Openstellingsbesluit subsidie beheer ruiter- en menpaden Zuid-Holland 2023

Ondertekening

Bijlage 1 behorende bij het Openstellingsbesluit beheer subsidie ruiter- en menpaden Zuid-Holland 2023

Kaart Ruiter- en menpaden Zuid-Holland

Deelkaart 1: Ruiter- en menpaden ten noorden van Den Haag

Deelkaart 2: Ruiter- en menpaden Regio Den Haag en Rotterdam

Deelkaart 3: Ruiter- en menpaden westelijk deel Zuid-Hollandse eilanden

Deelkaart 4 Ruiter- en menpaden oostelijk deel Zuid-Hollandse eilanden

Bijlage 2 behorende bij het Openstellingsbesluit subsidie beheer ruiter- en menpaden Zuid-Holland 2023

Kwaliteitsrichtlijnen ruiter- en menpaden

Voor het ruiter- en menpadenplan 2019 van de provincie Zuid Holland zijn de volgende richtlijnen van toepassing voor de kwaliteit van de paden. Deze richtlijnen worden gehanteerd ten behoeve van het aanvragen van subsidie.

Deze richtlijnen vormen geen harde eis bij de subsidieverlening; beargumenteerd afwijken van deze richtlijn is mogelijk, bijv. een te smal pad aanleggen, omdat de berm te smal is en er geen alternatieve route mogelijk is. Ook alle overige richtlijnen mogen op die manier worden gezien. De richtlijn is niet van toepassing op bestaande ruiter/menpaden, waar geen subsidie voor wordt aangevraagd.

Alle subsidieaanvragen dienen uiteraard in overleg met/door de terreineigenaren en/of beheerders te zijn geaccordeerd en op gebiedsniveau te worden afgestemd om uiteindelijk samenhangende netwerken te kunnen realiseren. Daarbij wordt uiteraard rekening gehouden met vigerende regelgeving, zoals Natura 2000 beheerplannen.

Het op een consequente, uniforme en overzichtelijke manier inrichten van knooppunten en afslagen binnen een routenetwerk is voor de doelgroep ruiters en menners van groot belang om veilig en met plezier te kunnen recreëren. De kwaliteitsrichtlijnen zijn daarom onderverdeeld in de richtlijnen voor veiligheid, begaanbaarheid, landschappelijke aantrekkelijkheid/beleving, bereikbaarheid, toegankelijkheid en samenhang.

Veiligheid

Rijden in stedelijk gebied en op verharde wegen met veel verkeer heeft niet de voorkeur voor ruiters. Uiteraard zullen daarin soms compromissen moeten worden gesloten om de noodzakelijke verbindingen te kunnen maken om een compleet netwerk te realiseren. De volgende richtlijnen zijn van toepassing voor ruiter- en menpaden:

• •

  ruiter- en menpaden zoveel mogelijk scheiden van andere weggebruikers (zonering), met name van gemotoriseerd verkeer, maar liefst ook fietsers;

• •

  waarschuwingsborden bij kruisingen met gemotoriseerd verkeer;

• •

  minimale afmeting ruiterpad: 1 mtr. breed met aan weerszijden 0,50 mtr. vrij van obstakels / passeerplek 1,75 mtr. breed / 3 mtr. vrije doorrijhoogte;

• •

  minimale afmeting menpad: 2 mtr. breed met aan weerszijden 0,50 mtr. vrij van obstakels / passeerplek 3,50 mtr. breed / 3,50 mtr. vrije doorrijhoogte.

Het is onwenselijk en zelfs gevaarlijk als een pad wordt aangelegd in de directe nabijheid (binnen 1,5 mtr.) van prikkeldraad.

Begaanbaarheid

De bodemsoort bepaalt de maatregelen die nodig zijn om een pad aan te kunnen leggen en te onderhouden, waarbij voldoende draagkracht en ontwatering gerealiseerd kan worden. Ter plekke is vaak nader onderzoek gewenst. Gestreefd moet worden naar een licht verende bodem, waarbij de hoeven niet verder wegzakken dan maximaal 5 cm. Dit is uiteraard niet altijd realiseerbaar bijv. in het duingebied of op klei na hevige regen*.

Bij gebruik van de berm: let op voldoende breedte, voldoende draagkracht, geen obstakels en een ruimte tussen ruiter- menpad en weg/sloot van minimaal 1 mtr., welke eventueel kan worden afgezet met natuurlijke materialen als houtwal of heg/struiken. (zie ook de specificaties bij Veiligheid).

*In de communicatie over de route kan informatie daarover worden opgenomen.

Landschappelijke aantrekkelijkheid/beleving

Bij het ontwerpen en inrichten van een routenetwerk zijn ruiters en menners, net als andere recreanten, gericht op het verblijven in een rustige en groene omgeving. Variatie in bodemsoort en/of het bieden van uitdagingen is wenselijk. Uitdagingen kunnen zijn: een galopbaan (overzichtelijk, breed, recht stuk van minimaal 500 mtr. lang), (TREC)hindernissen, doorwaadbare plaats etc., zolang de veiligheid van ruiters en andere recreanten niet in het geding komt. Ter plekke moet het mogelijk zijn om het pad langs de hindernis te laten lopen, zodat men de keuze heeft om de hindernis wel/niet te nemen.

Bereikbaarheid

Routenetwerken dienen zoveel mogelijk aan te sluiten bij ruitersportverenigingen en hippische accommodaties met een maximale afstand van 3 km. (= ca. 30 minuten stappen) tot de route. Hierdoor kunnen eventuele rust- en overnachtingsplaatsen eenvoudiger worden gerealiseerd. Hou hierbij de verkeersveiligheid in gedachten, dus zo min mogelijk over verharde wegen (is mede afhankelijk van de voorkeur per gemeente).

Parkeerterreinen in de nabijheid van een routenetwerk met voldoende ruimte voor auto met paardentrailer (ca. 4,00 x 10,00-15,00 mtr.) bevordert de bereikbaarheid voor ruiters/menners van buiten het gebied.

Toegankelijkheid

Bij het realiseren van routenetwerken zullen op sommige locaties mogelijk drukke/gevaarlijke oversteken, spoorlijnen, ponten, bruggen en tunnels niet kunnen worden voorkomen. Indien men over een brug moet, dan is een afscherming van minimaal 1,40 mtr. en een niet te steile aan/afrit gewenst met een langere aanloop. Een tunnel dient minimaal 3,50mtr. hoog te zijn en 5,00 mtr. breed, waarvan 2,50 mtr. voor ruiter/menpad. Is de tunnel lager dan 2,75 mtr. of is een brug onvoldoende afgeschermd, dan zijn veilige op/afstapplaatsen noodzakelijk.

Let ook op niet direct zichtbare obstakels, zoals wortels en konijnenholen. Verkeerslichten voor ruiters/menners dienen een knop te hebben op een hoogte van 1,60 mtr.

Om verkeer buiten een gebied en vee en/of wild binnen een gebied te houden en vrije doorgang voor ruiters en menners te realiseren, zijn de beste opties het aanleggen van een draaihek (doorrijbreedte van minimaal 1,70 mtr. voor ruiters en 2,00 mtr. voor menners met voldoende afstand tot het evt. veerooster) of een carterbreaker.

Samenhang

Routes worden aangeduid d.m.v. markeringen met internationaal erkende symbolen. Om routes onderling te verbinden, wordt bovendien gewerkt met een knooppuntensysteem. Ieder knooppunt krijgt een uniek nummer dat op de markering wordt aangegeven. Ook wordt met pijltjes verwezen naar de nabij gelegen knooppunten, zodat men een eigen route kan samenstellen. Ter illustratie zijn hieronder enkele voorbeelden van deze markeringen weergegeven. Zie ook hiervoor Ruiter- en mennetwerken draaiboek van de provincie. Voor het bepalen van de (unieke) knooppuntnummers en het ontwerpen van de markeringen wordt dan ook verzocht om contact op te nemen met de Provincie Zuid-Holland.

Bij gebruik van gedigitaliseerde routenetwerken kan gewerkt worden met GPS, maar ook dan zijn routemarkeringen gewenst.

Het routenetwerk dient zoveel mogelijk vrij te zijn van verwarrende hippische routemarkeringen. Bij veelgebruikte opstappunten is het aan te bevelen de lengte van de route aan te geven en of er eventuele hindernissen in de route aanwezig zijn.

Hou verder bij de inrichting rekening met de snelheid van paarden, zodat ruiters aanwijzingen op tijd zien. Bij voldoende vrij zicht kan gedacht worden aan een gedeeld ruimtegebruik met andere recreanten. Dit dient goed te worden aangegeven in de bebordingen.

Bij de routemarkeringen zijn er de volgende aandachtspunten:

• •

  voldoende duidelijk voor recreanten, ook van buiten het gebied;

• •

  voor het maken van een begroting kan men uitgaan van gemiddeld 2,5 bord/aanduiding per km;

• •

  materiaal, plaats en wijze van bevestigen in overeenstemming met eisen geldig voor het gebied;

• •

  plaatsing aan de rechterzijde binnen een afstand van 5 tot 10 mtr. voor kruising, afslag, splitsing of oversteek;

• •

  plaatsing consequent op een hoogte tussen 60 en 90 cm. boven het maaiveld;

• •

  voorzien van afbeelding van een ruiter en/of menner om aan te duiden voor wie de route is bestemd (zie bijgaand voorbeeld).

Rustplaatsen zijn gewenst, indien de route langer is dan 20 km. Om naar keuze langere/kortere routes aan te bieden zouden ruiter- en menpaden in lussen met elkaar kunnen worden verbonden.

Ten slotte: ruiter- en menpaden en routestructuren dienen uitgewerkt te worden in samenwerking met en met goedkeuring van de terreineigenaren/beheerders om zodoende kwetsbare gebieden te kunnen ontzien; wij zijn immers te gast in hun gebied.

Toelichting behorende bij het Openstellingsbesluit subsidie beheer ruiter- en menpaden Zuid-Holland 2023

Algemeen

In het Ruiter- en menpadenplan 2019 drie ambities opgenomen:

• –

  Aanleg van nieuwe ruiter- en menpaden en ruiterroutes, waardoor een aaneengesloten netwerk van ruiterroutes in Zuid-Holland ontstaat;

• –

  Realiseren knooppuntensysteem;

• –

  Paden op orde houden door regelen beheer.

Deze subsidie heeft betrekking op ambitie 3.

Voor de uitvoering van het Ruiter- en menpadenplan is een kaart gemaakt: kaart ruiter- en menpaden Zuid-Holland. (zie bijlage 1) De kaart is een toetsingskader voor de subsidie om te zorgen dat de subsidie wordt ingezet op de gezamenlijk ambitie. Op de kaart staan de bestaande paden, welke ingebracht zijn door gemeenten, terreinbeheerders en terreineigenaren. Daarnaast zijn ook de ambities ingetekend. Deze ambities zijn aangedragen door stakeholders. Als bij uitwerking van een stuk pad of route blijkt dat de ligging moet worden aangepast, is dat mogelijk. Net als het toevoegen van een nieuwe ambitie of nieuw aangelegde paden. Hierbij moeten de gezamenlijke stakeholders het eens zijn over de toegevoegde waarde van het pad of route voor het geheel van het ruiter- en menpadennetwerk. De ambities, die al verder zijn uitgewerkt en waar de verwachting is dat deze richting uitvoering gaan hebben een aparte kleur op de kaart gekregen. De kaart wordt jaarlijks bekeken op actualiteit.

Kwaliteitsrichtlijnen ruiter- en menpadenplan

Voor het Ruiter- en menpadenplan van de provincie Zuid Holland zijn kwaliteitsrichtlijnen ruiter- en menpadenplan opgesteld. (zie bijlage 2) Het doel van deze kwaliteitsrichtlijnen is om te komen tot een consequente, uniforme en overzichtelijke manier inrichten van knooppunten en afslagen binnen een routenetwerk en begaanbare paden. Dit is voor de doelgroep ruiters en menners van groot belang om veilig en met plezier te kunnen recreëren. De kwaliteitsrichtlijnen zijn daarom onderverdeeld in de richtlijnen voor veiligheid, begaanbaarheid, landschappelijke aantrekkelijkheid/beleving, bereikbaarheid, toegankelijkheid en samenhang.

Artikel 6 Aanvraagvereisten

Het activiteitenplan moet inzicht geven welke beheermaatregelen worden uitgevoerd. Dit kan bestaan uit een opsomming van beheermaatregelen. Bijv. x km slepen, x km maaien langs het pad.

Artikel 10 Subsidiabele kosten

Voor het beheer van de paden zijn de richtlijnen met betrekking tot veiligheid, begaanbaarheid en toegankelijk belangrijk.

Subsidieregeling recreatie, sport en gezondheid Zuid-Holland

Dit openstellingsbesluit valt onder hoofdstuk 2 van de Subsidieregeling recreatie, sport en gezondheid Zuid-Holland. De algemene bepalingen uit hoofdstuk 1 van deze subsidieregeling zijn van toepassing op dit openstellingsbesluit.