Verordening op de gemeentelijke adviescommissie omgevingskwaliteit Gemeente Etten-Leur

Ondertekening

Toelichting

Algemeen

Met de Omgevingswet (hierna: de wet) die naar verwachting op 1 januari 2023 in werking treedt, wordt het stelsel van ruimtelijke regels volledig herzien. De wet bundelt de wetgeving en regels voor

ruimte, wonen, infrastructuur, milieu, natuur en water. Belangrijk verbeterdoel van de nieuwe wet is

een kader te bieden dat overheden meer afwegingsruimte biedt om doelen voor de leefomgeving te

bereiken. “Decentraal, tenzij” is een belangrijk principe van de wet. Dit betekent dat taken en

bevoegdheden in principe bij het lokale bestuur, zoals de gemeente liggen. Alleen indien het gaat om

een nationaal of internationaal belang of als dat doelmatiger of doeltreffender is, stelt het Rijk regels.

Eén van de doelen van de wet is het bereiken van een goede omgevingskwaliteit (artikel 1.3 van de

wet). Daarbij gaat het om het belang van aspecten als cultureel erfgoed, architectonische kwaliteit

van bouwwerken, stedenbouwkundige kwaliteit en kwaliteit van natuur en landschap. Gemeenten

hebben een grote vrijheid in de wijze waarop zij het doel van een goede omgevingskwaliteit willen

bereiken. Dat geldt ook voor de rol van de gemeentelijke adviescommissie (hierna: commissie)

daarbij. Een adequate invulling van de taak en de werkwijze van deze commissie draagt bij aan het

doel van een goede omgevingskwaliteit.

Artikelsgewijs

Artikel 1. Definities

Commissie

Dit is de gemeentelijke adviescommissie op grond van artikel 17.9 van de wet.

Goede omgevingskwaliteit

"Een goede omgevingskwaliteit" is naast veiligheid en gezondheid opgenomen in de

maatschappelijke doelstelling van de wet (artikel 1.3 van de wet). Dit geeft aan dat aspecten als

cultureel erfgoed, architectonische kwaliteit van bouwwerken, stedenbouwkundige kwaliteit en

kwaliteit van natuur en landschap belangrijk zijn. Het gaat daarbij zowel om de menselijke beleving

van de fysieke leefomgeving als om de waarden die de maatschappij toekent aan de identiteit van

gebieden (Kamerstukken II 2013-2014, 33962, nr. 3).

De gemeente heeft de plicht de zorg voor de omgevingskwaliteit zelf in te vullen, inclusief het

adviesstelsel op het gebied van de omgevingskwaliteit. Burgers kunnen, wanneer geen concrete

gedragsbepalingen voorhanden zijn of deze niet toereikend blijken, ten aanzien van de het doel van

een goede omgevingskwaliteit een beroep doen op de algemene zorgplicht.

Artikel 2. Taak en werkzaamheden

Eerste lid

Dit lid beschrijft de adviestaak in algemene zin: het adviseren van de raad en het college van burgemeester en wethouders (hierna: college) op het gebied van de omgevingskwaliteit als bedoeld in artikel 1.3 van de wet. De commissie adviseert dus niet over andere aspecten van de fysieke leefomgeving, zoals een veilige en gezonde fysieke leefomgeving.

Tweede lid

Onderdeel a

Dit betreft de advisering over aanvragen om een omgevingsvergunning of de advisering over een

ontwerpbesluit als het college geen bevoegd gezag is. De commissie adviseert op verzoek van het college over een aanvraag voor:

1 ̊. een rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot een monument

De wet definieert een rijksmonumentenactiviteit als volgt:

“een activiteit inhoudende het slopen, verstoren, verplaatsen of wijzigen van een rijksmonument of

een voorbeschermd rijksmonument of het herstellen of gebruiken daarvan waardoor het wordt

ontsierd of in gevaar gebracht”.

De commissie adviseert niet over aanvragen om een omgevingsvergunning voor een

rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot archeologische rijksmonumenten. De commissie

brengt advies uit met het oog op het behoud van cultureel erfgoed. Uitgangspunten daarbij zijn:

• -

  het voorkomen van ontsiering, beschadiging of sloop van monumenten en archeologische monumenten;

• -

  het voorkomen van verplaatsing van monumenten of een deel daarvan, tenzij dit dringend is vereist is voor het behoud van die monumenten;

• -

  het bevorderen van het gebruik van monumenten, zo nodig door wijziging van die monumenten, rekening houdend met de monumentale waarden; en

• -

  het conserveren en in stand houden van archeologische monumenten, bij voorkeur in situ.

Dit volgt uit artikel 8.80 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (hierna: Bkl) dat de beoordelingsregels

voor de rijksmonumentenactiviteit bevat.

Voor rijksmonumentenactiviteiten met betrekking tot archeologische rijksmonumenten is de

Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (hierna: de Minister van OCW) aangewezen als

advies- en instemmingsorgaan in de gevallen dat burgemeester en wethouders het bevoegd gezag is. Dit in verband met zijn verantwoordelijkheid voor de archeologische rijksmonumenten en met het landelijk overzicht en de vereiste specialistische kennis en ervaring die aanwezig zijn bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Ook is de Minister van OCW (mede) bevoegd tot toezicht en handhaving waar het gaat om archeologische rijksmonumenten. Behoud in situ (in de bodem) is hierbij het uitgangspunt.

De gemeenten spelen desalniettemin in de archeologie een cruciale rol. De afweging om

archeologische monumenten in situ (in de bodem) dan wel ex situ (door ze op te graven) te

behouden, wordt meestal door de gemeente gemaakt in het kader van het opstellen van het

omgevingsplan en de belangenafweging bij de specifieke omgevingsplanactiviteiten waaraan een

archeologische onderzoeksplicht is gekoppeld. De gemeente is op grond van artikel 5.130 van het Bkl

verplicht om bij het opstellen van het omgevingsplan rekening te houden met het belang van het

behoud van cultureel erfgoed, waaronder (aantoonbaar te verwachten) archeologische

monumenten. Daarbij kan de (aantoonbaar te verwachten) aanwezigheid van archeologische

monumenten van invloed zijn op onder meer de toedeling van functies aan locaties – bijvoorbeeld de

keuze om geen parkeergarage toe te staan op een locatie met hoge archeologische waarde – of op

de inhoud van in het omgevingsplan op te nemen beschermende regels of beoordelingsregels. De

commissie kan hierover op grond van de andere onderdelen van dit artikel adviseren.

Voor als gemeentelijk monument beschermde archeologische monumenten is de commissie wel het

aangewezen adviesorgaan.

2 ̊. een omgevingsplanactiviteit die betrekking heeft op een voorbeschermd gemeentelijk monument

of een gemeentelijk monument

De bescherming van monumenten of archeologische monumenten als gemeentelijk monument

gebeurt door aan het monument of archeologisch monument in het omgevingsplan de functieaanduiding gemeentelijk monument te geven. Met een voorbereidingsbesluit kan voorbescherming worden geboden aan een locatie waarvoor wordt overwogen deze de functie-aanduiding gemeentelijk monument te geven.

Overgangsrecht gemeentelijke monumenten

Het overgangsrecht in de wet en het Invoeringsbesluit Omgevingswet regelt dat er bij het in werking

treden van de wet een vergunningplicht geldt voor activiteiten met betrekking tot gemeentelijke

monumenten en voorbeschermde gemeentelijke monumenten die nog op grond van de Erfgoedverordening zijn aangewezen. De regels uit die verordening blijven gelden tot het moment dat dit onderwerp in het nieuwe deel van het omgevingsplan is geregeld. Dit volgt uit de artikelen 22.4 en 22.8 van de wet en artikel 7.1 van het Invoeringsbesluit Omgevingswet in

samenhang met artikel 22.2 van het omgevingsplan (bruidsschat). De in de Erfgoedverordening

opgenomen vergunningplicht geldt als een verbod op grond van artikel 5.1, eerste

lid, aanhef en onder a, van de wet om zonder omgevingsvergunning een omgevingsplanactiviteit te

verrichten.

3 ̊. een omgevingsplanactiviteit in geval de commissie in het omgevingsplan als adviseur is

aangewezen

De raad kan op grond van artikel 16.15, tweede lid, van de wet in het nieuwe deel van het

omgevingsplan bepalen in welke gevallen een advies verplicht is. Dit kan per gebied of per type

activiteit of bouwwerk verschillen. Zolang nog geen gevallen zijn aangewezen, zet het college het

bestaande beleid met betrekking tot het vragen van commissieadvies voort.

Omdat het omgevingsplan ook bij een projectbesluit of een voorbereidingsbesluit kan worden

gewijzigd, brengt dit mee dat ook Gedeputeerde Staten, het dagelijks bestuur van het Waterschap en

de Minister van OCW de commissie als adviseur in het omgevingsplan kunnen aanwijzen. Regels over

de aanwijzing van de commissie als adviseur kunnen ook onderdeel zijn van de

voorbeschermingsregels waarmee een voorbereidingsbesluit het omgevingsplan wijzigt. Overigens

betekent dit niet dat de commissie daarmee ook formeel adviesorgaan van die andere

bestuursorganen wordt. Als het college geen bevoegd gezag is voor de aanvraag om een

omgevingsvergunning maar adviseur, is de commissie ook adviseur en richt het advies van de

commissie zich tot het college in plaats van het bevoegd gezag (artikel 4.22 van het

Omgevingsbesluit).

4 ̊. een andere activiteit in geval burgemeester en wethouders een advies nodig achten met het oog

op het bereiken en in stand houden van een goede omgevingskwaliteit

Dit onderdeel is gelijkwaardig aan de huidige zogenoemde “kan-bepaling” over de

welstandsadvisering in artikel 6.2, eerste lid, van het Besluit omgevingsrecht. Het college kan – voor

zover dat in het omgevingsplan niet anders is geregeld – op grond daarvan zelf bepalen of zij een

advies inwinnen bij de commissie.

De beoordeling van de omgevingsplanactiviteit bouwen door de commissie

Bij het beoordelen van een bouwplan volgt de commissie de beoordelingsregels die in het

omgevingsplan staan. De beoordelingsregels geven aan onder welke voorwaarden de vergunning kan

worden verleend of geweigerd. Het gaat hierbij om regels over het bouwwerk zelf als wel zijn relatie

tot de omgeving en de te verwachten ontwikkeling daarvan. Bijvoorbeeld de bouwhoogte, de

bouwmassa, het maximale bebouwingsoppervlak, de aanwijzing van bouwvlakken, de situering op de

bouwvlakken, de karakteristiek van de bebouwing, en het uiterlijk van bouwwerken zoals vastgelegd

in de beleidsnota.

De wet biedt de gemeente een kans om te zorgen voor een betere inbedding en aansluiting van

welstandsaspecten binnen het ruimtelijke kwaliteitsbeleid. Het streven naar een goede

omgevingskwaliteit als bedoeld in artikel 1.3 van de wet is daarbij het overkoepelende doel. Daarom

is de advisering niet beperkt tot ingrepen aan beschermde monumenten en het uiterlijk van

bouwwerken. De commissie adviseert zowel over de toepassing van de regels in het omgevingsplan

zelf (zoals de mogelijkheid tot “binnenplanse” afwijkingen), als over de toepassing van de

beleidsregels over het uiterlijk van bouwwerken. Dit gebeurt vanuit het doel van een goede

omgevingskwaliteit.

Onderdeel b

De Minister van OCW vraagt ingevolge de Erfgoedwet altijd advies aan het college van de gemeente

waar een monument of archeologisch monument zich bevindt, alvorens te besluiten het aan te

wijzen als rijksmonument. In dat geval is de commissie adviseur van het college. De commissie is ook

adviseur in geval het college het voornemen heeft een monument of archeologisch monument aan

te wijzen als gemeentelijk monument (door de locatie de functie-aanduiding gemeentelijk

monument te geven).

Onderdeel c

Dit onderdeel geeft invulling aan de mogelijkheid als bedoeld in artikel 17.9, tweede lid, van de wet om de commissie in te schakelen bij het ontwikkelen van beleid voor de kwaliteit van de fysieke leefomgeving. Zoals hierboven vermeld gaat het uitsluitend om beleid op het gebied van de omgevingskwaliteit.

Onderdeel d

Dit onderdeel betreft de opgavegerichte advisering in verband met een verkenning van een mogelijk bestaande of toekomstige opgave.

In geval van een verkenning in het kader van een projectprocedure of projectbesluit als bedoeld in artikel 5.48, tweede lid, van de wet onderzoekt het bevoegd gezag de mogelijke oplossingen voor een opgave. Door de verkenning kan het bevoegd gezag inzichten verkrijgen in:

• -

  de aard van de opgave,

• -

  de relevante ontwikkelingen voor de fysieke leefomgeving, en

• -

  de mogelijke oplossingen voor die opgave. Hieronder vallen ook de oplossingen die anderen aandragen en waarvan het bevoegd gezag na beoordeling ervan besluit deze mee te nemen in de verkenning.

Burgers, bedrijven, maatschappelijke organisaties en bestuursorganen van het Rijk en de provincie die een mogelijke oplossing hebben aangedragen, kunnen aan het college vragen een deskundige instantie als de commissie over hun oplossing te raadplegen. Het college kan ook zelf advies vragen over de aangedragen oplossingen voor de opgave.

De laatste zinsnede van dit onderdeel geeft aan dat ook als er geen sprake is van een projectprocedure of projectbesluit het college aan de commissie advies kan vragen in het kader van een verkenning van een mogelijk bestaande of toekomstige opgave in de fysieke leefomgeving.

Onderdeel e

Dit onderdeel betreft de ontwerpgerichte advisering. Deze taak heeft geen betrekking op het adviseren over door het college op aanvraag te nemen besluiten, maar op het informeren en begeleiden van planindieners en ontwerpers gedurende het ontwerpproces, met het doel een hoogstaande stedenbouwkundige en architectonische kwaliteit te bereiken. Dit onderdeel biedt de mogelijkheid om in een specifiek geval de commissie of een lid van de commissie te belasten met of te betrekken bij deze taak.

Onderdeel f

Vooroverleg bij een vergunningaanvraag wordt in de wet niet gereguleerd. De bestaande praktijk kan op grond van dit onderdeel worden voortgezet. Het belang van een goed vooroverleg neemt toe, aangezien het vereiste van onlosmakelijke samenhang vanuit de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: Wabo) niet is overgenomen in de wet. De initiatiefnemer is er zelf verantwoordelijk voor dat zij of hij voor alle activiteiten beschikt over de vereiste vergunningen. Het is aan de initiatiefnemer om de verschillende eisen op elkaar af te stemmen. Vooral bij complexe projecten is vooroverleg van groot belang.

Onderdeel g

In dit onderdeel is bepaald dat de commissie ook adviseur kan zijn bij het stellen van maatwerkvoorschriften in verband met het uiterlijk van bouwwerken, de zorg voor cultureel erfgoed en werelderfgoed en andere zaken die de omgevingskwaliteit betreffen.

De aanschrijvingsbevoegdheid als bedoeld in artikel 13a van de Woningwet in geval van een bouwwerk dat in ernstige mate in strijd is met redelijke eisen van welstand, is opgenomen in de bruidsschat als bedoeld in artikel 7.1 van het Invoeringsbesluit Omgevingswet. Dit in de vorm van een bevoegdheid tot stellen van maatwerkvoorschriften (zie artikel 22.7 in samenhang met artikel 22.4 van het tijdelijke deel van het omgevingsplan).

De specifieke zorgplicht voor rijksmonumenten verplicht initiatiefnemers om maatregelen te nemen om het beschadigen of vernielen van (voorbeschermde) rijksmonumenten te voorkomen. Een activiteit hoeft daarbij niet gericht te zijn op een rijksmonument. Het is voldoende dat een activiteit in de fysieke leefomgeving effect heeft op dat rijksmonument. Een voorbeeld hiervan is het bouwen van een tunnel, waardoor een rijksmonument kan verzakken. De regels voor de specifieke zorgplicht staan in hoofdstuk 13 van het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal). De gemeente kan op grond daarvan maatwerkvoorschriften opleggen.

Onderdeel h

De meeste regels over de fysieke leefomgeving uit de gemeentelijke verordeningen komen niet in het tijdelijke deel van het omgevingsplan. Het gaat bijvoorbeeld over objecten in de openbare ruimte in de Algemene plaatselijke verordening. De gemeente kan deze regels tot het einde van de overgangsfase (2029) omzetten naar het nieuwe deel van het omgevingsplan. Op grond van dit onderdeel kan het college ook op basis van deze verordeningen advies vragen aan de commissie, ook al zijn de regels nog niet omgezet naar het omgevingsplan.

Artikel 3. Verplichte adviezen

Dit artikel sluit aan op de verplichte adviezen op grond van artikel 17.9 van de wet en het op grond

van de Erfgoedverordening verplichte advies bij gemeentelijke monumenten.

Artikel 4. Samenstelling

Eerste lid

Dit lid geeft invulling aan artikel 17.7, eerste lid, van de wet, waarin is bepaald dat de raad het aantal

leden vaststelt.

Tweede lid

Dit lid geeft aan dat de leden als deskundigen en dus op persoonlijke titel en op grond van hun

persoonlijke kwalificaties worden benoemd. Hun lidmaatschap is niet afhankelijk van het bekleden

van een bepaalde functie of het hebben van een bepaalde hoedanigheid. De leden

vertegenwoordigen geen bijzondere belangen. Dat betekent bijvoorbeeld dat belangenorganisaties

op het gebied van de omgevingskwaliteit geen vertegenwoordigers in de commissie hebben. De

leden zullen hun functie onafhankelijk dienen uit te oefenen. Daartegenover staat dat benoeming

niet achterwege zal blijven enkel vanwege het lidmaatschap van een bepaalde groepering of het

bekleden van een bepaalde bestuurlijke of maatschappelijke functie. Daarnaast beschikken de leden

over inzicht in maatschappelijke verhoudingen op grond van maatschappelijke kennis en ervaring.

Derde en vierde lid

Deze leden zien toe op de deskundigheidsgebieden die in de commissie vertegenwoordigd moeten

zijn. De wet schrijft voor dat binnen de commissie enkele leden deskundig dienen te zijn op het

gebied van de monumentenzorg, en dat die in ieder geval worden betrokken bij de advisering over

een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit met betrekking tot

een monument. Volgens de Memorie van toelichting dient de commissie ten minste over

deskundigheid op het gebied van cultuurhistorie, bouw- en architectuurhistorie,

restauratiearchitectuur, landschap en stedenbouw te beschikken (Kamerstukken II 2014-2015, 33962

nr. 3, p. 581). Het is mogelijk dat één persoon meerdere disciplines in zich verenigt.

Vijfde lid

Dit lid zorgt voor een aanscherping van de wettelijke eis van onafhankelijkheid ten opzichte van het

gemeentebestuur. Artikel 17.8 van de wet stelt slechts als eis, dat de leden van het gemeentebestuur

geen lid zijn van een gemeentelijk adviesorgaan.

Artikel 5. Benoeming

Eerste tot en met derde lid

Deze leden hebben betrekking op de benoemingstermijn als bedoeld in artikel 17.7, eerste lid, van de

wet. Het eerste lid regelt de benoeming voor de eerste termijn. Het tweede lid ziet toe op de

herbenoeming. De regels voor de herbenoeming zijn logischerwijs alleen van toepassing op de leden,

niet op hun plaatsvervangers. In het derde lid is de mogelijkheid opgenomen om leden drie jaar

na hun aftreden opnieuw te benoemen.

Vierde lid

Dit lid regelt schorsing en ontslag. De wet bepaalt dat de raad de leden benoemt en ontslaat (artikel

17.7, tweede lid, van de wet). Het is vanzelfsprekend dat leden op eigen aanvraag worden ontslagen.

Zij kunnen verder worden geschorst en ontslagen wegens ongeschiktheid, onbekwaamheid of op

andere zwaarwegende gronden.

Vijfde lid

In artikel 17.7 van de Omgevingswet is bepaald dat de bevoegdheid tot het benoemen van leden van de gemeentelijke adviescommissie omgevingskwaliteit ligt bij de gemeenteraad, maar in het kader van een doelmatige werkwijze is het wenselijk om het benoemen en ontslaan op eigen verzoek van de leden en plaatsvervangers van de gemeentelijke adviescommissie omgevingskwaliteit te mandateren aan burgemeester en wethouders. Op basis van artikel 156 van de Gemeentewet kan de gemeenteraad bevoegdheden overdragen. De gemeenteraad kan het mandaat te allen tijde intrekken. Daarnaast wordt de gemeenteraad geïnformeerd over deze benoeming of ontslag.

Artikel 6. Ondersteuning van de commissie

De commissie wordt in ieder geval bijgestaan door een ambtelijk secretaris die voor de uitoefening van zijn taak uitsluitend verantwoording schuldig is aan de commissie. De secretaris wordt dus niet door bestuurlijke belangen geleid. Datzelfde geldt voor de medewerkers die eventueel aan de secretaris worden toegevoegd en die door de secretaris worden aangestuurd.

Artikel 7. Adviestermijn

In de wet is geen termijn gesteld waar binnen de commissie moet adviseren. Daarom kan het college

op grond van het eerste lid aangeven binnen welke termijn een advies wordt verwacht. Deze termijn

mag volgens artikel 3:6 van de Awb niet zodanig kort zijn, dat de commissie zijn taak niet meer kan

vervullen. In het tweede lid is bepaald dat het college ook kan afzien van het stellen van een termijn.

In dat geval geldt een termijn van vier weken. Die is gelijk aan de termijn die in de Bouwverordening gemeente Etten-Leur voor een advies op een aanvraag voor een omgevingsvergunning was

opgenomen.

Indien geen advies wordt uitgebracht binnen de genoemde adviestermijn, staat dit de besluitvorming

door het college niet in de weg (artikel 3:6, tweede lid, van de Awb).

Artikel 8. Beraadslaging en standpuntbepaling

Eerste lid

Dit lid is een nadere regeling van uitwerking van de wettelijke eis van openbaarheid als bedoeld in

artikel 17.9, vijfde lid, van de wet.

Tweede lid

Uit artikel 4:7 van de Awb volgt de beperkte verplichting dat de mogelijkheid tot toelichting van een

plan ten overstaan van de commissie dient te worden geboden aan de aanvrager van de

omgevingsvergunning. Anderen hebben geen spreekrecht.

Het spreekrecht is van invloed op het tijdstip waarop de vergadering van de commissie wordt

aangekondigd. Dat tijdstip moet dan zodanig worden gekozen dat eventuele sprekers voldoende tijd

hebben om zich op de vergadering voor te bereiden. De regeling van dit spreekrecht wordt

opgenomen in het reglement van orde (zie artikel 12).

De verplichting tot openbaar vergaderen heeft betrekking op de vergaderingen waarin het advies op

de aanvraag voor een omgevingsvergunning of op een voorgenomen beschikking formeel wordt

vastgesteld. Het is niet verplicht voor informeel vooroverleg of bij de beleidsgerichte, opgavegerichte

of ontwerpgerichte advisering. De potentiële initiatiefnemer kan in het stadium van vooroverleg

gebaat zijn met beslotenheid. Openbaarheid zou dan remmend op het vooroverleg kunnen werken,

terwijl uit oogpunt van de korte planprocedure vooroverleg stimulering verdient.

Derde lid

Dit lid ziet erop toe dat in de vergadering voldoende leden aanwezig zijn, zodat een deskundig

oordeel kan worden gevormd. Het borgt ook de wettelijke eis dat enkele leden die deskundig zijn op

het gebied van de monumentenzorg in ieder geval worden betrokken bij de advisering over een

aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit (artikel 17.9, eerste lid,

van de wet).

Vierde lid

Met deze bepaling wordt verstrengeling van belangen tegengegaan.

Vijfde lid

Dit lid verwijst naar de Awb die uitvoerders van wetten een geheimhoudingsplicht oplegt ten aanzien

van gegevens waarvan zij het vertrouwelijke karakter kennen of redelijkerwijs moeten vermoeden.

Op grond van artikel 2:5, tweede lid, van de Awb is de plicht tot geheimhouding ook van toepassing

op instellingen die een wettelijke taak uitvoeren. Daaronder vallen ook adviesorganen. Dit lid plaatst

buiten twijfel dat de geheimhoudingsplicht ook op de commissie en de daarvoor werkzame personen

van toepassing is.

Artikel 9. Afdoening onder verantwoordelijkheid van de commissie

Dit artikel geeft de mogelijkheid om de advisering namens de commissie over te laten aan een of

meer leden, al dan niet in een vaste samenstelling als subcommissie. De commissie blijft

verantwoordelijk voor het advies. Een goede omschrijving van de volmacht is nodig om aan het

advies een doorslaggevende betekenis toe te kennen. Dit kan worden opgenomen in het reglement

van orde (artikel 12). Daarbij moet wel rekening worden gehouden met de wettelijke eis dat enkele

leden die deskundig zijn op het gebied van de monumentenzorg in ieder geval worden betrokken bij

de advisering over een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit

(artikel 17.9, eerste lid, van de wet).

De commissie kan ervoor kiezen de volmacht te beperken tot de plannen met relatief geringe

ruimtelijke betekenis, of plannen waar gelet op meer dan één vergelijkbare vallen de mening van de

commissie als bekend mag worden verondersteld. Een ruimere volmacht is mogelijk indien de

betrokken leden of de subcommissies volledig beschikken over de professionele deskundigheid die in

een specifiek geval nodig is voor de advisering (bijvoorbeeld deskundig op het gebied van

cultuurhistorie, bouw- en architectuurhistorie, restauratiearchitectuur, landschap, stedenbouw,

architectuur en archeologische monumentenzorg). Ook hier blijft gelden de wettelijke eis dat enkele

leden die deskundig zijn op het gebied van de monumentenzorg in ieder geval worden betrokken bij

de advisering over een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een rijksmonumentenactiviteit

(artikel 17.9, eerste lid, van de wet).

Artikel 10. Adviseurs

Dit artikel geeft de commissie de bevoegdheid zich ten behoeve van de advisering te laten

voorlichten door ambtenaren (eerste lid) of door externe deskundigen (tweede lid). Een ambtenaar

of een andere deskundige kan ingevolge het derde lid op uitnodiging van de commissie aanwezig zijn

bij de vergaderingen of als adviseur deelnemen aan de beraadslagingen.

Deze regeling sluit aan op de gegroeide praktijk, waarbij de commissies afhankelijk van de behoefte,

specifieke adviseurs inschakelen (bijvoorbeeld een specialist op het gebied van historische interieurs

of een specialist op het gebied van duurzaam bouwen).

Artikel 11. Verwerking van het advies

Eerste lid

Dit lid ziet toe op het vragen van een second opinion aan een gemeentelijke adviescommissie van een andere gemeente in geval het college zich niet kan verenigen met het advies van de commissie. Om oneindig ‘shoppen’ te voorkomen is dit slechts één keer per activiteit toegestaan.

Een advies van de commissie dat voldoet aan de wettelijke eisen van zorgvuldigheid en motivering als bedoeld in artikel 17.9, derde lid, van de wet, behoeft in beginsel geen nadere motivering. Een nadere motivering is wel vereist in geval een aanvrager of een derde-belanghebbende een contra-advies heeft overgelegd, dan wel gemotiveerd aanvoert dat het advies in strijd is met de geldende

beoordelingscriteria (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 6 mei 2009, ECLI:NL:RVS:2009:BI2952).]

Tweede lid

Dit lid is opgenomen met het oog op een goede vervulling van de adviestaak. Daarvoor is nodig dat

de commissie voortdurend inzicht heeft in hoe het college omgaat met de uitgebrachte adviezen.

Artikel 12. Reglement van orde

Eerste lid

De commissie stelt een reglement van orde vast.

Tweede lid

Dit lid geeft aan welke onderwerpen in ieder geval in het reglement van orde worden opgenomen.

Derde lid

Dit lid regelt de bekendmaking van het reglement van orde. Dat kan als bijlage bij deze verordening,

of als aparte bekendmaking met een goede verwijzing naar deze verordening. Juridisch gezien

behoeft het reglement van orde niet in de verordening zelf te worden opgenomen.

Artikel 13. Relatie met andere adviseurs

Dit artikel regelt een goede afstemming tussen de werkzaamheden van andere adviseur(s) op het

gebied van de omgevingskwaliteit en de commissie.

Artikel 14. Vergoeding

Dit artikel regelt de vergoeding die de leden en de adviseurs, als bedoeld in artikel 10, tweede lid,

ontvangen.

Artikel 15. Jaarverslag

Het jaarverslag als bedoeld in artikel 17.9, zesde lid, van de wet kan voor de raad aanleiding zijn voor

bijstelling van het gemeentelijk beleid. De commissie kan naar aanleiding van de verrichte

werkzaamheden beleidsaanbevelingen doen. Bijvoorbeeld over de in het omgevingsplan op te

nemen beoordelingscriteria met betrekking tot de omgevingskwaliteit. Om die reden verschijnt het

jaarverslag tijdig vóór de jaarlijkse beleids- en begrotingscyclus in de gemeente.

De specifieke bepalingen over het jaarverslag van het college zijn onder de wet vervallen. In verband

met de politieke verantwoordelijkheid voor de omgevingskwaliteit heeft het college het voornemen

om de bestaande praktijk van verantwoording en terugkoppeling voort te zetten en deze mee te

nemen in de verplichte evaluatierapportage over de uitvoering van het omgevingsrecht aan de raad.

In de gemeentelijke evaluatierapportage kan bijvoorbeeld aandacht worden besteed aan hoe is

omgegaan met de adviezen van de commissie en aan het (tijdig) inwinnen en ontvangen van advies

binnen de afdoeningstermijn. Daarnaast wordt de werking van deze verordening ten minste éénmaal

in de drie jaar samen met de commissie geëvalueerd.

Artikel 16. Overgangsrecht

Dit artikel regelt dat aanvragen ingediend voor het inwerkingtreden van deze verordening volgens het oude recht door de commissie worden afgedaan.

Artikel 17 Vervallen oude regeling

Alleen de regels met betrekking tot welstand in de Bouwverordening gemeente Etten-Leur vervallen op grond van dit artikel.

Artikel 18. Inwerkingtreding en citeertitel

Dit artikel bepaalt het tijdstip van inwerkingtreding en de citeertitel van de verordening.