Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Leidschendam-Voorburg 2016

1. In de verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening die niet speciaal bedoeld is voor mensen met een beperking, die algemeen verkrijgbaar is en die niet aanzienlijk duurder is dan vergelijkbare producten;

• b.

  Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiks- dan wel bestedingspatroon van een persoon als de aanvrager behorend;

• c.

  Beperking: aan de persoon verbonden factoren die er toe leiden dat deze niet (volledig) in staat is tot deelnemen aan het maatschappelijke verkeer;

• d.

  Collectieve maatwerkvoorziening: een maatwerkvoorziening die door meerdere personen tegelijk kan worden gebruikt;

• e.

  Dagbesteding: structurele tijdsbesteding met een welomschreven doel;

• f.

  Diensten: maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in hoofdstuk 7 en 8 van deze Verordening;

• g.

  Gemeenschappelijke ruimten: gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorende tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woonruimte van de cliënt waar deze zijn hoofdverblijf heeft vanaf de toegang tot het woongebouw te bereiken;

• h.

  Huisgenoot: de persoon met wie de cliënt duurzaam een gezamenlijk huishouden voert;

• i.

  Hulpvraag: de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning, niet zijnde informatie en advies waarvoor een melding wordt gedaan;

• j.

  Hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de cliënt zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft of zal hebben en op welk adres hij in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat of zal staan. Indien de cliënt met een briefadres in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat, gaat het om het feitelijk woonadres;

• k.

  Instelling: volgens de Wet toelating zorginstellingen, een ziekenhuis of kleinschalig wooninitiatief als bedoeld in de Regeling langdurige zorg (Rlz) of een door het college goedgekeurde accommodatie van een aanbieder;

• l.

  Leefeenheid: de echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten waarmee de cliënt gemeenschappelijk een woning bewoont en gezamenlijk een huishouden voert;

• m.

  Meerkosten: kosten die uitgaan boven de kosten die als algemeen gebruikelijk zijn te beschouwen;

• n.

  Normale gebruik van de woning: het kunnen verrichten van de elementaire woonfuncties (eten, slapen, lichaamsreiniging, koken), het verrichten van belangrijke huishoudelijke taken, horizontale en verticale verplaatsingen in en om de woning waaronder ook de toegang tot de woning. Onder omstandigheden kan daaronder tevens de berging, de toegang tuin of balkon van de woning worden verstaan;

• o.

  Ondersteuningsplan: een in samenspraak met de cliënt opgesteld afsprakenkader over diens te vergen inzet, zijn sociaal netwerk, algemene voorzieningen en/of maatwerkvoorzieningen gelet op zijn beperking(en) waaronder ook criteria als bedoeld in de zorgovereenkomst kunnen zijn inbegrepen;

• p.

  Persoonlijk plan: een door de cliënt, al dan niet tezamen met zijn persoonlijke netwerk, opgesteld plan met zijn persoonlijk arrangement over de omstandigheden als bedoeld in artikel 2.3.2, vierde lid, onderdelen a tot en met e van de wet;

• q.

  Specialistenpool: een groep van personen met specialistische inhoudelijke kennis over beperkingen van cliënten;

• r.

  Spoedeisend geval: een (onvoorziene) situatie die geen uitstel verdraagt;

• s.

  Vervoersvoorziening: een voorziening, al dan niet gemotoriseerd, waarmee de cliënt zich in zijn leefomgeving kan verplaatsen;

• t.

  Voorliggende voorziening: een andere wettelijke regeling op grond waarvan de cliënt een beroep kan doen met het oog op zijn behoefte aan maatschappelijke ondersteuning;

• u.

  Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015;

• v.

  Woning: een woonruimte voor permanente bewoning bestemd en geschikt en waarbij geen wezenlijke woonfuncties, zoals woon- en slaapruimte, was en kookgelegenheid en toilet met andere woningen worden gedeeld. Hieronder begrepen een woonschip en een woonwagen mits bestemd voor permanent bewoning;

• w.

  Woonvoorziening: een woningaanpassing of hulpmiddel gericht op het normale gebruik in de woning.

• x.

  Zorgovereenkomst: Een schriftelijke overeenkomst tussen de cliënt en de zorgaanbieder. Hierin staan afspraken over de rechten en plichten van de cliënt en van de zorgaanbieder.

2. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet, het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Een hulpvraag kan door of namens een cliënt bij het college worden gemeld.

2. De wijze waarop de melding wordt gedaan is vormvrij. Een schriftelijke melding wordt in ieder geval gedaan op een door het college beschikbaar gesteld meldingsformulier of andere voorgeschreven digitale wijze.

3. Het college bevestigt de ontvangst van een hulpvraag schriftelijk of per e-mail.

4. In spoedeisende gevallen treft het college na de melding als bedoeld in het eerste lid onverwijld tijdelijk maatwerkvoorziening in afwachting van de uitkomsten van het gesprek als bedoeld in artikel 2.3 van de verordening.

5. Het college kan afspraken maken met aanbieders en partijen uit het maatschappelijk middenveld op welke wijze zij, namens de cliënt, met (een gewijzigde) behoefte aan maatschappelijke ondersteuning, een melding kunnen doen.

6. Indien het vijfde lid van toepassing is merkt het college de gewijzigde behoefte aan maatschappelijke ondersteuning aan als een verzoek tot heroverweging als bedoeld in artikel 2.3.9 van het wet.

1. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen een beroep kunnen doen op gratis cliëntondersteuning, waarbij het belang van de cliënt uitgangspunt is.

2. Het college wijst de cliënt en zijn eventuele mantelzorger voorafgaande aan het gesprek als bedoeld in artikel 2.3 van de verordening op de mogelijkheid gebruik te kunnen maken van gratis cliëntondersteuning.

3. Het college wijst de cliënt en zijn eventuele mantelzorger voorafgaande aan het gesprek op de mogelijkheid van het indienen van een persoonlijk plan.

4. Het college betrekt het persoonlijk plan bij het gesprek als bedoeld in artikel 2.3 van de verordening.

1. Het college nodigt de cliënt met een hulpvraag als bedoeld artikel 2.1 eerste lid van de verordening zo spoedig mogelijk na de bevestiging van ontvangst van de hulpvraag uit voor het gesprek, waarbij in samenspraak met de cliënt een gesprekslocatie wordt bepaald.

2. Ingeval van mantelzorg wordt, indien de cliënt dat wenst of het college dat noodzakelijk acht, de mantelzorger(s) uitgenodigd voor het gesprek.

3. Het college kan voorafgaande aan het gesprek als bedoeld in het eerste lid eerst de van belang zijnde gegevens voor dat gesprek verzamelen alvorens een afspraak wordt gemaakt.

4. Bij het gesprek staat het belang van de cliënt centraal.

5. Afhankelijk van de aard en omvang van de hulpvraag kan het college personen uit de specialistenpool raadplegen.

1. Het college stelt van het gesprek als bedoeld in artikel 2.3 van de verordening een schriftelijk verslag op en verstrekt dat aan de cliënt.

2. Het verslag als bedoeld in het eerste lid heeft betrekking op de uitkomsten van het onderzoek naar de onderwerpen als bedoeld in artikel 2.3.2 vierde lid van de wet en indien aanwezig het persoonlijk plan.

3. Het college betrekt bij het verslag ook de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger.

4. Het college kan in plaats van een verslag als bedoeld in het eerste lid een ondersteuningsplan (laten) opstellen.

1. De aanvraag om een maatwerkvoorziening wordt ingediend op een door het college beschikbaar gesteld aanvraagformulier nadat het onderzoek is uitgevoerd, of na verloop van de onderzoeksperiode. Het college kan bepalen dat een aanvraag ook digitaal of mondeling kan worden ingediend.

2. In afwijking van het eerste lid kan het college een ondertekend verslag als bedoeld in artikel 2.5 van de verordening, voorzien van de NAW-gegevens van de cliënt, aanmerken als aanvraag.

3. Het college is bevoegd de beslistermijn als bedoeld in artikel 2.3.5 tweede lid van de wet op te schorten indien voor de beoordeling van aanspraak op, dan wel welke maatwerkvoorziening een passende bijdrage kan leveren een deskundigenadvies nodig is.

4. Het college merkt een aanvraag welke voortkomt uit een verslag van het onderzoek als bedoeld in artikel 2.5 van de verordening dat meer dan twee maanden vóór de ontvangst van de aanvraag is opgesteld, aan als een melding, tenzij er naar oordeel van het college tussen de aanvraag en het bedoelde verslag geen wijzigingen hebben plaatsgevonden in de feiten en omstandigheden.

1. Het college kan om deskundigenadvies vragen indien:

• a.

  het onduidelijk is of en zo ja, welke beperkingen de cliënt ondervindt en wat de prognose daarvan is;

• b.

  het college voornemens is de aanvraag om medische redenen af te wijzen;

• c.

  het college dat overigens gewenst vindt.

2. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang is voor de beoordeling van de aanspraak op een maatwerkvoorziening, de cliënt of bij gebruikelijke hulp de personen die tot de leefeenheid van de cliënt behoren:

• a.

  uit te nodigen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem te vragen aanvullend informatie te verstrekken;

• b.

  uit te nodigen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip om aanvullend informatie te verstrekken aan één of meer daartoe aangewezen deskundigen dan wel zich door één of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen onderzoeken.

1. Een cliënt die zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de gemeente Leidschendam-Voorburg komt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van de beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie die de cliënt ondervindt, voor zover de cliënt deze beperkingen naar het oordeel van het college niet:

• a.

  op eigen kracht;

• b.

  met gebruikelijke hulp;

• c.

  met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk; dan wel

• d.

  met gebruikmaking van algemene voorzieningen kan verminderen of wegnemen.

2. De maatwerkvoorziening als bedoeld in het eerste lid levert, rekening houdend met het verslag als bedoeld in artikel 2.5 van de verordening en indien aanwezig het persoonlijk plan, een passende bijdrage aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt voldoende en op aanvaardbare wijze in staat wordt gesteld tot zelfredzaamheid of participatie en zo lang mogelijk op verantwoorde wijze in de eigen leefomgeving kan blijven.

3. Een cliënt die ingezetene is van Nederland met psychische of psychosociale problemen en de cliënt die de thuissituatie heeft verlaten, al dan niet in verband met risico’s voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, komt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van de problemen bij het zich handhaven in de samenleving voor zover de cliënt deze problemen naar het oordeel van het college niet:

• a.

  op eigen kracht;

• b.

  met gebruikelijke hulp;

• c.

  met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk; dan wel

• d.

  met gebruikmaking van algemene voorzieningen,

kan verminderen of wegnemen.

4. De maatwerkvoorziening als bedoeld in het vorige lid levert, rekening houdend met het verslag als bedoeld in artikel 2.5 van de verordening en indien aanwezig het persoonlijk plan, een passende bijdrage aan het voorzien in de behoefte van de cliënt aan beschermd wonen of opvang en aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt voldoende en op aanvaardbare wijze in staat wordt gesteld zo zich snel mogelijk weer op eigen kracht op verantwoorde wijze te handhaven in de samenleving.

5. Er bestaat slechts aanspraak op een maatwerkvoorziening voor zover:

• a.

  deze noodzakelijk is om de cliënt voldoende en op aanvaardbare wijze in staat te stellen tot zelfredzaamheid en participatie mede met het oog op het zo lang mogelijk op verantwoorde wijze in de eigen leefomgeving kunnen blijven wonen;

• b.

  deze als goedkoopst passende bijdrage aan te merken is;

• c.

  deze in overwegende mate op de cliënt gericht is;

• d.

  er naar oordeel van het college geen aanspraak kan worden gemaakt op een indicatie Wet langdurige zorg.

6. Geen aanspraak op een maatwerkvoorziening bestaat:

• a.

  indien in de hulpvraag van de cliënt met een voor hem als algemeen gebruikelijk te beschouwen voorziening kan worden voorzien;

• b.

  voor zover er aan de zijde van de cliënt geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan diens behoefte aan maatschappelijke ondersteuning;

• c.

  indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds in het kader van enige wettelijke bepaling of regeling is verleend en daarvan de normale afschrijvingstermijn nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verleende voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen;

• d.

  indien de cliënt in redelijkheid van hem te vergen mogelijkheden heeft om zelf voor een passende oplossing te zorgen voor de beperkingen in zijn zelfredzaamheid en participatie;

• e.

  indien de noodzaak tot ondersteuning is ontstaan als gevolg van omstandigheden die in de risicosfeer van de cliënt liggen.

7. De aanvraag om een maatwerkvoorziening dan wel persoonsgebonden budget wordt in ieder geval geweigerd indien de maatwerkvoorziening is gerealiseerd vóór de melding dan wel de aanvraag.

8. De aanvraag om een maatwerkvoorziening dan wel persoonsgebonden budget kan worden geweigerd indien de maatwerkvoorziening nog niet is gerealiseerd vóór de melding dan wel aanvraag, tenzij de noodzaak achteraf door het college kan worden vastgesteld.

9. Geen aanspraak op een maatwerkvoorziening dan wel persoonsgebonden budget, niet zijnde opvang, bestaat indien de cliënt geen woonplaats heeft of zal hebben in de gemeente Leidschendam-Voorburg.

1. Het college kan maatschappelijke ondersteuning als collectieve - en individuele maatwerkvoorziening verlenen waarbij het primaat ligt bij de collectieve maatwerkvoorziening, zoals het collectief aanvullend openbaar vervoer (waaronder de Regiotaxi).

2. Het college kan de maatschappelijke ondersteuning:

• a.

  combineren met eigen kracht, ondersteuning vanuit het sociaal netwerk en informele hulp uit de sociale omgeving;

• b.

  verlenen in de vorm van een totaal aan afspraken zoals neergelegd in een ondersteuningsplan;

3. Het college kan de maatwerkvoorziening kortdurend verlenen indien de cliënt of personen van wie naar oordeel van het college gebruikelijke hulp kan worden gevergd leerbaar zijn.

4. De maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in het derde lid is gericht op het versterken, verbeteren of behouden van de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt. Daaronder kan ook toeleiding naar algemene voorzieningen of voorliggende voorzieningen worden verstaan.

1. De cliënt komt niet in aanmerking voor maatwerkvoorziening indien tot de leefeenheid van de cliënt één of meer personen behoren die naar oordeel van het college gebruikelijke hulp kunnen verlenen.

2. Onder gebruikelijke hulp wordt in ieder geval verstaan:

• a.

  het overnemen van of ondersteunen bij het uitvoeren van huishoudelijke taken;

• b.

  het overnemen van of ondersteunen bij het uitvoeren van de (financiële) administratie;

• c.

  het bieden van ondersteuning bij activiteiten of bezigheden die naar oordeel van het college volgens algemene maatstaven tot de levenssfeer van personen van de leefeenheid behoren.

3. Bij het oordeel van het college of gebruikelijke hulp kan worden gevergd, wordt in ieder geval rekening gehouden met:

• a.

  de aard, de omvang en de duur van de ondersteuningsbehoefte van de cliënt;

• b.

  de aard van de relatie van de persoon binnen de leefeenheid, tenzij het hulp bij het huishouden betreft;

• c.

  de leeftijd en ontwikkelingsfase van inwonende kinderen;

• d.

  de leerbaarheid van de cliënt en/of de personen van wie gebruikelijke hulp kan worden gevergd.

1. In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt in ieder geval aangegeven of de voorziening in natura of als persoonsgebonden budget wordt verleend.

2. Bij het verlenen van een maatwerkvoorziening in natura wordt in de beschikking tevens vastgelegd:

• a.

  welke de te verlenen maatwerkvoorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  wat de ingangsdatum is;

• c.

  hoe de maatwerkvoorziening wordt verleend, en indien van toepassing,

• d.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn;

3. Bij het verlenen van een maatwerkvoorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt in de beschikking tevens in ieder geval vastgelegd:

• a.

  voor welk resultaat het persoonsgebonden budget moet worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het persoonsgebonden budget;

• c.

  wat de hoogte van het persoonsgebonden budget is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  wat ingangsdatum is;

• e.

  welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn;

• f.

  welke verplichtingen zijn verbonden aan het persoonsgebonden budget;

• g.

  dat het persoonsgebonden budget door het college of de Sociale verzekeringsbank wordt overgemaakt aan de derde wie de maatschappelijke ondersteuning biedt (of levert).

4. Indien de cliënt een bijdrage in de kosten is verschuldigd wordt dat opgenomen in de beschikking.

1. Onder maatschappelijke ondersteuning wordt in ieder geval verstaan:

• a.

  hulp bij het verrichten van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen;

• b.

  hulp bij het voeren van een gestructureerd huishouden;

• c.

  hulp bij het deelnemen aan het maatschappelijke verkeer; en

• d.

  het bieden van beschermd wonen of opvang.

2. Het college kan in plaats van maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in het eerste lid individueel gerichte maatregelen treffen of laten treffen gericht op de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt.

3. De maatregelen bedoeld in het tweede lid kunnen betrekking hebben op de afstemming als bedoeld in artikel 2.3.5 vijfde lid onder a tot en met h van de wet.

4. Het college kan een maatwerkvoorziening verlenen gericht op het ontlasten van de mantelzorger met het oog op het zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kunnen wonen van de cliënt.

1. Het college kan de volgende maatwerkvoorziening verlenen:

• a.

  Hulpmiddel;

• b.

  Woningaanpassing;

• c.

  Huishoudelijke ondersteuning;

• d.

  Begeleiding;

• e.

  Dagbesteding en zo nodig het noodzakelijk vervoer;

• f.

  Vervoersvoorziening;

• g.

  Kortdurend verblijf in een instelling ter ontlasting van de mantelzorger en zo nodig het aldaar noodzakelijk vervoer;

• h.

  Beschermd wonen.

2. In plaats van een maatwerkvoorziening in natura kan de cliënt aanspraak maken op een persoonsgebonden budget.

1. Het college verstrekt een persoonsgebonden budget onverminderd artikel 2.3.6 van de wet. De cliënt heeft aanspraak op een persoonsgebonden budget indien:

• a.

  de cliënt op eigen kracht, al dan niet met hulp uit zijn sociale netwerk of zijn vertegenwoordiger, voldoende in staat is te achten tot een redelijke waardering van belangen aangaande de aan het persoonsgebonden budget verbonden taken op een verantwoorde manier uit te voeren;

• b.

  de cliënt zich in het gesprek als bedoeld in artikel 2.3 van de verordening voldoende gemotiveerd op het standpunt stelt waarom hij de maarwerkvoorziening als persoonsgebonden budget wenst te krijgen en ter onderbouwing daarvan een zorgovereenkomst tussen de cliënt en de zorgaanbieder kan overhandigen;

• c.

  is gewaarborgd dat de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen voldoen aan de kwaliteitseisen van de wet en in redelijkheid geschikt zijn voor het doel waarvoor het persoonsgebonden budget wordt verstrekt.

2. Het persoonsgebonden budget:

• a.

  mag niet worden besteed aan een voorziening die voor de cliënt algemeen gebruikelijk wordt aangemerkt;

• b.

  mag niet worden besteed aan (administratieve) bemiddelingsbureaus, waaronder ook tussenpersonen/belangenbehartigers worden gerekend;

• c.

  mag niet worden besteed aan reiskosten, van degene aan wie het persoonsgebonden budget wordt besteed, tenzij dat is opgenomen in het door het college akkoord bevonden ondersteuningsplan of zorgovereenkomst;

• d.

  wordt binnen zes maanden na toekenning aangewend voor de bekostiging van het resultaat waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden. Voor woningaanpassingen kan het college een langere termijn hanteren;

• e.

  de cliënt die is aangewezen op een maatwerkvoorziening besteedt het persoonsgebonden budget niet aan een persoon welke tot zijn leefeenheid behoort die feitelijk gebruikelijke hulp op zich moet nemen, maar daartoe niet in staat is wegens overbelasting of dreigende overbelasting.

3. Het college stelt nadere regels over de voorwaarden die rechtstreeks voortvloeien uit dan wel verband houden met het recht op een persoonsgebonden budget.

4. Het college onderzoekt, al dan niet steekproefsgewijs, uit het oogpunt van kwaliteit van de geleverde ondersteuning of maatwerkvoorzieningen de bestedingen van persoonsgebonden budgetten.

1. De cliënt als bedoeld in artikel 6.1 eerste lid van de verordening draagt er zorg voor dat degene aan wie het persoonsgebonden budget wordt besteed de maatwerkvoorziening levert conform de eisen die daaraan gesteld mogen worden en/of de voorwaarden die in het besluit tot toekenning zijn neergelegd.

2. Het College stelt nadere regels over de eisen als bedoeld in het eerste lid die gelden voor de met het persoonsgebonden budget aan te schaffen hulpmiddel of te realiseren woningaanpassing.

1. De hoogte van het persoonsgebonden budget voor hulpmiddelen bedraagt in ieder geval niet meer dan de huur- dan wel aanschafprijs van de goedkoopst passende bijdrage, waaronder gerekend onderhoud, reparatie en verzekering zoals die door het college aan de aanbieder verschuldigd is of zou zijn.

2. De hoogte van het persoonsgebonden budget voor woningaanpassingen bedraagt in ieder geval niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate voorziening in natura.

3. De hoogte van het persoonsgebonden budget waarmee diensten worden ingekocht bij een professionele ondersteuner (organisatie) bedraagt niet meer dan het tarief waarvoor het college deze diensten heeft gecontracteerd. Het college kan rekening houden met een bepaald percentage van dat tarief.

4. In afwijking van het vorige lid wordt het persoonsgebonden budget voor beschermd wonen, indien het persoonsgebonden budget niet wordt besteed aan het feitelijk wonen binnen een instelling, vastgesteld op basis van de (afzonderlijk) te indiceren ondersteuning. Daarbij blijven de woonkosten, zoals huur en andere vaste lasten, buiten beschouwing.

5. De hoogte van het persoonsgebonden budget waarmee diensten worden ingekocht bij een persoon die niet als professionele ondersteuner (organisatie), waaronder ook de persoon uit het sociale netwerk, wordt aangemerkt wordt vastgesteld op basis van een tarief dat in ieder geval lager is dan welke geldt voor in het derde lid en bedraagt maximaal het op grond van artikel 5.2.2 tweede lid van de Regeling langdurige zorg geldende tarief.

6. Het college stelt nadere regels voor de hoogte van het persoonsgebonden budget voor de gedifferentieerde tarieven voor diensten, rekening houdend met de reële overheadkosten, de kwaliteit en de van toepassing zijnde professionele standaard.

7. Het persoonsgebonden budget moet toereikend zijn om geïndiceerde maatschappelijke ondersteuning in te kunnen kopen welke voldoet aan de kwaliteit met betrekking tot het doel (resultaat) waarvoor het persoonsgebonden budget wordt verleend.

1. Huishoudelijke ondersteuning kan bestaan uit het overnemen van en/of ondersteunen bij het uitvoeren van lichte en/of zware huishoudelijke taken. Onverminderd het bepaalde in artikel 7.1 van de verordening houdt het college daarbij rekening met de mate waarin de cliënt het vermogen heeft de huishoudelijke taken te organiseren.

2. De lichte en/of zware huishoudelijke taken voor een schoon en leefbaar huis worden slechts geboden indien deze betrekking hebben op de ruimten die in gebruik zijn gericht op het normale gebruik van de woning.

3. Onverminderd het bepaalde in artikel 7.1 van de verordening kan huishoudelijke ondersteuning ook bestaan uit:

• a.

  de bereiding en zonodig aanreiken van broodmaaltijden en/of het opwarmen of bereiden van warme maaltijden, tenzij de cliënt gebruik kan maken van een maaltijdservice en/of kant-en-klaarmaaltijden;

• b.

  het kunnen beschikken over normaal benodigde boodschappen, tenzij de cliënt gebruik kan maken van een boodschappendienst;

• c.

  het aanwezig zijn van gewassen en zo nodig opgevouwen of opgehangen kleding of ander linnengoed, indien (medisch) noodzakelijk gestreken, tenzij de cliënt gebruik kan maken van een was- en strijkservice;

• d.

  de dagelijkse gebruikelijke zorg voor de in het huishouden aanwezige minderjarige kinderen, tenzij de cliënt gebruik kan maken van voor-, tussen- en naschoolse opvang, kinderopvang of andere opvangmogelijkheden.

1. De cliënt kan in aanmerking komen voor begeleiding indien dat bijdraagt aan het behouden of mogelijk verbeteren van diens zelfredzaamheid en participatie. Daarvoor kan in ieder geval ondersteuning worden verstaan bij:

• a.

  de sociale redzaamheid;

• b.

  het bewegen en verplaatsen;

• c.

  het psychisch functioneren;

• d.

  het geheugen en de oriëntatie;

• e.

  het bijsturen van probleemgedrag; of

• f.

  de algemeen dagelijkse levensverrichtingen (ADL).

2. Het college draagt zo nodig zorg voor het noodzakelijke vervoer inclusief de eventuele begeleiding zodat de cliënt gebruik kan maken van de dagbesteding.

3. Het vervoer als bedoeld in het vorige lid wordt in ieder geval noodzakelijk geacht indien:

• a.

  de cliënt niet in staat is zelfstandig lopend, al dan niet met een algemeen gebruikelijk loophulpmiddel, de dagbesteding te bereiken of zelfstandig met een algemeen gebruikelijk vervoermiddel te reizen;

• b.

  de cliënt niet met beschikbare hulp van personen uit diens sociale netwerk of vrijwilligers kan reizen of op een andere manier door hen kan worden begeleid.

1. De cliënt kan slechts in aanmerking komen voor kortdurend verblijf in een instelling indien:

• a.

  het kortdurend verblijf noodzakelijk is om de mantelzorger te ontlasten; en

• b.

  de cliënt in dat geval aangewezen is op ondersteuning die in overwegende mate gepaard gaat met het overnemen van toezicht,

met het oog op het zo lang mogelijk op verantwoorde wijze in de eigen leefomgeving kunnen blijven wonen van de cliënt.

2. Het kortdurend verblijf als bedoeld in dit artikel omvat een etmaal per week. Het college kan het kortdurend verblijf ook voor een aaneengesloten periode per kalenderjaar verlenen.

3. Het college kan in individuele gevallen afwijken van het gestelde in de eerste volzin van het vorige lid.

1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend indien de cliënt zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woning waaraan de maatwerkvoorziening wordt getroffen.

2. Met het oog op het normale gebruik van de woning kan een maatwerkvoorziening worden verleend aangaande de bereikbaarheid, toegankelijkheid en bruikbaarheid van de woning.

3. De bepalingen van dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op:

• a.

  het treffen van woonvoorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen en bij kamerverhuur;

• b.

  het treffen van woonvoorzieningen in, specifiek op mensen met beperkingen gerichte woongebouwen wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten dan wel woonvoorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten kunnen of hadden kunnen worden meegenomen.

4. De aanvraag voor een woonvoorziening kan in ieder geval worden geweigerd indien:

• a.

  de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen in het normale gebruik van de woning ten gevolge van beperkingen geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was;

• b.

  de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• c.

  deze betrekking heeft op woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten anders dan:

  1°het verbreden van toegangsdeuren;

  2°het aanbrengen van elektrische deuropeners;

  3°de aanleg van een hellingbaan van de openbare weg naar de toegang van het gebouw, mits de woningen in het gebouw te bereiken zijn met een rolstoel;

  4°het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders;

  5°het plaatsen van een opstelplaats voor een rolstoel bij de toegangsdeur van het gebouw;

  6°het aanbrengen van een traplift, indien het een gemeenschappelijke ruimte betreft die afgesloten kan worden van de openbare weg.

• d.

  de cliënt verhuisd is naar een woonruimte die niet bestemd en/of geschikt is om het gehele jaar door bewoond te worden;

• e.

  de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• f.

  de noodzaak tot het treffen van een maatwerkvoorziening het gevolg is van achterstallig onderhoud dan wel slechts strekt ter renovatie van de woning of om deze in overeenstemming te brengen met de eisen die redelijkerwijs aan de woning mogen worden gesteld.

1. Het college kan het primaat van verhuizen toepassen indien de kosten van een noodzakelijke woningaanpassing niet als de goedkoopst passende bijdrage is aan te merken.

2. Het college kan de cliënt op wie het primaat als bedoeld in het eerste lid van toepassing is, ambtshalve in aanmerking brengen voor een tegemoetkoming als bedoeld in hoofdstuk 12 van de verordening.

3. De cliënt kan voor een woningaanpassing in aanmerking komen indien blijkt dat verhuizing als bedoeld in het eerste lid niet binnen een redelijke en/of medische aanvaardbare termijn mogelijk is.

1. Met het oog op het zich verplaatsen, kan een maatwerkvoorziening worden verleend ten aanzien van het verplaatsen over de korte afstand rond de woning en het verplaatsen over de langere afstand binnen de leefomgeving van de cliënt.

2. Het college hanteert het principe van het primaat van de collectieve maatwerkvoorziening.

1. Het te bereiken resultaat ten aanzien van het zich kunnen verplaatsen gericht op zelfredzaamheid en participatie bestaat in ieder geval uit:

• a.

  het kunnen bereiken van winkels en andere noodzakelijke voorzieningen;

• b.

  het kunnen onderhouden van sociale contacten;

• c.

  het deelnemen aan activiteiten binnen de leefomgeving van de cliënt.

2. Het te bereiken resultaat als bedoeld als bedoeld in artikel 10.3 eerste lid onder a, b en c (tezamen) maakt participatie mogelijk met een omvang van 1500 kilometer per jaar.

3. Het college kan in individuele gevallen afwijken van het gestelde in het vorige lid.

1. De cliënt is een bijdrage in de kosten van een maatwerkvoorziening verschuldigd, zolang hij van de maatwerkvoorziening in natura gebruik maakt of gedurende de periode waarvoor het persoonsgebonden budget is toegekend. De bijdrage in de kosten gaat de kostprijs niet te boven .

2. Indien een maatwerkvoorziening dan wel persoonsgebonden budget wordt verleend ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt, is de bijdrage verschuldigd door:

• a.

  de onderhoudsplichtige ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is afgewezen; en

• b.

  degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

3. Het college stelt nadere regels over het verschuldigd zijn van de bijdrage in de kosten waaronder de omvang met inachtneming van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

4. De bijdrage voor de opvang wordt geïnd door de instantie die de opvang biedt.

1. De kostprijs van een maatwerkvoorziening is gelijk aan de prijs waarvoor de gemeente de maatwerkvoorziening afneemt of aanschaft van een (gecontracteerde) aanbieder, inclusief de bijkomende instandhoudingskosten.

2. Bij de kostprijs voor diensten geldt dat deze mede is gebaseerd op markconform geldende tarieven rekening houdend met de van toepassing zijnde cao en bijbehorende professionele standaard.

3. De kostprijs van een persoonsgebonden budget is gelijk aan het bedrag van het persoonsgebonden budget.

1. De persoon met een beperking of chronisch psychisch of psychosociaal probleem kan in aanmerking komen voor een tegemoetkoming in de met die beperking of chronisch psychisch of psychosociaal probleem verband houdende aantoonbare of aannemelijke meerkosten ter ondersteuning van de zelfredzaamheid en participatie voor:

• a.

  verhuiskosten en/of inrichtingskosten;

• b.

  een sportrolstoel;

• c.

  individueel (rolstoel)taxivervoer.

2. De persoon als bedoeld in het eerste lid kan slechts aanspraak maken op een tegemoetkoming indien deze persoon geen aanspraak heeft of kan hebben op een vergoeding van de (meer)kosten op grond van een voorliggende voorziening.

3. De persoon als bedoeld in het eerste lid kan slechts aanspraak maken op een tegemoetkoming voor individueel (rolstoel)taxivervoer indien een maatwerkvoorziening (vervoersvoorziening) in natura, gelet op de aard van de beperkingen, niet mogelijk is.

4. De persoon als bedoeld in het eerste lid kan slechts aanspraak maken op een tegemoetkoming verhuiskosten en/of inrichtingskosten voor zover op deze persoon het primaat van verhuizen van toepassing is als bedoeld in artikel 9.4 eerste lid van de verordening.

1. De tegemoetkoming wordt op aanvraag verleend.

2. De tegemoetkoming voor een sportrolstoel wordt slechts eens per drie jaar verleend.

3. In afwijking van het eerste lid kan het college de tegemoetkoming verhuiskosten en/of inrichtingskosten toekennen in het besluit waarin het primaat van verhuizen wordt toegepast als bedoeld in artikel 12.1 van de verordening.

1. De tegemoetkoming voor verhuiskosten en/of inrichtingskosten wordt niet eerder uitbetaald nadat de persoon als bedoeld in artikel 12.1 van de verordening is verhuisd naar de voor hem meest geschikte beschikbare woning gelet op zijn beperkingen in het normale gebruik van de woning.

2. Het college stelt nadere regels voor de hoogte van de tegemoetkomingen en wanneer de aanvraag ingediend moet worden.

1. Onverminderd artikel 2.3.8 van de wet doet een cliënt aan het college desgevraagd of onverwijld uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden, waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot een heroverweging van de beslissing als bedoeld in de artikelen 2.3.5 of 2.3.6 van de wet.

2. Het college kan onder toepassing van het eerste lid een besluit tot toekenning tegemoetkoming meerkosten als bedoeld in hoofdstuk 12 van de verordening intrekken indien achteraf blijkt dat de persoon bedoeld in dat hoofdstuk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zouden hebben geleid.

3. Een besluit tot verlening van een persoonsgebonden budget kan worden herzien of ingetrokken indien blijkt dat de cliënt niet heeft voldaan aan de verplichtingen als bedoeld in artikel 6.1 van deze verordening.

1. Onverminderd artikel 2.4.1 van de wet kan het college nadat het besluit tot toekenning van een maatwerkvoorziening dan wel persoonsgebonden budget of tegemoetkoming meerkosten als bedoeld in hoofdstuk 12 van de verordening is herzien of ingetrokken:

• a.

  het ten onrechte of tot een te hoog bedrag betaald persoonsgebonden budget terugvorderen;

• b.

  de ten onrechte ontvangen tegemoetkoming meerkosten terugvorderen;

• c.

  de geldswaarde van een maatwerkvoorziening in natura terugvorderen.

2. De wijze waarop de terugvordering geïnd wordt, kan verrekening zijn. De hoogte van het na verrekening (periodieke) bedrag moet in redelijke verhouding staan tot de te compenseren beperkingen.

1. Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt eenmaal per twee jaar geëvalueerd. Het college zendt hiertoe telkens twee jaar na de inwerkingtreding van de verordening aan de gemeenteraad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de verordening in de praktijk.

2. Het college evalueert per kalenderjaar de bevindingen inzake de steekproefsgewijze controle van de persoonsgebonden budgetten.

1. Met de inwerkingtreding van deze verordening wordt de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Leidschendam-Voorburg 2015 ingetrokken met dien verstande dat besluiten welke zijn genomen op grond van die Verordening met de daarbij behorende rechten en plichten in stand blijven, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het toekenningsbesluit wordt ingetrokken.

2. Het college is bevoegd om besluiten die zijn genomen op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2007 of op basis van de aan deze verordening voorafgaande verordening(en) in te trekken.