Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013

Artikel 1.1.1

In dit uitvoeringsbesluit wordt verstaan onder:

• a.

  instelling: een rechtspersoon, een vennootschap of een eenmanszaak;

• b.

  arrangement: een vaste set van specifieke regels, voorwaarden en verplichtingen dat gerelateerd is aan de hoogte van het subsidiebedrag;

• c.

  prestatieafspraak: één of meerdere activiteiten geformuleerd in de beschikking tot subsidieverstrekking, die dienen te worden gerealiseerd om in aanmerking te komen voor subsidie of voor een deel daarvan;

• d.

  prestatiebewijs: een op basis van dit besluit dan wel in de beschikking tot subsidieverlening als zodanig aangeduid geheel van bewijsmiddelen waarmee onweerlegbaar wordt aangetoond dat de prestatieafspraak is gerealiseerd;

• e.

  accountant: een accountant, die is ingeschreven in het register als bedoeld in artikel 55 van de Wet op de registeraccountants, of een Accountant-Administratieconsulent ten aanzien van wie bij de inschrijving in het in artikel 36, eerste lid, van de Wet op de Accountants-Administratieconsulenten bedoelde register een aantekening is geplaatst als bedoeld in artikel 36, derde lid, van die wet;

• f.

  financiële verantwoording: een verantwoording over de werkelijke kosten en opbrengsten, die direct gerelateerd zijn aan de te subsidiëren activiteit en die zijn afgezet tegen de begrote kosten en opbrengsten;

• g.

  integrale kosten subsidie: een subsidie waarbij alle kosten van een instelling subsidiabel zijn.

Artikel 1.2.1

• 1.

  Subsidie wordt slechts verstrekt aan een instelling.

• 2.

  Subsidie wordt niet verstrekt indien:

  • a.

    de activiteit op het moment van ontvangst van de aanvraag voor de subsidie is gerealiseerd;

  • b.

    de subsidie is aangemerkt als ontoelaatbare staatssteun; of

  • c.

    de te verstrekken subsidie minder bedraagt dan € 2.500.

Artikel 1.3.1

• 1.

  Subsidiabel zijn de voor de te subsidiëren activiteit noodzakelijke kosten, die aantoonbaar rechtstreeks zijn toe te rekenen aan de betreffende activiteit.

• 2.

  De in rekening te brengen BTW die kan worden teruggevorderd of op enigerlei wijze wordt terugbetaald, komt niet voor subsidie in aanmerking.

Artikel 1.3.2

• 1.

  Personeelskosten zijn subsidiabel:

  • a.

    indien deze aantoonbaar zijn toe te rekenen aan de activiteit en daartoe bij de instelling een door de accountant controleerbare urenadministratie wordt toegepast,

  • b.

    tegen een uurtarief dat overeenkomt met ten hoogste 1,2 procent van het betreffende bruto maandsalaris, in welk uurtarief worden geacht te zijn verwerkt, vakantiegeld, bijzondere uitkeringen, werkgeverslasten, feestdagen, verlof, improductieve uren, opslagen en overige directe of indirecte personeelskosten, ingeval van een deeltijd dienstverband om te rekenen naar een maandsalaris bij een voltijds dienstverband, en

  • c.

    tot een maximum van de in de begroting opgenomen personeelskosten.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen op schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager van de subsidie in een individueel geval besluiten af te wijken van de in het eerste lid genoemde systematiek.

Artikel 1.4.1

• 1.

  Tenzij in dit besluit anders is bepaald, wordt de aanvraag voor de subsidie tenminste acht weken voor het begin van de activiteit ingediend.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen in een individueel geval besluiten af te wijken van de in het eerste lid genoemde termijn.

Artikel 1.4.2

• 1.

  De aanvraag voor de subsidie bevat ten minste:

  • a.

    een concrete beschrijving van de activiteit,

  • b.

    een uiteenzetting van de wijze waarop de activiteit bijdraagt aan de beleidsdoelstellingen van de provincie Zeeland,

  • c.

    de duur van de activiteit,

  • d.

    het geografisch gebied waarop de activiteit betrekking heeft,

  • e.

    een concrete beschrijving van het verwachte resultaat en het na te streven kwaliteitsniveau,

  • f.

    een sluitende begroting van de activiteit,

  • g.

    een verklaring van het bestuur of de directie van de instelling waaruit blijkt dat de instelling voldoet dan wel niet voldoet aan de voorwaarden zoals bedoeld in artikel 5 van de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013, en

  • h.

    een beschrijving van eventuele organisatorische verbanden met andere rechtspersonen en van eventuele banden van financiële aard die blijvend van invloed kunnen zijn op de hoogte van de kosten van subsidiabele activiteiten of op de opbrengsten daaruit.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen aanvullende informatie opvragen die zij relevant achten voor de beoordeling van de aanvraag van de subsidie.

Artikel 1.4.3

De sluitende begroting als bedoeld in artikel 1.4.2, eerste lid, onder f, vermeldt:

• a.

  alle kosten en opbrengsten, die direct gerelateerd zijn aan de te subsidiëren activiteit,

• b.

  of en bij welke instanties en tot welke bedragen voorts subsidies, sponsorgelden of andere bijdragen worden aangevraagd, en welke inmiddels zijn verleend,

• c.

  tot welk bedrag men een beroep doet op de provincie Zeeland,

• d.

  ter zake van personeelskosten het aan de activiteit toe te rekenen aantal uren per personeelslid, en

• e.

  of de aanvrager van de subsidie wel of geen betaalde BTW kan terugvorderen of op enigerlei wijze kan terugontvangen.

Artikel 1.5.1

Gedeputeerde staten betrekken bij de beoordeling van de aanvraag voor de subsidie de met de instelling in het verleden opgedane ervaringen met betrekking tot de naleving van de subsidieverplichtingen.

Artikel 1.5.2

• 1.

  Gedeputeerde staten beslissen op de aanvraag voor de subsidie binnen acht weken na ontvangst van de volledige aanvraag.

• 2.

  Als de aanvraag voor de subsidie in verband met staatsteun aan de Europese Unie wordt voorgelegd, beschikken gedeputeerde staten daarop binnen acht weken na de beslissing van de Europese Unie.

Artikel 1.5.3

• 1.

  Indien voor dezelfde activiteit een subsidie door het Rijk of de Europese Unie is verstrekt, dan sluit de provincie aan bij de voorwaarden, verplichtingen en de wijze van vaststelling van de hogere overheid.

• 2.

  Indien voor dezelfde activiteit een hogere subsidie is verstrekt dan de subsidie van de provincie Zeeland door een andere dan in het eerste lid genoemde overheid kunnen gedeputeerde staten bepalen aan te sluiten bij de voorwaarden, verplichtingen en de wijze van bevoorschotting en vaststelling van de andere subsidieverstrekker.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen van het bepaalde in het eerste lid afwijken, indien:

  • a.

    de provincie een hogere subsidie verstrekt dan de subsidie van het Rijk of de subsidie van de Europese Unie; of

  • b.

    de provinciale subsidie wordt toegekend conform paragraaf 1.7: Arrangement 1 van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013.

Artikel 1.5.4

Indien een subsidie wordt verstrekt aan een overheidsinstelling in het kader van een specifieke uitkering waarop de beginselen van Single information, Single audit van de artikelen 17a en 17b van de Financiële verhoudingswet van toepassing zijn, dan zijn verplichtingen en voorwaarden betreffende de subsidieverstrekking zoals bepaald in de artikelen 17a en 17b van de Financiële verhoudingswet van toepassing.

Artikel 1.6.1

De instelling besteedt de subsidie niet in strijd met op haar rustende wettelijke verplichtingen.

Artikel 1.6.2

De instelling stelt gedeputeerde staten onverwijld schriftelijk in kennis zodra aannemelijk is dat:

• a.

  de activiteit of de prestatieafspraak waarvoor subsidie is verleend niet, niet tijdig of niet geheel zal worden verricht; of

• b.

  niet, niet tijdig of niet geheel aan de aan de subsidie verbonden voorwaarden en verplichtingen zal worden voldaan.

Artikel 1.6.3

Activa aangeschaft met een subsidie van de provincie Zeeland dient:

• a.

  de gehele economische gebruiksduur beschikbaar te zijn voor het doel waarvoor deze is aangeschaft indien deze een economische gebruiksduur heeft van minder dan vijf jaar;

• b.

  gedurende vijf jaar na vaststelling van de subsidie beschikbaar te zijn voor het doel waarvoor deze is aangeschaft indien deze een economische gebruiksduur heeft van meer dan vijf jaar.

Artikel 1.6.4

Bij de subsidieverlening kunnen gedeputeerde staten de instelling ook andere verplichtingen tot verwezenlijking van het doel van de subsidie opleggen dan die bedoeld in artikel 4:37 van de Algemene wet bestuursrecht.

Artikel 1.6.5

Als een subsidie is aangemerkt als toelaatbare staatssteun, voldoet de instelling aan de daaraan door de Europese Unie gestelde verplichtingen.

Artikel 1.6.6

• 1.

  Aan een subsidie verbinden gedeputeerde staten de verplichting dat de instelling in zijn bekendmakingen of publiciteitsuitingen de provincie als subsidieverstrekker vermeldt.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen gelet op de hoogte van het subsidiebedrag of de aard van de activiteit besluiten dat het eerste lid niet van toepassing is op de subsidieverstrekking.

• 3.

  Indien niet of niet volledig is voldaan aan de in het eerste lid bedoelde verplichting, kan het uiteindelijke subsidiebedrag ten hoogste worden verlaagd met vijf procent, met een maximum van € 5.000.

Artikel 1.7.1

Op het verstrekken van subsidie tot en met € 10.000 zijn de regels van arrangement 1 van toepassing zoals opgenomen in deze paragraaf.

Artikel 1.7.2

Het verstrekken van een subsidie waarop arrangement 1 van toepassing is, vindt plaats in de vorm van een vast bedrag per te realiseren prestatieafspraak.

Artikel 1.7.3

Bij een subsidie waarop arrangement 1 van toepassing is verlenen gedeputeerde staten een voorschot van honderd procent van de maximale subsidie.

Artikel 1.7.4

• 1.

  Op basis van een steekproef besluiten gedeputeerde staten of de instelling wel of niet een aanvraag tot vaststelling moet indienen en stellen de instelling binnen tweeëntwintig weken na afloop van de gesubsidieerde activiteit op de hoogte van dit besluit.

• 2.

  Indien de instelling geen aanvraag tot vaststelling hoeft in te dienen, stellen gedeputeerde staten de subsidie binnen tweeëntwintig weken na afloop van de gesubsidieerde activiteit ambtshalve vast.

Artikel 1.7.5

• 1.

  Uiterlijk vier weken na ontvangst van het in artikel 1.7.4 eerste lid bedoelde besluit dient de instelling de aanvraag tot vaststelling van de subsidie in.

• 2.

  Indien de aanvraag tot vaststelling niet voor het in het eerste lid genoemde tijdstip is ontvangen, kunnen gedeputeerde staten acht weken na een éénmalig rappel overgaan tot ambtshalve vaststelling.

Artikel 1.7.6

De aanvraag tot vaststelling bevat het prestatiebewijs over de gerealiseerde prestatieafspraak en de overige in de beschikking tot subsidieverlening vermelde bescheiden.

Artikel 1.7.7

Gedeputeerde staten stellen binnen twaalf weken na ontvangst van de aanvraag tot vaststelling de subsidie vast.

Artikel 1.7.8

De instelling is verplicht aan gedeputeerde staten of aan de door hen daartoe aangewezen ambtenaar alle gewenste inlichtingen te verstrekken, voor zover dit naar het onderdeel van gedeputeerde staten nodig is in verband met de subsidievaststelling.

Artikel 1.7.9

• 1.

  De subsidie wordt vastgesteld naar evenredigheid van de werkelijk gerealiseerde, uit het prestatiebewijs blijkende, prestatieafspraken.

• 2.

  Verlagingspercentages worden berekend over het verleende subsidiebedrag en zullen, evenals verlagingsbedragen, in mindering worden gebracht op het bedrag waarop de vaststelling van de subsidie ingevolge het eerste lid wordt berekend.

Artikel 1.8.1

Op het verstrekken van subsidie hoger dan € 10.000 en tot en met € 50.000 zijn de regels van arrangement 2 van toepassing zoals opgenomen in deze paragraaf.

Artikel 1.8.2

Het verstrekken van een subsidie waarop arrangement 2 van toepassing is vindt plaats in de vorm van een vast bedrag per te realiseren prestatieafspraak.

Artikel 1.8.3

• 1.

  Gedeputeerde staten verlenen bij een subsidie waarop arrangement 2 van toepassing is een voorschot van ten hoogste vijfenzeventig procent van de maximale subsidie.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen besluiten dat het voorschot wordt betaald in termijnen.

• 3.

  Op schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager van de subsidie kunnen gedeputeerde staten afwijken van het in het eerste lid bepaalde.

Artikel 1.8.4

• 1.

  De instelling dient binnen twaalf weken na afloop van de activiteit waarvoor de subsidie is verleend een aanvraag tot vaststelling in.

• 2.

  Indien de aanvraag tot vaststelling niet voor het in het eerste lid genoemde tijdstip is ontvangen, kunnen gedeputeerde staten acht weken na een éénmalig rappel overgaan tot ambtshalve vaststelling.

Artikel 1.8.5

De aanvraag tot vaststelling bevat het prestatiebewijs over de gerealiseerde prestatieafspraak en de overige in de beschikking tot subsidieverlening vermelde bescheiden.

Artikel 1.8.6

Gedeputeerde staten stellen binnen twaalf weken na ontvangst van de aanvraag tot vaststelling de subsidie vast.

Artikel 1.8.7

De instelling is verplicht aan gedeputeerde staten of aan de door hen daartoe aangewezen ambtenaar alle gewenste inlichtingen te verstrekken, voor zover dit naar het oordeel van gedeputeerde staten nodig is in verband met de subsidievaststelling.

Artikel 1.8.8

• 1.

  De subsidie wordt vastgesteld naar evenredigheid van de werkelijk, uit het prestatiebewijs blijkende, gerealiseerde prestatieafspraak.

• 2.

  Verlagingspercentages worden berekend over het verleende subsidiebedrag en zullen, evenals verlagingbedragen, in mindering worden gebracht op het bedrag waarop de vaststelling van de subsidie ingevolge het eerste lid wordt berekend.

Artikel 1.8.9

Gedeputeerde staten kunnen in individuele gevallen, op basis van een risicoafweging, besluiten om op een subsidie hoger dan € 10.000 en tot en met € 50.000 arrangement 1 toe te passen.

Artikel 1.9.1

Op het verstrekken van subsidie hoger dan € 50.000 zijn de regels van arrangement 3 van toepassing zoals opgenomen in deze paragraaf.

Artikel 1.9.2

Het verstrekken van een subsidie waarop arrangement 3 van toepassing is vindt plaats op basis van een vast bedrag per te realiseren prestatieafspraak en een percentage van de door gedeputeerde staten subsidiabel geachte kosten.

Artikel 1.9.3

• 1.

  Gedeputeerde staten verlenen bij een subsidie waarop arrangement 3 van toepassing is een voorschot van ten hoogste vijfenzeventig procent van de maximale subsidie.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen besluiten dat het voorschot wordt betaald in termijnen.

• 3.

  Op schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager van de subsidie kunnen gedeputeerde staten afwijken van het in het eerste lid bepaalde.

Artikel 1.9.4

• 1.

  De instelling dient uiterlijk twaalf weken na afloop van de activiteit waarvoor de subsidie is verleend een aanvraag tot vaststelling in.

• 2.

  In geval de instelling een financiële verantwoording indient zoals bedoeld in artikel 1.9.5, tweede lid, dient de instelling uiterlijk twaalf weken na vaststelling van de jaarrekening een aanvraag tot vaststelling in.

• 3.

  Indien de aanvraag tot vaststelling niet voor het in het eerste lid en tweede lid genoemde tijdstip is ontvangen, kunnen gedeputeerde staten acht weken na een éénmalig rappel overgaan tot ambtshalve vaststelling.

Artikel 1.9.5

• 1.

  De aanvraag tot vaststelling bevat:

  • a.

    het prestatiebewijs over de gerealiseerde prestatieafspraak,

  • b.

    de overige in de beschikking tot subsidieverlening vermelde bescheiden, en

  • c.

    een financiële verantwoording voorzien van een controleverklaring van de accountant.

• 2.

  De financiële verantwoording zoals bedoeld in het eerste lid onder c kan onderdeel uitmaken van de vastgestelde jaarrekening van de instelling en hiervan worden gedeputeerde staten tijdig in kennis gesteld.

• 3.

  Gedeputeerde staten kunnen in individuele gevallen uit economisch-rationele overwegingen afzien van de vereiste controleverklaring van de accountant en bepalen dat de vaststelling kan geschieden aan de hand van een beoordelingsverklaring dan wel bewijsstukken zoals kopieën van facturen en betalingsbewijzen van de gesubsidieerde kosten.

Artikel 1.9.6

Gedeputeerde staten stellen binnen twaalf weken na ontvangst van de aanvraag tot vaststelling de subsidie vast.

Artikel 1.9.7

De accountant voert zijn controle uit mede overeenkomstig het in Bijlage A bij dit besluit opgenomen controleprotocol.

Artikel 1.9.8

• 1.

  De financiële administratie van een instelling ten behoeve van de verantwoording van de subsidie dient op een inzichtelijke wijze te worden gevoerd.

• 2.

  De instelling is verplicht aan gedeputeerde staten of aan de door hen daartoe aangewezen ambtenaren of accountant inzage te verlenen in de administratie en alle gewenste inlichtingen te verstrekken, voor zover dit naar het oordeel van gedeputeerde staten nodig is in verband met de subsidievaststelling.

• 3.

  In aanvulling op het in het tweede lid bepaalde kan de externe accountant van de provincie op verzoek van gedeputeerde staten bij de accountant van de gesubsidieerde instelling een accountantsreview instellen.

Artikel 1.9.9

• 1.

  De subsidie wordt vastgesteld aan de hand van de ingediende verantwoording, waarbij:

  • a.

    het maximale te ontvangen subsidiebedrag wordt bepaald aan de hand van de werkelijk gerealiseerde uit het prestatiebewijs blijkende prestatieafspraken, en

  • b.

    waarbij de werkelijke subsidie niet meer kan bedragen dan het in de beschikking tot subsidieverlening genoemde percentage van de totale werkelijk gemaakte subsidiabel geachte kosten.

• 2.

  Extra opbrengsten op de activiteit ten opzichte van de begroting bij de aanvraag van de subsidie worden in mindering gebracht op de totale werkelijk gemaakte subsidiabele geachte kosten.

• 3.

  Verlagingspercentages worden berekend over het verleende subsidiebedrag en zullen, evenals verlagingbedragen, in mindering worden gebracht op het bedrag waarop de vaststelling van de subsidie ingevolge het eerste en tweede lid wordt berekend.

Artikel 1.9.10

Gedeputeerde staten kunnen in individuele gevallen, op basis van een risicoafweging, besluiten om op een subsidie hoger dan € 50.000 arrangement 2 toe te passen.

Artikel 1.10.1

• 1.

  Indien na vaststelling van de subsidie blijkt dat de in artikel 1.6.3 genoemde activa is vervreemd en aldus de subsidieontvanger niet heeft voldaan aan de op basis van genoemd artikel aan de subsidie verbonden verplichting, kunnen gedeputeerde staten de beschikking tot subsidievaststelling ten nadele van de ontvanger wijzigen of intrekken.

• 2.

  Indien de Europese Unie dat in verband met ontoelaatbare staatsteun vordert, wijzigen of trekken gedeputeerde staten de beschikking tot subsidieverlening of subsidievaststelling in.

Artikel 2.1.1

• 1.

  In aanvulling op artikel 1.2.1 komt een instelling slechts in aanmerking voor een integrale kosten subsidie indien:

  • a.

    wordt voldaan aan de maatstaven zoals gesteld in de subsidienota "resultaat met subsidie", en

  • b.

    de instelling is opgenomen in een door gedeputeerde staten samengestelde lijst.

• 2.

  De in het eerste lid onder b genoemde lijst met instellingen die in aanmerking komen voor een integrale kosten subsidie stellen gedeputeerde staten vast op basis van de subsidienota "resultaat met subsidie" en overig provinciaal beleid.

• 3.

  Gedeputeerde staten publiceren de lijst met instellingen en een eventuele wijziging hiervan in het provinciaal blad.

Artikel 2.2.1

• 1.

  In afwijking van het bepaalde in artikel 1.3.1 eerste lid geldt ten aanzien van het verstrekken van een integrale kosten subsidie dat:

  • a.

    de kosten die direct en indirect zijn toe te rekenen aan de te subsidiëren activiteit, subsidiabel zijn,

  • b.

    de kosten op een realistische en transparante wijze worden toegerekend aan de te subsidiëren activiteit,

  • c.

    de toevoeging aan een voorziening gerekend wordt tot de subsidiabele kosten, en

  • d.

    de toevoeging aan een reserve niet gerekend wordt tot de subsidiabele kosten.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen bij de aanvraag van de subsidie, op gemotiveerd verzoek van de aanvrager, besluiten dat de toevoeging aan een reserve wordt beschouwd als subsidiabele kosten.

• 3.

  Artikel 1.3.1 tweede lid is van overeenkomstige toepassing.

Artikel 2.2.2

Artikel 1.3.2 is niet van toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 2.2.3

Een integrale kosten subsidie wordt verstrekt voor een periode van maximaal het boekjaar van de instelling.

Artikel 2.3.1

• 1.

  Een aanvraag voor integrale kosten subsidie wordt ingediend tenminste acht weken voor aanvang van het boekjaar van de instelling.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen in een individueel geval besluiten af te wijken van de in het eerste lid genoemde termijn.

Artikel 2.3.2

• 1.

  In aanvulling op het bepaalde in artikel 1.4.2 eerste lid bevat de aanvraag voor subsidie ten minste:

  • a.

    een toelichting op de toerekening van de kosten en opbrengsten aan de te subsidiëren activiteiten, en

  • b.

    de meest recente jaarrekening van de instelling voorzien van een controleverklaring van een accountant.

• 2.

  Artikel 1.4.2 tweede lid is van overeenkomstige toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 2.3.3

In afwijking van het bepaalde in artikel 1.4.3. vermeldt de begroting als bedoeld in artikel 1.4.2 eerste lid onder f, bij een aanvraag voor een integrale kosten subsidie voor het boekjaar waarvoor subsidie wordt aangevraagd:

• a.

  alle kosten en opbrengsten van de instelling,

• b.

  een overzicht van de kosten en opbrengsten per te subsidiëren activiteit,

• c.

  tot welk bedrag men een beroep doet op de provincie Zeeland, en

• d.

  of de aanvrager van de subsidie wel of geen betaalde BTW kan terugvorderen of op enigerlei wijze kan terugontvangen.

Artikel 2.4.1

• 1.

  De artikelen 1.5.1 en 1.5.2 zijn van overeenkomstige toepassing op een integrale kosten subsidie.

• 2.

  De artikelen 1.5.3 en 1.5.4 zijn niet van toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 2.4.2

• 1.

  Bij de beoordeling van de aanvraag voor een integrale kosten subsidie wordt de financiële positie van de instelling betrokken.

• 2.

  Indien de financiële positie van de instelling zo gunstig is dat de instelling over voldoende vrij besteedbare financiële middelen beschikt om activiteiten zelf te realiseren, kunnen gedeputeerde staten besluiten een lagere integrale kosten subsidie te verstrekken dan aangevraagd.

Artikel 2.5.1

Op een integrale kosten subsidie zijn de artikelen 1.6.1 tot en met 1.6.6 van overeenkomstige toepassing.

Artikel 2.6.1

• 1.

  Ter vervanging van paragraaf 1.9 zijn op een integrale kosten subsidie de regels van arrangement 3 (verstrekken van subsidies hoger dan € 50.000,--) van toepassing, zoals opgenomen in de paragrafen 2.6 tot en met 2.9. Paragrafen 1.7 (arrangement 1) en 1.8 (arrangement 2) zijn niet van toepassing op een integrale kosten subsidie.

• 2.

  Artikel 1.9.2 is van overeenkomstige toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 2.7.1

• 1.

  Gedeputeerde staten verstrekken op een integrale kosten subsidie een voorschot van ten hoogste honderd procent van de maximale subsidie.

• 2.

  Het voorschot op een integrale kosten subsidie zoals bedoeld in het eerste lid wordt in termijnen uitbetaald.

Artikel 2.8.1

• 1.

  Bij een integrale kosten subsidie dient de instelling binnen zes maanden na afloop van het boekjaar een aanvraag tot vaststelling in.

• 2.

  Indien de aanvraag tot vaststelling niet voor het in het eerste lid genoemde tijdstip is ontvangen, kunnen gedeputeerde staten acht weken na een éénmalig rappel overgaan tot ambtshalve vaststelling.

Artikel 2.8.2

De aanvraag tot vaststelling voor een integrale kosten subsidie bevat:

• a.

  de in de beschikking tot subsidieverlening genoemde prestatiebewijzen,

• b.

  de overige in de beschikking tot subsidieverlening vermelde bescheiden,

• c.

  het jaarverslag over het boekjaar,

• d.

  een verantwoording over de werkelijke kosten en opbrengsten van de in de beschikking tot subsidieverlening opgenomen activiteiten als onderdeel van de jaarrekening, en

• e.

  de jaarrekening over het boekjaar van de instelling voorzien van een controleverklaring van de accountant.

Artikel 2.9.1

• 1.

  De artikelen 1.9.6 tot en met 1.9.9 zijn van overeenkomstige toepassing op een integrale kosten subsidie.

• 2.

  Artikel 1.9.10 is niet van toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 2.10.1

Artikel 1.10.1 is van overeenkomstige toepassing op een integrale kosten subsidie.

Artikel 3.1.1

Subsidie kan worden verleend voor activiteiten ter bevordering van de verkeersveiligheid in Zeeland, passend bij het vigerend Beleidsplan verkeersveiligheid.

Artikel 3.1.2

• 1.

  De artikelen 1.2.1, eerste lid, en 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel a en b zijn van toepassing op een subsidie voor verkeersveiligheid.

• 2.

  In afwijking van artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel c wordt een subsidie voor verkeersveiligheid niet verstrekt indien de te verstrekken subsidie minder bedraagt dan € 100.

Artikel 3.1.3

De artikelen 1.3.1 tot en met 1.10.1 zijn van toepassing op een subsidie voor verkeersveiligheid.

Artikel 3.1.4

Voor de beoordeling van de aanvraag voor de subsidie voor verkeersveiligheid wordt advies gevraagd aan het Regionaal Orgaan Verkeersveiligheid Zeeland.

Artikel 3.2.1

Subsidie kan worden verleend voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel.

Artikel 3.2.2

• 1.

  In afwijking van artikel 1.2.1, eerste lid, wordt een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel slechts verstrekt aan een basisschool.

• 2.

  Artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel a en c, zijn niet van toepassing op een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel.

• 3.

  Artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel b is van toepassing op een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel.

Artikel 3.2.3

• 1.

  Een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel bedraagt € 250 per behaald label.

• 2.

  In afwijking van artikel 1.4.1, eerste lid, wordt een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel aangevraagd na ontvangst van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel-certificaat.

Artikel 3.2.4

In afwijking van artikel 1.4.2, eerste lid, bevat de aanvraag voor een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel-certificaat.

Artikel 3.2.5

Een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel wordt verstrekt na afloop van de activiteit, door middel van een beschikking tot vaststelling.

Artikel 3.2.6

• 1.

  De artikelen 1.3.1, 1.3.2, 1.4.1 tweede lid, 1.4.2 tweede lid, 1.4.3, 1.5.3, 1.5.4, 1.6.1 tot en met 1.6.6, 1.7.1, 1.7.3, 1.7.4, 1.7.5, 1.7.6, 1.7.7, 1.7.9 en 1.8.1 tot en met 1.10.1, eerste lid, zijn niet van toepassing op een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel.

• 2.

  De artikelen 1.5.1, 1.5.2, , 1.7.2, 1.7.8 en 1.10.1, tweede lid, zijn van toepassing op een subsidie voor het behalen van het Zeeuws Verkeersveiligheidslabel.

Artikel 5.1.1

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a.

  rijksmonument: een zich in de provincie Zeeland bevindend rijksmonument als bedoeld in artikel 1.1 van de Erfgoedwet;

• b.

  restauratie: het verrichten van die werkzaamheden, de normale instandhouding te boven gaand, die voor het herstel van een rijksmonument noodzakelijk zijn;

• c.

  herbestemming: het geven van een nieuwe functie aan een rijksmonument of het herstellen van de functie die het rijksmonument had voor een periode van leegstand;

• d.

  Sim: Subsidieregeling instandhouding monumenten;

• e.

  Brim: Besluit rijkssubsidiëring instandhouding monumenten;

• f.

  restauratieplan: een plan bestaande uit:

  • 1°

    een adequaat overzicht van aard en omvang van de werkzaamheden en beschrijving van de daarmee beoogde resultaten in de vorm van een bestek inclusief tekeningen van de huidige en nieuwe situatie, gecombineerd met een projectplan voor de bestemming of herbestemming;

  • 2°

    actuele overzichts- en detailfoto’s die een duidelijke indruk geven van het rijksmonument en zijn gebreken; en

  • 3°

    een begroting van de restauratiewerkzaamheden gespecificeerd in hoeveelheden, manuren, materialen, stelposten en onderaannemers en niet ouder dan 2 jaar;

• g.

  deskundig restauratiebedrijf: een bedrijf dat de restauratiewerkzaamheden uitvoert volgens de in de beroepsgroep geldende kwaliteitsrichtlijnen en normen, voor zover deze zijn vastgesteld door het College van Deskundigen Restauratiekwaliteit van de Stichting Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg.

Artikel 5.2.1

Subsidie kan worden verleend voor de restauratie van een rijksmonument indien het rijksmonument vóór het einde van de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 5.5.1, door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente waarin het rijksmonument is gelegen bij gedeputeerde staten is voorgedragen voor restauratie.

Artikel 5.2.2

• 1.

  Subsidie wordt verleend aan de eigenaar van het rijksmonument.

• 2.

  Subsidie kan worden verleend aan een natuurlijke persoon.

Artikel 5.2.3

Een subsidie voor de restauratie van een rijksmonument bedraagt maximaal zeventig procent van de subsidiabele kosten met een maximum van € 750.000,-.

Artikel 5.3.1

• 1.

  In afwijking van artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel a, wordt subsidie niet verstrekt indien op het moment van ontvangst van de aanvraag voor de subsidie met de werkzaamheden waarvoor subsidie is aangevraagd al is begonnen.

• 2.

  In aanvulling op artikel 1.2.1, tweede lid, wordt subsidie niet verstrekt:

  • a.

    indien niet schriftelijk wordt aangetoond dat:

    • 1°

      een aanvullend geldbedrag boven het maximaal door het Nationaal Restauratiefonds te financieren leningsbedrag noodzakelijk is om te voorzien in de totale financieringsbehoefte, of

    • 2°

      financiering door het Nationaal Restauratiefonds niet mogelijk is;

  • b.

    voor restauratie van:

    • 1°

      een woonhuis als bedoeld in artikel 1, aanhef en onderdeel i, van de Sim, tenzij het een aanvraag betreft van een professionele organisatie voor monumentenbehoud, gemeente, waterschap of openbaar lichaam dat is ingesteld met toepassing van de Wet gemeenschappelijke regelingen;

    • 2°

      een groen monument als bedoeld in artikel 1, aanhef en onderdeel a, van de Sim; of

    • 3°

      een archeologisch monument als bedoeld in art 1, aanhef en onderdeel c, van de Monumentenwet 1988;

  • c.

    indien naar het oordeel van gedeputeerde staten het reguliere onderhoud van het rijksmonument niet voor zes jaar na realisatie van de restauratie waarvoor subsidie wordt aangevraagd voldoende is gewaarborgd.

• 3.

  Het bepaalde in het tweede lid, aanhef en onderdeel a, is niet van toepassing wanneer de subsidie wordt aangevraagd door een overheid.

• 4.

  In afwijking van artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onderdeel c, wordt subsidie niet verstrekt indien de te verstrekken subsidie minder bedraagt dan € 100.000,-, behoudens het geval een aanvullend geldbedrag boven het maximaal door het Nationaal Restauratiefonds te financieren leningsbedrag noodzakelijk is om te voorzien in de totale financieringsbehoefte, in welk geval subsidie niet wordt verstrekt indien de te verstrekken subsidie € 50.000,- of minder bedraagt.

Artikel 5.4.1

• 1.

  In afwijking van artikel 1.3.1 en artikel 1.3.2 zijn subsidiabel de kosten van werkzaamheden, maatregelen en voorzieningen die als zodanig zijn aangemerkt in de Leidraad subsidiabele instandhoudingskosten die als bijlage bij de Sim is opgenomen.

• 2.

  Indien voor de instandhouding van het rijksmonument een subsidie in het kader van het Besluit rijkssubsidiëring instandhouding monumenten is verstrekt, komen de in de beschikking tot subsidieverstrekking subsidiabel geachte kosten niet in aanmerking voor subsidie op basis van dit hoofdstuk.

Artikel 5.5.1

Een subsidie voor restauratie rijksmonumenten kan uitsluitend worden verstrekt als gedeputeerde staten de mogelijkheid tot het indienen van een aanvraag voor subsidie hebben opengesteld door vaststelling van een openstellingsperiode voor de indiening van de aanvraag voor subsidie.

Artikel 5.5.2

In aanvulling op artikel 1.4.2, eerste lid, bevat de aanvraag voor een subsidie voor restauratie rijksmonumenten:

• a.

  een volledig ingevuld aanvraagformulier subsidie restauratie rijksmonumenten Provincie Zeeland;

• b.

  een restauratieplan voor het rijksmonument;

• c.

  een sluitende begroting inclusief dekkingsplan, indien van toepassing voorzien van stukken waaruit de toezegging van geldelijke bijdragen door derden aan de restauratie blijkt;

• d.

  Een kopie van de (gedeeltelijke) toekenning dan wel de afwijzing door het Nationaal Restauratiefonds inzake de financieringsaanvraag

• e.

  een niet meer dan twee jaar oud inspectierapport dat de technische of fysieke staat van het rijksmonument beschrijft en dat is opgesteld door een ter zake deskundige persoon of instantie, zoals de Monumentenwacht Zeeland;

• f.

  een exploitatieplan waaruit tevens blijkt dat het reguliere onderhoud voor zes jaar na afronding van de restauratie is gewaarborgd;

• g.

  indien rijkssubsidie is ontvangen of is aangevraagd in het kader van de Brim of de Sim, een kopie van de subsidiebeschikking dan wel de ontvangstbevestiging van de subsidieaanvraag;

• h.

  een door een erkend bureau opgestelde bouwhistorische verkenning, voor zover sprake is van herbestemming of herstel van de oorspronkelijke bestemming na leegstand, uitgevoerd conform de Richtlijnen bouwhistorisch onderzoek van de Rijksdiensten voor het Cultureel Erfgoed, 2009;

• i.

  een lijst van restauratiebedrijven die worden uitgenodigd om een offerte uit te brengen voor de uitvoering van het restauratieplan;

• j.

  een bewijs waaruit blijkt hoeveel leerling werkplekken ten behoeve van de opleiding van vakmensen in de restauratie worden gecreëerd;

• k.

  een toelichting op de openbare toegankelijkheid waarin wordt aangegeven hoe vaak het pand is opengesteld voor het publiek.

Artikel 5.5.3

Een onvolledige aanvraag voor een subsidie voor restauratie rijksmonumenten kan na het einde van de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 5.5.1, alleen volledig worden gemaakt voor zover het geen inhoudelijke aanvulling of wijziging van de aanvraag betreft.

Artikel 5.6.1

Gedeputeerde staten stellen voor de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 5.5.1, een subsidieplafond vast.

Artikel 5.6.2

• 1.

  Indien de subsidieaanvragen die voldoen aan de subsidievereisten en waarop geen weigeringsgronden van toepassing zijn het vastgestelde subsidieplafond te boven gaan, maken gedeputeerde staten voor het bepalen van de volgorde van behandeling een rangschikking van de aanvragen door middel van het toekennen van punten op basis van de volgende criteria:

  • a.

    de uniciteit van het rijksmonument, maximaal 25 punten;

  • b.

    de bouwkundige urgentie, maximaal 30 punten;

  • c.

    de herbestemming of herstel van de oorspronkelijke bestemming na leegstand, maximaal 10 punten;

  • d.

    de mate waarin het rijksmonument aantoonbaar toegankelijk is voor het publiek, maximaal 10 punten;

  • e.

    indien de aanvraag bijdraagt aan prioritaire provinciale beleidsdoelstellingen, namelijk instandhouding van kerkgebouwen, agrarisch erfgoed en industrieel erfgoed: 5 punten.

• 2.

  Gedeputeerde staten rangschikken de aanvragen op volgorde van het aantal toegekende punten.

• 3.

  Gedeputeerde staten verdelen het bedrag van het subsidieplafond op volgorde van de rangschikking.

• 4.

  Indien toepassing van het eerste lid ertoe leidt dat aanvragen op een gelijk puntenaantal eindigen, wordt subsidie verleend aan de aanvraag met het hoogste aantal punten behaald op basis van het criterium, bedoeld in het eerste lid, onderdeel b.

Artikel 5.7.1

• 1.

  In afwijking van artikel 1.5.2, eerste lid, beslissen gedeputeerde staten op de aanvraag voor de subsidie binnen zestien weken na afloop van de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 5.5.1.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de beslistermijn eenmalig met maximaal vier weken verlengen.

Artikel 5.7.2

Voor de beoordeling van de aanvraag kan advies worden gevraagd aan een extern deskundige.

Artikel 1.1 Begripsbepalingen

In deze regeling wordt verstaan onder:

• a.

  adviesorganisatie: organisatie, niet zijnde een kennisinstelling, die deskundigheid heeft op het gebied van de op grond van deze regeling te subsidiëren activiteiten en die als bedrijfsactiviteit adviesopdrachten uitvoert;

• b.

  algemene groepsvrijstellingsverordening: Verordening (EU) Nr. 651/2014 van de Commissie van 17 juni 2014 waarbij bepaalde categorieën steun op grond van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag met de interne markt verenigbaar worden verklaard, Pb L 187/1 van 26 juni 2014;

• c.

  Awb: Algemene wet bestuursrecht;

• d.

  crossover: samenwerkingsverbanden tussen partijen uit verschillende technologiedomeinen, waarin innovatieve producten en diensten worden ontwikkeld;

• e.

  de-minimissteun: steun die voldoet aan de voorwaarden voor vrijstelling van aanmelding als opgenomen in de de-minimisverordening;

• f.

  de-minimisverordening: Verordening (EU) N1407/2013 van de Commissie van 18 december 2013 betreffende de toepassing van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie op de-minimissteun, Pb EU L 352/9 van 24 december 2013;

• g.

  experimentele ontwikkeling: experimentele ontwikkeling als bedoeld in artikel 2, onder 86 van de algemene groepsvrijstellingsverordening;

• h.

  Gedeputeerde Staten: Gedeputeerde Staten van Zeeland, Noord-Brabant of Limburg;

• i.

  haalbaarheidsstudie: haalbaarheidsstudie als bedoeld in artikel 2, onder 87, van de algemene groepsvrijstellingsverordening;

• j.

  industrieel onderzoek: industrieel onderzoek als bedoeld in artikel 2, onder 85, van de algemene groepsvrijstellingsverordening;

• k.

  innovatief product: technologisch nieuw product of wezenlijk nieuwe toepassing van een bestaand product;

• l.

  innovatief productieproces: technologisch nieuw productieproces of wezenlijk nieuwe toepassing van een bestaand productieproces;

• m.

  innovatieprogramma’s Topsectoren: thema’s zoals omschreven in de innovatieprogramma’s als bedoeld in artikel 3.4.2 van de Regeling nationale EZ-subsidies voor de topsectoren;

• n.

  innovatieadviesdienst: innovatieadviesdienst als bedoeld in artikel 2, onder 94 van de algemene groepsvrijstellingsverordening;

• o.

  innovatieve dienst: technologisch nieuwe dienst of wezenlijk nieuwe toepassing van een bestaande dienst;

• p.

  internationale topclusters: drie in het RIS3 voor Zuid-Nederland aangewezen technologiedomeinen waarin bedrijfsleven en kennisinstellingen de potentie hebben om internationaal uit te blinken, te weten:

  • 1°

    High Tech System & Materialen;

  • 2°

    Chemie & Materialen;

  • 3°

    Agrofood en Tuinbouw & Uitgangsmaterialen;

• q.

  kennisinstelling:

  • 1°

    onder a, b, c, g of h van de bijlage van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek genoemde instelling voor hoger onderwijs en een onder j van de bijlage bij die wet bedoeld academisch ziekenhuis en Nyenrode Business Universiteit;

  • 2°

    andere dan onder 1º bedoelde geheel of gedeeltelijk, meerjarig door de overheid gefinancierde onderzoeksorganisatie zonder winstoogmerk die activiteiten verricht met als doel de algemene wetenschappelijke of technische kennis uit te breiden;

  • 3°

    een geheel of gedeeltelijk, meerjarig door een andere lidstaat van de Europese Unie gefinancierde:

    • a.

      openbare instelling voor hoger onderwijs of een daaraan verbonden ziekenhuis gelijkwaardig aan een instelling respectievelijk academisch ziekenhuis als bedoeld onder 1º,

    • b.

      onderzoeksorganisatie zonder winstoogmerk die activiteiten verricht met als doel de algemene wetenschappelijke en technische kennis uit te breiden;

  • 4°

    een rechtspersoon ten aanzien waarvan een instelling als bedoeld onder 1º, 2º of 3º direct of indirect:

    • a.

      meer dan de helft van het geplaatste kapitaal verschaft;

    • b.

      volledig aansprakelijk vennoot is; of,

    • c.

      overwegende zeggenschap heeft;

  • 5°

    een onderzoeksorganisatie zonder winstoogmerk met eigen medewerkers in loondienst, die tot doel heeft om via het structureel doen van eigen onderzoek en het ontwikkelen en testen van technische toepassingen door haar medewerkers, de technologische kennis op een specifiek terrein te bevorderen, die geen instelling is als bedoeld onder 1º tot en met 4º;

• r.

  MKB-onderneming: kleine en middelgrote onderneming als bedoeld in artikel 1, onder 28 van Verordening 1303/2013 en bijlage I van Aanbeveling van de Commissie van 6 mei 2003 betreffende de definitie van kleine, middelgrote en micro-ondernemingen (2003/361/EG);

• s.

  nationale topclusters: vier in het RIS3 voor Zuid-Nederland aangewezen technologiedomeinen die sterk zijn op bovenregionaal niveau en specifieke potenties op internationaal niveau hebben, te weten:

  • 1°

    Logistiek;

  • 2°

    Life Sciences & Health;

  • 3°

    Biobased;

  • 4°

    Maintenance;

• t.

  project: activiteit of samenhangend geheel van activiteiten die afgebakend zijn in tijd en gericht op een specifiek eindresultaat;

• u.

  projectsubsidie: subsidie voor een project in de vorm van een eenmalige aanspraak op financiële middelen;

• v.

  Provinciale Staten: Provinciale Staten van Zeeland, Noord-Brabant of Limburg

• w.

  RIS3: Regionale Innovatie Strategie voor Slimme Specialisaties, vastgesteld op 24 september 2013 door Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant in de hoedanigheid van beoogd managementautoriteit van het OPZuid;

• x.

  topsectoren: sectoren uit het landelijke Topsectorenbeleid waar Zuid-Nederland op wil excelleren, te weten:

  • 1°

    Logistiek;

  • 2°

    Agri & Food;

  • 3°

    Chemie & Biobased;

  • 4°

    Hightech Systemen & Materialen inclusief ICT en Solar;

  • 5°

    Life Sciences & Health;

  • 6°

    Tuinbouw & Uitgangsmaterialen;

• y

  Zuid-Nederland: grondgebied van de provincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg.

Artikel 1.2 Doelgroep

Subsidie op grond van deze regeling kan worden verstrekt aan MKB-ondernemingen.

Artikel 1.4 Weigeringsgronden algemeen

Subsidie op grond van deze regeling wordt geweigerd indien:

• a.

  het aangevraagde bedrag minder bedraagt dan € 2.500;

• b.

  gegronde redenen bestaan om aan te nemen dat de aanvrager doelstellingen beoogt of activiteiten ontplooit in strijd met de wet, het algemeen belang of openbare orde;

• c.

  de subsidie geen stimulerend effect, als bedoeld in artikel 6 van de algemene groepsvrijstellingsverordening, heeft;

• d.

  ten aanzien van aanvrager een bevel tot terugvordering als bedoeld in artikel 1, vierde lid, onder a, van de algemene groepsvrijstellingsverordening, uitstaat;

• e.

  de aanvrager een onderneming in moeilijkheden als bedoeld in artikel 2, onder 18, van de algemene groepsvrijstellingsverordening, is.

Artikel 1.7 Niet subsidiabele kosten

Onverminderd artikel 11 van de Algemene subsidieverordening Noord-Brabant, artikel 15 van de Algemene Subsidieverordening Provincie Limburg 2017 e.v. en artikel 1.3.1, tweede lid van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 komen de volgende kosten in ieder geval niet voor subsidie in aanmerking:

• a.

  kosten gemaakt voor de startdatum van het project;

• b.

  kosten van gerechtelijke procedures, boetes of sancties.

Artikel 2.1 Subsidiabele activiteiten

Subsidie op grond van deze paragraaf kan worden verstrekt voor projecten gericht op het uitvoeren van een haalbaarheidsproject.

Artikel 2.2 Weigeringsgronden

Onverminderd artikel 1.4, wordt subsidie als bedoeld in artikel 2.1, geweigerd indien aan aanvrager voor dezelfde activiteit en dezelfde subsidiabele kosten reeds subsidie is verstrekt op grond van deze paragraaf.

Artikel 2.4 Subsidiabele kosten

Voor zover noodzakelijk en adequaat in relatie tot het doel van de subsidie komen voor subsidie als bedoeld in artikel 2.1, de kosten in aanmerking genoemd in artikel 25, derde en vierde lid van de algemene groepsvrijstellingsverordening.

Artikel 2.5 Vereisten subsidieaanvraag

Onverminderd artikel 1.8 en in afwijking van artikel 1.4.1 van het Algemeen subsidiebesluit 2013 Zeeland worden subsidieaanvragen voor subsidie als bedoeld in artikel 2.1 ingediend binnen de periode van 17 april 2018, vanaf 09.00 uur tot en met 6 september 2018, tot 17.00 uur.

Artikel 2.6 Subsidieplafond

Gedeputeerde Staten stellen het subsidieplafond voor subsidies als bedoeld in artikel 2.1 voor de periode, genoemd in artikel 2.5, vast op € 3.139.200.

Artikel 2.10 Prestatieverantwoording

De subsidieontvanger toont desgevraagd aan dat de activiteiten waarvoor de subsidie is verleend, zijn verricht en dat aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen is voldaan door middel van een rapport van het haalbaarheidsonderzoek.

Artikel 2.11 Betaling

De betaling van het subsidiebedrag vindt in een keer plaats.

Artikel 3.1 Subsidiabele activiteiten

Subsidie op grond van deze paragraaf kan worden verstrekt voor projecten gericht op het uitvoeren van een R&D-samenwerkingsproject.

Artikel 3.1a Weigeringsgrond

Onverminderd artikel 1.4, wordt subsidie als bedoeld in artikel 3.1, geweigerd indien aan aanvrager voor dezelfde activiteit en dezelfde subsidiabele kosten reeds subsidie is verstrekt op grond van deze paragraaf.

Artikel 3.3 Subsidiabele kosten

Voor zover noodzakelijk en adequaat in relatie tot het doel van de subsidie komen voor subsidie als bedoeld in artikel 3.1 de kosten in aanmerking genoemd in artikel 25, derde lid van de algemene groepsvrijstellingsverordening.

Artikel 3.4 Subsidieplafond

Subsidieaanvragen voor subsidie als bedoeld in artikel 3.1 worden ingediend binnen de tenderperiode van 2 juli 2018, vanaf 09.00 uur tot en met 6 september 2018, tot 17.00 uur.

Artikel 3.5 Vereisten subsidieaanvraag

Gedeputeerde Staten stellen het subsidieplafond voor subsidies als bedoeld in artikel 3.1 voor de tenderperiode genoemd in artikel 3.4 vast op € 7.324.800 met dien verstande dat maximaal 50% van het subsidieplafond wordt toekend voor aanvragen met een subsidiehoogte van meer dan € 200.000 tot en met € 350.000.

Artikel 3.8 Externe adviescommissie

Gedeputeerde Staten leggen subsidieaanvragen als bedoeld in artikel 3.1. voor advies over artikel 3.2, eerste lid, onder i, j, k en l en artikel 3.7 voor aan een externe adviescommissie.

Artikel 4.1 Evaluatie

Gedeputeerde Staten zenden in 2016 en vervolgens ieder jaar aan Provinciale Staten een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van deze regeling in de praktijk.

Artikel 4.2 Inwerkingtreding

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 mei 2015 en vervalt met ingang van 31 december 2020.

Artikel 4.3 Citeertitel

Deze regeling wordt aangehaald als: Subsidieregeling MKB innovatiestimulering topsectoren Zuid-Nederland 2015.

Aldus vastgesteld in de vergadering van Gedeputeerde Staten van Zeeland van 21 april 2015

de voorzitter , Drs. J.M.M. Polman

de secretaris, A.W. Smit

’s-Hertogenbosch, 21 april 2015

Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant,

de voorzitter, prof. dr. W.B.H.J. van de Donk

de secretaris, mw. ir. A.M. Burger

Aldus besloten in de vergadering van Gedeputeerde Staten van Limburg, gehouden op 21 april 2015

Gedeputeerde Staten voornoemd,

de voorzitter , dhr. drs. Th. J.F.M. Bovens

de secretaris, dhr. mr. A.C.J.M. de Kroon

Algemeen

Op 11 december 2014 is de Samenwerkingsagenda ondertekend, waarin de gezamenlijke provincies (op landsdelig niveau), het ministerie van EZ, de topsectoren en MKB-Nederland afspraken hebben gemaakt over afstemming van het brede innovatiebeleid t.a.v. het MKB. Onderdeel daarvan is een traject om te komen tot een samenhangende set financiële instrumenten voor het stimuleren van de eerste fases van innovatie, voor het MKB in het gehele land. Als eerste stap wordt daarbij gekeken naar de MKB-instrumenten in de OP-programma’s en de MKB-instrumenten in de nationale zogeheten MIT-regeling. Tussen EZ en landsdelen is afgesproken de uitvoering van die MIT-regeling zoveel mogelijk te decentraliseren. EZ is daartoe bereid, mits uitvoering plaatsvindt op landsdelig niveau. Dit om te voorkomen dat de middelen over 12 provincies worden versnipperd, met het risico op onderbenutting, respectievelijk om er voor te zorgen dat binnen de tender voor Samenwerking-sprojecten op landsdelig niveau de beste projecten worden gehonoreerd.

Voor 2015, dat geldt als pilotjaar, worden daartoe in Zuid-Nederland de instrumenten uit het OP-Zuid en de gedecentraliseerde MIT-instrumenten op elkaar afgestemd, maar nog los van elkaar in twee aparte regelingen uitgevoerd. Het streven is om vanaf 2016 te komen tot verdere integratie van de uitvoering, door 1 of meer van de MIT-instrumenten te integreren in het OP.

Leeswijzer

Deze toelichting bevat meer dan alleen de uitleg voor de aanvrager over de uitleg van de regeling. Tevens is verantwoord hoe is omgegaan met de regelgeving van de drie provincies.

Europese regelgeving in het kader van staatssteun

Bij subsidieverstrekking op grond van deze regeling kan sprake zijn van staatssteun, uitgaande van het volgende:

• -

  aanvrager is een MKB-onderneming is en valt onder de definitie van onderneming in de zin van het Europees recht;

• -

  het voordeel dat met de subsidie wordt verkregen, zou niet op de markt zijn verkregen, anders was de stimulans immers niet nodig geweest;

De subsidie geldt voor een specifieke sector en voor een specifieke regio;

De maatregel vervalt in potentie de mededinging of concurrentiepositie (dit vereist individuele beoordeling).

Staatssteun is in beginsel verboden maar uitzonderingen zijn mogelijk. Afhankelijk van het project wordt in deze regeling gebruik gemaakt van de volgende bepalingen uit de algemene groepsvrijstellingsverordenining:

• -

  voor het innovatieadviesproject uit paragraaf 2, artikel 28, innovatiesteun voor KMO’s;

• -

  voor het haalbaalheidsproject uit paragraaf 2 en voor het R&D- samenwerkingsproject uit paragraaf 3, artikel 25, steun voor onderzoek, ontwikkeling en innovatie.

Indien sprake is van staatssteun, geen van de vrijstellingen uit de algemene groepsvrijstellingsverordening van toepassing is en het gevraagde subsidiebedrag onder de de-minimisdrempel blijft, dan wordt gebruik gemaakt van de de-minimisverordening.

In Europese regelgeving wordt een aantal specifieke eisen voorgeschreven ingeval de subsidie als staatssteun wordt aangemerkt. Deze regelgeving is pas van toepassing zodra sprake is van het subsidiëren van ondernemende activiteiten. Als toepassing van de Asv’s in strijd is met EU-regelgeving op dit vlak, gaat laatstgenoemde regelgeving voor. Veelal betreft dit verantwoordingsbepalingen omdat dergelijke subsidies veelal op basis van werkelijke kosten moeten worden afgerekend opdat aangetoond kan worden dat binnen de toegestane steunpercentages wordt gesubsidieerd en geen sprake is van overcompensatie. Deze bepalingen blijven buiten werking, overigens is dit in artikel 2, vierde lid, van de Algemene Subsidieverordening 2012 Provincie Limburg ook bepaald. Vanwege de eisen die de algemene groepsvrijstellingsverordening stelt aan subsidieregelingen die onder de algemene groepsvrijstelling vallen, wordt in de regeling wel opgenomen welke bepalingen uit de Asv’s buiten werking blijven.

Juridisch kader

De regeling is vastgesteld door de drie colleges van Gedeputeerde Staten van de provincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg, ieder voor zover het hun bevoegdheden betreft. Dit betekent dat de regeling moet passen binnen de kaders die bij de verschillende provincies zijn gesteld. Iedere provincie heeft hiertoe een eigen algemene subsidieverordening vastgesteld: Algemene subsidieverordening Zeeland 2013 (Asv 2013), Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013(Asb 2013), Algemene subsidieverordening Noord-Brabant (Asv), Algemene Subsidieverordening 2012 Provincie Limburg (ASV2012). De regels van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en de genoemde Asv’s liggen ten grondslag aan de regeling.

De Asv’s zijn kaderverordeningen. Deze beschrijven op hoofdlijnen voor welke activiteiten subsidie kan worden verstrekt en bevatten verder delegatie- en bevoegdheidsbepalingen. Daarnaast geven de Asv’s van Limburg en Noord-Brabant algemene procedureregels voor subsidieverstrekking. In Zeeland is dit geregeld in het Asb 2013. De Asv’s verplichten de colleges van Gedeputeerde Staten om de inhoudelijke en beleidsmatige aspecten van het subsidiebeleid nader uit te werken in subsidieregelingen. Voor Zeeland is hiertoe het Asb 2013 aangewezen. Om die reden wordt deze regeling in Zeeland vastgesteld als supplement bij het Asb 2013.

Voor zover mogelijk worden onderwerpen die worden geregeld in de afzonderlijke Asv’s niet herhaald in de regeling, behoudens die onderwerpen die niet in alle drie de Asv’s op dezelfde wijze zijn geregeld.

Arrangementen

De provincies Limburg en Noord-Brabant volgen het rijkssubsidiekader voor het systeem van verantwoording en financieel beheer van de subsidies. Beide Asv’s hanteren dezelfde standaardarrangementen voor wat betreft uitvoerings- en verantwoordingseisen. Ook aan de Asv van Zeeland heeft het gedachtegoed van het rijkssubsidiekader ten grondslag gelegen, met een andere verdeling van arrangementen. In bijlage 1 bij deze toelichting zijn de verschillende arrangementen in schema gezet.

Om te verzekeren dat overcompensatie wordt uitgesloten is het bij subsidies waar sprake is van gerechtvaardigde staatssteun gebruikelijk af te rekenen op basis van werkelijke kosten en gerealiseerde opbrengsten. Dit betekent dat ongeacht de hoogte van de arrangementen, in alle gevallen een vaststelling plaatsvindt en wordt afgerekend op basis van werkelijke kosten en gerealiseerde opbrengsten. Hiertoe is niet in alle gevallen een accountsverklaring vereist maar kan ook volstaan worden met een financieel verslag.

Artikelsgewijs

§ 1 Algemene bepalingen

Artikel 1.1 Begripsbepalingen

Onder d. crossover

Een crossover kan een innovatie die nieuw is voor elk van de innovatiegebieden betreffen, of een bestaand product, dienst of lopende innovatie in een innovatiegebied die innovatie oplevert in een ander innovatiegebied. Dit vraagt samenwerkingsverbanden tussen partijen uit verschillende technologiedomeinen, waarin innovatieve producten en diensten worden ontwikkeld.

Onder j. innovatieprogramma’s Topsectoren

De innovatieprogramma’s topsectoren liggen volgens artikel 3.4.2. van de Regeling nationale EZ-subsidies ter inzage op het Ministerie van Economische Zaken. Voorts zijn deze digitaal beschikbaar bij de provincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg en op www.rvo.nl.

De Regeling nationale EZ-subsidies is een rijksregeling en te vinden op www.overheid.nl.

Onder n. kennisinstelling

De definitie van kennisinstelling is overgenomen uit de Subsidieregeling sterktes in innovatie. Dit is een rijksregeling, te vinden op www.overheid.nl

Onder p. nationale topclusters

In de RIS3 zijn de doelstellingen van Europa vertaald naar regionale, maatschappelijke uitdagingen en is focus aangebracht naar vier sterke nationale clusters. Deze clusters hebben een bredere reikwijdte dan de topsectoren.

Onder r. projectsubsidie

Het begrip projectsubsidie is gedefinieerd in de Asv’s van Noord-Brabant en Limburg.

De definitie van Limburg is een subsidie anders dan een waarderings- of exploitatiesubsidie. Omdat deze beide subsidies niet in de regeling voorkomen, is gekozen om aan te sluiten bij de definitie van Noord-Brabant.

Onder t. regionale ontwikkelingsmaatschappij

Zuid-Nederland heeft de volgende ROM’s: Economische Impuls Zeeland, BOM NV (Brabantse Ontwikkelingsmaatschappij) en NV Industriebank LIOF (Limburgse ontwikkelings- en investeringsmaatschappij).

Onder u. RIS3

De afkorting staat voor Research & Innovation Strategy for smart specialisation Zuid-Nederland. In de begripsomschrijving is de Nederlandse vertaling gegeven.

De RIS3 is op 24 september 2013 door de beoogde Managementautoriteit Operationeel Programma EFRO Zuid-Nederland 2014-2020 (Managementautoriteit) voor heel Zuid-Nederland vastgesteld. Hiertoe is deze behalve door de Managementautoriteit ook in de drie colleges van Gedeputeerde Staten van de drie provincies behandeld. In de RIS3 is de innnovatiestrategie voor Zuid-Nederland voor de periode 2014-202 uiteengezet. De RIS3 maakt integraal onderdeel uit van het OPZuid en is daarnaast gebaseerd op een aantal onderleggers, zoals de provinciale economische agenda’s en de agenda’s van de Triple Helix organisaties en het nationale topsectorenbeleid.

Artikel 1.2 Doelgroep

In iedere Asv en aanverwant Asb is de doelgroep afgebakend. Dit betekent dat alleen die MKB-ondernemingen die binnen de afbakening uit de verschillende Asv’s en Asb past, in aanmerking kan komen voor subsidie.

In Zeeland is in artikel 1.2.1 van het Asb 2013 bepaald dat subsidie slechts wordt verstrekt aan een instelling. Onder instelling wordt blijkens artikel 1.1.1. onder a van het Asb 2013 verstaan: een rechtspersoon, vennootschap (niet zijnde rechtspersoon) of eenmanszaak. In Noord-Brabant is de doelgroep in artikel 6 van de Asv afgebakend tot rechtspersonen of natuurlijke personen. In Limburg is in artikel 4 van de ASV2012 de doelgroep afgebakend tot rechtspersonen, maatschappen of vennootschappen met een mogelijkheid tot uitbreiding tot natuurlijke personen indien dit voortvloeit uit de aard van de activiteit.

Dit betekent dat een MKB-onderneming die rechtspersoon of eenmanszaak (een natuurlijke persoon met inschrijving in het handelsregister van de Kamer van Koophandel) tot de doelgroep van de regeling behoort.

Artikel 1.3 Subsidievorm

De Asv van Noord-Brabant noemt in artikel 7 vier subsidievormen en drie wijzen waarop subsidie verstrekt dient te worden. Dit artikel sluit aan bij de Asv van Noord-Brabant en loopt vooruit op de verplichting uit artikel 12 van de ASV2012 van Limburg waarin staat dat Gedeputeerde Staten bij de verlening aan moeten geven van welke soort subsidie sprake is. Overigens zijn een aantal bepalingen uit de verschillende Asv’s door de afbakening van de subsidie tot projectsubsidie, niet van toepassing omdat deze naar hun aard gericht zijn op exploitatie- of begrotingssubsidies.

Artikel 1.4 Weigeringsgronden algemeen

De weigeringsgronden gelden onverminderd de weigeringsgronden in artikel 4:25 (subsidieplafond) en 4:35 van de Awb en de weigeringsgronden in de drie Asv’s. Dit betekent dat de weigeringsgronden in de Asv’s onverkort gelden. Daar waar dit stroomlijning behoeft, is de weigeringsgrond opgenomen in artikel 1.4.

Artikel 4:35 van de Awb bepaalt dat subsidie wordt geweigerd indien gegronde reden bestaat om aan te nemen dat:

• a.

  De activiteiten niet of niet geheel zullen plaatsvinden;

• b.

  De aanvrager niet zal voldoen aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen

• c.

  De aanvrager niet op een behoorlijke wijze rekening en verantwoording zal afleggen omtrent de verrichte activiteiten en de daaraan verbonden uitgaven en inkomsten voor zover deze voor de vaststelling van de subsidie van belang zijn;

En voorts indien de aanvrager:

• a.

  in het kader van de aanvraag onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van deze gegevens tot een onjuiste beschikking op de aanvraag zou hebben geleid of

• b.

  Failliet is verklaard of aan hem surseance ven betaling is verleend of ten aanzien van hem de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard, dan wel daartoe een verzoek bij de rechtbank is ingediend.

In het schema in bijlage 2 zijn de weigeringsgronden uit de drie Asv’s vergeleken. Tevens is de conclusie weergegeven voor de regeling.

Onder c. Stimulerend effect

Indien sprake is van staatssteun kan deze alleen worden vrijgesteld of anderszins gerechtvaardigd worden verstrekt, indien sprake is van een stimulerend effect. Stimulerend effect is aanwezig als door de subsidie het gedrag van de onderneming verandert. Er wordt bijvoorbeeld een project gerealiseerd dat niet van de grond zou komen zonder subsidie. Of de omvang van een project verandert door de subsidie. In artikel 6 van de algemene groepsvrijstellingsverordening is bepaald dat steun wordt geacht een stimulerend effect te hebben wanneer de aanvraag om subsidie is ingediend voordat de activiteit aanvangt. Hiermee wordt niet uitgesloten dat activiteiten die eerder zijn aangevangen, ook een stimulerend effect hebben. Dit dient te worden aangetoond.. Omdat de doelgroep van deze regeling MKB-ondernemingen zijn en hier snel sprake is van een onderneming in de zin van Europees recht, is de weigeringsgrond breed opgenomen.

Onder d. Deggendorf clausule

Een van de verplichtingen die gelden om gebruik te kunnen maken van een vrijstelling op grond van de algemene groepsvrijstellingsverordening, is het opnemen van de zogeheten Deggendorf clausule. Deze houdt in dat betaling van steun uitgesloten aan een onderneming waarbij eerdere steun onrechtmatig en onverenigbaar is verklaard met de interne markt. Tegen de onderneming is in dat geval een terugvorderingsbevel gegeven.

Onder e. Onderneming in moeilijkheden

In de Communautaire richtsnoeren inzake staatssteun voor reddings- en herstructeringssteun aan ondernemingen in financiële moeilijkheden (PbEU 2004/C244/02) is aangegeven in welke gevallen een onderneming in financiële moeilijkheden verkeert. Bij het indienen van een aanvraag, dient hiervoor een verklaring te worden gevoegd waarin wordt verklaard dat de aanvrager niet in financiële moeilijkheden verkeert.

Artikel 1.5 Vereisten algemeen

Deze algemene vereisten gelden voor alle aanvragen op grond van deze regeling en onverminderd de algemene vereisten die in de drie Asv’s zijn opgenomen. Daarnaast zijn de in de bijzondere paragrafen aanvullende vereisten opgenomen die specifiek voor de betreffende subsidiabele activiteit gelden.

In bijlage 3 zijn de algemene vereisten die reeds in de drie Asv’s zijn bepaald, opgenomen:

Overigens staan deze inhoudelijke vereisten los van de vereisten aan de aanvraag (indieningsvereisten), stukken ten grondslag aan de aanvraag zijn in bovenstaande gevallen tevens inhoudelijke toetsingsgronden. Deze komen verder in de regeling aan de orde voor de specifieke subsidiabele activiteit.

d. eenmalig project & e. reguliere bedrijfsvoering

Dit vereiste hangt nauw samen met het kenmerk van de subsidie: een projectsubsidie, een subsidie voor producten, activiteiten of een samenhangend geheel van activiteiten die afgebakend zijn in tijd. De in het kader van het project uitgevoerde activiteiten behoren op het moment van de subsidieaanvraag niet tot de alledaagse bedrijfsvoering, het gaat om eenmalige en specifiek projecten die zonder subsidie niet tot stand zouden komen.

Tweede lid

Een aanvraag dient volledig te zijn om in behandeling te worden genomen. Dit betekent dat een aantal bijlagen dient te worden aangeleverd. In het aanvraagformulier staat duidelijk beschreven welke bijlagen dienen te worden aangeleverd, gebaseerd op inhoudelijke vereisten die in deze regeling zijn gesteld. De bijlagen die niet blijken uit de vereisten of anderszins, zijn, voor zover geldend voor de hele regeling, opgesomd in het tweede lid. Als een van deze bijlagen ontbreekt, is de aanvraag niet volledig.

Onder a. projectplan

In het projectplan bevat een beschrijving van het project en een beschrijving of het project voldoet aan de vereisten uit de regeling. De omvang van het projectplan is afhankelijk van de grootte van het project. In het aanvraagformulier wordt een concept of format van het projectplan gegeven. Als het projectplan onvoldoende is, dan kan de subsidie geweigerd worden, omdat aan de hand van het projectplan wordt getoetst of aan de vereisten is voldaan en een project haalbaar is te achten. Weigering vindt in dat geval plaats op grond van de bepalingen in de Awb.

Onder b. begroting en sluitend financieringsplan

Een sluitend financieringsplan wordt gevraagd om inzicht te hebben in de subsidiabele kosten en alle kosten, opbrengsten en financiering van het project. Het omvat onder andere dan ook een overzicht van alle kosten en opbrengsten die direct gerelateerd zijn aan het project, de subsidies, bijdragen, sponsorgelden van andere instanties, de hoogte van het gevraagde subsidiebedrag. De omvang van het financieringsplan en begroting is afhankelijk van de omvang van het project.

Onder c. Voor een ieder toegankelijke publicatie

Deze samenvatting wordt gevraagd opdat Gedeputeerde Staten de mogelijkheid heeft te publiceren over de projecten waarvoor subsidie wordt verstrekt. Deze eis staat los van de verplichting, die in alle drie de Asv’s is opgenomen, voor de subsidieontvanger om in eigen publicaties te vermelden dat het project is gerealiseerd met subsidie van een van de provincies.

Artikel 1.6 Berekeningswijze subsidiabele kosten

In de Asb2013 van Zeeland is bepaald op welke wijze personeelskosten subsidiabel zijn. Van deze regeling kan worden afgeweken. Voor Limburg en Noord-Brabant zijn gelijksoortige regels vastgesteld door Gedeputeerde Staten op grond van de Asv Voor Limburg zijn dit de Nadere regels met betrekking tot uniforme berekeningswijzenuurtarieven in het kader van het verstrekken van subsidies vastgesteld.. Voor Noord-Brabant is hiertoe bepaald dat voor het berekenen van subsidiabele kosten de uniforme kostenbegrippen en berekeningswijzen, opgenomen in een daartoe door Gedeputeerde Staten vastgestelde regeling, worden gehanteerd. Door in het artikel de Nadere regels van Limburg van toepassing te verklaren, bepalen Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant in dit geval dat de Nadere regels voldoen aan hetgeen bepaald in de Asv van Noord-Brabant.

Artikel 1.7 Niet subsidiabele kosten

In de drie provincies is bepaald dat verrekenbare of compensabele BTW niet voor subsidie in aanmerking komt. Daarnaast is in artikel 14 van de ASV2012 van Limburg bepaald dat niet subsidiabel zijn:

• 1.

  kosten die samenhangen met financiële of contractuele verplichtingen die zijn aangegaan voordat een projectsubsidie is aangevraagd, tenzij sprake is van voorbereidingskosten zoals kosten voor onderzoek, voorlichtingsactiviteiten of het ontwikkelen van plannen met betrekking tot de in de aanvraag genoemde activiteiten;

• 2.

  kosten die uit andere hoofde zijn of worden gesubsidieerd;

• 3.

  kosten van gerechtelijke procedures, boetes of sancties.

Kosten die uit andere hoofde zijn of worden gesubsidieerd, zijn reeds uitgesloten op basis van staatssteunregelgeving (overcompensatieverbod, transparantiebeginsel en maximale steunpercentages).

Artikel 1.8 Vereisten subsidieaanvraag

Dit artikel bevat indieningsvereisten en is een aanvulling op hetgeen reeds is bepaald voor de drie provincies. In Zeeland zijn in artikel 1.4.2 van het Asb 2013 de in te dienen gegevens opgesomd. Deze opsomming wordt in het aanvraagformulier opgenomen. Hetzelfde geldt voor de opsomming in artikel 10 van de ASV2012 van Limburg.

Artikel 1.9 Beslistermijn subsidieverlening

De beslistermijnen voor subsidieverlening wijken onderling van elkaar af in de provincies. Omdat de subsidies uit een gezamenlijk plafond worden verstrekt, is het van belang gelijke termijnen te hanteren. De kortste termijn wordt gehanteerd door Zeeland. Dit is een termijn van acht weken en wordt niet haalbaar geacht voor de subsidies uit deze regeling. Omdat deze termijn is opgenomen in het Asb2013, kan hier gemotiveerd van worden afgeweken. Van de Asv’s van Noord-Brabant en Limburg kan echter niet worden afgeweken. Derhalve is de kortste termijn van deze twee provincies aangehouden: 12 weken.

Artikel 1.10 Verplichtingen algemeen

De provinciale regelgeving van alle drie de provincies geeft de colleges van Gedeputeerde Staten de bevoegdheid om de verplichtingen uit de Asv’s of het Asb aan te vullen. De verplichtingen zijn in het algemene deel en bijzondere deel aangevuld of gelijkgesteld voor de drie provincies waar dit noodzakelijk is geacht.

De analyse die hieraan ten grondslag ligt is opgenomen in bijlage 4

Eerste lid

In artikel 19 van de Asv van Noord-Brabant is expliciet en in artikel 17 van de ASV2012 van Limburg impliciet bepaald dat voor subsidies tot € 25.000 respectievelijk € 125.000 geen verplichting wordt opgelegd tot het overleggen van een tussentijds voortgangsverslag. In lijn van deze bepaling is voor de drie provincies tezamen bepaald dat de verplichtingen in het eerste lid, onder a, gelden voor subsidies van € 25.000 en hoger. Overigens is dit in overeenstemming met artikel 29, derde lid van de ASV2012 van Limburg, waarin wordt bepaald dat voor subsidies waarvoor moet worden afgerekend op basis van werkelijke kosten en gerealiseerde opbrengsten deze administratieverplichting mag worden opgelegd. Hetzelfde geldt voor de verplichting tot het bijhouden van een administratie.

Artikel 1.11 Vaststelling

De elementen van vaststelling van de subsidies (aanvraagtermijn, beslistermijn en wijze van verantwoording) zijn in de drie provincies bepaald door de hoogte van de subsidie en het hieraan verbonden arrangement. Omdat de subsidies onder de algemene groepsvrijstellingsverordening zijn gebracht, grotendeels, gelden voor de verantwoording onverkort de Europese verplichtingen inzake staatssteunrecht en dient te worden afgerekend op basis van werkelijke kosten en gerealiseerde opbrengsten. Ter zake van arrangement 1 en 2 van alle drie de provincies betekent dit dat de verantwoordingsverplichtingen verzwaard zijn tot ten minste een financieel verslag, mogelijk zelfs accountantsverklaring, en prestatieverantwoording. Dit is tot uiting gebracht in eerste lid.

De aanvraagtermijn en beslistermijn zijn voor alle drie provincies verschillend geregeld. Voor de beslistermijn wordt aangesloten bij de kortste termijn zoals vastgelegd in de ASV2012 van Limburg: 12 weken. Dit sluit aan bij de termijn van de Asb2013 van Zeeland en past binnen de termijn van Noord-Brabant. De verdagingsmogelijkheid die in de ASV2012 van Limburg is opgenomen, geldt op grond van artikel 4:14, eerste lid van de Awb ook voor Zeeland en Noord-Brabant en is derhalve niet geregeld in de regeling.  

Ter zake de aanvraagtermijn waarbinnen de subsidieontvanger zijn aanvraag om vaststelling in moet dienen, hanteren de drie provincies drie verschillende termijnen. In de beschikking tot subsidieverlening wordt de aanvraagtermijn voor de aanvraag tot vaststelling opgenomen zodat voor de aanvrager duidelijk is welke Asv van toepassing is.

Artikel 1.12 Bevoorschotting en betaling

In het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 is voor subsidies tot € 10.000 bepaald dat de subsidie 100% wordt bevoorschot. Een soortgelijke bepaling is opgenomen voor het eerste arrangement, dus tot € 25.000, in Noord-Brabant en Limburg.

Voor het tweede en derde arrangement is in Zeeland een maximale bevoorschotting van 75% bepaald en voor Limburg en Noord-Brabant is dit niet bepaald in de Asv’s. Wel is in Limburg in beleidsregels, artikel 2, onder B, van de Beleidsregels bevoorschotting en uitbetaling van subsidies, bepaald dat bij projectsubsidies van € 25.000 tot € 125.000 direct bij de subsidieverleningsbeschikking een voorschot worden verleend van 90%. Voor projectsubsidies vanaf € 125.000,00 is ingevolge artikel 2, onder C, van voornoemde beleidsregels bepaald dat vooraf bij de subsidieverlening op basis van de ingediende liquiditeitsprognose van de aanvrager, een schema van de bevoorschottingautomatisch zal worden opgenomen tot maximaal 90%. Voorts is bepaald dat dit voorschot binnen zes weken na verzenddatum van de beschikking zal worden overgemaakt op de rekening van de subsidieontvanger. In artikel 3, van voornoemde beleidsregels staat dat de bevoorschotting conform de in beleidsregels geschetste beleidslijn worden toegepast, tenzij Gedeputeerde Staten anders bepalen.

Met de huidige bepaling in de regeling wordt afgeweken van het beleid omwille van de eenduidigheid tussen de drie provincies en ten voordele van de aanvragers. Voor de hoogte van de bevoorschotting is aangesloten bij Zeeland, binnen de arrangementenhoogtes van Limburg en Noord-Brabant.

§ 2 Innovatieadviesproject en haalbaarheidsproject

Artikel 2.2 Weigeringsgronden

De weigeringsgronden zijn afgeleid uit paragraaf 3.4 van de Regeling nationale EZ-subsidies (centrale regeling te vinden op www.overheid.nl).

Artikel 2.3 Vereisten innovatieadviesproject

Eerste lid, onder e

De kennisvraag die wordt voorgelegd aan de kennisinstelling of onafhankelijke adviesorganisatie dient voldoende aan te sluiten bij het innovatietraject waarop het vooruitloopt.

Eerste lid, onderdeel g, onder 3

Activiteiten op het gebied van verkoop van producten of diensten kunnen bijvoorbeeld bestaan uit het ontwikkelen en vervaardigen van marketinginstrumenten en verkoopondersteunend promotiemateriaal.

Eerste lid, onder i

Artikel 28 van de algemene groepsvrijstellingsverordening stelt een aantal vereisten om in aanmerking te komen voor de vrijstelling voor innovatiesteun voor KMO’s.

Deze vereisten zijn veelal vertaald in de regeling, voor die vereisten die niet reeds zijn vertaald is onderdeel i. als vangnet opgenomen.

Eerste lid, onderdeel j, onder 2

De aanvrager dient in zijn eigen provincie, de provincie waarin hij het project uitvoert of waaraan de resultaten van het project ten goede komen, een advies te vragen over zijn project bij de betreffende ROM.

Artikel 2.4 Vereisten haalbaarheidsproject

Onder e

Artikel 25 van de algemene groepsvrijstellingsverordening stelt een aantal vereisten om in aanmerking te komen voor de vrijstelling voor onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten, in dit geval een combinatie van een haalbaarheidsstudie en industrieel onderzoek of experimentele ontwikkeling. Deze vereisten zijn veelal vertaald in de regeling, voor die vereisten die niet reeds zijn vertaald is onderdeel e. als vangnet opgenomen.

Onder f

De aanvrager dient in zijn eigen provincie, de provincie waarin hij het project uitvoert of waaraan de resultaten van het project ten goede komen, een advies te vragen over zijn project bij de betreffende ROM.

Artikel 2.5 Subsidiabele kosten

Eerste lid

De subsidiabele kosten zijn afgeleid uit artikel 18 van de algemene groepsvrijstellingverordening.

Artikel 2.6 Vereisten subsidieaanvraag

In artikel 1.4.1 van het Asb2013 van Zeeland is bepaald dat aanvragen tenminste acht weken voor het begin van de activiteit worden ingediend. Op grond van het tweede lid kunnen Gedeputeerde Staten in een individueel geval besluiten af te wijken van deze termijn. In de regeling wordt afgeweken van deze bepaling als volgt:

• -

  aanvragen worden geweigerd indien het stimulerend effect ontbreekt. Veelal zal dit zijn vanwege het starten van de activiteit voor de aanvraag.

• -

  Projecten moeten uiterlijk een jaar na de start van het project zijn afgerond.

In artikel 9 van de ASV2012 van Limburg is bepaald dat subsidieaanvragen het hele jaar door kunnen worden ingediend tenzij in nadere regels anders is bepaald.

Overige vereisten aan de aanvraag zijn opgenomen in artikel 1.8.

In het artikel wordt gesproken over een indieningstermijn. Op grond van de Awb is een aanvraag tijdig indien deze voor het einde van de indieningstermijn is ontvangen.

Artikel 2.8 Subsidiehoogte

Algemeen

De aanvraag is leidend bij de bepaling van de subsidiehoogte. Dit betekent dat een aanvrager minder ontvangt, indien hij minder aanvraagt. Dit volgt reeds uit de Algemene wet bestuursrecht.

Tweede lid

Het subsidiepercentage is als volgt tot stand gekomen: Het project bestaat voor tenminste 60% uit haalbaarheidsstudie. Op grond van de algemene groepsvrijstellingsverordening kan over dit deel van de kosten maximaal 50% subsidie worden verstrekt, over het totaal bezien betekent dit 30% van de subsidiabele kosten kan uit subsidie voor haalbaarheidsstudie bestaan. Het project bestaat ten hoogste voor 40% uit industrieel onderzoek of experimentele ontwikkeling. Op grond van de algemene groepsvrijstellingsverordening kan over dit deel van de kosten 25% subsidie worden verstrekt, (uitgaande van het laagste percentage). Over het totaal bezien betekent dit 10% van de subsidiabele kosten kan uit subsidie voor experimentele ontwikkeling of industrieel onderzoek bestaan. Samen komt dit uit op 40% subsidie van de subsidiabele kosten.

§ 3 R&D samenwerkingsproject

Artikel 3.2 Vereisten

In de Regeling nationale EZ-subsidies (centrale regeling te vinden op www.overheid.nl) is een definitie van R&D-samenwerkingsproject en R&D-samenwerkingsverband opgenomen. De vereisten onder a tot en met c en e zijn afgeleid uit deze begripsomschrijvingen.

R&D-samenwerkingsproject:

Research and Development-project, bestaande uit industrieel onderzoek of experimentele ontwikkeling of een combinatie hiervan, in daadwerkelijke samenwerking en voor gezamenlijke rekening en risico uitgevoerd door een R&D-samenwerkingsverband;

R&D-samenwerkingsverband:

Research and Development-verband dat geen rechtspersoonlijkheid bezit, bestaande uit twee of meer niet in een groep verbonden MKB-ondernemers, dat is opgericht ten behoeve van de uitvoering van een R&D-samenwerkingsproject.

Onder d instemming

Instemming van alle deelnemers omvat onder andere instemming met de sluitende begroting en sluitend financieringsplan. Hierdoor kan getoetst worden wat ieders bijdrage in de subsidiabele kosten is en hoe de subsidie over de subsidiabele kosten van de deelnemers verdeeld wordt.

Bijlage 1 bij de Toelichting behorende bij de Subsidieregeling MKB innovatiestimulering topsectoren Zuid-Nederland 2015.

Bijlage 2 bij de Toelichting behorende bij de Subsidieregeling MKB innovatiestimulering topsectoren Zuid-Nederland 2015.

Bijlage 3 bij de Toelichting behorende bij de Subsidieregeling MKB innovatiestimulering topsectoren Zuid-Nederland 2015.

Artikel 17.2.1

• 1.

  Subsidie op grond van deze paragraaf kan worden verstrekt voor het uitvoeren van een haalbaarheidsonderzoek ter voorbereiding van de ontwikkeling van:

  • a.

    een innovatief product;

  • b.

    een innovatief productieproces;

  • c.

    een innovatieve dienst.

• 2.

  Het haalbaarheidsonderzoek is gericht op één van de volgende thema’s:

  • a.

    energietransitie;

  • b.

    circulaire economie;

  • c.

    biobased economy;

  • d.

    ICT;

  • e.

    human capital;

  • f.

    vestigingsklimaat.

Artikel 17.2.2

• 1.

  In afwijking van artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onder c, wordt subsidie niet verstrekt indien de te verstrekken subsidie € 10.000,- of minder bedraagt.

• 2.

  Voor zover sprake is van staatssteun wordt subsidie slechts verstrekt indien wordt voldaan aan de voorwaarden genoemd in de De-minimisverordening.

• 3.

  Om voor subsidie in aanmerking te komen, voldoet het project aan de volgende criteria:

  • a.

    het project draagt bij aan

  • b.

    het project is innovatief; en

  • c.

    het projectplan heeft een voldoende kwaliteit.

Artikel 17.2.3

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in paragraaf 1.3, zijn de subsidiabele kosten uitsluitend de kosten van het haalbaarheidsonderzoek.

• 2.

  Kosten komen slechts voor subsidie in aanmerking voor zover deze worden gemaakt na ontvangst van de volledige aanvraag.

Artikel 17.2.4

• 1.

  Een aanvraag voor subsidie als bedoeld in artikel 17.2.1 kan uitsluitend worden ingediend als gedeputeerde staten de mogelijkheid tot het doen van een aanvraag voor subsidie hebben opengesteld door vaststelling van een openstellingsperiode voor de indiening van de aanvraag voor subsidie.

• 2.

  Gedeputeerde staten stellen per openstellingsperiode een subsidieplafond vast.

• 3.

  In het openstellingsbesluit kunnen gedeputeerde staten nadere regels stellen met betrekking tot:

  • a.

    de economische clusters waarbinnen het consortium werkzaam moet zijn;

  • b.

    de thema’s waarop het haalbaarheidsonderzoek moet zijn gericht.

Artikel 17.2.5

In aanvulling op artikel 1.4.2, eerste lid, bevat de aanvraag voor een subsidie:

• a.

  een volledig ingevuld en ondertekend aanvraagformulier ‘Subsidie Zeeland in Stroomversnelling - haalbaarheidsonderzoek'; en

• b.

  een projectplan.

Artikel 17.2.6

De subsidie bedraagt maximaal 50% van de subsidiabele kosten, tot een maximum van € 50.000,-

Artikel 17.2.7

• 1.

  Indien de binnen de openstellingsperiode ingediende volledige subsidieaanvragen, die voldoen aan de subsidievereisten en waarop geen weigeringsgronden van toepassing zijn, het vastgestelde subsidieplafond te boven gaan, maken gedeputeerde staten voor het bepalen van de onderlinge rangschikking voor de verdeling van de subsidie, een afweging tussen de verschillende volledige aanvragen op basis van de volgende criteria:

  • a.

    de mate waarin het project bijdraagt aan de structuurversterking van de Zeeuwse economie vanuit de Zeeuwse context;

  • b.

    de mate van innovativiteit van het project; en

  • c.

    de kwaliteit van het projectplan.

• 2.

  Gedeputeerde staten verdelen het bedrag van het subsidieplafond op volgorde van de rangschikking.

Artikel 17.2.8

Gedeputeerde staten leggen aanvragen voor subsidie als bedoeld in artikel 17.2.1 voor advies over artikel 17.2.2, derde lid, en artikel 17.2.7, voor aan de Deskundigencommissie.

Artikel 17.2.9

• 1.

  In afwijking van artikel 1.5.2, eerste lid, beslissen gedeputeerde staten op de aanvraag binnen twaalf weken na afloop van de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 17.2.4, eerste lid.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de beslissing eenmaal voor ten hoogste vier weken verdagen.

Artikel 17.2.10

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in paragraaf 1.6 heeft de subsidieontvanger de volgende verplichtingen:

  • a.

    het project wordt binnen vier maanden na verlening van de subsidie gestart;

  • b.

    het project wordt binnen twaalf maanden na verlening van de subsidie gerealiseerd.

• 2.

  Op schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager, kunnen gedeputeerde staten afwijken van het bepaalde in het eerste lid, aanhef en onder b.

Artikel 17.3.1

• 1.

  Subsidie op grond van deze paragraaf kan worden verstrekt voor het uitvoeren van een demonstratieproject gericht op de ontwikkeling van:

  • a.

    een innovatief product;

  • b.

    een innovatief productieproces;

  • c.

    een innovatieve dienst.

• 2.

  Het demonstratieproject is gericht op één van de volgende thema’s:

  • a.

    energietransitie;

  • b.

    circulaire economie;

  • c.

    biobased economy;

  • d.

    ICT;

  • e.

    human capital;

  • f.

    vestigingsklimaat.

Artikel 17.3.2

• 1.

  In afwijking van artikel 1.2.1, tweede lid, aanhef en onder c, wordt subsidie niet verstrekt indien de te verstrekken subsidie € 50.000,- of minder bedraagt.

• 2.

  Voor zover sprake is van staatssteun, wordt subsidie slechts verstrekt indien:

  • a.

    het project kwalificeert als experimentele ontwikkeling als bedoeld in artikel 2, onder 86, van de Algemene groepsvrijstellingsverordening;

  • b.

    het project daadwerkelijke samenwerking behelst:

    • –

      tussen ondernemingen waarvan er ten minste één een kmo is, of wordt uitgevoerd in ten minste twee lidstaten, en geen van de ondernemingen meer dan 70% van de subsidiabele kosten voor haar rekening neemt, of

    • –

      tussen een onderneming en één of meer organisaties voor onderzoek en kennisverspreiding als bedoeld in artikel 2, onder 83, van de Algemene groepsvrijstellingsverordening, waarbij deze organisaties ten minste 10% van de subsidiabele kosten dragen en het recht hebben hun eigen onderzoeksresultaten te publiceren;

  • c.

    de projectresultaten ruim worden verspreid via conferenties, publicaties, open-access-repositories, of gratis opensource-software.

• 3.

  Voor zover sprake is van staatssteun en het project niet voldoet aan de vereisten in het tweede lid, wordt subsidie slechts verstrekt indien wordt voldaan aan de voorwaarden genoemd in de De-minimisverordening.

• 4.

  Om voor subsidie in aanmerking te komen, voldoet het project aan de volgende criteria:

  • a.

    het project draagt bij aan de structuurversterking van de Zeeuwse economie vanuit de Zeeuwse context;

  • b.

    het project is innovatief;

  • c.

    het project heeft economisch perspectief; en

  • d.

    het projectplan heeft een voldoende kwaliteit.

Artikel 17.3.3

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in paragraaf 1.3, zijn de subsidiabele kosten:

  • a.

    personeelskosten: onderzoekers, technici en ander ondersteunend personeel voor zover zij zich met het onderzoeksproject bezighouden;

  • b.

    kosten van apparatuur en uitrusting voor zover en zolang zij worden gebruikt voor het project. Wanneer deze apparatuur en uitrusting niet tijdens hun volledige levensduur voor het project worden gebruikt, worden alleen de afschrijvingskosten overeenstemmend met de looptijd van het project, berekend volgens algemeen erkende boekhoudkundige

    beginselen, als subsidiabele kosten beschouwd;

  • c.

    kosten van gebouwen en gronden voor zover en zolang zij worden gebruikt voor het project. Wat gebouwen betreft, worden alleen de afschrijvingskosten overeenstemmend met de looptijd van het project, berekend volgens algemeen erkende boekhoudkundige beginselen, als subsidiabele kosten beschouwd. Wat gronden betreft, zijn

    de kosten voor de commerciële overdracht of de daadwerkelijk gemaakte kapitaalkosten subsidiabel;

  • d.

    kosten van contractonderzoek, kennis en octrooien die op arm's length-voorwaarden worden gekocht bij of waarvoor een licentie wordt verleend door externe bronnen, alsmede kosten voor consultancy en gelijkwaardige diensten die uitsluitend voor het project worden gebruikt;

  • e.

    bijkomende algemene kosten en andere operationele uitgaven, waaronder die voor materiaal, leveranties en dergelijke producten, die rechtstreeks uit het project voortvloeien.

• 2.

  Kosten komen slechts voor subsidie in aanmerking voor zover deze worden gemaakt na ontvangst van de volledige aanvraag.

Artikel 17.3.4

• 1.

  Een aanvraag voor subsidie als bedoeld in artikel 17.3.1 kan uitsluitend worden ingediend als gedeputeerde staten de mogelijkheid tot het doen van een aanvraag voor subsidie hebben opengesteld door vaststelling van een openstellingsperiode voor de indiening van de aanvraag voor subsidie.

• 2.

  Gedeputeerde staten stellen per openstellingsperiode een subsidieplafond vast.

• 3.

  In het openstellingsbesluit kunnen gedeputeerde staten nadere regels stellen met betrekking tot:

  • a.

    de economische clusters waarbinnen het consortium werkzaam moet zijn;

  • b.

    de thema’s waarop het demonstratieproject moet zijn gericht.

Artikel 17.3.5

In aanvulling op artikel 1.4.2, eerste lid, bevat de aanvraag voor een subsidie:

• a.

  een volledig ingevuld en ondertekend aanvraagformulier Subsidie Zeeland in Stroomversnelling - demonstratieproject; en

• b.

  een projectplan.

Artikel 17.3.6

De subsidie bedraagt maximaal 40% van de subsidiabele kosten, tot een maximum van € 200.000,-

Artikel 17.3.7

• 1.

  Indien de binnen de openstellingsperiode ingediende volledige subsidieaanvragen, die voldoen aan de subsidievereisten en waarop geen weigeringsgronden van toepassing zijn, het vastgestelde subsidieplafond te boven gaan, maken gedeputeerde staten voor het bepalen van de onderlinge rangschikking voor de verdeling van de subsidie, een afweging tussen de verschillende volledige aanvragen op basis van de volgende criteria:

  • a.

    de mate waarin het project bijdraagt aan de structuurversterking van de Zeeuwse economie vanuit de Zeeuwse context;

  • b.

    de mate van innovativiteit van het project;

  • c.

    het economisch perspectief van het project; en

  • d.

    de kwaliteit van het projectplan.

• 2.

  Gedeputeerde staten verdelen het bedrag van het subsidieplafond op volgorde van de rangschikking.

Artikel 17.3.8

• 1.

  Gedeputeerde staten leggen aanvragen voor subsidie als bedoeld in artikel 17.3.1 voor advies over artikel 17.3.2, vierde lid, en artikel 17.3.7, voor aan de Deskundigencommissie.

• 2.

  Aanvragers van subsidie lichten op verzoek van de Deskundigencommissie hun subsidieaanvraag mondeling toe.

Artikel 17.3.9

• 1.

  In afwijking van artikel 1.5.2, eerste lid, beslissen gedeputeerde staten op de aanvraag binnen twaalf weken na afloop van de openstellingsperiode, bedoeld in artikel 17.3.4, eerste lid.

• 2.

  Gedeputeerde staten kunnen de beslissing eenmaal voor ten hoogste vier weken verdagen.

Artikel 17.3.10

• 1.

  Onverminderd het bepaalde in paragraaf 1.6 heeft de subsidieontvanger de volgende verplichtingen:

  • a.

    het project wordt binnen vier maanden na verlening van de subsidie gestart;

  • b.

    het project wordt binnen 24 maanden na verlening van de subsidie gerealiseerd.

• 2.

  Op schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager, kunnen gedeputeerde staten afwijken van het bepaalde in het eerste lid, aanhef en onder b.

Artikel 18.1.1

Het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2007 wordt ingetrokken, met dien verstande dat zij van toepassing blijft voor subsidiebesluiten die zijn genomen op grond van de Algemene subsidiebesluit Zeeland 2007.

Artikel 18.2.1

• 1.

  Dit besluit treedt in werking met ingang van 1 januari 2013.

• 2.

  Dit besluit wordt aangehaald als: "Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013", afgekort tot "Asb 2013".

1.1 Doelstelling

Dit controleprotocol heeft betrekking op subsidies die de provincie Zeeland verstrekt aan instellingen op grond van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 (afgekort Asb 2013).

Dit controleprotocol is opgesteld om duidelijkheid te scheppen over de aspecten waar de accountant zijn controle ten minste op dient te richten. Hierin worden de verwachtingen van gedeputeerde staten van Zeeland vastgelegd ten aanzien van de werkzaamheden van de accountant bij de controle van de aanvraag tot vaststelling.

Het bestuur van de subsidieontvanger is verantwoordelijk voor de correcte samenstelling, getrouwheid en rechtmatigheid van de aanvraag tot vaststelling, bestaande uit de prestatiebewijzen, de overige in de beschikking tot subsidieverlening vermelde bescheiden en de financiële verantwoording opgesteld overeenkomstig de indeling van de met de beschikking tot subsidieverlening geaccordeerde begroting.

De accountant verricht zijn onderzoek, gericht op het verkrijgen van een hoge mate van zekerheid over de financiële verantwoording die onderdeel uitmaakt van de aanvraag tot vaststelling. De accountant controleert de financiële verantwoording met inachtneming van de voorgeschreven aandachtspunten in hoofdstuk 2 van dit controleprotocol. De accountant rapporteert zijn bevindingen in een controleverklaring.

1.2 Definities

In dit controleprotocol wordt verstaan onder:

• a.

  subsidieverstrekker: provincie Zeeland,

• b.

  subsidieontvanger: instelling die subsidie ontvangt van de provincie Zeeland,

• c.

  accountant: accountant die de aanvraag tot vaststelling controleert, die is ingeschreven in het register als bedoeld in artikel 55 van de Wet op de Registeraccountants, of een accountant-administratieconsulent, die is ingeschreven in het register als bedoeld in artikel 36, derde lid van de Wet op de Accountant-administratieconsulent,

• d.

  aanvraag tot vaststelling: het geheel aan documenten dat dient te worden ingediend voor de verantwoording van de subsidie.

• e.

  financiële verantwoording: een verantwoording over de werkelijke kosten en opbrengsten, die direct gerelateerd zijn aan de te subsidiëren activiteit en die zijn afgezet tegen de begrote kosten en opbrengsten;

• f.

  subsidie conform arrangement 3: een subsidie conform paragraaf 1.9 Arrangement 3 van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013.

• g.

  integrale kosten subsidie: een subsidie conform hoofdstuk 2 Integrale kosten subsidie van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013.

1.3 Procedures

In het geval van een subsidie conform arrangement 3 wordt de aanvraag tot vaststelling ingediend door de subsidieontvanger binnen 12 weken nadat de projecttermijn is verstreken, tenzij hiervoor uitstel is verleend, of is afgesproken via de beschikking tot subsidieverlening dat de subsidie in de jaarrekening wordt verantwoord. In het geval van een integrale kosten subsidie wordt de aanvraag tot vaststelling zes maanden na afloop van het boekjaar ingediend door de subsidieontvanger.

De aanvraag tot vaststelling van een subsidie conform arrangement 3 bestaat uit:

• 1.

  het in de beschikking tot subsidieverlening genoemde prestatiebewijs,

• 2.

  overige in de beschikking tot subsidieverlening genoemde bescheiden,

• 3.

  een financiële verantwoording.

Product accountant: Controleverklaring over de financiële verantwoording.

De aanvraag tot vaststelling van een integrale kosten subsidie bestaat uit:

• 1.

  het in de beschikking tot subsidieverlening genoemde prestatiebewijs,

• 2.

  overige in de beschikking tot subsidieverlening genoemde bescheiden,

• 3.

  het jaarverslag over het boekjaar,

• 4.

  een financiële verantwoording over de werkelijke kosten en opbrengsten van de in de beschikking tot subsidieverlening opgenomen activiteiten als onderdeel van de jaarrekening.

Product accountant: Controleverklaring over de financiële verantwoording.

De subsidieontvanger heeft een actieve meldplicht. Dit houdt in dat iedere afwijking van de beschikking tot subsidieverlening of de aanvraag voor de subsidie dient te worden gemeld. Niet tijdig melden kan consequenties hebben voor de hoogte van de subsidie. Wijzigingen op de subsidie worden altijd schriftelijk door de subsidieverstrekker bevestigd.

Conform artikel 1.9.8 van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 is het mogelijk dat door de externe accountant van de provincie Zeeland, of een door de provincie Zeeland aan te wijzen ambtenaar of accountant, een review wordt uitgevoerd bij de accountant van de instelling.

2.1 Controleaanpak

De onderzoeksaanpak is primair de verantwoordelijkheid van de accountant. Dit controleprotocol geeft nadere aanwijzingen, die de accountant bij zijn onderzoeksaanpak ten minste moet betrekken.

De controle van de financiële verantwoording dient te omvatten de getrouwheid, de rechtmatige besteding van de subsidie en de naleving van de financiële verplichtingen en voorwaarden.

2.2 Financiële verantwoording

Van de accountant wordt verwacht dat hij controleert dat de in het verslag opgenomen financiële gegevens getrouw zijn weergegeven en rechtmatig zijn. Dit houdt in dat:

In het geval van een subsidie conform arrangement 3:

• -

  de uitgaven rechtstreeks aantoonbaar zijn toe te rekenen aan de gesubsidieerde activiteit (Artikel 1.3.1 eerste lid Asb 2013);

• -

  geen verrekenbare en compensabele BTW als lasten zijn opgevoerd, tenzij in de beschikking tot subsidieverlening anders is bepaald (Artikel 1.3.1 tweede lid Asb 2013);

• -

  de personeelskosten aantoonbaar zijn toe te rekenen aan de activiteit en gebaseerd zijn op een controleerbare urenadministratie (Artikel 1.3.2 eerste lid onder a Asb 2013);

• -

  de subsidiabele personeelskosten in de financiële verantwoording zijn berekend aan de hand van een uurtarief dat overeenkomt met ten hoogste 1,2 procent van het betreffende bruto maandsalaris, in geval van een deeltijd dienstverband omgerekend naar een maandsalaris bij een voltijdsdienstverband (Artikel 1.3.2 eerste lid onder b Asb 2013);

• -

  de subsidiabele personeelskosten in de financiële verantwoording het met de beschikking tot subsidieverlening geaccordeerde in begroting opgenomen bedrag aan personeelskosten niet overschrijden (Artikel 1.3.2 eerste lid onder b Asb 2013);

• -

  de kosten zijn opgenomen onder de juiste kostensoorten en geen kostensoorten in de verantwoording zijn opgenomen die niet in de met de beschikking tot subsidieverlening geaccordeerde begroting zijn opgenomen (Artikel 1.9.5 eerste lid onder c jo. artikel 1.1.1 onder f Asb 2013);

• -

  de (extra)inkomsten alsook de bijdragen, subsidies, giften, nog te verwachten bijdragen, etc. die aan de gesubsidieerde activiteit toebehoren volledig in de financiële verantwoording zijn verwerkt (Artikel 1.9.5 eerste lid onder c jo. artikel 1.1.1 onder f Asb 2013);

• -

  de in de beschikking tot subsidieverlening opgenomen financiële voorwaarden en verplichtingen zijn nagekomen (Artikel 1.9.5 eerste lid onder b Asb 2013);

• -

  of, indien op de subsidie ook een ander hoofdstuk (bijvoorbeeld hoofdstuk 3 Bijzondere bepalingen voor verstrekking van subsidie voor verkeersveiligheid) uit het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 dan hoofdstuk 1 en 2 van toepassing is, ook aan de financiële voorwaarden van dit hoofdstuk is voldaan.

In het geval van een integrale kosten subsidie:

• -

  dat de kosten op de met de beschikking tot subsidieverlening geaccordeerde wijze zijn toegerekend aan de gesubsidieerde activiteiten (Artikel 2.2.1 eerste lid onder b Asb 2013);

• -

  dat er geen toevoegingen aan reserves zijn toegerekend aan de subsidiabele kosten (Artikel 2.2.1 eerste lid onder d Asb 2013);

• -

  geen verrekenbare en compensabele BTW als lasten zijn opgevoerd, tenzij in de beschikking tot subsidieverlening anders is bepaald (Artikel 1.3.1 tweede lid Asb 2013);

• -

  de in de beschikking tot subsidieverlening opgenomen overige financiële voorwaarden en verplichtingen zijn nagekomen (Artikel 2.8.2 onder d Asb 2013);

• -

  de kosten zijn opgenomen onder de juiste kostensoorten en geen kostensoorten in de verantwoording zijn opgenomen die niet in de met de beschikking tot subsidieverlening geaccordeerde begroting zijn opgenomen (Artikel 2.8.2 eerste lid onder d);

• -

  de (extra)inkomsten alsook de bijdragen, subsidies, giften, nog te verwachten bijdragen, etc. die aan de gesubsidieerde activiteit toebehoren volledig in de financiële verantwoording zijn verwerkt (Artikel 2.8.2 eerste lid onder d).

2.3 Referentiekader

Het wettelijk kader voor dit controleprotocol is:

• -

  de Algemene wet bestuursrecht;

• -

  de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013;

• -

  het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013;

• -

  de in de beschikking tot subsidieverlening aanvullende subsidieverplichtingen en subsidievoorwaarden;

• -

  de overige van toepassing zijnde besluiten en correspondentie met betrekking tot de verleende subsidie.

2.4 Betrouwbaarheid en nauwkeurigheid

Bij zijn oordeelsvorming over de naleving van de voorwaarden en de verplichtingen verbonden aan de financiële verantwoording streeft de accountant naar een hoge mate van zekerheid. De controle moet worden uitgevoerd met een betrouwbaarheid van 95 procent.

Financiële informatieEen controleverklaring met een goedkeurende strekking impliceert dat, gegeven eerder genoemde betrouwbaarheid, de meest waarschijnlijke fout niet groter is dan één procent van de verantwoording van de totale subsidiabele kosten.

Als deze norm overschreden wordt, is de hieronder vermelde tabel van toepassing:

De rapporteringstolerantie is gelijk aan de controletolerantie.

Artikel 1.1.1

Met de definiëring van het begrip 'instelling' wordt helder dat elk bedrijf, vereniging of stichting als instelling kan worden aangemerkt.

De definitie van arrangement geeft aan dat dit een vaste set van regels, verplichtingen en voorwaarden betreft. Het gaat hierbij om specifieke regels voor de wijze van verlenen, de wijze van verantwoorden van de subsidie en de wijze van subsidievaststelling. Daarnaast betreffen het voorwaarden en verplichtingen die aan de subsidieverstrekking verbonden kunnen worden.

De prestatieafspraak wordt altijd opgenomen in de beschikking tot subsidieverstrekking. Het doel is om de prestatieafspraak zo SMART mogelijk te formuleren. SMART staat voor Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden.

Het prestatiebewijs dient als "bewijs" dat de prestatieafspraak is behaald. Het benodigde prestatiebewijs wordt in de beschikking tot subsidieverlening beschreven. Het doel is om het bewijs zo eenvoudig mogelijk te laten zijn. Daarnaast is het doel om de kosten van het prestatiebewijs voor de instelling zo beperkt mogelijk te houden. Het prestatiebewijs kan zijn een foto, een filmopname, het op te leveren rapport, een kaartje van het concert, etc.

Artikel 1.2.1

In dit artikel zijn situaties opgenomen waarin gedeputeerde staten besluiten om geen subsidie te verstrekken.

Het eerste lid bepaalt dat alleen instellingen als gedefinieerd in artikel 1.1.1 een subsidie kunnen ontvangen. De definitie van een instelling is ruim omschreven. Het komt er op neer dat alleen natuurlijke personen niet in aanmerking komen voor subsidie. Er zijn wel hoofdstukken met specifieke regels in het Asb die van deze algemene regel afwijken.

Het tweede lid sub a bepaalt dat een subsidie niet na realisatie van de activiteit wordt verleend. Het meetpunt is hierbij het moment van de ontvangst van de subsidieaanvraag. Dus een subsidieaanvraag die wordt ingediend nadat de te subsidiëren activiteit is gerealiseerd wordt afgewezen. Dit artikel is opgenomen in relatie met de artikelen 2 en 4 van de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013. Deze artikelen bepalen dat een subsidie wordt verleend voor de realisatie van beleidsdoelstellingen en dat de gevraagde subsidie nodig moet zijn voor realisatie van de activiteit.

Het tweede lid, sub c geeft aan dat er onder de € 2.500 geen subsidie wordt verstrekt. Dit houdt in dat aanvragen voor een subsidie van minder dan € 2.500 direct worden afgewezen. Echter ook subsidieaanvragen voor een hoger bedrag kunnen worden afgewezen. Dit is het geval als gedeputeerde staten op basis van hun beoordeling van de subsidieaanvraag en de begroting tot de conclusie komen dat een subsidiebedrag lager dan € 2.500 verstrekt zou moeten worden.

Artikel 1.3.1

Niet alle kosten opgenomen in een begroting van de activiteit zijn subsidiabel. Slechts de kosten die rechtstreeks samenhangen met de activiteit worden gesubsidieerd.

Dit betekent dat met name de indirecte (vaste) kosten van een instelling als niet subsidiabel worden aangemerkt. Voorbeelden van dergelijke kostenposten zijn de kosten van gebruik van ruimten, apparatuur en deskundigheid waarover de instelling permanent beschikt, kosten die behoren tot de normale exploitatielasten van de instelling, kosten die niet direct en uitsluitend noodzakelijk zijn voor de gesubsidieerde activiteit en ook kosten van reguliere onderhoud- of herstelwerkzaamheden van de instelling.

Het tweede lid bepaalt dat BTW alleen subsidiabel is als het ook een werkelijke kostenpost is voor de instelling. Als betaalde BTW kan worden verrekend met ontvangen BTW of kan worden gecompenseerd via het BTW-compensatiefonds, dan is de BTW niet subsidiabel. De kostenposten in de begroting en in de eventuele subsidieverantwoording moeten dan exclusief BTW worden opgenomen. Indien de instelling de BTW niet kan verrekenen of compenseren kunnen de kostenposten inclusief BTW worden opgenomen in de begroting en in de eventuele subsidieverantwoording.

Artikel 1.3.2

Voor subsidiabele directe personeelskosten wordt een uniforme rekenmethode toegepast voor het bepalen van een uurtarief. Deze methode gaat er vanuit dat de personeelskosten met een tarief per uur worden toegerekend aan de activiteit. Het maximaal subsidiabele uurtarief wordt berekend door het bruto maandsalaris te vermenigvuldigen met 1,2%. De uitkomst van deze berekening is een all-in uurtarief. Dit uurtarief wordt geacht voldoende te zijn voor de dekking van alle directe personeelskosten van de instelling. Naast salarissen gaat het dan om bijvoorbeeld de werkgeverslasten, een eindejaarsuitkering en vakantiegeld.

Personeelskosten zijn echter pas subsidiabel als zij direct zijn toe te rekenen aan de activiteit. Zo kunnen er geen loonkosten worden gesubsidieerd van een personeelslid dat niet direct aantoonbaar heeft gewerkt aan de gesubsidieerde activiteit.

In het tweede lid is een afwijkmogelijkheid opgenomen voor individuele gevallen. Gedeputeerde staten nemen na ontvangst van een schriftelijk gemotiveerd verzoek van de aanvrager per geval een afzonderlijk besluit. Het gebruikmaken van de afwijkmogelijkheid kan bijvoorbeeld aan de orde zijn als een instelling een uurtarief hanteert dat is goedgekeurd door de Europese Unie.

Artikel 1.4.1

Het is mogelijk af te wijken van de termijn van acht weken. Het gebruik maken van de afwijkmogelijkheid kan echter niet strijdig zijn met artikel 1.2.1.

Artikel 1.4.2

In dit artikel worden de minimale eisen van de subsidieaanvraag aangegeven. In veel gevallen kan subsidie worden aangevraagd met een aanvraagformulier. Door op een juiste manier gebruik te maken van het aanvraagformulier wordt doorgaans voldaan aan de bepalingen van dit artikel.

Lid 1 sub g bepaalt dat de instelling dient te verklaren dat wordt voldaan aan het eerste, tweede en derde lid van artikel 5 van de Asv over de provinciale norm voor topinkomens. Indien het aanvraagformulier voor de subsidie hierin niet voorziet kan de volgende tekst worden gehanteerd: 'ik verklaar/ wij verklaren hierbij dat van geen van onze bestuurders, directeuren of medewerkers het belastbaar loon en de voorzieningen ten behoeve van beloningen betaalbaar op termijn het belastbaar loon van de ministers te boven gaat'.

Lid 1 sub h is van toepassing op de situatie waarbij de te subsidiëren activiteit tot stand komt door middel van een samenwerkingsverband. Een dergelijk samenwerkingsverband mag niet leiden tot extra kosten voor het project. Daarom wordt gevraagd om inzicht in de afspraken van eventuele samenwerkingsverbanden. Indien een samenwerkingsverband zorgt voor hogere kosten kan dit invloed hebben op het besluit over de subsidiabele kosten en/of de hoogte van de subsidie.

Het tweede lid bepaalt dat gedeputeerde staten nadere informatie kunnen opvragen. Deze nadere informatie wordt opgevraagd als de instelling bijvoorbeeld voor de eerste keer een subsidie ontvangt van de provincie. Daarnaast kunnen gedeputeerde staten van dit artikel gebruik maken ter voorkoming van misbruik en oneigenlijk gebruik.

Artikel 1.4.3

Op grond van dit artikel dient de instelling de kosten en opbrengsten in de begroting zo nauwkeurig mogelijk in kaart te brengen. Uit de opbrengsten moet nadrukkelijk blijken bij welke andere instanties of afdelingen van de provincie Zeeland een subsidieaanvraag is gedaan. Deze gegevens worden namelijk meegenomen in de afweging om al dan niet subsidie te verlenen of om de hoogte van de subsidie te bepalen.

Als twee of meer aanvragen bij de provincie worden ingediend en als die aanvragen betrekking hebben op dezelfde activiteit worden de aanvragen intern afgestemd. Indien mogelijk worden de aanvragen samengevoegd zodat de gevraagde subsidies met één beschikking worden verstrekt.

Mocht na de verstrekking van de subsidie blijken dat niet is vermeld dat er meerdere subsidieaanvragen zijn gedaan (zowel binnen de provincie, als bij andere subsidiënten) dan kan intrekking van de subsidie of een lagere vaststelling volgen op grond van artikel 4:46 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna te noemen Awb). Dat artikel staat intrekking of een lagere vaststelling van de subsidie toe in geval van het niet of niet volledig plaatsvinden van de activiteit, het niet nakomen van verplichtingen of het verstrekken van onjuiste gegevens op het moment van de aanvraag.

Op grond van dit artikel moet daarnaast in de begroting exact worden opgenomen hoeveel de personeelskosten bedragen. Dit gebeurt per functie. Dit zorgt ervoor dat de rekenmethode van het uurtarief niet persoonsafhankelijk is, maar is gekoppeld aan een functie en bijbehorende waardering. Zo wordt inzicht verkregen in de opbouw van de berekening van de loonkosten.

De instelling moet aangeven of ze wel of geen betaalde BTW kan terugvorderen of op enigerlei wijze kan terugontvangen. Op basis daarvan is het mogelijk om te bepalen of de eventueel in de begroting opgenomen BTW subsidiabel is.

Artikel 1.5.1

Het verlenen van een subsidie is gebaseerd op wederzijds vertrouwen, namelijk dat het geld rechtmatig wordt besteed en dat de (administratieve) verplichtingen bij de subsidie worden nagekomen. Subsidiegelden zijn publieke middelen en moeten derhalve ook zorgvuldig en doeltreffend worden ingezet. Daarom kunnen gedeputeerde staten bij een nieuwe subsidieaanvraag altijd de opgedane ervaringen uit het verleden van de instelling betrekken bij de beoordeling van de aanvraag. Ervaringen uit het verleden kunnen voor gedeputeerde staten aanleiding zijn om geen subsidie te verlenen.

Artikel 1.5.2

Gedeputeerde staten hebben voor de beoordeling van de subsidie acht weken de tijd. Daarna volgt een beschikking. Dit kan een beschikking tot subsidieverlening zijn, maar ook een beschikking tot afwijzing. Indien een instelling onvoldoende informatie verstrekt aan de provincie om een beslissing te nemen, wordt aanvullende informatie opgevraagd. De tijd die instellingen wordt gegeven om het gevraagde aan te leveren, schort de termijn van acht weken op.

In het geval dat staatsteun een rol speelt bij de subsidieverstrekking, wordt de aanvraag voorgelegd aan de Europese Commissie. In dat geval zal de beoordeling van de aanvraag meer tijd in beslag nemen. Pas na uitspraak van de Europese Commissie zal gedeputeerde staten besluiten op de aanvraag. Gedeputeerde staten zal de aanvrager op de hoogte stellen, indien de betreffende aanvraag wordt voorgelegd aan de Europese Commissie.

Artikel 1.5.3

Het komt voor dat de Europese Unie en/of het Rijk en de Provincie Zeeland een subsidie verlenen voor hetzelfde project. De provincie wil in dat geval de instelling niet confronteren met verschillende soorten voorwaarden en verplichtingen. In dergelijke gevallen wordt daarom de subsidieverstrekking afgestemd op de subsidievoorwaarden van de subsidieverstrekking van deze hogere overheid. Dit gebeurt doorgaans door alleen de beschikking tot subsidievaststelling van het Rijk op te vragen als verantwoording. De provincie stelt de provinciale subsidie vast aan de hand van de definitieve vastgestelde rijkssubsidie.

In het derde lid is bepaald dat gedeputeerde staten hiervan kunnen afwijken als de provincie een hogere subsidie verleent dan de hogere overheid. Ook als de subsidie in arrangement 1 valt kan worden besloten om af te wijken. Dit gebeurt dan om de administratieve lasten van de instelling en de provincie zoveel mogelijk te beperken.

In het tweede lid wordt bepaald dat gedeputeerde staten bij subsidieverstrekking ook kunnen aansluiten bij de subsidievoorwaarden van lagere overheden. Dit gebeurt op dezelfde wijze als het aansluiten bij de subsidievoorwaarden van een hogere overheid. De beschikking tot subsidievaststelling van de lagere overheid is het uitgangspunt voor de provinciale vaststelling. Wordt een bedrag in één keer verstrekt, dan doet de provincie dit ook. Deze mogelijkheid kan alleen worden gebruikt als de provinciale subsidie lager is dan de subsidie van de lagere overheid. Daarnaast vindt een risicoafweging plaats alvorens gedeputeerde staten besluiten om aan te sluiten bij de subsidievoorwaarden van een lagere overheid.

Artikel 1.5.4

De Single informatie Single audit verantwoordingssystematiek is een systematiek voor de verantwoording van subsidies tussen overheden. In een aantal gevallen is het verplicht om deze systematiek toe te passen. Hierbij maakt de hoogte van de subsidie niet uit. In dit artikel is geregeld dat op alle subsidies waarop de systematiek van Single informatie Single audit van toepassing is, het arrangementensysteem niet van toepassing is.

Artikel 1.6.1

Een subsidie moet correct worden besteed. Op een overheid rust bijvoorbeeld de verplichting dat zij opdrachten en diensten Europees aanbesteden. Doet zij dit niet dan wordt de subsidie besteed in strijd met de op de overheid rustende wettelijke verplichtingen.

Artikel 1.6.2

Eén van de kenmerken van het rijkssubsidiekader is de meldplicht. Deze houdt in dat de instelling zaken meldt, die van invloed kunnen zijn op de hoogte of het verkrijgen van de subsidie. Dit is bijvoorbeeld het geval als een prestatieafspraak niet wordt gerealiseerd of er extra opbrengsten zijn. Zaken die onderdeel uitmaken van de meldplicht worden ook aangehaald in de beschikking tot subsidieverstrekking.

Als achteraf op welke wijze dan ook blijkt dat de instelling niet heeft voldaan aan de meldplicht, dan kan dit op grond van artikelen 4:46 en 4:49 van de Awb gevolgen hebben voor de hoogte van de subsidie. Op basis van redelijkheid wordt bepaald welke gevolgen het niet naleven heeft voor de hoogte van de subsidie.

Artikel 1.6.3

Het komt voor dat instellingen bepaalde activa verwerven met een deel van of de gehele subsidie. Een investering in activa heeft vaak tot doel om een bepaalde activiteit van de grond te krijgen en een bepaalde mate van continuïteit te borgen na de start. Het is niet de bedoeling dat de verworven activa direct na afloop van de activiteit wordt verkocht. De activa zal de gehele economische gebruiksduur voor dezelfde activiteit als waarvoor deze is aangeschaft moeten worden gebruikt. Dit geldt niet voor activa met een economische gebruiksduur van 5 jaar of langer. In dat geval dient de activa gedurende vijf jaar na vaststelling van de subsidie beschikbaar te zijn voor het doel waarvoor deze is aangeschaft. Na deze periode zal vervreemding van deze activa geen gevolgen meer hebben voor de hoogte van de subsidie.

Artikel 1.6.4

Naast het bepaalde in artikel 4:37 Awb – op grond waarvan gedeputeerde staten acht standaardverplichtingen aan de subsidieontvanger kunnen opleggen - zijn gedeputeerde staten bevoegd om ook andere verplichtingen op te leggen. Het moet dan gaan om verplichtingen die redelijkerwijs noodzakelijk en geschikt zijn om het beoogde subsidiedoel te verwezenlijken. Het Asb dient hiervoor als wettelijke basis.

Artikel 1.6.5

Als een subsidie is verleend en deze is aangemerkt als toelaatbare staatssteun, dan dient de instelling zich te houden aan de verplichtingen die Europa stelt.

Artikel 1.6.6

Teneinde het voor de Zeeuwse burger meer zichtbaar te maken waar de provincie haar geld aan uitgeeft, moet in beginsel bij een gesubsidieerde activiteit duidelijk worden gemaakt dat deze (mede) mogelijk is gemaakt door de provincie Zeeland. Dit kan bijvoorbeeld door het plaatsen van een bord met daarop een dergelijke tekst of door plaatsing van het provincielogo op het toegangskaartje van een voorstelling. Het niet nakomen van deze verplichting kan bij de vaststelling leiden tot een verlaging van het uiteindelijke subsidiebedrag. De hoogte van de korting wordt bepaald door 5 procent te nemen van de maximale subsidie zoals opgenomen in de beschikking tot subsidieverlening.

In sommige gevallen is deze verplichting niet gewenst. Gedeputeerde staten kunnen dan besluiten deze verplichting niet op te nemen in de beschikking tot subsidieverlening.

Artikel 1.7.2

Over de te realiseren activiteit of deelactiviteiten wordt in de beschikking tot subsidieverlening een SMART prestatieafspraak gemaakt. In arrangement 1 wordt aan deze prestatieafspraak een vast bedrag gekoppeld. Indien de prestatieafspraak wordt gerealiseerd, dan heeft de subsidieontvanger recht op het bedrag van de prestatieafspraak. Omdat dit bedrag een vast bedrag is, wijzigt dit bedrag niet.

Artikel 1.7.4

Binnen arrangement 1 wordt op basis van een steekproef bepaald of een prestatieverantwoording moet worden ingediend. Subsidies die buiten de steekproef vallen, hoeven niet te worden verantwoord. Deze subsidies worden 22 weken na afloop van de activiteit ambtshalve vastgesteld door de provincie. Ambtshalve vaststelling betekent dat de subsidie wordt vastgesteld zonder tussenkomst van de subsidieontvanger. In dit geval zal de subsidie worden vastgesteld op het maximale bedrag zoals opgenomen in de beschikking tot subsidieverlening, tenzij er omstandigheden zijn (bijvoorbeeld op basis van de meldplicht) die leiden tot een lagere subsidie.

Als de subsidie wel in de steekproef valt dan moet de subsidie worden verantwoord. Van dit besluit wordt de instelling binnen 22 weken na afloop van de activiteit in kennis gesteld.

De mogelijkheid tot ambtshalve vaststelling van subsidies is geregeld in de Awb. Artikel 4:47 onder a tot en met c van de Awb biedt een aantal mogelijkheden om een subsidie ambtshalve vast te stellen. Dit betekent dat de subsidie door gedeputeerde staten wordt vastgesteld zonder dat er een verzoek van de gesubsidieerde instelling tot vaststelling is. Deze mogelijkheid kan alleen worden gebruikt indien de provinciale regelgeving daarin voorziet. Daarom is in dit artikel ambtshalve vaststelling opgenomen.

Artikel 1.7.5

Uiterlijk vier weken na ontvangst van het besluit van gedeputeerde staten om de subsidie vast te laten stellen op basis van prestatieverantwoording wordt de aanvraag voor vaststelling verzonden aan de provincie.

Zodra de termijn van vier weken is verstreken en de provincie geen aanvraag tot vaststelling heeft ontvangen van de instelling zal de provincie éénmalig een herinnering sturen. Indien de verantwoording na het versturen van de herinnering uitblijft, wordt de subsidie na acht weken ambtshalve vastgesteld.

Artikel 1.7.6

De verantwoording van een subsidie wordt ingediend bij de aanvraag tot vaststelling. De verantwoording van een subsidie volgens arrangement 1 bestaat uit één of meerdere prestatiebewijzen. Deze zijn benoemd in de beschikking tot subsidieverlening. Met het prestatiebewijs wordt aangetoond of de prestatieafspraak is gerealiseerd.

Artikel 1.7.8

Dit artikel regelt dat gedeputeerde staten extra informatie kunnen inwinnen over de gesubsidieerde activiteit, nadat de aanvraag voor vaststelling is ingediend. Dit houdt in dat er meer gegevens over de realisatie kunnen worden opgevraagd of dat een ambtenaar van de provincie ter plekke een controle kan verrichten.

Artikel 1.7.9

Bij de vaststelling van de subsidie wordt het definitieve subsidiebedrag bepaald. Een subsidie op basis van arrangement 1 waarvoor de aanvraag tot vaststelling is ingediend, wordt vastgesteld op basis van de gerealiseerde prestatieafspraken. Dit wordt bepaald aan de hand van de ingediende prestatiebewijzen. Deze bepalen namelijk voor de provincie of een activiteit niet, gedeeltelijk of in zijn geheel heeft plaatsgevonden. Indien er minder is gerealiseerd, wordt de subsidie lager vastgesteld. Hierover wordt vooraf duidelijkheid verstrekt in de beschikking tot subsidieverlening. Doordat er geen financieel verslag wordt gevraagd, wordt de subsidie niet vastgesteld op basis van financiële gegevens. Er vindt bijvoorbeeld geen beoordeling plaats of de subsidie volledig is besteed.

Als de instelling een verplichting niet nakomt, dan wordt een korting toegepast op de subsidie. De korting wordt berekend over de maximale subsidie zoals opgenomen in de beschikking tot subsidieverlening. De korting wordt afgetrokken van het subsidiebedrag dat resteert nadat de inhoudelijke beoordeling heeft plaatsgevonden.

Artikel 1.8.2

Over de te realiseren activiteit of deelactiviteiten wordt in de beschikking tot subsidieverlening een SMART prestatieafspraak gemaakt. In arrangement 2 wordt aan deze prestatieafspraak een vast bedrag gekoppeld. Indien de prestatieafspraak wordt gerealiseerd, dan heeft de subsidieontvanger recht op het bedrag van de prestatieafspraak. Omdat dit bedrag een vast bedrag is, wijzigt dit bedrag niet.

Artikel 1.8.3

Gedeputeerde staten kunnen een voorschot verstrekken op een subsidie. Het totale voorschot bedraagt niet meer dan 75 procent van de maximale subsidie. De basisregels van de bevoorschotting zijn vastgelegd in het eerste en tweede lid. De looptijd van de activiteit en de liquiditeitsbehoefte van de instelling kunnen aanleiding zijn om een hoger voorschot te verlenen. De liquiditeitsbehoefte wordt bepaald aan de hand van de momenten van verwachte inkomsten en uitgaven.

Artikel 1.8.4

Artikel 4:47 onder a tot en met c van de Awb biedt een aantal mogelijkheden om een subsidie ambtshalve vast te stellen. Dit betekent dat de subsidie door gedeputeerde staten wordt vastgesteld zonder dat er een verzoek van de gesubsidieerde instelling tot vaststelling is. Deze mogelijkheid kan alleen worden gebruikt indien de provinciale regelgeving daarin voorziet. Daarom is in dit artikel ambtshalve vaststelling opgenomen. Een ambtshalve vaststelling vindt plaats zodra er door de instelling geen verantwoording van de subsidie wordt ingediend. Voordat gedeputeerde staten overgaan tot een ambtshalve vaststelling wordt een herinneringsbrief (rappel) verstuurd aan de instelling met een laatste verzoek een aanvraag tot vaststelling in te dienen.

Artikel 1.8.5

De verantwoording van een subsidie volgens arrangement 2 bestaat uit één of meerdere prestatiebewijzen. Deze zijn benoemd in de beschikking tot subsidieverlening. Met het prestatiebewijs wordt aangetoond of de prestatieafspraak is gerealiseerd.

Artikel 1.8.7

Dit artikel regelt dat gedeputeerde staten extra informatie kunnen inwinnen over de gesubsidieerde activiteit. Dit houdt in dat er meer gegevens over de realisatie kunnen worden opgevraagd of dat een ambtenaar van de provincie ter plekke controle kan verrichten.

Artikel 1.8.8

Bij de vaststelling van de subsidie wordt het definitieve subsidiebedrag bepaald. De subsidie wordt in arrangement 2 vastgesteld op basis van de gerealiseerde prestatieafspraken. Dit wordt bepaald aan de hand van de ingediende prestatiebewijzen. Deze bepalen namelijk voor de provincie of een activiteit niet, gedeeltelijk of in zijn geheel heeft plaatsgevonden. Indien er minder is gerealiseerd, wordt de subsidie lager vastgesteld. Hierover wordt vooraf duidelijkheid verstrekt in de beschikking tot subsidieverlening. Doordat er geen financieel verslag wordt gevraagd, wordt de subsidie niet vastgesteld op basis van financiële gegevens. Er vindt bijvoorbeeld geen beoordeling plaats of de subsidie volledig is besteed.

Als de instelling een verplichting niet nakomt, dan wordt een korting toegepast op de subsidie. De korting wordt berekend over de maximale subsidie zoals opgenomen in de beschikking tot subsidieverlening. De korting wordt afgetrokken van het subsidiebedrag dat resteert nadat de inhoudelijke beoordeling heeft plaatsgevonden.

Artikel 1.8.9

Gedeputeerde staten kunnen op grond van de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013 beslissen een ander arrangement toe te passen op een subsidie. Dit artikel bepaalt dat gedeputeerde staten alleen arrangement 1 mogen toepassen op subsidies die oorspronkelijk in arrangement 2 vallen. Gedeputeerde staten maken een zorgvuldige risicoafweging bij het toepassen van een lager arrangement. Hierbij worden de risico's met de subsidieverlening, aan de hand van bijvoorbeeld ervaringen uit het verleden en de opbouw van de kosten, afgewogen tegen het subsidiebedrag.

Artikel 1.9.2

Over de te realiseren activiteit of deelactiviteiten wordt in de beschikking tot subsidieverlening een SMART prestatieafspraak gemaakt. Aan de prestatieafspraak wordt een vast bedrag gekoppeld. De subsidieontvanger heeft in principe recht op dit vaste bedrag bij realisatie van de prestatieafspraak. De subsidie wordt ook financieel vastgesteld. Dit houdt in dat een subsidie niet hoger wordt vastgesteld, dan een in de beschikking tot subsidieverlening opgenomen percentage van de subsidiabele kosten.

Artikel 1.9.3

Gedeputeerde staten kunnen een voorschot verstrekken op een subsidie. Het totale voorschot bedraagt niet meer dan 75 procent van de maximale subsidie. De basisregels van de bevoorschotting zijn vastgelegd in het eerste en tweede lid. De looptijd van de activiteit en de liquiditeitsbehoefte van de instelling kunnen aanleiding zijn om een hoger voorschot te verlenen. De liquiditeitsbehoefte wordt bepaald aan de hand van de momenten van verwachte inkomsten en uitgaven.

Artikel 1.9.4

Artikel 4:47 onder a tot en met c van de Awb biedt een aantal mogelijkheden om een subsidie ambtshalve vast te stellen. Dit betekent dat de subsidie door gedeputeerde staten wordt vastgesteld zonder dat er een verzoek van de gesubsidieerde instelling tot vaststelling is. Deze mogelijkheid kan alleen worden gebruikt indien de provinciale regelgeving daarin voorziet. Daarom is in dit artikel ambtshalve vaststelling geregeld. Een ambtshalve vaststelling vindt plaats zodra er door de instelling geen verantwoording van de subsidie wordt ingediend. Voordat gedeputeerde staten overgaan tot een ambtshalve vaststelling wordt een herinneringsbrief (rappel) verstuurd aan de instelling met een laatste verzoek een aanvraag tot vaststelling in te dienen.

Artikel 1.9.5

De verantwoording van een subsidie volgens arrangement 3 bestaat uit prestatiebewijzen en een financiële verantwoording voorzien van een controleverklaring van een accountant. In het tweede lid is bepaald dat de instelling de subsidie kan verantwoorden door de financiële verantwoording onderdeel te laten uitmaken van de jaarrekening. Daarnaast dient de subsidieontvanger gedeputeerde staten toestemming te vragen om gebruik te maken van dit artikel.

Een controleverklaring over de financiële verantwoording van de subsidie wordt gevraagd om het risico op misbruik en oneigenlijk gebruik met subsidies te beperken. De provincie is zich er echter van bewust dat er kosten aan een controleverklaring verbonden zijn en dat een instelling aan hoge eisen moet voldoen om een goedkeurende controleverklaring te ontvangen. In het tweede lid van dit artikel is daarom bepaald dat er kan worden gekozen voor een andere vorm van financiële zekerheid. Dit betreft een financiële verantwoording onderbouwd met facturen en betalingsbewijzen of een beoordelingsverklaring van een accountant.

De provincie maakt daarom de afweging of de kosten voor het krijgen van meer zekerheid opwegen tegen de kosten van het verkrijgen van een controleverklaring. Ook de hoogte van het subsidiebedrag wordt bij deze afweging betrokken. Situaties waarin dit kan voorkomen is een project met slechts kosten van uitbesteding en een beperkt aantal facturen. Een andere situatie is een (vrijwilligers)instelling die veel kosten moet maken om de administratieve organisatie en interne beheersing op orde te krijgen om een controleverklaring te kunnen ontvangen.

Artikel 1.9.7

Een standaard accountantscontrole voor een controleverklaring bij de jaarrekening richt zich niet op voorwaarden en verplichtingen die zijn opgenomen in een subsidiebeschikking en de bijbehorende subsidieregels. In dit Algemeen subsidiebesluit is daarom een controleprotocol voor de accountantscontrole opgenomen.

Dit controleprotocol vermeldt wat de accountant moet controleren opdat voor de provincie Zeeland aannemelijk is dat de subsidie rechtmatig is besteed en de subsidieverplichtingen en regels zijn nageleefd.

De controleverklaring dient te zijn opgesteld conform het model bij dit subsidiebesluit, waarbij de accountant een oordeel geeft over de besteding van de subsidie en de naleving van de overige voorwaarden en regels.

Artikel 1.9.8

Dit artikel regelt dat gedeputeerde staten extra informatie kunnen inwinnen over de gesubsidieerde activiteit. Dit houdt in dat er nadere gegevens over de realisatie en de besteding van de subsidie kunnen worden opgevraagd of dat een ambtenaar van de provincie ter plekke een controle komt verrichten.

Artikel 1.9.9

Subsidies in arrangement 3 worden zowel inhoudelijk als financieel vastgesteld. Bij de subsidievaststelling wordt allereerst gekeken naar de inhoudelijke prestatie met het subsidiebedrag. Dit gaat om de beoordeling van de prestatieafspraken aan de hand van de prestatiebewijzen. Aan de hand daarvan wordt de maximaal te ontvangen subsidie bepaald, alvorens wordt overgegaan op de financiële vaststelling van de subsidie.

Na de beoordeling van de gerealiseerde prestatieafspraken wordt gekeken naar de financiële verantwoording. Hierbij wordt een vergelijking gemaakt tussen de bij de subsidieverlening subsidiabel geachte kosten en de werkelijke gemaakte subsidiabele kosten. Op basis van de werkelijke subsidiabele kosten en het gesubsidieerde percentage van deze kosten wordt de werkelijke subsidie bepaald.

Bij de subsidievaststelling wordt er ook gekeken naar de opbrengsten in het gesubsidieerde project. Zijn er ten opzichte van de begroting meer opbrengsten gerealiseerd, dan worden deze afgetrokken van de werkelijke subsidiabele kosten. De provincie wil subsidies zo efficiënt mogelijk verstrekken. Dit houdt in dat als een instelling meer opbrengsten realiseert dan vooraf was ingeschat, de activiteit ook was gerealiseerd met een lagere subsidie. Daarom worden de extra opbrengsten afgetrokken van de subsidiabele kosten.

Het kan voorkomen dat als een verplichting niet is nagekomen er een korting wordt toegepast. Deze vindt plaats in een vooraf bekend gemaakt bedrag of een percentage van de verleende subsidie zoals vermeld in de beschikking tot subsidieverlening. Deze korting wordt afgetrokken van het bedrag dat resteert nadat de hierboven genoemde stappen zijn afgerond.

Bovenstaande situaties worden hieronder weergegeven in een voorbeeld van een subsidie voor toeristische activiteiten.

Zie Bijlage 1:

• -

  De beschikking tot subsidieverlening

• -

  Situatie 1: Een prestatieafspraak is niet gerealiseerd

• -

  Situatie 2: De prestatieafspraken zijn gerealiseerd tegen lagere kosten

• -

  Situatie 3: Er zijn extra opbrengsten ten opzichte van de begroting

• -

  Situatie 4: Er is niet voldaan aan een verplichting

Het is mogelijk dat zich combinaties van bovenstaande situaties voordoen. Bij de vaststelling wordt dan eerst de maximale subsidie bepaald op basis van de gerealiseerde prestatieafspraken. Achtereenvolgens worden de verantwoorde kosten en opbrengsten en de naleving van de verplichting betrokken bij de vaststelling.

• -

  Situatie 5: Een combinatie van de voorgaande vier situaties

Artikel 1.9.10

Gedeputeerde staten kunnen op grond van de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013 beslissen een ander arrangement toe te passen op een subsidie. Dit artikel bepaalt dat gedeputeerde staten alleen arrangement 2 mogen toepassen op subsidies die oorspronkelijk in arrangement 3 vallen. Gedeputeerde staten maken een zorgvuldige risicoafweging bij het toepassen van een lager arrangement op een subsidie.

Artikel 1.10.1

Het komt voor dat instellingen bepaalde activa verwerven met een deel van of de gehele subsidie. De activa moet conform artikel 1.6.3 gedurende 5 jaar na vaststelling van de subsidie nog worden gebruikt voor het doel van de subsidie.

Indien de activa wel binnen de periode van 5 jaar wordt vervreemd kan dit gevolgen hebben voor de vastgestelde subsidie.

Algemeen

Voorheen konden instellingen op basis van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2007 een budgetsubsidie ontvangen. Deze subsidie was bedoeld om bepaalde taken van een instelling te subsidiëren, waarbij de subsidie werd gebaseerd op een deel van de jaarlijkse exploitatiekosten van de gesubsidieerde instelling. Hiermee werden niet alleen de direct met de activiteit gepaard gaande kosten gesubsidieerd, maar ook een deel van de indirecte kosten.

Met het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 wordt getracht een sterkere relatie te leggen tussen beleidsinhoudelijk resultaat en de subsidie. De budgetsubsidie heeft daarom plaats gemaakt voor een integrale kosten subsidie. Met een subsidie op basis van integrale kosten wordt namelijk een transparant verband gelegd tussen de directe kosten van de gesubsidieerde activiteit en de indirecte kosten die daarmee samengaan.

Artikelsgewijze toelichting hoofdstuk 2

-

Artikel 2.1.1

Niet iedere instelling komt in aanmerking voor een integrale kosten subsidie. In de subsidienota "resultaat met subsidie", staat beschreven hoe een instelling in aanmerking komt voor een inte-grale kosten subsidie. De uit te voeren activiteiten van de instelling moeten voldoen aan één of meerdere maatstaven. Deze maatstaven zijn:

• -

  Het uitvoeren van een wettelijke taak: hierbij is de instelling volledig of grotendeels gericht op de uitvoering van een wettelijke taak van de provincie;

• -

  De instandhouding van een voorziening: de instelling is verantwoordelijk voor de instand-houding van een voorziening die in principe door iedereen gebruikt kan worden en niet tot stand kan komen in een vrije markt;

• -

  Het zijn van een dragende instelling: de instelling voert een substantiële hoeveelheid be-leidsinhoudelijke/uitvoerende taken uit en er is daarbij sprake van een sterke mate van we-derzijdse afhankelijkheid tussen provincie en de instelling;

• -

  Het zijn van een uitvoeringsorganisatie: de instelling richt zich relatief gezien voor een groot deel op activiteiten die bijdragen aan provinciale doelstellingen.

Gedeputeerde staten besluiten op grond van bovenstaande maatstaven welke activiteiten van een instelling in aanmerking komen voor een integrale kosten subsidie. Een afweging wordt gemaakt in relatie tot de provinciale beleidsdoelstellingen, zoals bedoeld in artikel 2 van de Algemene subsidieverordening Zeeland 2013. Gedeputeerde staten stellen op basis van de maatstaven een lijst met instellingen vast die in aanmerking komen voor een integrale kosten subsidie. De lijst wordt gepubliceerd in het provinciaal blad. De lijst is niet statisch en wordt ingeval van wijziging geactualiseerd en opnieuw gepubliceerd in het provinciaal blad. Uitgaande van een boekjaar van 1 januari tot en met 31 december is het streven om de lijst ruim vooraf-gaand aan een boekjaar te publiceren. Zodoende is er voldoende tijd voor de instelling om een volledige aanvraag voor een integrale kosten subsidie in te dienen.

Dit staat overigens los van de 'redelijke termijn' die in acht moet worden genomen bij het beëin-digen van een subsidierelatie van drie jaar of langer die een instelling heeft met de provincie. Dergelijke subsidierelaties worden op grond van de Algemene wet bestuursrecht beschermd tegen het plotseling stopzetten van de subsidie. Indien wordt besloten om een subsidierelatie te beëindigen, dan dient de provincie dit tijdig kenbaar te maken.

Artikel 2.2.1

Bij een integrale kosten subsidie zijn alle kosten van de instelling subsidiabel. De kosten moe-ten wel worden toegerekend aan de te subsidiëren activiteiten. Zowel direct als indirect toe te rekenen kosten worden subsidiabel geacht. Dit wil overigens niet zeggen dat ook alle kosten gedekt zullen worden door de integrale kosten subsidie. Over de hoogte van de subsidie besluiten gedeputeerde staten.

Ook een toevoeging aan een voorziening is subsidiabel, mits direct of indirect toegerekend aan een activiteit. Toevoegingen aan reserves zijn in principe niet subsidiabel. De instelling kan wel een gemotiveerd verzoek indienen om dit toch toe te staan. Gedeputeerde staten beoordelen dan of de toevoeging aan een reserve vanuit hun rol als subsidieverstrekker nodig is. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als de reservevorming nodig is voor het voortbestaan van de instel-ling en daarmee de voortzetting van de gesubsidieerde activiteiten die de organisatie uitvoert.

Artikel 2.2.2

In artikel 1.3.2 is geregeld dat loonkosten subsidiabel zijn tegen een percentage van 1,2 procent van het bruto maandloon. Op de integrale kosten subsidie is deze bepaling niet van toepassing.

Artikel 2.2.3

Een integrale kosten subsidie wordt verleend voor maximaal het boekjaar van de instelling. De provincie kan hierdoor jaarlijks beoordelen welke activiteiten die een instelling in het betreffende jaar uitvoert bijdragen aan provinciaal beleid.

Artikel 2.3.2

Naast de informatie op basis van hoofdstuk 1 van het Algemeen subsidiebesluit Zeeland 2013 moet additionele informatie worden ingediend om in aanmerking te komen voor een integrale kosten subsidie. Het gaat om een toelichting op de toerekening van de kosten en opbrengsten aan te subsidiëren activiteiten. Het gaat daarbij om zowel de direct als indirect aan de activiteit toe te rekenen kosten. Dit geldt eveneens voor de opbrengsten. Deze moeten namelijk ook realistisch aan de activiteiten worden doorberekend. Verder wordt een gecontroleerde jaarreke-ning gevraagd om inzicht te krijgen in de financiële positie van de instelling. Deze additionele informatie wordt betrokken bij de beoordeling van de subsidieaanvraag.

Artikel 2.3.3

Bij het beoordelen van de aanvraag is er behoefte aan een overzicht van de totale kosten en opbrengsten van de instelling. Op basis van een dergelijke exploitatiebegroting kan de totale subsidiebehoefte worden bepaald.

Op basis van het overzicht van de kosten per te subsidiëren activiteit kan het uiteindelijke sub-sidiebedrag per prestatieafspraak worden bepaald. Daarnaast moeten ook de opbrengsten worden verdeeld over de te subsidiëren activiteiten. Aan de hand hiervan wordt de subsidiebe-hoefte per prestatieafspraak bepaald.

Artikel 2.4.2

Voor een verantwoorde besteding van publieke middelen moet vastgesteld kunnen worden of de subsidie noodzakelijk is om de te subsidiëren activiteit uit te voeren. De beschikking van de instelling over een groot volume aan vrij besteedbare middelen ten opzichte van het gevraagde subsidiebedrag kan er toe leiden dat aan de instelling een lagere subsidie wordt toegekend.

Artikel 2.7.1

Bij een integrale kosten subsidie worden voorschotten betaald. Het totale voorschotbedrag bedraagt maximaal 100 procent van het subsidiebedrag. Het voorschotbedrag wordt in termijnen uitbetaald. In de regel zullen dit maandelijkse termijnen zijn van 1/12de deel van het totale voorschotbedrag.

Artikel 2.8.2

Een integrale kosten subsidie wordt verantwoord door middel van een inhoudelijke en financiële verantwoording. Bij de financiële verantwoording is het nodig dat er zowel een verantwoording is over de werkelijke totale kosten en opbrengsten van de instelling. Evenals een verantwoor-ding over de werkelijke kosten en opbrengsten die zijn toegerekend aan de gesubsidieerde activiteiten. Dit laatste overzicht kan bijvoorbeeld als bijlage worden toegevoegd aan de jaarre-kening van de instelling. Deze dient net als de jaarrekening gecontroleerd te zijn door de ac-countant. Het overzicht dient zodanig te zijn opgesteld dat een vergelijking van de werkelijke kosten met de begrote kosten te maken is. De begroting zal zijn opgenomen in de beschikking tot subsidieverlening.

Artikel 5.1.1

Onder f.

Voor de kwaliteitsrichtlijnen en normen van het College van Deskundigen Restauratiekwaliteit van de Stichting Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg, wordt verwezen naar www.stichtingerm.nl/richtlijnen 

Artikel 5.6.2

Onder a.

De uniciteit van het rijksmonument (max. 25 punten) wordt gewaardeerd aan de hand van de cultuurhistorische waarde, architectuurhistorische waarde, ensemblewaarde, gaafheid en zeldzaamheid. Ieder onderdeel kan met maximaal 5 punten gewaardeerd worden.

Onder b.

Bij de bouwkundige urgentie (max. 30 punten) gaat het om de bouwtechnische staat waarin het rijksmonument zich vóór aanvang van de werkzaamheden bevindt. Hoe slechter de bouwtechnische staat hoe hoger wordt gescoord.

Onder c.

Hierbij gaat het om herbestemming of herstel van de oorspronkelijke bestemming na leegstand (max. 10 punten). Bij volledige (her)bestemming worden meer punten gescoord dan bij gedeeltelijke of geen (her)bestemming.

Onder d.

Bij de mate waarin het rijksmonument aantoonbaar toegankelijk is voor het publiek (maximaal 10 punten) wordt hoger gescoord naarmate de toegankelijkheid voor het publiek groter is.

Onder e.

In de Nota provinciaal cultuurbeleid 2017-2020 wordt prioriteit gegeven aan de instandhouding van kerken, agrarisch erfgoed en industrieel erfgoed. Het gaat hierbij om de oorspronkelijke functie zoals aangegeven in het Rijksmonumentenregister. Bedoeld worden rijksmonumenten met de hoofdcategorie Religieuze gebouwen én de subcategorie Kerk en kerkonderdeel, en rijksmonumenten in de hoofdcategorie Boerderijen, molens en bedrijven. Rijksmonumenten in deze categorieën kunnen 5 punten extra scoren.

Algemeen

In oktober 2012 is een convenant gesloten tussen de staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu en de gezamenlijke provincies waarin is overeengekomen dat in de periode 2012-2014 door provincies, met rijksmiddelen, een regeling wordt opgesteld en uitgevoerd om het verwijderen van asbestdaken en afvoeren van asbest bij agrarische ondernemers te subsidiëren in die gevallen waar ook zonnepanelen op de nieuwe daken worden geplaatst.

De provincies hebben op grond van dit convenant een inspanningsverplichting om te streven naar een extra sanering van 4 miljoen vierkante meter asbestdak voor 31 december 2014.

§ 6.1 Begripsbepalingen

Conform Aanwijzingen voor de (provinciale)regelgeving/ regelgevingstechniek zijn die begrip-pen gedefinieerd die een van het dagelijks spraakgebruik afwijkende betekenis hebben dan wel geen eenduidige betekenis hebben in het dagelijks spraakgebruik.

Onderdeel e

Het Asbestverwijderingsbesluit bevat specifieke voorschriften voor inventarisatie en verwijdering van asbest, waaronder het vereiste van certificering voor asbestverwijdering en asbestinventarisatie. Het Asbestverwijderingsbesluit valt onder de reikwijdte van de Dienstenwet en is genotificeerd.

§ 6.2 Subsidieverlening

In deze paragraaf, noch elders in de verordening, zijn vereisten opgenomen ten aanzien van de-minimissteun. Deze vereisten uit de betreffende verordening gelden rechtstreeks en vormen rechtstreeks onderdeel van het toetsingskader. In het aanvraagformulier worden derhalve wel gegevens gevraagd om aan deze vereisten te kunnen toetsen:

De belangrijkste criteria daarvan zijn de volgende:

• -

  het maximum voor de-minimissteun aan een onderneming bedraagt € 7.500 gerekend over de twee voorafgaande belastingjaren en het lopende belastingjaar;

• -

  het maximum geldt voor alle overheidssteun die als de-minimissteun kan worden aangemerkt. Het doet echter niet af aan de mogelijkheid voor de begunstigde om andere overheidssteun te ontvangen uit hoofde van door de Europese Commissie goedgekeurde regelingen;

• -

  het maximum geldt voor alle categorieën steun, in welke vorm en met welk doel dan ook verleend.

Bij de beoordeling van de de-minimissteun wordt in principe van het maximaal verleende steunbedrag uitgegaan. Het moment van de feitelijke uitbetaling is daarbij niet van belang.

Artikel 6.2.3

Eerste lid

De subsidie wordt berekend over het aantal vierkante meters dak dat asbest bevat. Het betreft nadrukkelijk niet het aantal vierkante meters asbest dat gestort wordt. Bij de bepaling van de hoeveelheid vierkante meters asbest van het dak wordt als leidraad genomen het aantal vier-kante meters asbestdak zoals genoemd in het asbestinventarisatierapport.

Tweede lid

Een aanvrager kan slechts een keer subsidie aanvragen in een provincie op grond van deze regeling. Wel kan een aanvrager tegelijk voor meerdere bouwlocaties of bouwblokken subsidie vragen mits hij voor iedere verwijdering van een asbestdak aan de vereisten voldoet.

Niet wordt uitgesloten dat de aanvrager op grond van andere regelingen subsidie ontvangt voor dezelfde subsidiabele activiteit dan wel voor het plaatsen van zonnepanelen. Deze regeling beperkt derhalve niet de toegang tot bijvoorbeeld de regeling Stimulering Duurzame Energie-productie (SDE+) of de fiscale mogelijkheden middels de MIA (Milieu Investeringsaftrek) en Vamil (willekeurige afschrijving milieu-investeringen).

§ 6.3 Weigeringsgronden

De weigeringsgronden van paragraaf 6.3 gelden naast de reeds geldende weigeringsgronden in de Awb en de Asv. De toets aan de weigeringsgronden vindt grotendeels reeds plaats voordat inhoudelijk wordt onderzocht of de aanvraag aan de vereisten genoemd in artikel 6.4 voldoet.

Artikel 6.3.1

Onderdeel a

De bedrijfsomvang wordt bepaald op basis van de totale standaardopbrengst van het bedrijf. De standaardopbrengst wordt vastgesteld middels de gegevens die bij de Landbouwtelling 2012 zijn opgegeven.

Onderdeel b

Het kan voorkomen dat de aanvragende agrarische onderneming zelf geen eigenaar is van een bedrijfsgebouw maar deze gebruikt via een pachtconstructie. In deze situatie kan er subsidie worden aangevraagd door de agrarische onderneming met een instemmingsverklaring van de eigenaar van het bedrijfsgebouw, mits de agrarische onderneming de kosten voor het project draagt.

Onderdeel d

Het gaat om de sanering van het ‘buitenasbest’, oftewel de daken, goten en buitenbeplating van schuren en loodsen. Verwijdering van afdichting met asbesthoudend materiaal van bijvoorbeeld tuinbouwkassen (zoals voegkit) valt buiten de reikwijdte van deze regeling. Het gaat om asbestverwijdering van de buitenkant van het gebouw, maar geen asbest afkomstig van de inrichting van een gebouw.

Met het stellen van een minimumoppervlakte is direct een drempelbedrag ingebouwd voor subsidieverstrekking.

Onderdeel e

Voorafgaand aan de aanvraag dient de aanvrager een asbestinventarisatie te laten verrichten. Het rapport van deze asbestinventarisatie overlegt de aanvrager bij zijn aanvraag.

Onderdeel f

Voor het verwijderen en afvoeren van asbest gelden op grond van het Bouwbesluit 2012 en het Asbestverwijderingsbesluit 2005 diverse procedurevoorschriften waaraan de aanvrager dient te voldoen. Ook voor het plaatsen van zonnepanelen gelden procedurevoorschriften zoals een vergunning voor het plaatsen van zonnepanelen indien het gebouw een monument is.

Om aan te tonen dat de activiteit uitgevoerd gaat worden en aan de vereisten kan worden voldaan, dienen dergelijke vergunningen reeds te zijn aangevraagd en verkregen dan wel meldingen te zijn gedaan voordat een aanvraag om een subsidie wordt ingediend.

§ 6.5 De aanvraag voor de subsidie

Artikel 6.5.1

De asbest mag niet reeds verwijderd en afgevoerd zijn voordat de aanvraag om subsidie wordt ingediend. De voorfase waarin offertes worden gevraagd en overeenkomsten ten behoeve van de uitvoering tot stand komen, dient wel doorlopen te zijn voordat subsidie kan worden aangevraagd. Anders kan immers niet worden aangetoond dat aan de subsidievereisten wordt voldaan.

§ 6.6 Subsidieplafond

De verplichtingen uit het convenant dienen uiterlijk op 31 december 2014 gereed te zijn. Omdat het uitvoering van het convenant pas gereed is na controle en rapportage van de verplichtingen, dienen de saneringen eerder te zijn afgerond. In artikel 6.8.3 is dit bepaald op 31 oktober 2014. Om te zorgen dat de ontvanger voldoende tijd heeft om de activiteit te realiseren, is het subsidieplafond en hiermee mogelijk tot het indienen van aanvragen afgebakend tot 1 september 2014.

Het subsidieplafond is in de regeling zelf opgenomen om versnippering van besluitvorming binnen de provincie te voorkomen.

§ 6.7 De beslissing op de aanvraag voor de subsidie

Ten behoeve van de eenvoud van de regeling is gekozen voor een behandeling op volgorde van binnenkomst. Hierdoor kan direct bij ontvangst van volledige aanvragen worden gestart met de behandeling en subsidieverstrekking.

§ 6.8 Verplichtingen

-

Artikel 6.8.2

Onderdeel a

De eis van certificering past binnen de dienstenrichtlijn. Het Asbestverwijderingsbesluit 2005 waarop de certificering is gebaseerd, is genotificeerd.

Onderdeel b

Het plaatsen van zonnepanelen is onderdeel van de toetsing. Dit betekent dat de aanvrager moet kunnen aantonen waar, wanneer en hoe deze worden geplaatst. Hiertoe dient de aanvrager een getekende offerte bij de aanvraag te overleggen.

Deze regeling voorziet niet in het subsidiëren van de aanschaf en plaatsing van zonnepanelen.

Onderdeel c

Net als bij alle elektrische apparaten staat ook het vermogen van zonnepanelen uitgedrukt in Watt. De productie van elektriciteit is niet gelijkmatig doordat de hoeveelheid zonlicht steeds verandert. Daarom is bij zonnepanelen het maximale vermogen onder ideale omstandigheden aangegeven: Watt-piek (Wp). De te plaatsen zonnepanelen dienen ten minste een productiecapaciteit van 15.000Watt-piek te hebben (15 kWp).

Algemeen

De subsidieregeling vloeit voort uit het amendement inzake de tegemoetkoming in de kosten van het opruimen van drugsafvaldumpingen (inclusief de daaruit voortkomende bodemverontreiniging), en de afspraken tussen de Staatssecretaris van IenM en de provincies die in dat kader zijn gemaakt over de wijze en voorwaarden waaronder provincies zorg dragen voor de cofinanciering van de kosten die gemeenten en grondeigenaren voor het opruimen van drugsafvaldumpingen hebben gemaakt.

Deze afspraken zijn vastgelegd in het convenant Uitwerking amendement cofinanciering opruiming drugsdumpingen. Onder andere omvat dit afspraken met betrekking tot de wijze waarop de beschikbare gelden over de provincies zijn verdeeld en de wijze waarop de beschikbare bedragen worden verstrekt aan de doelgroep

Het doel van de regeling is het verstrekken van subsidie tot een maximum van 50% van de kosten wegens het opruimen van dumpingen van drugsafval. Er wordt regelmatig afval afkomstig van de productie van synthetische drugs gedumpt door drugscriminelen. Dit afval kan leiden tot gevaren voor het milieu en de volksgezondheid. De kosten van het opruimen komen nu voor rekening van de betrokken decentrale overheden, voornamelijk gemeenten, en grondeigenaren of degene die het grootst zakelijk recht op de grond heeft. In het convenant en aldus ook in deze regeling is het amendement zo uitgelegd dat niet alleen aan decentrale overheden, vooral gemeenten, subsidie kan worden verleend maar ook rechtstreeks aan grondeigenaren. Omdat vooral in het buitengebied niet alleen sprake is vol eigendom van grond, maar ook van zakelijk rechten zoals erfpacht en opstal waarbij bepaalde eigendomsbevoegdheden of verplichtingen bij de erfpachter of de houder van het recht van opstal berusten, is in de regeling de term zakelijk gerechtigden gebruikt in plaats van eigenaren.

Voor het opruimen van drugsafval bestaan in iedere regio’s protocollen vanwege de mogelijkheid van milieu- en gezondheidschade. Deze protocollen schrijven, voor zover dit niet uit de Wet bodembescherming of de Wet Milieubeheer voortvloeit, voor op welke wijze drugsafval verwijderd dient te worden, wie hier bij geraadpleegd moet worden en door wie het uitgevoerd moet worden.

Juridisch kader

De inhoud van de regeling is tot stand gekomen in overleg met de 12 provincies. Iedere provincie hanteert dezelfde bepalingen voor wat betreft de volgende essentialia:

• -

  doelgroep

• -

  subsidiabele activiteit

• -

  weigeringsgronden

• -

  vereisten subsidiabele activiteit

• -

  vereisten aanvraag

• -

  periode van openstelling

• -

  subsidiabele kosten

• -

  subsidiehoogte

• -

  verdeelcriteria

• -

  beslistermijnen en vtng ineensstelli

Deze essentialia worden door iedere provincie binnen hun eigen structuur van regelgeving, waaronder de eigen Algemene subsidieverordening, vastgesteld in een regeling of als onderdeel van een algemeen subsidiebesluit of een algemene subsidieverordening.

Staatssteun

Mogelijk is subsidie voor het opruimen van drugsafval is aan te merken als staatssteun .

Indien hiervan in het concrete geval sprake blijkt te zijn, wordt gebruik gemaakt van de ruimte die de de-minimisverordening biedt, in algemene zin en specifiek voor de landbouwsector.

Artikelsgewijs

Artikel 13.1

Voor de begripsbepalingen is aangesloten bij de omschrijving zoals gehanteerd in het convenant.

Onder b drugsafval

Het afval kan verpakt zijn, bijvoorbeeld in plastic tanks, jerrycans of gascilinders.

Onder c erkende verwijderaar

Omdat het verwijderen van drugsafval, voor zover dit niet onder verplichtingen uit de Wet bodembescherming of de Wet milieubeheer valt, gereguleerd wordt door protocollen die regionaal verschillend kunnen zijn, maar in alle gevallen eisen stellen aan de wijze waarop en de persoon die het afval verwijdert, is met het begrip erkende verwijderaar beoogd de persoon te benoemen die in de protocollen of regelgeving is aangewezen om te mogen verwijderen.

Onder e zakelijk gerechtigden

Met dit begrip wordt aangesloten bij de beperkt rechten die op een eigendom gevestigd kunnen worden, conform boek 3 en 5 van het Burgerlijk wetboek, en het volle eigendom uithollen. Te denken valt aan recht van vruchtgebruik, erfpacht en recht van opstal. Deze rechthebbenden zijn vaak ook degenen die zeggenschap hebben over het eigendom wanneer het opruimen van bijvoorbeeld drugsafval betreft.

Artikel 13.2

Voor de doelgroep is aangesloten bij de uitleg die in het convenant aan het amendement is gegeven. Voorts is het begrip grondeigenaar opgevat als zakelijk gerechtigden op de grond.

Van belang bij de afbakening van de doelgroep is dat er alleen een verwijderingsplicht bestaat voor de veroorzaker, zie artikel 10.2 van de Wet milieubeheer of artikel 13 van de Wet bodembescherming.

Artikel 13.3

Op grond van de formulering wordt ook voor het opruimen van bodemverontreiniging door dumping van drugsafval, subsidie verstrekt. Dit kan gelijktijdig met het opruimen van het drugsafval plaatsvinden maar het kan ook zijn dat er alleen sprake is van bodemverontreiniging als gevolg van de drugsdumping. Overigens is het ook mogelijk dat er geen bodemverontreiniging is bij een dumping van drugsafval.

Artikel 13.4

Ook een zeer lichte betrokkenheid, zoals verhuur van een loods voor productie, wijst op betrokkenheid en leidt tot weigering van de aanvraag.

Het al dan niet ontvangen van een tegemoetkoming in de kosten op andere wijze is geen reden tot weigering, mogelijk wel tot matiging van de subsidiehoogte. Dit is geregeld in artikel 13.6.

Sinds 2013 is de reikwijdte van de Wet Bibob aangepast en kan deze rechtstreeks op iedere subsidieregeling worden toegepast zonder dat dit specifiek is bepaald in de regeling.

Artikel 13.5

Onder d

In het convenant en het amendement is bepaald dat na afloop van het kalenderjaar subsidie kan worden verstrekt voor opruiming van dumpingen in dat (voorafgaande) kalenderjaar. Omdat de regeling mogelijk meerdere keren op deze wijze wordt opengesteld, is niet het concrete jaar genoemd maar verwezen naar het jaar voor het moment van aanvraag, vermits deze als vanzelfsprekend binnen de openstellingsperiode is ingediend.

Onder e

De gevraagde bijlagen ter onderbouwing van de vereisten is beperkt omdat de subsidie achteraf wordt verstrekt. Een begroting of een activiteitenplan is niet meer aan de orde.

Artikel 13.6

De subsidiabele kosten omvatten alleen de kosten van derden, nu dit alleen kosten zijn die daadwerkelijk zijn gemaakt. Deze kosten zijn op factuur aantoonbaar.

Artikel 13.7

Onder a

Voor het vaststellen van het aanvraagformulier verlenen GS mandaat aan GS van de provincie Noord-Brabant omdat de provincie Noord-Brabant de ontvankelijkheidstoets en inhoudelijke toets op zich neemt. Hiertoe vervult Noord-Brabant het subsidieloket.

Artikel 13.10

Indien er meer aanvragen zijn dan vooraf voorzien (het Rijk stelt immers via het provinciefonds per jaar een bijdrage beschikbaar aan de hand van het vooraf per provincie gemelde gevallen) en bedoelde hogere aantal aanvragen dan eerder voorzien daardoor bovendien het aan de hand daarvan vastgestelde subsidieplafond te boven gaan, worden de subsidies naar evenredigheid percentueel lager vastgesteld.

Algemene toelichting

Voor bedrijvigheid en een aantrekkelijk vestigingsklimaat zijn kwalitatief goede en moderne bedrijventerreinen van belang. Van gemeenten wordt verwacht dat zij inzetten op het herstructureren van de voorraad in de regio. De uitgifte van bedrijventerreinen in Zeeland is de afgelopen jaren sterk gedaald. De verwachting is dat de komende jaren gemiddeld circa 11 ha bedrijfsterrein per jaar zal worden uitgegeven (Actualisatie vraagraming bedrijventerreinen provincie Zeeland, STEC juni 2016).

In Zeeland bestaat een aanzienlijk aanbod aan uitgeefbaar bedrijventerrein. In de meeste regio's is dit kwantitatief ruim voldoende om de komende tien jaar aan de vraag te kunnen voldoen. Echter, deze terreinen sluiten vaak in kwaliteit of locatie niet aan op de vraag. Dit betekent dat het beleid zich niet alleen moet richten op de ontwikkeling van nieuwe bedrijventerreinen, maar juist ook op de bestaande terreinen en hoe deze in de toekomst geschikt blijven. Voor terreinen die niet toekomstbestendig zijn, zet de provincie Zeeland daarom in op herstructurering zoals het aanpakken van de infrastructuur of andere vormen van gebruik. In het coalitieprogramma "Krachten bundelen" heeft het college van gedeputeerde staten van Zeeland aangekondigd een impuls te willen geven aan herstructurering van verouderde bedrijventerreinen. De regeling kwaliteitsimpuls voor bedrijventerreinen (Fonds Impuls Bedrijventerreinen) geeft invulling aan deze ambitie.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 14.1

In dit artikel zijn de definities opgenomen die worden gebruikt in dit hoofdstuk.

• a.

  actueel regionaal bedrijventerreinprogramma

  Het programma bevat een analyse van de bedrijventerreinmarkt, een ruimtelijke ontwikkelingsstrategie, een overzicht van projecten en een uitvoeringsstrategie met als doel te komen tot een zo optimaal mogelijk afgestemde herstructurering en ontwikkeling van bedrijventerreinen. Gedeputeerde staten onderscheiden hierbij de volgende regio's: Schouwen-Duiveland, Tholen, Walcheren, De Bevelanden en Zeeuws-Vlaanderen. Gedeputeerde staten zien een regionaal bedrijventerreinprogramma als actueel wanneer het door gedeputeerde staten is vastgesteld na 1 januari 2016.

• b.

  Bedrijventerrein

  Een terrein van ten minste één hectare dat planologisch bestemd en geschikt is voor gebruik door handel, nijverheid, commerciële en niet-commerciële dienstverlening of industrie. Dit betekent dat het betreffende terrein in het bestemmingsplan als zodanig is opgenomen.

• c.

  Herstructurering

  Herstructurering is een koepelbegrip voor alle eenmalige ingrepen op een bedrijventerrein die tot doel hebben de veroudering van het terrein (of delen ervan) tegen te gaan en die niet tot het reguliere onderhoud gerekend worden. In onderstaande tabel wordt kort aangegeven wat onder de verschillende vormen van herstructurering wordt verstaan:

  Ingreep	Facelift	Revitali- sering	Zware revitalisering	Her-profilering	Transfor-matie
  in openbare ruimte en/of gebouwen	X	X	X	X	X
  in infrastructuur		X	X	X	X
  in private ruimte		X	X	X	X
  bodemsanering, sloop van opstallen			X	X	X
  functieverandering binnen werkfunctie				X
  functieverandering buiten werkfunctie					X
  (deel) bedrijven onttrokken aan voorraad					X

• d.

  Veroudering

  In wisselende mate technische, economische, maatschappelijke of ruimtelijke veroudering, met als gevolg het economisch suboptimaal functioneren van de gevestigde bedrijven, verpaupering of verrommeling van de omgeving, inefficiënt ruimtegebruik, een onnodige impuls voor de ontwikkeling van nieuwe uitleglocaties of onveiligheid. De indeling naar deze typen van veroudering is gebaseerd op de indeling die onder andere het Centraal Planbureau en de Taskforce Herstructurering Bedrijventerreinen hanteert.

  • -

    technische veroudering

    Betreft de fysieke en niet-fysieke infrastructuur, die niet langer past bij de vestigingseisen van bedrijven, zoals gebrek aan (grootschalig) onderhoud, maar ook het ontbreken van bijvoorbeeld glasvezelkabel, een te smal wegprofiel.

  • -

    economische veroudering

    Is het afnemen van de bijdrage, die het terrein levert aan de economische ontwikkeling van een gemeente/regio (bruto regionaal product, aantal arbeidsplaatsen), maar ook afname van de grondwaarde en technologische veroudering van het bedrijfsonroerendgoed doordat perceel en gebouw incourant zijn geworden.

  • -

    maatschappelijke veroudering

    Betreft sociale veiligheid en andere aspecten van leefbaarheid, bijvoorbeeld door gewijzigde regelgeving (milieu, veiligheid, arbeidsomstandigheden).

  • -

    ruimtelijke veroudering

    Betreft de inrichting en lay-out van het bedrijventerrein en de ruimtelijke inpassing in de omgeving. Hierbij speelt ook een eventueel conflict tussen verschillende grondgebruikfuncties c.q. veranderde omgeving waardoor de locatie niet meer passend is voor de functie c.q. het type van bedrijventerrein. Bijvoorbeeld het ontbreken van openbaar vervoer voor arbeidsintensieve bedrijven.

    Hierbij moet worden opgemerkt dat meerdere typen veroudering kunnen voorkomen op een bedrijventerrein.  

Artikel 14.2

Het beleid van de provincie Zeeland richt zich op voldoende aanbod van kwalitatief hoogwaardige en goed ontsloten bedrijventerreinen in Zeeland om de economische dynamiek optimaal te dienen. De provincie Zeeland bevordert optimale afstemming van vraag en aanbod van bedrijventerreinen, herstructurering van bestaande terreinen, zorgvuldig ruimtegebruik, landschappelijke inpassing en goede bereikbaarheid.

Daarom kan er subsidie verstrekt worden voor een activiteit die tot doel heeft: Het realiseren van een kwaliteitsimpuls voor bedrijventerreinen door middel van herstructurering waardoor het regionaal aanbod aan bedrijventerreinen zo goed mogelijk aansluit bij de vraag.

Artikel 14.3

Onder het eerste lid wordt aangegeven dat de subsidieaanvrager een gemeente moet zijn die gelegen is binnen de provincie Zeeland.

In het tweede lid zijn een aantal weigeringsgronden geformuleerd. De overweging bij deze weigeringsgronden is als volgt:

• a.

  De regeling is gericht op herstructurering op korte termijn. De activiteit moet daarom binnen een jaar na beëindiging van de openstellingsperiode worden gestart. In het geval er eerst een planologische procedure moet worden doorlopen voor aanvang van de activiteiten, biedt deze termijn van een jaar daarvoor voldoende tijd.

• b.

  De activiteit moet binnen drie jaar na beëindiging van de openstellingsperiode helemaal gerealiseerd zijn. Het is wel mogelijk om projecten op te delen in opeenvolgende fases, maar dan moet iedere fase afzonderlijk worden aangevraagd en beoordeeld. Na het sluiten van de openstellingsperiode, moet het mogelijk zijn binnen een jaar fysiek aan te vangen met het project.

• c.

  De ingreep vindt plaats op de bestaande bedrijventerreinen. Fysieke ingrepen die deels op het terrein plaatsvinden, kunnen door gedeputeerde staten deels of in zijn geheel worden toegerekend aan de subsidiabele kosten.

• d.

  Deze uitsluitingen zijn overgenomen van de uitsluitingen genoemd in artikel 2.2 van de Verordening ruimte provincie Zeeland. Het provinciaal bedrijventerreinbeleid richt zich niet op deze categorieën bedrijvigheid.

• e.

  De regeling is niet bedoeld voor zeehaventerreinen.

• f.

  De provincie hecht er aan dat er goed regionaal bedrijventerreinbeleid wordt gevoerd. Een actueel regionaal bedrijventerreinprogramma vindt de provincie hier een vereiste voor. Daarom kan een subsidie niet worden verleend voor een project dat gelegen is in een regio waar niet aan deze vereiste is voldaan.

• g.

  Om te zorgen dat alleen projecten die een bepaalde minimale meerwaarde opleveren in aanmerking komen voor subsidie, wordt een subsidie niet verleend in het geval er onvoldoende punten (minder dan 30) voor de criteria kwaliteitsverbetering en locatie tezamen worden gescoord. Subsidie wordt eveneens niet verleend in het geval de som van de gescoorde punten voor alle criteria tezamen minder dan 60 bedraagt.

• h.

  Herstructurering is een gezamenlijke opgave van overheden en marktpartijen. Daarom geldt dat tenminste 50% van het totaal van de subsidiabele kosten van de activiteit moet worden gefinancierd door andere partijen dan de provincie Zeeland. Dit kan een gemeente zijn, maar bijvoorbeeld ook een bedrijf of bedrijven die voordeel hebben bij de herstructurering.

Het derde lid bepaalt dat gedeputeerde staten op het verzoek van de aanvrager de termijn van drie jaar voor realisatie van het project kunnen verlengen. Dit kan nodig zijn als een project door onvoorziene omstandigheden vertraging heeft opgelopen. De aanvrager moet dan wel schriftelijk motiveren aan gedeputeerde staten waarom uitstel van deze termijn noodzakelijk is.

Het vierde lid bepaalt dat alleen subsidies van meer dan € 50.000,- worden verstrekt. Dit zorgt er voor dat er alleen projecten in aanmerking komen die voldoende impact hebben om effect te hebben en dat de kosten verbonden aan het opstellen en beoordelen van de aanvraag in redelijke verhouding staan tot het subsidiebedrag.

Artikel 14.4

De subsidie bedraagt maximaal € 1.000.000,-. Op deze manier gaat niet het hele beschikbare subsidiebudget op aan één project. Hierdoor heeft de regeling een breder bereik met een grotere zichtbaarheid van de provincie tot gevolg.

Artikel 14.5

Kosten die op grond van het eerste lid niet in aanmerking komen voor subsidie:

• a.

  Kosten voor marketing en promotie komen niet in aanmerking voor subsidie. Het is niet de bedoeling dat subsidie wordt ingezet voor bijvoorbeeld posters, foldermateriaal en (openings)festiviteiten. Kosten verbonden aan afstemming met bedrijven op het terrein en omwonenden vallen niet onder marketing en promotie.

• b.

  Kosten die gemaakt worden voor het afwaarderen van de boekwaarde van gronden komen niet in aanmerking voor subsidie. Tekorten op de grondexploitatie als gevolg van noodzakelijke afwaardering van verwachte opbrengsten van gronden, bijvoorbeeld veroorzaakt door (sterk) vertraagde ontwikkeling van bedrijventerreinen, komen dus niet in aanmerking voor subsidie.

• c.

  Kosten voor bodemsanering komen niet in aanmerking voor subsidie voor zover deze de waardevermeerdering van het terrein als gevolg van de bodemsanering niet overstijgen. De wel voor subsidie in aanmerking komende kosten zijn derhalve de bij de bodemsanering gemaakte kosten, verminderd met de waardestijging van het terrein. De waardestijging van het terrein als gevolg van de bodemsanering dient door een onafhankelijke deskundige te worden vastgesteld. Deze taxatie dient door de aanvrager op grond van artikel 14.7, aanhef en onderdeel c, bij de subsidieaanvraag te worden overgelegd.

Artikel 14.9

In het eerste lid zijn vijf criteria geformuleerd waarop de subsidieaanvragen worden beoordeeld aan de hand van de overeenkomstig het tweede lid bepaalde weging:

• a.

  Kwaliteitsverbetering

  Bij kwaliteitsverbetering gaat het om de mate van vooruitgang die geboekt wordt in de verbetering van het vestigingsklimaat van het bedrijventerrein voor bedrijven. Het kan hierbij gaan om maatregelen die het bedrijventerrein economisch beter laat presteren, maar centraal staat de verbetering van de ruimtelijke kwaliteit en uitstraling op de directe omgeving. Hierin wordt de intensiteit van de ingreep meegewogen. Projecten die uitsluitend bestaan uit investeringen in de openbare ruimte kunnen op dit onderdeel maximaal 20 (van de 40) punten scoren. Meer punten kunnen worden behaald als ook investeringen of activiteiten op private kavels plaatsvinden. Bij de beoordeling van de kwaliteitsverbetering wordt ook de fysieke omvang van de verbetering meegewogen ten opzichte van het gevraagde subsidiebedrag (efficiëntie).

  Maximaal aantal punten: 40

• b.

  Locatie

  Elk project wordt beoordeeld op de bijdrage die de ontwikkeling op die specifieke locatie levert aan een toekomstbestendige bedrijventerreinvoorraad. Een hoge score kan typisch bij twee vormen van herstructurering behaald worden. Ten eerste het uit de markt nemen van incourant aanbod: het transformeren (saneren) van leegstaand/verouderd bedrijventerrein, gelegen op een economisch/markttechnisch weinig waardevolle locatie, naar een andere bestemming. Ten tweede kunnen projecten hoog scoren wanneer er door herstructurering capaciteit wordt toegevoegd aan de voorraad op kwalitatief hoogwaardig terreinen op een gewilde locatie. Goede economische/markttechnische locaties liggen bijvoorbeeld aan het Kwaliteitsnet goederenvervoer (kaart Mobiliteitsplan) en betreffen bijvoorbeeld ook de zogenaamde “grootschalige bedrijventerreinen”. Het aanbieden van nieuw aanbod na herstructurering zal minder punten opleveren als er in de directe omgeving al veel (vergelijkbaar) aanbod is.

  Maximaal aantal punten: 40

• c.

  Hefboom

  Hierbij gaat het om de inschatting van de verhouding tussen de subsidie en de maatschappelijke meerwaarde. Dit komt tot uitdrukking in de bereidheid van anderen om in het project te investeren en de (in)directe baten voor bedrijven, omwonenden, bezoekers of vastgoedeigenaren. Een hogere hefboom wordt bijvoorbeeld ook gehaald als het aangevraagd bedrag laag is ten opzichte van de cofinanciering. Ook kunnen extra punten worden gescoord als een project deel uitmaakt van een breed gedragen visie of uitvoeringsplan, naast het regionaal bedrijventerreinprogramma. Het kan hier bijvoorbeeld gaan om een stadsontwikkelingsplan of dorpsvisie. Op die manier zet een (klein) project een beweging op een hoger schaalniveau in gang waardoor een hefboomeffect ontstaat.

  Maximaal aantal punten: 25 

• d.

  Innovatie

  Punten voor innovatie worden alleen toegekend als er sprake is van een aanpak waarbij gebruikelijke barrières worden doorbroken door een vernieuwende werkwijze. Vanwege het vernieuwende karakter is vooraf niet aan te geven welke aanpak voldoende vernieuwend is om in aanmerking te komen voor punten. Projecten die zich uitstrekken over meerdere gemeenten kunnen bijvoorbeeld als bestuurlijk innovatief worden aangemerkt, maar ook het bijzonder effectief gebruik van het terrein voor verschillende doeleinden of een uitgiftebeleid dat is gebaseerd op het maximaliseren van ketenontwikkeling.

  Maximaal aantal punten: 25

• e.

  duurzaamheid en leefomgeving

  De projecten worden beoordeeld op de mate van duurzaamheid en toekomstbestendigheid. Duurzaamheid blijft belangrijk voor de toekomst van de bedrijventerreinvoorraad. Hierbij is van belang dat er zuinig wordt omgegaan met energie, water en grondstoffen en het terugdringen en vermijden van vervuiling. Om bij het aspect duurzaamheid punten te scoren, ligt de lat hoog. Een project waarbij gebouwen volgens standaard normen worden gebouwd, scoort hierop geen punten. Punten worden alleen toegekend als er sprake is van een extra inspanning of een vernieuwende aanpak. Daarnaast worden ook punten toegekend als het project bijdraagt aan het oplossen van bestaande knelpunten voor de leefbaarheid, die niet op te lossen zijn met het gebruikelijke instrumentarium van vergunningverlening, toezicht en handhaving. Het kan bijvoorbeeld gaan om geluids- of geurhinder voor omwonenden, gevaarlijke verkeerssituaties of risico's voor omwonenden van bedrijven die werken met gevaarlijke stoffen.

  Maximaal aantal punten: 25

Campus Zeeland

De subsidieregeling voor kennis- en innovatienetwerken vloeit voort uit Campus Zeeland. Campus Zeeland is een samenwerkingsverband van ondernemers, onderwijs- en onderzoeksinstellingen en overheden in Zeeland. Zij bundelen de krachten om te zorgen voor een sterke koppeling tussen onderwijs en bedrijfsleven. Dat moet de innovatiekracht van Zeeland vergroten en zorgen voor een toekomstbestendige economie.

Campus Zeeland richt zich vooral op die sectoren die hun oorsprong en voorsprong te danken hebben aan het water dat Zeeland omringt: havens & logistiek, water & energie, agro & food, zorg en toerisme.

Concreet werkt Campus Zeeland aan drie hoofdthema’s: Onderwijs & Onderzoek, Bèta College en Kennis & Innovatienetwerken.

De subsidieregeling kennis- en innovatienetwerken l

De subsidieregeling kennis- en innovatienetwerken is in het leven geroepen om de start, groei en doorontwikkeling van kennis- en innovatienetwerken in Zeeland mogelijk te maken. Het doel is het verbeteren van de aansluiting van onderzoek en onderwijs op de vraag vanuit ondernemers en het ondersteunen van samenwerking binnen de Zeeuwse kernsectoren. De ambitie is om minimaal één à twee volwassen netwerken per economische sector te realiseren. De netwerken zetten de subsidie in voor de versterking van het organiserend vermogen.

Er wordt binnen deze subsidieregeling onderscheid gemaakt tussen drie verschillende groeifasen waarin kennis- en innovatienetwerken zich kunnen bevinden:

• netwerken in de pioniersfase;

• netwerken in de groeifase;

• netwerken in de volwassenfase.

De regeling is daarmee nadrukkelijk bedoeld om zowel verkenning van samenwerking te stimuleren, om partijen die geconstateerd hebben dat een samenwerking in de vorm van een kennis- en innovatienetwerk van toegevoegde waarde is te ondersteunen, en daarnaast ook gevestigde netwerken te helpen om hun organiserend vermogen verder te versterken.

Artikel 16.1

In dit artikel zijn de definities opgenomen van enkele begrippen die worden gebruikt in dit hoofdstuk.

Onderdeel a

Binnen een triple helix netwerk zijn zowel ondernemers, onderwijs- en/of onderzoeksinstellingen als ook overheden betrokken. De mate en vorm van betrokkenheid van de verschillende partijen kan variëren, maar het is belangrijk dat vertegenwoordigers van alle drie de soorten gremia het belang van samenwerken binnen het kennis- en innovatienetwerk erkennen en (actief) ondersteunen.

Onderdeel c

Bij een netwerk in de pioniersfase onderzoeken de deelnemende partijen of eventuele (structurele) samenwerking, al dan niet in de vorm van een netwerk, van toegevoegde waarde is voor de deelnemers en de economische sector. Activiteiten die aansluiten bij deze fase zijn bijvoorbeeld het organiseren van inspiratie bijeenkomsten of bijeenkomsten die kennismaking tussen de verkennende partijen faciliteren.

Onderdeel d

Bij een netwerk in de groeifase is door de deelnemende partijen geconcludeerd dat structureel samenwerken voor de partijen specifiek en de sector in het algemeen van toegevoegde waarde is. De deelnemende partijen willen het netwerk graag structureel borgen en zijn bereid hier een (structurele) bijdrage aan te leveren. Dat kan bijvoorbeeld in de vorm van uren of middelen zijn. Activiteiten die aansluiten bij deze fase zijn bijvoorbeeld de opzet van een strategisch meerjarenplan of het schrijven van een businesscase.

Onderdeel e

Bij een netwerk in de volwassenfase is het netwerk reeds structureel geborgd, maar willen de deelnemende partijen de samenwerking een nadere impuls geven. Activiteiten die aansluiten bij deze fase zijn bijvoorbeeld het opzetten of herinrichten van een professionele organisatie, of het organiseren van een fusie tussen verschillende netwerken.

Artikel 16.2

Lid 1

De subsidieregeling kennis- en innovatienetwerken is gericht op het versterken van het organiserend vermogen van een netwerk, zoals bijvoorbeeld de coördinatie en organisatie van de verschillende activiteiten. De middelen zijn nadrukkelijk niet bedoeld om te dienen als projectgelden, dat wil zeggen voor projecten die voortvloeien uit het kennis- en innovatienetwerk. Daarnaast is het zeer aannemelijk en/of aantoonbaar dat het netwerk zal bijdragen aan de Zeeuwse (economische) concurrentiekracht.

Lid 1 onderdeel d

De vraag van ondernemers dient het centraal uitgangspunt te vormen van het kennis- en innovatienetwerk, dat wil zeggen dat deze ondernemersvraag een belangrijke aanleiding is voor de opzet en invulling van het netwerk.

Artikel 16.5

Onderdeel b

Kenniswerf Zeeland en NV Economische Impuls Zeeland zijn door de Provincie Zeeland aangewezen om advies te geven en begeleiding te bieden aan kennis- en innovatienetwerken met een voorgenomen subsidieaanvraag. De geboden begeleiding is op vrijwillige basis.

Bij een officiële subsidieaanvraag in het kader van deze regeling dient een advies vanuit Kenniswerf Zeeland of NV Economische Impuls Zeeland te worden meegeleverd om als volledig te kunnen worden beschouwd in de zin van artikel 16.5 van dit hoofdstuk. Kenniswerf Zeeland is aangewezen voor het geven van adviezen aan netwerken in de pioniersfase, NV Economische Impuls Zeeland is aangewezen voor het geven van adviezen aan netwerken in de groei- en volwassenfase. Deze twee organisaties werken nauw samen om de aanvragers zo goed mogelijk te voorzien van begeleiding, informatie en advies.

In dit kader is ook artikel 16.4, derde lid, van dit hoofdstuk van belang, waarin wordt bepaald dat de datum van binnenkomst de dag is waarop de subsidieaanvraag volledig is.