Raadsbesluit Verordening Sociaal domein Veldhoven

2.1.1 Indienen hulpvraag

• •

  Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs

• 1.

  Inwoners die hulp nodig hebben kunnen zich melden bij de gemeente. De inwoner kan dit schriftelijk, mondeling, telefonisch of digitaal doen.

• 2.

  Een melding over een hulpvraag waarbij een PW-uitkering of een IOAW-uitkering gewenst wordt, kan alleen digitaal worden gedaan via www.werk.nl. Een melding over een hulpvraag waarbij deelname aan de collectieve zorgverzekering gewenst wordt, kan alleen digitaal worden gedaan via www.gezondverzekerd.nl.

• 3.

  De gemeente bevestigt de melding zo snel mogelijk mondeling, per brief of per e-mail aan de inwoner en gaat de hulpvraag onderzoeken.

2.2.1 Gegevens

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs

• 1.

  De gemeente verzamelt alle gegevens over de situatie van de inwoner die nodig zijn voor het onderzoek. Als het gaat om gegevens die de gemeente niet zelf kan inzien of verkrijgen, dan vraagt de gemeente aan de inwoner om die gegevens binnen een bepaalde termijn aan te leveren.

• 2.

  Als de gegevens voldoende informatie bieden om een goed beeld te krijgen van het effect dat de inwoner met de hulpvraag wil bereiken en van de persoonlijke situatie van de inwoner, kan de gemeente afzien van een gesprek, tenzij de inwoner een gesprek wenst.

2.2.2 Doel en procedure gesprek

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs

• 1.

  In de meeste gevallen zal na de melding een gesprek met de inwoner plaatsvinden. Het doel van het gesprek is om een goed beeld te krijgen van:

  • •

    de hulpvraag,

  • •

    het effect dat de inwoner wil bereiken, en

  • •

    de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 2.

  De gemeente nodigt de inwoner uit voor dit gesprek. In die uitnodiging maakt de gemeente duidelijk waar en wanneer het gesprek plaatsvindt en waarover het gesprek zal gaan.

• 3.

  Het gesprek kan bij de inwoner thuis zijn als dat van belang is om een goed beeld te krijgen van het effect dat de inwoner met de hulpvraag wil bereiken en van de persoonlijke situatie van de inwoner. Ook is het mogelijk dat het gesprek telefonisch plaatsvindt als dat voldoende is om het doel te bereiken.

• 4.

  De gemeente geeft in de uitnodiging ook informatie over:

  • •

    de mogelijkheid om iemand, bijvoorbeeld een familielid of een onafhankelijk deskundige (cliëntondersteuner), mee te nemen naar het gesprek, en

  • •

    indien van belang: de mogelijkheid om zelf een plan op te stellen waarin de inwoner uitlegt hoe zijn persoonlijke situatie is en wat hij wil bereiken met zijn vraag (persoonlijk plan of familiegroepsplan).

2.2.3 Inhoud gesprek

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs

• 1.

  In het gesprek onderzoekt de medewerker:

  • a.

    de hulpvraag van de inwoner: welk probleem ervaart de inwoner, wat is de vraag die de inwoner heeft en wat wil de inwoner bereiken?

  • b.

    de persoonlijke situatie en voorkeuren van de inwoner: hoe zien die eruit, hoe kan daarmee rekening worden gehouden en wat betekent dit voor het gewenste effect?

  • c.

    de (on)mogelijkheden van de inwoner: (hoe) kan de inwoner zelf bijdragen aan de oplossing van het probleem?

  • d.

    de omgeving van de inwoner: welke hulp of ondersteuning kan het sociale netwerk of kunnen andere organisaties bieden?

• 2.

  Als de inwoner een persoonlijk plan of een familiegroepsplan heeft gemaakt, dan betrekt de medewerker van de gemeente dit bij het gesprek.

• 3.

  De medewerker informeert de inwoner, als hier aanleiding toe bestaat, over:

  • a.

    de mogelijkheden van de gemeente om de persoonlijke situatie van de inwoner te verbeteren. De inwoner krijgt informatie over de vorm waarin hulp of ondersteuning door de gemeente geboden kan worden en of er sprake kan zijn van een bijdrage door de inwoner in de kosten.

  • b.

    de mogelijkheid dat de gemeente gebruik maakt van de deskundigheid van een onafhankelijk (medisch) deskundige.

  • c.

    de wijze waarop het sociale en het professionele netwerk van de inwoner betrokken wordt bij het in beeld krijgen van de persoonlijke situatie van de inwoner en de (on)mogelijkheden om tot een oplossing te komen.

2.2.4 Verslag onderzoek en ondersteuningsplan

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs

• 1.

  De medewerker maakt een verslag van de uitkomsten van het onderzoek.

• 2.

  Als de hulpvraag gaat over hulp of ondersteuning op grond van de Jeugdwet of de Wmo is het mogelijk dat de medewerker een ondersteuningsplan maakt, waaruit blijkt:

  • •

    Welke hulpvraag de inwoner heeft;

  • •

    Welke problemen de inwoner ervaart;

  • •

    Welke behoefte aan hulp of ondersteuning de inwoner heeft;

  • •

    Op welke manier en in welke mate door de inwoner zelf of het sociaal netwerk van de inwoner in deze behoefte kan worden voorzien;

  • •

    Op welke manier en in welke mate door vrij toegankelijke voorzieningen of hulp of ondersteuning door een andere organisatie dan de gemeente in deze behoefte kan worden voorzien;

  • •

    Welke hulp of ondersteuning nodig is van de gemeente (op de korte en op de lange termijn).

2.3.1 Aanvraag

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs / Awb

• 1.

  Het doel van de aanvraag is te bepalen of de gemeente hulp of ondersteuning gaat verlenen en welke vorm die hulp of ondersteuning dan heeft. De aanvraag kan schriftelijk of digitaal worden ingediend.

• 2.

  Een aanvraag voor Wmo kan pas na het onderzoek of maximaal 6 weken na melding worden ingediend.

• 3.

  De melding voor jeugdhulp wordt gezien als een aanvraag.

• 4.

  De melding over een hulpvraag waarbij een PW-uitkering of een IOAW-uitkering gewenst wordt, wordt gezien als een aanvraag op het moment dat de inwoner dit bij de gemeente bevestigt.

• 5.

  De hulpvraag voor schuldhulpverlening wordt in het eerste gesprek vastgesteld.

2.3.2 Voorwaarden voor hulp of ondersteuning

Jeugdwet / Wmo / PW / Wgs

• 1.

  Om in aanmerking te komen voor hulp of ondersteuning, moet:

  • a.

    de hulp of ondersteuning noodzakelijk zijn om (één van) de doelen van de in 1.1 genoemde wetten te bereiken;

  • b.

    de inwoner geen mogelijkheden hebben om het gewenste effect op eigen kracht te bereiken; en

  • c.

    de hulp of ondersteuning passen bij de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 2.

  Voor sommige vormen van hulp of ondersteuning zijn er in de wet of in deze verordening extra voorwaarden gesteld.

2.3.3 Beoordelen aanvraag

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs / Awb

• 1.

  Bij het beoordelen van de aanvraag betrekt de gemeente alle gegevens die van belang zijn.

• 2.

  Om te bepalen of de gemeente hulp of ondersteuning verleent, stelt de gemeente het volgende vast:

  • •

    de hulpvraag van de inwoner;

  • •

    welke problemen, beperkingen en stoornissen er precies zijn;

  • •

    welke hulp of ondersteuning nodig is en hoe veel;

  • •

    wat de inwoner zelf kan doen om het probleem op te lossen (eigen kracht), al dan niet met gebruikelijke hulp, met hulp van anderen uit het sociale netwerk of van andere organisaties, of met andere voorzieningen;

  • •

    welke aanvullende hulp of ondersteuning nodig is om het probleem op te lossen en het gewenste effect te bereiken.

2.3.4 Deskundigheid beoordeling

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs / Awb

De gemeente zorgt ervoor dat de medewerker die een melding of aanvraag behandelt de deskundigheid heeft die hiervoor nodig is. Als de medewerker die deskundigheid niet heeft, zorgt de gemeente ervoor dat iemand die wel deskundig is een advies uitbrengt. Dit advies (deskundig oordeel) betrekt de gemeente bij de beoordeling van de aanvraag. De gemeente stelt de inwoner op de hoogte van welke deskundigheid er op welk moment nodig is en ingezet wordt.

2.4.1 Toekennen of weigeren aanvraag

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs / Awb

• 1.

  De toe te kennen hulp of ondersteuning is niet duurder dan nodig en duurt niet langer dan nodig. De gemeente kiest daarom voor de goedkoopste hulp of ondersteuning die passend is om het probleem van de inwoner langdurig te verminderen of op te lossen.

• 2.

  De gemeente kan hulp of ondersteuning weigeren als:

  • a.

    een inwoner iets (niet) heeft gedaan waardoor hij de hulpvraag zelf heeft veroorzaakt en hij deze had kunnen voorzien, of

  • b.

    een inwoner de gevraagde hulp of ondersteuning al zelf heeft ingeroepen of aangeschaft, tenzij de gemeente daarvoor toestemming heeft gegeven.

2.4.2 Inhoud besluit

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs / Awb

• 1.

  De gemeente stelt een besluit per brief vast en stuurt deze brief naar de inwoner. Als de gemeente hulp of ondersteuning geeft, staat in het besluit ook of dit in natura, in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb), in geld of op een andere manier wordt gegeven.

• 2.

  Biedt de gemeente hulp in natura, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    wat de hulp inhoudt en waarvoor de hulp bedoeld is;

  • b.

    wanneer de hulp ingaat en hoe lang de hulp duurt;

  • c.

    hoe en door wie de hulp wordt gegeven; en

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor de hulp gelden.

• 3.

  Biedt de gemeente de hulp in de vorm van een pgb, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    waarvoor het pgb bedoeld is;

  • b.

    hoe hoog het pgb is;

  • c.

    wanneer het pgb ingaat en wanneer het pgb eindigt;

  • d.

    hoe de besteding van het pgb verantwoord wordt; en

  • e.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor het pgb gelden.

• 4.

  Biedt de gemeente de hulp in de vorm van geld, dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    voor welk doel het geld wordt gegeven;

  • b.

    wanneer het geld wordt betaald;

  • c.

    hoe vaak het geld wordt betaald;

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er gelden.

• 5.

  De gemeente informeert de inwoner in het besluit ook over een eventuele eigen bijdrage in de kosten.

2.4.3 Beslistermijn besluit

Jeugdwet / Wmo / PW / IOAW / IOAZ / Wgs/ Awb

• 1.

  Op een aanvraag voor een PW-uitkering, een IOAW-uitkering of voor jeugdhulp beslist de gemeente binnen 8 weken.

• 2.

  De gemeente neemt binnen 8 weken na het eerste gesprek een beslissing over de hulpvraag voor schuldhulpverlening.

• 3.

  Op een aanvraag voor hulp of ondersteuning Wmo beslist de gemeente binnen 2 weken.

Artikel 2.4.4 Verval van recht

Jeugdwet / Wmo

Het recht op hulp vervalt als de inwoner niet binnen 6 maanden na het besluit begint met het gebruikmaken van de hulp, tenzij dit de inwoner niet te verwijten valt. Deze voorwaarde wordt ook in het besluit genoemd.

2.5.1 Jeugdhulp via arts e.a.

Jeugdwet

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige of zijn ouders gespecialiseerde jeugdhulp krijgen, als de huisarts, jeugdarts, medisch specialist, gecertificeerde instelling of de bevoegde rechter de jeugdige of zijn ouders verwijst naar een jeugdhulpaanbieder.

• 2.

  De gemeente stuurt hierna een toewijzing per brief naar de inwoner.

2.5.2 Spoedeisende gevallen

Jeugdwet / Wmo / PW / Wgs

In spoedeisende gevallen zorgt de gemeente ervoor dat de inwoner de hulp krijgt die nodig is. De gemeente kan dan afwijken van de normale procedure. Het kan gaan om de volgende (tijdelijke) hulp in afwachting van een onderzoek van de gemeente:

• a.

  het bieden van hulp en zorg aan ouders en hun kinderen;

• b.

  het vragen van een machtiging aan de kinderrechter voor gesloten jeugdhulp;

• c.

  het bieden van een voorziening voor maatschappelijke ondersteuning;

• d.

  het garanderen van basisvoorzieningen voor inwoners of ondernemers met problematische schulden.

4.1.1 Geschikte woning

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner ondersteuning kan krijgen als het normale gebruik van zijn woning als gevolg van een beperking niet mogelijk is, door aanpassing van de woning of door het bieden van een verhuisvoorziening.

• 2.

  De gemeente biedt een verhuisvoorziening, als:

  • a.

    aanpassing van de huidige woning niet mogelijk is; of

  • b.

    aanpassing van de huidige woning, gelet op de situatie van de inwoner, niet de meest veilige, doeltreffende en duurzame oplossing is; of

  • c.

    verhuizing een goedkopere oplossing biedt dan aanpassing van de woning; en

  • d.

    een geschikte woning binnen 6 maanden beschikbaar is.

De inwoner krijgt bij een verhuizing een bedrag van € 3.500,00 voor de kosten van raam-, vloer-, en wandbedekking voor de nieuwe woning en de verhuizing van de inboedel (peildatum: 1 januari 2020; dit bedrag wordt jaarlijks geïndexeerd met de ConsumentenPrijsIndex).

• 3.

  De gemeente verstrekt niet altijd ondersteuning in de vorm van een woonvoorziening. De gemeente geeft geen ondersteuning in de volgende situaties:

  • a.

    De beperkingen van de inwoner zijn het gevolg van de materialen die in de woning zijn gebruikt.

  • b.

    De inwoner verblijft in een hotel of pension, een tweede woning, een trekkerwoonwagen, een klooster, een vakantiewoning, een recreatiewoning, een ADL-clusterwoning of een huurwoning waarvoor de inwoner geen huurtoeslag kan krijgen.

  • c.

    De inwoner woont in een woning die specifiek gericht is op een bepaalde groep mensen waartoe de inwoner behoort, bijvoorbeeld een seniorencomplex, en de voorziening is bedoeld voor in een gemeenschappelijke ruimte, zoals elektrische deuropeners.

  • d.

    Het gaat om voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder veel meerkosten meegenomen kunnen worden.

  • e.

    De inwoner is zonder dringende reden verhuisd vanuit een woonruimte waar de inwoner geen problemen had bij het normale gebruik van de woning.

  • f.

    De inwoner heeft een indicatie voor verhuizing naar een zorginstelling op grond van de Wet langdurige zorg.

  • g.

    De inwoner is verhuisd naar een woning die niet de meest geschikte woning is om de beperkingen van de inwoner te verminderen of weg te nemen, tenzij de gemeente daar toestemming voor heeft verleend.

  • h.

    De inwoner vraagt de voorziening voor een woning waar de inwoner niet zijn hoofdverblijf heeft of gaat hebben.

• 4.

  Een woonvoorziening die een eerder verstrekte woonvoorziening vervangt, kan alleen worden verstrekt als:

  • a.

    de eerder verstrekte woonvoorziening technisch is afgeschreven; of

  • b.

    de eerder verstrekte woonvoorziening verloren is gegaan buiten de schuld van de inwoner om; of

  • c.

    de woonvoorziening geen oplossing meer is voor de woonproblemen van de inwoner.

4.1.2 Een schone en leefbare woning

• 1.

  De gemeente biedt de inwoner hulp bij het huishouden als hij als gevolg van zijn beperking zijn woning niet schoon en leefbaar kan houden.

• 2.

  De hulp bij het huishouden bestaat uit:

  • a.

    niveau 1: schoonmaakhulp en indien nodig, het bereiden van maaltijden;

  • b.

    niveau 2: schoonmaakhulp en overnemen van de planning en structuur van het huishouden. Indien nodig wordt dit aangevuld met het bereiden van maaltijden en gebruikelijke zorg voor minderjarige kinderen;

  • c.

    niveau 3: schoonmaakhulp en overnemen van de planning en structuur bij een ontregeld huishouden of het aanleren van vaardigheden voor het zelf uitvoeren van huishoudelijke taken. Indien nodig wordt dit aangevuld met het bereiden van maaltijden en gebruikelijke zorg voor minderjarige kinderen.

• 3.

  De gemeente stelt uitvoeringsregels vast waarin wordt geregeld op welke wijze wordt vastgesteld welk niveau passend en toereikend is voor een situatie.

4.1.3 Beschermd wonen

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner ondersteuning kan krijgen in de vorm van beschermd wonen. De inwoner moet deze woonvorm nodig hebben als gevolg van psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen kan worden ingezet als dit de inwoner helpt om zichzelf weer te kunnen handhaven in de samenleving.

• 2.

  Ondersteuning in de vorm van beschermd wonen, wordt toegekend door centrumgemeente Eindhoven. De regels zijn vastgelegd in de Verordening Sociaal Domein van de gemeente Eindhoven.

4.1.4 Maatschappelijke opvang

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner ondersteuning kan krijgen in de vorm van tijdelijke (maatschappelijke) opvang. Deze opvang is bedoeld voor de inwoner die de thuissituatie heeft verlaten en zich niet op eigen kracht kan handhaven in de samenleving. Dit als gevolg van psychische of psychosociale problemen of de dreiging van huiselijk geweld.

• 2.

  Ondersteuning in de vorm van maatschappelijke opvang, wordt toegekend door centrumgemeente Eindhoven. De regels zijn vastgelegd in de Verordening Sociaal Domein van de gemeente Eindhoven.

5.1.1 Begeleiding

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner die niet in staat is de normale dagelijkse activiteiten te doen of om de dag goed in te vullen, ondersteuning kan krijgen.

• 2.

  De ondersteuning kan bestaan uit:

  • a.

    Dagbesteding: de ondersteuning houdt in dat de inwoner mee kan doen aan arbeidsmatige, recreatieve of andere groepsactiviteiten onder begeleiding, voor een of meer dagdelen per week.

  • b.

    Persoonlijke begeleiding: de ondersteuning houdt in dat de inwoner begeleid wordt bij de normale dagelijkse activiteiten. Het betekent dat de begeleider helpt bij de dagelijkse gang van zaken en de inwoner helpt om op een goede manier met zijn omgeving om te gaan. De begeleider kan ook helpen bij vaak terugkerende activiteiten, zoals het structureren van de dag, het doen van de administratie en het beheren van de financiën. De begeleider neemt deze activiteiten niet volledig over.

• 3.

  De gemeente maakt gebruik van de Zelfredzaamheid-Matrix (ZRM) om de omvang van de ondersteuning in natura door de gemeente te bepalen. Via de ZRM wordt de hulpbehoefte van de inwoner ingedeeld in een cliëntprofiel, waarbij een bepaalde zwaarte wordt vastgesteld, en dat cliëntprofiel en de zwaarte bepaalt de omvang van de ondersteuning.

• 4.

  De gemeente gebruikt de volgende cliëntprofielen:

  • a.

    Cliëntprofiel ‘Stabiliteit en behoud’: het doel is de inwoner in staat te stellen zoveel als mogelijk mee te doen en zelfredzaam te zijn en te blijven door dit te stimuleren en door een stabiele situatie te creëren.

  • b.

    Cliëntprofiel ‘Verandering en groei’: het doel is om de inwoner en zijn omgeving vaardigheden te leren waardoor de inwoner kan mee doen, de normale dagelijkse activiteiten kan doen, structuur aan kan brengen in zijn leven en dit zoveel als mogelijk zelfstandig kan doen.

  • c.

    Cliëntprofiel ‘Welbevinden’: het doel is om het welzijn en de kwaliteit van leven van de inwoner te verbeteren, achteruitgang hierin te vertragen en mantelzorgers te ontlasten door het dragelijk houden van de effecten die worden ervaren door de problematiek van de inwoner en om te zorgen dat de inwoner zo lang als mogelijk thuis kan blijven wonen.

• 5.

  De gemeente maakt het volgende onderscheid om de zwaarte van de hulpbehoefte vast te stellen:

  • a.

    Enkelvoudig: de inwoner heeft een hulpbehoefte op één domein van de ZRM, de inwoner is in beperkte mate zelfredzaam en de situatie is stabiel maar kan verbeterd worden met begeleiding.

  • b.

    Enkelvoudig complex: de inwoner heeft een hulpbehoefte op één domein van de ZRM, de inwoner is niet zelfredzaam en de situatie verslechtert als er geen begeleiding wordt ingezet of er is sprake van een acuut probleem en de situatie is onhoudbaar waardoor intensieve begeleiding acuut noodzakelijk is.

  • c.

    Meervoudig: de inwoner heeft een samenhangende hulpbehoefte op meerdere domeinen van de ZRM, de inwoner is in beperkte mate zelfredzaam en de situatie is stabiel maar kan verbeterd worden met begeleiding.

  • d.

    Meervoudig complex: de inwoner heeft een samenhangende hulpbehoefte op meerdere domeinen van de ZRM, de inwoner is niet zelfredzaam en de situatie verslechtert als er geen begeleiding wordt ingezet of er is sprake van een acuut probleem en de situatie is onhoudbaar waardoor intensieve begeleiding acuut noodzakelijk is.

5.1.2 Anderen ontmoeten

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die vanwege een beperking in hun mobiliteit onvoldoende mogelijkheden hebben om binnen redelijke grenzen andere mensen te ontmoeten, ondersteuning kunnen krijgen. De ondersteuning houdt in dat inwoners geholpen worden bij het vervoer dicht bij huis. Zo kunnen zij meedoen met recreatieve, maatschappelijke en religieuze activiteiten en zelf de dagelijkse boodschappen doen. Die ondersteuning kan bestaan uit het aanbieden van de mogelijkheid om te reizen met collectief vervoer (Taxbus) en/of het gebruikmaken van een vervoermiddel met een omvang tot 1.500 kilometer per jaar.

• 2.

  Het moet gaan om:

  • a.

    het zich verplaatsen rondom de woning;

  • b.

    het vervoer naar de plek waar de inwoners deelnemen aan een door de gemeente aangeboden activiteit om de dag in te vullen;

  • c.

    het zich verplaatsen binnen de eigen woonomgeving.

• 3.

  Om de ondersteuning voor inwoners die dat nodig hebben beschikbaar en betaalbaar te houden, kijkt de gemeente eerst of een vervoersprobleem opgelost kan worden met collectief vervoer.

• 4.

  De inwoner die in aanmerking komt voor collectief vervoer kan eenmaal per 5 jaar aanpassing van een eigen auto of brommobiel krijgen in plaats van collectief vervoer. De auto of brommobiel moet in goede staat verkeren. De financiële bijdrage van de gemeente bedraagt maximaal € 2.500,00.

5.1.3 Rolstoel

De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die zich vanwege een beperking niet kunnen verplaatsen in en om de woning, een rolstoelvoorziening kunnen krijgen.

5.1.4 Vervanging vervoermiddel en rolstoel

Als de inwoner ondersteuning wil en het gaat om vervanging van een eerder door de gemeente verstrekte rolstoel of vervoermiddel, dan doet de gemeente dit alleen als deze voorziening:

• a.

  technisch is afgeschreven;

• b.

  verloren is gegaan buiten de schuld van de inwoner om, of

• c.

  geen oplossing meer is voor de problemen die de inwoner ervaart bij het verplaatsen in en om de woning of het vervoer dicht bij huis.

5.2.1 Ondersteuning mantelzorger

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat personen die mantelzorg geven aan een inwoner, ondersteuning kunnen krijgen als zij niet meer in staat zijn om de mantelzorg vol te houden of om te voorkomen dat zij overbelast raken.

• 2.

  De ondersteuning houdt in dat een professionele hulpverlener de mantelzorg voor een korte periode overneemt, of dat een pgb wordt verstrekt dat kan worden ingezet om de mantelzorger tijdelijk te ontlasten.

5.2.2 Mantelzorgwaardering

• 1.

  De gemeente waardeert de inzet van mantelzorgers voor inwoners met een beperking. Daarom stelt de gemeente een mantelzorgwaardering vast.

• 2.

  De gemeente maakt onderscheid in mantelzorg met zware belasting en minder zware belasting:

  • a.
    • *

      zware lichamelijke belasting van de mantelzorger;

    zware belasting kenmerkt zich door:

    • *

      psychische belasting van de mantelzorger, waaronder ook belasting in tijd zoals het kunnen combineren van mantelzorg met het eigen leven en de zwaarte daarvan;

    • *

      financiële aspecten, waaronder het maken van kosten bij het verlenen van mantelzorg, zoals administratiekosten, reiskosten en het opnemen van vrije dagen.

  • b.

    minder zware belasting betekent iedere zorg die niet voldoet aan de kenmerken van zware belasting maar die wel uitgaat boven gebruikelijke hulp.

5.2.3 Voorwaarden mantelzorgwaardering

• 1.

  Mantelzorgers kunnen zich registreren als mantelzorger bij de uitvoerende organisatie (SWOVE).

• 2.

  De mantelzorgwaardering bestaat uit:

  • a.

    een pluswaardering bij zware belasting: een bedrag van € 125,00 per jaar per geregistreerde mantelzorger en/of ondersteuning op het gebied van administratie, training, juridische zaken en sociaal-emotionele hulp.

  • b.

    de standaardwaardering bij minder zware belasting: een bedrag van € 25,00 per jaar per mantelzorger.

• 3.

  Een geregistreerde mantelzorger ontvangt jaarlijks de standaardwaardering en de pluswaardering als door de uitvoerende organisatie is vastgesteld dat sprake is van zware belasting.

• 4.

  Een niet-geregistreerde mantelzorger kan op aanvraag de standaardwaardering ontvangen. De aanvraag kan ook worden gedaan door de inwoner die de zorg ontvangt of een andere betrokkene.

6.1.1 Voorzieningen

• 1.

  De gemeente biedt ondersteuning aan in de vorm van voorzieningen. Het doel daarvan is het vinden of behouden van betaald werk. Voorzieningen die kunnen worden ingezet zijn:

  * sociale activering

  * participatieplaats

  * beschut werk

  * scholing

  * werkleertraject

  * werkstage

  * proefplaatsing

  * loonkostensubsidie

  * vergoedingen om betaald werk te krijgen en te behouden.

• 2.

  De gemeente beoordeelt per persoon of het zinvol is om een voorziening in te zetten. Als dit het geval is beoordeelt de gemeente welke voorziening zij inzet en voor hoe lang. Daarbij kijkt de gemeente naar een aantal factoren, zoals de persoonlijke omstandigheden van de inwoner, zijn eventuele beperkingen, de zorg voor kinderen, mantelzorg, wettelijke verplichtingen en de beschikbaarheid van voldoende budget.

• 3.

  De gemeente legt in een plan of in de beschikking vast welke ondersteuning de inwoner krijgt en welke afspraken hierover met de inwoner worden gemaakt. Ook wordt hierin opgenomen wat de gevolgen zijn als de inwoner niet mee werkt aan de ondersteuning.

• 4.

  Er worden geen voorzieningen ingezet als dit leidt tot oneerlijke concurrentie met andere organisaties of verdringing van reguliere werknemers.

• 5.

  De gemeente stelt in uitvoeringsregels vast onder welke voorwaarden niet-uitkeringsgerechtigden in aanmerking komen voor ondersteuning.

• 6.

  De gemeente kan de ondersteuning beëindigen als:

  • a.

    de inwoner betaald werk heeft aanvaard waarbij de voorziening niet nodig is;

  • b.

    de inwoner de afspraken over de ondersteuning niet nakomt;

  • c.

    de voorziening onvoldoende blijkt bij te dragen aan het krijgen of behouden van betaald werk.

6.1.2 Sociale activering

De gemeente kan een inwoner verwijzen naar activiteiten die de inwoner helpen om sociale contacten op te bouwen en zinvol de dag in te vullen.

6.1.3 Participatieplaats

• 1.

  De gemeente kan een inwoner die voorlopig niet aan het werk kan, een participatieplaats aanbieden met behoud van uitkering. De inwoner moet 27 jaar of ouder zijn. De participatieplaats wordt vastgelegd in een overeenkomst tussen de werkgever en de inwoner.

• 2.

  Het doel van een participatieplaats is om de kans op betaald werk te vergroten. De inwoner kan langdurig met behoud van uitkering op een bepaalde werkplek werken en doet zo werkervaring op. Het moet gaan om werkzaamheden die passend zijn en speciaal voor de inwoner zijn bedacht.

• 3.

  De inwoner kan na iedere zes maanden een premie van maximaal € 350,00 ontvangen. Een voorwaarde voor de premie is dat de inwoner voldoende heeft meegewerkt aan het vergroten van zijn kans op werk.

6.1.4 Beschut werk

• 1.

  De gemeente biedt een beschutte werkplek aan als het UWV hiervoor de indicatie heeft vastgesteld.

• 2.

  De gemeente maakt het - waar nodig - mogelijk dat een inwoner beschut kan werken, door:

  • a.

    aanpassing van de werkplek of de werkomgeving;

  • b.

    uitsplitsing van taken;

  • c.

    aanpassingen in het werktempo, de arbeidsduur of de werkbegeleiding.

• 3.

  Aan de inwoner die nog geen beschutte werkplek kan krijgen omdat de gemeente het voorgeschreven aantal beschutte werkplekken voor dat jaar al heeft bereikt, kan de gemeente een andere voorziening uit dit hoofdstuk aanbieden tot het moment dat er een beschutte werkplek beschikbaar is voor de inwoner.

6.1.5 Scholing

• 1.

  De gemeente kan een inwoner van 27 jaar of ouder kortdurende scholing aanbieden, als die scholing nodig is om de stap te zetten naar betaald werk voor een langere periode. De scholing kan niet voltijds zijn en duurt niet langer dan nodig is.

• 2.

  De gemeente bepaalt de vorm en de duur van de scholing.

6.1.6 Werkleertraject

• 1.

  De gemeente kan een inwoner een werkleertraject aanbieden met behoud van uitkering, als dit traject nodig is om de stap te zetten naar betaald werk voor een langere periode.

• 2.

  De gemeente bepaalt de vorm en de duur van het werkleertraject.

6.1.7 Werkstage

• 1.

  De gemeente kan een inwoner een werkstage aanbieden met behoud van uitkering. De werkstage wordt vastgelegd in een overeenkomst tussen de werkgever en de inwoner.

• 2.

  Het doel van een werkstage is om inwoners met behoud van uitkering op een werkplek werkervaring op te laten doen.

• 3.

  De werkstage is alleen mogelijk als de werkgever de stagiair goed begeleidt tijdens de werkstage. De werkgever zorgt ervoor dat de stagiair meer vaardigheden of kennis van het vakgebied opdoet.

• 4.

  De werkstage duurt maximaal 3 maanden en kan eenmalig verlengd worden met 3 maanden, als hierdoor de kans op betaald werk aanmerkelijk wordt vergroot.

6.1.8 Proefplaatsing

• 1.

  De gemeente kan een inwoner bij wijze van proef tijdelijk en met behoud van uitkering laten werken bij een werkgever. De proefplaatsing wordt vastgelegd in een overeenkomst tussen de werkgever en de inwoner.

• 2.

  Het doel van de proefplaatsing is om werkgevers te helpen een beeld te krijgen van de geschiktheid van de inwoner voor het werk.

• 3.

  Een voorwaarde is dat de proefplaatsing leidt tot een dienstverband van minimaal 6 maanden, als de inwoner geschikt blijkt te zijn voor het werk.

• 4.

  De proefplaatsing is alleen mogelijk als de werkgever de werkzoekende goed begeleidt tijdens de proefplaatsing.

• 5.

  De proefplaatsing duurt maximaal 1 maand en kan eenmalig met 1 maand worden verlengd, als voor de werkgever noodzakelijk is om een goed beeld te krijgen van de geschiktheid van de inwoner.

6.1.9 Wettelijke loonkostensubsidie

• 1.

  De gemeente kent de werkgever een wettelijke loonkostensubsidie toe als de werknemer wel kan werken, maar niet het wettelijk minimumloon kan verdienen. Het gaat dan om inwoners die in het doelgroepregister voor de banenafspraak staan omdat het UWV dat heeft bepaald of omdat de gemeente heeft vastgesteld dat ze dit minimumloon niet kunnen verdienen via de praktijkroute.

• 2.

  Het doel van deze subsidie is om werkgevers te stimuleren inwoners met een beperking in dienst te nemen en werkgevers een vergoeding te geven voor productieverlies.

• 3.

  De loonkostensubsidie aan de werkgever wordt op de loonwaarde afgestemd. De gemeente stelt in uitvoeringsregels vast hoe de subsidie wordt verleend en vastgesteld.

6.1.10 Tijdelijke loonkostensubsidie

• 1.

  De gemeente kan een werkgever die een inwoner in dienst neemt een tijdelijke loonkostensubsidie geven, als de werkgever niet in aanmerking komt voor de wettelijke loonkostensubsidie.

• 2.

  Het doel van deze subsidie is om werkgevers te stimuleren inwoners met een tijdelijke loonwaarde van 50% tot 80% in dienst te nemen en extra kosten die werkgevers maken voor het begeleiden van deze inwoners te vergoeden.

• 3.

  De loonkostensubsidie aan de werkgever wordt op de loonwaarde van de inwoner afgestemd. De duur wordt op de situatie van de inwoner afgestemd.

• 4.

  De werkgever komt in aanmerking voor loonkostensubsidie als de inwoner voor minimaal 6 maanden in dienst wordt genomen.

• 5.

  De gemeente stelt in uitvoeringsregels vast hoe de subsidie wordt verleend en vastgesteld.

6.1.11 Vergoedingen om werk te krijgen of te behouden

• 1.

  De gemeente kan de kosten vergoeden die de inwoner moet maken om werk te krijgen of te behouden, zoals:

  • a.

    Een vergoeding voor kinderopvang;

  • b.

    Reiskosten, waaronder ook de kosten van een fiets.

• 2.

  De gemeente kan de werkgever die een inwoner werk biedt, een vergoeding toekennen, zoals:

  • a.

    Ondersteuning op de werkplek van een jobcoach;

  • b.

    Werkgeverspremie.

• 3.

  De gemeente stelt in uitvoeringsregels de hoogte van de vergoeding vast en aan welke voorwaarden de inwoner of de werkgever moet voldoen om de vergoeding te krijgen.

6.2.1 Doel van de tegenprestatie

• 1.

  De gemeente legt een inwoner met een gemeentelijke uitkering een tegenprestatie op als de gemeente dit een passende manier voor de inwoner vindt om iets terug te doen voor de samenleving.

• 2.

  Het doel van de tegenprestatie is dat de inwoner zich inzet voor de samenleving als reactie op de inspanningen van de gemeente voor de inwoner.

6.2.2 Duur en omvang tegenprestatie

De tegenprestatie die de gemeente van de inwoner verwacht duurt maximaal 6 maanden per jaar en maximaal 10 uur per week. Dit is om de volgende redenen:

• 1.

  De tegenprestatie mag het vinden van betaald werk niet in de weg zitten.

• 2.

  Het moet gaan om activiteiten die maatschappelijk nuttig zijn, maar waarvoor geen beloning kan worden gevraagd.

6.2.3 Voorwaarden tegenprestatie

• 1.

  Bij het opleggen van een tegenprestatie houdt de gemeente rekening met alle persoonlijke omstandigheden van de inwoner, zoals de gezinssituatie, de duur van de werkloosheid, eventuele beperkingen en vrijwilligerswerk.

• 2.

  De gemeente legt in ieder geval geen tegenprestatie op als de inwoner mantelzorg verleent en dit niet te combineren is met de tegenprestatie.

7.1.1 Doelgroep

De inwoner van 18 jaar of ouder, die recht heeft op studiefinanciering of een tegemoetkoming in de schoolkosten, die geen of een beperkt eigen vermogen heeft en die door een beperking niet het wettelijke minimumloon kan verdienen maar wel in staat is om te werken, kan op aanvraag in aanmerking komen voor een studietoeslag.

7.1.2 Vaststellen beperking

Nadat de student een aanvraag heeft ingediend, onderzoekt de gemeente of de beperking van de student zo groot is dat hij niet het wettelijk minimumloon kan verdienen. De gemeente vraagt hiervoor advies aan het UWV.

7.1.3 Hoogte en duur van de toeslag

• 1.

  De studietoeslag bedraagt:

  • a.

    € 1.236,- per 6 maanden voor een inwoner van 18 tot 23 jaar;

  • b.

    € 1.800,- per 6 maanden voor een inwoner van 23 jaar en ouder.

• 2.

  De studietoeslag wordt ineens uitbetaald.

• 3.

  Als de student niet meer aan de voorwaarden voldoet, wordt de studietoeslag beëindigd.

7.2.1 Doelgroep

De inwoner van 21 jaar of ouder, maar jonger dan de AOW-leeftijd, die in een ononderbroken periode van 36 maanden direct voorafgaand aan de aanvraag een gemiddeld inkomen heeft gehad dat lager is dan 110% van de bijstandsnorm, kan op aanvraag in aanmerking komen voor een inkomenstoeslag. De kostendelersnorm wordt niet toegepast.

7.2.2 Hoogte van de toeslag

• 1.

  De inkomenstoeslag is per kalenderjaar:

  • a.

    € 375,00 voor een alleenstaande;

  • b.

    € 500,00 voor een alleenstaande ouder;

  • c.

    € 550,00 voor gehuwden of samenwonenden.

• 2.

  De inkomenstoeslag wordt ineens uitbetaald.

• 3.

  De inkomenstoeslag kan niet met terugwerkende kracht worden toegekend.

7.3.1 Bijzondere bijstand

De gemeente kan onder voorwaarden bijzondere bijstand verstrekken voor noodzakelijke uitgaven van inwoners, die een laag inkomen en vermogen hebben en die geen beroep kunnen doen op eigen mogelijkheden of andere voorzieningen om deze uitgaven te kunnen betalen. De inwoner moet de noodzakelijke uitgaven hebben door bijzondere omstandigheden, waarbij enkel het hebben of maken van schulden geen bijzondere omstandigheid is. De gemeente stelt in uitvoeringsregels vast wat de hoogte van de bijzondere bijstand is en wat de voorwaarden zijn die hiervoor gelden.

7.4.1 Doelgroep

De inwoner van 18 jaar of ouder die geen of een beperkt eigen vermogen heeft, een inkomen dat lager is 120% van de bijstandsnorm en geen recht heeft op studiefinanciering, kan van de gemeente op aanvraag een meedoen-voorziening krijgen.

7.4.2 Budget

• 1.

  Het budgetplafond voor meedoen-voorzieningen bedraagt € 85.000,- per jaar.

• 2.

  Aanvragen voor een meedoen-voorziening worden op volgorde van binnenkomst behandeld.

7.4.3 Meedoen-voorziening

De meedoen-voorziening kan bestaan uit:

• •

  een lidmaatschap of deelname aan een activiteit van één van de aangesloten organisaties;

• •

  een lidmaatschap van de Bibliotheek Veldhoven;

• •

  een tegemoetkoming in de kosten van internet.

7.4.4 Lidmaatschap of deelname activiteit

• 1.

  De inwoner komt eenmaal per jaar in aanmerking voor een lidmaatschap of deelname aan een activiteit.

• 2.

  Daarnaast komt een inwoner eenmaal per jaar in aanmerking voor een lidmaatschap van de Bibliotheek Veldhoven.

• 3.

  De aangesloten organisaties staan vermeld op www.veldhoven.nl.

7.4.5 Tegemoetkoming internetkosten

• 1.

  Een huishouden komt eenmaal per jaar in aanmerking voor een tegemoetkoming in de kosten van internet.

• 2.

  De hoogte van de tegemoetkoming bedraagt € 50,-.

7.5.1 Collectieve zorgverzekering

• 1.

  De gemeente stelt een collectieve zorgverzekering beschikbaar. Die verzekering bevat:

  • a.

    een lagere premie voor de basisverzekering en de aanvullende verzekeringen; en

  • b.

    een extra vergoeding van bepaalde zorgkosten.

• 2.

  De collectieve zorgverzekering is bedoeld voor de inwoner die geen of beperkt eigen vermogen heeft en moet rondkomen van een inkomen van maximaal 120% van de bijstandsnorm.

7.6.1 Bijdragen voor mensen met een chronische ziekte of beperking

De gemeente kan onder voorwaarden een tegemoetkoming verstrekken voor zorgkosten van inwoners met een chronische ziekte of beperking. De gemeente stelt in uitvoeringsregels vast wat deze tegemoetkoming is en wat de voorwaarden zijn die hiervoor gelden.

7.7.1 Voorkomen van (problematische) schuldproblemen

• 1.

  De gemeente werkt samen met andere organisaties om:

  • a.

    schuldproblemen te voorkomen onder inwoners (preventie);

  • b.

    schuldproblemen zo vroeg mogelijk in beeld te hebben (vroegsignalering).

7.7.2 Ondersteuning bij schulden

• 1.

  De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner op een eenvoudige manier om ondersteuning kan vragen bij het vinden van een oplossing voor zowel grote als kleine schulden.

• 2.

  De gemeente houdt bij de ondersteuning rekening met de hoge impact van de schulden op de inwoner en de invloed van de zelfredzaamheid van de inwoner door de schulden.

• 3.

  De gemeente sluit geen enkele inwoner bij voorbaat uit van hulp. Een uitzondering op die regel is de inwoner die geen geldige verblijfstitel heeft.

• 4.

  Ook in Veldhoven woonachtige ondernemers die ondersteuning nodig hebben bij het vinden van een oplossing voor schuldproblemen, kunnen terecht bij de gemeente.

• 5.

  De gemeente stelt uitvoeringsregels op over de manier waarop en de voorwaarden waaronder inwoners met schulden worden ondersteund.

9.1.1 De rol van de gemeente

• 1.

  De gemeente zoekt samen met de inwoner naar een oplossing voor zijn probleem. Gemeente en inwoner gaan daarbij op een respectvolle manier met elkaar om. De gemeente zorgt voor het volgende:

  • a.

    De gemeente houdt het aantal contactpersonen voor de inwoner zo beperkt mogelijk.

  • b.

    Gesprekken met de inwoner kunnen op het gemeentehuis, thuis bij de inwoner of ergens anders plaatsvinden.

  • c.

    De gemeente helpt de inwoner om de juiste organisatie te vinden als de hulp of ondersteuning niet door de gemeente geboden wordt.

  • d.

    De gemeente informeert de inwoner op een passende manier over procedures die worden gevolgd en zorgt ervoor dat deze procedures zo eenvoudig mogelijk zijn.

  • e.

    De gemeente respecteert zoveel mogelijk de privacy van de inwoner.

  • f.

    De gemeente maakt zoveel mogelijk gebruik van gegevens die al binnen de gemeente aanwezig zijn en vraagt alleen gegevens die nodig zijn voor het beoordelen van de hulpvraag.

  • 2.

    De gemeente reageert op een professionele manier op gedrag van de inwoner dat ontoelaatbaar is.

    • a.

      De inwoner wordt op tijd geïnformeerd over:

      • *

        zijn rechten en plichten;

      • *

        wat er van hem wordt verwacht;

      • *

        welk gedrag niet deugt;

      • *

        wat de reactie van de gemeente is op gedrag dat niet deugt; en

      • *

        waarom de gemeente tegen het gedrag optreedt.

    • b.

      De gemeente geeft de inwoner de kans om zijn reactie te geven vóórdat de gemeente beslist om op het gedrag van de inwoner te reageren door een maatregel te nemen.

    • c.

      De gemeente stemt de reactie op ontoelaatbaar gedrag af op:

      • *

        de ernst van het gedrag;

      • *

        de mate waarin de inwoner dat verweten kan worden; en

      • *

        de persoonlijke situatie van de inwoner.

    • d.

      De gemeente stuurt de inwoner een brief met daarin duidelijk vermeld wat de gemeente gaat doen als reactie op het gedrag, wat dit precies betekent voor de inwoner en wat de inwoner daartegen kan doen. De gemeente maakt de inwoner ook duidelijk op welke manier hij het gedrag kan aanpassen, zodat de relatie hersteld wordt en de gemeente eventueel de dienstverlening zal voortzetten (als die is stopgezet).

9.1.2 De rol van de inwoner

• 1.

  De inwoner gaat eerst na welke mogelijkheden hij zelf heeft om zijn probleem op te lossen.

• 2.

  De inwoner werkt mee aan de oplossing van zijn probleem, als de gemeente hulp of ondersteuning verleent door:

  • a.

    de gemeente op de hoogte te brengen van zijn persoonlijke situatie, als die van belang is in het contact met de gemeente.

  • b.

    de gemeente zo snel en zo volledig mogelijk te informeren over alles wat van belang is voor het beoordelen van de hulpvraag, de persoonlijke situatie en de rechten en plichten van de inwoner. Dit geldt ook als de hulp al is toegekend.

  • c.

    de gemeente zo snel mogelijk alle documenten en bewijsstukken te geven die nodig zijn.

  • d.

    de gemeente zo snel mogelijk op de hoogte te brengen van wijzigingen, die van belang zijn voor de hulp of ondersteuning van de gemeente.

• 3.

  De inwoner zorgt ervoor dat de hulp of ondersteuning van de gemeente niet langer duurt dan nodig is.

9.2.1 Afstemming op houding en gedrag van de inwoner

• 1.

  De gemeente verlaagt een uitkering als dat volgens de regels van de wet en deze verordening past bij de houding of het gedrag van de inwoner.

• 2.

  Bij het nemen van een besluit tot het verlagen van een uitkering houdt de gemeente rekening met:

  • a.

    de ernst van het gedrag;

  • b.

    de mate waarin de inwoner het gedrag verweten kan worden, en

  • c.

    de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 3.

  Voordat een uitkering wordt verlaagd, geeft de gemeente de inwoner de kans om zijn zienswijze te geven.

9.2.2 Geen verlaging

De gemeente verlaagt de uitkering niet als het gedrag van de inwoner hem niet te verwijten is of als het gedrag meer dan één jaar voor het nemen van een besluit heeft plaatsgevonden.

9.2.3 Ingangsdatum en periode verlaging

• 1.

  De gemeente maakt het besluit tot verlaging per brief aan de inwoner bekend. De verlaging wordt toegepast op de eerstvolgende maand waarover nog geen uitkering is betaald.

• 2.

  De gemeente kan de verlaging over meerdere maanden spreiden als dit nodig is.

• 3.

  Een verlaging van een uitkering aan een inwoner die als zelfstandige werkt en die de uitkering in de vorm van een lening ontvangt, wordt toegepast bij de definitieve vaststelling van de uitkering.

• 4.

  Soms kan de gemeente de uitkering niet verlagen omdat deze wordt beëindigd. Dan zal de gemeente de verlaging alsnog opleggen als de inwoner binnen 6 maanden na de beëindiging opnieuw een uitkering gaat ontvangen.

9.2.4 Niet nakomen wettelijke arbeidsverplichtingen

• 1.

  De gemeente verlaagt de uitkering een maand als de inwoner een arbeidsverplichting uit artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet niet voldoende nakomt. Die verlaging is 100% van de uitkeringsnorm.

• 2.

  De gemeente kan de verlaging verdelen over drie opeenvolgende maanden als er volgens de gemeente sprake is van bijzondere omstandigheden.

9.2.5 Niet nakomen andere arbeidsverplichtingen

• 1.

  De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 40% van de uitkeringsnorm, voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende proberen werk te vinden;

  • b.

    het niet voldoende meewerken aan het afleggen van een taaltoets als bedoeld in artikel 18b van de Participatiewet;

  • c.

    het niet voldoende leveren van een door de gemeente opgedragen tegenprestatie;

  • d.

    bij de inwoner jonger dan 27 jaar: het niet of niet voldoende proberen werk te vinden of onderwijs te volgen binnen 4 weken na melding bij de gemeente;

  • e.

    bij de inwoner jonger dan 27 jaar: het niet voldoende meewerken aan het opstellen, uitvoeren en evalueren van een plan van aanpak.

• 2.

  De gemeente verlaagt een uitkering een maand met 10% van de uitkeringsnorm als de inwoner, zonder zich af te melden, niet verschijnt op een uitnodiging van de gemeente voor een gesprek over re-integratie.

• 3.

  De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 40% van de uitkeringsnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende gebruikmaken van een door de gemeente aangeboden voorziening;

  • b.

    het niet meewerken aan een onderzoek naar de mogelijkheden om te werken;

  • c.

    het niet voldoende leveren van een door de gemeente opgedragen tegenprestatie;

• 4.

  De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 100% van de uitkeringsnorm als de inwoner een aanbod tot betaald werk niet heeft aanvaard of door eigen toedoen niet heeft behouden.

• 5.

  De gemeente verlaagt de uitkering van een zelfstandige die niet of niet voldoende meewerkt aan begeleiding een maand met 40% van de uitkeringsnorm.

• 6.

  De gemeente verlaagt de uitkering van een zelfstandige die de administratie van zijn onderneming niet voldoende heeft bijgehouden een maand met 20% van de uitkeringsnorm.

9.2.6 Te weinig besef van verantwoordelijkheid

• 1.

  De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner die voorafgaand of tijdens de bijstandsperiode onverantwoord is omgegaan met zijn inkomen of vermogen, waardoor de gemeente eerder of een hoger bedrag aan bijstand heeft gegeven. De verlaging hangt af van het bedrag dat de gemeente daardoor onterecht heeft uitbetaald (benadelingsbedrag).

• 2.

  De uitkering wordt verlaagd met 20% gedurende:

• 3.

  Een inwoner gaat in ieder geval onverantwoord om met zijn inkomen of vermogen, als:

  • •

    hij zijn vermogen onverantwoord besteed, bijvoorbeeld door het doen van een schenking;

  • •

    hij in aanmerking komt voor een andere inkomstenbron, maar hier geen beroep op doet.

9.2.7 Onacceptabel gedrag

De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner die zich onacceptabel gedraagt tegenover personen en instanties die de Participatiewet, de IOAW en IOAZ uitvoeren. De uitkering wordt één maand verlaagd met 100% van de uitkeringsnorm.

9.2.8 Samenloop van gedragingen

• 1.

  Eén gedraging waardoor de inwoner meerdere verplichtingen niet nakomt, leidt tot één verlaging. De hoogste verlaging die van toepassing is voor het gedrag geldt dan, en ook de duur die bij die verlaging hoort.

• 2.

  Als sprake is van meerdere gedragingen die ertoe leiden dat één of meer verplichtingen niet worden nagekomen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke verlaging opgelegd. Deze verlagingen worden gelijktijdig of – als dat niet mogelijk is – na elkaar opgelegd.

9.2.9 Herhaling (recidive)

• 1.

  De hoogte van de verlaging wordt verdubbeld als de inwoner binnen 12 maanden na de verlaging opnieuw een verplichting niet nakomt.

• 2.

  Als de verdubbeling van de hoogte van de verlaging niet mogelijk is, wordt de duur van de verlaging verdubbeld.

• 3.

  Als de inwoner meer dan twee keer een verplichting niet nakomt binnen 12 maanden na een verlaging, vindt geen verdubbeling van hoogte of duur plaats. In dat geval wordt een verlaging afgestemd op de persoonlijke situatie van de inwoner.

9.3.1 Beëindiging voorziening

• 1.

  De gemeente kan een voorziening beëindigen als:

  • a.

    de voorziening niet langer passend of nodig is;

  • b.

    de inwoner zich niet houdt aan voorwaarden en verplichtingen die aan de voorziening zijn verbonden;

  • c.

    de voorziening is verstrekt op grond van onjuiste of onvolledige gegevens van de inwoner;

  • d.

    de gemeente niet langer kan vaststellen of een voorziening kan worden voortgezet, omdat de inwoner onvoldoende meewerkt aan een onderzoek naar het recht op de voorziening;

  • e.

    de voorziening voor een ander doel wordt gebruikt dan bedoeld.

• 2.

  De voorziening kan met terugwerkende kracht worden beëindigd (ingetrokken).

9.3.2 Terugvordering voorziening

• 1.

  De gemeente kan de voorziening of de waarde daarvan van de inwoner terugvorderen. Dat kan vanaf het moment waarop is voldaan aan één of meer van de redenen voor beëindiging die genoemd worden in artikel 9.4.1. Wmo-voorzieningen kunnen alleen worden teruggevorderd als die voorzieningen zijn ingetrokken omdat de inwoner onjuiste of onvolledige gegevens aan de gemeente heeft verstrekt.

• 2.

  De gemeente stelt uitvoeringsregels vast over de terugvordering van de kosten van bijstand en uitkering.

9.4.1 Controle

• 1.

  De gemeente controleert regelmatig of de inwoner recht heeft op een uitkering of voorziening en of hij de juiste uitkering of voorziening heeft aangevraagd of ontvangt.

• 2.

  De controle door de gemeente vindt periodiek, themagericht of signaalgericht plaats.

• 3.

  De manier waarop de controle wordt uitgevoerd, past bij de situatie.

• 4.

  De controle van de voorzieningen is ook bedoeld om de kwaliteit van de voorziening te beoordelen en om te kijken of de voorziening op de juiste manier wordt gebruikt.

• 5.

  Bij de controle van uitkeringen en voorzieningen zorgt de gemeente ervoor dat de regels die horen bij de opsporing van strafbare feiten worden nageleefd.

9.4.2 Voorkomen van fraude

De gemeente informeert inwoners op een gepaste manier over rechten en plichten en over de gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van uitkeringen en voorzieningen.

9.4.3 Privacy

• 1.

  De gemeente stelt voor onderzoeksmethoden die vaak worden toegepast protocollen op, die ervoor zorgen dat er geen ongeoorloofde inbreuk op het privéleven van inwoners plaatsvindt. De protocollen voldoen aan de regels die daarvoor gelden vanuit de regelgeving op het gebied van privacy, waaronder de Algemene Verordening Gegevensbescherming. De gemeente maakt de protocollen openbaar.

• 2.

  Bij het uitvoeren van onderzoek zorgt de gemeente ervoor dat de inbreuk op persoonlijkheidsrechten, zoals op de bescherming van het privéleven, niet verder gaat dan wat noodzakelijk, passend en wettelijk toegestaan is.

• 3.

  Een inwoner voor wie de gemeente gegevens heeft vastgelegd, heeft op verzoek recht op:

  • •

    inzage

  • •

    rectificatie

  • •

    wissen van gegevens

  • •

    beperking van de verwerking van zijn gegevens.

Het verzoek van een inwoner wordt door een daartoe aangewezen medewerker van de gemeente (privacy officer) beoordeeld.

Toezichthouders

De gemeente wijst een of meer ambtenaren aan die de taak hebben erop toe te zien dat de wetten en de bijbehorende regels worden nageleefd.