Verordening op de heffing en invordering van toeristenbelasting 2011

1. Belastingplichtig is degene die gelegenheid biedt tot verblijf als bedoeld in artikel 1.

2. De belastingplichtige is bevoegd de belasting als zodanig te verhalen op degene die verblijf houdt als bedoeld in artikel 1.

3. Als er geen persoon is aan te wijzen die gelegenheid biedt tot verblijf, is degene belastingplichtig die verblijf houdt als bedoeld in artikel 1.

1. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

• a.

  kampeermiddel: tent, tentwagen, kampeerauto, caravan dan wel enig ander onderkomen of ander voertuig of gewezen voertuig of een gedeelte daarvan, voor zover geen bouwwerk zijnde waarvoor een omgevingsvergunning voor een bouwactiviteit als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, onderdeel a, Wet algemene bepalingen omgevingsrecht is vereist; een en ander voor zover deze onderkomens of voertuigen geheel of ten dele blijvend zijn bestemd of opgericht dan wel worden of kunnen worden gebruikt voor recreatief nachtverblijf.

• b.

  kampeerterrein: terrein of plaats, geheel of gedeeltelijk ingericht, en volgens die inrichting bestemd, om daarop gelegenheid te geven tot het plaatsen of geplaatst houden van kampeermiddelen.

• c.

  vaste standplaats: een terrein of terreingedeelte dat deel uitmaakt van een kampeerterrein en dat ter beschikking wordt gesteld voor de plaatsing van eenzelfde kampeermiddel gedurende een seizoen of een jaar.

• d.

  volgtijdige standplaats: een terrein of terreingedeelte dat deel uitmaakt van een kampeerterrein en dat ter beschikking wordt gesteld voor de volgtijdige plaatsing van verschillende kampeermiddelen.

• e.

  woning: een huis, een naar aard en inrichting vergelijkbare ander onderkomen of een deel van een huis of een ander vergelijkbaar onderkomen.

• f.

  particulier: een natuurlijk persoon die buiten de uitoefening van een bedrijf of beroep gelegenheid biedt tot verblijf.

• g.

  particulier verhuurde woning: een woning die door een particulier ter beschikking wordt gesteld voor het houden van verblijf met overnachting tegen een vergoeding in welke vorm dan ook.

2. Voor particulier verhuurde woningen en voor kampeermiddelen op

vaste of volgtijdige standplaatsen kan het aantal overnachtingen op

een bij de aangifte gedaan verzoek van de belastingplichtige

forfaitair worden vastgesteld.

3. Het aantal overnachtende personen wordt:

• a.

  voor woningen en andere verblijven gesteld op het aantal slaapplaatsen;

• b.

  voor kampeermiddelen op vaste standplaatsen gesteld op:

  1,8 personen, indien het aantal slaapplaatsen twee of minder bedraagt; 3,1 personen, indien het aantal slaapplaatsen meer dan twee bedraagt.

• c.

  Het aantal malen, dat door de in het derde lid bedoelde personen is overnacht, wordt: ingeval verblijf wordt gehouden in woningen en andere verblijven dan wel in kampeermiddelen op vaste standplaatsen, welke geschikt zijn voor gebruik of slechts gebruikt mogen worden gedurende de periode:

1 april tot 25 juni bepaald op 18

1 april tot 1 oktober bepaald op 30

15 augustus tot 1 oktober bepaald op 6

1. In afwijking van artikel 9, eerste lid, van de Invorderingswet 1990 moeten de voorlopige aanslagen worden betaald in vier gelijke termijnen. De eerste termijn vervalt op de laatste dag van de maand volgend op de maand die in de dagtekening van het aanslagbiljet is vermeld, en elk van de volgende termijnen telkens een maand later.

2. In afwijking van artikel 9, eerste lid, van de Invorderingswet 1990 moeten de overige aanslagen worden betaald in twee gelijke termijnen. De eerste termijn vervalt op de laatste dag van de maand volgend op de maand die in de dagtekening van het aanslagbiljet is vermeld en de tweede termijn twee maanden later.

3. De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in het eerste en tweede lid gestelde termijnen.

1. Deze verordening treedt in werking met ingang van de achtste dag na die van de bekendmaking.

2. De datum van ingang van de heffing is 1 januari 2011.