Uitvoeringsregeling rechten en plichten bij ziekte en arbeidsongeschiktheid

Artikel 1 Definities

In deze uitvoeringsregeling wordt verstaan onder:

• a.

  CAP: de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies;

• b.

  herplaatsingtoelage: een herplaatsingtoelage als bedoeld in hoofdstuk 9 van het pensioenreglement;

• c.

  invaliditeitspensioen: een invaliditeitspensioen als bedoeld in hoofdstuk 8 van het pensioenreglement;

• d.

  ZW-uitkering: ziekengeld als bedoeld in artikel 19 van de Ziektewet;

• e.

  zijn arbeid: hetgeen daaronder wordt verstaan ingevolge artikel 19 van de Ziektewet;

• f.

  passende arbeid: arbeid als bedoeld in artikel 30 van de Ziektewet;

• g.

  gangbare arbeid: arbeid als bedoeld in artikel 18, vijfde lid, van de WAO;

• h.

  LlSV: het landelijk instituut sociale verzekeringen, genoemd in hoofdstuk 4 van de Organisatiewet sociale verzekeringen 1997.

Artikel 2 Aanspraak van de ambtenaar

• 1.

  De ambtenaar heeft bij ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte gedurende een tijdvak van 52 weken recht op doorbetaling van zijn bezoldiging.

• 2.

  De ambtenaar die na het tijdvak van 52 weken, bedoeld in het eerste lid, op grond van zijn dienstbetrekking aanspraak heeft op een WAO-uitkering, heeft aanspraak op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering.

• 3.

  De bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering bedraagt:

  • a.

    gedurende een tijdvak van ten hoogste 26 weken het verschil tussen zijn bezoldiging en de WAO-uitkering; en

  • b.

    daarna het verschil tussen 80% van zijn bezoldiging en de WAO-uitkering.

• 4.

  De ambtenaar geniet ook na afloop van het tijdvak van 26 weken de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering ter grootte van het verschil tussen zijn bezoldiging en de WAO-uitkering:

  • a.

    voor zolang hij zijn arbeid voor tenminste 45% verricht; dan wel

  • b.

    indien hij in het belang van zijn genezing door de Arbo-dienst wenselijk geachte andere arbeid verricht voor tenminste 45% van de voor hem geldende arbeidsduur; dan wel

  • c.

    indien de ziekte. uit hoofde waarvan hij ongeschikt is zijn arbeid te verrichten, is veroorzaakt door een dienstongeval of een door het ver- richten van zijn arbeid opgelopen beroepsziekte.

• 5.

  De ambtenaar die op grond van artikel E.7 van de CAP in een andere functie is benoemd voordat de termijn van twee jaar, bedoeld in artikel E.9, eerste lid, onderdeel a, van de CAP, is verstreken, heeft tot het eind van genoemde termijn aanspraak op een aanvullende uitkering, indien zijn bezoldiging als gevolg van die benoeming vermindering ondergaat. ter grootte van het verschil tussen:

  • a.

    het bedrag waarop de ambtenaar op grond van dit artikel recht zou hebben gehad indien hem geen andere functie zou zijn opgedragen, maar in plaats daarvan voor dezelfde arbeidsduur zijn eigen functie; en

  • b.

    zijn bezoldiging na die benoeming, in voorkomend geval vermeerderd met een uit zijn arbeidsongeschiktheid voortvloeiend recht op een WAO-uitkering, een invaliditeitspensioen of een herplaatsingtoelage.

• 6.

  De ambtenaar die in een andere functie is benoemd op grond van artikel E.7 , eerste lid, van de CAP heeft tevens aanspraak op een aanvullende uitkering nadat de termijn van twee jaar is verstreken, indien de ziekte, uit hoofde waarvan de ambtenaar ongeschikt is zijn arbeid te verrichten wordt veroorzaakt door een dienstongeval of een door het verrichten van zijn arbeid opgelopen beroepsziekte, ter grootte van het verschil tussen:

  • a.

    een percentage van zijn bezoldiging vermeerderd met de vakantie-uitkering, zoals die zou zijn op de dag vóór die benoeming indien de ambtenaar op die dag niet ongeschikt zou zijn geweest tot werken; en

  • b.

    zijn bezoldiging na die benoeming, in voorkomend geval vermeerderd met een uit de oorspronkelijke functie voortvloeiend recht op een WAO-uitkering. invaliditeitspensioen en een herplaatsingtoelage.

• 7.

  Het percentage. bedoeld in het zesde lid, onderdeel a, is afhankelijk van de mate van arbeidsongeschiktheid en bedraagt bij een arbeidsongeschiktheid van:

  • -

    80% of meer: 65 tot 80%:

  • -

    55 tot 65%: 54,01%;

  • -

    45 tot 55%: 45,01%;

  • -

    35 tot 45%: 36,01%;

  • -

    25 tot 35%: 27,01%;

  • -

    15 tot 25%: 18,00%.

Artikel 3 Aanspraak van de gewezen ambtenaar

• 1.

  De gewezen ambtenaar, die wegens ziekte ontstaan vóór het tijdstip van ingang van zijn ontslag na zijn ontslag anders dan op grond van artikel E.9 van de CAP nog ongeschikt is een naar aard en omvang soortgelijke functie te vervullen, heeft:

  • a.

    zolang hij ongeschikt is tot werken wegens ziekte, doch niet langer dan een tijdvak van ten hoogste 52 weken, aanspraak op doorbetaling van zijn laatstelijk genoten bezoldiging; en

  • b.

    indien hij na het tijdvak van 52 weken op grond van zijn arbeidsongeschiktheid aanspraak heeft op een WAO-uitkering, zolang hij ongeschikt tot werken is wegens ziekte maar niet langer dan een tijdvak van 26 weken, aanspraak op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering ter grootte van het verschil tussen zijn laatstelijk genoten bezoldiging en de WAO- uitkering.

• 2.

  De gewezen ambtenaar, die binnen een maand na het tijdstip van zijn ontslag wegens ziekte ongeschikt wordt een naar aard en omvang soortgelijke functie te vervullen, heeft zolang betrokkene ongeschikt is tot werken wegens ziekte, maar niet langer dan 52 weken, aanspraak op doorbetaling van zijn laatstelijk genoten bezoldiging, indien hij gedurende ten minste twee maanden onmiddellijk aan het ontslag voorafgaande in dienst is geweest.

• 3.

  De gewezen ambtenaar, die aanspraak heeft op een WAO-uitkering terzake van de dienstbetrekking die hij vóór zijn ontslag vervulde, heeft aanspraak op een aanvullende uitkering indien de arbeidsongeschiktheid is veroorzaakt door een dienstongeval of een door het verrichten van zijn arbeid opgelopen beroepsziekte.

• 4.

  De in het derde lid bedoelde aanvullende uitkering is gelijk aan het verschil tussen:

  • a.

    een percentage van de laatstelijk genoten bezoldiging, vermeerderd met de vakantie-uitkering, in het jaar voorafgaande aan zijn ontslag en

  • b.

    de aan de ambtenaar toegekende WAO-uitkering, in voorkomend geval vermeerderd met een hem toegekend invaliditeitspensioen en een toe- gekende herplaatsingtoelage.

• 5.

  Het percentage. bedoeld in het vierde lid, onderdeel a, is afhankelijk van de mate van arbeidsongeschiktheid en bedraagt bij een arbeidsongeschiktheid van:

  • -

    80% of meer: 90,02%;

  • -

    65 tot 80%: 65,26%;

  • -

    55 tot 65%: 54,01%;

  • -

    45 tot 55%: 45.01%;

  • -

    35 tot 45%: 36,01%;

  • -

    25 tot 35%: 27,01%;

  • -

    15 tot 25%: 18,00%.

• 6.

  De gewezen ambtenaar aan wie ontslag is verleend op grond van artikel 8.14 van de CAP heeft slechts aanspraak op doorbetaling van zijn laatstelijk genoten bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering voorover deze te samen met de aanvullende uitkering, bedoeld in artikel 4 van het FPU-reglement basis- en aanvullende uitkering, en de suppletie op grond van de FPU-plusregeling provincies, de laatstgenoten bezoldiging niet overschrijdt.

Artikel 4 Aanspraak van de ambtenaar die geen deelnemer is in de zin van het pensioenreglement

• 1.

  De ambtenaar en de gewezen ambtenaar hebben geen aanspraak op doorbetaling van de bezoldiging, een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering of een aanvullende uitkering, als bedoeld in de artikelen 2 en 3, indien zij geen deelnemer zijn in de zin van het pensioenreglement.

• 2.

  De ambtenaar, die geen deelnemer is in de zin van het pensioenreglement, heeft bij ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte tijdens de duur van zijn dienstverband recht op:

  • a.

    doorbetaling van zijn bezoldiging gedurende de eerste 52 weken of op een aanvulling tot zijn volle bezoldiging op een eventueel toegekende ZW-uitkering;

  • b.

    gedurende de daaropvolgende 26 weken een aanvulling tot zijn volle bezoldiging op een eventueel toegekende WAO-uitkering en

  • c.

    daarna een aanvulling tot 80% van zijn volle bezoldiging op een hem eventueel toegekende WAO-uitkering.

• 3.

  Indien de ambtenaar, die geen deelnemer is in de zin van het pensioenreglement, geen ZW- uitkering of WAO-uitkering kan worden toegekend ten gevolge van handelingen of het nalaten van handelingen door de ambtenaar, wordt bedoelde uitkering voor het vaststellen van zijn aanspraak op een bovenwettelijke ZW-uitkering of arbeidsongeschiktheidsuitkering. steeds geacht onverminderd te zijn genoten.

• 4.

  Indien als gevolg van handelingen of het nalaten van handelingen door de ambtenaar, die geen deelnemer is in de zin van het pensioenreglement, de ZW-uitkering of WAO-uitkering vermindering ondergaat, dan wel de aanspraak daarop geheel of gedeeltelijk wordt geweigerd, wordt bedoelde uitkering voor het vaststellen van zijn aanspraak op een bovenwettelijke ZW-uitkering of arbeidsongeschiktheidsuitkering, steeds geacht onverminderd te zijn genoten.

Artikel 5 Geen aanspraak

• 1.

  De ambtenaar en de gewezen ambtenaar hebben geen aanspraak op doorbetaling van de bezoldiging of een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering:

  • a.

    indien de ziekte is voorgewend, althans zodanig overdreven wordt voorgesteld, dat ongeschiktheid tot het verrichten van arbeid wegens ziekte niet kan worden aangenomen;

  • b.

    indien de ambtenaar de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte opzettelijk heeft veroorzaakt, tenzij hem daarvan op grond van zijn psychische toestand geen verwijt kan worden gemaakt;

  • c.

    indien de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte zich voordoet binnen een half jaar na de keuring, bedoeld in artikel E.2 van de CAP, en blijkt dat de ambtenaar onjuiste informatie omtrent zijn gezondheidstoestand heeft verstrekt of gegevens heeft verzwegen ten gevolge waarvan de verklaring van geschiktheid de aan de desbetreffende functie verbonden werkzaamheden te verrichten, ten onrechte heeft plaatsgevonden, tenzij de ambtenaar aannemelijk maakt dat hij te goeder trouw heeft gehandeld.

• 2.

  De gewezen ambtenaar heeft geen aanspraak op doorbetaling van zijn laatstelijk genoten bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, indien hij op grond van een aanvaarde andere functie aanspraak kan maken op doorbetaling van zijn loon of bezoldiging dan wel op een ZW-uitkering.

Artikel 6 Begin en einde van de tijdvakken van 52 en 26 weken

• 1.

  Het tijdvak gedurende welke de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak hebben op doorbetaling van hun bezoldiging vangt aan op de eerste dag waarop:

  • a.

    wegens ziekte geheel of gedeeltelijk niet is gewerkt;

  • b.

    het werken wegens ziekte geheel of gedeeltelijk is gestaakt

  • c.

    wegens ziekte geheel of gedeeltelijk niet zou zijn gewerkt;

  • d.

    het werken wegens ziekte geheel of gedeeltelijk zou zijn gestaakt.

• 2.

  Het tijdvak gedurende welke de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak hebben op doorbetaling van hun bezoldiging eindigt na 52 weken. Voor het bepalen van het einde van het tijdvak van 52 weken worden perioden van ongeschiktheid tot werken wegens ziekte samengeteld, indien de perioden van ongeschiktheid elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen.

• 3.

  Het tijdvak van 26 weken gedurende welke de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak hebben op de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering vangt aan op de dag nadat het tijdvak van 52 weken is geëindigd. Het tijdvak van 26 weken eindigt na 26 weken, vermeerderd met de tijdvakken waarin de ambtenaar gerekend vanaf de eerste ziektedag:

  • a.

    zijn arbeid voor ten minste 45% heeft verricht;

  • b.

    in het belang van zijn genezing door de Arbodienst wenselijk geachte andere arbeid heeft verricht voor ten minste 45% van de voor hem geldende arbeidsduur.

• 4.

  Bij buitengewoon verlof zonder behoud van bezoldiging vangt het tijdvak, bedoeld in het eerste lid, aan op de dag volgende op die waarop het buitengewoon verlof is geëindigd.

• 5.

  Indien gedeputeerde staten de aangifte, bedoeld in artikel 38, eerste lid, van de Ziektewet doen na de eerste dag nadat de ongeschiktheid tot werken dertien weken heeft geduurd, wordt:

  • a.

    het tijdvak gedurende welke de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak hebben op doorbetaling van hun bezoldiging vermeerderd met een tijdvak ter grootte van het tijdvak tussen de eerste dag nadat de ongeschiktheid tot werken dertien weken heeft geduurd en de dag waarop gedeputeerde staten de aangifte hebben gedaan en

  • b.

    het tijdvak van 26 weken gedurende welke de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak hebben op de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering ter grootte van het verschil tussen zijn bezoldiging en de WAO-uitkering, verminderd met het tijdvak ter grootte van het tijdvak tussen de eerste dag nadat de ongeschiktheid tot werken dertien weken heeft geduurd en de dag waarop gedeputeerde staten de aangifte hebben gedaan.

Artikel 7 Einde van de uitkering

• 1.

  De doorbetaling van de bezoldiging en de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, bedoeld in artikel 2, eerste tot en met vierde lid, eindigen na afloop van de uitkeringsduur, maar in elk geval:

  • a.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar op grond van artikel E.7 van de CAP in een andere functie is benoemd of

  • b.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar ontslag is verleend of

  • c.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt of

  • d.

    met ingang van de dag, volgende op die waarop de ambtenaar is overleden.

• 2.

  De doorbetaling van de bezoldiging en de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, bedoeld in artikel 2, vijfde en zesde lid, eindigen na afloop van de uitkeringsduur, maar in elk geval:

  • a.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar niet meer voldoet aan de in bedoelde artikelen genoemde voorwaarden of

  • b.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar ontslag is verleend. waaronder het ontslag op grond van artikel E.9 van de CAP of

  • c.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt of

  • d.

    met ingang van de dag, volgende op die waarop de ambtenaar is overleden.

• 3.

  De doorbetaling van de bezoldiging en de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, bedoeld in artikel 3, eerste en tweede lid, eindigen na afloop van de uitkeringsduur, maar in elk geval:

  • a.

    met ingang van de dag waarop de gewezen ambtenaar in een andere functie is benoemd overeenkomstig artikel E.7 van de CAP;

  • b.

    met ingang van de dag waarop de gewezen ambtenaar de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt of

  • c.

    met ingang van de dag, volgende op die waarop de gewezen ambtenaar is overleden.

• 4.

  De aanvullende uitkering, bedoeld in artikel 3, derde en vierde lid, eindigt

  • a.

    met ingang van de dag waarop de gewezen ambtenaar niet meer vol- doet aan de in bedoelde artikelen genoemde voorwaarden of

  • b.

    met ingang van de dag waarop de gewezen ambtenaar de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt of

  • c.

    met ingang van de dag, volgende op die waarop de gewezen ambtenaar is overleden.

• 5.

  De aanvulling tot zijn bezoldiging. bedoeld in artikel 4, tweede lid, eindigt na afloop van de uitkeringsduur, maar in elk geval:

  • a.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar of de gewezen ambtenaar niet meer voldoet aan de in bedoelde artikelen genoemde voor- waarden of

  • b.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar op grond van artikel E.7 van de CAP wordt benoemd in een andere functie of

  • c.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar ontslag is verleend of

  • d.

    met ingang van de dag waarop de ambtenaar of de gewezen ambtenaar de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt of

  • e.

    met ingang van de dag, volgende op die waarop de ambtenaar of gewezen ambtenaar is overleden.

Artikel 8 Verplichtingen en sancties gedurende het tijdvak van 52 weken

• 1.

  De aanspraken van de ambtenaar en de gewezen ambtenaar op grond van deze uitvoeringsregeling gedurende de eerste 52 weken van ongeschiktheid tot werken vervallen, indien de ambtenaar of de gewezen ambtenaar:

  • a.

    niet binnen redelijke termijn gezondheidskundige hulp inroept;

  • b.

    zich niet gedurende het hele verloop van de ziekte onder gezondheidskundige behandeling blijft stellen;

  • c.

    de voorschriften van de behandelende arts niet opvolgt;

  • d.

    zich schuldig maakt aan gedragingen waardoor zijn genezing wordt belemmerd;

  • e.

    verzuimt de Arbodienst op eerste aanvraag mee te delen om welke reden hij ongeschikt is tot werken;

  • f.

    zonder deugdelijke grond nalaat gevolg te geven aan een verzoek van de Arbodienst om te verschijnen;

  • g.

    er de oorzaak van is dat het arbeidsgezondheidskundig onderzoek door een door de Arbodienst aangewezen arts niet kan plaatshebben;

  • h.

    niet binnen twee dagen na de aanvang van de ongeschiktheid tot werken wegens ziekte dit heeft gemeld bij zijn werkgever;

  • i.

    weigert aangeboden passende arbeid, waartoe de Arbodienst hem in staat acht, te verkrijgen of te aanvaarden;

  • j.

    zich niet houdt aan de ten aanzien van hem geldende regels met betrekking tot de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de verzuim begeleiding en de arbeidsgezondheidskundige begeleiding en de daar bij in acht te nemen procedure;

  • k.

    zijn ongeschiktheid tot werken opzettelijk heeft veroorzaakt;

  • l.

    weigert inzage te geven in een op hem betrekking hebbend document als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht of een geldig rijbewijs, bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de Wegenverkeerswet, voor zover redelijkerwijs nodig voor de uitvoering van wetten;

  • m.

    tijdens de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte arbeid voor zichzelf of voor derden verricht tenzij dit door de Arbodienst in het belang van zijn genezing wenselijk wordt geacht;

  • n.

    nalaat, zo mogelijk vóór de betaling van zijn bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, mededeling te doen van in- komsten uit arbeid die hij heeft in verband met het verrichten van door de Arbodienst in het belang van zijn genezing wenselijk geachte arbeid voor zichzelf of voor derden;

  • o.

    niet onverwijld op verzoek of uit eigen beweging alle feiten en omstandigheden meedeelt, waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op het recht of op de hoogte van een aan hem toegekende arbeidsongeschiktheidsuitkering;

  • p.

    zijn arbeid verzuimt te hervatten op het door de Arbodienst bepaalde tijdstip en in de door de Arbodienst bepaalde mate, indien zulks hem is opgedragen, tenzij hij daarvoor een door de Arbodienst als geldig erkende reden heeft opgegeven;

  • q.

    zijn medewerking weigert bij de doelmatige uitvoering van de bepalingen van deze uitvoeringsregeling.

• 2.

  De aanspraak op doorbetaling van bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering kan geheel of gedeeltelijk vervallen worden verklaard in het geval de ambtenaar of de gewezen ambtenaar de regels heeft overtreden die terzake van afwezigheid wegens ziekte zijn vastgesteld.

• 3.

  De ingevolge het eerste lid vervallen aanspraken herleven met ingang van het tijdstip waarop de ambtenaar of de gewezen ambtenaar alsnog gevolg geeft aan de betreffende verplichting op grond van dat lid.

• 4.

  Gedeputeerde staten kunnen op grond van bijzondere omstandigheden bepalen dat de aanspraak op doorbetaling van bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering niet vervalt maar geheel of ten dele aan anderen dan aan de ambtenaar of de gewezen ambtenaar zal worden uitbetaald.

• 5.

  Voor zover gedeputeerde staten van de bevoegdheid. bedoeld in het vierde lid, geen gebruik hebben gemaakt kunnen zij de niet uitbetaalde bezoldiging of bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering alsnog aan de ambtenaar of de gewezen ambtenaar uitbetalen.

Artikel 9 Verplichtingen en sancties na het tijdvak van 52 weken

• 1.

  De aanspraken van de ambtenaar en de gewezen ambtenaar op grond van deze uitvoeringsregeling na de eerste 52 weken van ongeschiktheid tot werken kunnen geheel of gedeeltelijk komen te vervallen, indien de ambtenaar of de gewezen ambtenaar:

  • a.

    zijn medewerking weigert bij de doelmatige uitvoering van de bepalingen van deze uitvoeringsregeling;

  • b.

    weigert aangeboden gangbare arbeid, waartoe de Arbodienst hem in staat acht, te verkrijgen of te aanvaarden;

  • c.

    zich niet houdt aan de ten aanzien van hem geldende regels met betrekking tot de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de verzuimbegeleiding en de arbeidsgezondheidskundige begeleiding en de daarbij in acht te nemen procedure;

  • d.

    geen aanspraak heeft op een WAO-uitkering in verband met de toepassing van artikel 25 of 28, onderdeel a of b, van de WAO.

• 2.

  De ingevolge het eerste lid vervallen aanspraken herleven met ingang van het tijdstip waarop de ambtenaar of de gewezen ambtenaar alsnog gevolg geeft aan de betreffende verplichting op grond van dat lid.

• 3.

  Na het tijdvak van 52 weken, bedoeld in de artikelen 2, 3 en 4, is op de aanspraak die de ambtenaar en de gewezen ambtenaar hebben op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering het verplichtingen- en sanctieregime van de WAO van overeenkomstige toepassing.

• 4.

  Indien ten aanzien van de WAO-uitkering die de ambtenaar geniet een verplichting wordt opgelegd of een sanctie wordt toegepast, leggen gedeputeerde staten zoveel mogelijk dezelfde verplichting op dan wel passen zij zoveel mogelijk een overeenkomende sanctie toe op de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering waarop de ambtenaar aanspraak heeft.

• 5.

  Indien als gevolg van handelingen of het nalaten van handelingen door de ambtenaar de WAO- uitkering vermindering ondergaat dan wel de aanspraak daarop geheel of gedeeltelijk wordt geweigerd, wordt de WAO-uitkering voor het vaststellen van zijn aanspraak op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering steeds geacht onverminderd te zijn genoten.

Artikel 10 Samenloop met andere inkomsten

• 1.

  Bij samenloop van een aanspraak krachtens deze uitvoeringsregeling met een uitkering krachtens een wettelijke verzekering, wordt de aanspraak krachtens deze uitvoeringsregeling verminderd met het bedrag van de uitkering krachtens de wettelijke verzekering, tenzij het betreft:

  • a.

    een tegemoetkoming in of een vergoeding van noodzakelijk gemaakte ziektekosten, vergelijkbaar met die als bedoeld in hoofdstuk E van de CAP;

  • b.

    een WAO-uitkering in geval van meer dan één dienstbetrekking, in welk geval de WAO- uitkering naar rato van de bezoldiging wordt toegerekend aan de dienstbetrekking terzake waarvan zijn bezoldiging wordt doorbetaald krachtens deze uitvoeringsregeling en de andere dienstbetrekking of dienstbetrekkingen.

• 2.

  De inkomsten, die de ambtenaar of de gewezen ambtenaar geniet in verband met het verrichten van in het belang van zijn genezing door de Arbodienst wenselijk geachte arbeid, worden op de aanspraak op doorbetaling van de bezoldiging of de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering in mindering gebracht. voor zover deze te samen met de aanspraak op doorbetaling van de bezoldiging of de WAO-uitkering, vermeerderd met de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, de bezoldiging te boven gaan.

• 3.

  Inkomsten uit of in verband met arbeid of bedrijf worden op het bedrag, waarop de gewezen ambtenaar ingevolge deze uitvoeringsregeling recht heeft, in mindering gebracht. tenzij:

  • a.

    de gewezen ambtenaar deze inkomsten reeds vóór het intreden van de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte genoot en

  • b.

    de omvang van die arbeid niet is toegenomen.

Artikel 11 Bevalling na ontslag

• 1.

  De gewezen ambtenaar, wier bevalling waarschijnlijk is binnen vier maanden na het tijdstip van ingang van haar ontslag, ontvangt haar laatstelijk genoten bezoldiging gedurende de periode die:

  • a.

    aanvangt op de 41e dag. voorafgaande aan de vermoedelijke datum van bevalling en

  • b.

    eindigt op de 70e dag na de datum waarop de bevalling heeft. plaatsgevonden.

• 2.

  De periode, bedoeld in het eerste lid, wordt verlengd tot 16 weken. indien die periode door een voortijdige bevalling minder dan 16 weken heeft, bedragen.

• 3.

  De gewezen ambtenaar wier bevalling niet wordt verwacht binnen vier maanden na het tijdstip van ingang van haar ontslag, maar die niettemin binnen die termijn bevalt, ontvangt haar laatstelijk genoten bezoldiging gedurende de periode die:

  • a.

    aanvangt op de datum van bevalling en

  • b.

    eindigt op de 70e dag na de datum waarop de bevalling heeft plaatsgevonden.

• 4.

  Voor zolang de gewezen ambtenaar na beëindiging van de haar ingevolge het eerste of het derde lid toekomende uitkering nog wegens ziekte ongeschikt is tot werken, dan wel binnen een maand na deze beëindiging ongeschikt wordt tot werken, heeft zij gedurende een tijdvak van 52 weken recht op doorbetaling van de bezoldiging overeenkomstig artikel 3. De termijn van 52 weken wordt geacht aan te vangen op de eerste dag na de bevalling.

• 5.

  Ongeschikt tot werken, geheel of gedeeltelijk, in de zin van het vierde lid is de vrouwelijke gewezen ambtenaar, die als rechtstreeks en objectief medisch vast te stellen gevolg van ziekte of gebreken geheel of gedeeltelijk niet in staat is om een naar aard en omvang soortgelijke functie als zij vervulde te vervullen.

Artikel 12 Aanpassing bedrag I begrip bezoldiging en bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering

• 1.

  Het bedrag van de laatstelijk genoten bezoldiging, bedoeld in de artikelen 3, 4 en 11, wordt in voorkomende gevallen gewijzigd overeenkomstig een algemene salariswijziging voor het personeel in provinciale dienst.

• 2.

  Indien onderdelen van de bezoldiging niet in een vast bedrag per maand zijn of kunnen worden uitgedrukt, wordt voor die onderdelen gerekend met het bedrag dat gemiddeld per maand is toegekend in de drie kalendermaanden, voorafgaande aan de maand waarin:

  • a.

    de ambtenaar ongeschikt is geworden tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte;

  • b.

    de gewezen ambtenaar wegens ziekte ongeschikt is geworden een naar aard en omvang soortgelijke functie te vervullen.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen van een langere periode dan de in de vorige volzin genoemde drie kalendermaanden uitgaan, indien toepassing van het bepaalde in de vorige volzin tot onredelijke uitkomsten leidt.

• 4.

  Voor zover de ambtenaar of de gewezen ambtenaar geen drie kalendermaanden in dienst is geweest, wordt voor de toepassing van het tweede lid gerekend met het bedrag, dat hem gemiddeld aan bezoldiging per maand is toegekend over het tijdvak, waarin hij in dienst is geweest vóór het ontstaan van de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid respectievelijk tot het vervullen van een naar aard en omvang soortgelijke functie.

• 5.

  De aanspraak van de ambtenaar en de gewezen ambtenaar op de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt zoveel mogelijk op gelijke wijze gewijzigd als een hem toegekende WAO-uitkering.

• 6.

  Het vierde lid vindt geen toepassing, indien de ambtenaar en de gewezen ambtenaar aanspraak op een WAO-uitkering hebben wegens de ongeschiktheid tot werken voor een functie die de ambtenaar of de gewezen ambtenaar heeft vervuld naast zijn functie terzake waarvan de ambtenaar of de gewezen ambtenaar op een uitkering krachtens deze uitvoeringsregeling aanspraak heeft, voorzover de WAO-uitkering naar de inkomsten uit die andere functie wordt berekend of geacht kan worden te zijn berekend.

Artikel 13 Vakantie-uitkering

• 1.

  De ambtenaar die aanspraak heeft op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering, heeft aanspraak op een vakantie-uitkering ter grootte van 8% van de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering.

• 2.

  De artikelen 1 inzake de vakantie-uitkering zijn van overeenkomstige toepassing.

Artikel 14 Overlijdensuitkering gewezen ambtenaar

Na het overlijden van de gewezen ambtenaar. die op de dag van zijn overlijden op grond van artikel 3 in het genot was van doorbetaling van zijn laatstelijk genoten bezoldiging, is artikel B.17 van de CAP van overeenkomstige toepassing.

Artikel 15 Aanvullende uitkering bij overlijden wegens dienstongeval I beroepsziekte

• 1.

  Indien het overlijden van de ambtenaar is veroorzaakt door een dienstongeval of een door het verrichten van zijn arbeid opgelopen beroepsziekte, wordt aan degene die in verband met dit overlijden krachtens het pensioenreglement een nabestaandenpensioen geniet, een uitkering toegekend ten bedrage van 18% van het resultaat van de vermenigvuldiging van:

  • a.

    indien het gaat om de partner, bedoeld in artikel 7.1 van het pensioenreglement, vijf zevende deel van 1,75% van de berekeningsgrondslag, bedoeld in artikel 6.2 van genoemd pensioenreglement en de pensioengeldige diensttijd, bedoeld in hoofdstuk 5 van dit pensioenreglement;

  • b.

    indien het gaat om de wees, bedoeld in artikel 7.7. eerste lid, aanhef, onderdeel a, van het onder a genoemde pensioenreglement, een zevende deel van 1,75% van de berekeningsgrondslag, bedoeld in artikel 6.2 van genoemd pensioenreglement, en de pensioengeldige diensttijd, bedoeld in hoofdstuk 5 van dit pensioenreglement;

  • c.

    indien het gaat om de wees, bedoeld in artikel 7.7, eerste lid, aanhef, onderdeel b, van het onder a genoemde pensioenreglement, twee zevende deel van 1.75% van de berekeningsgrondslag, bedoeld in artikel 6.2 van genoemd pensioenreglement, en de pensioengeldige diensttijd, bedoeld in hoofdstuk 5 van dit pensioenreglement.

• 2.

  De uitkering eindigt met ingang van de dag waarop de overledene de leeftijd van 65 jaar zou hebben bereikt dan wel indien de partner, bedoeld in artikel 7.1 van het in het eerste lid bedoelde pensioenreglement. aan wie een pensioen werd toegekend, hertrouwt met ingang van de maand, volgende op de datum van het hertrouwen.

• 3.

  Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op de gewezen ambtenaar ten aanzien van wie artikel 3, derde lid, toepassing heeft gevonden, indien zijn overlijden het rechtstreeks gevolg is van de arbeidsongeschiktheid, bedoeld in dat artikel.

Artikel 16: Overgangsbepalingen

Tot het tijdstip, waarop de Werkloosheidswet van toepassing zal zijn op de ambtenaren, gelden ten aanzien van artikelen 2 en 3 de volgende afwijkende regelen:

• 1.

  Aan artikel 2, tweede lid, wordt een tweede volzin toegevoegd, luidende:

• 2.

  De ambtenaar heeft, ingeval op grond van artikel 19, vierde lid, van de WAO geen recht op een WAO-uitkering uit hoofde van zijn dienstbetrekking bestaat, indien en voor zolang de ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte na het in het eerste lid bedoelde tijdvak van 52 weken voortduurt, aanspraak op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering krachtens dit artikel, waarbij wordt uitgegaan van een WAO-uitkering van nihil.

• 3.

  In artikel 2, zevende lid, wordt de zinsnede "15 tot 25%: 18,00%" vervangen door: minder dan 25%: 18.00%.

• 4.

  In artikel 3, vijfde lid, wordt de zinsnede "15 tot 25%: 18.00%" vervangen door: minder dan 25%: 18.00%.

• 5.

  Aan artikel 3 wordt een zevende lid toegevoegd, luidende:

• 6.

  Voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel b, en derde en vierde lid, is het bepaalde in artikel 2, tweede lid, tweede volzin, van overeenkomstige toepassing.

Artikel 17 Datum inwerkingtreding uitvoeringsregeling

Deze uitvoeringsregeling treedt in werking met ingang van 1 oktober 2000.

Artikel 18 Citeertitel

Deze regeling kan worden aangehaald als : "Uitvoeringsregeling rechten en plichten bij ziekte en arbeidsongeschiktheid".

a. Artikel 4

Voor een beperkte groep ambtenaren geldt een afzonderlijke. eigen regeling van de aanspraken bij ziekte en arbeidsongeschiktheid. Het betreft de groep ambtenaren die (in tegenstelling tot de rest) nu al onder de Ziektewet valt. Dat zijn die ambtenaren die geen deelnemer zijn in de ABP-pensioenregeling. Wie dat zijn is geregeld in de Wet privatisering ABP, het pensioenreglement ABP en de Regeling beperking van het zijn van overheidswerknemer in de zin van de Wet privatisering ABP. Het gaat daarbij voor de provincies vooral om mensen die in het kader van een werkgelegenheidsmaatregel in tijdelijke provinciale dienst zijn genomen en om personen die incidenteel en voor een beperkte periode als seizoenkracht in dienst zijn genomen. Voor deze beperkte groep geldt artikel 4, waarbij is rekening gehouden met de mogelijke ZW-uitkering.

b. Artikel 6, eerste lid

De bepaling van de eerste ziektedag is conform het bepaalde bij en krachtens de Ziektewet. Dat is bij aanvang van de ziekte tijdens het werk de dag waarop de arbeid is gestaakt (onderdeel b) en ingeval betrokkene wegens ziekte de werkdag niet heeft aangevangen die werkdag (onderdeel a). De onderdelen c en d zien op het ontstaan van ziekte tijdens vakantie en verlof.

c. Artikel 6, vijfde lid

De verlenging van de periode van 52 weken doorbetaling van bezoldiging met de periode van vertraging van de aangifte van ziekte door de werkgever (na 13 weken) is overeenkomstig de Wet uitbreiding loondoorbetalingsplicht bij ziekte (WULBZ). BIJ voortdurende ziekte na de verlengde periode van doorbetaling van bezoldiging wordt de periode van 26 weken aanvulling van de WAO-uitkering tot 100% van de bezoldiging met diezelfde periode bekort. Er is dus nooit sprake van een verslechtering voor de werknemer. De totale periode waarop betrokkene bij ziekte een inkomen van 100% van de bezoldiging heeft blijft 78 weken. Deze bepaling leidt wel tot verhoging van de werkgeverslasten (door verschuiving van aanvulling tot 100% naar volledige doorbetaling van bezoldiging).

d. Artikel 8, eerste lid, onderdelen n en o

De verplichting van onderdeel n is van belang, omdat de inkomsten uit in het belang van de genezing verrichte arbeid worden gekort (artikel 10, tweede lid). Dan moeten die inkomsten vanzelfsprekend (zo mogelijk) vóór de betaling bekend zijn.

Onderdeel o bevat een in meer algemene termen vervatte mededelingsplicht. waaronder in beginsel ook die van onderdeel n is te vatten. Gezien het specifieke karakter van de in onderdeel n bedoelde situatie, met een verbijzondering van het tijdstip van melding, is omwille van de helderheid en analoog aan de ZW gekozen voor een afzonderlijke meldingsplicht als geregeld in onderdeel

e. Artikel 9

Artikel 9 regelt het verplichtingen- en sanctieregime in de periode na 52 weken. Daarbij geldt dat het verplichtingen- en sanctieregime van de WAO van overeenkomstige toepassing is op de bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering. Evenals voorheen gaat het bij de sancties om zowel de maatregelen, bedoeld in artikel 29 WAO (bij overtreding van de artikelen 25 en 28 WAO), als de boete, bedoeld in artikel 29a (bij overtreding van de inlichtingenverplichting van artikel 80 WAO). De bepalingen ter uitwerking van de boeten en maatregelen bij en krachtens de WAO zijn ook van overeenkomstige toepassing.

f. Tijdelijke regeling uitkering bij arbeidsongeschiktheid van minder dan 15% na 52 weken verhindering wegens ziekte tot het verrichten van zijn arbeid.

Vanaf 1 januari 1998 is de WAO op het provinciaal personeel van toepassing. De uitvoeringsregeling op grond van artikel E.8 van de CAP is hierop afgestemd. In de nieuwe regeling wordt de WAO- uitkering. waarop na 52 weken verhindering wegens ziekte om zijn arbeid te verrichten aanspraak bestaat aangevuld tot 100% van de bezoldiging (eerste 26 weken) respectievelijk 80% van de bezoldiging (daarna tot het einde van het dienstverband). Het betreft hier een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering waarop slechts aanspraak bestaat als betrokkene recht heeft op een wettelijke (WAO-)uitkering. Dit betekent dat geen aanspraak bestaat op een bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering als de belanghebbende wegens arbeidsongeschiktheid van minder dan 15% geen recht heeft op een WAO-uitkering.

Op grond van de Werkloosheidswet heeft degene die zijn arbeid wegens ziekte niet kan verrichten en na die 52 weken geen recht heeft op een WAO-uitkering en geen recht (meer) heeft op doorbetaling van (100% of 80%) loon, onder voorwaarden aanspraak op een WW-uitkering. In de huidige provinciale wacht

geldregeling en uitkeringsregeling bij werkloosheid bestaat in zo'n geval geen recht op wachtgeld of ontslaguitkering, omdat hierin, anders dan in de Werkloosheidswet, ontslag als aanvullende voorwaarde geldt. Gelet hierop is in het SPA-akkoord 1997/1999 vastgelegd dat de provinciale werknemer, die na 52 weken verhindering wegens ziekte om zijn arbeid te verrichten geen aanspraak heeft op een WAO-uitkering vanwege een arbeidsongeschiktheid van minder dan 15%, recht heeft op een "boven- wettelijke" arbeidsongeschiktheidsuitkering. zolang de Werkloosheidswet nog niet voor het overheidspersoneel geldt Voor de hoogte van deze bovenwettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering (aanvulling WAO-uitkering tot 100% respectievelijk 80% van de bezoldiging) wordt daarbij uitgegaan van een WAO-uitkering van nihil. Deze tijdelijke regeling is als overgangsbepaling opgenomen (zie de in onderdeel 1 van de overgangsregeling opgenomen tweede volzin van artikel 2. tweede lid). Een vergelijkbare tijdelijke voorziening is getroffen voor de gewezen ambtenaar die vóór zijn ontslag ongeschikt is tot werken wegens ziekte en dit nadien nog steeds is (zie het in onderdeel 4 van de overgangsregeling opgenomen artikel 3. zevende lid).

In samenhang hiermee is geregeld dat ook een aanvullende arbeidsongeschiktheidsuitkering als bedoeld in de artikelen 2. zesde lid. en 3. derde lid, wordt toegekend ingeval de arbeidsongeschiktheid, welke voortvloeit uit een dienstongeval of beroepsziekte, minder dan 15% bedraagt. In de onderdelen 2 en 3 van de overgangsregeling is geregeld dat de aanvulling tot 18% in dat geval ook geldt bij een arbeidsongeschiktheid van minder dan 15%. De hierboven weergegeven tijdelijke regeling geldt tot het tijdstip waarop de Werkloosheidswet op het provinciaal personeel van toepassing is.