Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011

Ondertekening

Toelichting Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011

Toelichting Algemeen

1 Inleiding

De afgelopen jaren hebben zich een aantal ontwikkelingen voorgedaan die aanleiding geven tot een andere wijze van subsidieverstrekking. Enerzijds klinkt al geruime tijd de roep om deregulering en vereenvoudiging van regelgeving, anderzijds heeft zich onder andere onder invloed van de uitvoering van enkele Europese programma's een aanzienlijke professionalisering voorgedaan. Bovendien heeft ook de dualisering gevolgen voor de wijze waarop het subsidiebeleid wordt vastgesteld. Deze ontwikkelingen hebben hun weerslag gevonden in de eerder versies van de Subsidieregeling vitaal Gelderland. De Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 is een samenvoeging van deze regelingen. Deze verordening bevat de juridische grondslag voor incidentele subsidieverstrekking en daarnaast in hoofdzaak procedurele aspecten (in ruime zin), evenals subsidiabele kosten, algemene subsidievoorwaarden, rapportageplicht en toezicht.

2 Vereenvoudiging

De Subsidieregeling vitaal Gelderland (2007, 2008) was een zogenaamde aanbouwregeling. De regeling is zodanig ontworpen dat deze steeds kan worden uitgebreid met nieuwe beleidsvelden. Dit had een vereenvoudiging tot gevolg voor subsidieaanvragers. Waar voorheen aanvragers geconfronteerd werden met vele regelingen, elk met verschillende verplichtingen, procedures en regels voor subsidiabele kosten e.d., kon nu een beroep worden gedaan op één regeling waarin al deze zaken waren geharmoniseerd. Dit kwam ook beleidsveldoverschrijdende projecten ten goede. Met de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 wordt deze ingezette koers voortgezet. Het aantal beleidsvelden is wederom uitgebreid. Daarbij is omwille van de overzichtelijkheid de indeling van de verordening gewijzigd.

De verordening telt nu zeven hoofdstukken in plaats van vier. Daarbij zijn de procedurele bepalingen van hoofdstuk drie achter de algemene bepalingen van hoofdstuk 1 in hoofdstuk 2 geplaatst. Voorheen werden deze twee hoofdstukken gescheiden door de inhoudelijke subsidiebepalingen (beleidsvelden). Deze waren in de Subsidieregeling vitaal Gelderland 2008 in hoofdstuk 2 opgenomen. Beleidsvelden werden in dit hoofdstuk op volgorde van vaststelling geplaatst. Hierdoor ontbrak een overzichtelijke structuur. Mede gelet hierop en door de verdere uitbreiding van de beleidsvelden, zijn in de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 de beleidsvelden verdeeld in vier categorieën. Elke categorie is afzonderlijk geplaatst in een apart hoofdstuk.

3 Subsidiesystematiek

Provinciale regelgeving kent een gelede normstelling. Dat wil zeggen dat een samenstel van rechtsregels van toepassing (kan) zijn op één subsidieaanvraag. De provincie Gelderland kent drie lagen van subsidieregelgeving. Aan de basis staat de Algemene subsidieverordening Gelderland 1998. Deze bevat procedurele bepalingen. Daarnaast staat de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011. Deze regeling bevat inhoudelijke bepalingen op hoofdlijnen. De regeling is met andere woorden kaderstellend. Binnen deze kaders vindt nadere invulling plaats door Gedeputeerde Staten middels regels. In deze regels staan de specifieke inhoudelijke regels. Voorheen kende de provincie vier lagen. Echter met de komst van de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 zijn de Nadere regels Subsidieregeling vitaal Gelderland 2008 komen te vervallen. Dit zorgt voor meer overzichtelijkheid in de regelgeving.

Op grond van de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 worden incidentele subsidies verstrekt. Dat zijn subsidies ten behoeve van eenmalige activiteiten. Daarbij is het van belang dat gewenste initiatieven met behulp van subsidie de kans krijgen zich te ontwikkelen, zonder dat daarbij subsidieafhankelijkheid ontstaat. Dit betekent dat alleen niet reguliere eenmalige activiteiten of aanloopkosten (exploitatietekorten in de beginfase van een project) worden gesubsidieerd. Deze regeling is niet bedoeld voor subsidieverstrekking per boekjaar aan instellingen. Daarnaast is opgenomen dat activiteiten die worden verricht om te kunnen voldoen aan wettelijke verplichtingen of aan gangbare minimum kwaliteitseisen niet voor subsidie in aanmerking komen. Dit was al (impliciet) gebruikelijk als het ging om milieueisen, maar dit is nu ook doorgetrokken naar andere minimum kwaliteitseisen. De reden hiervoor is dat de subsidieverstrekking te zeer concurrentievervalsend zou werken als het behalen van reeds gangbare maatstaven wordt gesubsidieerd.

4. Vertrouwen als basis

In de Subsidieregeling vitaal Gelderland 2008 was de hoofdregel dat een verzoek tot bevoorschotting werd vergezeld van een voortgangsrapportage. Een voorschot werd dan slechts verstrekt op basis van gemaakte en betaalde kosten. De achterliggende gedachte hierbij was enerzijds het bespoedigen van de voortgang van de uitvoering (door een vinger aan de pols te houden) en anderzijds het hiermee voorkomen dat het lucratief kan zijn om helemaal niet met de uitvoering van de activiteiten te beginnen, omdat men rente ontvangt over de voorgeschoten bedragen. In de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 wordt voor een andere benadering gekozen. De provincie wenst na goede ervaringen te hebben opgedaan in de afgelopen jaren haar bevoorschottingspraktijk te baseren op vertrouwen in de aanvrager. Er zal dan ook niet meer op basis van gemaakte en betaalde kosten worden bevoorschot maar er zal in lijn met de Algemene subsidieverordening Gelderland 1998 en de Algemene wet bestuursrecht vooraf worden bevoorschot. De uitbetaling van dit voorschot zal dan vervolgens automatisch (met uitzondering van Europese projecten) in termijnen worden gedaan op basis van het verwachte uitgavenpatroon van de aanvrager.

Dat de provincie haar subsidieproces meer wenst te baseren op vertrouwen komt ook tot uiting in het schappen van de zogenaamde “informatieplicht” bepaling. Op grond van deze bepaling was een subsidieontvanger verplicht om de provincie op de hoogte te stellen van elke feit en omstandigheid waarvan hij redelijkerwijs kan vermoeden dat zij invloed kan hebben op de aanspraak op subsidie. Door het verwijderen van deze bepaling wordt er meer verantwoordelijkheid bij de ontvanger gelegd. Wel moet een subsidieontvanger zich realiseren dat de subsidiabele activiteiten uitgevoerd moeten worden met inachtneming van de verplichtingen zoals deze zijn opgelegd in de subsidieverleningsbeschikking. Afwijking hiervan kan negatieve gevolgen hebben voor de hoogte van het subsidiebedrag. Mocht een subsidieontvanger willen afwijken van het verleningsbesluit, dan wel wordt hij hiertoe gedwongen, dan moet hij beseffen dat hij er zelf voor verantwoordelijk is om hierover met de provincie te communiceren.

5 Staatssteun

De Europese Unie heeft zich onder meer tot doel gesteld naar economische vooruitgang te streven voor haar bevolking. Belangrijk voor het bereiken van dit doel is een goed werkende interne markt en vrije concurrentie. Overmatig steunverlening door overheden aan ondernemingen zou dit in gevaar kunnen brengen. Om overheidssteun aan ondernemingen goed te reguleren zijn in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie staatssteunregels opgenomen. Deze regels zijn van een hogere orde dan provinciale regelgeving en prevaleren. Dit blijkt ook uit artikel 1.7, eerste lid, aanhef en onder d, van de Algemene subsidieverordening Gelderland 1998. Subsidieverstrekking kan derhalve alleen plaatsvinden voor zover dit niet in strijd is met de Europese staatssteunregels.

De Europese Commissie erkent dat overheidssteun, onder bepaalde voorwaarden, op diverse beleidsvelden wenselijk is en heeft hiertoe vrijstellingen in het leven geroepen. Indien subsidieverstrekking in lijn geschiedt met deze vrijstellingen wordt deze als geoorloofd beschouwd. Onder meer ten behoeve van milieubescherming, onderzoek & ontwikkeling, landbouw en kleine steunbedragen (de-minimis) zijn er vrijstellingen.

6 Dualisering

De verordening is zo opgezet dat recht wordt gedaan aan het duale stelsel, waarin Provinciale Staten de strategische beleidsplannen vaststellen en Gedeputeerde Staten hieraan nadere invulling geven. De Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 kan worden beschouwd als het kader voor eenmalige subsidies; de beleidsinhoudelijke kaders zullen door Provinciale Staten worden vastgesteld in de strategische plannen. De nadere uitwerking van de strategische plannen, die zijn toegespitst op het instrument subsidie kunnen in regels als bedoeld in artikel 1.2, tweede lid, door Gedeputeerde Staten worden vastgesteld.

7 Communicatie

Wij zullen subsidieontvangers steeds vaker verzoeken in hun communicatie-uitingen (zoals publicaties en aankondingsborden) kenbaar te maken dat het project mede mogelijk is gemaakt door de Provincie Gelderland. De Provincie Gelderland vindt het belangrijk om het grote publiek te informeren over haar rol in de Gelderse regionale ontwikkelingen. Met haar subsidieverlening laat de Provincie concreet zien hoezeer zij aanwezig is in het dagelijks leven van de burgers in Gelderland.

Toelichting artikelsgewijs

Artikel 1.1, aanhef en onder i

Bio-based economy is een internationaal erkend begrip dat onder meer wordt gebruikt door het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, maar ook in de wetenschap en het bedrijfsleven.

Artikel 1.2, eerste lid

Deze bevoegdheid strekt tevens tot handelingen die samenhangen met besluiten tot verstrekking van subsidies., zoals het verdagen van beslistermijnen.

Artikel 1.3, tweede lid

Deze verordening is primair bedoeld om incidentele subsidies te verstrekken. Daarom wordt in deze bepaling geregeld dat subsidie voor dezelfde activiteit slechts eenmaal wordt verstrekt. Hiervan kan eenmalig worden afgeweken ten behoeve van in het derde lid genoemde gevallen. Voor dit absolute maximum van twee keer is gekozen om niet onder de werking van artikel 4:51 van de Algemene wet bestuursrecht te vallen. Activiteiten kunnen als dezelfde worden aangemerkt indien zij strekken tot realisatie van hetzelfde doel. Daarbij is van belang dat dit doel wordt bezien in het licht van het met de subsidiebepaling te dienen doel. Wordt bijvoorbeeld subsidie aangevraagd voor het aanbrengen van dakisolatie en een jaar later voor de installatie van zonnepanelen, dan zou op voorhand gesteld kunnen worden dat met beide activiteiten een ander doel wordt nagestreefd. De eerste activiteit strekt namelijk tot energiebesparing terwijl de tweede activiteit tot de opwekking van duurzame energie. Indien echter op grond van de regeling subsidie dient te worden verstrekt ten behoeve van de verduurzaming van woningen, dan moet worden geconcludeerd dat beide activiteiten hetzelfde doel hebben. Beide activiteiten strekken immers tot verwezenlijking van een duurzame woning.

Artikel 1.3, vijfde lid

De zogenaamde vermogenstoets van artikel 1.7, eerste lid, aanhef en onder c, van de AsG wordt buiten toepassing verklaard voor deze regeling. Deze bepaling dient niet verward te worden met de inkomstentoets uit artikel 1.4, aanhef en onder e. Bij de vermogenstoets wordt bekeken of een aanvrager zelf reeds over voldoende middelen beschikt om het project te kunnen uitvoeren. Is dit het geval dan komt aanvrager niet in aanmerking voor subsidie. Op grond van de inkomstentoets worden inkomsten die met de subsidiabele activiteit verband houden in mindering gebracht op de totale subsidiabele kosten.

De vermogenstoets is niet van toepassing verklaard in de Subsidieverordening vitaal Gelderland 2011 om de werking van de regeling als stimuleringsinstrument niet te frustreren.

Artikel 1.4, aanhef en onder b

De hoofdregel is dat alleen kosten die na de ontvangstdatum van de aanvraag zijn gemaakt subsidiabel zijn. Echter uit de praktijk blijkt een grotere behoefte voor flexibiliteit. Daarom zijn kosten die gemaakt zijn voorafgaand aan de ontvangstdatum van de aanvraag subsidiabel vanaf het moment de aanvrager zijn voornemen tot uitvoering van de activiteiten aantoonbaar heeft kenbaar gemaakt. Dit kan tot een maximum van 10% van de totale subsidiabele kosten. De bewijslast voor het aantonen van het moment van het kenbaar maken ligt bij aanvrager.

Aanvragers die beginnen met de uitvoering van activiteiten voordat er een besluit tot subsidieverstrekking is genomen lopen risico. Indien de aanvraag (gedeeltelijk) wordt afgewezen dan zullen de kosten (gedeeltelijk) voor eigen rekening van de aanvrager komen.

Uitzondering: Subsidieverstrekking door de Provincie dient in lijn te zijn met de staatssteunregels van de Europese Unie. Hiertoe maakt de Provincie geregeld gebruik van Europese vrijstellingsbepalingen. Deze vrijstellingen vereisen normaliter een stimulerend effect. Dit betekent doorgaans dat met de uitvoering van de activiteit pas mag worden gestart na indiening van de aanvraag. Dat betekent dat alle kosten voorafgaand aan de aanvraag niet subsidiabel zijn.

Artikel 1.4, aanhef en onder j

Met subsidies wordt getracht activiteiten mogelijk te maken die in het algemeen belang zijn. Met de beperkt beschikbare middelen wenst de provincie zoveel mogelijke activiteiten te kunnen ondersteunen. Om dit te realiseren subsidieert de provincie enkel kosten die in een redelijke verhouding staan tot de te subsidiëren activiteit. Kosten die niet noodzakelijk dan wel bovenmatig zijn, worden niet gesubsidieerd. Een voorbeeld hiervan is een rechtspersoon die subsidie aanvraagt voor een activiteit die zij naar eigen zeggen niet zelf kan realiseren. Hierdoor zal een andere rechtspersoon moeten worden ingehuurd. Dit heeft tot gevolg dat het subsidiebedrag omhoog moet, omdat tarieven voor inhuur doorgaans hoger zijn dan tarieven voor inzet van eigen personeel. Op zich is dit toegestaan. Van een aanvrager kan immers niet verwacht worden dat hij alle expertises zelf in huis heeft. Dit wordt anders als de aanvragende rechtspersoon verbonden is met de in te huren rechtspersoon. In dit geval worden de kosten zonder noodzaak omhoog gedreven. Een ander voorbeeld is een rechtspersoon die een simpele gemeenschapsvoorziening wil aanleggen, maar deze vervolgens zeer luxe aankleedt. Deze kosten staan niet in verhouding met het doel van de subsidie en zijn derhalve bovenmatig.

Artikel 1.5, tweede lid

De aanvrager geeft in de toelichting bij de kostenbegroting aan voor welke methode is gekozen. De op basis van methoden genoemd onder a en b berekende uurtarieven hoeven niet nader te worden onderbouwd. Uurtarieven berekend op basis van de methode genoemd onder c worden wel onderbouwd door aanvrager.

Hoofdstuk 2 Procedurele Bepalingen

Subsidieaanvragen worden bij voorkeur digitaal ingediend via www.gelderland.nl/subsidies. Digitaal indienen heeft als voordeel dat de ontvangst van de aanvraag direct per e-mail wordt bevestigd en de aanvraag sneller in behandeling kan worden genomen.

Artikel 2.1, eerste lid

De aanvrager heeft zijn voornemen tot uitvoering van activiteiten aantoonbaar kenbaar gemaakt zodra hij deze voldoende concreet te kennen heeft gegeven aan het betreffende bestuursorgaan. Dit kan mondeling maar gezien het feit dat de bewijslast bij aanvrager ligt is het verstandig dit schriftelijk dan wel per e-mail te doen. Met het indienen van een aanvraag is ook voldaan aan deze voorwaarde.

Door te beginnen met de uitvoering van de activiteiten vóórdat een besluit tot subsidieverstrekking is genomen loopt de aanvrager een risico. De aanvrager maakt immers kosten zonder een toezegging op subsidie. Indien de aanvraag wordt afgewezen zal aanvrager zelf moeten voorzien in de (reeds gemaakte) kosten van het project.

Deze bepaling is nauw verbonden met artikel 1.4, aanhef en onder b. Deze bepaling regelt vanaf welk moment kosten gemaakt kunnen worden. Dit zal doorgaans ook het moment zijn waarop met de activiteiten wordt gestart. Dit hoeft echter niet altijd het geval te zijn. Daarom wordt in artikel 2.1 aangegeven op welk moment met de activiteiten een begin kan worden gemaakt.

Artikel 2.1, tweede lid

Gedeputeerde Staten kunnen krachtens wet of verordening de bevoegdheid worden gedelegeerd middelen die ten behoeve van een bepaalde beleidsdoel beschikbaar zijn gesteld, te verdelen over potentiele projecten. Een voorbeeld hiervan is de brede doel uitkering verkeer en vervoer. Op grond van artikel 6 van de Wet BDU verkeer en vervoer stelt Gedeputeerde Staten een bestedingsplan vast ten behoeve van de besteding van de uitkering die door het Rijk beschikbaar is gesteld. Het document waarin Gedeputeerde Staten de verdeling vaststelt, in de Wet BDU verkeer en vervoer aangemerkt als bestedingsplan, wordt in deze verordening aangeduid als verdeelplan.

Aanvragen moeten uiterlijk zes maanden nadat het verdeelplan is vastgesteld worden ingediend. Gedeputeerde Staten kunnen bij de vaststelling van het verdeelplan een andere termijn bepalen.

Artikel 2.2

Indien de aanvraag aangevuld moet worden wordt de beslistermijn op grond van artikel 4:15 van de Algemene wet bestuursrecht opgeschort met ingang van de dag waarop het verzoek tot aanvulling wordt gedaan tot de dag waarop de aanvraag is aangevuld of de daarvoor gestelde termijn ongebruikt is gelaten.

Artikel 2.3

Onder subsidieverstrekking wordt verstaan een besluit tot subsidieverlening dan wel een besluit tot vaststelling zonder voorafgaand besluit tot subsidieverlening.

Artikel 2.4

Voor het opstellen van betrouwbare rapportages is het van belang dat de aanvrager een administratie opzet. Hoe de aanvrager de administratie inricht is een eigen keuze. Wel dient de administratie die informatie op te leveren, welke is genoemd in dit artikel. Daarnaast dienen de vastleggingen in de administraties gebaseerd te zijn op primaire registraties. Een primaire registratie is een document met bewijskracht dat de gedane boeking ondersteunt. Primair betekent dit dat het originele stukken moeten zijn en geen afgeleiden daarvan. Ook dient de administratie zodanig opgezet te zijn dat het ‘controlespoor’ gewaarborgd is. Dat betekent dat de verantwoording stapsgewijs herleid kan worden naar de stukken die daaraan ten grondslag liggen.

Het is van belang dat de bewijsstukken, zoals facturen geadresseerd zijn aan de aanvrager. Als de aanvrager de uitvoering en administratie laat voeren door een derde blijft de aanvrager aansprakelijk voor de administratie en het voldoen aan de voorwaarden. Als de bewijsstukken niet op naam van de aanvrager zijn gesteld, dan dient in de administratie een overeenkomst of bevestiging opgenomen te zijn waaruit blijkt dat deze derde met toestemming van de aanvrager de uitvoering, administratie en verantwoording voor haar rekening neemt.

De facturen moeten voldoen aan de normale vereisten, zoals die in Nederland, onder meer door de belastingdienst, aan facturen worden gesteld. Daarbij dient de factuur minimaal aan te geven welke leveringen zijn gedaan, of welke diensten zijn verricht en tegen welke prijs. Verwijzing naar een offerte waaruit dit blijkt is ook voldoende. Een factuur met de omschrijving: “Voor u geleverde diensten”, of “Detachering maand x” zonder verdere specificatie is niet voldoende. Hieruit is immers niet af te leiden of de kosten betrekking hebben op de subsidiabele activiteiten en hoeveel prestaties en tegen welke prijs deze zijn verricht.

Als gewerkte uren worden verantwoord moet in ieder geval een urenregistratie ten behoeve van het gesubsidieerde project worden bijgehouden. Deze registratie moet op het niveau van de medewerker inzicht geven in wie, waarvoor, in een bepaald tijdvak uren heeft besteed aan het project. Het is aan te bevelen met weekverantwoordingen te werken en in ieder geval geen langere registratieperiode te hanteren dan een maand. Om de betrouwbaarheid van de registraties te verhogen kunnen de registraties door een tweede persoon gecontroleerd worden en voor akkoord mede-ondertekend worden.

Artikel 2.9

De provincie zal een vergoeding eisen bij overname van de activiteiten door een ander, tenzij aan alle drie de genoemde vereisten wordt voldaan.

Bijzondere bepalingen subsidieverstrekking

Artikel 3.2.2, eerste lid (artikel 6.2.3)

Op grond van artikel 3.1, tweede lid, van de AsG worden subsidies tot te hoogste € 25.000,-- vastgesteld zonder voorafgaand besluit tot subsidieverlening. Op grond van artikel 3.2.2, eerste lid, kunnen Gedeputeerde Staten, voorzover de aard van de activiteiten hierom vragen, ook bij bedragen boven de € 25.000,-- besluiten de subsidie ineens vast te stellen.

Artikel 5.1.1

Met het meerjarenbeleidskader wordt bedoeld het in artikel 1.3, eerste lid, van de Verordening voor Welzijn, Zorg en Cultuur 2005 bedoelde beleidskader.

Artikel 5.2.1

Met het Belvoir-beleidskader wordt bedoeld het in artikel 1, aanhef en onder h, van de Verordening Cultuurhistorie Gelderland bedoelde Belvoir-programma.

Artikel 5.2.5, tweede lid

Bij de uitvoering van activiteiten op het gebied van onderhoud en restauratie kunnen nieuwe inzichten ontstaan die tot een nieuw bestek moeten leiden. Deze gewijzigde inzichten zullen tot een aanvraag tot wijziging van de subsidieverlening moeten leiden. Deze bepaling brengt met zich mee, dat ook in dit geval pas met de gewijzigde uitvoering kan worden begonnen, als Gedeputeerde Staten met deze gewijzigde uitvoering hebben ingestemd. Er is dan sprake van een van een gewijzigde aanvraag en een herzieningsbesluit.

Artikel 5.5.1

Bij sociale cohesie moet gedacht worden aan het stimuleren van activiteiten die tot doel hebben om op een voor Gelderland nieuwe wijze te werken aan het bevorderen van de sociale samenhang op het platteland. Ook mensen op het platteland leven steeds individualistischer en sluiten zich minder aan bij sociale structuren als verenigingen. De bedoeling van dit onderdeel is om nieuwe vormen van sociale samenhang tot ontwikkeling te brengen.

Artikel 5.5.2

Als bebouwde kom wordt beschouwd het gebied dat op grond van artikel 27, tweede lid, van de Wegenwet als zodanig is aangewezen. Activiteiten in de kleine kernen of het buitengebied van de in dit artikel genoemde gemeenten komen voor subsidie in aanmerking.

Artikel 5.6.3

Bij de verdeling van de beschikbare middelen wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met een gelijkmatige spreiding hiervan binnen de provincie. Daarbij wordt evenwel rekening gehouden met de kwaliteit van de aanvragen.

Artikel 6.1.1

De minister van Economische Zaken heeft het Besluit EFRO doelstelling 2 programmaperiode 2007-2013 vastgesteld. Dit besluit ziet op de uitvoering van de rijksfinanciering en Europese financiering voor EFRO programma's 2007-2013 voor doelstelling 2. Dit artikel regelt de besteding van provinciale cofinancieringsmiddelen voor de uitvoering van de EFRO doelstelling 2 programmaperiode 2007-2013.

Artikel 6.2.1

Dit artikel regelt de besteding van provinciale cofinancieringsmiddelen voor de uitvoering van activiteiten ter uitvoering van het Operationeel Programma in het kader van Europese Territoriale Samenwerking, gefinancierd uit de structuurfondsen. De subsidie wordt verstrekt aan de beheersautoriteit of aan de diverse Euregio’s. Deze zijn ten opzichte van de Europese Commissie verantwoordelijk voor de uitvoering van het programma.

Kostensoorten

De aanvrager kan in de projectbegroting op het subsidieaanvraagformulier de onderstaande kostensoorten onderscheiden.