Verordening van de raad van de gemeente Edam-Volendam houdende regels voor het overbrengen en in bewaring stellen van op de weg staande voertuigen (Wegsleepverordening Edam-Volendam)

Ondertekening

Toelichting

Toelichting op Wegsleepverordening Edam-Volendam

Algemeen

De bevoegdheid tot het wegslepen van voertuigen is voorbehouden aan het college van burgemeester en wethouders. Het wegslepen van een voertuig moet worden gezien als een bijzondere vorm van bestuursdwang. In de Algemene Wet Bestuursrecht (Awb) zijn algemene regels gesteld over de toepassing van bestuursdwang. Deze regels zijn voor een groot deel ook van toepassing op het wegslepen van voertuigen. Tegen besluiten tot het wegslepen van voertuigen staat op grond van de Awb bezwaar en vervolgens beroep open.

Wanneer een voertuig fout geparkeerd staat en tevens wegsleepwaardig is, zijn er in principe twee naast elkaar bestaande manieren om hiertegen op te treden. De eerste manier is via het opmaken van een proces-verbaal door politie en justitie op grond van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wet-Mulder).

De tweede manier is door het uitoefenen van bestuursdwang (lees: het laten wegslepen en bewaren van dat voertuig) door het college van burgemeester en wethouders). Vanzelfsprekend is het wel noodzakelijk om de geconstateerde parkeerovertreding zo goed mogelijk vast te leggen wanneer alleen gebruik wordt gemaakt van de bestuursdwangbevoegdheid. Voor eventuele latere bezwaar- en beroepsprocedures op grond van de Awb is het verstandig de geconstateerde parkeerovertreding zo goed mogelijk vast te leggen in een schriftelijk document en bij voorkeur vergezeld te laten gaan van een foto die de feitelijke situatie weergeeft.

In de Wegenverkeerswet 1994 is het kader aangegeven waarbinnen het college van burgemeester en wethouders gebruik kan maken van zijn bevoegdheid tot het wegslepen van voertuigen. De bevoegdheid tot het wegslepen van voertuigen is in Artikel 170 van de wet neergelegd. Artikel 173, tweede lid van de wet bepaalt dat het college pas van deze bevoegdheid gebruikmaken wanneer de gemeenteraad in een verordening nadere regels heeft gesteld over de toepassing van deze bevoegdheid. In de verordening dienen in elk geval regels te worden gesteld over de aanwijzing van de plaats(en) waar de weggesleepte voertuigen worden bewaard; de berekening van de kosten die verbonden zijn aan de uitvoering van het wegslepen en bewaren van voertuigen; en de aanwijzing van wegen en weggedeelten waar op grond van artikel 170, eerste lid, onder c WVW 1994 voertuigen mogen worden weggesleept.

Bevoegdheid gemeenteraad

Artikel 173, tweede lid van de Wegenverkeerswet 1994 bepaalt dat de nadere regels bij gemeentelijke verordening moeten worden gesteld. Op grond van Artikel 147 van de gemeentewet is de gemeenteraad bevoegd tot het vaststellen van verordeningen, en kunnen de hiervoor genoemde onderwerpen niet worden gedelegeerd aan het college van burgemeester en wethouders. De uitwerking van de nadere regels van de verordening kan wel door het college van burgemeester en wethouders geschieden. Dat kan zij doen bijvoorbeeld door middel van beleidsregel of een samenwerkingsovereenkomst.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1

De omschrijving van de meeste definities behoeft geen nadere toelichting. Veelal wordt verwezen naar definities uit bestaande wetgeving.

Het begrip ‘voertuig’, zoals in artikel 1, onder al RVV 1990 is omschreven, is ruim. Hieronder vallen niet alleen motorvoertuigen, maar ook fietsen en bromfietsen, invalidenvoertuigen, trams en wagens. Het begrip ‘motorrijtuig’ is apart omschreven omdat artikel 5 van de wegsleepverordening alleen betrekking heeft op dit soort voertuigen.

Artikel 2

Hierin wordt verwezen naar het Besluit Wegslepen van voertuigen. Artikel 2 van het Besluit wegslepen van voertuigen omschrijft de wegdelen waarvandaan voertuigen mogen worden weggesleept ten behoeve van het vrijhouden van aangewezen weggedeelten en wegen.

Voor de volledigheid wordt nog eens opgemerkt dat een parkeerovertreding, zoals in deze bepaling bedoeld, op zich niet zonder meer voldoende is om over te gaan tot het wegslepen en in bewaring stellen van een voertuig. Per geval zal dan moeten worden beoordeeld of de specifieke parkeerovertreding het wegslepen en in bewaring stellen van het desbetreffende voertuig ook rechtvaardigt

Artikel 3

Het artikel behoeft geen nadere uitleg. In onvoorziene omstandigheden is het wel denkbaar dat de burgemeester op grond van zijn bijzondere bevoegdheden, ter handhaving van de openbare orde, tijdelijk ook andere terreinen aanwijst als plaats van bewaring van voertuigen.

Artikel 4

In artikel 13 tot en met 15 van het Besluit wegslepen van voertuigen is geregeld welke soorten van kosten die verbonden zijn aan het wegslepen en in bewaring stellen van voertuigen, in rekening kunnen worden gebracht. Het gaat hierbij niet alleen om personele en materiële kosten die direct verband houden met het wegslepen en in bewaring stellen van voertuigen, maar ook om kosten die verbonden zijn aan bekendmaking van beschikkingen, verkoop, eigendomsoverdracht om niet of vernietiging van voertuigen, inclusief de taxatie van deze voertuigen, renteverlies, WA-verzekering en dergelijke. Bij de berekening van de prijzen, hanteert het autobergingsbedrijf de indexering conform CBS prijsindex, welke van overheidswege beschikbaar wordt gesteld.

In dit artikel wordt het begrip ‘etmaal’ gebruikt. Het etmaal, zoals hier bedoeld, begint op het moment van in bewaring nemen van een voertuig en eindigt 24 uur later.

Artikel 5

Naast de in Artikel 170, eerste lid van de wet bedoelde gevallen, zijn in deze wet nog twee gevallen genoemd, waarin het noodzakelijk kan zijn om een voertuig te laten wegslepen en in bewaring te laten stellen.

Achtereenvolgens wordt hier gedoeld op:

• -

  het niet afgeven van het rijbewijs, wanneer dit is ingevorderd, omdat iemand zijn/haar motorrijtuig heeft bestuurd terwijl hij/zij onder invloed was van drogerende stoffen of alcohol e.d., of waarvan vanwege een verkeersovertreding het rijbewijs is ingevorderd (zie artikel 130 en 164 WVW 1994);

• -

  de situatie dat de politie verbaal opmaakt, omdat (artikel 174 WVW 1994):

  • a.

    een motorrijtuig niet beschikt over een behoorlijk zichtbare kentekenplaat terwijl de eigenaar of houder van dat motorrijtuig niet direct te achterhalen is. Hierbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan voertuigwrakken die geen kenteken meer hebben of aan situaties dat er sprake kan zijn van het ‘knoeien’ met kentekens in geval van autodiefstal.

  • b.

    een verkeersovertreding is begaan die administratiefrechtelijk wordt afgedaan terwijl de eigenaar of houder van dat motorrijtuig niet direct te achterhalen is.

Wanneer in dit soort gevallen een voertuig moet worden weggesleept en in bewaring genomen, is er geen sprake van uitoefening van bestuursdwang. Artikel 170, eerste lid WVW 1994, waarin de bestuursdwangbevoegdheid is geregeld, is dan ook niet van toepassing verklaard in de genoemde gevallen. In feite gaat het om een vorm van inbeslagname van goederen die ook in het strafrecht voorkomt. Wel heeft de wetgever diverse bepalingen uit het hoofdstuk van de Algemene wet bestuursrecht rond bestuursdwang en de Wegenverkeerswet (Art. 170, tweede lid e.v.) van overeenkomstige toepassing verklaard.

Zodoende zijn in de wegsleepverordening de artikelen 3 en 4, over de bewaarplaats(en) van voertuigen en openingstijden respectievelijk de kosten van overbrengen en bewaren van voertuigen voor deze gevallen van overeenkomstige toepassing verklaard.