Toetsingskader particuliere ontsluitingpaden door openbaar groen

Inleiding

Afhankelijk van de stedenbouwkundige opzet van een (deel van) een buurt hebben een aantal woningen met achtertuinen geen achterpad, maar grenzen aan openbaar groen. De reden hiervoor is dat bij de bouw, de berging aan de voorzijde van de woning is gesitueerd. Na verloop van tijd wordt de ruimtebehoefte van de bewoners groter en wordt gekeken naar uitbreidingsmogelijkheden. Zonder te verhuizen is uitbouw of het betrekken van de berging bij de woning een mogelijkheid. Bij een tuin van redelijk grote afmetingen ligt een schuur of tuinhuisje als (extra) berging voor de hand.

Aangezien het niet altijd wenselijk is om met spullen uit de berging door de woning te gaan en dus

Is bereikbaarheid van de achtertuin vanaf de openbare weg gewenst. Als de bergruimte is gerealiseerd doen sommige inwoners het verzoek aan de gemeente om extra voorzieningen (een ontsluitingspad) aan te leggen om de bereikbaarheid van de achtertuin te verbeteren.Tot op heden worden aanvragen voor een achterpad, zonder dat sprake is van medische noodzaak, op grond van het bestemmingsplan of van art. 2.1.5.1. van de A.P.V. afgewezen. “Het is verboden om zonder vergunning van het college de weg of een weggedeelte anders te gebruiken dan overeenkomstig de publieke functie daarvan”. De achteruitgang (poort) is en blijft aanwezig waardoor ontsluiting nog steeds plaatsvindt, enkel dan onverhard.

Niet alle bewoners doen een verzoek aan de gemeente. Steeds vaker worden, zonder toestemming van de gemeente, door bewoners tegels in groenvoorzieningen gelegd om ook in natte tijden eenvoudig de achtertuin te bereiken. Voor het kwaliteitsbeeld en onderhoud van de groenvoorzieningen kunnen deze creatieve oplossingen van bewoners ongewenst zijn. Niet al deze clandestien aangelegde paden worden direct aangepakt, aangezien het niet altijd als storend wordt ervaren. Dit zorgt ten aanzien van officiële aanvrager voor ongelijkheid en maakt het afwijzen van officiële aanvragen moeilijk.

De vraag komt nu naar voren of de betreffende verzoeken van inwoners onredelijk zijn. Wordt niet te snel op formele gronden afgewezen? Zou de gemeente op verzoeken van individuele inwoners om extra voorzieningen in moeten gaan? Zo ja, welke voorwaarden zijn aan deze dienstverlenende houding verbonden?

Hoe kan deze situatie naar de toekomst toe worden opgelost. Het uitgangspunt hierbij is te komen tot een aanvaardbare oplossing, voor zowel de bewoners als de gemeente.

Huidige beleid voor het aanleggen van paden over gemeente grond

Zoals aangeven in de inleiding is het huidige beleid dat verzoeken voor het aanleggen van particuliere voetpaden door openbaar groen worden afgewezen op basis van het bestemmingsplan of van art. 2.1.5.1 van de A.P.V. Alleen op basis van medische noodzaak kan worden afgeweken van het beleid om aanvragen niet te honoreren.

Aantal locaties binnen de gemeente

Op basis van de beschikbare gegevens (luchtfoto’s en kennis van de wijken) is een inschatting gemaakt dat ca. 700 woningen op basis van hun ligging in aanmerking kunnen komen voor ontsluiting door gemeente groen. De meeste van deze locaties liggen in gebied 4 (Molenwijk, Rivierenwijk en Edelstenenwijk).

Voorgestelde beleidsregels voor het aanleggen van paden over gemeente grond

In artikel 2.1.5.1. van de A.P.V. is het kader aangegeven hoe om te gaan met voorwerpen of stoffen op, aan of boven de weg. De voorgestelde uitwerking, binnen dit kader, is erop gericht om onder voorwaarde mee te werken aan ontsluitingspaden. Dit geldt in eerste instantie voor nieuwe aanvragen en op termijn voor de aanwezige (illegale) paden. Het uitgangspunt is om te komen tot een constructieve oplossing. De invulling kan in fasen gebeuren. Het verschil in de fasen heeft te maken met de te verwachte tijdsbesteding en huidige situatie van het pad.

Fase 1: Uitgangspunten vaststellen voor het aanleggen van de ontsluitingspaden.

Fase 2: Inventarisatie van bestaande paden en bepaling (on)wenselijkheid.

Fase 3: Legaliseren van bestaande paden die voldoen aan uitgangspunten.

Fase 1 Uitgangspunten voor toetsing aanleg ontsluitingspad

De leges voor het aanvragen van een ontsluitingspad zijn geraamd op € 115,- (prijspeil 2006). De situatie wordt aan een aantal criteria getoetst.

• ·

  het veilig en doelmatig gebruik van de weg (waaronder ook fietspaden en trottoir);

• ·

  de bescherming van het uiterlijk aanzien van de omgeving;

• ·

  de bescherming van groenvoorzieningen in de gemeente;

• ·

  strijdigheid met vigerend bestemmingsplan;

• ·

  onderhoudbaarheid groenvoorziening;

• ·

  het mee aanvragen en meebetalen van aanliggende gebruikers.

De procedure voor het verwerken van de aanvragen is vergelijkbaar met die van een inritvergunning. Aanvragen worden in het Stadsnieuws gepubliceerd. Bewoners kunnen tegen de aanleg van een ontsluiting bezwaar maken. Het afwijzen van een ontsluiting gaat via uw college. Door deze werkwijze is de afweging tussen het individuele en algemeen belang gewaarborgd.

Fase 2 (on)wenselijkheid bepalen van bestaande paden (inventarisatie)

Binnen de gemeente zijn op diverse plaatsen ontsluitingspaden aangelegd, vaak zonder toestemming van de gemeente. Om inzicht te krijgen in deze paden is een inventarisatie noodzakelijk. Bij de inventarisatie dient te worden gekeken naar de technische kwaliteit en beeldbepalendheid. Op basis van deze uitkomst kan een eerst schifting worden gemaakt in paden die niet wenselijk zijn (te afwijkend van uitgangspunten) en paden die in aanmerking komen voor legalisatie. Om de extra inzet van uren te beperken is het voorstel om de inventarisatie van de ontsluitingspaden te koppelen aan de inventarisatie van in gebruik genomen groen. Deze inventarisaties zijn ingepland bij het groot onderhoud in wijken ( conform planning Groot Onderhoud - raadsbesluit maart 2004). Dit houdt in dat aan de bestaande situatie geen extra aandacht wordt geschonken, totdat de wijk toe is aan groot onderhoud.

Fase 3 Legaliseren van bestaande paden

De paden die wenselijk zijn kunnen gelegaliseerd worden. Hiervoor dient aan de gestelde voorwaarden te worden voldaan die ook gelden voor nieuwe aanvragen. Het aanschrijven van de eigenaren is een actie die volgt op de uitkomst van fase 2. Mogelijk dat paden aangepast of verbeterd dienen te worden op kosten van de aanliggende eigenaar. Over het aantal paden dat in deze fase valt, is zonder inventarisatie geen uitspraak te doen.

Financiële consequenties en dekking

De gemeente wil wel meewerken aan het verzoek tot aanleg van ontsluitingspaden, maar de aanvrager dient de kosten te dragen. Door de aanvragen, inventarisatie en uitvoering te koppelen aan de planning van groot onderhoudswerkzaamheden in wijken, wordt getracht de kosten zo laag mogelijk te houden. Wanneer de aanvrager niet wil wachten tot grootonderhoud, dan kan aanleg ook eerder worden gerealiseerd. Alle kosten hiervoor worden in rekening gebracht bij de aanvrager, ook de bestede uren (middels leges).

*1 10% (70 stuks) afwijzing en alleen de uren voor het behandelen van de aanvraag. Net als bij de inritvergunning worden de kosten bij een afwijzing niet in rekening gebracht bij de aanvrager. Dekking van deze kosten komt uit het verrekenen van de niet te innen leges met de wel uitgevoerde aanvragen (15% kosten stijging).

Advies

Gelet op bovenstaande, adviseren wij u om:

• 1.

  Akkoord gaan met het onder voorwaarden toestaan van particuliere ontsluitingen door openbaar groen;

• 2.

  Akkoord gaan met een gefaseerde invoer. Starten in 2006 met fase 1 voor nieuwe aanvragen;

• 3.

  De invulling van fase 2 en 3 koppelen aan de planning Groot Onderhoud wijken (2008 – 2018);

• 4.

  Kosten voor de aanleg ontsluitingspaden volledig door te rekenen naar de aanvrager;

• 5.

  Nota ter inzage te leggen voor de commissie SB;

B.J. Schuyt

Afdelingshoofd Wijkbeheer