Verordening maatschappelijke ondersteuning Het Hogeland 2024

Artikel 1. Begripsbepalingen

• 1.

  In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• •

  algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening waarvan gelet op de omstandigheden- aannemelijk is dat de cliënt - vanaf een inkomen op minimumniveau als in de Participatiewet - ook als hij geen beperking(en) had- daarover zou (hebben kunnen) beschikken;

• •

  bijdrage: bijdrage als bedoeld in artikel 2.1.4, eerste lid en artikel 2.1.4a van de wet;

• •

  ingezetene: cliënt die hoofdverblijf heeft in de gemeente Het Hogeland;

• •

  hoofdverblijf: de woonruimte -bestemd en geschikt voor permanente bewoning- waar de persoon met beperking(en) zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft en

• •

  in de gemeentelijke basisadministratie staat ingeschreven of

• •

  zal staan ingeschreven of

• •

  het feitelijke woonadres indien de persoon met beperkingen met een briefadres is ingeschreven.

• •

  anti-revaliderend: het versterken of creëren van beperkingen als gevolg van de verstrekking van voorzieningen;

• •

  hulpvraag: behoefte aan maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in artikel 2.3.2, lid 1, van de wet;

• •

  melding: kenbaar maken van de hulpvraag aan het college als bedoeld in artikel 2.3.2 lid 1 Wmo 2015;

• •

  pgb: persoonsgebonden budget als bedoeld in artikel 1.1.1 van de wet;

• •

  persoonlijk plan: plan waarin de cliënt de omstandigheden (bedoeld in artikel 2.3.2 lid 4 Wmo 2015 onderdelen a tot en met g van de wet) beschrijft en aangeeft welke maatschappelijke ondersteuning naar zijn mening het meest is aangewezen;

• •

  Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

• 2.

  Voor zover niet anders bepaald, hebben begrippen in deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regels en beleidsregels dezelfde betekenis als in de wet.

Artikel 2. Melding hulpvraag

• 1.

  Een hulpvraag kan vormvrij door of namens een cliënt bij het college worden gemeld;

• 2.

  Het college bevestigt de ontvangst van een melding en maakt zo spoedig mogelijk een afspraak voor een gesprek;

• 3.

  In spoedeisende gevallen als bedoeld in artikel 2.3.3 van de Wet treft het college na de melding onverwijld een tijdelijke maatwerkvoorziening in afwachting van de uitkomst van het onderzoek.

Artikel 3. Cliëntondersteuning

• 1.

  Het college zorgt ervoor dat ingezetenen een beroep kunnen doen op kosteloze onafhankelijke cliëntondersteuning, waarbij het belang van de cliënt uitgangspunt is;

• 2.

  Het college wijst cliënt en mantelzorger voor het onderzoek, bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid van de Wet, op de mogelijkheid gebruik te maken van kosteloze cliëntondersteuning.

Artikel 4. Persoonlijk plan

• 1.

  Het college brengt de cliënt op de hoogte van de mogelijkheid om een persoonlijk plan als bedoeld in artikel 2.3.2, tweede lid, van de Wet op te stellen en stelt hem gedurende zeven dagen na de melding in de gelegenheid het plan te overhandigen waarin hij de omstandigheden, bedoeld in artikel 2.3.2, vierde lid, onderdelen a tot en met g, beschrijft en aangeeft welke maatschappelijke ondersteuning naar zijn mening het meest is aangewezen;

• 2.

  Als de cliënt een persoonlijk plan, als bedoeld in lid 1 aan het college, heeft overhandigd, betrekt het college dat plan bij het onderzoek als bedoeld in artikel 6 van deze verordening.

Artikel 5. Informatie en identificatie

• 1.

  Voor het gesprek verschaft de cliënt het college alle overige gegevens en bescheiden die naar het oordeel van het college voor het onderzoek nodig zijn en waarover cliënt redelijkerwijs de beschikking kan krijgen;

• 2.

  Bij het onderzoek, bedoeld in artikel 6, is vaststelling van de identiteit aan de hand van een identiteitsdocument als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht voldoende.

Artikel 6. Onderzoek

• 1.

  Het college verzamelt alle voor het onderzoek, bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de Wet, van belang zijnde en toegankelijke gegevens over de cliënt en diens situatie en maakt zo spoedig als mogelijk met cliënt een afspraak voor een gesprek;

• 2.

  Een gesprek maakt deel uit van het onderzoek, tenzij de hulpvraag voldoende bekend is. Het gesprek wordt gevoerd met de cliënt, dan wel diens vertegenwoordiger, voor zover mogelijk mantelzorger en/of voor zover nodig familie. Ook kan een cliënt een beroep doen op de onafhankelijke cliëntondersteuner als in het derde artikel van deze verordening;

• 3.

  De factoren, genoemd in artikel 2.3.2 lid 4 Wmo 2015 van de wet maken in ieder geval deel uit van het onderzoek en vormen de basis van het gesprek als bedoeld in lid 2;

• 4.

  Indien de cliënt bekend is bij de gemeente, kan worden afgezien van het onderzoek zoals genoemd in lid 2 van dit artikel;

• 5.

  Het college informeert de cliënt over de gang van zaken bij het gesprek, diens rechten en plichten en de vervolgprocedure en vraagt de cliënt toestemming om diens persoonsgegevens te verwerken;

• 6.

  In het onderzoek wordt – indien van toepassing – gebruik gemaakt van het door het college vastgestelde beleid aangaande gebruikelijke hulp;

• 7.

  Het college verstrekt de cliënt dan wel diens vertegenwoordiger een schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek, als bedoeld in lid 2.

Artikel 7. Advisering

• 1.

  Het college is bevoegd om -voor zover dit van belang kan zijn voor het onderzoek- degene door of namens wie een melding of aanvraag is ingediend of bij gebruikelijke hulp diens relevante huisgenoten:

• a.

  op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem/haar te bevragen;

• b.

  op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen bevragen en/of onderzoeken;

• 2.

  Het college kan een door haar daartoe aangewezen adviesinstantie om advies vragen als:

• a.

  het een melding of aanvraag betreft van een persoon die niet eerder een voorziening heeft gehad en/of met wie niet eerder een gesprek als bedoeld in artikel 6 is gevoerd;

• b.

  het een melding of aanvraag betreft van een persoon die wel eerder een voorziening heeft gehad of met wie wel een gesprek is gevoerd (zoals bedoeld in artikel 6); maar waarvan de medische, psychisch of psychosociale omstandigheden zodanig zijn veranderd dat deze veranderingen de noodzaak van een voorziening of de soort van voorziening kunnen beïnvloeden;

• c.

  het college dat gewenst vindt.

Artikel 8. Aanvraag

• 1.

  Een cliënt of diens vertegenwoordiger kan een aanvraag voor een maatwerkvoorziening schriftelijk indienen bij het college. Hiertoe wordt het hiervoor bestemde aanvraagformulier gebruikt;

• 2.

  Als bijlage kan cliënt of vertegenwoordiger het verslag (of persoonlijk plan) bij de aanvraag toevoegen;

• 3.

  Het college neemt een bijgevoegd verslag mede als uitgangspunt voor de beoordeling van een aanvraag om een maatwerkvoorziening.

Artikel 9. Criteria voor maatwerkvoorziening

• 1.

  Het college verstrekt een maatwerkvoorziening indien er sprake is van een noodzaak tot ondersteuning en de cliënt niet of niet volledig in staat is tot zelfredzaamheid of participatie door gebruik te maken van:

• a.

  eigen kracht en/of

• b.

  gebruikelijke hulp en/of

• c.

  mantelzorg en/of

• d.

  hulp van andere personen uit het sociale netwerk en/of

• e.

  algemeen gebruikelijke voorzieningen en/of

• f.

  algemene voorzieningen en/of

• g.

  andere voorzieningen.

• 2.

  Het college verstrekt een maatwerkvoorziening in de vorm van opvang/beschermd wonen indien:

• a.

  de cliënt problemen heeft bij het zich handhaven in de samenleving; of

• b.

  de cliënt de thuissituatie heeft verlaten, al dan niet in verband met risico’s voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld; en

• c.

  voor zover de cliënt deze problemen niet kan wegnemen/verminderen door gebruik te maken van:

i eigen kracht en/of

ii gebruikelijke hulp en/of

iii mantelzorg en/of

iv hulp van andere personen uit het sociale netwerk en/of

v voorliggende voorzieningen

vi algemeen gebruikelijke voorzieningen en/of

vii algemene voorzieningen en/of

viii andere voorzieningen.

• 3.

  Een cliënt komt enkel in aanmerking voor een financiële tegemoetkoming voor zover:

• a.

  hiermee naar oordeel van het college een passende bijdrage wordt geleverd aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt in staat wordt gesteld tot zelfredzaamheid of participatie en zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kan blijven, waarbij aansluiting wordt gezocht bij de kaders zoals de Centrale Raad van Beroep deze heeft gesteld;

• b.

  het betreft een van de volgende voorzieningen:

1°. Eenvoudige middelen die bijdragen aan afschaling van ondersteuning;

2°. Een verhuiskostenvergoeding;

3°. Een voorziening waarvoor niet tijdig een passende voorziening in natura beschikbaar

is.

• 4.

  Het college beoordeelt of het primaat van verhuizen van toepassing is;

• 5.

  Het college kent slechts de goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening toe.

Artikel 10. Criteria ambulante begeleiding basis en plus

• 1.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor ambulante begeleiding basis als:

• a.

  De cliënt ondersteuning nodig heeft bij of met het oefenen met vaardigheden en handelingen, of

• b.

  De cliënt ondersteuning nodig heeft inzake het aanbrengen van (dag)structuur of het voeren van regie in het dagelijks leven, of

• c.

  De cliënt ondersteuning nodig heeft bij het aansturen van zijn of haar gedrag, of

• d.

  Toezicht op de cliënt nodig is; en

• e.

  De cliënt voldoet daarnaast niet aan de criteria voor Ambulante Begeleiding plus.

• 2.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor ambulante begeleiding plus als:

• a.

  Aan de criteria wordt voldaan zoals staat beschreven onder lid 1 sub a tot en met d, en

• b.

  Er sprake is van een onveilige situatie, crisis, een toename van probleemgedrag, en/of zorgmijding, resulterend in ernstige achteruitgang, én

• c.

  Er is tijdelijk weinig tot geen regie over het eigen leven.

• 3.

  Voor verstrekking van Ambulante Begeleiding plus gelden de volgende criteria:

• a.

  Een eerste indicatie wordt afgegeven voor maximaal 10 maanden

• b.

  Mits voldaan wordt aan de voorwaarden, is er een verlengingsoptie mogelijk van maximaal 6 maanden

• c.

  Het aanleveren van een risico-inventarisatie en evaluatie (RI&E) door de zorgaanbieder, is een voorwaarde bij het aanvragen van een verlenging.

Artikel 11. Maatwerkvoorziening kortdurend verblijf

Een cliënt kan in aanmerking komen voor kortdurend verblijf met een maximum van 156 etmalen per jaar als:

• a.

  de cliënt is aangewezen op ondersteuning met permanent toezicht, en

• b.

  de mantelzorger door het overstijgen van het gebruikelijke, redelijkerwijs van hem te verwachten toezicht overbelast dreigt te worden.

Artikel 12. Maatwerkvoorziening begeleiding groep Belevingsgericht (plus) en Participatiegericht (plus)

• 1.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor begeleiding groep belevingsgericht als:

• a.

  de cliënt als gevolg van een beperking onvoldoende zelfredzaam is om een dagbesteding, waaronder het volgen van een opleiding of het leveren van een arbeidsprestatie, voor zichzelf of met behulp van zijn netwerk te organiseren; en/of

• b.

  daarmee overbelasting van eventuele mantelzorgers wordt voorkomen.

• 2.

  Een cliënt kan indien hij de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, in aanmerking komen voor begeleiding groep Participatiegericht met zo mogelijk als doel de cliënt voor te bereiden op (begeleid) werk of vrijwilligerswerk als:

• a.

  de cliënt ondersteuning nodig heeft inzake het aanbrengen van (dag)structuur of het voeren van regie in het dagelijks leven, en

• b.

  de cliënt geen of zeer geringe loonvormende arbeidsprestatie kan leveren door het ontbreken van werkvaardigheden als gevolg van beperkingen en daaruit voortvloeiend een ondersteunings- en/of toezicht vraag heeft, en/of

• c.

  daarmee overbelasting van eventuele mantelzorgers wordt voorkomen.

• 3.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor begeleiding groep belevingsgericht plus als:

• a.

  aan de gestelde voorwaarden van lid 1 van dit artikel wordt voldaan; én wordt voldaan aan de voorwaarden hierna onder b. genoemd en/of de voorwaarde hierna onder c. genoemd;

• b.

  de cliënt binnen de groep de mogelijkheid tot en nabijheid van extra begeleiding nodig heeft, vanwege de volgende oorzaak/oorzaken:

1. De intensiteit van de problematiek: (langdurige) complexe, meervoudige psychiatrische en/of psychosociale (multiproblem) problematiek en/of;

2. Waarbij sprake is van een onveilige situatie crisis, een toename van probleemgedrag, zorgmijding en/of;

3. Als cliënt gebaat is bij meer nabijheid van de begeleider en/of een prikkelarme omgeving nodig heeft en/of veel één op één begeleiding nodig heeft binnen de groepsactiviteit. Dit laatste kan voorkomen wanneer cliënt de hulpvraag niet of slecht kan uitstellen en directe actie van de ondersteuner wordt verwacht, of

• c.

  er tijdelijk geen regie is op eigen leven

• 4.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor begeleiding groep participatiegericht plus als:

• a.

  aan de gestelde voorwaarden van lid 2 van dit artikel wordt voldaan; en

• b.

  de cliënt binnen de groep de mogelijkheid tot en nabijheid van extra begeleiding nodig heeft, vanwege de volgende oorzaak/oorzaken:

1) De intensiteit van de problematiek: (langdurige) complexe, meervoudige psychiatrische en/of psychosociale (multiproblem) problematiek en/of;

2) Waarbij sprake is van een onveilige situatie crisis, een toename van probleemgedrag, zorgmijding en/of;

3) Als cliënt gebaat is bij meer nabijheid van de begeleider en/of een prikkelarme omgeving nodig heeft en/of veel één op één begeleiding nodig heeft binnen de groepsactiviteit. Dit laatste kan voorkomen wanneer cliënt de hulpvraag niet of slecht kan uitstellen en directe actie van de ondersteuner wordt verwacht, of

• c.

  er tijdelijk geen regie is op eigen leven

• 5.

  Er kan een opslag voor hbo- inzet worden geïndiceerd wanneer:

• a.

  Cliënt is/wordt geïndiceerd voor Begeleiding Groep participatiegericht plus; en

• b.

  Cliënt dusdanige problematiek heeft dat begeleider extra hbo-competenties nodig heeft

Artikel 13: Huishoudelijke ondersteuning (plus)

• 1.

  Een persoon met beperkingen, chronische psychische of psychosociale problemen kan in aanmerking komen voor hulp bij het huishouden als hij door zijn belemmeringen, rekening houdend met de beschikbaarheid van de gebruikelijke hulp en onverplichte mantelzorg, niet of onvoldoende in staat is tot het verzorgen van het huishouden van zichzelf of van de leefeenheid waartoe hij behoort.

• 2.

  Er kan ook hulp bij het huishouden geboden worden als deze kortdurend, al dan niet in verband met het tijdelijk ontbreken van mantelzorg, noodzakelijk is.

Artikel 14: Soort, omvang en vorm van de huishoudelijke hulp

• 1.

  Hulp bij het huishouden wordt als maatwerkvoorziening verstrekt als huishoudelijke ondersteuning (HO) of huishoudelijke ondersteuning plus (HO+). Daarbij geldt dat:

  • a.

    HO een maatwerkvoorziening is waarbij geheel of gedeeltelijk activiteiten op het gebied van het huishouden worden overgenomen. De cliënt is in staat tot zelfregie over de planning en organisatie van de activiteiten;

  • b.

    HO+ een maatwerkvoorziening is waarbij geheel of gedeeltelijk activiteiten op het gebied van het huishouden worden overgenomen met inbegrip van hulp bij de organisatie van het huishouden aangezien de cliënt zelf niet in staat is regie over zijn huishouding te voeren.

Het college hanteert ‘de Wmo richtlijn indicatiestelling hulp bij het huishouden’ om vast te stellen of de cliënt niet of onvoldoende in staat is tot het verzorgen van het huishouden van zichzelf of van de leefeenheid waartoe hij behoort.

Artikel 15. Collectief vervoer

• 1.

  Met het collectief vervoer kan een cliënt zich lokaal verplaatsen van deur tot deur, waarbij geldt dat, indien dit door het college beschikt is, medisch noodzakelijke persoonlijke begeleiding bij het gebruik van het collectieve vervoer gratis meereist;

• 2.

  Het college kan, indien daar in specifieke gevallen noodzaak toe bestaat, het aantal verplaatsingen maximeren.

• 3.

  Met het collectief vervoer kunnen pashouders reizen in een gebied van 25 kilometer rondom het woonadres of naar een puntbestemming. Boven deze afstand geldt het commerciële tarief van de door de gemeenten gecontracteerde vervoerder.

• 4.

  Op jaarbasis kan in beginsel maximaal 2500 kilometer worden verreden.

• 5.

  Indien begeleiding groep en/of Kortdurend Verblijf als maatwerkvoorziening is geïndiceerd, en cliënt niet in staat is om op eigen kracht de voorziening te bereiken dan:

• a.

  is het bij ZIN afhankelijk van de inschrijving van de gecontracteerde aanbieder van de dagbesteding of van het Kortdurend Verblijf of het vervoer via het gemeentelijk contract wordt georganiseerd of door de betreffende aanbieder zelf.

• b.

  geldt voor pgb dat het bedrag voor vervoer gemaximeerd wordt aan de ZIN vergoeding voor een gecontracteerde aanbieder die het vervoer zelf regelt wanneer een beroep wordt gedaan op professioneel georganiseerd vervoer. Om in aanmerking te komen voor de vergoeding, dient de pgb -houder tenminste twee offertes aan te leveren.

• c.

  geldt voor het pgb dat het bedrag voor vervoer, uitgevoerd door niet professioneel georganiseerd vervoer, gemaximeerd wordt op de tarieven die de NZA hanteert voor vervoer naar dagbesteding en respijtzorg in 2021.

• d.

  bij pgb wordt het vervoer gemaximeerd op de dichtstbijzijnde adequate voorziening/dagbestedingslocatie voor de pgb houder. Indien de pgb houder kiest voor een locatie die verder weg is, worden de meerkosten van die kilometers niet vergoed.

• e.

  geldt voor pgb dat gekozen wordt voor een dagbestedingslocatie in de gemeenten Eemsdelta, Groningen, Het Hogeland of Westerkwartier.

• f.

  mag geen gebruik worden gemaakt van de pas voor collectief vervoer zoals staat beschreven in de leden 1 tot en met 4 van dit artikel.

Artikel 16. Weigeringsgronden

• 1.

  Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  wanneer de gevraagde maatwerkvoorziening een (mogelijk) anti-revaliderende werking heeft;

• b.

  wanneer voor de problematiek die in het gegeven geval aanleiding geeft voor de noodzaak tot ondersteuning, een voorziening op grond van een andere wettelijke bepaling bestaat;

• c.

  indien het een voorziening betreft die de cliënt na de melding als bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid van de wet en vóór datum van besluit heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend of de noodzaak achteraf nog kan worden vastgesteld;

• d.

  als de cliënt de gevraagde voorziening vóór de melding heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij er sprake is van een acute noodsituatie waardoor het voor cliënt dringend noodzakelijk was de voorziening te treffen;

• e.

  voor zover deze niet in overwegende mate op het individu is gericht;

• f.

  als een eerder door het college verstrekte voorziening nog niet is afgeschreven volgens het afschrijvingsschema zoals bedoeld in artikel 12 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Het Hogeland, tenzij de eerder verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen:

• •

  tenzij de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten, of

• •

  als de eerder verstrekte voorziening niet langer een oplossing biedt voor de behoefte van de cliënt aan maatschappelijke ondersteuning.

• g.

  als deze voorziening niet noodzakelijk was geweest wanneer de cliënt rekening had gehouden met bestaande beperkingen, die geen verband houden met de overgang naar een volgende levensfase.

• 2.

  Geen maatwerkvoorziening gericht op zelfredzaamheid en participatie wordt verstrekt:

• a.

  als deze niet langdurig noodzakelijk is, behoudens hulp bij het huishouden, kortdurend verblijf en Publiek Vervoer (Wmo-deel).

• b.

  indien de cliënt geen ingezetene is van, of zijn hoofdverblijf heeft in de gemeente Het Hogeland.

• 3.

  Geen woonvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  voor zover de beperkingen voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• b.

  ten behoeve van hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantie- en recreatiewoningen, ADL-clusterwoningen en gehuurde kamers, met uitzondering van een voorziening voor verhuizing;

• c.

  indien de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding bestaat op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie en er geen belangrijke reden voor verhuizing aanwezig is;

• d.

  indien de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• e.

  indien de aanvrager verhuisd is vanuit of naar een woonruimte die niet geschikt is om het hele jaar door bewoond te worden;

• f.

  indien cliënt zijn hoofdverblijf niet heeft of niet zal hebben in de woning waaraan de voorziening wordt getroffen, tenzij er sprake is van co-ouderschap;

• g.

  voor zover het voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten van complexen bedoeld voor de doelgroep betreft, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders of het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte, met uitzondering van een voorziening voor verhuizing;

• h.

  voor zover de woning valt onder de versterkingsopgave of waarvoor een versterkingsadvies geldt, versterkt wordt en deze versterking relatie heeft met de aanpassingen.

• 4.

  Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte ten behoeve van maatschappelijke participatie uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving. Onder directe woon- en leefomgeving wordt verstaan, een afstand van 25 kilometer rondom het woonadres.

Artikel 17. Inhoud beschikking

• 1.

  In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt in ieder geval aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt en wordt tevens aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

• 2.

  Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te verstrekken voorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  wat de ingangsdatum en duur van de verstrekking is;

• c.

  hoe de voorziening wordt verstrekt;

• d.

  of een bijdrage in de kosten verschuldigd is en de daarbij door het college gehanteerde uitgangspunten;

• e.

  wie de aanbieder is.

• 3.

  Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  voor welk resultaat het pgb kan worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  wat de duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;

• e.

  wat de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb;

• f.

  of een bijdrage in de kosten verschuldigd is en de daarbij door het college gehanteerde uitgangspunten

• 4.

  Bij het verstrekken van een financiële tegemoetkoming wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    voor welk resultaat de financiële tegemoetkoming kan worden aangewend;

  • b.

    of en welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van de financiële tegemoetkoming;

  • c.

    wat de hoogte is van de financiële tegemoetkoming;

  • d.

    wat de duur is van de verstrekking waarvoor de financiële tegemoetkoming is bedoeld;

  • e.

    hoe de financiële tegemoetkoming dient te worden verantwoord.

Artikel 18. Regels voor pgb

• 1.

  Het college verstrekt een pgb in overeenstemming met artikel 2.3.6 van de wet en toetst hierbij aan de landelijke toetsingskaders PGB van de rijksoverheid inzake pgb-vaardigheid.

• 2.

  Een pgb wordt alleen verstrekt indien de pgb-houder of zijn vertegenwoordiger pgb-vaardig is en er geen sprake is van andere onoverkomelijke bezwaren voor het verstrekken van het pgb.

• 3.

  De zorgverlener is geen (wettelijk) vertegenwoordiger, bewindvoerder of mentor van de pgb-houder.

• 4.

  Geen Pgb-vertegenwoordigers mogen zijn:

• a.

  Als de Pgb-vertegenwoordiger ook hulpverlener is of een andere functie bij de hulpverlenende aanbieder heeft.

• b.

  Als de Pgb-vertegenwoordiger een directe of indirecte relatie heeft met de hulpverlener (of diens hiërarchisch meerdere).

• c.

  Als de Pgb-vertegenwoordiger zelf onder bewind, mentorschap of curatele staat.

• d.

  Als de Pgb-vertegenwoordiger zelf te maken heeft met schuldenproblematiek.

• e.

  Als de Pgb-vertegenwoordiger zelf een indicatie heeft voor begeleiding en/of individuele begeleiding ontvangt.

• 5.

  Er mogen maximaal twee personen aangewezen worden als PGB-vertegenwoordiger

• 6.

  Onverminderd artikel 2.3.6, tweede en vijfde lid van de wet verstrekt het college geen pgb voor zover de aanvraag betrekking heeft op de kosten die de belanghebbende voorafgaand aan de indiening van de aanvraag, heeft gemaakt en niet meer is na te gaan of de ingekochte voorziening noodzakelijk was;

• 7.

  In beginsel kan een pgb alleen worden besteed voor de daadwerkelijk geleverde ondersteuning.

• 8.

  De hoogte van een pgb:

• a.

  wordt vastgesteld aan de hand van een door de cliënt opgesteld plan waarin in ieder geval uiteen is gezet:

• •

  welke diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren de cliënt van het budget wil betrekken;

• •

  indien van toepassing, welke hiervan de cliënt wil betrekken van een persoon die behoort tot het sociaal netwerk en;

• •

  welke doelen en resultaten ten behoeve van het bevorderen van de participatie en zelfredzaamheid, dan wel beschermd wonen of opvang worden nagestreefd en de termijn waarbinnen deze worden behaald;

• b.

  wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het pgb toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, van derden te betrekken, en wordt indien nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering.

• c.

  Bedraagt niet meer dan de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate in de gemeente tijdig beschikbare maatwerkvoorziening in natura.

• 9.

  De hoogte van het persoonsgebonden budget voor wat betreft het vervoer is gebaseerd op het OV-tarief (voor vervoer met een OV-chipkaart) waarbij het uitgangspunt geldt dat maximaal 2500 kilometer op jaarbasis binnen de eigen leef- en woonomgeving moet kunnen worden gereisd; waarbij bovenregionale reizen buiten de puntbestemmingen vallen onder de reikwijdte van Valys.

• 10.

  De hoogte van het pgb voor wat betreft begeleiding, dat wordt geboden door een professional, is maximaal 70% tot 95% van het zorg in natura tarief voor kleine aanbieders, zoals overeengekomen na aanbesteding van gemeente Eemsdelta en Het Hogeland

• 11.

  De hoogte voor het persoonsgebonden budget voor wat betreft Huishoudelijke Ondersteuning, dat wordt geboden door een professional, is maximaal 50% tot 70% van het uurtarief van de zorg in natura tarieven, zoals de overeenkomsten met de gecontracteerde aanbieders voor huishoudelijke ondersteuning.

• 12.

  De hoogte van een pgb voor beschermd wonen (formeel en zzp) wordt als volgt bepaald:

• a.

  ‘Verblijf accommodatie met toezicht op afroep of 24 uurs toezicht’ bedraagt maximaal 100% van het inkooptarief zorg in natura (ZIN), indien de zorg/ondersteuning wordt ingekocht bij een instelling die wat betreft aard en kwaliteit vergelijkbaar is met een gecontracteerde instelling. Indien de zorg verleend door een ZZP’er wordt ingekocht bedraagt het tarief maximaal 85% van het inkooptarief ZIN;

• b.

  woonbegeleiding complex (intra- en extramuraal) bedraagt 100% van het inkooptarief ZIN per uur, indien de ondersteuning wordt ingekocht bij een instelling die wat betreft aard en kwaliteit vergelijkbaar is met een gecontracteerde instelling, en ingeval van inkoop via ZZP’er maximaal 85% van het inkooptarief ZIN;

• c.

  ‘Thuis Plus’ voor de bandbreedte 1-3 uur, 4-6 uur en 7- 10 uur per week bedraagt, indien de ondersteuning wordt ingekocht bij een instelling die wat betreft aard en kwaliteit vergelijkbaar is met een gecontracteerde instelling, 100% en ingeval van inkoop via ZZP’er maximaal 85% van het inkooptarief ZIN;

• d.

  activering en participatie bedraagt 100% van het inkooptarief ZIN per dagdeel en, indien noodzakelijk, kan een door het college vast te stellen adequaat tarief voor vervoer worden gehanteerd;

• e.

  de hoogte van het pgb wordt jaarlijks per 1 januari opnieuw afgeleid van de dan geldende ZIN tarieven.

• f.

  Beschermd Wonen (informeel) is modulair samengesteld en opgebouwd uit de volgende onderdelen:

• •

  toezicht, waarvan het tarief wordt vastgesteld op basis van één wettelijk minimumuurloon per dag.

• •

  begeleiding/ondersteuning, waarvan het tarief € 20,00 per uur bedraagt en

• •

  vakantie/respijtzorg, waarvan de hoogte gelijk is aan 8,33% van de voorgaande onderdelen zoals onder f. genoemd en voor zover noodzakelijk;

• g.

  Dagbesteding kan in het kader van beschermd wonen niet informeel worden geleverd.

• h.

  Naast de informele ondersteuning kan ook professionele ondersteuning worden ingekocht.

• 13.

  De hoogte van het persoonsgebonden budget voor overige zaken wordt bepaald aan de hand van en tot het maximum van de kostprijs van de in de situatie van de cliënt goedkoopst compenserende voorziening in natura of de door het college geaccepteerde offerte en is toereikend voor de aanschaf, verzekering en het onderhoud daarvan. Als richtlijnen gelden in eerste aanleg de prijzen van de door de gemeente gecontracteerde leveranciers, of waar nodig de normen van het Nibud.

• 14.

  Bij de vaststelling van de hoogte van het persoonsgebonden budget voor dienstverlening wordt onderscheid gemaakt tussen:

• a.

  Het tarief voor professionals. Tot deze groep behoren personen die:

i werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007), en die beschikken over de relevante diploma’s die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken;

ii aangemerkt zijn als Zelfstandige zonder personeel en de beschikking hebben over een beschikking geen loonheffingen (BGL). Daarnaast moeten ze ten aanzien van de uit te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en beschikken waar nodig over de relevante diploma’s/certificaten die nodig zijn voor uitoefening van de desbetreffende taken;

• b.

  Sociaal netwerk: een persoon zoals bedoeld in artikel 1.1.1 van de wet;

• c.

  Informeel netwerk; een ondersteuner niet zijnde een persoon als bedoeld onder a of b.

• 15.

  Het persoonsgebonden budget voor personen als bedoeld onder lid 14, sub a, onderdeel i en ii bedraagt maximaal de kostprijs van de in de situatie van de cliënt goedkoopst compenserende voorziening in natura en is toereikend.

• 16.

  De pgb-tarieven voor het sociaal en het informeel netwerk worden gebaseerd op het uurloon, in de hoogste periodiek van de geldende cao, vermeerderd met vakantietoeslag en de tegenwaarde van de verlofuren, tenzij het gaat om inzet voor kortdurend verblijf, dagbesteding, vervoer naar kortdurend verblijf en het vervoer naar dagbesteding. De geldende cao is voor:

• •

  Huishoudelijke ondersteuning: de VVT (Verpleeg- en Verzorgingshuizen en Thuiszorg)

• •

  individuele begeleiding: de Functie Waardering Gezondheidszorg (FWG 30) cao VVT.

• 17.

  Wanneer de pgb-uitvoerder -ook als deze voldoet aan de kwaliteitseisen van een professionele pgb-uitvoerder- deel uitmaakt van het sociaal netwerk van de pgb-houder, wordt in principe een ‘pgb sociaal netwerk tarief’ toegekend.

• 18.

  De volgende kosten zijn uitgesloten voor vergoeding vanuit een pgb:

• a.

  Kosten voor bemiddeling;

• b.

  Bijkomende zorgkosten;

• c.

  Overlijdensuitkering

• d.

  Kosten voor tussenpersonen of belangenbehartigers;

• e.

  Kosten voor het voeren van een pgb-administratie;

• f.

  Kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;

• g.

  Kosten voor feestdagenuitkering;

• h.

  Een eenmalige uitkering;

• i.

  Kosten voor reizen van zorgverleners;

• j.

  Vrij besteedbaar bedrag.

• 19.

  Een PGB kan in beginsel niet worden besteed in het buitenland.

• 20.

  Loondoorbetaling bij ziekte, vervanging bij ziekte en claims zijn verzekerd via de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

• 21.

  Een pgb dient door de cliënt binnen drie maanden na toekenning te worden aangewend ten behoeve van het resultaat waarvoor het is verstrekt.

• 22.

  Het college kan in het Besluit nadere regels stellen over de hoogte van het pgb.

Artikel 19. Nadere verplichtingen budgethouder

• 1.

  De budgethouder is verplicht om gedurende de gebruiksduur de aangeschafte voorziening voldoende te laten onderhouden en toereikend te verzekeren.

• 2.

  In geval van een elektrische vervoersvoorziening, autoaanpassingen en/ of elektrische rolstoel is de budgethouder verplicht een allriskverzekering af te sluiten gedurende de gebruiksduur van het hulpmiddel.

Artikel 20. Algemene bepaling

De in dit hoofdstuk opgenomen bepalingen gelden uitsluitend voor beschermd wonen en opvang.

Artikel 21. Begripsomschrijvingen

• •

  Formele ondersteuning: Ondersteuning door cliënt met een pgb ingekocht van derden op basis van een door het college goedgekeurde overeenkomst en bij natuurlijke personen bovendien in het kader van een hulpverlenend beroep;

• •

  Informele ondersteuning: Ondersteuning die niet wordt verleend in het kader van een hulpverlenend beroep.

Artikel 22. Algemene voorziening dak- en thuislozen zonder verblijfsalternatief

Het college draagt binnen het kader van de opvang voor dak- en thuislozen zonder verblijfsalternatief zorg voor de mogelijkheid van kortdurend onderdak. In elk geval met een slaapplaats indien noodzakelijk en verder al dan niet inclusief voeding, douche en eventueel andere diensten of faciliteiten gedurende de nacht en de dag.

Artikel 23. Maatwerkvoorziening opvang

• 1.

  Een cliënt kan in aanmerking komen voor maatschappelijke opvang als cliënt

• a.

  feitelijk of residentieel dakloos is, en

• b.

  niet in staat is zich op eigen kracht in de samenleving te handhaven, en

• c.

  niet beschikt over alternatieven die de situatie van feitelijke of residentiële dakloosheid op kunnen heffen.

• 2.

  Een slachtoffer van huiselijk geweld kan in aanmerking komen voor opvang als deze:

• a.

  slachtoffer is van geweld in huiselijke kring en vanwege aspecten van veiligheid de thuissituatie moet verlaten. Of indien sprake is van kindermishandeling en opvang van kind(eren) met de beschermende ouder/verzorger in de opvang noodzakelijk is, en

• b.

  18 jaar of ouder is, al dan niet met kinderen, en

• c.

  geen mogelijkheden heeft om zelf, al dan niet met gebruikmaking van het eigen sociale netwerk of door interventie van derden een veilige situatie te creëren, of in alternatieve huisvesting te voorzien.

• 3.

  Het college draagt zorg voor kortdurend voltijdopvang naar aanleiding van een:

• a.

  crisissituatie, op voor specifiek dat doel bestemde plekken, voor maatschappelijke opvang;

• b.

  gedurende maximaal drie aaneengesloten dagen en in geval van huiselijk geweld maximaal gedurende tien dagen.

Artikel 24. Beschermd wonen

Een cliënt kan in aanmerking komen voor beschermd wonen als:

• a.

  cliënt toezicht en begeleiding nodig heeft, gericht op het bevorderen van zelfredzaamheid en participatie, het psychisch of psychosociaal functioneren, stabilisatie van een psychiatrisch ziektebeeld, het voorkomen van verwaarlozing of maatschappelijke overlast, of het afwenden van gevaar voor zichzelf of anderen;

• b.

  cliënt een psychische of psychosociale problemen heeft, en

• c.

  niet in staat is zich op eigen kracht te handhaven in de samenleving en niet beschikt over alternatieven die de noodzaak voor beschermd wonen op kunnen heffen.

Artikel 25. Bijdrage verblijf beschermd wonen

• 1.

  Een cliënt is voor verblijf in beschermd wonen een bijdrage verschuldigd.

• 2.

  De bijdrage voor beschermd wonen is het maximale bedrag dat overeenkomstig paragraaf 3 van hoofdstuk drie van het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning kan worden vastgesteld.

• 3.

  Cliënt mag bij beschermd wonen niet minder overhouden na het heffen van de bijdrage dan een bedrag aan zak- en kleedgeld; waarbij de zak- en kleedgeld grens gelijk is aan het van toepassing zijnde bedrag, vermeld in artikel 23, eerste lid van de Participatiewet, zoals dat geldt in het lopende kalenderjaar, alsmede een bedrag in verband met de standaardpremie gecorrigeerd met de zorgtoeslag en inclusief vakantiegeld, overeenkomstig volgens artikel 1, eerste lid, onderdeel g, van de wet op de zorgtoeslag.

Artikel 26. Bijdrage verblijf in opvang

• 1.

  Een cliënt is voor verblijf in opvang een bijdrage verschuldigd.

• 2.

  De bijdrage voor opvang is gelijk aan de kostprijs voor het verblijf, met in achtneming van paragraaf 4 van hoofdstuk drie van het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning 2015.

• 3.

  Onder de kostprijs van maatschappelijke opvang wordt de prijs verstaan waarvoor de gemeente opvang voor een cliënt heeft ingekocht.

• 4.

  Cliënt mag bij opvang niet minder overhouden na het heffen van de bijdrage dan een bedrag aan zak- en kleedgeld, waarbij de zak- en kleedgeld grens gelijk is aan het van toepassing zijnde bedrag, vermeld in artikel 23, eerste lid van de Participatiewet, zoals dat geldt in het lopende kalenderjaar, alsmede een bedrag in verband met de standaardpremie gecorrigeerd met de zorgtoeslag en inclusief vakantiegeld, overeenkomstig volgens artikel 1, eerste lid, onderdeel g, van de wet op de zorgtoeslag.

• 5.

  Indien de instelling bij voltijdopvang of crisisopvang aan de cliënt geen voeding verstrekt, dient de instelling de cliënt een bedrag per dag beschikbaar te stellen voor het inkopen van voedingsmiddelen. Dit bedrag is gelijk aan het bedrag dat het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting jaarlijks berekent als gemiddelde kosten voor voeding per dag.

• 6.

  Afwezigheid uit de opvang, anders dan in verband met beëindiging van de opvang, wordt voor de verschuldigdheid van de bijdrage buiten beschouwing gelaten.

• 7.

  Een cliënt is geen bijdrage verschuldigd, indien hij een vergoeding voor huisvesting betaalt aan een instelling.

• 8.

  Voor dag-, nacht- en noodopvang voor personen die de huiselijke situatie hebben verlaten, in verband met risico´s voor hun veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, is voor maximaal drie dagen geen bijdrage verschuldigd.

• 9.

  Een cliënt is bij maatschappelijke opvang geen bijdrage verschuldigd als hij tijdens zijn verblijf woonkosten is verschuldigd als hoofdbewoner voor de woning die hij heeft verlaten in verband met risico’s voor de veiligheid in verband met huiselijk geweld.

• 10.

  De door het college aangewezen instellingen voor maatschappelijke opvang en opvang van personen die de huiselijke situatie hebben verlaten, in verband met risico´s voor hun veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, zijn verplicht de vastgestelde bijdrage van de cliënten te innen in alle gevallen dat de bijdrage niet door de gemeente wordt ingehouden op de bijstandsuitkering of inkomensvoorziening van de cliënt.

• 11.

  Het college stelt de bijdrage voor opvang vast.

• 12.

  Het college bepaalt bij nadere regeling door welke andere instantie dan het CAK in de gevallen bedoeld in artikel 2.1.4, zevende lid, Wmo 2015 de bijdragen voor een maatwerkvoorziening of pgb worden vastgesteld en geïnd.

Artikel 27. Bijdrage in de kosten maatwerkvoorzieningen

• 1.

  Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd, zoals bedoeld in artikel 2.1.4a van de wet, en overeenkomstig het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 voor een maatwerkvoorziening in natura dan wel een persoonsgebonden budget zolang de cliënt gebruik maakt van de maatwerkvoorziening in natura of het persoonsgebonden budget of gedurende de periode waarvoor het pgb wordt verstrekt.

• 2.

  In afwijking van lid 1 is geen eigen bijdrage zoals bedoeld in artikel 2.1.4a van de wet verschuldigd voor de volgende maatwerkvoorzieningen:

• a.

  rolstoelvoorzieningen;

• b.

  kind voorzieningen;

• c.

  Publiek Vervoer (Wmo-deel) regiotaxi (wel een bijdrage tarief gebaseerd op de kostprijs van het OV, conform de tariefstelling van het OV-bureau Groningen Drenthe);

• d.

  financiële tegemoetkomingen.

• 3.

  De bijdrage in de kosten voor woningaanpassingen en hulpmiddelen overstijgt niet de kostprijs van de voorziening.

• 4.

  Voor de kostprijzen van de vastgestelde maatwerkvoorzieningen in de vorm van woningaanpassingen en hulpmiddelen wordt aansluiting gezocht bij de kostprijzen zoals deze worden gehanteerd door de gecontracteerde aanbieders;

• 5.

  De kostprijs van een:

• a.

  maatwerkvoorziening in de vorm van een woningaanpassing of hulpmiddel wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie in de markt of na overleg met de aanbieder;

• b.

  maatwerkvoorziening in de vorm van een woningaanpassing of hulpmiddel wordt tevens bepaald door de wijze van beschikbaarstelling van de voorziening (bruikleen, huur of eigendom);

• c.

  pgb is gelijk aan de hoogte van het pgb.

• 6.

  De bijdragen voor maatwerkvoorzieningen of pgb zijn gelijk aan de kostprijs, tot aan ten hoogste het landelijk vastgestelde bedrag per maand, tenzij overeenkomstig hoofdstuk 3 van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 geen eigen bijdrage is verschuldigd. Voor het landelijk vastgestelde bedrag voor de eigen bijdrage verwijzen we naar artikel 2.1.4, derde lid, en 2.1.4a, vierde lid van de wet.

• 7.

  Indexatie van de bijdrage voor maatwerkvoorzieningen vindt plaats krachtens de wet.

• 8.

  De bijdrage gaat in op het moment van levering van een voorziening of aanvang van een dienst en stopt na beëindiging van de voorziening of de beëindiging van de bruikleenovereenkomst.

Artikel 28. Kwaliteitseisen maatschappelijke ondersteuning

• 1.

  Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten daaronder begrepen, door:

• a.

  het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt en het aansluiten bij de informele zorg;

• b.

  het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg;

• c.

  erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard;

• d.

  te voldoen aan de governance-code van hun sector;

• e.

  te voorzien in een actief kwaliteitsbeleid;

• f.

  de ondersteuning tot stand te brengen in overleg met cliënten zowel op individueel als collectief niveau.

• 2.

  Het college kan bij nadere regeling bepalen welke verdere eisen worden gesteld aan de kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten daaronder begrepen.

• 3.

  De kwaliteit van de voorzieningen die met een pgb worden ingekocht, moeten aan dezelfde kwaliteitseisen voldoen als bedoeld in dit artikel.

• 4.

  Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

• 5.

  Het college kan zoals bij wet bepaald van een aanbieder vereisen dat de medewerkers die in contact komen of kunnen komen, in bezit zijn van een verklaring omtrent gedrag.

• 6.

  Voor de producten ambulante begeleiding, begeleiding groep belevingsgericht (plus), begeleiding groep participatiegericht (plus), vervoer, kortdurend verblijf en Vervoer naar deze voorzieningen voor Zorg in Natura staan de kwaliteitseisen in de overeenkomst "Ambulante begeleiding/begeleiding groep gemeenten Eemsdelta en Het Hogeland". Deze kwaliteitseisen worden door vertaald in het toetsingskader ZIN zoals opgesteld door de toezichthouders die zijn aangesteld door het college conform artikel 6.1 en 6.2 van de Wmo.

• 7.

  Voor de kwaliteitseisen voor het pgb wordt aansluiting gezocht bij het door het college vastgestelde toetsingskader voor kwaliteit zoals opgesteld door de toezichthouders die zijn aangesteld door het college conform artikel 6.1 en 6.2 van de wet.

• 8.

  De kwaliteitseisen voor huishoudelijke ondersteuning en hulpmiddelen zijn opgenomen in de betreffende aanbestedingsdocumenten.

• 9.

  In het geval dat een kwaliteitsgebrek is geconstateerd, dat heeft geleid tot het ontbinden van een ZIN contract met een aanbieder of dat heeft geleid tot het afwijzen van de inkoop van de voorziening bij de PGB-aanbieder op grond van artikel 2.3.6. lid 2 en lid 3 van de wet, dan mag deze aanbieder of PGB-aanbieder in het eerste jaar na deze ontbinding of afwijzing alleen bij een nieuwe aanvraag middels PGB diensten aanbieden als zij kan aantonen aan de gestelde kwaliteitseisen, zoals genoemd in dit artikel, te voldoen.

Artikel 29. Verhouding prijs en kwaliteit levering dienst door derden

• 1.

  Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een dienst door een derde als bedoeld in artikel 2.6.4 van de wet en de eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van de dienst stelt het college vast:

• a.

  een vaste prijs, die geldt voor een inschrijving als bedoeld in de Aanbestedingswet 2012 en het aangaan van een overeenkomst met de derde; of

• b.

  een reële prijs die geldt als ondergrens voor:

i. een inschrijving en het aangaan van een overeenkomst met de derde, en

ii. de vaste prijs, bedoeld in onderdeel a.

• 2.

  Het college stelt de prijzen, bedoeld in het eerste lid, vast:

• a.

  overeenkomstig de eisen aan de kwaliteit van die dienst, waaronder de eisen aan de deskundigheid van de beroepskracht, bedoeld in artikel 2.1.3, tweede lid, onderdeel c, van de wet, en

• b.

  rekening houdend met de continuïteit in de hulpverlening, bedoeld in artikel 2.6.5, tweede lid, van de wet, tussen degenen aan wie de dienst wordt verstrekt en de betrokken hulpverleners.

• 3.

  Het college baseert de vaste prijs of de reële prijs op de volgende kostprijselementen:

• a.

  de kosten van de beroepskracht;

• b.

  redelijke overheadkosten;

• c.

  kosten voor niet productieve uren van de beroepskrachten als gevolg van verlof, ziekte, scholing, werkoverleg;

• d.

  reis en opleidingskosten;

• e.

  indexatie van de reële prijs voor het leveren van een dienst;

• f.

  overige kosten als gevolg van door de gemeente gestelde verplichtingen voor aanbieders waaronder rapportageverplichtingen en administratieve verplichtingen.

• 4.

  Het college kan het eerste lid, onderdeel b, buiten beschouwing laten indien bij de inschrijving aan de derde de eis wordt gesteld een reële prijs voor de dienst te hanteren die gebaseerd is op hetgeen gesteld is in het tweede en derde lid. Daarover legt het college verantwoording af aan de gemeenteraad.

• 5.

  Het college bepaalt met welke derde als bedoeld in het eerste lid hij een overeenkomst aangaat.

Artikel 30. Meldingsregeling calamiteiten en geweld

• 1.

  Het college treft een regeling voor het melden van calamiteiten en geweldsincidenten bij de verstrekking van een voorziening door een aanbieder en wijst een toezichthoudend ambtenaar aan.

• 2.

  Aanbieders melden iedere calamiteit en ieder geweldsincident dat zich heeft voorgedaan bij de verstrekking van een voorziening onverwijld aan de toezichthoudend ambtenaar.

• 3.

  De toezichthoudend ambtenaar, bedoeld in artikel 6.1, van de wet, doet onderzoek naar de calamiteiten en geweldsincidenten en adviseert het college over het voorkomen van verdere calamiteiten en het bestrijden van geweld.

• 4.

  Het college kan bij nadere regeling bepalen welke verdere eisen gelden voor het melden van calamiteiten en geweld bij de verstrekking van een voorziening.

Artikel 31. Bestrijding oneigenlijk gebruik, misbruik en niet-gebruik van een maatwerkvoorziening of persoonsgebonden budget

• 1.

  Het college zorgt voor een rechtmatige en doelmatige uitvoering van de wet, waaronder de bestrijding van misbruik, oneigenlijk gebruik en niet-gebruik van deze wet.

• 2.

  Het college stelt handhavingsbeleid vast, waarin beleidsuitgangspunten en -prioriteiten worden aangegeven.

• 3.

  Het college stelt ter nadere uitvoering van de handhaving een handhavingsuitvoeringsplan vast met inachtneming van het gestelde in het handhavingsbeleidskader.

• 4.

  Het college informeert cliënten of hun vertegenwoordiger in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een maatwerkvoorziening of pgb zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

• 5.

  Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken te beslissen tot een geheel of gedeeltelijke opschorting voor ten hoogste dertien weken van betalingen uit het pgb, als er ten aanzien van een cliënt een ernstig vermoeden is gerezen dat er sprake is van een omstandigheid als bedoeld in artikel 2.3.10, eerste lid, onder a, d of e, van de wet.

• 6.

  Het college onderzoekt, al dan niet steekproefsgewijs, het gebruik van maatwerkvoorzieningen en pgb’s met het oog op de beoordeling van de kwaliteit en recht- en doelmatigheid daarvan en gebruikt hiertoe onder meer de toetsingskaders PGB en ZIN zoals deze zijn vastgesteld door het college.

Artikel 32. Verrekening

Het college kan een terug te vorderen bedrag verrekenen met nog uit te keren (periodieke) betalingen op grond van de wet.

Artikel 33. Jaarlijkse waardering mantelzorgers

De jaarlijkse blijk van waardering voor mantelzorgers van cliënten in de gemeente wordt nader door het college bepaald.

Artikel 34. Tegemoetkoming meerkosten personen met een beperking of chronische problemen

• 1.

  Het college verstrekt in overeenstemming met het beleidsplan, bedoeld in artikel 2.1.2 van de wet, op aanvraag aan personen met een beperking of chronische psychische of psychosociale problemen die daarmee verband houdende aannemelijke meerkosten hebben én die een inkomen hebben lager dan een door het college nader te bepalen percentage van het wettelijk minimumloon, een tegemoetkoming ter ondersteuning van de zelfredzaamheid en de participatie. De regelingen hiertoe zijn opgenomen in het gemeentelijk minimabeleid.

• 2.

  Het college kan bij nadere regeling bepalen in welke gevallen en in welke mate een tegemoetkoming kan worden verstrekt.

Artikel 35. Klachtregeling

• 1.

  Aanbieders stellen een regeling vast voor de afhandeling van klachten van cliënten ten aanzien van alle voorzieningen.

• 2.

  Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de klachtregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

• 3.

  Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van de klachtafhandeling.

Artikel 36. Medezeggenschap bij aanbieders van maatschappelijke ondersteuning

• 1.

  Aanbieders stellen een regeling vast voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder, welke voor de gebruikers van belang zijn ten aanzien van alle voorzieningen met uitzondering van de Huishoudelijke Hulp en individuele hulpmiddelen.

• 2.

  Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de medezeggenschapsregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

Artikel 37. Betrekken van ingezetenen bij het beleid

• 1.

  Het college betrekt ingezetenen van de gemeente, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, bij de voorbereiding van het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning, overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

• 2.

  Het college stelt ingezetenen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende maatschappelijke ondersteuning en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

• 3.

  Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

• 4.

  Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van het tweede en derde lid.

HOOFDSTUK 10. OVERGANGSRECHT EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 38 Evaluatie

Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt eenmaal per vier jaar geëvalueerd, beginnend een jaar na de inwerkingtreding van de verordening. Het college zendt hiertoe telkens om de vier jaar beginnend een jaar na de inwerkingtreding van de verordening aan de gemeenteraad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de verordening in de praktijk.

Artikel 39. Hardheidsclausule

Indien de toepassing van de bepalingen van deze verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt, kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt gemotiveerd worden afgeweken van de bepalingen van deze verordening.

Artikel 40. Intrekking oude verordening en overgangsrecht

• 1.

  De Verordening maatschappelijke ondersteuning Gemeente Het Hogeland 2023 wordt ingetrokken.

• 2.

  Een cliënt houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening gemeente Het Hogeland 2023 en voorgaande verordeningen, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.

• 3.

  Een inwoner aan wie de voorziening herstelgerichte hulp is toegekend op grond van artikel 13 Verordening maatschappelijke ondersteuning Het Hogeland 2023, kan in aanmerking komen voor een (tweede) borgingsfase zoals bedoeld in artikel 14, tweede en derde lid Verordening maatschappelijke ondersteuning Het Hogeland 2023. Deze borgingsfase eindigt uiterlijk op 1 augustus 2024.

• 4.

  Aanvragen die zijn ingediend onder Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Het Hogeland 2023 en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens deze verordening.

• 5.

  Van het in lid 4 gestelde kan ten gunste van de cliënt worden afgeweken.

• 6.

  Beslissing op bezwaarschriften tegen besluiten op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Het Hogeland 2023 geschiedt op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Het Hogeland 2024 die ten aanzien van de betreffende zaak zijn rechtskracht behoudt.

• 7.

  Van het in lid 6 gestelde kan ten gunste van de cliënt worden afgeweken.

Artikel 41. Inwerkingtreding en citeertitel

• 1.

  Deze verordening kan worden aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning Het Hogeland 2024.

• 2.

  Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari 2024.