Beleidsregels Inkeerregeling Participatiewet Orionis Walcheren

Ondertekening

Toelichting

Algemeen

Aan het recht op bijstand in de Participatiewet (PW) is aan een aantal verplichtingen verbonden. Tot deze verplichtingen behoort onder meer de verplichting om werk te zoeken, te aanvaarden en te behouden en mee te werken aan maatregelen die nodig zijn voor de arbeidsinschakeling. Voor een aantal verplichtingen geldt dat de wetgever deze van een sanctie heeft voorzien, bij overtreding.

Het betreft de zgn. ‘geüniformeerde verplichtingen’, genoemd in artikel 18 lid 4 PW. Daaronder vallen o.a. de verplichting om werk te aanvaarden en te behouden, ingeschreven te staan bij een uitzendbureau en kennis en vaardigheden te verwerven die noodzakelijk zijn voor de arbeidsinscha-keling. Op het schenden van deze verplichtingen is een forse sanctie gesteld:

de uitkering wordt gedurende een maand verlaagd met 100% van de bijstandsnorm.

Het betreft een zogenaamde ‘herstelsanctie’, dat is een maatregel die erop gericht is om iemand tot ander gedrag te bewegen.

In de betreffende verlagingsbeschikking wordt gewezen op de mogelijkheid om een verzoek tot toepassing van de inkeerregeling in te dienen.

Om recht te doen aan het herstelkarakter, heeft de wetgever bepaald, dat op verzoek de verlaging kan worden herzien zodra uit de houding en gedragingen van de belanghebbende ondubbelzinnig is gebleken dat de betreffende verplichtingen (alsnog) worden nagekomen (art. 18, lid 11, PW).

Voor de toepassing van de inkeerregeling is niet vereist dat alle geüniformeerde arbeidsverplichtingen (weer) worden nagekomen. Bij de inkeerregeling gaat het alleen om de geüniformeerde arbeids-verplichting waarvoor een overtreding is geconstateerd.

Artikel 2

Als iemand tot inkeer komt en zijn gedrag aanpast, kan dat aanleiding zijn tot herziening van een opgelegde maatregel. De voorwaarden die daarvoor gelden staan in dit artikel beschreven.

Een verzoek moet schriftelijk worden ingediend. Daar waar mogelijk moeten bewijsstukken worden overgelegd. Het verzoek moet ingediend worden binnen de periode van de opgelegde verlaging. Aan het karakter van de herstelmaatregel wordt pas recht gedaan als het verbeterde gedrag leidt tot controleerbaar ander gedrag of een andere houding binnen de verlagingsperiode.

De wijze waarop iemand kenbaar maakt dat hij ‘ondubbelzinnig’ zijn gedrag of houding heeft verbeterd, wordt per geval bepaald.

Gaat het om een inschrijving bij één of meerdere uitzendbureaus dat kan dit door inschrijving worden aangetoond. Als het een verplichting is om werk te zoeken dan zal dit door sollicitatiebrieven/mails e.d. moeten worden aangetoond alsmede door houding en gedrag. Het totaalplaatje is bepalend.

Het is dan ook niet reëel om de verlaging te herzien als alleen maar aangegeven wordt dat een volgende keer een baan wel geaccepteerd zal worden als daaraan bijv. een lange reistijd verbonden is.

Artikel 3

Wordt aan de voorwaarden voldaan, dan wordt de maatregel herzien met ingang van datum van het verzoek. De uitkering wordt dan weer op de volledige norm vastgesteld. Aanpassing van de verlaging van 100% naar bijvoorbeeld 50% is niet mogelijk. De inkeerregeling kan echter pas toegepast worden als de verlaging volgens het primaire besluit voor een langere periode dan twee maanden is opgelegd.

Artikel 4

Met dit artikel wordt het toepassingsbereik bepaald. Een herziening wordt dus niet gehonoreerd als:

• •

  er sprake is geweest van het door verwijtbaar gedrag niet aanvaarden of behouden van algemeen geaccepteerde arbeid (art. 18, lid 4 onder a Participatiewet) of

• •

  verwijtbaar geen arbeid is aanvaard of behouden door zijn kleding, gebrek aan persoonlijke verzorging of gedrag (art. 18, lid 4 onder g Participatiewet).

Voorbeeld:

Iemand heeft zijn baan niet behouden door verwijtbaar gedrag. Bijvoorbeeld ontslag op staande voet wegens diefstal van goederen van de werkgever. Met het oog hierop is een verlaging op de uitkering toegepast. Als in die situatie herziening wordt gevraagd met een beroep op de inkeerregeling, kan dat niet tot herziening leiden, omdat het verwijtbare gedrag niet valt te repareren. Betrokken is immers zijn baan kwijtgeraakt en kan deze niet meer terugkrijgen. Hetzelfde is aan de orde bij het aanvaarden van arbeid. Als iemand een baan kan krijgen (concreet aanbod) en door verwijtbaar gedrag of toedoen deze niet krijgt, kan geen gebruik gemaakt worden van de inkeerregeling. Het niet doorgaan van de baan valt niet meer terug te draaien door gewijzigd gedrag.

Als iemand een baan als receptioniste niet heeft gekregen, omdat tijdens het sollicitatiegesprek een kapotte vieze trui en een versleten broek vol met gaten en verfspetters werd gedragen, kan geen gebruik gemaakt worden van de inkeerregeling. De kans om alsnog deze baan te verkrijgen is immers voorbij.

Artikel 5

Voor de toepassing van de inkeerregeling is niet van belang of het gaat om een verlaging vanwege een eerste of volgende schending van een geüniformeerde arbeidsverplichting (recidive). Als een verlaging op basis van de inkeerregeling wordt herzien, telt de toegepaste verlaging wel mee voor recidive.

Artikel 6

Dit artikel behoeft geen toelichting.

Artikel 7

Dit artikel behoeft geen toelichting.