Verordening Sociaal Domein Gemeente Aalten 2023

2.2.3 Inhoud gesprek [Jeugdwet, Wmo, Wgs, Gemeentewet]

• 1. De medewerker bespreekt met de inwoner welke hulpvraag hij heeft en welk effect hij wil bereiken. In het gesprek onderzoekt de medewerker:

  • a.

    de behoefte van de inwoner: wat is er nodig?

  • b.

    de persoonlijke situatie van de inwoner: hoe ziet die eruit en wat betekent dit voor het gewenste effect?

  • c.

    de (on)mogelijkheden van de inwoner: (hoe) kan de inwoner zelf bijdragen aan de oplossing van de hulpvraag?

  • d.

    de omgeving van de inwoner: welke hulp kan het sociale netwerk of kunnen organisaties bieden, en hoe kan er met de gemeente worden samengewerkt om de inwoner goed te helpen?

• 2. De medewerker informeert de inwoner over de mogelijkheden van de gemeente om de persoonlijke situatie van de inwoner te verbeteren. Ook informeert de medewerker de inwoner over de mogelijkheden die er zijn om in bepaalde gevallen te kiezen voor een persoonsgebonden budget (pgb), zie paragraaf 7.3. De medewerker betrekt deze zaken bij het onderzoek naar de hulpvraag.

• 3. Als het nodig is betrekt de medewerker ook anderen bij het gesprek. Het kan dan gaan om deskundigen, een onafhankelijke clientondersteuner, iemand die de inwoner vertegenwoordigt, een of meer mantelzorgers of familie. Als de inwoner mantelzorg krijgt, gaat de gemeente na of er maatregelen genomen moeten worden om die mantelzorger te ondersteunen.

2.2.4 Verslag [Jeugdwet, Wmo, Wgs, Gemeentewet]

• 1. Binnen 2 weken na het gesprek stuurt de medewerker de inwoner een ondersteuningsplan met daarin een verslag van het gesprek en de uitkomsten van het onderzoek naar de hulpvraag en naar de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 2. Als de medewerker meer informatie nodig heeft voor het ondersteuningsplan, waardoor dit niet binnen 2 weken kan worden toegestuurd, dan wordt de inwoner hierover schriftelijk geïnformeerd.

• 3. Uit het ondersteuningsplan blijkt welk effect de inwoner wil bereiken en hoe dat kan worden gerealiseerd. Daarbij wordt gekeken naar de korte en naar de lange termijn.

• 4. De inwoner ondertekent het ondersteuningsplan en stuurt dit naar de gemeente. Als de inwoner het niet eens is met het ondersteuningsplan kan hij dat daarop aangeven en het voor gezien ondertekenen.

2.3.2 Aanvraag voor hulp-op-maat [Jeugdwet, Wmo, Wgs, Gemeentewet]

• 1. Vraagt de inwoner hulp-op-maat, dan gelden in ieder geval de volgende voorwaarden:

  • a.

    De hulp is noodzakelijk om (één van) de doelen van de in artikel 1.1 genoemde wetten te bereiken;

  • b.

    De inwoner heeft geen mogelijkheden om het gewenste effect op eigen kracht te bereiken. Hij kan dit effect ook niet bereiken met gebruikelijke hulp van huisgenoten, met hulp vanuit het sociale netwerk of met hulp van andere voorzieningen of organisaties; en

  • c.

    De hulp past bij het gewenste effect en de persoonlijke situatie van de inwoner.

  • d.

    Het is een individuele voorziening (hulp-op-maat).

• 2. De hulp-op-maat is voldoende in inzet en van kwaliteit, zodat de inwoner het gewenste effect kan bereiken.

• 3. De hulp-op-maat is niet duurder dan nodig en duurt niet langer dan nodig en is passend om langdurig het gewenste effect te bereiken.

• 4. De gemeente kan hulp-op-maat weigeren als de inwoner iets (niet) heeft gedaan waardoor hij de hulpvraag zelf heeft veroorzaakt en hij dit had kunnen voorzien. De gemeente kan hulp-op-maat ook weigeren, als een inwoner de gevraagde hulp zelf heeft ingeroepen of aangeschaft zonder dat de gemeente daarvoor vooraf toestemming heeft gegeven. Als die weigering betekent dat de inwoner grote problemen zal krijgen (onevenredig nadeel ervaart), dan kan de gemeente de hulp-op-maat wel toekennen.

2.3.4 Beoordelen aanvraag [Jeugdwet, Wmo, Wgs, Gemeentewet, Awb]

• 1. Bij het beoordelen van de aanvraag betrekt de gemeente alle gegevens die van belang zijn. Het gaat onder meer om gegevens over:

  • a.

    de behoeften van de inwoner;

  • b.

    de (on)mogelijkheden van de inwoner;

  • c.

    de persoonlijke situatie van de inwoner;

  • d.

    de mogelijkheden van het sociale netwerk, andere organisaties en de gemeente.

• 2. Het gespreksverslag en een eventueel persoonlijk plan / familiegroepsplan vormen het uitgangspunt voor de beoordeling van een aanvraag

• 3. Om te bepalen of de gemeente hulp verleent, houdt de gemeente onderstaande volgorde aan:

  • a.

    de gemeente stelt eerst vast welk effect/resultaat de inwoner wil bereiken.

  • b.

    de gemeente stelt hierna vast welke problemen en beperkingen er precies zijn.

• 4. De gemeente onderzoekt wat de inwoner zelf kan doen om het probleem op te lossen (eigen kracht), al dan niet met gebruikelijke hulp, hulp van anderen uit het sociale netwerk en van andere voorzieningen of organisaties.

• 5. De gemeente bepaalt welke aanvullende hulp nodig is om het probleem op te lossen en het gewenste effect te bereiken.

• 6. Voor iedere stap geldt, dat de gemeente de deskundigheid inzet die nodig is om die stap goed te kunnen afronden. Is er bijzondere deskundigheid nodig, dan zet de gemeente die in. De gemeente stelt de inwoner op de hoogte van welke deskundigheid er op welk moment nodig is en ingezet wordt.

2.4.1 Inhoud besluit [Jeugdwet, Wmo, Wgs, Pw, Gemeentewet, Awb]

• 1. De gemeente stelt een besluit vast (beschikking) en stuurt deze per brief naar de inwoner. Het doel van dit besluit is dat de inwoner te weten komt of er wel of geen hulp wordt toegekend. Als de gemeente hulp toekent, staat in het besluit ook of de hulp in natura, in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb), in geld of op een andere manier wordt gegeven. Hulp in natura betekent dat de hulp (een dienst of een product) gegeven wordt door de gemeente zelf of een aanbieder waar de gemeente een contract mee heeft.

• 2. Geeft de gemeente hulp in natura, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    waarvoor de hulp bedoeld is;

  • b.

    wat de hulp inhoudt of welke zorgaanbieder het zorgplan samen met de inwoner maakt;

  • c.

    wanneer de hulp in gaat en hoelang de hulp duurt;

  • d.

    door wie de hulp wordt gegeven;

  • e.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor de hulp gelden.

• 3. Geeft de gemeente hulp in de vorm van een pgb, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    Waarom de hulp niet in natura kan worden verstrekt;

  • b.

    waarvoor het pgb bedoeld is en welk effect daarmee bereikt moet worden;

  • c.

    welke kwaliteitseisen er gelden voor de besteding van het pgb;

  • d.

    hoe hoog het pgb is;

  • e.

    wanneer het pgb ingaat en wanneer het pgb eindigt;

  • f.

    hoe de inwoner duidelijk maakt op welke wijze het pgb is besteed;

  • g.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor het pgb gelden.

• 4. Geeft de gemeente hulp in de vorm van geld, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    voor welk doel het geld wordt gegeven;

  • b.

    wanneer het geld wordt betaald;

  • c.

    hoe vaak het geld wordt betaald;

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er gelden.

• 5. De gemeente informeert de inwoner in het besluit ook over een eventuele bijdrage in de kosten. Dit is de eigen bijdrage.

2.5.1 Jeugdhulp via arts en anderen [Jeugdwet, Awb]

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige jeugdhulp krijgt, als de huisarts, jeugdarts, medisch specialist of gecertificeerde instelling de jeugdige doorverwijst naar een jeugdhulpaanbieder.

• 2. De gemeente maakt afspraken met huisartsen, medisch specialisten, de jeugdartsen en de zorgverzekeraars over zulke doorverwijzingen.

• 3. De gemeente stuurt over de jeugdhulp een besluit per brief (een beschikking) naar de inwoner, als de jeugdige of zijn ouders daar om vragen. Dit besluit voldoet aan dezelfde eisen als het besluit na een aanvraag bij de gemeente zelf.

3.1 Uitgangspunten bij het bieden van hulp [Jeugdwet]

• 1. Bij het bieden van hulp houden de gemeente en de jeugdhulpverlener rekening met het geloof, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en de ouders.

• 2. De hulp is gericht op het versterken van de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen van de jeugdige, zijn ouders en hun sociale netwerk.

• 3. De gemeente betrekt de wensen van de jeugdige en zijn ouders bij de keuze welke jeugdhulp wordt ingezet.

• 4. Pleegouders kunnen voor hulp in eerste instantie bij de pleegzorgorganisatie terecht. Als het nodig is kan de pleegzorgorganisatie extra hulp vragen aan de gemeente.

• 5. Als het gewenste effect van de jeugdhulp niet op eigen kracht of met het sociale netwerk bereikt kan worden, maar wel met hulp die vrij toegankelijk is, dan wordt die hulp ingezet. Het gaat dan bijvoorbeeld om de welzijnsorganisatie of het Ondersteuningsteam Oost Achterhoek. Kan het gewenste effect niet bereikt worden met die hulp, dan wordt een individuele voorziening (hulp-op-maat) ingezet.

3.2 Preventie [Jeugdwet, Leerplichtwet]

• 1. De gemeente zet zich ervoor in dat jeugdigen zoveel mogelijk gezond, kansrijk en veilig kunnen opgroeien. Om dat te bereiken helpt de gemeente alle jongeren, hun ouders en hun sociale netwerk in ieder geval met:

• a.

  opvoed- en opgroeiondersteuning;

• b.

  informatie, advies en trainingen;

• c.

  jeugdgezondheidszorg;

• d.

  Jongerenwerk;

• e.

  onafhankelijke clientondersteuning;

• f.

  een vertrouwenspersoon via het Advies- en klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ);

• g.

  ondersteuning bij opleidings- en loopbaankeuzes.

• Deze hulp is vrij toegankelijk. De inwoner heeft hiervoor geen verwijzing nodig en ook geen besluit van de gemeente.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat signalen over zorgen bij opgroei- en opvoedingsproblemen zo vroeg mogelijk worden opgevangen en dat daar ook zo vroeg mogelijk hulp wordt geboden.

• 3. Als er sprake is van verzuim op school worden de mogelijkheden ingezet die de Leerplichtwet biedt. De leerplichtambtenaar kijkt of er sprake is van een zorgvraag en biedt ondersteuning met als doel dat de leerling weer naar school gaat. De leerplichtambtenaar werkt volgens de Methodische Aanpak Schoolverzuim (MAS). De werkwijze staat beschreven in de ambtsinstructie Leerplicht.

3.3 Individuele voorzieningen (hulp-op-maat) [Jeugdwet]

• 1. De gemeente kan in ieder geval de volgende voorzieningen aanbieden, als het nodig is:

  • a.

    Ondersteuning bij opvoeden en opgroeien;

  • b.

    Een plek in een pleeggezin, gezinshuis of verblijf in een instelling, als thuis wonen (tijdelijk) niet meer mogelijk is. Pleegzorg en gezinshuis hebben hierbij de voorkeur;

  • c.

    Specialistische jeugdhulp, zoals behandeling bij een GGZ-instelling;

  • d.

    Hulp bij persoonlijke verzorging;

  • e.

    Logeeropvang;

  • f.

    Crisishulp;

  • g.

    Hulp bij Ernstige Enkelvoudige Dyslexie;

  • h.

    Sociaal medische indicatie (SMI). Met deze regeling kan de gemeente gezinnen tijdelijk financieel ondersteunen in de kosten van de kinderopvang:

    • i.

      als de ouders door bepaalde sociaal medische omstandigheden (tijdelijk) in aanmerking komen voor de kinderopvangtoeslag; en,

    • ii.

      ontlasting van de opvoedingstaak bijdraagt aan een gezonde ontwikkeling van het kind / de kinderen.

• 2. De gemeente zorgt voor de inzet van jeugdhulp, als de rechter of de gecertificeerde instelling dit nodig vindt om een kinderbeschermingsmaatregel te kunnen uitvoeren.

• 3. De gemeente hoeft de jeugdhulp van een niet-gecontracteerde aanbieder waarnaar wordt verwezen door de huisarts, medisch specialist of een jeugdarts niet te vergoeden.

3.4 Overgang van 18- naar 18+ [Jeugdwet]

• 1. De gemeente is er verantwoordelijk voor dat jeugdigen uit de jeugdhulp als ze 18 jaar worden wanneer nodig ondersteuning houden.

• 2. De gemeente en de aanbieder van de jeugdhulp zorgen samen voor een plan voor de jeugdige waarin in ieder geval aandacht is voor:

  • a.

    scholing, werk of participatie;

  • b.

    wonen;

  • c.

    inkomen;

  • d.

    zorg en ondersteuning;

  • e.

    vrije tijd;

  • f.

    het netwerk van de jongere.

• 3. Pleegzorg of verblijf in een gezinshuis wordt ingezet tot de dag dat de jongere 21jaar wordt, tenzij de jongere 18 jaar of ouder is en heeft aangegeven op eigen benen te willen staan.

• 4. Jeugdhulp kan worden verlengd. Dit kan maximaal tot de dag dat de jongere 23 jaar wordt. Deze verlenging is dan onderdeel van het plan. Er is een aantal voorwaarden voor verlengde jeugdhulp. Deze hulp kan alleen worden ingezet als:

  • a.

    de jongere al voor zijn 18e levensjaar jeugdhulp kreeg en de gemeente voortzetting noodzakelijk vindt;

  • b.

    na beëindiging van de jeugdhulp (die was begonnen voor het 18e levensjaar) binnen een termijn van half jaar de gemeente vaststelt dat hervatting van de jeugdhulp noodzakelijk is;

  • c.

    als blijkt dat andere hulp niet toereikend en/of passend is;

  • d.

    de jeugdhulp wordt ingezet in het kader van een strafrechtelijke beslissing of jeugdreclassering.

4.1.1 Uitgangspunten

• 1. De gemeente zet zich ervoor in, dat inwoners met een beperking zo lang mogelijk zelfstandig kunnen wonen, de normale dagelijkse activiteiten kunnen uitvoeren en een eigen huishouding kunnen voeren. De inwoner kan voor hulp-op-maat in het kader van de Wmo in aanmerking komen als voldaan is aan de voorwaarden van artikel 2.3.2 en van dit hoofdstuk. De hulp moet een passende bijdrage leveren, zodat inwoners zo lang mogelijk in hun eigen leefomgeving kunnen blijven wonen.

• 2. Voor hulp op maat op basis van de Wmo moet de inwoner onder de doelgroep van de Wmo vallen. Dit betekent dat de inwoner een beperking, een langdurig psychisch probleem en/of een psychosociaal probleem heeft, én:

  • a.

    hierdoor niet goed voor zichzelf kan zorgen, en/of;

  • b.

    hierdoor ondersteuning nodig heeft bij het voeren van een huishouden, en/of;

  • c.

    niet voldoende kan meedoen in de maatschappij.

  • d.

    Ook als de inwoner opvang nodig heeft kan de inwoner daarvoor hulp-op-maat op grond van de Wmo krijgen.

• 3. De gemeente geeft geen hulp-op-maat, als:

  • a.

    de inwoner zijn beperkingen zelf kan oplossen of verminderen door zijn dagelijks leven anders te organiseren, bijvoorbeeld bij de huishoudelijke taken;

  • b.

    de inwoner gebruik kan maken van een andere wettelijke regeling of een andere voorziening, van eigen kracht of van zijn sociale netwerk;

  • c.

    de voorziening een therapeutisch doel heeft;

  • d.

    de voorziening niet grotendeels op de individuele inwoner is gericht;

  • e.

    de aanvraag is voor een hulpmiddel dat aan de inwoner al eerder is afgegeven op grond van een wettelijke regeling. Het moet dan gaan om een hulpmiddel waarvan de normale afschrijvingstermijn nog niet is verstreken. Dit geldt niet als:

    • i.

      de eerder afgegeven voorziening verloren is gegaan buiten de schuld van de inwoner om;

    • ii.

      de inwoner (gedeeltelijk) tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten;

    • iii.

      de eerder afgegeven voorziening geen oplossing biedt voor de hulpvraag van de inwoner.

4.2.1 Geschikte woning [Wmo]

• 1.

  De inwoner met een beperking kan in aanmerking komen voor een woonvoorziening, als:

• a.

  het normale gebruik van de woning niet mogelijk is door de beperking van de inwoner; en

verhuizing naar een geschikte woning niet mogelijk is of duurder is dan de woonvoorziening.

De woonvoorziening houdt in dat de woning voor de inwoner bereikbaar, toegankelijk en bruikbaar wordt gemaakt.

• Als verhuizing voorgaat komt de inwoner die verhuist naar een geschikte woning in aanmerking voor een tegemoetkoming in de verhuiskosten. Deze op de NIBUD prijzengids gebaseerde vergoeding is vastgelegd in het Besluit Sociaal Domein.

• 2.

  De inwoner die tijdelijk een andere woning nodig heeft om de periode te overbruggen tot er een geschikte woning beschikbaar komt kan in aanmerking komen voor een tegemoetkoming in de extra kosten van de tijdelijke huisvesting. De hoogte van de tegemoetkoming is vastgelegd in het Besluit Sociaal Domein.

• 3.

  De gemeente verstrekt niet altijd hulp-op-maat in de vorm van een woonvoorziening. De gemeente geeft geen hulp-op-maat in de volgende situaties:

• a.

  De beperkingen van de inwoner zijn het gevolg van de materialen die in de woning zijn gebruikt.

• b.

  De inwoner verblijft in een hotel of pension, een tweede woning, een woonwagen, een klooster, een vakantiewoning, een recreatiewoning of een onzelfstandige woning waarvoor de inwoner geen huurtoeslag kan krijgen.

• c.

  De inwoner woont in een woning die specifiek gericht is op een bepaalde groep mensen waartoe de inwoner behoort, bijvoorbeeld een complex voor ouderen, en de voorziening is bedoeld voor in een gemeenschappelijke ruimte.

• d.

  Het gaat om voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder veel meerkosten meegenomen kunnen worden.

• e.

  De inwoner is verhuisd terwijl hiervoor geen aanleiding bestond op grond van zijn beperkingen en er was geen belangrijke reden voor verhuizing.

• f.

  De inwoner is verhuisd naar een woning die niet de meest geschikte woning is om de beperkingen van de inwoner te verminderen of weg te nemen. Dit is anders als de gemeente daarvoor vooraf schriftelijk toestemming heeft gegeven.

• g.

  De kosten van de woonvoorziening zijn hoger dan € 50.000. Dat is anders als er volgens de gemeente zwaarwegende redenen zijn om de woning wel aan te passen.

• 4. Een woonvoorziening die een eerder verstrekte woonvoorziening vervangt, kan alleen worden verstrekt, als:

• a.

  de eerder verstrekte woonvoorziening technisch is afgeschreven;

• b.

  de eerder verstrekte woonvoorziening verloren is gegaan buiten de schuld van de inwoner om; of

• c.

  de woonvoorziening geen oplossing meer is voor de woonproblemen van de inwoner.

4.2.2 Een schone en leefbare woning [Wmo]

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner hulp-op-maat kan krijgen als hij zijn woning niet schoon en leefbaar kan houden als gevolg van een beperking.

• 2. Als er in het huishouden van de inwoner minderjarige kinderen zijn, dan bestaat de hulp-op-maat ook uit het overnemen van de gebruikelijke hulp voor deze kinderen. Deze hulp is vooral bedoeld om de periode tot er andere hulp is te overbruggen.

• 3. De hulp-op-maat houdt in dat de inwoner de voorziening Huishoudelijke ondersteuning aangeboden krijgt. Huishoudelijke ondersteuning bestaat uit schoonmaakhulp. Wanneer dat nodig is wordt ook aandacht besteed aan het aanbrengen van structuur in de huishouding en/of het aanleren van huishoudelijke vaardigheden.

4.2.3 Wmo wonen [Wmo]

• 1. De inwoner behoort tot de doelgroep van hulp-op-maat Wmo Wonen als hij 18 jaar of ouder is en er sprake is van complexe psychische en/ of psychosociale problematiek op meerdere levensterreinen. De inwoner kan zijn zorgvraag niet (uit)stellen. Hierdoor heeft de inwoner 24-uurs toezicht of bereikbaarheid van een professionele organisatie nodig. De gemeente stelt vast of de inwoner behoort tot de doelgroep van Wmo Wonen.

• 2. Wmo wonen kan worden ingezet als dit de inwoner helpt om zichzelf weer te kunnen handhaven in de samenleving. Wmo wonen kan hierbij nodig zijn om:

• a. de zelfstandigheid van de inwoner te vergroten en hem beter mee te laten doen in de samenleving;

• b. het psychosociale functioneren van een inwoner te verbeteren;

• c. een psychiatrisch ziektebeeld te stabiliseren;

• d. maatschappelijke overlast te voorkomen; of

• e. de inwoner geen gevaar voor zichzelf of zijn omgeving te laten zijn.

3. De gemeente heeft beleidsregels voor WMO wonen gemaakt. Hierin staat waar inwoners die beschermd wonen nodig hebben zich kunnen melden en hoe er wordt omgegaan met de uitvoering van beschermd wonen.

5.2.3 Contact met anderen [Wmo]

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die vanwege een beperking in hun mobiliteit onvoldoende mogelijkheden hebben om binnen redelijke grenzen contact met anderen te hebben, hulp-op-maat kunnen krijgen. De hulp houdt in dat inwoners geholpen worden bij vervoer dichtbij huis. Zo kunnen zij meedoen met recreatieve, maatschappelijke en religieuze activiteiten en zelf de dagelijkse boodschappen doen. Die hulp kan bestaan uit het aanbieden van:

  • a.

    de mogelijkheid om te reizen met collectief taxivervoer (ZOOV)

  • b.

    een taxi;

  • c.

    een scootmobiel, of

  • d.

    het gebruikmaken van een ander vervoermiddel.

• 2. Als de inwoner van het voorgaande geen gebruik kan maken kan de gemeente de inwoner een bijdrage in de kosten geven voor:

  • a.

    het gebruik van een eigen auto;

  • b.

    het gebruik van een (rolstoel)taxi.

• De prijzen zijn gebaseerd op de prijzen in de NIBUD prijzengids en staan in het Besluit Sociaal Domein gemeente Aalten.

• 3. Het moet gaan om:

  • a.

    het zich verplaatsen rondom de woning;

  • b.

    het zich verplaatsen over een langere afstand tot 20 kilometer van huis; of

  • c.

    het vervoer naar de plek waar de inwoner deelneemt aan een activiteit in de gemeente.

5.2.4 Rolstoel [Wmo]

• 1. De inwoner die zich niet kan verplaatsen in en om de woning, kan in aanmerking komen voor een rolstoel, als deze noodzakelijk is voor dagelijks zittend gebruik.

• 2. De inwoner die door een beperking niet kan sporten zonder sportvoorziening van de gemeente, kan eens in de 3 jaar in aanmerking komen voor een sportrolstoel.

5.3.2 Maatwerkvoorziening mantelzorgondersteuning [Wmo]

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die mantelzorg geven, hulp-op-maat kunnen krijgen als zij niet meer in staat zijn om de mantelzorg vol te houden of om te voorkomen dat zij overbelast raken; of

• 2. Als het voor een korte periode niet meer lukt om de mantelzorg vol te houden en de mantelzorg niet overgenomen kan worden door vrijwilligers kan de hulp-op-maat worden gegeven in de vorm van een professional die de mantelzorg tijdelijk overneemt.

5.3.3 Mantelzorgwaardering

• 1. De gemeente waardeert de inzet van mantelzorgers (volwassen en jonge mantelzorgers) voor inwoners in de gemeente Aalten met een zorgbehoefte. Daarom biedt de gemeente jaarlijks een mantelzorgwaardering aan. Het doel van de mantelzorgwaardering is om een blijk van waardering aan de mantelzorgers te geven.

• 2. Een mantelzorgwaardering kan worden aangevraagd door of namens de inwoner die mantelzorg ontvangt. Er moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

  • a.

    De mantelzorg wordt tenminste 3 maanden verleend voor tenminste 8 uur per week.

  • b.

    De mantelzorg wordt verleend door iemand die geen betaalde hulp aan de inwoner geeft.

6.1.1 Uitgangspunten [PW, Gemeentewet]

• 1. De gemeente wil dat inwoners met een laag inkomen en zonder goede financiële buffer hun noodzakelijke bestaanskosten kunnen betalen en kunnen meedoen aan de samenleving. De gemeente neemt maatregelen om armoede en schulden te voorkomen (preventie) en te bestrijden.

• 2. De gemeente biedt inwoners die moeite hebben om rond te komen of die schulden hebben hulp aan bij het op orde krijgen van hun financiën. Het doel van die hulp is dat inwoners blijvend een gezonde financiële huishouding krijgen.

• 3. De gemeente richt het armoedebeleid en schuldenbeleid zo in, dat inwoners met een laag inkomen voldoende ondersteund worden.

• 4. De gemeente betrekt bij het maken van het armoedebeleid en schuldenbeleid naast inkomen ook andere leefdomeinen, zoals onderwijs, maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp.

• 5. De gemeente zorgt ervoor dat gemeentelijke inkomensondersteunende voorzieningen en toeslagen die per maand of per jaar worden verstrekt, na afloop van die periode op een eenvoudige manier opnieuw aangevraagd kunnen worden.

6.2.1 Vangnet [PW]

• 1. De gemeente biedt bijzondere bijstand actief aan als een financieel vangnet voor inwoners die geen beroep kunnen doen op eigen mogelijkheden of op andere voorzieningen. Bijzondere bijstand is ervoor bedoeld dat inwoners met een laag inkomen en zonder goede financiële buffer:

  • a.

    extra noodzakelijke uitgaven kunnen betalen. Het gaat dan om uitgaven die niet uit het maandelijkse inkomen kunnen worden betaald; en

  • b.

    voldoende mogelijkheden hebben om mee te doen aan maatschappelijke activiteiten.

• 2. Bij het beoordelen van een aanvraag voor bijzondere bijstand betrekt de gemeente de kernwaarden en de uitgangspunten van het gemeentelijke armoedebeleid die bij artikel 6.1.1. beschreven zijn.

• 3. De gemeente maakt zo weinig mogelijk gebruik van bijzondere bijstand in de vorm van een lening.

• 4. De gemeente werkt in beleidsregels uit welke rol bijzondere bijstand heeft bij armoedebestrijding.

6.3.2 Hoogte van de toeslag [PW]

• 1. De individuele inkomenstoeslag is per kalenderjaar vastgesteld voor:

  • a.

    een alleenstaande;

  • b.

    een alleenstaande ouder;

  • c.

    gehuwden of samenwonenden.

• 2. De gemeente bekijkt elk jaar of de individuele inkomenstoeslag verhoogd moet worden. Die verhoging gaat dan in per 1 januari van het jaar erna.

6.6.2 Bijzondere bijstand zorgkosten [PW]

• 1. De gemeente kan vanuit deze regeling extra noodzakelijke kosten vergoeden die de inwoner moet maken door ziekte of beperking. De kosten kunnen eenmalig zijn, maar ook wekelijks of maandelijks terugkomen.

• 2. De inwoner krijgt geen vergoeding als de kosten al vergoed worden, bijvoorbeeld door de zorgverzekeraar.

6.7.1 Samenwerking en toegang [Wgs]

• 1. De gemeente werkt samen met andere organisaties om te voorkomen dat inwoners problematische schulden opbouwen.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners op een eenvoudige manier om hulp kunnen vragen bij het vinden van een oplossing voor schulden.

• 3. De gemeente informeert inwoners over de hulp die zij kan aanbieden en zorgt ervoor dat die hulp ook echt beschikbaar is.

• 4. De gemeente sluit geen enkele inwoner bij voorbaat uit van hulp. Een uitzondering op die regel is de inwoner die geen geldige verblijfstitel heeft.

6.7.2 Schuldhulpverlening [Wgs]

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner die hulp kan krijgen bij het oplossen van schulden, die hulp zo snel mogelijk krijgt.

• 2. De gemeente informeert de inwoner die hulp kan krijgen over de manier waarop de hulp wordt gegeven en welke voorwaarden daarvoor gelden.

• 3. De gemeente stuurt iedere inwoner die geen hulp kan krijgen een brief waarin staat waarom er geen hulp wordt gegeven.

7.1.1 Hulp in natura

• 1. De inwoner die hulp van de gemeente krijgt, ontvangt hulp in natura (een dienst of een product), tenzij in de wet of in deze verordening anders is bepaald. Gaat het om een product, dan wordt dit in bruikleen of in eigendom verstrekt.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat de aanbieder van een product de inwoner voldoende helpt om het product goed te kunnen gebruiken.

• 3. De gemeente ziet erop toe dat de aanbieder van een product de wettelijke bepalingen over de garantie naleeft en de inwoner informeert over alles wat van belang is om te weten over het product.

• 4. De gemeente ziet erop toe dat de aanbieder van een dienst de inwoner informeert over alles wat van belang is om te weten over de dienst.

7.2.1 Hulp in geld

• 1. De inwoner ontvangt van de gemeente hulp in de vorm van geld, als dat in de wet of in deze verordening zo is bepaald. Hulp in de vorm van geld hoeft meestal niet terugbetaald te worden. Alleen als in de wet of in deze verordening anders is bepaald en dit aansluit bij de persoonlijke situatie van de inwoner, dan moet het geld wel worden terugbetaald.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat zij de betaling aan de inwoner doet binnen 2 weken nadat de gemeente een besluit heeft genomen over de betaling of als aan de voorwaarden is voldaan.

• 3. De betaling wordt gedaan op het bankrekeningnummer dat de inwoner heeft doorgegeven, tenzij het doel van de betaling alleen maar op een andere manier kan worden bereikt. Dan kan de gemeente het geld op een andere manier, in een andere vorm betalen of aan een andere persoon/organisatie betalen.

• 4. De gemeente kan beslissen om het geld niet te betalen, maar te verrekenen met een bedrag dat de inwoner moet terugbetalen, als dit volgens de wettelijke regels kan. Het moet gaan om een terugbetaling op grond van een van de wetten waarop deze verordening is gebaseerd.

• 5. De gemeente kan een besluit nemen om betalingen te doen, zonder dat de inwoner daar met een brief over wordt geïnformeerd, als bij de overboeking voldoende duidelijk wordt gemaakt waarom de betaling wordt gedaan.

7.3.1 Voorwaarden [Jeugdwet, Wmo]

• 1. In plaats van hulp in natura kan de inwoner een persoonsgebonden budget (pgb) krijgen als het om Wmo-hulp of jeugdhulp gaat. Hiervoor moet wel voldaan zijn aan de voorwaarden die de Wmo en de Jeugdwet stellen.

• 2. De gemeente kent een pgb pas toe als zij vindt dat de inwoner (of zijn vertegenwoordiger) in staat is zijn belangen voldoende te behartigen. De inwoner moet de taken die bij het pgb horen op een verantwoorde manier kunnen uitvoeren.

• 3. De inwoner moet aangeven waarom hij een pgb wil ontvangen in plaats van hulp-op-maat in natura. Hiervoor moet de inwoner duidelijke redenen aangeven en alle informatie aan de gemeente geven die nodig is. Hieronder valt bijvoorbeeld het doorgeven wie namens de inwoner zijn belangen behartigt of op welke wijze de kwaliteit van de hulp-op-maat voorziening is gewaarborgd. De inwoner doet dit in een pgb-budgetplan.

• 4. Het pgb is bedoeld voor hulp, maar kan niet aan alle kosten die daarmee te maken hebben worden besteed. Het pgb kan niet worden besteed aan:

  • a.

    kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangbehartigers;

  • b.

    het voeren van een pgb-administratie;

  • c.

    ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb-administratie; en

  • d.

    kosten voor een feestdagenuitkering aan de hulpverlener(s).

• 5. De gemeente verstrekt geen pgb in de volgende situaties:

  • a.

    De kosten zijn gemaakt voordat de aanvraag is ingediend.

  • b.

    Het gaat om kosten van vervoer, maar de inwoner kan gebruik maken van collectief taxivervoer.

  • c.

    Uit het door de inwoner ingediende pgb-plan blijkt niet dat de kwaliteit van de hulp voldoende gewaarborgd is.

  • d.

    De inwoner kan het pgb niet zelf beheren en de beoogde pgb-beheerder is dezelfde persoon als de beoogde hulpverlener. Uitgezonderd hiervan zijn ouders die jeugdhulp geven aan een eigen minderjarig kind. Deze ouders kunnen voor die jeugdhulp wel een pgb beheren.

• 6. De inwoner levert bij de aanvraag voor hulp-op-maat voor een product één of meer offertes van aanbieders aan. In deze offerte(s) moet staan hoe hoog de kosten van het product zijn. De gemeente vergoedt de gebruikelijke kosten voor het product. De offerte bevat tenminste de volgende onderdelen: het product, het tarief en tenslotte de effecten die de inwoner wil bereiken. De offerte maakt onderdeel uit van het pgb-budgetplan. De gemeente houdt bij de hoogte van het pgb rekening met een reële termijn voor de technische afschrijving en met de onderhouds- en verzekeringskosten.

• 7. Bij een wijziging van het financieel besluit in het nadeel van de cliënt hanteert de gemeente een afbouwregeling of kan de cliënt tijdig schriftelijk van een voor hem of haar te wijzigen situatie op de hoogte worden gebracht..

• 8. Het college kan bij nadere regels bepalen welke verdere eisen worden gesteld aan de kwaliteit van voorzieningen en de eisen met betrekking tot de deskundigheid.

7.3.2 Pgb bij hulp door personen uit het sociale netwerk [Jeugdwet, Wmo]

• 1. De persoon die hulp geeft mag iemand uit het sociale netwerk van de inwoner zijn. Deze persoon heeft met goede argumenten aangegeven dat hij door het geven van de hulp niet overbelast raakt. Ook is deze persoon in staat om kwalitatief goede hulp te bieden en planmatig te werken.

• 2. Hulp door een bloed- of aanverwant in de eerste of tweede graad, wordt altijd als hulp door iemand uit het sociale netwerk gezien.

7.3.3 Hoogte en tarief pgb [Jeugdwet, Wmo]

• 1. De inwoner maakt een plan voor de besteding van het pgb. Dit is het pgb budgetplan. Hierin staat welke hulp de inwoner met het pgb wil betalen en door wie de hulp wordt gegeven. De gemeente moet het plan goedkeuren en stelt daarna het pgb vast.

• 2. Als hulp wordt gegeven door een professionele hulpverlener die geen contract met de gemeente heeft gesloten over het geven van hulp-op-maat wordt het pgb tarief afgestemd de tarieven van de gecontracteerde zorg. Bij Wmo wonen kan het zijn dat de inwoner woonkosten moet betalen. Bij het vaststellen van de hoogte van het pgb wordt daarmee rekening gehouden.

• 3. Het tarief pgb voor professionele huishoudelijke hulp wordt als volgt berekend:

  • a.

    op basis van het minimum (uur)loon bij een 36-urige werkweek per 1 januari van het jaar waarin het persoonsgebonden budget wordt verstrekt en is inclusief vakantiegeld, vakantie-uren en sociale lasten;

  • b.

    inclusief vergoeding voor vrijwillige verzekering voor Ziektewet en WW. Dit wordt berekend op basis van de UWV-percentages.

• 4. De gemeente baseert het tarief pgb voor hulpmiddelen en woningaanpassingen op een offerte voor de aangegeven kosten. In deze offerte moet staan hoe hoog de kosten van het product zijn (kostprijs). Met deze kostprijs moet de inwoner veilige, doeltreffende en kwalitatief goede hulp kunnen inkopen.

  • a.

    De kostprijs mag niet hoger zijn dan wat gebruikelijk is voor dat product. De hoogte van het pgb is gelijk aan de hoogte van de offerte. Er geldt wel een maximumbedrag. Dat is het bedrag dat de gemeente zou betalen voor de hulp die nodig is (hulp-in-natura tarief). Wanneer de offerte hoger is dan dit maximumbedrag, vergoedt de gemeente de meerprijs niet;

  • b.

    De gemeente houdt bij de hoogte van het pgb rekening met een reële termijn voor de technische afschrijving en met de onderhouds- en verzekeringskosten.

• 5. Als hulp wordt gegeven door een niet-professionele hulpverlener of iemand uit het sociale netwerk dan hangt het tarief pgb af van de soort hulp:

  • a.

    De hoogte van het pgb is gelijk aan het wettelijk minimumloon per uur, inclusief vakantiebijslag, bij een 36-urige werkweek, voor de volgende vormen van hulp:

    • i.

      huishoudelijke ondersteuning;

    • ii.

      ondersteuning en persoonlijke verzorging;

    • iii.

      integrale ambulante jeugdhulp in de vorm van ondersteuning en persoonlijke verzorging.

  • b.

    Voor de volgende vormen van hulp is de hoogte van het pgb een maximaal bedrag per maand:

    • i.

      Wmo-wonen;

    • ii.

      logeren;

    • iii.

      jeugdhulp in de vorm van groepsgewijze ondersteuning.

• 6. Het college stelt de maximale tarieven en tegemoetkomingen voor persoonsgebonden budgetten vast in het Besluit Sociaal Domein gemeente Aalten.

7.3.4 Verantwoording en uitbetaling pgb [Jeugdwet, Wmo]

• 1. De gemeente kan de inwoner vragen om duidelijk te maken hoe het pgb is besteed en welke resultaten de hulp voor de inwoner heeft gehad. Voor dat verslag kan de inwoner gebruik maken van een formulier van de gemeente.

• 2. Als een inwoner hulp-op-maat in de vorm van een pgb krijgt, wordt alleen de hulp uitbetaald die feitelijk geleverd is.

• 3. Het pgb wordt uitbetaald door de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

7.4.1 Wat is de eigen bijdrage

• 1. De inwoner betaalt, ongeacht inkomen of vermogen, een vaste eigen bijdrage in de kosten voor Wmo-hulp-op-maat, zolang de inwoner gebruik maakt van de hulp of voor de periode waar voor een pgb is verstrekt. Gaat het om een product, dan betaalt de inwoner een bijdrage totdat de kostprijs is betaald. De inwoner betaalt de bijdrage per maand aan het Centraal Administratiekantoor (CAK). De hoogte van deze periodieke bijdrage is gelijk aan het bedrag dat maximaal betaald moet worden op grond van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

• 2. De kostprijs van hulp-op-maat in natura wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie in de markt of na overleg met de aanbieder.

• 3. Gaat het om kosten voor een woningaanpassing voor een minderjarige inwoner, dan betalen de onderhoudsplichtige ouders de bijdrage. Dat geldt ook voor de ouder tegen wie een vaderschapsactie in ingesteld en de rechter dit verzoek heeft afgewezen (artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek), en voor degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een minderjarige inwoner.

• 4. De inwoner die tegen Wmo-tarief gebruik maakt van het collectief taxivervoer is aan de gemeente een jaarlijkse bijdrage in de kosten verschuldigd. Deze bijdrage wordt vermeld in het Besluit Sociaal Domein.

• 5. De gemeente vraagt geen bijdrage voor een (sport)rolstoel en het onderhoud daarvan.

8.1.1 De rol van de gemeente [Gemeentewet, Awb]

• 1. De gemeente zoekt samen met de inwoner naar een oplossing voor zijn probleem. Gemeente en inwoner gaan daarbij op een respectvolle manier met elkaar om. De gemeente zorgt voor het volgende:

  • a.

    Voor de inwoner is het duidelijk wie er namens de gemeente contact met hem onderhoudt. De gemeente houdt het aantal contactpersonen zo beperkt mogelijk.

  • b.

    De inwoner heeft, om zijn probleem te bespreken, recht op een gesprek op het gemeentekantoor of bij hem thuis.

  • c.

    De gemeente helpt de inwoner om zijn probleem bij een andere organisatie te bespreken, als het bieden van hulp bij dit probleem een taak is voor die organisatie.

  • d.

    Er zijn eenvoudige aanvraagformulieren beschikbaar voor de inwoner die een hulp-op-maat voorziening nodig heeft en die wil aanvragen. Het is voor de inwoner duidelijk waar die aanvraagformulieren verkrijgbaar zijn.

  • e.

    De gemeente informeert de inwoner op een passende manier over procedures die worden gevolgd en zorgt ervoor dat deze procedures zo eenvoudig mogelijk zijn.

  • f.

    De gemeente respecteert de privacy van de inwoner.

  • g.

    De gemeente maakt binnen de wettelijke mogelijkheden gebruik van gegevens die al binnen de gemeente aanwezig zijn en vraagt alleen gegevens die nodig zijn voor het beoordelen van de hulpvraag.

  • h.

    De gemeente wijst de inwoner op beschikbare deskundige hulp.

• 2. De gemeente reageert op een professionele manier op ontoelaatbaar gedrag van de inwoner. De gemeente zorgt voor het volgende:

  • a.

    De inwoner wordt op tijd geïnformeerd over:

    • i.

      zijn rechten en plichten;

    • ii.

      wat er van hem wordt verwacht;

    • iii.

      welk gedrag niet deugt;

    • iv.

      wat de reactie van de gemeente is op gedrag dat niet deugt; en

    • v.

      waarom de gemeente tegen het gedrag optreedt.

  • b.

    De gemeente geeft de inwoner de kans om zijn mening te geven vóórdat de gemeente beslist om op het gedrag van de inwoner te reageren.

  • c.

    De reactie van de gemeente op ontoelaatbaar gedrag past bij:

    • i.

      de ernst van het gedrag;

    • ii.

      de mate waarin dat de inwoner verweten kan worden, en

    • iii.

      de persoonlijke situatie van de inwoner.

  • d.

    De gemeente stuurt de inwoner een brief met daarin duidelijk vermeld wat de gemeente gaat doen als reactie op het ontoelaatbare gedrag, wat dit precies betekent voor de inwoner en wat de inwoner daartegen kan doen. De gemeente maakt de inwoner ook duidelijk op welke manier hij het gedrag kan aanpassen, zodat de relatie hersteld wordt en de gemeente de dienstverlening zal voortzetten (als die is stopgezet).

8.1.2 De rol van de inwoner [Gemeentewet, Awb]

• 1. De inwoner is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor het oplossen van zijn probleem. Hij gaat eerst na welke mogelijkheden hij zelf heeft (eigen kracht). De gemeente vult de mogelijkheden van de inwoner en zijn sociale netwerk aan als dat nodig is.

• 2. De inwoner werkt mee zodat snel duidelijk is op welke manier zijn probleem zo snel mogelijk kan worden opgelost. Dat betekent het volgende:

  • a.

    De inwoner informeert de gemeente zo snel en zo volledig mogelijk over alles wat van belang kan zijn voor het beoordelen van de hulpvraag, de persoonlijke situatie en de rechten en plichten van de inwoner. Dit geldt ook als de hulp al is toegekend.

  • b.

    De gemeente ontvangt alle documenten en bewijsstukken die zij nodig heeft zo snel mogelijk van de inwoner.

  • c.

    De inwoner doet wat nodig is om de hulp van de gemeente zo kort mogelijk te laten duren.

  • d.

    De inwoner brengt de gemeente zo snel mogelijk op de hoogte van zijn beperkingen, als die van belang zijn in het contact met de gemeente.

8.2.2 Beëindiging voorziening [Jeugdwet, Wmo, PW, Wgs, Gemeentewet]

• 1. De gemeente kan een hulp-op-maat voorziening (in natura of pgb) beëindigen als:

  • a.

    de voorziening niet langer passend of nodig is;

  • b.

    de inwoner zich niet houdt aan voorwaarden en verplichtingen die aan de voorziening zijn verbonden;

  • c.

    de voorziening is verstrekt op grond van onjuiste of onvolledige gegevens van de inwoner;

  • d.

    de gemeente niet langer kan vaststellen of een voorziening kan worden voortgezet, omdat de inwoner onvoldoende meewerkt aan een onderzoek naar het recht op de voorziening;

  • e.

    de voorziening voor een ander doel wordt gebruikt dan bedoeld;

  • f.

    de inwoner niet binnen de gestelde termijn (verschilt per voorziening) gebruik heeft gemaakt van de voorziening, tenzij hem dat niet te verwijten is. Deze voorwaarde wordt ook in het besluit opgenomen.

• 2. De voorziening kan met terugwerkende kracht worden beëindigd (ingetrokken).

8.3.1 Controle [Jeugdwet, Wmo, PW]

• 1. De gemeente controleert regelmatig of de inwoner recht heeft op een voorziening. En of hij de juiste voorziening heeft aangevraagd of ontvangt. De gemeente kan daarvoor gebruik maken van:

• a. huisbezoeken: medewerkers van de gemeente gaan langs bij de inwoner en kijken in en om de woning. De gemeente kan een huisbezoek aankondigen, maar dat hoeft niet;

• b. bestandsvergelijkingen: de gemeente vergelijkt de gegevens van de inwoner met de gegevens die bekend zijn over deze inwoner bij andere organisaties, zoals bij UWV, de Belastingdienst, andere gemeenten en aanbieders;

• c. signalen en tips van organisaties of andere inwoners;

• d. andere passende onderzoeksmethoden.

• 2. De controle van de voorzieningen is ook bedoeld om de kwaliteit van de voorziening te beoordelen en om te kijken of de voorziening op de juiste manier en voor het juiste doel wordt gebruikt.

• 3. Bij de controle van voorzieningen zorgt de gemeente ervoor dat de regels die horen bij de opsporing van strafbare feiten worden nageleefd.

• 4. Bij beëindiging van een voorziening op verzoek van de inwoner, onderzoekt de gemeente wat de reden is van de beëindiging en of er een vervolgactie nodig is. De gemeente kan ook nagaan of de voorziening tot de einddatum terecht is verstrekt.

8.3.3 Beleidsplan en beleidsverslag [Jeugdwet, Wmo, PW]

• 1. De gemeente legt in een beleidsplan vast hoe de gemeente fraudebestrijding aanpakt en ervoor zorgt dat inwoners zich zo goed mogelijk aan de regels houden (handhaving).

• 2. In het beleidsplan staat in ieder geval:

• a. wat de gemeente doet om fraude te voorkomen;

• b. wanneer en hoe de gemeente inwoners informeert over zijn rechten en plichten (voorlichting);

• c. welke onderzoeksmethoden wanneer kunnen worden ingezet; en

• d. hoe de gemeente samenwerkt met andere organisaties om fraude tegen te gaan.

• 3. De gemeente stelt na afloop van de periode waarvoor het beleidsplan is bedoeld, een beleidsverslag vast. Daarin beschrijft de gemeente of de gestelde doelen voor die periode zijn behaald en de redenen waarom dat wel of niet is gebeurd.

9.1.1 Inspraak van inwoners

• 1. De gemeente geeft inwoners inspraak bij de uitvoering van de volgende wetten:

  • a.

    Jeugdwet;

  • b.

    Wmo;

  • c.

    Participatiewet;

  • d.

    Wet gemeentelijke schuldhulpverlening.

• 2. Inwoners kunnen inspraak hebben bij:

  • a.

    plannen voor beleid en regels;

  • b.

    de manier waarop de gemeente beleid en regels uitvoert;

  • c.

    de manier waarop medewerkers van de gemeente omgaan met inwoners (bejegening);

  • d.

    de manier waarop aanbieders hun taken uitvoeren.

• 3. Inspraak houdt ook in het doen van voorstellen voor ander beleid of andere regels.

• 4. De gemeente kan inwoners op de volgende manier inspraak geven:

  • a.

    via de Sociale Raad;

  • b.

    door inwoners te raadplegen, bijvoorbeeld via sociale media, via inwonerpanel ‘U Spreekt’ of via de kinderraad; of

  • c.

    door samen met inwoners een plan te ontwerpen.

• 5. De gemeente kiest die vorm van inspraak die past bij het onderwerp en bij de groep die het betreft en zorgt ervoor, dat inwoners zo snel en goed mogelijk inspraak kunnen hebben.

9.2.1 Sociale Raad

• 1. Het doel van de Sociale Raad is om inwoners te betrekken bij de ontwikkeling van gemeentelijk beleid en gemeentelijke regels en bij de uitvoering van de wetten waarop dat beleid en die regels zijn gebaseerd. Het gaat om de wetten die in artikel 9.1, eerste lid, zijn genoemd.

• 2. De Sociale Raad is, zover redelijkerwijs mogelijk, zo samengesteld dat de leden een binding hebben met de doelgroepen binnen het Sociaal Domein.

• 3. De leden van de Sociale Raad wonen in de gemeente Aalten. Het college kan hiervan afwijken als er geen geschikte kandidaten worden gevonden. Die kandidaten moeten dan aantonen dat ze binding hebben met de gemeente Aalten en de doelgroepen binnen het Sociaal Domein.

• 4. De leden van de Sociale Raad treden op als vertegenwoordigers van de doelgroepen binnen het Sociaal Domein.

• 5. De Sociale Raad bestaat uit maximaal 12 leden plus een secretaris en onafhankelijk voorzitter.

• a. De leden en de voorzitter, worden benoemd door het college.

• b. De leden worden aangedragen door de Sociale Raad voor benoeming. Indien noodzakelijk zorgt de gemeente voor werving van leden via een gemeentelijke publicatie.

• c. De Sociale Raad kiest uit haar leden een vicevoorzitter, secretaris en penningmeester.

• 6. De leden van de Sociale Raad worden benoemd voor een periode 4 jaar. Deze periode kan eenmaal worden verlengd met maximaal 4 jaar.

• 7. Bij ernstig disfunctioneren van een of meer leden van de Sociale Raad kan door de meerderheid van de Sociale Raad het vertrouwen worden opgezegd. De Sociale Raad kan dan het college vragen te beslissen.

• 8. De Sociale Raad vergadert elk jaar ten minste 6 keer.

• 9. De gemeente zorgt ervoor dat de Sociale Raad gebruik kan maken van een vergaderruimte en van andere voorzieningen die nodig zijn om de taken goed te kunnen uitvoeren.

• 10. De gemeente evalueert elk jaar ten minste één keer met de Sociale Raad hoe de samenwerking gaat. Dan wordt ook besproken of de inspraak goed functioneert. De Sociale Raad stuurt na afloop van dit overleg een verslag aan de gemeenteraad.

9.3.1 Taken en bevoegdheden Sociale Raad

• 1. De Sociale Raad adviseert de gemeente over plannen om beleid of regels daarvan bij te stellen en over de kwaliteit van de uitvoering van de dienstverlening.

• 2. De gemeente zorgt ervoor, dat:

• a. op het moment waarop inspraak kan worden gegeven de Sociale Raad voldoende mogelijkheden heeft om invloed te hebben op plannen van de gemeente over beleid, regels of de uitvoering daarvan; en

• b. de Sociale Raad deskundig wordt ondersteund door een medewerker van de gemeente, om de Sociale Raad te helpen zijn werk goed te doen.

• 3. De gemeente zorgt ervoor dat de Sociale Raad op tijd alle informatie krijgt die nodig is om zijn taak goed te kunnen doen.

• 4. De Sociale Raad kan ongevraagd voorstellen doen aan de gemeente over verandering van beleid, regels of de uitvoering daarvan.

• 5. De Sociale Raad zorgt ervoor dat adviezen binnen 6 weken worden gegeven, zodat de gemeente deze adviezen kan betrekken bij voorgenomen besluiten. Gemeente en Sociale Raad kunnen in overleg afwijken van deze termijn.

• 6. De gemeente neemt adviezen van de Sociale Raad over of geeft de redenen aan waarom een advies niet wordt overgenomen. Gaat het om besluiten van de gemeenteraad, dan worden het advies van de Sociale Raad en de reactie van de gemeente (burgemeester en wethouders) aan de gemeenteraad gestuurd, zodat deze informatie bij de besluitvorming kan worden betrokken.

• 7. Alle adviezen, informatieverzoeken en verbetervoorstellen die door de Sociale Raad schriftelijk worden verstrekt, worden door het college beoordeeld. De gemeente geeft binnen 4 weken een schriftelijke, gemotiveerde reactie.

• 8. De Sociale Raad bespreekt geen klachten, bezwaarschriften of andere onderwerpen die over individuele personen gaan.

• 9. Ieder lid van de Sociale Raad kan onderwerpen op de agenda van een vergadering zetten.

• 10. De Sociale Raad kan derden uitnodigen in verband met een agendapunt van de vergadering.

• 11. Alle leden zijn, met uitzondering van de onafhankelijk voorzitter, stemgerechtigd. Alle besluiten worden met een meerderheid van stemmen genomen, op voorwaarde dat tweederde van de leden aanwezig is.

• 12. Voor de besluitvorming is geen unaniem standpunt van de leden vereist. Afwijkende standpunten kunnen gemotiveerd in het advies aan de gemeente worden opgenomen. Daarbij wordt vermeld voor welke doelgroep(en) het afwijkende standpunt is bedoeld.

• 13. De vergaderingen van de Sociale Raad zijn openbaar. De stukken voor de vergadering zijn in principe 5 dagen voor de vergadering voor derden beschikbaar. De agenda wordt gepubliceerd in de gemeenterubriek van de lokale weekkranten.

• 14. De Sociale Raad kan alleen besluiten tot het houden van een besloten vergadering als het de behandeling van privacygevoelige zaken betreft.

• 15. De Sociale Raad kan besluiten (tijdelijk) uit zijn eigen middelen een of meer commissies of werkgroepen te vormen. De onkosten komen ten laste van het budget van de Sociale Raad.

• 16. De leden van de Sociale Raad ontvangen per vergadering een vergoeding tot maximaal 12 vergaderingen per jaar. De gemeente stelt vast hoe hoog de vergoeding is.

• 17. Het college stelt voor de Sociale Raad een jaarlijks budget beschikbaar, bedoeld voor het functioneren van de Raad. Hiervoor is een stichtingsbestuur dat deze gelden beheert. Deze bestaat uit de vicevoorzitter, secretaris en penningmeester van de Sociale Raad.

9.4.1 Inspraak bij aanbieders

• 1. Aanbieders die jeugdhulp of Wmo-hulp geven, zijn verplicht om inwoners die gebruik maken van hun diensten, inspraak te geven en daarover regels te maken.

• 2. De gemeente controleert of de aanbieder zich houdt aan de regels voor inspraak.

10.1 Doelen klacht- en bezwaarprocedure

• 1. De gemeente ziet een klacht of bezwaar als:

  • a.

    een mogelijkheid om de dienstverlening aan de inwoner te verbeteren;

  • b.

    een stimulans om de hulpvraag van de inwoner nog eens te onderzoeken;

  • c.

    een middel voor de inwoner om zijn mening kenbaar te maken;

  • d.

    een manier om een vertrouwensbreuk te herstellen; en

  • e.

    een middel om fouten bij de uitvoering van wettelijke taken te repareren.

• 2. De inwoner die een klacht of bezwaar heeft ingediend, krijgt de gelegenheid om zijn klacht of bezwaar mondeling toe te lichten. Dit gebeurt niet als het voor de gemeente overduidelijk is dat een mondelinge toelichting niets toevoegt.

• 3. De inwoner kan kritiek op de uitvoering van wettelijke taken door de gemeente uiten via een eenvoudige en effectieve klachtenprocedure of bezwaarprocedure. De gemeente volgt daarbij de wettelijke regels.

• 4. De gemeente zorgt ervoor dat klachten en bezwaren zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen de wettelijke termijnen, worden afgehandeld.

• 5. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner die een klacht of bezwaar heeft ingediend zich gehoord voelt.

10.2 Klachten over de gemeente [Awb, Gemeentewet]

• 1. De inwoner kan bij de gemeente een klacht indienen over:

• a. het gedrag van medewerkers en bestuurders en de manier waarop hij is behandeld;

• b. de manier waarop de gemeente meldingen en aanvragen heeft afgehandeld;

• c. de manier waarop de gemeente voorzieningen heeft verstrekt.

• 2. De inwoner moet een klacht zo snel mogelijk indienen bij de gemeente. De gemeente bepaalt hoe een klacht kan worden ingediend en hoe de klachtenprocedure verloopt.

10.3 Klachten over andere personen of organisaties [Awb, Gemeentewet]

• 1. De inwoner die een klacht heeft over het gedrag van een persoon of organisatie die door de gemeente is ingehuurd, moet zijn klacht eerst indienen bij die persoon of organisatie. Die persoon of organisatie moet een klachtenregeling hebben en deze met de gemeente hebben gedeeld.

• 2. De gemeente controleert of de klachtenregeling van personen of organisaties die hulp verlenen volgens een besluit van de gemeente, wordt nageleefd.

• 3. Als de inwoner niet tevreden is over de manier waarop de klacht door de hulpverlenende persoon of organisatie is afgehandeld, kan de inwoner een klacht indienen bij de gemeente.

• 4. De inwoner die geraakt is door geweld of ander strafbaar gedrag van personen of organisaties die hulp verlenen volgens een besluit van de gemeente, kan dit melden bij de gemeente. De gemeente bepaalt hoe die melding wordt behandeld.

10.4 Klachtbehandelaar en vertrouwenspersoon [Gemeentewet, Jeugdwet]

• 1. De gemeente zorgt ervoor, dat de inwoner, die aan de gemeente een hulpvraag heeft gesteld, de klachtbehandelaar kan spreken. De inwoner kan bij deze klachtbehandelaar terecht voor knelpunten die de hij ervaart in het contact met de gemeente binnen het Sociaal Domein.

• 2. Jaarlijks maakt de gemeente een verslag van het aantal klachten in het afgelopen kalenderjaar, de soort klachten, de afhandeling en de maatregelen die zijn genomen.

• 3. Naast de klachtbehandelaar kan de inwoner, via het Advies- en Klachtenbureau Jeugdzorg (AKJ), ook een vertrouwenspersoon spreken als het gaat om jeugdhulp. De vertrouwenspersoon kan de inwoner (jeugdige, ouder of pleegouder) op zijn verzoek ondersteunen bij problemen, klachten en vragen over de hulpverlening door de gemeente, de jeugdhulpaanbieder, de gecertificeerde instelling jeugdbescherming en jeugdreclassering en het Advies- en meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling (Veilig Thuis).

10.5 Bezwaar [Gemeentewet, Awb]

• 1. Als de gemeente een besluit neemt, informeert de gemeente de inwoner over de manier waarop bezwaar kan worden gemaakt tegen dat besluit.

• 2. De inwoner die het niet eens is met een besluit van de gemeente, kan binnen 6 weken bezwaar maken volgens de regels van de Algemene wet bestuursrecht.

11.1 Kwaliteit

• 1. Alle diensten en producten die de gemeente in het kader van deze verordening aanbiedt, moeten van goede kwaliteit zijn, zodat het gewenste effect voor de inwoner wordt bereikt.

• 2. De producten en diensten:

  • a.

    passen bij de hulpvraag van de inwoner;

  • b.

    zijn veilig, geschikt en bruikbaar voor de inwoner;

  • c.

    voldoen aan normen en eisen die door de beroepsgroep of in het vakgebied algemeen zijn aanvaard;

  • d.

    respecteren de rechten van de inwoner;

  • e.

    worden afgestemd op andere producten of diensten die aan de inwoner worden geleverd;

  • f.

    worden geleverd volgens een bepaalde opzet die op tijd aan de inwoner wordt meegedeeld.

• 3. De gemeente kan aanvullende kwaliteitseisen en andere voorschriften vaststellen en controleert of deze eisen door aanbieders worden nageleefd.

11.2 Inkoop en aanbesteding

• 1. De gemeente zorgt er voor dat de kwaliteit van de producten en diensten in het kader van deze verordening gegarandeerd is.

• 2. Bij inkoop en aanbesteding verwacht de gemeente van aanbieders dat zij rekening houden met de voorwaarden uit artikel 11.1, het tweede lid.

• 3.

  De gemeente zorgt voor een goede prijs-kwaliteitverhouding door:

• a. een vaste reële prijs te bepalen. Die prijs geldt dan voor inschrijving op een aanbesteding en een daaropvolgende overeenkomst met een aanbieder; of

• b. in overleg met de aanbieder tot een reëel (lumpsum) budget te komen om een opdracht uit te voeren of een populatie te bedienen.

• 4. De gemeente bewaakt de kwaliteit van de producten en diensten door het vaststellen van een kwaliteitskader Jeugdwet en Wmo. Dit kwaliteitskader is bedoeld voor alle vormen van ondersteuning die de gemeente inkoopt.

• 5. Bij inkoop en aanbesteding van producten en diensten wordt van een aanbieder verwacht dat deze reële tarieven hanteert en dat er transparantie is in de opbouw van de tarieven.

12.1 Onderzoek naar de werking van de verordening [Gemeentewet]

• 1. De gemeente onderzoekt met een zekere regelmaat of de verordening voldoende bijdraagt aan de doelen die zij wil bereiken. Om dat te kunnen nagaan verzamelt de gemeente systematisch informatie over alles wat van belang is om dit goed te kunnen onderzoeken. De gemeente houdt zich daarbij aan de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).

• 2. De gemeenteraad bespreekt een verslag van dit onderzoek en past de verordening aan als dat nodig is.

12.5 Overgangsrecht [Gemeentewet]

• 1. Een maandelijkse voorziening die op grond van een ingetrokken verordening wordt verstrekt, blijft ook na de ingangsdatum van deze verordening doorlopen. Deze voorziening loopt door totdat de gemeente een nieuw besluit over die voorziening heeft genomen.

• Een aanvraag die de inwoner heeft ingediend vóór de ingangsdatum van deze verordening en waarover de gemeente pas later een besluit neemt, handelt de gemeente af volgens deze verordening. Voor een aanvraag op grond van de Participatiewet, die is ingediend vóór de ingangsdatum geldt juist dat de gemeente deze afhandelt volgens de ingetrokken verordening. Maar als een besluit volgens deze nieuwe verordening gunstiger uitpakt voor de inwoner, past de gemeente deze verordening toe.

• 2. Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van een van de bij 12.4 genoemde ingetrokken verordening, past de gemeente de regels van die ingetrokken verordening toe.

12.6 Ingangsdatum en naam [Gemeentewet]

• 1. Deze verordening wordt genoemd: Verordening Sociaal Domein Gemeente Aalten 2023.

• 2. Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2023.