Verordening sociaal domein gemeente Haarlemmermeer 2023

1. Het college zorgt er in ieder geval voor dat cliënten die daar om verzoeken:

• a.

  Kosteloos en op laagdrempelige wijze worden ondersteund bij het verhelderen van een mogelijke ondersteuningsbehoefte;

• b.

  Kosteloos worden voorzien van relevante informatie in begrijpelijke vorm ten aanzien van:

  • i.

    het gemeentelijk beleid en de wijze waarop uitvoering wordt geven aan de wettelijke taken in het sociaal domein, en

  • ii.

    hoe de toegang tot de diverse voorzieningen is georganiseerd;

• c.

  Worden doorverwezen en -geleid naar de passende instanties voor verdere ondersteuning.

2. Het college wijst degene die de melding, aanvraag of verzoek indient op de mogelijkheid gebruik te maken van kosteloze cliëntondersteuning.

3. Op verzoek van de cliëntkunnen de relevante bevindingen op schrift worden gesteld en aan hem of haar ter beschikking worden gesteld.

1. De volgende algemene voorzieningen zijn in ieder geval beschikbaar:

• a.

  in het kader van de uitvoering van de Jeugdwet:

  • -

    activiteiten zoals trainingen, webinars, cursussen en themabijeenkomsten

  • -

    informatie, advies en (inloop)spreekuren voor kinderen, jongeren en (pleeg)ouders/verzorgers

  • -

    informatie en advies voor professionals (bijvoorbeeld aan medewerkers in de kinderopvang en ten behoeve van casuïstiek en gemeentelijke routes)

  • -

    jongerenwerk

  • -

    opvoedondersteuning

  • -

    praktijk ondersteuning huisartsen jeugd (POH jeugd)

  • -

    schooljeugdhulp: op de jeugdige gerichte ambulante hulp, inclusief schoolmaatschappelijk werk

• b.

  in het kader van de uitvoering van de Wmo 2015:

  • -

    indicatievrije dagbesteding

  • -

    onafhankelijke clientondersteuning sociaal breed (voor Jeugdwet, Wmo 2015 en Participatiewet)

2. De volgende individuele voorzieningen zijn in ieder geval beschikbaar:

• a.

  in het kader van de uitvoering van de Jeugdwet:

  • -

    Ambulante hulpverlening

    • o

      Ambulante begeleiding;

    • o

      Ambulante behandeling;

    • o

      Dyslexiezorg;

    • o

      Jeugd-GGZ behandeling;

    • o

      Forensische behandeling;

    • o

      Multisysteem therapie (MST);

    • o

      Persoonlijke verzorging.

  • -

    Crisis

    • o

      Crisis ambulante behandeling;

    • o

      Crisis jeugd-GGZ behandeling;

    • o

      Crisis pleegzorg;

    • o

      Crisis verblijf;

  • -

    Dagverblijf:

    • o

      Dagbehandeling;

    • o

      Dagbesteding.

    • o

      Vervoer

  • -

    Jeugdbescherming en jeugdreclassering;

  • -

    Kindergeneeskundige Jeugd-GGZ uitgevoerd in ziekenhuizen;

  • -

    Advies, ondersteuning en het melden van kindermishandeling (zoals geleverd door Veilig Thuis);

  • -

    Wonen en verblijf:

    • o

      Gezinshuizen / 24-uurs verblijf op een zorgboerderij;

    • o

      Pleegzorg;

    • o

      Specialistisch wonen.

• b.

  in het kader van de uitvoering van de Wmo 2015:

  • -

    Advies, ondersteuning en het melden van relationeel geweld (zoals geleverd door Veilig Thuis)

  • -

    Begeleiding in groepsverband;

  • -

    Begeleiding individueel;

  • -

    Beschermd Thuis;

  • -

    Beschermd wonen;

  • -

    Beschut wonen (tussenvoorzieningen);

  • -

    Dagbesteding;

  • -

    Hulp bij het huishouden;

  • -

    Hulpmiddelen;

  • -

    Kortdurend verblijf;

  • -

    Schoonmaakhulp (middels een financiële tegemoetkoming);

  • -

    Trapliften;

  • -

    Vervoersvoorzieningen;

  • -

    Woningaanpassingen.

• c.

  in het kader van de uitvoering van de Participatiewet:

  • -

    Re-integratie naar werk;

  • -

    Inkomensvoorzieningen.

3. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de voorwaarden voor toekenning, de wijze van beoordeling en de afwegingsfactoren bij een individuele voorziening. Het college geeft daarbij aan op welke wijze het cliënten informeert over de mogelijkheid en het belang om in bepaalde gevallen een beroep op een individuele voorziening te doen.

1. Cliënten kunnen zich rechtstreeks wenden tot een algemene voorziening. Ook de huisarts, medisch specialist, jeugdarts en andere betrokken professionals kunnen de cliënt rechtstreeks toeleiden naar een algemene voorziening.

2. De aanbieder van een algemene voorziening toetst of de cliënt tot de doelgroep behoort.

1. Een melding als bedoeld in artikel 1 onder m van deze verordening kan schriftelijk (via post of digitaal) of mondeling (telefonisch of tijdens een afspraak) bij het college worden ingediend.

2. Een aanvraag als bedoeld in artikel 1 onder a van deze verordening kan schriftelijk (via post of digitaal) bij het college worden ingediend. Een recht op grond van de Participatiewet kan ambtshalve (zonder aanvraag indien een schriftelijke aanvraag niet mogelijk is) worden vastgesteld.

3. Het college kan een ondertekend verslag (plan van aanpak) van het gesprek als bedoeld in artikel 6 van deze verordening aanmerken als aanvraag als bedoeld onder artikel 1 onder a van deze verordening, als de cliënt dat op het verslag heeft aangegeven.

4. Het college beoordeelt de aanvraag op basis van het in artikel 6 omschreven onderzoek.

5. Het college bevestigt de ontvangst van een melding en aanvraag schriftelijk per post of per e-mail.

6. De procedure na een melding in de zin van artikel 2.3.2 lid 1 van de Wmo 2015 is als volgt vormgegeven:

• a.

  Het college onderzoekt (als bedoeld in artikel 6) de melding in samenspraak met de cliënt, eventueel diens vertegenwoordiger en/of diens mantelzorger. Dit onderzoek vindt binnen zes weken na de melding plaats;

• b.

  Indien na de melding en het onderzoek een aanvraag voor een individuele voorziening wordt ingediend geeft het college binnen twee weken na die aanvraag een beschikking af, danwel een mededeling tot verlengen van de beslistermijn als bedoeld in artikel 4:14 eerste lid Awb.

7. De procedure na een aanvraag voor een individuele voorziening in de zin van de Jeugdwet is als volgt vormgegeven, dat het college de aanvraag in samenspraak met de client en diens ouder(s) (of vertegenwoordiger) onderzoekt (als bedoeld in artikel 7 van deze verordening en binnen acht weken na de aanvraag een beschikking afgeeft, danwel een mededeling tot verlengen van de beslistermijn als bedoeld in artikel 4:14 eerste lid Awb.

8. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de voorwaarden aan een melding of aanvraag, voor toekenning en de wijze van beoordeling van, en het afwegingskader bij een individuele voorziening.

1. Het onderzoek als bedoeld in artikel 1 onder o van deze verordening start voor de Wmo 2015 en de Jeugdwet met het voeren van een gesprek met cliënt (brede intake).

2. Indien van toepassing brengt het college de cliënt op de hoogte van de mogelijkheid om een persoonlijk plan als bedoeld in artikel 2.3.2, tweede lid van de Wmo 2015 of een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 van de Jeugdwet op te stellen en stelt hem gedurende zeven dagen na de melding in de gelegenheid het plan te overhandigen. Als de cliënt daarom verzoekt, draagt het college zorg voor ondersteuning bij het opstellen van een persoonlijk plan of familiegroepsplan. Als de cliënt een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 Jeugdwet heeft opgesteld, betrekt het college dat als eerste bij het onderzoek, bedoeld in het derde lid.

3. Het college onderzoekt in samenspraak met de cliënt of, in het geval de client een jeugdige is ook met zijn (pleeg)ouders, danwel zijn wettelijk vertegenwoordiger:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren, veiligheid, ontwikkeling, gezinssituatie en mogelijkheden van de cliënt (en zo nodig zijn (pleeg)ouders) met het oog op het in kaart brengen van de beperkingen of problematiek van de cliënt en het vaststellen van de hulpvraag van de cliënt;

• b.

  In het geval de cliënt een jeugdige is in de zin van de Jeugdwet onderzoekt het college ook of sprake is van psychische problemen en stoornissen, psychosociale problemen, gedragsproblemen of een verstandelijke beperking van de jeugdige, opvoedingsproblemen van de (pleeg)ouders of adoptie gerelateerde problemen, en zo ja:

  • 1°.

    welke problemen of stoornissen dat zijn;

  • 2°.

    welke ondersteuning, hulp en zorg naar aard en omvang nodig zijn voor de jeugdige om, rekening houdend met zijn leeftijd en ontwikkelingsniveau, gezond en veilig op te groeien, te groeien naar zelfstandigheid en voldoende zelfredzaam te zijn en maatschappelijk te participeren;

  • 3°.

    hoe bij de bepaling van de aangewezen vorm van jeugdhulp zo goed mogelijk rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn (pleeg)ouders, en

• c.

  indien van toepassing, hoe de toekenning van een individuele voorziening zo goed mogelijk kan worden afgestemd op andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, werk en inkomen.

• d.

  het gewenste resultaat van het verzoek om ondersteuning;

• e.

  de mogelijkheden om op eigen kracht en/of met behulp van anderen (waaronder mantelzorg en/of gebruikelijke hulp) in eigen oplossingen te voorzien;

• f.

  de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger van de cliënt;

• g.

  de mogelijkheden om door middel van algemeen gebruikelijke voorzieningen en/of algemene voorzieningen het gewenste resultaat te bereiken;

• h.

  de mogelijkheden om door middel van voorliggende voorzieningen (voorzieningen op basis van andere wetten of regelgeving die voorliggend zijn) of door middel van samenwerking met zorgverzekeraars en zorgaanbieders als bedoeld in de Zorgverzekeringswet en andere partijen op het gebied van publieke gezondheid, jeugdhulp, onderwijs, leerplicht, welzijn, wonen, werk en inkomen, te voorzien in de behoefte aan ondersteuning;

• i.

  de mogelijkheid om een individuele voorziening te verstrekken, op basis van welke wet dit dan zou kunnen en of het college, als sprake is van jeugdhulp, verantwoordelijk is voor de cliënt gelet op toepassing van het woonplaatsbeginsel;

• j.

  welke bijdragen in de kosten de cliënt met toepassing van het bepaalde bij of krachtens artikel 2.1.4a van de Wmo 2015 verschuldigd zal zijn;

• k.

  de mogelijkheden om te kiezen voor de verstrekking van een pgb, waarbij de cliënt in begrijpelijke bewoordingen wordt ingelicht over de gevolgen van die keuze, en

• l.

  indien aan het college overhandigd: het persoonlijk plan als bedoeld in artikel 2.3.2 van de Wmo 2015 of het familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 Jeugdwet.

4. Het college informeert de cliënt over de gang van zaken bij het gesprek, diens rechten en plichten en de vervolgprocedure en verwerkt de persoonsgegevens op basis van de toepasselijke wettelijke grondslag(en).

1. Het college zorgt voor schriftelijke verslaglegging van het onderzoek en verstrekt de cliënt een verslag van de uitkomsten van het onderzoek (plan van aanpak).

2. De cliënt kan opmerkingen op zijn getekende exemplaar erbij schrijven.

1. Het college legt de toe te kennen individuele voorziening, dan wel het afwijzen daarvan, vast in een beschikking.

2. In de beschikking tot het toekennen van een individuele voorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.

3. Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de toekenningsbeschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te verstrekken voorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  wat de ingangsdatum en duur van de verstrekking is;

• c.

  de manier waarop de voorziening wordt verstrekt; en indien van toepassing,

• d.

  welke andere voorzieningen relevant kunnen zijn; en

• e.

  indien van toepassing: of de voorziening al dan niet als financiële tegemoetkoming wordt verstrekt.

Indien aan de orde, wordt de cliënt in de toekenningsbeschikking geïnformeerd over een te betalen bijdrage.

4. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een pgb wordt in de toekenningsbeschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  voor welk resultaat het pgb kan worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en de berekening van de hoogte van het pgb;

• d.

  wat de ingangsdatum en duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;

• e.

  dat de cliënt de voorziening of het pgb binnen 3 maanden gebruikt en niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor het is bestemd, en

• f.

  de wijze waarop de cliënt verantwoording over de besteding van het pgb aflegt.

  Indien aan de orde, wordt de cliënt in de toekenningsbeschikking geïnformeerd over een te betalen bijdrage.

1. Het college informeert cliënten of hun vertegenwoordiger in begrijpelijke bewoordingen over rechten en plichten die aan het ontvangen van een individuele voorziening of pgb zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

2. Onverminderd artikel 8.1.2 van de Jeugdwet, artikel 2.3.8 van de Wmo 2015 en artikel 17 van de Participatiewet doet cliënt of diens vertegenwoordiger onverwijld uit eigen beweging aan het college mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening.

3. Onverminderd artikel 8.1.4 van de Jeugdwet, artikel 2.3.10 van de Wmo 2015 en artikel 54 lid 3 van de Participatiewet kan het college een beslissing aangaande een voorziening geheel of gedeeltelijk herzien dan wel intrekken als het college vaststelt dat:

• a.

  de cliënt onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• b.

  de cliënt naar het oordeel van het college niet langer op de individuele voorziening of op het pgb is aangewezen;

• c.

  de voorziening of het pgb niet meer toereikend is te achten;

• d.

  de cliënt niet voldoet aan de voorwaarden die zijn verbonden aan de individuele voorziening of het pgb;

• e.

  de cliënt de voorziening of het pgb niet binnen 3 maanden gebruikt of voor een ander doel gebruikt dan waarvoor het is bestemd.;

4. Onverminderd artikel 2.4.1 van de Wmo 2015 en artikel 58 van de Participatiewet kan, indien een beslissing aangaande een voorziening is ingetrokken, het college van degene die opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verschaft geheel of gedeeltelijk de geldswaarde vorderen van de ten onrechte genoten voorziening of het ten onrechte genoten pgb.

5. Als het recht op een in eigendom of in bruikleen verstrekte voorziening is ingetrokken, kan deze voorziening worden teruggevorderd.

6. Het college onderzoekt, al dan niet periodiek, steekproefsgewijs, preventief, risicogestuurd en/of signaalgericht, het gebruik van individuele voorzieningen en pgb’s met het oog op de beoordeling van de kwaliteit en recht- en doelmatigheid daarvan.

7. Het college wijst een persoon of personen aan die belast zijn met het houden van toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens de Wmo 2015 en Jeugdwet. Dit betreft voor de Wmo 2015 het toezicht zoals genoemd in artikel 6.1 en artikel 2.1.3 lid 4 Wmo 2015 en voor de Jeugdwet het toezicht zoals genoemd in artikel 2.9 sub d Jeugdwet.

8. De toezichthoudende ambtenaren als bedoeld in het zevende lid van dit artikel zijn, voor zover dat voor de vervulling van hun taak noodzakelijk is en in afwijking van artikel 5.20, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht, bevoegd tot inzage van dossiers.

9. Voor zover de toezichthoudende ambtenaar als bedoeld in het zevende lid van dit artikel door inzage in bescheiden bij de vervulling van zijn taak dan wel door verstrekking van gegevens in het kader van een melding als bedoeld in artikel 4.1.8 van de Jeugdwet gegevens, daaronder begrepen bijzondere persoonsgegevens, heeft verkregen, ter zake waarvan de beroepskracht uit hoofde van zijn beroep tot geheimhouding verplicht is, geldt gelijke verplichting voor de toezichthoudende ambtenaar, onverminderd het bepaalde in artikel 7.1.4.1 van de Jeugdwet.

10. Het college kan nadere regels stellen omtrent de in lid 7 van dit artikel benoemde toezichthouder en de invulling van het Toezicht.

1. Het college behandelt klachten van cliënten die betrekking hebben op gedragingen van het college of de voor haar werkzame personen jegens cliënt bij de afhandeling van meldingen en aanvragen als bedoeld in artikel 1 van deze verordening, overeenkomstig hoofdstuk 9 van de Algemene wet bestuursrecht.

2. Aanbieders van maatschappelijke ondersteuning van alle voorzieningen genoemd onder artikel 3, lid 2 sub b van deze verordening stellen een regeling vast voor de afhandeling van klachten van cliënten. ten aanzien van alle voorzieningen.

3. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de klachtenregelingen van aanbieders van individuele voorzieningen op grond van de Jeugdwet en de Wmo 2015 door periodieke overleggen met de aanbieders, en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

1. Aanbieders met wie het college een contract heeft gesloten of aan wie subsidie is verleend, stellen een regeling vast voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder welke voor de gebruikers van belang zijn voor zover het diensten in het kader van voorzieningen betreft, niet zijnde hulpmiddelen of (woning)aanpassingen.

2. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de medezeggenschapsregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

1. De verhouding tussen aanspraken op een voorziening op basis van de Wmo 2015 en op basis van de Wet langdurige zorg is als volgt geregeld:

• a.

  Ondersteuning valt niet onder de compensatieplicht van de Wmo 2015 als een cliënt vanwege een somatische of psychogeriatrische aandoening of beperking een psychische stoornis of een verstandelijke, lichamelijke of zintuigelijke handicap een blijvende behoefte heeft aan:

  • i.

    permanent toezicht ter voorkoming van escalatie of ernstig nadeel voor de cliënt; of

  • ii.

    24 uur per dag zorg in de nabijheid omdat hij zelf niet in staat is om op relevante momenten hulp in te roepen en hij, om ernstig nadeel voor hemzelf te voorkomen:

    • a.

      door fysieke problemen voortdurend begeleiding, verpleging of overname van zelfzorg nodig heeft, of;

    • b.

      door zware regieproblemen voortdurend begeleiding of overname van taken nodig heeft.

• b.

  Als een cliënt recht heeft op ondersteuning vanuit de Wlz is deze wet voorliggend op de Wmo 2015 en hoeft het college geen voorziening te treffen op grond van de Wmo 2015.

• c.

  In afwijking van het gestelde onder b. kunnen voorzieningen door het college worden aangewezen die op grond van de Wmo 2015 verstrekt worden in combinatie met aanspraak op voorzieningen op basis van de Wlz.

2. De verhouding tussen aanspraken op een voorziening op basis van de Jeugdwet en op basis van de Wlz is als volgt geregeld:

• a.

  Ondersteuning valt niet onder de jeugdhulpplicht van de Jeugdwet als een cliënt vanwege een psychische stoornis of een verstandelijke, lichamelijke of zintuigelijke handicap een blijvende behoefte heeft aan:

  • i.

    permanent toezicht ter voorkoming van escalatie of ernstig nadeel voor de cliënt; of

  • ii.

    24 uur per dag zorg in de nabijheid omdat hij zelf niet in staat is om op relevante momenten hulp in te roepen en hij, om ernstig nadeel voor hemzelf te voorkomen:

  • iii.

    door fysieke problemen voortdurend begeleiding, verpleging of overname van zelfzorg nodig heeft, of;

  • iv.

    door zware regieproblemen voortdurend begeleiding of overname van taken nodig heeft.

• b.

  Ondersteuning die in ieder geval niet onder de jeugdhulpplicht van de Jeugdwet valt, betreft:

  • i.

    logeeropvang voor jeugdigen met een indicatiebesluit Wlz;

  • ii.

    verblijf in een instelling voor jeugdigen met een indicatiebesluit Wlz;

  • iii.

    vervoer van en naar een locatie voor zorg op basis van de Wlz;

• c.

  Behandeling van psychische stoornissen voor jeugdigen met een indicatiebesluit WLZ valt in beginsel niet onder de jeugdhulpplicht maar onder de Wlz. Het college verleent echter wel een individuele voorziening jeugdhulp als de jeugdige met een besluit op basis van de Wlz een aanvraag indient voor behandeling voor een psychische stoornis en die behandeling integraal onderdeel uitmaakt van de geboden behandeling vanuit de Wlz.

• d.

  Als een jeugdige recht heeft op ondersteuning vanuit de Wlz is deze wet voorliggend op de Jeugdwet en hoeft het college geen voorziening te treffen op grond van de Jeugdwet uitgezonderd het geval van psychische stoornis zoals opgenomen in lid 2 onder c van dit artikel.

• e.

  Als er meerdere oorzaken ten grondslag liggen aan de problematiek van de jeugdige en daardoor zowel een vorm van zorg op grond van een aanspraak op zorg als bedoeld bij of krachtens de Wlz als een soortgelijke voorziening op grond van de Jeugdwet kan worden verkregen, verleent het college een individuele voorziening op grond van de Jeugdwet.

3. Als een cliënt weigert mee te werken aan het (op juiste wijze) aanvragen of verkrijgen van het (voor die situatie juiste) besluit op basis van de Wlz terwijl er gegronde redenen zijn die aannemelijk maken dat de cliënt recht heeft op een dergelijk besluit, dan weigert het college een individuele voorziening op grond van de Jeugdwet of de Wmo 2015.

1. Jeugdigen en (pleeg)ouders kunnen via de gemeente of via de gemandateerde professionals een jeugdhulpvraag doen bij het college in de vorm van een melding of een aanvraag zoals bedoeld in artikel 5 van deze verordening. Als de jeugdige of zijn (pleeg)ouders daarom verzoeken, zorgt het college voor ondersteuning bij het verhelderen van de jeugdhulpvraag.

2. De daartoe gemandateerde professionals nemen namens het college besluiten met betrekking tot individuele voorzieningen, met in achtneming van de gestelde bepalingen in deze verordening en eventuele nadere regels daartoe gemandateerde professionals nemen namens het college – met inachtneming van het in deze verordening en eventuele nadere regels bepaalde - besluiten met betrekking tot individuele voorzieningen.

3. In spoedeisende gevallen beslist het college na een jeugdhulpvraag onverwijld tot verstrekking van een tijdelijke individuele voorziening in afwachting van de uitkomst van het onderzoek en de aanvraag van de jeugdige of zijn (pleeg)ouders.

1. Het college zorgt voor de inzet van jeugdhulp na een verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts naar een jeugdhulpaanbieder, als en voor zover de jeugdhulpaanbieder van oordeel is dat inzet van jeugdhulp nodig is.

2. De jeugdhulpaanbieder dient zich bij het beoordelen van de jeugdhulpvraag na een verwijzing te houden aan de afspraken die hij daarover met het college heeft gemaakt in het kader van de contract- of subsidierelatie en met de regels die daarover zijn neergelegd in de verordening en/of nadere regels.

3. Ook als een verwijzing zoals genoemd in het eerste lid aanwezig is, is het college niet verplicht jeugdhulp te vergoeden geleverd door een jeugdhulpaanbieder waarmee het college geen contract- of subsidierelatie heeft, tenzij naar het oordeel van het college de gecontracteerde of gesubsidieerde jeugdhulpaanbieders niet in staat zijn de bij de verwijzing passende jeugdhulp te leveren. In het geval verwezen is naar een jeugdhulpaanbieder waar het college geen contract- of subsidierelatie mee heeft beoordeelt het college zo nodig in overleg met de verwijzer en/of jeugdhulpaanbieder of gecontracteerde of gesubsidieerde jeugdhulpaanbieders in staat zijn de bij de verwijzing passende jeugdhulp te leveren.

4. Als de jeugdige of zijn (pleeg)ouders hierom verzoeken, legt het college de te verlenen individuele voorziening, dan wel het afwijzen daarvan, vast in een beschikking.

5. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de toegang tot jeugdhulp via de medische verwijsroute.

1. Een jeugdige of ouder komt in aanmerking voor een door het college toegekende individuele voorziening als het college van oordeel is dat de jeugdige of ouder jeugdhulp nodig heeft in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen of stoornissen en voor zover de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen ontoereikend zijn en gebruikmaking van een algemene voorziening deze noodzaak niet kan verminderen of wegnemen. Jeugdhulp wordt alleen vergoed als de voorziening(en) noodzakelijk is/zijn voor het bereiken van de geformuleerde behandeldoelen van een jeugdhulpverleningstraject.

2. Als een individuele voorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopste, passende, tijdig beschikbare voorziening. Als een jeugdige toch een duurdere voorziening wil die eveneens passend is, komen de meerkosten voor rekening van de jeugdige en/of zijn (pleeg)ouders/verzorgers. In dergelijke situaties zal -mits aan de voorwaarden voor het verstrekken van een pgb wordt voldaan -de verstrekking plaatsvinden in de vorm van een pgb gebaseerd op de kosten van de goedkoopst passende voorziening.

3. Jeugdhulpverlening vindt zoveel als mogelijk plaats in de buurt van de woonplaats c.q. het netwerk van de jeugdige. Uitgangspunt voor het college is dat de jeugdhulp plaatsvindt binnen de landsgrenzen. Jeugdhulp in het buitenland kan alleen in uitzonderingsgevallen toegekend worden, indien er geen (ander) passend aanbod is en het belang van de jeugdige hulpverlening in het buitenland noodzakelijk maakt. Het college kan nadere regels vaststellen omtrent onder meer de aanvraag, nadere voorwaarden, en wijze en hoogte van de vergoeding voor hulpverlening in het buitenland.

4. Als een individuele voorziening noodzakelijk is verwijst het college naar een jeugdhulpaanbieder waarmee het college een contract- of subsidierelatie heeft, tenzij naar het oordeel van het college de gecontracteerde of gesubsidieerde jeugdhulpaanbieders niet in staat zijn de bij de verwijzing passende jeugdhulp te leveren.

5. Voor het bepalen van het soort individuele voorziening dat het college inzet, sluit het aan bij hetgeen in deze verordening en in de beschrijving van de voorzieningen (zie bijlage 1 Beschrijving voorzieningen Jeugdwet) en in de door of namens het college gesloten overeenkomsten met of verleende subsidiebesluiten aan jeugdhulpaanbieders voor het leveren van voorzieningen is bepaald.

6. Een algemene voorziening die passend en toereikend is, is voorliggend op een individuele voorziening. In elke individuele situatie moet eerst worden beoordeeld of een algemene voorziening passend en toereikend is voor de gestelde jeugdhulpvraag. Als dit zo is, komen jeugdigen en zijn ouder(s) niet in aanmerking voor een individuele voorziening. Dit geldt als de algemene voorziening:

• a.

  daadwerkelijk beschikbaar is voor de jeugdige en/of de ouder(s);

• b.

  passend en toereikend is voor de jeugdige en/of de ouder(s).

7. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot (verdere) criteria voor toekenning van een individuele voorziening en toegang via het college en gemandateerde professionals.

1. Dyslexiezorg is beschikbaar voor de doelgroep jeugdigen van 7 tot 13 jaar, in het basisonderwijs waarbij er sprake is van ernstige dyslexie. Dit betreft een stoornis in het verwerken van taal specifieke informatie, wat leidt tot een ernstige beperking bij het lezen en spellen zoals omschreven in de meest recente versie van het landelijk protocol 'Dyslexie Diagnostiek & Behandeling'.

2. Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van dyslexiezorg, bestaande uit:

• a.

  diagnostiek bij een vermoeden van ernstige dyslexie;

• b.

  behandeling van ernstige dyslexie.

3. De toegang tot dyslexiezorg bij ernstige dyslexie is als volgt geregeld:

• a.

  Het college kent een individuele voorziening voor diagnostisch onderzoek toe om vast te stellen of sprake is van ernstige dyslexie;

• b.

  Indien uit de uitgevoerde diagnostiek blijkt dat sprake is van ernstige dyslexie kent het college een individuele voorziening voor behandeling toe;

• c.

  Het college neemt het besluit als bedoeld in lid 2 sub a van dit artikel op grond van het verzoek tot een zorgtoewijzing van de gecontracteerde dyslexieaanbieder na een controle door de dyslexieaanbieder op basis van de meest recente versie van het landelijk protocol 'Dyslexie Diagnostiek & Behandeling’.

4. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot ernstige dyslexiezorg aangaande de inhoud van de individuele voorziening, de toegang daartoe, de doelgroep en de eisen waaraan het leerlingendossier dan wel de schoolanamnese moet voldoen.

1. Het college verstrekt een pgb in overeenstemming met artikel 8.1.1 van de wet.

2. Als een individuele voorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopste, passende, tijdig beschikbare voorziening. Als een jeugdige of ouder/verzorger toch een duurdere voorziening wil die eveneens passend is, komen de meerkosten voor rekening van de jeugdige en/of zijn (pleeg)ouders/verzorgers. In dergelijke situaties zal -mits aan de voorwaarden voor het verstrekken van een pgb wordt voldaan -de verstrekking plaatsvinden in de vorm van een pgb gebaseerd op de kosten van de goedkoopst passende voorziening.

3. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van de berekeningswijze van pgb’s. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen van zorg en ondersteuning en, voor zover van toepassing, in ieder geval in verband met de te bieden deskundigheid, het vereiste opleidingsniveau en of er gewerkt wordt volgens toepasselijke professionele of kwaliteitsstandaarden.

4. De hoogte van een pgb:

• a.

  wordt vastgesteld aan de hand van de door het college vastgestelde omvang en duur van de zorg;

• b.

  wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het pgb toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de individuele voorzieningen behoren, van derden te betrekken, en wordt indien nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering; en

• c.

  bedraagt niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate in het college beschikbare individuele voorziening in natura.

5. Tussenpersonen of belangenbehartigers mogen niet uit het pgb-budget worden betaald.

6. De persoon aan wie een pgb wordt verstrekt, kan de jeugdhulp betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk onder de voorwaarde dat deze persoon hiervoor een tarief hanteert dat niet hoger is dan het bij de uitvoering van de Wlz gangbare tarief voor informele hulpverleners.

7. Het college kan nadere regels stellen over:

• -

  onder welke voorwaarden een individuele voorziening in de vorm van een pgb wordt verstrekt;

• -

  de voorwaarden aan de aanvraag, de toekenning en beoordeling, het onderzoek, en het afwegingskader bij een aanvraag naar een individuele voorziening;

• -

  verdere eisen aan de kwaliteit van voorzieningen, waaronder eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten en effectiviteit van zorg;

• -

  wie tot het sociale netwerk behoort, de voorwaarden voor en de eisen aan de inzet van het sociale netwerk.

1. Een individuele voorziening kan toegekend worden indien voldaan wordt aan de voorwaarden als gesteld in artikel 6 lid 4 van deze verordening en bijdraagt aan het bereiken van de volgende resultaten:

• a.

  het uitvoeren van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen, en/of

• b.

  het voeren van een gestructureerd huishouden, en/of

• c.

  het deelnemen aan het maatschappelijk verkeer, en/of

• d.

  beschermd wonen, en/of

• e.

  opvang.

2. Als een individuele voorziening noodzakelijk is ter vervanging van een eerder door het college verstrekte voorziening, wordt deze slechts verstrekt als de eerder verstrekte voorziening technisch is afgeschreven,

• a.

  tenzij de eerder verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen;

• b.

  tenzij de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten, of

• c.

  als de eerder verstrekte voorziening niet langer een oplossing biedt voor de behoefte van de cliënt aan maatschappelijke ondersteuning.

3. Indien meerdere voorzieningen als passend aan te merken zijn, kent het college de goedkoopst compenserende voorziening toe.

4. Een individuele voorziening wordt afgewezen indien de voorziening reeds is ingezet of aangeschaft voor een melding bij het college is gedaan, tenzij:

• a.

  alsnog is na te gaan dat de voorziening noodzakelijk is; en

• b.

  de voorziening daadwerkelijk is ingezet; en

• c.

  het niet verwijtbaar is aan de inwoner dat niet eerder de melding is gedaan.

1. De centrumgemeente (gemeente Haarlem) is verantwoordelijk voor de uitvoering van Beschermd wonen en Opvang in de regio IJmond, Zuid-Kennemerland en Haarlemmermeer en is door het college daartoe gemandateerd.

2. De criteria om te bepalen of iemand in aanmerking komt voor Beschermd Wonen of Opvang en de hoogte van de bijdrage zijn opgenomen in de geldende Verordening en het Uitvoeringsbesluit van de centrumgemeente.

3. In afwijking van het gestelde in lid 2 gelden de criteria en voorwaarden uit deze verordening wanneer de cliënt niet tot de doelgroep van opvang behoort zoals is opgenomen in de geldende Verordening van de centrumgemeente, maar wel tot de doelgroep behoort voor Opvang zoals is opgenomen in artikel 1.2.1 van de Wmo 2015.

1. Het college verstrekt een pgb in overeenstemming met artikel 2.3.6 van de wet.

2. Voor collectieve vervoersvoorzieningen en maatschappelijke opvang wordt geen pgb verstrekt.

3. De hoogte van een pgb:

• a.

  wordt vastgesteld aan de hand van de door het college vastgestelde omvang en duur van de zorg;

• b.

  wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het pgb toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de individuele voorziening behoren, van derden te betrekken, en wordt indien nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering, en

• c.

  bedraagt niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate in de gemeente beschikbare individuele voorziening in natura.

4. Tussenpersonen of belangenbehartigers mogen niet uit het pgb worden betaald.

5. Het college stelt nadere regels ten aanzien van de berekeningswijze van pgb’s. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen van zorg en ondersteuning en, voor zover van toepassing, in ieder geval in verband met de te bieden deskundigheid, het vereiste opleidingsniveau en of er gewerkt wordt volgens toepasselijke professionele of kwaliteitsstandaarden.

6. Een cliënt aan wie een pgb wordt verstrekt, kan diensten betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk of een andere informele zorgverlener, als deze persoon hiervoor een tarief hanteert dat niet hoger is dan het bij de uitvoering van de Wlz gangbare tarief voor informele hulpverleners.

7. Het college kan nadere regels stellen over:

• -

  onder welke voorwaarden een individuele voorziening in de vorm van een pgb wordt verstrekt;

• -

  de voorwaarden aan de aanvraag, de toekenning en beoordeling, het onderzoek, en het afwegingskader bij een aanvraag naar een individuele voorziening;

• -

  verdere eisen aan de kwaliteit van voorzieningen, waaronder eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten en effectiviteit van zorg;

• -

  wie tot het sociale netwerk behoort, de voorwaarden voor en de eisen aan de inzet van het sociale netwerk.

1. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor een individuele voorziening dan wel pgb, zolang de cliënt van de individuele voorziening gebruik maakt of gedurende de periode waarvoor de financiële tegemoetkoming schoonmaakhulp of het pgb wordt verstrekt.

2. De bijdragen voor individuele voorzieningen of pgb zijn gelijk aan de kostprijs, tot aan ten hoogste het landelijk vastgestelde bedrag per maand voor de ongehuwde cliënt of de gehuwde cliënten tezamen, tenzij overeenkomstig artikel 2.1.4a, vijfde lid, van de wet of hoofdstuk 3 van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 geen of een lagere bijdrage is verschuldigd.

3. Voor een cliënt die verblijft in een instelling voor beschermd wonen wordt de verschuldigde bijdrage berekend op grond van het bepaalde in paragraaf 3 (Beschermd wonen) van het landelijk Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

4. De kostprijs van:

• a.

  een individuele voorziening wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie van de markt of na overleg met de aanbieder;

• b.

  een pgb is gelijk aan de hoogte van het pgb;

5. In de gevallen, bedoeld in artikel 2.1.4b, tweede lid van de wet, worden de bijdragen voor een individuele voorziening vastgesteld en geïnd:

• a.

  volgens de geldende Verordening en Uitvoeringsbesluit van de centrumgemeente;

• b.

  door het college bij opvang op basis van artikel 27 lid 3 van deze verordening.

6. De bijdrage voor een individuele voorziening of pgb ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige is verschuldigd, door de onderhoudsplichtige (pleeg)ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is toegewezen, en degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

7. In afwijking van het eerste lid is geen bijdrage verschuldigd voor:

• a.

  rolstoelen;

• b.

  voorzieningen voor kinderen tot 18 jaar, m.u.v. woningaanpassingen;

• c.

  voorzieningen in algemene ruimten;

• d.

  collectief vraagafhankelijk vervoer (cliënt betaalt wel een ritbijdrage die gelijk is aan het tarief dat in het openbaar busvervoer verschuldigd is, omgerekend naar het aantal kilometers);

• e.

  voorzieningen voor het bezoekbaar maken van een woning;

• f.

  tegemoetkomingen, met uitzondering van de tegemoetkoming voor schoonmaakhulp;

• g.

  waakvlamcontact.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten daaronder begrepen, door:

• a.

  het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg, waaronder informele zorg;

• c.

  erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard.

2. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

1. Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een dienst door een derde als bedoeld in artikel 2.6.4 van de wet en de eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van de dienst stelt het college vast:

• a.

  een vaste prijs, die geldt voor een inschrijving als bedoeld in de Aanbestedingswet 2012 en het aangaan van een overeenkomst met de derde; of

• b.

  een reële prijs die geldt als ondergrens voor:

  • i.

    een inschrijving en het aangaan van een overeenkomst met de derde, en

  • ii.

    de vaste prijs, als bedoeld in onderdeel a.

2. Het college stelt de prijzen, bedoeld in het eerste lid, vast:

• a.

  overeenkomstig de eisen aan de kwaliteit van die dienst, waaronder de eisen aan de deskundigheid van de beroepskracht, bedoeld in artikel 2.1.3, tweede lid, onderdeel c, van de wet, en

• b.

  rekening houdend met de continuïteit in de hulpverlening, bedoeld in artikel 2.6.5, tweede lid, van de wet, tussen degenen aan wie de dienst wordt verstrekt en de betrokken hulpverleners.

3. Het college baseert de vaste prijs of de reële prijs op de volgende kostprijselementen:

• a.

  de kosten van de beroepskracht;

• b.

  redelijke overheadkosten;

• c.

  kosten voor niet productieve uren van de beroepskrachten als gevolg van verlof, ziekte, scholing, werkoverleg;

• d.

  reis- en opleidingskosten;

• e.

  indexatie van de reële prijs voor het leveren van een dienst;

• f.

  overige kosten als gevolg van door de gemeente gestelde verplichtingen voor aanbieders waaronder rapportageverplichtingen en administratieve verplichtingen.

4. Het college kan het eerste lid, onderdeel b, buiten beschouwing laten indien bij de inschrijving aan de derde de eis wordt gesteld een prijs voor de dienst te hanteren die gebaseerd is op hetgeen gesteld is in het tweede en derde lid. Daarover legt het college verantwoording af aan de gemeenteraad.

5. Het college bepaalt met welke derde als bedoeld in het eerste lid hij een overeenkomst aangaat.

1. Het college stelt ter nadere uitvoering van dit hoofdstuk beleidsregels vast en brengt deze ter kennis van de gemeenteraad.

2. Deze regels omvatten in elk geval:

• a.

  een omschrijving van het beleid ten aanzien van de verschillende doelgroepen voor re-integratie en prioritering binnen en tussen die groepen, waarbij een evenwichtige aanpak als uitgangspunt wordt genomen;

• b.

  een omschrijving van de verschillende voorzieningen en beschikbare instrumenten voor re-integratie.

3. De beleidsregels als bedoeld in het eerste lid worden voor advies voorgelegd aan de Participatieraad.

1. Deze verordening treedt in werking op de eerste dag na die van bekendmaking, doch niet eerder dan op 1 januari 2023. De Verordening sociaal domein gemeente Haarlemmermeer 2022 wordt ingetrokken.

2. Een recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de voorgaande Verordening sociaal domein 2015, 2016, 2019, 2021 en 2022, blijft gehandhaafd totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt gewijzigd.

3. Aanvragen die zijn ingediend onder de verordeningen bedoeld in het tweede lid en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens deze verordening.

4. Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van de Verordening sociaal domein gemeente Haarlemmermeer 2022, wordt beslist met inachtneming van die verordening.