Huisvestingsverordening Gemeente Alblasserdam 2025

Artikel 2.1.1 Voorrangsverklaring

• 1.

  Het college kan een voorrangsverklaring verstrekken op grond waarvan een woningzoekende met een ernstig huisvestingsprobleem met voorrang in aanmerking komt voor de toewijzing van een woonruimte.

• 2.

  Tot de in lid 1 genoemde categorieën woningzoekenden behoren:

  • a.

    Woningzoekenden met een medische indicatie;

  • b.

    Woningzoekenden die mantelzorg verlenen of ontvangen;

  • c.

    Woningzoekenden met een sociale indicatie;

  • d.

    Daklozen als gevolg van een calamiteit;

  • e.

    Personen die een opvang- of begeleidingsinstelling moeten verlaten;

  • f.

    Vergunninghouders die een verblijfsvergunning hebben ontvangen als bedoeld in artikel 8 onder a, b, c of d van de Vreemdelingenwet 2000;

  • g.

    Huishoudens die als gevolg van een sloop- of herstructureringsplan hun woning moeten verlaten;

  • h.

    Huishoudens die een zeer schaarse sociale huurwoning achterlaten.

• 3.

  Het college mandateert zijn bevoegdheid om te beslissen op aanvragen als bedoeld in lid 1 aan de voorzitter van het PUV, met uitzondering van aanvragen van woningzoekenden die behoren tot categorie e in lid 2 van dit artikel.

• 4.

  Het college mandateert zijn bevoegdheid om te beslissen op aanvragen van woningzoekenden die behoren tot categorie e in lid 2 van dit artikel aan de teamleider van het team Specials van de gemeente Dordrecht.

Artikel 2.1.2 Toegang tot de voorrangsregeling

• 1.

  Voor voorrang komen in aanmerking de woningzoekenden die:

  • a.

    Een inkomen hebben onder de inkomensgrens met uitzondering van de categorie woningzoekenden zoals genoemd in artikel 2.1.1 lid 2 onder a indien sprake is van een Wmo-indicatie op medische basis, f en g, en;

  • b.

    Maatschappelijke binding hebben, met uitzondering van de categorieën woningzoekenden zoals genoemd in artikel 2.1.1 lid 2 onder b, e, f en g, en;

  • c.

    Beschikken over zelfstandige woonruimte in de regio, met uitzondering van de categorieën woningzoekenden zoals genoemd in artikel 2.1.1 lid 2 onder b, e en f.

• 2.

  Voor de categorieën woningzoekenden zoals genoemd in artikel 2.1.1 lid 2 onder a en c geldt dat de woningzoekende aantoonbaar zelf al het mogelijke heeft gedaan om een oplossing te vinden voor zijn huisvestingsprobleem.

Artikel 2.1.3 Aanvragen van een voorrangsverklaring

• 1.

  Een aanvraag voor een voorrangsverklaring wordt ingediend bij het college, via een daartoe door het college vastgesteld aanvraagformulier.

• 2.

  De woningzoekende die een voorrangsverklaring aanvraagt, is verplicht het door het college vastgestelde aanvraagformulier volledig in te vullen en alle daarin gevraagde bewijsstukken te overleggen.

Artikel 2.1.4 Beoordeling van een aanvraag voorrangsverklaring

Bij de beoordeling van een aanvraag voor een voorrangsverklaring kan het college zich laten adviseren door een door het college aan te wijzen instantie.

Artikel 2.1.5 Weigeringsgronden voorrangsverklaring

De voorrangsverklaring wordt in ieder geval geweigerd in de volgende gevallen:

• a.

  De aanleiding om voorrang bij de woningtoewijzing te vragen, is door eigen handelen veroorzaakt en was voorzienbaar. Uitzonderingen kunnen worden gemaakt in situaties waarin sprake is van een verstandelijke stoornis of beperking;

• b.

  De woningzoekende wordt in staat geacht het huisvestingsprobleem zelf op te lossen;

• c.

  De woningzoekende wordt in staat geacht om zonder voorrang en binnen een redelijke termijn aan een passende woning te komen;

• d.

  De woningzoekende heeft in de periode van 3 jaar voorafgaand aan de aanvraag al een aanvraag ingediend om dezelfde reden en onder dezelfde omstandigheden;

• e.

  De woningzoekende heeft geen vaste woon- of verblijfplaats, tenzij de aanvraag wordt gedaan op grond van artikel 2.1.11;

• f.

  De woningzoekende heeft na het ontstaan van het huisvestingsprobleem dat de aanleiding vormt voor de aanvraag van een voorrangsverklaring een aanbod van een sociale huurwoning geweigerd.

Artikel 2.1.6 Eigen initiatieven

Een woningzoekende kan pas een beroep doen op de voorrangsregeling nadat hij, zodra het huisvestingsprobleem zich openbaarde, aantoonbaar zelf al het mogelijke heeft gedaan om daar een oplossing voor te vinden. De woningzoekende dient daarvoor aan te tonen dat hij gedurende acht achtereenvolgende weken zonder resultaat meegedongen heeft naar iedere woning die via de woonruimteverdelingssystemen in de regio is aangeboden, voor zover die woning een bij zijn omstandigheden passende oplossing kon bieden of zou kunnen bieden voor zijn huisvestingsprobleem.

Artikel 2.1.7 Voorrangsgrond: medische indicatie

• 1.

  De woningzoekende, of een lid van zijn huishouden, komt op medische indicatie in aanmerking voor een voorrangsverklaring, indien hij een medisch probleem heeft waardoor de huidige zelfstandige woning niet langer geschikt is;

• 2.

  Een aanvraag om voorrang bij woningtoewijzing op grond van medische indicatie kan voor gemotiveerd advies worden voorgelegd aan het PUV.

• 3.

  Het college kan zich op medisch terrein laten adviseren door een aangewezen medisch adviesbureau;

• 4.

  De woningzoekende komt niet in aanmerking voor voorrang op grond van medische indicatie, indien hij op het moment van het betrekken van de huidige woning al een medisch probleem had als genoemd in lid 1 van dit artikel.

Artikel 2.1.8 Voorrangsgrond: mantelzorg

• 1.

  De woningzoekende, of een lid van zijn huishouden, komt op grond van mantelzorg in aanmerking voor een voorrangsverklaring, indien:

  • a.

    Hij aantoont dat hij op het moment van de aanvraag in Alblasserdam minimaal 1 jaar noodzakelijke zorg verleent of ontvangt van een naaste gedurende meer dan 8 uur per week, en;

  • b.

    De reistijd in verband met de te verlenen of te ontvangen mantelzorg meer dan 2 uur per dag is.

• 2.

  Een aanvraag om voorrang in verband met het verlenen of ontvangen van mantelzorg kan voor een gemotiveerd advies worden voorgelegd aan het PUV;

• 3.

  Het college kan zich op medisch terrein laten adviseren door een aangewezen medisch adviesbureau.

Artikel 2.1.9 Voorrangsgrond: sociale indicatie

• 1.

  De woningzoekende, of een lid van zijn huishouden, komt op sociale indicatie in aanmerking voor een voorrangsverklaring, indien hij een probleem heeft van sociale en/of maatschappelijke aard dat past binnen de criteria genoemd in lid 5 onder a, b of c van dit artikel en waardoor de huidige zelfstandige woonruimte niet langer geschikt is.

• 2.

  Een aanvraag om voorrang bij de woningtoewijzing van sociale en/of maatschappelijke aard kan voor een gemotiveerd advies worden voorgelegd aan het PUV.

• 3.

  Het college kan zich laten adviseren door de DG&J.

• 4.

  De woningzoekende komt niet in aanmerking voor een voorrangsverklaring op sociale indicatie, indien hij op het moment van het betrekken van de huidige woning al een sociaal en/of maatschappelijk probleem had als genoemd in lid 1 van dit artikel.

• 5.

  De voorrangscriteria voor sociale indicatie zijn de volgende:

  Voorrangscriterium	Omschrijving
  a. leefbaarheid:	Woningzoekende ondervindt ernstige, structurele problemen van sociale/maatschappelijke aard in de directe woonomgeving en woningzoekende en/of de gezinsleden van woningzoekende zijn geen medeveroorzaker.
  b. financiële nood:	Door onvoorziene financiële problemen die aantoonbaar niet aan de woningzoekende te wijten zijn, kan de woningzoekende zijn woonlasten (huur, energiekosten) niet langer opbrengen, waardoor sprake is van acute dreiging van dakloosheid.
  c. dreigende dakloosheid van (een) minderjarig(e) kind(eren):	Er is sprake van acute dreiging van dakloosheid van (een) minderjarig(e) kind(eren), waarbij de woningzoekende aantoonbaar de volledige zorg draagt en aantoonbaar gedwongen is de woning te verlaten. Zodra één van de ouders van het kind/de kinderen in woonruimte kan voorzien komt de woningzoekende niet in aanmerking voor voorrang.

Artikel 2.1.10 Voorrangsgrond: dakloos buiten schuld als gevolg van een calamiteit

• 1.

  Indien een woning als gevolg van een calamiteit onbewoonbaar is geworden en niet hersteld kan worden, ontstaat er een directe noodzaak tot herhuisvesting van de dakloos geworden bewoner(s). Het college stelt vast of en in hoeverre de woning nog bewoonbaar is. Indien de woning niet meer te bewonen is, wordt/worden de dakloos geworden bewoner(s) geherhuisvest indien niet via een verzekering huisvesting elders kan worden verkregen.

• 2.

  Het criterium "dakloos buiten schuld" is niet van toepassing als woningzoekende uit eigen keuze een woning achterlaat.

Artikel 2.1.11 Voorrangsgrond: verlaten instelling

• 1.

  Dit artikel is van toepassing op personen die een maatschappelijke opvang- of vrouwenopvanginstelling of een Beschermd Wonen instelling of een penitentiaire inrichting verlaten en na verblijf in een opvangsituatie huisvesting nodig hebben in de zorgregio met bijbehorende ondersteuning;

• 2.

  Het college legt in beleidsregels vast welke uitgangspunten en criteria worden gehanteerd bij het verstrekken van een voorrangsverklaring op basis van de voorrangsgrond 'verlaten instelling';

Artikel 2.1.12 Voorrangsgrond: herstructurering

De bewoner die gedwongen is zijn huurwoning voorgoed te verlaten in verband met een concreet herstructureringsplan of een plan om verstrekkende maatregelen te treffen, dat is opgenomen in de prestatieafspraken voor een bepaald jaar, komen in aanmerking voor voorrang op basis van herstructurering bij de toewijzing van een woning.

Artikel 2.1.13 Voorrangsgrond: sloop

De bewoner van een huurwoning die gesloopt wordt komt in aanmerking voor voorrang bij de toewijzing van een huurwoning die in het bezit is van de woningcorporatie van wie hij de te slopen woning huurt op het moment dat een vergunning voor sloop is verstrekt.

Artikel 2.1.14 Voorrangsgrond: vergunninghouders in het kader van de Vreemdelingenwet 2000

Een vergunninghouder die een verblijfsvergunning heeft ontvangen als bedoeld in artikel 8, onder a, b, c of d van de Vreemdelingenwet 2000, komt in aanmerking voor een voorrangsverklaring indien de aanvraag voortvloeit uit de taakstelling die de gemeente is opgelegd op grond van de artikelen 28, 29 en 30 van de Huisvestingswet 2014.

Artikel 2.1.15 Voorrangsgrond: beschikbaar krijgen zeer schaarse woningen

Een woningzoekende die bij verhuizing een sociale huurwoning achterlaat, die vanwege de omvang en/of uitrusting zeer schaars is en tegelijk gewenst is voor de huisvesting van urgent woningzoekenden, kan voorrang worden toegekend om de betreffende woningen voor verhuur beschikbaar te krijgen.

Artikel 2.1.16 Inhoud van de voorrangsverklaring

Het college vermeldt in de beslissing tot toekenning van een voorrangsverklaring de volgende zaken:

• a.

  De naam en de contactgegevens van de woningzoekende;

• b.

  De datum van de aanvraag zoals bedoeld in artikel 2.1.3;

• c.

  Het huisvestingsprofiel dat voor de desbetreffende woningzoekende van toepassing is, onder de mededeling dat de voorrang beperkt is tot woonruimte die past binnen het huisvestingsprofiel;

• d.

  De termijn waarbinnen gebruik kan worden gemaakt van de voorrangsverklaring;

• e.

  Voor welke gemeenten de voorrangsverklaring geldt;

Artikel 2.1.17 Bemiddeling

• 1.

  Het college bemiddelt bij eigenaren van woonruimte om te bewerkstelligen dat woningzoekenden met een voorrangsverklaring een woonruimte verkrijgen overeenkomstig het bepaalde in artikel 2.1.16, onder c, d, en e.

• 2.

  Het college kan deze bemiddeling nader vormgeven in overeenkomsten.

Artikel 2.1.18 Wijziging, intrekking, verlenging, vervallen voorrangsverklaring

• 1.

  Bij gewijzigde omstandigheden kan het college, al dan niet op verzoek van de woningzoekende, besluiten de inhoud van een voorrangsverklaring te wijzigen. De woningzoekende ontvangt in dat geval een nieuwe voorrangsverklaring onder intrekking van de eerder afgegeven verklaring.

• 2.

  Het college kan een voorrangsverklaring intrekken, indien:

  • a.

    Aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een voorrangsverklaring niet meer wordt voldaan;

  • b.

    De voorrangsverklaring is afgegeven op grond van gegevens waarvan de woningzoekende wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren;

  • c.

    De woningzoekende niet in staat blijkt om in zijn bestaan of in de kosten van bewoning van zelfstandige woonruimte te voorzien;

  • d.

    Een hem aangeboden woning die past binnen het in artikel 2.1.16, onder c genoemde huisvestingsprofiel heeft geweigerd;

• 3.

  De voorrangsverklaring vervalt van rechtswege wanneer de woningzoekende zelf mag reageren op de aangeboden woningvoorraad en niet binnen een termijn van 3 maanden heeft gereageerd op een woning die past binnen het huisvestingsprofiel dat aan zijn voorrangsverklaring is gekoppeld.

• 4.

  Het college kan besluiten tot verlenging van de in artikel 2.1.16, onder d genoemde termijn, indien daar naar zijn oordeel gegronde redenen voor zijn.

• 5.

  Het college mandateert zijn bevoegdheid als bedoeld in de leden 1, 2 en 3 aan de voorzitter van het PUV.

Artikel 2.1.19 Behoud inschrijfduur

• 1.

  Woningcorporaties dragen in het kader van deze verordening zorg voor het aanleggen en bijhouden van een uniform registratiesysteem van woningzoekenden.

• 2.

  Indien een jongere als bedoeld in artikel 7:274c, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek een huurovereenkomst op grond van dat artikel is aangegaan, behoudt de jongere diens inschrijfduur en vervalt de inschrijving om in aanmerking te komen voor een woonruimte niet.

• 3.

  Indien een huurder een huurovereenkomst voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 7:271, eerste lid, tweede volzin, van het Burgerlijk Wetboek is aangegaan, behoudt de huurder diens inschrijfduur en vervalt de inschrijving om in aanmerking te komen voor een woonruimte niet.

Artikel 2.2.1 Werkingsgebied

Deze paragraaf is van toepassing op de in de gemeente gerealiseerde standplaatsen voor woonwagens.

Artikel 2.2.2 Verbodsbepaling

Het is verboden zonder toewijzing van het college met een woonwagen een standplaats als aangewezen in artikel 2.2.1 in te nemen of bezet te houden.

Artikel 2.2.3 Wachtlijst van standplaatszoekenden

Het college registreert degenen die hen daarom overeenkomstig artikel 2.2.4 verzoekt op een wachtlijst van standplaatszoekenden, op volgorde van de datum van inschrijving.

Artikel 2.2.4 Inschrijving

Een ieder kan met gebruikmaking van een door het college beschikbaar te stellen aanvraagformulier verzoeken om te worden ingeschreven op de in artikel 2.2.3 genoemde wachtlijst. Op of bij het aanvraagformulier geeft het college aan welke gegevens de aanvrager moet verstrekken en welke bewijsstukken hij moet overleggen. Om te kunnen worden ingeschreven op de wachtlijst gelden de voorwaarden genoemd in artikel 2.2.5. Als datum van inschrijving geldt de datum van ontvangst van het aanvraagformulier. Indien meerdere aanvragen op dezelfde dag worden ontvangen, dan wordt de rangschikking ten aanzien van deze aanvragen bepaald door loting. Het college verstrekt de als standplaatszoekende ingeschrevene een bewijs van inschrijving.

Artikel 2.2.5 Voorwaarden voor inschrijving

Inschrijving op de wachtlijst genoemd in artikel 2.2.3 vindt plaats indien de aanvrager:

• a.

  18 jaar of ouder is, en;

• b.

  de Nederlandse nationaliteit bezit, of op grond van een wettelijke bepaling als Nederlander wordt behandeld, of vreemdeling is en rechtmatig verblijf houdt in Nederland en;

• c.

  niet op een andere wachtlijst ingeschreven staat en;

• d.

  een inschrijving is persoonsgebonden en dus niet overdraagbaar op iemand anders.

Artikel 2.2.6 Vervallen van de inschrijving

De inschrijving als standplaatszoekende op de wachtlijst als bedoeld in artikel 2.2.3 vervalt, indien de standplaatszoekende:

• a.

  een hem toegewezen standplaats heeft aanvaard, of;

• b.

  is overleden, met dien verstande dat de inschrijving gehandhaafd blijft voor de achterblijvende partner die als zodanig in de bevolkingsadministratie van de gemeente Alblasserdam geregistreerd staat. Artikel 2.2.5 is hierbij van overeenkomstige toepassing.

• c.

  de standplaatszoekende wordt onderaan de wachtlijst geplaatst indien hij een aanbod voor een standplaats heeft afgewezen.

Artikel 2.2.7 Toewijzing van standplaatsen

Het college wijst een standplaats toe aan een standplaatszoekende die staat ingeschreven op de in artikel 2.2.3 genoemde wachtlijst. Het college legt in de beleidsregel vast welke uitgangspunten worden gehanteerd bij de toewijzing van standplaatsen.

Artikel 2.2.8 Schending van het recht en inschrijving voor standplaats

De hoofdbewoner of medebewoner die wegens schending van het recht een standplaats heeft moeten verlaten, wordt geen nieuwe standplaats toegewezen binnen drie jaar nadat hij de oude standplaats heeft verlaten.

Artikel 2.2.9 Vervallen van toewijzing

Indien een standplaats niet binnen twee maanden na oplevering van die standplaats wordt bewoond, vervalt de toewijzing, tenzij in de huur/koop overeenkomst een langere termijn is vastgelegd.

Artikel 2.2.10 Overgangsbepaling

Degene die op het moment van de inwerkingtreding van deze verordening stond ingeschreven op de wachtlijst, behoudt zijn positie op de wachtlijst.

Artikel 3.1.1 Werkingsgebied en wijze van aanvragen

Het bepaalde in deze paragraaf is van toepassing op gebouwen die woonruimte bevatten.

Artikel 3.1.2 Vergunningvereiste

Het is verboden om zonder vergunning van het college van een woonruimte, aangewezen in artikel 3.1.1:

• 1.

  aan de bestemming tot bewoning te onttrekken, of voor een zodanig gedeelte aan die bestemming te onttrekken, dat die woonruimte daardoor niet langer geschikt is voor bewoning door een huishouden van dezelfde omvang als waarvoor deze zonder zodanige onttrekking geschikt is; met andere woonruimte samen te voegen;

• 2.

  van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte om te zetten of om te laten zetten, tenzij de onzelfstandige woonruimte wordt bewoond door:

  • a.

    maximaal 2 personen, indien de eigenaar niet tevens woonachtig is in de betreffende woning;

  • b.

    maximaal 1 persoon, indien de eigenaar al dan niet met zijn gezin tevens woonachtig is in de betreffende woning. (zogenoemde hospitasituatie)

Artikel 3.1.3 Aanvragen van een vergunning

• 1.

  De aanvraag voor een vergunning tot onttrekking, samenvoeging of omzetting wordt ingediend bij het college van, via een daartoe door hen beschikbaar te stellen formulier. Burgemeester en wethouders vermelden op of bij het aanvraagformulier welke gegevens of bescheiden de aanvrager moet verstrekken met het oog op de beoordeling van de aanvraag.

• 2.

  Het college kan bij de beoordeling van aanvragen tot onttrekking voor de uitoefening van een bedrijf advies inwinnen bij de Kamer van Koophandel.

• 3.

  Het college kan bij de beoordeling van aanvragen tot onttrekking voor de praktijkuitoefening door officieel erkende medici of paramedici advies inwinnen bij de Adviescommissie Huisvesting Beoefenaars van Medische en Paramedische Beroepen.

Artikel 3.1.4 Criteria voor vergunningverlening

• 1.

  Het college verleent de vergunning, tenzij het belang van het behoud of de samenstelling van de woonruimtevoorraad groter is dan het met het onttrekken aan de bestemming tot bewoning gediende belang en het belang van het behoud of de samenstelling van de woonruimtevoorraad niet door het stellen van voorwaarden en voorschriften voldoende kan worden gediend.

• 2.

  Indien de aanvraag betrekking heeft op samenvoeging van woonruimte en naar het oordeel van het college voldoende compensatie als bedoeld in artikel 3.1.5 wordt geboden, wordt de vergunning in ieder geval verleend, indien:

  • a.

    bij samenvoeging de vergunningaanvrager eigenaar-bewoner is en de bestemming tot bewoning gehandhaafd blijft, of

  • b.

    de aanvraag geschiedt door een verhuurder/beheerder voor een huishouden dat op grond van artikel 7.1.1 van de Bouwverordening een ongeschikte woning bewoont en de na samenvoeging ontstane woonruimte op grond van artikel 7.1.1 van de Bouwverordening geschikt is;

• 3.

  de vergunning ingevolge het tweede lid onder b wordt slechts verleend indien de verhuurder/ beheerder kan aantonen dat in zijn woningbestand geen geschikte woning beschikbaar is voor het betreffende huishouden.

• 4.

  Indien naar het oordeel van het college zowel het belang van de aanvrager als het belang van de volkshuisvesting zwaar wegen, of het belang van de aanvrager niet opweegt tegen het belang van de volkshuisvesting, kan zij de vergunning toch verlenen, indien de aanvrager voldoende compensatie biedt als bedoeld in artikel 3.1.5 en ook overigens aan door hen gestelde voorwaarden en voorschriften heeft voldaan.

• 5.

  Indien de aanvraag betrekking heeft op het onttrekken van woonruimte aan de bestemming ten behoeve van een functiewijziging van die woonruimte, verleent het college de vergunning onder de voorwaarde dat de voor de functiewijziging noodzakelijke omgevingsvergunning wordt verleend.

• 6.

  In de vergunning vermeldt het college in ieder geval:

  • a.

    dat de vergunning van rechtswege vervalt indien daar niet binnen één jaar na de datum van afgifte gebruik van is gemaakt;

  • b.

    de woonruimte waarop de vergunning betrekking heeft;

  • c.

    de opgelegde compensatie; het toegekende huisnummer na samenvoeging van woonruimten;

  • d.

    de bestemming van de ruimte na het onttrekken van de woonruimte aan de woonbestemming.

• 7.

  Het college kan een vergunning verlenen voor tijdelijke onttrekking, indien de onttrekking voorziet in een tijdelijke behoefte.

• 8.

  De vergunning voor het omzetten van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte geldt steeds voor de duur van vijf jaar, is persoonsgebonden en niet overdraagbaar.

• 9.

  Het college kan binnen de gemeente gebieden aanwijzen waar in verband met te vrezen aantasting van de woonkwaliteit en het leefmilieu het aantal woonruimten, dat van zelfstandige woonruimte naar onzelfstandige woonruimte mag worden omgezet, aan een maximum is gebonden. Aanvragen voor vergunningen worden op volgorde van binnenkomst behandeld.

• 10.

  Een gebiedsaanwijzing als bedoeld in lid 9 geldt voor de duur van 3 jaar. Aansluitend aan de periode van 3 jaar kan het college de aanwijzing verlengen met een periode van telkens 3 jaar.

• 11.

  Het college stelt het maximaal toegestane percentage onzelfstandige bewoning binnen de aangewezen gebieden als bedoeld in lid 9 vast.

• 12.

  Het college weigert de vergunning voor het omzetten van zelfstandige woonruimte naar onzelfstandige woonruimte, indien:

  • a.

    het maximum als genoemd in lid 11 is bereikt;

  • b.

    vaststaat of redelijkerwijs moet worden aangenomen, dat het verlenen van de vergunning leidt tot een ontoelaatbare inbreuk op een geordend woon- en leefmilieu in het gebouw en/of de omgeving van het gebouw, waarop de aanvraag betrekking heeft;

  • c.

    de aanvrager van de vergunning niet aan de criteria van goed verhuurderschap voldoet;

  • d.

    in 24 maanden voorafgaand aan de aanvraag een vergunning van de aanvrager op grond van artikel 3.1.6 sub b, c, d, e, f is ingetrokken.

• 13.

  Indien sprake is van een aanvraag van een vergunning voor dezelfde woonruimte wordt die vergunning slechts verleend, indien voor die woonruimte voor de duur van ten minste vijf jaren onmiddellijk voorafgaand aan het tijdstip waarop die vergunning wordt verleend geen vergunning voor het aangaan van overeenkomsten van huur en verhuur op grond van deze verordening was verleend.

Artikel 3.1.5 Compensatie bij omzetting

• 1.

  De aanvrager compenseert de van zelfstandige in onzelfstandige om te zetten woonruimte, de wijziging van de bestemming of samen te voegen woonruimte:

  • a.

    door het toevoegen aan de woonruimtevoorraad van andere, vervangende woonruimte die naar het oordeel van het college gelijkwaardig is aan de te wijzigen, om te zetten of samen te voegen woonruimte; of

  • b.

    door het betalen van een compensatiebedrag van € 5.000,-- aan de gemeente per bestemmingswijziging, om te zetten of samen te voegen woonruimte.

• 2.

  Het college kan om redenen van volkshuisvestelijke aard geheel of gedeeltelijk vrijstelling verlenen van compensatie bij het omzetten van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte, bij omzetting van woonruimte voor niet-commerciële doeleinden of samenvoeging van woonruimte voor niet-commerciële doeleinden.

• 3.

  Het college restitueert € 2.500,-- van het betaalde compensatiebedrag als genoemd in lid 1, onder b indien de vergunning voor de bestemmingswijziging, het omzetten van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte of samenvoeging van woonruimte binnen 13 maanden op verzoek van de aanvrager wordt ingetrokken, tenzij de vergunning indertijd in het kader van legalisatie is verleend.

Artikel 3.1.6 Intrekking

Het college kan een vergunning tot onttrekking als bedoeld in de artikel 3.1.2 intrekken, indien:

• a.

  Niet binnen één jaar, nadat de beschikking onherroepelijk is geworden, is overgegaan tot onttrekking, samenvoeging of omzetting;

• b.

  De vergunning is verleend op grond van door de aanvrager verstrekte gegevens waarvan deze wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren;

• c.

  Indien niet aan de in artikel 3.1.4, lid 5 genoemde voorwaarde met betrekking tot het verlenen van een omgevingsvergunning wordt voldaan;

• d.

  De houder van een vergunning voor het onttrekken door omzetten van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte zich niet als een goed verhuurder gedraagt;

• e.

  De aan de vergunning verbonden voorschriften niet worden nagekomen;

• f.

  Vaststaat of redelijkerwijs moet worden aangenomen, dat het in stand houden van de vergunning voor het omzetten van zelfstandige naar onzelfstandige woonruimte leidt tot een verstoring van een geordend woon- en leefmilieu van het gebouw en/of de omgeving van het gebouw, waarop de vergunning betrekking heeft;

• g.

  Binnen een periode van 12 maanden, het college twee maal heeft geconstateerd dat er geen sprake meer is van onttrekking door omzetting in onzelfstandige woonruimte, waarbij geldt dat tussen deze twee constateringen een periode van tenminste zes hele kalendermaanden dient te zitten.

Artikel 3.2.1 Werkingsgebied

Het bepaalde in deze paragraaf is van toepassing op gebouwen die woonruimte bevatten.

Artikel 3.2.2 Vergunningsvereiste

• 1.

  Het is verboden om zonder vergunning van burgemeester en wethouders een recht op een gebouw, aangewezen in artikel 3.2.1, te splitsen in appartementsrechten als bedoeld in artikel 106, eerste en derde lid, van boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, indien een of meer appartementsrechten de bevoegdheid omvatten tot het gebruik van een of meer gedeelten van het gebouw als woonruimte.

• 2.

  Het overeenkomstige is van toepassing op het verlenen van deelnemings- of lidmaatschapsrechten of het aangaan van een verbintenis daartoe door een rechtspersoon met betrekking tot een gebouw als bedoeld in het eerste lid.

Artikel 3.2.3 Aanvragen van een splitsingsvergunning

• 1.

  De aanvraag voor een splitsingsvergunning wordt ingediend bij burgemeester en wethouders, via een daartoe door hen beschikbaar te stellen formulier en gaat vergezeld van de volgende stukken:

  • a.

    een splitsingsplan dat voldoet aan op of bij het aanvraagformulier omschreven eisen; en

  • b.

    indien de aanvraag huurwoningen betreft een puntentelling op grond van het waarderingsstelsel voor zelfstandige woonruimte voor het bepalen van de huurprijs.

  • c.

    de staat van onderhoud van het gebouw voorafgaand aan de splitsing die tenminste moet bestaan uit een overzicht met tekeningen van de brandcompartimentering en een beschrijving van de staat van onderhoud voorzien van foto's van de buitenzijde van het pand en binnen van alle afzonderlijke (beoogde appartementen alsmede de gezamenlijke ruimten.

• 2.

  Indien het gebouw in 5 of meer appartementsrechten wordt gesplitst, kan het college, naast de in het vorige lid genoemde stukken, de volgende stukken verlangen:

  • a.

    een concept-splitsingsakte;

  • b.

    een omschrijving van de staat van onderhoud van het betreffende gebouw;

  • c.

    een meerjaren-onderhoudsprogramma;

  • d.

    een opgave van de voorschotbijdragen per appartementsrecht.

• 3.

  In de splitsingsvergunning vermeldt het college in ieder geval:

  • a.

    dat binnen één jaar nadat de splitsingsvergunning onherroepelijk is geworden, een afschrift van de akte van splitsing moet zijn overgelegd aan burgemeester en wethouders;

  • b.

    het gebouwde onroerend goed waarop de splitsing betrekking heeft;

  • c.

    dat de vergunning van rechtswege vervalt indien daar niet binnen één jaar na de datum van afgifte gebruik van is gemaakt.

Artikel 3.2.4 Gronden tot weigering van een splitsingsvergunning

• 1.

  Met het oog op de samenstelling van de woonruimtevoorraad kan het college een splitsingsvergunning weigeren, indien:

  • a.

    het gebouw of het gedeelte van het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, één of meer woonruimten bevat die verhuurd worden of die laatstelijk verhuurd zijn geweest, dan wel het gebouw of het gedeelte van het gebouw, voor zover dit geheel of gedeeltelijk verhuurd is geweest voor bewoning, in strijd met de voorschriften van een bestemmingsplan als bedoeld in artikel 3.1. Wet ruimtelijke ordening of met enig wettelijk voorschrift, geheel of gedeeltelijk voor een ander doel dan voor bewoning in gebruik wordt genomen;

  • b.

    de huurprijs van één of meer van die woonruimten of voormalige woonruimten gelijk aan of lager is dan de huurprijsgrens;

  • c.

    de aanvrager niet kan waarborgen, dat de woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing tot bewoning bestemd blijft of blijven, of dat de voormalige woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing opnieuw bestemd zullen worden voor verhuur ter bewoning;

  • d.

    het belang dat de vergunningaanvrager bij splitsing heeft niet opweegt tegen het belang van het behoud van de woonruimtevoorraad, voor zover die voor de verhuur is bestemd. Hierbij wordt mede de ligging en de te verwachten vraag naar de in het betreffende gebouw of een gedeelte van het gebouw opgenomen woonruimten betrokken.

• 2.

  Met het oog op de indeling of de staat van onderhoud kan het college een splitsingsvergunning weigeren, indien:

  • a.

    de toestand van het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft zich uit een oogpunt van indeling of staat van onderhoud geheel of ten dele tegen splitsing verzet en

  • b.

    de desbetreffende gebreken niet door het treffen van voorzieningen of het aanbrengen van verbeteringen kunnen worden opgeheven, dan wel onvoldoende is verzekerd dat die gebreken zullen worden opgeheven.

• 3.

  Van gebreken als bedoeld in het vorige lid is in ieder geval sprake indien:

  • a.

    het college op grond van artikel 1b en volgende van de Woningwet een aanschrijving hebben gedaan en deze aanschrijving nog niet is uitgevoerd;

  • b.

    het gebouw, waarop de aanvraag om een splitsingsvergunning betrekking heeft, strijdigheden vertoont met hoofdstuk III van het Bouwbesluit;

Artikel 3.2.5 Aanhouding van de beslissing op de aanvraag om splitsingsvergunning

• 1.

  Het college houdt de beslissing op de aanvraag om een splitsingsvergunning aan, indien:

  • a.

    het gebied waarin het gebouw is gelegen waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, voordat de aanvraag is ingekomen een voorbereidingsbesluit als bedoeld in artikel 3.7 van de Wet ruimtelijke ordening in werking is getreden, en

  • b.

    redelijkerwijs verwacht mag worden dat de in het voorbereidingsbesluit opgenomen maatregelen nadelig kunnen worden beïnvloed door de voorgenomen splitsing.

• 2.

  De aanhouding als bedoeld in het vorige lid duurt tot het moment dat het voorbereidingsbesluit ingevolge artikel 3.7, vijfde en zesde lid, van de Wet ruimtelijke ordening is vervallen.

• 3.

  Het college kan de beslissing op een aanvraag om een splitsingsvergunning aanhouden, indien de aanvrager aannemelijk kan maken dat hij binnen een daarvoor redelijke termijn de gebreken, als bedoeld in artikel 3.2.4, lid 2 met het oog op de voorgenomen splitsing zal opheffen.

• 4.

  Indien het college de beslissing op een aanvraag om een splitsingsvergunning overeenkomstig het bepaalde in het vorige lid aanhouden, vermelden zij in het besluit tot aanhouding welke gebreken met het oog op de voorgenomen splitsing moeten worden hersteld en binnen welke termijn zij dit redelijk achten. Indien de in het besluit tot aanhouding vermelde gebreken zijn hersteld binnen de in datzelfde besluit aangegeven termijn, wordt de vergunning verleend.

Artikel 3.2.6 Intrekking

Het college kan een splitsingsvergunning intrekken, indien:

• a.

  Binnen één jaar nadat de beschikking onherroepelijk is geworden, niet is overgegaan tot overschrijving in de openbare registers van de akte van splitsing in appartementsrechten, bedoeld in artikel 109 van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, of tot het verlenen van deelnemings-of lidmaatschapsrechten;

• b.

  De vergunning is verleend op grond van door de aanvrager verstrekte gegevens waarvan deze wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat zij onjuist of onvolledig waren.

Artikel 3.3.1 Vergunningplicht woningvorming

• 1.

  Het is verboden zonder vergunning van het college een woonruimte te verbouwen tot twee of meer woonruimten;

• 2.

  Het college heeft de bevoegdheid om voorschriften te verbinden aan de vergunning tot woningvorming.

Artikel 3.3.2 Gebiedsbepaling

Het bepaalde in deze paragraaf is van toepassing op alle woonruimte in de gemeente Alblasserdam.

Artikel 3.3.3 Aanvraagformulier

De aanvraag voor een woningvormingsvergunning dient te worden ingediend middels het door het college vastgestelde aanvraagformulier.

Artikel 3.3.4 Weigeringsgronden voor vergunning

De vergunning voor woningvorming wordt geweigerd, indien:

• a.

  de oppervlakte van de woning/woningen welke door woningvorming ontstaat/ontstaan kleiner dan 70 m² GO per woning is/zijn;

• b.

  de bestaande en de te vormen woningen, na gereedkomen van het project niet beschikken over een berging;

• c.

  de bestaande en de te vormen woningen, na gereedkomen van het project niet beschikken over een buitenruimte.