Beleidsregels terug- en invordering bijstandsverlening zelfstandigen gemeente Steenbergen

Artikel 1. Begripsbepalingen

• 1. Alle begrippen die in deze beleidsregels gebruikt worden en die niet nader worden omschreven in het volgende lid hebben dezelfde betekenis als in de Algemene wet bestuursrecht, Participatiewet en Bbz-2004.

• 2. In deze beleidsregels wordt verstaan onder:

  • a)

    Awb: Algemene wet bestuursrecht;

  • b)

    Bbz 2004: Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004;

  • c)

    Bedrijfskapitaal: bijstand in de vorm van een rentedragende geldlening of direct “om niet” verstrekte bijstand op grond van de artikelen 20 en 24 respectievelijk de artikelen 22 en 26 van het Bbz 2004;

  • d)

    Belanghebbende: degene aan wie bijstand, leenbijstand of een lening ten behoeve van bedrijfskapitaal is of wordt verstrekt;

  • e)

    Bijstand: de als renteloze lening verstrekte algemene bijstand en bijzondere bijstand op grond van de Participatiewet en het Bbz 2004, die al dan niet geheel of gedeeltelijk kan worden omgezet in een bedrag om niet, en de door het college in bijstand “om niet” omgezette bijstand;

  • f)

    Boekjaar: de periode van 12 maanden waarover de administratie van de zelfstandige wordt gevoerd;

  • g)

    College: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Steenbergen;

  • h)

    Jaarnorm: de tot een bedrag per boekjaar omgerekende som van de bijstandsnorm, bedoeld in hoofdstuk 3, paragraaf 3.2 en 3.3 van de Participatiewet, verhoogd met de vergoeding, bedoeld in artikel 46 van Zorgverzekeringswet en de verleende bijzondere bijstand;

  • i)

    Wet: Participatiewet;

  • j)

    Zelfstandige: zelfstandige zoals bedoeld in artikel 1, onder b, Bbz 2004.

Artikel 2. Uitvoeren onderzoek beginnende zelfstandigen

• 1. Het college onderzoekt binnen 6 maanden na verzoek om bijstand of het bedrijf of zelfstandig beroep nog levensvatbaar is, zo lang als sprake is van bijstandverlening.

• 2. Voor zover de feiten en omstandigheden daar naar het oordeel van het college om vragen kan tussentijds een heronderzoek worden verricht.

Artikel 3. Algemeen

Het college maakt gebruik van de bevoegdheid tot:

• 1. Het herzien of intrekken van het toekenningsbesluit conform artikel 54 van de wet.

• 2. Het terugvorderen van ten onrechte verleende bijstand of uitkering zoals neergelegd in de artikelen 58 tot en met 60 van de wet.

• 3. Het terugvorderen van bijstand of bedrijfskapitaal zoals neergelegd in de artikelen 58 tot en met 60 van de wet.

Artikel 5. Terugvordering verstrekt bedrijfskapitaal (ook in de vorm van borgtocht)

• 1. Het college vordert het bedrijfskapitaal dat is toegekend op grond van artikel 20, 24 en 26 van het Bbz 2004 of de achterstanden in betaling aflossing en rente terug, indien de termijn van uitstel van aflossing en betaling van rente, zoals genoemd in artikel 41 lid 2 van het Bbz 2004, is verlopen, of als anderszins blijkt dat de belanghebbende is opgehouden aan zijn betalingsverplichtingen te voldoen.

• 2. Het college zal tot terugvordering overgaan, als de belanghebbende ook na een tweede aanmaning niet aan zijn betalingsverplichtingen voldoet. Dit geldt ook voor bedrijfskapitaal dat is verstrekt op grond van artikel 26 van het Bbz 2004, indien het vermogen meer bedraagt dan gesteld in artikel 3 van het Bbz 2004 en er geen bijstand “om niet” mogelijk is.

• 3. Als de financiële omstandigheden van de belanghebbende zodanig blijken te zijn dat deze geacht kan worden aan de verplichtingen te kunnen voldoen, dan worden de vanaf de vervaldatum achterstallige rente- en aflossingsbedragen terstond teruggevorderd. Indien hierbij sprake is van een toerekenbare tekortkoming in de nakoming, is over de achterstallige rente- en aflossingsbedragen de wettelijke rente verschuldigd.

• 4. Terugvordering vindt plaats bij alle partijen aan wie het bedrijfskapitaal is verstrekt en/of zich hoofdelijk aansprakelijk gesteld hebben voor de terugbetaling van de hoofdsom en de rente.

Artikel 7. Afzien van terugvordering

• 1. Indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn, of het terug te vorderen bedrag te gering is, kan het college, conform art. 58 lid 8 PW, besluiten geheel of gedeeltelijk van terugvordering af te zien.

• 2. Een besluit om af te zien van terugvordering wordt ingetrokken als op een later moment blijkt dat de debiteur willens en wetens onjuiste of onvolledige gegevens heeft gedeeld en het delen van juiste en volledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid.

Artikel 8. Betalingsverplichting en aflossingscapaciteit

• 1. Het college mag als verplichting om te betalen in een keer de betaling van de volledige vordering opleggen of een maandelijkse aflossingstermijn vaststellen, en daar nadere voorwaarden aan verbinden.

• 2. Indien een betalingsregeling niet tot stand kan komen, wordt de aflossing vastgesteld op 5% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm:

  • a)

    Plus 50% van het meerdere (netto) inkomen;

  • b)

    Maar maximaal het bedrag dat berekend met de rekenmodule beslagvrije voet is in te vorderen, met daarin meegeteld de vakantietoeslag.

• 3. Het college kan de hoogte van een eerder vastgestelde verplichting om af te lossen verhogen of wijzigen als de veranderde situatie van de debiteur daar aanleiding voor geeft, of als daarmee wordt bereikt dat de belanghebbende de vordering via minnelijke weg blijft betalen.

• 4. Het college voert periodiek of op basis van signalen onderzoek uit naar mogelijk gewijzigde financiële omstandigheden.

Artikel 9. Uitstel van betaling

• 1. Het college kan zelf of op schriftelijk verzoek van de belanghebbende uitstel van de betalingsverplichting verlenen voor de duur van ten hoogste een jaar. Dit kan alleen als de (financiële) omstandigheden daartoe aanleiding geven en de zelfstandige dit onderbouwt met bewijsstukken.

• 2. Het college kan deze periode tweemaal met ten hoogste een jaar verlengen.

• 3. Het college trekt het besluit tot uitstel van betaling in wanneer:

  • a)

    Op een later tijdstip blijkt dat de belanghebbende willens en wetens onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en op basis van de juiste of volledige gegevens een ander besluit zou zijn genomen; en/of

  • b)

    De gronden voor verlening van het uitstel zijn komen te vervallen.

Artikel 10. Kwijtschelding bijstand

• 1. Het college kan besluiten tot kwijtschelding bijstand indien de belanghebbende:

  • a)

    Gedurende vijf jaar zijn aflossingsverplichting voor de teruggevorderde bijstand onafgebroken en naar draagkracht is nagekomen; bij onderbreking de terug betalingsverplichting kan de periode met maximaal drie jaar worden verlengd.

  • b)

    Gedurende een periode van twee jaar niet of zeer onregelmatig heeft afgelost op een vordering en de nog openstaande vorderingen minder bedragen dan € 250,00.

  • c)

    Gedurende vijf jaar geen aflossingen aan een niet-verwijtbare vordering heeft gedaan en het niet aannemelijk is dat hij deze op enig moment alsnog gaat verrichten.

  • d)

    De in onderdeel a. genoemde termijn bedraagt 10 jaar bij verwijtbare vorderingen.

• 2. Als voorwaarde voor kwijtschelding geldt dat er geen sprake is van vermogen, zoals bedoeld in artikel 34 Participatiewet, waarmee de vordering geheel of gedeeltelijk kan worden voldaan.

• 3. Het college kan tot kwijtschelding van algemene bijstand overgaan, als de belanghebbende een bedrag, overeenkomend met ten minste 70% van de restschuld, vermeerderd met de daarover verschuldigde wettelijke rente en de op de invordering betrekking hebbende kosten, in één keer aflost.

• 4. Het college gaat niet over tot kwijtschelding als er sprake is van dwanginvordering.

• 5. In beginsel wordt een besluit als bedoeld in het eerste lid, onder a of d alleen genomen als de belanghebbende daarom schriftelijk heeft verzocht.

Artikel 11. Kwijtschelding lening bedrijfskapitaal

• 1. Het college kan besluiten om, buiten hetgeen is bepaald in de artikelen 42, 43 en 43a tot en met 43d Bbz 2004, op verzoek of uit eigen beweging tot kwijtschelding over te gaan, als:

  • a)

    Ten minste 10 jaar zijn verstreken sinds de verstrekking van het bedrijfskapitaal; en

  • b)

    Er geen sprake is van vermogen, zoals bedoeld in artikel 34 Participatiewet, waarmee de vordering geheel of gedeeltelijk kan worden voldaan; en

  • c)

    Alle zekerheden zijn uitgewonnen.

• 2. Het college kan ook besluiten om tot kwijtschelding over te gaan, als de belanghebbende een bedrag, overeenkomend met ten minste 70% van de restschuld, vermeerderd met de daarover verschuldigde wettelijke rente en de op de invordering betrekking hebbende kosten, in één keer aflost.

• 3. Het college gaat niet over tot kwijtschelding als er sprake is van dwanginvordering.

Artikel 12. Kwijtschelding van de vordering in verband met een schuldregeling

• 1. Het college ziet gedeeltelijk af van (verdere) invordering als duidelijk is dat een schuldregeling alleen tot stand kan komen op voorwaarde, dat zij hier ook aan deelneemt en gedeeltelijk afziet van invordering. De voorwaarden hiervoor zijn:

  • a)

    Er moet sprake zijn van een problematische schuldensituatie;

  • b)

    De medewerking is vereist voor het tot stand komen van de schuldregeling;

  • c)

    Gelijke verdeling met schuldeisers van gelijke rang. Het college kan zich voor teruggevorderde bijstand als preferente schuldeiser opstellen;

  • d)

    Het gedeelte van de lening of de vordering dat door gestelde zekerheden wordt gedekt, blijft buiten het akkoord.

• 2. De medewerking wordt weer ingetrokken als achteraf blijkt dat:

  • a)

    Er geen schuldregeling tot stand is gekomen binnen de daarvoor gestelde termijn;

  • b)

    De verplichtingen van de schuldregeling niet juist worden nagekomen;

  • c)

    Er onjuiste informatie is gedeeld.

Artikel 14. Hardheidsclausule

• 1. Het college kan ten gunste van de aanvrager afwijken van deze beleidsregels voor die gevallen waarin onverkort toepassen van de regeling zou leiden tot onredelijkheid of onbillijkheid

• 2. In gevallen waarin deze beleidsregels niet voorzien, neemt het college een besluit, waarbij zoveel mogelijk aansluiting wordt gezocht bij vergelijkbare situaties met inachtneming van de individuele omstandigheden van de belanghebbende.