Nadere regels maatschappelijke ondersteuning gemeente Doetinchem 2024

2.1 Melding van behoefte aan maatschappelijke ondersteuning

• 1. Een inwoner meldt zich met een hulpvraag bij Buurtplein.

• 2. De melding kan schriftelijk, elektronisch, telefonisch of mondeling worden gedaan.

• 3. De aanbieder van de algemene voorziening beoordeelt of de inwoner in aanmerking komt voor de algemene voorziening en maakt afspraken met de inwoner over de in te zetten ondersteuning.

• 4. Als een maatwerkvoorziening wordt ingezet, neemt de medewerker van Buurtplein een besluit. De inwoner krijgt dit besluit thuisgestuurd in de vorm van een Wmo-beschikking.

2.2 Cliëntondersteuning

• 1. Als een inwoner een hulpvraag heeft, dan biedt de gemeente deze de mogelijkheid om zich te laten ondersteunen door een cliëntondersteuner. De inwoner wordt over de mogelijkheid van cliëntondersteuning geïnformeerd wanneer hij of zij wordt uitgenodigd voor een gesprek over de hulpvraag.

• 2. Cliëntondersteuning is onafhankelijke ondersteuning met informatie, advies en algemene ondersteuning die bijdraagt aan het versterken van de zelfredzaamheid en participatie en het verkrijgen van een zo integraal mogelijke dienstverlening op het gebied van maatschappelijke ondersteuning, preventieve zorg, zorg, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen (artikel 1.1.1. van de Wmo).

• 3. De inwoner bepaalt zelf wie hij of zij als cliëntondersteuner wil. Dat kan iemand zijn uit zijn eigen netwerk, maar het kan ook een ondersteuner zijn die de gemeente gratis biedt. Dit is de buurtcoach van Buurtplein of de medewerker van een tweede organisatie waar de gemeente een contract mee heeft. De inzet van een tweede organisatie is vanaf het begin van de hulpvraag mogelijk.

2.3 Onderzoek naar de behoeften, persoonskenmerken en voorkeuren

• 1. Als na de melding extra informatie nodig is, kan de medewerker van Buurtplein onderzoek doen naar de informatie die al binnen de gemeente beschikbaar is over de inwoner. Daarna zal een keukentafelgesprek worden gevoerd.

• 2. De medewerker van Buurtplein onderzoekt de melding aan de hand van het stappenplan van artikel 2.4. Alle stappen worden afzonderlijk onderzocht en vastgelegd in een onderzoeksverslag.

• 3. Het uitgangspunt bij het gesprek is de eigen verantwoordelijkheid van de inwoner. De medewerker van Buurtplein onderzoekt altijd eerst of de inwoner het probleem zelf of met steun van zijn omgeving (sociale netwerk), met gebruikelijke hulp, met mantelzorg, of door gebruikmaking van andere (algemene) voorzieningen, kan oplossen. Als dat niet het geval is, kan een maatwerkvoorziening worden toegekend.

• 4. Als een maatwerkvoorziening nodig is, wordt in het besluit concreet aangegeven wat het beoogde resultaat daarvan is en voor welke duur de maatwerkvoorziening wordt ingezet. De medewerker van Buurtplein maakt inzichtelijk hoe de maatschappelijke ondersteuning tot stand is gekomen en onderbouwt dit zorgvuldig.

• 5. Soms kan het nodig zijn om bij de beoordeling van de melding een externe deskundige in te schakelen. De medewerker van Buurtplein kan dan bijvoorbeeld een medisch adviseur, GZ-psycholoog of bouwkundig adviseur vragen om te adviseren over de situatie van de inwoner. De kosten van het advies komen voor rekening van Buurtplein. Als een adviestraject niet binnen de onderzoekstermijn van zes weken kan worden afgerond, kan de termijn na overleg met de inwoner worden verlengd. Dit kan zowel tijdens de meldings- als de aanvraagfase.

• 6. Als de medewerker van Buurtplein van mening is dat een maatwerkvoorziening noodzakelijk is, zal hij de inwoner uitleggen dat deze zowel in natura als in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb) kan worden verstrekt. De medewerker van Buurtplein informeert de inwoner duidelijk over de criteria die gelden in geval van een persoonsgebonden budget. De inwoner moet vooraf goed weten wat het pgb inhoudt en welke verantwoordelijkheden (zoals het budgetbeheer) daarbij komen kijken.

  Wanneer medisch advies? Een medisch advies ligt voor de hand als er sprake is van een progressief ziektebeeld en/of een medisch moeilijk te objectiveren aandoening. Ook kan een advies zinvol zijn om de behandel- en ontwikkelingsmogelijkheden van de inwoner (en zijn of haar netwerk) in kaart te brengen. Bouwkundig advies wordt gevraagd als sprake is van een gewenste woningaanpassing en er moet worden beoordeeld wat de goedkoopst adequate oplossing is.

2.4 Het onderzoek/stappenplan

• 1. Elk onderzoek vindt plaats aan de hand van het zogeheten stappenplan, zie ook artikel 2.4 van de Verordening. Het hanteren van dit stappenplan, zorgt ervoor dat elke melding zorgvuldig wordt onderzocht en de situatie van de inwoner op juiste wijze wordt beoordeeld. Het stappenplan is gebaseerd op het onderzoekskader van de wet en binnen de rechtspraak aangemerkt als een zorgvuldige manier van onderzoek doen.1

• 2. Het stappenplan begint met het vaststellen van de problemen die door de inwoner worden ondervonden ten aanzien van de zelfredzaamheid/participatie, dan wel het zich kunnen handhaven in de samenleving.

• 3. Als de problemen voldoende in kaart zijn gebracht, wordt bepaald welke ondersteuning passend zou zijn voor de situatie waarin de inwoner en zijn of haar gezin zich bevinden.

• 4. Er wordt altijd onderzocht welke eigen mogelijkheden de inwoner heeft. Dit betekent dat beoordeeld wordt of de inwoner de problemen op eigen kracht, met hulp vanuit het sociale netwerk, met mantelzorg, met gebruikelijke hulp, of door gebruik te maken van algemeen gebruikelijke, algemene en andere voorliggende in staat is om tot een oplossing voor zijn beperkingen te komen.

• 5. Alleen als voornoemde oplossingen niet mogelijk of ontoereikend zijn, wordt een maatwerkvoorziening toegekend.

HET STAPPENPLAN BINNEN DE WMO

Toelichting stappenplan:

Eigen kracht

Eigen kracht verwijst naar het vermogen van de cliënt om zelf bij te dragen aan zijn zelfredzaamheid en participatie en/of zijn aanspraak op grond van een andere wet (zoals Zorgverzekeringswet, Participatiewet, Wet langdurige zorg) tot gelding te brengen. Het college verwacht van de cliënt dat diegene zich inspant om dat aan te wenden wat binnen zijn bereik ligt om zelf in zijn behoefte op het gebied van maatschappelijke ondersteuning te voorzien. De medewerker van Buurtplein beoordeelt hierbij ook of de cliënt met gebruikmaking van algemeen gebruikelijke of andere voorliggende voorzieningen zijn beperkingen kan oplossen of verminderen. De medewerker van Buurtplein neemt niet de beperking als uitgangspunt, maar kijkt juist naar wat de cliënt zelf en/of met hulp van zijn sociaal netwerk wél kan. Dit hangt onder andere af van het type ondersteuning dat wordt gevraagd, van de draagkracht van het sociaal netwerk en van de bereidheid van zowel de cliënt als het sociaal netwerk om hulp te ontvangen respectievelijk te bieden.

Gebruikelijke hulp

De medewerker van Buurtplein beoordeelt of, en zo ja, in hoeverre de cliënt met gebruikelijke hulp in staat is zijn problemen op te vangen. Onder gebruikelijke hulp wordt verstaan de hulp die naar algemeen aanvaarde opvattingen in redelijkheid mag worden verwacht van de echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten. Het voeren van een gemeenschappelijk huishouden brengt immers een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het functioneren van dat huishouden met zich mee. Bijlage 5 bevat een protocol gebruikelijke hulp dat door de medewerker van Buurtplein kan worden toegepast.

Sociaal netwerk

Met het sociaal netwerk worden personen uit de huiselijke kring of andere personen met wie de cliënt een sociale relatie onderhoudt bedoeld. Hierbij kan gedacht worden aan uitwonende kinderen, buren, vrienden, vrijwilligers e.d. Er wordt van de cliënt verwacht dat hij of zij de medewerker van Buurtplein actief informeert over personen uit zijn sociaal netwerk en wat deze personen voor hem kunnen betekenen op het gebied van zorg en ondersteuning. De medewerker van Buurtplein probeert de cliënt ook te ondersteunen in het betrekken van personen uit de sociale omgeving.

Mantelzorg

Mantelzorg betreft ondersteuning voor een naaste ten behoeve van diens zelfredzaamheid en participatie, die qua omvang en intensiteit de gebruikelijke hulp overstijgt en die rechtstreeks voortkomt uit de sociale relatie tussen personen. Mantelzorg wordt niet verleend in het kader van een hulpverlenend beroep. De ondersteuning is vrijwillig, maar voelt voor de betrokkenen niet altijd als vrijwillig, maar vaak als vanzelfsprekend. Gezien de intensiteit van de ondersteuning en de vaak hoge mate waarin de cliënt afhankelijk is van de ondersteuning, is het met name bij mantelzorg van belang om inzicht te krijgen in de belastbaarheid van de mantelzorger. Dit is eveneens de taak van de medewerker van Buurtplein.

Overbelasting

Gezien de hoge mate waarin de cliënt afhankelijk is van de ondersteuning, is het bij zowel mantelzorg als wanneer de ondersteuning wordt betaald vanuit pgb, van belang te onderzoeken of er sprake is van (dreigende) overbelasting. De EDIZ-vragenlijst kan helpen inzichtelijk te maken of hiervan sprake is. Voorbeelden van symptomen die kunnen wijzen op dreigende overbelasting: angst/gespannenheid, lichamelijke klachten, verminderde prestaties of concentratieproblemen. Ook kan medisch of ander deskundig advies worden ingewonnen door de medewerker van Buurtplein om te beoordelen of er sprake is van overbelasting.

Overbelasting (of dreigende overbelasting) kan een reden zijn om de ondersteuning uit het sociale netwerk niet of minder in te zetten dan beoogd. In geval van mantelzorg is het ook mogelijk om een (tijdelijke) maatwerkvoorziening in te zetten ter ontlasting van de mantelzorger. Hiertoe is het wel noodzakelijk dat er een verband bestaat tussen de (dreigende) overbelasting en de ondersteuning die iemand biedt. Er moet duidelijk beschreven worden hoe de (dreigende) overbelasting zich uit en wat deze inhoudt. Bij het aflopen van de indicatieduur van de (tijdelijke) maatwerkvoorziening ter ontlasting van de mantelzorger zal worden gekeken of en welke inspanningen zijn gedaan om de (dreigende) overbelasting terug te dringen.

Algemeen gebruikelijke voorzieningen

Het is niet de bedoeling dat het college voorzieningen verstrekt, die de cliënt ook zou aanschaffen als hij of zij geen beperkingen zou hebben. Dergelijke voorzieningen worden namelijk gezien als algemeen gebruikelijk. Volgens jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) moet altijd beoordeeld worden of de voorziening algemeen gebruikelijk is voor de cliënt in kwestie. De medewerker van Buurtplein beoordeelt dit per situatie.

Er is sprake van een algemeen gebruikelijke voorziening als de voorziening2:

• -

  niet specifiek is bedoeld voor mensen met een beperking (gangbaar dat de voorziening ook wordt aangeschaft voor personen zonder beperking);

• -

  daadwerkelijk beschikbaar is (verkrijgbaar in winkel of webshop);

• -

  een passende bijdrage levert aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt tot zelfredzaamheid of participatie in staat is;

• -

  en financieel gedragen kan worden met een inkomen op minimumniveau.

Zie bijlage 3 voor een niet-limitatieve lijst van algemeen gebruikelijke voorzieningen.

Hulpmiddelen

De uitleen van niet algemeen gebruikelijke hulpmiddelen valt onder de werking van de Zorgverzekeringswet. Om in aanmerking te komen voor bepaalde hulpmiddelen via de uitleen moet de verzekerde voor een beperkte of onzekere duur op een hulpmiddel zijn aangewezen (artikel 2.12 lid 2 Regeling zorgverzekering). Het gaat om rolstoelen, drempelhulpen, transferhulpmiddelen en hulpmiddelen voor het zich wassen en zorgdragen voor de toiletgang. Staat op voorhand vast dat de cliënt voor onbeperkte duur is aangewezen op een dergelijk hulpmiddel, dan wordt deze op grond van de Wmo verstrekt. In het algemeen geldt dat, indien en voor zover de cliënt gebruik kan maken van de uitleen, het tot zijn eigen verantwoordelijkheid behoort dat ook te doen.

In principe zal een hulpmiddel voor verplaatsing in, om en nabij het huis verstrekt worden als de cliënt een dergelijke voorziening voor dagelijks gebruik nodig heeft. Een hulpmiddel voor incidenteel gebruik valt hier niet onder.

2.5 Melding beschermd wonen en maatschappelijke opvang

• 1. Binnen de Wmo wordt uitgegaan van landelijke toegankelijkheid voor de maatwerkvoorzieningen Beschermd Wonen en Maatschappelijke opvang. Dit betekent dat een cliënt – of zijn wettelijk vertegenwoordiger - in elke gemeente van Nederland een melding kan doen om voor Beschermd Wonen of Maatschappelijke opvang in aanmerking te komen.

• 2. De melding van behoefte aan Beschermd Wonen of Maatschappelijke opvang kan binnen elke Achterhoekse gemeente binnenkomen via: het sociale team, het wijkteam, het Wmo-loket, Buurtplein etc. Gegevensuitwisseling tussen gemeenten vindt plaats met inachtneming van de bepalingen van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en de privacyreglementen van de betrokken gemeenten.

• 3. Een aanvraag voor beschermd wonen en maatschappelijke opvang wordt gevolgd door een onderzoek. Als de cliënt zich in een andere gemeente meldt, dan wordt gesproken over een wensgemeente. Aan de hand van beoordelingscriteria wordt bepaald of verhuizen naar de wensgemeente het meest passend is bij de situatie van de cliënt. De beoordelingscriteria zijn:

  • a.

    de aanwezigheid van een positief sociaal netwerk;

  • b.

    voorwaarden voor een succesvol traject, zoals reeds ingezette schuldhulpverlening, een bestaande relatie met GGZ of andere hulpverlening, ingezette scholing, vrijwilligerswerk of passende dagbesteding, eventueel aanwezige veiligheidsrisico’s op de huidige woonplek en de behoefte aan een specifieke aanpak of een specifiekevoorziening;

  • c.

    overige gegronde redenen om tegemoet te komen aan de wens van een cliënt, anders dan de hierboven genoemde redenen.

• 4. Als het college én de andere gemeente of regio niet tot een oplossing komen, kan het college het geschil voorleggen aan de Adviescommissie geschillen landelijke toegankelijkheid.

2.6 Duur toekenning

• 1. Als het gaat om de toekenningsduur van voorzieningen, wordt onderscheid gemaakt tussen algemene- en maatwerkvoorzieningen. Hieronder een overzicht van de soorten voorzieningen en de maximale toekenningsduur.

  Algemene voorzieningen	Voor de Algemene voorziening Buurtplein, Stadskamer, Rondom Autisme, Zorgboerderij Slangenburg, Elver en IrisZorg geldt dat de cliënt daarvoor in aanmerking kan komen voor de periode dat de algemene voorziening wordt aangeboden, mits de cliënt aan de criteria zoals genoemd in bijlage 2 van de verordening voldoet.
  Algemene voorziening Schoonmaakhulp	Voor de Algemene voorziening Schoonmaakhulp geldt dat deze voor een periode van maximaal vijf jaar wordt verstrekt als op basis van de beperkingen en persoonskenmerken van de client, het niet waarschijnlijk is dat er veranderingen in de eigen kracht of thuissituatie zullen voordoen en het niet de verwachting is dat client binnen deze periode toegang krijgt tot de Wet langdurige zorg (Wlz). De gecontracteerde aanbieder bepaalt per cliënt welke geldigheidsduur passend is. Als er mogelijk nog verandering optreedt in de situatie van de cliënt of zijn netwerk, kan gekozen worden voor een geldigheidsduur van één jaar. Als de cliënt tijdelijk huishoudelijke hulp nodig heeft, omdat hij of zij of diens partner uit een ziekenhuisopname komt, kan er voor maximaal drie maanden schoonmaakhulp worden ingezet. Dit kan incidenteel eenmalig met drie maanden worden verlengd.
  Maatwerkvoorziening (diensten)	Een maatwerkvoorziening (gericht op diensten) kan worden toegekend voor een periode van maximaal vijf jaar. De termijn van vijf jaar geldt zowel voor Wmo-voorzieningen in natura als voor pgb.
  Persoonsgebonden budget	Een pgb wordt nooit voor onbepaalde tijd afgegeven. Het is namelijk belangrijk dat wordt beoordeeld of een budgethouder in staat is en blijft om verantwoorde ondersteuning in te kopen. De medewerker van Buurtplein bepaalt per cliënt welke indicatieduur passend is aan de hand van de situatie van de cliënt. Gekeken wordt hierbij onder andere naar eventuele veranderingen in de leefgebieden van de cliënt die van invloed zijn op de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning. Ook wordt hierbij gekeken naar veranderingen ten aanzien van de eigen kracht en of gebruikelijke hulp/het sociale netwerk, de verwachting over de snelheid waarmee het gewenste resultaat kan worden bereikt.
  Maatwerkvoorzieningen producten/hulpmiddelen	Maatwerkvoorzieningen bestaande uit producten (hulpmiddelen) worden zonder einddatum verstrekt. Zolang het product een oplossing biedt voor de behoefte van de cliënt aan maatschappelijke ondersteuning, kan de cliënt hiervan gebruik maken. Als de afschrijvingstermijn zoals genoemd in het Besluit Maatschappelijke Ondersteuning is bereikt, maar het hulpmiddel is niet technisch afgeschreven en voldoet nog, bestaat er geen recht op vervanging.

• 2. Een toekenning voor onbepaalde tijd is mogelijk als vanwege de beperkingen en persoonskenmerken van de cliënt, geen veranderingen in de eigen kracht of thuissituatie zullen worden verwacht en het ook niet de verwachting is dat de cliënt in de toekomst op de Wlz is aangewezen. In deze situaties wordt ervan uitgegaan dat de maatwerkvoorziening vooral is gericht op het stabiliseren en voorkomen van achteruitgang bij een client.

• 3. Een cliënt wordt acht weken voor afloop van de indicatie benaderd door een medewerker van Buurtplein om de maatschappelijke ondersteuning te evalueren. Als blijkt dat maatschappelijke ondersteuning nodig blijft, dan wordt dit opnieuw ingezet.

3.1 Afwegingskader maatwerkvoorzieningen

• 1. Een inwoner die zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de gemeente Doetinchem, kan in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van de beperkingen in zijn of haar zelfredzaamheid of participatie als dit langdurig noodzakelijk is en er geen andere oplossingen zijn of als deze niet toereikend zijn.

• 2. Een maatwerkvoorziening is noodzakelijk om de cliënt in aanvaardbare mate in staat te stellen tot zelfredzaamheid en/of participatie. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat de cliënt zolang mogelijk op verantwoorde wijze in zijn of haar eigen leefomgeving kan blijven wonen.

• 4. De maatwerkvoorziening is als goedkoopst adequate en tijdig beschikbare maatwerkvoorziening aan te merken.

• 5. De maatwerkvoorziening is in overwegende mate op de cliënt gericht en past bij het gewenste resultaat en de persoonlijke situatie van de inwoner, zoals verwoord in het ondersteuningsplan.

  Specifieke criteria: goedkoopst adequate voorziening Zoals bepaald in artikel 3.1, vierde lid, van de verordening, bestaat er slechts aanspraak op een maatwerkvoorziening indien deze als goedkoopst passende maatwerkvoorziening is aan te merken. Passend houdt in dat de voorziening het resultaat op het gebied van zelfredzaamheid en participatie moet bereiken. Hierbij wordt rekening gehouden met de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de cliënt. Als meerdere voorzieningen voldoen aan het criterium van passendheid, dan wordt de goedkoopste toegekend. Bij het vaststellen van een pgb (zie hoofdstuk 6) betekent dit dat de hoogte van het pgb wordt gekoppeld aan de in die situatie te verstrekken goedkoopst passende maatwerkvoorziening. Het is mogelijk om een pgb te verstrekken voor een maatwerkvoorziening die duurder is dan de goedkoopst passende voorziening, mits de cliënt het prijsverschil uit eigen middelen betaalt. Eigenschappen die kostenverhogend werken zonder dat zij de voorziening meer passend maken, zullen niet voor vergoeding in aanmerking komen. Wel kan de medewerker van Buurtplein besluiten om een product dat duurder is dan een vergelijkbaar product, maar dat wel langer meegaat en dus uiteindelijk goedkoper is, te verstrekken.

3.2 Terugwerkende kracht

• 1. Er wordt geen maatwerkvoorziening verstrekt als de cliënt de maatwerkvoorziening al heeft aangeschaft voorafgaand aan de melding, tenzij sprake was van een noodsituatie waardoor het voor de cliënt dringend noodzakelijk was om over te gaan tot het aanschaffen van de voorziening.

• 2. Er wordt geen maatwerkvoorziening verstrekt als de cliënt de gevraagde voorziening na de melding en vóór datum van het besluit heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij de medewerker van Buurtplein daarvoor schriftelijk toestemming heeft gegeven of de noodzaak en passendheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen. Dit geldt ook als de inwoner grote problemen zou ondervinden door de eventuele afwijzing van zijn aanvraag. Dit wordt per situatie en aan de hand van de omstandigheden van de cliënt beoordeeld.

3.3 Geen recht op Wmo-ondersteuning

• 1. Er bestaat geen recht op ondersteuning vanuit de Wmo als de problemen waarop de melding zich richt, kunnen worden opgelost door een beroep te doen op de eigen kracht, hulp vanuit het sociaal netwerk, door gebruikelijke hulp, of door gebruik te maken van algemene, algemeen gebruikelijke of andere (voorliggende) voorzieningen. Het uitgangspunt is immers dat elke inwoner in eerste instantie zelf verantwoordelijk is om zich op eigen kracht te handhaven in de samenleving. De Wmo biedt een vangnet voor inwoners als er geen andere oplossingen mogelijk zijn.

• 2. Naast de Wmo zijn er ook andere financieringsvormen op het gebied van geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Het gaat dan om verblijf gefinancierd vanuit de Zorgverzekeringswet, de Wet langdurige zorg en de Wet forensische zorg die voorliggend aan beschermd wonen op grond van de Wmo is.

  Zorgverzekeringswet Er is sprake van zorg uit de Zorgverzekeringswet wanneer de aanwezigheid van een psychiater of arts in de directe nabijheid van de cliënt noodzakelijk is. Het wonen maakt integraal onderdeel uit van de behandeling. Het eerste jaar zorg met verblijf en behandeling wordt via een Diagnose Behandelcombinatie (DBC) uit de Zorgverzekeringswet bekostigd. Jaar 2 en 3 worden ook uit de Zorgverzekeringswet betaald. Wet langdurige zorg De Wlz is er voor mensen die blijvend zijn aangewezen op 24 uur per dag zorg in de nabijheid of permanent toezicht vanwege hun aandoening(en) of beperkingen(en). Dat betekent dat iemand niet alleen kan worden gelaten. Daarnaast staat vast dat dit voor de rest van zijn leven zo is. Wet forensische zorg  De Wet forensische zorg regelt en financiert de zorg voor cliënten met een justitiële forensische zorgtitel.

3.4 Maatwerkvoorzieningen Hulp bij het huishouden

• 1. Een cliënt kan aanspraak maken op een maatwerkvoorziening hulp bij het huishouden als hij of zij niet in staat is een zelfstandig huishouden te voeren en er geen andere oplossingen zijn of als deze niet toereikend zijn. Dit betekent dat gebruikelijke hulp, de inzet van het sociaal netwerk of gebruikmaking van algemene, algemeen gebruikelijke of overige voorliggende voorzieningen niet voldoende zijn en er geen sprake is van een Wlz-indicatie.

• 2. Gemeente Doetinchem kent drie maatwerkvoorzieningen in het kader van hulp bij het huishouden:

  • a.

    Ondersteuning thuis – Schoon huis;

  • b.

    Ondersteuning thuis – Coachen gericht op het huishouden;

  • c.

    Ondersteuning thuis – Combinatie-ondersteuning

• In bijlage 2 worden deze maatwerkvoorzieningen toegelicht.

• 3. Bij de toekenning van een indicatie Ondersteuning thuis – Schoon huis levert de medewerker van Buurtplein maatwerk. Bij het bepalen van de benodigde omvang van de maatwerkvoorziening wordt bekeken welke activiteiten die onderdeel uitmaken van het huishouden moeten worden overgenomen door een huishoudelijke hulp. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het HHM-normenkader (zie bijlage 4).

• 4. Het is aan de medewerker van Buurtplein om van geval tot geval te beoordelen welke ondersteuning noodzakelijk is om de cliënt in staat te stellen een schoon en leefbaar huis te hebben.

3.5 Maatwerkvoorzieningen Wmo Integrale Ondersteuning

• 1. Gemeente Doetinchem kent de volgende maatwerkvoorzieningen in het kader van Wmo Integrale Ondersteuning:

  • a.

    Ondersteuning individueel

  • b.

    Ondersteuning groep (dagbesteding)

  • c.

    Persoonlijke verzorging

• 2. Een cliënt kan in aanmerking komen voor de maatwerkvoorziening Wmo Integrale Ondersteuning Individueel als de cliënt onvoldoende zelfredzaam is of kan participeren en er geen andere oplossingen zijn of als deze niet toereikend zijn. Dit betekent dat de eigen kracht, gebruikelijke hulp, de inzet van het sociaal netwerk of gebruikmaking van algemene, algemeen gebruikelijke of overige voorliggende voorzieningen niet voldoende is er is geen sprake van een Wlz-indicatie.

• 3. Een cliënt kan in aanmerking komen voor de maatwerkvoorziening Wmo Integrale Ondersteuning Groep als de cliënt onvoldoende in staat is om een dagbesteding, waaronder het volgen van een opleiding of het hebben van werk, of met behulp van zijn of haar netwerk, te organiseren.

• 4. Een cliënt kan in aanmerking komen voor de maatwerkvoorziening Persoonlijke verzorging als er behoefte is aan het vergroten van de zelfredzaamheid ten aanzien van Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL) op het gebied van persoonlijke verzorging. Het aanleren, oefenen, verbeteren en bestendigen van vaardigheden en gedrag rondom persoonlijke hygiëne en lichamelijke basiszorg staat hierbij centraal en deze inzet is in principe eindig. Persoonlijke verzorging kan ook bestaan uit advies, instructie en voorlichting aan de cliënt.

• 6. De aard van de ondersteuningsbehoefte ligt bij persoonlijke verzorging nadrukkelijk niet op een behoefte aan geneeskundige zorg of een hoog risico hierop. De gemeenten zijn alleen verantwoordelijk voor het gedeelte van persoonlijke verzorging dat niet on¬der voorliggende wet- en regelgeving valt, zoals de Zorgverzekeringswet (Zvw) of Wet Langdurige Zorg (Wlz).

• In bijlage 2 worden deze maatwerkvoorzieningen toegelicht.

3.6 Vervoersvoorzieningen

• 1. Gemeente Doetinchem kent de volgende vervoersvoorzieningen:

  • a.

    algemene vervoersvoorziening;

  • b.

    collectief vervoer;

  • c.

    scootmobiel;

  • d.

    rolstoel;

  • e.

    autoaanpassing;

  • f.

    taxikostenvergoeding;

  • g.

    overige vervoersvoorzieningen.

• 2. Een cliënt kan aanspraak maken op een vervoersvoorziening als diegene beperkingen ondervindt in het lokaal verplaatsen (participatie) en het openbaar vervoer of het bereiken van het openbaar vervoer niet mogelijk is en er geen andere oplossingen zijn of als deze niet toereikend zijn.

• 3. Het collectief vervoer is voorliggend op alle andere maatwerkvoorzieningen. Dit wordt het primaat van collectief vervoer genoemd. Dit betekent dat altijd eerst wordt beoordeeld of een inwoner gebruik kan maken van het collectief vervoer.

• 4. Toekenning van een maatwerkvoorziening is slechts mogelijk als sprake is van een vervoersbehoefte.

• 5. Een vervoersvoorziening stel de cliënt in staat om in aanvaardbare mate te participeren. Dit betekent dat niet altijd in de volledige door de cliënt gewenste vervoersbehoefte kan worden voldaan.

3.7 Algemene voorziening: Buurtmobiel (elektrocar)

• 1. Gemeente Doetinchem heeft een algemene vervoersvoorziening. Dit is de Buurtmobiel (elektrocar) voor oudere inwoners van Wehl, Gaanderen en Doetinchem die geen gebruik kunnen maken van het reguliere vervoersaanbod. Zij kunnen gebruik maken van de buurtmobiel van Contact op Wielen.

• 2. De buurtmobiel is geschikt voor korte afstanden naar bijvoorbeeld de winkel, arts of familie. De buurtmobiel rijdt alle dagen tussen 09.00 en 19.00 uur. Er zijn geen vaste opstappunten. Gebruik maken van de buurtmobiel kan tegen een vrije bijdrage. Meer informatie via www.contactopwielen.nl

3.8 Collectief vraagafhankelijk vervoer (CVV) – ZOOV Op Maat

• 1. ZOOV Op Maat is een aanvullend openbaar vervoerssysteem bedoeld om verplaatsingen binnen de regio Achterhoek (gemeenten Aalten, Berkelland, Bronckhorst, Doetinchem, Oost Gelre, Oude IJsselstreek en Winterswijk) mogelijk te maken.

• 2. ZOOV Op Maat is tegen het openbaar vervoer tarief voor iedere inwoner toegankelijk ongeacht of er ook regulier openbaar vervoer beschikbaar is.

• Er zijn wel verschillende tarieven. Voor inwoners zonder Wmo-indicatie zijn er twee OV-tarieven. Het lagere tarief geldt als er op het reistraject geen openbaar vervoer beschikbaar is. Het hogere tarief geldt als de ingezetene naar de reisbestemming (in theorie) ook met het openbaar vervoer zou kunnen reizen. De inwoner beslist dan zelf of diegene met ZOOV Op Maat reist of met het openbaar vervoer. De hoogte van de verschillende OV-tarieven zijn te vinden op de website www.zoov.nl

• 3. Cliënten met een vervoersbeperking kunnen onder voorwaarden in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening ZOOV Op Maat en kunnen tegen een gereduceerd tarief reizen met ZOOV. Dit tarief is lager dan de OV-tarieven voor ingezetenen zonder vervoersbeperking. Ook deze tarieven zijn te vinden op de website www.zoov.nl

• Om in aanmerking te komen voor een maatwerkvoorziening ZOOV Op Maat dient in ieder geval sprake te zijn van:

  • a.

    geobjectiveerde beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie, psychische of psychosociale problemen al dan niet met een medisch advies waaruit blijkt dat de cliënt geen gebruik kan maken van eigen vervoer en het reguliere openbaar vervoer, en

  • b.

    een relevante minimale vervoersbehoefte van zeven ritten (enkele reis) per maand, en

  • c.

    een cliënt die in staat is zelfstandig te reizen met ZOOV en die periodiek één van de volgende relevante vervoersbestemmingen heeft:

    • -

      het bezoeken van familie en vrienden of kennissen;

    • -

      bezoek aan openbare gebouwen, winkels of kerk;

    • -

      sociale en culturele activiteiten of;

    • -

      medisch vervoer, bijvoorbeeld ten behoeve van fysio- of vergelijkbare therapie (binnen een afstand van 20 kilometer van de woning en wanneer andere wetgeving niet voorliggend is).

• 4. De cliënt die een vervoersvoorziening heeft voor langer dan 1 jaar moet een bijdrage betalen van €60,00 per jaar. Dit bedrag is gebaseerd op de berekening van het NIBUD en de gemiddelde vervoerskosten per jaar per inwoner.

• 5. De volgende vervoersbestemmingen gelden in ieder geval als niet relevant voor een indicatie voor ZOOV en naar deze bestemmingen mag ook niet gereisd worden met ZOOV Op Maat tegen het gereduceerd Wmo-tarief:

  • -

    vervoersbestemmingen wanneer die vanuit voorliggende wetgeving worden gefinancierd;

  • -

    vervoer van en naar dagbesteding;

  • -

    vervoer van en naar werk of;

  • -

    bovenregionale vervoersbestemmingen (Valys is hier voorliggend).

• 6. Er wordt geen onbeperkte kosteloze vervoermogelijkheid aangeboden. Een persoon zonder beperkingen maakt immers ook kosten voor vervoer. Afhankelijk van de (regionale) vervoersbehoefte van de cliënt wordt een kilometeraantal vastgesteld tot maximaal 2.000 kilometer per jaar. Onder de regionale vervoersbehoefte wordt verstaan het reizen binnen een afstand van 20 kilometer van de woning van de cliënt.

• 7. Indien er andere mogelijkheden zijn voor vervoer op de kortere afstanden, zoals de mogelijkheid van fietsen of het gebruik van een scootmobiel, zal hier rekening mee gehouden worden en kan het maximale kilometeraantal naar beneden worden bijgesteld tot 1500 kilometer per jaar. Als sprake is van zwaarwegende redenen kan in uitzonderingsgevallen het maximale kilometeraantal (tijdelijk) naar boven worden bijgesteld.

• 8. Bovenregionale bestemmingen vallen buiten de reikwijdte van de wet en vallen onder verantwoordelijkheid van Valys. Als sprake is van zwaarwegende redenen, kan op individueel niveau maximaal twee puntbestemmingen worden vastgesteld - tussen de 20 en 40 kilometer -waarbinnen het Wmo-tarief naartoe kan worden gereisd. Dit heeft ook te maken met het feit dat er nog onbereikbare bestemmingen zijn tussen het Wmo-vervoersgebied en de bestemmingen van Valys. De puntbestemmingen tellen mee in het maximum van 2000 kilometer per jaar.

3.9 ZOOV Op Maat

• 1. ZOOV Op Maat als CVV is voorliggend op de individuele maatwerkvoorziening ZOOV Op Maat. Alleen wanneer op basis van het onderzoek, of een eventueel medisch advies, is vastgesteld dat ZOOV als CVV voor een cliënt niet voldoet, kan ZOOV Op Maat als individuele vervoersvoorziening worden ingezet.

• 2. Bij de individuele maatwerkvoorziening ZOOV Op Maat reist de cliënt zonder medepassagiers. Indien na onderzoek door de Medewerker van Buurtplein blijkt dat ZOOV Op Maat ook niet volstaat, kan voor een andere vervoersoplossing zonder inzet van ZOOV worden gekozen

• 3. Er kan voor twee soorten begeleiding een indicatie worden toegekend voor ZOOV: medische begeleiding en sociale begeleiding. De gemeente betaalt daarvoor een opslag aan de vervoerder.

  • a.

    Verplichte/medische begeleiding

    Van medische begeleiding is sprake als de cliënt vanwege medische of andere redenen (zoals vanwege psychiatrische, psychische of psychogeriatrische problematiek) niet in staat is zelfstandig te reizen. Hierbij moet gedacht worden aan situaties waarbij de begeleider moet kunnen ingrijpen tijdens de rit.

    Als er medische redenen zijn, kan de gemeente een indicatie afgeven voor verplichte/medische begeleiding. De CVV-reiziger met verplichte/medische begeleiding mag niet alleen reizen. De medische begeleider is ten minste 12 jaar oud, is in staat om hulp te verlenen als dat nodig is.

    Ze reizen gezamenlijk van A naar B. De medische begeleider betaalt geen reizigersbijdrage.

  • b.

    Sociale begeleiding

    In gevallen waar de cliënt zowel thuis als op locatie ondersteuning nodig heeft van de begeleider en er geen vervoersmogelijkheden beschikbaar zijn voor de begeleider, kan er een indicatie voor sociale begeleiding worden toegekend. In dat geval betaalt de begeleider hetzelfde tarief als de cliënt. Een begeleider die voor sociale begeleiding meereist zonder indicatie van de gemeente, reist als ov-reiziger mee en betaalt het ov-tarief.

3.10 Scootmobiel

• 1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een scootmobiel als sprake is van een uiterst beperkte mobiliteit en verplaatsing op geen andere manier mogelijk is.

• 2. De cliënt heeft een loopbeperking van langdurige aard en het gebruik van gebruikelijke loophulpmiddelen is niet mogelijk om in de vervoersbehoefte te voorzien.

• 3. Om een scootmobiel te kunnen bedienen is het noodzakelijk dat de cliënt voldoende arm- en handfunctie en rompbalans heeft. Verder moet de cliént veilig en zelfstandig aan het verkeer kunnen deelnemen met zijn scootmobiel.

• 4. Een scootmobiel wordt alleen verstrekt als een adequate stalling aanwezig is of gerealiseerd wordt.

• 5. Aan de hand van een programma van eisen wordt bepaald welke scootmobiel noodzakelijk is.

3.11 Rolstoelen of andere handaangedreven voorzieningen

• 1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een rolstoel als deze zich vanwege zijn of haar beperking niet kan verplaatsen in en om de woning.

• 2. Een rolstoel is geschikt voor dagelijks gebruik.

• 3. Aan de hand van een programma van eisen wordt bepaald welke rolstoel noodzakelijk is.

3.12 Autoaanpassing middels pgb

• 1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een autoaanpassing in de vorm van een pgb als dit noodzakelijk is voor het zich kunnen verplaatsen.

• 2. Een pgb voor een autoaanpassing wordt alleen verstrekt onder de volgende voorwaarden:

  • -

    de cliënt is in het bezit van een eigen auto en is de bestuurder

  • -

    de cliënt is aangewezen op een vervoersvoorziening voor de korte en middellange afstand;

  • -

    er wordt geen andere vervoersvoorziening verstrekt voor de korte en middellange afstand;

  • -

    de auto mag niet ouder zijn dan 6 jaar en is veilig om zich daarmee te verplaatsen;

  • -

    de aanpassing is functioneel noodzakelijk voor het gebruik van de auto door de cliënt.

• 3. Aanpassingen die bij de aanschaf van een eigen auto al in uitvoering kunnen worden gekocht worden niet vergoed.

• 4. Voor een autoaanpassing middels pgb vormen de werkelijke kosten van de autoaanpassing het uitgangspunt. De hoogte hiervan wordt bepaald op basis van het programma van eisen en de aangeleverde offerte.

3. 13 Taxikostenvergoeding

• 1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een individuele taxikostenvergoeding als dat noodzakelijk voor het zich kunnen verplaatsen.

• 2. Een taxikostenvergoeding wordt alleen verstrekt als alle overige vervoersvoorzieningen niet toereikend zijn en de cliënt – zo blijkt uit onderzoek of medisch advies - daadwerkelijk is aangewezen op individueel vervoer.

3.14 Participatievoorziening middels pgb

• 1. Onder een participatievoorziening wordt verstaan de meerkosten voor een hulpmiddel voor vrijetijdsbesteding, dit is bijvoorbeeld een sportrolstoel.

• 2. Om in aanmerking te komen voor een participatievoorziening dient een (recent) bewijs van inschrijving bij een vereniging aangeleverd te worden. De hoogte van het pgb wordt bepaald op basis van het programma van eisen en de maximale hoogte is opgenomen in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Doetinchem.

• In bijlage 2 worden deze maatwerkvoorzieningen toegelicht.

4.1 Afwegingskader woonvoorzieningen

• 1. De cliënt die vanwege zijn beperkingen niet normaal gebruik kan maken van de woning waar hij of zij hoofdverblijf heeft of zal hebben, kan in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening gericht op het wonen als er geen andere oplossingen zijn of als deze niet toereikend zijn .

• 2. De medewerker van Buurtplein kan een maatwerkvoorziening verlenen in de vorm van een woningaanpassing of een maatwerkvoorziening ten behoeve van het zich kunnen verplaatsen in en om de woning.

• 3. De maatwerkvoorziening is gericht op het opheffen of verminderen van problemen bij het normale gebruik van de woning. Er worden alleen woonvoorzieningen getroffen in ruimtes met een elementaire woonfunctie voor de cliënt in kwestie. Dit zijn doorgaans alleen de woonkamer, slaapkamer(s), keuken, wc en de badkamer.

• 4. Bij de aanvraag van een woonvoorziening hanteert het college het uitganspunt dat cliënten zelf verantwoordelijk zijn voor de keuze van een woning die aansluit op hun specifieke situatie. Het college verwacht van de cliënt dat hij of zij – voor zover mogelijk – bij de keuze van een woning rekening houdt met zijn of haar huidige en voorzienbare toekomstige beperkingen.

• 5. Een woonvoorziening wordt verstrekt ten behoeve van de zelfstandige woonruimte waar de cliënt woonachtig is of zal zijn en die geschikt is om het hele jaar door bewoond te worden.

4.2 Primaat van verhuizen

• 1. Binnen de gemeente Doetinchem wordt efficiënt omgegaan met de beschikbare middelen en de woningvoorraad. Bij het beoordelen of een cliënt in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening gericht op wonen, kan de medewerker van Buurtplein daarom onderzoeken of een verhuizing naar een geschikte woning of gemakkelijker geschikt te maken woning een passende bijdrage levert aan de zelfredzaamheid en/of participatie van de cliënt.

• 2. Per cliënt wordt een individuele afweging gemaakt, maar de medewerker van Buurtplein onderzoekt dit in ieder geval, maar niet uitsluitend, bij woningaanpassingen waarmee aanzienlijke kosten gemoeid zijn. Ook in situaties waarin vanwege de prognose van de beperkingen die de cliënt ondervindt, sprake is van een woningaanpassing die slechts beperkte tijd zal volstaan, wordt de mogelijkheid van een verhuizing onderzocht.

• 3. Bij de beoordeling van de vraag of er door middel van een verhuizing een passende bijdrage wordt geleverd aan de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt, neemt de medewerker van Buurtplein in ieder geval het volgende in overweging:

  • -

    De eigen voorkeur van de cliënt. Als de cliënt zelf verhuizen als de beste oplossing ziet, dan ligt verhuizen meer voor de hand dan als de cliënt graag in de huidige woning blijft wonen en vice versa.

  • -

    De huidige beperkingen die de cliënt op dit moment ervaart en de toekomstprognose. Verhuizen ligt bijvoorbeeld meer voor de hand als de verwachting is dat de situatie van de cliënt snel verslechtert waardoor een aanpassing van de huidige woning slechts beperkte tijd zal volstaan. Aan de andere kant kan er bijvoorbeeld sprake zijn van een medische contra-indicatie voor verhuizen (dit wordt door de medewerker van Buurtplein onderzocht).

  • -

    De snelheid waarmee in een oplossing kan worden voorzien. Verhuizen kan sneller een oplossing bieden dan het doorlopen van het proces van een woningaanpassing (inclusief uitwerking van plannen, aanvragen van offertes en uitvoeren van de werkzaamheden). Maar soms kan het een tijd duren voordat een geschikte woning is gevonden. Bij een advies voor een verhuizing wordt aangeven binnen welke aanvaardbare termijn een nieuwe woning gevonden moet zijn. Bij het vaststellen van de termijn wordt rekening gehouden met de omstandigheden van de situatie die voorligt. Als er binnen de gestelde termijn geen geschikte woning beschikbaar komt, kan een maatwerkvoorziening gericht op het wonen worden toegekend.

  • -

    De gevolgen van een verhuizing voor de sociale omstandigheden van de cliënt. De binding van de cliënt met de omgeving wordt hierbij meegenomen evenals de nabijheid van voor de cliënt belangrijke voorzieningen en de nabijheid van vrienden en familie. Deze omstandigheden wegen zwaarder naarmate de afstand tussen de huidige woning en de mogelijke nieuwe woning toeneemt en naarmate de intensiteit van de mantelzorg toeneemt. Daarnaast weegt de nabijheid van vrienden en familie zwaarder als er sprake is van mantelzorg. Ook eventuele consequenties (zoals inkomstenderving) van een verhuizing voor een bedrijf aan huis worden meegewogen.

  • -

    De consequenties van een verhuizing voor de woonlasten. Een stijging van de woonlasten hoeft niet in de weg te staan van het toekennen van een verhuisurgentie. Wel wordt beoordeeld of een huurlastenstijging aanvaardbaar is voor de belanghebbende, hierbij rekening houdend met het recht op huurtoeslag en verandering in wooncomfort. In geval van een koopwoning wordt meegewogen of de belanghebbende na verkoop blijft zitten met een aanzienlijke restschuld.

• 4. Als naar oordeel van de medewerker van Buurtplein een verhuizing voorrang heeft op het aanpassen van de huidige woning, adviseert hij de cliënt in de zoektocht naar een nieuwe woning. Indien nodig kan de cliënt in aanmerking komen voor een verhuiskostenvergoeding.

• 5. Geen tegemoetkoming in verhuiskosten wordt verstrekt als

  • a.

    een cliënt is verhuisd voordat op zijn aanvraag is beschikt, tenzij de medewerker van het Buurtplein (namens het college) vooraf uitdrukkelijk toestemming heeft gegeven, of als de cliënt de noodzaak, adequaatheid en passendheid van de nieuwe woning ten opzichte van de oude woning aantoont;

  • b.

    een cliënt voor het eerst zelfstandig gaat wonen;

  • c.

    een cliënt geen belemmeringen in het normale gebruik van de woning ondervindt, tenzij het een verhuizing naar een ADL-woning betreft;

  • d.

    een cliënt verhuist naar een instelling voor (intramurale) langdurige zorg en de gemeente op grond van de wet voor deze cliënt niet langer voor de ondersteuning verantwoordelijk is.

4.3 Geen recht op woonvoorzieningen

• 1. Er worden geen woonvoorzieningen verleend die algemeen gebruikelijk zijn voor de cliënt in kwestie.

• 2. Geen recht op een woonvoorziening bestaat als de voorziening betrekking heeft op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau van de sociale woningbouw.

• 3. Geen woonvoorzieningen worden verstrekt in geval van:

  • a.

    woningen die niet als zelfstandige woning dienst doen (hotels, pensions);

  • b.

    woningen die niet bedoeld zijn voor permanente bewoning (tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen);

  • c.

    (een) verhuurde kamer of kamers.

4.4 Uitzonderingen

• 1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend als de cliënt zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waar de voorziening wordt getroffen. Soms kan er sprake zijn van twee hoofdverblijven, bijvoorbeeld bij kinderen van gescheiden ouders die in co-ouderschap door beide ouders worden opgevoed. Als kan worden aangetoond, bijvoorbeeld door een ouderschapsplan, dat de cliënt daadwerkelijk de ene helft van de tijd bij de ene ouder woont en de andere helft van de tijd bij de andere ouder, kan indien niet anders mogelijk, worden bepaald dat twee woningen worden aangepast. De vertrekkende ouder zal altijd eerst, zo nodig in afstemming met de wmo consulent, moeten onderzoeken of een verhuizing naar een geschikte woning mogelijk is.

• 2. Als dat noodzakelijk is, kan één woning waar de cliënt regelmatig op bezoek komt (bijvoorbeeld van een ouder niet zijnde co-ouder) bezoekbaar gemaakt worden. Bezoekbaar houdt in dat de cliënt toegang tot de woning, één verblijfsruimte (bijvoorbeeld de woonkamer) en het toilet heeft. Er worden geen aanpassingen vergoed om logeren mogelijk te maken.

4.5 Kortdurend verblijf

• 1. Een cliënt kan aanspraak maken op kortdurend verblijf (logeren), zodat mantelzorgers en hun omgeving minder overbelast raken. Dit zodat de inzet van zwaardere zorg zoveel mogelijk wordt voorkomen.

• 2. Bij kortdurend verblijf (respijtzorg/logeren) gaat het om logeren in een accommodatie van een instelling.

• 3. Als er ook sprake is van ondersteuning vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw), zoals persoonlijke verzorging en verpleging, wordt nauw samengewerkt met partners vanuit deze ondersteuning. Zodat deze ondersteuning wel blijft doorgaan.

• 4. Afhankelijk van de zorgvraag van de cliënt en de gestelde doelen kan logeren worden aangevuld met integrale ondersteuning. Een andere organisatie kan deze integrale ondersteuning bieden. Als daginvulling in die periode niet is geregeld en wel gewenst is, moet kortdurend verblijf worden aangevuld met een vorm van integrale ondersteuning

5.1 Beschermd wonen

• 1. Beschermd wonen gaat om wonen in een accommodatie van een instelling met daarbij behorend toezicht en begeleiding. Beschermd wonen is gericht op het bevorderen van de zelfredzaamheid en participatie, het psychisch en psychosociaal functioneren, stabilisatie van een psychiatrisch ziektebeeld, het voorkomen van verwaarlozing of maatschappelijke overlast of het afwenden van gevaar voor de cliënt of anderen.

• 2. Een cliënt van 18 jaar of ouder, bij wie sprake is van complexe psychische en/of psychosociale problematiek, die problemen ervaart op meerdere leefgebieden en die zijn zorgvraag niet kan uitstellen en daarom 24-uurs toezicht of bereikbaarheid van een professionele organisatie nodig heeft (al dan niet op afstand of afroep), kan in aanmerking komen voor beschermd wonen.

• 3. De aanwezigheid van de psychiatrische problematiek is vastgesteld door een daartoe bevoegd deskundige, zoals een psychiater of GZ-psycholoog.

• 4. Als na onderzoek blijkt dat beschermd wonen noodzakelijk is, dan worden de te behalen resultaten vastgelegd in een ondersteuningsplan.

• 5. De cliënt ontvangt een integraal ondersteuningsaanbod met begeleiding op het gebied van wonen, begeleiding ten aanzien van de individuele ondersteuningsbehoefte en een passende daginvulling.

• 6. Beschermd wonen wordt zoveel mogelijk tijdelijk ingezet met als doel dat de cliënt (weer) zelfstandig leert wonen. Of een cliënt zelfstandig kan wonen, wordt beoordeeld door de instelling waar hij of zij beschermd woont.

• 7. Doetinchem kent verschillende vormen van beschermd wonen. Deze zijn opgenomen in bijlage 2 van deze nadere regels.

  Wat is psychosociale problematiek? Vaak is er bij cliënten die beschermd moeten wonen, sprake van ernstige ontregeling op meerdere of alle leefgebieden, zoals: wonen, werk, lichamelijke en psychische gezondheid, vrije tijd, inkomen, sociale relaties, maatschappelijk leven. Doorgaans is er sprake van multiproblematiek, zoals verslavingsproblematiek, schulden, het ontbreken van werk- en of dagbesteding, geen of klein sociaal netwerk, criminaliteit en/of detentieverleden. Er zijn doorgaans onvoldoende maatschappelijke en zelfredzaamheidsvaardigheden en/of er ontbreekt een bewuste zorgbehoefte.

5.2 Beschikbaarheid beschermd wonen

• 1. Wanneer een passende plek nog niet beschikbaar is, wordt de cliënt op de wachtlijst van de instelling geplaatst. De inwoner is hier mede verantwoordelijk voor in samenspraak met de betrokken consulent en indien nodig in overleg met de aanbieder die reeds betrokken is. Met hem wordt besproken hoe de periode tot plaatsing kan worden overbrugd.

• 2. Wanneer de cliënt ter overbrugging naar Beschermd Wonen ondersteuning nodig heeft, dan kan dat in de vorm van overbruggingszorg gericht op het voorbereiding en toewerken naar de Wmo Wonen plek. De betrokken zorgaanbieder, waar de cliënt op de wachtlijst staat, is verantwoordelijk voor het bieden van deze overbruggingszorg. In alle andere gevallen is sprake van integrale ondersteuning.

5.3 Tijdelijke afwezigheid van de cliënt

• 1. Als een cliënt tijdelijk wordt opgenomen voor een behandeling in een ziekenhuis of behandelcentrum of detentie elders, moet dit binnen een week na vertrek bij de aanbieder bij Buurtplein worden gerapporteerd door de aanbieder die beschermd wonen biedt. Dit geldt ook wanneer de inwoner op eigen initiatief de beschermde woonplek heeft verlaten.

• 2. Wanneer duidelijk wordt dat de cliënt langer dan twaalf weken elders zal verblijven, zal in principe zijn plek bij de aanbieder van beschermd wonen komen te vervallen. Wanneer de cliënt na deze periode weer beschermd wil gaan wonen, kan de cliënt hiervoor een melding doen bij Buurtplein. De inwoner kan in overleg met de consulent ervoor kiezen zijn ondersteuning bij een andere aanbieder van beschermd wonen te verzilveren. De inwoner kan pas weer instromen bij de aanbieder als er plaats is.

5.5 Geen recht op beschermd wonen

• 1. Er bestaat geen recht op beschermd wonen als deze voorziening niet passend is voor de situatie van de cliënt.

• 2. Een cliënt komt niet in aanmerking voor beschermd wonen als voor de problematiek een voorliggende oplossing beschikbaar is.

5.6 Maatschappelijke opvang

• 1. Een cliënt die de thuissituatie heeft verlaten, dan niet in verband met risico’s voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, die niet in staat is zich op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met behulp van andere personen in zijn sociale netwerk te handhaven in de samenleving, kan in aanmerking komen voor maatschappelijke opvang.

• 2. Gemeente Doetinchem kent zowel plekken voor dagopvang als nachtopvang. Daarnaast wordt opvang aangeboden in (acute) crisissituaties.

• 3. Voor maatschappelijke opvang geldt landelijke toegankelijkheid. Bij toekennen van maatschappelijke opvang worden beoordelingscriteria toegepast. De gemeente Doetinchem zal de eventuele gemeente van herkomst betrekken bij het onderzoek. De beoordelingscriteria zijn:

  • a.

    de aanwezigheid van factoren in een gemeente of regio die de kans van slagen van een traject naar verwachting vergroten, zoals een sociaal netwerk dat een positieve invloed heeft of kan hebben op de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt, en/of bestaand werk en/of dagbesteding en/of onderwijs van de cliënt en/of lopende hulpverlenings- of ondersteuningstrajecten;

  • b.

    of er factoren zijn in een gemeente of regio die de kans van slagen van een traject naar verwachting verkleinen, zoals een sociaal netwerk welke een negatieve invloed heeft of kan hebben op de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt en/of actuele criminele activiteiten van de cliënt en/of maatregelen die opgelegd zijn aan de cliënt

• 4. Als het college én de andere gemeente of regio niet tot een oplossing komen, kan het college het geschil voorleggen aan de Adviescommissie geschillen landelijke toegankelijkheid.

6.1 Persoonsgebonden budget: regie en bekwaamheid

• 1. Het persoonsgebonden budget (pgb) is een geldbedrag waarmee een cliënt die in aanmerking komt voor maatschappelijke ondersteuning zelf ondersteuning kan inkopen. Het is bedoeld als alternatief voor een (individuele) maatwerkvoorziening in natura. Met een pgb heeft de cliënt zelf de regie om de voor hem of haar best passende ondersteuning te regelen. Een medewerker van Buurtplein informeert de cliënt die in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening over de mogelijkheid voor een pgb.

• 2. De cliënt moet voldoende pgb-bekwaam zijn en wordt door de medewerker gewezen op de mogelijkheid van het testen van zijn bekwaamheid op www.pgb-test.nl. Het testen is bedoeld om de cliënt bewust te maken van de taken en verantwoordelijkheden die horen bij het beheren van een pgb. Zo kan hij of zij een weloverwegen keuze voor een pgb of ondersteuning in natura maken.

6.2 Voorwaarden voor een pgb

• 1. Voordat een pgb wordt ingezet, wordt beoordeeld of de cliënt aan de wettelijke voorwaarden voldoet (zie ook hoofdstuk 6 van de verordening). Ook wordt beoordeeld of de in te kopen ondersteuning van de juiste kwaliteit is en of de zorgverlener wel in staat is de juiste ondersteuning te bieden.

• 2. Hieronder staan de onderdelen die door de medewerker van Buurtplein worden beoordeeld:

1. Pgb-vaardigheid

• a.

  De cliënt dient op eigen kracht of met hulp uit zijn sociale netwerk of van zijn vertegenwoordiger, in staat te zijn om de taken die aan een pgb zijn verbonden op verantwoorde wijze uit te voeren. Daarbij zijn de tien punten voor pgb-vaardigheid het uitgangspunt voor de consulent.3

• b.

  Weigeringsgronden voor het verstrekken van een pgb zijn:

  • -

    Problematische schulden;

  • -

    Ernstige verslavingsproblematiek;

  • -

    Aanmerkelijke verstandelijke beperking(en);

  • -

    Een ernstig psychiatrisch ziektebeeld;

  • -

    Vastgestelde blijvende cognitieve stoornis;

  • -

    Onvoldoende machtig zijn van de Nederlandse taal.

• c.

  Een pgb kan worden geweigerd als een eerdere pgb-beschikking is ingetrokken op grond van artikel 2.3.6, vijfde lid, onder b, Wmo.

2. Beheer pgb door vertegenwoordiger

• a.

  Als de cliënt zelf niet pgb-vaardig is, kan de cliënt iemand aanwijzen die voor hem of haar het pgb beheert (een pgb-vertegenwoordiger). Voor een vertegenwoordiger gelden dezelfde vaardigheidseisen als voor de client en dit wordt ook door de medewerker van Buurtplein getoetst.

• b.

  Er gelden een aantal aanvullende voorwaarden ten aanzien van de vertegenwoordiger (zie artikel 6.2 van de verordening):

  • -

    Bij de pgb-vertegenwoordiging staat het belang van de cliënt centraal. Dit betekent dat het niet de voorkeur heeft dat de cliënt zich voor het pgb-beheer laat vertegenwoordigen door een familielid in de eerste of tweede graad, die tevens een (deel van) de ondersteuning levert. De medewerker van Buurtplein onderzoekt altijd of sprake is van ongewenste belangenverstrengeling. Een factor die kan wijzen op ongewenste belangenverstrengeling is als de cliënt vanwege zijn of haar beperkingen weinig of geen invloed heeft op het besluit om voor een pgb te kiezen;

  • -

    De dubbelrol van een informele zorgverlener en een pgb-beheerder mag niet ten koste gaan van het bereiken van de gewenste resultaten. Ervaringen die er vanuit het verleden eventueel al met ondersteuning en het beheer van het pgb zijn, kunnen hierbij een rol spelen;

  • -

    Omdat de combinatie van beheerder van het pgb en uitvoerder van ondersteuning kwetsbaar is, kan ervoor worden gekozen om de indicatieduur te beperken of frequenter tussentijds te evalueren hoe de ondersteuning en het beheer van het pgb verloopt.

• c.

  Van de pgb-vertegenwoordiger wordt in elk geval verwacht dat diegene de facturen controleert en betaalbaar stelt, aanwezig is bij evaluaties en dat hij of zij zicht houdt op de kwaliteit van de ondersteuning.

3. Kwaliteit / ondersteunings- en budgetplan

De maatwerkvoorziening die met een pgb wordt ingekocht, moet van de juiste kwaliteit zijn. De wettelijke eis is dat een pgb wordt besteed aan een voorziening die veilig, doeltreffend en cliëntgericht is en de voorziening moet geschikt zijn voor het doel waarvoor het pgb is toegekend. Het doel is namelijk dat met de besteding van het pgb de afgesproken resultaten kunnen worden behaald. De beoordeling hiervan ligt bij de medewerker van Buurtplein.

Ondersteunings- en budgetplan

Om aan te tonen welke ondersteuning wordt ingekocht en van welke kwaliteit die is, levert de cliënt een ondersteunings- en budgetplan aan. Hierin legt de cliënt vast welke afspraken zij maken over de gewenste ondersteuning. Ook kan de cliënt hierin aangeven/motiveren waarom hij of zij de ondersteuning in de vorm van een pgb wil ontvangen.

In het ondersteunings- en budgetplan maakt de cliënt in ieder geval inzichtelijk:

• a.

  waar de ondersteuning wordt ingekocht en waar de ondersteuning uit zal bestaan;

• b.

  hoe aan de, in het verslag omschreven resultaten, wordt gewerkt;

• c.

  waarom voor deze ondersteuner is gekozen;

• d.

  wie het pgb gaat beheren;

• e.

  welke tariefafspraken zijn gemaakt en;

• f.

  hoe de continuïteit van de ondersteuning bij ziekte of andere uitval wordt gegarandeerd.

De budgethouder/de vertegenwoordiger levert bij evaluatiemomenten een evaluatieverslag aan.

Bij een hernieuwde aanvraag worden de gestelde doelen uit het ondersteunings- en budgetplan geëvalueerd door de jeugd- en gezinswerker.

4. Pgb voor uitvoering door het sociaal netwerk

• a.

  De cliënt kan het pgb ook inzetten om ondersteuning van een informele hulp te ontvangen (zie ook artikel 2.3.6, vierde lid, van de wet). Hiervoor gelden enkele voorwaarden:

  • -

    Het uitgangspunt is dat altijd eerst wordt gekeken of er sprake is van gebruikelijke hulp en dat het pgb niet mag worden ingezet voor vergoeding van ondersteuning die anders onbetaald zou worden geleverd;

  • -

    Ondersteuning uit de eigen omgeving (gebruikelijke hulp) moet altijd eerst maximaal worden ingezet voordat een beroep wordt gedaan op ondersteuning vanuit de Wmo. Voor ondersteuning die in redelijkheid mag worden verwacht van het eigen netwerk (taken die een ander onbetaald zou verrichten bij familie), ligt het niet voor de hand om een maatwerkvoorziening te verstrekken. Een beoordeling van de eigen kracht van de client en de informele hulp is hierbij van belang.

  • -

    Het kan daarnaast gaan om ondersteuning die vooraf niet goed is in te plannen, of ondersteuning die op ongebruikelijke tijden moet worden geleverd, als het gaat om veel korte momenten per dag, of wanneer de ondersteuning op verschillende locaties moet worden geleverd;

  • -

    Ook is het mogelijk dat het gaat om ondersteuning die vanwege de aard van de beperking moet worden geboden door een persoon met wie de cliënt vertrouwd is en goed contact heeft.

• b.

  Bij de beoordeling van de aanvraag weegt de medewerker van Buurtplein ook mee of de continuïteit van zorg gewaarborgd is, voor zover dit noodzakelijk is voor het welbevinden van de cliënt. De vraag is of het bijvoorbeeld mogelijk is om vanwege ziekte of vakantie eens over te slaan?

• c.

  Een pgb voor besteding aan een informele hulp wordt in ieder geval niet toegekend als:

  • -

    de informele hulp op enige wijze druk heeft uitgeoefend op de cliënt in de keuze voor een pgb;

  • -

    de informele hulp (dreigend) overbelast is, of

  • -

    de informele hulp vanwege andere redenen niet in staat is om de gevraagde ondersteuning te bieden.

• d.

  Zoals bepaald in artikel 6.5 van de verordening, is het tarief voor een pgb dat wordt besteed aan een persoon uit het sociaal netwerk lager dan het tarief voor professionele ondersteuners.

• e.

  De cliënt en/of zijn vertegenwoordiger dragen de verantwoordelijkheid voor het bewaken van de kwaliteit van de ondersteuning die zijn betrekken van personen die tot het sociale netwerk behoren.

5. Sociale Verzekeringsbank/uurtarief en facturatie

• a.

  Naast het ondersteunings- en budgetplan moet de cliënt een zorgovereenkomst van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) invullen. Hierin worden afspraken over het aantal te leveren uren en uurtarieven vastgelegd. De gemeente keurt de zorgovereenkomst goed en zet hier hierna het pgb klaar bij de Sociale Verzekeringsbank.

• b.

  De budgetbeheerder is verantwoordelijk voor de rechtmatigheid van de bestedingen uit het budget. De gemeente vindt het belangrijk dat de budgetbeheerder hier voldoende inzicht in heeft. Daarom vindt betaling via facturatie plaats en is betaling via een vast maandloon niet mogelijk. Eventuele wijzigingen qua inhoud van de geleverde ondersteuning, moeten worden doorgegeven aan de SVB.

• c.

  De cliënt aan wie een pgb is toegekend, heeft de mogelijkheid om te kiezen voor een ondersteuner die een hoger tarief hanteert dan het tarief waarop het pgb is gebaseerd. Als hierdoor sprake is van meerkosten, dan komen deze echter volledig voor rekening van de cliënt.

• d.

  Bij een eventuele herbeoordeling van de indicatie wordt het ondersteunings- en budgetplan geëvalueerd. De gemeente kan ook steekproefsgewijs controles uitvoeren. Als de budgetbeheerder de besteding van het pgb niet adequaat kan verantwoorden, kan de gemeente besluiten het pgb te beëindigen of (een deel van) het pgb terug te vorderen.

6. Kosten die niet vanuit het pgb mogen worden betaald

Het pgb kent geen vrij besteedbaar bedrag en geen eenmalige uitkering.

Het is niet toegestaan dat het pgb wordt besteed aan tussenpersonen en belangenbehartigers. Ook administratiekosten mogen niet uit het pgb worden betaald. Kosten die de zorgverlener bij een budgethouder in rekening brengt in verband met een opzegtermijn, zijn niet te verhalen op de gemeente. Dit geldt ook voor kosten die de ondersteuner bij de budgethouder in rekening brengt voor het niet nakomen van een afspraak kunnen niet worden verhaald op de gemeente.

Kosten zoals reiskosten, de opgelegde eigen bijdrage, feestdagen of eenmalige uitkering voor de zorgverlener en kosten die worden beschouwd als algemeen gebruikelijk mogen ook niet vanuit het pgb worden betaald.

Verder geldt dat alle kosten voor zorg en ondersteuning die onder een andere wet dan de Wmo vallen, niet vanuit het pgb mogen worden bekostigd.

7. Ondersteuning in het buitenland

• a.

  Voor het bieden van ondersteuning aan de cliënt in het buitenland, geldt dat expliciet toestemming moet worden gegeven door de medewerker van Buurtplein. De medewerker van Buurtplein zal hierbij toetsen of de besteding van het pgb past binnen het ondersteuningsplan en de te behalen resultaten.

• b.

  Een pgb mag maximaal vier weken per jaar buiten Nederland worden besteed.

• c.

  Huishoudelijke hulp is bedoeld om in te zetten in en rond het hoofdverblijf van de cliënt. Huishoudelijke hulp kan daarom niet worden ingezet tijdens verblijf anders dan het hoofdverblijf. De cliënt kan hierbij rekening houden met de plaats van bestemming.

• d.

  Als ondersteuning is ingekocht buiten Nederland mogen de reis- en verblijfkosten hiervan niet worden betaald met een pgb.

6.3 Heroverwegen pgb

• 1. Op grond van artikel 2.3.9, eerste lid van de wet is het college bevoegd om besluiten te heroverwegen.

• 2. Bij een heroverweging evalueren de medewerker van het Buurtplein en de cliënt samen de met het pgb behaalde resultaten en de daaraan verbonden voorwaarden. Ook de vraag of de ingekochte ondersteuning aan de kwaliteitseisen heeft voldaan komt hierbij aan bod.

6.4 Overgangsregeling bij aanpassen van bestaande pgb’s

• 1. Het college kan onder omstandigheden besluiten om de pgb-tarieven aan te passen. Ook een heronderzoek of een veranderende thuissituatie kan hiertoe aanleiding zijn.

• 2. Wanneer een indicatie niet van rechtswege wordt beëindigd, wordt met een besluit een afbouwperiode kenbaar gemaakt aan de budgethouder. Er wordt altijd rekening gehouden met een afbouwperiode van 3 tot 6 maanden en de reden van wijziging wordt vermeld in het gewijzigd besluit.

6.5 Bijdrage

• 1. Van inwoners die in aanmerking komen voor hulp en/of ondersteuning op grond van de Wmo, kan een bijdrage worden verlangd.

• 2. De gemeente maakt in de verordening onderscheid tussen de bijdrage voor algemene voorzieningen en maatwerkvoorzieningen.

• 3. Er wordt rekening gehouden met ongewenste cumulatie van kosten. Het BvFO kan ondersteuning bieden wanneer kosten niet betaalt kunnen worden. Indien inwoners de eigen bijdrage niet kunnen voldoen kan het BvFO meekijken in de financiële situatie en eventueel de maatwerkvoorziening zorgkosten inzetten.

6.6 Tegemoetkoming meerkosten

• 1. De gemeente kan een tegemoetkoming meerkosten verstrekken als de inwoner door zijn of haar beperking of chronisch psychische of psychosociale problemen aanmerkelijke meerkosten heeft. Het gaat om extra kosten die zonder deze beperking, chronisch psychische of psychosociale problemen niet zouden zijn gemaakt.

• 2. De inwoner levert bewijsstukken aan om het bestaan van deze kosten aan te tonen.

7.1 Voorkoming en bestrijding misbruik en oneigenlijk gebruik

• 1. Hoofdstuk 7 de verordening beschrijft de mogelijkheden die de gemeente heeft ter voorkoming en bestrijding van fraude. Bij het voorkomen van fraude staat de voorlichting aan de cliënt centraal. Deze moet vooraf weten wat zijn of haar rechten en plichten zijn en wat de consequenties zijn bij het overtreden van de regels. In de aanpak van fraudepreventie maakt gemeente Doetinchem gebruik van de principes van het hoogwaardig handhaven:

  • -

    Vroegtijdig informeren: De medewerkers van Buurtplein informeren cliënten vroegtijdig over hun rechten en plichten.

  • -

    Vroegtijdig detecteren en afhandelen: de medewerkers van Buurtplein zijn alert op fraudesignalen. Bij twijfels over de rechtmatigheid organiseren zij een huisbezoek. Intercollegiaal overleg over het bepalen van de te nemen stappen vindt zo nodig plaats.

  • -

    Optimaliseren van de dienstverlening: bij de inrichting van de werkprocessen wordt ook gekeken naar het effect van de werkprocessen op de bereidheid van ingezetenen om de regels na te leven.

  • -

    Daadwerkelijk sanctioneren: de Gemeente Doetinchem gaat er van uit dat de voorzieningen op rechtmatige wijze worden ingezet en verantwoord worden. Zodra er signalen zijn over onrechtmatig gebruik, wordt de nodige expertise ingezet binnen de gemeente om nader onderzoek te doen. De gemeente hanteert een krachtig, consequent sanctiebeleid en een effectief opsporingsbeleid.

• 2. Van de cliënt wordt verwacht dat deze mededeling doet van wijzigingen in zijn of haar omstandigheden waarvan redelijkerwijs is in te schatten dat deze consequenties heeft voor de verstrekte voorziening. Ook wordt verwacht dat de cliënt meewerkt aan onderzoek in geval van (vermoedens van) onrechtmatigheden.

7.2 Herziening/intrekking/terugvorderen

• 1. Het college is zowel bij een periodieke als eenmalige toekenning bevoegd om te onderzoeken in hoeverre deze voorziening nog adequaat is en of de omstandigheden die hebben geleid tot het verstrekken van een voorziening gewijzigd zijn.

• 2. Het college heeft de bevoegdheid om een voorziening te herzien, een besluit in te trekken en als niet aan de daaraan verbonden voorwaarden wordt voldaan.

• 3. In de wet is bepaald dat het college de geldswaarde van een ten onrechte verstrekte maatwerkvoorziening of pgb kan terugvorderen als sprake is van opzet (opzettelijke fraude) aan de kant van de inwoner. Het college heeft deze bevoegdheid ook ten aanzien van degene die opzettelijk zijn medewerking heeft verleend aan deze situatie (zoals een zorgaanbieder). Zie artikel 2.4.1 van de Wmo.

7.3 Bijzondere bepalingen

• 1. Algemene voorziening schoonmaakhulp: Er kan maximaal 130 uur op jaarbasis tegen gereduceerd tarief worden ingezet. Het opsparen gedurende het kalenderjaar voor het doen van een ‘grote’ schoonmaak is mogelijk. Niet gebruikte uren kunnen niet worden meegenomen naar het volgende jaar.

• 2. Maatwerkvoorziening: Een maatwerkvoorziening wordt verstrekt met de bedoeling dat de cliënt gebruik gaat maken van de ondersteuning. Als binnen zes maanden na de beslissing tot het verstrekken van een voorziening nog geen voorziening is aangewend, kan het college de beslissing geheel of gedeeltelijk intrekken.

• 3. Er zijn situaties denkbaar, zoals wachtlijsten of opname van de cliënt in het ziekenhuis waardoor de indicatie niet kan worden ingezet binnen de gehanteerde periode van zes maanden. De cliënt dient in een dergelijk geval uiterlijk vier weken voor het verlopen van de zes maanden contact op te nemen met Buurtplein. De medewerker van Buurtplein beoordeelt in overleg met de cliënt en eventueel zijn ondersteuner of een opschorting of aanpassing van de indicatie noodzakelijk is.