Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Borger-Odoorn 2025

1. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening die:

  • •

    niet specifiek bedoeld is voor personen met een beperking;

  • •

    daadwerkelijk beschikbaar is;

  • •

    een passende bijdrage levert aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt in staat is tot zelfredzaamheid of participatie en;

  • •

    financieel gedragen kan worden met een inkomen op minimumniveau.

• b.

  Andere voorziening: voorziening anders dan in het kader van de Wet;

• c.

  Besluit: Besluit Wmo en Jeugdhulp gemeente Borger-Odoorn 2025;

• d.

  Cliënt: ingezetene die hoofdverblijf heeft in de gemeente Borger-Odoorn;

• e.

  Hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de persoon met beperkingen zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft;

• f.

  Hulpvraag: behoefte aan maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in artikel 2.3.2 lid 1 van de Wet;

• g.

  Melding: kenbaar maken van de hulpvraag aan het college als bedoeld in artikel 2.3.2 lid 1 van de Wet;

• h.

  Nadere regels: Nadere regels maatschappelijke ondersteuning gemeente Borger-Odoorn 2025;

• i.

  Persoonlijk plan: plan waarin de cliënt de omstandigheden, bedoeld in artikel 2.3.2 lid 4 Wmo 2015 onderdelen a tot en met g van de Wet, beschrijft en aangeeft welke maatschappelijke ondersteuning naar zijn mening het meest is aangewezen;

• j.

  Pgb: persoonsgebonden budget;

• k.

  Uitvoeringsbesluit: Uitvoeringsbesluit Wmo 2015;

• l.

  de Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

2. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet, het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Een hulpvraag kan door of namens de cliënt vormvrij bij het college worden gemeld.

2. Het college bevestigt de ontvangst van de melding schriftelijk en maakt zo spoedig mogelijk een afspraak voor een gesprek. Het college kan voorafgaand aan het gesprek een vooronderzoek doen. In de nadere regels is vastgelegd wat dit vooronderzoek inhoudt.

1. De cliënt geeft het college alle gegevens en documenten die voor het onderzoek nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen.

2. De cliënt identificeert zich bij het onderzoek, zoals bedoeld in artikel 6, in ieder geval met een wettelijk identiteitsbewijs.

1. Een gesprek maakt deel uit van het onderzoek. Het gesprek vindt plaats met de cliënt of zijn vertegenwoordiger, voor zover mogelijk zijn mantelzorger en voor zover nodig andere personen.

2. De volgende factoren maken in ieder geval deel uit van het onderzoek en vormen de basis van het gesprek:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken en de voorkeuren van de cliënt;

• b.

  de mogelijkheden om op eigen kracht of met gebruikelijke hulp zijn zelfredzaamheid of zijn participatie te verbeteren of te voorzien in zijn behoefte aan beschermd wonen of opvang;

• c.

  de mogelijkheden om met mantelzorg of hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk te komen tot verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie of te voorzien in zijn behoefte aan beschermd wonen of opvang;

• d.

  de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger van de cliënt;

• e.

  de mogelijkheden om met gebruikmaking van een algemene voorziening of door het verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten te komen tot verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie of de mogelijkheden om met gebruikmaking van een algemene voorziening te voorzien in zijn behoefte aan beschermd wonen of opvang;

• f.

  de mogelijkheden om door middel van samenwerking met zorgverzekeraars en zorgaanbieders als bedoeld in de Zorgverzekeringswet en partijen op het gebied van publieke gezondheid, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen te komen tot een zo goed mogelijk afgestemde dienstverlening met het oog op de behoefte aan verbetering van zijn zelfredzaamheid, zijn participatie of aan beschermd wonen of opvang;

• g.

  welke bijdragen in de kosten de cliënt met toepassing van artikel 2.1.4 van de Wet verschuldigd zal zijn.

3. Tijdens het gesprek wordt aan de cliënt in begrijpelijke bewoordingen medegedeeld welke mogelijkheden bestaan om te kiezen voor een pgb en wat de gevolgen van die keuze zijn.

4. Het college informeert de cliënt over de mogelijkheid om een aanvraag als bedoeld in artikel 7 in te dienen.

5. Als dit nodig is voor het onderzoek, kan het college de cliënt, zijn mantelzorger of bij gebruikelijke hulp zijn huisgenoten oproepen voor een gesprek of een onderzoek door een daartoe aangewezen deskundige.

6. Als dit nodig is voor het onderzoek, kan het college een door hem daartoe aangewezen adviesinstantie om advies vragen.

7. Het college geeft de cliënt een schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek en het gesprek (het plan van aanpak).

8. Het college stelt in de nadere regels vast hoe de melding van een hulpvraag, het gesprek en/of het onderzoek worden afgehandeld.

1. Een aanvraag voor een maatwerkvoorziening wordt door of namens een cliënt schriftelijk ingediend bij het college.

2. Als de cliënt dit wil, wordt een ondertekend plan van aanpak gezien als aanvraagformulier.

3. Het college neemt het in artikel 6, lid 7, genoemde plan van aanpak als uitgangspunt voor de beoordeling van een aanvraag voor een maatwerkvoorziening.

1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van de beperkingen in zijn zelfredzaamheid of participatie. De cliënt komt in aanmerking als de beperkingen niet kunnen worden verminderd of weggenomen door gebruik te maken van:

• a.

  eigen kracht en/of;

• b.

  gebruikelijke hulp en/of;

• c.

  mantelzorg en/of;

• d.

  hulp van andere personen uit het sociale netwerk en/of;

• e.

  algemeen gebruikelijke voorzieningen en/of;

• f.

  algemene voorzieningen en/of;

• g.

  andere voorzieningen.

2. Heeft een cliënt met psychische of psychosociale problemen of een cliënt die de thuissituatie heeft verlaten, problemen om zich in de samenleving te handhaven? Dan komt de cliënt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening als de problemen niet kunnen worden verminderd of weggenomen door gebruik te maken van:

• a.

  eigen kracht en/of;

• b.

  gebruikelijke hulp en/of;

• c.

  mantelzorg en/of;

• d.

  hulp van andere personen uit het sociale netwerk en/of;

• e.

  algemeen gebruikelijke voorzieningen en/of;

• f.

  algemene voorzieningen en/of;

• g.

  andere voorzieningen.

3. Het college kan nadere regels stellen over de maatwerkvoorzieningen die op grond van lid 1 en lid 2 beschikbaar zijn.

1. Als een maatwerkvoorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopst compenserende voorziening. De te verstrekken voorzieningen(en) moet(en) allereerst adequaat compenseren. Zijn er meerdere oplossingen, dan wordt gekozen voor de goedkoopste (combinatie van) voorziening(en).

2. De maatwerkvoorziening wordt alleen niet verstrekt als deze, gezien de beperkingen van de cliënt, onveilig is voor hemzelf en zijn omgeving, gezondheidsrisico’s met zich meebrengt en anti-revaliderend werkt.

3. Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt als:

• a.

  voor het probleem een voorziening op grond van een andere wettelijke bepaling bestaat;

• b.

  de cliënt de gevraagde voorziening voor de melding heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij er sprake is van een acute noodsituatie waardoor het voor de cliënt dringend noodzakelijk was de voorziening te treffen;

• c.

  de cliënt de gevraagde voorziening na de melding en vóór de datum van het besluit heeft gerealiseerd of geaccepteerd. Tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft gegeven of achteraf nog kan beoordelen of de voorziening en de gemaakte kosten nodig waren;

• d.

  de gevraagde voorziening al eerder aan de cliënt is verstrekt op grond van enige wettelijke bepaling en de normale afschrijvingstermijn van die voorziening nog niet verstreken is. Tenzij de voorziening verloren is gegaan door omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen. Of de cliënt de restwaarde van de voorziening die verloren is gegaan (deels) vergoedt;

• e.

  deze niet hoofzakelijk op het individu is gericht;

• f.

  de voorziening niet nodig was geweest als de cliënt rekening had gehouden met bestaande en bekende beperkingen en de te verwachten ontwikkelingen daarvan;

• g.

  de cliënt een indicatie heeft voor zorg met verblijf op grond van de Wet langdurige zorg of er redenen zijn om aan te nemen dat de cliënt daarvoor in aanmerking komt, maar weigert mee te werken aan het verkrijgen van een besluit hierover, tenzij artikel 8.6a van de Wet van toepassing is;

4. Geen maatwerkvoorziening gericht op zelfredzaamheid en participatie wordt verstrekt als:

• a.

  deze niet langdurig noodzakelijk is, tenzij het gaat om hulp bij het huishouden of begeleiding;

• b.

  de cliënt geen ingezetene is van de gemeente Borger-Odoorn.

5. Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt alleen rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving (maximaal 25 kilometer per rit) met een maximum van 2.000 kilometer op jaarbasis.

6. Geen woonvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  als de beperkingen voortkomen uit de aard van de in de woning gebruikte materialen, de slechte staat van het onderhoud of de omstandigheid dat de woning niet voldoet aan de geldende wettelijke eisen;

• b.

  als de cliënt zijn hoofdverblijf niet heeft of niet zal hebben in de woning waaraan de voorziening wordt getroffen;

• c.

  ten behoeve van woonruimten die niet geschikt zijn voor permanente bewoning. Er kan dan wel een voorziening voor verhuizing en inrichting worden verstrekt;

• d.

  als het om voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten gaat, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders of het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte. Er kan dan wel een voorziening voor verhuizing en inrichting worden verstrekt;

• e.

  als de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding was op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie en er geen belangrijke reden voor de verhuizing is;

• f.

  als de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn beperkingen meest geschikte beschikbare woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is gegeven door het college;

• g.

  als de voorziening in het geval van nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kan worden;

7. In afwijking van lid 6 onderdeel b van dit artikel en artikel 2.3.5. lid 6 van de Wet kan voor cliënten die in een Wlz-instelling wonen één woning bezoekbaar worden gemaakt.

8. Het college verstrekt de voorzieningen opvang en beschermd wonen conform het beleid van de gemeente Emmen.

1. Het college legt het besluit op de aanvraag voor een maatwerkvoorziening vast in een beschikking.

2. De cliënt moet zich binnen 3 maanden na de besluitdatum hebben gemeld bij de aanbieder van de maatwerkvoorziening of het pgb zijn gaan gebruiken voor het doel waarvoor het is verstrekt.

1. In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening staat of deze voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt. Het plan van aanpak maakt deel uit van de beschikking. Tevens wordt aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

2. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura staat in ieder geval in de beschikking:

• a.

  welke maatwerkvoorziening wordt verstrekt en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  de ingangsdatum en de duur van de verstrekking;

• c.

  welke andere voorzieningen relevant (kunnen) zijn;

• d.

  de termijn van 3 maanden waarbinnen de cliënt zich bij de aanbieder moet hebben gemeld als bedoeld in artikel 10 lid 2;

• e.

  of een bijdrage in de kosten moet worden betaald en welke uitgangspunten het college heeft gebruikt, zoals de kostprijs van de voorziening.

3. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking opgenomen welke verplichtingen zijn verbonden aan de verstrekking van een pgb. In ieder geval staat in de beschikking:

• a.

  welk resultaat met de besteding van het pgb moet worden behaald;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe dit is bepaald;

• d.

  de ingangsdatum en de duur van de verstrekking;

• e.

  de termijn van 3 maanden waarbinnen de cliënt het pgb moet besteden als bedoeld in artikel 10 lid 2;

• f.

  hoe de besteding van het pgb moet worden verantwoord;

• g.

  of een bijdrage in de kosten moet worden betaald en welke uitgangspunten het college heeft gebruikt, zoals de kostprijs van de voorziening.

1. Als een cliënt in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening en de ondersteuning zelf wil inkopen door middel van een pgb, toetst het college of wordt voldaan aan de in artikel 2.3.6 van de Wet opgenomen voorwaarden. De cliënt dient daarvoor een pgb plan in.

2. In het pgb-plan wordt in elk geval opgenomen:

• a.

  welke voorziening met het pgb wordt ingekocht en waarom deze voorziening passend is;

• b.

  wie deze voorziening levert;

• c.

  wat de kosten zijn van deze voorziening;

• d.

  waarom het aanbod in zorg in natura (ZIN) niet passend is;

• e.

  hoe de cliënt zelf of met hulp van iemand uit het sociale netwerk of zijn vertegenwoordiger de aan een pgb verbonden taken op verantwoorde wijze gaat uitvoeren;

• f.

  de doelen die behaald dienen te worden;

• g.

  de concrete acties die ingezet zullen worden om de gestelde doelen te bereiken;

• h.

  hoe de voortgang per doel bijgehouden wordt en hoe wordt geëvalueerd;

• i.

  hoe de kwaliteit geborgd is aan de hand van de kwaliteitscriteria uit het Drents kwaliteitskader Sociaal Domein.

3. Het college legt de in het tweede lid genoemde afspraken vast in het verslag als bedoeld in artikel 6 lid 7.

4. De persoon aan wie een pgb wordt verstrekt kan de ondersteuning betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk, mits deze persoon:

• a.

  meerderjarig is, en veilige, doelmatige en cliëntgerichtheid ondersteuning verleent, die is afgestemd op de reële behoefte van de cliënt en deze persoon heeft aangegeven dat de zorg aan de cliënt voor hem niet tot overbelasting leidt.

5. Een pgb dient door de cliënt binnen drie maanden na toekenning te worden aangewend ten behoeve van het doel waarvoor het is verstrekt.

6. Het pgb mag niet worden besteed aan:

• a.

  kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;

• b.

  kosten voor het voeren van een pgb-administratie;

• c.

  kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;

• d.

  kosten voor een feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering;

• e.

  reiskosten;

• f.

  cadeaus voor personen die de ondersteuning verlenen;

• g.

  de eigen bijdrage (CAK) die cliënt betaalt;

• h.

  reistijd voor personen die de ondersteuning verlenen;

• i.

  administratietijd voor personen die de ondersteuning verlenen;

• j.

  overheadkosten van cliënt en/of personen die de ondersteuning verlenen;

• k.

  kosten voor een algemene voorziening;

• l.

  hulp of ondersteuning die zonder toestemming van het college in het buitenland wordt afgenomen.

7. Het pgb bevat geen vrij besteedbaar deel.

8. Bij een aanvraag van een pgb moet de cliënt een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) van de aanbieder aanleveren.

1. Bij het vaststellen van de hoogte van het pgb, wordt onderscheid gemaakt tussen formele en informele hulp.

2. Van formele hulp is sprake als de hulp wordt verleend door onderstaande personen, met uitzondering van personen uit het sociaal netwerk van de cliënt:

• a.

  personen die werken bij een instelling die ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

• b.

  personen die aangemerkt zijn als Zelfstandige zonder personeel. Deze personen moeten ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken.

3. Informele hulp is:

• a.

  Hulp die geboden wordt door personen die niet voldoen aan de criteria als genoemd in lid 2;

• b.

  Hulp die wordt geboden door personen die voldoen aan de criteria als genoemd in lid 2, maar tot het sociaal netwerk van de cliënt horen.

4. Bij informele hulp hoeft de persoon die maatschappelijke ondersteuning biedt, niet dezelfde professionele ervaring en opleiding te hebben als door het college gecontracteerde aanbieders. Deze persoon:

• a.

  hanteert een tarief dat niet hoger is dan het percentage genoemd in artikel 14 en;

• b.

  heeft gemotiveerd aangegeven dat de hulp niet tot overbelasting leidt, en;

• c.

  biedt alleen lichte ondersteuning/begeleiding.

1. De hoogte van het pgb voor een zaak wordt maximaal vastgesteld op:

• a.

  het bedrag van de goedkoopst compenserende voorziening in natura bij de leverancier waarmee de gemeente een overeenkomst heeft gesloten

  of

• b.

  het bedrag van de kosten volgens de door het college geaccepteerde offerte als de gemeente voor de betreffende zaak geen overeenkomst heeft gesloten.

2. Het PGB kan worden verhoogd met een bedrag voor onderhoud en verzekering.

3. De hoogte van het pgb voor vervoer bedraagt de netto kilometerprijs die de gemeente betaalt voor het collectief vervoer vermenigvuldigd met het aantal benodigde kilometers, waarbij het uitgangspunt geldt dat maximaal 2.000 kilometer op jaarbasis binnen de eigen leef- en woonomgeving (maximaal 25 kilometer per rit) moet kunnen worden gereisd.

4. De hoogte van het pgb voor formele hulp is gelijk aan 70% van het tarief voor gecontracteerde ondersteuning in natura, tenzij op basis van het pgb plan van de cliënt passende en toereikende ondersteuning voor een lager tarief kan worden ingekocht.

5. Formele huishoudelijke hulp is 65% van het pgb tarief voor gecontracteerde ondersteuning in natura.

6. De hoogte van het pgb voor informele hulp is bij het bestaan van een dienstbetrekking gelijk aan de hoogste periodiek voor de benodigde hulp in de desbetreffende CAO, vermeerderd met de vakantiebijslag en tegenwaarde van de verlofuren.

7. Indien het op basis van lid 1, lid 3 en lid 4 vastgestelde pgb in een individueel geval onvoldoende is om de aangewezen voorziening te kunnen inkopen, kan het tarief zodanig worden aangepast dat de hulp hiermee bij tenminste één aanbieder kan worden ingekocht.

1. Een cliënt moet een bijdrage in de kosten betalen voor een maatwerkvoorziening in natura of een pgb. De cliënt betaalt deze bijdrage zolang de maatwerkvoorziening wordt gebruikt of zolang het pgb wordt verstrekt.

2. Is een maatwerkvoorziening of pgb verstrekt voor een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt? Dan moet de bijdrage in de kosten worden betaald door:

• a.

  de onderhoudsplichtige ouders en;

• b.

  een andere persoon die samen met de ouder het gezag uitoefent over een minderjarige cliënt.

3. Er kan een eigen bijdrage worden opgelegd voor het gebruik van algemene voorzieningen.

1. Voor de maatwerkvoorzieningen die niet genoemd worden in lid 2 en 3 is de hoogte van de bijdrage het bedrag genoemd in artikel 2.1.4 lid 3 en artikel 2.1.4a lid 4 van de Wet.

2. De hoogte van de bijdrage voor de maatwerkvoorziening collectief vervoer bestaat per rit uit een instaptarief en een kilometertarief vermenigvuldigd met het aantal gereisde kilometers. Het college legt de hoogte vast in het besluit. Deze tarieven gelden voor maximaal 25 kilometer per rit. Boven 25 kilometer per rit geldt het commerciële tarief.

Voor de afgifte van een collectief vervoerspas is een eenmalige vergoeding verschuldigd.

3. De bijdrage in de kosten voor de maatwerkvoorzieningen beschermd wonen en maatschappelijke opvang worden vastgesteld conform het uitvoeringsbesluit.

4. De hoogte van de bijdrage voor een hulpmiddel, woningaanpassing of de in lid 2 genoemde maatwerkvoorziening voor vervoer, is niet hoger dan de kostprijs van de voorziening.

5. De kostprijs van een maatwerkvoorziening in natura is niet hoger dan de kosten die het college zelf voor de deze maatwerkvoorziening maakt.

6. Als een pgb wordt verstrekt, is de hoogte van het pgb maximaal gelijk aan de prijs van de maatwerkvoorziening in natura.

7. De bijdragen in de kosten voor de maatwerkvoorzieningen worden door het CAK vastgesteld en geïnd. De bijdrage in de kosten voor de maatwerkvoorziening opvang wordt door de aanbieder van de opvang vastgesteld en geïnd.

8. In afwijking van lid 1 is geen bijdrage verschuldigd door:

• a.

  de ongehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt en die een bijdrageplichtig inkomen heeft van maximaal 120% van de geldende bruto bijstandsnorm;

• b.

  de ongehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en die een bijdrageplichtig inkomen heeft van maximaal 120% van de geldende bruto bijstandsnorm;

• c.

  de gehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en die een gezamenlijk bijdrageplichtig inkomen heeft van maximaal 120% van de geldende bruto bijstandsnorm.

9. In afwijking van de bepalingen in dit artikel kan een cliënt op grond van hoofdstuk 3 van het uitvoeringsbesluit geen bijdrage verschuldigd zijn.

1. Het college informeert cliënten op een begrijpelijke manier over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een maatwerkvoorziening of pgb zijn verbonden. Het college informeert hen ook over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de Wet.

2. Het college treft maatregelen om het oneigenlijk gebruik van maatwerkvoorzieningen en pgb’s te voorkomen en fraude te bestrijden. Het gaat in ieder geval om de volgende maatregelen:

• a.

  Het college zoekt zoveel mogelijk samenwerking met organisaties die zich ook bezig houden met het tegengaan van oneigenlijk gebruik en fraude op het gebied van de zorg.

• b.

  Het college doet zo nodig onderzoek bij aanbieders van maatwerkvoorzieningen/zorgverleners die een contractrelatie met de gemeente Borger-Odoorn hebben. Of die op grond van een pgb ondersteuning verlenen aan inwoners van de gemeente Borger-Odoorn en die verplicht zijn om kosteloos hun medewerking aan dit onderzoek te verlenen.

• c.

  Het college maakt afspraken met aanbieders van voorzieningen over de facturatie, resultaatsturingen en accountantscontroles. Dit om ervoor te zorgen dat declaraties en uitbetalingen in overeenstemming zijn met de contractuele afspraken, de leveringsopdracht, de prestatieafspraken en de feitelijk geleverde prestaties.

• d.

  Het college controleert, al dan niet steekproefsgewijs, of de gemaakte afspraken zoals genoemd in lid 2 onderdeel c worden nagekomen.

• e.

  Het college beperkt de looptijd van de indicaties of voert periodiek controles uit bij langlopende indicaties.

• f.

  Voordat een pgb wordt verstrekt toetst het college:

  • i.

    de regiemogelijkheden van de cliënt of van degene die de cliënt als vertegenwoordiger in wil schakelen, en;

  • ii.

    aan de hand van het pgb plan de kwaliteit van de invulling van het pgb, onder andere met het oog op de te bereiken resultaten.

• g.

  Het college monitort het gebruik van het pgb en de behaalde resultaten in relatie tot de gestelde doelen.

• h.

  Het college onderzoekt, al dan niet steekproefsgewijs, of:

  • i.

    de cliënt nog op de maatwerkvoorziening is aangewezen;

  • ii.

    de maatwerkvoorziening of het daarmee samenhangende pgb nog toereikend is;

  • iii.

    de cliënt nog voldoet aan de voorwaarden van de maatwerkvoorziening of het pgb

  • iv.

    de verstrekte voorzieningen worden gebruikt dan wel besteed ten behoeve van het doel waarvoor ze zijn verstrekt.

1. Is aan een cliënt een maatwerk- of individuele voorziening verstrekt op basis van deze verordening? En zijn er feiten en omstandigheden waarvan de cliënt kan weten dat ze reden kunnen zijn om de beslissing opnieuw te overwegen? Dan meldt de cliënt deze meteen aan het college. De cliënt doet dit op verzoek van het college of uit eigen beweging.

2. Het college kan een beslissing op basis van 2.3.10 lid 1 van de Wet herzien of intrekken. Dat kan als het college vaststelt dat:

• a.

  de cliënt onjuiste of onvolledige gegevens heeft aangeleverd. En de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid.

• b.

  de cliënt niet langer op de maatwerkvoorziening of het pgb is aangewezen.

• c.

  de maatwerkvoorziening of het pgb niet meer toereikend is.

• d.

  de cliënt niet meer voldoet aan de voorwaarden die aan de maatwerkvoorziening of het pgb zijn verbonden.

• e.

  de cliënt de maatwerkvoorziening of het pgb niet of voor een ander doel gebruikt dan waarvoor het is bestemd.

3. Heeft het college een beslissing op grond van lid 2 onder a herzien of ingetrokken? En zijn de gegevens expres verkeerd of onvolledig aangeleverd? Dan kan het college de waarde van de maatwerkvoorziening of het pgb dat onterecht is ontvangen (deels) terugvorderen.

4. Blijkt dat het pgb binnen 3 maanden na uitbetaling niet is gebruikt voor het betalen van de maatwerkvoorziening waarvoor het is verleend? Dan kan een beslissing om een pgb of maatwerkvoorziening te verlenen worden ingetrokken.

5. Is het recht op een maatwerkvoorziening, die in bruikleen is verstrekt, ingetrokken? Dan kan deze maatwerkvoorziening worden teruggevorderd.

6. Het college kan een terug te vorderen bedrag verrekenen met betalingen op grond van de Wet, die nog uitgekeerd moeten worden.

1. Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken te beslissen tot een gehele of gedeeltelijke opschorting van betalingen uit het pgb voor ten hoogste dertien weken als er ten aanzien van een cliënt een ernstig vermoeden is gerezen dat sprake is van een omstandigheid als bedoeld in artikel 2.3.10, eerste lid, onder a, d of e, van de wet.

2. Het college stelt de persoon aan wie het pgb is verstrekt schriftelijk op de hoogte van een verzoek als bedoeld in het eerste lid.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen door:

• a.

  voorzieningen af te stemmen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  voorzieningen af te stemmen op andere vormen van zorg;

• c.

  inzet van de juiste deskundigheid;

• d.

  toe te zien op de kwaliteit van de voorzieningen en de deskundigheid van beroepskrachten. Die moeten tenminste voldoen aan de voorwaarden die gelden voor erkende keurmerken voor de sector die van toepassing is;

• e.

  er bij het leveren van voorzieningen op toe te zien dat beroepskrachten handelen in overeenstemming met de professionele standaard;

• f.

  zich te houden aan de kwaliteitseisen van het Drents Kwaliteitskader Sociaal Domein, zoals gepubliceerd op de website van Jeugdhulp Zuid-Drenthe.

2. Het college kan nadere regels stellen over verdere eisen aan de kwaliteit van voorzieningen, waaronder eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten.

3. Het college ziet toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

1. Het college waarborgt een goede prijs-kwaliteit verhouding bij diensten die door derden geleverd worden volgens artikel 2.6.4 van de Wet. Hiervoor bepaalt het college:

• a.

  een vaste prijs, die geldt voor een inschrijving volgens de Aanbestedingswet 2012 en voor het aangaan van een overeenkomst met een derde; of

• b.

  een reële prijs die geldt als ondergrens voor:

  • i.

    een inschrijving en het aangaan van een overeenkomst met een derde, en

  • ii.

    de vaste prijs, bedoeld in onderdeel a.

2. Het college stelt de prijzen, bedoeld in het eerste lid, vast volgens artikel 2.1.3 lid 2 onderdeel c van de Wet. Het houdt hierbij rekening met de continuïteit in de hulpverlening, volgens artikel 2.6.5 lid 2 van de Wet.

3. Het college houdt bij de vaststelling van de tarieven voor de door derden te leveren diensten, in ieder geval rekening met:

• a.

  kosten van de beroepskracht;

• b.

  de aard en de omvang van de taken;

• c.

  redelijke overheadkosten;

• d.

  kosten voor niet-productieve uren van de beroepskrachten door verlof, ziekte, scholing en werkoverleg;

• e.

  reis- en opleidingskosten;

• f.

  indexatie van loon binnen een overeenkomst of CAO;

• g.

  overige kosten als gevolg van eisen die door het college worden gesteld. Bijvoorbeeld rapportageverplichtingen en administratieve verplichtingen.

4. Het college kan lid 1 onderdeel b buiten beschouwing laten. Dit kan als de derde bij de inschrijving een prijs hanteert die is gebaseerd op lid 2 van dit artikel. Daarover legt het college verantwoording af aan de gemeenteraad.

5. Het college bepaalt met welke derde het volgens lid 1 van dit artikel een overeenkomst aangaat.

6. Het college streeft naar een goede prijs-kwaliteitverhouding bij het vaststellen van de tarieven voor overige voorzieningen die door derden worden geleverd. Het houdt hierbij in ieder geval rekening met:

• a.

  de marktprijs van de voorziening, en

• b.

  de eventuele extra taken die in verband met de voorziening van de leverancier worden gevraagd, zoals:

  • i.

    aanmeten, leveren en plaatsen van de voorziening;

  • ii.

    instructie over het gebruik van de voorziening;

  • iii.

    onderhoud van de voorziening, en

  • iv.

    verplichte deelname in bepaalde samenwerkingsverbanden.

7. Het college kan jaarlijks per 1 januari de tarieven, bijdragen en vergoedingen in deze verordening (uitgezonderd artikel 17 lid 1) verhogen of verlagen. Het college kan hierbij per voorziening bepalen welke prijsindex wordt gebruikt.

De bedragen worden naar boven afgerond op een veelvoud van € 0,50.

1. Het college treft een regeling voor het melden van calamiteiten en geweldsincidenten bij de levering van een voorziening door een aanbieder.

2. Het college wijst een toezichthoudend ambtenaar aan die is belast met het houden van toezicht op de naleving van de rechtmatige uitvoering van de Wet, waaronder bestrijding van misbruik, oneigenlijk gebruik en niet-gebruik van de Wet.

3. Aanbieders melden alle calamiteiten en geweldsincidenten bij de verstrekking van een voorziening onmiddellijk aan de toezichthoudend ambtenaar.

4. De toezichthoudend ambtenaar, bedoeld in artikel 6.1, van de Wet, doet onderzoek naar de calamiteiten en geweldsincidenten en adviseert het college over het voorkomen van verdere calamiteiten en het bestrijden van geweld.

5. Iedereen is verplicht om mee te werken aan een onderzoek van de toezichthouder.

1. Het college kan ter ondersteuning van de zelfredzaamheid en de participatie op aanvraag een financiële tegemoetkoming verstrekken aan chronisch zieken en mensen met een beperking.

2. Het college stelt nadere regels over de gevallen waarin en de manier waarop een financiële tegemoetkoming kan worden verstrekt.

3. De hoogte wordt vastgesteld in het besluit.

1. Aanbieders die een contract hebben met de gemeente Borger-Odoorn in het kader van de Wet, stellen een regeling vast voor de afhandeling van klachten van cliënten.

2. Het college houdt toezicht op de naleving van de klachtenregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

1. Aanbieders stellen een regeling vast voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder die voor de gebruikers van belang zijn ten aanzien van maatwerkvoorzieningen en de door het college vastgestelde algemene voorzieningen.

2. Het college houdt toezicht op de naleving van de medezeggenschapsregelingen van aanbieders door periodiek overleg met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

1. Het college geeft inwoners, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, de gelegenheid:

• a.

  voorstellen te doen voor het beleid voor maatschappelijke ondersteuning;

• b.

  vroegtijdig gevraagd en ongevraagd advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen voor maatschappelijke ondersteuning.

Het college biedt hen ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

2. Het college zorgt ervoor dat inwoners, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, kunnen deelnemen aan periodiek overleg. Zij kunnen onderwerpen voor de agenda van een overleg aanmelden en krijgen de informatie en ondersteuning die nodig is om goed aan het overleg te kunnen deelnemen.

3. Voor de uitvoering van lid 1 en 2 van dit artikel betrekt het college inwoners via de Adviesraad Sociaal Domein. De regels hiervoor staan in de Verordening cliëntenparticipatie sociaal domein gemeente Borger-Odoorn 2016.

1. De Verordening maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp gemeente Borger-Odoorn 2022 wordt ingetrokken.

2. Een cliënt houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp gemeente Borger-Odoorn 2022, totdat

• a.

  het college een nieuw besluit op de voorziening heeft genomen;

• b.

  de voorziening afloopt;

• c.

  het college een nieuw besluit heeft genomen op een herindicatie.

3. Zijn aanvragen ingediend onder de Verordening maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp gemeente Borger-Odoorn 2022 en is hierop nog niet beslist bij het in werking treden van deze nieuwe verordening? Dan worden deze aanvragen afgehandeld conform deze nieuwe verordening.

4. Op bezwaarschriften tegen besluiten op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp gemeente Borger-Odoorn 2022, wordt beslist op basis van die verordening.

5. Van lid 3 en 4 kan ten gunste van de cliënt worden afgeweken.

1. Deze verordening treedt in werking op de eerste dag na die van de bekendmaking en werkt terug tot en met 1 januari 2025.

2. Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Borger-Odoorn 2025.