Regeling vervallen per 01-01-2012

Besluit afbouwregeling verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding

Geldend van 18-02-2010 t/m 31-12-2011 met terugwerkende kracht vanaf 01-02-2010

Intitulé

Besluit afbouwregeling verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding

Besluit afbouwregeling verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding (besluit van b. en w. van 5 januari 2010)

Het college van burgemeester en wethouders van Utrecht;

Op grond van artikel 43 van de Verordening Individuele Wmo Voorzieningen Gemeente Utrecht 2010 (Gemeenteblad van Utrecht 2010, nr. 6);

Besluit

vast te stellen het volgende

BESLUIT afbouwregeling verantwoordingsvrije

vervoerskostenvergoeding.

Artikel 1 Definities

  • a. de verordening: Verordening Individuele Wmo Voorzieningen Gemeente Utrecht 2010 (Gemeenteblad van Utrecht 2010, nr. 6);

  • b. verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding: een geldbedrag dat aanvullend op de in artikel 21, tweede lid van de verordening genoemde voorzieningen wordt toegekend. Over de besteding van dit geldbedrag hoeft geen verantwoording te worden afgelegd.

Artikel 2 Doelgroep

  • 1. Personen aan wie voor 1 februari 2010 de in artikel 21, tweede lid onder a. van de verordening genoemde voorziening is toegekend, behouden het recht op een verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding.

  • 2. Personen aan wie na 1 februari 2010 de in artikel 21, tweede lid onder a. van de verordening genoemde voorziening is toegekend terwijl deze werd aangevraagd voor 1 februari 2010, hebben recht op een verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding.

  • 3. Bij verhuizing buiten de gemeente vervalt het recht op de vergoeding en kan niet opnieuw worden geclaimd wanneer men binnen de looptijd van dit besluit weer woonachtig wordt in de gemeente Utrecht.

Artikel 3 Vaststelling looptijd en omvang vergoeding

  • 1. Het recht op de in artikel 2 genoemde vergoeding geldt maximaal voor de jaren 2010 en 2011. Vanaf 2012 vervalt het recht op de vergoeding.

  • 2. In de periode februari tot en met december 2010 bedraagt de volledige vergoeding EUR 527,00.

  • 3. In het jaar 2011 bedraagt de volledige vergoeding 300,00.

  • 4. Bij de vaststelling van de omvang van de vergoeding gelden de voorwaarden zoals genoemd in artikel 14, tweede lid van het Besluit Individuele Wmo Voorzieningen.

Artikel 4 Uitbetaling

  • 1. De vergoeding wordt uitbetaald per halfjaar, telkens aan het einde van de eerste maand van het betreffende halfjaar.

  • 2. Wanneer het recht vervalt als gevolg van verhuizing buiten de gemeente, overlijden of anderszins, dan worden eventuele teveel uitgekeerde bedragen niet teruggevorderd.

Artikel 5 Inwerkingtreding

  • 1. Dit besluit treedt in werking op 1 februari 2010.

  • 2. Dit besluit eindigt op 1 januari 2012.

Artikel 6 Citeertitel

Dit besluit kan worden aangehaald als: Besluit afbouwregeling verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding Wmo.

Aldus vastgesteld door burgemeester en wethouders van de gemeente Utrecht op 5 januari 2010.

De secretaris, De voorzitter,

J.Bakker Mr. A. Wolfsen

Publicatie is geschied op 10 februari 2010.

Dit besluit is in werking getreden op 18 februari 2010, en werkt terug tot 1 februari 2010.

BIJLAGE BEHOREND BIJ GEMEENTEBLAD VAN UTRECHT 2010, NR. 8

Toelichting op het besluit afbouwregeling verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding

Artikel 1

Door middel van de verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding worden burgers met participatieproblemen op het gebied van vervoer gecompenseerd in de meerkosten van aangepast vervoer. Over de besteding van de vergoeding wordt geen verantwoording gevraagd.

Na de introductie van het aanvullend collectief openbaar vervoer (de regiotaxi) is de vergoeding blijven bestaan, terwijl er geen compensatie meer nodig was. Burgers met beperkingen kunnen immers tegen het reguliere OV tarief gebruik maken van de regiotaxi.

Artikel 2

Nu er geen compensatie van meerkosten meer nodig is voor burgers die gebruik kunnen maken van de regiotaxi, wordt cliënten die gebruik maken van de verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding een redelijke gewenningsperiode geboden. Het betreft die cliënten die voor 1 februari 2010 reeds een vergoeding ontvingen of deze voor 1 februari 2010 hebben aangevraagd. Cliënten die de verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding ontvingen in combinatie met een andere vervoersvoorziening (anders dan de regiotaxi) vallen buiten deze regeling en worden op een andere wijze gecompenseerd.

Artikel 3

De afbouwregeling c.q. gewenningsperiode duurt één jaar en elf maanden (februari 2010 tot en met december 2011). In die periode wordt de verantwoordingsvrije vergoeding in 3 stappen volledig afgebouwd:

Stap 1 (2010): De vergoeding over de periode februari tot en met december bedraagt EUR 527,00. Samen met de reguliere vergoeding over de maand januari (EUR 73,00) komt dit neer op een vergoeding van € 600,00 over het hele jaar 2010. Dit betreft afgerond naar boven tweederde deel van de vergoeding zoals die gold in 2009;

Stap 2 (2011): Een volledige vergoeding van EUR 300,00 per jaar. Dit betreft afgerond naar boven een derde deel van de vergoeding zoals die gold in 2009;

Stap 3 (2012): Volledige afschaffing van de verantwoordingsvrije vervoerskostenvergoeding.

Voor kinderen en voor echtparen die beide recht hebben op de vergoeding gelden afwijkende bedragen. Dit vanwege de aanname dat deze doelgroepen minder kosten maken of kosten kunnen delen. Kinderen tot en met 15 jaar ontvangen 50% van de genoemde bedragen. Echtparen ontvangen samen 150% van de genoemde bedragen (75% per persoon). Voor 2010 geldt dat wordt gerekend met het jaarbedrag inclusief de betaling over de maand januari.

Artikel 4

Om cliënten tegemoet te komen wordt de vergoeding halfjaarlijks uitbetaald in plaats van maandelijks. Op deze manier ontvangen zij ineens een groot bedrag en is de verlaging van de vergoeding mogelijk minder voelbaar.

In afwijking van dit artikel vindt de betaling over het eerste halfjaar 2010 plaats zo spoedig mogelijk na vaststelling van de verordening waarop deze afbouwregeling is gebaseerd.

Tenslotte wordt in dit artikel bepaald dat het recht op de vergoeding niet opnieuw kan worden geclaimd wanneer men eenmaal buiten de doelgroep is gevallen.