Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) gemeente Rijssen-Holten 2023

Ondertekening

Bijlage 1 Bestendige gedragslijn bij artikel 4, lid 2

• •

  Het geschatte inflatiepercentage voor het begrotingsjaar wordt gecorrigeerd met het verschil tussen het laatst bekende werkelijk inflatiecijfer en de daarbij gehanteerde prognose. Hierdoor volgt de begroting - met vertraging - de werkelijke inflatie.

• •

  De werkgeverslasten worden in principe meerjarig neutraal geraamd omdat de verwachting is dat deze gecompenseerd worden in de uitkering uit het gemeentefonds.

• •

  Als in de gemeentefondscirculaire in het meerjarig beeld reële groei wordt voorzien dan wordt in de meerjarenbegroting uit voorzichtigheidsoverwegingen 50% hiervan verwerkt in de ramingen. Als er sprake is van krimp dan wordt deze voor 100% meegenomen in de raming.

• •

  In de begroting worden jaarlijks bedragen opgenomen voor de stijging van uitgaven in verband met de autonome groei van de gemeente zelf en de groei bij verbonden partijen waaraan de gemeente financieel bijdraagt.

• •

  Met betrekking tot subsidies aan instellingen waarvoor geen budgetcontract geldt worden als uitgangspunten gehanteerd: inflatiecompensatie met het gemeentelijk inflatiecijfer; salarissen op basis van de werkelijkheid; autonome groei aan de hand van toename aantal inwoners.

• •

  De rentevoet voor het eigen vermogen wordt berekend aan de hand van het actuele 25-jaars tarief van de BNG met een opslag van 0,5%/1% als de rente onder 8%/2% is.

• •

  Voor onvoorziene uitgaven worden stelposten geraamd met een incidenteel en structureel karakter.

• •

  De tarieven voor de OZB en de Forensenbelasting worden aangepast met het inflatiepercentage.

• •

  Het tarief voor de Toeristenbelasting wordt aangepast met het inflatiepercentage afgerond op € 0,05.

• •

  Publiekrechtelijke tarieven (onder andere leges, afval, riolering) zijn in beginsel kostendekkend tenzij in de door de gemeenteraad vastgestelde nota kostprijzen anders is besloten.

Bijlage 2 Afschrijvingsbeleid bij artikel 13

Afschrijvingsbeleid materiële vaste activa

• 1.

  Activa met een economisch nut en een verkrijgingsprijs c.q. vervaardigingsprijs van minder dan € 25.000 worden niet geactiveerd, uitgezonderd gronden en terreinen.

• 2.

  Activa zonder economisch nut en een verkrijgingsprijs c.q. vervaardigingsprijs van minder dan € 100.000 worden niet geactiveerd, uitgezonderd gronden en terreinen.

• 3.

  Gronden en terreinen worden altijd geactiveerd.

• 4.

  Bij een nieuw kapitaalgoed wordt begonnen met afschrijven in het eerstvolgende jaar nadat het goed in gebruik genomen wordt.

• 5.

  Bij afschrijving wordt geen rekening gehouden met restwaardes. Eventuele opbrengsten worden als incidentele bate verantwoord.

• 6.

  Op gronden en terreinen wordt niet afgeschreven.

De volgende vaste activa worden lineair afgeschreven in maximaal :

• a.

  75 jaar: rioleringen;

• b.

  40 jaar: nieuwbouw woonruimten en schoolgebouwen;

• c.

  40 jaar: nieuwbouw kantoren en bedrijfsgebouwen;

• d.

  15 jaar: nieuwbouw tijdelijke woonruimten en tijdelijke bedrijfsgebouwen;

• e.

  25 jaar: renovatie, restauratie en aankoop woonruimten en schoolgebouwen;

• f.

  25 jaar: renovatie, restauratie en aankoop kantoren en bedrijfsgebouwen;

• g.

  15 jaar: technische installaties in bedrijfsgebouwen;

• h.

  10 jaar: veiligheidsvoorzieningen bedrijfsgebouwen;

• i.

  25 jaar: parken, sportvelden en groenvoorzieningen;

• j.

  25 jaar: wegen, pleinen en rotondes;

• k.

  40 jaar: tunnels, viaducten en bruggen;

• l.

  25 jaar: geluidswallen;

• m.

  25 jaar: openbare verlichting;

• n.

  10 jaar: straatmeubilair;

• o.

  25 jaar: waterwegen, waterbergingen en walbeschoeiing;

• p.

  15 jaar: pompen en gemalen (bijbehorende bouwwerken in maximaal 60 jaar)

De volgende vaste activa met economisch nut worden annuïtair afgeschreven in maximaal:

• q.

  10 jaar: telefooninstallaties;

• r.

  10 jaar: automatiseringsapparatuur en software ;

• s.

  10 jaar: kantoormeubilair en schoolmeubilair;

• t.

  15 jaar: zware transportmiddelen, gereedschappen, machines en bestelauto’s;

• u.

  10 jaar: aanhangwagens, personenauto’s, lichte motorvoertuigen en elektrische bestelauto’s;

• v.

  30 jaar: onderlaag (fundering) kunstgrasveld

• w.

  10 jaar: toplaag kunstgrasveld.

TOELICHTING

Algemeen

De Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) heeft haar basis in artikel 212, eerste lid, van de Gemeentewet, waarin is opgenomen dat de raad bij verordening de uitgangspunten voor het financiële beleid vaststelt, en daarnaast de uitgangspunten voor het financiële beheer en voor de inrichting van de financiële organisatie. Deze verordening waarborgt dat aan de eisen van rechtmatigheid, verantwoording en controle wordt voldaan. De Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) vult daarnaast de vrije ruimte nader in die iedere gemeente heeft bij de inrichting van het eigen financieel beleid, beheer en organisatie en de rechtmatigheid.

De Gemeentewet biedt de belangrijkste kaders en regelt bijvoorbeeld dat er nadere eisen worden gesteld aan de inrichting van de begroting en de jaarrekening. Dit wordt vervolgens uitgewerkt in het Besluit begroting en verantwoording gemeentes en provincies (hierna: BBV). Het BBV schrijft voor op welke wijze de gemeente moet begroten en verantwoorden en de wijze waarop zij uitvoeringsinformatie vastlegt. Om een correcte interpretatie van deze artikelen te waarborgen is er een commissie voor het Besluit begroting en verantwoording provincies en gemeenten (hierna: commissie BBV). De commissie BBV draagt zorg voor een eenduidige uitvoering en toepassing van het BBV, en voor een visie ten aanzien van rechtmatigheid in de controleverklaring (artikel 75, tweede lid, van het BBV).

Richtlijnen van de commissie BBV aan gemeenten en andere decentrale overheden zijn een belangrijk instrument van de commissie BBV om in navolging van artikel 75 van het BBV de eenduidige uitvoering en toepassing van het BBV te bevorderen. De richtlijnen van de commissie BBV worden onderverdeeld naar stellige uitspraken en aanbevelingen. De stellige uitspraken zijn dwingend; een gemeente behoort zich hier aan te houden. Met stellige uitspraken geeft de commissie BBV een interpretatie van de regelgeving die leidend is. Indien een gemeente toch een afwijkende interpretatie kiest, dan moet zij dit expliciet motiveren en kenbaar maken bij de begroting en jaarstukken. De aanbevelingen zijn niet dwingend. Hierbij gaat het om uitspraken die ‘steun en richting geven aan de praktijk’. De commissie BBV spoort gemeenten aan om deze aanbevelingen te volgen, omdat dat naar haar oordeel bijdraagt aan het inzicht in de financiële positie (transparantie). Omdat deze aanbevelingen vanuit de expertise van de commissie BBV zijn opgesteld, zijn specifiek die aanbevelingen die gaan over de Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) opgenomen als onderdeel van de verordening.

In artikel 75, tweede lid, onder b, van het BBV is vastgelegd dat de commissie BBV een kadernota rechtmatigheid opstelt voor het geven van een visie ten aanzien van rechtmatigheid in de jaarrekening. Met het instellen van de rechtmatigheidsverantwoording door burgemeester en wethouders heeft de commissie BBV de Kadernota rechtmatigheid 2023 opgesteld.

Nieuwe ontwikkeling: rechtmatigheidsverantwoording door burgemeester en wethouders

Vanaf boekjaar 2023 nemen burgemeester en wethouders een rechtmatigheidsverantwoording op in de jaarrekening. Deze verantwoording is een standaardmodel dat bij wet is vastgelegd en het geeft inzicht in hoeverre de gemeente rechtmatig heeft gehandeld. Waar de accountant voorheen een oordeel vormde over de getrouwheid én rechtmatigheid van de jaarverslaggeving, beperkt de accountant zich nu tot een oordeel over het getrouwe beeld van de jaarrekening (inclusief de rechtmatigheidsverantwoording). De accountant geeft vanaf dit moment dus geen afzonderlijk oordeel meer over de rechtmatigheid.

Met de invoering van de rechtmatigheidsverantwoording toetst de accountant uitsluitend of de jaarrekening getrouw is, maar toetst daarbij ook of de rechtmatigheidsverantwoording dat is. Dit betekent onder meer dat afwijkingen van rechtmatigheid (voor zover deze niet tevens van invloed zijn op het getrouwe beeld), geen invloed hebben op de strekking van de controleverklaring. Hierdoor kan het bijvoorbeeld voorkomen dat er omvangrijke afwijkingen van rechtmatigheid opgenomen zijn in de rechtmatigheidsverantwoording van burgemeester en wethouders, terwijl de strekking van de controleverklaring toch goedkeurend is, omdat de omvangrijke rechtmatigheidsfouten getrouw opgenomen zijn in de rechtmatigheidsverantwoording.

De invoering van de rechtmatigheidsverantwoording is mede bedoeld om het gesprek te ondersteunen tussen de raad en burgemeester en wethouders, over de (financiële) rechtmatigheid. Het doel hiervan is om de kaderstellende en controlerende rol van de raad op dit vlak te versterken. Het is daarnaast de verwachting dat dit een kwaliteitsimpuls zal geven aan de interne processen en beheersing, zodat burgemeester en wethouders kunnen steunen op een adequaat functionerend systeem. Ook is de verwachting dat er meer vooruitgekeken gaat worden naar het oplossen van onrechtmatigheden, omdat burgemeester en wethouders ook beheersmaatregelen moeten formuleren (Kadernota rechtmatigheid 2023). Zie ook de toelichting bij artikel 6a.

Artikelsgewijs

Enkel die bepalingen die verdere toelichting behoeven, worden hieronder nader toegelicht.

Artikel 2. Vaststelling programma-indeling en paragrafen

Eerste lid

De raad bepaalt de programma-indeling van de begroting. De modelverordening gaat uit van een vaststelling bij de aanvang van een raadsperiode. Een verdergaande mogelijkheid, die meer flexibiliteit in zich heeft, is de programma-indeling tegelijk met de begroting vast te stellen. Dit maakt het mogelijk in elk gewenst jaar de indeling aan te passen. Wel moet rekening worden gehouden met een ruime voorbereidingstijd voor een wijziging van de indeling. Aanpassing van de indeling kan gevolgen hebben voor de vergelijkbaarheid met het verleden.

Artikel 66, eerste lid, onder c, van het BBV bepaalt in aanvulling hierop dat de taakvelden aan de programma’s moeten worden toegewezen.

Tweede lid, onder a

Op voorstel van burgemeester en wethouders kan de raad beleidsindicatoren per programma vaststellen. Het is het zogenaamde SMART maken van de begroting (de daarin vervatte informatie is specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden) . Wat de verplichte beleidsindicatoren zijn, volgt uit de (ministeriële) Regeling vaststelling beleidsindicatoren door gemeenten in programma’s en programmaverantwoording, die zijn grondslag vindt in artikel 25, tweede lid, onder a, van het BBV. In de begroting en jaarstukken wordt verwezen naar https://rijssen-holten.incijfers.nl/dashboard.

Tweede lid, onder b

De opname van kaderstellende beleidsnota’s is bedoeld om achtergrondinformatie over beleidsterreinen te verstrekken. Hoe meer concrete doelstellingen deze nota’s bevatten des te meer kan de raad met behulp hiervan ook toetsen of voldoende aandacht wordt geschonken aan beleidsrelevante zaken.

Derde lid

Het BBV schrijft een aantal verplichte paragrafen van de begroting en de jaarstukken voor. In een paragraaf wordt de raad integraal over een bepaald thema dat dwars door de begroting loopt, geïnformeerd. Het derde lid bepaalt, dat de raad bij vaststelling van de begroting kan aangeven, welke paragrafen hij nog meer wenst. Hierbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan een paragraaf subsidies, een paragraaf duurzaamheid en energietransitie, een paragraaf digitale transformatie of een paragraaf rechtmatigheid.

Artikel 3. Inrichting begroting en jaarstukken

In dit artikel zijn bepalingen opgenomen voor de inrichting van de begroting, die aanvullend zijn op het BBV.

Eerste lid

In het eerste lid, onder a, wordt de verplichting in artikel 20, tweede lid, onder b, van het BBV om in de begroting aandacht te besteden aan de investeringen nader uitgewerkt, door te bepalen dat er bij de uiteenzetting van de financiële positie een overzicht van de investeringen wordt gegeven. Dit is nodig om ook de autorisatie van investeringskredieten mogelijk te maken. Bij investeringen moet ook worden gedacht aan grondexploitaties.

Nieuwe investeringen zijn in de begroting terug te vinden onder de lijst met prioriteiten en in de betreffende programma’s.

Tweede lid

Bij de uiteenzetting van de financiële positie in de jaarrekening worden de nieuwe investeringen en meerjarige projecten per programma weergegeven waarbij onderscheid wordt gemaakt naar incidentele en structurele investeringen. Het kredietverslag in de jaarrekening geeft de raming, de werkelijke lasten en het restant weer. Bij een overschrijding wordt een toelichting opgenomen.

Derde lid

In het derde lid wordt geregeld vanaf welk grensbedrag incidentele baten en lasten worden gespecificeerd in het overzicht van de (geraamde) incidentele baten en lasten per programma, conform het advies van de commissie BBV (Kadernota rechtmatigheid 2023, augustus 2021). Voor de begroting wordt geen grensbedrag gehanteerd; voor de jaarstukken wel.

Artikel 4. Kaders begroting en meerjarenraming

Artikel 4 biedt de kaders voor het opstellen van de begroting en de meerjarenraming. Hierin staat een aantal uitgangspunten die burgemeester en wethouders bij het opstellen van deze stukken in acht moeten nemen. Dit is in aanvulling op de bepalingen van de artikelen 189 en 193 van de Gemeentewet en het BBV.

Eerste lid, onderdeel a

De raad stelt vooraf aan het opstellen van de begroting een nota vast, waarin de hoofdlijnen voor het beleid en de financiële kaders van de begroting voor de komende jaren zijn vastgelegd. De kaders geven richting aan burgemeester en wethouders voor het opstellen van de begroting en de meerjarenraming. Deze nota wordt ook wel kadernota genoemd.

In de modelverordening wordt gekozen voor een harde datum. Het weglaten van een harde datum komt de flexibiliteit ten goede. In het algemeen worden de kadernota, jaarrekening en voorjaarsnota voor 15 juli vastgesteld (in dezelfde vergadering, zie ook artikel 6). In een verkiezingsjaar wordt hier, voor wat betreft de kadernota, van afgeweken om de nieuwe gemeenteraad in staat te stellen zich voor te bereiden op de kaderstelling. In een dergelijk jaar worden de kaders tegelijk met de begroting vastgesteld. De voorgestelde redactie biedt hiervoor de nodige ruimte. Het schema met de vergaderdata wordt jaarlijks door het presidium vastgesteld.

Eerste lid, onderdeel b

Het volgen van en sturen met indicatoren, gaat over de jaren heen zodat het logisch is de onderliggende stukken gelijktijdig te behandelen. Bovendien is op deze wijze verankerd dat bij de behandeling van de kadernota de actuele financiële positie in beeld is.

Eerste lid, onderdeel c

Ook hier geldt dat bij de behandeling van de begroting de gemeenteraad op deze wijze beschikt over de actuele financiële stand van zaken.

Tweede lid

Er is een bestendige gedragslijn (moederbesluit) geformuleerd ten aanzien van de financiële uitgangspunten voor de begroting en de meerjarenraming. Dit heeft als voordeel dat de stukken op tijd kunnen worden voorbereid. Om de transparantie te bevorderen zijn de richtlijnen in bijlage 1 opgenomen. Onvoorzien (Zie artikel 8, eerste lid, onder e, van het BBV) maak hiervan onderdeel uit.

Derde lid

Het college biedt in de kadernota een voorstel aan voor beleid op hoofdlijnen. Het karakter daarvan is eerder richtinggevend dan concreet. Bij het aanbieden van de begroting komt het college met uitgewerkte voorstellen die passen binnen de kaders. Om de keuzemogelijkheden voor de gemeenteraad te vergroten is eerder al afgesproken dat het college indien mogelijk meerdere beleidsvarianten aanbiedt. De kadernota en begroting zijn de twee momenten in het jaar waar de beleidskeuzes integraal worden afgewogen.

Artikel 5. Autorisatie begroting en investeringskredieten

Eerste lid

Op grond van artikel 189 van de Gemeentewet berust het budgetrecht bij de raad. De raad neemt uiteindelijk de beslissing welke bedragen hij voor taken en activiteiten op de begroting beschikbaar stelt. Gedurende het begrotingsjaar kan de raad op grond van artikel 192 van de Gemeentewet besluiten nemen voor het wijzigen van de begroting. De gemeente kan slechts uitgaven doen voor de bedragen die hiervoor op de begroting zijn gebracht (artikel 189, derde lid, van de Gemeentewet). De raad kan kiezen op welk niveau hij budgetten beschikbaar stelt. Om flexibiliteit te behouden is de autorisatie van baten en lasten per programma en prioriteiten geregeld. Het nadeel van een lager autorisatieniveau (bijvoorbeeld per product) is dat deelbudgetten mogelijk tussentijds aangepast moeten worden (begrotingswijzigingen) zonder dat het totaalbudget per programma overschreden wordt. Om de gemeenteraad toch meer (financieel) inzicht te bieden, kan gewerkt worden met een begrotingsmodel dat wel de baten en lasten per product vermeldt maar waarbij de autorisatie op het huidige niveau van programma plaatsheeft.

Met ingang van 2024 zullen de ramingen voor de uitgaven voor de grondexploitaties voor de eerste jaarschijf worden opgenomen in de begroting. Deze ramingen worden opgesteld op basis van de meeste actuele exploitatiebegroting. Deze exploitatiebegrotingen worden periodiek maar tenminste jaarlijks geactualiseerd. Deze ramingen vormen de grondslag voor de kredietbewaking. Deze ramingen worden in de normale planning & control-cyclus indien nodig bijgesteld (voor- en najaarsnota).

Tweede lid

De nieuwe investeringen worden weergegeven in de begroting bij de bespreking van de financiële positie onder het overzicht prioriteiten.

Als de gemeenteraad een apart kredietvoorstel wenst over bepaalde investeringen dan kan dit bij de begrotingsbehandeling aangegeven worden. Dit wordt gezien als een efficiënte werkwijze waarbij onnodige begrotingswijzigingen worden vermeden.

Wel kan de raad de autorisatie van politiek belangrijke investeringen combineren met de behandeling van de inhoudelijke kant van het investeringsvoorstel. Het bedrag voor een dergelijke investering blijft wel op de begroting staan als voorziene uitgaaf, maar de raad autoriseert de uitgaaf nog niet. Burgemeester en wethouders zijn nog niet bevoegd verplichtingen voor de investering aan te gaan.

Derde lid

Burgemeester en wethouders dienen dreigende overschrijdingen van geautoriseerde lasten en investeringskredieten en dreigende onderschrijdingen van geautoriseerde baten bij het bekend worden aan de raad te melden, zodat de raad kan besluiten of het budget moet worden gewijzigd of dat het beleid moet worden bijgesteld. Dit is de actieve informatieplicht van burgemeester en wethouders.

In de planning & control-cyclus dienen over- of onderschrijdingen van investeringskredieten te worden gemeld. Met deze bepaling wordt een kader geboden om afwijkingen van ramingen op een efficiënte wijze aan de gemeenteraad te melden en behoeft niet voor iedere afwijking op stel en sprong actie te worden ondernomen. In de meeste gevallen zal deze regeling voldoen. Gaat het om ingrijpende afwijkingen of politiek gevoelige investeringen dan zal het college mogelijk eerder actie willen ondernemen om te voldoen aan de actieve informatieplicht in de Gemeentewet; dit is een kwestie van bestuurlijke afweging. De grens is gelegd bij 10% afwijking van de raming waarbij aangesloten is op de huidige praktijk. Bij grote kredieten kan dit leiden tot in absolute zin grote afwijkingsbedragen. Daarom is ervoor gekozen dat in het geval een krediet meer bedraagt dan € 750.000 al vanaf € 75.000 afwijking gerapporteerd moet worden.

Vierde lid

Voor het behandelen van de daadwerkelijke begrotingswijzigingen en bijstellingen van beleid is er voor gekozen deze mee te nemen bij de behandeling van de tussentijdse rapportages. Bij investeringen met een meerjarig karakter vindt bij elke begroting een actualisatie van de ramingen plaats en doen burgemeester en wethouders aan de raad voorstellen voor het wijzigen van de geautoriseerde investeringskredieten.

Vijfde lid

Meestal komen gedurende het begrotingsjaar nieuwe investeringsvoornemens op tafel, die bij het opstellen van de begroting niet waren voorzien. Het vijfde lid regelt de autorisatie van de investeringskredieten anders dan bij vaststelling van de begroting. Het gaat hier dus ook om investeringen die pas in de loop van het begrotingsjaar worden voorzien.

Artikel 6. Tussentijdse rapportages

De tussentijdse rapportages zijn een belangrijk onderdeel van de planning- en controlcyclus voor de raad. Op basis van tussentijdse rapportages wordt de raad geïnformeerd over de uitputting van budgetten en investeringskredieten en de voortgang van de uitvoering van het beleid.

Eerste lid

Er is gekozen voor twee tussentijdse rapportages, waarvan de eerste op tijd is om te gebruiken als input voor de kadernota.

Tweede lid

Het tweede lid bevat bepalingen over de minimale inhoud van de tussentijdse rapportage in het voorjaar, waarbij informatie over de grondexploitatie valt onder de investeringskredieten.

Voor de onderdelen uit lid 2a en 2b wordt gerapporteerd op hoofdlijnen. De leden 2c tot en met 2f worden toegelicht per programma.

Derde lid

De najaarsnota bestaat tenminste uit een bijstelling van de ramingen. Bijstelling van beleid in het begrotingsjaar is, gelet op het tijdstip, meestal nauwelijks meer mogelijk.

Vierde lid

Het vierde lid bepaalt welke afwijkingen ten opzichte van de begroting burgemeester en wethouders in de tussentijdse rapportages moeten toelichten.

Artikel 7. Jaarstukken

Eerste lid

De jaarrekening zal een positief, dan wel een negatief saldo kennen. In het eerste lid wordt geregeld dat burgemeester en wethouders een voorstel doen voor de bestemming van het positieve saldo, dan wel de afdekking van een eventueel negatief saldo.

Tweede lid

Het tweede lid biedt de mogelijkheid om vooruitlopend op de bestemming van het rekeningresultaat budgetten die niet tot besteding zijn gekomen over te hevelen naar het volgende begrotingsjaar. Bedacht moet worden dat dit uiteraard gevolgen heeft voor de mate waarin het rekeningsaldo nog kan worden bestemd, zoals bedoeld in het eerste lid.

Derde lid

Deze regel wordt in de praktijk strikt toegepast. Het doel ervan is dat budgetten realistisch geraamd worden. Voorkomen moet worden dat er ‘gesleept’ gaat worden met budgetten. Dit bevordert budgetdiscipline en transparantie.

Vierde lid

Hoewel geprobeerd wordt dit zoveel mogelijke te voorkomen zijn Incidentele budgetten zijn nog al eens jaaroverstijgend. Daarom is hier een maximale bestedingstijd van 3 jaren toegestaan.

Artikel 8. EMU-saldo

Voor gemeenten is in de Wet houdbare overheidsfinanciën vastgelegd dat ze een aandeel hebben in het plafond voor het totale EMU-tekort van Nederland. Wordt dit gemeentelijk aandeel in het EMU-tekort door de gezamenlijke gemeenten overschreden, dan kan dat tot een correctieve maatregel van het Rijk leiden of tot een boete uit Europa die naar gemeenten wordt doorvertaald. Maar het kan ook zijn, dat de overschrijding niet tot aanvullend beleid van het Rijk of Europa leidt.

Gemeenten krijgen in het voorjaar van het rijk bericht of het gemeentelijk aandeel in het nationale toegestane EMU-tekort met de lopende begroting dreigt te worden overschreden. Ook wordt dan duidelijk of daarop actie van gemeenten is gewenst. Pas als dit laatste het geval is, moeten gemeenten met een individueel EMU-saldo hoger dan de gemeentelijke EMU-referentiewaarde hun begroting neerwaarts bijstellen om de overschrijding van het collectieve aandeel ongedaan te maken.

Burgemeester en wethouders informeren de raad als de gemeente van het rijk een bericht heeft ontvangen dat het toegestane EMU-tekort voor alle gemeenten dreigt te worden overschreden. Als daarop actie nodig is van de gemeente, doen burgemeester en wethouders een voorstel voor het wijzigen van de begroting.

Artikel 9. Uitgangspunten rechtmatigheidsverantwoording

Bij de verantwoording over rechtmatigheid wordt gekeken naar negen criteria. Burgemeester en wethouders leggen verantwoording af over alle negen criteria in de jaarrekening. Zie Kadernota rechtmatigheid 2023, augustus 2021, blz. 9 e.v. voor de criteria en bijbehorende toelichting. De eerste zes criteria zijn niet opgenomen in de rechtmatigheidsverantwoording. Deze betreffen verantwoording met betrekking tot getrouwheid en rechtmatigheid. Ze komen tot uitdrukking in de balans en het overzicht van baten en lasten. Dit zijn het calculatiecriterium, valuteringcriterium, adresseringscriterium, volledigheidscriterium, aanvaardbaarheidscriterium en leveringscriterium.

Daarnaast is er een aantal criteria waarbij de verantwoording specifiek gaat over rechtmatigheid. Deze komen wel tot uitdrukking in de rechtmatigheidsverantwoording:

• –

  begrotingscriterium: de financiële handelingen passen binnen het kader van de geautoriseerde begroting;

• –

  voorwaardencriterium: voorwaarden in wet- en regelgeving worden nageleefd, zoals subsidievoorwaarden;

• –

  misbruik en oneigenlijk gebruik criterium: er vindt een toetsing op juistheid en volledigheid van gegevens die door derden zijn verstrekt plaats, met het oog op het voorkomen van misbruik en oneigenlijk gebruik.

Eerste lid

In relatie tot de invoering van de rechtmatigheidsverantwoording is in het eerste lid opgenomen dat de raad bij de begroting vaststelt op welke wijze hij door middel van de paragraaf bedrijfsvoering van de begroting en de jaarstukken geïnformeerd wil worden over rechtmatigheid (Kadernota rechtmatigheid 2023, augustus 2021).

Tweede lid

In het tweede lid stelt de raad de verantwoordingsgrens vast, waarboven burgemeester en wethouders moeten rapporteren aan de raad (Kadernota rechtmatigheid 2023, augustus 2021). Deze grens moet tussen 0 en 3% liggen van de totale lasten van de gemeente, inclusief de dotaties aan de reserves.

Derde lid

Het derde lid geeft aan boven welk bedrag afzonderlijke afwijkingen nader moeten worden toegelicht (rapportagegrens).

Artikel 10. Voorwaardencriterium

Eerste lid

In het eerste lid wordt de definitie weergegeven van het voorwaardencriterium, het zogenaamde “normenkader”.

Tweede lid

Artikel 10 geeft aan dat jaarlijks het normenkader ten aanzien van de rechtmatigheids-verantwoording door de gemeenteraad moet worden vastgesteld en voor een bepaalde datum aan de raad moet worden aangeboden.

Artikel 11. Begrotingscriterium

Eerste lid

Artikel 11 gaat expliciet in op de begrotingsrechtmatigheid. In het eerste lid wordt het begrip begrotingsrechtmatigheid gedefinieerd.

Tweede lid

De baten en lasten moeten zich bewegen binnen de door de raad goedgekeurde en vastgestelde budgetplafonds. Indien er een overschrijding plaatsvindt is er in principe sprake van een begrotingsonrechtmatigheid. Dat is geregeld in het tweede lid.

Artikel 12. Misbruik en oneigenlijk gebruik-criterium

Eerste lid

Dit artikel voorziet in het zogenaamde “misbruik en oneigenlijk gebruik criterium”. In het eerste lid wordt het criterium gedefinieerd. Van misbruik is sprake bij het opzettelijk niet, niet tijdig, onjuist of onvolledig verstrekken van gegevens met als doel ten onrechte overheidssubsidies of -uitkeringen te verkrijgen of niet dan wel een te laag bedrag aan heffingen aan de overheid te betalen. Van oneigenlijk gebruik is sprake indien bij het aangaan van rechtshandelingen, al dan niet gecombineerd met feitelijke handelingen, het verkrijgen van overheidsbijdragen of het niet dan wel tot een te laag bedrag betalen van heffingen aan de overheid, in overeenstemming met de bewoordingen van de regelgeving is maar in strijd met het doel en de strekking daarvan is.

Tweede lid

Aan Burgemeester en wethouders wordt opgedragen om regels op stellen voor het voorkomen van misbruik en oneigenlijk gebruik van gemeentelijke regelingen en eigendommen.

Artikel 13. Waardering en afschrijving vaste activa

In artikel 212, tweede lid, onder a, van de Gemeentewet is opgenomen, dat de Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) in elk geval de regels voor waardering en afschrijving van activa bevat. Hieraan is in artikel 13 invulling gegeven.

Eerste lid

Voor de bepalingen over afschrijvingsmethodieken en afschrijvingstermijnen van de immateriële en materiële vaste activa wordt in de verordening verwezen naar de bijlage afschrijvingsbeleid bij deze verordening. In deze bijlage zijn naast de methodiek de afschrijvingstermijnen voor de verschillende categorieën immateriële vaste activa, materiële vaste activa met economisch nut en materiële vaste activa met maatschappelijk nut opgenomen.

Een mogelijkheid is om voor bepaalde vaste activa een maximale afschrijvingstermijn op te nemen in plaats van een vaste afschrijvingstermijn. Van een maximale afschrijvingstermijn kan met de afschrijvingstermijn naar beneden worden afgeweken. Reden hiervoor is dat de economische levensduur van bijvoorbeeld nieuwe riolering langer is dan die van oude riolering. Door het opnemen van de maximale afschrijvingstermijn kan voor oude riolering een kortere afschrijvingstermijn worden toegepast zonder hiervoor in de verordening een aparte bepaling op te nemen. Natuurlijk geldt hierbij wel het criterium dat gemeenten de afschrijvingsmethodiek en afschrijvingstermijn van een actief moeten afstemmen op de verwachte gebruiksduur. Indien dit wordt nagelaten, wordt het getrouwe beeld van de jaarrekening aangetast.

Artikel 14. Voorziening voor oninbare vorderingen

Voor de oninbaarheid van vorderingen moet een gemeente een voorziening vormen. Dit artikel bevat regels voor het vaststellen van de hoogte van deze voorziening. Bij het artikel is onderscheid gemaakt tussen gemeentelijke aanslagen en heffingen die het karakter hebben van bulkfacturen en overige vorderingen.

Eerste lid

Vorderingen van de gemeente worden individueel beoordeeld op oninbaarheid. De vorderingen bij het sociaal domein (bijstandsverstrekkingen) worden door de medewerkers invordering jaarlijks bekeken en op basis hiervan wordt de voorziening geactualiseerd.

Tweede lid

Voor openstaande vorderingen betreffende gemeentelijke belastingen en heffingen wordt een voorziening getroffen op basis van het historisch percentage van oninbaarheid. Een individuele beoordeling per aanslag of heffing is bij dit soort vorderingen namelijk zeer bewerkelijk. Wel zal een accountant eisen dat de grote bedragen onder deze vorderingen toch individueel worden beoordeeld. De accountant controleert bij zijn controle van het getrouwe beeld van de jaarrekening de hoogte van deze voorziening. Indien over de waarderingsgrondslagen geen afspraken bestaan, zal hij mogelijk aandringen op het hanteren van een methodiek voor het onderbouwen van de hoogte van deze voorziening.

Derde lid

Terugvorderingen binnen het sociaal domein in het kader van de algemene wet bestuursrecht worden 1 keer per jaar individueel beoordeeld. Hierbij wordt de aflossingscapaciteit voor alle vorderingen individueel beoordeeld. De eerste 5 jaar van deze aflossingscapaciteit wordt als inbaar beschouwd. Voor het restant wordt een voorziening gevormd.

Artikel 15. Reserves en voorzieningen

Eerste lid

Regelgeving rondom de verantwoording van de rentekosten is uitgewerkt in de notitie Rente van de commissie BBV. In deze notitie is aangegeven dat de uitspraken van de commissie BBV alleen strekken tot de verslaggevingstechnische verwerking van de rente op de taakvelden. Dat wil zeggen dat de regels voor de renteomslag bepalend zijn voor de rente die feitelijk wordt toegerekend aan de taakvelden. De commissie BBV doet echter geen uitspraken over de wijze waarop gemeenten hun tarieven moeten berekenen. Fiscaal juridisch gezien is het toegestaan om een redelijk deel van de rentelasten mee te nemen in de kostenopstelling die ten grondslag ligt aan de tariefberekening.

De overheadkosten moeten apart worden verantwoord. Daarom is het noodzakelijk kostprijzen van rechten en heffingen en van gemeentelijke goederen, werken en diensten die worden geleverd aan overheidsbedrijven en derden, extracomptabel te onderbouwen. Het is niet noodzakelijk de rentevergoeding over reserves en voorzieningen in de beleidsbegroting, de financiële begroting, het jaarverslag en de jaarrekening aan de taakvelden toe te rekenen. Het eerste lid bepaalt daarom, dat voor de toerekening van rentelasten en rentebaten in de beleidsbegroting, de financiële begroting, het jaarverslag en de jaarrekening aan de taakvelden geen rentevergoeding over reserves en voorzieningen wordt meegenomen.

Tweede lid

Het tweede lid bepaalt, dat burgemeester en wethouders periodiek, bijvoorbeeld eens in de 4 jaar, een nota over de reserves en voorzieningen aan de raad aanbieden. Met het vaststellen van deze nota stelt de raad de kaders vast voor de vorming van reserves en voorzieningen.

Tweede lid, onder c

In de Kadernota rechtmatigheid 2023, augustus 2021, zet de commissie BBV uiteen op welke wijze budgetoverhevelingen tussen begrotingsjaren rechtmatig kunnen plaatsvinden. De commissie BBV beveelt aan dat wanneer er wordt gekozen om specifieke budgetten bij onderuitputting op jaareinde in bestemmingsreserves op te nemen, de raad hiervoor kaders opneemt in de Financiële verordening. Deze kaders zijn opgenomen in artikel 7 van deze verordening.

Derde lid

Voor een investeringsvoornemen kan de raad een bestemmingsreserve vormen. Een deel van de algemene reserve wordt hiervoor afgezonderd. Hiermee wordt op de balans van de gemeente tot uitdrukking gebracht dat een toekomstige investering in de loop van de jaren middels de afschrijvingen een beslag op het eigen vermogen gaat leggen. In het derde lid zijn de voorwaarden voor een voorstel voor een dergelijke bestemmingsreserve opgenomen.

Vierde lid

Investeringsvoornemens leiden niet altijd tot investeringen. Er bestaat het gevaar, dat bestemmingsreserves op de balans blijven staan waar tegenover in het geheel geen investeringsvoornemen meer bestaan. Dit kan worden voorkomen door voor elke nieuwe bestemmingsreserve een maximale ‘houdbaarheidsdatum’ op te nemen. Hiervoor is bepaald dat bestemmingsreserves die de houdbaarheidsdatum hebben overschreden, vervallen en weer aan de algemene reserve worden toegevoegd.

Artikel 16. Kostprijsberekening

Artikel 212, tweede lid, onder b, van de Gemeentewet bepaalt dat de verordening in ieder geval de grondslagen bevat voor de berekening van de door het gemeentebestuur in rekening te brengen prijzen en van tarieven voor rechten als bedoeld in artikel 229b en heffing bedoeld in artikel 15.33 van de Wet milieubeheer. De grondslagen voor de prijzen die de gemeente bij overheidsbedrijven en derden in rekening brengt, en voor de tarieven van rechten en heffingen waarmee kosten in rekening worden gebracht, worden gevormd door de opbouw van de kostprijs.

De overheadkosten moeten apart worden verantwoord. Ze worden bij de gemeente niet doorberekend aan de taakvelden. Daarmee is het niet mogelijk om de integrale kostprijzen in de administratie van de baten en lasten op taakvelden van de beleidsbegroting, de financiële begroting, het jaarverslag en de jaarrekening in beeld te brengen. De kostprijzen moeten extracomptabel worden berekend en vastgelegd.

Eerste lid

Het eerste lid bepaalt dat de kostprijsberekeningen extracomptabel worden vastgelegd en dat de kostprijzen bestaan uit de directe kosten en een opslag voor de overhead en voor de rente over de inzet van vreemd vermogen, reserves en voorzieningen voor de financiering van (vaste) activa die voor desbetreffende rechten en heffingen en voor desbetreffende goederen, werken en diensten worden ingezet. Wat onder de directe kosten moet worden verstaan is via het BBV, de notitie overhead en de taakveldbeschrijving helder gedefinieerd. Op dat punt hoeft in deze verordening niets aanvullend te worden geregeld.

Tweede lid

In het tweede lid wordt bepaald dat gemeenten de kosten voor compensabele BTW, gederfde inkomsten vanwege het kwijtscheldingsbeleid en de kosten voor straatreiniging in de kostenbasis kunnen meenemen. Zie VNG Handreiking kostenonderbouwing lokale heffingen, 2016.]

Derde en vierde lid

Het derde en vierde lid bieden de mogelijkheid dat de overheadkosten die kunnen worden toegerekend aan de verschillende specifieke uitkeringen of activiteiten die onder de vennootschapsbelastingplicht vallen, apart onder het taakveld overhead in de administratie worden afgezonderd en in de belastingaangifte deels aan deze activiteiten worden toegerekend. Dit afzonderen kan door voor deze kosten aparte (hulp-)kostenplaatsen aan te maken en de kosten voortaan op deze (hulp-)kostenplaatsen te boeken.

Vijfde lid

De commissie BBV geeft aan dat de toerekening van overhead, zoals opgenomen in het overzicht overhead, aan lokale heffingen en rechten niet mag afwijken van de overige methodieken voor het toerekenen van overhead aan gemeentelijke taakvelden.

De toerekening van overhead vindt plaats naar rato van de totale directe kosten op de taakvelden. De notitie Overhead van de commissie BBV schrijft voor dat er sprake moet zijn van een uniforme toerekening.

Zesde lid

Het zesde lid geeft voor de omslagrente voor de kostprijs van verstrekte leningen een afwijkend voorschrift. Die kostprijs wordt gebaseerd op de rente van de lening die is aangetrokken voor de verstrekte lening. Die rente moet worden verhoogd met een risico-opslag voor de kans dat de (een deel van) de lening niet wordt terugbetaald (debiteurenrisico). Daarnaast moeten voor het bepalen van die kostprijs natuurlijk als directe kosten ook de afsluitkosten e.d. worden meegenomen.

Artikel 17. Prijzen economische activiteiten

Eerste tot en met derde lid

In de Wet Markt en Overheid (waarmee de Mededingingswet is gewijzigd) is opgenomen dat als een gemeente goederen, diensten of werken levert aan overheidsbedrijven of derden zij deze activiteiten niet mag bevoordelen als het economische activiteiten betreft. Economische activiteiten zijn hier activiteiten waarmee de gemeenten in concurrentie met andere ondernemingen treedt.

Het bevoordelingsverbod houdt feitelijk in dat ten minste een integrale kostprijs voor de levering van goederen, diensten en werken en het verstrekken van leningen garanties en kapitaal in rekening moet worden gebracht.

Vierde lid

Van dit verbod kan worden afgeweken als de activiteiten worden ontplooid in het kader van het publiek belang. Daarvoor is wel nodig dat in een raadbesluit het publiek belang van de activiteit wordt gemotiveerd. Het raadbesluit moet worden aangemerkt als een concretiserend besluit van algemene strekking. Het besluit moet worden bekendgemaakt in een officieel elektronisch publicatieblad en moet open staan voor bezwaar en beroep. Belanghebbenden kunnen dan binnen uiterlijk zes weken na bekendmaking van het besluit een bezwaarschrift indienen bij de gemeente (artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb)). De gemeente moet binnen zes weken een besluit nemen over het bezwaarschrift of – indien een commissie als bedoeld in artikel 7:13 van de Awb is ingesteld – binnen twaalf weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de termijn voor het indienen van het bezwaarschrift is verstreken. Bij afwijzing van de bezwaren kan de belanghebbende beroep instellen bij de bestuursrechter.

Vijfde lid

Voor het verplicht in rekening brengen van minimaal een integrale kostprijs voor de levering van goederen, werken en diensten of voor het verstrekken van leningen, garanties en kapitaal geldt een aantal uitzonderingen (artikel 25h van de Mededingingswet).

Artikel 18. Vaststelling hoogte belastingen, rechten, heffingen en prijzen

Het vaststellen van de tarieven voor belastingen, rechten, leges en heffingen is een bevoegdheid van de raad. Deze bevoegdheid kan niet worden gedelegeerd (artikel 156 van de Gemeentewet).

Het vaststellen van prijzen voor de levering van gemeentelijke goederen, diensten en werken die niet vallen onder artikel 229 van de Gemeentewet, is een privaatrechtelijke besluit. Deze besluiten zijn een bevoegdheid van burgemeester en wethouders (artikel 160, eerste lid, onder e, van de Gemeentewet), maar hebben wel invloed op de hoogte van de inkomsten en raken daarom ook het budgetrecht van de raad.

Eerste lid

Burgemeester en wethouders bieden met een vaste frequentie, bijvoorbeeld eens in de 4 jaar, aan de raad een nota met daarin de kaders voor de te hanteren prijzen, huren en tarieven voor erfpacht. De raad stelt deze nota vast.

Artikel 19. Financieringsfunctie

Artikel 212, tweede lid, onder c, van de Gemeentewet bevat de bepaling, dat de Verordening financieel beleid, beheer en organisatie (artikel 212 Gemeentewet) in elk geval regels voor de algemene doelstelling en de te hanteren richtlijnen en limieten van de financieringsfunctie bevat. Artikel 19 bevat kaders voor het financieringsbeleid. De kaders voor de financiële organisatie van de financieringsfunctie staan in artikel 21.

Eerste lid

In aanvulling op de regels uit de Wet financiering decentrale overheden (hierna: Wet fido) en daarop gebaseerde besluiten en regelingen stelt het eerste lid een aantal aanvullende kaders. Zo mag geen gebruik worden gemaakt van financiële derivaten. Gemeenten mogen alleen leningen en garanties verstrekken en financiële participaties aangaan voor het behartigen van een publiek belang (artikel 2 van de Wet fido). Daarbij bepaalt artikel 160, tweede lid, van de Gemeentewet, dat een besluit tot de oprichting van en de deelneming in stichtingen, maatschappen, vennootschappen, verenigingen, coöperaties en onderlinge waarborgmaatschappijen niet eerder wordt genomen dan nadat de raad een ontwerpbesluit is toegezonden en hij zijn wensen en bedenkingen ter kennis van burgemeester en wethouders heeft kunnen brengen.

Tweede lid

Het tweede lid dragen burgemeester en wethouders op bij het verstrekken van leningen, garanties en risicodragend kapitaal zo mogelijk zekerheden te bedingen om zo het financiële risico waaraan de gemeente bloot komt te staan, te verminderen. Dit is zeker als het om grote bedragen gaat, iets om op te letten. Als instellingen bij een gemeente aankloppen voor een lening of garantiestelling dan hebben de banken er in de regel niet al te veel vertrouwen meer in.

Derde en vierde lid

Burgemeester en wethouders stellen periodiek, bijvoorbeeld een in de 4 jaar, een treasurystatuut vast waarin de uitoefening van de financieringsfunctie nader is geregeld.

Artikel 20. Administratie

Onder artikel 20 zijn algemene bepalingen opgenomen voor de inrichting van de gemeentelijke administratie.

Artikel 21. Financiële organisatie

Burgemeester en wethouders zijn op grond van artikel 160 van de Gemeentewet bevoegd regels te stellen over de ambtelijke organisatie. Deze bevoegdheid betreft ook het stellen van regels voor de financiële organisatie, blijkt uit het advies van de Afdeling advisering van de Raad van State en het nader rapport uit 2003 over de wijziging van artikel 212 van de Gemeentewet.

Artikel 21 geeft een opsomming op welke terreinen van de financiële organisatie burgemeester en wethouders beleid en interne regels stellen. Om hier invulling aan te geven ligt het voor de hand dat burgemeester en wethouders een organisatiebesluit vaststelt.

Onder e

Bij het beleid en de interne regels voor de inkoop en aanbesteding kan gedacht worden aan een inkoopreglement en ook aan gemeentelijke inkoopvoorwaarden.

Onder f

Bij het beleid en de interne regels voor steunverlening en subsidieverstrekking gaat het om procedures die naleving van de Europese staatssteunregels en regels voor diensten van algemeen economisch belang, de Awb en de Algemene subsidieverordening gemeente Rijssen-Holten waarborgen.

Onder g

In geval van fraude en misbruik en oneigenlijk gebruik gaat het bijvoorbeeld om het treffen van voldoende verificatiemaatregelen vooraf van de antecedenten van een aanvrager van een gemeentelijke subsidie, zodat subsidies wel daadwerkelijk worden verstrekt aan rechthebbenden.

De uitgangspunten voor de financiële organisatie zijn nodig om voor het financieel beheer en het financieel beleid aan de eisen voor rechtmatigheid, controle en verantwoording te voldoen.

Onder h

Onder h is de opdracht neergelegd voor burgemeester en wethouders voor de registratie van de prestaties en de maatschappelijke effecten, die de raad kan betrekken bij de beoordeling van de jaarrekening.

Artikel 22. Interne controle

Eerste lid

De accountant toetst jaarlijks of de gemeenterekening een getrouw beeld geeft van de gemeentelijke financiën. Het eerste lid draagt burgemeester en wethouders op maatregelen te treffen, zodat gedurende het jaar of vooraf aan de accountantscontrole de gemeente zelf nagaat of de cijfers in de administraties een getrouw beeld geven en of de financiële beheershandelingen die aan de baten, de lasten en de balansmutaties ten grondslag liggen, rechtmatig (zijn) verlopen.

Tweede lid

Het tweede lid bepaalt, dat burgemeester en wethouders maatregelen treffen, zodat wordt gecontroleerd of de administratie van materiële bezittingen zoals gebouwen, voertuigen, computers, voorraden en de administratie van het financieel vermogen zoals aandelen en overeenkomsten van leningen, geldmiddelen, debiteurenvorderingen e.d. overeenkomen met hetgeen de gemeente daadwerkelijk bezit. Voor veel van deze bezittingen wordt een jaarlijkse controle gevraagd.

Eens in 5 jaar moet worden gecontroleerd of de administratie van registergoederen en bedrijfsmiddelen overeenkomt met het daadwerkelijke bezit.

Artikel 23. Intrekking oude regeling

Volgens de Gemeentewet is een begrotingsjaar gelijk aan een kalenderjaar. In begrotingsjaar t worden de jaarstukken uit het begrotingsjaar t-1 vastgesteld, wordt uitvoering gegeven aan de begroting voor het jaar t en wordt tot slot de begroting voor het jaar t+1 vastgesteld. De nieuwe verordening is van toepassing op alle stukken die betrekking hebben op het begrotingsjaar t+1 en later.

De oude verordening is ondanks het intrekken nog wel van toepassing op de jaarstukken van het begrotingsjaar t-1 en de begroting en jaarstukken van het jaar t. Hiervoor is in het artikel een overgangsbepaling opgenomen.

Bijlage 2

Uit pragmatische overwegingen worden kapitaalgoederen met een relatief geringe verkrijgingsprijs niet afgeschreven maar ineens gedekt. Daarbij is onderscheid gemaakt in de categorieën goederen met en zonder economisch nut. Onder goederen met een economisch nut worden verstaan goederen (investeringen) die bijdragen aan de mogelijkheid middelen te verwerven en/of die verhandelbaar zijn. Hierbij kan gedacht worden aan gebouwen, voertuigen maar ook riolering. De goederen (investeringen) zonder economisch nut betreffen onder andere de aanleg/reconstructie van wegen, tunnels, straatmeubilair en openbare verlichting. Om te voorkomen dat allerlei kleine werken aan bijvoorbeeld de infra-instructuur geactiveerd worden is een ondergrens van € 50.000 ingevoerd.

Nieuwe gebouwen worden in 40 jaar afgeschreven. Bij schoolgebouwen - die ook in 40 jaar worden afgeschreven - past de aantekening dat in de huisvestingsverordening met betrekking tot schoolgebouwen van een levensduur van 60 jaar wordt uitgegaan. Deze termijn wordt gehaald door op tijd renovatie uit te voeren. Zonder renovatie wordt de levensduur geschat op 40 jaar.

In het Besluit begroting en verantwoording (BBV) is in de artikelen 60 en 61 nog opgenomen dat voor kosten van onderzoek en ontwikkeling en bijdragen in de kosten van activa van derden er een keuze is tussen wel of niet afschrijven. Er bestaat geen behoefte dit nader in te kaderen.