Beleidsregels reiskostenvergoeding re-integratie, participatie en inburgering gemeente Land van Cuijk 2022

1. Deze beleidsregels verstaan onder:

• a.

  college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Land van Cuijk;

• b.

  traject: geheel van voorzieningen gericht op arbeidsinschakeling en/of inburgering;

• c.

  reisafstand: de snelste afstand tussen woonadres en trajectlocatie.

2. Voor de overige begrippen wordt aangesloten bij de begrippen zoals die gelden in de Wet inburgering, Participatiewet, IOAW, IOAZ, Algemene wet bestuursrecht en Gemeentewet.

1. Uitkeringsgerechtigden op grond van de Participatiewet, Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW), Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ) en Aanvullende inkomensvoorziening ouderen (AIO) die een re-integratietraject volgen.

2. Niet-uitkeringsgerechtigden die op grond van de Participatiewet ondersteuning van de gemeente ontvangen voor re-integratie.

3. Inburgeringsplichtigen op grond van de Wet inburgering met een traject vanuit het college.

4. Geen recht op reiskostenvergoeding bestaat voor zover een beroep kan worden gedaan op een voorliggende voorziening die geacht wordt passend en toereikend te zijn.

1. Geen recht op vergoeding bestaat wanneer de reisafstand korter is dan 10 kilometer.

2. Bij vergoeding in geval van een enkele reisafstand van tenminste 10 kilometer geldt niet dat de eerste 10 kilometer voor eigen rekening is.

3. Van artikel 1, lid 1 sub c kan door het college worden afgeweken als blijkt dat de te reizen afstand niet haalbaar is met algemeen gebruikelijk geachte vervoersmiddelen en vergoeding in het kader van een traject volgens het college wel wenselijk is.

1. Het te vergoeden bedrag wordt bepaald op basis van het meest goedkope tarief openbaar vervoer.

2. Indien openbaar vervoer niet mogelijk is en er gebruik wordt gemaakt van een motorvoertuig, wordt via de website van googleMAPS de snelste route bepaald en de kosten vergoed gelijk aan de fiscaal vrijgelaten kilometervergoeding (2022: 19 cent per kilometer).

1. Rechthebbende komt in aanmerking voor een vergoeding voor de aanschaf van een (tweedehands) fiets indien:

• a.

  de afstand tussen het woonadres en het werk/trajectadres niet meer dan 10 kilometer is, en;

• b.

  rechthebbende niet kan beschikken over een fiets.

2. De maximale vergoeding voor een (tweedehandse) fiets is, inclusief slot en verlichting, bedraagt (50 % van) de NIBUD norm voor de kosten van een fiets.

3. Indien de afstand tussen het woonadres en het werk/trajectadres meer dan 15 kilometer is, wordt de aanschaf van een (tweedehands) elektrische fiets, inclusief slot, verlichting en accu, vergoed, en wel als:

• a.

  reizen met het openbaar vervoer niet mogelijk is, en

• b.

  geen gebruik gemaakt kan worden van de eigen vervoersmiddelen zoals bedoeld in artikel 4.

4. Indien de geprognosticeerde reiskosten conform artikel 4 voor de trajectduur meer bedragen dan de aanschafkosten uit de Nibud norm voor een (tweedehands) elektrische fiets kan rechthebbende de keuze worden voorgelegd tussen vergoeding conform artikel 4 dan wel de bruikleen van een (tweedehands) elektrische fiets. De keuze voor gebruik van een fiets kan nadien niet opnieuw gewijzigd worden gedurende de duur van het traject.

5. De maximale vergoeding voor de aanschaf van een (tweedehands) elektrische fiets, inclusief slot, verlichting en accu, is (50 % van) de NIBUD norm voor de kosten van een elektrische fiets.

6. De aanschaf van de (elektrische) fiets moet aangetoond worden door het overleggen van een betalingsnota.

7. Rechthebbende kan slechts éénmaal in aanmerking komen voor een vergoeding voor de aanschaf van een (elektrische) fiets.

8. De elektrische fiets wordt eerst verstrekt in bruikleen. Dit betekent dat rechthebbende de fiets gebruikt, maar dat de fiets eigendom blijft van de gemeente Land van Cuijk. Als rechthebbende na uitstroom zes maanden aan het werk blijft, kan de fiets in eigendom worden overgedragen aan rechthebbende. Dit kan alleen als rechthebbende de elektrische fiets nog steeds nodig heeft voor het woon-werkverkeer. Indien de duur van het traject langer is dan 2 jaar kan de fiets na verloop van deze twee jaar eveneens worden overgedragen aan rechthebbende.

1. De vergoeding wordt op maandbasis achteraf verstrekt.

2. Uitbetaling vindt plaats nadat de rechthebbende een declaratie heeft ingediend, ondersteund door bewijsstukken waaruit blijkt dat de kosten daadwerkelijk zijn gemaakt.

3. Als bewijsstuk conform lid 2 van dit artikel wordt o.a. aangemerkt een aanwezigheidsregistratie indien deze voorhanden is.

4. Het college kan de vergoeding als voorschot verstrekken.

1. Als de rechthebbende structurele functionele beperkingen heeft of werkzaam is op een baan met wettelijke loonkostensubsidie als bedoeld in artikel 10 d van de Participatiewet en niet in staat is te fietsen of met openbaar vervoer te reizen, worden door het college de kosten vergoed van de meest adequate en goedkope oplossing die kwalitatief verantwoord is. Bovendien dienen de kosten proportioneel te zijn, dat wil zeggen dat de investering in de vergoeding van de vervoerskosten moet opwegen tegen de opbrengsten van uitstroom naar werk.

2. Bij deze beoordeling worden onder andere betrokken de kosten van de vervoersvoorziening, de duur van de (potentiële) arbeidsovereenkomst in arbeidsduur per week en in contractduur, de besparing op de uitkeringslasten en eventuele andere lasten (bijvoorbeeld in het kader van de WMO). Afhankelijk van deze beoordeling kan een vergoeding worden verstrekt voor het aanpassen van de eigen fiets of auto, het verstrekken van een bruikleenauto, het vergoeden van taxivervoer, het vergoeden van kosten van het halen van een rijbewijs.

3. Vergoeding voor vervoerskosten worden niet verstrekt indien er een beroep op een voorliggende voorziening kan worden gedaan. Bovendien wordt, indien de rechthebbende een vergoeding van de vervoerskosten krijgt van zijn werkgever, deze vergoeding in mindering gebracht op de toe te kennen vergoeding.

1. De vergoeding wordt vastgesteld voor de duur van de in het kader van het plan van aanpak als bedoeld in de Participatiewet, IOAW, IOAZ c.q. het Plan Inburgering en Participatie (PIP) te verrichten trajectactiviteiten.

2. Geen recht op vergoeding bestaat voor de duur dat er feitelijk geen trajectactiviteiten worden verricht.

3. Geen recht op vergoeding bestaat op het moment dat de persoon niet langer behoort tot de onder artikel 2 genoemde rechthebbenden.

1. Deze beleidsregels treden in werking de dag na bekendmaking.

2. Voor lopende trajecten en/of plannen van aanpak met een einddatum voor 1 december 2022 geldt als ingangsdatum de eerste dag van de eerstvolgende maand waarop het traject of plan van aanpak afloopt.

3. Voor scholingstrajecten met betrekking tot de inburgeringsplicht geldt 6 maanden overgangsrecht.

Pas als de eerdere toekenning voor reiskostenvergoeding (voor re-integratie, participatie en inburgering) afloopt wordt een nieuwe beoordeling gedaan op grond deze beleidsregels. Ten gunste van rechthebbende kan op zijn verzoek hiervan worden afgeweken.