Verordening sociaal domein Gemeente Bronckhorst

2.5.1 Jeugdhulp via arts en andere hulpverleners

(Jeugdwet, Awb)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de jongere jeugdhulp krijgt, als de huisarts, jeugdarts of medisch specialist de jongere doorverwijst naar een jeugdhulpaanbieder of als de rechter of gecertificeerde instelling jeugdhulp nodig vindt.

• 2. De gemeente maakt afspraken met de huisartsen, medisch specialisten, jeugdartsen en de zorgverzekeraars over doorverwijzingen.

3.4.1 Proefplaatsing

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner bij wijze van proef tijdelijk laten werken bij een werkgever. De inwoner houdt wel een uitkering tijdens die periode.

• 2. Bij het aanbieden van een proefplaatsing betrekt de gemeente de mogelijkheden, interesses en vaardigheden van de inwoner.

• 3. Het doel van de proefplaatsing is dat de werkgever kan kijken of de inwoner geschikt is voor het werk.

• 4. Als de inwoner geschikt is voor het werk volgt er een dienstverband . Dit is een voorwaarde bij een proefplaatsing. De duur van de proefplaatsing hangt af van de duur van het dienstverband.

• 5. In een schriftelijke overeenkomst tussen de medewerker, de inwoner en de werkgever wordt in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    het doel van de proefplaatsing;

  • b.

    de startdatum;

  • c.

    de duur;

  • d.

    het aantal uren werk per week;

  • e.

    de wijze van begeleiding;

  • f.

    de intentie van de werkgever om de inwoner een arbeidsovereenkomst aan te bieden.

• 6. In beginsel duurt de proefplaatsing twee maanden. Wanneer de doelstellingen van de proefplaatsing nog niet behaald zijn, kan deze maximaal verlengd worden met vier maanden. Bij een proefplaatsing van twee maanden volgt een dienstverband van minstens ze maanden. Bij een proefplaatsing tussen de twee en zes maanden volgt een dienstverband van minimaal twaalf maanden.

• 7. De proefplaatsing is alleen mogelijk als de werkgever de inwoner goed begeleidt tijdens de proefplaatsing. Hierover worden afspraken gemaakt voor de start van de proefplaatsing. Wordt de proefplaatsing niet omgezet in dienstverband dan moet de werkgever uitleggen wat hij heeft gedaan om de inwoner te begeleiden.

• 8. Het werk mag geen andere werknemers bij hetzelfde bedrijf verdringen. Ook mag er geen oneerlijke concurrentie ontstaan met andere organisaties.

• 9. Een proefplaatsing kan niet ingezet worden in combinatie met een dienstverband met forfaitaire loonkostensubsidie.

3.4.2 Werkervaringsplaats

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner een werkervaringsplaats bij een organisatie aanbieden. De inwoner houdt dan zijn uitkering.

• 2. De mogelijkheden, talenten, interesses en vaardigheden van de inwoner kunnen uitgangspunt zijn bij het aanbieden van een werkervaringsplaats.

• 3. Een werkervaringsplaats heeft verschillende doelen:

  • a.

    De inwoner doet werkervaring op;

  • b.

    De inwoner leert om in een dienstverband te functioneren;

  • c.

    De inwoner doet arbeidsritme op.

• 4. De werkervaringsplaats is alleen mogelijk als de organisatie de inwoner goed begeleidt. De organisatie geeft de inwoner de kans om ervaring op te doen en te leren op de werkplek.

• 5. De werkervaringsplaats wordt vastgelegd in een overeenkomst tussen de gemeente, de organisatie en de inwoner. In die overeenkomst worden het doel van de werkervaringsplaats en de begeleiding van de inwoner verder uitgewerkt.

• 6. De activiteiten die de inwoner bij de organisatie doet, mogen werknemers in die organisatie niet verdringen. Ook mag er geen oneerlijke concurrentie ontstaan met andere organisaties.

• 7. De werkervaringsplaats duurt maximaal 6 maanden en kan 1 keer worden verlengd met maximaal 6 maanden.

3.4.3 Participatieplaats

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner met een gemeentelijke uitkering die een kleine kans heeft op werk en voorlopig niet aan het werk kan, een participatieplaats aanbieden. De inwoner moet 27 jaar of ouder zijn. De participatieplaats wordt vastgelegd in een overeenkomst tussen de gemeente, de werkgever en de inwoner.

• 2. Bij het aanbieden van een participatieplaats kan de gemeente de mogelijkheden, interesses en vaardigheden van de inwoner betrekken.

• 3. Het doel van een participatieplaats is om de kans op betaald werk te vergroten. De inwoner kan langdurig op een bepaalde werkplek werken. Zo doet de inwoner werkervaring op. De inwoner houdt zijn uitkering. Het gaat om werkzaamheden die passend zijn en speciaal voor de inwoner zijn bedacht.

• 4. Een participatieplaats duurt maximaal 2 jaar. Dit kan met 2 keer 1 jaar worden verlengd als daardoor de arbeidskansen groter worden.

• 5. Het werk mag geen andere werknemers bij hetzelfde bedrijf verdringen. Ook mag er geen oneerlijke concurrentie ontstaan met andere organisaties.

• 6. De inwoner kan telkens na 6 maanden een premie ontvangen. Burgemeester en wethouders stellen het bedrag van deze premie vast. Een voorwaarde voor de premie is dat de inwoner voldoende heeft meegewerkt aan het vergroten van zijn kans op werk. De gemeente beoordeelt dit.

3.4.4 Sociale activering

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner die er nog niet aan toe is om te werken, activiteiten aanbieden die de inwoner dichter bij werk brengen. Dit heet sociale activering. Dat kan bijvoorbeeld vrijwilligerswerk zijn.

• 2. Bij het aanbieden van sociale activering betrekt de gemeente de mogelijkheden, interesses en vaardigheden van de inwoner.

• 3. Het doel van sociale activering is om inwoners te helpen weer grip op hun leven te krijgen, sociale contacten op te bouwen en moeilijkheden op weg naar werk te overwinnen.

• 4. De gemeente biedt alleen activiteiten aan als dit geen oneerlijke concurrentie veroorzaakt en als dit niet leidt tot het verlies van banen voor anderen.

3.4.5 Beschut werk

(PW)

• 1. De gemeente biedt een inwoner een beschutte werkplek aan, als UWV heeft geadviseerd, dat dat nodig is. Dat is zo, als de inwoner alleen kan werken zodra het werk en de werkplek zijn aangepast aan de mogelijkheden van die inwoner. Inwoners met een uitkering van het UWV en inwoners zonder werk kunnen ook in aanmerking komen voor een beschutte werkplek. Voor deze inwoners geldt dit artikel ook.

• 2. Het doel van beschut werk is om inwoners die alleen aangepast werk kunnen doen, een passende werkplek te bieden.

• 3. De gemeente biedt maximaal het aantal beschutte werkplekken aan, dat het Rijk de gemeente opdraagt.

• 4. Het kan zijn, dat een inwoner niet meteen een beschutte werkplek kan krijgen. Dat kan als de gemeente alle beschutte werkplekken voor het kalenderjaar al ingevuld heeft. De inwoner komt dan op een wachtlijst. Wel kan de gemeente de inwoner helpen om zich voor te bereiden op de beschutte werkplek.

• 5. De gemeente biedt de volgende voorzieningen aan, zodat een inwoner beschut kan werken:

  • a.

    Aanpassing van de werkplek of de werkomgeving;

  • b.

    Werk opsplitsen in kleinere taken;

  • c.

    Aanpassing van werktempo, de arbeidsduur of de werkbegeleiding.

3.4.6 Persoonlijke ondersteuning bij werk en overige voorzieningen

(PW, IOAW, IOAZ, Wsw)

• 1. De gemeente kan een inwoner persoonlijke ondersteuning aanbieden als de inwoner extra begeleiding nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen. De gemeente kan ook een vergoeding aan de werkgever geven voor het inzetten van deze ondersteuning.

• 2. Het doel van de ondersteuning is de werknemer wordt begeleid naar een situatie dat hij zonder begeleiding zijn werk kan doen bij een reguliere werkgever.

3.4.7 Loonkostenvoordeel

(PW)

• 1. De gemeente kan een werkgever een doelgroep verklaring LKV toe kennen. Voorwaarde hierbij is:

  • a.

    De werkgever neemt een inwoner van de gemeente Bronckhorst in dienst die werkloos is.

  • b.

    De inwoner is verzekerd voor één of meer werknemersverzekeringen.

  • c.

    De inwoner is 56 jaar of ouder, maar heeft de AOW-leeftijd nog niet bereikt en ontvangt bijstand, IOAW of IOAZ-uitkering.

  • d.

    Of de inwoner staat opgenomen in het doelgroepenregister banenafspraak.

  • e.

    De inwoner was in de zes maanden voor hij in dienst kwam, niet werkzaam voor deze werkgever.

• 2. Het loonkostenvoordeel kan door de werkgever worden aangevraagd binnen de eerste drie maanden van het dienstverband.

3.4.8 Loonkostenondersteuning

( PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente kan een werkgever die een inwoner in dienst neemt een subsidie geven. Dit doet de gemeente alleen, als de werkgever voor deze inwoner geen wettelijke loonkostensubsidie kan krijgen (zie artikel 3.4.9) en ook niet in aanmerking kan komen voor andere vergoedingen voor het in dienst nemen van de inwoner.

• 2. De hoogte van de loonkostenondersteuning wordt door de gemeente in overleg met de inwoner en de werkgever bepaald.

• 3. De loonkostensubsidie duurzame uitstroom is maximaal 50% van het geldend Wettelijk minimumloon en duurt maximaal 6 maanden. Deze kan 1 keer worden verlengd met maximaal 6 maanden.

• 4. Het werk mag geen andere werknemers bij hetzelfde bedrijf verdringen. Ook mag er geen oneerlijke concurrentie ontstaan met andere organisaties.

• 5. Onder inwoners met een kleine kans op werk wordt verstaan: een inwoner die een periode van 12 maanden of langer aangewezen is geweest op inkomensondersteuning.

3.4.9 Wettelijke loonkostensubsidie

( PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente kent de werkgever een wettelijke loonkostensubsidie toe als de inwoner bij de werkgever in dienst komt, maar niet het wettelijk minimumloon kan verdienen. De werkgever moet wel aan de voorwaarden van artikel 10 d van de Participatiewet voldoen.

• 2. Het doel van deze subsidie is om werkgevers te stimuleren inwoners met een arbeidsbeperking in dienst te nemen en productieverlies te vergoeden.

• 3. Wanneer een werkgever of werknemer een aanvraag indient voor wettelijke loonkostensubsidie bevestigt de gemeente de aanvraag schriftelijk. Wanneer een werknemer een aanvraag indient, ontvangt de werkgever ook een bevestiging.

• 4. Een aanvraag voor wettelijke loonkostensubsidie wordt, als de inwoner nog niet behoort tot de doelgroep, ook behandeld als een aanvraag om vast te stellen of de inwoner tot de doelgroep behoort. Als deze aanvraag is gedaan na het begin van het dienstverband, wordt de beoordeling of de inwoner tot de doelgroep behoort gedaan door middel van de Praktijkroute.

• 5. De loonwaarde wordt binnen 13 weken na ontvangst van de aanvraag vastgesteld, tenzij in overleg met de werkgever forfaitaire loonkostensubsidie wordt toegekend.

• 6. De gemeente stelt vast of het gaat om een inwoner die niet in staat is het wettelijk minimumloon te verdienen. Om te bepalen hoe productief de inwoner op de werkplek zal zijn (welke loonwaarde hij heeft), past de gemeente een erkende methode toe.

• 7. De loonkostensubsidie aan de werkgever hangt af van de loonwaarde. De hoogte van de loonkostensubsidie is maximaal 70% van het wettelijk minimumloon. Daar komen nog de wettelijke vakantietoeslag en een vergoeding voor werkgeverslasten bij.

• 8. Totdat de loonwaarde is gemeten, kan de gemeente de forfaitaire loonkostensubsidie inzetten. Dit betekent dat de werkgever maximaal 6 maanden een vaste maandelijkse loonkostensubsidie kan toekennen van maximaal 50% van het wettelijk minimumloon. Daar komen nog de wettelijke vakantietoeslag en een vergoeding voor werkgeverslasten bij.

• 9. De gemeente gebruikt bij het verstrekken van de wettelijke loonkostensubsidie het preferente proces loonkostensubsidie. Meer informatie staat op www.normaalstezaak.nl

3.4.10 Detacheringsbaan

• 1. De gemeente kan een persoon die behoort tot de doelgroep (zie 3.1) via een andere organisatie laten werken bij een werkgever. Dit heeft detachering.

• 2. De werknemer wordt voor het verrichten van arbeid gedetacheerd bij een inlenende organisatie.

• 3. De detachering wordt vastgelegd in schriftelijke overeenkomsten tussen de gemeente, de werkgever, de andere organisatie en de inwoner.

• 4. Een voorwaarde is dat de detacheringsbaan niet leidt tot verdringing van andere werknemers bij dezelfde werkgever en ook niet leidt tot oneerlijke concurrentie met andere organisaties.

3.4.11 Scholing

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner scholing aanbieden, als die scholing nodig is om de stap naar werk te maken en andere organisaties geen passende scholing kunnen aanbieden.

• 2. Een scholingstraject voldoet in ieder geval aan de volgende eisen:

  • a.

    Is duidelijk nodig om de stap te zetten naar passend werk voor een langere periode;

  • b.

    Sluit aan op de behoefte van de arbeidsmarkt;

  • c.

    Vergroot de mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

• 3. De gemeente bepaalt de vorm en de duur van de scholing. De scholing wordt afgestemd op de mogelijkheden van de inwoner en zijn positie op de arbeidsmarkt.

3.4.13 Kinderopvang

(PW, IOAW, IOAZ, Wet kinderopvang)

• 1. De gemeente helpt ij het vinden van passende kinderopvang, als:

  • a.

    De inwoner meedoet aan een activiteit die nodig is om dichter bij de arbeidsmarkt te komen of om aan het werk te gaan, en;

  • b.

    De opvang van het kind niet mogelijk is binnen het sociale netwerk van de inwoner.

• 2. De inwoner die van de Belastingdienst kinderopvangtoeslag ontvangt, kan via de gemeente een bijdrage krijgen voor de kosten van kinderopvang die voor zijn rekening blijven. De inwoner moet voldoen aan de volgende voorwaarden:

  • a.

    De inwoner heeft een gemeentelijke uitkering of een Anw-uitkering; en

  • b.

    De kinderopvang is nodig om mee te kunnen doen aan een activiteit van de gemeente die de inwoner dichter bij werk brengt (een voorziening).

  • c.

    De inwoner heeft een sociaal medische indicatie

    Of

  • d.

    De inwoner volgt voltijds mbo-, hbo-, of universitair onderwijs, voortgezet onderwijs of vavo-onderwijs, en

  • e.

    De kinderopvang vindt plaats in een geregistreerd kindercentrum of via een gastouderbureau.

3.4.14 Hulp bij leer-werktraject

(PW)

• 1. De gemeente kan een jongere hulp aanbieden bij het volgen van een leer-werktraject, als dit nodig is om de stap naar werk te zetten. Het moet gaan om een jongeren:

  • a.

    Van 16 of 17 jaar van wie de leerplicht of de kwalificatieplicht, bedoeld in de leerplichtwet 1969, nog niet is geëindigd; of

  • b.

    Van 18 tot 27 jaar die nog geen startkwalificatie hebben behaald. Met startkwalificatie wordt bedoeld: een havo-, vwo, of mbo-diploma vanaf niveau 2.

• 2. De gemeente biedt hulp bij een leer-werktraject alleen aan, als de ondersteuning van school of werkgever onvoldoende is om het leer-werktraject te kunnen volgen.

3.4.15 Werk aanvaardingspremie

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De inwoner van 27 jaar of ouder die betaald werk gaat verrichten, heeft per dienstverband recht op een opstartpremie.

• 2. De premie is 250 euro. Het maakt niet uit hoeveel uren de inwoner werkt of hoe lang het dienstverband duurt.

• 3. De premie kan maximaal één keer per 12 maanden worden gegeven.

3.4.16 Hulp op de werkplek van een jobcoach of intern begeleider.

(PW, IOAW, IOAZ, WsW)

• 1. De gemeente kan een inwoner op de werkplek een externe jobcoach aanbieden, hierbij wordt gebruik gemaakt van een jobcoach van de gemeente of een door de gemeente gecontracteerde partij, als de inwoner extra begeleiding nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen. Het doel van de ondersteuning is dat de werknemer wordt begeleid naar een situatie dat hij zonder begeleiding zijn werk kan doen bij een reguliere werkgever.

• 2. De gemeente kan, op aanvraag, de werkgever een vergoeding geven voor begeleiding door een externe jobcoach, interne jobcoach of een interne werkbegeleider als de inwoner extra begeleiding nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen.

• 3. De aanvraag voor hulp op de werkplek van een jobcoach of interne werkbegeleider moet binnen 26 weken na de start van de arbeidsovereenkomst zijn ontvangen, tenzij op het moment van de start van de arbeidsovereenkomst de noodzaak voor ondersteuning redelijkerwijs nog niet bekend kon zijn.

• 4. Wanneer de aanvraag voor Jobcoaching door de werkgever gedaan wordt, moet de inwoner op de hoogte zijn van de aanvraag en instemmen met de inzet van jobcoaching of interne werkbegeleiding.

• 5. Het doel van de jobcoach of de interne werkbegeleider is om de inwoner te helpen zijn werk goed te doen en waar mogelijk zichzelf te ontwikkelen.

• 6. De jobcoach of interne werkbegeleider spreekt de leerdoelen met de inwoner en de werkgever af en legt dit vast in een plan van aanpak.

• 7. De gemeente spreekt met de werkgever en de inwoner de wijze waarop de ondersteuning wordt geboden af, de intensiteit in duur en aantal uren en legt dit vast in een beschikking aan de werkgever.

• 8. Het college kan nadere regels vaststellen met betrekking tot de eisen van het coachingsplan, welke activiteiten een jobcoach moet kunnen uitvoeren en hoe de evaluatie plaatsvindt.

• 9. Een jobcoach die persoonlijke ondersteuning bij werk verzorgt meot voldoen aan het Erkennings-en intrekkingskader uitvoering persoonlijke ondersteuning van het UWV. Deze is vindbaar op www.uwv.nl

• 10. Om te bepalen hoeveel uur jobcoaching in te zetten wordt gebruik gemaakt van de begeleidingsregimes van het UWV, deze staan in het protocol jobcoach 2019 artikel 2.4 te vinden op www.uwv.nl

• 11. De gemeente kan van de begeleidingsregimes van het UWV afwijken en maatwerk leveren, wanneer dit aansluit bij de persoonlijke behoeften en omstandigheden van de inwoner.

3.4.17 Ondersteuning door inzet van een vervoersvoorziening

(PW,IOAW, IOAZ, WsW)

• 1. De gemeente kan een vervoersvoorziening toekennen aan een inwoner die door zijn beperking niet zelfstandig naar zijn werkplek, proefplaatsing of opleiding kan reizen. Deze vervoersvoorziening kan zowel in natura als in vergoeding in geld worden verstrekt.

• 2. De gemeente biedt een vervoersvoorziening aan als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

  • a.

    De inwoner kan door zijn beperking niet zelfstandig reizen of gebruik maken van het openbaar vervoer; en

  • b.

    het vervoer is beperkt tot woon-werkverkeer.

• 3. De hoogte van de vergoeding in geld hangt af van het aantal dagen dat moet worden gewerkt en bedraagt maximaal het in de markt reguliere tarief voor een taxi of een andere vorm van vervoer.

• 4. De gemeente brengt een eventueel bedrag dat verstrekt wordt door de werkgever voor de vervoersvoorziening aan de werknemer, in mindering op de te verstrekken vervoersvoorziening.

3.4.19 Ondersteuning door inzet van een meeneembare voorziening

(PW, IOAW, IOAZ, WsW)

• 1. De gemeente kan een meeneembare voorziening toekennen, als dit nodig is voor de inwoner om te kunnen werken.

• 2. In principe kan elk product als een meeneembare voorziening worden beschouwd als de noodzaak en meerwaarde in de werksfeer aantoonbaar is.

• 3. De meeneembare voorziening wordt in bruikleen beschikbaar gesteld. In bijzondere gevallen kan de gemeente besluiten de voorziening in eigendom te verstrekken.

3.4.20 Andere voorzieningen en vergoedingen

( PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan andere voorzieningen inzetten als dat nodig is om de kans op werk te vergroten.

• 2. De gemeente kan inkomsten uit deeltijdwerk gedeeltelijk vrijlaten voor de uitkering. De regels staan in artikel 31 van de Participatiewet, artikel 8 van de IOAW en in artikel 8 van de IOAZ.

• 3. Voor inwoners met een gemeentelijke uitkering die als zelfstandig ondernemer gaan starten, is er een bijzondere regeling: Het besluit bijstandsverlening zelfstandigen. (Bbz2004). De gemeente kan de inwoner financieel ondersteunen, onder bepaalde voorwaarden.

• 4. De gemeente kan de kosten vergoeden die de inwoner moet maken bij deelname aan een voorziening of bij betaald of onbetaald werk. Dit kan de gemeente alleen doen als de inwoner de kosten niet op een andere manier vergoed kan krijgen.

3.5.1 Doel van de tegenprestatie

• 1. De gemeente legt een inwoner met een gemeentelijke uitkering een tegenprestatie op, als de gemeente dit een passende manier voor de inwoner vindt om iets terug te doen voor de samenleving.

• 2. De gemeente kan als tegenprestatie vragen om onbetaald werk te gaan doen dat de gemeente nuttig vindt voor de samenleving.

• 3. Het doel van de tegenprestatie is dat de inwoner zich inzet voor de samenleving.

3.5.2 Voorwaarden tegenprestatie

• 1. Bij het opleggen van een tegenprestatie houdt de gemeente rekening met alle persoonlijke omstandigheden van de inwoner, zoals de gezinssituatie, de duur van de werkloosheid, eventuele beperkingen en vrijwilligerswerk.

• 2. De inwoner hoeft geen tegenprestatie te leveren als dit niet te combineren is met mantelzorg of vrijwilligerswerk.

3.5.3 Duur en omvang tegenprestatie

• 1. De tegenprestatie die de gemeente van de inwoner verwacht duurt maximaal 12 maanden en maximaal 8 uur per week. Dit is om de volgende redenen:

  • a.

    De tegenprestatie mag het vinden van betaald werk niet in de weg zitten.

  • b.

    De tegenprestatie mag niet leiden tot verdringing van werknemers en tot oneerlijke concurrentie.

• 2. Het moet gaan om activiteiten die maatschappelijk nuttig zijn, maar waarvoor geen beloning kan worden gevraagd door de inwoner of de organisatie waar de tegenprestatie wordt uitgevoerd.

3.6.3 Sociaal recreatief vervoer

• 1. De inwoner kan in aanmerking komen voor een vervoersvoorziening, als hij door een beperking in de mobiliteit onvoldoende contact met anderen kan hebben of noodzakelijke activiteiten niet kan doen. De inwoner wordt dan geholpen bij het vervoer dichtbij huis.

• 2. Het moet gaan om:

  • a.

    het zich verplaatsen rondom de woning; of

  • b.

    het zich verplaatsen over ten hoogste 20 km van de woning.

• 3. De gemeente wil graag dat collectief taxivervoer beschikbaar en betaalbaar blijft voor inwoners die dat nodig hebben. Daarom kijkt de gemeente of een vervoersprobleem opgelost kan worden met collectief taxivervoer.

  De inwoner kan dan gebruik maken van collectief taxivervoer voor een lager tarief, via ZOOV. De inwoner betaalt een eigen bijdrage van €60,- per jaar.

3.6.4 Rolstoel

• 1. De inwoner die zich niet kan verplaatsen in en om de woning, kan in aanmerking komen voor een rolstoel, als deze noodzakelijk is voor dagelijks gebruik.

• 2. De inwoner die door een beperking niet kan sporten zonder sportvoorziening kan eens in de drie jaar in aanmerking komen voor een sportrolstoel.

• 3. De inwoner kan in aanmerking komen voor een bijdrage in het onderhoud van de sportrolstoel. Deze bijdrage wordt 1 keer per 3 jaar verstrekt. De hoogte van deze vergoeding is opgenomen in het financieel besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Bronckhorst.

3.7.4 Samenhang met handhaving op grond van de Participatiewet

• 1. Wanneer een inwoner die moet inburgeren en een uitkering krijgt omdat hij of zij geen werk kan vinden, zich niet houdt aan de afspraken en regels van het plan voor inburgering en participatie (PIP), dan kiest de gemeente er bij voorkeur voor om een boete op te leggen volgens de regels van de Wet inburgering 2021.

• 2. Bij het kiezen tussen het verlagen van de uitkering volgens de Participatiewet en het opleggen van een boete volgens de Wet inburgering 2021, kijkt de gemeente ook naar welke maatregel het beste is voor de inwoner die moet inburgeren. Hierbij houdt de gemeente rekening met wat het beste helpt bij het doel, namelijk dat de inwoner slaagt bij het inburgeren.

• 3. In de brief die de gemeente stuurt naar de inwoner die moet inburgeren, staat of hij of zij een boete krijgt volgens de Wet inburgering 2021 of dat de uitkering wordt verminderd volgens de Participatiewet.

5.2.1 Geschikte woning

• 1. De inwoner met een beperking kan in aanmerking komen voor een woonvoorziening, als:

  • a.

    Het normale gebruik van de woning niet mogelijk is door de beperking van de inwoner; en

  • b.

    Verhuizing naar een geschikte woning niet mogelijk is of duurder is dan de woonvoorziening.

• De woonvoorziening houdt in dat de woning voor de inwoner bereikbaar, toegankelijk en bruikbaar wordt gemaakt.

• 2. Als verhuizing voorgaat, dan kan de inwoner in aanmerking komen voor een geldbedrag voor de verhuizing en inrichting van een geschikte woning van maximaal € 2.849,00.

• 3. De inwoner kan tijdelijk een andere woning nodig hebben om de periode te overbruggen tot er een geschikte woning beschikbaar komt. In dat geval kan de inwoner in aanmerking komen voor een bijdrage in de extra kosten van tijdelijke huisvesting van maximaal € 1.354,00.

• 4. De inwoner kan alleen een woonvoorziening krijgen als dat passend en nodig is. De inwoner kan geen woonvoorziening krijgen in de volgende situaties:

  • a.

    De belemmeringen die de inwoner in de woning ervaart, zijn het gevolg van de materialen die in de woning zijn gebruikt;

  • b.

    De woonvoorziening is bedoeld voor een hotel of pension, een tweede woning, een trekkerswoonwagen, een klooster, een vakantiewoning, een recreatiewoning, een ADL-clusterwoning.

  • c.

    De woonvoorziening is bedoeld voor aanpassing van een gemeenschappelijke ruimte in een wooncomplex;

  • d.

    De inwoner had geen problemen bij het normale gebruik van de woning en er was geen belangrijke reden voor de verhuizing;

  • e.

    De inwoner is verhuisd naar een woning die niet de meest geschikte woning is om de beperkingen van de inwoner ter verminderen of weg te nemen, tenzij de gemeente daar toestemming voor heeft gegeven;

  • f.

    De belemmeringen die de inwoner ervaart, zijn het gevolg van de bouwkundige of woon technische staat van de woning. Daaronder valt ook de toegankelijkheid van de woning;

  • g.

    De kosten van de woonvoorziening zijn hoger dan € 50.000,-. Dat is anders als er volgens de gemeente zwaarwegende redenen zijn om de woning wel aan te passen.

• 5. De eigenaar-bewoner die een woningaanpassing heeft ontvangen en de woning verkoopt, moet de verkoop zo snel mogelijk melden aan de gemeente. Dat moet alleen bij verkoop van de woning binnen 7 jaar na gereed melding van de woningaanpassing. Is er bij verkoop een meerwaarde naar aanleiding van de woningaanpassing, dan moeten de kosten van de woningaanpassing worden terugbetaald. De gemeente heeft daarvoor een afschrijvingsschema vastgesteld.

5.2.2 Een schone en leefbare woning

• 1. De inwoner met een beperking die zijn woning niet schoon en leefbaar kan houden, kan in aanmerking komen voor hulp bij het huishouden.

• 2. Als er in het huishouden van de inwoner minderjarige kinderen zijn, dan kan de ondersteuning ook bestaan uit het voor een korte periode overnemen van de niet-gebruikelijke ondersteuning die kinderen normaal gesproken moeten bieden. Deze ondersteuning is vooral bedoeld om de periode tot er andere hulp is te overbruggen.

• 3. De ondersteuning houdt in dat de inwoner de voorziening ‘hulp bij het huishouden 1’of ‘hulp bij het huishouden 2’aangeboden krijgt. Hulp bij het huishouden 1 bestaat uit schoonmaakhulp. Deze hulp maakt alleen schoon. Hulp bij het huishouden 2 wordt ingezet voor schoonmaakhulp, maar er wordt ook aandacht besteed aan het aanbrengen van structuur in de huishouding en het aanleren van huishoudelijke vaardigheden.

5.2.3 Hulp bij het (zelfstandig) wonen

• 1. De inwoner kan in aanmerking komen voor hulp bij het (zelfstandig) wonen, als de inwoner psychische en/ of psychosociale problemen heeft. Het gaat niet om problematiek die voortkomt uit een (acute) crisissituatie waarin de gemeente nog geen noodzaak voor hulp bij het (zelfstandig) wonen kan vaststellen. Daarvoor is de voorziening maatschappelijke opvang beschikbaar (zie artikel 5.4).

• 2. De inwoner kan in aanmerking komen voor hulp bij het (zelfstandig) wonen, als andere vormen van hulp-op-maat onvoldoende passend zijn.

• 3. Hulp bij het (zelfstandig) wonen kent verschillende vormen: Beschermd Thuis, Beschut Wonen en Beschermd Wonen. Beschermd Thuis biedt de inwoner die zelfstandig woont de mogelijkheid om 24 uur per dag hulp op afroep in te schakelen. Beschut en Beschermd Wonen biedt de inwoner een beschermde woonomgeving in een woonvorm met begeleiding en mogelijkheid tot 24-uurs toezicht. Afhankelijk van de aard en omvang van de problematiek kan onder een beschermde woonomgeving ook een woning worden verstaan waarbij begeleiding en toezicht in de directe nabijheid wordt geboden.

5.2.4 Maatschappelijke opvang

• 1. De inwoner kan in aanmerking komen voor tijdelijke (maatschappelijke) opvang, als

  • a.

    De inwoner dakloos is en de opvang nodig heeft, omdat hij zich niet op eigen kracht kan redden in de samenleving door onder andere verslavingsproblematiek of door psychische of psychosociale problemen; of

  • b.

    Bij huiselijk geweld.

• 2. De opvang is erop gericht, dat de inwoner zich weer kan redden in de samenleving. De opvang wordt pas aangeboden, als andere voorzieningen niet geschikt zijn om dat doel te bereiken.

• 3. Voor inwoners die maatschappelijke opvang nodig hebben, gelden de regels die zijn vastgelegd in de geldende verordening van de gemeente Doetinchem en daarop gebaseerde regelingen.

5.3.1 Ondersteuning mantelzorger

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat mantelzorgers van inwoners ondersteuning -op-maat kunnen krijgen als zij niet meer in staat zijn om de mantelzorg vol te houden of om te voorkomen dat zij overbelast raken. Voorwaarde is, dat de mantelzorg niet overgenomen kan worden door anderen, zoals vrijwilligers.

• 2. De inwoner die mantelzorg ontvangt kan in aanmerking komen voor respijtzorg als dit niet vanuit een voorliggende voorziening of andere wetgeving wordt verstrekt. Respijtzorg is het tijdelijk overdragen van de zorg, zodat mantelzorgers ook tijd hebben voor bijvoorbeeld werk, studie, gezin, familie, vrienden en ontspanning. Het kan bijvoorbeeld gaan om het inschakelen van professionele zorgverlening die de zorgtaken tijdelijk overnemen, dagopvang voor de zorgvrager, kortdurend verblijf van de zorgvrager, het inzetten van vrijwilligers, telefoon en online ondersteuning, vakantie voor mantelzorgers, of het logeren in een accommodatie van een instelling of in een logeergezin. Respijtzorg heeft als doel het tijdelijk ontlasten van de mantelzorger of zijn omgeving, of om ontsporing van de situatie te voorkomen.

• 3. De (jonge) mantelzorger kan voor (specialistische) vragen en ondersteuning op het gebied van mantelzorg terecht bij het sociaal team van de gemeente Bronckhorst.

5.3.2 Mantelzorgwaardering

• 1. De gemeente waardeert de inzet van mantelzorgers. Daarom biedt de gemeente jaarlijks een mantelzorgwaardering aan die kan worden aangevraagd door de zorgvrager. Het doel van de mantelzorgwaardering is om een blijk van waardering te geven aan mantelzorgers. De hoogte van de mantelzorgwaardering is opgenomen in het financieel besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Bronckhorst. Voorwaarde is dat de zorgvrager in de gemeente Bronckhorst woont.

• 2. Een inwoner die mantelzorger is kan jaarlijks deelnemen aan een mantelzorgverwendag. Dit is een dag rondom de Dag van de Mantelzorg om mantelzorgers te waarderen en in het zonnetje te zetten.

6.3.1 Bijzondere regeling voor weekend- en vakantievervoer

• 1. De gemeente ondersteunt bij vervoer voor een kind dat speciaal onderwijs volgt en daarom in een internaat of pleeggezin verblijft, voor:

  • a.

    het weekendvervoer van hun kind van het internaat of pleeggezin naar de woning van de ouders en terug, behalve als de weekenden vallen in een schoolvakantie. De schoolvakantie moet in de schoolgids van de school worden genoemd.

  • b.

    het vakantievervoer van hun kind van het internaat of pleeggezin naar de woning van de ouders en terug, eenmaal per schoolvakantie van 2 dagen of meer. De schoolvakantie moet in de schoolgids van de school worden genoemd.

• 2. De regels uit dit hoofdstuk gelden ook voor het weekend- en vakantievervoer behalve artikel 6.4 lid 4, onderdeel a.

7.1.1 Wat wil de gemeente

• 1. De gemeente vindt het belangrijk dat inwoners met een laag inkomen en zonder financiële buffer hun noodzakelijke bestaanskosten kunnen betalen. De inwoner heeft een financiële buffer, als zijn vermogen hoger is dan de toepasselijke vermogensgrens uit de Participatiewet. Is het vermogen hoger dan die grens, dan kan de inwoner geen financiële ondersteuning van de gemeente krijgen.

• 2. De gemeente biedt inwoners die moeite hebben om rond te komen of schulden hebben ondersteuning aan. Het doel van die ondersteuning is dat inwoners blijvend een gezonde financiële huishouding krijgen.

• 3. De gemeente werkt bij het voorkomen en bestrijden van armoede en schulden zoveel mogelijk samen met andere organisaties. De gemeente stimuleert initiatieven van inwoners om armoede te bestrijden en schulden tegen te gaan.

• 4. De gemeente zet zich ervoor in, dat inwoners met een inkomen net boven de bijstandsnorm voldoende ondersteund worden.

• 5. De gemeente zorgt ervoor, dat voorzieningen op een eenvoudige manier aangevraagd kunnen worden, als ze voor een bepaalde periode zijn verstrekt.

7.2.1 Vangnet

• 1. De gemeente biedt bijzondere bijstand aan als een financieel vangnet. Bijzondere bijstand is bedoeld voor inwoners met een laag inkomen en zonder financiële buffer, die extra noodzakelijke uitgaven niet kunnen betalen. Dat zijn onverwachte uitgaven die niet uit het maandelijkse inkomen kunnen worden betaald door bijzondere omstandigheden.

• 2. De gemeente beoordeelt een aanvraag voor bijzondere bijstand vanuit de kernwaarden en de doelen van het gemeentelijk beleidskader sociaal domein.

• 3. De gemeente heeft beleidsregels over bijzondere bijstand. Daarin is geregeld wanneer de inwoner in aanmerking kan komen voor bijzondere bijstand en hoe de hoogte wordt vastgesteld.

7.3.2 Hoogte van de toeslag

• 1. De inkomenstoeslag bedraagt per kalenderjaar 40% van de voor die persoon geldende bijstandsnorm.

• 2. Voor gehuwden en samenwonenden geldt het volgende: als de partner geen recht heeft op inkomenstoeslag, krijgt de ander het bedrag voor een alleenstaande of alleenstaande ouder. Het gaat om situaties, waarbij de partner uitgesloten is van de inkomenstoeslag op grond van artikel 11 en 13, eerste lid, van de Participatiewet.

7.4.3 Reikwijdte en voorwaarden

• 1. Er bestaat recht op een vergoeding vanuit deze paragraaf als de aanvrager tot de doelgroep behoort en voldoet aan de voorwaarden die voor de betreffende regeling geldt.

• 2. Het recht op vergoedingen wordt vastgesteld voor het gehele kalenderjaar. Dit recht kan enkel ten gunste van de aanvrager wijzigen, indien zich wijzigingen voordoen in de huishoudsamenstelling of in het inkomen van de aanvrager.

• 3. Het inkomen wordt vastgesteld op basis van het gemiddelde inkomen van drie aaneengesloten maanden voorafgaand aan de aanvraag.

• 4. In afwijking van het vierde lid wordt het inkomen van een uitkeringsgerechtigde vastgesteld aan de hand van de meest recente uitkeringsspecificatie.

• 5. Vergoedingen worden verstrekt in natura.

• 6. Bij een vergoeding mag altijd worden bijbetaald. Het betreft dan een tegemoetkoming in de kosten.

7.4.4 Soorten vergoedingen

• 1. Inwoners kunnen de volgende producten aanvragen:

  • a.

    Het Kindpakket, bestaande uit:

    • i.

      een Cadeaukaart met een vrij te besteden budget bij aangesloten winkels in gemeente Bronckhorst;

    • ii.

      een laptop voor de middelbare school;

    • iii.

      een tegemoetkoming in de kosten voor een mobiele telefoon voor kinderen op de middelbare school;

    • iv.

      een tegemoetkoming in de kosten voor een fiets voor kinderen op de middelbare school.

  • b.

    Meedoen voor volwassenen.

• 2. De producten worden als budget of in natura verstrekt.

7.4.4.1 Kindpakket: de Cadeaukaart

• 1. Ouder/ verzorgers kunnen een Cadeaukaart voor kinderen aanvragen dat besteed kan worden aan producten en activiteiten die bijdragen aan de kernwaarden van deze verordening.

• 2. Het maximale tegoed dat per kind op de Cadeaukaart per periode toegekend kan worden is:

  • a.

    € 200,- voor kinderen die op de peildatum jonger dan 4 jaar zijn;

  • b.

    € 300,- voor kinderen die op de peildatum 4 jaar of ouder zijn maar jonger dan 12 jaar;

  • c.

    € 400,- voor kinderen die op de peildatum 12 jaar of ouder zijn maar jonger dan 18 jaar.

• 3. Het is een persoonlijke vergoeding welke voor elk lid van het huishouden toegekend kan worden.

• 4. De vergoeding vervalt aan het einde van drie opeenvolgende kalenderjaren. Ook als het inkomen of vermogen stijgt boven de norm zoals bepaald in artikel 2.

7.4.4.2 Kindpakket: Laptop middelbare school

• 1. Ouders/ verzorgers kunnen een vergoeding voor de kosten van de aanschaf van een laptop of tablet die door middelbare scholen als noodzakelijk wordt geacht aanvragen.

• 2. Er kan een vergoeding van een laptop of tablet worden aangevraagd voor een kind dat op de peildatum 12 jaar of ouder is maar jonger dan 18 jaar.

• 3. De vergoeding voor een laptop of tablet kan éénmalig worden aangevraagd per kind.

• 4. Het maximale bedrag waarvoor de aanvrager een vergoeding kan aanvragen is voor een laptop of tablet € 400,-, tenzij de aanvrager kan aantonen dat de school een laptop of tablet verplicht stelt die duurder is dan € 400,-, dan kan er een vergoeding voor maximaal € 750,- worden toegekend.

• 5. De vergoeding voor een laptop of tablet voor de middelbare school wordt toegekend per kind ongeacht het aantal kinderen in het huishouden.

7.4.4.3 Kindpakket: Mobiele telefoon middelbare school

• 1. Ouders/ verzorgers kunnen een vergoeding voor de kosten van de aanschaf van een mobiele telefoon aanvragen.

• 2. Er kan een vergoeding voor de kosten van de aanschaf van een mobiele telefoon aangevraagd voor een kind dat op de peildatum 12 jaar of ouder is maar jonger dan 18 jaar.

• 3. De vergoeding voor een mobiele telefoon kan éénmalig worden aangevraagd per kind.

• 4. Het maximale bedrag waarvoor de aanvrager een vergoeding kan aanvragen is voor een mobiele telefoon € 200,-.

• 5. De vergoeding voor een mobiele telefoon wordt toegekend per kind ongeacht het aantal kinderen in het huishouden.

7.4.4.4 Kindpakket: Fiets middelbare school

• 1. Ouders/ verzorgers kunnen een vergoeding voor de kosten van de aanschaf van een fiets aanvragen.

• 2. Er kan een vergoeding voor de kosten van de aanschaf van een fiets worden aangevraagd voor een kind dat op de peildatum 12 jaar of ouder is maar jonger dan 18 jaar.

• 3. De vergoeding voor een fiets kan éénmalig worden aangevraagd per kind.

• 4. Het maximale bedrag waarvoor de aanvrager een vergoeding kan aanvragen is voor een fiets € 250,-.

• 5. De vergoeding voor een fiets wordt toegekend per kind ongeacht het aantal kinderen in het huishouden.

7.4.4.5 Meedoen voor volwassenen

• 1. Inwoners kunnen een Cadeaukaart aanvragen dat besteed kan worden aan producten en activiteiten die bijdragen aan de kernwaarden van deze verordening.

• 2. Om in aanmerking te komen voor een Cadeaukaart dient de aanvrager op de peildatum 18 jaar of ouder te zijn.

• 3. Het maximale tegoed dat een aanvrager per periode toegekend kan worden kan krijgen is € 75,-.

• 4. Het is een persoonlijke vergoeding welke voor elk lid van het huishouden toegekend kan worden dat voldoet aan de voorwaarden gesteld in lid 2.

• 5. De vergoeding vervalt aan het einde van drie opeenvolgende kalenderjaren. Ook als het inkomen stijgt boven de norm zoals bepaald in artikel 2.

7.4.5 Aanvraag en beschikking

• 1. Inwoners kunnen het Kindpakket of de regeling “Meedoen voor volwassenen” aanvragen op de website www.bronckhorst.nl. Zij kunnen een papieren aanvraag indienen als een digitale aanvraag niet mogelijk is.

• 2. Inwoners ontvangen via een beschikking het besluit op de aanvraag.

• 3. Aanvragen voor de regelingen uit deze paragraaf kunnen worden ingediend van 1 januari tot en met 15 december van het betreffende kalenderjaar.

• 4. Indien de aanvrager voldoet aan de gestelde voorwaarden, dan wordt vastgesteld op welke vergoedingen de aanvrager recht heeft gedurende het gehele kalenderjaar.

7.5.1 Samenwerking en toegang.

• 1. De gemeente werkt samen met andere organisatie om te voorkomen dat inwoners risicovolle schulden krijgen.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners op een eenvoudige manier om ondersteuning kunnen vragen.

• 3. De gemeente informeert inwoners over de ondersteuning die zij kan aanbieden.

• 4. De gemeente benadert inwoners actief, zodra andere organisaties schulden van deze inwoners melden bij de gemeente.

7.5.3 Besluit

• 1. De beschikking tot schuldhulpverlening of de afwijzing ervan, bedoeld in artikel 4a, eerste lid, van de Wgs, wordt genomen binnen een termijn van 8 weken na de dag waarop het eerste gesprek, bedoeld in artikel 4, eerste lid, van de Wgs, heeft plaatsgevonden.

8.3.1 Voorwaarden - algemeen

• 1. De inwoner kan kiezen voor een Pgb, als hij in aanmerking komt voor ondersteuning -op-maat op grond van de Wmo of Jeugdwet. Het moet wel duidelijk zijn dat de inwoner voldoet aan de volgende voorwaarden:

  • a.

    De inwoner kan voldoende voor zijn eigen belangen opkomen. Daardoor kan hij de taken die bij het Pgb horen op een verantwoorde en onafhankelijke manier uitvoeren. Dat betekent dat degene die het Pgb beheert alle aan het Pgb verbonden taken, ook benoemen en ontslaan van de hulpverlener en het geven van opdrachten aan de hulpverlener kan uitvoeren. Eventueel met ondersteuning van iemand uit het sociale netwerk, of met iemand die hem vertegenwoordigt.

  • b.

    De inwoner maakt duidelijk waarom hij een Pgb wil ontvangen. Gaat het om jeugdhulp, dan moet de inwoner motiveren waarom ondersteuning -op-maat door een aanbieder van de gemeente, niet passend is.

  • c.

    De ondersteuning die de inwoner met het Pgb wil betalen, is van goede kwaliteit. De ondersteuning moet veilig en doelmatig zijn en op de inwoner gericht. Dit moet duidelijk worden uit het Pgb-plan van de inwoner.

• 2. De gemeente kan een Pgb in elk geval weigeren in de volgende situaties:

  • a.

    Het gaat om een Pgb voor ondersteuning en de inwoner kan het Pgb niet zelf beheren en wil het Pgb laten beheren door de hulpverlener. Uitzondering: ouders die jeugdhulp geven aan een eigen kind kunnen wel een Pgb beheren voor die jeugdhulp.

  • b.

    De gemeente heeft eerder ondersteuning -op-maat of een Pgb toegekend, en dit besluit is herzien of ingetrokken.

  • c.

    De inwoner vraagt (met terugwerkende kracht) een Pgb voor kosten die al zijn gemaakt, voordat de aanvraag is gedaan.

  • d.

    De gemeente kan niet meer nagaan of het nodig was om die kosten te maken.

  • e.

    De kosten van een Pgb zijn voor de gemeente hoger dan de kostprijs voor Zorg in Natura. Het Pgb kan dan geweigerd worden voor zover de kosten hoger zijn.

• 3. Het Pgb is bedoeld voor ondersteuning, maar kan niet aan alle kosten die daarmee te maken hebben worden besteed. Het Pgb kan niet besteed worden aan:

  • a.

    Kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;

  • b.

    Het voeren van een Pgb-administratie;

  • c.

    Ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een Pgb-administratie;

  • d.

    Kosten voor een feestdagenuitkering aan de hulpverlener(s).

8.3.2 Professionele of niet-professionele hulp

• 1. Bij het vaststellen van de hoogte van het Pgb, wordt onderscheid gemaakt tussen professionele en niet-professionele hulp

• 2. Van professionele hulp is sprake als de hulp verleend wordt door onderstaande personen, met uitzondering van bloed-of aanverwanten in de 1e of 2e graad van de inwoner:

  • a.

    Iemand die in dienst is van een instelling die bedrijfsmatig de hulp verleent en ingeschreven staat in het Handelsregister (artikel 5 Handelsregisterwet 2007), of

  • b.

    Iemand die als zelfstandige zonder personeel beroepsmatig de hulp verleent en ingeschreven staat in het Handelsregister (artikel 5 Handelsregisterwet 2007).

• 3. De inwoner mag het Pgb besteden aan hulp die wordt gegeven door een professionele hulpverlener, als deze persoon voldoet aan de volgende voorwaarden. Deze persoon:

  • a.

    moet de diploma’s hebben die nodig zijn om de hulp te kunnen geven;

  • b.

    moet op verzoek van de gemeente, een ‘verklaring omtrent gedrag natuurlijke personen (VOG)’; specifiek screeningsprofiel 45, ‘Gezondheidszorg en welzijn van mens en dier’ overleggen. De verklaring mag niet ouder zijn dan 3 maanden, voorafgaand aan de datum van de aanvraag.

  • c.

    moet als hij jeugdhulp biedt, aantonen dat hij de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling gebruikt en dat hij SKJ of BIG geregistreerd is.

• 4. Van niet-professionele hulp is sprake als:

  • a.

    de hulp die geboden wordt door personen, al dan niet uit het sociaal netwerk, die niet voldoen aan de criteria als genoemd in lid 2;

  • b.

    de hulp die wordt geboden door personen die voldoen aan de criteria als genoemd in lid 2, maar bloed- of aanverwanten in de 1e of 2e graad zijn van de inwoner.

• 5. De inwoner mag het Pgb besteden aan hulp die wordt gegeven door een niet-professionele hulpverlener, als deze persoon voldoet aan de volgende voorwaarden. Deze persoon:

  • a.

    heeft aannemelijk gemaakt dat de hulp niet tot overbelasting leidt en dat hij kwalitatief goede hulp kan bieden, en

  • b.

    moet op verzoek van de gemeente, een ‘verklaring omtrent gedrag natuurlijke personen (VOG)’, specifiek screeningsprofiel 45, ‘Gezondheidszorg en welzijn van mens en dier’ overleggen. De verklaring mag niet ouder zijn dan 3 maanden voor de datum van de aanvraag.

8.3.3 Hoogte en tarief Pgb

• 1. De gemeente stelt de hoogte van het Pgb voor een product vast aan de hand van en tot het maximum van de kostprijs van de in de situatie van de inwoner goedkoopst compenserende hulp in natura en het Pgb is toereikend voor de aanschaf van het product bij minimaal 1 aanbieder.

• 2. De gemeente houdt bij het vaststellen van de hoogte van het Pgb voor een product rekening met de levensduur van het product en met de kosten voor onderhoud en verzekering. Met uitzondering van een woonvoorziening, de inwoner is hierbij zelf verantwoordelijk voor de verzekering van het product.

• 3. De gemeente kan de hoogte van het Pgb voor een product vaststellen op basis van een offerte van de aanbieder uit het goedgekeurde Pgb-plan en/of een door de gemeente opgevraagde offerte. De gemeente stelt de hoogte van het Pgb vast op het bedrag van de laagste offerte.

• 4. De hoogte van het Pgb voor professionele hulp is gelijk aan het laagst geoffreerde tarief op dienstverleningsniveau binnen de aanbesteding van zorg in natura voor Wmo en Jeugdwet.

• 5. De hoogte van het Pgb voor niet-professionele hulp voor ondersteuning in het kader van de Jeugdwet met uitzondering van logeren, en voor Wmo Integrale Ondersteuning, met uitzondering van de ondersteuning individueel (Wmo) en logeren, is gelijk aan het wettelijk minimum (uur)loon. Het gaat om het uurloon bij een 36-urige werkweek per 1 januari van het jaar waarin het Pgb wordt verstrekt, inclusief vakantiegeld, vakantie-uren en sociale lasten.

• 6. De hoogte van het Pgb voor niet-professionele hulp voor huishoudelijke ondersteuning (Wmo) is gelijk aan het uurloon van de hoogste periodiek behorende bij hulp bij het huishouden van de voor de betreffende periode geldende cao VVT, te vermeerderen met vakantietoeslag en de tegenwaarde van de verlofuren.

• 7. De hoogte van het Pgb voor niet-professionele hulp voor Integrale Ondersteuning (ondersteuning individueel Wmo) is gelijk aan het uurloon van de hoogste periodiek behorende bij FWG 30 van de voor de betreffende periode geldende cao VVT, te vermeerderen met vakantietoeslag en de tegenwaarde van de verlofuren.

• 8. Voor logeren uitgevoerd door niet-professionele hulp (hulp uit sociaal netwerk) bedraagt de tegemoetkoming maximaal € 150,- per kalendermaand, tenzij op basis van het Pgb-plan van de inwoner kan worden volstaan met een lagere tegemoetkoming. De inwoner dient een “Verklaring hulp uit het sociaal netwerk” in te vullen en in te dienen bij de gemeente die deze doorstuurt naar de Sociale Verzekeringsbank.

8.3.4 Verantwoording Pgb

• 1. De gemeente kan de inwoner vragen om duidelijk te maken hoe het Pgb is besteed en welke resultaten de ondersteuning voor de inwoner heeft gehad. De inwoner is verplicht die informatie te geven. De gemeente kan daarvoor een formulier vaststellen dat de inwoner moet gebruiken.

• 2. Als de inwoner ondersteuning -op-maat in de vorm van een Pgb krijgt, wordt alleen de ondersteuning uitbetaald die feitelijk geleverd is.

9.1.1 De rol van de gemeente

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Gemeentewet, Awb)

• 1. De gemeente zoekt samen met de inwoner naar een oplossing voor zijn probleem. Gemeente en inwoner gaan daarbij op een respectvolle manier met elkaar om. De gemeente zorgt voor het volgende:

  • a.

    Voor de inwoner is het duidelijk wie er namens de gemeente contact met hem onderhoudt. De gemeente houdt het aantal contactpersonen zo beperkt mogelijk.

  • b.

    De inwoner heeft, om zijn probleem te bespreken, altijd recht op een gesprek met een medewerker. Dat gesprek kan op het gemeentehuis, thuis bij de inwoner of digitaal/telefonisch zijn.

  • c.

    De gemeente helpt de inwoner om zijn probleem bij een andere organisatie te bespreken, als het bieden van ondersteuning bij dit probleem een taak is voor die organisatie.

  • d.

    De website van de gemeente is voldoende toegankelijk en voldoet aan erkende kwaliteitseisen.

  • e.

    De gemeente hanteert eenvoudige aanvraagformulieren. Daarmee kan de inwoner een uitkering of voorziening aanvragen. Het is voor de inwoner duidelijk waar die aanvraagformulieren verkrijgbaar zijn.

  • f.

    De gemeente informeert de inwoner over procedures die worden gevolgd. De gemeente zorgt ervoor dat deze procedures zo eenvoudig mogelijk zijn.

  • g.

    De gemeente respecteert de privacy van de inwoner. De gemeente maakt binnen de wettelijke mogelijkheden gebruik van gegevens die al binnen de gemeente aanwezig zijn. De gemeente vraagt alleen gegevens die nodig zijn voor het beoordelen van de ondersteuning

  • h.

    De gemeente wijst de inwoner op onafhankelijke cliëntondersteuning.

• 2. De gemeente reageert op een professionele manier bij ontoelaatbaar gedrag van de inwoner. De gemeente zorgt voor het volgende:

  • a.

    De inwoner wordt op tijd geïnformeerd over:

    • •

      Zijn rechten en plichten;

    • •

      Wat er van hem wordt verwacht;

    • •

      Welke gedrag ontoelaatbaar is;

    • •

      Wat de reactie van de gemeente is op ontoelaatbaar gedrag en

    • •

      Waarom de gemeente tegen het ontoelaatbare gedrag optreedt.

  • b.

    De gemeente geeft de inwoner de kans om zijn mening te geven vóórdat de gemeente beslist om op het gedrag van de inwoner te reageren door een maatregel te nemen.

  • c.

    De reactie van de gemeente op ontoelaatbaar gedrag past bij:

    • •

      De ernst van het gedrag’;

    • •

      De mate waarin dat de inwoner het toegerekend kan worden; en

    • •

      De persoonlijke situatie van de inwoner.

  • d.

    De gemeente stuurt de inwoner een brief met daarin duidelijk vermeld wat de gemeente gaat doen als reactie op het gedrag, wat dit precies betekent voor de inwoner en wat de inwoner daartegen kan doen. De gemeente maakt de inwoner ook duidelijk op welke manier hij het gedrag kan aanpassen, zodat de relatie hersteld wordt en de gemeente eventueel de dienstverlening zal voortzetten (als die is stopgezet).

9.1.2 De rol van de inwoner

• 1. De inwoner is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor het oplossen van zijn probleem. De gemeente vult de mogelijkheden van de inwoner en zijn sociale netwerk aan als dat nodig is. De inwoner zorgt voor het volgende:

  • a.

    De inwoner gaat eerst na welke mogelijkheden hij zelf heeft om zijn probleem op te lossen.

  • b.

    Als de gemeente ondersteuning verleent werkt de inwoner mee aan de oplossing van zijn probleem. De inwoner doet wat nodig is om de ondersteuning van de gemeente tot een minimum te beperken.

  • c.

    De inwoner zorgt ervoor dat de ondersteuning van de gemeente niet langer duurt dan nodig is.

• 2. De inwoner werkt mee zodat snel duidelijk is op welke manier zijn probleem zo snel mogelijk kan worden opgelost. Dat betekent het volgende:

  • a.

    De inwoner informeert de gemeente zo snel en zo volledig mogelijk over alles wat van belang is voor het beoordelen van de vraag om ondersteuning en over de persoonlijke situatie van de inwoner. Dit geldt ook als de ondersteuning al is toegekend.

  • b.

    De inwoner houdt zich aan termijnen die de gemeente heeft gesteld. De gemeente geeft duidelijk aan hoeveel tijd de inwoner heeft om alle informatie aan te leveren.

  • c.

    De inwoner brengt de gemeente zo snel mogelijk op de hoogte van veranderingen in zijn situatie.

9.2.1 Wanneer wordt de uitkering verlaagd? (PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering als dat volgens de regels van de wet en deze verordening past bij de houding of het gedrag van de inwoner.

• 2. Voordat een uitkering wordt verlaagd, geeft de gemeente de inwoner de kans om zijn mening te geven. De inwoner kan dat schriftelijk of mondeling doen.

• 3. Wanneer de gemeente besluit om de uitkering te verlagen, houdt de gemeente rekening met:

  • a.

    De ernst van het gedrag;

  • b.

    De mate waarin de inwoner het gedrag verweten kan worden; en

  • c.

    De persoonlijke situatie van de inwoner.

9.2.5 Berekening verlaging

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De uitkering wordt verlaagd met een percentage van de uitkeringsnorm.

• 2. De uitkeringsnorm is de uitkering die de inwoner in zijn situatie maximaal kan krijgen. Krijgt de inwoner bijstand, dan gaat het om de bijstandsnorm. Krijgt de inwoner een IOAW- of IOAZ- uitkering, dan is het de grondslag uit de IOAW of IOAZ. Hieronder staat met welk percentage de uitkeringsnorm verlaagd wordt.

• 3. De verlaging wordt berekend over de uitkeringsnorm die geldt in de maand(en), waarin de verlaging wordt toegepast.

9.2.6 Niet nakomen wettelijke (geüniformeerde) arbeidsverplichtingen (Pw, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 100% van de uitkeringsnorm, als de inwoner een verplichting uit artikel 18, vierde lid, aanhef en onderdeel b, f, of g, van de Participatiewet, niet nakomt. Het gaat om bijzondere verplichtingen in verband met werk. De verlaging kan over 2 maanden worden uitgesmeerd. Dit doet de gemeente alleen als dit past bij bijzondere omstandigheden van de inwoner. De bijstandsuitkering wordt dan 2 maanden achter elkaar met 50% van de uitkeringsnorm verlaagd.

• 2. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 100% van de uitkeringsnorm, als de inwoner een verplichting uit artikel 18, vierde lid, aanhef en onderdeel a, c, d, e, of h, van de Participatiewet, niet nakomt. Het gaat om bijzondere verplichtingen in verband met werk.

• 3. Voor artikel 18, vierde lid, aanhef en onderdeel c, d, e, of h, van de Participatiewet kan de verlaging over 3 maanden worden uitgesmeerd. Dit doet de gemeente alleen als dit past bij bijzondere omstandigheden van de inwoner. De bijstandsuitkering wordt dan 3 maanden achter elkaar met 33,3% van de uitkeringsnorm verlaagd.

• 4. Gaat het om een verplichting uit artikel 18, vierde lid, aanhef en onderdeel a, van de Participatiewet, dan wordt de verlaging niet uitgesmeerd over meerdere maanden.

9.2.7 Niet nakomen andere verplichtingen in verband met werk en tegenprestatie

(PW,IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 25% van de uitkeringsnorm, als de inwoner:

  • a.

    Jonger is dan 27 jaar en niet of niet voldoende meewerkt aan het opstellen, uitvoeren of evalueren van een plan van aanpak als bedoeld in artikel 44a Participatiewet, of;

  • b.

    Niet of niet voldoende meewerkt aan het afleggen van een taaltoets uit artikel 18b van de Participatiewet;

  • c.

    Niet of niet voldoende een opgedragen tegenprestatie uitvoert: of

  • d.

    Alleenstaande ouder is en niet wil meewerken aan activiteiten om dichter bij werk te komen. De gemeente heeft daarom de ontheffing van de arbeidsplicht uit artikel 9a, eerste lid, van de Participatiewet ingetrokken.

• 2. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering en maand met 40% van de uitkeringsnorm, als de inwoner niet voldoende probeert werk te vinden.

• 3. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 25% van de uitkeringsnorm als de inwoner:

  • a.

    Niet of niet voldoende gebruikmaakt van een aangeboden voorziening. Dit gedrag heeft er niet toe geleid dat de voorziening niet doorging of te vroeg moest worden beëindigd;

  • b.

    Niet of niet voldoende meewerkt aan een onderzoek naar de mogelijkheden om te werken;

  • c.

    Niet of niet voldoende meewerkt aan het opstellen, uitvoeren of evalueren van een plan van aanpak waarin de stappen richting werk worden vastgelegd;

  • d.

    Door zijn houding of gedrag moeilijker aan het werk komt;

  • e.

    Niet of niet voldoende een door de gemeente opgedragen tegenprestatie uitvoert; of

  • f.

    Alleenstaande ouder is en niet wil meewerken aan activiteiten om dichter bij werk te komen. De gemeente heeft daarom de ontheffing van de arbeidsplicht uit artikel 9a, eerste lid, van de Participatiewet, ingetrokken.

• 4. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 50% van de uitkeringsnorm, als de inwoner:

  • a.

    Niet voldoende probeert werk te vinden;

  • b.

    Aangeboden werk niet accepteert;

  • c.

    Door eigen schuld ontslagen wordt of ontslag neem; of

  • d.

    Niet of niet voldoende gebruikmaakt van een door de gemeente aangeboden voorziening.

• 5. De gemeente kan besluiten de uitkering niet te verlagen, als het de eerste keer is dat de inwoner zich niet aan de verplichtingen van dit artikel houdt.

9.2.8 Te weinig besef van verantwoordelijkheid

(PW.Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering van een inwoner die zich te weinig beseft dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen levensonderhoud. Door dat gedrag heeft de inwoner meer of langer een uitkering nodig, dan als de inwoner zich verantwoordelijk had gedragen. De gemeente is daardoor benadeeld. De verlaging hangt af van het bedrag dat de gemeente meer heeft uitbetaald dan nodig was (benadelingsbedrag).

• 2. De verlaging duurt een maand en is:

  • a.

    10% van de uitkeringsnorm, bij een benadelingsbedrag tot € 1.000, -;

  • b.

    20% van de uitkeringsnorm, bij een benadelingsbedrag vanaf € 1.000,- tot € 2.000, -;

  • c.

    40% van de uitkeringsnorm, bij een benadelingsbedrag vanaf € 2.000.- tot € 4.000,-;

  • d.

    100% van de uitkeringsnorm, bij een benadelingsbedrag vanaf € 4.000, -.

9.2.10 Niet nakomen van andere verplichtingen (PW,Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering en maand, als de inwoner een opgelegde verplichting uit artikel 55 of 57 van de Participatiewet niet of niet voldoende nakomt. Het gaat om een verplichting die hieronder wordt genoemd. De verlaging is:

  • a.

    25% van de uitkeringsnorm, als het gaat om verplichtingen die gericht zijn op het krijgen van werk;

  • b.

    25% van de uitkeringsnorm, als het gaat om een verplichting in verband met bijstand die in een bepaalde vorm (bijvoorbeeld in natura) of voor een specifiek doel wordt verstrekt;

  • c.

    40% van de uitkeringsnorm, als het gaat om een verplichting die is gericht op vermindering van de bijstand;

  • d.

    100% van de uitkeringsnorm, als het gaat om een verplichting die is gericht op beëindiging van de bijstand.

• 2. De gemeente kan besluiten de bijstandsuitkering niet te verlagen als het de eerste keer is dat de inwoner de verplichting uit het eerste lid, onder a, niet nakomt, wanneer;

  • a.

    elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt;

  • b.

    het college oordeelt dat er sprake is van dringende redenen om af te zien van een verlaging.

9.2.11 Samenloop van gedragingen

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. Gedrag waardoor de inwoner meerdere verplichtingen als bedoeld in deze paragraaf niet nakomt, leidt tot 1 verlaging. De uitkering wordt dan verlaagd met het meest gunstige percentage dat voor het niet nakomen van 1 van de verplichtingen geldt.

• 2. Als er sprake is van meerdere gedragingen die ertoe leiden dat meerdere verplichtingen uit deze paragraaf niet worden nagekomen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke verlaging opgelegd. Deze verlagingen worden gelijktijdig opgelegd. De gemeente stelt de verlaging naar beneden bij, als de gedragingen nauw met elkaar samenhangen en de totale verlaging niet meer in verhouding staat tot de ernst van de gedragingen.

9.2.12 Herhaling (Recidive)

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De duur van de verlaging wordt verdubbeld als de inwoner zich binnen 12 maanden na het verlagingsbesluit opnieuw zo gedraagt dat de uitkering wordt verlaagd. De duur wordt ook verdubbeld als de gemeente eerder alleen een waarschuwing heeft gegeven. Het moet dan gaan om een gedraging die kan leiden tot eenzelfde of grotere verlaging dan bij de eerdere gedraging.

• 2. Een herhaalde verlaging op grond van artikel 9.2.6 kan maximaal 3 maanden duren.

• 3. Het bedrag van de verlaging wordt verdubbeld, als de uitkering van de inwoner is verlaagd vanwege ontoelaatbaar gedrag en de inwoner binnen 12 maanden na het verlagingsbesluit zich opnieuw ontoelaatbaar gedraagt.

9.4.1 Beëindiging ondersteuning

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Gemeentewet)

• 1. De gemeente kan de geboden ondersteuning geheel of gedeeltelijk beëindigen als dat in de wet of in deze verordening is aangegeven. Deze kan in ieder geval worden beëindigd vanaf het moment dat:

  • a.

    De ondersteuning niet langer passend of nodig is;

  • b.

    De inwoner zich niet houdt aan voorwaarden en verplichtingen die aan de ondersteuning zijn verbonden;

  • c.

    De gemeente niet langer kan beoordelen of de inwoner in aanmerking komt voor de ondersteuning, omdat de inwoner onvoldoende of onjuiste informatie geeft, of onvoldoende meewerkt aan een onderzoek naar het recht op de ondersteuning;

  • d.

    De ondersteuning is verstrekt op grond van onjuiste of onvolledige gegevens van de inwoner;

  • e.

    De ondersteuning voor een ander doel wordt gebruikt dan bedoeld: of

  • f.

    Het gemeentelijk beleid wordt gewijzigd, en de inwoner daarom niet meer in aanmerking komt voor ondersteuning. De gemeente houdt wel rekening met een redelijke overgangsperiode.

• 2. De ondersteuning kan met terugwerkende kracht worden beëindigd (ingetrokken). De gemeente trekt dan het toekenningsbesluit in.

• 3. De gemeente kan een besluit om een Pgb toe te kennen intrekken als de inwoner het Pgb niet binnen zes maanden na toekenning heeft gebruikt om de voorziening te betalen waarvoor het Pgb is bestemd, tenzij:

  • a.

    De gemeente een langere termijn heeft bepaald, of

  • b.

    De inwoner niet te verwijten is dat hij het Pgb niet binnen die termijn heeft gebruikt.

9.4.2 Terugvordering en verrekening ondersteuning en/of voorziening

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Llv Gemeentewet)

• 1. De gemeente kan de ondersteuning, of de waarde daarvan, van de inwoner terugvorderen. Dat kan de gemeente doen vanaf het moment waarop is voldaan aan één van de intrekkingsgronden die genoemd worden in artikel 9.4.1.

• 2. Wmo-voorzieningen kunnen alleen worden teruggevorderd als die voorzieningen zijn ingetrokken omdat de inwoner opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens aan de gemeente heeft verstrekt.

• 3. De gemeente kan een vordering op de inwoner verrekenen met een vordering die de inwoner op de gemeente krijgt.

9.5.1 Controle

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente controleert minimaal één keer per jaar of de inwoner die een uitkering of ondersteuning van de gemeente ontvangt, recht heeft op een uitkering of ondersteuning. De gemeente kan daarvoor gebruik maken van:

  • a.

    Huisbezoeken: medewerkers van de gemeente gaan langs bij de inwoner en kijken in en om de woning. De gemeente kan een huisbezoek aankondigen, maar dat hoeft niet. Het huisbezoek vindt alleen plaats met toestemming van, en samen met de inwoner;

  • b.

    Waarnemingen: medewerkers van de gemeente verzamelen gegevens over de inwoner zonder dat de inwoner hierover vooraf is geïnformeerd. Dat verzamelen gebeurt bijvoorbeeld door buurtonderzoek;

  • c.

    Bestandsvergelijkingen: de gemeente vergelijkt de gegevens van de inwoner met de gegevens die bekend zijn over deze inwoner bij andere organisaties, zoals bij het UWV, de Belastingdienst en andere gemeenten;

  • d.

    Signalen en tips van organisaties of particulieren;

  • e.

    Andere onderzoeksmethoden.

• 2. Het controleren van voorzieningen is ook bedoeld om de kwaliteit van de voorziening te beoordelen en om te kijken of de ondersteuning op de juiste manier wordt gebruikt.

• 3. De gemeente leeft de regels na die horen bij het onderzoek naar rechtmatig gebruik van voorzieningen en uitkeringen.

• 4. Bij beëindiging van de uitkering of ondersteuning op verzoek van de inwoner, informeert de gemeente wat de reden is van de beëindiging. De gemeente gaat ook na of de uitkering of voorziening tot de einddatum terecht is verstrekt.

9.5.3 Privacy bij controle op fraude

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente werkt met een protocol voor het afleggen van een huisbezoek bij een inwoner die en uitkering ontvangt. Dit protocol moet ervoor zorgen dat er geen ongeoorloofde inbreuk op het privéleven van inwoners plaatsvindt. De inwoner kan dit protocol inzien bij de gemeente.

• 2. Bij het uitvoeren van onderzoek zorgt de gemeente ervoor dat inbreuk op het privéleven, niet verder gaat dan wat noodzakelijk, passend en wettelijk toegestaan is. De gemeente kiest de onderzoeksvorm die voor de inwoner het minst belastend is.

10.3.1 Samenstelling en werkwijze

• 1. De participatieraad bestaat uit minimaal 7 en maximaal 13 personen.

• 2. De participatieraad komt minimaal 10 keer per jaar bij elkaar.

• 3. De leden worden door de participatieraad voorgedragen en worden benoemd door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Bronckhorst voor een periode van 4 jaar. Leden kunnen maximaal 1 keer worden herbenoemd voor een tweede periode van 4 jaar.

• 4. De participatieraad benoemd uit zijn midden een voorzitter en secretaris.

• 5. De leden van de participatieraad hebben kennis en ervaring met het werkterrein van het sociaal domein.

• 6. Jaarlijks wordt door de verantwoordelijk portefeuillehouder en de participatieraad geëvalueerd over de werkzaamheden en werkwijze van de participatieraad.

• 7. De gemeente zorgt voor goede ondersteuning van de participatieraad, bijvoorbeeld door:

  • a.

    De inzet van een medewerker van de gemeente voor de administratieve en organisatorische ondersteuning van de participatieraad;

  • b.

    Geschikte vergaderruimte;

  • c.

    Voldoende informatie over plannen voor nieuw beleid;

  • d.

    Voldoende tijd om advies over nieuw beleid te kunnen geven. De gemeente zorgt ervoor dat een plan voor nieuw beleid bij de participatieraad ligt, uiterlijk 10 dagen voordat het college van Burgemeester en wethouders van de gemeente Bronckhorst een besluit wil nemen of een advies daarover wil geven aan de gemeenteraad;

  • e.

    Medewerkers van de gemeente een toelichting te laten geven over plannen voor nieuw beleid.

10.3.2 Taken en bevoegdheden participatieraad

• 1. De participatieraad vormt een afspiegeling van de verschillende groepen inwoners voor wie het sociaal domein ondersteuning regelt.

• 2. De participatieraad heeft tot doel de gemeente gevraagd en ongevraagd te adviseren over het voorgenomen beleid van de gemeente bij de uitvoering van het sociaal domein.

• 3. De vergaderingen van de Participatieraad zijn in principe openbaar.

• 4. De Participatieraad adviseert niet over individuele zaken of de uitvoering van het beleid.

• 5. Het is aan de participatieraad hoe inwoners worden betrokken bij hun taken.

10.3.3 Budget en vergoeding

• 1. De gemeente stelt elk jaar een budget vast voor de kosten van de participatieraad, waaronder de vergoeding aan de voorzitter en secretaris van de participatieraad.

• 2. Van dit budget kunnen kosten die verband houden met deskundigheidsbevordering, het inwinnen van advies, achterbanraadpleging en organisatiekosten betaald worden. Deze kosten worden ter beoordeling voorgelegd aan het college.

• 3. De leden van de participatieraad ontvangen een onkostenvergoeding ter hoogte van de vergoeding voor commissieleden.