

3. Als de documenten, bedoeld in het tweede lid, ontbreken, wordt het recht op een tegemoetkoming beoordeeld aan de hand van de opgave van het inkomen van het huishouden in de kalendermaand die voorafgaat aan de maand waarin de aanvraag is ingediend. Dit inkomen wordt omgerekend naar een jaarinkomen, waarbij het recht op vakantiegeld wordt meegeteld.

4. In afwijking van het derde lid, wordt het recht bij een maandelijks wisselend inkomen beoordeeld aan de hand van het gemiddelde inkomen van het huishouden in de drie kalendermaanden die voorafgaan aan de maand waarin de aanvraag is ingediend.