Verordening Jeugdhulp 2024 gemeente Hattem

1. In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  aanbieder: natuurlijke persoon of rechtspersoon die jeugdhulp verleent in de vorm van een algemene voorziening of individuele voorziening;

• b.

  aanvraag: de aanvraag van of namens een jeugdige en/of zijn ouders voor een individuele voorziening;

• c.

  andere voorziening: voorziening niet vallend onder de wet, op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen;

• d.

  algemene voorziening: een jeugdhulpvoorziening die voor iedereen toegankelijk is zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften en persoonskenmerken van de jeugdige of zijn ouders;

• e.

  budgethouder: de persoon die een pgb ontvangt op grond van de Wet;

• f.

  college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Hattem;

• g.

  familiegroepsplan: hulpverleningsplan of plan van aanpak opgesteld door de ouders, samen met bloedverwanten, aanverwanten of anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren;

• h.

  fraude: handelen dat opzettelijk in strijd is met de regels, gericht op eigen of andermans (financieel) gewin, waaronder valsheid in geschrifte, bedrog, benadeling van rechthebbenden of verduistering plegen of trachten te plegen ten nadele van de gemeente, met het doel een betaling of ander voordeel te verkrijgen waarop hij geen recht heeft of kan hebben;

• i.

  gebruikelijke hulp: hulp die naar algemeen aanvaarde opvattingen in redelijkheid mag worden verwacht van ouder en/of andere verzorgers of opvoeders;

• j.

  gezinsplan: een document waarin de ondersteuningsbehoefte van een jeugdige en/of zijn ouders is vastgelegd, samen met de doelen (beoogde resultaten) en hoe deze te bereiken, evenals de bijdragen die zowel het college als de hulpvrager en zijn sociale netwerk hieraan kunnen leveren (ook wel ondersteuningsplan);

• k.

  hulpvraag: behoefte van een jeugdige of een ouder aan jeugdhulp in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen, verstandelijke, lichamelijke of zintuigelijke beperking en stoornissen, als bedoeld in artikel 2.3, eerste lid, van de wet;

• l.

  individuele voorziening: een op de jeugdige of zijn ouders toegesneden jeugdhulpvoorziening die door het college in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt verstrekt;

• m.

  informele aanbieder: iemand uit het sociale netwerk van de jeugdige of zijn ouder(s) die jeugdhulp verleent door middel van een pgb;

• n.

  persoonsgebonden budget (pgb): persoonsgebonden budget als bedoeld in artikel 8.1.1 van de wet, zijnde een door het college verstrekt budget aan een jeugdige of zijn ouders, dat hen in staat stelt de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort van derden te betrekken;

• o.

  pgb-aanbieder: een derde die de jeugdige of zijn ouder(s) heeft betrokken en bij wie hij jeugdhulp inkoopt. Met de pgb-aanbieder wordt zowel de professionele aanbieder als de informele aanbieder bedoeld;

• p.

  pgb-beheerder: een persoon die de belangen van de jeugdige of ouder behartigt en de aan een pgb verbonden taken uitvoert, indien de jeugdige of ouder ondersteuning heeft (of wenst te ontvangen) in de vorm van een pgb;

• q.

  professionele aanbieder: een zorginstelling of een persoon die werkzaam is bij een zorginstelling of werkzaam is als zelfstandige zonder personeel. Deze zorginstelling of persoon staat ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren werkzaamheden ingeschreven in het Handelsregister. De professionele aanbieder beschikt over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken. De professionele aanbieder is geen familielid van de jeugdige of zijn ouder(s);

• r.

  Veilig Thuis: het regionale advies- en meldpunthuiselijk geweld en kindermishandeling als bedoeld in artikel 1.1 van de wet;

• s.

  wet: Jeugdwet;

• t.

  zorg in natura (ZIN): de ondersteuning of jeugdhulp die aan personen wordt geleverd door aanbieders die door de gemeente gecontracteerd zijn in het kader van de wet;

2. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet, het Besluit Jeugdwet en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Een algemene voorziening is rechtstreeks toegankelijk zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften en persoonskenmerken van de jeugdige of zijn ouders. Er vindt geen toegangsbeoordeling plaats door het college.

2. De volgende vormen van algemene voorzieningen zijn beschikbaar:

• a.

  preventie/basiszorg;

• b.

  informatie, trainingen en (opvoed)advies;

• c.

  jeugdgezondheidszorg;

• d.

  (school)maatschappelijk werk;

• e.

  jongerenwerk;

• f.

  opvoed- en adviesbureau.

1. Een hulpvraag van een jeugdige of zijn ouder kan binnenkomen bij de gemeente (in sommige gevallen nadat zij naar de gemeente zijn doorverwezen door het advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling (AMHK)).

2. De beslissing door de gemeente welke zorg een jeugdige of zijn ouder precies nodig heeft, komt tot stand op basis van het onderzoek dat namens het college in samenspraak met die jeugdige en zijn ouders wordt uitgevoerd. Veelal zal op basis van één of meerdere gesprekken tussen een door de gemeente ingezette deskundige en de jeugdige en zijn ouders gekeken worden wat de jeugdige en zijn ouders eventueel zelf of met behulp van hun netwerk kunnen doen aan het probleem.

3. Als aanvullend daarop een voorziening op het gebied van jeugdhulp nodig is, dan zal eerst gekeken worden of dit een algemene voorziening is of een individuele voorziening. Als een algemene voorziening passend is, dan kan de jeugdige of zijn ouder(s) hier zonder beschikking van de gemeente gebruik van maken. Algemene voorzieningen zijn vrij toegankelijk. Als een individuele voorziening noodzakelijk is dan neemt het college een besluit tot verstrekking van de voorziening en worden de jeugdige en zijn ouders doorverwezen naar een jeugdhulpaanbieder die in staat is om de betreffende problematiek aan te pakken.

1. De wet regelt daarnaast dat de jeugdhulp toegankelijk is na een verwijzing door de huisarts, de jeugdarts en de medisch specialist. Na een dergelijke verwijzing staat echter nog niet vast welke specifieke behandelvorm van jeugdhulp (dus bijvoorbeeld welke therapie) een jeugdige of zijn ouder precies nodig heeft.

2. Een huisarts, medisch specialist of jeugdarts dient de jeugdige te verwijzen naar een gecontracteerde jeugdhulpaanbieder. De gemeente hoeft de kosten bij verwijzing naar een niet-gecontracteerde jeugdhulpaanbieder niet te vergoeden.

3. In de praktijk zal het de jeugdhulpaanbieder zelf zijn die op basis van zijn professionele autonomie na de verwijzing beoordeelt welke voorziening precies nodig is (de behandelvorm), hoe vaak iemand moet komen (de omvang) en hoe lang (de duur).

4. Bij deze beoordeling dient de jeugdhulpaanbieder zich te houden aan de afspraken die hij daarover met de gemeente heeft gemaakt in het kader van de contract- of subsidierelatie.

5. Deze afspraken regelen hoe de betrokken professionals uit de verschillende disciplines onderling op de hoogte zijn van de doorverwijzing of behandeling van een kind. Zodat er sprake is van het principe van 1 gezin – 1 regisseur – 1 plan, met name bij multiproblematiek. Met als doel het borgen van de integrale benadering.

1. Een andere ingang tot de jeugdhulp is via de gecertificeerde instelling, de kinderrechter (via een kinderbeschermingsmaatregel of een maatregel tot jeugdreclassering), het openbaar ministerie en de directeur of de selectiefunctionaris van de justitiële jeugdinrichting.

2. De gecertificeerde instelling is verplicht om bij de bepaling van de in te zetten jeugdhulp in het kader van een door de rechter opgelegde kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering te overleggen met de gemeente. Uiteraard kan bij dit overleg een kostenafweging plaatsvinden.

3. De gemeente is op haar beurt vervolgens gehouden de jeugdhulp in te zetten die deze partijen nodig achten ter uitvoering van de kinderbeschermingsmaatregel of de jeugdreclassering. Deze leveringsplicht van de gemeente vloeit voort uit het feit dat uitspraken van rechters te allen tijde moeten worden uitgevoerd om rechtsgelijkheid en rechtszekerheid te kunnen garanderen.

4. Ook hier geldt dat de gecertificeerde instelling in beginsel gebonden is aan de jeugdhulp die de gemeente heeft ingekocht. Als de kinderrechter een ondertoezichtstelling of gezagsbeëindiging uitspreekt, wijst hij gelijktijdig in de beschikking de gecertificeerde instelling aan die de maatregel gaat uitvoeren. Dit kan de rechter juist omdat de raad voor de kinderbescherming in zijn verzoekschrift een concreet advies geeft over welke gecertificeerde instelling de maatregel zou moeten uitvoeren.

5. De raad voor de kinderbescherming neemt een gecertificeerde instelling in zijn verzoekschrift op die na overleg met de gemeente en gezien de concrete omstandigheden van het geval hiervoor het meest geschikt lijkt. De raad voor de kinderbescherming is verplicht om hierover met de gemeente te overleggen. Deze toegang wordt al in de wet zelf geregeld..

1. Het college zorgt ervoor dat inwoners een beroep kunnen doen op kosteloze cliëntondersteuning, waarbij het belang van de jeugdige en zijn ouders uitgangspunt is.

2. Het college wijst de jeugdige en zijn ouders op de mogelijkheid gebruik te maken van gratis onafhankelijke cliëntondersteuning.

1. Het college onderzoekt in een gesprek met de jeugdige en/of zijn ouders in het kader van de hulpvraag aan de hand van een stappenplan:

Stap 1: Het college stelt de hulpvraag van de jeugdige of zijn ouder(s) vast.

Stap 2: Het college stelt vast of er sprake is van opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en/of stoornissen.

Stap 3: Het college bepaalt welke hulp (aard en omvang) nodig is voor de jeugdige om gezond en veilig op te groeien, te groeien naar zelfstandigheid, voldoende zelfredzaam te zijn en mee te doen in de samenleving. Hierbij houdt het college rekening met de leeftijd en het ontwikkelingsniveau.

Stap 4: Het college onderzoekt of én in hoeverre de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen (de ‘eigen kracht’) van de ouder(s) en van het sociaal netwerk voldoende zijn om zelf de nodige hulp en ondersteuning te kunnen bieden en of er gebruik kan worden gemaakt van algemene of voorliggende wettelijke voorzieningen.

Het college beoordeelt de volgende aspecten:

• a.

  Is de ouder in staat de noodzakelijke hulp te bieden, eventueel met behulp van het sociale netwerk?

• b.

  Is de ouder beschikbaar om de noodzakelijke hulp te bieden?

• c.

  Raakt de ouder overbelast door het bieden van de hulp?

• d.

  Kunnen financiële problemen ontstaan doordat de hulp door de ouder wordt geboden?

Stap 5: Alleen voor zover de eigen kracht, hulp uit het sociale netwerk, algemene en voorliggende (wettelijke) voorzieningen ontoereikend zijn, moet het college een jeugdhulpvoorziening verlenen.

2. Het college wint een specifiek deskundig oordeel en advies in, als het onderzoek of de beoordeling van een aanvraag dit vereist.

3. Bij het onderzoek stelt het college het burgerservicenummer (bsn) van de jeugdige vast. Bij jeugdigen vanaf 14 jaar kan dit aan de hand van een geldig identiteitsbewijs.

4. Als de jeugdige of zijn ouder(s) een familiegroepsplan aan het college heeft overhandigd voor zijn ondersteuning, betrekt het college dat plan bij het onderzoek.

5. De jeugdige of zijn ouder(s) dan wel diens vertegenwoordiger verschaft het college de gegevens en bescheiden die voor het onderzoek nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen.

6. Het college informeert de jeugdige en/of zijn ouder(s) over de gang van zaken bij het gesprek, hun rechten en plichten en de vervolgprocedure.

7. Het college informeert de jeugdige en/of zijn ouder(s) over de mogelijkheid om het gebruik van een vertrouwenspersoon.

8. Het college kan in overleg met de jeugdige of zijn ouder(s) besluiten het onderzoek, bedoeld in het eerste lid, geheel of gedeeltelijk achterwege te laten, als het college op basis van voorafgaande dossieronderzoeken, bekendheid met de jeugdige of zijn ouder(s) en zijn actuele situatie, over voldoende inzicht beschikt in de jeugdhulpbehoefte.

1. Het college zorgt voor schriftelijke verslaglegging van het onderzoek, bedoeld als in artikel 8.

2. Na het gesprek verstrekt het college aan de jeugdige en/of zijn ouder(s) zo spoedig mogelijk een verslag van de uitkomsten van het onderzoek in de vorm van een gezinsplan.

3. De termijn waarop het gezinsplan wordt verstrekt wordt in afstemming met de jeugdige of zijn ouder(s) overeengekomen.

4. De jeugdige of zijn ouder(s) tekent het gezinsplan voor gezien of akkoord en zorgt ervoor dat een getekend exemplaar zo spoedig mogelijk wordt geretourneerd aan de contactpersoon, waarmee hij het gesprek heeft gevoerd.

5. Als de jeugdige of zijn ouder(s) slechts tekent voor gezien, kan hij daarbij tevens aangeven wat de reden is waarom hij niet akkoord is.

6. Als de jeugdige of zijn ouder(s) van mening is dat hij in aanmerking komt voor een individuele voorziening, kan hij dit aangeven op het door hem ondertekende gezinsplan. Een ondertekend gezinsplan kan worden aangemerkt als aanvraag.

1. Jeugdigen en/of ouders kunnen een aanvraag voor een individuele voorziening indienen bij het college.

2. Een schriftelijke aanvraag is noodzakelijk voor het aanvragen van jeugdhulp. Het college beschouwt een ondertekend gezinsplan als aanvraag voor een individuele voorziening.

3. Indien een jeugdige en/of zijn ouder(s) niet akkoord is met het gezinsplan dan kan de jeugdige en/of zijn ouder(s) op het gezinsplan aangeven waarom hij het niet eens is met het gezinsplan en welke jeugdhulp wordt aangevraagd.

4. De termijn van aanvraag tot beschikking bedraagt maximaal 8 weken.

1. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.

2. Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te treffen voorziening en het beoogde resultaat hiervan is;

• b.

  wat de ingangsdatum en de uitvoeringsperiode van de voorziening is;

• c.

  aan welke doelen en/of resultaten wordt gewerkt;

• d.

  welke gecontracteerde aanbieder van jeugdhulp de voorziening verstrekt, en indien van toepassing;

• e.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

3. Bij het verstrekken van een voorziening als pgb wordt in de beschikking vastgelegd:

• a.

  welke de te treffen voorziening is;

• b.

  welke aanbieder van jeugdhulp de voorziening verleend;

• c.

  wat de ingangsdatum en de uitvoeringsperiode van de voorziening is;

• d.

  voor welke doelen en/of resultaten het pgb wordt verstrekt;

• e.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen, en

• f.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

1. Jeugdigen of ouders kunnen slechts in aanmerking komen voor een individuele voorziening als:

• a.

  er sprake is van opvoedingsproblemen bij de ouders en/of de jeugdige indien er sprake is van psychische problemen of stoornissen, gedragsproblemen of een verstandelijke beperking bij de jeugdige, waardoor hij/zij onvoldoende in staat is om gezond en veilig op te groeien, te groeien naar zelfstandigheid, voldoende zelfredzaam te zijn en mee te doen aan het maatschappelijk verkeer. En:

• b.

  voor zover zij geen oplossing kunnen vinden voor de hulpvraag binnen hun eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen, waaronder in ieder wordt verstaan:

  • i.

    gebruikelijke hulp van ouders en hulp van andere personen uit het sociale netwerk;

  • ii.

    het aanspreken van een aanvullende verzekering die is afgesloten.

  • iii.

    door gebruik te maken van een algemene voorziening, of;

  • iv.

    door gebruik te maken van een voorliggende (wettelijke) voorziening.

2. Recht op een individuele voorziening bestaat slechts voor zover deze als goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt.

3. Het college heeft voorzieningen ingekocht door middel van de aanbesteding door Zorgregio Midden IJssel Oost Veluwe. De voorzieningen (producten) met de daarbij behorende criteria zijn omschreven in het zorgproductenboek. Het zorgproductenboek is te vinden op: www.zorgregiomijov.nl

1. Geen individuele voorziening wordt verstrekt:

• a.

  indien de jeugdige op grond van het woonplaatsbeginsel geen woonplaats heeft in de gemeente Hattem;

• b.

  voor zover aanspraak bestaat op een voorliggende voorziening (door eigen kracht, sociaal netwerk, algemene voorziening, voorliggende voorziening).

• c.

  als voor de problematiek, die aanleiding geeft voor de noodzaak tot ondersteuning, een voorziening op grond van een andere wettelijke bepaling bestaat;

• d.

  als de jeugdige of zijn ouder(s) een indicatie heeft voor zorg met verblijf op grond van de Wet langdurige zorg of er redenen zijn om aan te nemen dat de jeugdige of zijn ouder(s) daarvoor in aanmerking komt, maar weigert mee te werken aan het verkrijgen van een besluit hierover;

• e.

  als de jeugdige of zijn ouder(s) de gevraagde voorziening vóór datum van het besluit heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft gegeven of de noodzaak en passendheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen;

• f.

  indien ondersteuning is aangevraagd die zal worden verleend buiten Nederland, tenzij het college na voorafgaande goedkeuring van oordeel is dat het inzetten van ondersteuning buiten de landsgrenzen een bijdrage levert aan het behalen van het beoogde resultaat, dat niet in Nederland kan worden behaald.

1. Het college maakt afspraken met de huisartsen, medisch specialisten, jeugdartsen en de zorgverzekeraars over de voorwaarden waaronder en de wijze waarop de verwijzing, als bedoeld in artikel 2.6 eerste lid, onderdeel g van de wet en artikel 2.4 van deze verordening, plaatsvindt.

2. .Het college maakt afspraken met de zorgverzekeraars en het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) hoe de continuïteit van zorg te garanderen voor jeugdigen die jeugdhulp ontvangen en de leeftijd van 18 jaar bereiken en daarmee onder de Zorgverzekeringswet of Wet langdurige zorg komen te vallen, en hoe te voorkomen dat jeugdigen tussen wal en schip vallen wanneer er discussie is over het wettelijke kader.

3. Het college draagt zorg dat de jeugdige en/of zijn ouders ondersteund worden richting het CIZ, indien er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat de jeugdige in aanmerking kan komen voor zorg op grond van de Wet langdurige zorg. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van onafhankelijke cliëntondersteuning.

1. Het college maakt afspraken met de gecertificeerde instellingen over de aansluiting tussen de algemene voorzieningen als bedoeld in hoofdstuk 2 en de gecertificeerde instellingen.

2. Het college maakt afspraken met de gecertificeerde instellingen over:

• a.

  het overleg over de aangewezen jeugdhulp in het kader van de kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering, zoals bedoeld in artikel 3.5 lid 1 van de wet;

• b.

  het overleg over de eventueel gewenste jeugdhulp na beëindiging van de kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering;

• c.

  de vorm en inhoud van het besluit tot inzet van jeugdhulp van de gecertificeerde instelling en hoe het college daarvan op de hoogte gesteld wordt;

• d.

  wanneer en onder welke voorwaarden de gecertificeerde instelling budgethouder van een persoonsgebonden budget kan zijn namens de jeugdige en zijn ouders;

• e.

  hoe te handelen wanneer de gecertificeerde instelling meent dat niet-gecontracteerde jeugdhulp ingezet dient te worden.

3. Het college en de gecertificeerde instelling leggen de afspraken als bedoeld in het tweede lid vast in een protocol als bedoeld in artikel 3.5 lid 3 lid van de wet.

1. Het college maakt afspraken met de gecertificeerde instellingen, de Raad voor de Kinderbescherming en Justitiële Jeugdinrichtingen over het overleg over de inzet van jeugdhulp bij de uitvoering van een strafrechtelijke beslissing en jeugdreclassering als bedoeld in artikel 2.4 lid 2 onderdeel b van de wet.

2. Het college en de betrokken instellingen nemen de afspraken zoals bedoeld in het eerste lid op in het protocol zoals bedoeld in artikel 3.1 lid 5 van de wet.

1. Het college zorgt ervoor dat alle locaties voor kinderopvang, primair en voortgezet onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs een contactpersoon hebben bij het toegangsteam van de gemeente.

2. Het college draagt zorg voor een goede afstemming tussen de in lid 1 genoemde contactpersonen en de leerplichtambtenaren.

3. Afspraken over de afstemming van jeugdhulpvoorzieningen, onderwijszorg en leerplichtzaken worden vastgelegd in het gespreksverslag van de jeugdige en/of zijn ouders.

1. Het college draagt zorg voor een goede afstemming van voorzieningen op grond van deze verordening en voorzieningen voor jeugdigen dan wel ouders op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

2. Het college draagt zorg voor de continuïteit van zorg onder zijn verantwoordelijkheid wanneer de jeugdige de leeftijd van 18 jaar bereikt.

1. Het college draagt er zorg voor dat minimaal de uitvoering van de wettelijke kwaliteitseisen worden opgenomen in de contracten en subsidieafspraken met de aanbieders.

2. De (formele/gecontracteerde) aanbieder voldoet aan de volgende criteria:

• a.

  zet adequaat opgeleide medewerkers in volgens het toetsingskader opleidingen en het zorgproductenboek welke zijn gepubliceerd op www.zorgregiomijov.nl ;

• b.

  zet medewerkers in dien in het bezit zijn van een verklaring omtrent gedrag (VOG), met profiel 45 Gezondheidszorg en welzijn van mens en dier, die niet ouder is dan drie maanden voor indiensttreding van de medewerker of de aanvang van het vrijwilligerswerk.

• c.

  zorgt bij de inzet van vrijwilligers voor een vrijwilligersbeleid en voor een professionele begeleiding van de vrijwilligers. De toegevoegde waarde van de vrijwilliger op het zorg-/ondersteuningsproces van de jeugdige of zijn ouder(s) wordt nauwlettend in de gaten gehouden. In het beleid over de inzet van vrijwilligers is tenminste geregeld hoe de aanbieder het kennisniveau, begeleiding/ondersteuning en de veiligheid van vrijwilligers borgt;

• d.

  leeft de relevante en dan geldende (door de branche/werkgeversorganisatie) ondertekende cao na en past deze actief toe, waaronder, doch niet gelimiteerd tot:

  • i.

    cao GGZ;

  • ii.

    cao VVT;

  • iii.

    cao Gehandicaptenzorg;

  • iv.

    cao Jeugdzorg;

  • v.

    cao Welzijn en Maatschappelijke dienstverlening;

• e.

  beschikt over een gecertificeerd kwaliteitsborgingssysteem voor de dienstverlening waarop de overeenkomst ziet en kan hiertoe het certificaat overleggen. Voorbeelden van geaccepteerde certificaten zijn: HKZ, Mijn Keurmerk (Kiwa), HKZ Light, PREZO keurmerk, Keurmerk Kwaliteitswaarborg Zorgboerderijen (Federatie Landbouw en Zorg), ISO 9001:2015, kwaliteitsvisitaties van brancheverenigingen NVO, NIP, NVVP, LVVP, NFG en FVB;

• f.

  is aangesloten bij een branchevereniging en/of beroepsvereniging voor onder andere doorontwikkeling en borging van kwaliteit en intervisie;

• g.

  is in bezit van een afgegeven verklaring omtrent gedrag (VOG) voor rechtspersonen, indien de formele aanbieder rechtspersoonlijkheid heeft;

• h.

  heeft geen corrigerende of bestuursrechtelijke maatregel(en) opgelegd gekregen van de toezichthouder;

• i.

  onderschrijft de governancecode zorg van de brancheorganisaties Zorg, zoals gepubliceerd op www.brancheorganisatieszorg.nl. De opdrachtnemer past de meest actuele governancecode zorg actief toe dan wel handelt in de aard van de governancecode;

• j.

  zorgt voor een systeem voor het veilig melden van onzorgvuldigheden en incidenten in de zorgverlening;

• k.

  controleert het functioneren van iedere nieuwe medewerker bij indiensttreding;

• l.

  meldt ontslag van een medeweker in verband met ernstig disfunctioneren bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd;

• m.

  zorgt voor een gratis en laagdrempelige afhandeling van klachten en geschillen van de jeugdige of zijn ouder(s)en

• n.

  meldt calamiteiten bij de inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd;

• o.

  voert een deugdelijke administratie en goede registratie, waarbij in ieder geval inkomsten, uitgaven, verplichtingen, jeugdige of zijn ouder(s)dossiers en verantwoording te herleiden zijn naar bron en bestemming.

1. Als een jeugdige of zijn ouder(s) in aanmerking komt voor een individuele voorziening, maar zorg in natura niet passend is en hij daarom de jeugdhulp zelf wenst in te kopen door middel van een pgb, dan toetst het college of voldaan wordt aan de in artikel 8.1.1 lid 2 van de wet opgenomen voorwaarden. Een pgb wordt verstrekt indien:

• 1)

  de jeugdige of zijn ouders naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat zijn tot een redelijke waardering van de belangen ter zake dan wel met hulp uit hun sociale netwerk dan wel van een curator, bewindvoerder, mentor, gemachtigde, gecertificeerde instelling of aanbieder van gesloten jeugdhulp, in staat zijn de aan een persoonsgebonden budget verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;

• 2)

  de jeugdige of zijn ouders zich gemotiveerd op het standpunt stellen dat zij de individuele voorziening die wordt geleverd door een aanbieder, niet passend achten; en

• 3)

  naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort en die de jeugdige of zijn ouders van het budget willen betrekken, van goede kwaliteit is.

2. Het college beoordeelt of de jeugdige of zijn ouder(s) -eventueel met behulp van zijn pgb-beheerder- in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen en het uitvoeren van de aan een pgb verbonden voorwaarden aan de hand van de 10 punten pgb-vaardigheid. Het college toetst of de jeugdige of zijn ouder(s):

• a.

  een goed overzicht heeft van de situatie;

• b.

  weet welke regels horen bij een pgb;

• c.

  een overzichtelijke pgb-administratie kan bijhouden;

• d.

  zelf de communicatie met de gemeente, de zorgverzekeraar of zorgkantoor, de Sociale verzekeringsbank (Svb) en zorgverleners kan doen;

• e.

  zelfstandig kan handelen en zelf zorgverleners kan kiezen;

• f.

  zelf afspraken kan maken en deze afspraken bij kan houden en zich hieraan kan houden;

• g.

  passende zorg kan kiezen en kan beoordelen of de zorg van goede kwaliteit is;

• h.

  de zorg zelf kan regelen met 1 of meerdere zorgverleners;

• i.

  kan fungeren als werkgever of opdrachtgever voor de zorgverlener.

3. Het college beoordeelt of de jeugdige of zijn ouder(s) zich gemotiveerd op het standpunt stellen dat zorg in natura niet passend is. Het is aan de jeugdige of zijn ouders om aan te tonen waarom de zorg in natura aanbieder niet passend is.

4. Het college beoordeelt of een voorziening van goede kwaliteit –en dus veilig, doeltreffend en cliëntgericht- is aan de hand van:

• a.

  het toetsingskader opleidingen, zoals vermeld op www.zorgregiomijov.nl ;

• b.

  een verklaring omtrent het gedrag (VOG);

• c.

  het budgetplan.

5. In het budgetplan is in elk geval opgenomen:

• a.

  welke voorziening de jeugdige of zijn ouder(s) met het pgb zou willen inkopen en bij welke aanbieder;

• b.

  welke doelafspraken jeugdige of zijn ouder(s) en de pgb-aanbieder maken en hoe zij deze gaan bereiken;

• c.

  binnen welk tijdsbestek deze doelen moeten worden behaald en hoeveel uur daarvoor nodig is;

• d.

  binnen welk tijdsbestek kan worden afgeschaald naar minder uren en/of lichtere jeugdhulpinzet;

• e.

  wanneer de jeugdhulp geëvalueerd wordt;

• f.

  de inzet en afstemming met algemene en andere voorzieningen of andere vormen van geboden hulp;

• g.

  de naam van de eerst verantwoordelijke zorgverlener en de vervanger bij afwezigheid van de eerst verantwoordelijke zorgverlener.

• h.

  de kosten van de voorziening, uitgedrukt in aantal eenheden en tarief.

6. Het pgb mag niet worden besteed aan:

• a.

  kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;

• b.

  kosten voor het voeren van een pgb-administratie;

• c.

  kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;

• d.

  kosten voor een feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering;

• e.

  andere kosten dan het leveren van de ondersteuning.

7. Een beslissing tot verlening van een pgb kan worden ingetrokken als blijkt dat het pgb binnen zes maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

8. Het college kan de Sociale Verzekeringsbank (SVB) gemotiveerd verzoeken om betalingen uit het pgb voor ten hoogste dertien weken geheel of gedeeltelijk op te schorten als duidelijk is dat de jeugdige of zijn ouder(s) het pgb in die periode ten onrechte (kunnen) inzetten. Het college stelt de pgb-houder hiervan schriftelijk op de hoogte.

1. Van een professionele aanbieder is sprake als de hulp verleend wordt door:

• a.

  personen die werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en in het bezit zijn van voor de zorg relevante diploma’s;

• b.

  personen die aangemerkt zijn als Zelfstandige Zonder Personeel (ZZP) en ten aanzien van de voor het pgb uit te voeren taken/ werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en in het bezit zijn van voor de zorg relevante diploma’s;

• c.

  Personen die staan in het register, bedoeld in artikel 3 van de wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG-register) en/of artikel 5.2.1 van het Besluit Jeugdwet, voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.

2. Van een informele aanbieder is sprake als de hulp verleend wordt door:

• a.

  een persoon uit het sociale netwerk van de jeugdige of zijn ouder(s);

• b.

  een eerste- of tweedegraads bloedverwant van de jeugdige of zijn ouder(s), ongeacht het bezit van voor de zorg relevante diploma’s en inschrijvingen in het handelsregister.

3. Een jeugdige of zijn ouder(s) heeft de mogelijkheid om dienstverlening te betrekken van een persoon of organisatie behorende tot het sociale netwerk:

• a.

  als de jeugdige of zijn ouder(s) een gelijkwaardig of beter resultaat kan behalen als iemand uit het sociale netwerk de zorg verleent;

• b.

  als dit leidt tot volwaardige dienstverlening die passend is aan de hulpvraag van de jeugdige of zijn ouder(s);

• c.

  als de jeugdhulp die wordt geboden veilig, adequaat, cliëntgericht en doeltreffend is, en;

• d.

  als er voldoende draagkracht, tijd en bekwaamheid is voor de inzet van een pgb.

4. De informele aanbieder hoeft niet te voldoen aan het toetsingskader opleidingen en het aanleveren van een VOG zoals genoemd in artikel 16 lid 4 en 5.

1. Het college verstrekt geen pgb als er sprake is van jeugdhulp in een spoedeisende situatie.

2. Het college verstrekt geen pgb indien deze is bestemd voor besteding in het buitenland, tenzij er toestemming is gegeven door de toegang op basis van behoefte in lijn met de reguliere ondersteuning.

3. Het college verstrekt geen pgb voor jeugdhulp van een pgb-aanbieder die fraude heeft gepleegd in de 4 jaren voorafgaand aan de aanvraag.

4. Het college verstrekt geen pgb voor hulp van een pgb-aanbieder indien er twijfels zijn over de integriteit van de pgb-aanbieder, wat zich in ieder geval voordoet indien de pgb-aanbieder:

• a.

  betrokken is geweest bij strafbare feiten of overtredingen heeft begaan die de veiligheid en de kwaliteit van de ondersteuning in gevaar brengen;

• b.

  verdacht is geweest van strafbare feiten dan wel daarvoor veroordeeld is geweest;

• c.

  bestuursrechtelijke en/of fiscaalrechtelijke boetes opgelegd heeft gekregen;

• d.

  bestuursrechtelijke handhavingsmaatregelen opgelegd heeft gekregen in de vorm van een last onder bestuursdwang en/of dwangsom;

• e.

  doet vermoeden op basis van feiten en omstandigheden dat de pgb-aanbieder en/of zijn directie en/of de aan hen gelieerde vennootschappen een zakelijk samenwerkingsverband onderhouden met derden die in relatie staan tot strafbare feiten of daarvan verdacht worden;

• f.

  zich niet professioneel gedraagt. Hiervan is onder andere sprake indien de pgb-aanbieder zich intimiderend opstelt, geen voorbeeldfunctie toont of incidenten hebben plaatsgevonden binnen de uitvoering van zijn functie.

1. De hoogte van een pgb voor dienstverlening door een formele aanbieder bedraagt 80% van de goedkoopst adequate individuele voorziening in natura.

2. De hoogte van het pgb voor dienstverlening door een informele aanbieder bedraagt:

• a.

  bij het bestaan van een dienstbetrekking het uurloon gelijk aan de hoogste periodiek voor de benodigde hulp in de desbetreffende CAO, vermeerderd met de vakantiebijslag en tegenwaarde van de verlofuren.

• b.

  de maximale hoogte van de tegemoetkoming per kalendermaand voor een hulp uit het sociaal netwerk zoals opgenomen in artikel 8ab van de Regeling Jeugdwet, tenzij op basis van het budgetplan van de cliënt kan worden volstaan met een lagere tegemoetkoming of;

• c.

  de tegemoetkoming per kalendermaand voor schoonmaakmiddelen, levensmiddelen, kleding of reiskosten zoals bedoeld in artikel 8ab van de Regeling Jeugdwet. De tegemoetkoming wordt berekend aan de hand van de door het college vastgestelde vergoedingenlijst die waar mogelijk gebaseerd is op richtbedragen van het Nibud.

3. De hoogte van een pgb in de vorm van vervoer van en naar begeleiding groep bedraagt een gangbare vastgestelde vergoeding per kilometer, uitgaande van de dichtst bij de woning van de jeugdige of zijn ouder(s) gelegen geschikte locatie.

4. Indien het pgb in een individueel geval onvoldoende is om de aangewezen voorziening te kunnen inkopen, wordt het tarief zodanig aangepast dat de hulp hiermee bij tenminste één aanbieder kan worden ingekocht.

1. Conform artikel 8.1.2 van de wet doen een jeugdige of zijn ouders op verzoek of onverwijld uit eigen beweging aan het college mededeling van alle feiten en omstandigheden, waarvan hen redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening.

2. het college een besluit, genomen op grond van deze verordening herzien dan wel intrekken indien het college vaststelt dat:

• a.

  de jeugdige of zijn ouders onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere besluit zou hebben geleid;

• b.

  de jeugdige of zijn ouders niet langer op de individuele voorziening of op het daarmee samenhangende pgb zijn aangewezen;

• c.

  de individuele voorziening of het daarmee samenhangende pgb niet meer toereikend is te achten;

• d.

  de jeugdige of zijn ouders niet voldoen aan de voorwaarden van het pgb, of

• e.

  de jeugdige of zijn ouders de individuele voorziening niet of voor een ander doel gebruiken dan waarvoor het is bestemd.

3. Als het college een beslissing op grond van het tweede lid, onder a heeft ingetrokken, kan het college van degene die opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verschaft, geheel of gedeeltelijk de geldswaarde invorderen van de ten onrechte genoten individuele voorziening of het ten onrechte genoten pgb.

1. Het college informeert jeugdigen en ouders in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een jeugdhulpvoorziening zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

2. Het college wijst een toezichthouder aan die belast is met het houden van toezicht op de naleving van de rechtmatig en doelmatige uitvoering van de wet.

3. De toezichthouder functioneert onafhankelijk.

4. De aangewezen toezichthouder is belast met:

• a.

  de bevoegdheid om inlichtingen te vorderen;

• b.

  de bevoegdheid om de (cliënten)administratie te vorderen bij de zorgverlener;

• c.

  de bevoegdheid om de administratie te vorderen van de cliënt of de Pgb- beheerder;

• d.

  vorderen van identificatie;

• e.

  inzage van documenten en toegang tot gegevens;

• f.

  het betreden van plaatsen (met uitzondering van woningen);

• g.

  controleren of de zorgverlener de verplichtingen uit de toekenningsbeschikking of de raamovereenkomst of uitvoeringsovereenkomst met het college naleeft;

• h.

  ondersteuningsinhoudelijk controleren van de overeenkomsten die de cliënt of de pgb-beheerder heeft gesloten; voldoen deze aan bij de aanvraag geleverde gegevens en informatie;

• i.

  controleren of de voorziening veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht wordt uitgevoerd.

5. Een ieder is verplicht om mee te werken aan het onderzoek van de toezichthouder.

6. Het college kan nadere regels stellen over de bevoegdheden van de toezichthouder.

1. Een toezichthouder kan een rechtmatigheids- en doelmatigheidsonderzoek uitvoeren dat bestaat uit een formele controle, materiële controle, detailcontrole en een fraudeonderzoek.

2. Het college stelt een algemeen controleplan vast.

3. Een toezichthouder kan het rechtmatig- en doelmatigheidsonderzoek proactief en reactief uitvoeren.

4. Bij een proactief rechtmatigheidsonderzoek worden op basis van objectieve criteria prioriteiten, thema’s of risicoprofielen opgesteld. Deze risicoprofielen mogen niet leiden tot een verboden onderscheid.

5. Bij een reactief rechtmatigheidsonderzoek wordt na aanleiding van een signaal een onderzoek uitgevoerd.

6. Het college kan nadere regels stellen over de uitvoering van rechtmatigheidsonderzoek.

1. Het college zorgt ervoor dat jeugdigen, ouders en pleegouders een beroep kunnen doen op een onafhankelijke vertrouwenspersoon.

2. Het college wijst jeugdigen en ouders erop dat zij zich desgewenst kunnen laten bijstaan door een onafhankelijke vertrouwenspersoon.

1. Het college betrekt de ingezetenen van de gemeente bij de voorbereiding van het beleid betreffende jeugdhulp overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

2. Het college stelt jeugdige of zijn ouder(s) en vertegenwoordigers van jeugdige of zijn ouder(s)groepen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende jeugdhulp te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende jeugdhulp, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

4. Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van het tweede en derde lid.

1. Een cliënt houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening jeugdhulp 2019 gemeente Hattem, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.

2. Aanvragen die zijn ingediend onder Verordening jeugdhulp 2019 gemeente Hattem en waarop nog niet is beslist bij het inwerkingtreden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens deze verordening, tenzij dit nadelige gevolgen heeft voor de cliënt.

3. Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van de Verordening jeugdhulp 2019 gemeente Hattem, wordt beslist met inachtneming van die verordening.

1. In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffend, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

2. Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de jeugdige of zijn ouders afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing van deze verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

1. Deze verordening treedt in werking op de dag na bekendmaking.

2. De verordening Jeugdhulp 2019 gemeente Hattem wordt ingetrokken.