Verordening op de heffing en de invordering van toeristenbelasting 2024

Ondertekening

Artikelgewijze toelichting

Artikel 1 Definities

Om duidelijkheid te scheppen over de inhoud van een aantal in de verordening voorkomende begrippen is daarvan een omschrijving opgenomen in artikel 1.

Met vakantieonderkomens (onderdeel a) wordt gedoeld op zomerhuisjes, recreatiebungalows, appartementen etc., doch ook op één of meer gedeelten van een permanent bewoonde woning of één of meer recreatief in gebruik zijnde bijgebouwen behorende bij een permanent bewoonde woning en gelegen op hetzelfde kadastrale perceel, die als zelfstandige eenheid (met keuken, wasgelegenheid, toilet en slaapgelegenheid) voor vakantie- en andere recreatieve doeleinden worden verhuurd, dan wel te huur worden aangeboden.

Bij hotels/pensions/jeugdherbergen (onderdeel b) wordt gedacht aan situaties waarin slaapplaatsen in gebouwen, woningen of andere verblijven worden verhuurd, zonder dat er sprake is van verhuur van zelfstandige eenheden zoals bedoeld bij onderdeel a. In het algemeen zal er in die situatie sprake zijn van een centrale keukenvoorziening en een gemeenschappelijke eetruimte. Door de woorden ‘in hoofdzaak bestemd’ wordt aangegeven dat het verhuren van kamers/slaapplaatsen gedurende het gehele jaar wordt beoogd, dit als verschil met kamerverhuur zoals bedoeld bij onderdeel n. Meestal zal er bij hotels/pensions/jeugdherbergen sprake zijn van verhuur van slaapplaatsen in het kader van een onderneming of beroep.

Bij vaste jaarplaatsen en vaste seizoenplaatsen (onderdelen e en f) kan worden gedacht aan een terrein(gedeelte) dat door een of meerdere personen wordt gehuurd voor een jaar of een groot gedeelte van het jaar en waar men gedurende deze periode een stacaravan, tent, toercaravan etc. mag plaatsen. Dit terrein(gedeelte) staat deze persoon volledig ter beschikking voor het plaatsen van een door hem gewenst mobiel kampeeronderkomen of stacaravan. De woorden ‘bestemd voor’ geven aan dat een incidenteel ander gebruik van dit terrein(gedeelte) niet van invloed is op het zijn van vaste standplaats. Het mobiel onderkomen of stacaravan wordt na afloop van het jaar in het algemeen niet verwijderd.

Bij seizoenplaatsen (onderdeel g) kan worden gedacht aan een terrein(gedeelte) dat door een of meerdere personen wordt gehuurd voor een seizoen (bijvoorbeeld van april tot november) en waar men gedurende deze periode een stacaravan, tent, toercaravan etc. mag plaatsen. Dit terrein(gedeelte) staat deze persoon volledig ter beschikking voor het plaatsen van een door hem gewenst mobiel kampeeronderkomen of stacaravan. De woorden ‘bestemd voor’ geven aan dat een incidenteel ander gebruik van dit terrein(gedeelte) niet van invloed is op het zijn van seizoenplaats. Het mobiel onderkomen of stacaravan wordt na afloop van het seizoen verwijderd.

Onder verhuureenheden (onderdeel i) worden verstaan mobiele kampeeronderkomens of stacaravans die de verblijfbieder (in het algemeen de exploitant/eigenaar van de camping, boerencamping of andere verhuurlocatie), zelf ter beschikking heeft voor verhuur voor vakantie- en andere recreatieve doeleinden.

Bij kamerverhuur (onderdeel n) wordt gedoeld op situaties waarin, met een zekere regelmaat of gedurende een bepaalde periode slaapplaatsen in kamers of een (gedeelte van een) (eigen) woning worden verhuurd. Door de woorden ‘niet in hoofdzaak bestemd’ wordt aangegeven dat het verhuren van slaapplaatsen/kamers niet gedurende het gehele jaar wordt beoogd maar alleen gedurende bijvoorbeeld het hoogseizoen.

Bij groepsaccommodaties (onderdeel o) gaat het in het algemeen om grotere vakantieonderkomens, historisch vaak kampeerboerderij of groepsverblijf genoemd, die als zelfstandige eenheid (met onder meer een eigen keuken, woonkamer/recreatieruimte, sanitaire ruimten en slaapgelegenheid) worden verhuurd. Hoewel er vaak sprake zal zijn van specifieke doelgroepen (als schoolreisjes, werkweken, etc.), is het aantal slaapplaatsen benoemd als onderscheidend criterium.

Bij slaapplaatsen wordt in de definitie ook een deel van een bed bedoeld. Onder slaapplaats vallen dan ook alle eenpersoonsbedden of andere eenpersoonsslaapplaatsen die als één slaapplaats worden geteld, alsmede bij tweepersoonsbedden ieder deel wordt bedoeld en er dus twee slaapplaatsen worden geteld. Beschikbare slaapbanken tellen als één slaapplaats.

Wanneer vakantieonderkomens zoals bedoeld in artikel 1, sub a van de verordening (zelfstandige eenheden) fysiek kunnen worden samengevoegd, om bijvoorbeeld te worden verhuurd aan een grotere groep personen, waardoor een totale accommodatie ontstaat met 20 slaapplaatsen of meer, wordt voor de belastingheffing nog steeds uitgegaan van de afzonderlijke vakantieonderkomens, zijnde zelfstandig verhuurbare eenheden.

Artikel 2 Belastbaar feit

Ingevolge artikel 224 van de Gemeentewet kan slechts toeristenbelasting geheven worden indien is voldaan aan de volgende eisen:

• a

  er moet binnen de gemeente verblijf worden gehouden door:

• b

  personen die niet als ingezetene in de gemeentelijke basisregistratie personen van de gemeente zijn opgenomen.

Het begrip ‘verblijf houden’ is ruim. Het kan ieder soort verblijf betreffen, zoals het verblijven in een museum, op het strand, in een hotel en een pension, op een vaartuig, of op een kampeerterrein.

De heffing van toeristenbelasting als bedoeld in artikel 2, sub a. heeft betrekking op het houden van verblijf gedurende de eerste dag, of gedeelte van de eerste dag.

De heffing van toeristenbelasting als bedoeld in artikel 2 sub b. heeft betrekking op elke volgende dag of gedeelte van een volgende dag.

De toeristenbelasting is aangemerkt als directe belasting. Deze aanwijzing is noodzakelijk om toepassing van de artikelen 31 e.v. van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) betreffende de richtige heffing, mogelijk te maken.

Artikel 3 Belastingplicht

Eerste lid

Indien een niet ingezetene Ameland per vliegtuig bereikt wordt de toeristenbelasting geheven van degene die gelegenheid biedt tot het houden van verblijf op de dag van aankomst. Afhankelijk van de situatie en gemaakte afspraken omtrent facturering havengeld is dit de vliegtuigmaatschappij die het vliegtuig beschikbaar stelt aan degene die verblijf houdt, de piloot als gebruiker van het toestel, of degene die als eigenaar met zijn eigen vliegtuig op Ameland landt en verblijf houdt.

Tweede lid

Indien de oversteek van Holwerd naar Nes wordt gemaakt met rederij Wagenborg, wordt de belasting geheven van de reder Wagenborg. De directeur van Wagenborg (de reder), alsmede door hem/haar aan te wijzen medewerkers, zijn uit doelmatigheidsoverwegingen door de gemeente als belastingplichtige in de zin van artikel 224 lid 2 Gemeentewet aangemerkt. De reder ontvangt één aanslag toeristenbelasting, die gebaseerd is op het door de reder aan te leveren aantal vervoerde toeristen. De reder is vervolgens bevoegd om de belasting middels het bootkaartje op de individuele toerist te verhalen.

Indien de oversteek van Holwerd naar Nes wordt gemaakt met andere vervoerders, als watertaxi’s, rondvaartbedrijven en dergelijke, wordt de belasting geheven van het vervoersbedrijf, in het algemeen zijnde de eigenaar van het betreffende vaartuig.

Indien een niet ingezetene Ameland bereikt via de passantenhaven “’t Leije Gat”, wordt de toeristenbelasting geheven van de havenmeester van “’t Leije Gat”. De havenmeester, alsmede door hem/haar aan te wijzen medewerkers, zijn uit doelmatigheidsoverwegingen door de gemeente als belastingplichtige in de zin van artikel 224 lid 2 Gemeentewet aangemerkt. De havenmeester ontvangt één aanslag toeristenbelasting, die gebaseerd is op het door de havenmeester aan te leveren aantal passanten. De havenmeester is vervolgens bevoegd om de belasting middels een toeslag op het liggeld van de individuele passant/toerist te verhalen.

Derde lid

De belasting wordt geheven van ieder die gelegenheid tot overnachting biedt. In het vervolg van de verordening wordt deze persoon steeds aangeduid als ‘de belastingplichtige’.

De belastingplichtige kan zowel een natuurlijk persoon als een lichaam zijn. Onder de laatstgenoemde categorie valt ook de gemeente zelf voor de eventueel door haar geëxploiteerde ondernemingen. Degene die tegen vergoeding gelegenheid tot overnachten biedt, doch die, omdat zijn eigen bedrijf geheel volgeboekt is, zijn gasten elders onderbrengt en hiervoor een vergoeding ontvangt, wordt eveneens als belastingplichtige aangemerkt. Uit de tekst blijkt dat iemand die meerdere verblijfsaccommodaties beheert, voor het totaal aantal overnachtingen belastingplichtig is.

Onder ‘hem ter beschikking staande ruimten of terreinen’ vallen ook ruimten of terreinen bij derden waarover hij op afroep beschikking kan krijgen. Ook deze staan hem ter beschikking.

Vierde lid

Ingevolge artikel 224, tweede lid, van de Gemeentewet mag de belastingplichtige de belasting als zodanig doorberekenen aan zijn gasten en wel als een extra bedrag dat boven de normale verblijfskosten in rekening wordt gebracht. Zie in dit verband ook HR 8 oktober 1993, nr. 15 101, Belastingblad 1994, blz. 5 (Marken).

Vijfde lid

Het vijfde lid bepaalt dat degene die verblijf houdt zelf belastingplichtig is, indien er geen belastingplichtige is aan te wijzen als bedoeld in artikel 3, derde lid.

Artikel 4 Maatstaf van heffing

Gezien de aard van de toeristenbelasting als verblijfsbelasting is als maatstaf van heffing gekozen voor de duur van het verblijf en het aantal personen dat verblijf houdt (zie ook HR 21 juli 1987, nr. 24.516, BNB 1987/272, Belastingblad 1987, blz. 629).

Artikel 5 Vrijstellingen

Tweede lid

De in het tweede lid opgenomen vrijstelling dient om cumulatie van forensenbelasting en toeristenbelasting te voorkomen. Deze vrijstelling voorkomt dat degene die voor een gemeubileerde woning forensenbelasting is verschuldigd, tevens toeristenbelasting dient af te dragen ter zake van het door derden overnachten tegen vergoeding in deze woning.

Derde lid

Met het derde lid wordt gedoeld op personen die niet in de basisregistratie personen van de gemeente Ameland staan ingeschreven, maar voor hun werk op Ameland regelmatig (vaak enkele malen per week) en gedurende een lange periode, omdat er sprake is van een vast dienstverband, de overtocht naar Ameland moeten maken. De aanvraag voor de hierbij noodzakelijke Wagenborgpas vindt plaats door het bedrijf of de instelling waar de persoon werkzaam is; de uitgifte en controle op het gebruik van deze passen vindt plaats door Wagenborg Passagiersdiensten (WPD).

Artikel 6 Forfaitaire berekeningswijze van de maatstaf van heffing

Soms is het moeilijk en arbeidsintensief het aantal overnachtingen in een jaar exact vast te stellen. Dit geldt voor bijvoorbeeld caravans op seizoensplaatsen of toeristische plaatsen waarvan door een wisselend aantal personen regelmatig gebruik wordt gemaakt. Ter voorkoming van de noodzaak om een zeer uitgebreide en tijdrovende administratie te voeren is in dit artikel een forfaitaire regeling opgenomen.

Artikel 7 Opteren voor een niet- forfaitaire heffingsgrondslag

In dit artikel wordt de belastingplichtige de mogelijkheid geboden om bij het doen van de aangifte te opteren voor toepassing van de hoofdregel in plaats van de forfaitaire regeling, indien blijkt dat het werkelijke aantal overnachtingen lager is dan het forfaitair berekende aantal.

Uit het woord ‘blijkt’ kan worden afgeleid dat hier een zware vorm van bewijs kan worden verlangd, dit te meer omdat de gemeente achteraf niet meer kan nagaan hoeveel personen werkelijk verblijf hebben gehouden anders dan op grond van de gevoerde administratie. Daarom wordt in artikel 7 duidelijk aangegeven dat moet blijken dat het aantal overnachtingen in werkelijkheid lager is dan het forfaitair berekende aantal overnachtingen. De belastingplichtige kan daarvoor gebruik maken van een nachtverblijfregister of een soortgelijke nachtregistratie.

Overnachtingen in mobiele kampeeronderkomens op een toeristische plaats, niet zijnde tot stand gekomen op basis van een arrangement, worden op basis van werkelijke aantallen overnachtingen afgerekend.

Het verblijf in verhuureenheden wordt afgerekend op basis van het werkelijke aantal overnachtingen.

Artikel 10 Wijze van heffing

Toeristenbelasting wordt geheven bij wege van aanslag.

Een uitzondering hierop geldt voor de krachtens artikel 3 lid 1 verschuldigd geworden belasting indien niet ingezetenen Ameland bereiken per vliegtuig. Deze belasting wordt geheven bij wege van een gedagtekende schriftelijke kennisgeving, waaronder mede wordt begrepen een bon, nota of andere schriftuur.

Artikel 13 Aanmeldingsplicht

Ten einde tot een juiste registratie van de belastingplichtigen te komen - zulks mede ten dienste van de uitreiking van aangiftebiljetten en nachtverblijfregisters - is in de verordening een bepaling opgenomen waarbij iedereen die belastingplichtig is of wordt, verplicht wordt hiervan aan de door het college van burgemeester en wethouders aangewezen gemeenteambtenaren, bedoeld in artikel 231, tweede lid, onderdelen b en d, van de Gemeentewet melding te doen. Hij moet dit doen voordat hij voor de eerste maal gelegenheid tot overnachten biedt. Ook degenen die onder de oude verordening reeds belastingplichtig waren op het moment van inwerkingtreding van deze toeristenbelastingverordening, zijn gehouden zich aan te melden. Dit vloeit voort uit de bewoordingen ‘voor de eerste maal na het in werking treden van deze verordening’.

Artikel 14 Registratieplicht

Om tot een juiste registratie van het aantal te belasten overnachtingen te komen wordt belastingplichtigen de registratieplicht opgelegd. Elke verblijfbieder is gehouden een registratie te voeren waaruit blijkt aan welke personen gedurende welke perioden gelegenheid is geboden tot het houden van nachtverblijf, oftewel de naam, het aantal personen van vier jaar en ouder, de datum van aankomst, de datum van vertrek en het aantal overnachtingen. De registratie kan zijn een geautomatiseerde registratie, maar ook een handmatig bijgehouden format. Aan de hand van de registratie dient de over een kalenderjaar verschuldigde toeristenbelasting te kunnen worden bepaald.

Als een belastingplichtige geen mogelijkheid heeft om een eigen registratie te voeren, kan gebruik worden gemaakt van een gemeentelijk nachtverblijfregister. De gemeente Ameland verstrekt hiertoe op verzoek een papieren of digitale versie van een nachtverblijfregister.

Daar waar gebruik gemaakt wordt van een forfaitaire regeling vervalt de plicht tot het bijhouden van een nachtregistratie.