Standplaatsenbeleid 2017

De gemeente heeft een vernieuwd standplaatsenbeleid opgesteld dat is aangepast aan het huidige wettelijk kader en de nieuwe ontwikkelingen die er spelen in de detailhandel. Het standplaatsenbeleid heeft als doel duidelijke en goed gemotiveerde criteria aan te geven op basis waarvan standplaatsen worden toegestaan. Het beleid beoogt de rechtszekerheid te vergroten en is daarmee (her-) kenbaar, voorspelbaar en controleerbaar voor burgers.

In dit beleid zijn ten opzichte van het beleid uit 2007 de volgende wijzigingen opgenomen:

• -

  het standplaatsenbeleid sluit nu aan bij de vastgestelde Retailvisie Leidse regio 2025 (2016). Standplaatsen worden mogelijk gemaakt in de aangewezen winkelgebieden uit de hoofdstructuur van de Retailvisie met een maximering qua aantal en tijdsduur. Aan bestaande rechten wordt niet getornd.

• -

  als gevolg van deregulering is voor het venten geen vergunning meer nodig. Dit onderwerp is dan ook niet meer opgenomen in dit beleid.

• -

  het onderdeel snuffelmarkten is niet meer opgenomen in dit beleid. Er is, gelet op het zeer geringe aantal snuffelmarkten die gehouden worden in onze gemeente, gebleken dat er op dit onderdeel geen behoefte is aan beleid.

• -

  het beleid is in overeenstemming met het huidig wettelijk kader.

• -

  het beleid verschilt niet meer per kern. In de gehele gemeente geldt één beleid.

• -

  in het kader van de deregulering hoeft men zich niet meer jaarlijks aan te melden voor de wachtlijst.

• -

  de procedure voor het verlenen van een standplaatsvergunning is opgenomen in het beleid.

• -

  nieuwe locaties

  • •

    Melkweg ter hoogte van nummer 159

  • •

    Hoek Bosplein - Willem de Zwijgerlaan ter hoogte van nummer 57

  • •

    Visserijkade terrein Digros

  • •

    Oegstgeesterweg ter hoogte van Hoogvliet

  • •

    Hoofdstraat 102

• -

  locaties met uitsterfbeleid

  • •

    Piet Heinlaan (Marktplein)

  • •

    Cleijn Duinplein

  • •

    Asterstraat

  • •

    Castellumplein

  • •

    Koningin Julianalaan hoek Margrietlaan

  • •

    Hoftuinplein bij de middenboom

• -

  vervallen locaties

  • •

    Remiseplein

  • •

    Hoek Margrietlaan – Kon. Julianalaan

• -

  Van permanent naar semi-permanent

  • •

    Buitensluis

1.1 Aanleiding standplaatsenbeleid

Behoefte aan nieuw standplaatsenbeleid

De gemeente Katwijk wordt regelmatig geconfronteerd met verzoeken voor een standplaats. Het college is op grond van de Algemene Plaatselijke Verordening (hierna: de APV) bevoegd vergunning te verlenen voor het innemen of hebben van een standplaats. Op grond van de APV kan het college aan deze vergunning voorschriften en beperkingen verbinden. Een vergunning is noodzakelijk omdat het innemen van een standplaats overlast/hinder (geluidsoverlast, stankoverlast, verkeershinder, overlast door zwerfafval etc.) kan veroorzaken.

De voorschriften en beperkingen strekken slechts tot bescherming van het belang in verband waarmee de vergunning is vereist.

In 2007 is het beleid inzake standplaatsen, venten en snuffelmarkten 2007 vastgesteld. Dit beleid is verouderd. Het oude beleid is niet meer in overeenstemming met het wettelijk kader. Ook spelen er vele nieuwe ontwikkelingen in de detailhandel waarop het standplaatsenbeleid ook moet inspelen. Om die reden is er nieuw standplaatsenbeleid opgesteld.

Definitie standplaats

Het vanaf een vaste plaats op een openbare en in de open lucht gelegen plaats te koop aanbieden, verkopen of afleveren van goederen dan wel diensten, gebruikmakend van fysieke middelen, zoals een kraam, een wagen of een tafel. Een vaste plaats op een (jaar)markt, tijdens een snuffelmarkt of tijdens een evenement valt hier niet onder.

1.2 Doel standplaatsenbeleid

Op grond van de APV is het verboden zonder vergunning van het college een standplaats in te nemen of te hebben. Ook als men op particuliere grond een standplaats wil innemen dan heeft men een vergunning van het college nodig. Het standplaatsenbeleid heeft als doel duidelijke en goed gemotiveerde criteria aan te geven op basis waarvan standplaatsen worden toegestaan. Het beleid beoogt de rechtszekerheid te vergroten en is daarmee (her-) kenbaar, voorspelbaar en controleerbaar voor burgers.

De gemeente kan (mits gemotiveerd) het standplaatsenbeleid op vele manieren vormgeven. In beginsel kan er zelfs worden gekozen geen afzonderlijk standplaatsenbeleid te formuleren maar per keer te toetsen (op basis van APV, vigerend bestemmingsplan, etc.). Dit laatste biedt echter weinig duidelijkheid en rechtszekerheid voor burgers en vraagt per keer om een afzonderlijke afweging en motivering.

Er is een onderscheid tussen locaties waar standplaatsen zijn toegestaan en vergunningen voor standplaatsen. Voor één locatie kunnen meerdere vergunningen worden verstrekt (dagdelen). Vergunningen kunnen worden verstrekt voor het hele jaar (permanent), een nader omschreven deel van het jaar (semipermanent) of incidenteel (maximaal 14 dagen).

1.3 Doelgroepen

Naast de (potentiële)standplaatshouder, is dit document ook bedoeld voor de andere belanghebbenden zoals het bestuur en de gemeentelijke organisatie van Katwijk en de burgers van de gemeente Katwijk.

2.1 Uitgangspunten

Bij het bepalen van het beleid voor standplaatsen zijn de volgende uitgangspunten gehanteerd:

Toegevoegde waarde van standplaatsen is het tijdelijke karakter

Het onderscheidend vermogen van een standplaats en daarmee de toegevoegde waarde voor de detailhandelsstructuur, is het tijdelijke en ambulante karakter ervan (een dag of dagdeel in de week). Met een standplaats kan gedurende een dag of dagdeel voorzien worden in assortimenten waarvoor te weinig draagvlak is om gedurende een hele week een winkel te exploiteren. Standplaatsen kunnen daarmee een aanvulling zijn op het voorzieningenniveau van de consument. Doordat de ondernemer ambulant is en zijn onderneming gedurende de week op wisselende standplaatsen exploiteert en zijn kosten vaak lager zijn dan die van een winkelier, kan hij toch voorzien in een gezonde bedrijfsvoering.

Standplaatsenbeleid onderdeel van detailhandelsbeleid

Standplaatsen maken, evenals warenmarkten en winkels, deel uit van de detailhandelsstructuur van Katwijk. Trends en ontwikkelingen in de detailhandel, wijzigen het consumentengedrag (vraagzijde) en de vestigingsvoorkeuren randvoorwaarden voor aanbieders (aanbod). In het algemeen staat de sector onder druk. De vraag naar winkelruimte, markt- en standplaatsen neemt af. Hiermee staat een voor de consument aantrekkelijke voorzieningenstructuur en voor de ondernemer gunstig vestigingsklimaat onder druk.

In 2016 hebben de gemeenten uit de Leidse regio (waaronder Katwijk) de Retailvisie Leidse regio vastgesteld die de detailhandelsvisie vervangt. Ambitie van de Retailvisie is een duurzame detailhandelsstructuur in de Leidse regio met een compleet winkelaanbod voor consumenten en een voor ondernemers  goed ondernemersklimaat. In het licht van de trends en ontwikkelingen zijn winkelgebieden ingedeeld op basis van consumentenvoorkeuren; recreatieve (funshoppen), boodschappen en doelgerichte winkelgebieden. Ook zijn er keuzes gemaakt in winkelgebieden die tot de hoofdstructuur behoren. Voor Katwijk behoren de volgende winkelgebieden tot de hoofdstructuur: Katwijk aan Zee, Bosplein, Visserijkade, Hoornespassage, Melkweg, Koopcentrum Oegstgeesterweg, de Hoftuin, Hoofdstraat Valkenburg en ’t Heen.

Het standplaatsenbeleid wordt geformuleerd in het verlengde van de Retailvisie. Daarbij wordt zoveel als mogelijk ingezet op de complementariteit tussen standplaatsen, markten en winkels, zodat deze elkaar optimaal versterken.

Standplaatsen zijn aanvulling op winkels en markt en geen vervanging

De beperkte tijdsduur per week is een cruciaal onderdeel van het standplaatsenbeleid binnen het totale detailhandelsbeleid. Het is immers niet de bedoeling dat standplaatsen de rol van winkels gaan overnemen door meerdere dagen per week aanwezig te zijn, te groot van omvang zijn of zelfs de verschijningsvorm van een winkel (kiosk) aan te nemen. Mede gelet op de reeds grote en verder toenemende leegstand in winkelgebieden, is het beleidsmatig gewenst vormen van detailhandel die redelijkerwijs in winkelgebieden en in winkelruimtes plaats kunnen vinden, niet buiten winkelgebieden en in de openbare ruimte te laten plaatsvinden. Hetzelfde geldt voor standplaatsen in relatie tot de warenmarkt.

2.2 Beleid (semi) permanente en incidentele standplaatsen

Het beleid maakt onderscheid tussen permanente, semi-permanente en incidentele standplaatsen.

• •

  (Permanente) standplaats: een standplaats die voor een vaste dag voor het gehele jaar wordt uitgegeven.

• •

  Semi- permanente standplaats: een standplaats die voor een bepaald, nader aangegeven, gedeelte van het jaar wordt uitgegeven vanwege recreatieve doeleinden.

• •

  Incidentele standplaats: een standplaats die, behoudens nader benoemde uitzonderingen, voor maximaal 14 dagen (al dan niet aaneengesloten) wordt uitgegeven. De standplaats moet een incidenteel karakter hebben, dat wil zeggen, gekoppeld zijn aan een periode van het jaar, de opening van een winkel of promotionele doeleinden of kerstbomenverkoop en naar tijd beperkt zijn.

Vanuit de beschreven uitgangspunten in paragraaf 2.1 wordt het volgende standplaatsenbeleid voor zowel semi-permanente als permanente standplaatsen ingesteld:

• •

  Permanente standplaatsen zijn toegestaan in de recreatieve en boodschappen winkelgebieden uit de hoofdstructuur van de Retailvisie, dit zijn: Katwijk aan Zee, Hoornespassage, Melkweg, De Hoftuin, Koopcentrum Oegstgeesterweg, Hoofdstraat Valkenburg, Visserijkade en Bosplein. Per winkelgebied wordt maximaal één standplaats toegestaan.

• •

  Behalve als onderdeel van de detailhandelsstructuur voor inwoners en regiobezoekers, kunnen standplaatsen een toegevoegde waarde hebben voor publieksattracties buiten winkelgebieden. In het verleden zijn er enkele (semi-)permanente standplaatsen toegestaan op andere locaties in verband met recreatieve doeleinden. Omdat het beleid erop gericht is detailhandelsaankopen zoveel mogelijk in winkelgebieden te laten plaatsvinden, is voor een terughoudend beleid gekozen. Zo kunnen de toeristische bezoekers (strand, duinen) die trek hebben in een ijsje of een vis, substantieel bijdragen aan het functioneren en de attractiviteit van het toeristisch-recreatieve centrum van Katwijk. Hoewel er (evenals dat dat bij winkels het geval is) vraag kan bestaan naar een standplaats buiten een winkelgebied, wordt hierin in beginsel niet (extra) in voorzien.

• •

  Voor de gehele gemeente geldt, dat alle branches zijn toegestaan op de verschillende locaties, met uitzondering van branche 1 en 2 in verband met geuroverlast. Per permanente standplaats wordt per week maximaal één vergunning per dag verstrekt. Daarbij dient elke dag van de week een andere branche een standplaats in te nemen. Hiermee krijgen meerdere ambulante handelaren de kans en wordt het mogelijk de consument in het betreffende centrum gedurende de week een gevarieerd aanvullend aanbod aan te bieden.  Er is daarbij een onderverdeling in branches gemaakt. De indeling is als volgt:

  • -

    Branche 1: Snacks en aanverwante artikelen (frites, loempia’s, kip, shoarma, etc.)

  • -

    Branche 2: Visproducten

  • -

    Branche 3: Groenten en fruit

  • -

    Branche 4: Bloemen en planten

  • -

    Branche 5: Overige food (o.a. kaas, brood, suikerwaren, etc.)

  • -

    Branche 6: Non food (diensten en detailhandelsgoederen o.a. tassen, kleding, schoenen, fietsartikelen, etc.)

• Seizoen producten: Oliebollen en kerstgroen

  Op basis van bestaande rechten mag bij semi-permanente standplaatsen iedere dag dezelfde branche standplaats innemen. Wijziging van ondernemer brengt hier geen verandering in.

• •

  Op marktdagen wordt in betreffend winkelgebied geen standplaatsvergunning verstrekt.

Bestaande gevallen

Het kan voorkomen dat er standplaatsvergunningen zijn verstrekt die in strijd zijn met dit beleid in verband met branchering. Bestaande rechten kunnen echter worden voortgezet. Hieraan wordt niet getornd. Zodra een ondernemer besluit geen gebruik meer te maken van zjin standplaats zal geen vergunning meer worden afgegeven in strijd met het beleid.

2.3 Beleid incidentele standplaatsen en uitzonderingen

Incidentele standplaatsen

Voor incidentele standplaatsen kan een vergunning worden verleend buiten de aangegeven locaties. De standplaats moet een incidenteel karakter hebben, dat wil zeggen, gekoppeld zijn aan een periode van het jaar, de opening van een winkel of promotionele doeleinden of kerstbomenverkoop en naar tijd beperkt zijn namelijk maximaal 14 dagen per jaar per aanvrager, al dan niet aaneengesloten. Dit kan in beginsel binnen de hele gemeente. Toetsing van de locatie vindt plaats op basis van reguliere wet- en regelgeving (zie Hoofdstuk 3) en aan de hand van de criteria in bijlage 4 van dit beleid.

In het belang van het uiterlijk aanzien van de Boulevard worden er geen incidentele standplaatsen toegestaan op de Boulevard.

Uitzonderingen standplaatsenbeleid

In enkele gevallen wordt een uitzondering gemaakt voor standplaatsen buiten winkelgebieden en/of waarbij standplaatsen meerdere dagen per week door dezelfde branche kunnen worden ingenomen en/of langer dan 14 dagen. Het betreft:

• •

  Oliebollenverkoop, van 1 november tot en met 31 december, op het Burgemeester Koomansplein en aan de Zeilmakerstraat.

• •

  Kerstbomenverkoop, van 1 december tot en met 24 december,

• •

  Koek en Zopie, het innemen van een standplaats voor de verkoop van eten en drinken bij natuurijs, tijdens de periode dat er natuurijs ligt.

• •

  Bevolkingsonderzoek borstkanker, voor een langere periode dan 14 dagen.

• •

  Sociaal maatschappelijke initiatieven. Het college kan voor maximaal 2 keer per jaar een permanente standplaatsvergunning verlenen voor maximaal 1 dag per week (3 uur per dag), ten behoeve van sociaal maatschappelijke initiatieven met een beperkte invloed op het economisch verkeer. Het verzorgingsgebied van de standplaats moet beperkt zijn en gericht op een instelling ( bijvoorbeeld een verzorgingstehuis). Er mag geen fysieke en/of online reclame gemaakt worden en de standplaats mag niet zichtbaar zijn vanaf de openbare weg.

2.4 Locaties standplaatsen

In de navolgende tabel staat een opsomming van de toegestane locaties. Deze locaties zijn geschikt bevonden om een (semi-) permanente standplaats in te nemen. Zoals eerder aangegeven voldoen een aantal locaties niet aan het nieuwe beleid, maar de gemaakte afspraken in het verleden worden gerespecteerd.

3.1 Wettelijk kader

Voor het afgeven van een standplaatsvergunning zijn verschillende regelingen en wetten van toepassing.

3.1.1 Algemene Plaatselijke Verordening

Op grond van de APV is het verboden zonder vergunning van het college een standplaats in te nemen of te hebben. Onder standplaats wordt verstaan: het vanaf een vaste plaats op een openbare in de open lucht gelegen plaats te koop aanbieden, verkopen of afleveren van goederen dan wel diensten, gebruikmakend van fysieke middelen, zoals een kraam, een wagen of een tafel. Een vaste plaats op een (jaar)markt, tijdens een snuffelmarkt of tijdens een evenement valt hier niet onder.

Ook als men op particuliere grond een standplaats wil innemen dan heeft men een vergunning van het college nodig.

Een vergunning kan worden geweigerd in het belang van de openbare orde, de openbare veiligheid, de volksgezondheid en de bescherming van het milieu. Daarnaast kan de vergunning worden geweigerd indien de standplaats, hetzij op zichzelf hetzij in verband met de omgeving, niet voldoet aan eisen van redelijke welstand of in strijd is met het bestemmingsplan.

Openbare orde

Indien de locatie, het soort goederen of diensten of de wijze waarop deze worden aangeboden ertoe kan leiden dat de openbare orde wordt verstoord kan de vergunning worden geweigerd. Openbare orde is een aanduiding voor de normale gang van zaken van het maatschappelijk leven op een bepaalde plaats en onder gegeven omstandigheden. Het criterium openbare orde wordt vaak gehanteerd in combinatie met het beperken of voorkomen van overlast en de verkeersveiligheid. Per aanvraag zal moeten worden bekeken of het belang van de openbare orde dusdanig groot is dat een vergunning moet worden geweigerd of dat vergunningverlening kan plaatsvinden onder het stellen van voorwaarden in het belang van de openbare orde.

Openbare veiligheid

Bij het innemen van een standplaats mag de verkeersveiligheid niet in het geding komen. Als door de standplaats het verkeer wordt geblokkeerd of verkeerstekens niet meer zichtbaar zijn dan kan de vergunning worden geweigerd. Dat geldt ook als men een standplaats op een onoverzichtelijk locatie wil innemen, zoals bijvoorbeeld op de hoek van een straat of bij een kruispunt.

Een standplaats heeft een verkeer aantrekkende werking. Er dient derhalve voldoende parkeermogelijkheid ter plaatse te zijn. Er zal worden getoetst of de aangevraagde locatie voor een standplaats de openbare veiligheid niet in gevaar brengt.

Bescherming van het milieu

In het kader van de Wet milieubeheer kunnen ook aan standplaatsen milieueisen worden gesteld. Deze eisen betreffen met name de gevolgen van het bakken. Vanuit de Wet milieubeheer worden er eisen gesteld aan de uitoefening van deze activiteiten, zoals de afstand tot de bebouwing, het treffen van voorzieningen voor de vetafscheiding van het afvalwater en voor het voorkomen van stankoverlast. Ter voorkoming van geuroverlast kan bij de locatie van de verkoopwagen rekening gehouden worden met onder andere de meest voorkomende windrichting en afstand tot (woon)gebouwen. Daarnaast worden er in de standplaatsvergunning voorschriften opgenomen omtrent het schoonhouden van de standplaats, het plaatsen van afvalbakken en het opruimen van afval in de omgeving afkomstig vanuit de standplaats verkochte producten.

Redelijke eisen van welstand

Hier is sprake van indien een of meer standplaatsen worden ingenomen op een zodanige plaats dat het straatbeeld ernstig verstoord wordt. Hiermee kan het aanzien van monumentale gebouwen of stedenbouwkundige ensembles gewaarborgd worden. In een dergelijk geval kan de stadsbouwmeester om advies gevraagd worden.

Redelijk verzorgingsniveau

De Europese Dienstenrichtlijn staat deze weigeringsgrond voor standplaatsen die (mede) diensten verlenen niet toe, omdat dit wordt beschouwd als een economische, niet toegestane, belemmering voor het vrij verkeer van diensten. Het blijft echter nog wel mogelijk om deze weigeringsgrond te hanteren voor het verkopen van goederen. De Dienstenrichtlijn is daarop immers niet van toepassing.

Voor wat betreft de verkoop van goederen blijkt uit jurisprudentie van de Afdeling Bestuursrecht van de Raad van State dat het reguleren van de concurrentieverhoudingen niet als een huishoudelijk belang van de gemeente wordt aangemerkt. Hierop wordt door de Afdeling slechts één uitzondering toegestaan, namelijk wanneer het voorzieningenniveau voor de consument in een deel van de gemeente in gevaar komt. Als het college een vergunning op basis hiervan wil weigeren dan moet worden aangetoond, mede aan de hand van de boekhouding van de plaatselijke winkelier, dat het voorbestaan van de winkel in gevaar komt als vanaf een standplaats dezelfde goederen aangeboden worden.

3.1.2 Overige regelgeving

Wet ruimtelijke ordening

Een standplaats kan alleen worden ingenomen als het gebruik daarvan op de betreffende locatie mogelijk is. Er zal dus gekeken moeten worden naar het toegestane gebruik van de betreffende locatie volgens het bestemmingsplan. Bij strijd met het geldende bestemmingsplan dient een omgevingsvergunning strijdig gebruik te worden aangevraagd.

Warenwet

In de Warenwet staat waaraan levensmiddelen en andere producten voor consumenten moeten voldoen. Een levensmiddel of product mag de gezondheid of veiligheid van de consument niet in gevaar brengen. Producten die onder de Warenwet vallen, zijn bijvoorbeeld elektronische producten, speelgoed en gebruiksartikelen. Ook grondstoffen voor levensmiddelen vallen onder de Warenwet, evenals de productie, de plaatsen waar voedsel wordt bereid en de verkooppunten van producten.

Als vanaf de standplaats eet- en drinkwaren worden verkocht valt dit onder het toepassingsbereik van de Warenwet.

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) controleert of de regels van de Warenwet worden nageleefd.

Wet milieubeheer

De Wet milieubeheer is van toepassing wanneer een standplaats kan worden gekwalificeerd als een inrichting in de zin van de Wet milieubeheer. Een inrichting is elke door de mens bedrijfsmatig of in een omvang alsof zij bedrijfsmatig was, ondernomen bedrijvigheid die binnen een zekere begrenzing pleegt te worden verricht (art. 1.1 Wm). Een oliebollenkraam kan gezien worden als een inrichting in de zin van de Wet milieubeheer. Indien de standplaatshouder gebruik maakt van installaties waarin gekookt, gebakken of gebraden en/ of gefrituurd kan worden dan dienen deze installaties te voldoen aan de bij de Wet milieubeheer gestelde eisen.

Winkeltijdenwet

Standplaatsen vallen ook onder het regime van de Winkeltijdenwet. Indien men op werkdagen voor 06.00 uur en na 22.00 uur goederen te koop wil aanbieden of verkopen dan is er ontheffing nodig van artikel 2 van de Winkeltijdenwet jo. artikel 7 van de Verordening Winkeltijden.

Verder is in de Verordening Winkeltijden geregeld dat straatverkoop van bepaalde goederen op zon- en feestdagen mogelijk is (artikel 10c Verordening Winkeltijden). Het gaat dan om het te koop aanbieden en verkopen van voor directe consumptie geschikte eetwaren en alcoholvrije dranken.

Deze vrijstelling geldt, ten tijde van het schrijven van dit beleid, conform dat artikel voor de westzijde van de Boulevard, de Buitensluis en het parkeerterrein bij het Panbos. Op deze laatste drie genoemde locaties is het dus toegestaan om op zon- en feestdagen een standplaats in te nemen voor de verkoop van voor de directe consumptie geschikte eetwaren en alcoholvrije dranken. Hier is geen ontheffing voor nodig. Op andere locaties is het niet toegestaan om op zon- en feestdagen een standplaats in te nemen.

Digitaal Opkopers register (DOR)

In het belang van de aanpak van heling van goederen is het gewenst dat handelaren in gebruikte en ongeregelde goederen (bijv. goudopkopers) kunnen worden gecontroleerd. Om deze controle mogelijk te maken zijn handelaren verplicht een doorlopend in- en verkoopregister bij te houden, waarin zij aantekening moeten houden van alle gebruikte of ongeregelde goederen die worden verworven, voorhanden zijn, die worden verkocht of op andere wijze worden overgedragen. Deze verplichtingen vloeien voort uit artikel 437 Wetboek van Strafrecht, artikel 2 lid 2 van het Uitvoeringsbesluit ex artikel 437 Wetboek van Strafrecht en artikel 2:67 Algemene Plaatselijke Verordening Gemeente Katwijk. Ook standplaatshouders dienen zich hier aan te houden en zullen worden gecontroleerd op het bijhouden van een dergelijk register.  

3.2 Eisen standplaatshouder

Uitsluitend een handelingsbekwaam natuurlijk persoon komt in aanmerking voor een standplaatsvergunning. Daarbij dient deze persoon aan te tonen dat hij voldoet aan alle publiekrechtelijke verplichtingen op het gebied van bedrijfsuitoefening en bedrijfsorganisatie. Hiertoe dient een uittreksel uit het Handelsregister van de Kamer van Koophandel ingediend te worden waaruit blijkt dat men als ambulant handelaar staat ingeschreven.

3.3 Voorschriften

Aan een vergunning kunnen op basis van de APV voorschriften en beperkingen worden verbonden. Deze voorschriften en beperkingen mogen slechts strekken tot bescherming van het belang of de belangen in verband waarmee de vergunning of ontheffing is vereist. De voorschriften die gesteld worden hebben onder andere betrekking op de geldigheid van de vergunning, de dag(en) dat de standplaats mag worden ingenomen, de wijze waarop de standplaats dient te worden schoongehouden, het karakter van de vergunning (persoonsgebonden), de eisen die de brandweer aan een vergunning stelt. Verder dient men zich te houden aan het Standplaatsenreglement van de gemeente Katwijk, welke als bijlage 2 bij dit beleid is gevoegd.

De vergunning draagt een persoonlijk karakter. Dat wil zeggen dat de vergunninghouder daadwerkelijk zelf de standplaats moet innemen en hij of zij zijn/haar rechten niet aan een ander kan overdragen. Uitzondering hierop vormt de overdracht van de vergunning aan echtgeno(o)t(e), partner of bloed- of aanverwant in de eerste graad.

Wanneer aan een rechtspersoon vergunning is verleend, moet de standplaats ingenomen worden door een natuurlijk persoon, die een overwegende invloed heeft op de bedrijfsuitvoering en het besluitvormingsproces binnen de rechtspersoon. De naam van deze persoon wordt in de vergunning vermeld.

Niet-naleving van de voorschriften kan ertoe leiden dat de vergunning, nadat de vergunninghouder is gehoord, wordt ingetrokken.

3.4 Financiële vergoeding

De financiële vergoeding voor het in behandeling nemen van een aanvraag voor een standplaatsvergunning is opgenomen in de Legesverordening. Daarnaast dienen er precariorechten betaald te worden voor het in gebruik hebben van grondoppervlak in gemeentelijk eigendom.

3.5 Procedure vergunning aanvraag

Voor het innemen of hebben van een standplaats is een vergunning vereist. De aanvraag dient schriftelijk dan wel digitaal te gebeuren middels het daartoe vastgestelde formulier (art. 4:4 Awb), welke als bijlage 1, bij dit beleid is gevoegd.

Vervolgens doorloopt de aanvraag een aantal stappen:

• -

  toets op ontvankelijkheid

• -

  besluit

• -

  publicatie van het besluit

Elk van deze stappen wordt hierna kort toegelicht.

Toets op ontvankelijkheid

Conform artikel 4:1 en 4:2 van de Algemene wet bestuursrecht dient de aanvraag schriftelijk te worden ingediend bij het college van burgemeester en wethouders. De aanvraag moet zijn ondertekend en moet ten minste de naam en het adres van de aanvrager bevatten en de dagtekening. Daarnaast moeten de stukken worden verschaft die voor de beslissing op de aanvraag nodig zijn en waarover de aanvrager redelijkerwijs de beschikking kan krijgen. Het betreft hier ten minste:

• -

  Een volledig ingevuld aanvraagformulier;

• -

  Een kopie van het geldige legitimatiebewijs van de aanvrager(s);

• -

  Een kopie van het verblijfsdocument waarin is beschreven dat de aanvrager(s) de bevoegdheid heeft om in Nederland te mogen werken c.q. te ondernemen (indien van toepassing);

• -

  Een uittreksel uit het Handelsregister van de Kamer van Koophandel waaruit blijkt dat de aanvrager(s) staat ingeschreven als ambulant handelaar;

• -

  een foto van de verkoopinrichting;

Informatie die reeds bij de gemeente aanwezig en die niet is gewijzigd, hoeft niet opnieuw te worden ingediend.

Het college kan op grond van artikel 4:5 Awb besluiten de aanvraag niet te behandelen, indien de verstrekte gegevens en bescheiden onvoldoende zijn voor de beoordeling van de aanvraag of voor de voorbereiding van de beschikking. Alvorens hier toe te besluiten wordt de aanvrager in de gelegenheid gesteld om binnen een door het college gestelde termijn de aanvraag aan te vullen.

Een besluit om de aanvraag niet te behandelen wordt aan de aanvrager bekendgemaakt binnen vier weken nadat de aanvraag is aangevuld of nadat de daarvoor gestelde termijn ongebruikt is verstreken.

Besluit

Het college beslist op de aanvraag binnen 8 weken na de datum van ontvangst van de aanvraag. Mocht deze termijn onverhoopt niet haalbaar blijken, dan kan de beslissing voor ten hoogste 8 weken worden verdaagt (art. 1:2 APV).

De aanvraag wordt getoetst aan de APV en de daarop gebaseerde beleidsregels en aan de overige relevante wetgeving. Tenzij er argumenten zijn om de vergunning te weigeren, zal deze worden verleend. Gedurende zes weken na de verzenddatum van het besluit bestaat er voor de belanghebbenden de mogelijkheid om bezwaar aan te tekenen.

Bepaalde tijd

Op basis van een uitspraak van de Raad van State november 2016 moeten zogenaamde schaarse vergunningen voor bepaalde tijd worden afgegeven. Een standplaatsvergunning is zo’n schaarse vergunning. Bij de inwerkingtreding van dit nieuwe standplaatsenbeleid zullen nieuwe standplaatsen voor bepaalde tijd worden uitgegeven. In verband met het bedrijfsdebiet van de vergunninghouder wordt de duur van de vergunning in beginsel vastgesteld op 5 jaar. Bij verandering van omstandigheden of inzichten kan, na het verlenen van de vergunning, de vergunning altijd nog worden ingetrokken of gewijzigd op grond van artikel 1:6 APV.

Publicatie van het besluit

Het besluit van een verleende standplaatsvergunning wordt gepubliceerd. Gedurende zes weken na de verzenddatum van het besluit bestaat er voor de belanghebbenden de mogelijkheid om bezwaar aan te tekenen.

3.6 Wachtlijst

Voor de gehele gemeente Katwijk geldt een wachtlijst. De aanvragers waaraan op basis van het maximumstelsel geen vergunning kan worden verleend worden geplaatst op een chronologische wachtlijst.

Op de wachtlijst zullen de volgende gegevens worden geplaatst:

• 1.

  De naam en voorletters, de geboortedatum, het adres, de woonplaats en het telefoonnummer van de aanvrager;

• 2.

  De datum waarop de aanvraag is ontvangen;

• 3.

  De artikelen (branche) die de aanvrager wil verhandelen;

• 4.

  De gewenste locatie.

De aanvrager is er zelf verantwoordelijk voor dat zijn gegevens op de wachtlijst actueel zijn.

Plaatsing op de wachtlijst betekent niet dat er daadwerkelijk vergunning wordt verleend. Zodra er een standplaats vrij komt wordt bekeken of de aanvrager aan de eisen voldoet en wordt de aanvraag getoetst aan het beleid.

3.7 Bijzondere onvoorziene gevallen

Het komt voor dat bedrijven of instellingen een tijdelijke standplaats in willen nemen. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om voorlichting, e.d. Het college van burgemeester en wethouders behoudt zich het recht voor dergelijke aanvragen te beoordelen en per aanvraag te bepalen of het maken van een uitzondering wenselijk is. Hiermee wordt terughoudend omgegaan.

4.1 Algemeen

Om de verschillende belangen die gepaard gaan met het innemen van een standplaats te borgen worden er naast de bestaande wet- en regelgeving, voorschriften en beperkingen aan de vergunning verbonden. Het doel van toezicht en handhaving is te controleren of de wet- en regelgeving en de voorschriften en beperkingen verbonden aan de vergunning nageleefd worden.

De vergunninghouder is verantwoordelijk voor de naleving van de in de vergunning gestelde voorwaarden en van de bepalingen in bestaande wet- en regelgeving.

Het toezicht op en de handhaving van standplaatsen is integraal vormgegeven. Dit betekent dat toezicht en handhaving gezamenlijk plaatsvindt door de Gemeentelijke Opsporingsambtenaren (hierna te noemen: de GOA’s), politie, brandweer, Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit NVWA en de gemeentelijke toezichthouders die belast zijn met het toezicht op de milieueisen.

4.2 Overtredingen

Op overtreding van de regels rusten sancties. Deze sancties kunnen bestuursrechtelijk (denk aan een waarschuwing, dwangsom of het intrekken van de vergunning) en/of strafrechtelijk van aard zijn. Daarbij wordt het volgende schema voor handhaving gehanteerd.

Het innemen of hebben van een standplaats zonder vergunning

Stap 1: Mondelinge waarschuwing

De standplaatshouder wordt ter plaatse geïnformeerd over de geconstateerde overtreding. Tevens wordt hem een termijn gesteld, waarbinnen een vergunning moet worden aangevraagd. De standplaats mag pas ingenomen worden, als er een ontvankelijke vergunning is aangevraagd en duidelijk is dat deze ook kan worden verleend.

Stap 2: Bestuurlijke strafbeschikking

Bij voortduring van de overtreding dan wel constatering van een nieuwe overtreding wordt een bestuurlijke strafbeschikking opgemaakt. Tevens wordt een termijn gesteld waarbinnen de exploitatie dient te worden gestaakt.

Stap 3: Last onder dwangsom

Indien de bestuurlijke strafbeschikking niet leidt tot beëindiging van de overtreding, dan wordt overgegaan tot bestuursrechtelijke handhaving, inhoudende dat een procedure wordt gestart tot het opleggen van een last onder dwangsom om herhaling van de overtreding te voorkomen.

Het niet naleven van de in de vergunning gestelde voorwaarden:

Stap 1: Mondelinge waarschuwing

De standplaatshouder wordt ter plaatse geïnformeerd over de geconstateerde overtreding. Tevens wordt aangegeven dat de overtreding binnen een bepaalde termijn moet worden beëindigd.

Stap 2: Bestuurlijke strafbeschikking

Bij voortduring van de overtreding en/of constatering van een nieuwe overtreding wordt een bestuurlijke strafbeschikking opgemaakt. Hierbij wordt meegedeeld dat de overtreding binnen een bepaalde termijn moet worden beëindigd.

Stap 3: Last onder dwangsom

Indien de bestuurlijke strafbeschikking niet leidt tot beëindiging van de overtreding, dan wordt overgegaan tot bestuursrechtelijke handhaving, inhoudende dat een procedure wordt gestart tot het opleggen van een last onder dwangsom om herhaling van de overtreding te voorkomen.

Stap 4: Intrekken vergunning

Indien een last onder dwangsom geen effect sorteert, kan als ultimum remedium overgegaan worden tot het intrekken van de vergunning.