Verordening Sociaal Domein gemeente Bronckhorst 2024

Deze verordening sluit aan bij het beleidskader “Gewoon Meedoen” en geeft gemeentelijke regels over de volgende onderwerpen:

• •

  Werken;

• •

  Meedoen in de samenleving (participatie);

• •

  Uitkeringen;

• •

  Schuldhulpverlening;

• •

  Gezond en veilig opgroeien;

• •

  Vervoer naar school;

• •

  Hulp aan inwoners met een beperking;

• •

  Wonen in een veilige en gezonde omgeving;

• •

  Melden van verward gedrag.

1.1 Waarom deze regels?

In de gemeente Bronckhorst vinden we het belangrijk dat inwoners:

• •

  Actief mee kunnen doen aan het maatschappelijk leven of aan het werk kunnen gaan;

• •

  Een inkomen hebben waarmee ze rond kunnen komen;

• •

  Hun financiën op orde hebben;

• •

  Een eigen huishouding kunnen voeren en voor zichzelf kunnen zorgen;

• •

  Een geschikte en schone woonruimte hebben, waarin zij zelfstandig kunnen wonen;

• •

  Gezond en veilig kunnen opgroeien en veilig naar de school kunnen gaan die goed bij hen past.

Deze zijn in Bronckhorst vertaald in het geldend beleidskader sociaal domein.

De wetgever heeft wetten gemaakt om deze doelen te bereiken. Het gaat om de:

• •

  Participatiewet (PW);

• •

  Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW);

• •

  Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ);

• •

  Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs);

• •

  Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015);

• •

  Jeugdwet (Jw);

• •

  Wet kinderopvang (Wko);

• •

  Wet op het primair onderwijs, de Wet op de expertisecentra en de Wet op het voortgezet onderwijs voor leerlingenvervoer (Llv);

• •

  Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz);

• •

  Wet sociale werkvoorziening (WSW).

• •

  Wet inburgering (Wi)

De regels in deze verordening zijn nodig om de wettelijke taken goed te kunnen uitvoeren. Deze vullen de wettelijke regels aan. Het zijn regels op hoofdlijnen. Soms zijn er nog extra regels nodig waarin bepaalde zaken worden uitgewerkt. Burgemeester en wethouders kunnen zulke uitvoeringsregels maken. Deze regels staan niet in deze verordening maar in andere regelingen, zoals beleidsregels. Bij de verschillende onderdelen staat aangegeven of dit van toepassing is. Op verschillende plekken in de verordening zijn wetsartikelen opgenomen. Die artikelen zijn wel iets anders geformuleerd. Dat maakt ze beter leesbaar.

1.2 Uitgangspunten

De regels in deze verordening zijn geschreven vanuit een aantal uitgangspunten. De regels:

• 1.

  Zijn bedoeld om de bovengenoemde doelen te realiseren en samen met inwoners hulpvragen op te lossen;

• 2.

  Zijn goed leesbaar;

• 3.

  Kunnen goed uitgevoerd worden en zijn duidelijk voor de inwoners;

• 4.

  Zijn afgestemd op elkaar;

• 5.

  Sluiten aan bij de wetten die hierboven zijn genoemd;

• 6.

  Helpen om belangrijke internationale regels na te komen; en

• 7.

  Houden de administratieve lasten van gemeente en inwoners zo laag mogelijk;

• 8.

  Gaan uit van een wederzijds vertrouwen tussen gemeente en inwoners.

1.3 Kernwaarden

Bij het toepassen van de regels uit deze verordening houdt de gemeente rekening met de doelen van de genoemde wetten. De gemeente zorgt ervoor dat het resultaat van een besluit aansluit bij de doelen. De gemeente gaat bij het toepassen van de regels ook uit van een aantal kernwaarden:

• 1.

  Inwoners zijn in de eerste plaats zelf verantwoordelijk hun eigen leven goed in te richten.

• 2.

  Iedere inwoner kan naar vermogen deelnemen aan de samenleving.

• 3.

  Iedere inwoner heeft onderdak en een gezonde financiële huishouding.

• 4.

  Kinderen groeien veilig en gezond op.

• 5.

  Voorkomen is beter dan genezen.

• 6.

  De gemeente helpt waar dat nodig is en stimuleert om zelf oplossingen te vinden voor problemen, bijvoorbeeld met hulp van familie, vrienden en bekenden (het sociale netwerk).

• 7.

  Vrij toegankelijke hulp gaat voor ondersteuning -op-maat.

• 8.

  De gemeente biedt extra ondersteuning aan kwetsbare inwoners.

• 9.

  De gemeente stemt de ondersteuning en hulp op elkaar af.

Bovenstaande Kernwaarden zijn uitgeschreven en komen overeen met de maatschappelijke doelen die zijn vastgesteld in het geldend beleidskader sociaal domein.

Wat zijn kernwaarden? Dat zijn principes en overtuigingen die we belangrijk vinden bij het uitvoeren van de verordening. De kernwaarden in deze paragraaf zijn van toepassing op alle hoofdstukken. Daarnaast kan elk hoofdstuk nog bijzondere kernwaarden hebben. Dat zijn kernwaarden die speciaal voor dat hoofdstuk gelden. Ten slotte: de begrippen die in deze verordening worden gebruikt, worden toegelicht in hoofdstuk 13.

1.4 Uitvoering van de regels

De sociale teams van de gemeente Bronckhorst geven uitvoering aan deze verordening. Zij passen regels toe en betrekken daarbij de kernwaarden die u hierboven leest (paragraaf 1.2.). De sociale teams bestaan uit medewerkers met verschillende specialismen en inhoudelijke deskundigheid. We kijken welke kennis en expertise uit een team nodig is om een inwoner met een vraag om ondersteuning zo goed mogelijk verder te helpen.

1.5 Leeswijzer

Wat leest u in deze verordening? Na de inleiding leest u eerst hoe en waar een inwoner hulp

en/of ondersteuning kan vragen en hoe die vraag wordt opgepakt. Daarna leggen we in een aantal hoofdstukken de belangrijkste regels over de gemeentelijke taken uit (zie 1.1). Die regels gaan bijvoorbeeld over ondersteuning van de gemeente om de stap naar werk te zetten (H.3), ondersteuning bij de opvoeding van kinderen (H.4), en ondersteuning bij schulden (H.7). In die hoofdstukken leest u wanneer u ondersteuning kunt krijgen, wat deze inhoudt en welke rechten en plichten u heeft. Daarna zijn er enkele hoofdstukken over de vorm die de ondersteuning heeft, over wat inwoners en gemeente van elkaar kunnen verwachten en hoe deze georganiseerd is (H. 8-12). De verordening eindigt met een uitleg van belangrijke begrippen uit deze verordening en met enkele slotbepalingen (H. 13 en 14).

Elk hoofdstuk begint met een korte inleiding. Daarin staat waarover het hoofdstuk gaat en welke bijzondere kernwaarde(n) voor dat hoofdstuk geldt/gelden. Daarna volgen de regels. Die regels zijn gebaseerd op de wetten die bij 1.1 zijn genoemd. Bij elk artikel kunt u zien op welke wet of welke wetten het precies gebaseerd is. Dit kan per artikel en zelfs per hoofdstuk of paragraaf verschillend zijn. In deze verordening komt een aantal keer het woord ‘Gemeentewet’ voor. Dat is de wet die bepaalt dat de gemeenteraad zelf iets kan regelen. Bij een aantal artikelen leest u ook de afkorting ‘Awb’ (Algemene wet bestuursrecht). Daarmee bedoelen we dat in de Awb specifieke bepalingen over dat onderwerp staan. Bijvoorbeeld bij artikel 3.4.9 en 3.4. 10 (over loonkostensubsidie), 8.2 (over geld) en 11.1 t/m 11.3 (over klachten).

Soms lukt het inwoners niet om zelf hun problemen op te lossen. Inwoners kunnen dan ondersteuning vragen aan de gemeente. In dit hoofdstuk staat hoe een inwoner een verzoek om ondersteuning kan stellen. Ook staat in dit hoofdstuk hoe dit verzoek wordt behandeld en hoe de gemeente tot een besluit komt. Soms geldt voor bepaalde vragen een bijzondere route. In dit hoofdstuk staat ook, hoe inwoners en hulpverleners signalen over inwoners die ondersteuning nodig hebben, kunnen doorgeven aan de gemeente. Wanneer de gemeente ondersteuning biedt, zorgt de gemeente ervoor dat deze aansluit bij andere vormen van ondersteuning die aan de inwoner wordt gegeven.

Stap 1: Melding bij de gemeente

(Jeugdwet, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Wvggz, Llv)

2.1.3 Gegevens

De gemeente verzamelt alle gegevens over de situatie van de inwoner die nodig zijn voor het gesprek. Als het gaat om gegevens die de gemeente niet zelf kan inzien of verkrijgen, dn vraagt de gemeente aan de inwoner om die gegevens op te sturen of mee te nemen naar het gesprek.

Stap 2: Gesprek na de melding

(Jeugwet, Wmo, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv)

2.3.2 Voorwaarden voor ondersteuning -op-maat

(Jeugdwet, Wmo, Pw, Wgs)

• 1.

  Vraagt de inwoner ondersteuning die speciaal is afgestemd op de inwoner

• (ondersteuning -op-maat), dan gelden in ieder geval de volgende voorwaarden:

  • a.

    De ondersteuning is noodzakelijk om (1 van) de doelen van de in 1.1 genoemde wetten te bereiken;

  • b.

    De inwoner heeft geen mogelijkheden om het gewenste effect op eigen kracht te bereiken Hij kan dit effect ook niet op andere manieren bereiken, zoals met de inzet van niet-gebruikelijke ondersteuning van huisgenoten, met mantelzorg, met ondersteuning vanuit het sociale netwerk, met algemeen gebruikelijke voorzieningen of met ondersteuning van andere voorzieningen of organisaties;

  • c.

    De ondersteuning is geschikt om het gewenste effect te bereiken en past bij de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 2.

  Voor sommige vormen van ondersteuning zijn er in de wet of in deze verordening extra voorwaarden gesteld.

• 3.

  De ondersteuning -op-maat is niet duurder dan nodig en duurt niet langer dan nodig is. De gemeente kiest daarom voor de goedkoopste voorziening die passend is om het gewenste effect te bereiken.

• 4.

  De gemeente kan ondersteuning -op-maat in ieder geval weigeren als:

  • a.

    De vraag om ondersteuning het gevolg is van verwijtbaar gedrag van de inwoner en hij deze vraag om ondersteuning had kunnen voorkomen;

  • b.

    De inwoner de gevraagde ondersteuning zelf al heeft ingeroepen of ingekocht, tenzij de gemeente daarvoor toestemming heeft verleend;

  • c.

    De gemeente de noodzaak van de ondersteuning niet kan vaststellen.

2.3.3 Advisering

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Awb)

De gemeente zorgt ervoor dat de medewerker die een melding of aanvraag behandelt de deskundigheid heeft die nodig is om deze melding of aanvraag goed te kunnen behandelen. Als de medewerker die deskundigheid niet heeft, zorgt de gemeente ervoor dat iemand die wel deskundig is een advies uitbrengt. Dit advies (deskundig oordeel) betrekt de gemeente bij de beoordeling van de melding of de aanvraag.

2.3.4 Beoordelen aanvraag

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Awb)

• 1.

  Bij het beoordelen van de aanvraag betrekt de gemeente alle gegevens die van belang zijn. Het gaat onder meer om gegevens over:

  • a.

    De behoefte van de inwoner;

  • b.

    De (on)mogelijkheden van de inwoner;

  • c.

    De persoonlijke situatie van de inwoner;

  • d.

    De mogelijkheden van het sociale netwerk, andere organisaties en de gemeente.

• 2.

  Om te bepalen of de gemeente ondersteuning verleent, volgt de gemeente in principe de volgende stappen:

  • •

    Stap 1: De gemeente stelt eerst vast wat de vraag om ondersteuning van de inwoner is.

  • •

    Stap 2: De gemeente stelt hierna vast welke (on)mogelijkheden problemen of beperkingen er precies zijn die van belang zijn voor het beoordelen van de vraag om ondersteuning.

  • •

    Stap 3: De gemeente brengt in kaart welke ondersteuning nodig is.

  • •

    Stap 4: De gemeente onderzoekt wat de inwoner zelf kan doen om het probleem op te lossen (eigen kracht), bijvoorbeeld met ondersteuning van huisgenoten, met ondersteuning van anderen uit het sociale netwerk of met ondersteuning van andere organisaties.

  • •

    Stap 5; De gemeente bepaalt welke aanvullende ondersteuning de gemeente kan geven om het probleem op te lossen en het gewenste effect te bereiken.

2.3.5 Beslistermijn

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Awb)

• 1.

  De gemeente beslist zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen 8 weken nadat de aanvraag is ontvangen. Gaat het om een Wmo aanvraag, dan beslist de gemeente binnen 2 weken nadat de aanvraag is ontvangen en in ieder geval 8 weken na de melding.

• 2.

  De beslistermijn kan schriftelijk worden opgeschoven als de inwoner onvoldoende gegevens heeft verstrekt. De gemeente vraagt de inwoner dan opnieuw om de gegevens te verstrekken.

• 3.

  Als de gemeente een besluit niet binnen de vastgestelde termijn kan nemen, dan noemt de gemeente een nieuwe termijn waarbinnen het besluit wordt genomen.

Stap 4. Beslissing

2.4.1 Inhoud besluit

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Awb)

• 1.

  De gemeente legt in een brief uit wat het besluit is, en stuurt deze brief naar de inwoner of zijn vertegenwoordiger. In het besluit staat of de gemeente wel of geen ondersteuning geeft. Als de gemeente ondersteuning geeft, staat in het besluit ook of de ondersteuning in natura, in de vorm van een persoonsgebonden budget (Pgb), in geld of op een andere manier wordt gegeven.

• 2.

  Geeft de gemeente de ondersteuning ‘in natura’(een product of een dienst), dan staat in het besluit in ieder geval:

  • a.

    Wat de ondersteuning inhoudt en wat het resultaat van de ondersteuning moet zijn;

  • b.

    Wanneer de ondersteuning ingaat en hoe lang de ondersteuning duurt;

  • c.

    Door wie de ondersteuning wordt gegeven; en

  • d.

    Welke voorwaarden en verplichtingen gelden voor de ondersteuning.

• 3.

  Geeft de gemeente de ondersteuning in de vorm van een Pgb, dan staat in het besluit in ieder geval:

  • a.

    Voor welke ondersteuning het Pgb bedoeld is;

  • b.

    Wat het doel is van de ondersteuning;

  • c.

    Hoe hoog het Pgb is en hoe dat berekend is:

  • d.

    Wanneer het Pgb ingaat en wanneer het Pgb eindigt;

  • e.

    Hoe de inwoner achteraf duidelijk maakt hoe hij het Pgb heeft besteed; en

  • f.

    Welke voorwaarden en verplichtingen er voor het Pgb gelden.

• 4.

  Geeft de gemeente de ondersteuning in de vorm van geld, dan staat in het besluit in ieder geval:

  • a.

    Hoeveel het is;

  • b.

    Voor welk doel het geld wordt gegeven;

  • c.

    Wanneer het geld wordt betaald;

  • d.

    Hoe vaak het geld wordt betaald; en

  • e.

    Welke voorwaarden en verplichtingen gelden voor het uitgeven van het geld.

• 5.

  De gemeente informeert de inwoner in het besluit ook over een eventuele eigen bijdrage in de kosten.

2.5 Uitzonderingen

Dit hoofdstuk gaat over werk en participatie (meedoen in de samenleving). Het is belangrijk dat inwoners in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en zij hun talenten kwijt kunnen in betaald of onbetaald werk. De gemeente verwacht van inwoners met een uitkering die kunnen werken, dat zij werk zoeken. Wanneer nodig kan de gemeente inwoners daarbij ondersteunen. Welke ondersteuning de gemeente kan geven staat in dit hoofdstuk. Voor de uitvoering van dit hoofdstuk heeft de gemeente beleidsregels opgesteld.

Wederkerigheid is vanzelfsprekend en zorgt ervoor dat mensen hun steentje kunnen bijdragen. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de gemeente ook iets terug kan vragen van inwoners met een uitkering. Dat wordt een tegenprestatie genoemd. In dit hoofdstuk wordt daar meer over uitgelegd. Het is belangrijk dat inwoners kunnen meedoen in de samenleving. Dit kan via werk, maar ook op andere manieren. Meedoen is niet alleen een verantwoordelijkheid van de inwoner zelf of van de gemeente, maar ook van de samenleving (omkijken naar elkaar). In dit hoofdstuk leest u welke ondersteuning de gemeente kan bieden om mee te doen in de samenleving. De regels in dit hoofdstuk zijn gebaseerd op de Participatiewet (PW), Inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemer (IOAW), Inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ), Wet inburgering 2021 (Wi) of de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015. (Wmo).

3.1 Voor wie?

(PW, IOAW, IOAZ, Wmo)

• 1.

  Inwoners zijn in eerste plaats zelf verantwoordelijk om werk te vinden en om te kunnen voorzien in hun eigen levensonderhoud. Als dat niet lukt, kan de gemeente de volgende inwoners ondersteunen om een stap richting werk te zetten:

  • a.

    Inwoners met een gemeentelijke uitkering die niet op eigen kracht of met de ondersteuning van het sociale netwerk, uitzendbureaus en andere organisaties die weg naar werk kunnen vinden;

  • b.

    Inwoners die geen ondersteuning kunnen krijgen van andere instanties, zoals UWV, SVB of werkgevers. Per persoon beoordeelt de gemeente of er ondersteuning wordt gegeven;

  • c.

    Jongeren tot 27 jaar die geen werk hebben of onderwijs volgen en geen havodiploma, vwo-diploma of mbo-diploma vanaf niveau 2 hebben. De gemeente helpt hen een passende opleiding of passend werk te vinden, of leidt hen naar passende ondersteuning of zorg. De kwetsbare jongeren zijn uitgezonderd voor de vier weken zoekperiode en worden tijdens de zoektermijn ondersteunt bij arbeidsinschakeling. Dit om ongewenste situaties bij kwetsbare jongeren te voorkomen.

    De volgende doelgroepen worden ook uitgezonderd.

    • I.

      Uiterlijk een jaar voorafgaand pro-vso onderwijs hebben ingeschreven;

    • II.

      Of behoren tot de doelgroep loonkostensubsidie.

• 2.

  Inwoners moeten kunnen meedoen in de samenleving. Meedoen is in de eerste plaats

• Een verantwoordelijkheid van inwoners zelf. De gemeente ondersteunt de volgende

• Inwoners om mee te doen in de samenleving, als dat op eigen kracht of op andere manieren niet lukt:

  • a.

    Inwoners met een beperking’

  • b.

    Inwoners met een langdurig psychisch of psychosociaal probleem.

3.2 Samenwerking voor werk

(PW,IOAW, IOAZ)

• 1.

  De gemeente werkt samen met werkgevers, UWV, regiogemeenten, en andere organisaties. De gemeente doet dat om inwoners te ondersteunen om werk te vinden dat bij hen past.

• 2.

  De gemeente ondersteunt werkgevers die inwoners uit de doelgroep werk willen aanbieden. De gemeente doet dat bijvoorbeeld via het Werkgeversservicepunt Achterhoek.

3.3 Budgetplafond

(PW, IOAW, IOAZ)

De gemeente kan per soort voorziening een budgetplafond vaststellen. Een budgetplafond is het maximale bedrag dat de gemeente per kalenderjaar kan uitgeven aan een bepaalde voorziening. Als dit budgetplafond bereikt is, verstrekt de gemeente zo’n voorziening niet meer. Voor wettelijke loonkostensubsidie en voor beschut werk kan de gemeente geen budgetplafond vaststellen.

3.4 Ondersteuning- werk

(WsW, PW, IOAW, IOAZ)

• 1.

  De gemeente bekijkt per inwoner welke ondersteuning nodig is. De gemeente zet passende voorzieningen in. Voor mensen die ver van de arbeidsmarkt afstaan zijn er mogelijkheden om zich te ontwikkelen. Van arbeidsmatige dagbesteding tot regulier werk. Daarbij hoort ook de mogelijkheid om een stapje terug te doen als het even wat minder gaat.

• 2.

  De voorzieningen van de gemeente zijn bedoeld voor inwoners uit de bovengenoemde doelgroep (zie artikel 3.1 lid 1). In bepaalde situaties kan de gemeente een voorziening ook voor andere inwoners inzetten, bijvoorbeeld als de Participatiewet dat aangeeft. Sommige voorzieningen worden aan werkgevers verstrekt, zoals loonkostensubsidie. Het kan ook zijn dat bepaalde voorzieningen niet voor iedereen uit de doelgroep kunnen worden ingezet. Als dat zo is, wordt dat hieronder per voorziening aangegeven.

• 3.

  Het doel van een voorziening is het vinden of behouden van werk dat geschikt is voor de inwoner. De gemeente kan tenminste de volgende ondersteuning inzetten:

  • a.

    Proefplaatsing

  • b.

    Werkervaringsplaats;’

  • c.

    Participatieplaats;

  • d.

    Sociale activering;

  • e.

    Beschut werk;

  • f.

    Persoonlijke ondersteuning bij werk en overige voorzieningen;

  • g.

    Mobilliteitsbonus;

  • h.

    Loonkostensubsidie duurzame uitstroom;

  • i.

    Wettelijke loonkostensubsidie;

  • j.

    Detacheringsbaan;

  • k.

    Scholing;

  • l.

    Ondersteuning bij het leren van de Nederlandse taal;

  • m.

    Kinderopvang;

  • n.

    Hulp bij een leer-werktraject;

  • o.

    Werk aanvaardingspremie;

  • p.

    Hulp op de werkplek van een jobcoach of interne begeleider;

  • q.

    Ondersteuning door inzet van vervoersvoorziening;

  • r.

    Ondersteuning bij een visuele of motorische beperking;

  • s.

    Ondersteuning door inzet van een meeneembare voorziening;

• Deze voorzieningen worden hieronder toegelicht.

• 4.

  De gemeente beoordeelt per persoon of het zinvol is om ondersteuning in te zetten. De gemeente bepaalt welke ondersteuning wordt ingezet en voor hoe lang. Daarbij kijkt de gemeente naar verschillende dingen: de omstandigheden van de inwoner, zijn mogelijkheden en eventuele beperkingen, de zorg voor kinderen, mantelzorg, wettelijke verplichtingen en het beschikbare budget. Gaat het om ondersteuning -op-maat, dan zijn ook de voorwaarden uit artikel 2.3.2 van toepassing.

• 5.

  In een trajectplan legt de gemeente vast welke ondersteuning de inwoner krijgt. Afspraken over het traject worden vastgelegd in een beschikking en opgestuurd aan de inwoner.

• 6.

  Elke twee jaar stuurt het college een rapport naar de gemeenteraad met informatie over de effecten van de voorzieningen. In het rapport staat ook wat de Participatieraad ervan vindt.

• 7.

  Voor het rapport verzamelt het college systematisch informatie over:

  • –

    Aantallen;

  • –

    Instrumenten;

  • –

    Begeleiding;

  • –

    Inzet van loonkostensubsidie (LKS)

3.5 Tegenprestatie

( PW, IOAW, IOAZ)

3.6 Meedoen in de samenleving

(Wmo)

• 1.

  De gemeente vindt het belangrijk dat inwoners kunnen meedoen aan activiteiten in de samenleving. Door te werken doen inwoners mee aan de samenleving. Maar inwoners kunnen ook op andere manieren meedoen. Daarom zijn er in de gemeente:

  • a.

    Plekken waar inwoners elkaar kunnen ontmoeten;

  • b.

    Activiteiten die voor alle inwoners worden georganiseerd;

  • c.

    Mogelijkheden om vrijwilligerswerk te doen; en

  • d.

    Maatschappelijke organisaties waar inwoners terecht kunnen.

• 2.

  Inwoners zijn in de eerste plaats zelf verantwoordelijk om mee te doen. Een inwoner kan daar ondersteuning bij nodig hebben vanwege een beperking of een langdurig psychisch of psychosociaal probleem. Die inwoner kan aan de gemeente ondersteuning vragen, als hij zelf geen oplossing kan vinden voor zijn belemmeringen. De ondersteuning kan verschillende vormen hebben. Gaat het om ondersteuning-op-maat, dan zijn er wel enkele voorwaarden. Die zijn te vinden in artikel 2.3.2. De ondersteuning moet daarnaast langdurig nodig zijn. Hieronder staan vormen van ondersteuning -op-maat die de gemeente kan inzetten.

3.7 Wet inburgering (Wi)

Jongeren moeten zo gezond en veilig mogelijk opgroeien. Dat is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van ouders, jongeren en van hun netwerk. Als zij daarbij ondersteuning nodig hebben, dan kunnen zij een beroep doen op de gemeente. Deze ondersteuning wordt zo vroeg mogelijk geboden. Zo kan het beroep op gespecialiseerde hulp worden verminderd. Bij het geven van ondersteuning staat de eigen kracht van ouders en jongeren voorop. Die moet worden versterkt. De ondersteuning moet ook het probleemoplossend vermogen van het gezin en de sociale omgeving vergroten. Met jongeren bedoelen we in deze verordening kinderen en tieners tot 18 jaar, en in bepaalde situaties tot 23 jaar. Dit zijn de jeugdigen zoals beschreven in artikel 1.1 van de Jeugdwet.

4.1 Uitgangspunten bij het bieden van jeugdhulp

(Jeugdwet)

• 1.

  Bij het bieden van hulp houden de gemeente en de jeugdhulpverlener rekening met het geloof, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jongere en de ouders.

• 2.

  Alle hulp van de gemeente is gericht op het versterken van de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van de jongere, zijn ouders en hun sociale netwerk.

• 3.

  De gemeente betrekt de voorkeuren van de jongere en zijn ouders bij de keuze welke jeugdhulp wort ingezet.

• 4.

  In bepaalde situaties kunnen ouders en jongeren hun problemen niet op eigen kracht of met het sociale netwerk oplossen. Als de gemeente deze inwoners kan ondersteunen met hulp die vrij toegankelijk is, dan wordt die hulp ingezet. Kan het gewenste effect niet bereikt worden met die hulp, dan kan ondersteuning -op-maat worden ingezet.

4.2 Algemene voorzieningen

• 1.

  De gemeente zet zich ervoor in dat jongeren zoveel mogelijk gezond, kansrijk en veilig kunnen opgroeien. Om dat te bereiken helpt de gemeente alle jongeren, hun ouders en hun sociale netwerk in ieder geval met:

  • a.

    Het versterken van de opvoed- en opgroeiomgeving;

  • b.

    Informatie, advies en trainingen over opvoeding en ouderschap;

  • c.

    Jeugdgezondheidszorg;

  • d.

    Jongerenwerk;

  • e.

    Ondersteuning bij opleidings- en loopbaankeuzes;

  • f.

    Onafhankelijke cliëntondersteuning

  • g.

    Peuter en voorschoolse vroegtijdige educatie;

  • h.

    Mantelzorgondersteuning;

  • i.

    Een vertrouwenspersoon via het Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ);

  • j.

    Onafhankelijke cliëntondersteuning.

• Deze hulp is vrij toegankelijk. De inwoner heeft hiervoor geen besluit van de gemeente nodig, en ook geen verwijzing door een huisarts, een medisch specialist of een jeugdarts.

• 2.

  De gemeente zorgt ervoor dat signalen over zorgen bij opgroei- en opvoedproblemen zo vroeg mogelijk kunnen worden opgevangen, en dat dan ook zo vroeg mogelijk hulp wordt geboden.

4.3 Ondersteuning -op-maat (individuele voorzieningen)

• 1.

  Als vrij toegankelijke hulp niet voldoende is, kan de gemeente ondersteuning -op-maat aanbieden. Deze hulp is niet vrij toegankelijk. De inwoner heeft daarvoor een besluit van de gemeente nodig of een verwijzing door een jeugdarts, een huisarts, een medisch specialist, of een gecertificeerde instelling. Artikel 2.3.2 is van toepassing op een besluit van de gemeente.

• 2.

  De gemeente kan in ieder geval de volgende voorzieningen aanbieden, als het nodig is:

  • a.

    Ondersteuning bij het opvoeden en opgroeien;

  • b.

    Een plek in een pleeggezin, gezinshuis of verblijf in een instelling, als thuis wonen (tijdelijk) niet mogelijk is;

  • c.

    Specialistische jeugdhulp, zoals behandeling bij een GGZ-instelling;

  • d.

    Hulp bij persoonlijke verzorging;

  • e.

    Logeeropvang;

  • f.

    Crisishulp;

  • g.

    Hulp bij ernstige enkelvoudige dyslexie.

• 3.

  De gemeente zorgt voor de inzet van jeugdhulp, als de rechter of de gecertificeerde instelling dit nodig vindt om een kinderbeschermingsmaatregel te kunnen uitvoeren.

• 4.

  De gemeente biedt het advies-en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling Veilig Thuis. Dit advies- en meldpunt biedt 24 uur per dag 7 dagen per week advies en ondersteuning aan iedereen die direct of indirect is betrokken bij huiselijk geweld en kindermishandeling. Het advies- en meldpunt is te bereiken via telefoonnummer 0800-2000 (gratis) of via www.veiligthuis.nl

4.4 Overgang van 18- naar 18+

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat jongeren die jeugdhulp krijgen, ondersteuning houden als ze 18 jaar worden en die ondersteuning nodig blijft.

• 2.

  Jeugdhulp kan worden verlengd. Dit kan maximaal tot de dag dat de jongere 23 jaar wordt. Er zijn een aantal voorwaarden voor verlengde jeugdhulp. Deze hulp kan alleen worden ingezet als:

  • a.

    De jongere al voor zijn 18e levensjaar jeugdhulp kreeg en de gemeente voortzetting noodzakelijk vindt;

  • b.

    Na beëindiging van de jeugdhulp (die was begonnen voor het 18e levensjaar) binnen een termijn van een half jaar de gemeente vaststelt dat hervatting van de jeugdhulp noodzakelijk is.

  • c.

    De jeugdhulp wordt ingezet in het kader van een strafrechtelijke beslissing of jeugdreclassering.

• 3.

  Pleegzorg of verblijf in een gezinshuis wordt ingezet tot de dag dat de jongere 21 jaar wordt, tenzij de jongere 18 jaar of ouder is en heeft aangegeven op eigen benen te willen staan.

4.5 Afstemming met andere vormen van hulp

De gemeente zorgt ervoor dat de hulp aansluit bij andere vormen van hulp die aan de jongere of zijn ouders wordt gegeven. Om dat te bereiken kan de gemeente afspraken maken met hulpverleners, instellingen, zorgverzekeraars en andere personen of organisaties. Die afspraken kunnen onder andere gaan over:

• •

  Procedures die gelden bij doorverwijzing naar hulp;

• •

  Communicatie met andere organisaties;

• •

  Afbakening van taken en verantwoordelijkheden;

• •

  Een goede aansluiting tussen vrij toegankelijke hulp en ondersteuning -op-maat.

De afspraken kunnen worden vastgelegd in een plan of in een andere geschikte vorm.

Inwoners met een beperking kunnen problemen hebben bij het gebruik van hun woning of bij het voeren van het huishouden. Als inwoners zulke problemen niet zelf kunnen oplossen,

kan de gemeente hen helpen. Welke ondersteuning dat kan zijn, wordt in dit hoofdstuk uitgelegd. De gemeente kan ook helpen, als inwoners met een beperking niet goed voor zichzelf kunnen zorgen, en als inwoners opvang of beschermd wonen nodig hebben. Ten slotte speelt de gemeente een rol bij het ondersteunen van mantelzorgers. In dit hoofdstuk zijn regels opgenomen over de hulp die de gemeente op grond van de Wmo aan al deze inwoners kan geven.

5.1 Uitgangspunten

(Wmo)

• 1.

  Het is belangrijk dat inwoners zo lang mogelijk zelfstandig kunnen wonen, de normale dagelijkse activiteiten kunnen doen en een huishouden kunnen voeren. Dat is in de eerste plaats een verantwoordelijkheid van de inwoner zelf. Het kan zijn dat een inwoner ondersteuning nodig heeft, vanwege een beperking of door een langdurig psychisch of een psychosociaal probleem. Die inwoner kan aan de gemeente ondersteuning vragen als hij zelf geen oplossing kan vinden voor zijn belemmeringen. De ondersteuning kan verschillende vormen hebben. Gaat het om ondersteuning -op-maat, dan zijn er wel enkele voorwaarden. Die zijn te vinden in artikel 2.3.2. De ondersteuning moet daarnaast langdurig nodig zijn. Als de inwoner beschermd wonen of opvang nodig heeft, dan moet de ondersteuning van de gemeente eraan bijdragen dat de inwoner zichzelf zo snel mogelijk weer kan redden in de samenleving.

• 2.

  De gemeente geeft alleen ondersteuning -op-maat als dat nodig en passend is. De inwoner kan daarom in elk geval geen ondersteuning krijgen, als:

  • a.

    De inwoner zijn beperkingen zelf kan oplossen of verminderen door zijn dagelijks leven anders te organiseren, bijvoorbeeld bij de huishoudelijke taken;

  • b.

    De inwoner gebruik kan maken van een andere wettelijke regeling of een andere voorziening, van eigen kracht, mantelzorg, gebruikelijke hulp, algemeen gebruikelijke voorzieningen of van zijn sociaal netwerk;

  • c.

    De inwoner onvoldoende meewerkt, zodat de gemeente niet kan vaststellen of de voorziening noodzakelijk is;

  • d.

    De voorziening niet hoofdzakelijk voor de inwoner is bedoeld;

  • e.

    Het om vervanging van een voorziening gaat waarvan de normale afschrijvingstermijn nog niet is verstreken. Een vervangende voorziening is wel mogelijk als:

    • –

      De eerder afgegeven voorziening onbruikbaar is geworden buiten de schuld van de inwoner om, of

    • –

      De voorziening geen oplossing meer is voor de hulpvraag van de inwoner, of

      Als

    • –

      De inwoner de voorziening geheel of gedeeltelijk zelf betaalt.

5.2 Zelfstandig en veilig wonen

Voor de inwoner die voldoet aan de voorwaarden uit artikel 5.1 zijn in bepaalde gevallen de volgende voorzieningen beschikbaar.

5.3 Mantelzorg

Inwoners die ziek zijn of een beperking hebben, worden vaak geholpen door familieleden, vrienden of kennissen. Deze ondersteuning wordt mantelzorg genoemd als de ondersteuning langdurig en onbetaald wordt gegeven en verder gaat dan wat gebruikelijk is tussen mensen.

Degene die deze ondersteuning geeft is de mantelzorger. Het is de taak van de gemeente om mantelzorgers te ondersteunen.

Ieder kind heeft recht op passend onderwijs dat aansluit bij de levensovertuiging of godsdienst van de ouders. Soms is de afstand van huis naar school te groot voor het kind, of kan het kind vanwege zijn beperking niet zelfstandig naar school reizen. Ouders kunnen dan in bepaalde gevallen een beroep doen op ondersteuning bij leerlingenvervoer. In dit hoofdstuk is geregeld hoe de gemeente ouders/verzorgers ondersteunt bij het vervoer van hun kind naar school.

6.1 Uitgangspunten van ondersteuning

• 1.

  Ouders zijn er zelf verantwoordelijk voor dat kinderen naar school gaan. Ouders kunnen bij de gemeente een aanvraag doen voor ondersteuning bij het vervoer van hun kind van de woning naar school en terug.

• 2.

  Uitgangspunt is het goedkoopst passende vervoer. Het kan gaan om een vergoeding voor reiskosten, zoals openbaar vervoer, of om aangepast vervoer dat wordt geregeld door de gemeente, zoals een taxibusje.

6.2 Onderzoek

• 1.

  De gemeente onderzoekt of een kind zelfstandig naar school kan (leren) reizen of dat er ondersteuning nodig is. Als dat zo is gaat de gemeente na welke voorziening er nodig is. De gemeente onderzoekt dan met welk vervoermiddel het kind kan reizen en welke route naar school de kortste veilige route voor het kind is. Ook gaat de gemeente na of er begeleiding nodig is bij het reizen.

• 2.

  De gemeente berekent wat de kortste voor de leerling voldoende begaanbare en veilige weg is van de woning van het kind naar school. Daarbij maakt de gemeente gebruik van de routeplanner van de ANWB.

6.3 Voorwaarden

• 1.

  De gemeente verstrekt een vervoersvoorziening aan ouders voor hun kind dat in de gemeente Bronckhorst verblijft en:

  • a.

    minimaal 4 jaar oud is, of minimaal 3 jaar oud is als het om een doof of slechthorend kind gaat dat speciaal onderwijs volgt; en

  • b.

    naar de basisschool of een speciale school voor basisonderwijs gaat, of speciaal onderwijs of voortgezet onderwijs volgt; en

  • c.

    vanwege een langdurige beperking niet zelfstandig met het openbaar vervoer (OV) of met de fiets kan reizen, maar begeleiding of aangepast vervoer nodig heeft.

• 2.

  De gemeente verstrekt ook een vervoersvoorziening aan ouders, voor hun kind dat in de gemeente Bronckhorst verblijft, en:

  • d.

    minimaal 4 jaar oud is; en

  • e.

    naar de basisschool of een speciale school voor basisonderwijs gaat of speciaal onderwijs volgt (niet voortgezet onderwijs); en

  • f.

    de dichtstbijzijnde voor het kind toegankelijke school, meer dan 6 kilometer van de woning van het kind afligt.

• 3.

  Gaat het kind niet naar de dichtstbijzijnde toegankelijke school van dezelfde onderwijssoort dan komen ouders alleen voor een vervoersvoorziening naar de verder weg gelegen school in aanmerking, als:

  • a.

    de dichtstbijzijnde school vol is, of als

  • b.

    de ouders in een brief aangeven dat ze ernstige bezwaren hebben tegen het openbaar onderwijs of de richting van de dichterbij gelegen bijzondere school.

• 4.

  De gemeente kan ook een vervoersvoorziening aan ouders verstrekken, voor hun kind dat in de gemeente Bronckhorst verblijft, en:

  • a.

    voortgezet speciaal onderwijs volgt, en:

  • b.

    zelfstandig van het OV of de fiets gebruik kan maken; en

  • c.

    de dichtstbijzijnde voor hem toegankelijke school meer dan 6 kilometer van de woning van het kind afligt.

• 5.

  Met toegankelijke school wordt in dit hoofdstuk bedoeld:

  • a.

    een school die het soort onderwijs geeft dat het kind nodig heeft, vanwege zijn lichamelijke of geestelijke situatie, en

  • b.

    van de gewenste levensbeschouwelijke of godsdienstige richting is, of het openbaar onderwijs, en

  • c.

    waar plaats is voor het kind.

• 6.

  Ouders krijgen geen vergoeding voor het vervoer van hun kind, als het kind meereist met een andere ouder die van de gemeente een vergoeding krijgt voor het vervoer van zijn eigen kind.

• 7.

  De gemeente verstrekt aan ouders een vergoeding voor de reiskosten van een begeleider, als hun kind begeleiding nodig heeft bij het vervoer naar school en de ouders voor dit kind een vervoersvoorziening krijgen. De ouders moeten wel overtuigend hebben aangetoond, dat het kind niet zonder begeleiding met het OV of de fiets kan reizen.

6.4 Vorm en hoogte van de ondersteuning voor leerlingenvervoer

• 1.

  De ondersteuning is afhankelijk van de afstand tussen de woning of de opstapplaats en de dichtstbijzijnde toegankelijke school.

• 2.

  Gaat het om een speciale school voor basisonderwijs, dan wordt de ondersteuning bepaald over de afstand tussen de woning van het kind en

  • a.

    de dichtstbijzijnde toegankelijke speciale school voor basisonderwijs in het samenwerkingsverband van de school waar het kind vandaan komt, of

  • b.

    een andere speciale school voor basisonderwijs in dat samenwerkingsverband, als het vervoer naar die school voor de gemeente minder zou kosten dan het vervoer naar de dichtstbijzijnde speciale school voor basisonderwijs.

• 3.

  Als aan de voorwaarden is voldaan, stemt de gemeente de ondersteuning af op de goedkoopste manier van reizen. Als het kind naar school kan fietsen (eventueel met begeleiding), dan krijgen de ouders een vergoeding voor het gebruik van de fiets. Kan het kind niet fietsen naar school, ook niet met begeleiding, dan kunnen de ouders een vergoeding krijgen voor het OV. Als ouders in aanmerking komen voor aangepast vervoer dan kunnen ouders daarvan gebruik maken voor het vervoer van hun kind. Ouders kunnen het kind ook zelf vervoeren, als de gemeente toestemming geeft en ontvangen hiervoor een kilometervergoeding.

• 4.

  Ouders komen in aanmerking voor ondersteuning als:

  • a.

    het kind met het OV meer dan anderhalf uur (enkele reis) onderweg is en de reistijd met aangepast vervoer kan worden teruggebracht tot 50% van de reistijd met het OV.

  • b.

    OV naar school ontbreekt en het kind niet met de fiets naar school kan (ook niet met begeleiding).

  • c.

    het kind niet begeleid kan worden door de ouders of anderen, of begeleiding heeft grote nadelen voor het gezin en een andere oplossing is niet mogelijk.

  • d.

    het kind langdurige beperkingen heeft en daardoor niet met het OV kan reizen (ook niet met begeleiding).

• 5.

  Als een begeleider meerdere kinderen begeleidt, dan vergoedt de gemeente de reiskosten van 1 begeleider.

• 6.

  Bestaat de ondersteuning uit een vergoeding voor de reiskosten, dan is de hoogte van die vergoeding afhankelijk van de reisafstand naar de dichtstbijzijnde voor het kind toegankelijke schoo6l. De reisafstand wordt bepaald via de kortste veilige route op basis van de routeplanner van de ANWB. Als ouders recht hebben op een bekostiging op basis van het OV, dan is de vergoeding gebaseerd op de kosten van het OV.

• 7.

  De gemeente houdt bij het vaststellen van de ondersteuning rekening met andere (gedeeltelijke) vergoedingen voor de reiskosten die ouders voor het kind ontvangen. Die andere vergoedingen trekt de gemeente af van de vergoeding die de gemeente geeft. Bij aangepast vervoer brengt de gemeente dan een bedrag (de eigen bijdrage) bij de ouders in rekening.

• 8.

  De vergoeding van de gemeente voor het gebruik van een eigen vervoermiddel wordt berekend op basis van een kilometervergoeding voor dat vervoermiddel, afgeleid van het advies basisnormbedragen leerlingenvervoer VNG.

• 9.

  Als ouders meerdere kinderen tegelijk met de auto vervoeren, dan verstrekt de gemeente

• Eenmaal de kilometervergoeding voor de auto, afgeleid van het advies basisnormbedragen leerlingenvervoer VNG.

6.5 Ingangsdatum en duur van de vervoersvoorziening

Een vervoersvoorziening gaat in op de datum die de ouders aangeven. Deze datum mag niet liggen vóór de datum waarop de gemeente de aanvraag heeft ontvangen. Voor aangepast vervoer geldt dat de vervoersvoorziening zo snel mogelijk na het besluit van de gemeente ingaat.

6.6 Financiële draagkracht / eigen bijdrage

• 1.

  Wanneer de afstand van de woning naar de dichtstbijzijnde toegankelijke school voor basisonderwijs meer dan 20 km. bedraagt, wordt de vastgestelde bekostiging verminderd met een van de financiële draagkracht van de ouders afhankelijk bedrag.

• 2.

  In geval het college in plaats van bekostiging in geld toe te kennen het vervoer zelf verzorgt en de afstand van de woning naar de dichtstbijzijnde toegankelijke school voor basisonderwijs meer dan 20 km. bedraagt, betalen de ouders een van de financiële draagkracht afhankelijke bijdrage tot ten hoogste het bedrag van de kosten van het vervoer.

• 3.

  De hoogte van het bedrag in lid 1 en 2 worden berekend per gezin en zijn afhankelijk van de hoogte van het verzamelinkomen van de belastingdienst van de ouders.

  Inkomen vanaf	Tot	Eigen bijdrage
  € 0,-	€ 36.900, -	Nihil
  € 36.900, -	€ 43.650, -	€ 145,-
  € 43.650, -	€ 50.400, -	€ 630,-
  € 50.400, -	€ 56.700, -	€ 1.170, -
  € 56.700, -	€ 64.800, -	€ 1.715, -
  € 64.800.-	€ 71100,-.	€ 2.300, -
  € 71.100, -	Voor elke € 5000 erbij	€ 500,-

• 4.

  De gemeente past de bedragen van de inkomensgrenzen en van de eigen bijdrage jaarlijks aan en volgt hierbij het advies van basisnormbedragen leerlingenvervoer VNG.

• 5.

  Voor ouders van kinderen die vanwege langdurige beperkingen niet zelfstandig met het OV kunnen reizen geldt de regeling in dit artikel niet. Zij betalen geen eigen bijdrage

Voor inwoners die te weinig inkomen hebben om de dagelijkse kosten te kunnen betalen heeft de gemeente een financieel vangnet: een maandelijkse bijstandsuitkering. Om deze inwoners en andere inwoners met een laag inkomen extra te ondersteunen heeft de gemeente een aantal aanvullende uitkeringen en toeslagen beschikbaar. In dit hoofdstuk staan de belangrijkste aanvullingen. Ook worden er enkele basisregels gegeven voor de ondersteuning die de gemeente kan bieden bij een schuldenprobleem.

7.1 Armoedebestrijding

(PW, Wgs, Gemeentewet)

De gemeente heeft als taak om armoede en schulden tegen te gaan. In deze paragraaf staat waar de gemeente rekening mee houdt bij het uitvoeren van die taak.

7.2 Bijzondere bijstand

(PW)

Bijzondere bijstand is een belangrijke voorziening van de gemeente om inwoners financieel te ondersteunen, als zij bepaalde onverwachte kosten niet kunnen betalen. In deze paragraaf staan de belangrijkste uitgangspunten van de gemeente over bijzondere bijstand.

7.3 Inkomenstoeslag

(PW)

Met de inkomenstoeslag kan het inkomen worden aangevuld. Het is een toeslag die jaarlijks kan worden aangevraagd. In deze paragraaf staat voor welke inwoners de inkomenstoeslag is bedoeld en welke aanvullende voorwaarden er gelden.

7.4 Studietoeslag

Studenten met een beperking hebben soms extra hulp nodig om een opleiding te volgen. Met een studietoeslag krijgen deze studenten een financieel steuntje in de rug. Het inkomen wordt dan maandelijks aangevuld wanneer er wordt voldaan aan de gestelde voorwaarden. De regeling over de studietoeslag staat in artikel 36b van de Participatiewet. Meer informatie staat in het besluit loonkostensubsidie en minimumbedragen studietoeslag Participatiewet 2021.

7.5 Kindpakket

(PW, Gemeentewet)

De gemeente wil kinderen helpen die opgroeien in armoede, zodat ze zich kunnen ontwikkelen en mee kunnen doen aan sociale, culturele en sportieve activiteiten. De gemeente heeft een plan gemaakt om deze kinderen te ondersteunen. Dit plan is vastgelegd in beleidsregels. Daarin is geregeld wanneer een kind dat in de gemeente Bronckhorst woont in aanmerking kan komen voor ondersteuning en hoe hoog de ondersteuning dan is.

7.6 Tegemoetkoming eigen risico zorgverzekering

(PW)

Voor inwoners met een inkomen van 110% van de bijstandsnorm en met weinig vermogen, kan de gemeente een tegemoetkoming verstrekken voor het eigen risico van de zorgverzekering. Daarbij maakt het niet uit waar de inwoner verzekerd is. De gemeente heeft hiervoor beleidsregels opgesteld. In de beleidsregels staat hoe de tegemoetkoming kan worden aangevraagd en hoe hoog deze is. Ook staan hier de voorwaarden om in aanmerking te kunnen komen voor deze tegemoetkoming.

7.7 Schuldhulpverlening

(Wgs)

De gemeente heeft de taak om inwoners met schuldproblemen te helpen. Inwoners kunnen daarom de gemeente om ondersteuning vragen. De gemeente helpt bij het vinden van een oplossing voor hun schulden. Hiervoor heeft de gemeente een beleidsplan met beleidsregels opgesteld. Hieronder staan de belangrijkste uitgangspunten van de gemeente voor het geven van ondersteuning.

Wanneer de inwoner behoefte heeft aan ondersteuning wordt in overleg met de inwoner bepaald wat er nodig is.

De ondersteuning van de gemeente is meestal ‘in natura’: de gemeente zorgt ervoor dat de ondersteuning wordt ingezet, dit kan een dienst of een product zijn. Soms geeft de gemeente de ondersteuning in de vorm van geld of als een persoonsgebonden budget (Pgb). Dit hoofdstuk regelt in welke vorm de ondersteuning wordt ingezet en welke regels daarbij horen. Ook is geregeld wanneer de gemeente een financiële bijdrage aan de inwoner kan vragen op grond van de Wmo. De gemeente heeft beleidsregels over de maatschappelijke ondersteuning opgesteld. Daarin is geregeld voor welke vorm van ondersteuning de inwoner in aanmerking kan komen en de voorwaarden hierbij. De hoogte van de verschillende vormen van ondersteuning worden jaarlijks opgenomen in een financieel besluit maatschappelijke ondersteuning en Jeugdhulp.

8.1 Zorg in natura

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Gemeentewet)

• 1.

  De inwoner die ondersteuning van de gemeente ontvangt, krijgt de ondersteuning ‘in natura’(een dienst of een product), tenzij in de wet of in deze verordening iets anders is geregeld. Gaat het om een product, dan wordt dit in bruikleen gegeven.

• 2.

  De gemeente zet zich ervoor in dat de aanbieder van een dienst of product:

  • a.

    De wettelijke regels over garantie naleeft, en

  • b.

    De inwoner informeert over alles wat belangrijk is om te weten over de dienst of het product.

• In hoofdstuk 12 is daarover meer geregeld.

8.2 Financiële ondersteuning

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Llv, Awb)

• 1.

  De inwoner die ondersteuning van de gemeente ontvangt, krijgt die ondersteuning alleen in de vorm van geld, als dat in de wet of in deze verordening zo is geregeld. Financiële ondersteuning kan een lening zijn of een bedrag ‘om niet’(hoeft niet terugbetaald te worden).

• 2.

  De gemeente betaalt de inwoner binnen 6 weken nadat een betalingsbesluit is genomen. Dat is de wettelijk vastgestelde termijn. De gemeente kan een andere termijn vaststellen, als er niet binnen 6 weken betaald kan worden.

• 3.

  De betaling wordt gedaan op het bankrekeningnummer van de inwoner. De gemeente kan het bedrag op een andere manier, in een andere vorm, of aan een andere persoon betalen. De gemeente doet dit uitsluitend wanneer dit nodig is om het doel van de ondersteuning te realiseren.

• 4.

  De gemeente kan het geld verrekenen met een vordering op de inwoner, als dit volgens de wettelijke regels kan. Het moet gaan om een vordering op grond van één van de wetten waarop deze verordening is gebaseerd.

8.3 Persoonsgebonden budget (Pgb)

(Jeugdwet, Wmo)

8.4 Kostprijs

(Jeugdwet, Wmo)

De kostprijs van een product of dienst wordt als volgt bepaald:

Voor ondersteuning -op-maat in natura of voor een algemene voorziening uit deze verordening: door een aanbesteding, na het raadplegen van aanbieders, na overleg met de aanbieder of door de aanbieder zelf;

Voor een hulpmiddel of woningaanpassing, is voor de kostprijs ook van belang of de inwoner dit product krijgt in bruikleen, huur of eigendom. De kostprijs is inclusief de kosten van verzekeringen, beheer en onderhoud;

Voor ondersteuning -op-maat in de vorm van een Pgb is de kostprijs gelijk aan de hoogte van de laagst geoffreerde kostprijs voor die ondersteuning in natura, ook wordt hierop 15% aan overhead in mindering gebracht op die kostprijs (voor natura wordt een overhead van 25% gehanteerd, voor Pgb 10%), mits de inwoner voor dat bedrag de voorziening bij minimaal 1 aanbieder kan inkopen.

8.5 Bijdrage in de kosten

(Wmo)

• 1.

  De inwoner betaalt een bijdrage in de kosten voor Wmo ondersteuning -op-maat, zolang de inwoner gebruik maakt van die ondersteuning of voor de periode waarvoor een Pgb is verstrekt. Gaat het om een product, dan betaalt de inwoner een bijdrage totdat de kostprijs is betaald. De inwoner betaalt de bijdrage per maand aan het Centraal Administratiekantoor (CAK). De hoogte van deze periodieke bijdrage is gelijk aan het bedrag dat maximaal betaald moet worden op grond van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015. De hoogte van de bijdrage in de kosten voor hulp bij het (zelfstandig) wonen in de vorm van beschermd wonen en opvang is afhankelijk van het inkomen en vermogen van de inwoner en zijn echtgenoot op grond van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

• 2.

  Voor het collectief taxivervoer is lid 1 niet van toepassing en wordt per rit een opstaptarief en kilometertarief in rekening gebracht bij de inwoner. Het opstap- en het kilometertarief worden door de gemeente vastgesteld. De hoogte van het opstap- en kilometertarief is te vinden op www.zoov.nl onder het kopje ‘ZOOV Op Maat’. Daarnaast moet de inwoner een eigen bijdrage betalen van € 60,- per jaar als hij collectief taxivervoer heeft voor langer dan één jaar.

• 3.

  Gaat het om de kosten van een woningaanpassing voor een minderjarige inwoner, dan betalen de onderhoudsplichtige ouders de bijdrage. Die verplichting geldt ook voor:

  • a.

    De ouder tegen wie een vaderschapsactie is ingesteld en de rechter dit verzoek heeft toegewezen (artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek); en voor

  • b.

    Degene die samen met de ouder het gezag uitoefent over een minderjarige inwoner, maar die niet zelf een ouder is.

• 4.

  De gemeente vraagt geen bijdrage voor:

  • a.

    Ondersteuning -op-maat aan inwoners die gehuwd zijn of een gezamenlijke huishouding voeren en waarvan 1 van de partners de AOW-leeftijd nog niet heeft bereikt;

  • b.

    Een rolstoel voor dagelijks zittend gebruik en het onderhoud daarvan;

  • c.

    Sportvoorzieningen;

  • d.

    Ondersteuning bij verhuizing en inrichting van de nieuwe woonruimte.

Dit hoofdstuk gaat over de manier waarop de gemeente en de inwoner met elkaar omgaan. Het gaat over de manier waarop de gemeente zich moet gedragen en wat er van de inwoner wordt verwacht. Als de inwoner rechten heeft, dan staan daar plichten tegenover. Houdt de inwoner daar onvoldoende rekening mee, dan kan de gemeente de uitkering of voorziening beëindigen, terugvorderen of verlagen. Hieronder staan de hoofdregels die daarvoor gelden.

9.1 Hoe gaan we met elkaar om?

9.2 Het verlagen van een uitkering

9.3 Terugvorderen uitkering

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1.

  De gemeente vordert gemeentelijke uitkeringen terug in de gevallen die in de wet zijn beschreven. De gemeente doet dat volgens de regels van de wet en de gemeentelijke regels.

• 2.

  Bij de incasso zorgt de gemeente ervoor dat inwoners een inkomen blijven houden dat past bij hun persoonlijke situatie. Dit inkomen is in ieder geval gelijk aan de beslagvrije voet. Dat is het bedrag dat de inwoner in ieder geval moet overhouden van zijn inkomen.

9.4 Beëindigen en terugvorderen ondersteuning

9.5 Hoe controleert de gemeente of de afspraken worden nagekomen?

Het beleid dat de gemeente maakt en uitvoert is bedoeld voor de inwoners. Met de ervaringen van de inwoners kan de gemeente haar beleid als het nodig is aanpassen en verbeteren. In dit hoofdstuk is vastgelegd hoe inwoners hun invloed kunnen uitoefenen. Ook is geregeld dat er een adviesraad is en is de taak van deze raad beschreven. Ten slotte is hier ook geregeld op welke manier inwoners met leveranciers, zoals zorgaanbieders, kunnen overleggen over diensten en producten.

10.1 Inspraak van inwoners

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Gemeentewet)

• 1.

  De gemeente kiest ervoor om inwoners inspraak te geven in de onderwerpen die in deze verordening worden geregeld. Inwoners kunnen inspraak hebben bij:

  • a.

    Plannen voor beleid en regels;

  • b.

    De manier waarop de gemeente beleid en regels uitvoert;

  • c.

    De manier waarop medewerkers van de gemeente omgaan met inwoners (bejegening);

  • d.

    De manier waarop aanbieders van ondersteuning hun taken uitvoeren.

• 2.

  Inspraak houdt ook in het doen van voorstellen voor ander beleid, andere regels of een andere uitvoering.

• 3.

  De gemeente kan inwoners op verschillende manieren inspraak geven:

  • a.

    Via de Participatieraad;

  • b.

    Door inwoners te raadplegen, bijvoorbeeld met enquêtes en bijeenkomsten;

  • c.

    Door samen met inwoners een plan te ontwerpen; of

  • d.

    Op andere geschikte manieren.

• 4.

  De gemeente kiest die vorm van inspraak die past bij het onderwerp en bij de groep waar het om gaat.

10.2 Ondersteuning van de gemeente bij inspraak

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Gemeentewet)

De gemeente zorgt voor goede inspraak en doet dat op de volgende manier:

• a.

  De inwoners krijgen voldoende tijd om invloed te kunnen hebben op plannen van de gemeente over beleid, regels of de uitvoering daarvan.

• b.

  De inwoners worden deskundig ondersteund, zodat de inspraak volwaardig is.

• c.

  De inwoners kunnen een inbreng hebben in het overleg met de gemeente over kernwaarden, beleid, regels en de uitvoering daarvan.

• d.

  De inwoners krijgen op tijd voldoende informatie om goede inbreng te kunnen geven.

10.3 Participatieraad

(Jeugdwet, Wmo, Llv, Wgs, PW, IOAW, IOAZ, Wsw)

• 1.

  De gemeente heeft een Participatieraad. Deze adviesraad vormt een afspiegeling van de verschillende groepen inwoners.

• 2.

  Het doel van de Participatieraad is gevraagd en ongevraagd advies te geven over het voorgenomen beleid van de gemeente over het sociaal domein ten behoeve van de inwoners.

10.4 Inspraak bij aanbieders

(Jeugdwet, Wmo)

• 1.

  Aanbieders zijn verplicht om inwoners die gebruik maken van hun diensten of producten, inspraak te geven en daarover regels te maken. Dat kan bijvoorbeeld door middel van een cliëntenraad of andere vormen van inspraak.

• 2.

  De gemeente controleert of de aanbieder zich houdt aan de regels voor inspraak.

De gemeente voert het beleid en de regels uit. Toch is het mogelijk dat inwoners het niet eens zijn met de gemeente. Wanneer een inwoner niet tevreden is, vindt de gemeente dit een belangrijk signaal. De gemeente wil dan graag de kritiek met de inwoner bespreken en nagaan of er een oplossing gevonden kan worden. Als dit niet mogelijk is, bestaat de mogelijkheid om een klacht in te dienen of bezwaar te maken. In dit hoofdstuk staan enkele regels over de mogelijkheid om een klacht in te dienen of bezwaar te maken en om bij jeugdhulp een vertrouwenspersoon te spreken. Dit hoofdstuk sluit aan bij de visie op klachtbehandeling van de Nationale ombudsman.

11.1 Doelen klacht- en bezwaarprocedure

(Awb, gemeentewet)

• 1.

  De gemeente ziet een klacht of bezwaar als:

  • a.

    een middel voor de inwoner om zijn mening te laten horen;

  • b.

    een mogelijkheid om de dienstverlening aan inwoners te verbeteren;

  • c.

    een aanleiding om een vertrouwensbreuk te herstellen; en

  • d.

    een aanzet om fouten bij de uitvoering van gemeentelijke taken te herstellen.

• 2.

  De inwoner die een klacht of bezwaar heeft ingediend, krijgt de gelegenheid om zijn klacht of bezwaar mondeling toe te lichten. Dit gebeurt niet als het voor de gemeente overduidelijk is dat een mondelinge toelichting geen zin heeft.

• 3.

  De inwoner kan kritiek op de uitvoering van wettelijke taken door de gemeente uiten via een eenvoudige klachten- en bezwaarprocedure.

• 4.

  De gemeente zorgt ervoor dat klachten en bezwaren zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen de wettelijke termijnen worden afgehandeld.

• 5.

  De gemeente zet zich ervoor in dat de inwoner die een klacht of bezwaar heeft ingediend zich gehoord voelt.

11.2 Klachtenprocedure

(Awb, Gemeentewet)

De inwoner kan een klacht indienen over het gedrag van bestuursorganen en medewerkers van de gemeente bij de uitvoering van hun taak. In de Awb en de Klachtenregeling Bronckhorst staan de regels die gelden voor het indienen en behandelen van klachten.

11.3 Klachten over andere personen of organisaties

(Awb, Gemeentewet)

• 1.

  De inwoner die een klacht heeft over het gedrag van een persoon of organisatie die is gecontracteerd om namens de gemeente ondersteuning te verlenen, moet zijn klacht eerst indienen bij die persoon of organisatie. Die persoon of organisatie moet een klachtenregeling hebben en deze met de gemeente hebben gedeeld.

• 2.

  Als de inwoner niet tevreden is over de manier waarop de klacht door de gecontracteerde persoon of organisatie is afgehandeld, verwijst de aanbieder de inwoner door naar de gemeente. De inwoner kan dan een klacht indienen bij de gemeente.

• 3.

  De inwoner die geraakt is door geweld of ander strafbaar gedrag van personen of organisaties die hulp verlenen op grond van een besluit bij de gemeente, kan dit melden bij de gemeente. De gemeente bepaalt hoe die melding wordt behandeld.

11.4 Vertrouwenspersoon

(Jeugdwet)

De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner die jeugdhulp krijgt, een onafhankelijke vertrouwenspersoon kan spreken. De vertrouwenspersoon kan de inwoner ondersteunen bij problemen, klachten en vragen in verband met de jeugdhulp.

11.5 Bezwaar

(Awb,, Gemeentewet)

• 1.

  Als de gemeente een besluit neemt, informeert de gemeente de inwoner over de manier waarop bezwaar kan worden gemaakt tegen dat besluit.

• 2.

  De inwoner die het niet eens is met een besluit, kan daartegen bezwaar maken volgens de regels die zijn beschreven in de Awb en de Verordening bezwaarschriftencommissie Bronckhorst.

De diensten en producten die de gemeente en aanbieders leveren, moeten van goede kwaliteit zijn. Diensten moeten aansluiten bij de behoefte van de inwoner. Producten moeten degelijk zijn en goed bruikbaar voor de inwoner. De gemeente moet zich bij de inkoop van diensten en producten aan bepaalde regels houden. Dit hoofdstuk gaat over de kwaliteit, de inkoop en de aanbesteding van diensten en producten.

(Jeugdwet, Wmo, Gemeentewet)

12.1 Kwaliteit

• 1.

  Alle diensten en producten die de gemeente in het kader van deze verordening aanbiedt moeten van goede kwaliteit zijn, zodat het gewenste effect voor de inwoner wordt bereikt.

• 2.

  De gemeente zorgt voor een goede prijs-kwaliteitverhouding door:

  • a.

    Een vast prijs te bepalen. Die prijs geldt dan voor inschrijving op een aanbesteding en voor een daaropvolgende overeenkomst met een aanbieder; of

  • b.

    Een reële prijs vast te stellen. Dit geldt dan als ondergrens voor een inschrijving en voor een overeenkomst met een aanbieder.

• 3.

  De diensten en producten:

  • a.

    Passen bij de behoefte van de inwoner;

  • b.

    Zijn veilig, geschikt en bruikbaar voor de inwoner;

  • c.

    Voldoen aan normen en eisen die door de beroepsgroep of in het vakgebied algemeen zijn aanvaard;

  • d.

    Worden afgestemd op andere diensten of producten die aan de inwoner worden geleverd;

  • e.

    Worden geleverd volgens een bepaalde structuur die op tijd aan de inwoner wordt meegedeeld.

• 4.

  De gemeente kan aanvullende kwaliteitseisen en andere voorschriften vaststellen en controleert of deze eisen door aanbieders worden nageleefd.

12.2 Inkoop en aanbesteding

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de kwaliteit van de diensten en producten in het kader van deze verordening gegarandeerd is. Bij inkoop en aanbesteding toetst de gemeente of aanbieders rekening houden met de voorwaarden uit artikel 12.1, het derde lid.

• 2.

  De gemeente houdt bij het vaststellen van prijzen rekening met:

  • a.

    Het soort dienst of product;

  • b.

    Het salaris en andere arbeidsvoorwaarden van werknemers;

  • c.

    Een redelijke toeslag voor overheadkosten;

  • d.

    Andere personeelskosten die niet direct met de dienstverlening te maken hebben, zoals kosten voor werkoverleg, bijscholing, ziekte en verlof van werknemers;

  • e.

    Reis- en opleidingskosten van werknemers;

  • f.

    Het jaarlijks aanpassen van de reële prijs in verband met wijziging van de kosten;

  • g.

    Andere kosten die het gevolg zijn van verplichtingen voor aanbieders, zoals rapportage en administratieve verplichtingen.

• 3.

  Bij inkoop en aanbesteding verwacht de gemeente van aanbieders dat zij:

  • a.

    Diensten en producten leveren tegen de door hen berekende reële kostprijs, zonder dat de kwaliteit en de levering in gevaar komen; en

  • b.

    Zich houden aan de regels van het arbeidsrecht als zij werknemers hebben.

In deze verordening worden allerlei begrippen gebruikt. Deze begrippen hebben dezelfde betekenis als in de wetten waarop deze verordening is gebaseerd. Waarom deze begrippenlijst?

• •

  Soms worden bepaalde begrippen in meerdere wetten gebruikt en hebben ze in die wetten een verschillende betekenis. Hier staat wat de betekenis van deze begrippen in deze verordening is.

• •

  Voor een aantal begrippen geldt dat ze in deze verordening een ruimere betekenis hebben dan in de genoemde wetten, omdat we zoveel mogelijk aansluiten bij het normale, dagelijkse taalgebruik.

• •

  Ook staan er voor de duidelijkheid enkele wettelijke begrippen in de lijst, die in deze verordening wel dezelfde betekenis hebben, maar hier in andere woorden zijn omschreven.

• •

  Ten slotte worden in deze verordening ook begrippen gebruikt die niet zijn terug te vinden in de wetten. Ook die zijn hier omschreven.

Aanbieder(s): de natuurlijke persoon of rechtspersoon die goederen of diensten levert op grond van een besluit van de gemeente.

Aangepast vervoer: vervoer met en besloten (school)bus, taxi, treintaxi of bustaxi, niet zijnde openbaar vervoer.

Aanvraag: een verzoek van een inwoner om een besluit te nemen.

ADL-clusterwoning: Een zelfstandige woning voor mensen met een ernstige lichamelijke handicap of chronische aandoening waar 24 uur per dag hulp en assistentie ingeroepen kan worden.

Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening die:

• •

  Niet specifiek bedoeld is voor personen met een beperking;

• •

  Daadwerkelijk beschikbaar is;

• •

  Een passende bijdrage levert aan het realiseren van zelfredzaamheid of participatie en;

• •

  Financieel kan worden gedragen met een inkomen op minimumniveau.

Andere voorziening(en): een voorziening waarop de inwoner een beroep kan doen voor de hulp die hij nodig heeft, anders dan ondersteuning-op-maat. Het gaat om voorzieningen die buiten de regeling liggen van de aangevraagde voorziening of om voorzieningen die binnen het bereik van die regeling liggen, maar vrij toegankelijk zijn voor de inwoner. Dat kan bijvoorbeeld een andere uitkering zijn, een algemeen gebruikelijke, algemene of collectieve voorziening, of voorliggende voorzieningen op grond van andere regelingen, zoals alimentatie en toeslagen.

Anw-uitkering: een maandelijkse uitkering op grond van de Algemene nabestaandenwet.

AOW-leeftijd: leeftijd waarop een uitkering (pensioen) op grond van de Algemene ouderdomswet ingaat.

Arbeidsverplichting: de verplichting om mee te werken aan de arbeidsinschakeling of het leveren van een tegenprestatie, als bedoeld in artikel 9 van de Participatiewet, artikel 37 van de IOAW en artikel 37 van de IOAZ.

Awb: Algemene wet Bestuursrecht.

Basisonderwijs: onderwijs op een basisschool of speciale school voor basisonderwijs als bedoeld in de Wet op het primair onderwijs.

Basisschool: basisschool als bedoeld in de Wet op het primair onderwijs.

Beperking: de vermindering van mogelijkheden door een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke, psychische, of psychosociale handicap. Dat heeft tot gevolg gehad dat er een belemmering is ontstaan in het sociaal-maatschappelijk functioneren, of, als het om vervoer naar school gaat, het vervoer naar school.

Bestuurlijkeboete: een boete, vanwege het niet (behoorlijk) nakomen van de inlichtingenplicht op grond van artikel 17, eerste lid, van de Participatiewet, artikel 13, eerste lid, van de IOAW, artikel 13, eerste lid, van de IOAZ, of artikel 30c van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

BIG: Beroepen in de individuele Gezondheidszorg. De wet BIG geeft regels voor beroepen in de gezondheidszorg en beschermt patiënten tegen ondeskundig en onzorgvuldig handelen. Op grond van de Wet BIG zijn bepaalde zorgverleners verplicht zich in te schrijven in het BIG-register.

Bijstandsnorm: de maximale hoogte van de bijstandsuitkering bedoeld in artikel 5, onderdeel c van de Participatiewet. De hoogte hangt af van de woon-en leefsituatie en de leeftijd van de inwoner.

Bijstandsuitkering: de algemene bijstand voor levensonderhoud, bedoeld in artikel 5, onderdeel b van de Participatiewet. Gaat het om een jongere van 18 tot 21 jaar, dan wordt met bijstandsuitkering bedoeld: de algemene bijstand plus de aanvullende bijzondere bijstand op grond van artikel 12 van de Participatiewet.

Collectief taxivervoer: vervoer van deur tot deur, op afroep en met een deeltaxi (ook wel collectief vraagafhankelijk vervoer genoemd).

Dichtstbijzijnde school: school die het dichtst bij de woning of opstapplaats van het kind ligt, gemeten via de kortste route waarlangs het kind veilig kan reizen. Als het kind naar een speciale school voor basisonderwijs gaat, dan is de dichtstbijzijnde school de school in het samenwerkingsverband waarop het kind eerst zat, of een andere speciale school voor basisonderwijs binnen dit samenwerkingsverband, als het vervoer naar die school voor de gemeente goedkoper is.

DUO: Dienst Uitvoering Onderwijs.

Effect: het resultaat.

Eigen kracht: Eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen.

Eigen vervoermiddel: een vervoermiddel dat de inwoner zelf bezit of dat hij kan gebruiken. Daaronder valt ook een vervoermiddel zoals een deel-, leen- of leaseauto.

Financiële buffer: het vermogen boven de vermogensgrens uit artikel 34, lid 3 van de Participatiewet, dat past bij de leefsituatie. Vermogen is de waarde van geld en bezittingen.

Fraude: het verstrekken van onjuiste en/of onvolledige gegevens, of het verzwijgen of niet (op tijd) verstrekken van gegevens. Het gaat om gegevens die nodig zijn om te bepalen of er recht op een uitkering of een voorziening is, en om de duur en hoogte van die uitkering of voorziening vast te stellen. Hierdoor wordt een uitkering of voorziening helemaal of gedeeltelijk ten onrechte verstrekt.

Gebruikelijke hulp: de hulp die over het algemeen mag worden verwacht van de echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten. Voor de jeugdwet worden met ouders ook andere opvoeders en verzorgers bedoeld.

Gedrag: het geheel van acties en reacties van een persoon.

Gemeente: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Bronckhorst.

Gemeentewet: Algemene regelings- en aanvullingsbevoegdheid van de gemeenteraad (artikel 108, eerste lid, 121 en 147, eerste lid, Gemeentewet).

Geüniformeerde arbeidsverplichtingen: de verplichtingen die een inwoner met een bijstandsuitkering heeft om werk te zoeken en te aanvaarden, of om mee te werken aan activiteiten om aan het werk te komen, zoals het volgen van een opleiding. Deze verplichtingen staan concreet opgesomd in artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet.

Gewenst effect: het resultaat dat de inwoner met zijn ondersteuning wil bereiken.

Hulp:

• •

  Ondersteuning bij de arbeidsinschakeling als bedoeld in artikel 7 van de Participatiewet, artikel 36 van de IOAW en artikel 36 van de IOAZ;

• •

  Bijstand als bedoeld in artikel 7 van de Participatiewet;

• •

  Een uitkering als bedoeld in artikel 5 van deIOAW en artikel 5 van de IOAZ.

• •

  Inkomensondersteuning op grond van de artikelen 108, eerste lid, en 147, eerste lid, van de Gemeentewet;

• •

  Maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo;

• •

  Jeugdhulp als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet;

• •

  Schuldhulpverlening als bedoeld in artikel 1 van de Wgs; of

• •

  Een vervoersvoorziening als bedoeld in hoofdstuk 6 (vervoer naar school).

Hulpvraag: de behoefte aan ondersteuning die de inwoner bij de melding heeft.

Inburgeraar: de inwoner die volgens artikel 3 van de Wet inburgering 2021 inburgeringsplichtig is.

Inburgeringsvoorzieningen: aanbod van verschillende vormen van ondersteuning en onderwijs zoals beschreven in de Wet inburgering 2021.

Inkomen: het inkomen, uit artikel 32, lid 1 van de Participatiewet. Gaat het om vervoer naar school (hoofdstuk 6) dan wordt onder inkomen verstaan: inkomensgegevens als bedoeld in artikel 21, aanhef en onder e, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen. Het inkomen wordt dan gemeten over het peiljaar (artikel 4, zevende lid, van de Wet op het primair onderwijs).

Inspraak: inspraak als bedoeld in artikel 150 van de Gemeentewet. Met inspraak wordt in artikel 10.1 van deze verordening ook bedoeld het recht om invloed uit te oefenen en over iets mee te beslissen.

Instelling(en): een organisatie die bedrijfsmatig zorg of hulp verleent.

Interne werkbegeleiding: door een collega geboden dagelijks werkbegeleiding, aan een inwoner behorende tot de doelgroep uit de Participatiewet, omdat de werknemer anders niet in staat is zijn werkzaamheden uit te voeren. Waarbij sprake is van meer dan gebruikelijke begeleiding van een werknemer op een werkplek.

Inwoner: de persoon die zijn woonplaat heeft binnen de gemeente volgens de regels van het Burgerlijk Wetboek (titel 3, Boek 1 BW) en die daar rechtmatig verblijft. Gaat het om:

• •

  Wmo-hulp, dan betreft het de ingezetene van de gemeente als bedoeld in artikel 1.2.1 Wmo en de ingezetene van Nederland die zich bij de gemeente meldt voor maatschappelijke opvang en beschermd wonen;

• •

  Jeugdhulp, dan betreft het de jeugdige die zijn woonplaats in de gemeente heeft op grond van artikel 1.1 van de Jeugdwet;

• •

  Schuldhulpverlening, dan betreft het degene die in de basisregistratie personen van de gemeente als ingezetene is ingeschreven.

Voor de toepassing van de hoofdstukken 9 en 11 wordt onder inwoner ook verstaan: de persoon die hulp van de gemeente heeft gehad maar zijn woonplaats niet meer daar heeft. Onder rechtmatig verblijf wordt verstaan: verblijf dat geen wettelijke belemmering oplevert voor ondersteuning door de gemeente.

IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers.

IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen.

Jeugdhulp: hulp als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet.

Jobcoaching: door een erkende deskundige geboden methodische ondersteuning aan personen met een arbeidsbeperking en aan werkgevers, gericht op het vinden en behouden van werk.

Jongere(n): Als het gaat om de Jeugdwet: de jeugdige, bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet. Als het om werk en inkomen gaat: personen die jonger zijn dan 27 jaar.

Kind: de minderjarige (0-18 jaar).

Jongerenwerk: basisaanbod van sociaal-culturele voorzieningen voor jongeren, zoals kinderwerk, tiener- en jongerenwerk, sportbuurtwerk en jongereninformatie. Het basisaanbod bevat ook activiteiten die stimulering van de ontwikkeling of het voorkomen van problemen bij jongeren tot doel heeft.

Levensonderhoud: de dagelijkse bestaanskosten, zoals kosten voor voeding, kleding, huur, energie, water en (zorg)verzekeringen.

Llv: de wetten die regelen dat gemeenten leerlingenvervoer aanbieden, dat wil zeggen de Wet op het primair onderwijs, de Wet op het voortgezet onderwijs en de Wet op de expertisecentra.

Mantelzorg(s): langdurig, vrijwillig en onbetaald zorgverlening aan een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende partner, (schoon)ouder, kind of ander familielid, vriend of kennis. Deze zorg wordt niet=beroepsmatig verleend voor minimaal 8 uur per week en langer dan 3 maanden.

Medewerker(s): de persoon die namens het college van burgemeester en wethouders optreedt.

Melding: het kenbaar maken van een vraag om ondersteuning aan de gemeente.

Mobiliteitsbonus: Financiële bijdrage aan werkgever die een langdurig werkloze onder de 50 jaar in dienst neemt en daardoor niet langer recht heeft op algemene bijstand.

Normale dagelijkse activiteiten: noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen, bedoeld in artikel 1.1.1, eerste lid, van de Wmo.

Ondersteuning (-op-maat): een op de inwoner afgestemde voorziening.

• •

  Als het gaat om een voorziening in het kader van de Wmo: een maatwerkvoorziening (in natura of als Pgb).

• •

  Als het gaat om een voorziening in het kader van de Participatiewet: een voorziening bij de arbeidsinschakeling die speciaal op de inwoner is afgestemd of bijzondere bijstand.

• •

  Als het gaat om schuldhulpverlening als bedoeld in de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening: op de inwoner afgestemde hulp bij het oplossen van schulden.

• •

  Als het gaat om een voorziening in het kader van de Jeugdwet: een voorziening die op een jongere of zijn ouders is afgestemd als bedoeld in artikel 2.3 van de Jeugdwet.

Onderwijssoort: het soort onderwijs dat het kind nodig heeft gelet op zijn lichamelijke of geestelijke situatie.

Openbaar vervoer (OV): openbaar toegankelijk personenvervoer dat met een vast route en een vaste dienstregeling rijdt (of vaart). Daaronder valt ook een buurtbus.

Opstapplaats: plaats aangewezen door de gemeente vanaf waar de leerling gebruik kan maken van het vervoer.

Ouders: ouders, voogden of verzorgers van de jongere.

Participatie: deelnemen aan het maatschappelijk verkeer als bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo.

Peiljaar: het tweede kalenderjaar voorafgaand aan het kalenderjaar waarin het schooljaar begint, waarvoor een vervoersvoorziening voor leerlingenvervoer wordt aangevraagd.

Persoonlijke situatie: alle omstandigheden, mogelijkheden en persoonskenmerken van de inwoner die van belang zijn.

Persoonlijk plan: een plan van aanpak dat de inwoner opstelt, waarin de knelpunten staan die de inwoner ervaart en de gewenste ondersteuning wordt geïnventariseerd. Gaat het om jeugdhulp, dan wordt hieronder verstaan: een familiegroepsplan.

Pgb: persoonsgebonden budget.

Pgb-plan: een plan van aanpak dat de inwoner opstelt over de ondersteuning die hij nodig heeft en die hij met het Pgb wil inkopen. In het plan geeft de inwoner onder andere aan welke hulpverlener op welke manier en op welke momenten de noodzakelijke ondersteuning gaat geven en hoe de kwaliteit en de continuïteit van die hulp gewaarborgd wordt.

Praktijkroute: het proces om de persoon behorend tot de doelgroep, toegang tot het doelgroepenregister te laten verkrijgen op basis van een loonwaardevaststelling op de werkplek.

Professionele hulpverlener: iemand die beroepsmatig hulp verleent en voldoet aan de eisen die daaraan gesteld zijn.

PW: Participatiewet.

Reistijd: de tijd tussen het moment van het verlaten van de woning en de starttijd van de school volgens de schoolgids. Van deze reistijd mag maximaal 10 minuten worden afgetrokken als het kind gewoonlijk iets voor de start van de school aankomt op de school. Voor de terugreis geldt de tijd tussen de eindtijd van de schooldag volgens de schoolgids en de aankomst bij de woning van het kind. Hierbij kan maximaal 10 minuten worden opgeteld voor een eventuele wachttijd voor openbaar vervoer of aangepast vervoer.

Samenwerkingsverband:

• 1.

  Voor het primair onderwijs: samenwerkingsverband als bedoeld in artikel 18a, tweede en vijftiende lid, van de Wet op het primair onderwijs; of

• 2.

  Voor het voortgezet onderwijs: samenwerkingsverband als bedoeld in artikel 17a, tweede en zestiende lid, van de Wet op het voortgezet onderwijs.

Samenwonenden: diegene die een gezamenlijke huishouding voeren als bedoeld in artikel 3 van de Participatiewet.

School: basisschool, speciale school voor basisonderwijs, of school waar speciaal of voortgezet onderwijs wordt gegeven.

SKJ: Stichting Kwaliteitsregister Jeugd. Dat is het beroepsregister voor jeugdprofessionals in Nederland.

Sociaal netwerk: huisgenoten of andere personen met wie de inwoner een sociale relatie onderhoudt.

Sociale teams: een door de gemeente Bronckhorst opgezet team van consulenten, die inwoners ondersteunen bij vragen op het gebied van zorg en welzijn, opvoeden, opgroeien, wonen en werken.

Speciaal onderwijs: onderwijs als bedoeld in de Wet op de expertisecentra.

Taaltraject: ondersteuning bij het leren van de Nederlandse taal.

Tegenprestatie: Een tegenprestatie is een onbetaalde, maatschappelijk nuttige activiteit. Dit is een activiteit die meestal geen geld kost, maar die wel nuttig is. Bijvoorbeeld helpen in een buurthuis, voorlezen op school, of het bos op orde houden. Het mag geen werk zijn waar normaal gesproken loon voor wordt betaald.

Tegemoetkoming in de schoolkosten: een bijdrage van DUO op grond van hoofdstuk 4 Wet tegemoetkoming Onderwijsbijdrage en Schoolkosten.

Uitkering(en): de bijstandsuitkering, de IOAW- of de IOAZ- uitkering

Uitkeringsnorm: de maximale hoogte van een uitkering; dit is de bijstandsnorm uit de Participatiewet of de grondslag bedoeld in de IOAW of IOAZ. Gaat het om een jongere van 18 tot 21 jaar, dan wordt met uitkeringsnorm bedoeld: de bijstandsnorm plus de aanvullende bijzondere bijstand op grond van artikel 12 van de Participatiewet.

Vaderschapsactie: een procedure die de biologische moeder van een kind instelt tegen een (vermoedelijke) vader, als een kind buiten een huwelijk of geregistreerd partnerschap wordt geboren, en de biologische vader het kind niet heeft erkend. Deze procedure dient om alimentatie van de vader te kunnen ontvangen en schept geen familierechtelijke band tussen de vader en het kind.

Vavo-onderwijs: voortgezet algemeen volwassenenonderwijs.

Vergoeding: Vergoeding van kosten. In het kader van hoofdstuk 6 (vervoer naar school): de gehele of gedeeltelijke bekostiging van reiskosten, bedoeld in artikel 4 van de Wet op het primair onderwijs, artikel 4 van de Wet op het voortgezet onderwijs en artikel 4 van de Wet op de expertisecentra.

Voortgezet onderwijs: onderwijs als bedoeld in de Wet op het Voortgezet Onderwijs.

Voorziening: hulp in de vorm van een dienst, activiteit, product, Pgb, geldbedrag, of een combinatie daarvan.

Vrijwilligerspremie: een premie die wordt verstrekt door een organisatie of de gemeente voor onbetaalde arbeid voor een organisatie of persoon dat geen deel uitmaakt van een re-integratie traject.

Wederkerigheid: Wanneer iemand iets voor jou doet, ben je sneller geneigd om iets terug te doen (voor wat hoort wat).

Wet: de Participatiewet, de IOAW, de IOAZ, de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening, de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015, de Jeugdwet, de Algemene wet bestuursrecht, de Gemeentewet, de Wet kinderopvang, de Wet sociale werkvoorziening, de Wet op het primair onderwijs, de Wet op het voortgezet onderwijs of de Wet op de expertisecentra.

Wettelijk minimumloon: het wettelijk minimumloon, bedoeld in de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag. Voor personen jonger dan 21 jaar: het leeftijdgebonden minimumloon op grond van het Besluit minimumloon en minimumvakantiebijslag. –

Wgs: Wet gemeentelijke schuldhulpverlening.

Wlz-instelling: een instelling die zorg verleend op grond van de Wet langdurige zorg.

Wmo: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

Wmo-hulp: de maatschappelijke ondersteuning bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo.

Woning: de woonruimte waar de inwoner zijn hoofdverblijf heeft. Gaat het om vervoer naar school (hoofdstuk 6), dan is de woning de plaats waar het kind structureel (over een langere periode) en feitelijk verblijft.

Wsw: Wet sociale werkvoorziening.

Wvggz: Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg.

Zelfredzaamheid: in staat zijn tot het uitvoeren van de normale dagelijkse activiteiten en het voeren van een gestructureerd huishouden, als bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo.

Zoekperiode: een periode van 4 weken waarin jongeren tot 27 jaar actief moeten zoeken naar een opleiding of betaald werk.

In dit hoofdstuk zijn de laatste bepalingen opgenomen. Hier wordt geregeld welke verordeningen vervangen worden door deze verordening en wanneer deze verordening ingaat. In dit hoofdstuk staat ook dat de gemeente uitvoeringsregels kan vaststellen en dat de gemeente van deze verordening kan afwijken als dit echt nodig is.

(Gemeentewet)

14.1 Uitvoeringsegels

De gemeente kan uitvoeringsregels maken over de onderwerpen die in deze verordening zijn geregeld. Deze uitvoeringsregels kunnen de vorm hebben van beleidsregels of van een (nadere) regeling. Beleidsregels geven aan hoe de gemeente met een bepaalde bevoegdheid omgaat. Met een (nadere) regeling worden bepaalde regels van de verordening verder uitgewerkt. De mogelijkheid om deze uitvoeringsregels te maken wordt begrensd door de wet.

14.2 Afwijken van de verordening (hardheidsclausule)

De gemeente kan afwijken van een bepaling uit deze verordening. Dit kan als toepassing van die bepaling volgens de gemeente een onredelijke uitkomst heeft voor de inwoner of voor een ander die direct bij het besluit betrokken is.

14.3 Intrekken oude verordeningen

De volgende verordeningen worden ingetrokken op de datum dat deze verordening ingaat:

• •

  Re-integratieverordening Participatiewet gemeente Bronckhorst 2016

• •

  Verordening maatschappelijke participatie en toeslagen gemeente Bronckhorst 2021.

• •

  Verordening sociaal domein gemeente Bronckhorst.

14.4 Overgangsrecht

• 1.

  Een maandelijkse voorziening of uitkering die op grond van een ingetrokken verordening wordt verstrekt, blijft ook na 1 januari 2024 doorlopen. Deze voorziening of uitkering loopt door totdat de gemeente een nieuw besluit over die voorziening of uitkering heeft genomen.

• 2.

  Een aanvraag die de inwoner heeft ingediend vóór 1 januari 2024 en waarover de gemeente pas later een besluit neemt, handelt de gemeente af volgens deze verordening. Voor een aanvraag op grond van de Participatiewet, de IOAW en de IOAZ die is ingediend vóór 1 januari 2024 geldt iets anders. De gemeente behandelt deze volgens de ingetrokken verordening. Maar als een besluit volgens deze nieuwe verordening gunstiger uitpakt voor de inwoner, past de gemeente deze verordening toe.

• 3.

  Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van een van de bij 14.3 genoemde ingetrokken verordeningen, past de gemeente die ingetrokken verordening toe.

14.5 Ingangsdatum en naam

• 1.

  Deze verordening treedt in werking de dag na bekendmaking met terugwerkende kracht tot 1 januari 2024.

• 2.

  Met ingang van de in het vorige lid genoemde datum vervalt de “ Verordening Sociaal Domein 2022”, vastgesteld bij raadsbesluit van 20 september 2022.