Beleidsregels Jeugdhulp Urk 2025

Inleiding

Deze beleidsregels jeugdhulp zijn opgesteld als verdere uitwerking van de beoordelingsruimte van diverse wetsartikelen en de regels over jeugdhulp die staan in de Verordening sociaal domein (hierna: Verordening). In deze beleidsregels staan meer concrete uitvoeringsregels en afspraken die zijn gemaakt over jeugdhulp. Ook is te lezen wat ouders en jeugdigen van de gemeente Urk kunnen en mogen verwachten, maar ook wat de gemeente Urk van hen mag verwachten.

Door beleidsregels vast te stellen, wordt de uitvoering ondersteund en kan bij besluitvorming worden verwezen naar deze regels. Dit betekent dat alle (min of meer) gelijke gevallen op een gelijke manier worden afgehandeld volgens het door de gemeente Urk vastgestelde beleid dat ook is gepubliceerd.

Waar in deze beleidsregels wordt gesproken over de gemeente wordt (het college van) de gemeente Urk bedoeld.

1.1 Eigen verantwoordelijkheid

Met de Jeugdwet is in 2015 het verzekerd recht op zorg vervangen door een jeugdhulpplicht voor gemeenten als ouders en jeugdigen er (eenvoudig gezegd) samen niet uitkomen. In de wet en toelichting daarop staat het volgende. Dit nieuwe jeugdstelsel heeft als uiteindelijk doel het versterken van de eigen kracht van de jeugdige en van het zorgend en probleemoplossend vermogen van diens gezin en sociale omgeving.

Verantwoordelijkheid van ouders

De verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen ligt allereerst bij de ouders en de jeugdige zelf. Deze verplichting voor ouders is terug te zien in de artikelen 1:82 en 1:247 van het Burgerlijk Wetboek. Het moet voor ouders en professionals vanzelfsprekend zijn dat ouders zelf de regie nemen en houden over de opvoeding van hun kinderen, tenzij dit een onverantwoord risico voor het kind oplevert. Dat vraagt een vraaggerichte houding van hulpverleners, waarbij uitgegaan wordt van de eigen kracht van jongeren en ouders en het besef dat zij verantwoordelijk zijn voor zichzelf en, in het geval van ouders, ook voor hun kinderen. Hierop zijn zij ook aanspreekbaar. De overheid dient ervoor te waken de zorgtaken van mensen en hun verbanden over te nemen. Ze komt pas in beeld als de ouders problemen ondervinden, als de opvoeding- en leefsituatie de ontwikkeling van kinderen bedreigt en de overheid de ouders dient te helpen om deze voorwaarden te vervullen of als de jeugdige verdacht wordt of veroordeeld is voor een strafbaar feit.

Actieve rol van ouders

Hierbij past een actieve rol van de ouders en het kind om in eerste instantie te trachten de op hun weg komende problemen zelf of met behulp van hun eigen netwerk op lossen. Deze uitgangspunten zijn (ook) in artikel 2.1 van de Jeugdwet verankerd. Daarin staat dat de verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen allereerst ligt bij de ouders en de jeugdige zelf en er moet worden uitgegaan van de eigen kracht van de jeugdige, zijn ouders en het sociaal netwerk.

Regelstellend kader

In de verordening moet een regelstellend kader zijn opgenomen wanneer sprake is van eigen kracht en welke afwegingsfactoren daarbij een rol spelen. Het gaat over wat de betekenis van de ouderlijke verzorgings- en opvoedingsplicht is die voortvloeit uit het Burgerlijk Wetboek. Dit is uitgewerkt in hoofdstuk 3 van deze beleidsregels.

1.2 Taak van de gemeente

De gemeente zorgt voor deskundige toeleiding naar, advisering over, en bepaling van en het inzetten van de aangewezen hulp-op-maat waardoor de jeugdige in staat wordt gesteld:

• •

  gezond en veilig op te groeien en groeien naar zelfstandigheid; en

• •

  voldoende zelfredzaam te zijn en maatschappelijk te participeren,

rekening houdend met zijn leeftijd en ontwikkelingsniveau.

Deze wettelijke jeugdhulpdoelen (te bereiken resultaten) worden hierna kort uitgelegd.

Gezond en veilig opgroeien en groeien naar zelfstandigheid

Bij het gezond en veilig opgroeien gaat het niet alleen om de lichamelijke gezondheid, maar ook om de geestelijke gezondheid, een gezonde leefstijl en continuïteit in opvoeding en verzorging. Bij het veilig opgroeien moet gedacht worden aan geborgenheid, structuur en regelmaat, veiligheid thuis en veiligheid buitenshuis. Onder het groeien naar zelfstandigheid wordt bedoeld dat jeugdigen zelfstandigheid bereiken om mee te kunnen doen aan de maatschappij.

Zelfredzaamheid

Activiteiten gericht op het opheffen van een tekort aan zelfredzaamheid bij algemene dagelijkse levensverrichtingen kunnen in de vorm van persoonlijke verzorging of begeleiding worden geboden. Het kan bijvoorbeeld gaan om het aanleren van de activiteiten. Ook dagbesteding kan gericht zijn op de zelfredzaamheid.

Maatschappelijk participeren

Dit gaat over het mee kunnen doen in de maatschappij. Het gaat dan om de mogelijkheden van de jeugdige om actief betrokken te zijn bij de maatschappij, maar ook over hoe hij zelf zijn steentje bij kan dragen aan de maatschappij, mee kan denken en mee kan doen, mogelijkheden heeft voor het beoefenen van sport en cultuur en voorbereid is op zijn toekomst door het behalen van een diploma, het vinden van werk en het zelf in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien.

Leeftijd en ontwikkelingsniveau

Dat wat hiervoor is gezegd is afhankelijk van de leeftijd en ontwikkelingsniveau van de jeugdige. Dit in vergelijking met leeftijdsgenoten zonder behoefte aan jeugdhulp. Het is niet altijd mogelijk om bijvoorbeeld volledige zelfstandigheid te bereiken. Dit omdat het gelet op de beperkingen van een jeugdige simpelweg niet mogelijk is om hun tekort aan zelfredzaamheid met hulp-op-maat op te heffen. De gemeente heeft dan een inspanningsverplichting om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken.

Positieve Gezondheid

De methodieken die de gemeente hanteert zijn mede op gebaseerd op het gedachtegoed Positieve Gezondheid. Het gaat om het vermogen je aan te passen en je eigen regie te voeren, in het licht van de sociale, fysieke en emotionele uitdagingen van het leven.

1.3 Hulp-op-maat

Hebben jeugdigen en/of ouder(s) jeugdhulp nodig, dan kunnen zij een beroep doen op de door de gemeente georganiseerde jeugdhulp. Daar kan een aanvraag voor worden gedaan waarop de gemeente beslist met een beschikking (zie 2.1 van deze beleidsregels). Of hulp-op-maat volgens de gemeente nodig is, is afhankelijk van de individuele situatie van de jeugdige en zijn ouder(s). Ook kan het zijn dat geen hulp-op-maat nodig is omdat volgens de gemeente een vrij-toegankelijke jeugdhulpvoorziening een oplossing kan bieden. De gemeente stelt dit vast tijdens het onderzoek. Er gelden een aantal algemene uitgangspunten:

• •

  De Verordening geeft aan dat de verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien, kunnen groeien naar zelfstandigheid, voldoende zelfredzaam kunnen zijn en maatschappelijk kunnen participeren van jeugdigen allereerst bij de ouders zelf ligt. Dat valt binnen de zorgplicht van ouders (eigen kracht). In hoofdstuk 3 wordt uitgelegd wat onder eigen kracht valt en hoe de gemeente dat beoordeelt.

• •

  De Verordening geeft ook aan dat het herstellen of verbeteren van eigen kracht voorop staat bij het verlenen van hulp-op-maat. Dit uitgangspunt sluit aan bij de bedoeling van de wet (zie hiervoor). Dit betekent ook dat de gemeente eerst kijkt of dat met opvoedondersteuning of ondersteuning aan het gezin kan worden bereikt. Hulp-op-maat aan de jeugdige kan worden gecombineerd met de eigen kracht.

• •

  Om te zorgen dat ouders hun rol als verzorgers en opvoeders kunnen blijven vervullen kan hulp-op-maat worden geven om ouders (het gezin) tijdelijk te ontlasten als dat nodig is. Deze hulp-op-maat wordt kortdurend verblijf, logeren of een andere vorm van hulp-op-maat genoemd die gericht is op het tijdelijk ontlasten.

• •

  De gemeente kan besluiten dat hulp-op-maat niet wordt gegeven omdat de gevraagde hulp-op-maat volgens de gemeente niet noodzakelijk is.

1.4 Gecontracteerde partijen

De gemeente werkt met gecontracteerde aanbieders en voert, bij ambulante hulp-op-maat, regie op de te behalen resultaten die tijdens het onderzoek gezamenlijk zijn vastgesteld. Dat kan door de hulp-op-maat tussentijds te evalueren of bij een nieuwe aanvraag (herindicatie). De gecontracteerde partijen hanteren een systeemgerichte aanpak. De aanbieders kunnen gebruik maken van e-health en groepsaanbod. Zo kan door de jeugdige bijvoorbeeld de aangeleerde vaardigheden geoefend worden.

De wettelijke verwijzers (huisarts, jeugdarts of medisch specialist) kunnen alleen doorverwijzen naar het gecontracteerde aanbod. Een verwijzing naar een niet-gecontracteerde partij kan niet, de hulpvraag loopt dan via de gemeente (reguliere procedure).

Domeinoverstijgend

Op basis van het onderzoek van de gemeente kan besloten worden dat een domeinoverstijgende aanpak wordt ingezet.

Inleiding

Omdat de wet geen regels stelt over het indienen van een aanvraag, gelden de regels van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De jeugdige en/of zijn ouder(s) kunnen hun hulpvraag melden bij de gemeente. De gemeente brengt in samenspraak met de jeugdige en/of zijn ouder(s) eerst zorgvuldig de hulpvraag en de mogelijke oplossingen in kaart. Dat onderzoek behoort tot de voorbereiding van het besluit. De Centrale Raad van Beroep heeft een stappenplan geformuleerd waarin voorwaarden zijn opgenomen waaraan een goed onderzoek ten minste moet voldoen. Van dat onderzoek wordt een onderzoeksverslag opgesteld en aan ouders of jeugdigen verstrekt.

2.1 Toegang tot Jeugdhulp

Als jeugdigen en/of ouder(s) behoefte hebben aan jeugdhulp dan kunnen zij hun hulpvraag bij de gemeente melden. Hulpvragen kunnen kind- of gezinsgericht zijn. Een aanvraag doen kan door een hulpvraag te melden bij de gemeente, via het aanmeldformulier op de website www.urk.nl. Eerst wordt onderzocht waaruit de hulpvraag precies bestaat. Daarbij worden waar nodig mensen betrokken die het belangrijk vinden dat het goed gaat met de jeugdige en/of ouder(s). Denk aan mensen uit het sociaal netwerk of leerkrachten van de jeugdigen.

2.2 Het onderzoek

De gemeente heeft de opdracht om zorgvuldig onderzoek te doen naar de hulpvraag. De gemeente gebruikt hiervoor het stappenplan van de Centrale Raad van Beroep. Het is van groot belang dat het onderzoek in samenspraak met de jeugdige en ouder(s) wordt gedaan.

2.3 Het stappenplan

Hieronder staat het stappenplan beschreven. De stappen zijn daarna verder uitgewerkt. Van jeugdigen en ouders wordt verwacht dat zij medewerking verlenen aan het onderzoek, zie 2.4 van deze beleidsregels.

Het onderzoek bestaat uit de volgende stappen:

• 1.

  In stap 1 wordt vastgesteld wat de (eigenlijke) hulpvraag van de jeugdige en/of zijn ouder(s) is. Daarvoor kunnen meerdere gesprekken nodig zijn.

• 2.

  In stap 2 wordt vastgesteld of er opgroei- en opvoedingsproblemen en/of psychische problemen en stoornissen zijn. En zo ja, welke problemen en stoornissen dat zijn.

• 3.

  In stap 3 wordt vastgesteld welke hulp er naar aard en omvang nodig is om wettelijke jeugdhulpdoelen te behalen zoals in 1.2 van deze beleidsregels is beschreven.

• 4.

  In stap 4 wordt vastgesteld of de eigen kracht van ouders en jeugdigen toereikend is, zie hoofdstuk 3 van deze beleidsregels.

• 5.

  In stap 5 wordt vastgesteld of hulp-op-maat is aangewezen. En zo niet, wat de reden daarvan is. En zo ja, welke en in welke vorm die wordt verleend. Bij stap 5 wordt ook beoordeeld of gebruik van een vrij-toegankelijke jeugdhulpvoorziening een toereikende oplossing is.

Specifieke deskundigheid

De gemeente draagt zorg dat de benodigde deskundigheid wordt ingezet bij het vaststellen van de noodzaak tot hulp-op-maat. Zie 2.2.2 van deze beleidsregels.

Jeugdige vanaf 12 jaar

Jeugdigen hebben (in ieder geval) vanaf 12 jaar het recht een mening te vormen en die vrijelijk te uiten (art. 12 IVRK). Dat wil zeggen dat de gemeente de mening van jeugdigen in deze leeftijd moet betrekken bij het onderzoek. Vanaf 16 jaar kan de jeugdige een hulpvraag zelf melden, tenzij hij niet handelingsbekwaam is.

Hierna wordt een en ander per stap uitgelegd.

2.5 Inlichtingen- en medewerkingsplicht

Inlichtingenplicht

Bij de inlichtingenplicht gaat het om het verstrekken van gegevens die nodig zijn om het recht op hulp-op-maat vast te stellen en die de jeugdige en/of zijn ouder(s) hebben of kunnen krijgen. Het gaat ook over het doorgeven van een wijziging die van belang kan zijn voor de hulp-op-maat die de gemeente heeft verleend.

Algemene medewerkingsplicht

Jeugdigen en ouder(s) zijn verplicht mee te werken aan een onderzoek als de gemeente daar om vraagt. De medewerkingsverplichting geldt bij de aanvraag en gedurende de periode waarin de hulp-op-maat wordt geboden. Het niet verlenen van medewerking kan er toe leiden dat de gemeente de behoefte aan jeugdhulp niet kan vaststellen en dat om die reden de aanvraag wordt afgewezen.

Onderzoek kunnen doen

Het komt er op neer dat jeugdigen en/of ouders de gemeente voorzien van informatie die de gemeente kan (laten) onderzoeken.

2.6 Overige aspecten van het onderzoek

Er zijn nog een aantal zaken die bij het onderzoek van belang zijn. Die worden hierna genoemd.

3.1 Inleiding

De gemeente hoeft geen hulp-op-maat te verlenen als de eigen kracht van de jeugdige en/of zijn ouder(s) toereikend is. Dat wordt beoordeeld bij stap 4 van het stappenplan (zie 2.3.4 van deze beleidsregels).

3.2 Zorgplicht van ouders

De verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen ligt allereerst bij de ouders en de jeugdige zelf. Deze verplichting voor ouders is terug te zien in de artikelen 1:82 en 1:247 van het Burgerlijk Wetboek. Het moet voor ouders en professionals vanzelfsprekend zijn dat ouders zelf de regie nemen en houden over de opvoeding van hun kinderen, tenzij dit een onverantwoord risico voor het kind oplevert. De overheid moet ervoor waken de zorgtaken van mensen en hun verbanden over te nemen. Ze komt pas in beeld als de ouders problemen ondervinden, als de opvoeding- en leefsituatie de ontwikkeling van kinderen bedreigt en de overheid de ouders dient te helpen om deze voorwaarden te vervullen of als de jeugdige verdacht wordt of veroordeeld is voor een strafbaar feit. Bij de zorgplicht van ouders past een actieve rol van hen en het kind om in eerste instantie te proberen de op hun weg komende problemen zelf of met behulp van hun eigen netwerk op lossen.

Ouders gescheiden of niet meer samenwonend

Ook in de situatie dat ouder(s) gescheiden zijn (of niet meer samenwonen) blijft de zorgplicht bestaan. Het onderzoek richt zich ook op de ouder (waar de jeugdige niet woonachtig is) in geval van een omgangsregeling. Is er sprake van co-ouderschap, dan geldt het uitgangspunt dat van hen wordt verwacht dat zij samen de (boven)gebruikelijke hulp bieden. Immers, bij co-ouderschap verdelen gezaghebbende ouders feitelijk de zorg voor het kind.

3.3 Gebruikelijke hulp

Begrippenlijst Verordening

De Verordening bepaalt wat onder gebruikelijke hulp wordt verstaan: hulp en zorg die onderdeel is van eigen kracht en gaat over een beschermende woonomgeving, ouderlijk toezicht, verzorging, begeleiding en opvoeding die een ouder normaal gesproken geeft aan een kind. Het is onder meer afhankelijk van de leeftijd en verstandelijke ontwikkeling van het kind volgens de Richtlijn gebruikelijke hulp. Dat betekent ook dat als één van de ouder(s) uitvalt, de andere ouder dat overneemt.

Richtlijn gebruikelijk hulp

In de Verordening is de bijlage Richtlijn gebruikelijke hulp opgenomen (hierna: richtlijn). Deze is gebaseerd op de Beleidsregels indicatiestelling AWBZ 2014 en uitgewerkt in de CIZ indicatiewijzer versie 7.1. Het gaat bij gebruikelijke hulp om normale oudertaken voor een kind ongeacht het hebben van een behoefte aan jeugdhulp, rekening houdend met de leeftijd en een normaal ontwikkelingsprofiel.

3.4 Boven-gebruikelijke hulp

Begrippenlijst Verordening

De verordening bepaalt wat onder boven-gebruikelijke hulp wordt verstaan: hulp en zorg die onderdeel is van eigen kracht en omvangrijker en mogelijk intensiever is. Dit ten opzichte van de Richtlijn gebruikelijke hulp. Ook in geval van boven-gebruikelijke hulp zijn ouders in principe verantwoordelijk om deze te bieden, gelet op de zorgplicht. Een door ouders opgesteld zorgmomentenoverzicht kan helpen bij de vaststelling van de boven-gebruikelijke hulp. De gemeente stelt aan de hand van de afwegingsfactoren vast of de boven-gebruikelijke hulp door ouders kan worden geboden in het kader van eigen kracht.

Afwegingsfactoren boven-gebruikelijke hulp

4.2a lid 3 Verordening

Voor de beoordeling of ouders de boven-gebruikelijke hulp kunnen bieden in het kader van de eigen kracht bepaalt de verordening een aantal afwegingsfactoren. Die worden bij de beoordeling zo nodig in onderlinge samenhang bezien.

1. De behoeften en mogelijkheden van de jeugdige

Bij stap 2 en 3 van het stappenplan stelt de gemeente vast:

• •

  of sprake is van opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen,

• •

  en zo ja, welke problemen en stoornissen dat qua aard en omvang zijn, en

• •

  welke hulp naar aard en omvang nodig is.

Behoefte van de jeugdige

Het gaat om welke hulp naar aard en omvang nodig is (stap 3 van het stappenplan). Denk aan: toezicht, begeleiding bij of overname van de ADL of begeleiding in de vorm aansturing. Er zijn meer voorbeelden denkbaar. Bestaat de behoefte aan jeugdhulp uit behandeling of andere specialistische jeugdhulp waarvoor een gekwalificeerde beroepskracht nog is, dan valt die hulp niet onder de boven-gebruikelijke hulp. Hiervoor kan hulp-op-maat worden verleend.

Mogelijkheden jeugdige

Het gaat om de mate waarin de jeugdige:

• •

  leerbaar is;

• •

  toezicht nodig heeft;

• •

  begeleiding nodig heeft in de vorm van aansturing.

Er is geen limitatieve opsomming beoogd.

2. De voor de jeugdige benodigde ondersteuningsintensiteit en de duur daarvan

Welke boven-gebruikelijke hulp naar aard en omvang nodig is kan verschillen qua intensiteit en duur.

Ondersteuningsintensiteit

De ondersteuningsintensiteit wordt mede bepaald door de vastgestelde problemen en stoornissen. Bijvoorbeeld door een ontwikkelingsachterstand of het functioneren op licht verstandelijk (beperkt) niveau. De jeugdige kan aangewezen zijn op boven-gebruikelijke hulp die:

• •

  onplanbaar is wat vraagt om flexibiliteit en voortdurende beschikbaarheid van ouders. Denk aan hulp die ook ’s avonds, ’s nachts en in de weekenden nodig is;

• •

  gelet op de aard van de problemen of stoornissen, noodzakelijkerwijs door de ouders geboden moet worden omdat de jeugdige vreemden niet (goed) toelaat en een vaste, vertrouwde en altijd beschikbare ondersteuner vereist is.

Er is geen limitatieve opsomming beoogd.

Duur

Bij de duur gaat het om hoe lang de jeugdige aangewezen zal zijn op de boven-gebruikelijke hulp (kortdurend of langdurend). Dat is afhankelijk van de problemen en stoornissen.

Richtlijn gemiddelde tijd en frequentie van activiteiten bij persoonlijke verzorging

In geval van boven-gebruikelijke hulp in de vorm van persoonlijke verzorging en beoordeling of sprake is van eigen kracht maakt de gemeente gebruik van de Richtlijn gemiddelde tijd en frequentie van activiteiten bij persoonlijke verzorging. Zie bijlage 1 bij deze beleidsregels.

De gemeente beoordeelt of de boven-gebruikelijke hulp qua aard en omvang door ouders kan worden geboden in het kader van de eigen kracht.

3. De mogelijkheden van ouders, draagkracht en belastbaarheid van de ouders

De mogelijkheden van ouders hebben allereerst betrekking op de capaciteiten en de beschikbaarheid.

Mogelijkheden ouders (opvoedkundige capaciteiten)

Is vastgesteld dat ouders niet over de capaciteiten beschikken om de gebruikelijke hulp te bieden, dan geldt dat vanzelfsprekend ook voor de boven-gebruikelijke hulp.

Mogelijkheden ouders (opvoedkundige vaardigheden)

Onder capaciteiten kunnen ook vaardigheden worden verstaan. Denk bijvoorbeeld aan: het kunnen signaleren en analyseren en oplossingsgericht kunnen denken en handelen. Maar ook de vaardigheid voor het verrichten van zorghandelingen door het hebben van bijvoorbeeld een verpleegkundige achtergrond.

Mogelijkheden ouders (beschikbaarheid)

De gemeente beoordeelt of de ouder(s) beschikbaar is of zou kunnen zijn. Dit laatste omdat van hen verwacht mag worden dat daar zelf een oplossing voor wordt gezocht. Dit bezien tegen de achtergrond dat ouders de regie hebben en houden en dat wordt verwacht dat zij die ook nemen. Zij zijn en blijven verantwoordelijk voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen.

Mogelijkheden ouders algemeen

De gemeente stelt vast of ouders in staat zijn tot het bieden van de boven-gebruikelijke hulp in de zin van eigen kracht. Dat is bijvoorbeeld het geval als:

• •

  de ouder(s) de boven-gebruikelijke hulp kan bieden en dat (desgevraagd) ook blijft ook doen, ook als geen indicatie voor hulp-op-maat wordt verleend, zonder dat daardoor problemen zullen ontstaan;

• •

  op het moment van de hulpvraag zelf al maatregelen zijn getroffen om de hulp aan de jeugdige te kunnen bieden, zonder dat daardoor problemen zijn ontstaan. Bijvoorbeeld door het (deels) opzeggen van een baan, opgenomen zorgverlof of het anders organiseren van de beschikbare tijd en verdeling van taken.

Er is geen limitatieve opsomming beoogd.

4. Draagkracht en belastbaarheid

Het uitgangspunt is dat ouders hun (dagelijkse) leven zo inrichten dat zij hun draagkracht en belastbaarheid zo groot mogelijk maken. Dit bezien van wat vanuit hun zorgplicht mag worden verwacht. Overbelasting of dreigende overbelasting wijst op een verstoring van het evenwicht tussen draagkracht en draaglast. Hierdoor kunnen fysieke of psychische klachten ontstaan op grond waarvan ouders mogelijk (tijdelijk) niet (meer) in staat zijn om de boven-gebruikelijke hulp aan hun kinderen te bieden. Zie verder 3.9.4 van deze beleidsregels.

Life events

Emotionele gebeurtenissen, ook wel aangeduid als life events, kunnen iemands leven behoorlijk beïnvloeden. Denk bijvoorbeeld aan: het verlies van een dierbare, arbeidsongeschikt raken, een baan verliezen, een echtscheiding/uit elkaar gaan, etc. Ouders kunnen door een life event (tijdelijk) niet over eigen kracht beschikken. Dat wil zeggen: het is (deels) ontoereikend.

Causaal verband

Er moet een causaal verband zijn tussen het bieden van de boven-gebruikelijke hulp zorg aan de jeugdige en de (dreigende) overbelasting. Dat wil zeggen dat (dreigende) overbelasting die voortkomt uit te veel uren werken of andere omstandigheden buiten het bieden van de boven-gebruikelijke hulp moet in beginsel door ouders zelf worden opgelost, tenzij dit een onverantwoord risico voor de jeugdige oplevert.

5. De samenstelling van het gezin en de woonsituatie

Een kind met een behoefte aan jeugdhulp kan een zware wissel trekken op het gezin. Denk in dit verband ook aan gezinnen met minderjarige kinderen die geen behoefte aan jeugdhulp hebben of meerderjarige kinderen die onderdeel uitmaken van het gezin. De gemeente onderzoekt:

• •

  Is er sprake van twee ouders of is één persoon verantwoordelijk voor de zorg en opvoeding van de jeugdige(n)?

• •

  Kunnen er taken worden herverdeeld waardoor de ouder die de boven-gebruikelijke hulp biedt hierin wordt ontlast?

• •

  Wat kan van andere kinderen binnen het gezin worden verwacht. Dit is afhankelijk van de leeftijd en het individu. Het ene kind is het andere niet.

• •

  Of een kind vanwege de zorg voor een ander gezinslid of het verrichten van taken in het huishouden, wordt belemmerd in zijn ontwikkeling. Dat moet worden voorkomen.

Er is geen limitatieve opsomming beoogd.

6. Het belang van de ouders om te voorzien in een inkomen

Het gaat om situaties waarin ouders de beoogde hulp-op-maat in de vorm van een pgb wensen te ontvangen om zichzelf daarmee uit te betalen. De gemeente mag niet beoordelen of ouders over een toereikend inkomen beschikken en om die reden niet zijn aangewezen op hulp-op-maat in de vorm van een pgb. De gemeente mag (moet) wel beoordelen of ouders een belang hebben om te voorzien in een inkomen. Dat heeft te maken met een gedwongen keuze.

Gedwongen keuze

De gemeente beoordeelt of de ouder een gedwongen keuze moet maken tussen het invullen van de zorgplicht en het verwerven van een (extra) inkomen. Het ervaren van financiële druk is onvoldoende om een gedwongen keuze aan te nemen. De gemeente mag de omstandigheid meewegen dat een ouder nooit werkzaamheden heeft verricht ter aanvulling van het gezinsinkomen. In de praktijk zal zo’n gedwongen keuze zich zelden voordoen.

In staat zijn

Zijn ouders in staat om, al dan niet naast hun werk, te zorgen voor hun kind is dat geen aanleiding om een hulp-op-maat te verlenen al dan niet in de vorm van een pgb. Ouders zijn primair verantwoordelijk voor het gezond en veilig opgroeien van hun het kind om in eerste instantie te trachten de op hun weg komende problemen zelf of met behulp van hun eigen netwerk op lossen.

Beoordelen eigen kracht

De gemeente beoordeelt of de boven-gebruikelijke hulp qua aard en omvang door ouders kan worden geboden in het kader van de eigen kracht. Er kan aanleiding zijn om naast (gedeeltelijke) eigen kracht hulp-op-maat te verlenen.

Herstellen of verbeteren eigen kracht en jeugdhulp

Omdat de wet mede is gericht op het herstellen dan wel verbeteren van de eigen kracht prevaleert in beginsel het verlenen van hulp-op-maat die gericht is om dat te bereiken. De gemeente kan hulp-op-maat verlenen ter ondersteuning of om het gezin te ontlasten. Bijvoorbeeld met gezinsondersteuning of een vorm van dagbesteding buiten het gezin.

3.5 Vervoer locatie jeugdhulp

4.2a lid 4 Verordening

Het uitgangspunt is dat de ouder(s) het vervoer van en naar de jeugdhulplocatie bieden aan de jeugdige. De verordening bepaalt de hiernavolgende afwegingsfactoren die een rol kunnen spelen in geval van een medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid van de jeugdige.

Afwegingsfactoren jeugdhulpvervoer

De gemeente beoordeelt de afwegingsfactoren, al dan niet, in onderlinge samenhang.

1. Eigen mogelijkheden jeugdige

De gemeente onderzoekt of de jeugdige in staat is om veilig zelfstandig lopend, al dan niet met een algemeen gebruikelijk loophulpmiddel, of zelfstandig met een algemeen gebruikelijk vervoermiddel te reizen van en naar de locatie waar de hulp-op-maat wordt geboden.

2. Auto of openbaar vervoer

Het gaat hier om de feitelijke mogelijkheid om de jeugdige het vervoer te bieden of te begeleiden tijdens het openbaar vervoer van en naar de jeugdhulplocatie.

3. Afstand en gemoeide tijd

De tijd die gemoeid is om de jeugdige te brengen en te halen speelt vanzelfsprekend ook een rol. Zijn ouders beschikbaar dan kan nog steeds sprake zijn van eigen kracht. De gemeente kan ook onderzoeken of een andere (ook) passende jeugdhulpaanbieder beschikbaar is waardoor de reisafstand en de daarmee gemoeide tijd wordt ingekort.

4. Tijdstippen van het vervoer

De tijdstippen van het vervoer hebben met name betrekking op de beschikbaarheid van ouders. Van ouders mag worden verwacht dat (eerst) zelf een oplossing wordt gezocht in het kader van de eigen kracht. Denk aan overleg met de werkgever over aanpassen van werktijden, overleg met de basisschool om de (eventuele) andere kinderen eerder of later te mogen brengen, hulp vragen aan het netwerk of buren, etc.

5. Frequentie

De frequentie van het vervoer heeft betrekking op de omvang van de indicatie.

6. Draaglast en draagkracht

Voor de beoordeling van de draaglast en draagkracht wordt verwezen naar 3.9.4 van deze beleidsregels.

3.6 Personen uit het sociaal netwerk

4.2a lid 5 onder a Verordening

Personen uit het sociaal netwerk kunnen een bijdrage leveren aan de oplossing van de hulpvraag. Dat valt ook binnen de eigen kracht. Van ouders wordt een hoge mate van inspanning verwacht om het sociaal netwerk aan te spreken. Het leren omgaan van het sociaal netwerk met de jeugdige valt onder de gebruikelijke hulp van ouders.

3.7 Hulp van organisaties of instellingen

4.2a lid 5 onder b Verordening

Ook niet gecontracteerde hulp die organisaties of instellingen binnen Urk kunnen bieden is onderdeel van eigen kracht. De gemeente kan ouders verwijzen naar passende oplossingen. Denk aan hulp van: het kerkgenootschap, een sportvereniging, buurtsportcoaches of de scouting. Er zijn meer voorbeelden denkbaar.

3.8 Aanvullende zorgverzekering

4.2a lid 5 onder c Verordening

Een aanvullende zorgverzekering kan onder de eigen kracht vallen wanneer ouders daarover beschikken en de kosten voor de aangewezen hulp daaruit (deels) worden vergoed. Van ouders wordt verwacht dat zij deze verzekering aanspreken.

3.9 Nadere uitleg en voorbeelden

In dit onderdeel staan nog een aantal onderwerpen die van belang kunnen zijn bij de beoordeling van de eigen kracht.

3.10 Persoonsgebonden budget

6.3.1 lid 5 onder d Verordening

Het pgb mag niet worden besteed:

• •

  voor activiteiten die onder de eigen kracht vallen;

• •

  aan ouders of personen uit het sociaal netwerk als blijkt dat zij overbelast zijn of dreigen te geraken.

De wettelijke begripsbepaling van jeugdhulp is erg breed en kan bestaan uit verschillende vormen van hulp-op-maat die gericht is op:

• •

  Het verminderen, stabiliseren, behandelen en opheffen van of omgaan met de gevolgen van specifieke problematiek (jeugdigen en ouder(s)).

• •

  Het bevorderen van de deelname aan de maatschappij en van het zelfstandig functioneren van jeugdigen.

• •

  Het ondersteunen bij of het overnemen van activiteiten op het gebied van de persoonlijke verzorging gericht op het opheffen van een tekort aan zelfredzaamheid bij jeugdigen.

In de Verordening staat een opsomming van de niet vrij toegankelijke jeugdhulp (hulp-op-maat) die in ieder geval beschikbaar is.

4.1 Bereiken van een resultaat

Tijdens het onderzoek wordt bekeken of de jeugdige is aangewezen op hulp-op-maat en zo ja, welke naar aard en omvang, zie hoofdstuk 2 van deze beleidsregels. Het gaat om een te bereiken resultaat waarbij de uitgangspunten gelden die in hoofdstuk 1 van deze beleidsregels staan genoemd.

4.2 Begeleiding individueel

Begeleiding individueel is gericht op:

• •

  Het vergroten van de zelfredzaamheid van de jeugdige en/of ouder(s).

• •

  Het versterken van de opvoedsituatie, de ontwikkeling en de veiligheid van de jeugdige.

• •

  Het aanleren, verbeteren, oefenen en structureren van dagelijkse

• •

  (opvoed)vaardigheden en handelingen waardoor de ouder(s) psychosociale, psychische of gedragsmatige problemen in het gezin en/of op school het hoofd kunnen bieden.

• •

  Het mogelijk maken dat de jeugdige langer in het eigen (pleeg)gezin kan wonen, in plaats van een instelling.

• •

  Het (tijdelijk) overnemen van zorgtaken en toezicht bij tekortschietende vaardigheden en/of ontbrekende dagstructuur en/of als de eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen van ouder(s) ontoereikend zijn.

• •

  Het leren toepassen van aangeleerde (gedrags)vaardigheden in verschillende situaties.

• •

  Integratie in de samenleving en sociale participatie.

Onderscheid in intensiteit

De gemeente stelt tijdens het onderzoek vast welk resultaat of welke resultaten bereikt moeten worden en welke aandachtspunten er van belang kunnen zijn. Daaruit volgt op welke begeleiding individueel de jeugdige is aangewezen qua aard en omvang. De gemeente kan voor de aandachtspunten gebruik maken van Bijlage 2. Aandachtspunten resultaatgebieden kind-gerelateerd, per leeftijdscategorie. Begeleiding individueel kan worden geïndiceerd in vier intensiteiten: licht, middel, zwaar of intensief. Bij de beoordeling van de hiervoor genoemde aandachtspunten kan ook sprake zijn van de indeling licht, midden en zwaar. Het is echter niet zo dat als een aandachtspunt als ‘zwaar’ wordt gekwalificeerd dit, bij de vaststelling van de intensiteit van de begeleiding ook leidt tot de intensiteit ‘zwaar’. Voor begeleiding individueel basis en specialistisch hanteert de gemeente het volgende schema:

Geen optelsom

Het kan zijn dat op meerdere gebieden te behalen resultaten te formuleren zijn. Voor wat betreft de omvang van de indicatie voor begeleiding is het niet zo dat de ureninschatting per gebied bij elkaar worden opgeteld. Het gaat om maatwerk: het bereiken van het resultaat is leidend. De jeugdhulpaanbieder kan in een bepaalde volgtijdelijkheid werken aan de te bereiken resultaten. Het kan van belang zijn (tussentijds) te evalueren.

4.3 Begeleiding groep

De gemeente stelt de aard en omvang van de jeugdhulp vast. Is de jeugdige aangewezen op hulp-op-maat begeleiding groep dan wordt aan de hand van de te behalen resultaten en aandachtspunten van de jeugdhulp vastgesteld welke vorm van begeleiding in groepsverband als passende jeugdhulp kan worden aangemerkt. Hiervoor maakt de gemeente gebruik van een stappenplan zoals beschreven in hoofdstuk 2 van deze beleidsregels.

4.4 Kortdurend verblijf

Kortdurend verblijf is logeren in een instelling van de jeugdhulpaanbieder. Als voorwaarde geldt dat kortdurend verblijf tijdelijk wordt ingezet om de belastbaarheid ouder(s) te versterken. Eenvoudig gezegd: ouder(s) worden gedurende het logeren van de jeugdige even ontlast van hun oudertaak. Kortdurend verblijf is bedoeld voor jeugdigen die gezien de hulpbehoefte tijdelijk zijn aangewezen op (permanent) toezicht en is aanvullend op wonen in de thuissituatie. Er wordt vanuit een systeemgericht ondersteuningsplan begeleiding geboden waarmee invulling wordt gegeven aan de door de gemeente vastgestelde te bereiken resultaten.

Richt zich op

Kortdurend verblijf is gericht op het tijdelijk overnemen van het (permanente) toezicht op de jeugdige met een behoefte aan jeugdhulp gericht op het ontlasten van de ouder(s). Kortdurend verblijf is geplande hulp-op-maat en heeft een ontwikkelingsgerichte functie voor de jeugdige en de ouder(s). De begeleiding richt zich op het versterken van de opgroei- en opvoedsituatie, waardoor er meer stabiliteit en draagkracht binnen het gezinssysteem ontstaat. Het doel hierin is altijd dat een jeugdige zoveel mogelijk thuis woont, al dan niet met hulp van het sociaal netwerk of een vrij toegankelijke voorziening.

Stabiliseren

Kortdurend verblijf kan in hoge uitzondering gericht zijn, indien er sprake is van een (licht) verstandelijke/meervoudige beperking, op het stabiliseren en/of voorkomen van verergering van de problematiek. Hierbij is de hulpvraag van dien aard, dat het sociaal netwerk of een vrij toegankelijke voorziening niet in deze specifieke hulpvraag kan voorzien. Kortdurend verblijf dient er toe dat de jeugdige op verantwoorde wijze in de vertrouwde thuissituatie kan blijven wonen.

Omvang

Kortdurend verblijf wordt in beginsel verleend voor maximaal drie etmalen per week waarbij maximaal 52 etmalen per jaar geldt.

Resultaten die centraal staan

Bij kortdurend verblijf staan de volgende resultaten centraal:

• •

  Het tijdelijk overnemen van het (permanente) toezicht op de jeugdige ter ontlasting van de ouder(s), waardoor de jeugdige thuis kan blijven wonen.

• •

  Het vergroten van de zelfredzaamheid en het versterken van de opvoedsituatie in combinatie met het sociaal netwerk van de jeugdige en de ouder(s), waardoor een meer stabiele thuissituatie ontstaat en de ontwikkeling en de veiligheid van de jeugdige gewaarborgd zijn;

• •

  Integratie in de samenleving en het vergroten van de sociale participatie (denk aan vrij toegankelijke voorzieningen, sociaal netwerk, school, vrije tijd en arbeid).

Bijzonderheden

• •

  Kortdurend verblijf kan niet worden opgespaard om in een aaneenliggende periode, langer dan 3 etmalen achter elkaar, te gebruiken.

• •

  Het is een aanvulling op het wonen in de thuissituatie. Het is niet wonen in een instelling voor het grootste deel van de week.

• •

  Kortdurend verblijf onderscheidt zich dus wezenlijk van jeugdhulp met verblijf dat in een regionaal verband wordt ingekocht. Met andere woorden, wanneer er sprake is van een beschikking voor verblijf, dan kan hiernaast geen losse beschikking voor kortdurend verblijf worden afgegeven.

• •

  Een jeugdige in een pleeggezin/gezinshuis heeft dus wel een regionale beschikking voor jeugdhulp met verblijf. Op basis van deze beschikking moet alle noodzakelijke verblijfszorg geboden worden.

4.5 Behandeling Jeugd-GGZ (JGGZ)

De JGGZ is voor jeugdigen tot 18 jaar die te maken hebben met ggz-gerelateerde problematiek of psychische problemen. Het gaat om geneeskundige geestelijke gezondheidszorg gericht op het verminderen, stabiliseren, behandelen of voorkomen van verergering van psychische problemen. JGGZ valt onder het overkoepelende wettelijk begrip van jeugdhulp.

4.6 Jeugdhulp 24-uurs hulp

Jeugdhulp 24-uurs hulp is niet vrij toegankelijk en wordt op aanvraag verleend. Deze vorm van hulp-op-maat is regionaal ingekocht. Als de jeugdige hulp en/of zorg ontvangt in een andere (woon)omgeving waar hij ook slaapt spreken we van Jeugdhulp 24-uurs hulp (verblijf of residentiële jeugdhulp). Het gaat om:

• •

  Thuis op Maat.

• •

  Gezinsgericht wonen.

• •

  Behandeld wonen.

4.7 Crisis

Deze vorm van hulp-op-maat is niet vrij toegankelijk en wordt op aanvraag verleend. De hulp-op-maat is regionaal ingekocht en bestemd voor jeugdigen tot 18 jaar met ernstige vormen van grensoverschrijdend gedrag, psychiatrische problematiek en opgroei- en ontwikkelproblemen, waarbij over het algemeen sprake is van het een gevaar kunnen zijn voor zichzelf en/of hun omgeving en acuut gehandeld moet worden in een aantal gevallen, eventueel inclusief een noodbed. Er zijn twee varianten:

1. Crisisinterventie met verblijf

De jeugdige heeft een niet uitstelbare hulpvraag met acute problematiek op een aantal leefgebieden. Er is regieverlies (weet niet meer wat te doen, overzicht kwijt, kan problematiek niet meer voldoende managen) en/of sprake van onveiligheid in de thuissituatie, en jeugdige is 24/7 uur aangewezen op bereikbaarheid van hulp. Deze hulp kan in de thuissituatie niet geboden worden, waardoor opname noodzakelijk is.

2. Crisisinterventie zonder verblijf

De jeugdige heeft een niet-uitstelbare hulpvraag met urgente problematiek en heeft direct begeleiding nodig in de thuissituatie. J-GGZ hulp of Jeugd en opvoedhulp (JOH). De jeugdige is niet in staat om deze acute problematiek zelfstandig te beslechten. Er is sprake van regieverlies en/of sprake van onveiligheid in de thuissituatie.

4.8 Vervoer hulp-op-maat locatie

In 3.5 van deze beleidsregels staat hoe de gemeente omgaat met de beoordeling van de eigen kracht voor het vervoer naar en van de hulp-op-maat locatie.

4.9 Dyslexie

Dyslexie is een aangeboren beperking bij lezen en spellen. Ondersteuning bij dyslexie wordt in eerste instantie geboden door hulp en aanpassingen in het onderwijs. Blijkt dat er sprake is van ernstige dyslexie (ED) dan is de gemeente verantwoordelijk voor dyslexiezorg. Die verantwoordelijkheid beperkt zich tot de diagnose en behandeling van ED van jeugdigen die basisonderwijs volgen. Meestal gaat het om jeugdigen in de leeftijd tussen 7 en 12 jaar. Hierbij past de gemeente het door het Nederlands Kwaliteitsinstituut Dyslexie (NKD) protocol ‘Dyslexie, Diagnose en Behandeling 3.0’ toe.

4.10 Vaktherapie

De gemeente biedt alleen vaktherapie als het onderdeel is van een breder, multidisciplinair behandeltraject of een systeemgerichte benadering. Beeldende therapie, dans-, drama- en muziektherapie, psychomotorische (kinder)therapie en speltherapie vallen onder vaktherapie.

4.11 Effectief bewezen interventies

Het Nederlands Jeugdinstituut beheert een databank Effectieve jeugdinterventies die beschrijvingen bevat van programma's voor steun en hulp bij opgroeien en opvoeden. Deze interventies zijn door een onafhankelijke erkenningscommissie beoordeeld. Een interventie is een theoretisch en praktisch weldoordachte, systematische aanpak voor preventie, ondersteuning en hulp bij specifieke risico's en problemen. Professionals (natura en pgb) werken volgens zo’n interventie.

Er zijn een paar situaties waarin slechts in uitzonderlijke gevallen door de gemeente hulp-op-maat wordt ingezet.

5.1 Ontheffing van de leerplicht

Als een jeugdige een ontheffing van de leerplicht heeft en daardoor niet naar school gaat, betekent dat niet dat dan automatisch hulp-op-maat ingezet kan worden. Als een jeugdige of zijn ouder(s) een hulpvraag bij de gemeente meldt, wordt daar onderzoek naar gedaan zoals beschreven in hoofdstuk 2 van deze beleidsregels. Uit dat onderzoek kan blijken of hulp-op-maat nodig is tijdens een ontheffing van de leerplicht. De inzet van hulp-op-maat ontslaat de school nooit van de zorgplicht om passend onderwijs aan de jeugdige te bieden.

5.2 Diagnostiek

De gemeente biedt alleen diagnostiek door een jeugdhulpaanbieder als dit onderdeel is van een bredere jeugdhulpinzet of er meer inzicht nodig is in de problematiek. Denk hierbij aan behandeling en/of behandeladviezen. Diagnostiek houdt in dat er een beeld wordt gevormd van het probleem, de oorzaak en er een advies wordt gegeven. Dat advies is onderdeel van het onderzoek. Het kan niet gaan om diagnostiek over onderwijsvraagstukken. Dat valt onder de verantwoordelijkheid van de school of het samenwerkingsverband.

5.3 Hulp binnen de school, tijdens onderwijstijd

• •

  Het pedagogisch klimaat en de pedagogische vaardigheden van leerkrachten zijn de verantwoordelijkheid van de school en het samenwerkingsverband waar de school deel van uitmaakt. Het samenwerkingsverband heeft de kennis in huis om de leerkrachten te ondersteunen. De gemeente werkt samen met de school om de hulp rondom het kind goed te organiseren.

• •

  De gemeente biedt op verschillende manieren hulp op de scholen, bijvoorbeeld door inzet van schoolmaatschappelijk werk of preventieve ambulante jeugdhulp op school.

• •

  Als toch hulp-op-maat moet worden ingezet binnen de school, tijdens onderwijstijd, dan kan de jeugdige en/of ouder(s) de gemeente daarom vragen. De gemeente zal middels het onderzoek beoordelen welke hulp nodig is.

5.4 Problematiek bij echtscheiding of niet meer samenwonen

Soms is het zo dat een echtscheiding (of niet meer samenwonen) van de ouders of ruzie en spanningen in relationele sfeer tot problemen bij de jeugdige leiden, zoals trauma, hechtings- en/of opvoedproblemen. Dergelijke problemen vallen onder het begrip jeugdhulp. Dat wil zeggen de hulpvraag kan bij de gemeente worden gemeld waarna een onderzoek wordt gedaan zoals beschreven in hoofdstuk 2 van deze beleidsregels.

Problemen rondom ouderlijk gezag

Problemen die alleen te maken met de invulling van het ouderlijk gezag vallen niet onder het begrip jeugdhulp. Ouders zijn verantwoordelijk om de problemen rondom echtscheiding (of uit elkaar gaan) zelf het hoofd te bieden. Daarvoor kunnen zij gebruik maken van bijvoorbeeld:

• •

  Mediation, waaronder invulling geven aan gedeeld ouderschap,

• •

  Begeleide omgangsregeling,

• •

  Gesprekken met een therapeut.

Familierechter

Een familierechter behandelt zaken zoals echtscheidingen, omgangsregelingen en kinderbeschermingsmaatregelen (gedwongen kader). In zo’n procedure kan naar voren komen dat hulp-op-maat nodig is in het vrijwillig kader. Als ouder(s) niet meewerken aan die hulp, kan de gemeente een bericht naar de rechtbank en de Raad voor de Kinderbescherming sturen. Zij besluiten dan hoe het verder gaat.

6.1 Inleiding

Een persoonsgebonden budget (pgb) is een bedrag waarmee de budgethouder hulp-op-maat kan inkopen om de vastgestelde resultaten te behalen, als wordt voldaan aan de voorwaarden. De gemeente moet de ouder(s) of jeugdige tijdens het onderzoek informeren over welke mogelijkheden er zijn om te kiezen voor een pgb en wat de gevolgen van die keuze zijn. De gemeente maakt het pgb over aan de Sociale verzekeringsbank (Svb) die het pgb op declaratiebasis uitbetaald aan degene met wie de budgethouder een overeenkomst heeft gesloten. De huisarts, de medisch specialist en de jeugdarts kunnen alleen een verwijzing naar gecontracteerde hulp-op-maat in natura doen. In de wet staan een aantal voorwaarden die de gemeente moet beoordelen of wordt voldaan aan de voorwaarden om voor een pgb in aanmerking te komen.

6.2 Spoedeisende situatie: geen pgb

Het kan voorkomen dat hulp-op-maat met spoed moet worden ingezet. Het spreekt voor zich dat in die gevallen een pgb niet aan de orde kan zijn omdat het onderzoek (nog) niet is uitgevoerd en daarmee ook de te behalen resultaten nog niet zijn vastgesteld.

6.3 Geen terugwerkende kracht

Artikel 4.1 van de Verordening bepaalt dat de gemeente geen hulp-op-maat betaalt als deze al door ouders of jeugdigen is gerealiseerd nadat zij zich hebben gemeld maar voordat de gemeente een besluit heeft genomen. Er geldt alleen een uitzondering als de jeugdige en/of ouder(s) schriftelijk toestemming hebben gekregen van de gemeente. Het spreekt voor zich dat de gemeente wel een besluit tot het verlenen van hulp-op-maat kan geven voor ‘de toekomst’ (in te zetten na de besluitdatum).

Hulp-op-maat waarin is voorzien voordat ouders of jeugdigen zich bij de gemeente hebben gemeld wordt niet (met terugwerkende kracht) verleend, want er is al in voorzien in de hulp over een voorliggende periode.

6.4 Beoordelen voorwaarden recht op pgb

Heeft de gemeente vastgesteld dat de ouder(s) of jeugdige is aangewezen op hulp-op-maat (natura), dan kan de ouder(s) of jeugdige verzoeken om deze in de vorm van een pgb te ontvangen. Zo’n verzoek wordt aangemerkt als aanvraag. Dat wil zeggen dat de gemeente daar een besluit over moet nemen.

6.5 Verplichting Budgetplan

Als verplichting geldt een Budgetplan in te dienen. Een Budgetplan draagt er onder meer aan bij dat de gemeente beter kan beoordelen of wordt voldaan aan de wettelijke voorwaarden van artikel 8.1.1 lid 2 van de wet en de eventuele overige bepalingen in de Verordening. Het spreekt voor zich dat de gemeente het ingevulde Budgetplan met de budgethouder wenst te bespreken. Dat is niet vrijblijvend. Na herhaald verzoek niet verschijnen op een uitnodiging zal voor de gemeente aanleiding zijn het pgb te weigeren en hulp-op-maat in natura te verlenen.

6.6 Besteding pgb sociaal netwerk

Uit het verzoek om een pgb kan blijken dat de jeugdige en/of ouder(s) het pgb wensen te besteden aan iemand uit het sociaal netwerk. Het gaat om: de ouder(s) van de jeugdige, een familielid, huisgenoot, (voormalig) echtgenoot of andere personen met wie de jeugdige of ouder(s) een sociale relatie onderhoudt.

6.7 Pgb-vaardigheid

De budgethouder moet pgb-vaardig zijn. Dat wil zeggen dat de budgethouder in staat moet zijn om de aan het pgb verbonden taken (verplichtingen) op verantwoorde wijze uit te voeren. Bij deze taken wordt in ieder geval gedacht aan het sluiten van overeenkomsten en het aansturen en aanspreken van de jeugdhulpverleners (of iemand uit het sociaal netwerk) op hun verplichtingen. De gemeente moet vaststellen of:

• 1.

  De aan het pgb verbonden taken op verantwoorde wijze kunnen worden uitgevoerd.

• 2.

  De beheerstaken met voldoende afstand en kritisch kunnen worden vervuld.

6.8 Aandachtspunten overig pgb besteden aan sociaal netwerk

Besteding van het pgb aan iemand uit het sociaal netwerk en ouders is beperkt in de Verordening, zie 6.6.1 van de beleidsregels. Daarnaast beoordeelt de gemeente in ieder geval of:

• •

  degene aan wie het pgb zal worden besteed is in staat is om de noodzakelijke hulp-op-maat te bieden. En zo ja, waar blijkt dat uit?

• •

  voldoende aannemelijk is dat degene aan wie het pgb wordt besteed niet overbelast is of dreigt te geraken.

• •

  de persoon uit het sociale netwerk de omvang/intensiteit van de hulp-op-maat kan bieden. Denk in dit geval aan de 40-urige werkweek die deze persoon heeft. Reguliere werkzaamheden, maar ook andere activiteiten kunnen daarbij een rol spelen.

• •

  de kwaliteit van de hulp-op-maat is voldoende gewaarborgd. Naar gelang de mate van beperkingen (kwetsbaarheid) van de jeugdige zullen de kwaliteitseisen in het algemeen strenger mogen zijn.

• •

  voldoende distantie aanwezig is. Dit kan een belangrijke rol spelen bij het bereiken van het resultaat. Zo kan te veel (emotionele) betrokkenheid van de persoon uit het sociale netwerk een negatief effect hebben op de relatie tussen de jeugdige en degene die de hulp-op-maat biedt. De jeugdige kan ook (te) afhankelijk worden van de persoon uit het sociale netwerk.

6.9 Bevorderen autonomie jeugdige

De wettelijke jeugdhulpdoelen zijn onder meer gericht op het groeien naar zelfstandigheid. In het algemeen is het zo dat jeugdigen daarvoor ook ‘los’ moeten komen van hun ouder(s). Afhankelijk van de leeftijd en ontwikkelingsniveau kan

professionele deskundigheid nodig zijn. Dit om bijvoorbeeld de autonomie te bevorderen. De gemeente beoordeelt daarom of besteding van het pgb aan de ouder(s) in de weg staat (kan staan) aan het groeien naar zelfstandigheid. Een dergelijke beoordeling kan ook nodig zijn als het om het sociaal netwerk gaat.

6.10 Behandeling of specialistische jeugdhulp

Gaat het om behandeling of specialistische hulp-op-maat, dan is het niet toegestaan het pgb te besteden aan iemand uit het sociaal netwerk (ook de ouders). Bij deze vormen van hulp-op-maat is professioneel te handelen aangewezen. Daar hoort ook professionele distantie bij.

6.11 Vaststellen pgb-vaardigheid

De gemeente moet vaststellen of de ouder(s) of jeugdige dan wel de vertegenwoordiger pgbvaardig is. Daarvoor wordt onderzocht of de ouder(s) of jeugdige:

• 1.

  Een goed overzicht van de eigen situatie kan houden.

• 2.

  Weet welke regels er horen bij een pgb.

• 3.

  Een overzichtelijke pgb-administratie kan bijhouden.

• 4.

  Kan communiceren met de gemeente, de SVB en jeugdhulpverleners.

• 5.

  Zelfstandig kan handelen en zelf voor jeugdhulpverleners kiezen.

• 6.

  Zelf afspraken kan maken, deze afspraken kan bijhouden en zich hier aan kan houden.

• 7.

  Kan beoordelen of de hulp-op-maat uit het pgb bij hem past.

• 8.

  Zelf de hulp-op-maat kan regelen met één of meer jeugdhulpverleners.

• 9.

  Kan zorgen dat jeugdhulpverleners die voor hem werken weten wat ze moeten doen.

• 10.

  Weet wat te doen als werkgever of opdrachtgever van een jeugdhulpverleners.

Deze 10 punten zijn gebaseerd op de handreiking en infographic pgb-vaardigheid van de Rijksoverheid. Onder een jeugdhulpverlener kan ook een andere persoon worden verstaan die de hulp-op-maat biedt.

6.12 Motivatie-eis wens pgb

De tweede voorwaarde om in aanmerking te komen voor een pgb, gaat over de vraag of de jeugdige of zijn ouder(s) hun wens voor een pgb voldoende motiveren. Het gaat om de motivering van het standpunt dat de hulp-op-maat in natura, voor hen niet passend is, bijvoorbeeld als:

• •

  De hulp-op-maat niet goed vooraf is in te plannen.

• •

  De hulp-op-maat op ongebruikelijke tijden of op veel korte momenten per dag geboden moet worden.

• •

  hulp-op-maat op verschillende locaties moet worden geboden.

• •

  Het noodzakelijk is om 24 uur hulp-op-maat op afroep te organiseren, of

• •

  Als de hulp-op-maat door de aard van de beperking door een vast iemand moet worden geboden.

Oriënteren op zorg in natura aanbod

De gemeente vraagt de jeugdige of ouder(s) om te laten zien dat zij zich hebben georiënteerd op het door de gemeente gecontracteerde hulp-op-maat in natura en daarbij aan te geven waarom deze niet passend is c.q. zij deze niet passend achten. Daarover wordt gezamenlijk een gesprek gevoerd.

6.13 Kwaliteit

In hoofdstuk 9 van de wet staan de regels voor het toezicht door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Het toezicht op degenen aan wie het pgb wordt besteed valt daar niet onder. Daarom staat in artikel 8.4.5 van de Verordening dat de gemeente daar toezichthouders voor aanwijst.

6.14 Besteding pgb

6.15 Overige weigeringsgronden pgb

Er zijn nog twee wettelijke uitsluitingsgronden voor het pgb (art. 8.1.1 lid 4 Jw). De gemeente is bevoegd daarover een beleidsregel vast te stellen.

1. Duurdere hulp-op-maat

Het kan voorkomen dat de budgethouder een duurdere hulp-op-maat wil inkopen terwijl het pgb alleen toereikend is om de geïndiceerde hulp-op-maat in te kunnen kopen. In dat geval weigert de gemeente het meerdere van de kosten die daarmee gemoeid zijn. Het is dan aan de budgethouder om de meerkosten zelf te betalen. Let wel de gemeente beoordeelt nog steeds of de kwaliteit van de in te kopen (duurdere) hulp-op-maat voldoet aan de daaraan te stellen eisen.

Kunnen bekostigen

Als er aanleiding is om te twijfelen of de budgethouder de in te kopen hulp-op-maat wel kan bekostigen, zal de budgethouder daar desgevraagd bewijsstukken van moeten overleggen. Dit om te voorkomen dat toch hulp-op-maat van onvoldoende kwaliteit wordt ingekocht of de budgethouder hulp-op-maat inkoopt waarmee hij niet gedurende de (gehele) budgetperiode kan voorzien in de behoefte aan jeugdhulp.

Bijstorten diensten

De regeling voor de vrijwillige storting is vereenvoudigd (voorheen art. 8 lid 6 Regeling Jeugdwet). In de praktijk is de werkwijze ontwikkeld dat wanneer een declaratie wordt ingezonden, en er onvoldoende geld beschikbaar is in het pgb, de SVB een uitnodiging stuurt aan de budgethouder om geld bij te storten. In die zin geldt dan de declaratie (in geval er onvoldoende geld is) als een aanvraag voor het betalen van jeugdhulp. Een budgethouder hoeft dan niet nog eens een aanvraag van een betaling te doen, maar hoeft enkel bij de SVB het benodigde bedrag bij te storten naar aanleiding van de uitnodiging van de SVB. Dit reduceert administratieve lasten voor de budgethouder(s).

2. Pgb-besluit eerder ingetrokken

Heeft de gemeente eerder een pgb-besluit ingetrokken, dan komt de jeugdige gedurende twaalf maanden niet voor een pgb in aanmerking (art. 8.1.1 lid 4 Jw). De termijn gaat in vanaf de datum van het herzienings- of intrekkingsbesluit. Er wordt gesproken van een zogeheten preventieve weigering. Dat wil zeggen dat de gemeente een pgb-verzoek kan weigeren zonder te beoordelen of wordt voldaan aan de voorwaarden van de pgb-vaardigheid.

6.16 Hoogte pgb

In hoofdstuk 6 van de Verordening is bepaald hoe de hoogte van het pgb voor de verschillende soorten hulp-op-maat wordt vastgesteld.

Hulp-op-maat

Er gelden gedifferentieerde percentages van de tarieven. Die zijn afhankelijk van de derde aan wie de budgethouder het pgb wil besteden. Het kan gaan om:

• a.

  Jeugdhulpverleners die in dienst zijn van een professionele organisatie;

• b.

  Jeugdhulpverleners die als Zzp’er werkzaam zijn;

• c.

  Mensen uit het sociaal netwerk of iemand die niet onder de hiervoor genoemde categorieën valt.

Voor de mensen onder c stelt de Verordening vast wat de minimale hoogte van het pgb moet zijn.

Begripsbepalingen

In de Verordening zijn begripsbepalingen opgenomen van een professionele organisatie en een Zzp’er. Dat is van belang omdat de hoogte van het pgb daar op wordt gebaseerd. In principe moet zijn voldaan aan de begripsbepaling om in aanmerking te komen voor het van toepassing zijnde percentage van het tarief.

6.17 Nieuwe aanvraag

Ouders of jeugdigen kunnen na afloop van de indicatie een nieuwe aanvraag indienen. Is er wederom een noodzaak om hulp-op-maat te verlenen en wensen ouders of jeugdigen die weer in de vorm van een pgb om te besteden aan dezelfde persoon of organisatie? Dan beoordeelt de gemeente of tijdens de voorafgaande indicatie de resultaten (voldoende) zijn behaald. Mogelijk wordt dan niet voldaan aan de voorwaarde van pgb-vaardigheid of pgb-kwaliteit, tenzij een afdoende verklaring wordt gegeven waarom de resultaten (nog) niet zijn bereikt. De gemeente zal ouder(s) of de jeugdige in dat geval in de gelegenheid stellen om met een andere persoon of organisatie een overeenkomst aan te gaan die wel voldoet aan de vereisten. Wordt daar niet aan voldaan, dan weigert de gemeente het pgb en wordt hulp-op-maat in natura verleend.

7.1 Hulp-op-maat bij 16 jaar en ouder

• 1.

  Bij de keuze van een jeugdhulpaanbieder houdt de gemeente er rekening mee dat hulp-op-maat mogelijk na de leeftijd van 18 jaar doorloopt. Als de gemeente verwacht dat de hulp-op-maat dan overgaat naar de Wmo, wordt eerst gekeken of een gecontracteerde aanbieder voor zowel jeugdhulp als hulp vanuit de Wmo de jeugdige kan helpen.

• 2.

  Indien nodig wordt de hulp-op-maat binnen de gemeente afgestemd met de afdeling Wmo en/of de Participatiewet.

7.2 Overgang van hulp 18+

Vanaf 18 jaar valt de hulp in de meeste gevallen niet meer onder de Jeugdwet. Er kunnen zich 2 situaties voordoen:

• 1.

  De jeugdige van 18 jaar heeft nog steeds hulp nodig. Dan zal dit in de meeste gevallen onder een andere wet vallen.

• 2.

  Is er vanaf 18 jaar geen hulp-op-maat meer nodig? Dan stopt de hulp-op-maat, tenzij het om verlengde jeugdhulp gaat.

7.3 Verlengde jeugdhulp

Het is in sommige gevallen mogelijk om hulp-op-maat te verlenen aan jeugdigen tussen de 18 en 23 jaar. Dit heet verlengde jeugdhulp. In de wet staat wanneer sprake is van verlengde jeugdhulp. Verblijf in een gezinshuis kan ook onder de verlengde jeugdhulp vallen (tot 23 jaar).

7.4 Pleegzorg en verblijf gezinshuis

Pleegzorg

Deze vorm van jeugdhulp loopt door tot 21 jaar, tenzij de jeugdige dit niet wil. Dat is geregeld in de wet.

Verblijf gezinshuis (bestuursafspraak)

Sinds 1 februari 2020 kan verblijf in een gezinshuis worden verleend (of doorlopen) aan jeugdigen in de leeftijd tot 21 jaar. Dat is nog niet in de wet geregeld maar landelijk afgesproken in een bestuursafspraak. Wel geldt de voorwaarde dat in overleg tussen gemeente, jeugdige, gezinshuisouder(s) en, als de behandelverantwoordelijke is betrokken bij de jeugdige, er een perspectief voor de toekomst is vastgesteld.

Artikel 8.1.3 Jeugdwet

Artikel 8.3 Verordening

Inleiding

Dit hoofdstuk gaat over de bevoegdheid van de gemeente om terug te komen van een eerder afgegeven besluit. Daarvoor kan rechtvaardiging worden gevonden als sprake is van de situaties zoals genoemd in de wet of de verordening. Denk in dit verband ook aan de verplichting van de jeugdige of zijn ouder(s) om op verzoek van de gemeente maar ook uit eigen beweging, relevante feiten en omstandigheden bij de gemeente te melden. Omdat het in alle gevallen om een bevoegdheid (kan-bepaling) gaat, zal er een belangenafweging moeten plaatsvinden waarom de gemeente wel of geen gebruik maakt van de bevoegdheid. De gemeente hanteert als uitgangspunt dat als geen, een gedeeltelijk of een gewijzigd recht bestaat op jeugdhulp, in beginsel gebruik wordt gemaakt van de bevoegdheid. De gemeente vordert het pgb of de geldswaarde van de hulp-op-maat terug, tenzij dat in strijd komt met het evenredigheidsbeginsel.

8.1 Beëindiging

Er wordt gesproken van een beëindiging als de inwerkingtreding van het besluit ingaat vanaf het heden of naar de toekomst toe. Beëindiging heeft dus, in tegenstelling tot een herziening/intrekking, geen terugwerkende kracht. De beëindiging van de hulp-op-maat, al dan niet in de vorm van een pgb kan het gevolg zijn van de heroverweging van het besluit waarin hulp-op-maat is toegekend. Andere voorbeelden zijn: het woonplaatsbeginsel is niet meer van toepassing, het niet meer aangewezen zijn op hulp-op-maat of het overlijden van de jeugdige. De datum waarop het besluit wordt beëindigd is afhankelijk van de situatie.

Overlijden

Wanneer de jeugdige aan wie (voor wie) een pgb is verstrekt is overleden, kunnen gedurende de maand van overlijden nog betalingen door de SVB worden gedaan uit het nog beschikbare (resterende) pgb. Dat wil zeggen dat de hulp-op-maat die tot en met de dag van het overlijden is geboden, nog kan worden gedeclareerd.

8.2 Herziening of intrekking

Het (deels) ongedaan maken van het recht over een periode in het verleden, wordt herzien/intrekken genoemd. Een herziening of intrekking van het besluit is het met terugwerkende kracht opnieuw beslissen over de aanspraak over een periode in het verleden. Daarbij kan het recht op hulp-op-maat afwijkend worden vastgesteld (herzien) of worden ingetrokken als er in het geheel geen aanspraak op hulp-op-maat heeft bestaan.

8.3 Toetsingskader evenredigheidsbeginsel

De Afdeling bestuursrechtspraak voor de Raad van State heeft een nieuw kader gegeven over de toepassing van art. 3:4 lid 2 Awb welke geldt bij uitoefening van bestuursbevoegdheden met beleidsruimte (RVS:2022:285). De gewijzigde rechtspraak heeft niet alleen betrekking op de zogeheten kan-bepalingen van de wet of de verordening maar ook op beleidsregels als bedoeld in art. 1:3 lid 4 Awb. De Jeugdwet kent alleen niet-dwingendrechtelijke bepalingen. Denk aan de discretionaire bevoegdheid tot herzien of intrekken van het toekenningsbesluit en het terugvorderen van de geldswaarde van de hulp-op-maat (natura) dan wel een pgb (respectievelijk art. 8.1.4 Jw en de bepalingen in de Verordening.

Kenbare belangenafweging

De besluitvorming vraagt in ieder geval om een kenbare belangenafweging. Het hanteren van bepalingen of een gedragslijn op grond waarvan (altijd) wordt teruggevorderd als ten onrechte hulp-op-maat is verstrekt wordt als nul-beleid gekwalificeerd en is kennelijk onredelijk (CRVB:2020:3387). Uitgangspunt is wel dat de terugvordering van gelden een noodzakelijk en geschikt middel is.

Voorbeelden

De belangenafweging kan betrekking hebben op suïcidaal gedrag of het niet (meer) tot stand komen van een minnelijk schuldsaneringstraject (vergelijk CRVB:2020:832, CRVB:2021:1475, CRVB:2024:726). Het kan ook gaan om onaanvaardbare financiële of sociale consequenties voor de betrokkene (CRVB:2015:4067). Daarbij wordt wel opgemerkt dat de bescherming van de beslagvrije voet maakt dat er, volgens de rechtspraak vóór de nieuwe toetsing aan het evenredigheidsbeginsel, praktisch gezien vrijwel nooit sprake kan zijn van onaanvaardbare financiële consequenties (CRVB:2016:3749). Aangenomen kan worden dat een uitzichtloze situatie nu onderdeel uitmaakt van de belangenafweging. Dat zal afhankelijk zijn van de hoogte van de terugvordering al dan niet in combinatie met andere schulden die betrokkene heeft.

8.4 Verjaringstermijn

Op grond van art. 3:309 BW verjaart de rechtsvordering uit onverschuldigde betaling door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgend op die waarop de schuldeiser (de gemeente) zowel van het bestaan van zijn vordering, als met de persoon van de ontvanger bekend is geworden. De verjaringstermijn voor het nemen van een terugvorderingsbesluit over de onverschuldigde betaling, begint op het moment waarop de gemeente bekend is geworden met feiten of omstandigheden op basis waarvan voldoende duidelijk is dat een besluit over terugvordering in de rede ligt (vergelijk CRVB:2007:BA2284 en CRVB:2021:2962).

8.5 Invordering

De jeugdige of zijn ouder(s) is in beginsel verplicht om binnen zes weken na het verzenden van het terugvorderingsbesluit het gehele bedrag ineens terug te betalen (art. 4:87 lid 1 Awb). De gemeente kan uitstel van betaling geven en daarbij als voorwaarde stellen dat de jeugdige of zijn ouder(s) zich houdt aan de vast te stellen aflosregeling (art. 4:94 Awb). Als de jeugdige of zijn ouder(s) zich niet houdt aan de aflosregeling kan de gemeente het uitstel van betaling weer intrekken (art. 4:96 Awb). De gemeente stelt de aflosbedragen zo vast dat de jeugdige of zijn ouder(s) nog de beschikking heeft over een inkomen van tenminste de beslagvrije voet. De gemeente kan het terug te vorderen bedrag invorderen bij dwangbevel (art. 8.1.4 lid 3 Jw).

Terugvorderen van de jeugdige

In het geval de jeugdige jonger is dan 18 jaar, budgethouder is en de gemeente voornemens is tot terugvordering over te gaan, dan geldt nog het volgende. Het kan zijn dat niet de jeugdige maar zijn ouder(s) verantwoordelijk zijn voor deze schuld. In dat geval gaat de gemeente niet over tot invordering.

8.6 Kwijtschelding

De Jeugdwet kent geen bepalingen over de mogelijkheid tot kwijtschelding van geldschulden. Dat betekent dat de regels van de Awb van toepassing zijn (art. 4:94a Awb). De gemeente kan een geldschuld geheel of gedeeltelijk kwijtschelden indien de nadelige gevolgen van de invordering onevenredig zijn in verhouding tot de met de invordering te dienen doelen.

9.1 Afwijken van de beleidsregels (hardheidsclausule)

Zoals ook in Verordening is opgenomen kan de hardheidsclausule toegepast worden als er, volgens de gemeente, sprake is van een onevenredige uitkomst voor de ouder(s) of jeugdige. Als toepassing van deze beleidsregels voor de jeugdige gevolgen heeft die niet in verhouding staan tot de doelen die met deze regels worden nagestreefd, kan de gemeente gevraagd worden om de hardheidsclausule toe te passen. De gemeente kan natuurlijk ook zelf aanleiding zien om af te wijken van deze beleidsregels.

9.2 Inwerkingtreding en citeertitel

• 1.

  Deze beleidsregels treden in werking op 1 januari 2025.

• 2.

  Met de inwerkingtreding van deze beleidsregels worden de Beleidsregels jeugdhulp Urk 2024 gelijktijdig ingetrokken.

• 3.

  Deze regels worden genoemd: Beleidsregels Jeugdhulp Urk 2025.

Alle woorden die in deze beleidsregels worden gebruikt, hebben dezelfde betekenis als in de Jeugdwet, de hierop gebaseerde lagere regelgeving en de Verordening. Sommige woorden komen alleen in deze beleidsregels voor. Er staan ook woorden in deze regels die ergens anders wel worden gebruikt maar niet uitgelegd. De betekenis van die woorden staat hieronder.

Aanbieder: Hiermee wordt een jeugdhulpaanbieder of jeugdhulpverlener bedoeld die door de gemeente is gecontracteerd.

E-health: E-health is het gebruik van informatie- en communicatietechnologieën. En dan vooral internet-technologie, om gezondheid en gezondheidszorg te ondersteunen of te verbeteren. Zo zijn er online programma’s en apps die de jeugdige kunnen helpen de situatie te verbeteren.

Gezin: In deze beleidsregels wordt soms gesproken over het gezin. Hiermee bedoelen wij de mensen bij wie de jeugdige opgroeit en die betrokken zijn bij de opvoeding. Dit kunnen ouder(s) en/of broer(s) en zus(sen) zijn, maar het kan ook zijn dat de jeugdige opgroeit bij opa en/of oma of een ander familielid of bekende.

Gewaarborgde hulp: een door de budgethouder ingeschakelde persoon van wie voldoende aannemelijk is dat deze kan in staan voor nakoming van de aan het persoonsgebonden budget verbonden verplichtingen;

Groepsaanbod: Hulp of hulp die een jeugdige krijgt samen met anderen die een vergelijkbaar probleem hebben.

Multidisciplinair behandeltraject: Hierbij wordt behandeling vanuit verschillende invalshoeken gecombineerd ingezet om de behandeling succesvol te laten zijn. De jeugdige krijgt dan bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie (gesprekken met een psycholoog), EMDR (een vorm van traumaverwerking) en daarnaast (een vorm van) vaktherapie.

Onderzoek: Het verzamelen van de informatie die de gemeente nodig heeft om een besluit te kunnen nemen over de hulp waar jeugdigen en/of ouders een aanvraag voor hebben ingediend. Dit kan zijn:

• •

  Gesprekken met de jeugdige en/of ouder(s)

• •

  Gesprekken met de school van de jeugdige.

• •

  Informatie opvragen van de school van de jeugdige.

• •

  Gesprekken met de huisarts.

• •

  Gesprekken met hulpverleners die bij de jeugdige en/of gezin betrokken zijn of zijn geweest.

• •

  Informatie opvragen bij hulpverleners die bij de jeugdige en/of gezin betrokken zijn of zijn geweest.

• •

  Gesprekken met mensen in de omgeving van de jeugdige.

Aan jeugdigen en ouders wordt verteld met wie de gemeente gesprekken voert en waarom dat nodig is. Dat is alleen anders als de bescherming van de jeugdige daarom vraagt (bijvoorbeeld in geval van spoed). In die gevallen wordt achteraf verteld met wie de gemeente gesprekken heeft gehad en waarom.

Ondersteuningsplan: Dit is het plan dat is opgesteld tussen jeugdige en/of ouder(s) en jeugdhulpaanbieder waar aan de hand van de resultaten uit het onderzoeksverslag, doelen zijn geformuleerd. Er wordt een systeemgerichte aanpak gehanteerd. De ingezette hulp-op-maat en de voortgang van de doelen wordt beschreven om het afgesproken resultaat uit het onderzoeksverslag te behalen.

Vaktherapie: Hiermee worden de volgende vormen van therapie bedoeld: beeldende therapie, danstherapie, dramatherapie, muziektherapie, psychomotorische (kinder)therapie en speltherapie.

Verordening: de Verordening Sociaal Domein Urk.

Vertrouwenspersoon: de vertrouwenspersoon als bedoeld in artikel 1.1 en hoofdstuk 1a van de Jeugdwet.

Voorliggende voorziening: de gemeente hoeft geen jeugdhulp toe te kennen als gelet op de problematiek recht bestaat op een aanspraak op grond van een andere wet. Dat is wettelijk zo geregeld. Dat wordt een voorliggende voorziening genoemd. Zijn er gegronde redenen om aan te nemen dat de jeugdige aanspraak kan maken op de Wet langdurige zorg, dan zal daar een aanvraag voor gedaan moeten worden.

Wet: de Jeugdwet.