Verordening Jeugdhulp gemeente Leusden 2025

1. In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  algemene voorziening: jeugdhulpvoorziening op grond van de wet die rechtstreeks toegankelijk is zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften en persoonskenmerken van de jeugdige of zijn ouders of toegankelijk is op basis van een beperkte toegangsbeoordeling;

• b.

  andere voorziening: voorziening anders dan in het kader van de Jeugdwet, op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen;

• c.

  budgetplan: een (budget)plan opgesteld door (of namens) de jeugdige en/of zijn ouder(s)/verzorger(s) waaruit blijkt dat de besteding van het PGB voldoet aan de voorwaarden van de wet en/of deze verordening, zo nodig aangevuld met voorwaarden die daar naar oordeel van het college aan gesteld mogen worden

• d.

  budgethouder: de persoon die een PGB ontvangt op grond van de wet

• e.

  collectiveren: aanbod groepsgewijs aanbieden

• f.

  familiegroepsplan: plan waarin ouders (bloedverwanten, aanverwanten of belangrijke anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren) aangeven hoe ze zelf de opvoed- en opgroeisituatie voor hun kind(eren) willen verbeteren. Zij geven aan wat zij zelf kunnen doen, wat zij met behulp van mensen uit hun omgeving kunnen doen en welke professionele hulp en ondersteuning zij denken nodig te hebben bij het behalen van concrete doelen. Met het familiegroepsplan krijgen ouders, gezinnen en hun netwerk de mogelijkheid om de regie te voeren over hulp die zij nodig hebben

• g.

  financieel besluit: een door het college vastgestelde regeling, waar op grond van deze verordening nadere regels en bedragen zijn vastgesteld

• h.

  gebruikelijke hulp: de hulp of de zorg die naar algemeen aanvaarde opvattingen in redelijkheid mag worden verwacht van de ouder(s) en of andere verzorgers of opvoeders

• i.

  hulpvraag: de melding van dan wel de behoefte van een jeugdige en/of zijn ouder(s)/verzorger(s) aan jeugdhulp in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen, als bedoeld in artikel 2.3, eerste lid, van de Jeugdwet

• j.

  individuele voorziening: een op de jeugdige of zijn ouders toegesneden voorziening als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid van de verordening, die door het college in natura of in een persoonsgebonden budget wordt verstrekt

• k.

  nadere regels: een door het college vastgestelde regeling, waar op grond van deze verordening nadere regels zijn gesteld

• l.

  onderzoeksverslag: een document waarin de ondersteuningsbehoefte van de jeugdige en/of zijn ouders is vastgelegd, samen met de doelen (beoogde resultaten) en hoe deze te bereiken, evenals de bijdragen die zowel het college als de hulpvrager en zijn sociale netwerk hieraan kunnen leveren

• m.

  Persoonsgebonden budget (PGB): persoonsgebonden budget als bedoeld in artikel 8.1.1 van de Jeugdwet, zijnde een door het college verstrekt budget aan een jeugdige of zijn ouder(s), dat hen in staat stelt de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort van derden te betrekken

• n.

  sociaal netwerk: een familielid, huisgenoot, (voormalig) echtgenoot of andere personen met wie de jeugdige of ouder een sociale relatie onderhoudt

• o.

  spoedeisend geval: een (onvoorziene) situatie die geen uitstel verdraagt

• p.

  wet: Jeugdwet

• q.

  wijkteam: team dat door het college is gemandateerd, om namens de gemeente de toegang verzorgt naar de niet vrij-toegankelijke zorg

2. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Jeugdwet (hierna: wet) en de daarop gebaseerde lagere regelgeving, de Algemene Wet Bestuursrecht.

1. De algemene voorzieningen die bijdragen aan de ondersteuning van jeugdigen bij het opgroeien zijn continue in ontwikkeling, hierbij bestaat het aanbod o.a. uit:

• a.

  Voorzieningen gericht op ondersteuning bij opvoed- en opgroeiproblemen

• b.

  Voorzieningen gericht op (sociale) participatie van jeugdigen

• c.

  Voorzieningen gericht op (mentale) weerbaarheid in de sociale basisstructuur

• d.

  Voorzieningen gericht op een positieve gezondheid van jeugdigen

• e.

  Voorzieningen gericht op sport en bewegen van jeugdigen

• f.

  Wijkteam voor hulpverlening bij opvoed- en opgroeiproblemen

2. Het college kan nadere regels vaststellen over welke algemene voorzieningen op basis van het eerste lid beschikbaar zijn.

1. Een andere voorziening is voorliggend aan een voorziening die op grond van de Jeugdwet beschikbaar wordt gesteld, hierbij bestaat het aanbod o.a. uit:

• a.

  Ondersteuning vanuit de Zorgverzekeringswet;

• b.

  Ondersteuningsstructuur op school vanuit de Wet passend onderwijs;

• c.

  Ondersteuning vanuit de Leerplichtwet;

• d.

  Ondersteuningsstructuur vanuit de Wet kinderopvang en/of de Wet op primair onderwijs;

• e.

  Ondersteuning op grond van de Wmo 2015 en/of Participatiewet;

• f.

  Ondersteuning vanuit de Wet Langdurige Zorg

2. De hulpvraag van de jeugdige en/of ouder wordt integraal in samenhang met vraagstukken op andere domeinen onderzocht.

1. De volgende vormen van niet vrij-toegankelijke voorzieningen zijn beschikbaar:

• a.

  Onderwijs / kinderopvang met specialistische jeugdhulp

• b.

  Onderwijszorgarrangementen

• c.

  Basis- en specialistische ggz

• d.

  Jeugd- en opvoedhulp – ambulante (gezins-)behandeling, diagnostiek

• e.

  Collectief en digitaal hulpaanbod

• f.

  Dagactiviteiten

• g.

  Logeren met dagactiviteit

• h.

  (deeltijd)pleegzorg en gezinshuizen

• i.

  Dagbehandelingsgroep

• j.

  Verblijf

• k.

  Zelfstandigheidstraining

• l.

  Crisishulp

• m.

  Forensische hulp

Het college kan nadere regels vaststellen over welke individuele voorzieningen op basis van het eerste lid beschikbaar zijn.

1. Uitgangspunt is dat ouder(s) in eerste instantie zelf verantwoordelijk zijn voor het (regelen van) vervoer van de jeugdige van en naar de jeugdhulpaanbieder. Het college beoordeelt deze eigen verantwoordelijkheid zoals beschreven in de artikelen 4.3 en 4.5 van deze verordening.

2. Een vervoersvoorziening wordt – voor zover naar het oordeel van het college noodzakelijk in verband met een medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid – alleen verstrekt aan de jeugdige ten behoeve van het vervoer van de jeugdige naar en van de locatie waar de jeugdhulp plaatsvindt.

3. Van een medische noodzaak is sprake wanneer de jeugdige door zijn psychische, lichamelijke, verstandelijke of zintuigelijke beperking niet in staat is om gebruik te maken van het openbaar vervoer, ook niet met begeleiding.

4. Van beperkingen in de zelfredzaamheid is sprake wanneer:

• a.

  er voldoende is aangetoond dat ouders of andere personen uit het sociaal netwerk niet in staat zijn om zorg te dragen voor de begeleiding en het vervoer;

• b.

  er sprake is van ernstige gedragsproblematiek die het reizen onmogelijk maakt of andere redenen van niet-medische aard die het zelfstandig of onder begeleiding reizen onmogelijk maken.

5. Er is geen sprake van een medische noodzaak of beperking in de zelfredzaamheid in de volgende situaties:

• a.

  Ouders kunnen hun kind niet naar de jeugdhulplocatie vervoeren vanwege werkverplichtingen;

• b.

  Ouders hebben gekozen voor verder weg gelegen aanbod, terwijl een vergelijkbaar aanbod dichterbij huis beschikbaar is;

• c.

  De jeugdige is in staat om zelfstandig per fiets of met het openbaar vervoer te reizen;

• d.

  Ouders geven aan onvoldoende financiële middelen te hebben voor de reiskosten, hiervoor zijn de regelingen binnen de Participatiewet voorliggend;

• e.

  Ouders komen op basis van een andere wet of verzekering in aanmerking voor een vergoeding van de vervoerskosten;

• f.

  Ouders hebben een aangepast vervoersmiddel voor de jeugdige ontvangen op grond van o.a. de Wmo of de verordening leerlingenvervoer.

6. Indien naar het oordeel van het college een passende voorziening beschikbaar is waarvoor geen vervoer geïndiceerd hoeft te worden, is deze voorziening voorliggend op een voorziening waarvoor wel vervoer toegekend moet worden. Het wijkteam legt de noodzaak tot inzet van de vervoersvoorziening vast in het plan van aanpak.

7. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van vervoer en de uitwerking daarvan.

1. De begeleiding in het vervoer is primair de verantwoordelijkheid van de ouder(s) of wettelijke vertegenwoordiger(s).

2. Indien de begeleiding in het openbaar vervoer van de jeugdige meer dan 4 uur per dag bedraagt, kan dit redelijkerwijs niet van de ouder en/of personen uit de naaste omgeving worden verlangd en komt de jeugdige in aanmerking voor een vervoersvoorziening, zoals bedoeld in artikel 2.5.

3. Het werkzaam zijn van de (beide) ouder(s) ontheft hen niet van de primaire verantwoordelijkheid om hun kind te begeleiden tijdens het vervoer.

1. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van dyslexiezorg bij het vermoeden van ernstige dyslexie conform het geldende landelijke protocol.

2. De dyslexiezorg die door het college wordt toegekend bestaat uit:

• a.

  Diagnostiek bij een vermoeden van ernstige dyslexie;

• b.

  Behandeling van ernstige dyslexie.

3. Dyslexiezorg is alleen beschikbaar voor leerlingen van 7 tot 13 jaar, waarbij op de school voor primair onderwijs het vermoeden van ernstige dyslexie is geconstateerd.

4. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de afbakening tot dyslexiezorg, de werkwijze van de toegang tot dyslexiezorg en de eisen waaraan het leerlingendossier dient te voldoen.

1. Het college kent een individuele voorziening toe wanneer in het plan van aanpak wordt vastgesteld dat de jeugdige:

• a.

  zelfstandig geen oplossing voor zijn hulpvraag kan vinden met zijn ouder(s) of andere personen uit zijn sociaal netwerk en de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen ontoereikend zijn;

• b.

  Geen oplossing kan vinden voor zijn hulpvraag door, al dan niet gedeeltelijk, gebruik te maken van een andere voorziening, of;

• c.

  Geen oplossing kan vinden voor zijn hulpvraag door, al dan niet gedeeltelijk, gebruik te maken van een algemene voorziening.

2. Voldoende eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen wordt geacht aanwezig te zijn, in de volgende situaties:

• a.

  De hulpvraag, behoort tot de opvoedingsopgaven en/of normale uitdagingen zoals omschreven door het Nederlands Jeugdinstituut in de uitgave ‘Opgroeien en opvoeden’;

• b.

  De hulpvraag een periode van minder dan zes maanden bedraagt, behandeling hiervan uitgezonderd;

• c.

  Als de oorzaak van de hulpvraag is gelegen in problematiek bij de ouder, bijv. vanwege een lichamelijke handicap of psychische problematiek, dan hoort de ondersteuning onder de Wmo, ook als de jeugdige een handicap heeft. De hulp gericht op de jeugdige is wel jeugdhulp.

3. Er is in ieder geval sprake van onvoldoende eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen, in de volgende situaties:

• a.

  De ouders zijn volgens een objectief meetinstrument overbelast;

• b.

  Er voor een jeugdige van vijf jaar en ouder 24 uur per dag toezicht nodig is ter voorkoming van ernstig nadeel;

4. Van ouders wordt verwacht de eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen te versterken door:

• a.

  Oorzaken van overbelasting waar mogelijk weg te nemen;

• b.

  Het belang van hun kind voor het belang van de (werk)carrière te stellen.

• c.

  Zorgverlof en andere soorten verlof in te zetten;

• d.

  Werktijden aan te passen;

• e.

  Gebruik te maken van de opvang mogelijkheden van de Wet kinderopvang, zowel voor de jeugdige met een hulpvraag als voor eventueel andere kinderen;

• f.

  Het netwerk in te zetten en te werken aan het vergroten van het netwerk;

• g.

  De jeugdige voltijds onderwijs te laten volgen;

• h.

  De eigen problematiek te verminderen, door het inzetten van o.a. de Zorgverzekeringswet voor behandeling, het verminderen van scheidingsproblematiek e.d.

5. Het College kan nadere regels vast ten behoeve van de uitvoering van een individuele voorziening.

1. Het college draagt zorg voor de inzet van individuele voorziening na verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts, als en voor zover de jeugdhulpaanbieder van oordeel is dat inzet van jeugdhulp nodig is.

2. Het college wijst de jeugdige of zijn ouder(s) op de mogelijkheid gebruik te maken van onafhankelijke cliëntondersteuning en het opstellen van een familieplan.

3. De jeugdige of ouder(s) kunnen een aanvraag om een individuele voorziening indienen bij het college door middel van de (digitale) ondertekening van het onderzoeksverslag.

4. Indien een jeugdige en/of ouder(s) een PGB wenst, vermeldt hij dit bij de aanvraag.

5. In spoedeisende gevallen treft het college zo spoedig mogelijk:

• a.

  een passende tijdelijke maatregel;

• b.

  of een passende voorziening;

• c.

  of een machtiging gesloten jeugdhulp als bedoeld in hoofdstuk 6 van de wet.

6. Het college legt in nadere regels de procedure voor de aanvraag van een individuele voorziening vast.,

1. Het college zorgt ervoor dat de lokale toegang en het jeugdteam beschikken over deskundigheid met betrekking tot:

• a.

  opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen,

• b.

  opvoedingssituaties waardoor jeugdigen mogelijk in hun ontwikkeling worden bedreigd,

• c.

  taal- en leerproblemen,

• d.

  somatische aandoeningen,

• e.

  lichamelijke of verstandelijke beperkingen, en

• f.

  kindermishandeling en huiselijk geweld.

2. Als het college besluit over de aanvraag van een individuele voorziening gelden de volgende kwaliteitseisen:

• a.

  Het onderzoek dient te worden uitgevoerd door of onder verantwoordelijkheid van een professional geregistreerd in het Kwaliteitsregister Jeugd of BIG-register.

• b.

  De geregistreerd professional beschikt over specifieke deskundigheid en/of ervaring, die past bij de aanvraag.

• c.

  Indien de geregistreerde professional deze kennis of ervaring niet zelf heeft, wordt een andere geregistreerde professional om advies gevraagd. Dit advies wordt opgenomen in het jeugdhulpplan.

• d.

  De geregistreerde professional zet gevalideerde instrumenten in om tot een besluit te komen, indien deze instrumenten beschikbaar zijn.

• e.

  Er zijn academisch opgeleide professionals beschikbaar voor advisering en besluitvorming.

3. Voor de besluitvorming kan informatie van gecontracteerde aanbieders worden gebruikt. De besluitvorming mag niet aan deze aanbieders worden overgedragen.

4. Er wordt gehandeld conform de richtlijn ‘Samen met ouders en jeugdige beslissen over passende hulp van de richtlijnen jeugdhulp en jeugdbescherming’.

5. De betrokken jeugdigen worden waar mogelijk gesproken. Vanaf 12 jaar in ieder geval, tenzij de jeugdige niet tot een redelijke waardering van zijn belangen in staat is. Onder de 12 jaar wordt de jeugdige gesproken, tenzij dit niet mogelijk is of in strijd is met het belang van het kind.

1. Het uitgangspunt van de Jeugdwet is dat de verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen allereerst bij de ouders en jeugdigen ligt en dat jeugdigen en/of ouders op eigen kracht problemen oplossen, tenzij uit onderzoek blijkt dat dit niet mogelijk is.

2. Van ouders wordt verwacht dat zij hun minderjarige kinderen verzorgen, opvoeden en toezicht bieden, ook als er sprake is van een kind met een ziekte, aandoening of beperking waardoor de benodigde zorg meer is dan bij gezonde kinderen van dezelfde leeftijd.

3. Het college is alleen gehouden een individuele voorziening te treffen als de jeugdige en ouder(s) er niet op eigen kracht uitkomen, doordat de benodigde hulp de eigen draagkracht overstijgt, er geen mogelijkheden zijn in het sociale netwerk, algemene/andere voorzieningen of aanvullende verzekeringen niet beschikbaar zijn.

4. Onder eigen kracht van ouders verstaan we in elk geval:

• a.

  Ouders zorgen voor opvang en toezicht van hun kind op de volgende momenten:

  • i.

    gedurende de dag tot vier jaar;

  • ii.

    buiten schooltijden vanaf 4 jaar (het kind volgt dan onderwijs);

  • iii.

    tijdens de nacht, en;

  • iv.

    gedurende het weekend.

• b.

  Ouders begeleiden hun kind bij het deelnemen aan sociaal-recreatieve activiteiten, zoals een (sport )vereniging, zwemles of buitenspelen.

• c.

  Ouders begeleiden hun kind naar en tijdens medische afspraken, zoals afspraken met een huisarts, fysiotherapeut of ziekenhuisbezoek.

• d.

  Ouders bieden alle persoonlijke verzorging die nodig is, uitgezonderd intieme persoonlijke verzorging bij kinderen vanaf 12 jaar als de jeugdige aangeeft deze verzorging niet van ouders te willen ontvangen.

• e.

  Ouders verrichten alle medische handelingen die op basis van de Zorgverzekeringswet aangeleerd kunnen worden.

• f.

  Ouders verzorgen meerdere kinderen binnen hun gezin tegelijkertijd, behalve als uit het zorgmomentenoverzicht blijkt dat de benodigde verzorging niet zo ingedeeld kan worden dat de ouders, aangevuld met hun netwerk, beschikbaar zijn voor het bieden van de benodigde verzorging. De zorg aan de kinderen is gelet op de aard van de handeling niet uitstelbaar.

5. De draagkracht en belastbaarheid van ouders is niet afhankelijk van de (ontwikkel-) leeftijd van de jeugdige.

6. Op het moment dat de draagkracht van ouders (tijdelijk) niet toereikend is, kan er een voorziening op basis van de Jeugdwet worden getroffen voor dit deel van de hulpvraag. Dit is het geval als:

• a.

  Het college door een daartoe bevoegd deskundige vaststelt dat ouders overbelast zijn of dreigen te raken.

• b.

  Er voor een jeugdige van vijf jaar en ouder 24 uur per dag toezicht nodig is, beoordeeld door een daartoe bevoegde deskundige, ter voorkoming van ernstig nadeel en er geen aanspraak gemaakt kan worden op een andere voorziening, waaronder de Wet langdurige zorg.

• c.

  Voor de beoordeling van de onderdelen a en b kan het college advies inwinnen bij een onafhankelijk sociaal medisch adviesbureau.

7. Van ouders wordt verwacht dat zij de eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen versterken door:

• a.

  Oorzaken van overbelasting waar mogelijk weg te nemen;

• b.

  Het belang van hun kind voor het belang van de (werk-)carrière te stellen;

• c.

  Zorgverlof en andere soorten verlof in te zetten;

• d.

  Werktijden aan te passen;

• e.

  Gebruik te maken van de opvang mogelijkheden van de Wet kinderopvang, zowel voor de jeugdige met een hulpvraag als voor eventueel andere kinderen;

• f.

  Het netwerk in te zetten en te werken aan het vergroten van het netwerk;

• g.

  De jeugdige voltijds onderwijs te laten volgen;

• h.

  De eigen problematiek te verminderen, door het inzetten van o.a. de Zorgverzekeringswet voor behandeling, het verminderen van scheidingsproblematiek e.d.

1. Het onderzoek start met het voeren van een gesprek met de jeugdige en/of ouder(s)waarbij de vraag van de jeugdige en/of ouder(s) leidend is.

2. Op verzoek van de jeugdige en/of ouder(s) kunnen derden bij het gesprek aanwezig zijn.

3. Als de jeugdige of ouder(s) een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet hebben opgesteld, betrekt het college dat als eerste bij het onderzoek.

4. Het college vraagt aan de jeugdige en/of ouder(s) toestemming om hun persoonsgegevens te verwerken en indien noodzakelijk voor het onderzoek voor het inwinnen en delen van informatie met andere instanties, zoals de huisarts of de onderwijsinstelling. Toestemming kan schriftelijk (ook digitaal) of mondeling worden gegeven. Toestemming (ook mondeling) wordt geregistreerd door het college. Afhankelijk van de leeftijd van de jeugdige wordt er om toestemming voor de hulpverlening gevraagd aan de ouder(s) en/of de jeugdige zelf, conform artikel 7.3.4 van de Jeugdwet.

5. Het college kan alleen in overleg met de jeugdige en/of zijn ouder(s) afzien van een gesprek.

6. Het college onderzoekt in een gesprek met de jeugdige en/of zijn ouders zo spoedig mogelijk en voor zover nodig in het kader van de hulpvraag:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren, veiligheid, ontwikkeling en gezinssituatie van de jeugdige en/of zijn ouder(s) en het probleem of de hulpvraag;

• b.

  het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;

• c.

  het vermogen van de jeugdige en/of zijn ouder(s) om zelf of met ondersteuning van de naaste omgeving een oplossing voor de hulpvraag te vinden;

• d.

  de mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening;

• e.

  de mogelijkheden om de hulpvraag te beantwoorden door het inzetten van een algemene (collectieve) voorziening;

• f.

  de mogelijkheden om een individuele voorziening te verstrekken;

• g.

  de mogelijkheden om te kiezen voor een PGB, waarbij de jeugdige en/of ouder in begrijpelijke bewoordingen wordt ingelicht over de gevolgen van die keuze;

• h.

  de wijze waarop een mogelijk toe te kennen individuele voorziening wordt afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, of werk en inkomen;

• i.

  hoe rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders.

7. Tijdens het gesprek informeert het college de jeugdige of ouder(s) over de gang van zaken bij het gesprek, hun rechten en plichten en de vervolgprocedure.

8. Het college legt de zaken genoemd in het zesde lid vast in het onderzoeksverslag.

9. De jeugdige of ouder(s) kunnen feitelijke onjuistheden corrigeren, gegevens aanvullen en hun opmerkingen kenbaar maken. Deze worden in het onderzoeksverslag verwerkt of daaraan toegevoegd.

10. Met toestemming van de jeugdige en/of zijn ouder worden in het onderzoeksverslag afspraken opgenomen over het moment en de wijze waarop de resultaten uit het onderzoeksverslag met de jeugdige en/of zijn ouder, het wijkteam en de jeugdhulpaanbieder besproken worden.

11. Het onderzoeksverslag met daarin de vastgelegde afspraken wordt na afronding ondertekend door de jeugdige en/of zijn ouder(s)

12. Het college kan nadere regels vaststellen met betrekking tot de inhoud van en de wijze waarop het onderzoek wordt uitgevoerd.

1. Het onderzoek naar de eigen kracht van jeugdige en/of ouders is onderdeel van het algemene onderzoek naar de hulpvraag van jeugdige en/of ouders, zoals genoemd in artikel 4.4.

2. Het college moet vaststellen of degene waarvan oplossingen vanuit eigen kracht wordt verwacht:

• a.

  in staat is om de jeugdige noodzakelijke hulp te bieden;

• b.

  beschikbaar is om de noodzakelijke hulp te verlenen;

  • i.

    in het geval van belemmeringen in de beschikbaarheid van ouders kan een kortdurende voorziening worden geboden om de gelegenheid te bieden de beschikbaarheid aan de ontstane situatie aan te passen;

• c.

  niet overbelast dreigt te raken door het bieden van de noodzakelijke hulp;

  • i.

    indien er sprake dreigt te zijn van overbelasting, kan er een individuele voorziening worden ingezet voor dat deel van de hulp dat niet geboden kan worden op basis van eigen kracht;

  • ii.

    de inzet van jeugdhulp bij (dreigende) overbelasting is altijd tijdelijk. Van ouder(s) wordt verwacht dat zij (in samenwerking met Lariks) een plan van aanpak opstellen om de (dreigende) overbelasting aan te pakken en dat zij in de tijd dat jeugdhulp wordt ingezet werken aan dit plan;

  • iii.

    We verwachten dat ouders in dit plan van aanpak in elk geval uitvoering geven aan de punten genoemd in artikel 4.3 lid 7 van deze verordening.

  • iv.

    wanneer de geldigheidsduur van de beschikking is verlopen en een verlenging wordt aangevraagd, bekijkt het jeugdteam of en welke inspanningen zijn gedaan om de overbelasting terug te dringen;

3. Het college kan ouders vragen om een zorgmomentenoverzicht aan te leveren, waarmee de aard, frequentie en omvang van de ondersteuning die ouders bieden aan hun kind in kaart wordt gebracht.

4. Als een ouder minder gaat werken om zelf hulp te bieden, betekent dit niet dat een eventuele daarmee gepaard gaande financiële teruggang gecompenseerd wordt door een individuele voorziening;

5. Als ouder(s) stellen dat hun gezinsinkomen niet meer toereikend is doordat zij zelf hulp moeten bieden, dan verwijzen wij ouders door naar de afdeling Werk en inkomen.

6. Als de oorzaak van de hulpvraag is gelegen in problematiek bij de ouder, bijv. vanwege lichamelijke handicap of psychische problematiek, dan hoort de ondersteuning onder de Wet maatschappelijke ondersteuning.

1. Jeugdigen of ouders kunnen alleen in aanmerking komen voor een individuele voorziening als zij geen oplossing kunnen vinden voor de hulpvraag:

• a.

  binnen hun eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen, waaronder in ieder geval wordt verstaan:

• b.

  gebruikelijke hulp van ouders en hulp van andere personen uit het sociale netwerk; of door gebruik te maken van een algemene voorziening, of;

• c.

  door gebruik te maken van een andere voorziening.

2. Indien ouder(s) naar oordeel van het college in staat zijn om gebruikelijke hulp te bieden, kan het college de aanvraag om een individuele voorziening afwijzen of afstemmen op de taken of omvang van de hulp die als gebruikelijke hulp kan worden aangemerkt.

3. Als de aanvraag betrekking heeft op kosten voor jeugdhulp die de jeugdige of ouder voorafgaand aan de aanvraag heeft gemaakt, kan het college hier alleen een voorziening voor verstrekken:

• a.

  als op het moment van de aanvraag nog steeds sprake is van opgroei- of opvoedingsproblemen, psychische problemen of stoornissen waarvoor de hulp is ingezet, en;

• b.

  voor zover het college de noodzaak en of de voorziening voldoende passend acht en de gemaakte kosten achteraf nog kunnen worden beoordeeld.

4. De voorziening als bedoeld in lid 3 kan slechts betrekking hebben op gemaakte kosten over een periode van maximaal 3 maanden vóór de aanvraag.

5. Het college kan nadere regels vaststellen ter verdere uitwerking van de criteria, zoals genoemd in het eerste en tweede lid.

1. Het college legt de beslissing over het al dan niet verlenen van een individuele voorziening vast in een beschikking.

2. Het college neemt het besluit als bedoeld in het eerste lid op grond van de aanvraag, het onderzoek en het daaruit volgende onderzoeksverslag als bedoeld in artikel 4.2 lid 11.

3. In spoedeisende gevallen treft het college zo spoedig mogelijk een passende voorziening. Het college legt de beslissing over de inzet van hulp in dat geval zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen vier weken na de start van de hulp, vast in een beschikking.

4. De jeugdige of zijn ouders moeten zich binnen 3 maanden na de besluitdatum hebben gemeld bij een jeugdhulpaanbieder, dan wel het PGB binnen 3 maanden hebben besteed aan het doel waarvoor het is verstrekt.

5. Het college kan periodiek onderzoeken of er aanleiding is een besluit te heroverwegen en kan hiervoor nadere regels vaststellen.

1. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als Pgb wordt verstrekt en wordt tevens aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

2. Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te verstrekken voorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  wat de ingangsdatum en duur van de verstrekking is;

• c.

  hoe de voorziening wordt verstrekt, en indien van toepassing,

• d.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

3. Onverminderd het bepaalde in lid 1 wordt, als een voorziening in de vorm van een Pgb wordt verstrekt, in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  waarom voor een Pgb is gekozen;

• b.

  aan welk resultaat het Pgb moet worden besteed;

• c.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het Pgb;

• d.

  wat de hoogte van het Pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• e.

  wat de duur is van de verstrekking waarvoor het Pgb is bedoeld, en

• f.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het Pgb.

6. Het plan van aanpak maakt altijd integraal deel uit van de beschikking. Voor zover het genoemde in het eerste, tweede en derde lid niet is opgenomen in de beschikking, geldt dat dit moet zijn opgenomen in het plan van aanpak.

1. Het college informeert de jeugdige of zijn ouder(s) tijdens het onderzoek volledig, objectief en in begrijpelijke bewoordingen over de mogelijkheid om te kiezen voor een PGB als bedoeld in artikel 8.1.1 van de Jeugdwet en wat de gevolgen van die keuze zijn.

2. De jeugdige of de ouder(s) die in aanmerking wensen te komen voor een PGB, stellen een budgetplan op. Het college kan een formulier voor dit budgetplan vaststellen.

3. Voor het verkrijgen van een PGB kan het vergaren van één of meerdere offertes door de jeugdige of ouder(s) verplicht worden gesteld.

1. Het college verstrekt een PGB in overeenstemming met artikel 8.1.1 van de Jeugdwet indien:

• a.

  de jeugdige en/of ouder(s) naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat zijn tot een redelijke waardering van de belangen ter zake dan wel met hulp uit hun sociale netwerk dan wel van een curator, bewindvoerder, mentor, gemachtigde, gecertificeerde instelling of aanbieder van gesloten jeugdhulp in staat zijn de aan het persoonsgebonden budget verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren; en

• b.

  de jeugdige en ouder(s) zich gemotiveerd op het standpunt stellen dat zij de individuele voorziening die wordt geleverd door een door het college voorgestelde aanbieder, niet passend achten; en

• c.

  naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort en die de jeugdige en/of ouder(s) van het persoonsgebonden budget willen betrekken, van goede kwaliteit is.

2. Het college verstrekt geen PGB indien niet aan de voorwaarden als genoemd in de Jeugdwet voldaan, of indien:

• a.

  er sprake is van bezwaren van overwegende aard. Ter beoordeling daarvan kan het college nadere gegevens inwinnen en/of van de aanvrager verlangen, waaronder een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) van de te kiezen zorgverlener;

• b.

  het een minderjarige betreft die een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering heeft gekregen of een jeugdige die is opgenomen in een gesloten accommodatie;

• c.

  er sprake is van crisishulp/ crisisopvang/spoedeisende zorg;

• d.

  er sprake is van formele pleegzorg.

3. Het college kan een PGB weigeren indien het college toepassing heeft gegeven aan artikel 8.1.4 eerste lid, onderdeel a, d of e van de Jeugdwet.

1. De volgende kosten zijn uitgesloten voor vergoeding vanuit een PGB:

• a.

  kosten voor bemiddeling;

• b.

  kosten voor tussenpersonen of belangenbehartigers;

• c.

  kosten voor het voeren van een PGB-administratie;

• d.

  kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een PGB;

• e.

  kosten voor feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering;

2. Het PGB bevat geen vrij besteedbaar deel.

3. Het college kan de SVB gemotiveerd verzoeken om betalingen uit het PGB voor ten hoogste dertien weken geheel of gedeeltelijk op te schorten als duidelijk is dat de jeugdige en/of zijn ouder(s) het PGB in die periode anders ten onrechte kunnen inzetten.

4. De persoon aan wie een PGB wordt verstrekt kan de jeugdhulp betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk voor zover het niet gaat om behandeling.

5. Het college kan nadere regels vaststellen over de aan het PGB verbonden voorwaarden en verplichtingen.

1. Van formele hulp is sprake als de hulp verleend wordt door onderstaande personen, met uitzondering van personen uit het sociaal netwerk van de budgethouder:

• a.

  personen die werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de voor het PGB uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007), en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

• b.

  personen die aangemerkt zijn als zelfstandige zonder personeel (zzp). Daarnaast moeten ze ten aanzien van de voor het PGB uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

• c.

  personen die ingeschreven staan in het register, bedoeld in artikel 3 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG-register) en/of artikel 5.2.1 van het Besluit Jeugdwet, voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.

2. Als de hulp wordt verleend door een andere persoon dan beschreven in lid 1 onder a, b of c, is sprake van informele hulp.

3. Als de jeugdhulp geboden wordt door een persoon uit het sociaal netwerk van de budgethouder, is altijd sprake van informele hulp.

1. De hoogte van het PGB voor formele hulp bedraagt:

• a.

  90% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura als het gaat om hulpverleners die in dienst zijn van een instelling als bedoeld in artikel 5.4 lid 1 onder a van deze verordening;

• b.

  75% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura als het gaat om personen als bedoeld in artikel 5.4 lid 1 onder b en c van deze verordening; tenzij op basis van het door de jeugdige en/of zijn ouders ingediende budgetplan passende en toereikende jeugdhulp voor een lager tarief kan worden ingekocht.

2. Als het op basis van lid 1 vastgestelde PGB in een individueel geval onvoldoende is om de aangewezen jeugdhulp te kunnen inkopen, wordt het tarief zodanig aangepast dat de hulp hiermee bij tenminste één jeugdhulpaanbieder kan worden ingekocht.

3. De hoogte van het PGB voor informele hulp bedraagt maximaal 50% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura, met als ondergrens (bij het bestaan van een dienstbetrekking) de hoogste periodiek voor de benodigde hulp in de desbetreffende CAO, vermeerderd met de vakantiebijslag en tegenwaarde van de verlofuren.

1. Voor de zorg die ingekocht wordt met het PGB bij een PGB-zorgaanbieder, gelden dezelfde kwaliteitseisen als voor voorzieningen in natura genoemd in artikel 4.1.1 van de Jeugdwet.

2. Voor de inzet van niet-professionele ondersteuning zijn de volgende kwaliteitseisen van toepassing:

• a.

  de persoon verleent verantwoorde hulp, waaronder wordt verstaan hulp van goed niveau, die in ieder geval veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht wordt verleend en die is afgestemd op de reële behoefte van de jeugdige of ouder(s);

• b.

  dit aantoonbaar tot kwalitatieve hulp leidt: de kwaliteit van de voorziening moet voldoende zijn om de gestelde doelen te kunnen realiseren;

• c.

  de geleverde voorziening wordt afgestemd op de persoonlijke situatie van de aanvrager en eventuele andere vormen van hulp of zorg in het gezin;

• d.

  deze persoon heeft aangegeven dat de hulp aan de jeugdige of ouder(s) voor hem niet tot overbelasting leidt.

• e.

  de persoon doet melding bij de gemeente van iedere calamiteit of geweldsincident die bij de verlening van de jeugdhulp plaatsvindt;

• f.

  de persoon stelt een vertrouwenspersoon in de gelegenheid zijn taak uit te voeren.

• g.

  de zorgverlener beschikt over een VOG (behalve als de zorgverlener een ouder is, zoals bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet).

1. Het college zorgt er voor dat jeugdigen, ouders en pleegouders een beroep kunnen doen op een onafhankelijke vertrouwenspersoon.

2. Het college wijst jeugdigen en ouder(s) erop dat zij zich desgewenst kunnen laten bijstaan door een onafhankelijke vertrouwenspersoon.

1. Degene aan wie krachtens deze verordening een individuele voorziening is verstrekt, is verplicht op verzoek of onverwijld uit eigen beweging aan het college mededeling te doen van feiten en omstandigheden waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening.

2. Het college kan een besluit, genomen op grond van deze verordening, beëindigen, wijzigen, herzien of intrekken als het college vaststelt dat:

• a.

  de jeugdige of zijn ouders onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• b.

  de jeugdige of zijn ouders niet langer op de individuele voorziening of het daarmee samenhangende PGB zijn aangewezen;

• c.

  de individuele voorziening of het daarmee samenhangende PGB niet meer toereikend is te achten;

• d.

  de jeugdige of zijn ouders niet voldoen aan de voorwaarden van de individuele voorziening of het PGB, of

• e.

  de jeugdige of zijn ouders de individuele voorziening of het daarmee samenhangende PGB niet of voor een ander doel gebruiken dan waarvoor het is bestemd.

3. Het college kan het besluit intrekken als de jeugdige of zijn ouders zich niet binnen drie maanden na de besluitdatum hebben gemeld bij een jeugdhulpaanbieder of het PGB niet binnen drie maanden hebben besteed aan het resultaat waarvoor het is verstrekt.

4. Als het college een besluit op grond van het tweede lid onderdeel a heeft herzien of ingetrokken, kan het college de geldswaarde vorderen van de teveel of ten onrechte genoten individuele voorziening of het teveel of ten onrechte genoten PGB.

1. Onverminderd artikel 8.1.4. van de wet kan het college nadat het besluit tot toekenning van een individuele voorziening dan wel PGB is herzien of ingetrokken:

• a.

  Het ten onrechte of een te hoog bedrag betaald PGB terugvorderen;

• b.

  Geheel of gedeeltelijk de geldswaarde van een individuele voorziening in natura terugvorderen.

2. De wijze waarop de terugvordering geïnd wordt, kan verrekening zijn. De hoogte van het na verrekening resterende (periodieke) bedrag moet in redelijke verhouding staan met de jeugdhulpplicht van het college.

1. Het college zet in op fraudepreventie. Onderdeel daarvan is de wijze waarop het college jeugdigen en ouders informeert over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een individuele voorziening (in natura of in de vorm van een PGB) zijn verbonden en over de consequenties van misbruik en oneigenlijk gebruik. Ook onderzoekt het college periodiek of er aanleiding is een beslissing om een individuele voorziening toe te kennen, te heroverwegen

2. Het college beoordeelt, al dan niet steekproefsgewijs, de besteding van de PGB’s. Tevens beoordeelt het college of de jeugdige en/of zijn ouder(s) nog voldoet aan de criteria om voor een PGB in aanmerking te komen.

3. Het college kan nadere regels vaststellen over de uitvoering van fraudepreventie en controle.

1. Het college betrekt de ingezetenen van de gemeente bij de voorbereiding van het beleid betreffende jeugdhulp overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

2. Het college stelt cliënten en vertegenwoordigers van cliëntgroepen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende jeugdhulp te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende jeugdhulp en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

4. Het college kan nadere regels vaststellen ter uitvoering van het tweede en derde lid.

1. In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffend, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college;

2. Het college kan beleidsregels en nadere regels vaststellen ter uitvoering van deze verordening.

3. Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de jeugdige en/of zijn ouders afwijken van de bepalingen in de deze verordening, als toepassing van deze verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

1. De Verordening jeugdhulp Leusden 2024 wordt ingetrokken.

2. Een jeugdige en/of zijn ouder(s) houden recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening jeugdhulp gemeente Leusden 2024, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen.

3. Aanvragen die zijn ingediend onder de Verordening jeugdhulp gemeente Leusden 2024 en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld conform deze verordening.

4. Het beslissen op bezwaarschriften tegen besluiten op grond van de Verordening jeugdhulp gemeente Leusden 2024, gebeurt op grond van de Verordening jeugdhulp gemeente Leusden 2024 die daarvoor zijn geldigheid behoudt.

5. Van lid 3 kan ten gunste van de jeugdige en/of zijn ouder(s) worden afgeweken.

1. Deze verordening treedt in werking op de eerste dag na bekendmaking .

2. Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening Jeugdhulp gemeente Leusden 2025.