Beleidsregels kwijtschelding Participatiewet schulden gemeente Enschede 2022

1. In deze beleidsregels wordt verstaan onder:

• a.

  betalingsregeling: een regeling waarbij met toestemming van de gemeente Enschede een vordering gespreid betaald wordt in maandelijkse termijnen;

• b.

  debiteur: de persoon waarop de gemeente Enschede een vordering heeft;

• c.

  draagkracht: de door de gemeente berekende maandelijkse financiële ruimte voor aflossing op een vordering;

• d.

  terugvorderingsbesluit: de beschikking van de gemeente tot terugvordering van een uitkering;

• e.

  vereenvoudigd derdenbeslag: het door de gemeente gelegde beslag op inkomsten bij de werkgever of uitkeringsinstantie van de debiteur;

• f.

  verrekenen: inhouding op de uitkering als bedoeld in artikel 60, derde lid, van de Participatiewet;

• g.

  vordering: de aanspraak op betaling van de gemeente Enschede op de debiteur.

2. Alle begrippen die in deze beleidsregels worden gebruikt en die niet nader worden omschreven, hebben dezelfde betekenis als in de Participatiewet en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Deze beleidsregels zijn van toepassing op vorderingen van te veel of ten onrechte verstrekte uitkeringen en/of verstrekte geldlening (en) in het kader van de Participatiewet, alsmede de IOAW, IOAZ, BBZ 2004 met betrekking tot levensonderhoud, met uitzondering van vorderingen van (loonkosten)subsidies, en indien deze vorderingen:

• a.

  zijn ontstaan op en na inwerkingtreding van deze beleidsregels; of

• b.

  zijn ontstaan voor de datum van inwerkingtreding van deze beleidsregels.

1. Een geldlening of een onverschuldigde betaling als bedoeld in artikel 58, tweede lid, sub a tot en met f van de Participatiewet kan 36 maanden na de datum van de toekenningsbeschikking of het terugvorderingsbesluit kwijtgescholden worden, wanneer op deze vordering gedurende 36 maanden onafgebroken minimaal naar draagkracht, overeenkomstig de afgesproken betalingsregeling of via verrekening is afgelost.

2. Een vordering als gevolg van schending inlichtingenplicht, alsmede een bestuurlijke boete opgelegd in de zin van artikel 18a Participatiewet, de IOAW en IOAZ, artikel 14a Algemene bijstandswet en het Boetebesluit socialezekerheidswetten, of waarvoor een aangifte van fraude is gedaan bij het Openbaar Ministerie, kan worden kwijtgescholden als 120 maanden na de datum van het terugvorderingsbesluit de vordering naar draagkracht is afgelost.

3. De mogelijkheid tot kwijtschelding is niet van toepassing indien:

• a.

  de debiteur niet meewerkt aan een draagkrachtonderzoek;

• b.

  ten behoeve van de vordering vereenvoudigd derdenbeslag wordt gelegd;

• c.

  een dwangbevel is uitgevaardigd en executiemogelijkheden ontbreken;

• d.

  de vordering wordt overgedragen aan een deurwaarder;

• e.

  er sprake is van een registratie in het niet-ingezetene register;

• f.

  een schuld is ontstaan door maatschappij ondermijnende activiteiten, of

• g.

  na oordeel van het college niet of onvoldoende medewerking verleent aan schuldhulpverlening.

4. De in het eerste en tweede lid genoemde kwijtscheldingstermijn kan worden opgeschort, indien er sprake is van een gehonoreerd verzoek om uitstel van betaling of een periode waarin de aflossing tijdelijk wordt opgeschort. De termijn van kwijtschelding wordt in die gevallen opgeschort met de duur van respectievelijk het uitstel van betaling of de opschorting.

5. Het college kan op verzoek kwijtschelding verlenen.

1. Kwijtschelding is niet van toepassing op krediethypotheken als bedoeld in artikel 50 Participatiewet, bedrijfskredieten in het kader van de BBZ 2004 en de bijbehorende contractuele rente en vorderingen in het kader van verhaal van bijstand waarvoor een vonnis door de Rechtbank is afgegeven als bedoeld in artikel 62b Participatiewet.

2. Het college scheldt de vordering kwijt als de debiteur door de Belastingdienst wordt aangemerkt als gedupeerde in de toeslagenaffaire en op grond van de Catshuisregeling een bedrag aan compensatie ontvangt.