Handhavingsplan Openbare Ruimte gemeente Landsmeer 2024-2028

Ondertekening

B1. Wat is handhaving?

Onder handhaving wordt verstaan: “Elke handeling die erop gericht is de naleving van rechtsregels te bevorderen of een overtreding te beëindigen”. Handhaving is dus een instrument om naleving van wet- en regelgeving te bevorderen.

Binnen het ruime begrip handhaving wordt onderscheid gemaakt tussen de fasen: ‘toezicht’ en ‘handhaving’. Zowel ‘toezicht’ als ‘handhaving’ zijn gericht op twee typen regels. Allereerst zijn er regels voor gedrag dat de overheid niet wil verbieden, maar wel wil regelen, zoals samenscholing van jeugd of het onnodig ophouden van personen bij bepaalde gebouwen. Handhaving richt zich dan op de naleving van die regels. Daarnaast is er gedrag dat de overheid verbiedt, zoals fout geparkeerde voertuigen en het dumpen van afval. Handhaving is dan gericht op bestrijding van dat gedrag. In beide gevallen kunnen sancties worden opgelegd. Handhaving kan zowel bestuursrechtelijke sancties (opleggen van boetes, terugvorderen van geld, intrekken van een vergunning) als strafrechtelijke sancties betreffen.

De uitvoering is in Landsmeer belegd bij het Team Handhaving openbare ruimte, bestaande uit twee handhavers en één handhavingsregisseur (de beleidsmedewerker APV en bijzondere wetten). Ook krijgt het team aanvullende ondersteuning van de medewerker vergunningen en handhaving, de ondersteuner team fysiek beleid en van het team juridische zaken. Extra toezicht zorgt voor administratieve afhandeling en registratie, bestuurlijke- en strafrechtelijke vervolgtrajecten en dossiervorming.

Het belang van handhaving

Handhavend optreden is belangrijk voor de geloofwaardigheid van de gemeente en de regels die zij stelt. Normen en regels c.q. voorschriften gelden voor iedereen binnen de gemeente. Deze normen en regels worden opgesteld om belangen te beschermen, de samenleving te ordenen of gedragsverandering teweeg te brengen. Hiermee wordt de rechtszekerheid en rechtsgelijkheid van inwoners en bedrijven verhoogd. Inwoners en bedrijven die zich aan de normen en voorschriften houden, dienen te kunnen vertrouwen op de gemeente dat zij toeziet op de naleving en – indien nodig – optreedt. Enerzijds willen inwoners en bedrijven bijvoorbeeld meer veiligheid en een schone en prettige leefomgeving met minder overlast. Anderzijds willen zij dat de overheid de naleving van haar regels bewaakt zodat zij niet geconfronteerd worden met willekeur en ongelijke behandeling. Inwoners en bedrijven voelen zich daardoor in hun rechtsgevoel aangetast. Ook speelt het belang van handhaving een rol bij het voorkomen van conflicten en maatschappelijke onrust binnen de gemeente. Met andere woorden, adequate handhaving wordt gezien als een middel om als overheid (in casu de gemeente) slagvaardigheid te tonen om te kunnen laten zien dat regels worden nageleefd. Adequate handhaving vergt keuzes omdat onvoldoende middelen beschikbaar zijn om alle regels in de volle omvang te handhaven.

Bevoegdheden

De burgemeester en het college van burgemeester en wethouders zijn de tot handhaving bevoegde bestuursorganen binnen de gemeente. De wettelijke grondslagen van deze bestuursrechtelijke bevoegdheden zijn vastgelegd in de Gemeentewet, de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en specifieke regelgeving. Het college van burgemeester en wethouders heeft de bevoegdheid om ambtenaren aan te wijzen voor de uitvoering van de toezichtstaken. De bevoegdheden van de door college aangewezen toezichthouders zijn opgenomen in afdeling 5.2 van de Awb.

De domein 1 BOA (openbare ruimte) heeft een breed pakket aan bevoegdheden om overlast en kleine ergernissen binnen de openbare ruimte aan te pakken. De BOA heeft hierbij bevoegdheden die hem in staat stellen om te handhaven op bijvoorbeeld overtredingen van gemeentelijke verordeningen zoals de Algemene Plaatselijke Verordening (APV), en op parkeerproblematiek, afvaldumping en overlast. Daarnaast kan de BOA optreden bij verstoringen van de openbare orde, zoals bij kleine incidenten en overlastsituaties. Terwijl de BOA voornamelijk belast is met handhaving van lokale regels en orde, hebben politieagenten bredere bevoegdheden en richten zij zich op het handhaven van strafbare feiten. Dit onderscheid zorgt ervoor dat de BOA zich kan concentreren op lokale problematiek en dat politieagenten zich kunnen focussen op ernstigere delicten en criminaliteit. In gevallen waarin een BOA tijdelijk niet beschikbaar is vanwege bijvoorbeeld ziekte of verlof, kan de functie van ‘toezichthouder openbare ruimte’ als vervanger dienen op de korte termijn. De toezichthouder heeft weliswaar niet dezelfde opsporingsbevoegdheden als een BOA, maar beschikt over bevoegdheden om toezicht te houden op de naleving van regels en voorschriften in de openbare ruimte.

B2. Beleidscyclus en programmering

Omdat de gemeente Landsmeer beperkte capaciteit en middelen heeft moeten er keuzes gemaakt worden op basis van de programmering die voort komt uit de beleidscyclus. Deze methode wordt gebruikt om te komen tot een gedragen en afgewogen beleid wat gericht is op het naleven van regels door inwoners en bedrijven. Wat doet de gemeente wel, wat doet de gemeente niet, wat eerst en wat later. Beleid voeren betekent niet meer en niet minder dan hierin keuzes maken en daarbij bepalen wat de intensiteit van het toezicht alsmede de wijze waarop handhaving plaatsvindt, zal zijn.

Beleidscyclus en samenhangende beleidsdocumenten

Er zijn keuzes nodig in het aanpakken van problemen en in het bepalen van maatregelen om zo efficiënt en effectief mogelijk op te treden. Voor het maken van een dergelijke afweging is informatie nodig. Bijvoorbeeld over de risico’s als regels overtreden worden. Daarnaast is informatie nodig over de mate van naleving en de motieven van inwoners en bedrijven om regels al dan niet na te leven. Met behulp van een beleidscyclus wordt deze informatie systematisch verzameld en beoordeeld. Hierdoor kunnen de juiste prioriteiten worden gesteld in het uitvoeringsprogramma en de meest waardevolle strategie worden bepaald.

Door de toepassing van een beleidscyclus wordt beleid en uitvoering aan elkaar verbonden. De gemaakte keuzes en de effectiviteit van de gemeente worden hierin steeds geëvalueerd. Hiertoe wordt jaarlijks een uitvoeringsprogramma handhaving opgesteld. Het uitvoeringsprogramma beschrijft welke projecten er op de planning staan. Het doel is om aan te geven welke resultaten worden bereikt. In het uitvoeringsprogramma worden uitgangspunten van dit Handhavingsplan op taakniveau uitgewerkt. Aan de hand van de doelen, de budgetten uit de begroting en de bestuurlijke prioriteiten wordt het uitvoeringsprogramma ingevuld. Ook wordt jaarlijks een evaluatieverslag geschreven waarin wordt bekeken of de gemaakte afwegingen nog steeds adequaat zijn en of gestelde doelen worden bereikt. De evaluatie levert input voor de volgende cyclus. De processtappen in de gehanteerde methodiek worden weergegeven in figuur 1. Deze cyclus is ook opgenomen in de Wet vergunningverlening, toezicht en handhaving (Wet VTH).

Figuur 2. Beleidscyclus programmatisch handhaven

Monitoring

Onder monitoring wordt systematisch verzamelen, analyseren, gebruiken en communiceren van een activiteit bedoeld. Middels monitoring wordt enerzijds de voortgang van het uitvoeringsprogramma gevolgd zodat tussentijds bijsturen mogelijk is. Anderzijds wordt gevolgd of en in welke mate de opgenomen doelstellingen worden behaald. Handhavers houden een registratie bij van constateringen en uitkomsten van controles. Voor een goede monitoring is dossiervorming van belang. Een dossier bevat namelijk het proces vanaf het begin tot het eind. Het complete proces wordt vastgelegd in een werkinstructie voor de handhavers.

Voor de toezichtstrategie worden de volgende aspecten bijgehouden:

• •

  Hoeveel controles zijn uitgevoerd?

• •

  Op welke wijze heeft toezicht plaatsgevonden?

• •

  Welke en hoeveel overtredingen zijn geconstateerd?

• •

  Tijdigheid van (her)controle

• •

  Hoeveel strijdigheden zijn beëindigd?

Voor de sanctiestrategie worden de volgende aspecten bijgehouden:

• •

  Hebben de toegepaste instrumenten ertoe geleid dat de overtreding is beëindigd?

• •

  Welk bestuursrechtelijk en strafrechtelijk instrument is gebruikt ten behoeve van de beëindiging van de overtreding?

Een uitgebreide monitoring is niet in alle gevallen mogelijk. Onder andere bij verkeersovertredingen, zoals de blauwe zone en het inrijverbod worden alleen het aantal bekeuringen bijgehouden.

Op dit moment worden binnen de gemeente verschillende registratiesystemen gebruikt om te kunnen monitoren (o.a. Brickyard, lijst voor meldingen, zaaksysteem JOIN, FIXI, mailbox van handhaving). Door de administratieve basis op orde te krijgen (en houden), kunnen problemen eerder worden geïdentificeerd, prioriteiten worden gesteld en acties worden ondernomen, waardoor de algehele effectiviteit van handhavingsinspanningen wordt verbeterd.

Evaluatie en verslaglegging

Door middel van een evaluatie over de uitvoering van de handhavingsactiviteiten kan de effectiviteit van de uitgevoerde handhavingstaken worden beoordeeld. Om dit mogelijk te maken zal het proces aan het einde van de eerste cyclus worden geëvalueerd. De belangrijkste vraag bij de evaluatie is dan ook: “Zijn de gestelde doelen behaald?”. Uit de evaluatie komt verder naar voren wat goed is gegaan en welke aandachtspunten er zijn.

Aan het college wordt jaarlijks verantwoording afgelegd over de uitvoering van de opgenomen handhavingstaken in het uitvoeringsprogramma. Deze verantwoording vindt plaats door het opstellen van een evaluatieverslag waarin verslag wordt gedaan over de in het uitvoeringsprogramma geplande en werkelijk uitgevoerde activiteiten. Aan de hand van de evaluatie worden de prioriteiten en doelen al dan niet bijgesteld in een nieuw uitvoeringsprogramma. Het nieuwe uitvoeringsprogramma zal worden opgesteld en zo begint de volgende cyclus. Het uitvoeringsprogramma en evaluatieverslag worden ter kennisname met de gemeenteraad gedeeld.

B3. Handhavingsmiddelen

Handhaving kan op verschillende manieren plaatsvinden. Afhankelijk van het onderwerp en rechtsgebied zijn meerdere middelen in te zetten. Hieronder een overzicht van de meest ingezette handhavingsmiddelen op volgorde van zwaarte.

Inzet van bemiddeling bij handhaving

Door duidelijke communicatie naar de burger worden handhavingszaken vaak in eerste instantie opgelost. Bij een constatering van een overtreding tracht handhaving eerst mondeling in contact te treden met de overtreders. Door uitleg van regelgeving ontstaat in veel gevallen begrip waardoor potentiële handhavingszaken vroegtijdig tot een einde worden gebracht - zonder dat hier een bestuursrechtelijke procedure voor wordt opgestart. Actieve communicatie over handhavingstrajecten kan potentiële overtreders doen besluiten hun overtreding te beëindigen. De waardering voor persoonlijke betrokkenheid en aandacht is groot, en het nemen van preventieve maatregelen blijkt effectief bij het voorkomen of beperken van conflicten.

Buurtbemiddeling

Indien er sprake is van een conflict kan de gemeente de conflicterende partijen adviseren voor een buurtbemiddelingstraject. Buurtbemiddeling is laagdrempelig, vertrouwelijk en kosteloos voor de bewoners, en kan vaak voorkomen dat kleine ergernissen uitgroeien tot grote conflicten die door formele handhaving moeten worden opgelost. Buurtbemiddeling wordt ingezet door handhaving als aanvullend instrument om conflicten tussen buren op te lossen, en wel om een belangrijke reden: conflicten tussen buren vergen vaak aanzienlijke tijd en middelen van handhavers, wat ten koste kan gaan van hun vermogen om effectief te surveilleren en op te treden tegen andere overtredingen. Wanneer handhaving wordt gevraagd om op te treden tegen buren vanwege (vermeende) overtredingen, kan het voorkomen dat de kern van het probleem eigenlijk een persoonlijk conflict is tussen de betrokken partijen. In dergelijke gevallen kan de inzet van buurtbemiddeling door handhaving de oplossing bieden.

Bestuurlijke strafbeschikking

De bestuurlijke strafbeschikking is een instrument om de bestrijding van veel voorkomende en overlast gevende overtredingen in de openbare ruimte aan te pakken, zoals wildplassers of inwoners die vuil op straat achterlaten. De gemeente kan zijn rol ten volle spelen, terwijl tegelijkertijd één helder en eenduidig systeem - het strafrechtelijke - voorhanden is waarbinnen de zwaardere kwesties door het Openbaar Ministerie kunnen worden opgepakt. Dit betekent dat bij de keuze voor de strafbeschikking voor de handhaving van overlast primair de gemeente verantwoordelijk is, maar dat dit - anders dan bij de bestuurlijke boete - altijd in onderlinge taakverdeling met de politie in de strafrechtelijke kolom gebeurt.

Last onder dwangsom

Een last onder dwangsom kan worden toegepast ter (gehele of gedeeltelijke) ongedaan making of beëindiging van een overtreding, ter voorkoming van herhaling van een overtreding of tot het wegnemen of beperken van de gevolgen van een overtreding. De inzet van deze herstelsanctie komt in de meeste gevallen pas aan de orde als een overtreding al heeft plaatsgevonden. De verantwoordelijkheid om de overtreding te beëindigen ligt bij de overtreder. De hoogte van de dwangsom is afhankelijk van de aard van de overtreding en staat in (redelijke) verhouding tot de zwaarte van het geschonden belang en tot de beoogde werking van de dwangsom (art. 5:32b Awb).

Indien wordt besloten om een last onder dwangsom op te leggen, wordt dit via een schriftelijke handhavingsbeschikking aan de overtreder bekendgemaakt. De overtreder leest in de beschikking welk wettelijk voorschrift wordt overtreden en binnen welk termijn die overtreding ongedaan moet worden gemaakt voordat de dwangsom verbeurt. Indien na afloop van de termijn de overtreding voortduurt, wordt de dwangsom verbeurd en dient de gemeente in beginsel tot inning van de dwangsom over te gaan. Dit doet de gemeente door het sturen van een invorderingsbeschikking aan de overtreder. Hierin wordt vermeld welk bedrag is verschuldigd, dat de gemeente tot invordering zal overgaan en hoe het bedrag aan de gemeente overgemaakt kan worden.

In sommige gevallen kan de gemeente ook een preventieve dwangsom opleggen. Dit is een dwangsom die de gemeente oplegt als er nog géén overtreding heeft plaatsgevonden, maar als er een grote kans is dat de overtreding op zeer korte termijn zal plaatsvinden.

Last onder bestuursdwang

Bij het toepassen van een last onder bestuursdwang maakt de gemeente – op kosten van de overtreder – een einde aan de overtreding. Hiervoor kan de gemeente verschillende maatregelen nemen, zoals het herstellen van de overtreding naar de oude situatie, illegale zaken verwijderen en/of eventueel opslaan of het stil leggen van werkzaamheden. Ook kunnen voorzieningen worden getroffen om verdere nadelige gevolgen van de overtreding te voorkomen.

Intrekken van de verleende vergunning of ontheffing

De gemeente kan een eerder verleende vergunning of ontheffing intrekken als bestuurlijke sanctie op onrechtmatig gedrag van de houder. Intrekking is slechts mogelijk op basis van de wettelijke gronden waarvoor de gemeente bevoegd gezag is. Het intrekken van een vergunning of ontheffing is niet altijd gericht op herstel in een legale situatie, maar heeft een straffend karakter. Om de overtreding daadwerkelijk te laten beëindigen, combineert de gemeente dit instrument vaak met de toepassing van een last onder bestuursdwang. Deze zware sanctie past de gemeente toe indien sprake is van opzettelijke en herhaaldelijke overtredingen. De situatie waarin de gemeente van deze intrekkingsbevoegdheid gebruik maakt, wordt per individueel geval beoordeeld.

Bestuurlijke boete overlast in de openbare ruimte (BBOOR)

De gemeente Landsmeer heeft de BBOOR (nog) niet als een instrument ingevoerd. De mogelijkheid om de BBOOR toe te passen wordt in 2024 onderzocht. De bestuurlijke boete is een bestuursrechtelijk sanctioneringsmiddel dat – in tegenstelling tot de andere bestraffende sancties – zonder tussenkomst van het Openbaar Ministerie of een rechter kan worden opgelegd. De gemeente int de boete ook zelf. De gemeente is bij het opleggen van een bestuurlijke boete volledig verantwoordelijk voor het proces van oplegging tot inning. Dit betekent dat er relatief veel administratieve lasten gemoeid zijn met het opleggen van een bestuurlijke boete (opstellen rapportage, opstellen en toezenden beschikking, bezwaar en beroep, inning en eventueel inschakelen incasso bij nalaten van betaling).

B4. Nalevingsstrategie

Handhaving is gericht op naleving van wet- en regelgeving. De nalevingsstrategie valt in twee categorieën uiteen te zetten:

• 1.

  Preventiestrategie: Dit is de strategie voor de inzet van middelen, niet zijnde handhaving. Bijvoorbeeld door het stimuleren van eigen verantwoordelijkheid van inwoners door voorlichting of het toepassen van bemiddeling alvorens wordt overgegaan tot handhaving.

• 2.

  Handhavingsstrategie: Bestaat uit toezichtstrategie, sanctiestrategie en gedoogstrategie en de interne- en externe afstemming.

In deze bijlage wordt uitgelegd op welke wijze naleving wordt bereikt. Dit wordt gevolgd door een beschrijving van de mogelijke instrumenten die daarbij horen.

Preventiestrategie

De preventiestrategie richt zich op het vergroten van de bewustwording bij inwoners en bedrijven. Het doel is om de betrokkenheid en het draagvlak voor spontane naleving van wet- en regelgeving te vergroten. Het gevolg is dat er minder toezicht en repressieve handhaving hoeft plaats te vinden, omdat er minder overtredingen worden gepleegd. Dit kan bijvoorbeeld tijdens reguliere controles of speciale voorlichtingsacties waarbij de APV gehandhaafd wordt. Communicatie en voorlichting spelen een belangrijke rol in de preventiestrategie.

Handhavingsstrategie

In deze strategie staat de vraag centraal hoe de gemeente als bevoegd gezag het toezicht wil laten uitoefenen. Hoe zet de gemeente haar capaciteit en middelen in dat het een zo hoog mogelijk rendement behaalt bij de uitvoering van de handhavingstaken? Het uitgangspunt is om de uitvoering van handhaving zo integraal mogelijk in te zetten. Voor de invulling zijn verschillende integrale vormen mogelijk:

In het integrale handhavingsoverleg deelt en bespreekt de gemeente met andere bestuurlijke handhavingspartners de strategie rondom toezicht. Essentiële informatie wordt met elkaar gedeeld. Integrale en risicovolle situaties worden in kaart gebracht. Aan dit overleg nemen de volgende partners deel: verschillende ambtenaren van de gemeente, de ODijmond, het Landschap Noord-Holland, het Recreatieschap Twiske-Waterland, het Hoog Heemraadschap en de politie (wijkagenten).

Eigen verantwoordelijkheid

Met de beperkte capaciteit is het niet mogelijk om overal en altijd aanwezig te zijn. Hierbij wordt nadrukkelijk meegegeven dat de eigen verantwoordelijkheid niet betekent dat inwoners en bedrijven voor eigen rechter moeten spelen, maar dat door middel van het aangaan van een gesprek het gewenste resultaat bereikt kan worden. Naleving van de normen, regels c.q. voorschriften dient vanzelfsprekend te zijn. Inwoners en bedrijven mogen op hun eigen verantwoordelijkheid worden aangesproken. Niet alleen de gemeente mag dat doen, maar ook burgers kunnen elkaar aanspreken op het niet-naleven van regels.

Gedoogstrategie

Er bestaat een beginselplicht tot handhaving. Er kunnen zich echter omstandigheden voordoen waarin het aanvaardbaar of zelfs noodzakelijk is om van (bestuursrechtelijk) handhaven af te zien (gedogen). Slechts in uitzonderingsgevallen en onder een zorgvuldige belangenafweging kan worden besloten een situatie te gedogen. Het gedogen moet in omvang en tijd beperkt zijn.

In de nota ‘Gedogen in Nederland’ is door de Tweede Kamer een landelijk kader gegeven voor gedogen. Op basis van dit kader is gedogen aanvaardbaar:

• •

  Als handhaving onredelijk is;

• •

  Als de te handhaven regel niet in verhouding staat tot de gevolgen van handhavend optreden (disproportioneel);

• •

  Als er expliciet wordt gedoogd, moet de gedoogbeschikking duidelijke en concrete voorschriften bevatten en voldoen aan de vereisten (voor het nemen) van een besluit (Awb en het zorgvuldigheidsbeginsel).

Het uitgangspunt van de gemeente is dat er uiterst terughoudend moet worden omgegaan met het gedogen van overtredingen, omdat gedogen beheersmatige en juridische complicaties met zich meebrengt.

Sanctiestrategie

Wat in relatie tot de overtreding een passende bestuurlijke sanctie is, is afhankelijk van de situatie. Bij een herstelsanctie gaat het om het geheel of gedeeltelijk ongedaan maken van een overtreding of het wegnemen of beperken van de gevolgen van een overtreding. Bij de bestraffende sanctie gaat het om het toevoegen van leed c.q. straf aan de overtreder. In het volgende schema is het palet aan bestuurlijke sancties weergegeven.

Bij het maken van een sanctiekeuze wordt gekeken naar: wat willen we bereiken, welk middel is het meest geschikt en het minst ingrijpend om een normconforme situatie te verkrijgen? Indien mogelijk kiest de gemeente Landsmeer voor het instrument ‘last onder dwangsom’. De verantwoordelijkheid om de overtreding te beëindigen ligt voor dit instrument bij de overtreder. Het proces tot het uitvoeren en effectueren van bestuursdwang vraagt veel ambtelijke capaciteit en is derhalve arbeidsintensief. Om die reden heeft last onder dwangsom de voorkeur boven het toepassen van bestuursdwang. Echter past er in sommige situaties geen last onder dwangsom. Er wordt dan overgegaan tot bestuursdwang. Hieronder enkele situaties:

• •

  De overtreder kiest om de last onder dwangsom te laten verbeuren zonder verdere actie te ondernemen. In dat geval blijft de overtreding voortbestaan;

• •

  Bij spoedeisende situaties ligt een bestuursdwang meer voor de hand. Een bestuursdwang is meer ‘eisend’ dan een last onder dwangsom De gemeente wil hier niet het risico lopen dat de overtreding, ondanks de last onder dwangsom, wordt voortgezet.

• •

  In gevallen waarin de eigenaar niet kan worden achterhaald en langer wachten niet meer wenselijk is om de overtreding ongedaan te maken. Bijvoorbeeld bij het verwijderen van wrakken uit de openbare ruimte.

Hoogte dwangsom

Bij het bepalen van de hoogte van de dwangsom en het maximum van het te verbeuren bedrag heeft de gemeente een ruime mate van beleidsvrijheid. Het dwangsombedrag moet zodanig hoog zijn dat er voor de overtreder een prikkel vanuit gaat om de overtreding te beëindigen of te voorkomen.

Om transparant te zijn naar burgers en bedrijven en willekeur tegen te gaan, heeft de gemeente voor verschillende standaardovertredingen de hoogte van dwangsommen vastgelegd in het ‘dwangsombeleid gemeente Landsmeer 2013’. Als de hoogte van een dwangsom vastligt in een beleidsregel, gelden de genoemde bedragen als algemene richtlijn. In de handhavingsbeschikking wordt de hoogte van de dwangsom gemotiveerd. Het vaststellen van de hoogte en de maximaal te verbeuren dwangsom is altijd afhankelijk van de omstandigheden van het geval. In voorkomende gevallen kan het noodzakelijk zijn om, gezien de omstandigheden van een geval, een dwangsom vast te stellen in afwijking van de genoemde bedragen.

Begunstigingstermijn

Een begunstigingstermijn is de termijn die de overtreder krijgt om de overtreding te beëindigen. Het termijn is toereikend om als overtreder de opgelegde verplichtingen uit te kunnen voeren en de overtreding ongedaan te maken. Een begunstigingstermijn mag niet langer zijn dan noodzakelijk. Hiermee wordt een open einde van het handhavingstraject voorkomen of dat de lengte van de begunstigingstermijn zodanig lang is dat sprake is van het gedogen van de overtreding. De gemeente hoeft hierbij geen rekening te houden met de termijnen van bezwaar en beroep. De begunstigingstermijn gaat in op de dag na dagtekening van de handhavingsbeschikking. De gemeente heeft voor de meest voorkomende overtredingen de begunstigingstermijnen vastgelegd. De begunstigingstermijn is opgenomen in het dwangsombeleid.

De gemeente Landsmeer verlengt – in beginsel – de vastgestelde begunstigingstermijnen in handhavingsbeschikkingen niet. Er kan echter gegronde redenen zijn waarom de begunstigingstermijn toch verlengd of opgeschort kunnen worden. Dit kan onder meer het geval zijn wanneer:

• •

  De overtreder aangeeft meer tijd nodig te hebben om de overtreding op te heffen. Hierbij moet de overtreder de gemeente een concrete redelijke termijn geven waarbinnen hij de opgelegde last zal uitvoeren.

• •

  Bezwaar is ingediend en sprake is van bijzondere omstandigheden.

Wanneer de begunstigingstermijn wordt verlengd, is dit een nieuw besluit waartegen voor alle belanghebbenden bezwaar en beroep openstaat. Het indienen van bezwaar of instellen van beroep schort de werking van de handhavingsbeschikking niet op. De bezwaarmaker zal bij de rechtbank een verzoek om een voorlopige voorziening moeten indienen om bijvoorbeeld te voorkomen dat dwangsommen verbeuren. De begunstigingstermijn zal in de regel niet enkel worden opgeschort omdat een verzoek om een voorlopige voorziening is ingediend. De voorlopige voorzieningenrechter kan beslissen de begunstigingstermijn te schorsen tijdens bezwaar-/ beroepsprocedures.