Besluit van provinciale staten van Zeeland houdende vaststelling Omgevingsverordening Zeeland 2018

1.1 Ambitie en bestuursfilosofie van de Provincie Zeeland

Ambitie

De provincie Zeeland heeft het Omgevingsplan Zeeland 2018 (hierna Omgevingsplan) vastgesteld als opvolger van het Omgevingsplan Zeeland 2012-2018. In de geest van de nieuwe Omgevingswet (verwachte inwerkingtreding 1 januari 2021) is het provinciaal beleid voor de fysieke leefomgeving samengevoegd en daar waar nodig geactualiseerd in dit integrale Omgevingsplan.

Het Omgevingsplan omvat onderstaande (wettelijke) plannen:

Omgevingsplan Zeeland (structuurvisie Wro, Millieubeleidsplan en Waterplan)

• •

  Natuurvisie

• •

  Mobiliteitsvisie

• •

  Kustvisie

• •

  Economische agenda

• •

  Cultuurnota

Zolang de nieuwe Omgevingswet nog niet in werking is, moet de Provincie zich houden aan de huidige wetgeving. Met het vaststellen van de opvolger van het Omgevingsplan 2012-2018 is getracht om, daar waar mogelijk, rekening te houden met de komende Omgevingswet. Dit zijn eerste bescheiden stappen in een omvangrijker traject richting de Omgevingswet:

• •

  Alle provinciale beleidsvisies over de fysieke leefomgeving zijn samengevoegd en krijgen de titel Omgevingsplan Zeeland 2018

• •

  In het plan zijn doelen en ambities voor de lange termijn opgenomen

• •

  Het plan is minder gedetailleerd dan de huidige beleidsplannen en uitvoeringsacties zullen in aparte programma's worden ondergebracht

• •

  In het plan en daaruit volgende Omgevingsverordening is meer flexibiliteit ingebouwd.

Parallel aan het opstellen van het Omgevingsplan wordt met medeoverheden en andere externe partijen een structuur opgezet om in 2021 geheel te kunnen werken volgens de uitgangspunten en systematiek van de Omgevingswet. Daarbij zal ook duidelijk worden hoe een provinciale Omgevingsvisie onder de Omgevingswet er uit kan gaan zien.

Bestuursfilosofie

De Provincie heeft verschillende rollen binnen samenwerkend Zeeland waarmee zij haar ambities uit het Omgevingsplan realiseert. Voor zover dat past in het wettelijk kader gaat de Provincie uit van de filosofie uit de Omgevingswet, namelijk het denken van 'nee, tenzij' naar 'ja, mits' en het hanteren van loslaten en vertrouwen. Daar passen vier rollen bij:

• •

  De Provincie als normsteller

• •

  Gebiedsgerichte regisseursrol en kwaliteitsbewaker. De ondernemende Provincie.

• •

  Stimulerende rol, de Katalysator van processen. De verbindende Provincie.

• •

  Kennismakelaar en vindingrijke partner. De inspirerende Provincie.

In het kader van de normerende rol zetten we de Omgevingsverordening in voor die onderwerpen waarvoor de Provincie eraan hecht dat doorwerking van het beleid van het Omgevingsplan juridisch geborgd is. Er wordt niet meer geregeld dan nodig is voor het belang zoals dat in het Omgevingsplan is verwoord. De Omgevingsverordening voorziet ten opzichte van het Omgevingsplan dus niet in nieuw beleid.

Ook regelen we niet meer dan noodzakelijk is. De inzet van de verordening beperkt zich tot die onderdelen van het beleid waarvoor de inzet van algemene regels noodzakelijk is om provinciale belangen veilig te stellen of noodzakelijk is om uitvoering te geven aan wettelijke verplichtingen. Dubbelingen met andere regelgeving vermijden we. Wat elders geregeld is, bijvoorbeeld in sectorale wet- en regelgeving, wordt niet nog eens geregeld in deze verordening om extra regeldruk te voorkomen.

Het uitgangspunt 'decentraal wat kan, centraal wat moet' is toegepast bij de flexibiliteitsbepalingen in deze verordening. Waar mogelijk zijn afwijkmogelijkheden toegepast in plaats van ontheffingsbepalingen. Ook is zoveel mogelijk gekozen voor positief geformuleerde voorwaarden. In enkele gevallen was het niet goed mogelijk om een bepaling te formuleren als een 'ja, mits-constructie' en is een bepaling voor de benodigde juridische helderheid toch geformuleerd als een 'nee, tenzij-constructie'.

Om te voorkomen dat procedures nodeloos ingewikkeld worden, is afgezien van de mogelijkheid om rechtstreeks werkende bepalingen op te nemen. Artikel 4.1 lid 3 van de Wet ruimtelijke ordening biedt die mogelijkheid in de vorm van regels die moeten voorkomen dat in de verordening begrepen gronden of bouwwerken minder geschikt worden voor de verwezenlijking van het doel van de verordening zolang geen bestemmingsplan of beheersverordening in werking is getreden die is aangepast op de inhoud van deze verordening. Er is dus geen sprake van rechtstreeks werkende bepalingen waaraan bouwaanvragen getoetst zouden moeten worden zolang bestemmingsplannen niet zijn aangepast.

1.2 Status van de Omgevingsverordening

De Omgevingsverordening richt zich – net zo breed als het Omgevingsplan – op de fysieke leefomgeving in de Provincie Zeeland. Dit betekent dat vrijwel alle regels die betrekking hebben op de fysieke leefomgeving opgenomen zijn in de Omgevingsverordening. Het gaat hierbij om regels op het gebied van ruimtelijke ordening, maar ook op het gebied van mobiliteit, milieu, natuur, water en bodem.

De Omgevingsverordening Zeeland 2018 heeft de status van:

• •

  Ruimtelijke verordening in de zin van artikel 4.1. Wet ruimtelijke ordening

• •

  Milieuverordening in de zin van artikel 1.2 Wet milieubeheer

• •

  Waterverordening in de zin van artikel 2.4 van de Waterwet en artikel 2 Scheepvaartsverkeerwet

• •

  Wegenverordening in de zin van artikel 57 van de Wegenwet en artikel 2A van de Wegenverkeerswet 1994

• •

  Verordening Wet natuurbescherming Zeeland in de zin van de Wet natuurbescherming

• •

  Distelverordening in de zin van artikel 145 en 150 Provinciewet

• •

  Landschapsverordening in de zin van artikel 145 Provinciewet

• •

  Ontgrondingenverordening in de zin van artikel 5, lid 2 en artikel 7, lid 2 Ontgrondingenwet

1.3 Digitale vastlegging

Ingevolge artikel 1.2.1. Besluit ruimtelijke ordening dient de verordening als bedoeld in artikel 4.1 van de Wet ruimtelijke ordening langs elektronische weg beschikbaar te worden gesteld. Dit dient te geschieden volgens een bepaalde standaardmethode. Er is voor gekozen de gehele verordening digitaal beschikbaar te maken.

1.4 Rechtsbescherming

De Omgevingsverordening Zeeland bevat algemene regels. Tegen het besluit tot vaststelling van algemene regels staan geen bezwaar- en beroepsmogelijkheden open bij de bestuursrechter. Wel kunnen belanghebbenden in procedures tegen bijvoorbeeld bestemmingsplannen, de onverbindendheid van de Omgevingsverordening inroepen.

De Omgevingsverordening voorziet in de mogelijkheid om ontheffingen te verlenen. Wanneer een ontheffing is verleend of geweigerd, kan hiertegen door belanghebbenden bezwaar en beroep worden ingesteld. De procedure daarvoor is geregeld in de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en in andere specifieke wetgeving die aan de Omgevingsverordening ten grondslag ligt. Bewoners van Zeeland worden bij elke wijziging van het Omgevingsplan en de Omgevingsverordening betrokken, in ieder geval volgens de openbare voorbereidingsprocedure.

1.5 Opbouw van de Omgevingsverordening

Hoewel de Omgevingsverordening beoogt verschillende regelgeving te integreren is voor wat betreft indeling besloten om een thematische onderverdeling te maken. Dit leidt er toe dat de Omgevingsverordening onderverdeeld is in de navolgende hoofdstukken:

Hoofdstuk 1 Algemeen.

In dit hoofdstuk staan enkele bepalingen die op het totaal van de Omgevingsverordening van toepassing zijn.

Hoofdstuk 2 Ruimte. In dit hoofdstuk is de ruimtelijke verordening te vinden die zich richt tot gemeenteraden en instructies bevat over de inhoud van en de toelichting op bestemmingsplannen. Hiermee wordt gebruik gemaakt van de mogelijkheid die de Wro biedt in artikel 4.1. Hier wordt nog eens expliciet vermeld dat de ruimtelijke verordening geen direct werkende bepalingen bevat. Verder wordt ter voorkoming van misverstanden duidelijk gemaakt dat de instructies in hoofdstuk 2 niet alleen gelden voor bestemmingsplannen, maar bijvoorbeeld ook voor beheersverordeningen, uitvoeringsbesluiten.

Hoofdstuk 3 Milieu In dit hoofdstuk is de milieuverordening te vinden die zich richt tot gemeenten burgers, bedrijven en instellingen. Met dit onderdeel wordt invulling gegeven aan verplichtingen op grond van de Wet milieubeheer. In dit hoofdstuk zijn onder andere regels opgenomen met betrekking tot gesloten stortplaatsen, onderwater flora en fauna, varend ontgassen, het voorkoming en beperking van geluidhinder, grondwaterbescherming met het oog op de waterwinning en bodemsanering.

Hoofdstuk 4 Water betreft de Waterverordening. In dit hoofdstuk zijn regels opgenomen die zich vooral richten tot het waterschap als functioneel bestuur en operationeel waterbeheerder van oppervlaktewateren in Zeeland die niet in beheer zijn bij het Rijk. Daaronder normen met betrekking tot het voorkomen en beperken van wateroverlast en regionale waterkeringen en regels die betrekking hebben op het beheer van grondwater. Met dit onderdeel wordt voldaan aan de verplichtingen van de Waterwet.

Hoofdstuk 5 Wegen en vaarwegen heeft betrekking op de aansluiting op en het gebruik van provinciale (vaar)wegen en is gericht op gebruikers van (vaar) wegen en aanwonenden.

Hoofdstuk 6 Natuur geeft invulling van bevoegdheden die de Provincie heeft op het gebied van natuurbescherming

Hoofdstuk 7 Distelbeheer richt zich vooral op gebruikers, eigenaren, of andere zakelijk gerechtigden van landbouwgronden en een strook van 30 meter daaraan grenzend.

Hoofdstuk 8 Landschapsbescherming richt zich tot gemeenten, burgers, bedrijven en instellingen en bevat verboden voor het plaatsen van borden, vlaggen en andere (reclame)uitingen om het Zeeuwse landschap te beschermen.

Hoofdstuk 9 Ontgrondingen richt zich tot een ieder die de bodem gaat afgraven en verlagen en bevat vrijstellingsbepalingen en procedurele bepalingen.

Overige hoofdstukken

De overige hoofdstukken bevatten procedurele bepalingen en inwerkingtredingsbepalingen. Hoofstuk 10 gaat over toezicht en strafbepaling. In hoofdstuk 11 staan overgangs- en slotbepalingen.

1.6 Omgevingswet

Het Rijk werkt aan een fundamentele herziening van het omgevingsrecht. Het omgevingsrecht moet inzichtelijker en voorspelbaarder worden en het gebruiksgemak van iedereen vergroten. Ook moet er meer ruimte komen voor initiatieven van onderop. De Omgevingswet, die naar verwachting in 2021 in werking treedt, integreert zo’n 26 wetten op het gebied van de fysieke leefomgeving. Hieronder vallen onderwerpen als bouwen, milieu, waterbeheer, ruimtelijke ordening, monumentenzorg en natuur. Met de Omgevingswet wil het Rijk het wettelijk systeem ‘eenvoudig beter’ maken.

Het Omgevingsplan van Zeeland biedt in de geest van de Omgevingswet al een integraal beleidskader voor alle aspecten van het fysieke domein die van provinciaal belang zijn. Omdat de Omgevingswet en de bijbehorende uitvoeringsbesluiten vooralsnog niet in werking treden, is deze Omgevingsverordening nog gebaseerd op de nu geldende wet- en regelgeving. Wanneer de Omgevingswet en bijbehorende uitvoeringsbesluiten in werking treden, zal deze Omgevingsverordening daarop worden aangepast.

2.1 Ruimte

Op 1 juli 2008 is de Wet ruimtelijke ordening (Wro) in werking getreden. De Wro biedt het wettelijk kader en de wettelijke instrumenten voor het (uit)voeren van ruimtelijk beleid. De wet heeft een instrumenteel karakter en doet geen beleidsinhoudelijke uitspraken over wat een goede ruimtelijke ordening is. De grondslag voor het opstellen van de verordening is gelegen in artikel 4.1 van de Wro. Een grondgedachte achter de verordening is dat de provincie bij het vaststellen van strategisch beleid (zoals het Omgevingsplan) steeds moet afwegen welke onderdelen van het voorgestane beleid zo belangrijk zijn dat deze in acht genomen moeten worden bij ruimtelijke besluiten van gemeenten. (Het gebruik van dit instrument is met name aangewezen als de gemeentelijke beleidsruimte voor de vaststelling van de inhoud of de inrichting van bestemmingsplannen, al dan niet voorwaardelijk, naar het oordeel van het Rijk of de Provincie moet worden genormeerd of ingeperkt.; Mvt, TK, 2002-2003, 28916, nr. 3, p. 42).

Provinciale regels worden in dit geval gesteld vanuit provinciale ruimtelijke belangen. De verordening is een middel om provinciaal beleid te verwezenlijken.

Als het provinciaal bestuur een verordening vaststelt (het rijk heeft overigens een vergelijkbare bevoegdheid tot het vaststellen van algemene regels) wordt daarmee de beslissingsruimte van gemeenten ingekaderd. Dit is de kern van de regels zoals bedoeld in art. 4.1 Wro. Gemeenten hebben de plicht bestemmingsplannen vast te stellen voor het eigen gemeentelijk grondgebied dat per definitie ook steeds tevens provinciaal grondgebied is. Vanuit die optiek is het ook noodzakelijk dat provinciale regelgeving in gemeentelijke plannen doorwerkt.

De verordening richt zich dan ook primair tot de gemeentelijke bestuursorganen. De verordening raakt immers de inhoud van bestemmingsplannen, omgevingsvergunningen, projectuitvoeringsbesluiten (en zo nodig ook de toelichting of de onderbouwing van genoemde besluiten) alsmede van beheersverordeningen.

Voor de burger heeft deze systematiek als voordeel dat er eenheid ontstaat in ruimtelijk relevante regelgeving: regels van rijk en provincie werken door in gemeentelijke plannen en besluiten (die het dichtst bij de burger staan).

Voor de gemeenteraad ontstaat de plicht binnen, in beginsel, een jaar na inwerkingtreding van de verordening, een bestemmingsplan of een beheersverordening vast te stellen met inachtneming van de verordening. Bij de verordening kan, ingevolge het bepaalde in artikel 4.1, tweede lid Wro een andere termijn worden gesteld (voor het opstellen van een nieuw bestemmingsplan of aanpassing van geldende bestemmingsplannen aan de inhoud van de verordening). Hoewel niet in de bepalingen van de Wro voorzien lijkt een redelijke uitleg van art. 4.1, tweede lid Wro te zijn dat bestemmingsplannen, die op het moment van inwerkingtreding van de verordening reeds voldoen aan het bepaalde in de verordening of in de verordening gestelde normen niet overschrijden, niet behoeven te worden aangepast. Ook in de rechtswetenschappelijke literatuur wordt aangenomen dat het overbodig is en daarmee in strijd met het doel van de wet dat gemeenteraden bestemmingsplannen moeten vaststellen die niet aangepast behoeven te worden.

Een vraag in dit verband is ook in hoeverre, bij het stellen van algemene regels, aan gemeenten nog beleidsruimte kan worden geboden. Een keuze is in de verordening, ten aanzien van bepaalde thema’s, ‘maximale grenzen’ aan te geven die gemeenten niet mogen overschrijden. Bij de vertaling daarvan in het bestemmingsplan kan de gemeente de keuze maken of men, na afweging van lokale omstandigheden en belangen, zover wil gaan als de verordening toelaat. Denkbaar is ook dat het gemeentebestuur geen gebruik maakt van ontwikkelingen die in de verordening, binnen bepaalde grenzen, zijn toegelaten. In dat geval wordt het bestemmingsplan op dat specifieke punt niet aangepast aan de verordening. Ook hier lijkt sprake van enige discrepantie met de uitdrukkelijke wetsbepaling van art. 4.1, tweede lid. Anderzijds is er een aanknopingspunt in de parlementaire stukken te vinden (zie Nota n.a.v. het verslag, TK 2004-2005, 28916, nr. 12, p.57: “Algemene regels en aanwijzingen kunnen aan de gemeente enige mate van beleidsvrijheid bieden bij de vertaling in het bestemmingsplan”). Wat deze verordening betreft geldt dan ook primair dat een bestemmingsplan, dat in de verordening aangegeven grenzen niet overschrijdt, niet behoeft te worden aangepast.

In de verordening worden tevens ‘voorwaardelijke normen’ gesteld in die zin dat regels worden gesteld omtrent de toelichting bij een bestemmingsplan of de ruimtelijke onderbouwing bij een besluit. Zo mogen bepaalde ruimtelijke ontwikkelingen eerst worden toegelaten indien de toelichting voldoet aan bepaalde motiveringseisen. De grondslag daarvoor is eveneens gelegen in art. 4.1, eerste lid van de Wro dat de mogelijkheid kent tot het stellen van regels omtrent de toelichting of de ruimtelijke onderbouwing. Wat deze ‘voorwaardelijke normen’ betreft kan nog worden opgemerkt dat wanneer een ruimtelijke ontwikkeling slechts binnen zekere randvoorwaarden wordt toegelaten, al hetgeen niet aan die randvoorwaarden voldoet niet is toegelaten. In dat verband wordt tevens nog verwezen naar de hierboven weergegeven citaat uit de memorie van toelichting waaruit volgt dat rijk en provincie de beleidsruimte van gemeenten al dan niet voorwaardelijk kunnen normeren.

Considerans

Het waarom van de verordening

In art. 4.1 Wro heeft de wetgever de bevoegdheid gegeven bij of krachtens provinciale verordening regels te stellen “indien provinciale belangen dat met het oog op een goede ruimtelijke ordening noodzakelijk maken”. Dit betreft een motiveringsvereiste. Voor de motivering van de in de verordening geregelde onderwerpen wordt verwezen naar het Omgevingsplan Zeeland 2018. Voorts is in de artikelsgewijze toelichting aandacht besteed aan de motivering van de verschillende onderwerpen / beleidskeuzes die deel uitmaken van de verordening.

In algemene zin wordt nog gewezen op het volgende.

Bij de vaststelling van het Omgevingsplan is besloten een select aantal provinciale belangen (onderdelen uit het Omgevingsplan) te regelen in de verordening. Het betreft een aantal concreet geformuleerde provinciale beleidsdoelen waarvoor, met het oog op het gewicht dat vanuit het provinciaal belang daaraan wordt toegekend en met het oog op een goede ruimtelijke ordening, regeling bij verordening noodzakelijk wordt geacht (en niet de inzet van lichtere instrumenten). Tevens wordt beoogd ten aanzien van de in de verordening geregelde onderwerpen een bepaalde mate van rechtszekerheid te bieden. Dit kan worden bereikt door in de verordening een norm te stellen of door het stellen van regels omtrent de toelichting of de ruimtelijke onderbouwing. Bij het stellen van regels omtrent de toelichting c.q. de onderbouwing wordt een zorgvuldige afweging nagestreefd voorafgaand aan het op gemeentelijk niveau toelaten van een bepaalde ruimtelijke ontwikkeling.

Bedacht moet worden dat het niet gaat om extra regels of ‘overregulering’. De onderwerpen die in de verordening worden geregeld zijn reeds onderdeel van het Omgevingsplan. Het gaat om bekende beleidsthema’s. In veel gevallen is ook sprake van ‘bestendig beleid’ (dat reeds in eerdere provinciale plannen en/of in een verordening is neergelegd). De normen die bij deze thema’s horen worden in de verordening, waar mogelijk, nog helderder en objectiever geformuleerd zodat het mogelijk is deze normen bij het opstellen van bestemmingsplannen over te nemen of het voorgeschreven afwegingskader in acht te nemen. Bij het ‘vertalen’ van de beleidsdoelen uit het Omgevingsplan in de verordening is getracht zoveel mogelijk ‘beleidsneutraal’ te werken. Daarmee wordt bedoeld dat niet is beoogd beleidswijzigingen ten opzichte van het Omgevingsplan door te voeren. Naar zijn aard is een verordening echter een product van wetgeving waaraan, vanuit het rechtszekerheidsbeginsel, hoge eisen worden gesteld. Op onderdelen kent de verordening dan ook een meer exacte formulering en een verfijning van in het Omgevingsplan opgenomen beleidsteksten. Voor een juridisch sluitende regeling is het ook noodzakelijk een vrij uitgebreide lijst van definities (begripsbepalingen) op te nemen voor in de verordening gehanteerde begrippen. Deze lijst is opgenomen in artikel 2.1.

Geen ‘overregulering’

Slechts een select aantal onderdelen uit het Omgevingsplan is geregeld in de verordening. Wat de regeling van het Natuur Netwerk Zeeland betreft is bovendien sprake van een wettelijke verplichting.

Het gehele Omgevingsplan houdt zijn betekenis voor het provinciale ruimtelijke beleid. Van gemeenten wordt een loyale bijdrage verwacht aan de uitvoering van de beleidsdoelen van het plan, ook ten aanzien van die onderdelen van het plan die niet in de verordening zijn opgenomen.

Verder streeft de provincie naar realisering van beleidsdoelen met de inzet van andere instrumenten.  Het motief om in de omgevingsverordening regels op te nemen hangt samen met de inhoud van het Omgevingsplan (kaderstelling) en met instructieregels in rijkswetgeving.

Provinciale belangen

De wetgever heeft bewust niet gekozen voor een duidelijke definitie van rijks-, provinciale of gemeentelijke belangen in de ruimtelijke ordening. Dit betekent dat een zekere mate van vrijheid bestaat voor het provinciaal bestuur om te beoordelen of de behartiging van een bepaald belang op provinciaal niveau dient plaats te vinden. De keuze voor behartiging van een bepaald belang zal uiteraard zorgvuldig dienen plaats te vinden en moet steeds worden gemotiveerd. In verband hiermee heeft, vooraf, overleg plaatsgevonden met de betrokken andere bestuursorganen en is bij de voorbereiding aan een ieder gelegenheid geboden opmerkingen naar voren te brengen. Bij de totstandkoming van de Wro (parlementaire behandeling van het wetsvoorstel) is de vraag naar het onderscheid in rijks-, provinciale en gemeentelijke belangen aan de orde gesteld. Hierna volgt een toelichtende tekst uit de memorie van antwoord bij het wetsvoorstel (Wro) die inzicht geeft in de bedoeling van de wetgever.

“Het zijn politieke, sociaaleconomische en maatschappelijke opvattingen die op enig moment bepalen of de behartiging van een bepaalde waarde, een bepaald belang op het gemeentelijke, provinciale of rijksniveau dient te geschieden of op welk van die drie niveaus een maatschappelijke opgave het meest adequaat kan of moet worden aangepakt. Een belangrijk ordeningsbeginsel in de moderne rechtsstaat is dat maatschappelijke belangen in eerste instantie op het meest nabije niveau worden behartigd, totdat is vastgesteld dat een adequate belangenbehartiging op dat schaalniveau niet langer verantwoord is omdat de belangen het lokale niveau overstijgen en een effectieve en evenwichtige afweging van de betrokken openbare belangen alleen op een hoger bestuurlijk schaalniveau kan plaatsvinden. En dat beginsel geldt ook op het terrein van de ruimtelijke ordening. In de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte is dit kernachtig verwoord met ‘decentraal, tenzij’. In de ruimtelijke bestuurstraditie, opgebouwd tijdens de afgelopen decennia, hebben de drie overheidsniveaus vanuit dit beginsel beleid gevoerd. De vele streekplannen van de afgelopen decennia laten zien dat de provinciale besturen naar regio en tijd heel goed in staat zijn geweest om vanuit het algemene begrip ‘provinciaal belang’ aan te geven voor welke vraagstukken de afzonderlijke provincies zich verantwoordelijk achtten en, afhankelijk van ‘de gewichten’ in de planteksten, aan te geven welke beleidsinstrumenten zij inzetten ter behartiging of ter borging van de daarbij betrokken belangen. Daarbij kan het gaan om regionale bedrijfsterreinen, grote woningbouwlocaties, infrastructuur, natuur en landschappen of regionale milieuvoorzieningen, zoals stortplaatsen, vuilverbrandingsovens en rioolwaterzuiveringsinstallaties. Ik ga ervan uit dat provinciale staten onder vigeur van de nieuwe Wro op diezelfde lijn zullen doorgaan”.

“Of een onderwerp van zorg door de provincie of het Rijk wordt opgepakt en of de Wro-bevoegdheden zullen worden ingezet, is volgens het wetsvoorstel in eerste en laatste instantie een besluit dat door het desbetreffende democratisch gekozen overheidsorgaan wordt vastgesteld of waarop dat orgaan een democratische controle uitoefent”.

(Eerste Kamer, vergaderjaar 2005-2006, 28916, C, pag. 3 en 4)

Zoals hiervoor onder “het waarom van de verordening” reeds is aangegeven zijn de onderwerpen die in deze verordening worden geregeld als van ‘provinciaal belang’ aangemerkt.

Structuur van de verordening en werkingsgebied

Wat de inhoud van de verordening betreft is, zoals hiervoor reeds aangegeven, de tekst van het Omgevingsplan leidend geweest. Bij het converteren van beleidstekst naar verordening moesten echter ook verschillende inhoudelijke en instrumentele keuzes worden gemaakt. In de verordening zijn onder meer de volgende structuurbepalende elementen te onderscheiden:

• a.

  Bij bepaalde onderwerpen (zoals onderdelen van de regeling voor intensieve veehouderij) worden directe kwantitatieve normen gesteld: sommige ontwikkelingen (op bepaalde locaties) mogen niet worden toegelaten of worden begrensd in m² of hoogte in meters of aantal (kampeermiddelen);

• b.

  Voor bepaalde gebieden wordt een opdracht gegeven voor het aanwijzen van een (primaire) bestemming (waterstaatswerken / natuur);

• c.

  In veel gevallen worden kwalitatieve normen gesteld volgens een ‘ja, mits’-benadering. Bepaalde vormen van grondgebruik mogen worden toegelaten indien de plantoelichting voldoet aan bepaalde motiveringseisen, met als doel: ontwikkelen met kwaliteit.

• d.

  Bij het opstellen van het ontwerp is in belangrijke mate het principe van ‘eerbiedigende werking’ gehanteerd voor gevestigde rechten en belangen. Bestaande rechten worden in belangrijke mate gerespecteerd. Dit betekent dat de verordening in de eerste plaats betekenis heeft voor nieuwe situaties.

In verschillende onderdelen van de verordening zijn combinaties te vinden van de onder a t/m d genoemde elementen.

De verordening bevat regels zoals bedoeld in het eerste lid van artikel 4.1 Wro. Vooralsnog is er geen noodzaak tot het stellen van regels zoals bedoeld in artikel 4.1, derde lid van de Wro (zogenaamde ‘bevriezende regels’).

De verordening geldt voor het grondgebied van de provincie Zeeland. Ingevolge artikel 4.1 van de Wro kan worden bepaald dat een regel slechts geldt voor een gedeelte van het grondgebied van de provincie. Verschillende artikelen of onderdelen daarvan gelden slechts voor specifiek aangegeven gebieden. In artikel 1.2.5 van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) is voorgeschreven dat de verordening een geometrische plaatsbepaling bevat van het werkingsgebied. De kaarten bij de verordening bevatten deze plaatsbepaling. Voorts wordt de verordening langs elektronische weg vastgelegd overeenkomstig de daarvoor geldende regels (IMRO en STRI).

Delegatie aan gedeputeerde staten (GS)

Ingevolge het bepaalde in artikel 4.1 Wro kunnen bij of krachtens provinciale verordening regels worden gesteld. Op grond hiervan kan in de verordening aan GS bevoegdheid worden gegeven tot nadere regeling. In de verordening wordt van deze mogelijkheid gebruik gemaakt bijvoorbeeld voor het aanpassen van de begrenzing van gebieden en het wijzigen van kaarten. Het betreft in deze gevallen een praktische regeling voor aanpassing, betrekking hebbend op een gebied van beperkte omvang. Per geval zal worden bezien welke voorbereidingsprocedure daarbij zal worden gevolgd. In ieder geval zal overleg met de gemeenten plaatsvinden. Voor belangrijke wijzigingen, die betrekking hebben op een groter gebied, zal de reguliere procedure voor herziening van de verordening worden doorlopen.

Voorbereidingsprocedure

Het ontwerp van de verordening is bekendgemaakt in de Staatscourant, de PZC en de huis-aan-huis bladen. Tevens is het ontwerp langs elektronische weg bekendgemaakt via plaatsing op de website ‘zeeland.nl’. Vanaf 26 april t/m 20 juni 2018 is een ieder in de gelegenheid gesteld mondeling en schriftelijke opmerkingen over het ontwerp ter kennis van provinciale staten te brengen. Een overzicht van ingekomen opmerkingen en een reactie daarop is opgenomen in de antwoordnota die tezamen met de verordening is vastgesteld.

Gevolgen voor gemeenten en lasten voor burgers, bedrijven en instellingen

Een principe dat in de verordening in belangrijke mate wordt gehanteerd is de zogenaamde ‘eerbiedigende werking’ voor gevestigde belangen (rechtsposities). Dit betekent dat de verordening in de eerste plaats betekenis heeft voor nieuwe situaties en dat bestaande rechten worden gerespecteerd. In de verordening zijn geen ‘bevriezende regels’ opgenomen zoals bedoeld in artikel 4.1, derde lid Wro. Aan gemeenten wordt ook een ruime periode gegund voor aanpassing van bestemmingsplannen aan de verordening. Een schoksgewijze verandering van rechtsposities wordt niet beoogd. Voor enkele onderdelen is voorzien in overgangsrecht. Verder worden in diverse artikelen ‘maximale grenzen’ aangegeven. Het gemeentebestuur heeft hierbij de vrijheid een keuze te maken of men zover wil gaan als de verordening toelaat. Zoals hiervoor reeds is aangegeven geldt primair dat een bestemmingsplan dat in de verordening aangegeven grenzen niet overschrijdt, niet behoeft te worden aangepast. De in artikel 2.30 opgenomen hardheidsclausule is tenslotte het sluitstuk waarmee, in bijzondere omstandigheden, een te rigide werking van de bepalingen van de verordening kan worden voorkomen.

Daar waar vigerende bestemmingsplannen (nog) niet voldoen aan de bepalingen van de verordening is aanpassing van deze plannen noodzakelijk. Dit vloeit immers voort uit het bepaalde in artikel 4.1, tweede lid van de Wro. Aan de gemeenten wordt voor deze aanpassing een ruime termijn gegund. Verwezen wordt naar het bepaalde in artikel 2.31 van de verordening. Daarbij moet worden aangetekend dat diverse artikelen ook reeds onderdeel vormden van de provinciale ruimtelijke verordening Zeeland zoals vastgesteld op 29 juni 2010 en de Verordening Ruimte Provincie Zeeland, zoals vastgesteld op 28 september 2012. Ook bij die verordeningen gold de wettelijke plicht tot aanpassing van bestemmingsplannen.

Uit het vorenstaande wordt geconcludeerd dat de verordening niet leidt tot significante extra lasten voor de gemeentebesturen in Zeeland of voor burgers, bedrijven en instellingen.

Doorwerking

In het overleg over de voorbereiding van bestemmingsplannen en projectbesluiten dat ingevolge het Besluit ruimtelijke ordening met provinciale diensten moet plaatsvinden, zal van provinciezijde aandacht worden besteed aan de vraag of het desbetreffende voorontwerp in strijd is met provinciaal beleid. Daarbij kan ook de vraag in beschouwing worden genomen of de plantoelichting of de ruimtelijke onderbouwing voldoet aan gestelde motiveringseisen. Ingeval, naar het oordeel van de provincie, geen of onvoldoende rekening wordt gehouden met een vooroverlegreactie en vervolgens een ontwerpbestemmingsplan of ontwerpbesluit ter inzage wordt gelegd dat in strijd moet worden geacht met het provinciaal belang kunnen GS een zienswijze indienen met als doel dat het plan of het besluit alsnog in overeenstemming wordt gebracht met het provinciale beleid. Indien de gemeenteraad bij het vaststellen van het bestemmingsplan de zienswijze niet of niet volledig overneemt kunnen GS een reactieve aanwijzing geven of beroep instellen bij de bestuursrechter. Verder kunnen ook andere belanghebbenden zo nodig zienswijzen inbrengen en beroep instellen.

In het uiterste geval kan de provincie zo nodig zelf een bestemmingsplan(herziening) vaststellen (inpassingsplan).

2.2 Milieu

Op grond van de Wet milieubeheer (Wm) is het opstellen van een milieuverordening verplicht.

De milieuverordening omvat in ieder geval:

• •

  Regels ter bescherming van de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning in bij de verordening aangewezen gebieden (grondwaterbeschermingsgebieden) (artikel 1.2 Wm)

• •

  Regels inzake het voorkomen of beperken van geluidhinder in bij de verordening aangewezen gebieden (stiltegebieden) (artikel 1.2 Wm)

2.3 Water

Wettelijk kader

In de Waterwet (2009), het daarop gebaseerde Waterbesluit en de ministeriële waterregeling, zijn regels opgenomen over de taken en bevoegdheden van het Rijk, Provincies, waterschappen en gemeenten op het terrein van het waterbeheer. Daarnaast bevat de Waterschapswet regels met betrekking tot de taken van waterschappen als organisaties van functioneel bestuur en de relatie met Provincies. Waterschappen richten zich op het beheer van regionale wateren en hebben als taak de zorg voor het regionale watersysteem en de zuivering van afvalwater. Een en ander in samenhang met kaders die worden opgesteld door de algemene democratie. Waterschappen beschikken over een eigen belastinggebied om hun taken te bekostigen en over eigen bevoegdheden op het terrein van vergunningverlening en handhaving.

Naast wettelijke regels zijn in het nationaal bestuursakkoord water uitgangspunten en afspraken opgenomen met het oog op doelmatig waterbeheer en de afstemming van taken van de overheden die zijn betrokken bij het waterbeheer.

Het begrip watersysteem wordt in de Waterwet omschreven als een samenhangend geheel van een of meer oppervlaktewaterlichamen en grondwaterlichamen, met bijbehorende bergingsgebieden, waterkeringen en ondersteunende kunstwerken (artikel 1.1). De Waterwet omschrijft als doel van deze wet (artikel 2.1):

• •

  voorkoming en waar nodig beperking van overstromingen, wateroverlast en waterschaarste, in samenhang met

• •

  bescherming en verbetering van de chemische en ecologische kwaliteit van watersystemen en

• •

  de vervulling van maatschappelijke functies door watersystemen.

Doelstelling is het watersysteem ‘op orde te krijgen’ en duurzaam te beheren. De Waterwet geeft een aantal onderwerpen aan waarvoor Provincies bij verordening regels moeten vaststellen, in afstemming met het waterschap. Daaronder vallen het vaststellen van normen voor de afvoer- en bergingscapaciteit van het regionale watersysteem (artikel 2.8), normen voor de regionale waterkeringen (artikel 2.4) en de aanwijzing van gebieden waarvoor het waterschap peilbesluiten moet vaststellen (artikel 5.2). De normen voor de primaire waterkeringen staan in de Waterwet (artikel 2.2 e.v.).

Uit de Waterwet volgt dat de normen en doelstellingen voor de waterkwaliteit niet in de verordening worden gesteld (artikel 2.10). Doelen en maatregelen ingevolge de Europese Kaderrichtlijn Water worden neergelegd in plannen van Provincies en beheerplannen van waterschappen. Deze worden verwerkt in stroomgebiedbeheerplannen die worden vastgesteld door het Rijk (hoofdstuk 4 Waterbesluit). Voor Zeeland is dat het Stroomgebiedbeheerplan voor de Schelde.

De Waterwet geeft ook onderwerpen aan waarvoor Provincies bij verordening regels kunnen vaststellen, zoals regels met betrekking tot monitoring en het beoordelen van de mate van verwezenlijking van de normen (artikel 2.14) en gegevens in de waterschapslegger (artikel 5.1). Verder staat in de Waterwet een algemene bepaling dat bij of krachtens provinciale verordening, met het oog op een samenhangend en doelmatig regionaal waterbeheer, regels kunnen worden gesteld met betrekking tot de voorbereiding, vaststelling, wijziging en inhoud van door besturen van waterschappen vast te stellen plannen, besluiten of waterakkoorden (artikel 3.11).

Op grond van Waterwet stellen Provincies de hoofdlijnen van het regionale waterbeleid vast (oppervlaktewater en grondwater) en de daartoe behorende aspecten van het ruimtelijk beleid (artikel 4.4). Daaronder valt de vastlegging van functies van regionale wateren en het beleid met betrekking tot de gewenste ontwikkeling, werking en bescherming van regionale wateren, gelet op de wettelijke doelstellingen en normen. Dit is uitgewerkt in het Omgevingsplan Zeeland. Waterschappen stellen in samenhang hiermee beheerplannen vast en voeren maatregelen uit (artikel 4.6). Daarnaast stellen zij regels vast in de keur.

Ten aanzien van grondwater volgt uit de Waterwet (artikel 6.4) dat het verboden is zonder daartoe strekkende vergunning van gedeputeerde staten grondwater te onttrekken of water te infiltreren:

• a.

  ten behoeve van industriële toepassingen, indien de te onttrekken hoeveelheid water meer dan 150 000 m3 per jaar bedraagt;

• b.

  ten behoeve van de openbare drinkwatervoorziening of een bodemenergiesysteem.

Voor andere grondwateronttrekkingen of infiltraties is het waterschap het bevoegd gezag.

Op grond van de Waterwet zijn gemeenten verantwoordelijk voor het rioleringsbeheer en hebben zorgplichten voor overtollig hemelwater, afvalwater en grondwater in de bebouwde omgeving (artikel 3.5 en 3.6). Daarnaast is de gemeente belast met de lokale ruimtelijke inpassing van maatregelen op het gebied van de waterkwantiteit en het uitvoeren van milieumaatregelen.

Bij de afstemming van watertaken is samenwerking het uitgangspunt. Het Rijk ziet toe op de taakuitoefening ten aanzien van rijkswateren en de provinciale taakuitoefening bij het regionale waterbeheer; Provincies zien toe op de taakuitoefening van de waterschappen, in samenhang met gemeentelijke watertaken.

De regels in hoofdstuk 4 van de verordening sluiten aan bij het provinciale waterbeleid (Omgevingsplan Zeeland).

2.4 Wegen en vaarwegen

Hoofdstuk 5 heeft betrekking op de openbare wegen en vaarwegen in Zeeland die in beheer zijn bij de provincie. Regels zijn opgenomen betreffende het onderhoud en het beheer van wegen en vaarwegen. De regels zijn gericht op weggebruikers en ‘aanwonenden’.

2.5 Natuur

Op 1 januari 2017 is de Wet natuurbescherming in werking getreden. Deze wet is een samenvoeging van de Boswet, Flora- en Faunawet en Natuurbeschermingswet.

De Wet natuurbescherming regelt de wijze waarop de bescherming van natuur vorm krijgt en geeft invulling aan de afspraken tussen Rijk en Provincies uit het Bestuursakkoord Natuur. De provincie heeft hierbij nieuwe bevoegdheden gekregen. De invulling van deze bevoegdheden is geregeld in hoofdstuk 6. Ook wordt een aantal bestaande bevoegdheden (bijvoorbeeld beheer en schadebestrijding) opnieuw geregeld in de wet.

In hoofdstuk 6 zijn voor de onderdelen beweiden en bemesten, faunabeheereenheden, faunabeheerplannen, wildbeheereenheden, vrijstelling soorten, tegemoetkomingen faunaschade en houtopstanden regels opgenomen.

2.6 Distelbeheer

Hoofdstuk 7 Distelbeheer richt zich vooral op gebruikers, eigenaren, of andere zakelijk gerechtigden van landbouwgronden en een strook van 30 meter daaraan grenzend

2.7 Landschapsbescherming

Dit hoofdstuk heeft als doel om het belang van het landschapsschoon te beschermen. In dit hoofdstuk zijn regels opgenomen voor het plaatsen van borden, spandoeken, vlaggen en informatiezuilen. Het hoofdstuk richt zich tot gemeenten, burgers, bedrijven en instellingen en bevat verboden voor het plaatsen van borden, vlaggen en andere (reclame) uitingen om het Zeeuwse landschap te beschermen. Dit belang is vooral aan de orde in gebieden buiten de bebouwde kom. Buiten de bebouwde kom liggen een aantal bedrijventerreinen, waar het uit landschappelijk oogpunt geen bezwaar behoeft te zijn als daar borden worden geplaatst. Deze bedrijventerreinen zijn daarom van het verbod uitgezonderd. Borden die zijn geplaatst binnen de bebouwde kom en op bedrijventerreinen vallen daarom buiten de werkingssfeer van de verordening. Deze borden kunnen wel onderworpen zijn aan gemeentelijke regelgeving.

2.8 Ontgrondingen

Uit artikel 3 van de Ontgrondingenwet volgt dat het is verboden zonder vergunning te ontgronden dan wel als eigenaar, erfpachter, vruchtgebruiker, opstalhouder, beklemde meier of gebruiker van enige onroerende zaak toe te laten, dat aldaar zonder vergunning ontgronding plaats heeft. Aan een vergunning kunnen voorschriften worden verbonden ter bevordering en bescherming van belangen, betrokken bij de ontgronding, de herinrichting van de ontgronde onroerende zaken en de aanpassing van de omgeving van de ontgronde onroerende zaken. In artikel 4 van de Ontgrondingenwet is bepaald in welke gevallen deze wet niet van toepassing is.

Uit artikel 8 van de Ontgrondingenwet volgt dat, voor zover niet de Minister bevoegd is, de bevoegdheid tot verlening, wijziging of intrekking van een vergunning berust bij gedeputeerde staten van de Provincie waarin de betrokken onroerende zaak is gelegen.

Op grond van artikel 10 van de Ontgrondingenwet deelt het college van burgemeester en wethouders van de gemeenten op het gebied waarvan de aanvraag om vergunning betrekking heeft, nadat het verzoek daartoe is ingekomen, mee of de beoogde ontgronding in overeenstemming is met het bestemmingsplan.

Op grond van de artikelen 5 en 7 van de Ontgrondingenwet kunnen bij provinciale verordening regels worden gesteld met betrekking tot vrijstellingen van de vergunningplicht als bedoeld in artikel 3 van de Ontgrondingenwet en procedurele aspecten met betrekking tot de vergunningverlening. In dit hoofdstuk is hieraan invulling gegeven.

2.9 Toezicht en strafbepaling

Dit hoofdstuk is nodig om de rol van de Provincie als toezichthouder uit te kunnen oefenen door de aanwijzing van toezichthouders en de mogelijkheid van strafbaarstelling te regelen.

2.10 Overgangs- en slotbepalingen

In hoofdstuk 11 van deze Omgevingsverordening worden in het algemeen overgangsbepalingen geformuleerd die moeten voorkomen dat geldende besluiten opnieuw ter discussie komen en dat aanvragers lopende een procedure geconfronteerd worden met nieuw recht. De bepalingen van hoofdstuk 2 Ruimte richten zich in hoofdzaak op nieuwe ontwikkelingen. Dit betekent dat de verordening pas op dat moment doorwerkt in de gemeentelijke bestemmingsplannen.

Artikel 2.1 begripsbepalingen

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a.

  aan huis gebonden beroep: dienstverlenend beroep dat in een woning door de bewoner wordt uitgeoefend, waarbij de woning in hoofdzaak de woonfunctie behoudt en dat een ruimtelijke uitstraling heeft die met de woonfunctie overeenkomt;

• b.

  agrarisch bedrijf: een bedrijf dat zich richt op het voortbrengen van agrarische producten; daaronder tevens begrepen aquacultuur, waaronder wordt verstaan de teelt van watergebonden organismen als planten, algen, weekdieren, schelpdieren en vissen;

• c.

  agrarische bouwwerken: bouwwerken behorend bij een agrarisch bedrijf met uitzondering van erf-, terreinafscheidingen, drink- en voederbakken;

• d.

  agrarisch onderzoeksbedrijf: een bedrijf dat zich geheel of in overwegende mate richt op onderzoek naar nieuwe agrarische gewassen en verbetering van bestaande agrarische gewassen ten behoeve van de agrarische sector;

• e.

  bebouwing: één of meer gebouwen of bouwwerken geen gebouwen zijnde;

• f.

  bedrijf: een onderneming die is gericht op het vervaardigen, bewerken, installeren en verhandelen van goederen dan wel op het bedrijfsmatig verlenen van diensten waarbij eventueel detailhandel uitsluitend plaatsvindt als ondergeschikt en niet zelfstandig onderdeel van de onderneming in de vorm van verkoop of levering van ter plaatse vervaardigde bewerkte of herstelde goederen dan wel goederen die in rechtstreeks verband staan met de uitgeoefende handelingen;

• g.

  bedrijfsvloeroppervlak: de gezamenlijke oppervlakte van vaste vloeren in gebouwen en andere bouwwerken geen gebouw zijnde – mestdoorlatende vloeren daaronder begrepen – die worden of kunnen worden gebruikt voor de huisvesting van dieren ten behoeve van intensieve veehouderij, waaronder begrepen de hok- of stalruimten, inclusief scheidingswanden en gangpaden;

• h.

  bedrijventerrein: een terrein van ten minste een hectare dat bestemd en geschikt is voor gebruik door handel, nijverheid, commerciële en niet-commerciële dienstverlening en industrie;

• i.

  beschermingszone: beschermingszone, voor zover grenzend aan een regionale waterkering zoals aangegeven in bijlage 8 en zoals bedoeld in artikel 1.1 van de Waterwet zoals deze luidt op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening;

• j.

  bestaand: gebruik dat en bebouwing die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening krachtens een bestemmingsplan zijn toegelaten;

• k.

  bestaand stedelijk gebied: bestaand stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel of horeca, alsmede de daarbij behorende openbare of sociaal culturele voorzieningen, stedelijk groen en infrastructuur;

• l.

  bestaande intensieve veehouderij: een op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, toegelaten intensieve veehouderij;

• m.

  bestaande neventak: een op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, toegelaten neventak;

• n.

  bestaand solitair glastuinbouwbedrijf: een op het tijdstip van inwerking van deze verordening krachtens een bestemmingsplan toegelaten glastuinbouwbedrijf dat is gelegen buiten de glastuinbouwconcentratiegebieden op de Axelse Vlakte bij Terneuzen, bij Kapelle, Oosterland, Rilland, Sint Annaland of Sirjansland;

• o.

  binnenhaven: een haven ten behoeve van de binnenvaart die niet onmiddellijk aan zee of aan de Westerschelde grenst;

• p.

  biologische veehouderij: veehouderij waarin producten worden vervaardigd die gecertificeerd zijn volgens in Nederland geldende regelgeving van de Europese Unie voor biologische productie;

• q.

  bouwvlak: een geometrisch bepaald vlak waarmee gronden zijn aangeduid waar, ingevolge de regels van een bestemmingsplan, bepaalde gebouwen en bouwwerken geen gebouwen zijnde zijn toegelaten;

• r.

  bouwwerk: een bouwkundige constructie van enige omvang die direct en duurzaam met de aarde is verbonden;

• s.

  centrale bedrijfsmatige exploitatie: het via een bedrijf, stichting of andere rechtspersoon voeren van een zodanige exploitatie dat daarbij gedurende het jaar, in verschillende perioden, aan verschillende personen die hun hoofdverblijf elders hebben, recreatieve verblijfsmogelijkheden worden geboden;

• t.

  continuïteit: de ontwikkeling van een bedrijf op een termijn van 10 jaar;

• u.

  detailhandel: het bedrijfsmatig te koop aanbieden, waaronder de uitstalling ten verkoop, verkopen en leveren van goederen aan personen die die goederen kopen voor eigen gebruik, verbruik of aanwending anders dan in de uitoefening van een beroeps- of bedrijfsactiviteit;

• v.

  evenement: een éénmalige of ten hoogste 3 keer per jaar terugkerende publieke gebeurtenis op het gebied van ontspanning, kunst of cultuur; de reguliere beoefening van gemotoriseerde luchtsporten of regulier gebruik van landingsplaatsen wordt niet tot het begrip evenement gerekend;

• w.

  gemotoriseerde luchtsporten: het in wedstrijdverband, ter voorbereiding op wedstrijden of voor recreatieve doeleinden gebruiken van gemotoriseerde luchtvaartuigen, zoals modelvliegtuigen, ultra lichte vliegtuigen, micro light aeroplanes, schermvliegtuigen, paramotorvliegen, met uitzondering van zweeftoestellen.

• x.

  glastuinbouwbedrijf: een bedrijf gericht op de teelt of veredeling van gewassen geheel of nagenoeg geheel met behulp van kassen;

• y.

  grondgebonden agrarisch bedrijf: een bedrijf dat geheel of nagenoeg geheel afhankelijk is van agrarische grond als productiemiddel en waarbij geheel of nagenoeg geheel gebruik wordt gemaakt van open grond of plat glas dan wel een ander lichtdoorlatend materiaal met een hoogte van niet meer dan 1 meter;

• z.

  grootschalig bedrijventerrein: een als zodanig in bijlage 2 aangegeven bedrijventerrein;

• aa.

  grootschalige detailhandelsvoorzieningen: detailhandelsvoorzieningen met een bruto vloeroppervlak van 1500 m² of meer;

• bb.

  grootschalige zelfstandige kantoren: kantoren met meer dan 1000 m² bruto vloeroppervlak waar niet-kantoorfuncties geen substantieel onderdeel uitmaken van het gebouw of de gebouwen;

• cc.

  intensieve veehouderij: een niet-grondgebonden agrarisch bedrijf dat zich toelegt op de teelt van slacht-, fok-, leg-, pels- of melkdieren, waarbij de teelt plaatsvindt zonder of nagenoeg zonder weidegang met uitzondering van een biologische veehouderij;

• dd.

  jachthaven:

  haven die naar zijn aard en inrichting bedoeld en geschikt is voor het in hoofdzaak aanleggen van pleziervaartuigen, met bijbehorende voorzieningen.

• ee.

  kampeermiddelen:

  • i.

    een tent, tentwagen, kampeerauto, caravan of stacaravan,

  • ii

    enig ander onderkomen of enig ander voertuig of gewezen voertuig of gedeelte daarvan voor zover geen bouwwerk zijnde voor het bouwen waarvan een omgevingsvergunning is vereist, een en ander voor zover deze onderkomens of voertuigen geheel of ten dele blijvend zijn bestemd of opgericht, dan wel worden of kunnen worden gebruikt voor recreatief nachtverblijf en waarvan de gebruikers hun hoofdverblijf elders hebben;

• ff.

  kassen: gebouwen van glas of ander lichtdoorlatend materiaal ten behoeve van de teelt of veredeling van tuinbouwgewassen, fruitteelt of sierteelt;

• gg.

  kleinschalige bedrijventerreinen: bedrijventerreinen niet zijnde een grootschalig bedrijventerrein;

• hh.

  kleinschalige kampeerterreinen: kampeerterreinen die in gebruik zijn als neventak bij een agrarisch of bij een ander bedrijf dan wel behorend bij een woning;

• ii.

  knelgeval: een in de provincie Zeeland gevestigde intensieve veehouderij die in verband met de realisering van een natuurontwikkelingsproject, stads- of dorpsuitbreiding of -vernieuwing of een gebiedsgericht project wordt verplaatst;

• jj.

  lawaaisporten: het in wedstrijdverband, ter voorbereiding op wedstrijden of voor recreatieve doeleinden gebruiken van voer- of vaartuigen met verbrandingsmotoren zoals motoren, bromfietsen, waterscooters en modelvaartuigen alsmede alle modelvliegtuigen en het beoefenen van de schietsport met vuurwapens in de open lucht;

• kk.

  loswal: een kadeterrein dat bestemd en geschikt is voor het laden en lossen van schepen;

• ll.

  neventak: een bedrijfsonderdeel dat qua omvang, arbeidsinzet en gelet op de inkomsten die daaruit redelijkerwijs kunnen worden verworven niet als hoofdtak kan worden aangemerkt of een activiteit waaruit de betrokkene niet het hoofdinkomen verwerft;

• mm.

  omgevingskwaliteiten: kwaliteiten die van belang zijn voor een goede leefomgeving, bij de beschrijving waarvan tenminste de navolgende aspecten in beschouwing worden genomen: luchtkwaliteit, stank, geluid, lichtvervuiling, veiligheid, bodem- en waterkwaliteit - waterbodems en grondwater daaronder begrepen -, waterkwantiteit, ecologische en natuurlijke kwaliteit, landschappelijke en beeldkwaliteit, cultuurhistorische kwaliteit, bereikbaarheid en sociale kwaliteit;

• nn.

  opstelling voor zonne-energie: een samenstel van bouwwerken of een andere constructie ten behoeve van het opwekken van elektriciteit of warmte door het opvangen van de straling van de zon geplaatst op of boven de grond, water daaronder begrepen met uitzondering van zonnepanelen op daken;

• oo.

  peil: het aansluitende afgewerkte terrein, met dien verstande dat in geaccidenteerd terrein wordt gemeten vanaf het niveau van het afgewerkte terrein dat direct aansluit op de dichtstbijzijnde weg;

• pp.

  recreatieve bebouwing:

  • i.

    gebouwen en bouwwerken, geen gebouw zijnde ten behoeve van recreatief nachtverblijf

  • ii.

    gebouwen ten behoeve van recreatief dagverblijf waar dranken worden geschonken of eet en drinkwaren voor consumptie worden bereid of verstrekt;

• qq.

  solitaire bedrijvigheid binnen bestaand stedelijk gebied: niet op bedrijventerreinen geclusterde bedrijven die, op basis van een in de toelichting bij het bestemmingsplan opgenomen onderbouwing, toelaatbaar zijn binnen bestaand stedelijk gebied, daaronder mede verstaan detailhandels- en horecabedrijven;

• rr.

  teeltondersteunende voorzieningen: boog- en gaaskassen, overkappingsconstructies en stellingen ten behoeve van de bescherming van grondgebonden plantaardige agrarische teelten alsmede ten behoeve van het voorkomen van de verspreiding van gewasbeschermingsmiddelen bij grondgebonden agrarische teelten;

• ss.

  tiphoogte: de totale hoogte van een windturbine, vanaf het peil tot aan het uiteinde of tip van de rotor in de hoogste stand;

• tt.

  traditionele windmolen: een molen die in vroeger tijden is bedoeld voor bemaling ten behoeve van waterbeheer, het malen van granen of overige ambachtelijke werkzaamheden waarbij het gaande werk nog volledig intact dan wel in overwegende mate intact is;

• uu.

  verduurzaming: het treffen van maatregelen die verder gaan dan hetgeen bij of krachtens de wet is voorgeschreven ten aanzien van milieu en dierenwelzijn en die strekken tot

  • i.

    milieuwinst en

  • ii.

    het versterken van omgevingskwaliteiten;

• vv.

  volwaardig glastuinbouwbedrijf: een glastuinbouwbedrijf dat de arbeidsinzet vergt van tenminste één voltijd arbeidskracht die daaruit zijn hoofdinkomen verwerft en waarbij de continuïteit van het glastuinbouwbedrijf op langere termijn is gewaarborgd;

• ww.

  Wro: Wet ruimtelijke ordening zoals deze luidt ten tijde van de vaststelling van deze verordening;

Artikel 2.2 Wijzigingsbevoegdheid

Gedeputeerde staten zijn bevoegd de bijlagen behorende bij artikel 2.1, eerste lid te wijzigen.

Artikel 2.3 Bedrijven

• 1.

  In een bestemmingsplan worden bedrijven uitsluitend toegelaten op gronden die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening daartoe zijn bestemd alsmede op bedrijventerreinen.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing op:

  • a.

    grondstoffenwinning;

  • b.

    olie- en gaswinning;

  • c.

    waterwinning;

  • d.

    afvalstort;

  • e.

    nutsvoorzieningen;

  • f.

    horeca- en recreatiebedrijven;

  • g.

    agrarische bedrijven, de vestiging van nieuwe economische dragers, de mogelijkheden voor niet-agrarische activiteiten in het landelijk gebied en energieopwekking als bedoeld in bijlage A alsmede overige krachtens deze verordening toegelaten bedrijvigheid;

  • h.

    overige functioneel aan het buitengebied gebonden bedrijvigheid;

  • i.

    solitaire bedrijvigheid binnen bestaand stedelijk gebied.

• 3.

  In de toelichting bij een bestemmingsplan voor een nieuw bedrijventerrein, alsmede de uitbreiding van een bedrijventerrein, wordt aannemelijk gemaakt dat:

  • a.

    het plan bijdraagt aan of niet in strijd is met de doelstelling dat 80 procent van de bedrijvigheid regionaal wordt geclusterd op of aansluitend aan grootschalige bedrijventerreinen en

  • b.

    duurzaam beheer en onderhoud van het bedrijventerrein gewaarborgd is.

• 4.

  In een bestemmingsplan wordt uitbreiding van op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening bestaande kleinschalige bedrijventerreinen niet toegelaten, tenzij in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat sprake is van een eenmalige beperkte afronding met ten hoogste 20% of 0,5 hectare waarbij de ruimtelijke kwaliteit aantoonbaar verbetert.

• 5.

  In afwijking van het vierde lid kan een verdere uitbreiding van een bestaand kleinschalig en goed ontsloten bedrijventerrein worden toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de ruimtelijke kwaliteit aantoonbaar verbetert en de sanering en het voorkomen van heroprichting van bedrijven elders in de provincie Zeeland, met ten minste een gelijke oppervlakte als de uitbreiding, voor zover deze meer bedraagt dan 20% of 0,5 hectare, is gewaarborgd.

Artikel 2.4 Binnenhaven en loswal

In een bestemmingsplan wordt aan een binnenhaven en een loswal uitsluitend een andere functie toegekend indien binnen een afstand van 30 kilometer, berekend over de weg, een mogelijkheid aanwezig is de bestaande overslag en watergebonden bedrijvigheid op te vangen.

Artikel 2.5 Kantoren

• 1.

  In een bestemmingsplan worden nieuwe grootschalige, zelfstandige kantoren uitsluitend toegelaten in of direct aansluitend aan de binnenstad van Goes, Middelburg, Vlissingen en Terneuzen.

• 2.

  In afwijking van het eerste lid is vestiging aan toegangswegen naar het stadscentrum, dichtbij doorgaande wegen en aan de stadsranden bij de toegangswegen toegestaan indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat vestigingsruimte, mede gelet op specifieke vestigingseisen, in de centra ontbreekt.

Artikel 2.6 Detailhandel

• 1.

  In een bestemmingsplan worden nieuwe detailhandelsvoorzieningen, daaronder mede verstaan de uitbreiding van bestaande detailhandelsvoorzieningen, primair toegelaten in bestaande kernwinkelgebieden. In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin nieuwe detailhandelsvoorzieningen, met inbegrip van de uitbreiding van bestaande -voorzieningen, worden toegelaten wordt inzicht gegeven in de wijze waarop het plan bijdraagt aan het beleidsdoel van bundeling en concentratie in bestaande kernwinkelgebieden.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing op de in bijlage B genoemde categorieën.

Artikel 2.7 Wonen

In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin een nieuwe kleinschalige woningbouwlocatie in het landelijk gebied wordt toegelaten wordt aannemelijk gemaakt dat wordt voldaan aan de in bijlage C bedoelde voorwaarden. Nieuwe kleinschalige woningbouwlocaties in het landelijk gebied, die niet voldoen aan de in bijlage C bedoelde voorwaarden, worden in een bestemmingsplan niet toegelaten.

Artikel 2.8 Windenergie

• 1.

  In een bestemmingsplan worden nieuwe windturbines, met een hogere tiphoogte dan 20 meter, toegelaten binnen de in bijlage 4 globaal aangegeven windenergie concentratielocaties. De toelichting bij een bestemmingsplan waarin windturbines overeenkomstig de eerste volzin worden toegelaten bevat een gebiedsafbakening waarbij, ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening, op kaart wordt aangegeven wat de begrenzing is van de windenergie concentratielocatie.

• 2.

  Buiten de in bijlage 4 globaal aangegeven windenergie concentratielocaties wordt in een bestemmingsplan de vervanging van een, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, bestaande windturbine met een hogere tiphoogte dan 20 meter, door een turbine met een hogere tiphoogte dan de bestaande, niet toegelaten.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid kunnen nieuwe windturbines geconcentreerd worden toegelaten op gronden die zijn gelegen buiten de in bijlage 4 aangegeven windenergie concentratielocaties indien:

  • a.

    er sprake is van een ligging langs een grootschalige infrastructuurlijn of

  • b.

    er sprake is van een ligging op of aangrenzend aan een grootschalig bedrijventerrein.

• In de toelichting bij het bestemmingsplan waarin nieuwe windturbines op concentratielocaties worden toegelaten buiten de in bijlage 4 aangegeven windenergie concentratielocaties wordt aannemelijk gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich niet tegen de nieuwe concentratielocatie verzetten en de windturbines zijn gesitueerd in een cluster of een lijnopstelling van ten minste 3 windturbines.

Artikel 2.9 Zonne-energie

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt een opstelling voor zonne-energie uitsluitend toegelaten binnen bestaand stedelijk gebied

• 2.

  In afwijking van het eerste lid kan een opstelling voor zonne-energie worden toegelaten buiten bestaand stedelijk gebied:

  • a.

    aangrenzend aan bestaand stedelijk gebied indien de opstelling voor zonne-energie ruimtelijk ondergeschikt is aan het aangrenzende bestaand stedelijk gebied

  • b.

    op of aangrenzend aan een bouwvlak, mits de opstelling voor zonne-energie ruimtelijk ondergeschikt is aan het aangrenzende bouwvlak

  • c.

    op of aangrenzend aan een bedrijventerrein indien de opstelling voor zonne-energie ruimtelijk ondergeschikt is aan het bedrijventerrein

  • d.

    op of aangrenzend aan gronden waarop glastuinbouwbedrijven zijn toegelaten indien de opstelling voor zonne-energie ruimtelijk ondergeschikt is aan de glastuinbouwbedrijven

  • e.

    op of aangrenzend aan gronden die bestemd zijn voor infrastructuur, nutsvoorzieningen, stortplaats, opstellingen voor zonne-energie of een windenergie concentratielocatie

  • f.

    op gronden die bestemd zijn voor water indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat er geen significant nadelige effecten zijn voor natuur, recreatie of visserij

• In de toelichting bij het bestemmingsplan waarin een opstelling voor zonne-energie wordt toegelaten buiten bestaand stedelijk gebied wordt aannemelijk gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

• 3.

  Het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing indien op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, een opstelling voor zonne-energie reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze gronden niet mag worden vergroot.

Artikel 2.10 Verblijfsrecreatie in de kustzone

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt een nieuw verblijfsrecreatieterrein of uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein uitsluitend toegelaten in de in bijlage 5 aangewezen badplaatsen en met inachtneming van de overige bepalingen van deze verordening. In de toelichting bij het bestemmingsplan wordt aannemelijk gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 1 opgenomen uitgangspunten. Indien een gebied in bijlage 5 tevens is aangewezen als aandachtsgebied dient in de toelichting bij het bestemmingsplan tevens aannemelijk te worden gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 2 opgenomen uitgangspunten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging of uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid is een nieuw verblijfsrecreatieterrein buiten de in bijlage 5 aangewezen badplaatsen toegelaten in de in bijlage 5, globaal aangegeven gebieden met de aanduiding 'aandachtsgebied' indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D bij deze verordening onder 2 opgenomen uitgangspunten. De toelichting bij het bestemmingsplan bevat een gebiedsafbakening waarbij, ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening, wordt onderbouwd dat de bestemming van het nieuwe verblijfsrecreatieterrein valt binnen het bedoelde aandachtsgebied of, gezien de situeringskenmerken, in voldoende mate daarop aansluit.

• 4.

  Het eerste en derde lid zijn niet van toepassing op een nieuw verblijfsrecreatieterrein dat gerealiseerd wordt in de vorm van een nieuw landgoed en buitenplaats, zoals bedoeld in bijlage C bij artikel 2.7, onder 3.

• 5.

  In afwijking van het eerste lid is uitbreiding van een bestaand verblijfsrecreatieterrein toegelaten buiten de in bijlage 5 aangegeven badplaatsen, met dien verstande dat

  • a.

    In de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 1 opgenomen uitgangspunten.

  • b.

    Uitbreiding in de in bijlage 5 globaal aangegeven gebieden met de aanduiding Groene Zeeuwse Topkwaliteit en Beschermingsgebieden niet is toegelaten. Ingeval van uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein bevat de toelichting bij het bestemmingsplan een gebiedsafbakening waarbij, ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening, wordt onderbouwd dat de uitbreiding van het verblijfsrecreatieterrein, gezien de situeringskenmerken, niet wordt gerealiseerd binnen de bedoelde gebieden.

  • c.

    In afwijking van het vijfde lid, onder b, is uitbreiding van een bestaand verblijfsrecreatieterrein toegelaten in de in bijlage 5 globaal aangegeven beschermingsgebieden indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de kenmerken en waarden van deze gebieden niet significant worden aangetast. De kenmerken en waarden van de beschermingsgebieden zijn vermeld in Zeeuwse Kustvisie zoals deze luidt op de datum van vaststelling van deze verordening.

  • d.

    In afwijking van het vijfde lid onder b, is uitbreiding van een bestaand verblijfsrecreatieterrein toegelaten in de in bijlage 5 globaal aangegeven gebieden met de aanduiding Groene Zeeuwse Topkwaliteit indien deze gebieden tevens zijn aangeduid als aandachtsgebied. In de toelichting bij het bestemmingsplan dient aannemelijk te worden gemaakt dat de kenmerken en waarden van het gebied met de aanduiding Groene Zeeuwse Topkwaliteit niet significant worden aangetast. De kenmerken en waarden van de gebieden met de aanduiding Groene Zeeuwse Topkwaliteit zijn vermeld in de kustvisie zoals die luidt op de datum van vaststelling van deze verordening.

Artikel 2.11 Verblijfsrecreatie buiten de kustzone

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt een nieuw verblijfsrecreatieterrein of uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein uitsluitend toegelaten in bestaand stedelijk gebied en met inachtneming van de overige bepalingen van deze verordening. In de toelichting bij het bestemmingsplan wordt aannemelijk gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 3 opgenomen uitgangspunten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging of uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  Het eerste lid is niet van toepassing op een nieuw verblijfsrecreatieterrein dat gerealiseerd wordt in de vorm van een nieuw landgoed en buitenplaats, zoals bedoeld in bijlage C bij artikel 2.7, onder 3.

• 4.

  In afwijking van het eerste lid is uitbreiding van een bestaand verblijfsrecreatieterrein toegelaten buiten bestaand stedelijk gebied, met dien verstande dat in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 3 opgenomen uitgangspunten.

• 5.

  In afwijking van het eerste lid kan een nieuw verblijfsrecreatieterrein worden toegelaten buiten bestaand stedelijk gebied indien in de toelichting op het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat voldaan wordt aan de in bijlage D onder 4 opgenomen uitgangspunten.

Artikel 2.12 Strandzonering

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt in de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Natuurstranden en Recreatiestranden nieuwvestiging en uitbreiding van recreatieve bebouwing niet toegelaten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging of uitbreiding van recreatieve bebouwing reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid is verplaatsing van bestaande recreatieve bebouwing toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat:

  • a.

    sprake is van het verplaatsen van bestaande recreatieve bebouwing van de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Natuurstranden naar Recreatiestranden; verplaatsing van Recreatiestranden naar Natuurstranden is niet toegestaan

  • b.

    sprake is van het verplaatsen van bestaande recreatieve bebouwing binnen de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Recreatiestranden

  • c.

    sprake is van het verplaatsen van bestaande recreatieve bebouwing binnen de in bijlage 5 aangewezen gebieden met de aanduiding Natuurstranden, indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten en dit niet leidt tot een verminderde doorstuiving van zand; -verplaatsing van Recreatiestranden naar Natuurstranden is niet toegestaan

  • d.

    in de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Natuurstranden het oppervlak van een strandpaviljoen ten hoogste 600 m2 en van dagcabines ten hoogste 5 m2 bedraagt;

  • e.

    in de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Recreatiestranden het oppervlak van een strandpaviljoen ten hoogste 1000 m2, van slaaphuisjes 40 m2 en van dagcabines 5 m2 bedraagt.

• 4.

  In afwijking van het eerste lid is uitbreiding van bestaande recreatieve bebouwing toegelaten, met dien verstande dat

  • a.

    in de in bijlage 5 aangegeven gebieden met de aanduiding Natuurstranden het oppervlak van een strandpaviljoen ten hoogste 600 m2 en van dagcabines ten hoogste 5 m2 bedraagt;

  • b.

    in de in bijlage 5 aangeven gebieden met de aanduiding Recreatiestranden het oppervlak van een strandpaviljoen ten hoogste 1000 m2, van slaaphuisjes 40 m2 en van dagcabines 5 m2 bedraagt.

  • c.

    strandslaaphuisjes op Natuurstranden zijn uitgesloten.

• 5.

  Het eerste lid is niet van toepassing op:

  • a.

    Reddingsbrigadegebouwen

  • b.

    Bouwwerken van openbaar belang voor zover deze bouwwerken niet buiten de in het eerste lid bedoelde gebieden kunnen worden gebouwd. Tot deze bouwwerken behoren in ieder geval:

    • i.

      Bouwwerken voor het beheer van natuur en hulpdiensten

    • ii.

      Bouwwerken ten behoeve van de waterstaatkundige functie

    • iii.

      Bouwwerken ten behoeve van telecommunicatievoorzieningen, opsporing, winning, opslag en transport van olie, gas en water, transport van elektriciteit en kleinschalige opwekking van elektriciteit door middel van windturbines.

Artikel 2.13 Centraal bedrijfsmatige exploitatie en verbod permanent wonen

• 1.

  In een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor een nieuw verblijfsrecreatieterrein of de uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein worden regels gesteld ter voorkoming van permanente bewoning. Tevens worden regels gesteld waarmee wordt verzekerd dat standplaatsen of bouwwerken die bestemd zijn voor recreatief nachtverblijf worden verhuurd in de vorm van een centrale bedrijfsmatige exploitatie. Bedoelde regels worden tevens opgenomen in volgende herzieningen van het bestemmingsplan voor het verblijfsrecreatieterrein.

• 2.

  Het bepaalde in het eerste lid omtrent het stellen van regels ter voorkoming van permanente bewoning is ook van toepassing op de herziening van een bestemmingsplan voor een bestaand verblijfsrecreatieterrein waarin reeds regels zijn opgenomen ter voorkoming van permanente bewoning en het bepaalde omtrent centrale bedrijfsmatige exploitatie is mede van toepassing op de herziening van een bestemmingsplan voor een bestaand verblijfsrecreatieterrein waarin reeds regels zijn opgenomen omtrent een centraal bedrijfsmatige exploitatie.

• 3.

  Het bepaalde in het eerste en tweede lid omtrent het stellen van regels waarmee wordt verzekerd dat standplaatsen of bouwwerken die bestemd zijn voor recreatief nachtverblijf worden verhuurd in de vorm van een centrale bedrijfsmatige exploitatie is niet van toepassing wanneer in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat wordt voldaan aan de in bijlage E bedoelde voorwaarden.

• 4.

  In de toelichting bij een bestemmingsplan voor een nieuw verblijfsrecreatieterrein of de uitbreiding van een verblijfsrecreatieterrein en in de toelichting bij daarop volgende planherzieningen wordt aannemelijk gemaakt dat duurzaam beheer en onderhoud van het terrein is geborgd.

Artikel 2.14 Kleinschalig kamperen

• 1.

  In een bestemmingsplan waarin kleinschalige kampeerterreinen worden toegelaten of waarin voor deze terreinen regels worden gegeven worden zodanige regels gesteld dat op deze terreinen ten hoogste 25 kampeermiddelen zijn toegelaten, waarvan 20% met een maximum van 5 kampeermiddelen permanent zijn toegestaan.

• 2.

  In afwijking van het eerste lid mag de op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening bestaande situatie positief worden bestemd.

Artikel 2.15 Jachthavens en watersport

• 1.

  In een bestemmingsplan worden nieuwe ligplaatsen in jachthavens primair toegelaten in bestaande jachthavens. In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin nieuwe ligplaatsen worden toegelaten wordt inzicht gegeven in de wijze waarop het plan bijdraagt aan het beleidsdoel van kwaliteitsverbetering, voorkomen van overaanbod en innovatie van de bestaande jachthavens en wordt aannemelijk  gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing voor het toelaten van nieuwe ligplaatsen in het transformatieproject Scheldekwartier in de gemeente Vlissingen, zoals opgenomen in de Ontwikkelingsvisie Scheldekwartier en vastgesteld door de gemeenteraad bij besluit van 22 december 2016.

Artikel 2.16 Concentratie agrarische bebouwing

• 1.

  In een bestemmingsplan worden nieuwe agrarische bouwwerken niet toegelaten buiten het in het plan, voor een agrarisch bedrijf, aangewezen bouwvlak.

• 2.

  In afwijking van het eerste lid mogen in een bestemmingsplan worden toegelaten:

  • a.

    sleufsilo's en kuilvoerplaten aansluitend aan een bouwvlak;

  • b.

    tijdelijke mestopslag op veldkavels;

  • c.

    als onderdeel van een agrarisch bedrijf, teelt ondersteunende voorzieningen en bassins ten behoeve van aquacultuur.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid mag de, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, bestaande situatie, voor zover die niet in overeenstemming is met het bepaalde in het eerste lid, positief worden bestemd.

• 4.

  Het eerste lid is niet van toepassing op bouwwerken ten aanzien waarvan in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat het kleinschalige bouwwerken betreft die noodzakelijk zijn ten behoeve van een doelmatige agrarische bedrijfsvoering.

Artikel 2.17 Bufferzones

• 1.

  In een bestemmingsplan waarin voor de eerste maal woon- of verblijfsrecreatieve bestemmingen worden aangewezen worden nieuwe woon- of verblijfsrecreatieve functies niet toegelaten binnen een afstand van 100 meter tot buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde gronden waarop agrarische gebouwen anders dan kassen zijn toegelaten.

• 2.

  In een bestemmingsplan waarin voor de eerste maal op buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde gronden agrarische gebouwen, anders dan kassen, worden toegelaten worden deze gebouwen niet toegelaten binnen een afstand van 100 meter tot gronden waarop woon- of verblijfsrecreatieve functies zijn toegelaten.

• 3.

  In afwijking van het eerste en het tweede lid kan een kleinere afstand worden gehanteerd indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat geen of nagenoeg geen hinder optreedt bij woon- of verblijfsrecreatieve functies en de kleinere afstand niet leidt tot onevenredige beperkingen in de bedrijfsvoering van de betrokken agrarische bedrijven.

• 4.

  In een bestemmingsplan waarin voor de eerste maal woon- of verblijfsrecreatieve bestemmingen worden aangewezen worden nieuwe woon- of verblijfsrecreatieve functies niet toegelaten binnen een afstand van 50 meter vanaf buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde kassen en, primair, vanaf daarvoor aangewezen bouwvlakken alsmede vanaf buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde gronden waarop fruitteelt is toegelaten.

• 5.

  In een bestemmingsplan waarin voor de eerste maal op buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde gronden de nieuwbouw van kassen wordt toegelaten en in een bestemmingsplan waarin het gebruik voor fruitteelt wordt toegelaten op buiten bestaand stedelijk gebied gesitueerde gronden die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening niet als zodanig in gebruik waren, worden deze functies niet toegelaten binnen een afstand van 50 meter tot gronden waarop woon- of verblijfsrecreatieve functies zijn toegelaten.

• 6.

  In afwijking van het vierde en het vijfde lid kan een kleinere afstand worden gehanteerd indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat geen schadelijke gevolgen voor de volksgezondheid zullen optreden en de kleinere afstand niet leidt tot onevenredige beperkingen in de bedrijfsvoering van de betrokken agrarische bedrijven.

Artikel 2.18 Glastuinbouw

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt de nieuwvestiging of uitbreiding van glastuinbouwbedrijven niet toegelaten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging of uitbreiding van glastuinbouwbedrijven reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid kan de nieuwvestiging en uitbreiding van glastuinbouwbedrijven, tot een oppervlakte van ten hoogste 300 hectare worden toegelaten in het gebied in de gemeente Terneuzen met de aanduiding Glastuinbouw zoals vermeld in bijlage 6.

• 4.

  In afwijking van het eerste lid kan de nieuwvestiging of uitbreiding van glastuinbouwbedrijven worden toegelaten in of aansluitend aan het in bijlage 7 aangegeven gebied met de aanduiding Glastuinbouw, bij Oosterland. De nieuwvestiging of uitbreiding is uitsluitend toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat:

  • a.

    sprake is van een beperkte ontwikkeling en

  • b.

    inbreidingsruimte wordt benut voorafgaand aan of in plaats van het benutten van uitbreidingsruimte en

  • c.

    sprake is van landschappelijke afronding.

• 5.

  In afwijking van het eerste lid kan bij een bestaand agrarisch bedrijf, niet zijnde een glastuinbouwbedrijf, een neventak glastuinbouw van ten hoogste 2000 m² worden toegelaten, indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

• 6.

  In afwijking van het eerste lid kan uitbreiding van een op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening bestaand solitair volwaardig glastuinbouwbedrijf worden toegelaten tot ten hoogste 2 hectare indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten. Een verdere uitbreiding van een bestaand solitair volwaardig glastuinbouwbedrijf tot ten hoogste 4 hectare kan worden toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten en de sanering van kassen elders in de provincie Zeeland, met een gelijke oppervlakte als de uitbreiding, voor zover deze meer bedraagt dan 2 hectare, is gewaarborgd.

• 7.

  Gedeputeerde Staten zijn bevoegd de begrenzing van de gebieden zoals aangegeven in bijlage 6 aan te passen indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat het om een ondergeschikte aanpassing gaat en dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

Artikel 2.19 Intensieve veehouderij

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt de nieuwvestiging van intensieve veehouderij, de omschakeling van een bestaand bedrijf naar intensieve veehouderij alsmede het toevoegen van een neventak intensieve veehouderij niet toegelaten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging van, de omschakeling naar intensieve veehouderij of het toevoegen van een neventak reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien sprake is van een knelgeval.

• 4.

  Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de vestiging van knelgevallen is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten en een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf.

• 5.

  Het bedrijfsvloeroppervlak van een bestaande intensieve veehouderij met een bedrijfsvloeroppervlak kleiner dan 5000 m², die wordt aangemerkt als knelgeval, bedraagt ten hoogste 5000 m².

• 6.

  Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een bestaande intensieve veehouderij tot ten hoogste 5000 m² bedrijfsvloeroppervlak is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat het een uitbreiding betreft

  • a.

    waarmee een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf en

  • b.

    die noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en

  • c.

    waartegen omgevingskwaliteiten zich niet verzetten.

• 7.

  Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een bestaande intensieve veehouderij met een bedrijfsvloeroppervlak groter dan 5000 m² is toegelaten met ten hoogste 20% van het bestaande bedrijfsvloeroppervlak of tot een totaal bedrijfsvloeroppervlak van ten hoogste 8000 m2 indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat het een uitbreiding betreft

  • a.

    waarmee een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf en

  • b.

    de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en

  • c.

    omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten

• 8.

  Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een bestaande neventak intensieve veehouderij tot ten hoogste 2100 m² bedrijfsvloeroppervlak is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

• 9.

  Indien wettelijke eisen ten aanzien van dierenwelzijn een groter bedrijfsvloeroppervlak vergen is het bepaalde omtrent het bedrijfsvloeroppervlak in het vijfde tot en met het achtste lid niet van toepassing.

• 10.

  Indien het toepassen van het Beter Leven Keurmerk (1 ster) ten aanzien van dierenwelzijn een groter bedrijfsvloeroppervlak vergt, is het bepaalde omtrent bedrijfsvloeroppervlak in het vijfde tot en met het zevende lid niet van toepassing. Deze regel is uitsluitend van toepassing indien en voorzover een bedrijf bij toepassing van genoemd keurmerk minder dieren zou mogen houden dan in de huidige planologisch vergunde situatie.

Artikel 2.20 Agrarische onderzoeksbedrijven

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt de nieuwvestiging van agrarische onderzoeksbedrijven uitsluitend toegelaten op:

  • a.

    een bedrijventerrein of

  • b.

    op gronden waarop, met inachtneming van de overige bepalingen van deze verordening, mede agrarische bedrijven of glastuinbouwbedrijven worden toegelaten.

• 2.

  In een bestemmingsplan wordt de uitbreiding van bestaande agrarische onderzoeksbedrijven uitsluitend toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.

• 3.

  Het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van de eerste wijziging van deze verordening de nieuwvestiging of uitbreiding van agrarische onderzoeksbedrijven, krachtens een bestemmingsplan, reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

Artikel 2.21 Lawaaisporten, gemotoriseerde luchtsporten en landingsplaatsen

• 1.

  In een bestemmingsplan worden terreinen, water daaronder mede verstaan, ten behoeve van de nieuwvestiging of uitbreiding van lawaaisporten, gemotoriseerde luchtsporten en landingsplaatsen voor parachutisten niet toegelaten.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan de vestiging of uitbreiding van de in het eerste lid bedoelde sporten reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.

• 3.

  Het eerste lid is niet van toepassing indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat sprake is van verplaatsing teneinde een betere concentratie of een beperking van geluidsoverlast te bereiken.

• 4.

  Het eerste lid is niet van toepassing voor het toelaten van een kartbaan in of aansluitend aan het concentratiegebied voor lawaaisporten bij de landelijke bebouwingsconcentratie Bath in de gemeente Reimerswaal.

• 5.

  Het eerste lid is niet van toepassing op het toelaten van start- en landingsplaatsen voor modelvliegtuigen op gronden die op tenminste 500 meter zijn gelegen van de gebieden die behoren tot het Natuurnetwerk Zeeland, niet zijnde binnendijken zoals aangegeven in bijlage 9 en met inachtneming van de ingevolge artikel 2.26 vastgestelde begrenzing.

• 6.

  Het eerste lid is niet van toepassing op evenementen.

Artikel 2.22 Regionale waterkeringen

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt voor de in bijlage 8 aangegeven regionale waterkeringen primair de bestemming Waterstaat - waterkering aangewezen.

• 2.

  Gedeputeerde staten zijn bevoegd de bijlage te wijzigen.

• 3.

  In een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor een beschermingszone A wordt een gebiedsaanduiding vrijwaringszone opgenomen.

• 4.

  Met betrekking tot gronden waarop een regionale waterkering ligt of die een functie als beschermingszone hebben kan een bestemmingsplan worden vastgesteld dat een wijziging inhoudt ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, voor zover bij de verwezenlijking daarvan geen belemmeringen kunnen ontstaan voor het onderhoud, de veiligheid of de mogelijkheden voor versterking van de regionale waterkering.

Artikel 2.23 Bestaande natuur

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt voor de in bijlage 9 aangegeven gebieden met de aanduiding Bestaande natuur, primair de bestemming Natuur, Bos, Beschermde of Waardevolle dijk aangewezen.

• 2.

  Bestaand gebruik en bestaande bebouwing mogen positief worden bestemd.

• 3.

  In afwijking van het eerste lid worden binnendijken zoals aangegeven in bijlage 9 voor zover deze samenvallen met binnendijken, in bijlage 8 aangeduid als regionale waterkering, primair bestemd voor Waterstaat-waterkering en secundair voor Natuur, Bos, Beschermde- of Waardevolle dijk.

• 4.

  De wezenlijke kenmerken en waarden van de in bijlage 9 aangegeven gebieden met de aanduiding Bestaande natuur zijn de huidige en potentiële waarden, gebaseerd op de natuurdoelen voor het gebied. De natuurdoelen zijn vermeld in het Natuurbeheerplan Zeeland 2016 zoals dat luidt op de datum van vaststelling van deze verordening.

• 5.

  In een bestemmingsplan worden geen bestemmingen aangewezen of regels gesteld die, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, mogelijk maken dat de wezenlijke kenmerken of waarden van de in bijlage 9 aangegeven gebieden met de aanduiding Bestaande natuur per saldo significant worden aangetast. Ook mag de bestemming niet leiden tot een significante vermindering van de oppervlakte van de gronden of tot een significante aantasting van de samenhang tussen gebieden die deel uitmaken van het Natuurnetwerk Zeeland. In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, nieuwe bebouwing of nieuwe vormen van grondgebruik worden toegelaten wordt aannemelijk gemaakt dat de in de vorige volzin bedoelde aantasting en vermindering zich niet voordoet.

• 6.

  Het eerste en het vijfde lid zijn niet van toepassing op het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels waarbij:

  • a.

    sprake is van een groot openbaar belang en

  • b.

    er geen reële andere mogelijkheden zijn en

  • c.

    de negatieve effecten op de in het vierde lid bedoelde wezenlijke kenmerken en waarden, oppervlakte en samenhang zoveel mogelijk worden beperkt door het treffen van mitigerende maatregelen en de overblijvende effecten gelijkwaardig worden gecompenseerd volgens de in bijlage F beschreven voorwaarden.

• 7.

  Tot een groot openbaar belang wordt in ieder geval gerekend de veiligheid, de drinkwatervoorziening, inrichtingen voor de opwekking van elektriciteit met behulp van windenergie of de plaatsing van installaties voor de opsporing, winning, opslag of het transport van olie en gas.

Artikel 2.24 Agrarisch gebied van ecologische betekenis

• 1.

  In een bestemmingsplan wordt voor het in bijlage 10 aangegeven gebied met de aanduiding Agrarisch gebied van ecologische betekenis, naast de agrarische bestemming, tevens de ecologische waarde in de bestemmingsomschrijving tot uitdrukking gebracht.

• 2.

  Bestaand gebruik en bestaande bebouwing mogen positief worden bestemd.

• 3.

  De wezenlijke kenmerken en waarden van de in bijlage 10 aangegeven gebieden met de aanduiding Agrarisch gebied van ecologische betekenis zijn vermeld in het Natuurbeheerplan Zeeland 2016 zoals dat luidt op de datum van vaststelling van deze verordening.

• 4.

  In een bestemmingsplan worden geen bestemmingen aangewezen of regels gesteld die, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, mogelijk maken dat de wezenlijke kenmerken of waarden van de in bijlage 10 aangegeven gebieden met de aanduiding Agrarisch gebied van ecologische betekenis per saldo significant worden aangetast. Ook mag de bestemming niet leiden tot een significante vermindering van de oppervlakte van de gronden of tot een significante aantasting van de samenhang tussen gebieden die deel uitmaken van het Natuurnetwerk Zeeland. In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, nieuwe bebouwing of nieuwe vormen van grondgebruik worden toegelaten wordt aannemelijk gemaakt dat de in de vorige volzin bedoelde aantasting en vermindering zich niet voordoet.

• 5.

  In een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor de in het eerste lid bedoelde gebieden wordt de regel gesteld dat het zonder of in afwijking van een vergunning van burgemeester en wethouders verboden is in het bestemmingsplan nader te omschrijven werken, geen bouwwerken zijnde of werkzaamheden uit te voeren die een nadelig effect kunnen hebben op de wezenlijke kenmerken en waarden, oppervlakte van de gronden of samenhang tussen gebieden. Daarbij wordt de regel gesteld dat de in de vorige volzin bedoelde omgevingsvergunning uitsluitend wordt verleend indien de wezenlijke kenmerken en waarden per saldo niet significant worden aangetast dan wel de mogelijkheden voor herstel van die waarden niet worden verkleind.

• 6.

  Het eerste, vierde en vijfde lid zijn niet van toepassing op het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels waarbij:

  • a.

    sprake is van een groot openbaar belang en

  • b.

    er geen reële andere mogelijkheden zijn en

  • c.

    de negatieve effecten op de in het derde lid bedoelde wezenlijke kenmerken en waarden, oppervlakte en samenhang worden beperkt door het treffen van mitigerende maatregelen en de overblijvende effecten gelijkwaardig worden gecompenseerd volgens de in bijlage F beschreven voorwaarden.

• 7.

  Tot een groot openbaar belang wordt in ieder geval gerekend de veiligheid, de drinkwatervoorziening, inrichtingen voor de opwekking van elektriciteit met behulp van windenergie of de plaatsing van installaties voor de opsporing, winning, opslag of het transport van olie en gas.

Artikel 2.25 Natuurontwikkelingsgebieden

• 1.

  In de gebieden vermeld in bijlage 11 met de aanduiding Nieuwe natuur mogen het bestaand gebruik en de bestaande bebouwing positief worden bestemd.

• 2.

  In een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor de in het eerste lid bedoelde gebieden worden geen nieuwe vormen van grondgebruik en wordt geen nieuwe bebouwing toegelaten.

• 3.

  Het tweede lid is niet van toepassing op het toelaten van grondgebruik en bebouwing ten behoeve van natuurdoeleinden.

• 4.

  Het eerste en het tweede lid zijn niet van toepassing op tijdelijke bouwwerken of tijdelijke vormen van grondgebruik zoals bedoeld in artikel 5.16 van het Besluit omgevingsrecht zoals dat luidt op de datum van vaststelling van deze verordening.

Artikel 2.26 Wijziging begrenzing Natuurnetwerk Zeeland

• 1.

  Gedeputeerde staten kunnen de begrenzing van de in bijlage 9 en 10 aangegeven gebieden en de aanduiding van wezenlijke kenmerken en waarden van de gebieden wijzigen ten behoeve van:

  • a.

    een verbetering van de samenhang of een betere planologische inpassing van het Natuurnetwerk Zeeland voor zover:

    • i.

      de wezenlijke kenmerken en waarden en samenhang tussen gronden van het Natuurnetwerk Zeeland worden behouden en

    • ii.

      de oppervlakte van het Natuurnetwerk Zeeland ten minste gelijk blijft.

  • b.

    een kleinschalige ontwikkeling voor zover:

    • i.

      de aantasting van de wezenlijke kenmerken en waarden beperkt is en

    • ii.

      de ontwikkeling per saldo gepaard gaat met een versterking van de wezenlijke kenmerken en waarden van het Natuurnetwerk Zeeland of een vergroting van de oppervlakte van het Natuurnetwerk Zeeland en

    • iii.

      de oppervlakte van het Natuurnetwerk Zeeland ten minste gelijk blijft en

    • iv.

      de voorgenomen wijziging zorgvuldig is onderbouwd waarbij, blijkend uit de bij het bestemmingsplan behorende toelichting, in ieder geval alternatieven zijn afgewogen.

  • c.

    de in artikel 2.23 en 2.24, zesde lid onder c bedoelde mitigerende en compenserende maatregelen.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de begrenzing van de in bijlage 11 aangegeven gebieden en de aanduiding van wezenlijke kenmerken en waarden van de gebieden wijzigen.

Artikel 2.27 Afwegingszone natuurgebieden

• 1.

  In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor gronden die zijn gelegen binnen 100 meter rond bestaande natuurgebieden, niet zijnde binnendijken, zoals aangegeven in bijlage 9, met inachtneming van een ingevolge artikel 2.26 vastgestelde wijziging van de begrenzing, wordt een beschrijving gegeven van de wijze waarop rekening is gehouden met de wezenlijke kenmerken en waarden van de natuurgebieden en wordt aannemelijk gemaakt dat geen onevenredige aantasting van de bedoelde kenmerken en waarden plaatsvindt.

• 2.

  In een bestemmingsplan waarin een bevoegdheid tot afwijking van de regels door middel van een omgevingsvergunning wordt opgenomen, voor de in het eerste lid bedoelde gronden, wordt de regel gesteld dat de omgevingsvergunning uitsluitend wordt verleend indien geen onevenredige aantasting van de wezenlijke kenmerken en waarden van het binnen 100 meter afstand gelegen natuurgebied plaatsvindt.

Artikel 2.28 Landschap en erfgoed

• 1.

  In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin bestemmingen worden aangewezen dan wel regels worden gegeven voor landschappen, landschapselementen, cultuurhistorisch waardevolle boerderijen of cultuurhistorische elementen vermeld in bijlage G en aangegeven in bijlage 12 wordt inzicht gegeven in de landschappelijke respectievelijk cultuurhistorische waarden van de gronden, boerderijen of elementen.

• 2.

  In een bestemmingsplan worden geen bestemmingen aangewezen of regels gesteld die, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, mogelijk maken dat de in het eerste lid bedoelde landschappelijke en cultuurhistorische waarden van de gronden of elementen significant worden aangetast. Ook mogen de bestemming en de regeling niet leiden tot een significante vermindering van de oppervlakte van de gronden of tot een significante aantasting van de samenhang tussen de gronden of elementen. In de toelichting bij een bestemmingsplan waarin, ten opzichte van het daaraan voorafgaande bestemmingsplan, nieuwe bebouwing of nieuwe vormen van grondgebruik worden toegelaten wordt aannemelijk gemaakt dat de in de vorige volzin bedoelde aantasting en vermindering zich niet voordoen.

• 3.

  Het tweede lis is niet van toepassing op cultuurhistorisch waardevolle boerderijen zoals vermeld in bijlage G en aangegeven in bijlage 12.

• 4.

  Het tweede lid is niet van toepassing op het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels waarbij:

  • a.

    sprake is van een groot openbaar belang en

  • b.

    er geen reële andere mogelijkheden zijn en

  • c.

    de negatieve effecten op de in het eerste lid bedoelde landschappelijke en cultuurhistorische waarden, oppervlakte en samenhang van de gronden of elementen zoveel mogelijk worden beperkt door het treffen van mitigerende maatregelen en de overblijvende effecten gelijkwaardig worden gecompenseerd volgens de in bijlage F beschreven voorwaarden.

• 5.

  Tot een groot openbaar belang wordt in ieder geval gerekend de veiligheid, de drinkwatervoorziening, inrichtingen voor de opwekking van elektriciteit met behulp van windenergie of de plaatsing van installaties voor de opsporing, winning, opslag of het transport van olie en gas.

Artikel 2.29 Molenbiotoop

• 1.

  In de toelichting bij een bestemmingsplan wordt inzicht gegeven in de cultuurhistorische waarde van in of nabij het plangebied aanwezige traditionele windmolens.

• 2.

  Een bestemmingsplan bevat regels tot behoud van windvang van de in of nabij het plangebied aanwezige traditionele windmolens. In ieder geval worden in een bestemmingsplan op zodanige wijze bestemmingen aangewezen dan wel regels gegeven dat binnen een straal van 100 meter gerekend vanaf het middelpunt van de traditionele windmolen geen nieuwe bebouwing en beplanting wordt toegelaten hoger dan het laagste punt van de verticaal staande wieken.

• 3.

  Het bepaalde in het tweede lid, tweede volzin is niet van toepassing op:

  • a.

    bestaand gebruik en bestaande bebouwing;

  • b.

    het toelaten van een bouwwerk dat, gezien vanuit de molen, aan de achterzijde van bestaande bebouwing wordt opgericht en waarbij de hoogte en de breedte blijft binnen de hoogte en de breedte van de bestaande bebouwing waarachter het bedoelde bouwwerk wordt opgericht.

  • c.

    het toelaten van een bouwwerk dat strekt ter vervanging van bestaande bebouwing en dat al dan niet wordt gebouwd ten behoeve van een andere functie dan de functie van de bestaande bebouwing voor zover de bebouwingsmogelijkheden, krachtens het vigerende bestemmingsplan waarin de bestaande bebouwing is toegelaten, niet worden vergroot. In afwijking van de vorige volzin mogen meer bebouwingsmogelijkheden worden geboden indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat geen nadelige effecten zullen optreden voor de windvang en de cultuurhistorische waarde van de molen.

• 4.

  In een bestemmingsplan worden voorts op zodanige wijze bestemmingen aangewezen dan wel regels gegeven dat binnen een straal van 400 meter gerekend vanuit het middelpunt van de traditionele windmolen een zekere mate van vrije windvang is gewaarborgd.

Artikel 2.30 Ontheffing

Gedeputeerde staten kunnen, op aanvraag van burgemeester en wethouders, ontheffing verlenen van één of meer krachtens artikel 4.1, eerste lid van de Wro gestelde regels voor zover de verwezenlijking van het gemeentelijk ruimtelijk beleid wegens bijzondere omstandigheden onevenredig wordt belemmerd in verhouding tot de met die regels te dienen provinciale belangen. Een ontheffing kan onder beperkingen worden verleend. Aan een ontheffing kunnen voorschriften worden verbonden.

Artikel 2.31 Termijn voor aanpassing bestemmingsplannen of beheersverordeningen

• 1.

  Voor zover een bepaling in deze verordening verplicht tot aanpassing van een geldend bestemmingsplan, stelt het bevoegd gezag, in afwijking van de in artikel 4.1, tweede lid van de Wro genoemde termijn van een jaar, uiterlijk binnen 2 jaar na inwerkingtreding van de desbetreffende bepaling een bestemmingsplan vast met inachtneming van deze verordening.

• 2.

  Het bepaalde in deze verordening ten aanzien van de toelichting bij een bestemmingsplan is niet van toepassing op bestemmingsplannen die in werking zijn getreden vóór het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening.

Artikel 3.1 Begripsbepalingen

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a.

  de wet: de Wet milieubeheer;

• b.

  de grondwateronttrekker: de houder van een inrichting als bedoeld in art. 15.34, tweede lid, van de wet;

• c.

  bestaand bedrijfsterrein: een bedrijfsterrein dat op 1 februari 1999 is toegelaten krachtens een bestemmingsplan, een uitwerkings- of wijzigingsplan of een vrijstellingsbesluit ex artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, zoals deze gold tot 1 juli 2008.

Artikel 3.2 Begripsbepalingen

In deze paragraaf wordt verstaan onder:

• a.

  gesloten stortplaats: een stortplaats als bedoeld in artikel 8.47, eerste lid, onder b, van de wet;

• b.

  nazorgvoorzieningen: de voorzieningen ter bescherming van het milieu, bedoeld in artikel 8.49, eerste en tweede lid, van de wet;

• c.

  werk: een werk als bedoeld in artikel 1 van het Besluit bodemkwaliteit.

Artikel 3.3 Verbodsbepalingen

• 1.

  Het is verboden in, op, onder of over een plaats waar de in artikel 8.49 van de wet bedoelde zorg met betrekking tot een gesloten stortplaats wordt uitgevoerd:

  • a.

    werken te maken of te behouden;

  • b.

    stoffen of voorwerpen, niet zijnde afvalstoffen, te storten, te plaatsen of neer te leggen, of deze te laten staan of liggen;

  • c.

    andere dan de onder a of b bedoelde handelingen te verrichten indien die handelingen de uitvoering van de maatregelen, bedoeld in artikel 8.49, eerste lid, van de wet, kunnen belemmeren, dan wel de nazorgvoorzieningen kunnen beschadigen.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing op:

  • a.

    het treffen van maatregelen als bedoeld in artikel 8.49 van de wet;

  • b.

    handelingen die betrekking hebben op het oprichten, veranderen of in werking hebben van een inrichting of op het veranderen van de werking daarvan.

Artikel 3.4 Ontheffing

• 1.

  Gedeputeerde staten kunnen ontheffing verlenen van het in artikel 3.3, eerste lid, gestelde verbod indien het belang dat de gesloten stortplaats geen nadelige gevolgen voor het milieu veroorzaakt, zich daartegen niet verzet.

• 2.

  Aan een ontheffing kunnen in ieder geval voorschriften worden verbonden die tot doel hebben:

  • a.

    de bereikbaarheid van de nazorgvoorzieningen te garanderen;

  • b.

    aantasting van de nazorgvoorzieningen te voorkomen;

  • c.

    te voorkomen dat de uitvoering van de nazorg anderszins wordt belemmerd.

Artikel 3.5 Inhoud aanvraag ontheffing

• 1.

  De aanvraag om ontheffing, bedoeld in artikel 3.4, wordt in enkelvoud bij gedeputeerde staten ingediend

• 2.

  In afwijking van artikel 3.70, derde lid, worden in de aanvraag de volgende gegevens vermeld:

  • a.

    naam en adres van de aanvrager;

  • b.

    het voorgenomen gebruik van de gesloten stortplaats en van het gebied waarin nazorgvoorzieningen zijn gelegen;

  • c.

    het adres, de kadastrale aanduiding en een kadastrale kaart, die uiterlijk drie maanden voor de aanvraag om ontheffing door het kadaster is afgegeven, waarop het grondgebied van het voorgenomen gebruik als bedoeld onder b is aangegeven;

  • d.

    de naam en het adres van een ieder die een zakelijk of een persoonlijk recht heeft op het grondgebied bedoeld onder c;

  • e.

    een overzicht van de benodigde vergunningen, meldingen en toestemmingen om het voorgenomen gebruik te kunnen realiseren;

  • f.

    de maatregelen die worden getroffen om:

    • i.

      de bereikbaarheid van de nazorgvoorzieningen te garanderen;

    • ii.

      aantasting van de nazorgvoorzieningen te voorkomen;

    • iii.

      anderszins de uitvoering van de nazorg niet te belemmeren;

  • g.

    de wijze van evaluatie van en rapportage over de uitvoering van de onder f. bedoelde maatregelen.

Artikel 3.6 Verbodsbepalingen

Het is een ieder die zich langs, op of onder een oppervlaktewater bevindt verboden, zonder ontheffing van gedeputeerde staten:

• a.

  waterplanten en wieren uit te steken, af te snijden of anderszins te verwijderen, voorhanden te hebben of te vervoeren;

• b.

  waterdieren nodeloos te verontrusten, te vangen, te doden, voorhanden te hebben of te vervoeren;

• c.

  voorwerpen bij zich te hebben die kennelijk tot doel hebben een onder a of b verboden handeling te verrichten;

• d.

  Gedeputeerde staten kunnen ontheffing verlenen van de in dit artikel genoemde verboden.

Artikel 3.7 Ontheffing

De aanvraag om een ontheffing als bedoeld in artikel 3.6 wordt in enkelvoud ingediend.

Artikel 3.8 Aanwijzing industrieterreinen van regionaal belang

• 1.

  Als industrieterreinen van regionaal belang als bedoeld in artikel 163, tweede lid, van de Wet geluidhinder zijn aangewezen de volgende gezoneerde industrieterreinen:

• 2.

  De aanwijzingen van de geluidszones, zoals aangegeven in het eerste lid, van deze bepaling blijven van kracht ook indien de geluidszone(s) zelf bij afzonderlijke besluit word(t)en gewijzigd.

Artikel 3.9 Begripsbepalingen

In deze paragraaf wordt verstaan onder:

• a.

  ADN: Europees Verdrag inzake het internationale vervoer van gevaarlijke goederen over de binnenwateren (Trb. 2001, 67);

• b.

  binnenschip: schip als bedoeld in artikel 1, eerste lid, van de Binnenvaartwet;

• c.

  vaarweg: voor het openbaar verkeer met schepen openstaand water in de zin van artikel 1.01, onder D, onder 5°, van het Binnenvaartpolitiereglement;

• d.

  ladingtank: tank vast verbonden met een binnenschip waarvan de wanden hetzij door de scheepsromp zelf, hetzij door van de scheepsromp onafhankelijke wanden zijn gevormd;

• e.

  restladingdamp: damp die na het lossen in de ladingtank achterblijft;

• f.

  stoffen: chemische elementen, verbindingen daarvan dan wel mengsels van die elementen of verbindingen;

• g.

  ontgassen: afvoeren van restladingdamp uit een ladingtank waarbij restladingdampen terechtkomen in de open lucht;

• h.

  schipper: persoon als bedoeld in artikel 1.2.1 van deel 1 van het ADN;

• i.

  vervoerder: de onderneming, bedoeld in 1.2.1 van deel 1 van het ADN.

• j.

  UN-nummer: een getal van vier cijfers dat een gevaarlijke stof identificeert tijdens het transport, zoals vastgelegd in de Recommendations on the Transport of Dangerous Goods van de Verenigde Naties.

Artikel 3.10 Verbod ontgassen

• 1.

  Het is de vervoerder en de schipper verboden een ladingtank met restladingdampen van:

  • a.

    benzeen (UN 1114),

  • b.

    ruwe aardolie met meer dan 10% benzeen (UN 1267),

  • c.

    aardoliedestillaten N.E.G. met meer dan 10% benzeen of aardolieproducten N.E.G met meer dan 10% benzeen (UN 1268),

  • d.

    brandstof voor straalvliegtuigen met meer dan 10% benzeen (UN 1863),

  • e.

    brandbare vloeistoffen, N.E.G. met meer dan 10% benzeen (UN 1993), of

  • f.

    koolwaterstoffen, vloeibaar met meer dan 10% benzeen (UN 3295).

vanaf een binnenschip op een vaarweg te ontgassen.

• 2.

  Gedeputeerde Staten kunnen andere stoffen dan genoemd in het eerste lid aanwijzen waarop het in dat lid bepaalde van overeenkomstige toepassing is, indien dit in het belang van de bescherming van het milieu is of deze stoffen gezondheidsschadelijke eigenschappen bevatten.

Artikel 3.11 Minimumconcentratie restladingsdampen

• 1.

  Van een restladingsdamp als bedoeld in artikel 3.10, eerste lid, is sprake bij een concentratie van die damp groter dan of gelijk aan 10% van de onderste explosiegrens.

• 2.

  Gedeputeerde Staten zijn bevoegd het percentage, genoemd in het eerste lid, te verlagen.

Artikel 3.12 Voorafgaande belading

Het verbod, bedoeld in artikel 3.10, eerste lid, is niet van toepassing indien kan worden aangetoond dat de drie voorafgaande ladingen in de desbetreffende ladingtank niet bestonden uit stoffen als genoemd in artikel 3.10, eerste lid, of aangewezen krachtens het tweede lid van dat artikel, dan wel indien kan worden aangetoond dat de desbetreffende ladingtank bij de voorafgaande belading voor meer dan 95% gevuld was met een andere stof dan vermeld in artikel 3.10, eerste lid, of aangewezen krachtens het tweede lid van dat artikel.

Artikel 3.13 Veiligheidsredenen

Het verbod, bedoeld in artikel 3.10, eerste lid, is niet van toepassing, wanneer het ontgassen plaatsvindt:

• 1.

  om redenen van drukverevening die om redenen van veiligheid moet plaatsvinden;

• 2.

  tijdens of na een calamiteit met het binnenschip, indien het ontgassen om redenen van veiligheid noodzakelijk is.

Artikel 3.14 Vrijstelling

Gedeputeerde staten kunnen vrijstelling verlenen van het verbod, gesteld in artikel 3.10, eerste lid, voor daarbij aan te geven categorieën van gevallen.

Artikel 3.15 Ontheffing

Gedeputeerde staten kunnen met inachtneming van artikel 3.13 ontheffing verlenen van het verbod, gesteld in artikel 3.10, eerste lid.

Artikel 3.16 Nadere regels

Gedeputeerde staten kunnen nadere regels stellen met betrekking tot de in dit hoofdstuk geregelde onderwerpen.

Artikel 3.17 Begripsbepalingen

In deze afdeling wordt verstaan onder:

• 1.

  toestel en, motorvoertuig: hetgeen daaronder wordt verstaan in artikel 1 van de Wet geluidhinder;

• 2.

  openbare weg: hetgeen in artikel 1, eerste lid, onder b, van de Wegenverkeerswet 1994, wordt verstaan onder het begrip wegen met uitzondering van die wegen die krachtens de Wegenverkeerswet 1994 alleen openstaan voor voetgangers of fietsers;

• 3.

  snelle motorboot: hetgeen daaronder wordt verstaan in het Binnenvaartpolitiereglement artikel 1.01. onder A, onder 17°;

• 4.

  deltawateren: Westerschelde, Oosterschelde, Keeten, Mastgat, Zijpe, Krammer, Slaak, Zuidvlije, Krabbekreek, Markiezaatsmeer, Grevelingenmeer, Voordelta, Veerse Meer;

• 5.

  vuurwapen: hetgeen daaronder wordt verstaan in artikel 1, onder 3º, van de Wet wapens en munitie;

• 6.

  waterscooter: hetgeen daaronder wordt verstaan in het Binnenvaartpolitiereglement artikel 1.01. onder A, onder 18°;

• 7.

  luchtkussenvoertuig: hetgeen daaronder wordt verstaan in artikel 1 van het Besluit luchtkussenvoertuigen Wet geluidhinder.

• 8.

  bromfiets: hetgeen daaronder wordt verstaan in artikel 1, eerste lid onder e, van de Wegenverkeerswet 1994;

• 9.

  motorschip: hetgeen daaronder wordt verstaan in het Binnenvaartpolitiereglement artikel 1.01. onder A, onder 2°;

• 10.

  niet structurele activiteiten: activiteiten die maximaal 12 maanden duren, al dan niet verdeeld in meerdere kort durende perioden die zich over meerdere jaren kunnen uitstrekken, maar waarbij de totale tijdsduur van deze activiteiten het totaal van 12 maanden niet overschrijdt.

• 11.

  referentieniveau van het omgevingsgeluid: de hoogste waarde van de volgende geluidsniveaus in de dag-, avond en/of nachtperiode:

  • a.

    Het L95 van het omgevingsgeluid exclusief de bijdrage van de zogenaamde "niet-omgevingseigen bronnen".

  • b.

    Het optredende equivalente geluidsniveau in dB(A), veroorzaakt door zoneringsplichtige wegverkeersbronnen, minus 10 dB. Voor de nachtelijke periode worden alleen wegverkeersbronnen in rekening gebracht met een intensiteit van meer dan 500 motorvoertuigen gedurende de nachtperiode.

Artikel 3.18 Aanwijzing milieubeschermingsgebieden

• 1.

  De gebieden waarvoor regels gelden ter voorkoming of beperking van geluidhinder worden als zodanig aangewezen op de bij deze verordening behorende kaarten genoemd in bijlage 13 en 14.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen een op de kaart aangegeven grens nader bepalen.

• 3.

  Gedeputeerde staten dragen er zorg voor dat de in het eerste lid aangewezen gebieden als zodanig goed zichtbaar zijn aangeduid door middel van borden, waarvan het model wordt vastgesteld door gedeputeerde staten.

• 4.

  De in het derde lid bedoelde borden worden geplaatst langs alle openbare wegen en vaarwegen die tot het gebied toegang geven dan wel daaraan grenzen, op of nabij de grens van dat gebied.

Artikel 3.19 Zorgplicht

• 1.

  Ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen of nalaten in een gebied dat in artikel 3.18 is aangewezen, geluid wordt voortgebracht in zodanige mate dat de heersende natuurlijke rust in dat gebied kennelijk is of wordt verstoord, is verplicht dergelijk handelen achterweg te laten- behoudens voor zover dat ingevolge deze verordening nadrukkelijk is toegestaan- dan wel, indien dat achterwege laten redelijkerwijs niet kan worden gevergd, alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs van hem kunnen worden gevergd teneinde die schade te voorkomen, dan wel indien die schade zich voordoet, deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan te maken.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing op:

  • a.

    handelingen verricht in inrichtingen waarvoor het in artikel 2.1, eerste lid, aanhef onder e, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht gestelde verbod geldt;

  • b.

    de agrarische bedrijfsvoering in gebieden als bedoel in artikel 1.2, vijfde lid, laatste volzin van de wet;

  • c.

    voor zover artikel 9.2.1.2 of artikel 10.1 van de wet, of artikel 13 van de Wet bodembescherming van toepassing is.

Artikel 3.20 Toepassingsbereik

In een gebied dat in artikel 3.18 is aangewezen, gelden de in de paragrafen 3.3.2 tot en met 3.3.6 omschreven regels.

Artikel 3.21 Verbodsbepalingen

• 1.

  Het is verboden zonder noodzaak geluid voort te brengen, te doen of te laten voortbrengen in zodanige mate dat de heersende natuurlijke rust kennelijk is of wordt verstoord.

• 2.

  Het is verboden de volgende activiteiten te ontplooien en/of toestellen te gebruiken:

  • a.

    omroepinstallaties, sirenes, hoorns en andere vergelijkbare toestellen, bestemd voor het versterken of voortbrengen van geluid;

  • b.

    modelvliegtuigen, modelboten, en modelauto's aangedreven door verbrandingsmotoren;

  • c.

    muziekinstrumenten en ander daarmee vergelijkbare geluidsapparaten, al dan niet gekoppeld aan een geluidsversterker;

  • d.

    waterscooters;

  • e.

    luchtkussenvoertuigen;

  • f.

    vuurwapens;

  • g.

    een airgun en andere knalapparatuur;

  • h.

    een motorisch aangedreven werktuig met bijbehorende transportmiddelen, te gebruiken bij seismologisch onderzoek, opsporingsonderzoek naar of ontginning van bodemstoffen

  • i.

    Vuurwerk te gebruiken en of te ontsteken;

  • j.

    zich met een motorvoertuig of bromfiets met in bedrijf zijnde verbrandingsmotor te bevinden buiten de openbare weg of buiten andere voor bestemmingsverkeer openstaande wegen of terreinen;

  • k.

    een toertocht voor motorvoertuigen of bromfietsen te houden of daaraan deel te nemen.

  • l.

    op andere wateren dan Deltawateren met een motorschip sneller te varen dan 6 km per uur.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen andere toestellen aanwijzen waarvoor het in het tweede lid gestelde verbod geldt.

• 4.

  Bij de aanwijzing genoemd in het derde lid kan worden bepaald, dat deze slechts gedurende een bepaalde periode, voor een bepaald gebied of voor een bepaald gebruik van een toestel van kracht is.

Artikel 3.22 Vrijstellingen

De in de bepalingen 3.21, tweede lid gestelde verboden gelden niet voor zover zij betrekking hebben op een activiteit of toestel dat wordt gebruikt:

• a.

  voor de uitoefening van land-, tuin- of bosbouw of beroepsmatige visserij;

• b.

  voor de grondwateronttrekking in een gebied dat in bijlage 14 is aangewezen ter bescherming van de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning, voor zover dat gebruik redelijkerwijs noodzakelijk is voor de normale werking van de inrichting, gericht op de openbare drinkwaterproductie;

• c.

  ten behoeve van de algemene/openbare orde en veiligheid, de afwending van dreigend gevaar, de uitoefening van een functie met opsporingsbevoegdheid; of de opsporing van een mens of dier in levensbedreigende omstandigheden en/of ten behoeve van het verlenen van spoedeisende medische hulp.

• d.

  het gebruik van een vuurwapen, indien dat wordt gebruikt

  • i.

    door een persoon met opsporingsbevoegdheid in de uitoefening van zijn functie

  • ii.

    in geval van nood

  • iii.

    met inachtneming van het bij of krachtens de Wet natuurbescherming bepaalde;

• e.

  het gebruik van een gehandicaptenvoertuig voor het vervoer van een minder valide;

• f.

  een toertocht met elektrisch aangedreven motorrijtuigen;

• g.

  het varen met een elektrisch aangedreven vaartuig;

• h.

  het gebruik van vuurwerk indien dat:

  • i.

    noodzakelijk is ter oproeping van personen of ter afwending van dreigend gevaar;

  • ii.

    plaatsvindt ter gelegenheid van de jaarwisseling gedurende een bij het Vuurwerkbesluit aangewezen periode;

• i.

  beheer en schadebestrijding met knalapparatuur waarbij het aantal knallen maximaal 3 per uur is. Indien binnen 300 meter nog een knalapparaat in gebruik is, geldt voor deze apparaten gezamenlijk het maximum van 3 knallen per uur;

• j.

  een geluidsapparaat als bedoeld in artikel 3.21, tweede lid, onder c, dat wordt gebruikt binnen 50 meter van een woonhuis, mits niet hoorbaar op een afstand van meer dan 50 meter van het apparaat;

Artikel 3.23 Ontheffing

• 1.

  Gedeputeerde staten kunnen ontheffing verlenen van de in artikel 3.21, eerste lid en tweede lid onder e, en de krachtens het derde lid gestelde verboden indien het belang van de heersende natuurlijke rust in dat gebied zich daartegen niet verzet.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen een ontheffing van de in artikel 3.21 vervatte verboden intrekken, indien het belang van de heersende natuurlijke rust in dat gebied dat vereist.

• 3.

  Op de voorbereiding van een beschikking op de aanvraag om ontheffing is uitsluitend de in titel 4.1 van de Algemene wet bestuursrecht geregelde procedure van toepassing.

• 4.

  De aanvraag om ontheffing dient in tweevoud te worden ingediend.

• 5.

  De aanvraag omvat:

  • -

    een kaart waarop de plaats van handeling is aangegeven;

  • -

    een rapport van het onderzoek als genoemd in de Wet geluidhinder, naar de akoestische gevolgen van de activiteit;

  • -

    motivering van nut en noodzaak van het te gebruiken toestel en/of uit te voeren activiteit

  • -

    tijdsduur en periode waarbinnen het te gebruiken toestel en/of de activiteit zich afspeelt.

• 6.

  Een afschrift van een verleende ontheffing wordt toegezonden aan de gemeente waarbinnen de activiteit wordt verricht.

Artikel 3.24 Richtwaarden voor activiteiten binnen milieubeschermingsgebieden

• 1.

  Ter bescherming van de omgevingskwaliteit rust en stilte worden  binnen gebieden zoals bedoeld in artikel 3.18 onderscheiden:

  • a.

    gebieden waarvoor een richtwaarde geldt van maximaal 40 dB(A), die zijn gelegen binnen de gebieden als bedoeld onder b, en waarvan de grens wordt gevormd door de binnengrens van de gebieden als bedoeld onder b;

  • b.

    gebieden waarvoor een richtwaarde geldt van maximaal 48 dB(A), die grenzen aan de gebieden als bedoeld onder a, en een breedte hebben van 250 meter, te rekenen vanaf de grens van de gebieden als bedoeld onder a;

  • c.

    gebieden waarvoor een richtwaarde geldt van maximaal 48 dB(A).

• 2.

  Bij het nemen van besluiten krachtens de wet, de wetten genoemd in bijlage 1 van de wet en de Wet ruimtelijke ordening, wordt indien activiteiten plaatsvinden buiten een gebied die van invloed kunnen zijn op de rust en stilte binnen dit gebied, rekening gehouden met de richtwaarden zoals genoemd in artikel 3.25.

• 3.

  Bij het nemen van besluiten als bedoeld in het vorige lid, wordt indien activiteiten plaatsvinden binnen een gebied als bedoeld in artikel 3.18, eerste lid, die van invloed kunnen zijn op de rust en stilte binnen dit gebied, rekening gehouden met de richtwaarden als genoemd in artikel 3.26 en in paragrafen 3.3.2 tot en met 3.3.3 genoemde verbodsbepalingen en of vrijstellingen.

• 4.

  Het bepaalde in het tweede en derde lid geldt niet voor:

  • a.

    inrichtingen gelegen op bestaand bedrijfsterrein buiten het gebied;

  • b.

    mobiele activiteiten die onderdeel zijn van een agrarisch bedrijf;

  • c.

    inrichtingen verband houdende met laad- en losactiviteiten van scheepvaart;

  • d.

    concentraties van windenergielocaties als bedoeld in het Omgevingsplan Zeeland;

  • e.

    bestaande wegen door milieubeschermingsgebieden;

  • f.

    toestellen en/of activiteiten waarvoor een vrijstelling geldt op grond van artikel 3.22.

  • g.

    ten behoeve van het onderhoud van het gebied, inclusief dijkwerkzaamheden of andere werkzaamheden aan of ten behoeve van waterkeringen in het gebied of in de directe omgeving van het gebied, en/of de in het gebied aanwezige bouwwerken en andere constructies met de daartoe geëigende middelen;

  • h.

    de aanleg, het onderhoud of de exploitatie van infrastructurele werken, telecommunicatiewerken en openbare energievoorziening indien deze activiteiten niet structureel plaatsvinden en een vergunning op grond van de Wet natuurbescherming is afgegeven of geen vergunning op basis van deze wet noodzakelijk is;

• 5.

  Voor een gebied als bedoeld in het eerste lid, onder c, kan het bevoegd gezag van de gemeente aanvullend lokaal gebiedsgericht geluidbeleid vaststellen, voor zover dit gebied voor tenminste 75% uit landoppervlakte bestaat. Vaststelling van aanvullend lokaal gebiedsgericht beleid kan slechts geschieden na overleg met gedeputeerde staten.

Artikel 3.25 Richtwaarden voor activiteiten buiten milieubeschermingsgebieden

• 1.

  Ten aanzien van activiteiten buiten een gebied, die van invloed kunnen zijn op de rust en stilte binnen een gebied als bedoeld in artikel 3.24, eerste lid, onder a, geldt als richtwaarde voor het langtijdgemiddeld geluidsniveau van deze activiteiten het bestaande referentieniveau van het omgevingsgeluid op de grens van die gebieden. Indien en voor zover uit metingen en berekeningen blijkt dat het referentieniveau in de dag-, avond-, of nachtperiode

  • a.

    meer bedraagt dat 40 dB(A), wordt voor de betreffende periode een waarde van 40 dB(A) als richtwaarde gehanteerd;

  • b.

    minder bedraagt dan 30 dB(A), wordt voor de betreffende periode een waarde van 30 dB(A) als richtwaarde gehanteerd.

• 2.

  Ten aanzien van activiteiten buiten een gebied, die van invloed kunnen zijn op de rust en stilte binnen een gebied als bedoeld in artikel 3.24, eerste lid, onder b, geldt als richtwaarde voor het langtijdgemiddeld geluidsniveau van deze activiteiten het bestaande referentieniveau van het omgevingsgeluid op de grens van de (buitenste) begrenzing van het gebied. Indien en voor zover uit metingen en berekeningen blijkt dat het referentieniveau in de dag,- avond,- of nachtperiode meer bedraagt dan 48 dB(A), wordt voor die periode een richtwaarde van 48 dB(A) gehanteerd.

Artikel 3.26 Richtwaarde voor gebiedsvreemde stationaire geluidbronnen

Als richtwaarde voor gebiedsvreemde stationaire geluidbronnen binnen de grenzen van een gebied als bedoeld in artikel 3.18, eerste lid, geldt het bestaande referentieniveau van het omgevingsgeluid op de grens van het gebied dat fysiek door de activiteit in beslag wordt genomen.

Artikel 3.27 Ontheffing

Gedeputeerde staten kunnen ontheffing verlenen van de in de artikelen 3.24 en 3.25 genoemde richtwaarden.

Artikel 3.28 Bepalen richtwaarde volgens Reken- en meetvoorschrift geluidhinder 2012

Metingen en beoordelingen ter bepaling van het bestaande referentieniveau van het omgevingsgeluid en het langtijdgemiddeld geluidsniveau van nieuwe activiteiten, worden uitgevoerd volgens één van onderstaande handleidingen en regelingen:

• a.

  het Reken- en meetvoorschrift geluidhinder 2012 of ingeval van herziening van dit voorschrift het daarvoor in de plaats tredende voorschrift.

• b.

  de richtlijnen voor karakterisering en meting van het omgevingsgeluid (IL-HR-15-01)

Artikel 3.29 Verplichting tot meten voorgenomen activiteit

• 1.

  Degene die binnen een gebied voornemens is activiteiten te ontplooien die niet vallen onder de activiteiten als bedoeld in artikel 3.24, tweede en derde lid, maar die wel kunnen leiden tot verstoring van de omgevingskwaliteit rust en stilte, dient het effect daarvan te meten.

• 2.

  Beoordeling van de meting vindt plaats door het bevoegd gezag in het kader van de besluitvorming ter zake een aangevraagde ontheffing waarvan de betreffende activiteiten deel uit maken.

Artikel 3.30 Vastleggen uitgangssituatie

• 1.

  Alvorens binnen dan wel buiten een gebied activiteiten worden ontplooid als bedoeld in artikel 3.24, tweede en derde lid, legt degene die daartoe voornemens is de uitgangssituatie vast volgens één van de handleidingen en regelingen als genoemd in artikel 3.28.

• 2.

  De uitgangssituatie wordt aan het bevoegd gezag voorgelegd in het kader van de besluitvorming ter zake van de vergunning of melding waarvan de betreffende activiteiten deel uit maken.

Artikel 3.31 Hardheidsclausule

Gedeputeerde staten kunnen artikel 3.21 buiten toepassing laten of daarvan afwijken voor zover toepassing gelet op het belang van de bescherming van het milieu en het gebiedseigen karakter zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.

Artikel 3.32 Begripsbepalingen

In deze afdeling wordt verstaan onder:

• a.

  achtergrondwaarde, baggerspecie, grond, IBC-bouwstof, kwaliteitsklasse wonen, kwaliteitsklasse A en werk: hetgeen daaronder wordt verstaan in het Besluit Bodemkwaliteit dan wel de Regeling bodemkwaliteit;

• b.

  boorput: met daartoe geschikte werktuigen aangebrachte put, daaronder begrepen een in de grond gecontroleerd en mechanisch aangebrachte sondering;

• c.

  buisleiding: buisleiding voor het transport van gas (met uitzondering van aardgas), olie of chemicaliën alsmede een leiding voor het transport van elektriciteit die wordt gekoeld met olie of chemicaliën;

• d.

  drinkwaterbedrijf: drinkwaterbedrijf als bedoeld in artikel 1, eerste lid, van de Drinkwaterwet;

• e.

  extensieve beweiding: beweiding door maximaal anderhalf grootvee-eenheden per hectare per kalenderjaar;

• f.

  grond- of funderingswerken: een werk in de bodem, daaronder begrepen het plaatsen of verwijderen van palen, damwanden of folies;

• g.

  NRB: Nederlandse richtlijn bodembescherming bedrijfsmatige activiteiten, uitgegeven door InfoMil;

• h.

  niet-toelaatbare voor het grondwater schadelijke stof: een stof die als zodanig is aangewezen in bijlage H, onderdeel A:

• i.

  potentieel voor het grondwater schadelijke stof: een stof die behoort tot een categorie als bedoeld in hoofdstuk 9 van de wet;

• j.

  verwaarloosbaar bodemrisico: een situatie als bedoeld in de NRB waarin door een goede afstemming van bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen die kans op een verandering van de bodemkwaliteit, ten gevolge van een immissie van een stof, verwaarloosbaar is gemaakt;

Artikel 3.33 Aanwijzing beschermingsgebieden

• 1.

  Als gebieden waarvoor regels gelden ter bescherming van de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning, zijn aangewezen:

  • a.

    Haamstede;

  • b.

    Oranjezon;

  • c.

    Sint Jansteen.

• 2.

  De in het eerste lid aangewezen gebieden kunnen bestaan uit één of meer waterwingebieden en grondwaterbeschermingsgebieden. Deze zijn aangegeven in bijlage 14.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen een op de kaart aangegeven grens nader bepalen.

• 4.

  Het betrokken drinkwaterbedrijf plaatst langs alle openbare wegen en vaarwateren die toegang geven tot een grondwaterbeschermingsgebied en / of waterwingebied dan wel daaraan grenzen, op of nabij de grenzen van het gebied, borden die bij het betreffende gebied horen en waarvan het model is vastgesteld in bijlage H, onderdeel C en D.

Artikel 3.34 Zorgplicht

• 1.

  Ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen of nalaten de kwaliteit van het grondwater in een gebied dat in artikel 3.33 is aangewezen, kan worden geschaad, is verplicht dergelijk handelen achterwege te laten - behoudens voor zover dat ingevolge de bepalingen van dit hoofdstuk uitdrukkelijk is toegestaan - dan wel, indien dat achterwege laten redelijkerwijs niet kan worden gevergd, alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs van hem kunnen worden gevergd teneinde die schade te voorkomen, dan wel indien die schade niet kan worden voorkomen, deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan te maken.

• 2.

  In geval van een verontreiniging of een direct dreigende verontreiniging van het grondwater behoort tot de maatregelen bedoeld in het eerste lid, in ieder geval dat degene die de werkzaamheden verricht of doet verrichten, terstond gedeputeerde staten en de directeur van het drinkwaterbedrijf informeert.

• 3.

  Het eerste en het tweede lid zijn niet van toepassing

  • a.

    voor zover artikel 9.2.1.2 of artikel 10.1, eerste, tweede of derde lid, van de wet of artikel 13 van de Wet bodembescherming van toepassing is;

  • b.

    met betrekking tot inrichtingen tenzij in deze verordening anders is bepaald.

Artikel 3.35 Inrichtingen

• 1.

  Het is verboden in een waterwingebied een inrichting op te richten of in werking te hebben indien die inrichting behoort tot een categorie die is aangewezen in bijlage I van het Besluit omgevingsrecht.

• 2.

  Het in het eerste lid gestelde verbod geldt niet voor de eigenaar of exploitant van een drinkwaterbedrijf, indien het in werking hebben van de inrichting noodzakelijk is voor de openbare drinkwatervoorziening.

Artikel 3.36 Activiteiten buiten inrichtingen

• 1.

  Het is in waterwingebieden verboden:

  • a.

    stoffen, combinaties van stoffen of vloeistoffen, preparaten of andere producten, in welke vorm dan ook, te hebben, te gebruiken, te vervoeren of op of in de bodem te brengen, waarvan degene die de handeling verricht, weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat ze, op of in de bodem gebracht of gerakend, de bodem verontreinigen of kunnen verontreinigen;

  • b.

    een constructie of werk van welke aard dan ook op of in de bodem op te richten, tot stand te brengen, aan te leggen, te hebben of te gebruiken, als daarmee de verspreiding of lozing van hetgeen bedoeld is onder a, in de bodem of aantasting van de beschermende werking van bodemlagen ontstaat of kan ontstaan;

  • c.

    grond of baggerspecie toe te passen waarvan de kwaliteit de achtergrondwaarde overschrijdt;

  • d.

    handelingen te verrichten waardoor direct of indirect warmte aan het grondwater wordt onttrokken of toegevoegd.

• 2.

  Onder de in het eerste lid onder a bedoelde stoffen worden in elk geval begrepen aardolie en aardolieproducten, afvalstoffen, IBC-bouwstoffen, meststoffen als bedoeld in de Meststoffenwet, gewasbeschermingsgebieden en biociden als bedoeld in de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden en de stoffen als bedoeld in Bijlage H, Onderdeel A.

• 3.

  Onder de in het eerste lid, onder b, bedoelde constructies of werken worden in elk geval begrepen boorputten, grond- en funderingswerken, wegen, parkeergelegenheden voor motorvoertuigen, kampeerterreinen, recreatiecentra, leidingen, installaties, opslagreservoirs, begraafplaatsen en terreinen voor de uitstrooiing van as.

• 4.

  Het in het eerste lid onder a, b en c gestelde verbod geldt niet voor:

  • a.

    het oprichten en hebben van boorputten voor de controle van het grondwater ten behoeve van de openbare drinkwatervoorziening;

  • b.

    aardgasleidingen die dienen voor huishoudelijk gebruik;

  • c.

    het toepassen van strooizout ten behoeve van de gladheidbestrijding;

  • d.

    hetgeen is bedoeld in het eerste lid, onder a, voor zover dit aanwezig is en benodigd is voor het doen functioneren van motorvoertuigen, motorwerktuigen of bromfietsen;

  • e.

    het vervoeren van hetgeen is bedoeld in het eerste lid, onder a, voor zover dit gebeurt in afgesloten en vloeistofdichte tanks of in een deugdelijke gesloten verpakking, mits deugdelijk geladen, afdoende beschermd tegen invloeden van weersomstandigheden en op zodanige wijze dat geen gevaar voor verspreiding of verstuiving bestaat;

  • f.

    het hebben of gebruiken van geringe hoeveelheden van hetgeen is bedoeld in het eerste lid, onder a, niet zijnde gewasbeschermingsmiddelen of biociden, bij woningen en andere gebouwen, die dienen of gediend hebben voor normaal gebruik ter plaatse of afkomstig zijn van normaal gebruik van die woningen of gebouwen, mits bewaard in een deugdelijke verpakking en afdoende beschermd tegen invloeden van weersomstandigheden;

  • g.

    het op of in de bodem brengen van dierlijke meststoffen als gevolg van extensieve beweiding;

  • h.

    het verspreiden van baggerspecie die vrijkomt bij regulier onderhoud van watergangen, over her aangrenzend perceel met inachtneming van de Wet bodembescherming;

• 5.

  Het in het eerste lid gestelde verbod geldt niet voor de eigenaar of exploitant van een drinkwaterbedrijf, indien de betreffende activiteit of gedraging noodzakelijk is voor de openbare drinkwatervoorziening.

Artikel 3.37 Niet toegelaten categorieën van inrichtingen

Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied een inrichting op te richten of in werking te hebben indien die inrichting behoort tot één of meer van de categorieën die zijn aangewezen in bijlage H, onderdeel H.

Artikel 3.38 Instructies voor omgevingsvergunningen voor inrichtingen

• 1.

  Dit artikel heeft uitsluitend betrekking op een inrichting die behoort tot een categorie die is aangewezen in bijlage I van het Besluit omgevingsrecht en

  • a.

    die is gelegen in een grondwaterbeschermingsgebied,

  • b.

    waarin een bodembedreigende activiteit wordt ondernomen, en

  • c.

    waarvoor een omgevingsvergunning voor een inrichting is vereist.

• 2.

  Het bevoegd gezag verbindt aan de omgevingsvergunning voor een inrichting als bedoeld in het eerste lid, in ieder geval de volgende voorschriften:

  • a.

    een voorschrift met gelijke inhoud als artikel 3.34, eerste en tweede lid (zorgplicht);

  • b.

    het voorschrift dat bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen worden getroffen waarmee een verwaarloosbaar bodemrisico wordt gerealiseerd;

  • c.

    het voorschrift dat in de inrichting een niet-toelaatbare voor het grondwater schadelijke stof als bedoeld in artikel 3.32, onder h, niet aanwezig mag zijn;

  • d.

    het voorschrift dat in de inrichting van een potentieel voor het grondwater schadelijke stof als bedoeld in artikel 3.32, onder i, niet meer dan de hierna aangegeven hoeveelheden aanwezig mag zijn:

    • i.

      in geval van een giftige of anderszins schadelijke stof als bedoeld in bijlage H, onderdeel B, tabel B.1.1 of tabel B.1.2: de voor de stof in die tabel aangegeven drempelwaarde;

    • ii.

      in geval van een andere potentieel voor het grondwater schadelijke stof, zijnde een tot vloeistof gekoeld gas of een vloeistof: niet meer dan 5 m³ per opslageenheid;

    • iii.

      in geval van een andere potentieel voor het grondwater schadelijke stof, zijnde een visceuze of vaste stof: niet meer dan 5000 kilogram per opslageenheid;

  • e.

    het voorschrift dat indien in de inrichting een potentieel voor het grondwater schadelijke stof aanwezig is, de onder b bedoelde bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen de hoogst mogelijke vorm van bescherming bieden, waaronder in ieder geval wordt verstaan dat:

    • i.

      volledig gesloten procesapparatuur of procesapparatuur met geïntegreerde lekdetectie wordt toegepast;

    • ii.

      proces en opslag vrij van de grond boven een vloeistofdichte vloer of een lekbak plaatsvindt;

    • iii.

      tussentijds bodemonderzoek met een tenminste tweemaal hogere frequentie plaatsvindt dan op basis van de NRB wordt aanbevolen, doch tenminste eenmaal per vijf jaar.

  • f.

    voorschriften met een gelijke inhoud als die van de artikelen 3.41 tot en met 3.47, voor zover die regels betrekking hebben op de in het eerste lid bedoelde bodembedreigende activiteit. Daarbij wordt bepaald dat als voor een activiteit als bedoeld in die artikelen een omgevingsvergunning is vereist, de melding tegelijkertijd met de aanvraag om die vergunning wordt gedaan.

• 3.

  In afwijking van het bepaalde in het tweede lid, onder c, kan het bevoegd gezag bepalen dat een stof wel aanwezig mag zijn indien deze deel uitmaakt van:

  • a.

    een geneesmiddel in de zin van de Richtlijn 2001/83/EG of een geneesmiddel voor diergeneeskundig gebruik in de zin van Richtlijn 2001/82/EG;

  • b.

    cosmetische producten waarop de Richtlijn 76/768/EEG van toepassing is;

  • c.

    de volgende brandstoffen en olieproducten:

    • i.

      benzine en dieselbrandstof als bedoeld in Richtlijn 98/70/EG;

    • ii.

      derivaten van minerale oliën, bestemd voor gebruik als brandstof in mobiele of vaste verbrandingsinstallaties;

    • iii.

      brandstoffen die in een gesloten systeem worden verkocht (bijvoorbeeld flessen vloeibaar gas);

  • d.

    kunstschilderverven die onder Verordening (EG) nr. 1272/2008 vallen;

  • e.

    asbest, erioniet en vuurvast keramische vezels;

  • f.

    derivaten van aardolie of minerale oliën die in overeenstemming met de geldende wet- en regelgeving worden gebruikt in wegverhardingen of dakbedekkingen (bijvoorbeeld asfalt).

• 4.

  In afwijking van het bepaalde in het tweede lid, onder d, 2ْ en 3ْ, kan het bevoegd gezag bepalen dat de aanwezigheid van en grotere hoeveelheid van de daar bedoelde stof per opslageenheid is toegestaan als die stof - getoetst volgens de beoordelingsmethodiek die is opgenomen in bijlage H, onderdeel B, sub B.2, - naar hoedanigheid, mobiliteit en persistentie toelaatbaar is.

Artikel 3.39 Regels voor niet-omgevingsvergunningplichtige inrichtingen

• 1.

  Dit artikel heeft uitsluitend betrekking op een inrichting die behoort tot een categorie die is aangewezen in bijlage I van het Besluit omgevingsrecht en

  • a.

    die is gelegen in een grondwaterbeschermingsgebied,

  • b.

    waarin een bodembedreigende activiteit wordt ondernomen, en

  • c.

    waarvoor geen omgevingsvergunning voor een inrichting is vereist.

• 2.

  Degene die een inrichting als bedoeld in het eerste lid, drijft, treft de bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen waarmee een verwaarloosbaar bodemrisico wordt gerealiseerd.

• 3.

  Het is verboden dat in de inrichting een niet-toelaatbare voor het grondwater schadelijke stof als bedoeld in artikel 3.32, onder h, aanwezig is.

• 4.

  Het in het derde lid gestelde verbod geldt niet indien de stof deel uitmaakt van:

  • a.

    een geneesmiddel in de zin van Richtlijn 2001/83/EG of een geneesmiddel voor diergeneeskundig gebruik in de zin van Richtlijn 2001/82/EG;

  • b.

    cosmetische producten waarop de Richtlijn 76/768/EEG van toepassing is;

  • c.

    de volgende brandstoffen en olieproducten:

    • i.

      benzine en dieselbrandstof als bedoeld in Richtlijn 98/70/EG;

    • ii.

      derivaten van minerale oliën, bestemd voor gebruik als brandstof in mobiele of vaste verbrandingsinstallaties;

    • iii.

      brandstoffen die in een gesloten systeem worden verkocht (bijvoorbeeld flessen vloeibaar gas);

  • d.

    kunstschilderverven die onder Verordening (EG) nr. 1272/2008 vallen;

  • e.

    asbest, erioniet en vuurvast keramische vezels;

  • f.

    derivaten van aardolie of minerale oliën die in overeenstemming met de geldende wet- en regelgeving worden gebruikt in wegverhardingen of dakbedekkingen (bijvoorbeeld asfalt)

• 5.

  In de inrichting mag van een potentieel voor het grondwater schadelijke stof als bedoeld in artikel 3.32, onder i, niet meer dan de hierna aangegeven hoeveelheden aanwezig zijn:

  • a.

    in geval van een giftige of anderszins schadelijke stof als bedoeld in bijlage H, onderdeel B, tabel B.1.1 of tabel B.1.2: de voor de stof in die tabel aangegeven drempelwaarde;

  • b.

    in geval van een andere potentieel voor het grondwater schadelijke stof, zijnde een tot vloeistof gekoeld gas of een vloeistof: niet meer dan 5 m³ per opslageenheid;

  • c.

    in geval van een andere potentieel voor het grondwater schadelijke stof, zijnde een visceuze of vaste stof: niet meer dan 5000 kilogram per opslageenheid.

• 6.

  In afwijking van het bepaalde in het vijfde lid, onder b en c, is de aanwezigheid van een grotere hoeveelheid van de daar bedoelde stof per opslageenheid toegestaan als die stof - getoetst volgens de beoordelingsmethodiek die is opgenomen in bijlage H, onderdeel B, sub B.2, - naar hoedanigheid, mobiliteit en persistentie toelaatbaar is.

• 7.

  Indien in een inrichting als bedoeld in het eerste lid, een potentieel voor het grondwater schadelijke stof aanwezig is, bieden de in het tweede lid bedoelde bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen de hoogst mogelijke vorm van bescherming, waaronder in ieder geval wordt verstaan dat:

  • a.

    volledig gesloten procesapparatuur of procesapparatuur met geïntegreerde lekdetectie wordt toegepast

  • b.

    proces en opslag vrij van de grond boven een vloeistofdichte vloer of een lekbak plaatsvindt;

  • c.

    tussentijds bodemonderzoek met een tenminste tweemaal hogere frequentie plaatsvindt dan op basis van de NRB wordt aanbevolen, doch tenminste eenmaal per vijf jaar.

• 8.

  De artikelen 3.34, eerste en tweede lid, 3.41 tot en met 3.47 en 3.51 zijn ook van toepassing op een inrichting als bedoeld in het eerste lid.

• 9.

  Bij het melden als bedoeld in artikel 8.41, eerste lid, van de wet, wordt medegedeeld welke potentieel voor het grondwater schadelijke stoffen in de inrichting aanwezig zullen zijn en welke bodembeschermende voorzieningen en bodembeschermende maatregelen zijn of worden getroffen.

• 10.

  Indien ten aanzien van een inrichting een algemene maatregel van bestuur op grond van artikel 8.40 van de wet van toepassing is en niet een melding op grond van artikel 8.41 van de wet is voorgeschreven, geeft degene die de inrichting drijft, kennis van de in het negende lid bedoelde gegevens. Artikel 3.50 van deze verordening is op deze melding van toepassing. Het in de eerste volzin bepaalde is niet van toepassing ten aanzien van een inrichting type A als bedoeld in het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer.

• 11.

  Het tweede tot en met zevende lid is niet van toepassing op degene die een inrichting drijft, voor zover op grond van een algemene maatregel van bestuur of een ministeriele regeling de in die leden bedoelde voorschriften reeds voor die inrichting gelden met het oog op de waterwinning.

Activiteiten buiten inrichtingen

Artikel 3.40 Werkingssfeer

De artikelen 3.41 tot en met 3.47 hebben uitsluitend betrekking op activiteiten die in een grondwaterbeschermingsgebied en buiten een inrichting worden ondernomen tenzij in deze verordening anders is bepaald.

Artikel 3.41 Boorputten en grond- of funderingswerken

• 1.

  Het is in een grondwaterbeschermingsgebied verboden boorputten op te richten, in exploitatie te nemen of te hebben. Het verbod geldt niet voor:

  • a.

    boorputten voor de controle van het grondwater ten behoeve van de openbare drinkwatervoorziening;

  • b.

    het onderzoeken of saneren van de bodem in het kader van de Wet bodembescherming: of

  • c.

    tijdelijke bronbemaling ten behoeve van de uitvoering van werken, mits het VKB-Protocol 2006 Mechanisch boren, in acht wordt genomen.

• 2.

  Het is in een grondwaterbeschermingsgebied verboden grond- of funderingswerken uit te voeren of te hebben op een diepte van drie meter of meer onder het maaiveld. Het verbod geldt niet voor graafwerkzaamheden en het inbrengen van palen indien wordt voldaan aan de volgende algemene voorschriften:

  • a.

    bij graafwerkzaamheden: indien grond wordt verwijderd en het bodemprofiel wordt aangevuld tot tenminste drie meter onder het maaiveld zoals dat aanwezig was voorafgaand aan de graafwerkzaamheden, en aansluitend op eventueel aangelegde kunstwerken;

  • b.

    voor het inbrengen van palen: indien uitsluitend gebruik gemaakt wordt van:

    • i.

      grondverdringende gladde geprefabriceerde palen zonder verbrede voet;

    • ii.

      in de grond gevormde palen waarbij een hulpbuis wordt gebruikt die niet plaatselijk verbreed is, grondverdringend wordt ingebracht en niet wordt getrokken; of

    • iii.

      schroefpalen.

• 3.

  Van het voornemen tot het oprichten van een boorput of het uitvoeren van grond- of funderingswerken waarbij toepassing wordt gegeven aan de in het tweede lid bedoelde voorschriften, doet degene die de activiteit onderneemt, een melding. Ten aanzien van de melding is artikel 3.50 van toepassing.

Artikel 3.42 Buisleidingen

Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied een buisleiding te leggen, te hebben, te vervangen, te veranderen of te verleggen.

Artikel 3.43 Gebouwen, wegen en andere verhardingen

• 1.

  Het is in een grondwaterbeschermingsgebied verboden om afstromend water van gebouwen en verhardingen op of in de bodem te lozen. Het verbod geldt niet

  • a.

    ten aanzien van gebouwen:

    • i.

      indien geen bouwmaterialen worden gebruikt die tot gevolg hebben dat hetgeen is bedoeld in artikel 3.36, eerste lid, onder a, door afspoelen of uitloging in het afstromend water kan komen, of

    • ii.

      indien afstromend water uitsluitend infiltreert via een doelmatig werkend zuiveringssysteem;

  • b.

    ten aanzien van wegen: indien het afstromend water uitsluitend infiltreert via een doelmatig werkend zuiveringssysteem; Van het voornemen tot het lozen van afstromend water op of in de bodem doet degene die de activiteit onderneemt, een melding. Ten aanzien van de melding is artikel 3.50 van toepassing.

• 2.

  Het is in een grondwaterbeschermingsgebied verboden afstromend water via diepinfiltratie in het grondwater te lozen.

• 3.

  Het is in een grondwaterbeschermingsgebied verboden op eigen terrein te parkeren of parkeergelegenheid voor motorvoertuigen aan te bieden indien het terrein niet is voorzien van een aaneengesloten verharding. Het verbod geldt niet indien het een parkeergelegenheid betreft met maximaal vier parkeerplaatsen.

Artikel 3.44 Meststoffen

• 1.

  Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied meststoffen op of in de bodem te brengen.

• 2.

  Het in het eerste lid gestelde verbod geldt niet voor het op of in de bodem brengen van:

  • a.

    dierlijke meststoffen;

  • b.

    anorganische meststoffen als bedoeld in het Uitvoeringsbesluit Meststoffenwet;

  • c.

    compost als bedoeld in het Uitvoeringsbesluit Meststoffenwet;

  • d.

    kalkmeststoffen als bedoeld in het Uitvoeringsbesluit Meststoffenwet.

Artikel 3.45 Begraafplaatsen

Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied een begraafplaats of uitstrooiveld als bedoeld in de Wet op de lijkbezorging of een dierenbegraafplaats aan de leggen of te hebben.

Artikel 3.46 Warmtetoevoeging en -onttrekking

• 1.

  Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied werken tot stand te brengen of handelingen te verrichten waardoor direct of indirect warmte aan het grondwater wordt onttrokken of toegevoegd.

• 2.

  Onder een handeling als bedoeld in het eerste lid wordt in ieder geval begrepen het oprichten, in exploitatie nemen of hebben van een bodemenergiesysteem.

Artikel 3.47 IBC-bouwstoffen, verontreinigde grond en baggerspecie

• 1.

  Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied IBC-bouwstof toe te passen.

• 2.

  Het is verboden in een grondwaterbeschermingsgebied grond of baggerspecie toe te passen.

• 3.

  Het in het tweede lid gestelde verbod geldt niet voor de toepassing van grond of baggerspecie:

  • a.

    op of in de bodem: indien de kwaliteit van de grond of baggerspecie

    • i.

      de achtergrondwaarde niet overschrijdt; dan wel

    • ii.

      de maximale waarden van de kwaliteitsklasse wonen niet overschrijdt, de kwaliteit van de ontvangende bodem gelijk is aan of slechter is dan de kwaliteitsklasse wonen en de grond of baggerspecie uit het grondwaterbeschermingsgebied afkomstig is;

  • b.

    in oppervlaktewater: indien de kwaliteit van de grond of baggerspecie

    • i.

      de achtergrondwaarde niet overschrijdt, dan wel

    • ii.

      de maximale waarden van de kwaliteitsklasse A niet overschrijdt, de kwaliteit van de ontvangende waterbodem gelijk is aan of slechter is dan de kwaliteitsklasse A en de grond of baggerspecie uit het grondwaterbeschermingsgebied afkomstig is;

  • c.

    bij toepassing in een omvang van meer dat 5000 m³ indien wordt aangetoond dat de risico's op verontreiniging van het grondwater voor de desbetreffende drinkwaterwinning niet toenemen, de grond of baggerspecie uit het grondwaterbeschermingsgebied afkomstig is en de kwaliteit van de grond of baggerspecie

    • i.

      bij een toepassing op of in de bodem de maximale waarden van de kwaliteitsklasse wonen niet overschrijdt;

    • ii.

      bij een toepassing in oppervlaktewater de maximale waarden van de kwaliteitsklasse A niet overschrijdt;

  • d.

    voor zover het betreft baggerspecie die vrijkomt bij regulier onderhoud van watergangen: op het aangrenzend perceel, met het oog op het herstellen of verbeteren van die percelen.

• 4.

  Van het voornemen tot een toepassing als bedoeld in het derde lid, onder a, b en c, doet degene die de activiteit onderneemt, een melding. De melding van het voornemen tot een toepassing als bedoeld in het derde lid, onder c, bevat de resultaten van locatiespecifiek onderzoek op grond waarvan kan worden vastgesteld dat de risico's op verontreiniging van het grondwater voor de desbetreffende drinkwaterwinning niet toenemen. Ten aanzien van de melding is artikel 3.50 van toepassing.

Artikel 3.48 Beperkingen instructieverplichting

De verplichtingen van artikel 3.38, tweede lid, tot het verbinden van voorschriften aan de omgevingsvergunning voor een inrichting gelden niet:

• a.

  ten aanzien van een inrichting voor zover door degene die de inrichting drijft, de in dat artikel bedoelde voorschriften gelden of aan de vergunning dienen te worden verbonden op grond van een algemene maatregel van bestuur of een ministeriële regeling;

• b.

  voor een omgevingsvergunning voor een inrichting ten aanzien waarvan Onze Minister of de Minister van Economische zaken en Klimaat het bevoegd gezag is.

Artikel 3.49 Relatienotagebied

Deze  paragraaf is niet van toepassing op de agrarische bedrijfsvoering in gebieden als bedoeld in artikel 1.2, vijfde lid, laatste volzin, van de wet.

Artikel 3.50 Meldingen

• 1.

  Indien in dit hoofdstuk het doen van een melding is voorgeschreven, wordt de melding schriftelijk gedaan en wordt in de melding aangegeven:

  • a.

    de naam en het adres van degene die de melding doet;

  • b.

    de dagtekening;

  • c.

    een beschrijving van de activiteit waarop de melding betrekking heeft;

  • d.

    een of meer kaarten op een zodanige schaal dat een duidelijk beeld wordt verkregen van de plaats waar de activiteit zal plaatsvinden;

• 2.

  De melding wordt gedaan uiterlijk negen weken voordat tot de handeling waarop de melding betrekking heeft, wordt overgegaan.

• 3.

  Een melding ingevolge een voorschrift dat aan een omgevingsvergunning voor een inrichting is verbonden, wordt gedaan aan het bevoegd gezag. Een melding ingevolge artikel 3.39, tiende lid, wordt gedaan aan burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de inrichting geheel of in hoofdzaak is of zal zijn gelegen. In andere gevallen wordt de melding gedaan aan gedeputeerde staten.

• 4.

  Het bestuursorgaan bevestigt de ontvangst van de melding en stuurt onverwijld een afschrift van de melding aan het drinkwaterbedrijf. Het geeft uiterlijk binnen zes weken na de ontvangst van de melding schriftelijk zijn oordeel of op basis van die gegevens verwacht mag worden dat wordt voldaan aan de voorschriften, waarop de melding betrekking heeft.

• 5.

  Indien het bestuursorgaan niet binnen de in het vierde lid bedoelde termijn aan degene die de melding heeft gedaan een bericht als daar bedoeld heeft gezonden, wordt zijn oordeel geacht instemmend te zijn.

• 6.

  De aanvang van de daadwerkelijke uitvoering van de werkzaamheden waarop de melding betrekking heeft, wordt minimaal twee weken voor de uitvoering van de werkzaamheden schriftelijk aan het bestuursorgaan gemeld.

• 7.

  Indien niet binnen zes maanden na de verzending van de in het tweede lid bedoelde melding met de handeling waarop die melding betrekking had, is begonnen, dient opnieuw een melding te worden gedaan.

Artikel 3.51 Ontheffingen

• 1.

  Indien in een bijzonder geval het algemeen belang de uitvoering van een activiteit waarop een verbod betrekking heeft, noodzakelijk maakt, kunnen gedeputeerde staten zo nodig in afwijking van artikel 3.64, ontheffing verlenen van de in de artikelen 3.36, 3.41, 3.42, 3.43 en 3.47 opgenomen verboden. Aan de ontheffing worden de voorschriften verbonden die de hoogst mogelijke vorm van bescherming voor de kwaliteit van het grondwater bieden.

• 2.

  In aanvulling op de gegevens bedoeld in artikel 3.70, derde lid, vermeldt de aanvrager in de aanvraag om ontheffing het algemeen belang dat met de uitvoering van de activiteit is gediend.

• 3.

  Gedeputeerde staten stellen naast de in artikel 3.71 genoemde organen de inspecteur en het drinkwaterbedrijf in de gelegenheid advies uit te brengen naar aanleiding van de aanvraag om ontheffing en naar aanleiding van het voornemen een beschikking te geven op grond van artikel 3.67 of 3.68.

Artikel 3.52 Mogelijkheid tot afwijken van instructies

• 1.

  Indien in een bijzonder geval het algemeen belang de uitvoering van een activiteit noodzakelijk maakt en de verplichting van artikel 3.38, tweede lid, tot het verbinden van voorschriften aan de omgevingsvergunning voor een inrichting daaraan in de weg staat, kan het bevoegd gezag van deze verplichting afwijken. Alsdan worden aan de vergunning de voorschriften verbonden die de hoogst mogelijke vorm van bescherming voor de kwaliteit van het grondwater bieden.

• 2.

  Het bevoegd gezag stelt de in artikel 3.71 genoemde organen, de inspecteur en het drinkwaterbedrijf in de gelegenheid advies uit te brengen naar aanleiding van het voornemen om toepassing te geven aan het eerste lid.

Artikel 3.53 Begripsbepalingen

In deze afdeling wordt verstaan onder:

• a.

  saneringsplan: een plan als bedoeld in artikel 39, eerste lid, van de Wet bodembescherming;

• b.

  evaluatieverslag: een verslag als bedoeld in artikel 39c, eerste lid, van de Wet bodembescherming;

• c.

  nazorgplan: een nazorgplan als bedoeld in artikel 39d van de Wet bodembescherming.

Artikel 3.54 Wijze van melden

• 1.

  Het rapport van het nader onderzoek als bedoeld in artikel 29 van de Wet bodembescherming, het saneringsplan, het evaluatieverslag, het nazorgplan en de melding als bedoeld in artikel 28, eerste lid, van de Wet bodembescherming worden met de daarbij behorende stukken in enkelvoud bij gedeputeerde staten, per adres aan RUD Zeeland ingediend, waarbij voor het nader onderzoek, het saneringsplan en de melding als bedoeld in artikel 28, eerste lid van de Wet bodembescherming gebruik wordt gemaakt van een op de website van RUD Zeeland geplaatst meldingsformulier.

• 2.

  Voor de melding, bedoeld in artikel 28, eerste lid, van de Wet bodembescherming wordt op het formulier als bedoeld in het eerste lid in aanvulling op de gegevens bedoeld in artikel 28, tweede lid, van de Wet bodembescherming in ieder geval vermeld:

  • a.

    het adres, de kadastrale aanduiding en de ligging van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt;

  • b.

    de naam en het adres van degene die een zakelijk of een persoonlijk recht heeft op het grondgebied, bedoeld onder a, alsmede van de gebruiker daarvan;

  • c.

    de naam en het adres van degene in wiens opdracht de sanering zal plaatsvinden dan wel handelingen zullen worden verricht ten gevolge waarvan de verontreiniging van de bodem wordt verminderd of verplaatst.

Artikel 3.55 Procedure

• 1.

  Op de voorbereiding van een beschikking op grond van artikel 29 van de Wet bodembescherming en van een beschikking met betrekking tot de instemming met een saneringsplan (artikel 39, tweede lid van de Wet bodembescherming) is de in afdeling 3.4. van de Algemene wet bestuursrecht geregelde procedure van toepassing.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen besluiten dat de in afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht geregelde procedure niet wordt toegepast, indien redelijkerwijs kan worden aangenomen dat aan de toepassing van die procedure geen behoefte bestaat.

• 3.

  Indien gedeputeerde staten toepassing geven aan het tweede lid, vermelden zij dit in de kennisgeving, bedoeld in artikel 28, vijfde lid, van de Wet bodembescherming. Indien toepassing wordt gegeven aan artikel 39, derde lid, van die wet, doen zij van een besluit als bedoeld in het tweede lid digitaal mededeling via het provinciaal blad op www.overheid.nl.

Artikel 3.56 Inhoud saneringsplan

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39, eerste lid, van de Wet bodembescherming worden in het saneringsplan de volgende gegevens vermeld:

  • a.

    Algemene gegevens

    • i.

      het adres, de kadastrale aanduiding en de ligging van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt;

    • ii.

      een kadastrale kaart, welke ten hoogste dertien weken voor de indiening van het saneringsplan door het kadaster is afgegeven, waarop het geval van verontreiniging is aangegeven;

    • iii.

      een uittreksel van het kadaster waaruit de huidige eigendomssituatie blijkt, welke ten hoogste dertien weken voor de indiening van het saneringsplan door het kadaster is afgegeven;

    • iv.

      het huidige en voorgenomen gebruik van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt, alsmede de bestemming die op dit grondgebied rust volgens het vigerende bestemmingsplan;

    • v.

      de naam en het adres van degene die een zakelijk of een persoonlijk recht heeft op het grondgebied, bedoeld onder 1º, alsmede van de gebruiker daarvan;

    • vi.

      de naam en het adres van degene in wiens opdracht de sanering zal plaatsvinden;

    • vii.

      de naam en het adres van degene die de sanering feitelijk uitvoert;

    • viii.

      een overzicht van de bij de uitvoering van de sanering belanghebbende natuurlijke en rechtspersonen;

    • ix.

      een tijdschema met een planning van de werkzaamheden, waarbij in ieder geval de datum is aangegeven waarop met de sanering naar verwachting zal worden begonnen;

    • x.

      een specificatie van de bij de uitvoering van de sanering betrokken bedrijven en instanties, voor zover deze ten tijde van het indienen van het saneringsplan bekend zijn;

    • xi.

      een overzicht van de benodigde vergunningen, meldingen en toestemmingen om het werk te kunnen uitvoeren;

    • xii.

      indien de sanering in fasen wordt uitgevoerd, als bedoeld in artikel 38, derde lid, van de Wet bodembescherming: de voorgenomen fasering, alsmede de argumentatie om de sanering gefaseerd uit te voeren;

    • xiii.

      indien een deelsanering wordt uitgevoerd, als bedoeld in artikel 40, eerste lid, van de Wet bodembescherming: de redenen daarvoor.

  • b.

    Keuze saneringsvariant

    • i.

      de argumentatie voor de gekozen saneringsvariant met het saneringsdoel;

  • c.

    De te nemen maatregelen

    • i.

      een beschrijving van de maatregelen die de sanering mogelijk moeten maken;

    • ii.

      een beschrijving van de te treffen (geo)hydrologische en andere technische voorzieningen met de gekozen dimensionering en de invloed hiervan op de omgeving;

    • iii.

      een beschrijving van maatregelen die milieu hygiënisch ongewenste effecten als gevolg van de sanering voorkomen of zoveel mogelijk beperken;

    • iv.

      indien verontreinigde grond zal worden afgegraven of verontreinigd grondwater zal worden onttrokken:

      • –

        de te verwachten hoeveelheid af te graven grond dan wel te onttrekken hoeveelheid grondwater;

      • –

        indien de grond of het grondwater geheel of gedeeltelijk niet zal worden gereinigd: de redenen daarvoor;

    • v.

      een weergave van de ontgravingscontour en het grondwateronttrekkingssysteem:

      • –

        vanuit bovenaanzicht bezien, aangegeven op een kadastrale kaart, welke ten hoogste dertien weken voor de indiening van het saneringsplan door het kadaster is afgegeven;

      • –

        vanuit zijaanzicht bezien;

    • vi.

      gegevens over de kwaliteit en kwantiteit van de eventueel te gebruiken aanvulgrond;

    • vii.

      gegevens over de bestemming van overige verontreinigde stoffen die, naast de verontreinigde grond, vrijkomen bij de sanering;

    • viii.

      een beschrijving van de wijze waarop de voortgang van de grondwatersanering wordt gecontroleerd en hoe over de voortgang wordt gerapporteerd;

    • ix.

      een beschrijving van de wijze waarop de milieukundige begeleiding van de sanering plaatsvindt, waartoe in elk geval behoort: het bijhouden van een logboek.

• 2.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39, eerste lid, van de Wet bodembescherming kan het vermelden in het saneringsplan van gegevens als bedoeld in het eerste lid achterwege blijven indien:

  • a.

    bij de indiening van het plan wordt aangegeven welke gegevens ontbreken,

  • b.

    daarbij de reden wordt aangegeven waarom die gegevens ontbreken, en

  • c.

    die gegevens niet noodzakelijk zijn voor de beoordeling van het saneringsplan.

Artikel 3.57 Inhoud saneringsplan waterbodem

• 1.

  In een geval als bedoeld in artikel 63c, eerste lid, van de Wet bodembescherming, bevat het saneringsplan de gegevens als bedoeld in artikel 3.61, eerste lid, alsmede de volgende gegevens:

  • a.

    bij a. Algemene gegevens

    xiv. de naam en de functie van het oppervlaktewaterlichaam;

    xv. de wijze waarop de beheerder van het watersysteem waarin zich de verontreiniging bevindt - voor zover deze niet zelf met de sanering is belast - bij de uitvoering van de sanering wordt betrokken.

  • b.

    bij c. De te nemen maatregelen

    x. de hoeveelheid te verwijderen baggerspecie, onderverdeeld in de hoeveelheid onderhoudsbaggerspecie en de hoeveelheid saneringsbaggerspecie.

• 2.

  In een geval als bedoeld in artikel 63c, eerste lid, van de Wet bodembescherming, is artikel 3.61, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.

Artikel 3.58 Meldingsplichten

• 1.

  Degene die de bodem saneert of degene die de sanering feitelijk uitvoert op grond van een saneringsplan waarmee gedeputeerde staten op basis van artikel 39, tweede lid, van de Wet bodembescherming hebben ingestemd, meldt uiterlijk twee weken voor de feitelijke aanvang van de grondsanering, respectievelijk de grondwatersanering schriftelijk bij gedeputeerde staten de aanvangsdatum van de grondsanering, respectievelijk de grondwatersanering.

• 2.

  Indien sprake is van een grondsanering, respectievelijk grondwatersanering waarbij door gedeputeerde staten is ingestemd met een gefaseerde aanpak overeenkomstig artikel 38, derde lid, van de Wet bodembescherming, wordt de start van iedere afzonderlijke fase op de in het vierde lid beschreven wijze gemeld.

• 3.

  Indien de grondsanering respectievelijk de grondwatersanering niet zal worden gestart op de overeenkomstig het eerste lid gemelde aanvangsdatum of de overeenkomstig dit lid aangepaste aanvangsdatum, meldt degene die de bodem saneert of degene die de sanering feitelijk uitvoert dit onverwijld schriftelijk aan gedeputeerde staten, onder opgave van de nieuwe aanvangsdatum. Indien de nieuwe aanvangsdatum op dat moment nog niet bekend is, meldt degene die de bodem saneert alsmede degene die de sanering feitelijk uitvoert de nieuwe aanvangsdatum minimaal twee weken voor deze datum schriftelijk aan gedeputeerde staten.

• 4.

  Indien bij de sanering ontgraving van verontreinigde grond plaatsvindt, stelt degene die de bodem saneert of die de sanering feitelijk uitvoert uiterlijk twee dagen voorafgaand aan het tijdstip waarop over het hele gebied van de ontgraving de einddiepte bereikt zal worden en tot aanvulling van de ontgraving zal worden overgegaan gedeputeerde staten van dat tijdstip op de hoogte. Bij ontgraving en aanvulling in gedeeltes, geldt voornoemde verplichting tot melding per gedeelte.

• 5.

  Degene die de bodem saneert of degene die de sanering feitelijk uitvoert, meldt de beëindiging van de grondsanering, respectievelijk de grondwatersanering binnen een week na beëindiging van de grondsanering, respectievelijk de grondwatersanering schriftelijk aan gedeputeerde staten.

• 6.

  Indien sprake is van een grondsanering, respectievelijk grondwatersanering waarbij door gedeputeerde staten is ingestemd met een gefaseerde aanpak overeenkomstig artikel 38, derde lid, van de Wet bodembescherming, wordt de beëindiging van iedere afzonderlijke fase op de in het vierde lid beschreven wijze gemeld.

Artikel 3.59 Wijziging saneringsplan

Bij een melding inzake wijziging van het saneringsplan als bedoeld in artikel 39, vierde lid, van de Wet bodembescherming dienen de volgende gegevens te worden verstrekt:

• a.

  alle gegevens die afwijken van het saneringsplan, waarmee gedeputeerde staten op grond van artikel 39, tweede lid, van de Wet bodembescherming hebben ingestemd;

• b.

  de inhoud van de wijziging;

• c.

  de reden van de wijziging;

• d.

  de gevolgen van de wijziging voor de oorspronkelijk beoogde saneringsdoelstelling en de ter uitvoering daarvan te treffen saneringsmaatregelen.

Artikel 3.60 Evaluatieverslag

• 1.

  Degene die de bodem heeft gesaneerd dan wel een fase van de sanering heeft uitgevoerd als bedoeld in artikel 38, derde lid, van de Wet bodembescherming biedt uiterlijk dertien weken na beëindiging van de saneringswerkzaamheden het evaluatieverslag aan gedeputeerde staten aan.

• 2.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39c, eerste lid, van de Wet bodembescherming worden in het evaluatieverslag de volgende gegevens vermeld:

  • a.

    het adres, de kadastrale aanduiding en de ligging van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt;

  • b.

    een kadastrale kaart, die de actuele situatie weergeeft, met daarop ingetekend de contour van de restverontreiniging boven de interventiewaarde;

  • c.

    een korte omschrijving van de kwaliteit van de bodem voor het uitvoeren van de sanering, waaronder mede begrepen een beschrijving van de aard en omvang van de verontreiniging;

  • d.

    gegevens over het verloop van de sanering, waaronder in elk geval: de relevante data van de uitvoering;

  • e.

    een beschrijving van de uitvoering van de sanering, voor zover deze wijzigingen betreft van onderdelen van het saneringsplan waarmee is ingestemd, alsmede de reden voor deze wijzigingen, die zijn gemeld ingevolge artikel 39, vierde lid, van de Wet bodembescherming;

  • f.

    een beschrijving van de uitvoering van de sanering naar aanleiding van aanwijzingen ingevolge artikel 38, vierde lid, en 39, vijfde lid, van de Wet bodembescherming die een wijziging inhouden van onderdelen van het saneringsplan waarmee is ingestemd;

  • g.

    een beschrijving van de getroffen saneringsmaatregelen, waaronder afmetingen van ontgravingen, de analyseresultaten van de controlegrondmonsters, depotmonsters, in- en effluentmonsters en monsters uit waarnemingsfilters;

  • h.

    de daadwerkelijk gemaakte saneringskosten, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de kosten van onderzoek en de kosten van sanering;

  • i.

    indien na de sanering nog verontreiniging in de bodem aanwezig is gebleven: een beschrijving van deze verontreiniging, die leidt tot beperkingen in het gebruik van de bodem of maatregelen, als bedoeld in artikel 39c, eerste lid onder f, van de Wet bodembescherming met hierbij een verwijzing naar het nazorgplan, bedoeld in artikel 39d, eerste lid, van de Wet bodembescherming dat op deze verontreiniging ziet en dat tegelijkertijd met het evaluatieverslag wordt ingediend bij gedeputeerde staten.

• 3.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39c, eerste lid, van de Wet bodembescherming kan het vermelden in het evaluatieverslag van gegevens als bedoeld in het tweede lid achterwege blijven indien:

  • a.

    bij de indiening van het evaluatieverslag wordt aangegeven welke gegevens ontbreken,

  • b.

    daarbij de reden wordt aangegeven waarom die gegevens ontbreken, en

  • c.

    die gegevens niet noodzakelijk zijn voor de beoordeling van het evaluatieverslag.

Artikel 3.61 Nazorgplan

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39d, eerste en tweede lid, van de Wet bodembescherming worden in het nazorgplan de volgende gegevens vermeld:

  • a.

    Algemene gegevens

    • i.

      het adres, de kadastrale aanduiding en de ligging van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt;

    • ii.

      een kadastrale kaart, die de actuele situatie weergeeft, met daarop ingetekend de contour van de restverontreiniging boven de interventiewaarde en meer dan 25 kubieke meters in het vaste bodemvolume;

    • iii.

      het huidige en toekomstige gebruik van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt, alsmede de bestemming die op dit grondgebied rust volgens het vigerende bestemmingsplan;

    • iv.

      een overzicht van bij de nazorg betrokken personen en instanties, waartoe in elk geval behoren: naam- en adresgegevens, taken en verantwoordelijkheden;

    • v.

      indien een ander dan degene die de bodem heeft gesaneerd in het nazorgplan wordt aangewezen als degene die is belast met de uitvoering van de nazorgmaatregelen: de door betrokken partijen ondertekende contractuele afspraken die gelden en waaruit blijkt dat diegene zich tot de uitvoering hiervan verbindt.

  • b.

    Aanvangssituatie

    • i.

      een globale beschrijving van de sanering en de reden voor de achtergebleven verontreiniging;

    • ii.

      een beschrijving van de aard, de omvang, de mate en de ligging van de achtergebleven verontreiniging van de grond en het grondwater, waartoe in elk geval behoort: een kadastrale kaart, die de actuele situatie weergeeft, met daarop de achtergebleven verontreiniging;

    • iii.

      indien isolerende voorzieningen zijn aangebracht: een beschrijving van de aard van deze voorzieningen, inclusief kaartmateriaal met daarop de ligging van deze voorzieningen (dwarsdoorsnede en bovenaanzicht);

    • iv.

      indien de restverontreiniging wordt gemonitord: een beschrijving van het monitoringssysteem, inclusief kaartmateriaal met daarop de plaats en filterstelling van de monitoringspeilbuizen (dwarsdoorsnede en bovenaanzicht) en controlefrequentie van de monitoring;

    • v.

      een beschrijving van het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt en haar omgeving, waaronder in ieder geval: de bodemopbouw, de geohydrologie en de aanwezigheid van kwetsbare objecten en activiteiten in de omgeving;

    • vi.

      een kaart met daarop aangegeven de aanwezige kabels en leidingen in het gebied waar de achtergebleven verontreiniging zich bevindt.

  • c.

    Gebruiksbeperkingen

    • i.

      indien gebruiksbeperkingen noodzakelijk zijn: een beschrijving van deze beperkingen, met bijbehorend kaartmateriaal (bovenaanzicht).

  • d.

    Nazorgmaatregelen

    • i.

      de doelstelling van de nazorg;

    • ii.

      een beschrijving van de nazorgmaatregelen en de nazorgvoorzieningen, alsmede de verwachte levensduur daarvan;

    • iii.

      indien isolerende voorzieningen zijn aangebracht: een beschrijving van de wijze waarop de aangebrachte isolerende voorzieningen worden beheerd en onderhouden, de wijze en frequentie van de controle op het functioneren van de voorzieningen en de criteria waarmee dit wordt beoordeeld, en de wijze waarop gehandeld wordt als de voorzieningen niet naar behoren functioneren.

    • iv.

      indien de restverontreiniging wordt gemonitord: een beschrijving van de wijze waarop en de frequentie waarmee de restverontreiniging wordt gemonitord, hoe de resultaten worden geïnterpreteerd, de wijze waarop de monitoringsinstrumenten worden beheerd en onderhouden en hoe gehandeld wordt als de verwachte resultaten niet worden bereikt;

    • v.

      een beschrijving van hoe wordt gehandeld bij calamiteiten;

    • vi.

      een overzicht van de benodigde vergunningen, meldingen en toestemmingen om de nazorg te kunnen uitvoeren.

  • e.

    Rapportage en evaluatie

    • i.

      de tijdstippen waarop over de resultaten van de nazorg aan het bevoegd gezag verslag wordt gedaan.

  • f.

    Financiële aspecten

    • i.

      een begroting van de kosten van de nazorgmaatregelen, inclusief de eventueel noodzakelijke vervangingen van de voorzieningen.

• 2.

  Onverminderd het bepaalde in artikel 39d, eerste en tweede lid, van de Wet bodembescherming kan het vermelden in het nazorgplan van gegevens als bedoeld in het eerste lid achterwege blijven indien:

  • a.

    bij de indiening van het plan wordt aangegeven welke gegevens ontbreken,

  • b.

    daarbij de reden wordt aangegeven waarom die gegevens ontbreken, en

  • c.

    die gegevens niet noodzakelijk zijn voor de beoordeling van het nazorgplan.

Artikel 3.62 Werkingssfeer

Van de bepalingen van dit hoofdstuk en van de daarvan deel uitmakende bijlagen kan een ontheffing als bedoeld in artikel 1.3 van de wet worden verleend voor zover dat bij die bepalingen is aangegeven.

Deze afdeling is van toepassing op de totstandkoming van de beschikking op de aanvraag tot het geven van een ontheffing en van de beschikking tot wijziging of intrekking van een ontheffing. In het geval in bepalingen en of de paragrafen waarin een ontheffingsmogelijkheid is opgenomen bijzondere bepalingen over de procedure van totstandkoming van de beschikking op de aanvraag zijn opgenomen gaan deze bijzondere bepalingen voor.

Artikel 3.63 Inhoud en eisen ontheffing

Het bevoegd gezag houdt bij het besluit op de aanvraag om ontheffing in ieder geval rekening met: de richtwaarden voor de onderdelen van het milieu, waarvoor de gedraging waarvoor ontheffing wordt gevraagd, gevolgen kan hebben, voor zover de verplichting om daarmee rekening te houden is vastgelegd in artikel 3.24.

Artikel 3.64 Weigeringsgrond

De ontheffing wordt geweigerd indien door het stellen van voorschriften niet voldoende kan worden tegemoet gekomen aan het belang dat beschermd wordt door de bepaling waarvan ontheffing wordt gevraagd.

Artikel 3.65 Voorschriften verbonden aan ontheffing

• 1.

  Aan een ontheffing worden de voorschriften verbonden die nodig zijn ter bescherming van het belang dat beschermd wordt door de bepaling waarvan ontheffing wordt verleend.

• 2.

  Met betrekking tot de ontheffing en de aan die ontheffing te verbinden voorschriften zijn de artikelen 2.22, eerste en vijfde lid, en tweede lid juncto artikel 2.14, eerste lid, onder a, onder 5°, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht en 5.5, eerste lid, 5.6, 5.7, tweede en vijfde lid, en 5.9 van het Besluit omgevingsrecht, van overeenkomstige toepassing.

Artikel 3.66 Rechtsopvolging

• 1.

  Een ontheffing geldt voor degene aan wie zij is verleend en voor zijn rechtsopvolgers, tenzij bij de ontheffing anders is bepaald.

• 2.

  In afwijking van het eerste lid geldt een ontheffing die betrekking heeft op de verwijdering van afvalstoffen slechts voor degene aan wie zij is verleend.

Artikel 3.67 Op aanvraag of ambtshalve wijzigen, intrekken of toevoegen voorschriften

• 1.

  Op aanvraag van de houder van een ontheffing kan het bevoegd gezag voorschriften  die aan de ontheffing zijn verbonden, wijzigen, aanvullen of intrekken, dan wel alsnog voorschriften aan de ontheffing verbinden.

• 2.

  Het bevoegd gezag kan - anders dan op aanvraag van de houder- voorschriften die aan een ontheffing verbonden zijn, wijzigen, aanvullen of intrekken, dan wel alsnog voorschriften aan een ontheffing verbinden in het belang dat beschermd wordt door de bepaling waarvan ontheffing is verleend.

Artikel 3.68 Op aanvraag of ambtshalve (geheel of gedeeltelijk) intrekken ontheffing

• 1.

  Het bevoegd gezag kan een ontheffing geheel of gedeeltelijk intrekken op aanvraag van de houder van de ontheffing, indien het belang dat beschermd wordt door de bepaling waarvan ontheffing is verleend, zich daartegen niet verzet.

• 2.

  Het bevoegd gezag kan - anders dan op aanvraag van de houder - een ontheffing geheel of gedeeltelijk intrekken indien:

  • a.

    het gebruik maken van de ontheffing ontoelaatbaar nadelige gevolgen heeft voor het belang dat beschermd wordt door de bepaling waarvan ontheffing is verleend, en toepassing van artikel 3.67 redelijkerwijs daarvoor geen oplossing biedt;

  • b.

    gedurende drie jaar geen handelingen zijn verricht met gebruikmaking van de ontheffing;

  • c.

    in gevallen dat artikel 3.66 tweede lid, van toepassing is of bij de ontheffing is bepaald dat zij niet geldt voor de rechtsopvolgers van degene aan wie zij is verleend: de houder van de ontheffing niet meer degene is die de gedraging waarvoor ontheffing is verleend, uitvoert.

Artikel 3.69 Weigeringsgrond, beperkingen en voorschriften bij wijzigen

Met betrekking tot de totstandkoming van een beschikking op grond van artikel 3.67 of 3.68 zijn van overeenkomstige toepassing; artikel 1.3, derde lid, van de wet en de artikelen 3.63 tot en met 3.65.

Artikel 3.70 Procedure en inhoud aanvraag

• 1.

  Op de voorbereiding van een ontheffing krachtens dit hoofdstuk is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing, tenzij deze verordening anders bepaalt.

• 2.

  Een aanvraag om een ontheffing als bedoeld in het eerste lid wordt in enkelvoud ingediend bij het bevoegd gezag.

• 3.

  Een aanvraag bevat in ieder geval:

  • a.

    een beschrijving van de gedraging waarvoor een ontheffing wordt verzocht, daaronder begrepen gegevens omtrent constructie, afmetingen en het gebruik van installaties of andere werken, alsmede de reden van de gedraging;

  • b.

    een of meer kaarten op een zodanige schaal dat een duidelijk beeld wordt verkregen van de plaats waar de gedraging zal plaatsvinden;

  • c.

    een opgave van de hoeveelheid, de aard en de samenstelling van stoffen ten aanzien waarvan redelijkerwijs kan worden aangenomen dat deze van belang zijn voor de nadelige gevolgen voor het milieu die de gedraging kan veroorzaken, alsmede van de te verwachten emissies;

  • d.

    een beschrijving van de maatregelen die worden genomen om de nadelige gevolgen voor het milieu tegen te gaan.

Artikel 3.71 Betrokkenheid andere bestuursorganen

• 1.

  Indien afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing is met betrekking tot de totstandkoming van de beschikking op de aanvraag om een ontheffing, stelt het bevoegd gezag:

  • a.

    burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de gedraging waarvoor ontheffing wordt gevraagd, plaatsvindt of zal plaatsvinden, in gevallen waarin zij niet het bevoegd gezag zijn, of

  • b.

    gedeputeerden staten in gevallen waarin ontheffing wordt gevraagd voor een gedraging die plaats vindt of zal plaatsvinden in een gebied dat in artikel 3.18 of 3.33 is aangewezen en zij niet het bevoegd gezag zijn, in de gelegenheid advies uit te brengen over het ontwerp van de beschikking op de aanvraag.

• 2.

  Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing ten aanzien van het voornemen een beschikking te geven op grond van artikel 3.67 of 3.68.

Artikel 3.72 Werkingssfeer

Deze afdeling is van toepassing op de totstandkoming van beschikkingen van gedeputeerde staten ingevolge artikel 15.21 juncto artikel 15.20 en ingevolge artikel 15.22 van de wet met betrekking tot de vergoeding van kosten of schade door het van toepassing worden van bepalingen van dit hoofdstuk, dan wel het verbinden van voorschriften.

Artikel 3.73 Inhoud aanvraag

De aanvraag om vergoeding van kosten of schade bevat tenminste de volgende gegevens:

• a.

  de bepalingen van dit hoofdstuk door het van toepassing worden waarvan de verzoeker zich voor kosten ziet gesteld, dan wel schade lijdt;

• b.

  de aard en de omvang van de kosten dan wel de schade;

• c.

  de wijze waarop de kosten dan wel de schade naar het oordeel van de verzoeker dienen onderscheidenlijk dient te worden vergoed en, zo een vergoeding in geld wordt gewenst, het bedrag dat naar zijn oordeel voor vergoeding in aanmerking komt.

Artikel 3.74 Deskundigen advies en betrokkenheid grondwateronttrekker

• 1.

  Gedeputeerde staten kunnen deskundigen aanwijzen die zijn belast met het adviseren inzake het geven van een beschikking als bedoeld in artikel 3.72.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen het advies inwinnen van de in het eerste lid bedoelde deskundigen omtrent een verzoek om vergoeding of omtrent het voornemen tot een toekenning daarvan uit eigen beweging.

• 3.

  Indien toepassing wordt gegeven aan het tweede lid, wordt de aanvrager van de beschikking in de gelegenheid gesteld aan die deskundigen zijn aanvraag toe te lichten. Indien gedeputeerde staten voornemens zijn uit eigen beweging een beschikking te geven, wordt degene tot wie de beschikking zal zijn gericht, in de gelegenheid gesteld zijn opvattingen omtrent het voornemen aan de deskundigen kenbaar te maken.

• 4.

  Indien de aanvraag om vergoeding of het voornemen tot de toekenning daarvan uit eigen beweging betrekking heeft op kosten dan wel schade door het van toepassing worden van artikelen van afdeling 3.4 en deskundigen zijn aangewezen die zijn belast met het adviseren inzake de toekenning van die vergoeding, wordt de betrokken grondwateronttrekker in de gelegenheid gesteld zijn opvattingen over die aanvraag of dat voornemen aan die deskundigen kenbaar te maken.

• 5.

  De deskundigen brengen advies uit inzake:

  • a.

    de vraag of de kosten zijn gemaakt, dan wel de schade is geleden door het van toepassing worden van bepalingen van dit hoofdstuk, dan wel het verbinden van voorschriften uit dit hoofdstuk;

  • b.

    de omvang van de kosten dan wel de schade;

  • c.

    de vraag of de kosten dan wel de schade niet of niet geheel ten laste van de benadeelde behoren onderscheidenlijk behoort te blijven;

  • d.

    de vraag in hoeverre op een andere wijze in een redelijke vergoeding is of kan worden voorzien;

  • e.

    de vraag of er aanleiding is voor maatregelen of voorzieningen waardoor de kosten dan wel de schade, anders dan door een vergoeding in geld, kunnen onderscheidenlijk kan worden beperkt of ongedaan gemaakt;

  • f.

    de hoogte van de toe te kennen vergoeding.

• 6.

  De deskundigen brengen hun advies zo snel mogelijk uit aan gedeputeerde staten, doch in elk geval binnen dertien weken na ontvangst van het verzoek om advies. Gedeputeerde staten zenden een afschrift van het advies aan degene tot wie de beschikking zal zijn gericht, en in een geval als bedoeld in het vierde lid, tevens aan de grondwateronttrekker. Gedeputeerde staten vermelden daarbij de termijn waarbinnen zij hun opvattingen omtrent het advies kenbaar kunnen maken.

Artikel 3.75 Betrokkenheid grondwateronttrekker indien geen deskundigen advies

Indien geen toepassing is gegeven aan artikel 3.74, tweede lid, stellen gedeputeerde staten de betrokken grondwateronttrekker in de gelegenheid zijn zienswijze naar voren te brengen voordat zij een vergoeding van kosten dan wel schade door het van toepassing worden van artikelen van afdeling 3.4 vaststellen.

Artikel 3.76 Inhoud verzoek van ander bestuursorgaan

• 1.

  Indien een bestuursorgaan als bedoeld in artikel 4.2, eerste lid, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, gedeputeerde staten verzoekt in te stemmen met de toekenning van een vergoeding van kosten dan wel schade door het aan een omgevingsvergunning voor een inrichting verbinden van voorschriften waarvan de inhoud als instructie is aangegeven in afdeling 3.4, gaat dat verzoek tenminste vergezeld van:

  • a.

    indien het bestuursorgaan een aanvraag om een vergoeding heeft ontvangen: een afschrift van die aanvraag en de daarbij gevoegde stukken;

  • b.

    indien de grondwateronttrekker schriftelijk zijn opvattingen over de aanvraag of het voornemen om een vergoeding toe te kennen heeft kenbaar gemaakt: een afschrift van die opvattingen;

  • c.

    indien het bestuursorgaan een advies van deskundigen als bedoeld in artikel 4.2, derde lid, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht heeft ingewonnen: een afschrift van dat advies;

  • d.

    het ontwerp van de beschikking houdende de toekenning van een vergoeding, dan wel, indien het bestuursorgaan de beschikking reeds heeft gegeven, een afschrift van die beschikking.

• 2.

  Indien bij het verzoek niet een afschrift van de opvattingen van de grondwateronttrekker is gevoegd, stellen gedeputeerde staten hem in de gelegenheid zijn zienswijze over het verzoek naar voren te brengen.

• 3.

  Gedeputeerde staten geven de beschikking op het verzoek uiterlijk vier maanden na ontvangst van dat verzoek, of, indien toepassing wordt gegeven aan artikel 3.74, tweede lid, binnen zeven maanden na de ontvangst van het verzoek.

Artikel 4.1 Begripsbepalingen

• 1.

  In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

  • a.

    beheerplan: plan als bedoeld in artikel 4.6 van de wet;

  • b.

    legger: legger als bedoeld in artikel 5.1 van de wet;

  • c.

    peilbesluit: besluit als bedoeld in artikel 5.2 van de wet;

  • d.

    projectplan: plan als bedoeld in artikel 5.5 van de wet;

  • e.

    regionale wateren; wateren als bedoeld in artikel 1.1 van de wet;

  • f.

    waterschap: het bevoegde bestuursorgaan van het Waterschap Scheldestromen;

  • g.

    wet: de Waterwet;

• 2.

  Dit hoofdstuk is van toepassing op het beheergebied van het waterschap ingevolge het reglement op grond van de Waterschapswet.

Artikel 4.2 Normen afvoer- en bergingscapaciteit regionale wateren

• 1.

  Met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop de regionale wateren moeten zijn ingericht geldt als norm een gemiddelde overstromingskans van:

  • a.

    1/100 per jaar voor gebouwde onroerende zaken met een aaneengesloten karakter in gebieden met de functie bebouwing als bedoeld in artikel 2.1, onder k, anders dan de functies genoemd in het tweede lid, onder b;

  • b.

    1/25 per jaar in gebieden met de functie agrarisch;

  • c.

    1/50 per jaar in gebieden met de functie glastuinbouw, groter dan 1 hectare.

• 2.

  Met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop regionale wateren moeten zijn ingericht geldt geen norm voor:

  • a.

    gebieden met de functie natuur;

  • b.

    andere gebieden dan genoemd in het eerste lid, zoals gebieden met de functie wegen of overige infrastructuur, stedelijk groen en sport;

  • c.

    gebieden die op grond van een beoordeling door het waterschap uit oogpunt van kosteneffectiviteit worden aangeduid in de legger van het waterschap, die zijn gelegen binnen de oppervlakte van 10%-laagst gelegen gebieden zoals aangeduid op de waterkansenkaart behorende bij het Omgevingsplan Zeeland 2018, dan wel andere met instemming van gedeputeerde staten in de legger aangeduide gebieden.

• 3.

  Bij de toepassing van het eerste en tweede lid wordt ten aanzien van gebieden en functies rekening gehouden met ruimtelijke plannen op grond van de Wet ruimtelijke ordening, de waterfunctiekaart behorend bij het Omgevingsplan Zeeland 2018 en, indien nodig, het feitelijk grondgebruik.

• 4.

  Voor gebouwde onroerende zaken in andere gebieden dan genoemd in het eerste lid, onder a, geldt de norm van het omringend grondgebruik.

• 5.

  Bij de beoordeling of een gebied voldoet aan de norm genoemd in het eerste lid, onder b en c, kan 1% van de oppervlakte van het genormeerde gebied buiten beschouwing worden gelaten.

• 6.

  Het waterschap draagt zorg dat de afvoer- en bergingscapaciteit van de regionale wateren in het beheergebied uiterlijk in 2027 voldoet aan de normen in dit artikel. De voortgang en prioriteitstelling komt aan de orde in het verslag en het overleg als bedoeld in artikel 4.15.

Artikel 4.3 Rangorde bij watertekorten

Onverminderd artikel 2.1 van het Waterbesluit kan het waterschap een nadere rangorde bepalen ten aanzien van de verdeling van het beschikbare water in geval van een watertekort, over de maatschappelijke en ecologische behoeften als bedoeld in het vierde en vijfde lid van dat artikel, op zodanige wijze dat de maatschappelijke en economische gevolgen zo gering mogelijk zijn.

Artikel 4.4 Inhoud beheerplan

Het beheerplan van het waterschap bevat, in aansluiting op artikel 4.6 van de wet, in elk geval:

• a.

  een beschrijving van de bestaande toestand van de regionale wateren;

• b.

  het beleid met betrekking tot het beheer van de regionale wateren, in het licht van de functies van deze wateren, doelstellingen, normen en maatregelen;

• c.

  gegevens die inzicht geven in de prioriteitstelling en fasering van maatregelen en voorzieningen, met het oog op het tijdig realiseren van de gestelde doelstellingen en normen;

• d.

  gegevens die inzicht geven in de dekking van de kosten van maatregelen en voorzieningen.

Artikel 4.5 Voorbereiding beheerplan

• 1.

  Het waterschap raadpleegt bij de voorbereiding van het beheerplan ten minste de beheerders van aangrenzende watersystemen, gedeputeerde staten en de colleges van burgemeester en wethouders van de gemeenten binnen het plangebied.

• 2.

  Op de voorbereiding van het beheerplan is afdeling 3:4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.

Artikel 4.6 Uitwerking beheerplan

• 1.

  In het beheerplan kan worden bepaald dat het dagelijks bestuur van het waterschap het beheerplan of onderdelen daarvan moet of kan uitwerken volgens de in het beheerplan gegeven regels.

• 2.

  Een besluit als bedoeld in het eerste lid wordt aangemerkt als onderdeel van het beheerplan. Artikel 4.5 is van overeenkomstige toepassing.

Artikel 4.7 Legger regionale wateren

• 1.

  De legger van regionale wateren gaat vergezeld van een technisch beheerregister, waarin de voor het behoud van de bergings- en afvoercapaciteit kenmerkende gegevens van deze wateren en ondersteunende kunstwerken en de feitelijke toestand nader zijn omschreven.

• 2.

  Een vrijstelling als bedoeld in artikel 5.1, derde lid, van de wet geldt voor het omschrijven van vorm, afmeting en constructie van regionale wateren en ondersteunende kunstwerken die niet overwegend van belang zijn voor de bergings- en afvoercapaciteit waarop  deze wateren moeten zijn ingericht.

Artikel 4.8 Peilbesluiten

• 1.

  Het waterschap stelt voor de oppervlaktewaterlichamen onder zijn beheer peilbesluiten vast.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen voor daartoe aan te wijzen gebieden vrijstelling verlenen van het eerste lid, indien daarvoor naar het oordeel van het waterschap zwaarwegende redenen bestaan.

• 3.

  Een peilbesluit bevat, naast het bepaalde in artikel 5.2 van de wet, in elk geval een aanduiding van de aanpassing van de te handhaven waterstanden ten opzichte van de bestaande situatie. Bij een peilbesluit wordt rekening gehouden met het kader voor het gewenste grond- en oppervlaktewaterregime als bedoeld in het Omgevingsplan Zeeland 2018.

• 4.

  Op de voorbereiding van een peilbesluit is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. Het waterschap stelt gedeputeerde staten op de hoogte van ontwerp-peilbesluiten en vastgestelde peilbesluiten.

• 5.

  Het waterschap draagt zorg voor het actueel houden van peilbesluiten, zodanig dat deze zijn toegesneden op veranderingen in de omstandigheden ter plaatse en aanwezige functies en belangen.

Artikel 4.9 Projectprocedure

Gedeputeerde staten kunnen, na overleg met het waterschap, hoofdstuk 5, paragraaf 2, van de wet van toepassing verklaren op een projectplan tot aanleg of wijziging van een regionale waterkering of een ander waterstaatswerk van bovenlokale betekenis dat met spoed en op gecoördineerde wijze tot stand moet worden gebracht.

Artikel 4.10 Grondwaterregister

• 1.

  Gedeputeerde staten onderscheidenlijk het waterschap, elk voor zover bevoegd gezag, dragen zorg voor inschrijving van de houders van inrichtingen of werken bestemd tot het onttrekken van grondwater of infiltreren van water op basis van een vergunning of melding, in het daarvoor te hanteren landelijke register, met vermelding van de voor dit register benodigde gegevens als bedoeld in artikel 6.11 van het Waterbesluit.

• 2.

  Gedeputeerde staten raadplegen het register bedoeld in het eerste lid ten behoeve van de grondwaterheffing als bedoeld in artikel 7.7 van de wet en de Grondwaterheffingsverordening Zeeland.

Artikel 4.11 Grondwatermeetnet

Gedeputeerde staten dragen zorg voor de inrichting en het beheer van een meetnet ten behoeve van het grondwaterbeleid en onderzoekingen als bedoeld in artikel 7.7, eerste lid, onder b van de wet.

Artikel 4.12 Bescherming grondwater

• 1.

  Bij of krachtens verordening of vergunning van het waterschap worden ten aanzien van het onttrekken van grondwater of infiltreren van water ten behoeve van andere doeleinden dan genoemd in artikel 6.4 van de wet, regels of voorschriften gesteld met als doelstelling het tegengaan van nadelige gevolgen voor:

  • a.

    de kwantitatieve toestand van het grondwater in verdrogingsgevoelige natuurgebieden die zijn aangeduid in bijlage 15;

  • b.

    een duurzame kwantitatieve toestand van het grondwater in andere gebieden dan bedoeld onder a;

  • c.

    de kwaliteit van het grondwater, in geval van infiltratie van water.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de aanduiding van gebieden als bedoeld in het eerste lid onder a wijzigen op grond van een besluit tot wijziging van een beheerplan ingevolge de Wet natuurbescherming.

Artikel 4.13 Aanwijzing stelsel regionale waterkeringen, normen

• 1.

  Regionale waterkeringen zijn waterstaatkundig van belang zijnde waterkeringen anders dan primaire waterkeringen bedoeld in artikel 1.1 van de wet.

• 2.

  De regionale waterkeringen met de daarvoor geldende normen zijn aangeduid in bijlage 8.

Artikel 4.14 Legger waterkeringen

• 1.

  Op de overzichtskaart als bedoeld in artikel 5.1 van de wet wordt mede aangegeven welke ruimte als onderdeel van de beschermingszone naar het oordeel van het waterschap nodig is ten behoeve van een toekomstige versterking van de waterkering.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen vrijstelling verlenen van het in de legger omschrijven waaraan waterkeringen naar ligging, vorm, afmeting of constructie moeten voldoen, voor zover de betreffende waterkeringen zich naar hun aard of functie niet lenen voor het omschrijven van die elementen.

Artikel 4.15 Overleg en verslaglegging

• 1.

  Het waterschap en gedeputeerde staten voeren periodiek overleg over de voortgang van de uitvoering van het beheerplan.

• 2.

  Het waterschap brengt jaarlijks aan gedeputeerde staten schriftelijk verslag uit over de voortgang als bedoeld in het eerste lid. Het verslag bevat in elk geval informatie over:

  • a.

    artikel 4.2, in het licht van de gestelde doelstellingen en normen;

  • b.

    de chemische en ecologische kwaliteit van regionale wateren, in het licht van de gestelde doelstellingen en normen als bedoeld in artikel 2.10 van de wet.

  • c.

    artikel 4.3, indien dat is toegepast;

  • d.

    artikel 4.8, vijfde lid.

Artikel 5.1 Begrippen

• 1.

  In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

  • a.

    bebouwde kom: de bebouwde kom als bedoeld in artikel 20a van de Wegenverkeerswet 1994;

  • b.

    beheer: de verantwoordelijkheid voor de instandhouding van de weg of vaarweg en voor het door die weg of vaarweg vervullen van zijn functie of functies van algemeen nut, met inbegrip van de bevoegdheid tot het treffen van maatregelen en het al dan niet toestaan van handelingen van derden of gedogen van situaties die van invloed zijn op de toestand of het gebruik van de weg of vaarweg;

  • c.

    beplanting: opgaande gewassen bestaande uit bomen of struiken;

  • d.

    bouwwerk: een bouwkundige constructie van enige omvang die direct en duurzaam met de aarde is verbonden;

  • e.

    bevoegd gezag: het bestuursorgaan dat bevoegd is krachtens dit hoofdstuk een besluit te nemen, zijnde GS, tenzij op grond van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht en/of dit hoofdstuk een ander bestuursorgaan wordt aangewezen als bevoegd gezag;

  • f.

    kunstwerk: een civieltechnisch bouwwerk dat dient om een weg of verkeersbaan over een andere weg of verkeersbaan, een spoorweg, een vaarweg of ander oppervlaktewater heen, dan wel daaronder door te voeren;

  • g.

    omgevingsvergunning: een vergunning die verleend wordt krachtens de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht;

  • h.

    uitweg: een constructie ter ontsluiting van percelen van derden, buiten de weg gelegen;

  • i.

    vaarweg: de in artikel 5.19 genoemde, voor de scheepvaart openstaande, wateren;

  • j.

    vaarwegbeheer: de overheidszorg gericht op de instandhouding, bereikbaarheid en bescherming van een vaarweg en bijbehorende werken;

  • k.

    schip: schip als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder b, van de Scheepvaartverkeerswet. Onder schepen zijn mede begrepen drijvende inrichtingen, luchtkussenvaartuigen en woonschepen.

  • l.

    natte doorsnede: het product van de maximale breedte van het schip en de grootst optredende diepgang in stilliggende toestand.

  • m.

    verkeersbaan: de verhardingsconstructie van zowel een hoofdrijbaan, parallelweg, fiets- of voetpad.

  • n.

    weg: een voor openbare verkeersdoeleinden bestemde strook grond met daarop tenminste één verkeersbaan, al dan niet voor beperkt gebruik, met inbegrip van de daarin gelegen kunstwerken en andere daartoe behorende voorzieningen, waaronder uitwegen;

  • o.

    werk: elk kunstwerk of ander bouwsel, waaronder begrepen oevers en oevervoorzieningen, kabels, buizen en dergelijke, boven, op, in, onder of langs een vaarweg gelegen;

• 2.

  Voor zover voor dit hoofdstuk van belang zijn de begripsbepalingen uit artikel 1.01 van Deel 1 van het Binnenvaartpolitiereglement (Stb.1982/682, zoals sindsdien gewijzigd) van toepassing.

Artikel 5.2 Reikwijdte

• 1.

  Deze afdeling is van toepassing op de openbare wegen in Zeeland die in beheer zijn bij de Provincie.

• 2.

  De grens van de weg ligt:

  • a.

    ingeval aan de buitenzijde van de weg een sloot of greppel aanwezig is, op de buiten insteek van die sloot;

  • b.

    ingeval geen sloot aanwezig is, op 6 meter uit de zijkant van de verkeersbaan of verkeersbanen en op 3 meter uit de onderkant van taluds bij wegen die in ophoging liggen, dan wel zoveel minder als uit overeenkomsten voortvloeit of uit de kadastrale begrenzing van het wegperceel volgt.

Artikel 5.3 Onderhoudsplicht

• 1.

  De verplichting tot onderhoud van een weg, dan wel het bijdragen daarin, rust op degene die daarmee is belast bij of krachtens wettelijk voorschrift of ingevolge een overeenkomst, ontheffing of vergunning.

• 2.

  De verplichting tot onderhoud van beplanting op een weg rust op de rechthebbende op die beplanting, indien die rechthebbende niet is aan te merken als onderhoudsplichtige krachtens het eerste lid.

• 3.

  De wegbeheerder kan, ter bescherming van de weg en het veilige gebruik ervan, voorschriften geven waaraan onderhoudsplichtige derden zich bij de uitvoering van onderhoudswerkzaamheden dienen te houden.

Artikel 5.4 Omvang onderhoud

• 1.

  Het onderhoud van een weg omvat al wat nodig is om deze in goede en veilig bruikbare staat te houden, zulks in overeenstemming met de eisen die de functie van de weg daaraan redelijkerwijs stelt.

• 2.

  Ingevolge het bepaalde in het eerste lid wordt de beplanting op een weg ten minste zodanig onderhouden dat:

  • a.

    tot 4,60 meter boven het hoogste punt van de verkeersbaan of verkeersbanen, niet zijnde fietspaden of andere paden, zich geen uitstekende delen van de beplanting bevinden binnen een afstand van 1,80 meter uit die verkeersbaan of verkeersbanen;

  • b.

    tot 3 meter boven het hoogste punt van fietspaden of andere paden, zich geen uitstekende delen van de beplanting bevinden binnen een afstand van 0,60 meter uit die paden;

  • c.

    wordt voldaan aan het bepaalde in artikel 5.11;

  • d.

    delen van beplanting die door de slechte staat waarin ze verkeren of anderszins het veilige gebruik van de weg bedreigen, direct worden verwijderd.

• 3.

  Van het bepaalde in het tweede lid, aanhef en de onderdelen a, b en c, kan door of met instemming van de wegbeheerder worden afgeweken, indien de aard en de functie van de weg zich daartegen niet verzetten.

Artikel 5.5 Aanbrengen en snoeien of verwijderen van beplanting

• 1.

  Het is verboden op een weg beplanting aan te brengen, dan wel aanwezige beplanting - anders dan bij gewoon onderhoud - te snoeien of te verwijderen.

• 2.

  Het bepaalde in het eerste lid geldt niet voor zover het in strijd is met bevoegdheden van zakelijk gerechtigden ten aanzien van de beplanting.

• 3.

  Het voornemen om krachtens een zakelijk recht beplanting op een weg aan te brengen of aanwezige beplanting te snoeien of te verwijderen, wordt door de zakelijk gerechtigde ten minste vier weken voordat deze daartoe overgaat, meegedeeld aan de wegbeheerder. Gedeputeerde Staten kunnen, ter bescherming van de weg en het veilige gebruik ervan, voorschriften geven waaraan de zakelijk gerechtigde zich bij de uitvoering van het voornemen dient te houden.

Artikel 5.6 Wijzigen en aantasten van wegen

• 1.

  Het is verboden:

  • a.

    een weg op een bestaande weg aan te sluiten;

  • b.

    naar een weg een uitweg te maken of te hebben of een bestaande uitweg te wijzigen;

  • c.

    de aard en de afmetingen van een weg te wijzigen;

  • d.

    in een weg te graven of deze op een andere wijze aan te tasten;

  • e.

    enig ander werk uit te voeren waardoor in de toestand van een weg verandering wordt gebracht.

• 2.

  Het eerste lid is niet van toepassing ten aanzien van het uitvoeren van onderhoud aan bermsloten door of namens een waterschap, voor zover de zorg voor de waterbeheersing dat vereist.

Artikel 5.7 Zaken op, in en boven wegen

• 1.

  Het is verboden op, respectievelijk in wegen:

  • a.

    masten, palen, afrasteringen en andere terreinafscheidingen, borden, spandoeken, vlaggen of andere voorwerpen te plaatsen of te hebben;

  • b.

    kabels en leidingen te leggen of te hebben.

• 2.

  Het is verboden:

  • a.

    delen van bouwwerken die tot boven een weg reiken, te maken of te hebben;

  • b.

    aan bouwwerken langs een weg, voorwerpen, die tot boven de weg reiken, te bevestigen of te hebben;

  • c.

    touwen, draden of kabels over een weg te spannen of te hebben;

  • d.

    uitstekende delen van buiten een weg aanwezige beplanting tot boven of in die weg te laten reiken, tenzij die beplanting wordt onderhouden overeenkomstig het bepaalde in artikel 5.4, tweede lid, voor beplanting op een weg.

• 3.

  Het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing ten aanzien van  middelen, gebruikt voor het openbaren van gedachten of gevoelens, bedoeld in artikel 7 van de Grondwet. Gedeputeerde Staten kunnen nadere regels stellen, waaraan de middelen als bedoeld in dit lid moeten voldoen.

Artikel 5.8 Gebruik van en activiteiten op wegen

• 1.

  Het is verboden:

  • a.

    een weg anders dan voor verkeersdoeleinden te gebruiken;

  • b.

    op wegen waar een snelheidsregime geldt van 80 km per uur of meer geldt, (land- en tuinbouw)producten te deponeren of te hebben;

  • c.

    op wegen waar een snelheidsregime geldt van minder dan 80 km per uur (land- en tuinbouw)producten te deponeren of te hebben, anders dan voor korte tijd op toegangsdammen buiten de berm en op geen kleinere afstand dan 1,80 meter uit de dichtst bij gelegen verkeersbaan;

  • d.

    op een weg stoffen of voorwerpen te deponeren en te hebben die de weg verontreinigen of de afwatering van de weg belemmeren, dan wel gevaar opleveren voor de bruikbaarheid van de weg en de veiligheid van het verkeer op de weg;

  • e.

    een weg zodanig te gebruiken dat daardoor schade aan die weg ontstaat;

  • f.

    beplantingen en andere vegetatie op een weg te bemesten of met chemische stoffen te behandelen, dan wel de vegetatie op bermen en in bermsloten te maaien;

  • g.

    op een weg een standplaats in te nemen of in te richten voor het aanbieden en leveren van producten;

  • h.

    zich met een voertuig op een weg te begeven, anders dan via een weg, een uitweg of werken die tot uitweg dienen;

  • i.

    een uitweg of werken die tot uitweg dienen, voor een ander doel te gebruiken dan tijdens het maken daarvan gebruikelijk was in verband met de bestemming van het terrein waarvoor de uitweg dient.

• 2.

  Het eerste lid, aanhef en onder f, is niet van toepassing ten aanzien van maaiwerk aan bermsloten door of namens een waterschap, voor zover de zorg voor de waterbeheersing dat vereist.

Artikel 5.9 Zaken en activiteiten langs wegen

Het is verboden op terreinen langs een weg:

• a.

  masten, palen, afrasteringen en andere terreinafscheidingen, borden, spandoeken, vlaggen of andere voorwerpen aan te brengen of te hebben binnen een afstand van 1,80 meter uit een verkeersbaan, niet zijnde een fietspad of ander pad, dan wel binnen een afstand van 0,60 meter uit een fietspad of ander pad;

• b.

  binnen een afstand van 5 meter uit de buiten insteek van bermsloten die niet staan aangegeven in een legger als bedoeld in artikel 5.1 van de Waterwet, beplanting, grondwallen of andere zaken aan te brengen die het onderhouden van die sloot met machines vanaf de landzijde belemmeren, indien op de wegberm aanwezige beplanting of andere obstakels verhinderen zulk onderhoud vanaf de weg uit te voeren;

• c.

  handelingen te verrichten die de hoogteligging van die terreinen binnen een afstand van 7 meter uit de grens van de weg meer dan 0,50 meter beneden het oorspronkelijke niveau brengt;

• d.

  loslopende dieren te houden indien geen deugdelijke maatregelen zijn genomen om te verhinderen dat die dieren op de weg kunnen komen.

Artikel 5.10 Gedoogplicht voor eigenaren en gebruikers van gronden

Eigenaren en gebruikers van erven of gronden die grenzen aan wegen zijn verplicht personen en werktuigen op hun erf of grond toe te laten voor het uitvoeren van onderhoudswerkzaamheden ingevolge de Wegenwet of dit hoofdstuk, door of namens de wegbeheerder, indien die werkzaamheden in redelijkheid niet vanaf de weg zijn uit te voeren. Schade die daarbij aan erven of gronden ontstaat wordt door de wegbeheerder vergoed.

Artikel 5.11 Uitzichtstroken

• 1.

  Het is verboden op en langs wegen buiten de bebouwde kom, ter plaatse van kruisingen, aansluitingen, uitwegen en bochten, bouwwerken, wallen, beplanting, gewassen, terreinafscheidingen en andere uitzichtbelemmerende voorwerpen te hebben dan wel te maken, waardoor het vrije uitzicht wordt belemmerd.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de grens vaststellen van een gebied, waarbinnen het uitzicht moet worden vrijgehouden.

• 3.

  Het verbod als bedoeld in het eerste lid, geldt niet voor bomen bij uitwegen op wegen mits deze hoog zijn opgesnoeid en tussen de stammen voldoende doorzicht voor verkeersdeelnemers aanwezig is.

Artikel 5.12 Bebouwingsvrije stroken

• 1.

  Het is verboden langs wegen buiten de bebouwde kom bouwwerken te maken of te hebben binnen een afstand van 40 meter uit de as van de hoofdverkeersbaan of, indien de weg twee hoofdverkeersbanen heeft, uit de as van de dichtst bij gelegen hoofdverkeersbaan.

• 2.

  Het is verboden bestaande bouwwerken binnen de in het eerste lid bedoelde stroken te vernieuwen, te wijzigen of uit te breiden. Dit verbod geldt niet voor interne verbouwingen en vernieuwingen van ondergeschikte betekenis waardoor de bebouwde oppervlakte niet wordt vergroot.

Artikel 5.13 Bevoegdheid

• 1.

  De in Afdeling 5.2 opgenomen verbodsbepalingen gelden niet voor de Provincie voor zover het activiteiten betreft die zij uitoefent met betrekking tot haar eigen wegen.

• 2.

  Van het bepaalde in Afdeling 5.2 kan ontheffing worden verleend door het bevoegd gezag. Indien de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht van toepassing is op de verboden als bedoeld in Afdeling 5.2, kan het bevoegd gezag een omgevingsvergunning verlenen.

• 3.

  Als verbod om te handelen zonder omgevingsvergunning in de zin van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht worden aangemerkt de verboden:

  • a.

    Als bedoeld in artikel 5.5, voor zover er sprake is van het vellen of doen vellen van een houtopstand;

  • b.

    Als bedoeld in artikel 5.6, eerste lid, voor zover er sprake is van het aanleggen van een weg, of verandering brengen in de wijze van aanleg van een weg, voor zover daarvoor tevens een verbod geldt als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, onder b van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht

  • c.

    Als bedoeld in artikel 5.6, eerste lid, voor zover er sprake is van het maken, hebben of veranderen van een uitweg of het gebruik daarvan te veranderen, als bedoeld in artikel 5.8, eerste lid sub i;

  • d.

    Als bedoeld in artikel 5.7 en 5.9, voor zover er sprake is van het maken of voeren van handelsreclame;

  • e.

    Als bedoeld in artikel 5.8 en 5.11, voor zover er sprake is van opslag van roerende zaken

• 4.

  Het bestuursorgaan dat aangewezen is als bevoegd gezag op grond van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht is tevens het bevoegd gezag op grond van de in artikel 5.13, derde lid bedoelde gevallen.

• 5.

  Het bestuursorgaan dat op grond van artikel 5.13, vierde  lid  aangemerkt wordt als bevoegd gezag, vraagt advies aan Gedeputeerde Staten.

• 6.

  Alvorens het bevoegd gezag besluit af te wijken van het in artikel 5.13, vijfde lid  bedoelde advies, treedt zij in overleg met het bestuursorgaan dat haar ter zake adviseerde.

• 7.

  Aan een ontheffing of omgevingsvergunning, als bedoeld in dit hoofdstuk, kunnen voorschriften worden verbonden.

• 8.

  Het bevoegd gezag kan een verleende ontheffing of omgevingsvergunning wijzigen dan wel geheel of gedeeltelijk intrekken. Het in artikel 5.13, vijfde en zesde lid  bepaalde is van overeenkomstige toepassing.

Artikel 5.14 Toeristische bewegwijzering

• 1.

  Van het verbod op grond van artikel 5.9, aanhef en onder a tot het plaatsen van borden langs provinciale wegen en fietspaden, kan door het bevoegd gezag ontheffing worden verleend in geval sprake is van toeristische bewegwijzering.

• 2.

  Bij de verlening van de ontheffing als bedoeld in het eerste lid wordt de CROW-richtlijn (no 262) gevolgd, met dien verstande dat:

  • a.

    ontheffing niet kan worden verleend op (regionale) stroomwegen;

  • b.

    maximaal vijf verwijzingen per locatie buiten de bebouwde kom en maximaal acht verwijzingen binnen de bebouwde kom zijn toegestaan;

  • c.

    de te rijden afstand van de provinciale weg tot het betreffende doel is in principe maximaal twee kilometer;

  • d.

    de hele route tot het betreffende doel bewegwijzerd moet worden, om zoekgedrag op onderliggend wegennet te voorkomen.

  • e.

    doelen een duidelijk aantoonbaar toeristisch motief moeten hebben;

  • f.

    vorm en afmeting van de borden worden afgestemd met de wegbeheerder.

Artikel 5.15 Motieven voor afwijzen, wijzigen en intrekken van een ontheffing of omgevingsvergunning

• 1.

  Het afwijzen, wijzigen of intrekken van een ontheffing of omgevingsvergunning op grond van dit hoofdstuk, dan wel het verbinden van voorschriften aan een dergelijke ontheffing of omgevingsvergunning, geschiedt in het belang van:

  • a.

    het verzekeren van de veiligheid van weggebruikers;

  • b.

    het in stand houden van de weg en het waarborgen van de bruikbaarheid daarvan;

  • c.

    het voorkomen of beperken van aantasting van op de weg aanwezige beplanting en andere vegetatie;

  • d.

    het verzekeren van mogelijkheden voor de uitvoering van onderhoud en voor uitbreiding of reconstructie van de weg.

• 2.

  Een ontheffing of omgevingsvergunning kan geheel of gedeeltelijk, ambtshalve worden gewijzigd of ingetrokken, indien:

  • a.

    de in het eerste lid vermelde motieven dat vorderen;

  • b.

    de ontheffing of omgevingsvergunning is verleend ten gevolge van het verstrekken van onjuiste of onvolledige gegevens;

  • c.

    de voorschriften, als bedoeld in artikel 5.13, zevende lid, niet worden nageleefd;

  • d.

    gedurende een aaneengesloten periode van drie jaar geen gebruik is gemaakt van de ontheffing of omgevingsvergunning of van de werken die daarin worden toegestaan.

Artikel 5.16 Positieve beschikking bij niet tijdig beslissen

Op aanvragen om een ontheffing op grond van de artikelen 5.5, 5.6, 5.7, 5.8, 5.9, 5.11, 5.12 en 5.14, is paragraaf 4.1.3.3. van de Algemene wet bestuursrecht niet van toepassing.

Artikel 5.17 Schadevergoeding

Indien belanghebbenden door het geven, weigeren, wijzigen of intrekken van een ontheffing of omgevingsvergunning als bedoeld op grond van dit hoofdstuk schade lijden die redelijkerwijs niet of niet geheel voor hun rekening behoort te blijven en waarvan de vergoeding niet of niet voldoende op andere wijze is verzekerd, kent het bevoegd gezag hen op aanvraag bij afzonderlijke beschikking een naar billijkheid te bepalen schadevergoeding toe.

Artikel 5.18 Termijn behandeling aanvraag

• 1.

  Tenzij uit de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht anders voortvloeit geeft het bevoegd gezag een beschikking op een aanvraag om verlening of wijziging van een ontheffing of omgevingsvergunning uiterlijk binnen acht weken na ontvangst van de aanvraag.

• 2.

  De termijn, bedoeld in het eerste lid, kan eenmaal met ten hoogste zes weken worden verlengd. Het bevoegd gezag doet hiervan mededeling aan de aanvrager.

Artikel 5.19 Toedeling en toepassingsgebied van deze afdeling

• 1.

  Bij Koninklijk Besluit van 21 november 1991 (91.010539) is het beheer en onderhoud van het Kanaal door Walcheren door het rijk aan de Provincie Zeeland overgedragen. Dit omvat zowel het nautisch- als het vaarwegbeheer. Dit vaarwegbeheer is aan de provincie toegedeeld ingevolge artikel 3.2, tweede lid, van de Waterwet.

• 2.

  De bepalingen in deze afdeling zijn van toepassing op het Kanaal door Walcheren met een gedeelte van het Kanaal door de Oude Arne (te rekenen vanaf het Kanaal door Walcheren tot vijfentachtig meter na de Arnespoorbrug) en de bijbehorende (voor)havens, oevers, oeverwerken, kunstwerken en alle overige toebehorende werken, voor zover in beheer bij de provincie, een en ander zoals op de bijbehorende overzichtskaart (bijlage 16) met blauwe kleur is aangegeven.

• 3.

  Gedeputeerde Staten dragen er zorg voor dat de overzichtskaart met de in het tweede lid bedoelde beheerssituatie zoveel mogelijk in overeenstemming is.

Artikel 5.20 Doelen

De toepassing van deze afdeling is gericht op:

• a.

  het belang van de instandhouding, de bruikbaarheid en bescherming van de vaarwegen en de bijbehorende werken;

• b.

  het belang van de veiligheid en het vlotte verloop van het scheepvaartverkeer op de vaarwegen.

• c.

  het belang van de bescherming van de landschappelijke, ecologische of andere natuurwetenschappelijke waarden van het gebied waarin een vaarweg is gelegen.

Artikel 5.21 Onderhoud

Onder onderhoud wordt verstaan:

• a.

  het houden of brengen van een vaarweg op de vastgestelde afmetingen;

• b.

  het in goede staat houden of brengen van de oevers en de oeverwerken, zodanig dat de instandhouding en de bruikbaarheid van de vaarweg gewaarborgd blijven;

• c.

  het schoonhouden van de vaarweg, met inbegrip van het afvoeren van vuil en waterplanten;

• d.

  het verrichten van de werkzaamheden waardoor de goede staat en het functioneren van het werk, behorende bij de vaarweg, gewaarborgd blijven.

Artikel 5.22 Snelheden

Een schip en een samenstel mogen de hieronder vermelde snelheden in kilometers per uur ten opzichte van de oever niet overschrijden:

1e bij een natte doorsnede kleiner dan 20 m2 15

2e bij een natte doorsnede van 20 m2 of meer doch kleiner dan 30 m2 12

3e bij een natte doorsnede van 30 m2 of meer 8

Artikel 5.23 Afmetingen en diepgang van schepen

Het is verboden zich op de hierna genoemde gedeelten van de vaarweg te bevinden met een schip of samenstel, dat met inbegrip van de lading, de toegestane afmetingen of diepgang overschrijdt:

* In de schutsluis evenveel minder als de buitenwaterstand lager is dan NAP+ 0.90.

• 1.

  Gedeputeerde Staten kunnen deze toegestane afmetingen en diepgang wijzigen. Op de voorbereiding of wijziging van een besluit als bedoeld in het eerste lid is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.

• 2.

  Het besluit tot wijziging wordt bekendgemaakt door publicatie in het Provinciaal blad.

Artikel 5.24 Samenstellen

• 1.

  Een schip mag niet meer dan twee andere schepen slepen. Dit verbod is niet van toepassing op het slepen van kleine schepen.

• 2.

  Een gekoppeld samenstel mag uit ten hoogste twee schepen bestaan.

• 3.

  Een duwstel met een lengte van meer dan 110 meter moet zijn voorzien van een actieve kopbesturing van voldoende vermogen die vanuit de stuurhut kan worden bediend, tenzij de gemiddelde diepgang groter is dan 2 meter dan wel de diepgang van het voorste schip of de voorste schepen groter is dan 2,50 meter. Indien aan dit voorschrift niet wordt voldaan moet het duwstel worden geassisteerd.

Artikel 5.25 Bedieningsregime bruggen en sluizen

• 1.

  Gedeputeerde Staten stellen, in het belang van het verkeer te water, de bedieningstijden vast van de beweegbare bruggen en sluizen, niet zijnde spoorbruggen.

• 2.

  Gedeputeerde Staten kunnen de bedieningstijden, als bedoeld in het eerste lid, wijzigen.

• 3.

  Gedeputeerde Staten houden bij het nemen van hun beslissing rekening met de belangen van het wegverkeer in het algemeen en van het openbaar vervoer in het bijzonder, voor zover het belang van het verkeer te water niet onevenredig wordt geschaad.

Artikel 5.26 Onttrekken van een vaarweg aan het openbaar scheepvaartverkeer

• 1.

  Gedeputeerde Staten kunnen een vaarweg of een gedeelte daarvan voor alle schepen blijvend onttrekken aan het openbaar verkeer met schepen.

• 2.

  Op de voorbereiding of wijziging van een besluit als bedoeld in het eerste lid is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.

Artikel 5.27 Stoffen, voorwerpen e.d.

Het is verboden:

• a.

  in, langs, boven, onder of over een vaarweg stoffen of voorwerpen te brengen die schade toebrengen aan de vaarweg en de veiligheid en het vlotte verloop van het scheepvaartverkeer;

• b.

  houtgewas of takken van bomen zodanig in of boven de vaarweg te laten hangen dat zij hinder voor de scheepvaart veroorzaken;

• c.

  op andere wijze enige belemmering of hinder voor de scheepvaart te veroorzaken.

Artikel 5.28 Bescherming en gebruik van vaarweg en kunstwerken

Het is verboden, tenzij het onderhoud betreft door of namens de provincie, zonder ontheffing van gedeputeerde staten:

• a.

  de vaarweg te verleggen, te versmallen, te ver(on)diepen of op andere wijze te veranderen dan wel buiten gebruik te stellen;

• b.

  het gebruik van kunstwerken te belemmeren of te beletten;

• c.

  werken boven, op, in, onder of langs de vaarweg, binnen tien meter, horizontaal gemeten vanuit de oeverlijn, aan te brengen, te houden, te veranderen of te verwijderen;

• d.

  een ligplaats of enige andere voorziening bestemd voor het meren van schepen te maken, te hebben of te veranderen.

• e.

  zich op de vaarweg of een kunstwerk op te houden voor het drijven van handel of het afleveren van koopwaar.

Artikel 5.29 Ligplaats nemen (ankeren en meren)

• 1.

  Het is verboden ligplaats te nemen;

  • a.

    langer dan drie achtereenvolgende dagen;

  • b.

    binnen twaalf uren, nadat de onder a. bedoelde periode is beëindigd, opnieuw ligplaats te nemen.

• 2.

  Op een gedeelte van de vaarweg waar ligplaats nemen is toegestaan mogen een schip, een drijvend voorwerp en een drijvende inrichting, niet:

  • a.

    aan herstelwerkzaamheden worden onderworpen;

  • b.

    laden, lossen of ontgassen.

Artikel 5.30 Verhaalplicht

• 1.

  Onverminderd artikel 7.11 van het Binnenvaartpolitiereglement, moeten schepen, samenstellen van schepen en drijvende voorwerpen op aanwijzing van de vaarwegbeheerder worden verhaald indien onderhoud van een vaarweg of bijbehorend werk dat nodig maakt.

• 2.

  Behoudens in spoedgevallen, wordt de zakelijk gerechtigde of de gebruiker van een schip, een samenstel van schepen of van een drijvend voorwerp ruimschoots van tevoren schriftelijk in kennis gesteld van de te verrichten onderhoudswerkzaamheden, bedoeld in het eerste lid.

• 3.

  Indien er technische problemen optreden bij het verhalen zoals bedoeld in het eerste lid, wordt assistentie verleend door of vanwege de vaarwegbeheerder.

Artikel 5.31 Ontheffing

• 1.

  Gedeputeerde Staten kunnen ontheffing verlenen van de verbodsbepalingen genoemd in deze afdeling onder artikel 5.23, 5.24 eerste, tweede en derde lid  alsmede de artikelen 5.27, 5.28 en 5.29.

• 2.

  Aan een ontheffing als bedoeld in het eerste lid kunnen voorschriften en beperkingen worden verbonden.

• 3.

  Een ontheffing kan ambtshalve worden ingetrokken of gewijzigd indien:

  • a.

    de omstandigheden zodanig zijn gewijzigd dat de ontheffing niet meer op dezelfde wijze zou worden verleend;

  • b.

    de ontheffing gedurende twee jaar niet is gebruikt;

  • c.

    gebleken is dat de ontheffing is verleend op basis van door de houder verstrekte onjuiste gegevens;

  • d.

    de in het tweede lid bedoelde voorschriften of beperkingen niet of niet voldoende worden nageleefd

• 4.

  Op de voorbereiding of wijziging van een besluit omtrent de beperking van de gebruiksmogelijkheid van de vaarweg voor de scheepvaart is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.

Artikel 5.32 Vaststelling legger

• 1.

  Gedeputeerde Staten zijn bevoegd om van de vaarwegen, alsmede van een daaraan grenzend vaarwater en de bijbehorende werken, een legger vast te stellen bevattende een zo volledig mogelijke beschrijving met vermelding van de eigenaren, beheerders, huurders, gebruikers en onderhoudsplichtigen.

• 2.

  Op de voorbereiding of wijziging van een besluit als bedoeld in het eerste lid is afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht van toepassing.

Artikel 5.33 Rechtskracht legger

Voor zover van een werk als bedoeld in artikel 5.32 een legger is vastgesteld, vormt deze de grondslag van ieders verplichting van het daarin omschreven onderhoud.

Artikel 5.34 Onderhoudsplicht

Onderhoudsplichtig is de natuurlijke of rechtspersoon die op grond van wet, concessie, eigendom, overeenkomst of anderszins de verplichting heeft tot het onderhouden van een vaarweg of een daarbij behorend werk.

Artikel 5.35 Schadevergoeding

• 1.

  Indien en voor zover blijkt dat de houder van een ontheffing door wijziging of intrekking daarvan schade lijdt, die redelijkerwijs niet of niet geheel te zijnen laste behoort te blijven en waarvan de vergoeding niet of niet voldoende op andere wijze is verzekerd, kennen Gedeputeerde Staten hem op zijn verzoek bij afzonderlijke beschikking een naar billijkheid te bepalen schadevergoeding toe. De aanvraag om schadevergoeding moet worden ingediend bij Gedeputeerde Staten binnen dertig dagen nadat de wijziging of intrekking onherroepelijk is geworden.

• 2.

  Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op de aanvrager indien de ontheffing wordt geweigerd.

Artikel 6.1

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a.

  BIJ12: uitvoeringsorganisatie van de gezamenlijke Provincies, zijnde onderdeel van de Vereniging interprovinciaal Overleg;

• b.

  boskern: aaneengesloten complex van houtopstanden met een gezamenlijke oppervlakte van tenminste 5 hectare;

• c.

  duisternisgebieden: gebieden waar zichtbaar kunstlicht zoveel mogelijk ontbreekt;

• d.

  faunabeheereenheid: faunabeheereenheid als bedoeld in artikel 3.12, eerste lid van de wet;

• e.

  faunabeheerplan: faunabeheerplan als bedoeld in artikel 3.12, eerste en derde tot en met het zesde lid van de wet en dat is goedgekeurd overeenkomstig artikel 3.12, zevende lid van de wet;

• f.

  gevalideerde (onderzoeks)gegevens: gegevens gebaseerd op, afkomstig uit of terug te leiden tot wetenschappelijke gegevens van universitaire organisaties dan wel gekende onderzoek- of kennisinstellingen;

• g.

  grondgebruiker: degene die gerechtigd is de grond te gebruiken krachtens een zakelijk of persoonlijk recht;

• h.

  jacht: bemachtigen, opzettelijk doden of met het oog daarop opsporen van wild als bedoeld in artikel 3.20, tweede lid van de wet, alsmede het doen van pogingen daartoe, overeenkomstig paragraaf 3.5 van de wet;

• i.

  kwantitatieve gegevens: voor de in het faunabeheerplan beschreven diersoorten telcijfers (trendtellingen), inschattingen en afschotcijfers en op basis hiervan een analyse van de populatietrend;

• j.

  jachthouder: degene die krachtens artikel 3.23 van de wet gerechtigd is tot het uitoefenen van de jacht in een veld;

• k.

  schadesoorten: soorten als bedoeld in artikel 3.15, derde lid van de wet die in de provincie schade veroorzaken en niet in hun voortbestaan worden bedreigd of dat gevaar lopen;

• l.

  taxateur: een taxateur die werkzaam is voor een door BIJ12 aangewezen taxatiebureau of een consulent faunazaken van BIJ12;

• m.

  wet: de Wet natuurbescherming;

• n.

  wildbeheereenheid: wildbeheereenheid als bedoeld in artikel 3.14, eerste lid van de wet.

Artikel 6.1a Aanwijzing duisternisgebieden

• 1.

  De gebieden waarvoor de zorgplicht geldt ter bescherming van duisternis zijn als zodanigaangewezen op de bij deze verordening behorende kaarten aangegeven in bijlage 17 en 18.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen een op de kaart aangegeven grens nader bepalen.

Artikel 6.1b Zorgplicht

Ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen of nalaten in of in de nabijheidvan een gebied dat overeenkomstig artikel 6.1a is aangewezen, licht wordt verspreid in zodanige matedat dit nadelige gevolgen veroorzaakt voor de heersende duisternis in dat gebied, is verplicht dergelijkhandelen achterwege te laten behoudens voor zover dat ingevolge deze verordening nadrukkelijk istoegestaan dan wel, indien dat achterwege laten redelijkerwijs niet kan worden gevergd, de noodzakelijkemaatregelen te treffen om die gevolgen te voorkomen, of voor zover die gevolgen niet kunnen wordenvoorkomen, deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan te maken.

Artikel 6.2 Vrijstelling vergunningplicht

Het verbod, bedoeld in artikel 2.7, tweede lid, van de wet is niet van toepassing op de volgende handelingen:

• a.

  het weiden van vee;

• b.

  het op of in de bodem brengen van meststoffen.

Artikel 6.3 Eisen aan de faunabeheereenheid

• 1.

  In een faunabeheereenheid werken jachthouders en maatschappelijke organisaties, die het doel behartigen van een duurzaam beheer van populaties van in het wild levende dieren in de provincie Zeeland, samen ten behoeve van het opstellen en uitvoeren van het faunabeheerplan.

• 2.

  Bij of krachtens de statuten van de faunabeheereenheid worden de rechten en plichten opgenomen die de bij de faunabeheereenheid aangesloten jachthouders hebben met betrekking tot de uitoefening van de aan de faunabeheereenheid toekomende bevoegdheden en de aan de faunabeheereenheid toegestane handelingen.

• 3.

  De binnen het werkgebied van de faunabeheereenheid gelegen gronden waarop samenwerkende jachthouders gerechtigd zijn tot de jacht:

  • a.

    liggen in de provincie Zeeland;

  • b.

    hebben een oppervlakte van ten minste 5000 hectare;

  • c.

    vormen ten minste 75% van de totale oppervlakte van het werkgebied van de fauna-beheereenheid; en

  • d.

    zijn aaneengesloten

• 4.

  Het werkgebied van de faunabeheereenheid, bedoeld in het derde lid van dit artikel, strekt zich niet uit tot het gebied waarover zich de zorg van een andere faunabeheereenheid uitstrekt.

• 5.

  De vorming van meerdere faunabeheereenheden binnen de provincie Zeeland is niet mogelijk.

Artikel 6.4 Bestuurssamenstelling

• 1.

  In het bestuur van de faunabeheereenheid zit ten minste één vertegenwoordiger vanuit ieder van de volgende organisaties van jachthouders of jachtaktehouders werkzaam binnen het werkgebied van de betreffende faunabeheereenheid:

  • a.

    agrariërs;

  • b.

    verenigingen van jagers;

  • c.

    particuliere grondeigenaren;

  • d.

    terreinbeherende organisaties.

• 2.

  In het bestuur van de faunabeheereenheid zit daarnaast een vertegenwoordiger van één of meer maatschappelijke organisaties die het doel behartigen van een duurzaam beheer van populaties van in het wild levende dieren in Zeeland. Dit doel dient tot uitdrukking te komen in de statuten van de betreffende maatschappelijke organisatie.

• 3.

  Elke organisatie, genoemd in het eerste en tweede lid van dit artikel kan slechts één vertegenwoordiger voordragen voor een bestuurszetel.

• 4.

  De in het eerste en tweede lid van dit artikel genoemde organisaties kunnen in onderling overleg een kandidaat voordragen die namens meerdere organisaties deelneemt aan het bestuur van de faunabeheereenheid.

• 5.

  Het bestuur van de faunabeheereenheid wordt voorgezeten door een onafhankelijke voorzitter die:

  • a.

    geen dienstverband bij één van de in het bestuur vertegenwoordigde organisaties heeft, en

  • b.

    geen bestuurslid van één van de in het bestuur vertegenwoordigde organisaties is.

• 6.

  Een voorzitter wordt voorgedragen door het bestuur van de faunabeheereenheid.

• 7.

  De voorzitter wordt benoemd door gedeputeerde staten.

Artikel 6.5 Doelstelling faunabeheerplan

Het faunabeheerplan is gericht op het duurzaam beheer van in het wild levende dieren, met het oog op de belangen, bedoeld in artikel 3.3, vierde lid, onderdeel b, onder 1˚ tot en met 4˚, artikel 3.8, vijfde lid, onderdeel b, onder 1˚ tot en met 3˚ en artikel 3.10, tweede lid, onderdeel b tot en met h, van de wet, alsmede op de bestrijding van schadeveroorzakende dieren en de uitoefening van de jacht.

Artikel 6.6 Reikwijdte faunabeheerplan

Het faunabeheerplan geldt voor ten minste 5000 hectare van het gehele werkgebied van de faunabeheereenheid.

Artikel 6.7 Geldigheidsduur faunabeheerplan

• 1.

  In het faunabeheerplan wordt aangegeven dat het plan een geldigheidsduur van ten hoogste zes jaren heeft.

• 2.

  De faunabeheereenheid kan het faunabeheerplan gedeeltelijk wijzigen gedurende het in het eerste lid van dit artikel bedoelde tijdvak waarvoor het is vastgesteld.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen op verzoek van de faunabeheereenheid de in het eerste lid van dit artikel bedoelde geldigheidsduur van het faunabeheerplan eenmaal met maximaal één jaar verlengen.

Artikel 6.8 Eisen aan een faunabeheerplan - Algemeen

Een faunabeheerplan bevat ten minste de volgende gegevens:

• a.

  de omvang van het werkgebied van de faunabeheereenheid;

• b.

  een kaart waarop de begrenzing van het werkgebied van de faunabeheereenheid is aangegeven;

• c.

  inzicht in de samenhang tussen de jacht op de wildsoorten, het beheren van de populaties van in het wild levende dieren en het bestrijden van schade door deze dieren.

Artikel 6.9 Eisen aan een faunabeheerplan - Duurzaam beheer van populaties en schadebestrijding op basis van ontheffingen

In aanvulling op artikel 6.8 bevat een faunabeheerplan, indien sprake is van duurzaam beheer van populaties:

• a.

  een beschrijving van het planmatig, gecoördineerd en duurzaam beheer van populaties en de bestrijding van schade op basis van ontheffingen van in het wild levende dieren;

• b.

  kwantitatieve gegevens over de populatie van de diersoorten ten aanzien waarvan een duurzaam beheer noodzakelijk wordt geacht, met inbegrip van gegevens over de aanwezigheid van de populaties in het betrokken gebied gedurende het jaar;

• c.

  een onderbouwing van de noodzaak van een duurzaam beheer van de onder b bedoelde diersoorten, waaronder een onderbouwde verwachting van de belangen als bedoeld in artikel 3.3, vierde lid, onderdeel b. onder 1˚ tot en met 4˚, artikel 3.8, vijfde lid, onderdeel b, onder 1˚ tot en met 3˚, artikel 3.10, tweede lid, onderdeel b tot en met h en artikel 3.17, eerste lid van de wet die zouden worden geschaad indien niet tot beheer of schadebestrijding zou worden overgegaan;

• d.

  een beschrijving van de mate waarin de in onderdeel c bedoelde belangen in de zes jaren voorafgaand aan het ter goedkeuring indienen van het faunabeheerplan zijn geschaad, inclusief de getroffen beheermaatregelen waaronder het naar soort onderscheiden aantal gedode dieren;

• e.

  de huidige en gewenste stand van de in onderdeel b bedoelde diersoorten;

• f.

  per diersoort een beschrijving van de aard, omvang en noodzaak van de handelingen die zullen worden verricht om de gewenste stand, bedoeld in onderdeel e, te bereiken;

• g.

  per diersoort en gewas een beschrijving van de handelingen die in de periode, bedoeld in onderdeel d, zijn verricht om het schaden van de in onderdeel c bedoelde belangen te voorkomen, alsmede, voor zover daarover redelijkerwijs kwantitatieve gegevens beschikbaar zijn, een beschrijving van de effectiviteit van die handelingen;

• h.

  een omschrijving van passende en doeltreffende preventieve maatregelen en de mate waarin deze maatregelen moeten worden ingezet alvorens mag worden overgegaan tot schadebestrijding;

• i.

  voor zover het plan betrekking heeft op het beheer van edelherten, damherten, reeën of wilde zwijnen, een beschrijving van het voedselaanbod, de relatie tussen dit voedselaanbod en de grootte van de populatie van de betrokken dieren alsmede de mogelijkheden van uitwisseling met aangrenzende terreinen;

• j.

  een beschrijving van de plaatsen in het werkgebied van de faunabeheereenheid waar en de perioden in het jaar waarin de in onderdeel f bedoelde handelingen zullen plaatsvinden;

• k.

  voor zover daarover kwantitatieve gegevens beschikbaar zijn, een onderbouwde inschatting van de verwachte effectiviteit van de in onderdeel f bedoelde handelingen;

• l.

  een beschrijving van de wijze waarop de effectiviteit van de voorgenomen handelingen zal worden bepaald;

• m.

  informatie, op basis van gevalideerde (onderzoeks)gegevens en de daaruit voortvloeiende inzichten, waaruit blijkt dat een gunstige staat van instandhouding van de onder b bedoelde diersoorten wordt gewaarborgd.

Artikel 6.10 Eisen aan een faunabeheerplan - Schadebestrijding op basis van vrijstellingen

In aanvulling op artikel 6.8 bevat een faunabeheerplan, indien sprake is van schadebestrijding op basis van vrijstellingen:

• a.

  een beschrijving van de planmatige en gecoördineerde bestrijding van schadeveroorzakende dieren;

• b.

  kwantitatieve gegevens over de populatie van de diersoorten ten aanzien waarvan sprake is van schadebestrijding, met inbegrip van gegevens over de aanwezigheid van de populaties in het betrokken gebied gedurende het jaar;

• c.

  per diersoort een beschrijving van de handelingen die binnen de looptijd van het voorgaande faunabeheerplan zijn verricht om het schaden van de in de betreffende vrijstelling bedoelde belangen te voorkomen, waaronder het, naar soort onderscheiden, aantal gedode dieren alsmede, voor zover daarover redelijkerwijs kwantitatieve gegevens beschikbaar zijn, een beschrijving van de effectiviteit van die handelingen.

Artikel 6.11 Eisen aan een faunabeheerplan - Uitoefening jacht

In aanvulling op artikel 6.8 bevat een faunabeheerplan, met betrekking tot de uitoefening van de jacht:

• a.

  een beschrijving van de vormen van jacht die in Zeeland worden beoefend;

• b.

  kwantitatieve gegevens over de populatie van de diersoorten waarop wordt gejaagd, onderverdeeld per werkgebied van de onderscheiden wildbeheereenheden;

• c.

  een overzicht van het gerealiseerde afschot per diersoort in de looptijd van het voorgaande faunabeheerplan, onderverdeeld per werkgebied van de onderscheiden wildbeheereenheden.

Artikel 6.12 Goedkeuring faunabeheerplan

• 1.

  Teneinde voor goedkeuring als bedoeld in artikel 3.12, zevende lid, van de wet in aanmerking te komen, voldoet een faunabeheerplan aan de eisen die voortvloeien uit de wet en het in dit hoofdstuk bepaalde.

• 2.

  Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op een gedeeltelijke wijziging van het faunabeheerplan als bedoeld in artikel 6.7, tweede lid, en een verzoek als bedoeld in artikel 6.7, derde lid.

Artikel 6.13 Omvang en begrenzing

• 1.

  De zorg van een wildbeheereenheid strekt zich uit over een aaneengesloten gebied met een oppervlakte van ten minste 5000 hectare binnen de provincie Zeeland.

• 2.

  Wildbeheereenheden die niet kunnen voldoen aan de in het eerste lid van dit artikel bedoelde eis gaan met betrekking tot de uitvoering van de wettelijke taken van de wildbeheereenheid een samenwerkingsovereenkomst aan met een naburige wildbeheereenheid binnen de provincie Zeeland, zodanig dat ze gezamenlijk voldoen aan deze eis.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen – als overgangsmaatregel - ontheffing verlenen van de eis, bedoeld in het eerste lid van dit artikel, voor de duur van ten hoogste twee jaar.

• 4.

  Het gebied waarover zich de zorg van een wildbeheereenheid uitstrekt, strekt zich niet uit tot het gebied waarover zich de zorg van een andere wildbeheereenheid uitstrekt.

• 5.

  De wildbeheereenheid maakt de begrenzing van het werkgebied bekend aan de faunabeheereenheid.

• 6.

  Zowel de wildbeheereenheid als de faunabeheereenheid publiceert de begrenzing van het werkgebied van de wildbeheereenheid op het internet.

Artikel 6.14 Jachthouders met jachtakte en verenigd in wildbeheereenheid

• 1.

  Jachthouders met een jachtakte, met een jachtveld dat met het geweer bejaagbaar is, gelegen in het gebied waarover zich de zorg van een wildbeheereenheid uitstrekt, zijn aangesloten bij deze wildbeheereenheid.

• 2.

  De wildbeheereenheid heeft de rechtsvorm van een vereniging. De aansluiting, bedoeld in het eerste lid van dit artikel heeft de vorm van een lidmaatschap van de vereniging. Ook grondgebruikers en terreinbeheerders kunnen lid worden van de vereniging.

Artikel 6.15 Lidmaatschap en geschillen

• 1.

  Het lidmaatschap van een wildbeheereenheid kan bij besluit van het bestuur van de betreffende wildbeheereenheid worden opgezegd wanneer het lid bij de uitvoering van de vrijstelling en de uitoefening van de jacht niet handelt conform het faunabeheerplan, dit ter beoordeling van het bestuur van de wildbeheereenheid, gehoord het bestuur van de faunabeheereenheid.

• 2.

  De wildbeheereenheden stellen een gezamenlijke geschillenregeling vast waarin wordt vastgelegd hoe geschillen, die voortkomen uit bestuursbesluiten als bedoeld in het eerste lid van dit artikel worden behandeld.

Artikel 6.16 Rapportage

De wildbeheereenheid neemt, in het kader van het faunabeheerplan, deel aan trendtellingen van diersoorten, en draagt zorg voor afschotregistratie en de registratie van dood gevonden dieren, voor het gehele gebied waarover zich de zorg van de wildbeheereenheid uitstrekt.

Artikel 6.17 Uitzondering lidmaatschap

De verplichting, bedoeld in artikel 6.14, is niet van toepassing op medewerkers van Staatsbosbeheer, de Vereniging Natuurmonumenten of Stichting het Zeeuwse Landschap, wanneer het jachtveld in eigendom is van deze organisatie, onder de voorwaarde dat deze organisatie zich heeft aangesloten bij een faunabeheereenheid en op grond daarvan deelneemt aan de gegevensverzameling, bedoeld in artikel 6.16, en de uitvoering van het faunabeheerplan.

Artikel 6.18 Aanwijzing schadesoorten

Als schadesoorten in de provincie Zeeland worden aangewezen de soorten, genoemd in bijlage I bij deze verordening.

Artikel 6.19 Vrijgestelde handelingen

• 1.

  In afwijking van het bepaalde in artikel 3.1, tweede en derde lid, van de wet is het aan degrondgebruiker toegestaan om opzettelijk nesten, rustplaatsen en eieren van de in bijlage J bijdeze verordening genoemde schadesoorten te vernielen of te beschadigen, te rapen en dezeonder zich te hebben op de door hem gebruikte gronden, ter voorkoming van in het lopende ofdaarop volgende jaar dreigende schade op deze gronden, of in het omringende gebied, voor zover deze gronden zijn gelegen binnen het werkgebied van de faunabeheereenheid in de provincieZeeland.

• 2.

  In afwijking van het bepaalde in artikel 3.1, eerste lid, en artikel 3.10, eerste lid, van de wet is hetaan de grondgebruiker toegestaan om de in bijlage K bij deze verordening genoemdeschadesoorten opzettelijk te doden op de door hem gebruikte gronden, ter voorkoming van inhet lopende of daarop volgende jaar dreigende schade op deze gronden, of in het omringendegebied, voor zover deze gronden zijn gelegen binnen het werkgebied van de faunabeheereenheidin de provincie Zeeland.

• 3.

  De in het eerste en tweede lid van dit artikel bedoelde vrijstellingen gelden ten behoeve van dein bijlage J en K bij deze verordening bij de betreffende soort genoemde belangen, voor het hieringenoemde gebied, onder gebruik van de hierin genoemde middelen en/of methoden en onderde hierin genoemde voorschriften en beperkingen.

Artikel 6.20 Faunabeheerplan

• 1.

  Vrijgestelde handelingen als bedoeld in artikel 6.19, eerste en tweede lid, vinden plaats overeenkomstig een faunabeheerplan.

• 2.

  Over de uitvoering van de vrijgestelde handelingen, bedoeld in artikel 6.19, eerste en tweedelid, wordt elk kwartaal gerapporteerd aan de faunabeheereenheid door middel van hetfaunaregistratiesysteem (FRS).

• 3.

  Indien de grondgebruiker in overeenstemming met artikel 3.15, zevende lid, van de wet de vrijgestelde handelingen, bedoeld in artikel 6.19, eerste en tweede lid, door een ander laat uitoefenen, dient deze persoon de schriftelijke en gedagtekende toestemming van de grondgebruiker bij zich te dragen en op eerste vordering van een daartoe bevoegde beambte ter inzage te geven.

Artikel 6.21 Vrijstelling ruimtelijke inrichting of ontwikkeling, bestendig beheer of onderhoud en bestendig gebruik

• 1.

  In afwijking van het bepaalde in artikel 3.10, eerste lid, van de wet gelden de in dat lid opgenomen verboden niet voor de soorten, genoemd in bijlage L bij deze verordening, mits het gaat om handelingen die worden verricht in verband met:

  • a.

    de ruimtelijke inrichting of ontwikkeling van gebieden of van kleinschalige bouwactiviteiten,met inbegrip van het daarop volgende gebruik van het gebied of het gebouwde;

  • b.

    bestendig beheer of onderhoud in de landbouw of bosbouw;

  • c.

    bestendig beheer of onderhoud aan vaarwegen, watergangen, waterkeringen, waterstaatswerken, oevers, vliegvelden, wegen, spoorwegen of bermen, of in het kader van natuurbeheer;

  • d.

    bestendig beheer of onderhoud van de landschappelijke kwaliteiten van een bepaald gebied;

  • e.

    bestendig gebruik.

• 2.

  Het eerste lid van dit artikel is alleen van toepassing voor zover de handeling niet reeds op grond van een door de minister goedgekeurde gedragscode als bedoeld in artikel 3.31, eerste lid, van de wet, is vrijgesteld.

• 3.

  De in het eerste lid bedoelde vrijstellingen gelden voor het gehele grondgebied van de provincie Zeeland.

Artikel 6.22 Vrijstelling voor bescherming weidevogels

De verboden, bedoeld in artikel 3.1, tweede, derde en vierde lid, en artikel 3.5, tweede, derde en vierde lid, van de wet, gelden niet ten aanzien van weidevogels, behorende tot vogels als bedoeld in artikel 3.1, eerste lid, en artikel 3.5, eerste lid, van de wet, ten behoeve van activiteiten bestemd en geschikt voor de bescherming van weidevogels, hun eieren en hun niet-vliegvlugge jongen tegen landbouwwerkzaamheden en vee.

Artikel 6.23 Vrijstelling ter veiligstelling tegen het verkeer

• 1.

  In afwijking van de verboden, bedoeld in de artikelen 3.5, 3.6 en 3.10 van de wet, is het toegestaan beschermde kikkers, padden en salamanders te vangen, onder zich te hebben en te vervoeren indien deze handelingen plaatsvinden ter veiligstelling van deze dieren tegen het verkeer.

• 2.

  De in het eerste lid bedoelde vrijstelling geldt slechts voor het vervoer van de dieren over een afstand van ten hoogste 50 meter vanaf de vangplaats en voor zover de dieren na het vervoeren onmiddellijk weer in vrijheid worden gesteld.

Artikel 6.24 Vrijstelling voor onderwijs en onderzoek

• 1.

  In afwijking van de verboden, bedoeld in artikel 3.10 van de wet is het toegestaan eieren van de bastaardkikker (Pelophylax klepton esculenta), meerkikker (Pelophylax ridibundus), bruine kikker (Rana temporaria) en de gewone pad (Bufo bufo) te vangen en deze vervolgens weer uit te zetten, voor zover deze handelingen plaatsvinden met het oog op gebruik van deze dieren bij onderzoek en onderwijs.

• 2.

  De in het eerste lid bedoelde uit het ei voortgekomen dieren moeten, voordat de metamorfose is voltooid, weer uitgezet worden op de oorspronkelijke vangplaats.

Artikel 6.24a Vrijstelling voor vervoer van ziek of gewond dier

• 1.

  Aan een ieder wordt vrijstelling verleend van de verboden, bedoeld in de artikelen 3.1, eerste lid,3.2, zesde lid, 3.5, eerste lid, 3.6, tweede lid, en 3.10, eerste lid, onderdeel a, van de wet voor hetopzettelijk vangen en onder zich hebben van een zieke of gewonde vogel of een ziek of gewondander dier, met het oog op het vervoeren van de vogel of het dier, anders dan met eendierenambulance.

• 2.

  De vrijstelling, bedoeld in het eerste lid, geldt uitsluitend, indien:

  • a.

    de vogel of het andere dier binnen twaalf uur wordt overgedragen aan personen of instantiesdie krachtens de wet en de Wet dieren gerechtigd zijn uit het wild afkomstige dieren onderzich te hebben voor opvang en verzorging; en

  • b.

    indien het een zieke of gewonde ree, edelhert, damhert of wild zwijn betreft, vóór het vervoermelding is gemaakt bij de meldkamer van de politie van het aantal, de vindplaats en desoort zieke of gewonde dieren en het vervoer geschiedt door een door de politie aangewezenvervoerder.

• 3.

  De vrijstelling, bedoeld in het eerste lid, geldt niet voor het opzettelijk vangen van een zieke ofgewonde gewone zeehond of grijze zeehond.

Artikel 6.25 De aanvraag om tegemoetkoming

• 1.

  Een aanvraag om een tegemoetkoming als bedoeld in artikel 6.1 van de wet, wordt door de aanvrager langs elektronische weg bij BIJ12 ingediend op een daartoe vastgesteld formulier met bijlagen.

• 2.

  De aanvraag wordt ingediend uiterlijk binnen zeven werkdagen, nadat de aanvrager de schade heeft geconstateerd.

• 3.

  Schade welke niet binnen zeven werkdagen na constatering door de aanvrager op het in het eerste lid van dit artikel vermelde formulier met bijlagen bij BIJ12 is ingediend, komt niet voor een tegemoetkoming in aanmerking.

Artikel 6.26 Taxatie van de schade

• 1.

  De aanvrager zal het gewas, de teelt of de producten, waarop de aanvraag om tegemoetkoming betrekking heeft, niet eerder oogsten of anderszins van zijn bedrijf afvoeren, dan nadat de schade definitief is getaxeerd door de taxateur.

• 2.

  Indien de aanvrager opmerkingen over het formulier ‘bevestiging taxatie grondgebruiker’ kenbaar wil maken, zendt hij zijn reactie binnen acht werkdagen per e-mail of per post naar BIJ12.

Artikel 6.27 Melding van een velling

• 1.

  Een melding als bedoeld in artikel 4.2, eerste lid, van de wet, voldoet aan de volgende vereisten:

  • a.

    een melding wordt niet minder dan vier weken voorafgaand aan de velling gedaan en niet langer dan één jaar voorafgaand aan de velling;

  • b.

    nadat de melding is ingediend, dient de melder vier weken te wachten met de uitvoering van de velling;

  • c.

    een melding wordt gedaan via een daartoe door gedeputeerde staten vastgesteld formulier;

  • d.

    het meldingsformulier is juist en volledig ingevuld en ondertekend en is desgevraagd voorzien van bijlagen.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen ontheffing verlenen van het bepaalde in het eerste lid van dit artikel indien er sprake is van spoedeisende omstandigheden.

Artikel 6.28 Bosbouwkundig verantwoorde wijze van herbeplanting

Een bosbouwkundig verantwoorde herbeplanting, bedoeld in artikel 4.3, eerste lid, van de wet, voldoet in elk geval aan de volgende vereisten:

• a.

  de oppervlakte van de herbeplanting is ten minste even groot als de gevelde of teniet gegane oppervlakte;

• b.

  de herbeplante houtopstand kan, gelet op de bodemkwaliteit en de waterhuishouding ter plaatse, uitgroeien tot een volwaardige en duurzame houtopstand;

• c.

  de herbeplante houtopstand vormt binnen een periode van vijf à tien jaar een gesloten kronendak,waarbij in geval van rijbeplanting de plantafstand niet groter dan 10 meter mag zijn. Als uitzondering hierop geldt dat in bestaande situaties met duurzame boomsoorten die op een grotere plantafstand staan, herplanting eveneens op dezelfde grotere afstand is toegestaan (als maximale maat) mits dezelfde soort bomen wordt herplant;

• d.

  het gebruik van sierheesters, tuinsoorten, en soorten die naar het oordeel van gedeputeerde staten een gevaar vormen voor de natuurlijke biodiversiteit ter plaatse, is niet toegestaan;

• e.

  herbeplanting binnen Natura 2000-gebieden vindt plaats op een wijze en met soorten die geen schade toebrengen aan de natuurlijke kenmerken en de instandhoudingsdoelstellingen, bedoeld in artikel 2.1, vierde lid, van de wet;

• f.

  de herbeplante houtopstand vertegenwoordigt ten minste vergelijkbare ecologische en landschappelijke waarden ten opzichte van de gevelde of teniet gegane houtopstand in kwantiteit en kwaliteit;

• g.

  een spontane natuurlijke verjonging, die aan de eisen voldoet zoals in dit artikel is beschreven, is een toegestane vorm van bosbouwkundig verantwoorde wijze van herbeplanting.

Artikel 6.29 Herbeplanting op andere grond

• 1.

  Herbeplanting op andere grond als bedoeld in artikel 4.5, eerste lid, van de wet, voldoet in elk geval aan de volgende vereisten:

  • a.

    de andere grond is gelegen in de provincie Zeeland;

  • b.

    de andere grond is onbeplant en vrij van een plicht tot herbeplanting, als bedoeld in artikel 4.3 van de wet;

  • c.

    de andere grond is vrij van een plicht tot natuurcompensatie;

  • d.

    op de andere grond rust niet reeds een verplichting tot mitigatie of compensatie op grond waarvan bomen dienen te worden aangeplant;

  • e.

    beplanting van de andere grond gaat niet ten koste van beschermde natuurwaarden en bijzondere landschappelijke waarden in het betreffende gebied;

  • f.

    de gevelde of teniet gegane houtopstand maakt geen onderdeel uit van een boskern die daardoor in oppervlakte afneemt;

  • g.

    de gevelde of teniet gegane houtopstand betreft geen landschapselement of een andere kleine houtopstand met een belangrijke ecologische of landschappelijke functie;

  • h.

    de gevelde of teniet gegane houtopstand draagt niet bij aan de instandhoudingsdoelstellingen, bedoeld in artikel 2.1, vierde lid, van de wet;

  • i.

    de gevelde of teniet gegane houtopstand betreft geen oude bosgroeiplaats waarbij sprake is van een goed ontwikkelde bosbodem;

  • j.

    de aanplant is bosbouwkundig verantwoord als bedoeld in artikel 6.28 van dit hoofdstuk;

  • k.

    de aanvraag voor herbeplanting op andere grond geschiedt uiterlijk twee jaar na de velling;

  • l.

    de aanvraag wordt gedaan middels indiening van een daartoe door gedeputeerde staten vastgesteld formulier;

  • m.

    het formulier is juist en volledig ingevuld en ondertekend en is desgevraagd voorzien van bijlagen.

• 2.

  Indien de houtopstand moet wijken om een werk overeenkomstig een goedgekeurd bestemmingsplan mogelijk te maken, zijn de vereisten, bedoeld in het eerste lid, aanhef en onderdeel g tot en met i, niet van toepassing.

Artikel 6.30 Vrijstelling van melding

Het verbod, bedoeld in artikel 4.2, eerste lid, van de wet, is niet van toepassing op het kappen van verjongingsgaten, indien:

• a.

  deze niet groter zijn dan anderhalf maal de boomhoogte;

• b.

  deze gezamenlijk niet meer oppervlakte beslaan dan 10% van het bosperceel, en;

• c.

  het kappen maximaal één keer per vier jaar plaatsvindt.

Artikel 6.31 Vrijstelling van plicht tot herbeplanting

Het door natuurlijke ontwikkelingen teniet gaan van houtopstanden, indien dit het gevolg is van vernatting door natuurlijke processen of vernatting als onderdeel van anti-verdrogingsmaatregelen, is vrijgesteld van de plicht tot herbeplanting, bedoeld in artikel 4.3, eerste lid, van de wet.

Artikel 6.32 Hardheidsclausule

Gedeputeerde staten kunnen in individuele gevallen bepalingen vastgesteld bij of krachtens dit hoofdstuk buiten toepassing laten of daarvan afwijken, voor zover toepassing gelet op de betrokken belangen zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.

Artikel 6.33 Wijzigen/opschorten

• 1.

  Gedeputeerde staten kunnen de bijlagen bij dit hoofdstuk wijzigen.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de werking van bepalingen vastgesteld bij of krachtens dit hoofdstuk voor een bepaalde tijd opschorten, indien en voor zolang bijzondere weersomstandigheden dat naar hun oordeel vergen.

Artikel 8.1 definities

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a.

  bebouwde kom: de bebouwde kom van de gemeente, bedoeld in artikel 20a Wegenverkeerswet 1994;

• b.

  bedrijventerrein: een terrein van tenminste een hectare dat bestemd en geschikt is voor gebruik door handel, nijverheid, commerciële en niet-commerciële dienstverlening en industrie;

• c.

  bord: opschrift, aankondiging, afbeelding, kleurvlak, object bedoeld voor reclamedoeleinden en/of een combinatie daarvan, op of tegen een bouwwerk aangebracht, dan wel vrijstaand, samen met de bijbehorende vaste of verplaatsbare draag-, bevestigings- en/of steunconstructies;

• d.

  informatiezuil: opschrift, aankondiging, afbeelding, kleurvlak en/of combinatie daarvan, aangebracht op, dan wel gedragen door een zuilvormige constructie;

• e.

  inrit: ingang naar gebouw of gesloten erf;

• f.

  spandoek: opschrift, aankondiging, afbeelding aangebracht op een uitgespannen doek, plastic of vergelijkbaar materiaal voor dat doel bestemd;

• g.

  sportterrein: terrein, waar men een sport kan beoefenen en dat als zodanig bestemd is in een bestemmingsplan, hetzij als hoofdbestemming, hetzij als subbestemming, dan wel in de voorschriften als zodanig is aangegeven of waar sprake is van bestendiging van bestaand gebruik of waarop artikel 2.12, eerste lid, onder a, onder 3 van de Wet algemene bepalingen omgevingswet is toegepast;

• h.

  streekproduct: producten die op Zeeuwse grond of in Zeeuwse wateren zijn geteeld en bedoeld voor consumptie;

• i.

  vlag: opschrift, aankondiging, afbeelding aangebracht op doek, plastic of vergelijkbaar materiaal voor dat doel bestemd, dat aan één of meer zijden bevestigd is.

Artikel 8.2 Verbodsbepaling

• 1.

  Het is verboden om buiten de bebouwde kom borden, informatiezuilen, vlaggen en spandoeken te plaatsen, te doen plaatsen, aan te brengen, dan wel als eigenaar of andere zakelijk gerechtigde of gebruiker van enige onroerende zaak plaatsing op, aan of tegen die onroerende zaak toe te staan.

• 2.

  Het verbod, bedoeld in het eerste lid, geldt niet als de borden, informatiezuilen, vlaggen en spandoeken niet zichtbaar zijn vanaf een voor het publiek toegankelijke plaats.

• 3.

  Het verbod, bedoeld in het eerste lid, geldt niet voor de bedrijventerreinen, genoemd in artikel 8.1, onder b.

Artikel 8.3 Afmetingen

De afmetingen van een bord, spandoek, dan wel informatiezuil worden gemeten langs de buitenomtrek. De onder- of achtergrond, die kennelijk tot het bord dan wel spandoek of informatiezuil behoort, wordt hierin begrepen.

Artikel 8.4 Staat van onderhoud

Borden, vlaggen, spandoeken en informatiezuilen als bedoeld in artikel 8.5 tot en met artikel 8.9 verkeren in goede staat van onderhoud.

Artikel 8.5 Permanente borden en spandoeken

Het in artikel 8.2 bedoelde verbod geldt niet voor permanente borden en spandoeken:

• a.

  die kennelijk tot de meubilering of stoffering van een gebouw behoren, mits deze:

  • i.

    tegen het gebouw zijn geplaatst,

  • ii.

    niet boven het gebouw uitsteken,

  • iii.

    een relatie hebben met het feitelijk gebruik van het gebouw,

• b.

  die zich in het inwendig gedeelte van een onroerende zaak bevinden en zichtbaar zijn vanaf de openbare weg;

• c.

  die moeten worden aangebracht ter voldoening aan een wettelijke verplichting;

• d.

  die betrekking hebben op enig beroep, enig bedrijf of enige dienst, en dit feitelijk wordt uitgeoefend in een gebouw:

  • i.

    mits niet meer dan twee borden of spandoeken zijn aangebracht, met een oppervlakte van de afzonderlijke borden of spandoeken van maximaal 2 m2,

  • ii.

    en in het geval van twee of drie bedrijven gesitueerd aan één inrit kunnen de afzonderlijke bedrijven ieder twee borden of spandoeken plaatsen met een oppervlakte van de afzonderlijke borden of spandoeken van 2 m2 of gezamenlijk maximaal één bord of spandoek met een maximaal oppervlak van het bord of spandoek van 4 m2,

  • iii.

    en in het geval van vier of meer bedrijven gesitueerd aan één inrit kunnen de afzonderlijke bedrijven ieder twee borden of spandoeken plaatsen met een oppervlakte van de afzonderlijke borden of spandoeken van 2 m2 of gezamenlijk maximaal twee borden of spandoeken met een maximaal oppervlak van de afzonderlijke borden of spandoeken van 4 m2,

  • iv.

    mits deze zijn geplaatst bij de inrit daar naar toe of bij het gebouw,

  • v.

    mits deze niet zijn verlicht,

  • vi.

    mits deze een maximale hoogte hebben van 2,50m boven maaiveld;

• e.

  die informatie verschaffen over een object, gebied, grensaanduidingen van een gemeente, de provincie dan wel Nederland, aanduidingen met “verboden toegang” of een terrein beherende instantie, mits deze:

  • i.

    geplaatst zijn bij het object of gebied,

  • ii.

    feitelijke verdiepende informatie over een object of gebied verschaffen,

  • iii.

    geen handelsreclame bevatten,

  • iv.

    maximaal een oppervlakte hebben van 2 m2,

  • v.

    een maximale hoogte hebben van 2,50m boven maaiveld, en

  • vi.

    niet zijn verlicht;

• f.

  die zijn geplaatst op een sportterrein, mits de zijde met de tekst of de afbeelding is gericht naar het speelveld;

• g.

  die dienen tot het openbaren van gedachten en gevoelens bedoeld in artikel 7 van de Grondwet, mits:

  • i.

    de oppervlakte maximaal 2 m2 bedraagt,

  • ii.

    de totale hoogte maximaal 2,50 boven maaiveld bedraagt,

  • iii.

    deze niet verlicht zijn, en

  • iv.

    deze geen handelsreclame bevatten;

Artikel 8.6 Borden gerelateerd aan weggebruik en wegbeheer

Het in artikel 8.2 bedoelde verbod geldt niet voor borden:

• a.

  behorend tot de bewegwijzering bedoeld in de geldende richtlijnen van de Minister van Verkeer en Waterstaat (februari 1993), deel I autosnelwegen, deel II niet-autosnelwegen, deel Aanduidingsbeleid dan wel verkeerstekens als bedoeld in het geldende Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens 1990 alsmede de borden behorend tot de bewegwijzering bedoeld in hoofdstuk 5 van deze verordening;

• b.

  behorend tot de verkeerstekens en verkeersaanwijzingen bedoeld in de Scheepvaartverkeerswet en de daarop gebaseerde uitvoeringsbesluiten;

• c.

  die zijn geplaatst voor een campagne ten behoeve van de verkeersveiligheid op wegen en vaarwegen, mits de borden geen handelsreclame bevatten;

• d.

  die zijn aangebracht op een wachtruimte bij een halteplaats voor het openbaar vervoer;

• e.

  die bedoeld zijn om een recreatief of toeristisch object te bewegwijzeren, waarbij

  • i.

    het bord moet voldoen aan de richtlijnen van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens,;

  • ii.

    Voor het plaatsen van deze borden langs provinciale wegen een ontheffing is vereist van de wegbeheerder.

• f.

  die op het terrein van benzinestations en ANWB Wegenwachtstations zijn aangebracht, mits de borden direct betrekking hebben op de aldaar uitgeoefende activiteiten;

• g.

  die in overleg met de wegbeheerder op rotondes kunnen worden geplaatst om aan te geven dat het onderhoud van de rotonde gesponsord wordt, mits:

  • i.

    deze een maximale lengte hebben van 0,50 meter, een maximale breedte van 0,30 meter en een maximale hoogte van 0,70 meter vanaf het maaiveld,

  • ii.

    sprake is van maximaal twee borden per rotonde, en

  • iii.

    deze niet verlicht zijn.

Artikel 8.7 Tijdelijke borden en spandoeken

Het in artikel 8.2 bedoelde verbod geldt niet voor tijdelijke borden en spandoeken,

• a.

  die uitsluitend betrekking hebben op de verkiezing van een openbaar bestuur, mits deze:

  • i.

    niet eerder zijn geplaatst dan twee weken voor de verkiezingsdatum en uiterlijk één week na die datum weer zijn verwijderd,

  • ii.

    geen handelsreclame bevatten, en

  • iii.

    niet verlicht zijn;

• b.

  die tegen of bij een onroerende zaak zijn aangebracht, waarbij deze onroerende zaak te koop, te huur of in pacht wordt aangeboden, mits:

  • i.

    deze feitelijke betekenis hebben,

  • ii.

    het aantal niet groter is dan twee, en

  • iii.

    niet verlicht zijn;

• c.

  die betrekking hebben op een werk in uitvoering bij infrastructurele bouwprojecten, mits:

  • i.

    het een maximum betreft van twee bij het werk en een maximum van één per rijrichting ten behoeve van de verkeersgeleiding met een maximum van vijf per project,

  • ii.

    deze niet langer aanwezig zijn dan het werk duurt,

  • iii.

    hierop in elk geval de aard van het project, de duur van het project en de initiatiefnemer zijn vermeld,

  • iv.

    deze onmiddellijk bij het werk zijn geplaatst, en

  • v.

    deze niet zijn verlicht;

• d.

  die betrekking hebben op een werk in uitvoering bij overige bouwprojecten, mits:

  • i.

    het aantal niet groter is dan twee per werk,

  • ii.

    deze niet langer aanwezig zijn dan het werk duurt,

  • iii.

    deze onmiddellijk bij het werk zijn geplaatst,

  • iv.

    hierop in elk geval de aard van het project, de duur van het project en de initiatiefnemer zijn vermeld, en

  • v.

    deze niet zijn verlicht;

• e.

  die zijn geplaatst op een terrein waar een openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling wordt gehouden, mits:

  • i.

    deze niet behoren tot de gebruikelijke commerciële uitoefening van een beroep, bedrijf of dienst,

  • ii.

    deze niet eerder dan twee weken voorafgaand aan de openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling zijn geplaatst,

  • iii.

    deze een week na afloop van de openbare wedstrijd, de manifestatie, het evenement of de tentoonstelling zijn weggehaald,

  • iv.

    de tijdelijke aard uit een datumaanduiding op de borden en spandoeken blijkt, en

  • v.

    deze niet zijn verlicht;

• f.

  die ten behoeve van een niet vaker dan éénmaal per jaar te houden openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling zijn geplaatst, mits:

  • i.

    deze niet behoren tot de gebruikelijke commerciële uitoefening van een beroep, bedrijf of dienst,

  • ii.

    deze niet eerder dan twee weken voorafgaand aan het evenement zijn geplaatst,

  • iii.

    deze uiterlijk een week na afloop van de openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling zijn weggehaald,

  • iv.

    het aantal niet meer bedraagt dan twee per openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling;

  • v.

    deze zijn geplaatst binnen de grenzen van de gemeente waar de openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling wordt gehouden,

  • vi.

    deze niet vaker dan eenmaal per jaar worden geplaatst,

  • vii.

    de tijdelijke aard uit een datumaanduiding op de borden blijkt, en

  • viii.

    deze niet verlicht zijn;

• g.

  die in verband met nationale en internationale evenementen die zich provinciegrens overschrijdend verplaatsen, mits:

  • i.

    het evenement zich niet vaker dan één maal per jaar voordoet,

  • ii.

    deze alleen op de route van het evenement tussen start en finish worden geplaatst,

  • iii.

    deze niet eerder dan twee weken van te voren worden geplaatst en binnen een week zijn opgeruimd, en

  • iv.

    deze niet verlicht zijn;

  • v.

    de tijdelijke aard uit een datumaanduiding op de borden en spandoeken blijkt;

• h.

  die tijdelijk geplaatst zijn langs een weg teneinde het verkeer naar een openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling dan wel naar een werk in uitvoering te geleiden, mits:

  • i.

    deze niet groter zijn dan 0,25 m²,

  • ii.

    deze geen handelsreclame bevatten,

  • iii.

    de onderzijde niet hoger is dan 1 m boven maaiveld,

  • iv.

    deze niet eerder dan twee weken daaraan voorafgaand zijn geplaatst, en

  • v.

    deze een week na afloop van de openbare wedstrijd, de manifestatie, het evenement of de tentoonstelling dan wel na beëindiging van het werk worden weggehaald;

• i.

  die bestemd zijn voor de verkoop van agrarische streekproducten, mits:

  • i.

    het aantal maximaal drie bedraagt, en

  • ii.

    waarvan er twee direct zijn geplaatst bij het verkooppunt van het bedrijf, en

  • iii.

    één elders binnen een straal van 1 km gemeten vanaf het bedrijf waar de verkoop plaats vindt.

  • iv.

    het bord of spandoek genoemd onder i. iii:

    • •

      bevat geen handelsreclame

    • •

      heeft een oppervlakte van maximaal 2 m2

    • •

      heeft een maximale hoogte van 2,50m vanaf maaiveld.

Artikel 8.8 Vlaggen

Het in artikel 8.2 bedoelde verbod geldt niet voor vlaggen:

• a.

  die informatie verschaffen over het object of gebied, mits deze:

  • i.

    geplaatst zijn bij het object of gebied,

  • ii.

    geen handelsreclame bevatten,

  • iii.

    het aantal niet meer bedraagt dan vier, en

  • iv.

    deze niet meer dan 2 meter boven het object uitsteken of niet hoger zijn dan 4 meter bij plaatsing bij een gebied;

• b.

  die betrekking hebben op enig beroep, enig bedrijf of enige dienst, uitgeoefend in een gebouw mits niet meer dan vier vlaggen bij het gebouw of bij de inrit daar naar toe zijn aangebracht, met dien verstande dat de vlag met vlaggenstok/mast niet meer dan 2 meter uitsteekt boven de nokhoogte van het gebouw;

• c.

  die kennelijk tot de meubilering of stoffering van een gebouw behoren, mits de vlaggenstok niet meer dan 2 meter uitsteekt boven de nokhoogte van het deel van het gebouw waarop de vlag is geplaatst;

• d.

  die zijn geplaatst op een terrein waar een openbare wedstrijd, manifestatie, evenement of tentoonstelling wordt gehouden, mits deze:

  • i.

    niet behoren tot de gebruikelijke commerciële uitoefening van een beroep, bedrijf of dienst,

  • ii.

    niet eerder dan twee weken daaraan voorafgaand zijn geplaatst, en

  • iii.

    een week na afloop van de openbare wedstrijd, de manifestatie, het evenement of de tentoonstelling zijn weggehaald;

• e.

  die zijn aangewezen als officiële binnenlandse en buitenlandse vlaggen;

• f.

  die op het terrein van benzinestations en ANWB Wegenwachtstations zijn aangebracht, mits de vlaggen direct betrekking hebben op de aldaar uitgeoefende activiteiten;

• g.

  die zijn geplaatst op een sportterrein.

Artikel 8.9 Informatiezuilen

Het in artikel 8.2 bedoelde verbod geldt niet voor borden die ingericht zijn als informatiezuil die informatie verschaffen over een object of gebied, mits:

• i.

  de afmeting maximaal 2 meter hoog vanaf maaiveld bedraagt en de breedte van de vierzijdige kolom maximaal 0,5 meter bedraagt,

• ii.

  deze feitelijke verdiepende informatie over een object of gebied verschaft,

• iii.

  deze geen handelsreclame bevat,

• iv.

  deze niet verlicht is,

• v.

  deze direct geplaatst is bij het object of gebied waar de informatie betrekking op heeft, en

• vi.

  maximaal één informatiezuil op een locatie is geplaatst, met uitzondering van het Nationaal Park Oosterschelde.

Artikel 8.10 Hardheidsclausule

Gedeputeerde staten kunnen in individuele gevallen bepalingen vastgesteld bij of krachtens dit hoofdstuk buiten toepassing laten of daarvan afwijken voor zover de toepassing, gelet op het belang van de bescherming van het landschap, kan leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.

Artikel 11.1 Algemene overgangsbepalingen

Artikel 11.1.1 Overgangsrecht vergunningen, vrijstellingen, meldingen en ontheffingen

• 1.

  Vergunningen, vrijstellingen, meldingen en ontheffingen als bedoeld in de in artikel 11.6 genoemde verordeningen, worden gelijkgesteld met vergunningen, vrijstellingen, meldingen en ontheffingen krachtens deze verordening.

• 2.

  Het recht zoals dat gold vóór inwerkingtreding van deze verordening blijft van toepassing ten aanzien van een vergunning, vrijstelling, melding of ontheffing waarvan de aanvraag is ingediend vóór dat tijdstip.

Artikel 11.1.2 Overgangsrecht lopende handhavingszaken

• 1.

  Op een voorafgaand aan de dag van inwerkingtreding van deze verordening in verband met de niet-nakoming van een bij of krachtens in artikel 11.6 genoemde verordeningen bekend gemaakte beschikking tot oplegging van een last onder bestuursdwang of last onder dwangsom, blijven daarop van toepassing de regels geldend ten tijde van bekendmaking van de beschikking tot oplegging van een last onder bestuursdwang of last onder dwangsom.

• 2.

  Op de voorafgaand aan de dag van inwerkingtreding van deze verordening in verband met de niet-nakoming van een bij of krachtens in artikel 11.6 genoemde verordeningen gestelde verplichting bekend gemaakte beschikking tot oplegging van een last onder bestuursdwang of last onder dwangsom, waartegen nog bezwaar, beroep of hoger beroep openstaat, blijven van toepassing de bij of krachtens in artikel 11.6 genoemde verordeningen gestelde regels, zoals die luidden voorafgaand aan de dag van inwerkingtreding van deze verordening.

• 3.

  Op de voorafgaand aan de dag van inwerkingtreding van deze verordening aanhangige bezwaarschriften, beroepen en hogere beroepen tegen een in verband met de niet-nakoming van een bij of krachtens in artikel 11.6 genoemde verordeningen gestelde verplichting bekend gemaakte beschikking tot oplegging van een last onder bestuursdwang of last onder dwangsom, blijven van toepassing de regels geldend ten tijde van het indienen van het bezwaarschrift onderscheidenlijk het instellen van het beroep, onderscheidenlijk het hoger beroep.

Artikel 11.2 Overgangsrecht hoofdstuk ruimte

• 1.

  De Verordening ruimte provincie Zeeland zoals die gold vóór het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening blijft van toepassing ten aanzien van een bestemmingsplan, een wijzigingsplan of een uitwerkingsplan waarvan het ontwerp voor dit tijdstip ter inzage is gelegd, met dien verstande dat het besluit omtrent vaststelling binnen 2 jaar na dit tijdstip wordt genomen.

• 2.

  De Verordening ruimte provincie Zeeland zoals die gold vóór het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening blijft van toepassing ten aanzien van een omgevingsvergunning zoals bedoeld in artikel 1.2, waarvan de aanvraag vóór dit tijdstip is ingediend met dien verstande dat de vergunning binnen 2 jaar na dit tijdstip wordt verleend.

• 3.

  De Verordening ruimte provincie Zeeland zoals die gold vóór het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening blijft van toepassing ten aanzien van de hierna, onder a tot en met j, bedoelde projecten, met dien verstande dat het besluit omtrent vaststelling van het bestemmingsplan of verlening van een omgevingsvergunning zoals bedoeld in artikel 1.2 vóór 1 januari 2019 wordt genomen. Het betreft de volgende projecten:

  • a.

    Camping de Betteld te Cadzand

  • b.

    Lampinzspolder te Nieuwvliet

  • c.

    Hotel de Viking te Westkapelle

  • d.

    Diverse ontwikkelingen Fort den Haakweg te Vrouwenpolder

  • e.

    Brouwerseiland aan de Brouwersdam

  • f.

    Boterhoek te Scharendijke

  • g.

    Resort Land en Zee te Scharendijke

  • h.

    Beukenhorst aan de Rampweg te Renesse

  • i.

    De Proeftuin aan de Rampweg te Renesse

  • j.

    Strandpaviljoen Beachclub Foor aan de Brouwersdam

Artikel 11.3 Overgangsrecht hoofdstuk milieu

Artikel 11.3.1 Overgangsrecht inrichtingen in waterwingebieden

• 1.

  Het in artikel 3.35 gestelde verbod tot het in werking hebben van een inrichting in een waterwingebied is niet van toepassing op een inrichting die onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van artikel 3.35 in overeenstemming met de voor die inrichting op dat moment geldende regels van deze verordening in werking is.

• 2.

  Ten aanzien van een inrichting als bedoeld in het eerste lid blijven de op dat moment geldende regels van deze verordening van toepassing

  • a.

    voor een inrichting waarvoor een omgevingsvergunning voor een inrichting is verleend: totdat de in het vierde lid bedoelde voorschriften in werking zijn getreden;

  • b.

    voor een inrichting waarvoor geen omgevingsvergunning voor een inrichting is vereist: tot de in het vijfde lid bedoelde dag.

• 3.

  Het is verboden een inrichting als bedoeld in het eerste lid of de werking van een dergelijke inrichting te veranderen indien redelijkerwijs moet worden aangenomen dat die verandering naar aard of omvang nadelige gevolgen kan hebben voor de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning.

• 4.

  Indien voor een inrichting als bedoeld in het eerste lid een omgevingsvergunning voor een inrichting is verleend, verbindt het bevoegd gezag binnen vier jaar na de inwerkingtreding van dit artikellid aan de vergunning de voorschriften die zijn bedoeld in artikel 3.38, tweede lid. Het bevoegd gezag bepaalt daarbij dat de betreffende voorschriften eerst in werking treden met ingang van de eerste dag van het achtste jaar na de inwerkingtreding van dit artikellid, met uitzondering van het voorschrift bedoeld in artikel 3.38, tweede lid, aanhef en onder e, 3˚ (tussentijds bodemonderzoek) dat direct in werking treedt als het besluit van het bevoegd gezag in werking treedt. Artikel 3.52 is van toepassing.

• 5.

  Indien voor een inrichting als bedoeld in het eerste lid geen omgevingsvergunning voor een inrichting is vereist, zijn artikel 3.39, tweede tot en met tiende lid, en artikel 3.52 van toepassing met ingang van de eerste dag van het achtste jaar na de inwerkingtreding van die artikelen, met uitzondering van het voorschrift bedoeld in artikel 3.39, zevende lid, aanhef en onder c, (tussentijds bodemonderzoek) dat direct in werking treedt.

Artikel 11.3.2 Overgangsrecht activiteiten buiten inrichtingen in waterwingebieden

Het in artikel 3.36, eerste lid, onder b gestelde verbod tot het hebben en gebruiken van een constructie of een werk in een waterwingebied is niet van toepassing op een constructie of een werk die respectievelijk dat onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van artikel 3.36 in overeenstemming met de daarvoor tot op dat moment geldende regels van deze verordening werd gehouden of gebruikt. Indien de constructie of het werk bestaat uit een gebouw, een weg of een andere verharding is artikel 3.43 van overeenkomstige toepassing vanaf het moment dat de constructie of het werk wordt onderworpen aan herstructurering of groot onderhoud.

Artikel 11.3.3 Overgangsrecht verboden inrichtingen in grondwaterbeschermingsgebieden

Het in artikel 3.37 gestelde verbod tot het in werking hebben van een inrichting in een grondwaterbeschermingsgebied is niet van toepassing op een inrichting die onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van artikel 3.37 in overeenstemming met de voor die inrichting tot op dat moment geldende regels van deze verordening in werking is.

Artikel 11.3.4 Overgangsrecht niet-verboden inrichtingen in grondwaterbeschermingsgebieden

• 1.

  Indien voor een inrichting als bedoeld in artikel 3.38 onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van dat artikel een omgevingsvergunning voor een inrichting van kracht is, verbindt het bevoegd gezag binnen vier jaar na de inwerkingtreding van dat artikel aan de vergunning de in dat artikel bedoelde voorschriften. Het bevoegd gezag bepaalt daarbij dat de betreffende voorschriften eerst in werking treden met ingang van de eerste dag van het achtste jaar na de inwerkingtreding van dat artikel, met uitzondering van het voorschrift bedoeld in artikel 3.38, tweede lid, aanhef en onder e, iii (tussentijds bodemonderzoek) dat direct in werking treedt. Artikel 3.52 is van toepassing.

• 2.

  Artikel 3.39 is voor een inrichting die onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van dat artikel met inachtneming van de op dat moment geldende regels van deze verordening in werking is, van toepassing met ingang van de eerste dag van het achtste jaar na de inwerkingtreding van dat artikel, met uitzondering van het voorschrift bedoeld in artikel 3.39, zevende lid, aanhef en onder c (tussentijds bodemonderzoek) dat direct in werking treedt. Voor de inrichting blijven de bedoelde geldende regels van toepassing tot het in de vorige volzin aangegeven tijdstip.

Artikel 11.3.5 Overgangsrecht activiteiten buiten inrichtingen in grondwaterbeschermingsgebieden

• 1.

  De artikelen 3.41, 3.43 en 3.46 zijn niet van toepassing op een activiteit die onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van het op de activiteit betrekking hebbende artikel wordt ondernomen in overeenstemming met de voor die activiteit op dat moment geldende regels op grond van deze verordening. Voor de activiteit blijven de bedoelde geldende regels van toepassing.

• 2.

  Het in artikel 3.42 gestelde verbod met betrekking tot het hebben van een buisleiding is niet van toepassing op een buisleiding die voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze bepaling is aangelegd met een ontheffing op grond van artikel 5.4.4. van deze verordening zoals die gold voor het tijdstip waarop dit artikel in werking is getreden. Het in artikel 3.42 gestelde verbod voor het vervangen, veranderen of verleggen van een buisleiding geldt niet voor een buisleiding als bedoeld in de vorige volzin, indien met een door een deskundige opgestelde risicoanalyse is aangetoond dat de kans op grondwaterverontreiniging door dat vervangen, veranderen of verleggen gelijk blijft of kleiner wordt ten opzichte van de daaraan voorafgaande situatie. Van het voornemen tot het vervangen, veranderen of verleggen van de buisleiding doet degene die de activiteit onderneemt, een melding. Ten aanzien van de melding is artikel 3.50 van toepassing.

• 3.

  Het in artikel 3.45 gestelde verbod met betrekking tot een begraafplaats, een uitstrooiveld en een dierenbegraafplaats geldt niet voor het hebben van een begraafplaats, een uitstrooiveld of een dierenbegraafplaats, die respectievelijk dat onmiddellijk voorafgaand aan de inwerkingtreding van artikel 3.45 overeenkomstig de daarvoor op dat moment geldende regels op grond van deze verordening wordt gehouden. Het verbod geldt evenmin voor het uitbreiden van een begraafplaats en een uitstrooiveld als bedoeld in de vorige zin, indien voor die uitbreiding de Inspectierichtlijn Wet op de lijkbezorging van de Inspectie van de Volksgezondheid voor de Milieuhygiëne Staatstoezicht op de Volksgezondheid, laatste druk, in acht wordt genomen, voor zover die richtlijn van belang is voor de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning. Degene die een begraafplaats of een strooiveld uitbreidt, doet daarvan een melding aan gedeputeerde staten. Artikel 3.50 is op deze melding van toepassing

Artikel 11.4 Overgangsrecht hoofdstuk wegen en vaarwegen

• 1.

  Voor bestaande werken of toestanden die strijdig zijn met het bepaalde bij of krachtens de Omgevingsverordening, maar die op grond van Wegenverordening Zeeland 2010 niet waren verboden, wordt geacht ontheffing of omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 5.13 te zijn verleend.

• 2.

  Werken of toestanden als bedoeld in het eerste lid worden door de gebruiker of eigenaar daarvan zodanig onderhouden, dat de veiligheid van weggebruikers is verzekerd en de instandhouding en bruikbaarheid van de weg is gewaarborgd.

Artikel 11.5 Overgangsrecht hoofdstuk Landschapsbescherming

De ontheffingen laatstelijk verleend op grond van artikel 4.4.2.1 van de Provinciale milieuverordening Zeeland (Provinciaal blad 1995, 4) aan de Stichting Arjaan de Schipper Trofee en de Stichting Zeeuwse Dag van het Paard worden gelijkgesteld met een vrijstelling zoals bedoeld in hoofdstuk 8, met dien verstande dat de vrijstelling jaarlijks geldt voor eenzelfde periode als bedoeld in de ontheffingen. De overige voorschriften blijven onverminderd van kracht.

Artikel 11.6 Intrekking verordeningen

De volgende verordeningen worden gelijktijdig met de inwerkingtreding van deze verordening ingetrokken:

• •

  De Verordening ruimte provincie Zeeland vastgesteld op 29 september 2012 en gewijzigd op 11 maart 2016 en 30 mei 2017

• •

  Waterverordening Zeeland

• •

  Distelverordening Zeeland 2010

• •

  Landschapsverordening Zeeland 2001

• •

  Ontgrondingenverordening Zeeland

• •

  Provinciale Milieuverordening Zeeland

• •

  Verordening Wet natuurbescherming Zeeland 2017

• •

  Wegenverordening Zeeland 2010

Artikel 11.7 Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking met ingang van de eerste dag na bekendmaking in het provinciaal blad.

Artikel 11.8 Citeertitel

Deze verordening wordt aangehaald als: Omgevingsverordening Zeeland 2018.