Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Pijnacker-Nootdorp 2018

1. Het college onderzoekt in samenspraak met de cliënt door of namens wie de melding is gedaan, dan wel diens vertegenwoordiger en waar mogelijk met de mantelzorger en desgewenst familie en deskundigen, zo spoedig mogelijk en voor zover nodig:

• a.

  de behoeften, persoonskenmerken, voorkeuren en de hulpvraag van de cliënt;

• b.

  welke problemen ondervonden worden bij de zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie, dan wel het zich kunnen handhaven in de samenleving;

• c.

  welke ondersteuning naar aard en omvang nodig is om een passende bijdrage te leveren aan de zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie, dan wel het zich kunnen handhaven in de samenleving;

• d.

  de mogelijkheden om op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, algemeen gebruikelijke voorzieningen, mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk zijn zelfredzaamheid of zijn participatie te handhaven of te verbeteren, of te voorzien in zijn behoefte aan beschermd wonen of opvang;

• e.

  de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger van de cliënt;

• f.

  de mogelijkheden om met gebruikmaking van een algemene voorziening of door het verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten te komen tot verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie, of de mogelijkheden om met gebruikmaking van een algemene voorziening te voorzien in zijn behoefte aan beschermd wonen of opvang;

• g.

  de mogelijkheden om door middel van samenwerking met zorgverzekeraars en zorgaanbieders als bedoeld in de Zorgverzekeringswet en partijen op het gebied van publieke gezondheid, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen, te komen tot een zo goed mogelijk afgestemde dienstverlening met het oog op de behoefte aan verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie of aan beschermd wonen of opvang;

• h.

  de mogelijkheid om een maatwerkvoorziening te verstrekken;

• i.

  welke bijdragen in de kosten de cliënt met toepassing van het bepaalde bij of krachtens artikel 2.1.4 van de wet verschuldigd zal zijn, en;

• j.

  de mogelijkheden om te kiezen voor de verstrekking van een pgb, waarbij de cliënt in begrijpelijke bewoordingen wordt ingelicht over de gevolgen van die keuze.

2. Als de cliënt een persoonlijk plan aan het college heeft overhandigd, betrekt het college dat plan bij het onderzoek, als bedoeld in het eerste lid.

3. De cliënt dan wel diens vertegenwoordiger en de relevante huisgenoten in het kader van gebruikelijke hulp verschaffen het college de gegevens en bescheiden die voor het onderzoek nodig zijn en waarover zij redelijkerwijs de beschikking kunnen krijgen. Daarnaast verlenen zij medewerking aan het uitvoeren van het onderzoek.

4. Bij het onderzoek stelt het college de identiteit van de cliënt vast aan de hand van een geldig identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht.

5. Het college informeert de cliënt dan wel diens vertegenwoordiger over de gang van zaken bij het onderzoek, diens rechten en plichten en de vervolgprocedure.

6. Als de hulpvraag voldoende bekend is, kan het college onverminderd het bepaalde in artikel 2.3.2 van de wet, in overleg met de cliënt afzien van een gesprek.

1. Het college verstrekt de cliënt dan wel diens vertegenwoordiger een ondersteuningsplan met daarin een schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek als bedoeld in artikel 2.3, eerste lid, van deze verordening.

2. De cliënt tekent het ondersteuningsplan voor gezien of akkoord en zorgt ervoor dat een getekend exemplaar binnen vijf werkdagen wordt geretourneerd aan het college. De ondertekening van het ondersteuningsplan kan zowel met een fysieke handtekening als met een akkoord per e-mail plaatsvinden.

3. Als de cliënt tekent voor gezien, dan kan hij daarbij tevens aangeven wat de reden is waarom hij niet akkoord is met de inhoud van het ondersteuningsplan.

4. Als de cliënt van mening is dat hij in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening, dan kan hij dit aangeven in het door hem ondertekende ondersteuningsplan.

1. Een cliënt of zijn vertegenwoordiger kan een aanvraag voor een maatwerkvoorziening schriftelijk indienen bij het college.

2. Het college kan een ondertekend ondersteuningsplan aanmerken als een aanvraag als de cliënt dat in het ondersteuningsplan heeft aangegeven.

3. Het college kan een ondertekend gespreksverslag van het huisbezoek aanmerken als aanvraag indien de cliënt dat in het gespreksverslag heeft aangegeven.

4. Voor het verlengen van een lopende maatwerkvoorziening is een mondelinge (telefonische) aanvraag mogelijk.

5. Het college merkt een aanvraag en een daarbij behorend persoonlijk plan of verslag welke naar oordeel van het college verouderde informatie bevat, aan als melding.

1. Het college legt het besluit om wel of geen maatwerkvoorziening te verstrekken vast in een beschikking.

2. In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt in ieder geval aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt en wordt tevens aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

3. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke maatwerkvoorziening verstrekt wordt en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  de ingangsdatum en de duur van de verstrekking;

• c.

  hoe de voorziening wordt verstrekt;

• d.

  indien van toepassing, welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

4. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  voor welk resultaat het pgb moet worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  de ingangsdatum en de duur van de verstrekking;

• e.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb;

• f.

  eventuele andere verplichtingen die verbonden zijn aan het pgb.

5. Als sprake is van een te betalen eigen bijdrage wordt de cliënt daarover in de beschikking geïnformeerd.

1. Als een maatwerkvoorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopst passende voorziening.

2. De maatwerkvoorziening wordt slechts verstrekt indien deze gezien de beperkingen van de cliënt, veilig voor hemzelf en zijn omgeving is, geen gezondheidsrisico’s met zich meebrengt en niet anti-revaliderend werkt.

3. Er bestaat alleen een aanspraak op een maatwerkvoorziening indien:

• a.

  de noodzaak tot ondersteuning voor de cliënt redelijkerwijs niet vermijdbaar was;

• b.

  de noodzaak voor de voorziening voorzienbaar was, maar van de cliënt redelijkerwijs niet verwacht kon worden maatregelen te hebben getroffen die de hulpvraag overbodig had gemaakt;

• c.

  de noodzaak tot ondersteuning niet is ontstaan als gevolg van omstandigheden die in de risicosfeer van de cliënt liggen.

4. Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt als:

• a.

  de cliënt de gevraagde voorziening voor de melding heeft geaccepteerd of gerealiseerd, tenzij er sprake is van een acute noodsituatie waardoor het voor de cliënt dringend noodzakelijk was de voorziening te treffen;

• b.

  de cliënt de gevraagde voorziening na de melding en vóór de datum van het besluit heeft geaccepteerd of gerealiseerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft gegeven of de noodzaak en passendheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen.

5. Als een maatwerkvoorziening noodzakelijk is ter vervanging van een eerder door het college verstrekte voorziening, wordt deze slechts verstrekt als de eerder verstrekte voorziening technisch is afgeschreven, tenzij:

• a.

  de eerder verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen;

• b.

  de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten, of

• c.

  als de eerder verstrekte voorziening niet langer een oplossing biedt voor de behoefte van de cliënt aan maatschappelijke ondersteuning.

1. De met ondersteuning bij het wonen in een geschikt huis te bereiken resultaten hebben betrekking op de bereikbaarheid, toe- en doorgankelijkheid en bruikbaarheid van de woning met het oog op normaal gebruik.

2. Voor zover de cliënt kan verhuizen naar een geschikte woning of een gemakkelijker geschikt te maken woning, welke verhuizing kan leiden tot het in staat zijn van een normaal gebruik van de woning, zal het primaat verhuizen eerst beoordeeld worden om het gewenste resultaat te bereiken. Deze beoordeling vindt alleen plaats indien de verwachte kosten van het aanpassen van de woning hoger geraamd worden dan € 10.000,00.

3. Indien het college het primaat verhuizen als bedoeld in het tweede lid oplegt, dan kan het college een financiële tegemoetkoming voor de kosten van verhuizing verstrekken.

4. De kostprijs van een woonvoorziening voor het geschikt maken van de woning van de cliënt wordt vastgesteld op basis van een door het college geaccepteerde offerte op basis van een programma van eisen.

5. De cliënt kan voor een woonvoorziening in aanmerking komen indien blijkt dat verhuizing als bedoeld in het tweede lid niet binnen een redelijke of medisch aanvaardbare termijn mogelijk is.

6. Een woonvoorziening kan slechts worden toegekend voor zover:

• a.

  er sprake is van een zelfstandige woning;

• b.

  de woning nog minstens vijf jaar in stand blijft.

7. Een aanvraag kan in ieder geval worden geweigerd indien:

• a.

  de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen in het normale gebruik van de woning ten gevolge van beperkingen geen aanleiding bestond en er geen andere noodzaak aanwezig was;

• b.

  de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• c.

  de cliënt verhuisd is naar een woonruimte die niet bestemd of geschikt is om het gehele jaar door bewoond te worden;

• d.

  de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• e.

  de noodzaak tot het treffen van een woonvoorziening het gevolg is van achterstallig onderhoud dan wel slechts strekt ter renovatie van de woning of om deze in overeenstemming te brengen met de eisen die redelijkerwijs aan de woning mogen worden gesteld;

• f.

  de aangevraagde woonvoorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw;

• g.

  deze betrekking heeft op woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten anders dan automatische deuropeners, hellingbanen en extra trapleuningen.

• h.

  de woonvoorziening wordt aangevraagd ten behoeve van een tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen, hotels/pensions, trekkerswoonwagens, en bij niet zelfstandige woningen zoals bij kamerverhuur;

• i.

  als de woonvoorziening in het geval van nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kan worden.

1. De met ondersteuning bij beschermd wonen en opvang te bereiken resultaten hebben betrekking op het bieden van verblijf aan cliënten, waarbij het verblijf is gekoppeld aan noodzakelijke zorg en/of begeleiding en/of het verhelpen van een crisis.

2. De centrumgemeente Delft is bevoegd tot het bepalen van de toegang en het nemen van besluiten ten behoeve van de maatwerkvoorzieningen beschermd wonen en opvang, conform het daartoe vastgesteld beleid van de centrumgemeente Delft, de geldende verordening maatschappelijke ondersteuning en de daarop gebaseerde nadere regels en/of beleidsregels maatschappelijke ondersteuning van deze centrumgemeente.

1. Indien een cliënt in aanmerking komt voor een maatwerkvoorziening en de ondersteuning zelf dan wel met hulp uit zijn sociale netwerk of van zijn vertegenwoordiger wenst in te kopen door middel van een pgb, dan dient de cliënt daarvoor een ondertekend bestedingsplan in als bedoeld in artikel 1.1, onderdeel c van deze verordening.

2. Conform artikel 2.3.6 van de wet verstrekt het college de cliënt desgewenst een pgb indien:

• a.

  de cliënt naar het oordeel van het college op eigen kracht voldoende in staat is te achten tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake dan wel met hulp uit zijn sociale netwerk of van zijn vertegenwoordiger, in staat is te achten de aan een pgb verbonden taken op verantwoorde wijze uit te voeren;

• b.

  de cliënt zich gemotiveerd op het standpunt stelt dat hij de maatwerkvoorziening als pgb geleverd wenst te krijgen;

• c.

  naar het oordeel van het college is gewaarborgd dat de diensten, hulpmiddelen, woonvoorzieningen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, veilig, doeltreffend en cliëntgericht worden verstrekt.

3. Voor het pgb geldt het volgende:

• a.

  het is gebaseerd op een door de cliënt opgesteld bestedingsplan;

• b.

  het wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het pgb toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woonvoorzieningen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, van derden te betrekken, en wordt indien nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering;

• c.

  het bedraagt niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst passende beschikbare maatwerkvoorziening in natura;

• d.

  als de verstrekking een tweedehands voorziening betreft, wordt de kostprijs daarop gebaseerd, met een looptijd gelijk aan de verkorte termijn waarop het hulpmiddel of de woonvoorziening technisch is afgeschreven, indien nodig rekening houdend met een vergoeding voor onderhoud en verzekering;

• e.

  indien de kosten volgens het bestedingsplan van de cliënt hoger zijn, dan de kostprijs van de naar het oordeel van het college passende individuele voorziening in natura, dan is er de mogelijkheid dat de cliënt het verschil zelf bekostigt;

• f.

  bij het beoordelen van de kwaliteit als bedoeld in het tweede lid onderdeel c, weegt het college mee of de diensten, hulpmiddelen, woonvoorzieningen en andere maatregelen in redelijkheid geschikt zijn voor het doel waarvoor het pgb wordt verstrekt;

• g.

  de aan een pgb verbonden taken, als bedoeld in het tweede lid onderdeel a, worden niet uitgevoerd door een zorgverlener die tevens uitvoerder is van de ondersteuning of een financiële relatie heeft met de uitvoerder van de ondersteuning die met het pgb wordt ingekocht.

4. Het pgb mag niet worden besteed aan:

• a.

  kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;

• b.

  kosten voor het voeren van een pgb-administratie;

• c.

  kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;

• d.

  kosten voor een feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering;

• e.

  een vrij besteedbaar deel.

5. Er bestaat geen recht op een pgb voor zover het is bestemd voor besteding in het buitenland, tenzij het college hier vooraf expliciet toestemming voor verleent.

6. Een cliënt aan wie een pgb wordt verstrekt kan diensten onder de volgende voorwaarden, betrekken van een persoon die behoort tot het sociaal netwerk:

• a.

  het inhuren van personen uit het sociaal netwerk leidt tot effectievere en doelmatige ondersteuning;

• b.

  inhuren van personen uit het sociaal netwerk gebeurt op basis van een lager tarief dan het vastgestelde tarief voor beroepskrachten;

• c.

  de persoon uit het sociaal netwerk heeft aangegeven dat de ondersteuning van de cliënt voor hem niet tot overbelasting leidt;

1. Bij het vaststellen van de hoogte van het pgb, wordt onderscheid gemaakt tussen professionele en niet-professionele ondersteuning.

2. Van professionele ondersteuning is sprake als de organisatie, zelfstandige zonder personeel of hulpverlener die door de cliënt is ingeschakeld voor de ondersteuning, voldoet aan de volgende, cumulatieve eisen die in het toepasselijke onderdeel staan genoemd:

• a.

  Er is sprake van een organisatie indien:

  • 1°

    de organisatie staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel waarbij de activiteiten blijkens deze inschrijving bestaan uit het verlenen van ondersteuning die past binnen de kaders van de resultaatgebieden als bedoeld in hoofdstuk 4 van de verordening;

  • 2°

    de organisatie een dienstverband biedt aan minimaal twee medewerkers;

  • 3°

    de organisatie en de medewerkers voldoen aan de kwaliteitseisen die voor de betreffende ondersteuning worden gesteld aan gecontracteerde aanbieders, beschikken over relevante diploma’s die nodig zijn voor de uitoefening van de betreffende taken en ontvangen een salaris dat daarmee overeenkomstig is;

  • 4°

    de eigenaar en medewerkers geen eerste- of tweedegraads bloed- of aanverwant zijn van degene aan wie ze ondersteuning bieden; en

  • 5°

    de organisatie beschikt, indien ondersteuning wordt geleverd binnen een resultaatgebied, als bedoeld in artikel 4.7 en 4.9, tweede lid, van deze verordening, over een locatie waar meerdere cliënten tegelijk kunnen verblijven.

• b.

  Er is sprake van een zelfstandige zonder personeel indien:

  • 1°

    de zelfstandige zonder personeel staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel waarbij de activiteiten blijkens deze inschrijving bestaan uit het verlenen van ondersteuning die past binnen de kaders van de resultaatgebieden als bedoeld in hoofdstuk 4 van deze verordening;

  • 2°

    de Belastingdienst de zelfstandige zonder personeel in het kader van de hulpverlening aan de cliënt beschouwt als ondernemer;

  • 3°

    de zelfstandige zonder personeel voldoet aan de kwaliteitseisen die aan een hulpverlener van een gecontracteerde aanbieder worden gesteld, beschikt over relevante diploma’s die nodig zijn voor de uitoefening van de desbetreffende taken en berekent een tarief dat marktconform is;

  • 4°

    de zelfstandige zonder personeel geen eerste- of tweedegraads bloed- of aanverwant is van degene aan wie hij ondersteuning biedt; en

  • 5°

    de zelfstandige zonder personeel beschikt, indien ondersteuning wordt geleverd binnen een resultaatgebied, als bedoeld in artikel 4.7 en 4.9, tweede lid, van deze verordening, over een locatie waar meerdere cliënten tegelijk kunnen verblijven.

• c.

  Er is sprake van een hulpverlener indien:

  • 1°

    de hulpverlener staat ingeschreven in de voor de betreffende ondersteuning wettelijk vereiste register(s);

  • 2°

    de hulpverlener de ondersteuning levert binnen de kaders van de resultaatgebieden als bedoeld in hoofdstuk 4 van de verordening;

  • 3°

    de hulpverlener voldoet aan de kwaliteitseisen die aan een hulpverlener van een gecontracteerde aanbieder worden gesteld, beschikt over relevante diploma’s die nodig zijn voor de uitoefening van de betreffende taken en berekent een tarief dat marktconform is;

  • 4°

    de hulpverlener geen eerste- of tweedegraads bloed- of aanverwant is van degene aan wie hij ondersteuning biedt; en

  • 5°

    beschikt, indien ondersteuning wordt geleverd binnen een resultaatgebied, als bedoeld in artikel 4.7 en 4.9, tweede lid, van deze verordening, over een locatie waar meerdere cliënten tegelijk kunnen verblijven.

3. Voor het leveren van professionele ondersteuning is vereist dat de hulpverlener beschikt over een VOG die na of kort voor indiensttreding bij zijn werkgever of de start van de ondersteuning is afgegeven.

4. Van niet-professionele ondersteuning is sprake indien:

• a.

  ondersteuning geboden wordt door personen die niet voldoen aan de criteria als genoemd in het tweede lid;

• b.

  ondersteuning geboden wordt door personen die voldoen aan de criteria als genoemd in het tweede lid, maar tot het sociaal netwerk van cliënt behoren.

1. De hoogte van het pgb voor een hulpmiddel of woonvoorziening wordt vastgesteld op basis van:

• a.

  de kostprijs van de goedkoopst passende (tweedehands) voorziening die de cliënt zou hebben ontvangen als het hulpmiddel of de woonvoorziening in natura zou zijn verstrekt en rekening houdende met een reële termijn voor de technische afschrijving en zo nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering, of

• b.

  het bedrag van de kosten volgens de door het college geaccepteerde offerte.

2. De hoogte van het pgb voor ondersteuning bij een (gestructureerd) huishouden wordt als volgt vastgesteld:

• a.

  niet-professionele ondersteuning door een persoon uit het sociaal netwerk of door een persoon die geen professionele ondersteuning biedt: op basis van een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op het minimum uurloon of maximaal een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op FWG 15, periodiek 5, van de cao VVT;

• b.

  professionele ondersteuning door een zelfstandige zonder personeel: op basis van een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op FWG 15, periodiek 5, van de cao VVT;

• c.

  professionele ondersteuning door een organisatie: op basis van het laagste toepasselijke uurtarief dat hiervoor zou worden gehanteerd door een door de gemeente gecontracteerde zorgaanbieder.

3. De hoogte van het pgb voor ondersteuning bij zelfzorg, de thuisadministratie of het opbouwen of onderhouden van een sociaal netwerk wordt als volgt vastgesteld:

• a.

  niet-professionele individuele ondersteuning door een persoon uit het sociaal netwerk of door een persoon die geen professionele ondersteuning biedt: op basis van een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op FWG 15, periodiek 5, van de cao VVT of maximaal het in het artikel 5.22 van de Regeling langdurige zorg genoemde tarief voor een persoon uit het sociaal netwerk;

• b.

  professionele (specialistische) ondersteuning door een zelfstandige zonder personeel: op basis van een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op marktonderzoek naar het gemiddelde uurtarief voor deze vorm van ondersteuning;

• c.

  professionele (specialistische) ondersteuning door een organisatie: op basis van het laagste toepasselijke uurtarief dat hiervoor zou worden gehanteerd door een door de gemeente gecontracteerde zorgaanbieder.

4. De hoogte van het pgb voor niet-professionele ondersteuning, als bedoeld in het tweede lid onderdeel a en het derde lid onderdeel a, wordt bepaald met inachtneming van de noodzakelijke deskundigheidsgraad, planbaarheid en onregelmatigheid van de hulp met betrekking tot de voor de cliënt vereiste ondersteuning.

5. De hoogte van het pgb voor professionele ondersteuning bij dagbesteding wordt vastgesteld op basis van het laagste toepasselijke tarief per dagdeel dat hiervoor zou worden gehanteerd door een door de gemeente gecontracteerde zorgaanbieder.

6. De hoogte van het pgb voor professionele ondersteuning bij kortdurend verblijf wordt vastgesteld op basis van het laagste toepasselijke tarief per etmaal dat hiervoor zou worden gehanteerd door een door de gemeente gecontracteerde zorgaanbieder.

7. De hoogte van het pgb voor niet-professionele ondersteuning bij dagbesteding en kortdurend verblijf wordt per individueel geval vastgesteld op basis van de daarvoor geldende tarieven als bedoeld in het derde lid onderdeel a. Hierbij wordt uitgegaan van het aantal uren individuele begeleiding en/of persoonlijke verzorging dat per dagdeel dagbesteding of etmaal kortdurend verblijf noodzakelijk is. Het pgb bedraagt ten hoogste het pgb voor professionele ondersteuning als bedoeld in het vijfde en zesde lid.

8. De hoogte van het pgb voor beschermd wonen wordt bepaald door de centrumgemeente Delft die voor het uitvoeren van de toegang tot beschermd wonen is gemandateerd.

9. De hoogte van het pgb voor (rolstoel)vervoer van en naar de dagbesteding wordt vastgesteld op basis van het door de gemeente bepaalde reële tarief zoals opgenomen in de deelovereenkomst maatwerkbegeleiding, uitgaande van de dichtst bij de woning van de cliënt gelegen geschikte dagbestedingslocatie en rekening houdende met eventuele beperkingen van de cliënt.

10. De hoogte van het pgb voor ondersteuning bij het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel wordt vastgesteld op basis van de kilometerprijs, berekend volgens de rekentool Grip op geld -wat kost een auto- van het Nibud uitgaande van de variabele kosten per maand voor een compacte klasse auto, vermenigvuldigd met het aantal benodigde kilometers, uitgaande van maximaal 2400 kilometer per jaar.

11. Bij maatschappelijke ondersteuning die wordt verleend op grond van een verklaring wordt de hoogte van het pgb vastgesteld op basis van een tegemoetkoming per kalendermaand voor een hulp uit het sociaal netwerk zoals opgenomen in artikel 2ab, eerste lid, van de Uitvoeringsregeling Wmo 2015.

12. De hoogte van de tegemoetkoming als bedoeld in het vorige lid wordt vastgesteld op 6 uur per kalendermaand niet-professionele ondersteuning op basis van een inclusief uurtarief dat is gebaseerd op FWG 15, periodiek 5, van de cao VVT, tenzij op grond van het bestedingsplan kan worden volstaan met een lagere tegemoetkoming.

1. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor een maatwerkvoorziening in natura of een pgb, zolang de cliënt van de maatwerkvoorziening gebruik maakt of gedurende de periode waarvoor het pgb wordt verstrekt.

2. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor een bij verordening aangewezen algemene voorziening zolang de cliënt van deze voorziening gebruik maakt.

3. Er zijn geen bij verordening aangewezen algemene voorzieningen.

4. De bijdrage voor een maatwerkvoorziening in natura, een pgb en een bij verordening aangewezen algemene voorziening, zijn gelijk aan de kostprijs, tot aan ten hoogste € 19,00 per maand voor de ongehuwde cliënt of de gehuwde cliënten tezamen, tenzij overeenkomstig artikel 2.1.4a, vijfde lid, van de wet, of hoofdstuk 3 van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 of het volgende lid geen of een lagere bijdrage is verschuldigd.

5. In afwijking van het eerste lid is geen bijdrage verschuldigd per bijdrageperiode voor:

• a.

  de ongehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt en die een bijdrageplichtig inkomen heeft tot maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm;

• b.

  de ongehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en die een bijdrageplichtig inkomen heeft tot maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm;

• c.

  de gehuwde cliënt die de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en die een gezamenlijk bijdrageplichtig inkomen heeft tot maximaal 110% van de toepasselijke bijstandsnorm;

• d.

  verstrekking van een maatwerkvoorziening in natura of pgb voor aanpassing van een gemeenschappelijke ruimte voor zover deze betrekking heeft op het toe- en doorgankelijk maken van het woongebouw, waardoor meerdere personen gebruik kunnen maken van deze aanpassing.

6. In afwijking van het vierde lid wordt de hoogte van de eigen bijdrage voor de maatwerkvoorziening collectief vervoer met de Regiotaxi, als bedoeld in artikel 4.11 van deze verordening, als volgt vastgesteld:

• a.

  voor gebruik van het collectief vervoer is de cliënt per rit een opstaptarief en per gereden kilometer een ritbijdrage verschuldigd. Het opstaptarief en de ritbijdrage per gereden kilometer worden door de Metropoolregio Rotterdam Den Haag jaarlijks vastgesteld;

• b.

  de bedragen van het opstaptarief en ritbijdrage per gereden kilometer worden opgenomen in de nadere regels.

7. De kostprijs van een:

• a.

  maatwerkvoorziening of bij verordening aangewezen algemene voorziening wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie in de markt of na overleg met de aanbieder;

• b.

  maatwerkvoorziening in de vorm van een hulpmiddel of woningaanpassing wordt tevens bepaald door de wijze van beschikbaarstelling van de voorziening (bruikleen, huur of eigendom);

• c.

  pgb is gelijk aan de hoogte van het pgb.

8. In de gevallen, bedoeld in artikel 2.1.4b, tweede lid, van de wet, worden de bijdragen voor een maatwerkvoorziening of pgb door het CAK vastgesteld en geïnd.

9. Als de bijdrage in de kosten voor een maatwerkvoorziening of pgb ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt is verschuldigd, is de bijdrage verschuldigd door de onderhoudsplichtige ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is afgewezen, en degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

1. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor het gebruik van een algemene voorziening, met uitzondering van de bij verordening aangewezen algemene voorzieningen.

2. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor het gebruik van de volgende algemene voorzieningen:

• a.

  collectief vervoer met de Regiotaxi zonder Wmo-vervoerspas;

• b.

  voucher huishoudelijke hulp.

3. De bijdragen als bedoeld in het tweede lid worden vermeld in de nadere regels.

4. De bijdragen voor de kosten van algemene voorzieningen worden geïnd door de organisatie die de algemene voorziening levert.

5. De hoogte van de eigen bijdrage voor een algemene voorziening wordt bepaald aan de hand van en tot het maximum van de kostprijs van deze voorziening.

6. De kostprijs van een algemene voorziening wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie in de markt of na overleg met de aanbieder.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten zijn daaronder begrepen, door:

• a.

  voorzieningen af te stemmen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  voorzieningen af te stemmen op andere vormen van zorg en ondersteuning;

• c.

  erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard;

• d.

  de inzet van deskundig personeel;

• e.

  ervoor te zorgen dat de kwaliteit van de voorzieningen en de deskundigheid van beroepskrachten voldoen aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor de van toepassing zijnde erkende keurmerken voor de betreffende sector.

2. Het college ziet toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.