Beleidsregel toezicht en handhaving subsidieverstrekking Zuid-Holland

1. Deze beleidsregel is van toepassing op alle subsidies die worden verstrekt door gedeputeerde staten.

2. Als op een subsidieverstrekking Europeesrechtelijke voorschriften van toepassing zijn, is deze beleidsregel van toepassing, voor zover deze niet strijdig is met die voorschriften.

1. Gedeputeerde staten brengen de mogelijke risico’s van subsidieverstrekking in kaart middels een risicoanalyse, die schriftelijk wordt vastgelegd.

2. Bij de risicoanalyse kunnen onder meer de doelgroep van de subsidie, de hoogte van het subsidiebedrag, de subsidiabele kosten, de beheersmaatregelen, de wijze van verantwoording en de controleerbaarheid en uitvoerbaarheid in beschouwing worden genomen.

3. Gedeputeerde staten voeren een risicoanalyse uit bij de totstandkoming van de nadere regels, bedoeld in artikel 1.3, vierde lid, van de Asv, bij het verstrekken van een begrotingssubsidie als bedoeld in artikel 4:23, derde lid, onder a, van de Awb, en een incidentele subsidie als bedoeld in artikel 4:23, derde lid, onder d, van de Awb.

4. Een wijziging van de nadere regels, bedoeld in artikel 1.3, vierde lid, van de Asv kan aanleiding zijn voor gedeputeerde staten om een nieuwe risicoanalyse uit te voeren.

5. Er vindt geen risicoanalyse plaats op de nadere regels, bedoeld in artikel 1.3, vierde lid, van de Asv, of onderdelen daarvan, wanneer subsidies die, in verband met staatssteun, Europese cofinanciering of binnenlandse wetgeving, alleen kunnen worden vastgesteld op basis van werkelijk gemaakte kosten.

1. Gedeputeerde staten stellen aan de hand van de risicoanalyse, bedoeld in artikel 3, het risicoprofiel vast op:

• a.

  hoog;

• b.

  midden; of

• c.

  laag.

2. Gedeputeerde staten voeren steekproefsgewijze controles uit, op grond waarvan wordt gecontroleerd of is voldaan aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen en er zich gedurende het subsidietraject geen onregelmatigheden hebben voorgedaan.

3. Gedeputeerde staten kunnen eveneens controles uitvoeren naar aanleiding van een melding of anderszins verkregen informatie, dan wel met het oog op het verkrijgen van gegevens die voor een juiste subsidieverstrekking van belang zijn.

4. Controles kunnen bestaan uit:

• a.

  een administratieve controle, waaronder begrepen het raadplegen van openbare bronnen en het opvragen van documenten, gegevens en inlichtingen;

• b.

  het uitvoeren van een fysieke controle ter plaatse.

5. Bij een laag risicoprofiel kunnen gedeputeerde staten besluiten tot het toepassen van een lager verantwoordingsarrangement dan op basis van de hoogte van de subsidie zou zijn voorgeschreven op grond van artikel 4.2 of 4.3 van de Asv.

6. Bij een hoog risicoprofiel kunnen gedeputeerde staten op grond van artikel 4.1, vierde lid, van de Asv, bij subsidies tot € 25.000,00 in de nadere regels, bedoeld in artikel 1.3, vierde lid, van de Asv opnemen dat door de subsidie-ontvanger een aanvraag tot vaststelling moet worden ingediend die vergezeld gaat van een inhoudelijk en beknopt financieel verslag.

1. Het percentage van de steekproeven, bedoeld in de artikelen 4, tweede lid, en 5, wordt bepaald op basis van het risicoprofiel, waarbij geldt dat een hoger risicoprofiel leidt tot een hoger steekproefpercentage.

2. Bij een hoog risicoprofiel als bedoeld in artikel 4, eerste lid, onder a, houden gedeputeerde staten een a-selecte steekproef waarbij dertig procent van de verstrekte subsidies zal worden gecontroleerd.

3. Bij een midden risicoprofiel als bedoeld in artikel 4, eerste lid, onder b, houden gedeputeerde staten een a-selecte steekproef waarbij twintig procent van de verstrekte subsidies zal worden gecontroleerd.

4. Bij een laag risicoprofiel als bedoeld in artikel 4, eerste lid, onder c, houden gedeputeerde staten een a-selecte steekproef waarbij tien procent van de verstrekte subsidies zal worden gecontroleerd.

5. Voor subsidies vanaf € 25.000,00 tot € 125.000,00 geldt standaard een laag risicoprofiel, waarbij gedeputeerde staten een a-selecte steekproef houden onder vijf procent van de verstrekte subsidies en voor die gesubsidieerde activiteiten urenlijsten, facturen en eventuele betaalbewijzen opvragen.

6. Als uit een a-selecte steekproef van subsidies die op grond van nadere regels, bedoeld in artikel 1.3, vierde lid, van de Asv, zijn verstrekt, onregelmatigheden blijken, kunnen gedeputeerde staten besluiten het aantal steekproeven binnen die nadere regels uit te breiden, tenzij de aard en omvang van de geconstateerde onregelmatigheden geen aanleiding geven om ook bij andere subsidies onregelmatigheden te verwachten.

7. Voor de gevallen waarbij gedeputeerde staten in de vaststellingsbeschikking aan de subsidie-ontvanger een verplichting tot instandhouding of om de rechtstoestand niet te wijzigen hebben opgelegd als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid onder b en c, van de Asv, geldt dat gedeputeerde staten standaard een a-selecte steekproef houden onder vijf procent van de desbetreffende subsidies.

8. Gedeputeerde staten kunnen op basis van de hen bekende informatie tevens een selecte steekproef houden.

1. Als de subsidie subsidie-ontvanger feiten en omstandigheden, die hebben geleid tot een lagere vaststelling, niet direct en schriftelijk heeft gemeld als bedoeld in artikel 3.2 van de Asv, wordt de subsidie extra verlaagd met drie procent van het bedrag van de verlaging.

2. De extra verlaging bedraagt maximaal € 15.000,00.

3. In afwijking van het eerste lid blijft extra verlaging achterwege als:

• a.

  de lagere vaststelling al leidt tot een vaststelling op nihil;

• b.

  de extra verlaging minder bedraagt dan € 100,00.

1. Gedeputeerde staten houden een onregelmatighedenregister bij waarin de registratie, bedoeld in artikel 6.1, derde lid, van de Asv, wordt bijgehouden.

2. De registratie vindt plaats als:

• a.

  de subsidie-ontvanger feiten en omstandigheden, die hebben geleid tot intrekking van de verlenings- of vaststellingsbeschikking of tot een lagere vaststelling van 50% of meer, niet direct en schriftelijk heeft gemeld als bedoeld in artikel 3.2 van de Asv; of

• b.

  gedeputeerde staten bij het Openbaar Ministerie aangifte hebben gedaan vanwege vermoedens van strafbare feiten aangaande de subsidie; of

• c.

  een subsidie is geweigerd of ingetrokken op grond van artikel 3 van de Wet Bibob.

3. Geen registratie vindt plaats als de lagere vaststelling minder bedraagt dan € 1.000,00.

4. Het onregelmatighedenregister is niet openbaar.

5. Gedeputeerde staten wijzen de ambtenaren aan die de bevoegdheid krijgen om het onregelmatighedenregister bij te werken, te beheren en te raadplegen.

6. De subsidie-ontvanger, die wordt opgenomen in het onregelmatighedenregister, krijgt hiervan een melding en heeft een inzagerecht met betrekking tot de eigen registratiegegevens.

7. De geregistreerde gegevens worden gedurende een periode van drie jaar bewaard, te rekenen vanaf het moment waarop het besluit tot het lager vaststellen van de subsidie of het besluit tot het intrekken van de subsidieverlening of het besluit tot het intrekken van de subsidievaststelling onherroepelijk is geworden.

1. Het onregelmatighedenregister bevat de volgende gegevens:

• a.

  de (project)naam van de subsidie;

• b.

  de grondslag van de subsidieverstrekking;

• c.

  de persoons- of bedrijfsgegevens van de subsidie-ontvanger;

• d.

  de persoons- of bedrijfsgegevens van een gemachtigde;

• e.

  het nummer of kenmerk van de subsidie-aanvraag;

• f.

  de reden van de registratie;

• g.

  het verleende en het uiteindelijk vastgestelde bedrag van de subsidie.

2. Als de subsidie-ontvanger een privaatrechtelijke rechtspersoon is, wordt aanvullend op het eerste lid, aanhef en onder c, de namen van diegenen die beslissingsbevoegd zijn binnen die rechtspersoon in het onregelmatighedenregister opgenomen.