Keur waterschap Regge en Dinkel 2009

Noot

1

[Toelichting: In deze Keur is er voor gekozen in de lijst met begripsomschrijvingen de meest

essentiële begrippen voor de regionale waterbeheerder en voor de in het beheergebied

gevestigde burgers en bedrijven een plaats te geven. Daarmee wordt beoogd van de

Keur een zelfstandig leesbaar document te maken, zij het dat de lijst niet uitputtend is.

Voor het in alle opzichten goed kunnen doorzien wat de nieuwe waterbeheerwetgeving

voor alle partijen betekent, ontkomt men er niet helemaal aan ook de Waterwet zelf en

haar Memorie van Toelichting (MvT), de Invoeringswet Waterwet en haar MvT, het

Waterbesluit en de provinciale Waterverordening en aanpalende wet- en regelgeving er

op na te slaan.

De volgende begrippen zijn opgenomen:

a. Bergingsgebied: dit begrip is overgenomen uit de Waterwet, waarbij de relatie

met de Wet ruimtelijke ordening is gelegd.

b. Beschermingszone: dit begrip is deels overgenomen uit de Waterwet, met de

toevoeging dat die zone in de legger is vermeld en dat het betreffende

waterstaatswerk wordt beschermd door voorschriften krachtens deze Keur. In

deze omschrijving wordt de relatie gelegd tussen de legger met de ligging, vorm,

afmetingen en constructie van dat waterstaatswerk en de Keur met haar

instrumentarium om die waterstaatswerken daadwerkelijk te beschermen tegen

ingrepen van derden.

c. Bestuur: het bevoegde bestuursorgaan voor het nemen van besluiten krachtens

deze Keur is het Dagelijks Bestuur van het waterschap.

d. Buitenbeschermingszone: dit begrip werd ook gebruikt in de Keur waterschap

Regge en Dinkel 1997. het betreft een zone langs een waterstaatswerk waar

minder beperkingen gelden dan in een beschermingszone.

e. Coupure: doorsnijding van een waterkering.

f. Grondwater:de omschrijving van dit begrip is uit de Waterwet overgenomen, met

de toevoeging dat het in deze Keur om een onderdeel van het grondwater gaat.

Het gaat om dat grondwater voor zover het waterschap door of krachtens de

Waterwet belast is met het beheer van dat onderdeel van het grondwater. De

Waterwet gaat uit van het toekennen aan waterschappen van het passieve, 

kwantitatieve beheer van grondwater, voor zover het betreft de regulering  van

het onttrekken van water aan grondwater voor industriële toepassingen met een

hoeveelheid van niet meer dan 150.000 m3 per jaar, dan wel voor zover het niet

gaat om onttrekkingen voor de openbare drinkwatervoorziening of voor

bodemenergiesystemen.

g. Grondsanering: de omschrijving van dit begrip is uit de Verordening voor de

Fysieke leefomgeving Overijssel overgenomen.

h. Grondwatersanering: de omschrijving van dit begrip is uit de Waterwet

overgenomen, met de toevoeging dat het in deze Keur om een onderdeel van het

grondwater gaat. Het gaat om dat grondwater voor zover het waterschap door of

krachtens de Waterwet belast is met het beheer van dat onderdeel van het

grondwater. De Waterwet gaat uit van het toekennen aan waterschappen van het

passieve, kwantitatieve beheer van het grondwater, voor zover het betreft de

regulering van het onttrekken van water aan grondwater voor industriële

toepassingen met een hoeveelheid van niet meer dan 150.000 m3.

i. Infiltreren: deze definitie is overgenomen uit artikel 6.1 van de Wet.

j. Kernzone: dit begrip werd ook gebruikt in de Keur waterschap Regge en Dinkel

1997. Het is een aanduiding voor waterlichaam en waterkering, zoals die

voorkomen in een waterstaatswerk, waar het waterdoel de hoofdfunctie vormt

van het landgebruik. De kernzone wordt als zodanig op de legger vermeld, hierop

zijn voorschriften uit deze Keur van toepassing.

k. Legger: dit begrip is voor de waterbeheerder van groot belang. In het algemene

deel wordt nader ingegaan op de Keur en de leggerplicht.

l. Meanderzone: dit begrip is nieuw in deze Keur en komt voort uit de Kaderrichtlijn

Water. Hiermee worden de zones aangegeven waar ruimte is voor natuurlijke

processen van het oppervlaktewaterlichaam.

m. Noodvoorziening: de definitie maakt duidelijk dat een noodvoorziening niet altijd

een provisorische voorziening, uit nood geboren, behoeft te zijn. Een bestaande

onttrekkingsinrichting die in geval van een calamiteit wordt ingezet is eveneens te

kwalificeren als een noodvoorziening.

n. Onttrekken: dit begrip is deels overgenomen uit de Waterwet en gaat in op zowel

het onttrekken van grondwater als ook op het onttrekken van water aan het

oppervlaktewaterlichaam. In artikel 1, derde lid van de Grondwaterwet is/was

opgenomen dat ontwaterings- en afwateringsactiviteiten zijn uitgezonderd van het

onttrekkingsbegrip. Dat geldt ook voor het hier opgenomen begrip ‘onttrekken

van grondwater’. In hoofdstuk 3 van deze Keur is een uitgekristalliseerd

instrumentarium opgenomen voor de regulering van het onttrekken van

grondwater en onttrekkingen aan oppervlaktewaterlichamen.

o. Oppervlaktewaterlichaam: dit begrip is overgenomen uit de Waterwet. Het betreft

oppervlaktewater met de daarin aanwezige stoffen, de waterbodem de oevers en

flora en fauna. Het gaat verder dan de op grond van de Kaderrichtlijn Water door

de waterbeheerders als oppervlaktewaterlichamen bestempelde wateren. Deze

ruime omschrijving gaat ook verder dan de omschrijving van het begrip

‘oppervlaktewater’, zoals dat door de jurisprudentie in de jaren ’80 en ’90 is

gevormd.

Het gaat hierbij om oppervlaktewater, zoals de sloot, de wetering, de beek, de

rivier, het meer; kortom het gaat om de bak waarin het water zit. 

Het begrip ‘oppervlaktewaterlichaam’ komt in de plaats van de in het verleden

veel gehanteerde begrippen ‘watergangen of waterlopen’. Het begrip is

opgenomen omdat de regionale waterbeheerder zijn beheertaken uitvoert in en

om oppervlaktewater. Het begrip oppervlaktewaterlichaam is onderdeel van het

meer omvattende begrip waterstaatswerk, welk begrip op zijn beurt weer deel

uitmaakt van het brede begrip watersysteem. Watersysteem is het meest

omvattende van alle in de Waterwet en hier gebruikte begrippen. Het is hét object

van beheer in de Waterwet. Voor de waterbeheerder en voor derden is het

essentieel dat een ieder weet waarover het gaat en vooral wat de reikwijdte is van

gebods en verbodsbepalingen in relatie tot bepaalde beheerobjecten. De

begrippen moeten onderscheiden worden, omdat het beheer gericht kan zijn op

onderdelen van het watersysteem. Scheiden is niet mogelijk, want we voeren het

waterbeheer integraal uit. Uitoefening van de beheertaak waterkeringen mag in

principe niet ten koste gaan van bijvoorbeeld het aquatische ecosysteem van

oppervlaktewateren in de nabijheid. Op zijn minst zal de beheerder dan moeten

proberen achteruitgang te compenseren. Het gaat immers om het behalen van de

doelstellingen, zoals die in Hoofdstuk 2, paragraaf 1, van de Waterwet in

algemene termen zijn omschreven. Paragraaf 2 en 3 van dat hoofdstuk leggen

normen voor de onderscheiden beheerobjecten vast om daarmee die

doelstellingen nader te concretiseren.

p. Pompcapaciteit: de omschrijving van dit begrip is uit de Verordening voor de

Fysieke Leefomgeving Overijssel overgenomen.

q. Profiel van vrije ruimte: dit begrip is gevormd door jurisprudentie en opgenomen

in de provinciale Waterverordening. Het profiel is noodzakelijk om in de toekomst

nodige gronden te vrijwaren van onomkeerbare ingrepen.

r. Waterkering: deze begripsomschrijving komt in de Waterwet niet voor. De

omschrijving is nodig om aan te geven wanneer het waterschap een object als

waterkering aanduidt. Hij beheert niet alleen de primaire, maar ook de regionale

en overige waterkeringen. Het begrip dekt alle hiervoor genoemde soorten

keringen.

s. Watersysteem: dit begrip is overgenomen uit de Waterwet.

t. Waterstaatswerk: overgenomen uit de Waterwet, met toegevoegd dat het werk

als zodanig in de legger is aangegeven, tenzij dat van de leggerplicht is vrijgesteld

of op een keurkaart als bedoeld in artikel 5.2 staat aangegeven.

u. Watervergunning: het gaat om de vergunning die de Waterwet introduceert voor

bepaalde handelingen in het watersysteem en die de Keur voor het beheergebied

van het waterschap concretiseert. We spreken dus niet langer van een

keurontheffing of -vergunning, maar van een watervergunning.

v. Werken: dit begrip komt niet voor in de Waterwet. Het is nodig om te definiëren,

omdat het realiseren van dergelijke werken in watersystemen afbreuk kan doen

aan de functies die aan die watersystemen, of onderdelen daarvan, zijn

toegekend. De regionale waterbeheerder kan daartoe zijn Keurinstrumentarium

inzetten om dergelijke ingrepen van derden te voorkómen door de handeling te

erbieden, dan wel de realisatie van voorschriften te voorzien via een

watervergunning.

w. Wet: dit is de Waterwet, waarop het keurinstrumentarium inhoudelijk is gestoeld,

naast de provinciale Waterverordening.]

Noot

2

[Toelichting: Ingevolge het bepaalde in het tweede lid van dit artikel zijn de gebruikers verplicht de

ingevolge de Keur op de eigenaar rustende verplichtingen na te komen ingeval er sprake

is van een zakelijk of persoonlijk gebruiksrecht.

Ingevolge het bepaalde in het derde lid zijn de eigenaren, overige zakelijk gerechtigden

tot, en gebruikers van de grond hoofdelijk aansprakelijk voor de nakoming van

verplichtingen, die ingevolge de Keur op de eigenaar van de grond rusten. Veelal is

immers niet de eigenaar maar de feitelijke gebruiker van de grond degene die bij machte

is aan die verplichtingen te voldoen of die bij de voldoening aan die verplichtingen is

gebaat.]

Noot

3

[Toelichting: Deze bepaling verplicht de eigenaren van gronden de waterstaatswerken te beschermen

tegen aftrap door dieren.

De bepaling geeft het bestuursorgaan tevens de mogelijkheid algemene regels te stellen

omtrent afrastering en wijzen van plaatsing.]

Noot

4

[Toelichting: De eigenaren van coupures, sluizen, uitwateringen en andere doorgangen in

waterkeringen, zijn verplicht deze op eerste aanzegging door of namens het

bestuursorgaan te sluiten met het oog op het voorkomen van overstroming van achter de

waterkering gelegen gronden. ]

Noot

5

[Toelichting: Onderhoudsplichtigen worden ingevolge artikel 78, tweede lid, Waterschapswet

aangewezen in de legger. De Keur sluit hierop aan door als onderhoudsplichtigen aan te

wijzen degenen die in de legger tot het plegen van gewoon of buitengewoon onderhoud

zijn vermeld.

In het algemeen zal die aanwijzing niet naar individu geschieden, maar een categorie

personen betreffen, bijvoorbeeld de aangrenzende grondgebruikers of -eigenaren.

Voor onderhoudsactiviteiten ten behoeve van de waterstaatszorg is een Gedragscode

Flora- en Faunawet voor de waterschappen opgesteld. De Gedragscode stelt de

waterschappen in staat gebruik te maken van de mogelijkheden die het

Vrijstellingsbesluit biedt. Van het Vrijstellingsbesluit kan ook gebruik worden gemaakt

door particulieren die onderhoudsplichtig zijn, als zij aantoonbaar in overeenstemming

met de bestaande Gedragscode handelen en dit passend is binnen de eigen

werkprocessen.]

Noot

6

[Toelichting: In deze bepaling wordt omschreven waartoe onderhoudsplichtigen bij de uitvoering van

het gewone onderhoud aan waterkeringen gehouden zijn. De bestrijding van

muskusratten op waterkeringen gebeurt, met uitsluiting van derden, door het

waterschap.]

Noot

7

[Toelichting: Toelichting

In deze bepaling wordt omschreven waartoe onderhoudsplichtigen gehouden zijn bij de

uitvoering van het buitengewoon onderhoud aan waterkeringen. Als buitengewoon

onderhoud wordt in de Keur aangemerkt het in stand houden van de waterkering

overeenkomstig het in de legger bepaalde omtrent ligging, vorm, afmeting en

constructie.

In de situatie dat geen legger aanwezig is en op de kaart geen ligging, vorm, afmetingen

of constructie zijn aangegeven, voorziet het overgangsrecht van deze Keur.]

Noot

8

[Toelichting: Het bepaalde in dit artikel richt zich in principe tot onderhoudsplichtigen van in, op, aan

of over waterkeringen of beschermingszones van waterkeringen gelegen werken die een

waterkerende of mede een waterkerende functie hebben, en die anders dan met

vergunning zijn aangebracht.]

Noot

9

[Toelichting: In deze bepaling wordt omschreven waartoe onderhoudsplichtigen bij de uitvoering van

het gewone onderhoud aan oppervlaktewaterlichamen gehouden zijn. De

onderhoudsplichtigen zijn te allen tijde gehouden voorwerpen, materialen en stoffen uit

oppervlaktewaterlichamen te verwijderen die af- en/of aanvoer, dan wel de berging van

water hinderen. Het gaat dan om die oppervlaktewaterlichamen waartoe zij

onderhoudsplichtig zijn. Daarnaast schonen onderhoudsplichtigen de

oppervlaktewaterlichamen. Dat gebeurt een aantal malen per jaar (meestal in het voor-

en najaar), vóór de vooraf aan te kondigden schouw. Daarbij gaat het er om de

maatgevende af- en/of aanvoer van water veilig te stellen.

De oevers en taluds alsmede de daartoe behorende oeverbeschermingswerken dienen

behoorlijk in stand te worden gehouden, voor zover dat nodig is om te voorkomen dat

door inzakking de af- en/of aanvoer van water wordt gehinderd dan wel aangelegde

onderhoudsstroken en/of afrasteringen door inzakking worden bedreigd. Waar de

feitelijke afmetingen van het profiel de voor de af- en/of aanvoer van water

noodzakelijke profielafmetingen overtreffen, kan de onderhoudsplichtige niet worden

verplicht deze zogenaamde overprofilering in stand te houden als niet tevens ook de

instandhouding van een onderhoudsstrook en/of afrastering in het geding is.]

Noot

10

[Toelichting: In deze bepaling wordt omschreven waartoe onderhoudsplichtigen, die tot de uitvoering

van het buitengewoon onderhoud aan oppervlaktewaterlichamen zijn verplicht, gehouden

zijn. Als buitengewoon onderhoud wordt in de Keur aangemerkt het in stand houden van

de oppervlaktewaterlichamen overeenkomstig het in de legger bepaalde omtrent richting,

vorm afmeting en constructie.

Het buitengewoon onderhoud wordt, waar het betreft oppervlaktewaterlichamen van

overwegend belang, voor de af- en/of aanvoer van water voor een groter gebied veelal

uitgevoerd door het waterschap. De situatie waarin derden-onderhoudsplichtigen tot

instandhouding van oppervlaktewaterlichamen verplicht zijn, doet zich met name voor bij

sloten en greppels die uitsluitend de afwatering van een bepaald aantal percelen dienen.

In de situatie dat geen legger aanwezig is en op de kaart geen vorm, afmetingen of

constructie zijn aangegeven, voorziet het overgangsrecht van deze Keur.]

Noot

11

[Toelichting: Het verbod in artikel 3.1, aanhef en onder a, betreft het verrichten van werkzaamheden.

Bij het begrip, ‘werkzaamheden' moet een verband gelegd worden met verrichten van

handelingen. Onder werkzaamheden vallen onder andere: aanleg-, bagger-, boor-,

bouw-, graaf-, demping- herstel-, onderhoud-, plant- reparatie-, revisie-, sloop-,

uitbreiding-, verbouw- en herbouwwerkzaamheden. Dit betreffen zowel werkzaamheden

die tot doel hebben verandering te brengen in de staat van waterstaatswerken, als

werkzaamheden die dat niet tot doel hebben, maar waarvan onbedoeld effect is dat

verandering wordt gebracht in de staat van die werken. Onder dit verbod valt

bijvoorbeeld het dempen van een sloot.

Van het begrip 'werken' is in artikel 1 een definitie gegeven.]

Noot

12

[Toelichting: Dit artikel betreft een aantal specifieke verboden handelingen in de beschermingszone. ]

Noot

13

[Toelichting: Deze zone wordt op de legger aangegeven om met name waterkeringen te beschermen.

De verboden die in de buitenbeschermingszone gelden zijn minder zwaar dan die voor de

kern- en beschermingszone.]

Noot

14

[Toelichting: De verbodsbepalingen zijn opgenomen om de doelen te kunnen bereiken die opgenomen

zijn in het waterbeheerplan in het kader van de Kaderrichtlijn Watermaatregelen.]

Noot

15

[Toelichting: Dit artikel verbiedt het plaatsen van werken in het profiel van vrije ruimte. Dit is

belangrijk om in de toekomst met name de wateropgaven omtrent dijkverbeteringen te

kunnen realiseren.]

Noot

16

[Toelichting: Het waterschap heeft voor het waterbeheer als doel dat een duurzaam en veerkrachtig

watersysteem wordt gerealiseerd. Hiervoor is ruimte voor water nodig: om water te

bergen in extreem natte, maar ook voor extreem droge situaties. Een bergingsgebied is

bedoeld om ruimte te creëren voor water. In de keur is daarom een verbodsbepaling

opgenomen voor bergingsgebieden, zodat een bergingsgebied beschermd wordt voor

ongewenste ontwikkelingen die de ruimte voor water verminderen.]

Noot

17

[Toelichting: In artikel 3.7 worden regels gesteld in geval zich calamiteiten of gevaren voordoen in de

zin van artikel 5.28 van de Waterwet. In de Waterwet wordt onder gevaar verstaan:

omstandigheden waardoor de goede staat van een of meer waterstaatswerken

onmiddellijk en ernstig in het ongerede is of dreigt te geraken.

Het bestuur kan bijvoorbeeld verbieden water te onttrekken. Er wordt dan afgeweken

van de normaal geldende regels, welke afwijking tijdelijk is en waarvoor geen vergunning

nodig is en ook geen algemene regels gelden. De Waterwet (artikelen 5.28 tot en met

5.31) stelt regels omtrent het gevaar voor waterstaatswerken. Deze artikelen geven het

waterschap ruime bevoegdheden.]

Noot

18

[Toelichting: Dit algehele onttrekkingsverbod heeft betrekking op de bescherming van het

oppervlaktewaterlichaam.

Specifiek: Ter bescherming van het betreffende pand van het oppervlaktewaterlichaam

waaruit onttrokken wordt. Met een pand wordt bedoeld het stuk oppervlaktewaterlichaam

tussen 2 opeenvolgende stuwen, waarbij een vistrap ook als stuw wordt beschouwd.

Wanneer de eerst benedenstrooms gelegen stuw of onderleider niet meer overstort,

ontstaat het risico dat het betreffende pand droog komt te staan door de onttrekking uit

het oppervlaktewaterlichaam. Dit is niet wenselijk voor het watersysteem en niet voor de

ecologische toestand van het systeem. Van dit verbod wordt veedrenking middels een

weidepomp uitgezonderd. ]

Noot

19

[Toelichting: Onder het begrip lozen wordt het volgende verstaan: het door middel van een werk

brengen van water in een oppervlaktewaterlichaam, zonder dat het water daarbij uit een

ander oppervlaktewaterlichaam wordt gehaald.

Onder het begrip onttrekken wordt het volgende verstaan: het door middel van een werk

halen van water uit een oppervlaktewaterlichaam, zonder dat het water daarbij in een

ander oppervlaktewaterlichaam wordt gebracht. ]

Noot

20

[Toelichting: Eerste lid:

Onder het begrip onttrekken wordt het volgende verstaan: het door middel van een werk

halen van water uit grondwater of uit een oppervlaktewaterlichaam, zonder dat het water

daarbij in een ander oppervlaktewaterlichaam wordt gebracht.

Tweede lid:

Op grond van de Waterwet is een vergunning van gedeputeerde staten vereist voor het

onttrekken aan of infiltreren in een grondwaterlichaam:

a. ten behoeve van industriële toepassingen indien de onttrokken hoeveelheid water

meer dan 150.00 m? per jaar bedraagt; en

b. ten behoeve van de openbare drinkwatervoorziening of koude- en warmteopslag

(ook wel “bodemenergiesystemen” genoemd).

Het waterschapsbestuur is bevoegd om voor alle overige grondwateronttrekkingen en

infiltraties een vergunningplicht op te leggen.

Tegen deze achtergrond moeten de verboden en vrijstellingen van artikel 3.10 worden

gelezen.

Inhoudelijk betekent artikel 3.10 een voortzetting van de situatie van voor de Waterwet,

zoals destijds vastgelegd in de Verordening voor de Fysieke Leefomgeving Overijssel.

In het tweede lid is in enkele gevallen de “te onttrekken hoeveelheid grondwater”

bepalend voor de vraag of een onttrekking vrijgesteld is van de vergunningplicht, en in

andere gevallen is de “bruto pompcapaciteit” hiervoor bepalend.

De hoofdregel is dat voor grondwateronttrekkingen en infiltraties een watervergunning

vereist is.

Van enkele specifieke soorten grondwateronttrekkingen is in het tweede lid van artikel

3.10 een vrijstelling verleend van deze algemene vergunningplicht. Voor deze met name

genoemde onttrekkingen geldt dus alleen een meldplicht en in sommige gevallen ook een

meet- en registratieplicht.

De vrijgestelde grondwateronttrekkingen zijn alle veel voorkomende, tijdelijke

onttrekkingen, van redelijk beperkte omvang. Het is maatschappelijk niet wenselijk

(regeldruk) en vanuit waterhuishoudkundig oogpunt niet noodzakelijk dat  hiervoor

telkenmale toestemming aan het waterschap wordt gevraagd.

Dit geldt evenzeer voor de zeer geringe onttrekkingen, voor welk doel ook. met een

pompcapaciteit van minder dan 10 m3 per uur. Deze restcategorie is benoemd in

onderdeel e.

In het tweede lid is in enkele gevallen de “te onttrekken hoeveelheid grondwater”

bepalend voor de vraag of een onttrekking vrijgesteld is van de vergunningplicht, en in

andere gevallen is de “pompcapaciteit” hiervoor bepalend.

Onttrekkingen voor bronneringen, voor een proef en voor grondsanering (onderdeel a)

en onttrekkingen voor grondwatersaneringen (onderdeel b) vinden veelal plaats in het

kader van een project of een groter geheel. In de planning van een dergelijk project

wordt gerekend met een bepaalde onttrekkingshoeveelheid en –periode. Omdat een

vergunning steeds moet worden aangevraagd alvorens de uitvoering begint, is de

vergunningplicht gebaseerd op de gegevens die op dat moment voorhanden zijn,

namelijk de planning en de geplande hoeveelheden te onttrekken grondwater.

Dit ligt anders ten aanzien van onttrekkingen ten behoeven van beregening of bevloeiing.

Als de noodzaak of wens tot beregenen of bevloeien zich voordoet, is er geen tijd om

eerst nog een vergunning aan te vragen. Ook is niet van tevoren aan te geven hoe lang

de activiteiten zullen duren, of hoeveel water onttrokken zal gaan worden.

Een pompinstallatie voor beregening of bevloeiing heeft wel een bepaalde technische

maximumcapaciteit of “bruto pompcapaciteit”, benoemd in de productomschrijving of

aangeduid op het typeplaatje. Dit is in feite het wateropbrengend vermogen van de pomp

in onbelaste toestand met een opvoerhoogte van nul meter. Deze objectief vast te stellen

maximumcapaciteit is voor deze situaties bepalend voor de vraag of een vergunning

vereist is, dan wel een melding moet worden gedaan. Dat deze maximumcapaciteit niet

in alle omstandigheden daadwerkelijk kan worden gerealiseerd doet hieraan niets af.  ]

Noot

21

[Toelichting: Op grond van de Waterwet/Keur is een ieder die water onttrekt aan een

oppervlaktewaterlichaam verplicht hiervan melding te doen bij het bevoegde

bestuursorgaan. Deze meldplicht geldt niet als er een vergunningplicht is, zoals gesteld

in artikel 3.9 van deze verordening. Uitzondering van de meld- en vergunningplicht geldt

voor onttrekkingen uit oppervlaktewaterlichamen lager dan 5 m3 per etmaal.]

Noot

22

[Toelichting: Op grond van artikel 6.11 van het Waterbesluit moeten de onttrekkingen en infiltraties

die niet vergunningplichtig zijn, worden gemeld bij het waterschapsbestuur. Tevens

moeten de onttrokken hoeveelheden grondwater worden gemeten en periodiek aan het

bestuur worden doorgegeven. Bij verordening kan het waterschapsbestuur van deze

algemene verplichtingen afwijken.

Het uitgangspunt voor het regelen van het grondwaterregiem in deze Keur was (zo

mogelijk) handhaven van de bestaande situatie.

De onderhavige regeling laat zich als volgt samenvatten:

Grondwateronttrekking ten behoeve van bronnering, proef of grondsanering

Grote onttrekkingen, te weten van meer dan 50.000 m3/30 dagen en 200.000 m3/6

maanden, gedurende meer dan 6 maanden: vergunningplicht

Niet vergunningplichtige onttrekkingen van meer dan 10m3/uur:  meet- en registratieplicht

Niet-vergunningplichtige onttrekkingen: meldplicht

Grondwatersanering

Grote onttrekkingen, te weten van meer dan 50.000 m3/30 dagen en meer dan 200.000

m3 per jaar): vergunningplicht

Niet vergunningplichtige onttrekkingen van meer dan 10 m3/uur:  meet- en registratieplicht

Niet-vergunningplichtige onttrekkingen: meldplicht

Beregening of bevloeiing

Grote onttrekkingen, te weten met een maximale pompcapaciteit boven de 60 m3/uur,

en voor onttrekkingen van meer dan 25.000 m3/3 maanden:  vergunningplicht

Hele kleine onttrekkingen, te weten met een pomp met een capaciteit van maximaal 10

m3/uur: geen enkele verplichting

Voor de overige onttrekkingen van meer dan 10 m3/uur: meet en registratieplicht:

Voor de niet vergunningplichtige en voor de niet vrijgestelde onttrekkingen: meldplicht

Noodvoorziening: meldplicht.

Overige onttrekkingen, met een pompcapaciteit van maximaal 10 m3/uur: geen enkele verplichting]

Noot

23

[Toelichting: In het eerste lid gaat het om melding van onttrekkingen van oppervlaktewater.

Voor melding van onttrekkingen van grondwater bevat de Waterregeling een uitputtende

regeling. Voor het waterschapsbestuur is geen ruimte om hierop aan te vullen of hiervan

af te wijken. Het formulier waarvan in het tweede lid van dit artikel wordt gesproken,

vraagt alleen de wettelijke gegevens. Ten behoeve van eenduidige aanlevering stelt het

bestuur dit formulier vast.]

Noot

24

[Toelichting: Middels dit artikel kan elke onttrekker van water aan oppervlaktewaterlichamen worden

verplicht de hoeveelheid onttrokken water te meten en te registreren. ]

Noot

25

[Toelichting: Het beleid van het waterschap is er op gericht dat het waterschap natuur wil beschermen

tegen verdroging. Een middel hiervoor is door de aanleg van drainage en perceelssloten

alleen toe te staan met een watervergunning. Tot dusver voorzagen bestemmingplannen

hierin. Het betreft de gebieden in het kader van de provinciale groene hoofdstructuur.

De verbodsbepalingen zijn alleen bedoeld voor nieuwe ingrepen en laat de bestaande

situatie ongewijzigd.  Bij de beoordeling van aanvragen voor vergunningen wordt

rekening gehouden met de kwetsbaarheid en het belang van het gebied. Gezien de grote

verscheidenheid in de bodemopbouw van Twente moet de geo-hydrologische situatie per

aanvraag worden beoordeeld. ]

Noot

26

[Toelichting: De algemene regels waartoe artikel 3.16 de mogelijkheid biedt, zien toe op het

vaststellen van nadere regels door het bestuur. Het gaat dan om de handelingen in de

vorige artikelen. Die regels kunnen inhouden een vrijstelling van de vergunningplicht of

juist een algeheel verbod op het verrichten van die handelingen. Voordeel van deze

bepaling is dat het waterschap maatwerk kan verrichten.]

Noot

27

[Toelichting: In die gevallen waarin het waterschap optreedt als een ‘derde’ (bijvoorbeeld als het een

nieuw kantoorgebouw realiseert en daarbij ook water aanlegt), heeft het voor de

uitvoering van verboden handelingen een vergunning nodig, net zoals die derde.

De in de Keur vermelde verboden zijn echter niet van toepassing op handelingen, werken,

werkzaamheden en gedragingen ten behoeve van het herstel van, onderhoud- of

buitengewoon onderhoud aan waterstaatswerken die door het waterschap als beheerder

worden verricht. De in de Keur gestelde bepalingen over het onttrekken en lozen van water

ter uitvoering van de Waterwet (hoofdstuk 6) zien evenmin op normale beheersactiviteiten

van de beheerder. Een beheerder voert water aan of af. Onder normale beheersactiviteiten

worden hier verstaan die activiteiten of werkzaamheden die niet leiden tot

leggeraanpassing.

Indien het waterschap als beheerder echter nieuwe werken uitvoert of wijzigingen

aanbrengt in bestaande waterstaatswerken, waardoor de legger wijzigt, stelt het bestuur

een projectplan vast, als bedoeld in artikel 5.4 van de Waterwet. Het heeft geen

vergunning nodig van zich zelf. Een dergelijk projectplan doorloopt één van de

totstandkomingsprocedures uit de Algemene wet bestuursrecht, zodat de

rechtsbescherming van derden is gewaarborgd. Op genoemde besluiten is bovendien

ingevolge artikel 79 Waterschapwet de Inspraakverordening van het waterschap van

toepassing. Het projectplan moet zodanig concreet zijn dat voor belanghebbenden

duidelijk is wat voor hen de gevolgen zijn.]

Noot

28

[Toelichting: Artikel 3.17 betreft de zorgplicht die een ieder moet betrachten als het gaat om de

maatregelen die het waterschap heeft getroffen in watersystemen met het oog op het

bereiken van de waterhuishoudkundige doelstellingen die aan die onderdelen van

watersystemen zijn verbonden. Gekeken is naar titel 17.2 van de Wet milieubeheer. Het

artikel zoals dat nu in deze Keur is opgenomen, voorziet er in dat derden die schade

toebrengen aan watersystemen voor die schade daadwerkelijk zullen moeten opdraaien.

In dit geval toegespitst op de schade aan werken die het waterschap in het kader van

zijn beheertaak heeft uitgevoerd.

Dit artikel draagt er toe bij dat het waterschap maatregelen van de derde kan eisen of

alvast zelf maatregelen kan treffen bij (dreigende) schade, als omschreven in dit artikel.

De kosten kan het waterschap verhalen op die derde, indien en voor zover die schade

aan die derde is toe te rekenen. Het waterschap voorkomt hiermee dat investeringen,

gedaan om maatregelen aan het watersysteem uit te voeren om zo aan zijn verschillende

wateropgaven te voldoen, niet weer teniet worden gedaan. Het waterschap moet er

immers alles aan doen om die wateropgaven te halen, mede in het licht van de straks

geldende Wet Naleving Europese regelgeving door mede overheden. Dat betekent dat

het waterschap alle instrumenten waarover het beschikt, inzet om Europese

verplichtingen na te komen. Het komt er derhalve op neer dat het moet voorkómen dat

anderen het werk van het waterschap frustreren. Naast een goed toezicht op de naleving

van regels waarvoor het waterschap het bevoegde gezag is, dus ook een dergelijk

afdwingen van de zorgplicht die burger en bedrijf hebben ten aanzien van

watersystemen. ]

Noot

29

[Toelichting: De schouwvoering als bedoeld in deze bepaling, betreft met name de schouw op het

onderhoud aan waterkeringen en oppervlaktewaterlichamen. Schouwvoering betreft de

uitoefening van toezicht op naleving van met name de onderhoudsbepalingen in de Keur.

Daarnaast wordt bij de schouw gelet op eventuele overtreding van verbodsbepalingen uit

de Keur en overtredingen van andere wet- en regelgeving.]

Noot

30

[Toelichting: Aanwijzing van toezichthoudende ambtenaren geschiedt krachtens het bepaalde in artikel

4.2 van de Keur door het bestuursorgaan (artikel 5.11 Algemene wet bestuursrecht).

Afdeling 5.2 van de Algemene wet bestuursrecht bevat bepalingen omtrent de

bevoegdheden van toezichthoudende ambtenaren.]

Noot

31

[Toelichting: In artikel 81 Waterschapswet is bepaald welke maximum straf op overtreding van de

Keur kan worden gesteld. In deze Keur is deze maximum straf opgenomen (drie

maanden hechtenis of een geldboete van de tweede categorie als genoemd in artikel 23,

Wetboek van strafrecht).

De opsporingsambtenaar kan de overtreder van een keurvoorschrift een

schikkingsvoorstel doen om strafvervolging te voorkomen (artikel 85, derde lid,

Waterschapswet).

Deze strafbepalingen staan los van het bestuursrechtelijk instrumentarium –

bestuursdwang en last onder dwangsom - waarover het bestuursorgaan ingeval van

overtreding kan beschikken.]

Noot

32

[Toelichting: Het eerste lid van dit artikel beoogt werken, die vóór inwerkingtreding van deze Keur

met een keurvergunning of keurontheffing zijn aangebracht en ook ingevolge de

geldende Keur vergunningplichtig zijn, de status te geven van werken die met een

vergunning ingevolge deze Keur zijn aangebracht.

Ingevolge het tweede lid worden werken, die vóór inwerkingtreding van de Keur zonder

vergunning of ontheffing legaal konden worden aangelegd en ingevolge de geldende Keur

vergunningplichtig zijn, aangemerkt als met vergunning ingevolge de geldende Keur

aangebracht.]

Noot

33

[Toelichting: In het geval dat leggers ontbreken, kan ingevolge dit artikel de Keurkaart als

overgangsmaatregel de functie van legger vervullen.

De Keurkaart is in de plaats gekomen van de Beheerkaart. Deze kaart wordt jaarlijks

vastgesteld door het algemeen bestuur.]

Noot

34

[Toelichting: Het bepaalde in dit artikel beoogt te bewerkstelligen dat bij het nog ontbreken van een

legger en een keurkaart het onderhoud aan waterstaatswerken wordt voortgezet door

degenen die vóór inwerkingtreding van de Keur het onderhoud feitelijk verrichtte.]

Noot

35

[Toelichting: Op bekendmaking van de Keur zijn de artikelen 73 tot en met 76 Waterschapswet van

toepassing. Ingevolge het bepaalde in artikel 74 treden bekendgemaakte besluiten

(waaronder de Keur) in werking met ingang van de achtste dag na die van

bekendmaking, tenzij in die besluiten daarvoor een ander tijdstip is aangewezen. In

artikel 5.4 van de Keur is een ander tijdstip van inwerkingtreding aangewezen.]