Verlegregeling gemeente Leiden 2024

Ondertekening

Bijlage 1 Percentages nadeelcompensatievergoeding

Bijlage 2 Kostenspecificatie Verlegkosten

Toevoegingen bij de tabel:

• •

  Indien er werkzaamheden voor meerdere leidingen van leidingexploitanten worden verricht, moet aangegeven worden welke verdeelsleutel voor de verdeling van kosten naar kostensoorten per leiding wordt gehanteerd.

• •

  Ingeval er sprake is van gecombineerde werkzaamheden dient leidingexploitant zijn deel van de geraamde kosten weer te geven in de kostenraming. De onderbouwing (verdeelsleutel tussen leidingbeheerders en het totaal geraamde bedrag voor de gecombineerde werkzaamheden) van het geraamde bedrag dient bijgevoegd te worden bij de kostenraming.

• •

  Indien gemeente op verzoek van leidingexploitant werkzaamheden verricht in het kader van de aanpassing, waarvan de kosten voor rekening van leidingexploitant zijn (bijv. mechanisch grondonderzoek), dan dienen deze kosten zichtbaar te zijn verwerkt in deze raming/begroting.

Zie ook de toelichting ‘systematiek bepaling Verlegkosten’

Toelichting op de Verlegregeling gemeente Leiden 2024

Samenvatting

Op grond van art. 4:126 Algemene wet bestuursrecht (hierna: “Awb”) kent het bestuursorgaan dat in de rechtmatige uitoefening van zijn publiekrechtelijke bevoegdheid of taak schade veroorzaakt die uitgaat boven het normale maatschappelijke risico en die een benadeelde in vergelijking met anderen onevenredig treft, de benadeelde desgevraagd een vergoeding toe.

Deze Verlegregeling bevat de regels over de wijze waarop het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Leiden art. 4:126 Awb toepast indien een belanghebbende leidingexploitant schade lijdt als gevolg van de intrekking of wijziging van een leidingvergunning die nodig is in verband met een te realiseren werk, bijvoorbeeld een herinrichting van de openbare ruimte of een (andere) binnenstedelijke herontwikkeling.

De regeling is gebaseerd op de binnen de gemeente Leiden te voorziene planningshorizon. De gemeente gaat er vanuit dat binnen vijf jaar na het verlenen van een vergunning voor het leggen van een leiding in de openbare ruimte, de gemeente geen werken uitvoert, waardoor verlegging van de vergunde leiding noodzakelijk is. Indien een leiding gedurende de eerste vijf jaar onverhoopt toch verlegd moet worden, dan bedraagt de nadeelcompensatie honderd procent (100%) van het schadebedrag. Na deze vijf jaar wordt een periode van 10 jaar gehanteerd (het 6e tot en met het 15e jaar), waarbij het bedrag van nadeelcompensatie trapsgewijs wordt afgebouwd van tachtig procent (80%) naar nul procent (0%).

Nadere toelichting

Systematiek van de nadeelcompensatievergoeding

Uitgangspunt bij de bepaling van het schadebedrag bij een verlegging van een leiding zijn de werkelijke verlegkosten. De verlegkosten omvatten alle directe kosten die de belanghebbende moet maken om de leiding te verleggen. Van het schadebedrag wordt een bepaald percentage als nadeelcompensatie uitgekeerd. De nadeelcompensatie wordt bepaald aan de hand van het bepaalde in deze regeling.

Met het intrekken of wijzigen van de vergunning in deze regeling wordt gedoeld op: het intrekken of wijzigen van de vergunning op grond van artikel 3.7.2.6 tweede lid onder e van de verordening. Dit wordt in de Verlegregeling ook wel aangeduid als ‘het schadeveroorzakende besluit’.

Als het college het besluit neemt om een vergunning in te trekken of te wijzigen als gevolg van het voornemen tot uitvoering van een werk en dit voor de belanghebbende leidt tot schade die redelijkerwijs niet of niet geheel tot het normale maatschappelijke risico mag worden gerekend, dan kan de leidingexploitant om nadeelcompensatie verzoeken. Op basis van deze regeling wordt bepaald of nadeelcompensatie toegekend wordt en hoe hoog het bedrag is dat wordt uitgekeerd. Er bestaat op grond van de wet geen recht op nadeelcompensatie als de compensatie die voor vergoeding in aanmerking komt, anderszins is verzekerd. In de Verlegregeling is bepaald dat evenmin recht bestaat op op nadeelcompensatie als het schadeveroorzakende besluit al was te voorzien ten tijde van de aanvraag van de ingetrokken of gewijzigde leidingenvergunning.

Voor de vaststelling van de periode waarover nog nadeelcompensatie plaatsvindt is voor de overheid de voorzienbaarheid het uitgangspunt. De periode van vijf jaren is de periode waarin redelijkerwijs voor de gemeente voorzienbaar is of werken in de openbare ruimte gerealiseerd worden. De termijn begint vanaf het moment van het onherroepelijk worden van de vergunning, omdat het moment van vergunnen dan vaststaat. Als binnen deze termijn van 5 jaren na het onherroepelijk worden, de vergunning toch wordt ingetrokken of gewijzigd, bedraagt de nadeelcompensatie honderd procent (100%) van het schadebedrag.

De leidingexploitant zal in beginsel zelf de periode moeten aantonen hoe lang een leiding al vergund aanwezig is. Hiervoor wordt overigens verwezen naar het overgangsrecht bij de verordening op grond waarvan de schriftelijke toestemmingen als vergunningen onder de verordening zijn aangemerkt. Als een vergunning ontbreekt wordt gerekend vanaf de datum waarop het leggen volgens de registratie van de leidingexploitant is aangevangen. Indien niet kan worden aangetoond op welke datum vergunning is verleend c.q. op welke datum het leggen is aangevangen, wordt er van uit gegaan dat de betreffende leiding langer dan 15 jaren aanwezig is.

Indien de vergunning van de belanghebbende wordt ingetrokken na verloop van meer dan vijf jaar gerekend vanaf de datum vanhet onherroepelijk worden van de betrokken vergunning, neemt de omvang van het bedrag dat desgevraagd wordt vergoed trapsgewijs af van 80% van de verlegkosten in het zesde jaar tot 0% van de verlegkosten in het 16e jaar, conform het schema in bijlage 1.

Om in bijzondere omstandigheden van deze trapsgewijze regeling te kunnen afwijken is een hardheidsclausule opgenomen. Daarvan kan het college uitsluitend in bijzondere gevallen gebruik maken, als de toepassing van de trapsgewijze regeling tot een evident onredelijk resultaat zou leiden.

Partijen dienen, in het kader van de verwijdering, verlegging of aanpassing van een leiding schadebeperkend op te treden en de werkzaamheden uit te (doen) voeren tegen de maatschappelijk laagste kosten.

Indien als gevolg van de uitvoering van een werk een leiding moet rijzen of dalen dient de leidingexploitant dit op eigen kosten uit te voeren. De gemeente stelt leidingexploitanten in de periode van de uitvoering van werken in de openbare ruimte zoveel mogelijk in de gelegenheid om leidingen te laten rijzen of dalen, ook als dit niet noodzakelijk is.

De nadeelcompensatie kan bepaald worden op basis van een vaste prijs of op basis van nacalculatie. Verrekening van de nadeelcompensatie op basis van een vaste prijs vindt plaats als blijkt dat het geraamde bedrag aan nadeelcompensatie lager is dan € 10.000,00. Het voordeel van een vaste prijs ligt in de lagere kosten als gevolg van minder administratieve handelingen, geen onderhandelingen over definitieve nadeelcompensatie en minder controle. In andere situaties geldt het principe van verrekening op basis van nacalculatie.

Het college maakt het voornemen van het werk schriftelijk bekend aan alle bekende belanghebbende leidingexploitanten. Hierin is opgenomen een omschrijving van het werk en vermelding van de leidingen die moeten worden verplaatst.

De gemeente Leiden voert vooroverleg met de leidingexploitant nadat de leidingexploitant per brief geïnformeerd is over de plannen en de consequenties voor betrokken leidingen. Gestreefd wordt naar overeenstemming met de belanghebbende over verplaatsing, planning en uitvoering. De verplaatsing moet gerealiseerd worden op basis van een technisch adequaat alternatief dat tegen de maatschappelijk laagste kosten gerealiseerd kan worden.

Het intrekkingsbesluit wordt, zo mogelijk, genomen nadat over de verplaatsing en de daaraan verbonden voorwaarden overeenstemming is bereikt met de leidingexploit(en). De hoogte van een nadeelcompensatievergoeding en het tijdstip van de betaling kan onderdeel zijn van de overeenstemming. De Verlegregeling bevat volledigheidshalve procedurele regels die van toepassing zijn voor zover daarvan in een overeenstemming niet van is afgeweken.

Het nadeelcompensatieverzoek kan worden ingediend nadat het intrekkingsbesluit dat de schade veroorzaakt in werking is getreden. De uiterste termijn voor indiening is geregeld in art. 4:131 Awb, te weten vijf jaren na het onherroepelijk worden van het schadeveroorzakende besluit.

In art. 4:130 Awb zijn de beslistermijnen geregeld. Het college beslist binnen acht weken. Deze termijn kan éénmaal voor acht weken worden verdaagd. Indien een onafhankelijke adviescommissie is ingesteld geldt een termijn van zes maanden, die eventueel voor zes maanden kan worden verdaagd.

Tegen het besluit van het college kan beroep en bezwaar worden gemaakt. Is de nadeelcompensatie vastgesteld dan dient de belanghebbende voor de betaling daarvan een factuur te sturen.

De systematiek van de bepaling van de verlegkosten

Bij de bepaling van de nadeelcompensatie is sprake van een berekening op basis van de werkelijke verlegkosten. Dit zijn de kosten die direct toegerekend kunnen worden aan de verlegging van de leiding. De werkelijke verlegkosten worden bepaald op basis van te onderscheiden kostenposten, gebruik makend van de bijlage 2.

De verlegging dient te worden gerealiseerd op basis van een technisch adequate variant alternatief tegen de maatschappelijk laagste kosten. De meest voor de hand liggende variant is een verlegging van de leiding ter plaatse van de probleemlocatie. Denkbaar is echter dat de leidingexploitant baat heeft bij een andere oplossing. Dit is bijvoorbeeld het geval als de situatie ter plaatse van het uit te voeren werk zo ingewikkeld is, dat voorkeur bestaat – ook uit een oogpunt van efficiënt beheer – om (ook) maatregelen te treffen buiten de grenzen van het uit te voeren werk. In principe dient te worden gekozen voor het meest aantrekkelijke alternatief, tenzij een andere partij ten gevolge daarvan in een slechtere positie komt te verkeren dan het geval zou zijn geweest bij verlegging ter plaatse van (uitsluitend) de probleemlocatie.

In geval van bundeling van werkzaamheden van verschillende belanghebbenden moeten de kosten worden verdeeld over de belanghebbenden. De projectkosten worden verdeeld in direct aan een leidingexploitant toe te delen kosten en gezamenlijke kosten. De direct toe te delen kosten zijn kosten van het ‘in en uit bedrijf stellen’ en de directe materiaalkosten. De gezamenlijke kosten zijn de uitvoeringskosten, ontwerp en begeleiding en de extra materialen die nodig zijn om gezamenlijk te kruisen.

De verdeelsleutel voor de gezamenlijke kosten wordt bepaald op basis van de afzonderlijke fictieve kosten van uitvoering en ontwerp en begeleiding die zouden moeten worden gemaakt als elke leidingexploitant afzonderlijk zou kruisen.

Als bij een verlegging de belanghebbende de gelegenheid benut om bijvoorbeeld de capaciteit te laten toenemen of andere kwantificeerbare voordelen heeft komen de kosten ervan niet in aanmerking voor vergoeding. Ook de kosten van het rijzen van een leiding worden niet vergoed.

Bij de post ontwerp en begeleiding betekent dit dat de belanghebbende het aantal uren en de tarieven moet overleggen.

Tijdelijke voorzieningen van operationele aard zijn voorzieningen die benodigd zijn om de levering tijdens de uitvoering van een verlegging te waarborgen. Voorbeelden zijn extra kosten van personele aard ten behoeve van bedrijfsvoering en hulpmiddelen zoals watertanks, gasflessen en noodaggregaten.

Kosten van civieltechnische, bouwkundige en installatietechnische werkzaamheden zijn bijvoorbeeld werkputten en ondersteuningen. Alle tijdelijke voorzieningen van fysieke aard die nodig zijn tijdens de bouw vallen onder de uitvoeringskosten. Onder tijdelijke voorzieningen van fysieke aard worden alle tijdelijke fysieke leidingverbindingen verstaan die de belanghebbende moet aanleggen en later buiten bedrijf moet stellen. Deze kosten houden nauw verband met de noodzakelijke continuïteit van het bedrijfsproces van de betrokken belanghebbende. Het betreffen voorzieningen die worden opgeheven zodra de definitieve verlegging is gerealiseerd.

De kosten die de aannemer moet maken om de leiding uit de grond te halen vallen onder uitvoeringskosten. Ook het opslaan in hanteerbare stukken en het transport op de bouwlocatie zijn uitvoeringskosten. De kosten samenhangend met de uitvoering van het verwijderen van verlaten leidingen vallen eveneens onder uitvoeringskosten. De kosten voor de afvoer van vrijgekomen materialen naar een tijdelijk werkterrein behoren tot de uitvoeringskosten.

Onder materiaalkosten worden in elk geval verstaan kosten van leiding-componenten, kosten van elektrotechnische, werktuigbouwkundige en civieltechnische materialen, alsmede kosten van bouwmaterialen bestemd voor gebouwen waarin delen van leidingsystemen worden ondergebracht.

Transportkosten en stortkosten van vrijgekomen leidingen vanaf de bouwlocatie naar de stort of verwerkingslocatie behoren tot de materiaalkosten. Als een leiding asbesthoudende stoffen bevat zijn de stortkosten voor rekening van de leidingexploitant. Hierbij is in aanmerking genomen dat deze kosten bij vervanging van de leiding op eigen initiatief ook voor eigen rekening blijven. De materiaalkosten van constructieve en/of bijzondere voorzieningen die worden veroorzaakt door eisen van derden (en niet door gemeente) vallen onder de materiaalkosten.