Beleidsregels en financieel besluit sociaal domein gemeente Bronckhorst 2025

1. In gevallen waarin deze beleidsregels en financieel besluit niet voorzien beslist het college.

2. Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de inwoner afwijken van de bepalingen van deze beleidsregels en financieel besluit als de toepassing tot onbillijkheden van overwegende aard leiden en/of die onevenredig zijn in verhouding tot de met de betrokken bepalingen te dienen doelen.

1. Een inwoner houdt recht op lopende voorzieningen verstrekt op grond van de hiervoor genoemde in te trekken beleidsregels en financieel besluit, tot dat het college een nieuw besluit heeft genomen, waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.

2. Aanvragen die zijn ingediend onder de hiervoor genoemde ingetrokken beleidsregels en financieel besluit en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze nieuwe beleidsregels en financieel besluit, worden afgehandeld krachtens de Beleidsregels en financieel besluit sociaal domein gemeente Bronckhorst 2024 voor zover dit niet in strijd is met de wet.

3. Beslissen op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van de Beleidsregels en financieel besluit sociaal domein gemeente Bronckhorst 2024 geschiedt op grond van de hiervoor genoemde ingetrokken beleidsregels en financieel besluit die ten aanzien van de betreffende zaak de rechtskracht behouden.

4. Van het in lid 2 en 3 gestelde kan ten gunste van de inwoner worden afgeweken.

1. Deze beleidsregels treden in werking op 1 januari 2025.

2. Met ingang van de in het vorige lid genoemde datum vervallen de “Beleidsregels en financieel besluit sociaal domein gemeente Bronckhorst 2024 versie 3.0”.

1. Wanneer belanghebbende in de leerplichtige leeftijd (tussen 5 en 16 jaar) tenminste acht jaren in Nederland heeft gewoond kan ervan worden uitgegaan dat door belanghebbende gedurende acht jaar Nederlandstalig onderwijs is gevolgd en dat daarmee wordt voldaan aan de taaleis.

2. Eveneens wordt ervan uitgegaan dat belanghebbende aan de taaleis voldoet wanneer hij een van de volgende documenten kan overleggen:

• a.

  een diploma of een inschrijvingsbewijs van een Nederlandstalige middelbare school in Nederland, de Nederlandse Antillen, Suriname of Vlaanderen;

• b.

  rapporten tot en met groep 8 van een basisschool in Nederland;

• c.

  een diploma van een MBO-, HBO- of universitaire opleiding in Nederland of Vlaanderen;

• d.

  een diploma van een opleiding Nederlands in het buitenland;

• e.

  een diploma inburgering als bedoeld in artikel 6 lid 2 Wet inburgering 2021;

• f.

  een ander document waaruit blijkt dat betrokken persoon voldoet aan de taaleis.

1. Het college kan een toets bij belanghebbende afnemen, indien belanghebbende niet voldoet aan het in artikel 2 genoemde.

2. De taaltoets kan afgenomen worden door een door ons aangewezen instantie.

1. Het college kan ondersteuning bieden met als doel mensen met een uitkering ingevolge de wet te ondersteunen bij het bereiken van een taalniveau dat minimaal op het niveau ligt zoals beschreven in artikel 18b lid 8 van de Participatiewet.

2. Onder ondersteuning wordt verstaan:

• a.

  het onderzoek naar en verslag over de mogelijkheden van de bijstandsgerechtigde gericht op het binnen drie jaar kunnen beheersen van de Nederlandse taal op minimaal het niveau als bedoeld in het vorige lid (de diagnose);

• b.

  het aanbieden, uitvoeren, organiseren, aan-, bijsturen en/of begeleiden van het op basis van de diagnose gekozen traject.

3. Indien het college ondersteuning biedt, worden de doelen en voortgang in een taalplan vastgesteld. Het taalplan beschrijft in ieder geval:

• a.

  de manier waarop de uitkeringsgerechtigde de vereiste taalvaardigheden gaat leren;

• b.

  de doelen, voortgang en inspanningen die van de uitkeringsgerechtigde worden verwacht;

• c.

  op welke momenten de voortgang en inspanningen worden gemonitord

1. Als de aanvrager niet voldoet aan de medewerkingsplicht van het tweede lid van artikel 17 van de Participatiewet, dan geldt het maatregelregime van artikel 18b van de Participatiewet.

2. Belanghebbende wordt na uitkomst van de toets waaruit blijkt dat hij niet of niet in voldoende mate de Nederlandse taal beheerst binnen een termijn van 8 weken na het bekend worden van de uitkomst van de toets door het college schriftelijk in kennis gesteld van het redelijk vermoeden dat belanghebbende niet of in onvoldoende mate de Nederlandse taal beheerst.

3. Van een verlaging van de bijstand wordt afgezien indien:

• a.

  belanghebbende zich bereid heeft verklaard taalonderwijs te volgen binnen een maand na de kennisgeving bedoeld in het tweede lid;

• b.

  belanghebbende de afspraken als beschreven in het taalplan nakomt;

• c.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt;

• d.

  belanghebbende in de vijf jaar voorafgaand aan het moment van beoordeling, gedurende een periode van minimaal 3 jaar, aantoonbaar inspanningen heeft geleverd om de Nederlandse taal in voldoende mate te gaan beheersen;

• e.

  een Europees paspoort heeft en met een tijdelijk doel in Nederland verblijft

4. Als de uitkering van de uitkeringsgerechtigde is verlaagd op grond van artikel 18b Participatiewet en de uitkeringsgerechtigde aantoont weer voldoende inspanningen te verrichten om op het gewenste taalniveau te komen, kan het college dit zien als omstandigheden van de belanghebbende als bedoeld in artikel 18b, zevende lid, Participatiewet en de verlaging stopzetten.

1. Als er een Verklaring omtrent het gedrag noodzakelijk is, zal de gemeente de kosten hiervan vergoeden.

2. Het college kan aan belanghebbende een vergoeding toekennen voor de gemaakte kosten voor vervoer, voor zover het college dit vervoer noodzakelijk acht voor het kunnen voldoen aan de verplichtingen de verordening en deze beleidsregels. Hierbij hanteert het college de volgende uitgangspunten:

• a.

  Binnen een reisafstand van 10 km wordt iemand geacht te kunnen lopen of fietsen en komen reiskosten niet in aanmerking voor vergoeding.

• b.

  Indien belanghebbende door een medische noodzaak niet kan fietsen en/of geen gebruik kan maken van het openbaar vervoer en daardoor noodzakelijk gebruik moet maken van een eigen auto of een auto van een derde, bedraagt de vergoeding vanaf het woonadres € 0.21 per km, (prijspeil 2023) gebaseerd op de richtprijs van de Belastingdienst voor een onbelaste vergoeding per kilometer.

• c.

  Het college kan besluiten van het gestelde onder a. af te wijken, indien fietsen, vanwege medische noodzaak, redelijkerwijs niet van belanghebbende kan worden verlangd. Een medische noodzaak wordt aangetoond via het oordeel door het college.

• d.

  Voor een reisafstand vanaf 10 km vanaf het woonadres kan een reiskostenvergoeding verstrekt worden op basis van de tarieven van het openbaar vervoer (2e klasse). Daarbij wordt uitgegaan van de dichtst bij het woonadres zijnde halte van het openbaar vervoer.

• e.

  Openbaar vervoerskosten worden vergoed na overleggen van de vervoersbewijzen.

• f.

  De autokilometers worden gemeten van huis tot de locatie, met behulp van de ANWB routeplanner (snelste route).

• g.

  Autokilometers worden vergoed na overleggen van een bewijs, dat de klant de activiteit inderdaad heeft bezocht (bijv. een presentielijst).

1. Het college draagt zorg voor goede en begrijpelijke informatie richting de belanghebbende over alle regels, rechten en plichten ten aanzien van re-integratie-instrumenten en voorzieningen die onderdeel kunnen zijn van een re-integratietraject.

2. Het college zal bij het bieden van ondersteuning bij arbeidsinschakeling zoveel mogelijk individueel maatwerk betrachten. In nauwe samenspraak met de belanghebbende wordt de inhoud van het re-integratie traject bepaald met als doel de kortste weg naar betaald werk te realiseren en uitstroom uit de uitkering te bewerkstellingen.

3. De wederzijdse afspraken worden schriftelijk vastgelegd en aan belanghebbende kenbaar gemaakt.

1. Belanghebbende kan aanspraak maken op re-integratievoorzieningen die doelmatig en passend zijn volgens de vastgestelde verordening Sociaal Domein gemeente Bronckhorst.

2. Indien belanghebbende niet of niet behoorlijk aan de verplichtingen van de Participatiewet, IOAZ, IOAW en de gemeentelijke verordeningen voldoet, kan het college bepalen geen re-integratie voorzieningen beschikbaar te stellen of lopende re-integratievoorzieningen te beëindigen.

3. Het college kan een voorziening beëindigen indien:

• a.

  de belanghebbende algemeen geaccepteerde arbeid aanvaardt;

• b.

  de belanghebbende niet meer behoort tot de doelgroep van de verordening;

• c.

  naar het oordeel van het college de voorziening onvoldoende bijdraagt aan een (snelle) arbeidsinschakeling.

4. Als een re-integratievoorziening is gestart, dient belanghebbende deze af te ronden. Alleen als de belanghebbende duurzame arbeid heeft verworven en overleg heeft gehad met de gemeente Bronckhorst, kan hij de re-integratievoorziening voortijdig beëindigen.

5. Het college kan voor de uitvoering van voorzieningen, naast re-integratiebedrijven, afspraken maken met derden, waaronder werkgevers.

1. De hoogte van financiële middelen die worden ingezet bij een re-integratietraject, hierin inbegrepen sociale activering, bedragen maximaal € 2.500,00. (Dit is het totale re-integratietraject bedrag exclusief eventuele premies)

2. Het college kan aan een belanghebbende in het kader van een re-integratietraject een bijdrage verstrekken in de directe kosten. (vervoerskosten, kosten en kleding en schoeisel noodzakelijk voor het verrichten van de werkzaamheden binnen het traject).

3. Van het bedrag genoemd onder lid 1 kan in bijzondere gevallen worden afgeweken.

1. Het college kan een uitkeringsgerechtigde een participatieplaats aanbieden als onderdeel van een re-integratietraject.

2. Bij een participatietraject staat het activeren van de klant voorop en niet directe arbeidstoeleiding.

3. Het college zet de participatieplaats alleen in, indien door de plaatsing van een uitkeringsgerechtigde de concurrentieverhoudingen niet onverantwoord worden beïnvloed en er geen onaanvaardbare verdringing plaatsvindt.

4. De voorziening participatieplaats wordt ingezet voor uitkeringsgerechtigde met een grote afstand tot de arbeidsmarkt en er op termijn mogelijkheden zijn richting regulier werk.

5. De participatieplaats kenmerkt zich door:

• a.

  werken met behoud van uitkering;

• b.

  werken bij een publiek/privaat bedrijf of instelling;

• c.

  kent geen arbeidsovereenkomst en geen loonkostensubsidie;

• d.

  duurt maximaal 24 maanden. Deze termijn kan met een maximale duur van 2x 12 maanden verlengd worden.

6. De participatieplaats kent de mogelijkheid van toekenning van:

• a.

  begeleidingskosten ten behoeve van de uitkeringsgerechtigde aan de werkgever;

• b.

  vergoeding van scholingskosten ten behoeve van de uitkeringsgerechtigde;

• c.

  aanvullende dienstverlening gericht op ondersteuning van werkgever dan wel de uitkeringsgerechtigde, voor zover dit noodzakelijk geacht wordt voor een succesvol traject gericht op arbeidsinschakeling;

• d.

  een premie voor de uitkeringsgerechtigde als bedoeld in artikel 10a lid 6 Participatiewet. De hoogte van de premie bedraagt € 360,- per half jaar.

7. Voor zover de belanghebbende niet beschikt over een startkwalificatie wordt binnen 6 maanden na aanvang van de participatieplaats door het college bekeken in hoeverre scholing of opleiding kan bijdragen aan vergroting van de kans op inschakeling in het arbeidsproces.

8. Het college betrekt bij de beoordeling bedoeld in lid 7:

• a.

  het oordeel van degene in wiens opdracht de belanghebbende de participatieplaats uitvoert;

• b.

  de scholingswens van de belanghebbende.

1. Het college kan een vorm van scholing aanbieden gericht op arbeidsinschakeling.

2. Het college stelt de volgende voorwaarden ten aanzien van scholing:

• a.

  scholing komt aan de orde, nadat door de belanghebbende een aantoonbare inspanning is verricht tot het vinden van algemeen geaccepteerde arbeid en deze arbeid ondanks de inspanningen van belanghebbende niet voorhanden is;

• b.

  scholing is arbeidsmarktrelevant.

3. De volgende scholing is uitgesloten: opleiding en/of scholing waarvoor een beroep kan worden gedaan op een voorliggende voorziening.

4. De goedkoopst adequate scholingsmogelijkheid moet worden benut.

5. Kosten van scholing en kosten die direct gerelateerd zijn aan de toegekende scholing bedragen maximaal € 4.000,- per jaar. De kosten worden direct aan het opleidingsinstituut vergoed. De kosten kunnen ook op declaratiebasis aan het opleidingsinstituut worden vergoed.

1. Niet-uitkeringsgerechtigden en Anw-ers komen in aanmerking voor een voorziening als bedoeld in hoofdstuk 3 van de Verordening Sociaal Domein Gemeente Bronckhorst.

2. De hoogte van financiële middelen die worden ingezet bij een re-integratietraject aan de doelgroep genoemd in lid 1 van dit artikel is afhankelijk van de financiële situatie van de belanghebbende en type traject dat nodig is.

3. Belanghebbenden genoemd in lid 1 van dit artikel hebben geen recht op een voorziening wanneer het netto gezinsinkomen van belanghebbende meer bedraagt dan 1,5 maal het toepasselijke netto wettelijk minimumloon

4. Belanghebbenden genoemd in lid 1 van dit artikel hebben geen recht op een voorziening wanneer het gezinsvermogen van belanghebbende meer bedraagt dan de toepasselijke vermogensgrenzen als bedoeld in artikel 34, lid 3 Participatiewet.

1. De vrijwilligersbijdrage is:

• a.

  60% van de vrij te laten vergoeding voor vrijwilligerswerk als bedoeld in artikel 31, lid 2, onder k. van de Participatiewet omgerekend per maand bij vrijwilligerswerk 5-10 uur per week.

• b.

  100% van de vrij te laten vergoeding voor vrijwilligerswerk als bedoeld in artikel 31, lid 2, onder k. van de Participatiewet omgerekend per maand bij vrijwilligerswerk meer dan 10 uur per week.

2. Op het bedrag van de vrijwilligersbijdrage genoemd onder lid a wordt volledig in mindering gebracht de onkostenvergoeding van de organisatie of de persoon waarvoor vrijwilligerswerk wordt verricht.

3. Van de eventuele onkostenvergoeding als bedoeld in lid 2 wordt een bewijsstuk verstrekt.

1. Inwoners met een inkomen tot 130% van de betreffende bijstandsnorm (exclusief vakantiegeld) en een laag vermogen kunnen een aanvraag indienen voor de regelingen beschreven in paragraaf 7.2 en 7.4 t/m 7.6.

2. In afwijking op lid 1 wordt bij de aanvraag van de collectieve ziektekostenverzekering niet gekeken naar het vermogen.

3. In afwijking op de wet geldt dat voor alleenstaande ouders 70% van de betreffende bijstandsnorm voor gehuwden geldt, zoals bedoeld in artikel 21 onderdeel b van de wet.

4. De kostendelersnorm is niet van toepassing.

5. De duur waarover het inkomen en vermogen in aanmerking wordt genomen als bedoeld in artikel 35 lid 1. Van de wet zijn de laatste drie maanden vóór het indienen van de aanvraag.

6. Inkomsten worden pas in aanmerking genomen als de inwoner daarover beschikt of redelijkerwijs kan beschikken. Er wordt rekening gehouden met executoriaal beslag, WSNP (Wet Schuldsanering natuurlijke personen) en minnelijke schuldregelingen.

7. De volgende inkomstenbronnen worden niet aangemerkt als inkomen:

• a.

  Voedingsgeld dat inwoners ontvangen die in een Wlz-instelling verblijven;

• b.

  De individuele inkomenstoeslag als bedoeld in artikel 36 van de wet;

• c.

  De studietoeslag als bedoeld in artikel 36b van de wet.

1. Dezelfde vermogensvrijlating als voor algemene bijstand gehanteerd. Het vermogen wordt dus in z’n geheel meegenomen, voor zover dit meer bedraagt dan het vermogen als bedoeld in artikel 34 van de PW.

2. Het vrij te laten vermogen in de vorm van een auto, motor of een brommobiel is vastgesteld op € 4.500,-. Deze vermogensvrijlating is ook bij de algemene bijstand van toepassing.

1. Indien belanghebbende een hoger inkomen heeft dan 130% van de bijstandsnorm wordt de draagkracht vastgesteld op 35% van het meerinkomen

2. De draagkracht wordt telkens voor een periode van één jaar vastgesteld, beginnende op de dag van de aanvraag. De draagkracht kan worden bijgesteld als er zodanige wijzigingen in de financiële situatie zijn dat de eerder vastgestelde draagkracht redelijkerwijs niet gehandhaafd kan worden.

3. Voor personen met een uitkering Participatiewet geldt dat er geen sprake is van draagkracht.

4. De draagkrachtperiode is de periode waarover de draagkracht wordt berekend. De draagkrachtperiode is een periode van 12 maanden en gaat in op de 1e dag van de maand waarin de kosten zich voordoen. In uitzonderlijke gevallen kan een kortere draagkrachtperiode worden toegepast.

5. De draagkracht wordt binnen de draagkrachtperiode herzien als een wijzing van de omstandigheden daarvoor aanleiding geeft.

1. Bijzondere bijstand wordt in de regel om niet verstrekt.

2. In afwijking tot lid 1 wordt Bijzondere bijstand voor de kostensoort Inrichtingskosten verstrekt als een renteloze geldlening. Het maximale bedrag dat aan Bijzondere leenbijstand voor Inrichtingskosten kan worden verstrekt bedraagt 50% van de geldende Nibud-normen die betrekking hebben op de betreffende huishoudsamenstelling.

1. Periodieke bijzondere bijstand wordt toegekend en verstrekt tot het einde van de draagkrachtperiode maar voor maximaal 12 maanden.

2. Bij een voortdurende behoefte moet vóór het aflopen van deze draagkrachtperiode een nieuwe aanvraag worden ingediend.

1. Het college kan een korting op de ziektekostenverzekering verstrekken door middel van het aanbieden van een collectieve ziektekostenverzekering van een zorgverzekeraar.

2. Om hiervoor in aanmerking te komen wordt voldaan aan de volgende voorwaarden:

• a.

  de aanvrager heeft geen achterstanden bij de huidige zorgverzekering; en

• b.

  de aanvrager of diens partner sluit met de zorgverzekeraar, als bedoeld in het eerste lid, een overeenkomst voor een zorgverzekering in het kader van de Zorgverzekeringswet; en

• c.

  het te verzekeren pakket komt overeen met de eisen die het college aan een collectieve zorgverzekering voor minima stelt.

3. Aanvrager kan aan de collectieve zorgverzekering voor minima deelnemen vanaf de datum waarop de collectieve zorgverzekeraar hem accepteert.

4. De deelname aan de collectieve zorgverzekering eindigt vanaf het moment dat aanvrager of diens partner:

• a.

  de verzekering beëindigt per 1ste van het nieuwe kalenderjaar; of

• b.

  niet meer ingeschreven staat in de gemeentelijke basisadministratie (BRP) van de gemeente .

5. De deelname aan de collectieve zorgverzekering voor minima eindigt per 1 januari van het volgende kalenderjaar indien de aanvrager of diens partner:

• a.

  een inkomen heeft dat hoger is dan 130% van de toepasselijke norm; of

• b.

  een vermogen heeft boven de van toepassing zijnde vermogensgrens als bedoeld in artikel 2 lid 3.

1. De aanvraag voor deelname aan de Collectieve Zorgverzekering wordt ingediend via externe link: www.gezondverzekerd.nl. In afwijking hiervan is een schriftelijke aanvraag mogelijk indien naar het oordeel van het college bijzondere omstandigheden in het individuele geval hiertoe aanleiding geven.

2. Het aanvragen van de Collectieve Zorgverzekering is mogelijk vanaf 12 november tot en met 31 december van het lopende verzekeringsjaar, deelname gaat in per 1 januari van het volgende kalenderjaar. In bijzondere gevallen kan het college besluiten af te wijken van deze datum.

3. De aanvrager die al een zorgverzekering heeft bij de Menzis, maar nog niet deelneemt aan de Collectieve Zorgverzekering kan op elk moment een aanvraag voor deelname aan de Collectieve Zorgverzekering indienen. Deelname start per eerstvolgende mogelijkheid.

1. Er vindt jaarlijks per een heronderzoek plaats of de deelnemer aan de Collectieve Zorgverzekering nog voldoet aan de voorwaarden zoals gesteld in deze beleidsregels. Indien de deelnemer niet meer voldoet aan de voorwaarden wordt aan de deelnemer schriftelijk medegedeeld door de gemeente Bronckhorst dat deelname per 1 januari van het opvolgende verzekeringsjaar wordt beëindigd.

2. Bij vertrek uit de gemeente en bij overlijden eindigt de deelname aan de Collectieve Zorgverzekering Minima per eerst mogelijke datum.

3. Indien de deelnemer tijdens het lopende verzekeringsjaar niet meer voldoet aan de in deze beleidsregels gestelde voorwaarden, eindigt deelname per januari van het aansluitende verzekeringsjaar.

1. Het college beoordeelt aan de hand van de individuele omstandigheden van het geval of de inwoner geen uitzicht op inkomensverbetering heeft. Hierbij neemt het college in ieder geval in aanmerking:

• a.

  De krachten en bekwaamheden van de inwoner.

• b.

  De inspanningen die de inwoner heeft verricht om tot inkomensverbetering te komen.

2. De inwoner die inkomsten uit arbeid ontvangt onder de inkomensgrens voor de individuele inkomenstoeslag en bewust kiest voor een deeltijdbaan, maar wel potentieel heeft om zijn inkomen te verbeteren, wordt geacht zicht op inkomensverbetering te hebben.

1. Het inkomen van de inwoner moet gedurende de gehele referteperiode worden vastgesteld. Dat wordt als volgt gedaan:

• a.

  Aan de hand van bewijsstukken van netto-inkomsten in de drie jaar voorafgaande aan de peildatum, zoals afschriften van de bankrekening of loonstroken, of

• b.

  Aan de hand van jaaropgaven of andere jaaroverzichten van inkomsten in de drie jaar voorafgaande aan de peildatum.

2. Wanneer de inwoner 3 jaar of langer voorafgaande aan de peildatum heeft geleefd van een bijstandsuitkering, hoeft hij geen bewijsstukken aan te leveren.

3. Wanneer de inwoner de hiervoor genoemde bewijsstukken niet of niet geheel kan leveren, worden bewijsstukken gevraagd die voldoende inzicht geven in het inkomen van de inwoner gedurende 3 jaar voorafgaande aan de peildatum.

4. Wanneer aan de inwoner in de voorgaande jaren een individuele inkomenstoeslag is toegekend, hoeft de inwoner alleen bewijsstukken van inkomsten en vermogen aan te leveren van het jaar voorafgaande aan de peildatum.

1. Met het oog op de vermogenstoets wordt het vermogen in aanmerking genomen waardoor de inwoner op de peildatum beschikt of redelijkerwijs kan beschikken.

2. Wanneer uit voorhanden zijnde gegevens blijkt dat in de referteperiode over een aanzienlijk vermogen is beschikt, wat uit het oogpunt van bijstandsverlening niet te rechtvaardigen is, kan de toeslag worden geweigerd.

3. Ook het vermogen in de vorm van een eigen woning wordt meegenomen en getoetst aan artikel 34 van de Participatiewet.

4. Artikel 50 van de Participatiewet (bijstand in de vorm van een lening in verband met een eigen woning) is niet van toepassing op de individuele inkomenstoeslag. Voor het bepalen van de waarde van de woning wordt de WOZ-waarde aangehouden.

1. Uitgangspunt is, dat het recht op individuele inkomenstoeslag gehuwden/ samenwonenden gezamenlijk toekomt.

2. Indien de inwoner op de peildatum, de datum waarop de periode van 3 jaar afloopt, voor de Participatiewet als gehuwd/gezamenlijke huishouding worden aangemerkt, moeten beide inwoners voldoen aan de voorwaarden van artikel 36 Participatiewet.

3. Als op de peildatum bij gehuwden/partners met een gezamenlijke huishouding één partner is uitgesloten op grond van artikel 11 of 13 van de wet, dan kan de andere partner wel recht hebben op individuele inkomenstoeslag van een alleenstaande(ouder). Omdat de inwoner wel beschouwd dient te worden als gehuwde, dient wel het gezinsinkomen te worden getoetst aan de norm van artikel 21 onderdeel b. van de wet. Ook het inkomen en vermogen van de niet rechthebbende echtgenoot zal aan de eis van artikel 36 van de wet moeten voldoen.

4. Als op de peildatum bij gehuwden/partners met een gezamenlijke huishouding één partner niet voldoet aan de voorwaarden van artikel 36, hebben beide partners geen recht.

5. Als de inwoner in de referteperiode meerdere partners heeft gehad, dienen de inkomsten en het vermogen van die partners te worden meegenomen in de inkomenstoets.

1. Alle inwoners van de gemeente Bronckhorst van 18 jaar en ouder kunnen zich tot het college wenden voor schuldhulpverlening.

2. Bij het ontstaan van een wachtlijst krijgen gezinnen met inwonende kinderen voorrang.

3. In uitzondering op lid 1 komen zelfstandigen niet voor schuldhulpverlening in aanmerking en dienen zij terug te vallen op specifieke regelingen zoals de Bbz.

1. Het college verleent aan belanghebbende schuldhulpverlening als het college schuldhulpverlening noodzakelijk acht. Als de noodzaak niet aanwezig wordt geacht door het college, kan een aanvraag worden geweigerd.

2. De vorm waarin de gemeente schuldhulpverlening aanbiedt, is van meerdere factoren afhankelijk en kan dus per situatie verschillen. De factoren die een rol kunnen spelen zijn:

• a.

  zwaarte en/of omvang van de schulden;

• b.

  psychosociale situatie;

• c.

  houding en gedrag van belanghebbende (motivatie);

• d.

  fraude;

• e.

  een eventueel eerder gebruik van schuldhulpverlening.

3. Binnen vier weken vindt het eerste gesprek plaats waarin de hulpvraag wordt vastgesteld.

4. Indien sprake is van een bedreigende situatie vindt binnen drie werkdagen het eerste gesprek plaats waarin de hulpvraag wordt vastgesteld. Onder bedreigende situatie wordt verstaan gedwongen woningontruiming, beëindiging van de levering van gas, elektra of water of opzegging dan wel ontbinding van de zorgverzekering.

5. Er geldt een wettelijke termijn waarbinnen de gemeente na het eerste gesprek over de hulpvraag moet besluiten of iemand voor een schuldenregeling in aanmerking komt. De beslistermijn is bepaald op acht weken, gelet op de bestaande praktijk en de uitvoerbaarheid. Daarbij is het streven om de feitelijke beslistermijn voor de inwoner zo kort mogelijk te houden.

4. Belanghebbende doet aan het college op verzoek of direct uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op schuldhulpverlening, zowel bij de aanvraag als gedurende de looptijd van het schuldhulpverleningstraject.

5. Belanghebbende is verplicht om alle medewerking te verlenen die redelijkerwijs nodig is gedurende de aanvraagperiode en tijdens het schuldhulpverleningstraject.

6. De medewerking bestaat onder andere uit:

• a.

  het nakomen van afspraken;

• b.

  geen nieuwe schulden aangaan;

• c.

  het zich houden aan de bepalingen van de schuldregelingsovereenkomst.

1. Als minder dan 1 jaar voorafgaande aan de dag waarop het verzoek is ingediend, door belanghebbende een traject schuldregeling succesvol is doorlopen (minnelijk en/of wettelijk), kan een aanvraag schuldhulpverlening worden geweigerd met uitzondering van het geven van informatie, advies en/of een doorverwijzing.

2. Als minder dan 2 jaar voorafgaande aan de dag waarop het verzoek is ingediend:

• a.

  een traject schuldregeling tussentijds door toedoen van de verzoeker is beëindigd (minnelijk en/of wettelijk);

• b.

  ingevolge artikel 4 een traject schuldhulpverlening is geweigerd;

• c.

  schuldhulpverlening is beëindigd op grond van artikel 5 sub c, d of e;

• d.

  kan een aanvraag schuldhulpverlening worden geweigerd met uitzondering van het geven van informatie, advies en/of een doorverwijzing.

1. De begripsbepalingen genoemd in artikel 1.1.1 en 1.1.2 van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning 2015, artikel 1.1 van de Jeugdwet en de Verordening sociaal domein gemeente Bronckhorst 2024 zijn op dit besluit van toepassing.

2. Eenmalige financiële tegemoetkoming: Budget dat bestemd is voor incidentele verstrekkingen zoals hulpmiddelen, een vervoerkostenvoorziening of een woningaanpassing. Dit budget wordt door de gemeente uitbetaald en niet door de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

3. Nieuwe budgethouder: een inwoner die nog geen overeenkomst heeft gesloten met een zorgaanbieder op grond van een lopende beschikking met een PGB budget

4. Bestaande budgethouder: een inwoner die al een overeenkomst heeft gesloten met een zorgaanbieder op grond van een lopende beschikking met een PGB budget.

1. De hoogte van de tarieven van de eenmalige financiële tegemoetkoming per 1 januari 2024 is:

2. Tijdelijke huisvesting, Dubbele woonlasten in verband met tijdelijke huisvesting elders in verband met het aanpassen van de huidige of nog te betrekken woning wordt vastgesteld op de huurkosten van de tijdelijk te betrekken woonruimte.

1. De hoogte van het persoonsgebonden budget per 1 januari 2024 is:

** We volgen hiermee de recente uitspraken van De Centrale Raad van Beroep ( CRvB ) over het vaststellen van het bedrag voor een pgb voor de inhuur van iemand uit het sociale netwerk.

Dit zijn bruto bedragen. De PGB-houder is zelf verantwoordelijk voor het opnieuw vastleggen van deze tarieven met de informele ondersteuner.

1. De tarieven voor de persoonsgebonden budgetten worden jaarlijks geïndexeerd gelijk aan het percentage dat wordt bepaald bij de tarieven van de Zorg in Natura.

2. In het persoonsgebonden budget zit geen vrij besteedbaar bedrag.

3. Het persoonsgebonden budget mag niet worden besteed aan:

• a.

  Vakantiegeld

• b.

  Reis- en verblijfkosten

• c.

  Eenmalige uitkering