Besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Wassenaar houdende beleidsregels omtrent urgentieverklaringen (Beleidsregel urgentieverklaringen Wassenaar 2019)

Artikel 1.1.1 Begripsomschrijvingen

In aanvulling op artikel 1:1 van de Huisvestingsverordening wordt in deze beleidsregel verstaan onder:

• -

  college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Wassenaar;

• -

  gezagsregister: het register als bedoeld in artikel 244 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek;

• -

  verordening: de Huisvestingsverordening Wassenaar 2023;

• -

  wet: de Huisvestingswet 2014;

• -

  Wlz: de Wet langdurige zorg;

• -

  Wmo: de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015;

Artikel 1.2.2 Schulden

Om vast te stellen of de aanvrager in staat is om in zijn bestaan of in de kosten van bewoning van een zelfstandige woonruimte te voorzien, dient de aanvrager die schulden heeft aan te tonen onderstaande maatregelen te hebben getroffen. Hiervoor dient de aanvrager:

• a.

  te beschikken over een bewijs van toelating tot schuldhulpverlening met een overzicht van de schulden en een Plan van Aanpak van het schuldhulpverleningsbureau;

• b.

  een betalingsregeling te hebben getroffen met de schuldeisers;

• c.

  medewerking te verlenen aan de uitvoering van de afspraken van het traject van schuldhulpverlening.

Artikel 1.2.3 Benodigde gegevens en stukken voor de aanvraag

De aanvrager dient bij de aanvraag in ieder geval de volgende stukken in te dienen:

• a.

  een kopie van een geldig Nederlands identiteitsbewijs of een geldige verblijfsvergunning van alle leden die behoren tot het huishouden;

• b.

  een geldige inschrijving bij Woonnet-Haaglanden;

• c.

  de huurovereenkomst van de huidige woning waar de aanvrager huurder is óf, indien de aanvrager een koopwoning had, het verkoopcontract van de eigen woning met de eindafrekening van de hypotheek het bewijs van overschrijving en de akkoordverklaring van de bank;

• d.

  een omschrijving van het woonprobleem;

• e.

  toestemming dat de behandelaar een medisch of sociaal advies kan inwinnen bij de behandeling van de aanvraag, in verband met privacy-regelgeving;

• f.

  andere documenten, verklaringen of bewijsstukken ter onderbouwing van de aanvraag van urgentie.

Artikel 1.2.8 Besluit aanvraag urgentie

Het college beslist binnen acht weken na de datum van ontvangst van de aanvraag. Zij kunnen deze termijn eenmaal verlengen met ten hoogste zes weken en communiceren hun besluit schriftelijk binnen de deze periode aan de aanvrager. Over het besluit wordt tussentijds niet op andere wijze gecommuniceerd..

Artikel 2.1.1 Nadere uitwerking artikel 4:5, onder a, van de verordening

De aanvraag voldoet niet aan algemene criteria voor een huisvestingsvergunning vastgelegd in artikel 2:3 van de verordening en wordt afgewezen, indien de aanvrager:

• a.

  niet de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt of zoals omschreven in artikel 2:3, lid 1, onder b, van de verordening; of

• b.

  of andere leden van het huishouden niet de Nederlandse nationaliteit heeft of hebben, of niet rechtmatig in Nederland verblijft of verblijven zoals is bedoeld in artikel 8, onder a tot en met l van de Vreemdelingenwet 2000.

Artikel 2.1.2 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder b, van de verordening

Er is geen sprake van een urgent huisvestingsprobleem waarvoor indeling in een urgentiecategorie mogelijk is, bij de volgende op zichzelf staande situaties:

• a.

  de huidige woning verkeert in een slechte staat of is van onvoldoende kwaliteit;

• b.

  de aanvrager ervaart (geluids)overlast in de woning;

• c.

  de huidige woning is te klein of te groot voor het huishouden van de aanvrager;

• d.

  de aanvrager kan door medische klachten de huidige woning of behorende tuin niet meer zelf onderhouden;

• e.

  de aanvrager wil of moet vanwege werk verhuizen;

• f.

  de aanvrager ervaart problemen, omdat de aanvrager met of zonder kinderen inwoont bij een ander huishouden;

• g.

  de aanvrager of diens partner is zwanger;

• h.

  de aanvrager is gescheiden of de samenwonende- of partnerrelatie is verbroken,

• i.

  de aanvrager woont in een onzelfstandige woonruimte;

• j.

  de aanvrager wordt uit detentie vrijgelaten;

• k.

  de aanvrager heeft een tijdelijke huurovereenkomst;

• l.

  de aanvrager woont in onderhuur;

• m.

  de aanvrager is of wordt dakloos;

• n.

  de aanvrager wil een woning met voldoende ruimte in het kader van co-ouderschap of bezoekregeling voor kinderen na scheiding of verbroken partnerschap;

• o.

  de aanvrager heeft psychische problemen als gevolg van één of meer van de hierboven genoemde omstandigheden.

Artikel 2.1.3 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder c, van de verordening

Er is in ieder geval sprake van een huisvestingsprobleem dat redelijkerwijs te voorkomen is of op andere wijze op te lossen is, indien de aanvrager:

• a.

  niet alles wat redelijkerwijs tot diens mogelijkheden behoort heeft gedaan om het huisvestingsprobleem te voorkomen of op te lossen;

• b.

  geen beroep doet op huurbescherming, wanneer de verhuurder aangeeft de huur op te willen zeggen;

• c.

  niet over voldoende financiële middelen beschikt om de zelfstandige woonruimte te huren, tenzij de aanvraag op grond van artikel 4:7, tweede lid, van de verordening is gedaan;

• d.

  een woning huurt die niet past bij het inkomen van het huishouden;

• e.

  bij dreigend geweld een beroep kan doen op een huisverbod, straatverbod of een contactverbod;

• f.

  met behulp van gerichte behandeling diens medische of sociale woonprobleem kan oplossen

• g.

  verblijft in een instelling voor maatschappelijke opvang en de uitstroom uit deze instelling aanstaande is en de aanvrager in staat is om een onzelfstandige woonruimte te bewonen of een beroep kan doen op een convenant woning;

• h.

  zelf over voldoende financiële middelen beschikt om het huisvestingsprobleem op te lossen;

• i.

  Op een erkend adres voor noodopvang in de regiogemeenten kan verblijven;

• j.

  met diens inschrijving en toepassing van artikel 3:5 van de verordening naar verwachting binnen drie maanden in staat is om een woonruimte in de regio toegewezen te krijgen.

Artikel 2.1.4 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder d, van de verordening

Er is in ieder geval sprake van een huisvestingsprobleem dat redelijkerwijs kon worden voorkomen of te voorzien was, indien de aanvrager:

• a.

  diens huishouden heeft uitgebreid, zonder over een daartoe passende woonruimte te beschikken;

• b.

  een passende woonruimte heeft aangeboden gekregen en dit woningaanbod geweigerd heeft in de periode dat aannemelijk werd dat er sprake was van een huisvestingsprobleem in relatie tot de huidige woonruimte, tot tenminste twee jaar voorafgaand aan het indienen van de aanvraag;

• c.

  geen beroep op huurbescherming heeft gedaan, terwijl de aanvrager hier recht op had;

• d.

  een passende zelfstandige woonruimte heeft achtergelaten;

• e.

  een woonruimte accepteert die, op grond van destijds bekende feiten en omstandigheden, niet past bij de woonbehoeften van diens huishouden;

• f.

  een huurovereenkomst voor bepaalde tijd is aangegaan, waardoor de aanvrager de woonruimte dient te verlaten;

• g.

  de zelfstandige woonruimte waarvan deze huurder is, heeft onderverhuurd;

• h.

  anderen in diens zelfstandige woonruimte laat inwonen;

• i.

  de zelfstandige woonruimte, of een deel daarvan, verhuurt aan een ander;

• j.

  niet alles heeft gedaan wat redelijkerwijs tot diens mogelijkheden behoort om het huisvestingsprobleem te voorkomen of op te lossen.

Artikel 2.1.5 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder e, van de verordening

Er is in ieder geval sprake van een huisvestingsprobleem dat kan worden opgelost door gebruik te maken van een voorliggende voorziening, indien de aanvrager:

• a.

  de publieke voorzieningen op het gebied van zorg, hulp en ondersteuning, zoals de aanleg van een traplift of andere woningaanpassingen die de gemeente in het kader van de WMO mogelijk maakt, hulp bij het huishouden of vervoersvoorzieningen, wijkverpleging, thuiszorg, maatschappelijk werk, schuldhulpverlening, geestelijke gezondheidszorg of jeugdhulp, of;

• k.

  met minderjarige kinderen door omstandigheden na een jaar in een zelfstandige woonruimte te wonen en tenminste twee jaar aaneengesloten in de regio te staan ingeschreven, buiten eigen schuld en toedoen, dreigt dakloos te worden en terecht kan bij een erkend adres voor noodopvang in de regiogemeenten;

Artikel 2.1.6 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder f, van de verordening

Er is in ieder geval sprake van een huisvestingsprobleem dat is ontstaan als gevolg van een aan de aanvrager of lid van diens huishouden toe te rekenen handelen of nalaten, indien:

• a.

  de aanvrager bij woninguitzetting door huurschuld, overlast, fraude of criminele activiteiten veroorzaakt door de aanvrager of een lid van diens huishouden niet langer beschikt over een zelfstandige woonruimte;

• b.

  de aanvrager in de gemeente is komen wonen zonder te zorgen voor adequate woonruimte voor zichzelf of eventuele nareizende leden van zijn of haar huishouden.

Artikel 2.1.7 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder g, van de verordening

Er is in ieder geval sprake van een huisvestingsprobleem dat niet of in onvoldoende mate opgelost kan worden met verhuizing naar een zelfstandige woonruimte óf naar een andere zelfstandige woonruimte, indien;

• a.

  de aanvrager bij een huisvestingsprobleem in het verleden, vóór het doen van de aanvraag, met een urgentieverklaring in dezelfde urgentiecategorie is verhuisd naar een andere zelfstandige woonruimte en dit niet tot een oplossing heeft geleid;

• b.

  het huisvestingsprobleem gerelateerd aan onderhoud- of overlastproblemen, zoals vocht, tocht óf schimmel;

• c.

  het huisvestingsprobleem gerelateerd is aan een gebrek aan isolatie of beglazing;

• d.

  het huisvestingsprobleem is gerelateerd aan overlast, zoals burenoverlast;

• e.

  bedreiging aan een adres door ex-partner of een familielid de aanleiding is voor het huisvestingsprobleem, in het geval dat de toekomstige woonruimte naar verwachting ook bekend zal zijn.

Artikel 2.1.8 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder h, van de verordening

Een woningzoekende kan niet in een urgentiecategorie worden ingedeeld, wanneer de aanvraag binnen twee jaar nadat een eerder aan de aanvrager of een lid van diens huishouden verstrekte urgentieverklaring is vervallen of ingetrokken met de toepassing van artikel 4:8 of 4:9, dit betekent onder andere:

• a.

  dat het huishouden van de aanvrager een urgentieverklaring heeft toegewezen gekregen en daarmee in de twee jaar voorafgaand aan de aanvraag een woning heeft geaccepteerd;

• b.

  dat het huishouden van de aanvrager tot twee jaar voorafgaand aan de aanvraag een urgentieverklaring heeft toegewezen gekregen, maar toen geen passende woonruimte heeft geaccepteerd;

• c.

  dat een aan het huishouden van de aanvrager toegewezen urgentieverklaring in de afgelopen twee jaar voorafgaand aan de aanvraag is ingetrokken.

Artikel 2.1.9 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder i, van de verordening

Een woningzoekende kan niet worden ingedeeld in een urgentiecategorie, indien de aanvrager niet in staat is om in zijn bestaan of in de kosten van bewoning van zelfstandige woonruimte te voorzien. Hiervan is sprake als:

• a.

  het huishouden van de aanvrager geen, of onvoldoende, inkomen uit arbeid, onderneming of uitkering heeft;

• b.

  de aanvrager en het huishouden schulden heeft die niet zijn geregeld zoals omschreven in artikel 1.2.3.

Artikel 2.1.10 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder j, van de verordening

Een woningzoekende kan niet in een urgentiecategorie worden ingedeeld, indien het huishoudinkomen hoger is dan anderhalf maal het norminkomen van artikel 14 van de Wet op de huurtoeslag. Dit betekent dat:

• a.

  alle leden van het huishouden boven de 18 jaar hun inkomen dienen aan te tonen;

• b.

  het inkomen van inwonende kinderen onder de 23 jaar is vrijgesteld;

• c.

  een eenpersoonshuishouden een bruto inkomen heeft van minder dan en maximaal € 34.050 (2019);

• d.

  een meerpersoonshuishouden een bruto inkomen heeft van minder dan en maximaal € 46.238 (2019).

Artikel 2.1.11 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder k, van de verordening

Een woningzoekende kan niet in een urgentiecategorie worden ingedeeld indien de aanvrager naar verwachting bij toepassing van de in artikel 3:5, eerste lid, van de verordening binnen drie maanden een andere woonruimte kan krijgen. Het college gaat er vanuit dat de aanvrager in staat is om zonder een urgentieverklaring een woonruimte toegewezen te krijgen, indien:

• a.

  de woningzoekende in het verleden één of meerdere woningen aangeboden heeft gekregen, welke gelet op het huisvestingsprobleem passend worden geacht;

• b.

  er in de drie maanden voorafgaand aan de aanvraag op woonnet-haaglanden woonruimten, die gelet op het huisvestingsprobleem passend worden geacht, zijn toegewezen aan kandidaten met een kortere (woonduur en) inschrijfduur.

Artikel 2.1.12 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder l, van de verordening

Een woningzoekende kan niet in een urgentiecategorie worden ingedeeld, indien de aanvrager woont in een onderkomen dat formeel geen zelfstandige woonruimte is. Dit geldt in ieder geval voor:

• a.

  een woningzoekende die inwonend is;

• b.

  een woningzoekende die een onzelfstandige woonruimte huurt;

• c.

  een woningzoekende die verblijf heeft in een instelling bedoeld in artikel 3:9 van de verordening.

Artikel 2.1.13 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder m, van de verordening

Een woningzoekende kan niet in een urgentiecategorie worden ingedeeld, indien de aanvrager niet eerst zelf, direct voorafgaand aan de aanvraag, gedurende minstens drie maanden aantoonbaar heeft gereageerd op beschikbaar en passend woningaanbod, met uitzondering van een aanvraag die wordt gedaan op grond van artikel 4:6. De aanvrager heeft niet optimaal gereageerd op het beschikbare woningaanbod op woonnet-haaglanden, indien:

• a.

  de woningzoekende niet tenminste twee keer per week heeft gereageerd;

• b.

  de woningzoekende veelvuldig of uitsluitend op eengezinswoningen reageert.

Artikel 2.1.14 Nadere uitwerking afwijzingsgrond artikel 4:5, onder n, van de verordening

Een woningzoekende kan niet worden ingedeeld in een urgentiecategorie, indien de aanvrager niet ten minste al twee jaar voorafgaand aan de aanvraag aansluitend als bewoner staat ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP) binnen een van de gemeenten in de regio Haaglanden, tenzij de aanvraag wordt gedaan op grond van artikel 4:6 (mantelzorg en blijf-van-mijn-lijf-huis). De aanvrager wordt niet gezien als een bewoner, die staat ingeschreven in de BRP van één van de regiogemeenten, wanneer:

• a.

  de woningzoekende in een bedrijfspand, caravan of een provisorisch onderkomen verblijft;

• b.

  in een gebouw verblijft dat ongeschikt is voor bewoning.

Artikel 2.2.1 Nadere uitwerking artikel 4:6, eerste lid, onder a van de verordening

Het gaat in dit artikel om de aanvragers die verblijven in een blijf-van-mijn-lijfhuis of opvang wegens (dreigend) geweld. Het college kan een woningzoekende in deze urgentiecategorie op grond van artikel 12, derde lid, van de Huisvestingswet 2014 indelen, indien er geen sprake is van een afwijzingsgrond zoals vastgelegd in artikel 4:5, onder a tot en met k van de verordening en de aanvrager:

• a.

  tenminste twee maanden verblijft in een instelling voor tijdelijke opvang van slachtoffers van huiselijk geweld, volgens gegevens uit de BRP;

• b.

  een kopie van de aangifte kan overleggen van mishandeling door de partner of familielid, of een verklaring van de politie die aangeeft dat er geen aangifte kan worden gedaan vanwege een strafrechtelijk onderzoek naar een misdrijf waarvan de aanvrager slachtoffer is;

• c.

  die getrouwd was of een geregistreerd partnerschap was aangegaan met de dader beschikt over een echtscheidingsbeschikking;

• d.

  de voorliggende voorzieningen al benut, waaronder de mogelijkheid om als medehuurder erkend te worden en op basis van het huurrecht de voormalige gezamenlijke woning op te eisen;

• e.

  tenminste 23 jaar of ouder is, als er geen sprake is van een echtscheiding en het slachtoffer inwonend was alvorens bij deze opvang te verblijven;

• f.

  die (mede-)eigenaar is van een koopwoning bewijs van vrijwaring van de hypotheekverstrekker kan tonen na verkoop van de woning;

• g.

  een risico-screening van de instelling van opvang kan overleggen, die aansluit op de aangifte of verklaring van de politie en waaruit blijkt dat er risico op herhaald geweld bestaat.

Artikel 2.2.2 Nadere uitwerking artikel 4:6, eerste lid, onder b, van de verordening

Het gaat in dit artikel om de urgentiecategorie mantelzorgontvanger of -verlener. Het college kan een woningzoekende in deze urgentiecategorie op grond van artikel 12, derde lid, van de wet indelen, indien er geen sprake is van een afwijzingsgrond zoals vastgelegd in artikel 4:5, onder a tot en met l en de aanvrager:

• a.

  op meer dan 5 kilometer afstand woont van de mantelzorgontvanger of mantelzorgverlener in de mantelzorg relatie, waar de aanvraag op toeziet, en deze afstand een obstakel vormt tot het verlenen van de noodzakelijke mantelzorg;

• b.

  noodzakelijk moet verhuizen naar een locatie binnen 5 kilometer afstand van de mantelzorgverlener of mantelzorgontvanger, omdat de verleende zorg met de bestaande afstand een probleem vormt;

• c.

  kan aantonen dat er minimaal 3 maanden voorafgaand aan de aanvraag sprake is van een bestaande mantelzorg relatie;

• d.

  de mantelzorg ontvangt of verleent voor tenminste 8 uur per week, verspreid over tenminste vier dagen per week;

• e.

  kan aantonen dat de mantelzorg situatie naar verwachting nog ten minste 1 jaar zal voortduren;

• f.

  kan aantonen dat de mantelzorg relatie tussen mantelzorg gever en mantelzorgontvanger is gebaseerd op familiebanden of langdurige sociale omgang en niet voortkomt uit vrijwilligerswerk of zorgverlening tegen een financiële vergoeding betreft;

• g.

  kan aantonen dat de mantelzorgverlener en de mantelzorgontvanger beiden over zelfstandige woonruimte beschikken;

• h.

  kan aantonen dat de mantelzorgverlener en mantelzorgontvanger beiden zelfstandig kunnen blijven wonen, wanneer de noodzakelijke mantelzorg wordt verleend;

• i.

  kan aantonen dat het betrekken van een zelfstandige woonruimte in Wassenaar de enige manier is om ervoor te zorgen dat de mantelzorgontvanger zelfstandig kan blijven wonen;

• j.

  kan aantonen dat de voorliggende voorzieningen op grond van Wmo die zijn benut, zoals begrote of geleverde thuiszorg, in grote mate door de geleverde mantelzorg relatie worden verminderd;

• k.

  kan aantonen dat er naast de geleverde zorg op basis van de Wlz een reële noodzaak voor geleverde mantelzorg bestaat, of de mantelzorg relatie ertoe zal leiden dat deze geleverde zorg zal worden teruggedrongen;

• l.

  kan aantonen dat de verhuizing als oplossing kan worden aangemerkt als goedkoopst compenserende voorziening.

• m.

  kan aantonen dat de mantelzorgverlener geen medische, fysieke of psychische problemen heeft en niet zelf afhankelijk is van mantelzorg om zelfstandig te kunnen wonen;

• n.

  niet in staat is om dit woonprobleem op te lossen met de toepassing van artikel 3:5 van de verordening, om zonder urgentieverklaring naar verwachting een woonruimte toegewezen te krijgen, door te reageren op het woningaanbod van woonnet-haaglanden;

• o.

  die eigenaar is van een koopwoning, deze koopwoning heeft verkocht en dit met documenten kan aantonen.

Artikel 2.2.4 Nadere uitwerking artikel 4:7, tweede lid, van de verordening

Het gaat in dit artikel om woningzoekenden die woonkostentoeslag ontvangen en in het kader daarvan de verplichting hebben om op korte termijn te verhuizen. Het college kan een woningzoekende in deze urgentiecategorie indelen, indien er geen sprake is van een afwijzingsgrond zoals vastgelegd in artikel 4:5, onder a tot en met l en de aanvrager een afschrift van de beschikking (van het college) heeft waaruit blijkt:

• a.

  dat de aanvrager de woonkostentoeslag ontvangt;

• b.

  voor welke periode de woonkostentoeslag is toegekend;

• c.

  er een verplichting is verbonden aan de woonkostentoeslag om de urgentieverklaring aan te vragen ter verkrijging van woonruimte met een bij het inkomen passende huurprijs.

Artikel 2.2.5 Nadere uitwerking artikel 4:7, derde lid, van de verordening

Een urgentieverklaring kan worden verleend aan een herstructureringskandidaat, indien zich geen van de in artikel 4:5, onder a tot en met l van de verordening genoemde omstandigheden voordoet en:

• a.

  er niet al eerder een urgentieverklaring is afgegeven voor de in het actiegebied gelegen woonruimte van de herstructureringskandidaat;

• b.

  de aanvraag voor urgentie, met de handtekening van de herstructureringskandidaat, wordt ingediend door de uitplaatsende corporatie;

• c.

  vindt er op basis van artikel 3.2.1. een eenmalige bemiddeling plaats door de corporaties, indien de urgent na 12 maanden geen woning heeft gevonden. Indien dit niet leidt tot een verhuizing wordt een ontruimingsprocedure gestart.