Verordening op de verblijfsrecreatie

Ondertekening

Toelichting op de Verordening op de verblijfsrecreatie.

Inleiding:

Op 1 januari 2008 wordt de Wet op de openluchtrecreatie ingetrokken. Gemeenten hebben vanaf dat moment de mogelijkheid hun eigen kampeerbeleid te formuleren. Dit beleid kan worden uitgevoerd met bestemmingsplannen en/of een daartoe vast te stellen gemeentelijke verordening.

De gemeente Hengelo heeft hierbij voor een tweesporen implementatie gekozen. Het hoofdaccent komt hierbij te liggen op de instelling van de gemeentelijke Verordening op de verblijfsrecreatie, waarbij gekozen is voor het systeem van vergunningen voor kampeerterreinen en een systeem van ontheffingen voor kamperen buiten een kampeerterrein. Deze keuze heeft te maken met het feit dat de gemeente een duidelijk handvat willen hebben om de zaken op dit gebied te kunnen handhaven en beheersen. Als tweede reden hiervoor wordt aangegeven dat wijziging van een verordening eenvoudiger is dan wijziging van een bestemmingsplan.

Uiteraard dient het kampeerbeleid daarnaast verankerd te zijn in de verschillende bestemmingsplannen. Hiervoor loopt een aparte procedure; de actualisering van het bestemmingsplan Buitengebied.

Deze verordening is gebaseerd op de regionale modelverordening op de verblijfsrecreatie

Artikel 1 - Algemene begripsbepalingen.

Deze verordening heeft een aantal begripsbepalingen opgenomen.

Kampeerterreinen:

Deze verordening gaat uit van het begrip kampeerterrein, omdat het overnachten en de verschillende vormen van verblijfsrecreatie in de openlucht in principe alleen mogelijk is op een kampeerterrein.

Voor het kamperen buiten kampeerterreinen kan aan of ten behoeve van groepen, organisaties of verenigingen een ontheffing worden verleend voor een aaneengesloten periode van maximaal twee weken.

Het gaat hierbij om recreatief nachtverblijf, een bedrijfsmatige activiteit. De verordening laat onverlet dat particulieren zo nu en dan in hun achtertuin een tentje mogen plaatsen bijvoorbeeld als de kinderen een nachtje in de zomer ‘buiten’ willen slapen.

In deze toelichting wordt geen volledige toelichting en beschrijving gegeven van de verschillende vormen van kampeerterreinen. Dit heeft te maken met het feit dat gemeenten afzonderlijk kunnen regelen wat zij onder de verschillende vormen verstaan en hoe ver zij per verschillende vorm willen gaan.

Per vorm van verblijfsrecreatie gelden Algemene Voorschriften, die een nadere beschrijving kunnen bevatten. In een nog op de stellen beleidsnota over dit onderwerp zullen de verschillende vormen van verblijfsrecreatie nader getypeerd worden en ook worden ingegaan op mogelijke nieuwe vormen van verblijfsrecreatie zoals paalkamperen, gereguleerde overnachtingsplaatsen (GOP’s), trekkershutten en eventuele andere vormen.

De meest voorkomende vormen van kamperen zijn:

Kamperen op kampeerterreinen:

• a.

  Reguliere kampeerterreinen

• b.

  Kleinschalige kampeerterreinen

• c.

  Natuurkampeerterreinen

• d.

  Eigen kampeerterrein ten behoeve van verenigingskamperen. Kamperen buiten kampeerterreinen:

• e.

  Groepskamperen buiten kampeerterreinen:

Kampeermiddel:

In de verordening wordt een uitvoerige beschrijving gegeven.

Artikel 2 - Vergunning of ontheffing

Het oprichten en in werking hebben van een kampeerterrein zonder vergunning of ontheffing van burgemeester en wethouders is verboden.

Om te voorkomen dat overal in de gemeente kampeerterreinen komen, is ervoor gekozen om dit middels vergunningverlening te reguleren.

Een afgegeven vergunning of ontheffing is zowel persoons- als objectgebonden.

De vergunning en de ontheffing voor kleinschalig kampeerterrein wordt in principe afgegeven voor een bepaalde tijd, t.w. vijf jaar.

Andere ontheffingen worden afgegeven voor tijdelijke aard, zoals b.v. het houden van een kampeerweekend voor het houden van een jamboree of caravanclub, gedurende maximaal 14 dagen.

Artikel 3 - Weigeringsgronden en voorschriften.

De verordening noemt een aantal hoofdterreinen waarop een vergunning of ontheffing kan worden geweigerd of onder voorschriften wordt verleend.

• a.

  Landschaps- en natuurwaarden.

• b.

  Veiligheid van personen of goederen.

• c.

  Zedelijkheid, gezondheid of hygiëne .

• d.

  Openbare orde.

• e.

  Het voorkomen of beperken van overlast.

Vanwege de deregulering en om dubbelingen te vermijden kan hier worden gesteld dat een kampeerterrein moet voldoen aan bestaande wetgeving. De Verordening op de verblijfsrecreatie geeft slechts een aanvullende regeling.

Van toepassing zijn hier dus bijvoorbeeld ( niet uitputtend) de volgende wetten:

• 1.

  Wet Milieubeheer

• 2.

  Wet geluidhinder

• 3.

  Wet collectieve preventie volksgezondheid

• 4.

  enz.

Bovendien vallen diverse belangen onder de genoemde hoofdterreinen. Bijvoorbeeld: bescherming van flora en fauna (o.a. bij punt a); uiterlijk aanzien van de gemeente (o.a. bij punten a en d).

Veel gemeenten hebben een specifieke “Brandbeveiligingsverordening” op andere verordeningen ingesteld. Bovendien is er op rijksniveau een Wet algemene bepalingen omgevingsrecht in voorbereiding. In deze wet wordt een groot aantal (circa 25) vergunningen en ontheffingen en andere toestemmingsstelsels samengevoegd tot één omgevingsvergunning.

Onderzocht zou moeten worden of de omgevingsvergunning ook mogelijkheden biedt ten aanzien van kampeerterreinen.

De verordening verwijst naar de Algemene Voorschriften die deeluitmaken van de vergunning cq. ontheffing. Deze Algemene voorschriften kunnen per vorm van verblijfsrecreatie nadere vereisten bevatten.

Artikel 4 - Relatie met bestemmingsplan

Indien voor het gebied waar de vergunning of ontheffing als bedoeld in artikel 2 voor moet gelden een bestemmingsplan geldt, kan de vergunning of ontheffing slechts worden verleend indien het bestemmingsplan zich er niet tegen verzet.

Artikel 5 - Intrekken of wijzigen van een vergunning of ontheffing.

Mocht na vergunningverlening gedurende de periode blijken dat de verstrekte gegevens zodanig onjuist of onvolledig zijn dat op de aanvraag een andere beslissing zou zijn genomen indien bij de beoordeling daarvan de juiste gegevens bekend waren geweest, dan kan de vergunning of ontheffing door het college van burgemeester en wethouders worden ingetrokken of gewijzigd.

De verstrekte gegevens kunnen betrekking hebben op de voorschriften en wettelijke bepalingen met betrekking tot landschaps- en natuurwaarden, veiligheid van personen of goederen, de zedelijkheid, gezondheid of hygiëne, openbare orde en het voorkomen of beperken van overlast.

Artikel 6 - Toezichthouders.

Aan de vergunning en ontheffing ingevolge deze verordening zijn veel voorschriften verbonden. Essentieel is het toezicht dat op de naleving van de beleidsregels en voorwaarden dient te worden ingesteld. De verordening biedt mogelijkheden om toezichthouder(s) aan te wijzen.

In de meeste gevallen zijn deze toezichthouders gekoppeld aan de afdeling Bouw- en woningtoezicht van het gemeentelijk apparaat.

De toezichthouder houdt toezicht op de voorschriften en bepalingen welke zijn opgenomen in de verstrekte vergunning en ontheffing en ontleent haar bevoegdheden aan de bepalingen in de ABW, hoofdstuk 5.

Artikel 7 - Strafbepaling

De strafbepalingen ingevolge deze verordening zijn gebaseerd op de bepalingen van de gemeentewet, art 154. Gestraft kan worden met een hechtenis van ten hoogste drie maanden of een geldboete van de tweede categorie. Op dit moment komt dit neer op een geldboete tot ten hoogste € 3.350,-

Artikel 8 - Slotbepaling.

Zie verordening

Artikel 9 - Citeertitel.

Zie verordening.