Verordening van de gemeenteraad van de gemeente Opsterland houdende regels omtrent goede en toegankelijke jeugdhulp (Verordening Hart voor de Jeugd 2020 Opsterland)

1. In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  andere voorziening: voorziening anders dan in het kader van de Jeugdwet, op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen;

• b.

  boven-gebruikelijke hulp of zorg: hulp of zorg die meer is dan hulp of zorg die in redelijkheid mag worden verwacht.

• c.

  consulent: medewerker van het gebiedsteam.

• d.

  formele hulp: formele ondersteuning die wordt geboden door een professional, die alleen een zakelijke relatie met de jeugdige en/of ouder heeft niet zijnde een persoon uit het sociaal netwerk van de jeugdige en/of ouder, als bedoeld in artikel 11.

• e.

  gebiedsteam: Het gebiedsteam is de gemeentelijke toegang voor alle inwoners met vragen omtrent zorg en ondersteuning op de terreinen wonen, welzijn, zorg, werk & inkomen en jeugd & gezin.

• f.

  gebruikelijke hulp: de normale, dagelijkse zorg die naar algemeen aanvaarde opvattingen in redelijkheid mag worden verwacht van de ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten;

• g.

  hulpvraag: behoefte van een jeugdige of zijn ouders aan jeugdhulp in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen, als bedoeld in artikel 2.3, eerste lid, van de wet;

• h.

  individuele voorziening: op de jeugdige of zijn ouders toegesneden voorziening als bedoeld in artikel 2, tweede lid;

• i.

  informele hulp: informele ondersteuning die wordt geboden door een persoon die geen formele hulp biedt, zoals een persoon uit het sociaal netwerk of een beroepskracht die niet voldoet aan de gestelde kwaliteitseisen, als bedoeld in artikel 11;

• j.

  intensiteit: de intensiteit geeft de zwaarte aan van de behandeling, begeleiding of ondersteuning;

• k.

  maatwerkplan: ook wel een ondersteuningsplan genoemd, een plan waarin het gesprek wordt weergegeven, welke hulpvraag er is, welke concrete oplossingen kunnen worden geboden en tot welke resultaten deze moeten leiden;

• l.

  melding: melding van een hulpvraag als bedoeld in artikel 4, eerste lid;

• m.

  ondersteuningsprofiel: een algemeen geformuleerd profiel binnen specialistische jeugdhulp dat de aard van de ondersteuningsbehoefte weergeeft;

• n.

  overige voorziening: overige voorziening als bedoeld in artikel 2, eerste lid;

• o.

  Pgb: persoonsgebonden budget.

• p.

  Pgb-plan: een document waarin door de pgb-aanvrager is omschreven hoe hij/zij de zorg, hulp en/of begeleiding wil gaan regelen, zie artikel 11 lid 3;

• q.

  sociaal netwerk; personen uit de huiselijke kring en andere personen waarmee iemand een sociale relatie onderhoudt. Bij deze laatste groep kan gedacht worden aan familieleden die niet in hetzelfde huis wonen, buren, vrienden, kennissen ed.

• r.

  traject: een traject omvat alle ondersteuning die een jongere en/of het gezin nodig heeft in een bepaalde situatie;

• s.

  wet: Jeugdwet;

• t.

  ZIN: zorg in natura.

2. Alle begrippen, die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet, het Besluit Jeugdwet, de Algemene wet bestuursrecht en Algemene verordening gegevensbescherming.

1. De volgende vormen van ondersteuning zijn zonder indicatie beschikbaar (algemene voorzieningen):

• a.

  preventieve jeugdhulp, waaronder publieke jeugdgezondheidszorg

• b.

  toegang en toeleiding en lichte generalistische ambulante ondersteuning

2. De volgende vormen van ondersteuning zijn niet zonder indicatie beschikbaar (individuele voorzieningen):

• a.

  Dyslexiezorg:

  Ondersteuning voor jeugdigen met een ernstig enkelvoudige dyslexie (EED), of een vermoeden daarvan, in de vorm van dyslexieonderzoek of behandeling. Dyslexiezorg wordt geboden aan jeugdigen in de leeftijd van 7 tot en met 12 jaar, dan wel aan jeugdigen waarvan de dyslexiezorg vóór de 13e verjaardag van het kind is gestart. Er is sprake van dyslexie wanneer bij een jeugdige lezen, spellen en schrijven, gezien de leeftijd en het onderwijsniveau, te moeizaam gaan terwijl het kind wel een gemiddelde intelligentie heeft.

• b.

  Pleegzorg:

  Ondersteuning waarbij pleegouders de jeugdige verblijf, verzorging en opvoeding bieden in combinatie met professionele begeleiding van het pleegkind, de pleegouders en de biologische ouders door een pleegzorgaanbieder. Pleegzorg kan zowel tijdelijk als langdurig en zowel voltijd als in deeltijd of weekeind opvang (respijtzorg) geboden worden. Een pleeggezin kan zowel een gezin uit het pleeggezinnenbestand van een voorziening voor pleegzorg als een gezin uit het eigen netwerk van familie of bekenden zijn.

• c.

  Specialistische jeugdhulp:

  Alle ambulante jeugdhulp en jeugdhulp met verblijf, niet zijnde dyslexiezorg, pleegzorg of hoogspecialistische jeugdhulp. Ambulante jeugdhulp betreft jeugdhulp die op vaste of onregelmatige tijden plaats vindt bij de jeugdige thuis, op locatie van de aanbieder of elders, waaronder kan worden verstaan een school of kinderdagverblijf en dergelijke.

  Bij Jeugdhulp met verblijf verblijft een jeugdige, op vrijwillige of gedwongen basis, in een instelling.

  Specialistische Jeugdhulp, zowel ambulante jeugdhulp als jeugdhulp met verblijf, wordt op basis van een ondersteuningsprofiel en in de vorm van een traject geboden. Verblijf wordt altijd in combinatie met een ondersteuningsprofiel verstrekt en kan niet apart verstrekt worden.

  Indien van toepassing is persoonlijke verzorging bij de profielen inbegrepen.

• d.

  Hoogspecialistische jeugdhulp:

  Zeer complexe, intensieve specialistische jeugdhulp, waarbij een klinische achtervang in een besloten of gesloten (Jeugdzorg Plus) setting, een driemilieuvoorziening of spoedeisende ondersteuning (Crisiszorg) noodzakelijk en 24/7 beschikbaar is. Er is sprake van meervoudige ernstige problematiek, die vraagt om een multidisciplinaire aanpak vanuit meerdere jeugdhulpdisciplines.

1. Jeugdigen en ouders komen slechts in aanmerking voor een individuele voorziening voor zover zij geen oplossing kunnen vinden voor de hulpvraag:

• a.

  binnen hun eigen mogelijkheden en probleemoplossend vermogen, waaronder in ieder geval wordt verstaan gebruikelijke hulp of hulp van andere personen uit het sociale netwerk;

• b.

  gebruik te maken van een algemene voorziening, of;

• c.

  door gebruik te maken van een andere voorziening.

2. Of sprake is van gebruikelijke hulp wordt beoordeeld aan de hand van de richtlijn ‘Gebruikelijke hulp’ zoals opgenomen in de beleidsregels. De individuele omstandigheden van de jeugdige of de ouders kunnen ertoe leiden dat van deze richtlijn kan worden afgeweken.

3. Als de aanvraag betrekking heeft op kosten voor jeugdhulp die de jeugdige of ouder voorafgaand aan de aanvraag heeft gemaakt, kan het college hier slechts een voorziening voor verstrekken:

• a.

  als op het moment van de aanvraag nog steeds sprake is van opgroei- of opvoedingsproblemen, psychische problemen of stoornissen waarvoor de hulp is ingezet, en;

• b.

  voor zover het college de noodzaak, adequaatheid en geschiktheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen.

1. Het college draagt zorg voor de inzet van jeugdhulp na een verwijzing door de huisarts, medisch specialist en jeugdarts naar een jeugdhulpaanbieder, als en voor zover genoemde verwijzer van oordeel is dat inzet van jeugdhulp nodig is.

2. De verwijzer ontvangt via het berichtenverkeer een bericht wanneer de aangevraagde jeugdhulp akkoord is.

1. Jeugdigen en ouders of belanghebbenden kunnen een hulpvraag melden bij het college.

2. Het college bevestigt de ontvangst van een aanmelding schriftelijk.

3. In spoedeisende gevallen treft het college zo spoedig mogelijk passende tijdelijke ondersteuning en/of vraagt het college een machtiging gesloten jeugdhulp als bedoeld in hoofdstuk 6 van de Jeugdwet.

4. Jeugdigen en ouders kunnen zich rechtstreeks wenden tot een aanbieder van een algemene voorziening.

1. Het college verzamelt in overleg met de jeugdige en/of de ouders de noodzakelijke en toegankelijke gegevens over de jeugdige en zijn situatie en maakt zo spoedig mogelijk een afspraak voor een gesprek. Hierbij brengt het college de jeugdige en zijn ouders op de hoogte van de mogelijkheid om binnen een redelijke termijn een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 van de wet op te stellen. Als de jeugdige en zijn ouders daarom verzoeken, draagt het college zorg voor ondersteuning bij het opstellen van een familiegroepsplan.

2. Voor het gesprek verschaffen de jeugdige of zijn ouders aan het college alle overige gegevens en bescheiden die naar het oordeel van het college voor het onderzoek nodig zijn en waarover zij redelijkerwijs de beschikking kunnen krijgen. De jeugdige of zijn ouders verstrekken in ieder geval een identificatiedocument als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage.

3. Het college kan in overleg met de jeugdige of de ouders afzien van een vooronderzoek als bedoeld in het eerste en tweede lid.

1. Indien bij het college aanmelding wordt gedaan van een behoefte aan ondersteuning op het gebied van Jeugdhulp, voert het college in samenspraak met jeugdige of zijn ouders door of namens wie de melding is gedaan, uiterlijk binnen 6 weken een onderzoek uit. Indien nodig kan de termijn verlengd worden. De ouders en jeugdige worden hiervan schriftelijk op de hoogte gebracht.

2. Het college onderzoekt, in een gesprek tussen de consulent van het gebiedsteam en de jeugdige en/of zijn ouders, zo spoedig mogelijk en voor zover nodig:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren, veiligheid, ontwikkeling en gezinssituatie van de jeugdige en de aard van de hulpvraag;

• b.

  het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;

• c.

  het vermogen van de jeugdige of zijn ouders om zelf of met ondersteuning van de naaste omgeving een oplossing voor de hulpvraag te vinden;

• d.

  de mogelijkheden met betrekking tot gebruikelijke- en boven gebruikelijke hulp. De vraag of er sprake is van gebruikelijke of boven gebruikelijke hulp wordt beoordeeld aan de hand van de richtlijn die is opgenomen in de beleidsregels;

• e.

  de mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening;

• f.

  de mogelijkheden om jeugdhulp te verlenen met gebruikmaking van een overige voorziening;

• g.

  de mogelijkheden om een individuele voorziening te verstrekken;

• h.

  de wijze waarop een mogelijk toe te kennen individuele voorziening kan worden afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, of werk en inkomen;

• i.

  hoe rekening zal worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en zijn ouders, en

• j.

  de mogelijkheden om te kiezen voor de verstrekking van een persoonsgebonden budget, waarbij de jeugdige of zijn ouders in begrijpelijke bewoording worden ingelicht over de gevolgen van die keuze.

2. Als de jeugdige en zijn ouders een familiegroepsplan als bedoeld in artikel 1.1 van de wet hebben opgesteld, betrekt het college dat bij het onderzoek, bedoeld in het eerste lid.

3. Het college informeert de jeugdige of zijn ouders voorafgaand aan of bij aanvang van het gesprek over de gang van zaken bij het gesprek, hun rechten en plichten en de vervolgprocedure.

4. Het college kan in overleg met de jeugdige of zijn ouders afzien van een gesprek.

1. Het college zorgt voor schriftelijke verslaglegging van het onderzoek, zoals bedoeld in artikel 7.

2. Het college voegt opmerkingen of latere aanvullingen van de jeugdige en/of zijn ouders aan het verslag toe.

1. Het college stelt een maatwerkplan op conform artikel 1.k.

2. Het college biedt de ouders en jeugdige de mogelijkheid om voorstellen hiervoor te doen.

3. Het college houdt serieus rekening met de voorstellen van ouders en jeugdige.

1. Indien uit het verslag of maatwerkplan de behoefte aan een individuele voorziening blijkt, kan het college een ondertekend verslag van het gesprek met daarin het profiel en de startdatum als aanvraag zien, als dit in of op het verslag is aangegeven.

2. Jeugdigen en/of ouders kunnen een aanvraag om een individuele voorziening schriftelijk indienen bij het college.

1. De beschikking op een aanvraag zoals bedoeld in artikel 10 wordt uiterlijk binnen twee weken na datum ontvangst van de aanvraag afgegeven.

2. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als persoonsgebonden budget wordt verstrekt.

3. Bij het verstrekken van een individuele voorziening worden in de beschikking tevens de met de jeugdige of zijn ouders gemaakte afspraken vastgelegd.

4. Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke vorm jeugdhulp verstrekt wordt en waar de vorm van jeugdhulp op gebaseerd is;

• b.

  indien sprake is van jeugdhulp welk ondersteuningsprofiel en welke intensiteit;

• c.

  wat de beoogde resultaten zijn en op welke termijn deze behaald dienen te worden;

• d.

  welke zorgaanbieder de zorg/hulp gaat verlenen;

• e.

  wat de ingangsdatum en de duur van de verstrekking is;

• f.

  indien van toepassing, welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn;

• g.

  dat tussentijdse evaluatie kan leiden tot aanpassing van de beschikking.

5. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een Pgb wordt in een beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  ten behoeve van welke vorm jeugdhulp een Pgb verstrekt wordt en waar de vorm van jeugdhulp op gebaseerd is;

• b.

  indien sprake is van een Pgb voor specialistische jeugdhulp welk budget toereikend moet zijn om de geïndiceerde zorg in te kunnen kopen.

• c.

  wat de beoogde resultaten zijn en op welke termijn deze behaald dienen te worden;

• d.

  wat de ingangsdatum en de duur van de verstrekking is;

• e.

  de randvoorwaarden die gelden voor de besteding van het Pgb;

• f.

  wat de hoogte van het Pgb is en op welke gronden dit bedrag is bepaald;

• g.

  indien van toepassing, welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn;

• h.

  dat tussentijdse evaluatie kan leiden tot aanpassing van de beschikking.

1. Een individuele voorziening kan in ZIN of Pgb worden verstrekt.

2. Het college verstrekt een Pgb in overeenstemming met artikel 8.1.1. van de wet.

3. In aanvulling op lid 1 kan een Pgb alleen verstrekt worden door het college en op basis van een Pgb-plan waarin minimaal de volgende onderdelen zijn benoemd:

• a.

  een probleemanalyse;

• b.

  motivatie waarom een individuele voorziening in de vorm van ZIN niet passend is;

• c.

  eigen kracht dan wel eigen inzet van de ouders en het netwerk of familie, om de aan een Pgb verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;

• d.

  de beoogde resultaten van de hulpverlening en ondersteuning;

• e.

  indien informele hulp: wijze van professionele ondersteuning, al dan niet vanuit ZIN.

• f.

  waar en hoe de budgethouder de hulp en ondersteuning zal inkopen;

• g.

  hoe de kwaliteit van de hulp en ondersteuning gewaarborgd is;

• h.

  de verwachte of gewenste omvang en duur van de ondersteuning;

4. In het kader van Pgb maakt het college onderscheid tussen formele en informele hulp.

• a.

  Van formele hulp is sprake als de hulp verleend wordt door onderstaande personen:

  • 1.

    personen die werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de voor het Pgb uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staat in het Handelsregister, en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

  • 2.

    personen die aangemerkt zijn als Zelfstandige zonder personeel. Daarnaast moeten ze ten aanzien van de voor het Pgb uit te voeren taken en werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister en beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken, of;

  • 3.

    personen die ingeschreven staan in het register, bedoeld in artikel 3 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG-register) en/of artikel 5.2.1 van het Besluit Jeugdwet, voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.

• b.

  Indien de jeugdhulp geboden wordt door een bloed- of aanverwant in eerste of tweede graad van de budgethouder, is altijd sprake van informele hulp. Ook wanneer jeugdhulp geboden wordt door iemand uit het sociale netwerk van de ouders en/of jeugdige is er sprake van informele hulp.

• c.

  Indien de hulp wordt verleend door een andere persoon dan beschreven in lid 1 onder a of b, is sprake van informele hulp, waarbij de criteria van de norm verantwoorde werk toedeling in acht worden genomen.

5. In aanvulling op lid 1 verstrekt het college geen Pgb informele hulp voor een GGZ- behandeling, specifieke begeleiding en zware dagondersteuning. Ook pleegzorg, crisishulp, jeugdbescherming en jeugdreclassering kunnen niet vallen onder Pgb informele hulp.

6. De hoogte van het Pgb tarief:

• a.

  is gebaseerd op een door de jeugdige of zijn ouders opgesteld plan over hoe zij het Pgb gaan besteden;

• b.

  is toereikend om effectieve en kwalitatief goede zorg in te kopen;

• c.

  De hoogte van het Pgb voor formele hulp bedraagt 90% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura.

• d.

  Het tarief voor een Pgb voor informele hulp wordt vastgesteld op 25% van het tarief voor gecontracteerde jeugdhulp in natura.

• e.

  In ieder geval is, in afwijking met bovenstaande artikelen, het tarief nooit lager dan het uurbedrag dat geldt, gebaseerd op een 36-urige werkweek voor een persoon van 22 jaar of ouder, van het wettelijk minimumloon zoals bedoeld in de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag.

7. Het college verstrekt geen Pgb voor kosten ten behoeve van:

• a.

  bemiddeling;

• b.

  tussenpersonen en belangenbehartigers;

• c.

  feestdagenuitkering;

• d.

  eenmalige uitkering;

• e.

  reiskostenvergoeding.

1. Onverminderd artikel 8.1.2 van de wet doen een jeugdige of zijn ouders op verzoek of onverwijld uit eigen beweging aan het college mededeling van alle feiten en omstandigheden, waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening.

2. Onverminderd artikel 8.1.4 van de wet kan het college een beslissing aangaande een individuele voorziening herzien, intrekken, wijzigen dan wel beëindigen als het college vaststelt dat:

• a.

  de jeugdige of zijn ouders onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• b.

  de jeugdige of zijn ouders niet langer op de individuele voorziening of op het Pgb zijn aangewezen;

• c.

  de individuele voorziening of het Pgb niet meer toereikend is te achten;

• d.

  de jeugdige of zijn ouders niet voldoen aan de voorwaarden van de individuele voorziening of het Pgb; of

• e.

  de jeugdige of zijn ouders de individuele voorziening of het Pgb niet of voor een ander doel gebruiken dan waarvoor het is bestemd.

3. Als het college een beslissing op grond van het tweede lid, onder a, heeft ingetrokken, kan het college van degene die onjuiste of onvolledige gegevens heeft verschaft geheel of gedeeltelijk de geldswaarde vorderen van de ten onrechte genoten individuele voorziening of het ten onrechte genoten Pgb.

4. Een beslissing tot verlenging van een Pgb wordt ingetrokken als blijkt dat het Pgb binnen drie maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

1. Het college betrekt de ingezetenen van de gemeente bij de voorbereiding van het beleid betreffende jeugdhulp overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

2. Het college stelt jeugdigen of hun ouders vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende jeugdhulp te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende jeugdhulp, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

4. Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van het tweede en derde lid.

1. Het college zorgt ervoor dat jeugdigen, ouders en pleegouders een beroep kunnen doen op een onafhankelijk vertrouwenspersoon.

2. Het college wijst jeugdigen en ouders erop dat zij zich desgewenst kunnen laten bijstaan door een onafhankelijk vertrouwenspersoon.

1. Het college is, bij de verwerking van persoonsgegevens, gehouden aan de wettelijke bepalingen in de Wmo, de Jeugdwet, de daaruit afgeleide regelgeving, de Algemene Wet Bestuursrecht en de Algemene Verordening Gegevensbescherming.

2. Het college draagt zorg voor het naleven van het door het college vastgestelde Privacy-protocol.

3. Het college informeert actief de bewoner/jeugdigen en hun ouders over zijn/hun privacy rechten en de gegevensverwerkingen die in het kader van de ondersteuning plaats vinden.

1. De Verordening Hart voor de Jeugd 2020 Opsterland treedt in werking op 5 oktober 2020 onder gelijktijdige intrekking van de Verordening Jeugdhulp Hart voor de Jeugd 2018 Opsterland.

2. Jeugdigen en ouders houden recht op de lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening Hart voor de Jeugd 2018 Opsterland, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.

3. In afwijking van het eerste lid blijft artikel 11, lid 4 van de Verordening Hart voor de Jeugd 2018 tot 1 januari 2021 van kracht.

4. Aanvragen die zijn ingediend onder de onder het eerste lid genoemde verordening en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens de Verordening Hart voor de Jeugd 2018 Opsterland.