Verordening kwijtschelding gemeentelijke belastingen gemeente Heemskerk 2023

Ondertekening

Toelichting

1. Algemeen

Vindplaatsen wet- en regelgeving

Bij de kwijtschelding van gemeentelijke belastingen zijn de volgende wettelijke bepalingen en regelingen van toepassing:

• -

  artikel 26 van de Invorderingswet 1990;

• -

  hoofdstuk I en II van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990;

• -

  artikel 255 van de Gemeentewet;

• -

  Regeling kwijtschelding belastingen medeoverheden.

Mogelijkheden gemeentelijk kwijtscheldingsbeleid

Artikel 255 van de Gemeentewet regelt de mogelijkheid voor gemeenten om kwijtschelding van belastingen te verlenen. Het verlenen van kwijtschelding is geen verplichting maar een bevoegdheid. De Invorderingswet 1990 zegt namelijk dat gehele of gedeeltelijke kwijtschelding kan worden verleend aan een belastingplichtige die zijn belastingaanslag of een deel daarvan niet anders dan met buitengewoon bezwaar kan betalen. Hoofdregel bij het verlenen van kwijtschelding is dat gemeenten de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 (hierna: Uitvoeringsregeling) volgen. Als de gemeente met betrekking tot een belasting niets regelt, geldt deze ministeriële regeling automatisch ook voor deze gemeentelijke belasting. De Uitvoeringsregeling stelt onder andere regels over de vaststelling van het vermogen, de uitgaven en het netto-besteedbare inkomen van de belastingschuldige, de wijze waarop kwijtschelding wordt verleend en de omstandigheden die aan het verlenen van kwijtschelding in de weg kunnen staan. Bij de berekeningsgrondslag is de rijksregeling uniform voorgeschreven. Afwijkingen waarbij vermogensbestanddelen, inkomsten of uitgaven niet of maar beperkt worden meegenomen in de vermogens- of inkomenstoets, zijn niet toegestaan.

Wanneer wordt geen kwijtschelding verleend

Een belastingschuldige komt voor kwijtschelding in aanmerking als hij geen vermogen en geen betalingscapaciteit heeft. Los van de vraag of belastingschuldige al dan niet over voldoende vermogen of betalingscapaciteit beschikt, kunnen zich omstandigheden voordoen waardoor geen kwijtschelding wordt verleend. Een inhoudelijke beoordeling van het kwijtscheldingsverzoek blijft dan achterwege. De uitzonderingssituaties moeten bij elke aanvraag om kwijtschelding in de beoordeling worden betrokken. Deze bijzondere omstandigheden waardoor geen kwijtschelding wordt verleend, zijn opgesomd in artikel 8 van de Uitvoeringsregeling.

2. Artikelsgewijs

Artikel 1. Omvang kwijtschelding

Het aantal belastingen waarvoor in gemeente Heemskerk kwijtschelding kan worden verleend is beperkt: de jaarlijkse afvalstoffenheffing voor gebruikers van een woning en de rioolheffing voor iedereen die direct of indirect afvalwater via de riolering af laat voeren. Daarmee is de kwijtschelding voor de afvalstoffenheffing onafhankelijk van het inzamelmiddel dat inwoners gebruiken. Er is gekozen om te volstaan met het vermelden voor welke belastingen wel kwijtschelding mogelijk is en de overige belastingen uit te sluiten.

Artikel 2. Berekeningswijze kosten van bestaan

Eerste lid: De Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 stelt de kosten van bestaan op 90% van de bijstandsnorm. Op grond van artikel 255, vierde lid, van de Gemeentewet hebben gemeenten de mogelijkheid om een hoger percentage vast te stellen met een maximum van 100%. Gemeente Heemskerk heeft besloten om de kosten van bestaan percentage op 100% te stellen voor de kosten van bestaan. Dit percentage geldt voor alle belastingschuldigen.

Tweede lid: Voor personen van 65 jaar en ouder worden de kwijtscheldingsnormen verhoogd tot 100% van de toepasselijke netto-AOW-bedragen. Door deze maatregel wordt voorkomen dat AOW’ers minder aanspraak kunnen maken op kwijtschelding van gemeentelijke belastingen.

Artikel 3. Netto kosten kinderopvang

Eigen bijdrage kinderopvang: Gemeenten mogen bij het verlenen van kwijtschelding rekening houden met de kosten van kinderopvang. Op grond van artikel 28, derde lid, van de Uitvoeringsregeling heeft de gemeente Heemskerk besloten om rekening te houden met de netto-kosten kinderopvang voor het bepalen van het netto-besteedbare inkomen voor de kwijtschelding. De netto-kosten worden dan aangemerkt als uitgaven als bedoeld in artikel 15 van de Uitvoeringsregeling.

Netto-kosten: Het gaat om de kosten die huishoudens voor kinderopvang moeten maken, na aftrek van ontvangen kinderopvangtoeslag. Als het huishouden een tegemoetkoming in de te betalen kosten van kinderopvang van de gemeente dan wel van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) ontvangt, gaat het om de kosten van kinderopvang na aftrek van deze tegemoetkomingen.

Voor de berekening van de kosten van kinderopvang mag maximaal worden gerekend met de maximum uurprijs zoals vermeld in artikel 4, eerste lid, van het Besluit kinderopvangtoeslag en tegemoetkomingen in kosten kinderopvang. De maximale uurprijzen worden jaarlijks geïndexeerd.

Artikel 4. Extra toegestane financiële middelen

In dit artikel is geregeld welk bedrag aan financiële middelen bij het verlenen van kwijtschelding wordt verhoogd en niet wordt meegeteld bij de berekening van het vermogen (artikel 12, tweede lid, onderdeel d, Uitvoeringsregeling). Bij de verhoging wordt onderscheid gemaakt naar de leefsituatie van de belastingschuldige:

• a.

  Voor een belastingschuldige en zijn echtgenoot bedraagt de maximale verhoging als bedoeld in artikel 4, onder a van de Regeling kwijtschelding belastingen medeoverheden;

• b.

  Voor een belastingschuldige alleenstaande bedraagt de verhoging 75% van de verhoging die voor echtgenoten is gekozen. Reden hiervoor is dat de vermogensnorm die op dit moment bij de geautomatiseerde kwijtschelding wordt gehanteerd ongeveer 75% bedraagt van de vermogensnorm voor echtgenoten, bedoeld in artikel 12, tweede lid, onderdeel d, van de Uitvoeringsregeling, voor alleenstaanden. Het ligt daarom in de rede om ook de verhoging van de vermogensnorm voor alleenstaanden op 75% te stellen van de verhoging die voor echtgenoten is gekozen.

• c.

  Voor een belastingschuldige alleenstaande ouder bedraagt de verhoging 90% van de gekozen verhoging voor echtgenoten. Reden hiervoor is dat de vermogensnorm die op dit moment voor de geautomatiseerde kwijtschelding wordt gehanteerd ongeveer 90% bedraagt van de vermogensnorm die geldt voor echtgenoten voor een alleenstaande ouder. Het ligt daarom in de rede om ook de verhoging van de vermogensnorm voor een alleenstaande ouder op 90% te stellen van de verhoging die voor echtgenoten is gekozen.

Artikel 5. en 6.

Deze artikelen behoeven geen nadere toelichting.