Beleidsregels terug- en invordering Participatiewet, IOAW en IOAZ 2024 Oss

1. De wetgever heeft bepaald dat de gemeente een uitkering kan terugvorderen, als aan de wettelijke voorwaarden is voldaan. De gemeente vult die bevoegdheid op de volgende manier in: de gemeente vordert een uitkering terug in de gevallen die de wetgever noemt.

2. De gemeente maakt gebruik van andere bevoegdheden die nodig kunnen zijn om een uitkering terug- of in te vorderen. De gemeente:

• a.

  trekt een uitkering in of herziet een uitkering, als dat nodig is om die uitkering terug te vorderen;

• b.

  verrekent de vordering met een uitkering van de gemeente of met een andere vordering die de inwoner op de gemeente heeft;

• c.

  bruteert de vordering als het gaat om een uitkering;

• d.

  gebruikt voor beslaglegging op inkomen een dwangbevel en verstuurt dit per post, waar dat mogelijk is;

• e.

  berekent geen wettelijke rente over de vordering, als de inwoner niet op tijd betaalt;

• f.

  brengt de kosten van het versturen van een aanmaning en het leggen van beslag in rekening bij de inwoner; en

• g.

  verhaalt de vordering op bezittingen van de inwoner waarop pand- en hypotheekrechten ten gunste van de gemeente zijn gevestigd.

3. De gemeente is verplicht de uitkering terug te vorderen, als deze uitkering tot een te hoog bedrag of ten onrechte is verstrekt, doordat de inwoner verkeerde informatie heeft gegeven. De gemeente beperkt de terugvordering dan tot het bedrag, dat de inwoner teveel aan uitkering zou hebben gekregen als hij op tijd de juiste informatie had gegeven. Gaat het om terugvordering omdat de inwoner verkeerde informatie heeft gegeven over zijn vermogen, dan beperkt de gemeente de terugvordering tot het bedrag waarmee de vermogensgrens uit de Participatiewet is overschreden.

1. Voordat de gemeente een terugvorderingsbesluit neemt, onderzoekt de gemeente of er aanleiding is om geheel of gedeeltelijk af te zien van terugvordering. De gemeente geeft de inwoner de mogelijkheid om informatie te geven die daarvoor van belang kan zijn.

2. Bij het nemen van een terugvorderingsbesluit betrekt de gemeente in ieder geval niet alleen de financiële situatie van de inwoner. Ook weegt de gemeente mee wat in andere leefgebieden van de inwoner van invloed kan zijn bij het nemen van het terugvorderingsbesluit.

1. Als de gemeente uit een signaal van de inwoner kan afleiden dat de uitkering verlaagd of beëindigd moet worden, dan vordert de gemeente de uitkering die vanaf 6 maanden na het signaal wordt verstrekt, niet terug.

2. Onder een signaal wordt verstaan: informatie van de inwoner, waaruit de gemeente kan afleiden dat een fout is gemaakt bij het verstrekken van een uitkering en in actie moet komen door de uitkering te wijzigen of te beëindigen.

3. Het gestelde in lid 1 is niet van toepassing op het verstrekken van verkeerde informatie.

1. De gemeente ziet af van terugvordering, als de vordering lager is dan € 100.

2. De gemeente ziet af van verdere invordering, als de resterende vordering lager is dan € 100 en de inwoner na herhaald verzoek niet aan zijn betalingsverplichting voldoet.

3. Dit artikel is van gelijke toepassing voor kleine vorderingen als gevolg van verkeerd informeren.

1. De gemeente ziet af van verdere terugvordering van een uitkering, als de inwoner in een onafgebroken periode van:

• a.

  36 maanden zijn betalingsverplichtingen is nagekomen en ten minste 50% van de oorspronkelijke vordering heeft afgelost; of

• b.

  36 maanden zijn betalingsverplichtingen niet helemaal is nagekomen, maar de betalingsachterstand heeft ingelopen, de incassokosten heeft voldaan en ten minste 50% van de oorspronkelijke vordering heeft betaald; of

• c.

  36 maanden niets heeft afgelost en dat volgens de gemeente ook niet meer zal gaan doen.

2. In afwijking van het eerste lid sub a en b geldt voor bijstandsleningen niet de voorwaarde dat minimaal 50% is afgelost.

3. De gemeente past het eerste lid niet toe, als het gaat om een bijstandslening lening die gedekt is door pand of hypotheek, tenzij de vordering van de gemeente niet volledig op de betreffende goederen verhaald kan worden.

4. De termijn uit de onderdelen a, b en c van het eerste lid, wordt 120 maanden, als de vordering is ontstaan doordat de inwoner verkeerde informatie heeft gegeven. Het percentage uit onderdeel b van het eerste lid, is in dat geval 50%.

1. De gemeente werkt mee aan een schuldregeling en ziet af van (verdere) terugvordering, als:

• a.

  de gemeente verwacht, dat de inwoner zijn schulden niet kan aflossen; en

• b.

  de medewerking van de gemeente nodig is voor een schuldregeling; en

• c.

  de vordering van de gemeente volgens dezelfde verdeelsleutel wordt betaald als andere vorderingen van gelijke rang.

2. De gemeente werkt niet mee aan een schuldregeling, als:

• a.

  de vordering volledig wordt gedekt door pand of hypotheek; of als

• b.

  de vordering naar verwachting betaald kan worden met geld of bezittingen waarop de inwoner recht heeft, maar waarover hij nog niet kan beschikken, zoals een aandeel uit een erfenis of een uitkering uit een levensverzekering; of als

• c.

  de vordering het gevolg is van verkeerde informatie die opzettelijk door de inwoner is gegeven of waaraan de inwoner opzet of grove schuld heeft.

3. De gemeente kan het besluit om medewerking te verlenen aan een schuldregeling intrekken, als:

• a.

  niet binnen twaalf maanden nadat dat besluit is genomen, een schuldregeling tot stand is gekomen die voldoet aan de eisen bedoeld in het eerste lid;

• b.

  de inwoner de verplichtingen aan de schuldregeling weigert na te komen, en de gemeente daar al eerder op gewezen heeft; of als

• c.

  de inwoner verkeerde informatie heeft gegeven en de gemeente niet meegewerkt zou hebben, als de inwoner op tijd de juiste informatie had gegeven.

1. De gemeente informeert de inwoner per brief over het besluit om een uitkering terug te vorderen. Dat is het terugvorderingsbesluit. In die brief staat ook op welke manier de inwoner de vordering moet betalen. Dat onderdeel heet het incassobesluit.

2. In het incassobesluit staat in ieder geval:

• a.

  hoe hoog de vordering is;

• b.

  de verplichting om de vordering binnen zes weken in een keer te betalen;

• c.

  wanneer de betalingsverplichting ingaat;

• d.

  dat de inwoner binnen zes weken een betalingsvoorstel kan doen;

• e.

  dat de vordering meteen wordt verrekend met een uitkering of vordering van de inwoner op de gemeente, als dat mogelijk is;

• f.

  wat de gemeente doet, als de inwoner de betalingsverplichting niet nakomt;

• g.

  hoe de gemeente vorderingen incasseert; en

• h.

  dat de betalingsverplichtingen van de inwoner niet aangepast worden, als de inwoner nieuwe schulden maakt.

3. In afwijking van het gestelde in het vorige lid onder b. en d. kan in het incassobesluit al meteen een betalingsafspraak zijn opgenomen.

1. In het geval de belanghebbende om uitstel van betaling verzoekt dan wordt deze bij een aannemelijke verklaring van de inwoner zonder onderzoek toegekend indien:

• a.

  aan de belanghebbende in de periode van 2 jaar voor het verzoek niet eerder een uitstel van betaling is toegekend en

• b.

  het uitstel van betaling niet langer duurt dan 3 maanden.

2. In alle andere gevallen zal op basis van berekende draagkracht een individuele afweging worden gemaakt.

3. Dit artikel is van gelijke toepassing op bijstandsleningen.

1. De gemeente stelt de maandelijkse betalingsverplichting van de inwoner vast op 5% van de toepasselijke bijstandsnorm, als de inwoner een uitkering van de gemeente heeft. De vordering op de inwoner wordt verrekend met die uitkering.

2. De gemeente stemt in met een betalingsvoorstel voor een lagere maandelijkse aflossing, als uit nader onderzoek blijkt dat daartoe noodzaak bestaat en de voorgestelde aflossing tenminste € 25 per maand is.

3. Als een andere schuldeiser beslag legt op de uitkering, verhoogt de gemeente de maandelijkse betalingsverplichting tot 5% van de toepasselijke bijstandsnorm.

4. De hoogte van de betalingsverplichting blijft bij beëindiging van de uitkering gedurende 6 maanden na de einddatum ongewijzigd. Na deze 6 maanden volgt een beoordeling van een eventueel te wijzigen draagkracht.

5. De leden 1, 2 en 4 zijn van gelijke toepassing op bijstandsleningen.

1. De hoogte van de betalingsverplichting blijft bij beëindiging van de uitkering gedurende zes maanden na de einddatum ongewijzigd.

2. De gemeente stelt de maandelijkse betalingsverplichting van de inwoner vast op 5% van de bijstandsnorm, plus 50% van het inkomen boven 120% van die bijstandsnorm.

3. De betalingsverplichting is nooit hoger dan het bedrag waarop volgens de bepalingen uit het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering beslag gelegd kan worden.

4. De gemeente stemt in met een betalingsvoorstel voor een lagere maandelijkse betaling, voor zover daarmee de vordering binnen een periode van 12 maanden in zijn geheel zal kunnen worden afgelost en de voorgestelde betaling tenminste € 25 per maand is.

5. De hoogte van de betalingsverplichting blijft bij beëindiging van de uitkering gedurende 6 maanden na de einddatum ongewijzigd. Na deze 6 maanden volgt een beoordeling van een eventueel te wijzigen draagkracht.

6. De voorgaande leden zijn van gelijke toepassing op bijstandsleningen.

1. Als de gemeente meerdere vorderingen op de inwoner heeft, en de inwoner heeft niet aangegeven voor welke vordering een bepaalde betaling is bedoeld, dan wordt die betaling naar de volgende rangorde toegerekend aan:

• a.

  een boete vanwege verkeerde informatie van de inwoner;

• b.

  een teruggevorderde uitkering vanwege verkeerde informatie van de inwoner;

• c.

  teruggevorderde bijstand als lening;

• d.

  andere vorderingen.

2. Heeft de gemeente meerdere vorderingen van gelijke rangorde op de inwoner, dan wordt betaling toegerekend aan de oudste vordering uit die groep.

1. De gemeente onderzoekt in ieder geval telkens periodiek de financiële ruimte van de inwoner.

2. Als de gemeente aanwijzingen gekregen heeft dat de financiële ruimte van de inwoner is gewijzigd, onderzoekt de gemeente of de betalingsverplichting moet worden aangepast.

3. Indien er een gevolg is voor de draagkracht informeert de gemeente de inwoner over de uitkomst van het onderzoek naar de financiële ruimte.

4. Een wijziging in de betalingsverplichting gaat in op de eerste dag van de maand die volgt op het wijzigingsbesluit.

1. De inwoner kan de gemeente per post of per e-mail vragen om de betalingsverplichting te wijzigen. De inwoner voegt zo nodig documenten en andere stukken bij, waaruit blijkt dat de financiële ruimte is gewijzigd of dat de betalingsverplichting om andere redenen moet worden aangepast.

2. De gemeente neemt binnen 8 weken een besluit over het verzoek van de inwoner.

3. Het verzoek om de betalingsverplichting te wijzigen schort de lopende verplichting niet op, tenzij dit onaanvaardbare gevolgen heeft voor de inwoner.

4. Dit artikel is van gelijke toepassing op bijstandsleningen.