VERORDENING van den 30sten Augustus 1933, houdende voorzieningen tot uitvoering van het op 31 Mei 1932 te Londen tusschen Nederland en Groot-Britannië gesloten verdrag, houdende bepalingen tot het vergemakkelijken van het voeren van rechtsgedingen

1. De mededeeling van eening stuk door den kantonrechter ingevolge artikel 3 van het verdrag geschiedt door eenvoudige afgifte tegen bewijs van ontvangst.

2. Is bij de aanvrage om mededeeling van het stuk verzocht deze op eene bijzondere wijze te doen geschieden, dan volgt de kantonrechter deze wijze van mededeeling, mits deze niet in strijd is met het geldende recht.

1. Om overeenkomstig artikel 3 van het verdrag eenig stuk te doen mededeelen wordt, in afwijking van het bepaalde bij artikel 5, 7º., van het Curacaosch Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, het exploit steeds gedaan aan den kantonrechter, met dien verstande, dat:

• -

  indien het exploit een rechtsgeding betreft te voeren of aanhangig voor het hof van Justitie, het gedaan wordt aan den kantonrechter op het eiland Curaçao, en voor een kantongerecht, aan den kantonrechter op het betrokken eiland;

• -

  indien het exploit niet reeds een te voeren of aanhangig rechtsgeding betreft, het gedaan wordt aan den kantonrechter binnen wiens rechtsgebied de verzoeker zijne woonplaats heeft.

2. Onverminderd de vereischten bij het Curaçaosch Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering voor het exploit gesteld, zullen daarbij in ieder geval worden vermeld de volledige namen, het adres, en de hoedanigheid van dengeen voor wien het stuk bestemd is. Tevens wordt vermeld, dat het exploit overeenkomstig artikel 3 van het verdrag moet worden medegedeeld, met opgave of eene bijzondere wijze van mededeeling wordt verlangd.

3. Het exploit is vergezeld van twee geteekende afschriften en van vertalingen van deze drie bescheiden. De vertalingen moeten voor overeenstemmend zijn verklaard door een beëedigd vertaler in Curaçao. Wordt bij het exploit een afzonderlijk stuk beteekend, dan geldt het gezegde omtrent afschriften en vertalingen ook voor dit afzonderlijk stuk.

1. De kantonrechter zal het exploit met “gezien” teekenen en de in het laatste lid van artikel 5 dezer verordening bedoelde afschriften met vertalingen, ter verdere behandelijng doen toekomen aan den bevoegden Nederlandschen consulairen ambtenaar. Hij verzoekt dezen ambtenaar tevens de vertalingen voor overeenstemmend te verklaren.

2. Is aan de artikelen 5 en 6 dezer verordening niet voldaan, dan weigert de kantonrechter de mededeeling der stukken, echter niet dan na getracht te hebben de naleving dier artikelen zooveel mogelijk te bevorderen.

1. De kantonrechter ontvangt het bewijsstuk, bedoeld bij artikel 3, letter g, van het verdrag, van den Nederlandschen consulairen ambtenaar.

2. De kantonrechter kan weigeren dit bewijs aan belanghebbenden af te geven, zolang niet het geheele bedrag der kosten, ter zake van de mededeeling gemaakt, voldaan is.

1. Behoudens het bepaalde bij artikel 11 geeft de kantonrechter aan de rogatoire commissie uitvoering, voor zoover deze binnen zijn gebied moet geschieden.

2. Moet de uitvoering binnen het gebied van meerdere kantongerechten geschieden, dan zendt de kantonrechter, door wien de rogatoire commissie, voor zooveel hem betreft, reeds is uitgevoerd, deze met de stukken onverwijld aan de kantonrechter, binnen wiens gebied de uitvoering alsnog geschieden moet.

3. Bij verschil over de vraag, welke kantonrechter de rogatoire commissie heeft uit te voeren, beslist het hof van Justitie.

4. De kantonrechter geeft van elke doorzending onverwijld kennis aan de autoriteit, welke hem de rogatoire commissie heeft overgemaakt.

1. Het hof van Justitie kan beslissen zelf de rogatoire commissie uit te voeren, ingeval de aard dezer commissie daartoe aanleiding geeft.

2. Oordeelt de kantonrechter, wien de rogatoire commissie is overgemaakt, dat er reden kan zijn tot toepassing van het vorige lid, dan vraagt hij de beslissing van het hof.

1. Indien eene rogatoire commissie door den Curaçaoschen rechter overeenkomstig artikel 7 van het verdrag wordt opgedragen, zendt hij de stukken ter verdere behandeling aan den bevoegden Nederlandschen consulairen ambtenaar. De zich bij die stukken bevindende vertalingen moeten voor overeenstemmend zijn verklaard door een beëedigd vertaler in Curaçao.

2. De rechter verzoekt den consulairen ambtenaar tevens de vertalingen voor overeenstemmend te verklaren.