Verordening maatschappelijke ondersteuning 2018

1. Deze verordening is enkel van toepassing op de maatschappelijke ondersteuning ten behoeve van degene die zijn woonplaats heeft in Den Haag, blijkend uit de inschrijving in de basisregistratie personen of uit de concrete feiten en omstandigheden.

2. In afwijking van het eerste lid geldt deze verordening ten aanzien van de maatschappelijke ondersteuning in de vorm van opvang en beschermd wonen, voor iedere ingezetene van Nederland, die zich voor deze ondersteuning tot het college wendt met inachtneming van de door het college bepaalde toegangscriteria.

3. Het college stelt ter uitvoering van deze verordening een regeling vast.

4. Het college kan een beleidsregel vaststellen ten behoeve van een beleidsmatige visie op de uitvoering van de verordening en de regeling.

1. Het college kan voor de maatschappelijke ondersteuning beschikbaar stellen:

• a.

  algemene voorzieningen, of

• b.

  maatwerkvoorzieningen.

2. De verstrekking van algemene voorzieningen en maatwerkvoorzieningen geschiedt binnen de kaders van de wet en de gemeentelijke regelgeving zoals genoemd in artikel 1.2 van de Verordening.

3. De verstrekking van voorzieningen is gericht op het behalen van één of meer door het college vastgestelde, resultaten.

4. Het college bepaalt met inachtneming van de artikelen 2.3.1 tot en met 2.3.5 van de wet bij nadere regeling op welke wijze de cliënt, in samenspraak tussen het college en de cliënt, voor een maatwerkvoorziening, beschermd wonen of opvang in aanmerking komt.

1. Het college treft de algemene voorzieningen die naar zijn oordeel bijdragen aan de zelfredzaamheid en participatie van ingezetenen en aan de ondersteuning van mantelzorg en vrijwilligerswerk daarvoor, waaronder in elk geval de in dit hoofdstuk vermelde voorzieningen.

2. Het college draagt zorg voor algemene voorzieningen op wijkniveau die zoveel als mogelijk aansluiten op eigen initiatieven van burgers en omvatten in elk geval de aanwezigheid van de volgende voorzieningen:

• a.

  informatie en advies;

• b.

  versterking van de vrijwillige inzet en informele netwerken;

• c.

  mantelzorgondersteuning;

• d.

  activering en participatie;

• e.

  algemeen maatschappelijk werk.

1. Het college zorgt binnen het kader van de opvang voor dak- en thuislozen zonder verblijfsalternatief voor de mogelijkheid van kortdurend onderdak, in elk geval met een slaapplaats inclusief voeding, douche en eventueel andere diensten of faciliteiten gedurende de nacht.

2. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage vast bij regeling.

3. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde voorziening.

1. Het college draagt zorg voor voltijdverblijf naar aanleiding van een crisissituatie, op voor specifiek dat doel bestemde plekken, voor opvang van cliënten met een beperkte toegangsbeoordeling gedurende maximaal drie aaneengesloten dagen.

2. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde voorziening.

1. Het college zorgt ervoor dat een ieder die zich tot het college wendt een beroep kan doen op onafhankelijke en kosteloze cliëntondersteuning, waarbij het belang van de cliënt het uitgangspunt vormt.

2. Het college wijst een cliënt en zijn mantelzorger voor het onderzoek, bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet, op de mogelijkheid gebruik te maken van kosteloze cliëntondersteuning.

1. Het college verstrekt chronisch zieken en gehandicapten, die als gevolg van een stapeling van zorgkosten een aannemelijk extra financieel nadeel ondervinden, een forfaitaire tegemoetkoming.

2. De tegemoetkoming is inkomensafhankelijk.

3. Het college stelt nadere regels omtrent de hoogte van de in het eerste lid bedoelde tegemoetkoming en de wijze waarop die wordt aangevraagd en verstrekt.

1. Een cliënt komt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van de beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie die de cliënt ondervindt, voor zover de cliënt deze beperkingen naar het oordeel van het college niet met gebruikelijke ondersteuning kan verminderen of wegnemen.

2. De maatwerkvoorziening heeft ten doel om voor de cliënt, rekening houdend met de uitkomsten van het onderzoek, de zelfredzaamheid of participatie te bevorderen en dat de cliënt zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kan blijven functioneren.

3. Bij het verstrekken van maatschappelijke ondersteuning stelt het college een passend niveau daarvan vast rekening houdend met de mate van gebruikelijke ondersteuning die bij de cliënt aanwezig is.

4. Het college verstrekt een maatwerkvoorziening slechts indien:

• a.

  de noodzaak tot maatschappelijke ondersteuning redelijkerwijs niet vermijdbaar was, en

• b.

  de noodzaak tot maatschappelijke ondersteuning redelijkerwijs niet voorzienbaar was, maar van de cliënt niet verwacht kon worden maatregelen te hebben getroffen die de hulpvraag overbodig maakte, en

• c.

  de noodzaak tot maatschappelijke ondersteuning blijkt uit een onderzoek waar de cliënt in voldoende mate aan mee heeft gewerkt.

5. Wanneer een maatwerkvoorziening noodzakelijk is ter vervanging van een eerder door het college verstrekte voorziening, verstrekt het college deze niet eerder dan wanneer het eerder verstrekte hulpmiddel technisch is afgeschreven, tenzij:

• a.

  de eerder verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van een omstandigheid die niet aan de cliënt is toe te rekenen;

• b.

  de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten, of

• c.

  de eerder verstrekte voorziening niet langer een oplossing biedt voor de behoefte van de cliënt aan maatschappelijke ondersteuning.

6. Wanneer een maatwerkvoorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopst compenserende voorziening.

7. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de te verstrekken voorziening.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een pgb indien:

• a.

  cliënt een verzoek hiertoe indient;

• b.

  de pgb doelmatig wordt besteed aan door het college vastgestelde resultaten van de voorziening;

• c.

  het gaat om kosten die niet gemaakt zijn voorafgaand aan de indiening van de aanvraag tenzij de cliënt kan aantonen dat de ingekochte voorziening noodzakelijk was.

2. De hoogte van een pgb:

• a.

  wordt bepaald aan de hand van een door de cliënt opgesteld budgetplan over hoe hij het pgb gaat besteden;

• b.

  bedraagt niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst compenserende voorziening in natura.

• c.

  is toereikend om veilige, doelmatige en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, van derden te betrekken, en wordt indien nodig, aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering.

Artikel 4.3, eerste en tweede lid zijn van overeenkomstige toepassing.

3. Het college stelt in aanvulling op dit artikel nadere kostprijsberekening op ten behoeve van de berekening van de hoogte van het pgb in normbedragen. Hierbij wordt door het college onderscheid gemaakt tussen de verschillende vormen van zorg en ondersteuning. Voor zover van toepassing wordt daarbij onderscheid gemaakt tussen:

• a.

  de te bieden deskundigheid;

• b.

  het vereiste opleidingsniveau;

• c.

  of ondersteuning verleend wordt conform professionele of kwaliteitsstandaarden;

• d.

  of de ondersteuning formeel of informeel wordt verleend.

4. Het college berekent de normbedragen voor een pgb op basis van:

• a.

  objectieve of objectief te maken gegevens;

• b.

  een transparante berekeningsmethode;

• c.

  actuele (markt)gegevens en tarieven.

5. Het college verantwoordt aan de raad de transparante berekeningsmethode door middel vande vaststelling daarvan in de regeling, waarbij wordt opgenomen welke berekeningsmethodiek ten grondslag ligt aan de hoogte van de normbedragen.

6. Een cliënt aan wie een pgb wordt verstrekt, kan maatschappelijke ondersteuning betrekken van een persoon die behoort tot het sociaal netwerk indien:

• a.

  de maatschappelijke ondersteuning veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht wordt verleend, en

• b.

  deze persoon een lager tarief krijgt betaald voor zijn diensten op grond van het door het college vastgestelde tarief, en

• c.

  de diensten van tussenpersonen of belangenbehartigers niet uit het pgb worden betaald.

7. Het college kan in aanvulling op het zesde lid in de regeling vaststellen welke tariefaanpassing geldt voor een cliënt aan wie een pgb wordt verstrekt waarbij de zorg wordt verkregen van een persoon die behoort tot het sociaal netwerk.

1. Het ondersteuningsplan (natura) of budgetplan (pgb) maakt een vast onderdeel uit van het te nemen besluit voor een maatwerkvoorziening.

2. Het college vermeldt in het besluit tot verstrekking van een maatwerkvoorziening in natura minimaal:

• a.

  of de maatwerkvoorziening in natura of als pgb wordt verstrekt;

• b.

  voldoende bepaalbaar en concreet wat het beoogd resultaat van de voorziening is en hoe en op welke wijze de cliënt met de ondersteuning ten behoeve van zelfredzaamheid en participatie wordt gecompenseerd;

• c.

  de ingangsdatum en duur van de voorziening;

• d.

  wanneer er sprake is van een eigen bijdrage.

3. De ingangsdatum van een maatwerkvoorziening als bedoeld in het tweede lid is gelijk aan de datum van het daartoe strekkende besluit tenzij door het college anders gemotiveerd en bepaald.

4. In aanvulling op het tweede lid vermeldt het college in een besluit voor een maatwerkvoorziening als pgb tevens:

• a.

  voor welke individuele voorziening en resultaten het pgb moet worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe dit is berekend;

• d.

  wat de duur is van de verstrekking;

• e.

  wat de wijze van verantwoording is van de besteding van het pgb.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt gedurende maximaal drie etmalen per week in aanmerking voor een logeervoorziening, indien:

• a.

  de cliënt aangewezen is op ondersteuning met permanent toezicht, permanente zorg of ongeregelde zorg, of

• b.

  de mantelzorger door het overstijgen van het gebruikelijke, redelijkerwijs van hem te verwachten toezicht overbelast dreigt te worden.

2. Deze voorziening kan eenmaal per kalenderjaar worden opgespaard tot een logeervoorziening van maximaal 21 etmalen.

3. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorziening.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor het inschakelen van een doventolk in de privésituatie als de cliënt doof, doofblind of zeer slechthorend is.

2. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor gespecialiseerd maatschappelijke ondersteuning indien de cliënt doof, zeer slechthorend, doofblind of blind is.

3. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorzieningen.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een vervoersvoorziening of het aanpassen van een eigen vervoermiddel, wanneer de cliënt niet of onvoldoende gebruik kan maken van een algemene voorziening voor vervoer.

2. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor deze voorziening vast bij regeling.

3. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorzieningen.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een woningaanpassing wanneer deze langdurig noodzakelijk is en een verhuizing niet de goedkoopst compenserende voorziening is of naar het oordeel van het college niet gevergd kan worden.

2. De voorziening wordt slechts verstrekt indien:

• a.

  de cliënt zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan de voorziening wordt getroffen, of

• b.

  de cliënt zijn hoofdverblijf in een erkende zorginstelling heeft en de voorziening noodzakelijk is voor het logeerbaar maken van een andere woonruimte dan waar de cliënt met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft.

3. De bijdrage voor een voorziening ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt is verschuldigd door:

• a.

  de onderhoudsplichtige ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is toegewezen, en

• b.

  degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

4. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor deze voorziening vast bij regeling.

5. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorziening.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een rolstoelvoorziening als het voor hem overwegend noodzakelijk is om zich zittend of liggend te verplaatsen.

2. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een sporthulpmiddel als het voor hem als gevolg van een zware of matige beperking overwegend noodzakelijk is om te sporten met gebruikmaking van een sporthulpmiddel.

3. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor deze voorziening vast bij regeling.

4. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorzieningen.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor de maatwerkvoorziening ondersteuning in geval cliënt matige of zware beperkingen heeft op het terrein van:

• a.

  het voeren van een huishouden;

• b.

  sociaal en persoonlijk functioneren;

• c.

  zelfzorg en gezondheid;

• d.

  dagbesteding;

• e.

  financiën.

2. Indien de cliënt de maatwerkvoorziening ondersteuning minimaal een dagdeel op een andere locatie dan de eigen woning, ontvangt, omvat deze in beginsel tevens het noodzakelijk vervoer van en naar deze locatie als de noodzaak voor dit vervoer medisch is vastgesteld.

3. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor de voorziening als bedoeld in het eerste lid onder a. vast bij regeling.

4. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorzieningen.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt gedurende maximaal 6 maanden in aanmerking voor voltijdverblijf met begeleiding indien de cliënt naar verwachting zich hiermee weer op eigen kracht kan handhaven in de samenleving.

2. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt met een licht verstandelijke beperking, die geen recht heeft op zorg als bedoeld in de Wet langdurige zorg of van wie dat recht nog niet vastgesteld kan worden en te maken heeft met een crisissituatie in aanmerking voor voltijdverblijf met begeleiding, gericht op het zich weer op eigen kracht kunnen handhaven in de samenleving.

3. In aanvulling op artikel 3.1 komt een slachtoffer van huiselijk geweld en de cliënt van wie de veiligheid in het geding is in aanmerking voor opvang met begeleiding.

4. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor deze voorziening vast bij regeling met uitzondering van de opvang voor licht verstandelijk beperkten als bedoeld in het tweede lid.

5. De inning van de eigen bijdrage vindt plaats door de instelling waar de cliënt verblijft.

6. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorzieningen.

1. In aanvulling op artikel 3.1 komt een cliënt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening beschermd wonen, anders dan in verband met risico’s voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, indien:

• a.

  de cliënt als gevolg van een psychiatrische aandoening, niet in staat is zich op eigen kracht te handhaven in de samenleving;

• b.

  de cliënt een beperkte zelfredzaamheid heeft;

• c.

  er voor de cliënt sprake is van de noodzaak tot bescherming van zichzelf of zijn omgeving, en

• d.

  de cliënt niet beschikt over alternatieven die de noodzaak voor beschermd wonen kunnen opheffen.

2. Het college verbindt aan de maatwerkvoorziening de voorwaarden die noodzakelijk zijn voor het behalen van het beoogde resultaat. Deze voorwaarden hebben in ieder geval betrekking op:

• a.

  de medewerking van de cliënt aan de verduidelijking van de ondersteuningsbehoefte;

• b.

  de medewerking van de cliënt aan de uitvoering van de maatwerkvoorziening, en

• c.

  het naleven van de cliënt van de leef- en gedragsregels binnen de maatwerkvoorziening.

3. Het college stelt jaarlijks de eigen bijdrage voor deze voorziening vast bij regeling.

4. Indien de cliënt onder de indicatiestelling beschermd wonen extramurale zorg ontvangt geldt geen eigen bijdrage.

5. Het college kan nadere regels stellen inzake de toegang, aard, inhoud en omvang van de in dit artikel genoemde maatwerkvoorziening.

1. De aanbieder van een algemene voorziening, niet zijnde cliëntondersteuning, kan aan de cliënt een bijdrage vragen ter gehele of gedeeltelijke compensatie van de algemeen gebruikelijke kosten die de cliënt uitspaart doordat deze onderdeel uitmaken van de algemene voorziening, dan wel ter vergroting van de betrokkenheid bij de voorziening, voor zover dat tussen college en aanbieder is afgesproken.

2. De bijdrage is inkomensonafhankelijk. Het college kan korting geven aan door hem aan te wijzen groepen.

3. Het college kan nadere regels stellen inzake de aard, inhoud en hoogte van de bijdrage.

1. Een eigen bijdrage is slechts verschuldigd indien dit voortvloeit uit de wet of indien dit in deze verordening is bepaald.

2. Het college stelt de hoogte van de eigen bijdragen jaarlijks in de regeling vast. Bij deze vaststelling betrekt het college het oordeel van de gemeenteraad.

3. Het college kan in de regeling bepalen:

• a.

  voor welke groep cliënten een korting op de bijdrage van toepassing is, en

• b.

  dat de bijdrage voor voorzieningen overeenkomstig artikel 3.1, tweede lid, van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 wordt verlaagd, waarbij wordt bepaald welke afwijkende bedragen, percentages en inkomensbedragen worden gehanteerd.

1. De kostprijs van een voorziening wordt door het college als volgt bepaald:

• a.

  door een aanbesteding;

• b.

  na een consultatie in de markt;

• c.

  in overleg met de aanbieder;

• d.

  in een door het college te verrichten onderzoek door een deskundige.

2. De kostprijsberekening van voorzieningen wordt door het college gebaseerd op objectieve gegevens waarbij deze berekening ten grondslag wordt gelegd aan het kostprijsbesluit.

3. Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een voorziening en de eisen die worden gesteld aan de kwaliteit van diezelfde voorziening houdt het college bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren diensten, rekening met:

• a.

  de aard en omvang van de te verrichten taken of te behalen resultaten van de maatschappelijke ondersteuning;

• b.

  de voor de sector toepasselijke CAO-schalen in relatie tot de zwaarte van de functie;

• c.

  een redelijke toeslag voor overheadkosten;

• d.

  een voor de sector reële mate van non-productiviteit van het personeel als gevolg van verlof, ziekte, scholing en werkoverleg;

• e.

  kosten voor bijscholing van het personeel;

• f.

  de marktprijs van de voorziening, en

• g.

  de eventuele extra taken die in verband met de voorziening van de leverancier worden gevraagd, zoals:

  1o. aanmeten, leveren en plaatsen van de voorziening;

  2o. instructie over het gebruik van de voorziening;

  3o. onderhoud van de voorziening, en

  4°. verplichte deelname in bepaalde samenwerkingsverbanden.

4. Voor de waarborging van een reëel prijsniveau met de kostprijselementen zoals bedoeld in het derde lid stelt het college bij het aanbesteden of het aangaan van diensten van derden, een reële kostprijs vast als ondergrens.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van aanbieders daaronder begrepen, door:

• a.

  het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg;

• c.

  erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard;

• d.

  de inzet van deskundig personeel;

• e.

  de aanwezigheid van een eerstverantwoordelijke ondersteuner als aanspreekpunt voor de cliënt en zijn directe omgeving;

• f.

  een integraal ondersteuningsplan per cliënt;

• g.

  rapportages over resultaten;

• h.

  het meten van de ervaring van cliënten als regulier onderdeel van de afgesproken ondersteuning, en

• i.

  zicht op de prestaties en stimulans tot verbetering van de dienstverlening.

2. Het college betrekt en borgt bij het aangaan van zorgovereenkomsten of goedkeuren van pgb- zorgovereenkomsten de kwaliteitsaspecten zoals genoemd in het eerste lid door dit in afspraken op te nemen in de betreffende zorgovereenkomst en stelt indien nodig hierin nadere voorwaarden.

3. Het college kan nadere eisen stellen aan de kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van aanbieders daaronder begrepen door dit in afspraken op te nemen in de betreffende overeenkomst met de zorgaanbieder.

4. Het college ziet toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek, en het zonodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

1. Het college onderzoekt uit het oogpunt van kwaliteit en doelmatigheid van de geleverde ondersteuning, periodiek de bestedingen van voorzieningen in pgb en in natura.

2. Het college onderzoekt uit het oogpunt van kwaliteit, doelmatigheid en rechtmatigheid, periodiek de genomen besluiten voor het toekennen van de maatwerkvoorzieningen in pgb en in natura te heroverwegen

3. Het college stelt gelet op het eerste en tweede lid een plan van aanpak vast dat een nadere invulling geeft aan:

• a.

  het monitoren en controleren van de kwaliteit van zorg;

• b.

  het overleg tussen alle betrokken partijen over de monitoring van resultaten;

• c.

  het controleren en periodiek herzien van een percentage van de maatwerkvoorzieningen in pgb en in natura aan de hand van signalen en de gestelde prioriteiten.

1. Het college herziet een besluit indien:

• a.

  de cliënt onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid;

• b.

  de cliënt niet langer op maatschappelijke ondersteuning is aangewezen;

• c.

  de maatschappelijke ondersteuning niet meer toereikend is te achten;

• d.

  de cliënt niet voldoet aan de aan de maatschappelijke ondersteuning verbonden voorwaarden;

• e.

  de cliënt de maatschappelijke ondersteuning niet gebruikt;

• f.

  de cliënt de maatschappelijke ondersteuning voor een ander doel of anderszins oneigenlijk gebruikt.

3. Een besluit tot verlening van een pgb kan worden ingetrokken als blijkt dat het pgb binnen zestig dagen na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de maatwerkvoorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

1. Als het college een besluit op grond van artikel 6.1, tweede lid, onder a, heeft ingetrokken en de verstrekking van de onjuiste of onvolledige gegevens door de cliënt opzettelijk heeft plaatsgevonden, kan het college van de cliënt en degene die daaraan opzettelijk zijn medewerking heeft verleend, geheel of gedeeltelijk de geldswaarde vorderen van de ten onrechte genoten maatwerkvoorziening of het ten onrechte genoten pgb.

2. Ingeval het recht op een in eigendom verstrekte voorziening is ingetrokken, kan deze voorziening worden teruggevorderd.

3. Ingeval het recht op een in bruikleen verstrekte voorziening is ingetrokken, kan deze voorziening worden teruggevorderd.

1. Het college neemt in contracten met zorgaanbieders op dat iedere calamiteit en vorm van geweld die bij het verlenen van maatschappelijke ondersteuning heeft plaatsgevonden, onverwijld gemeld wordt aan de toezichthouder, onverminderd de verantwoordelijkheid van de aanbieder om passende maatregelen te treffen ter zake van de melding en van het voorkomen van meldingen in de toekomst.

2. Het college kan nadere regels stellen met inachtneming van dit artikel.

1. Het college neemt in de contracten en subsidieafspraken met zorgaanbieders op dat de aanbieders een effectieve en laagdrempelige klachtregeling moeten hebben voor de behandeling van klachten van cliënten ten aanzien van gedragingen van de aanbieder jegens een cliënt.

2. Het college neemt in de afspraken met aanbieders van een maatwerkvoorziening op dat de aanbieders een regeling voor medezeggenschap moeten hebben, waarvan de uitgangspunten aansluiten bij de Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen. De medezeggenschap ziet in ieder geval op voorgenomen besluiten die voor de cliënten van belang zijn.

3. Het college initieert periodieke overleggen met de zorgaanbieders en de cliëntenraden, en houdt een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

4. Het college kan één of meerdere van de in het eerste en tweede lid genoemde eisen buiten toepassing laten indien deze eis niet proportioneel is in relatie tot de omvang van de organisatie van de aanbieder of de aard of omvang van de opdracht.

5. Het college kan nadere regels stellen met inachtneming van dit artikel.

1. Het college stelt ingezetenen, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning te doen, gevraagd en ongevraagd advies uit te brengen bij de besluitvorming over de verordening, regeling en beleidsregel maatschappelijke ondersteuning, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

2. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie.

3. Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van het eerste en tweede lid.

1. De Verordening maatschappelijk ondersteuning gemeente Den Haag 2015 wordt ingetrokken.

2. Een cliënt houdt recht op de verstrekte maatschappelijke ondersteuning op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Den Haag 2015, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen.

3. De Verordening maatschappelijk ondersteuning gemeente Den Haag 2015 blijft van toepassing op aanvragen en bezwaarschriften die vóór de dag van inwerkingtreding van deze verordening zijn ingediend, indien dit voor de belanghebbende gunstiger is.

1. Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2018.

2. Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning Den Haag 2018.