Besluit van het dagelijks bestuur van de gemeenschappelijke regeling Belastingsamenwerking Gemeenten en Waterschappen Limburg houdende regels omtrent proceskosten bestuursrecht Uitvoeringsregel Besluit proceskosten bestuursrecht BsGW 2021

Artikel 1 Wegingsfactoren

• 1. Voor de toepassing van de wegingsfactoren, die zijn genoemd in onderdeel C.1. van de bijlage bij het Besluit proceskosten bestuursrecht, wordt een zaak in beginsel aangemerkt als gemiddeld, tenzij een zaak als (zeer) licht dan wel (zeer) zwaar dient te worden aangemerkt.

  Een zaak wordt aangemerkt als:

  • A

    zeer licht (0,25) indien de inspanning van de beroepsmatige derde en bewerkelijkheid van de zaak van geringe omvang is te achten. Daarvan is sprake indien:

    • 1.

      het om een pro forma bezwaarschrift zonder aanvulling gaat;

    • 2.

      het bezwaarschrift summier gemotiveerd is;

    • 3.

      het bezwaarschrift is voorzien van een standaardmotivering;

    • 4.

      het bezwaarschrift zich uitsluitend richt op de volledigheid van het taxatieverslag of op het ontbreken van een deugdelijke motivering zonder nadere visie en onderbouwing van de waarde;

    • 5.

      het bezwaarschrift alleen een verkeerde tenaamstelling betreft;

    • 6.

      het bezwaarschrift alleen een verkeerde adresaanduiding betreft;

    • 7.

      het bezwaarschrift alleen een verkeerde belanghebbende betreft;

    • 8.

      het bezwaarschrift is gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit.

    • 9.

      Bij alle evidente tel- en rekenfouten en daarmee gelijk te stellen misslagen.

• • B

    licht (0,5), als de complexiteit van de zaak als laag is aan te merken;

  • C

    gemiddeld (1), als e complexiteit van de zaak als gemiddeld is aan te merken;

  • D

    zwaar (1,5), als de complexiteit van de zaak als meer dan gemiddeld is aan te merken;

  • E

    zeer zwaar (2), als de complexiteit van de zaak als hoog is aan te merken.

In het bepalen van de wegingsfactor wordt aangesloten bij de door Gerechtshof ’s-Hertogenbosch geformuleerde algemene richtsnoeren voor het vaststellen van de wegingsfactor in de proceskostenvergoeding. Zie overweging 4.6.4.3 t/m 4.6.4.6 uit het Arrest Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 15 november 2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:4638.

Artikel 2 Vergoedingen deskundigenrapport

• 1.

  Voor de vergoeding van door een deskundige opgemaakt taxatierapport geldt dat deze vergoeding wordt gebaseerd op de in dit artikel vermelde tijdsbesteding en uurtarieven.

• 2.

  Bij het bepalen van de hoogte van de vergoeding van een door een deskundige opgemaakt taxatie-rapport wordt uitgegaan van de volgende tijdsbesteding:

  • a.

    2 uur voor niet-inpandige woningtaxaties;

  • b.

    4 uur voor woningtaxaties met inpandige opname;

  • c.

    maximaal 4 uren indien het taxatierapport betrekking heeft op een (incourante) niet-woning, welk aantal wordt verhoogd met 2 indien de zaak inpandig is opgenomen;

  • d.

    van de vaststelling van het aantal uren kan in bijzondere omstandigheden worden afgeweken.

• • 3.

    Bij het bepalen van de hoogte van de vergoeding van een door een deskundige opgemaakt taxa-tierapport wordt uitgegaan van de volgende uurtarieven:

    • a.

      € 53,00 exclusief BTW indien het taxatierapport betrekking heeft op een onroerende zaak die dient tot woning, welk bedrag wordt verhoogd met BTW indien de BTW op belanghebbende drukt;

    • b.

      € 68,00 exclusief BTW indien het taxatierapport betrekking heeft op een onroerende zaak die niet dient tot woning en deze zaak is aan te merken als een courante niet-woning, welk be-drag wordt verhoogd met BTW indien de BTW op belanghebbende drukt;

    • c.

      € 68,00 exclusief BTW indien het taxatierapport betrekking heeft op een onroerende zaak die niet dient tot woning en deze zaak is aan te merken als een incourante niet-woning, welk be-drag wordt verhoogd met BTW indien de BTW op belanghebbende drukt.

• • 4.

    De in het derde lid genoemde tarieven zijn gebaseerd op Richtlijn van de belastingkamers van de gerechtshoven inzake vergoeding van proceskosten bij WOZ-taxaties. Deze richtlijn is gepubli-ceerd in de Staatscourant van 28 mei 2018, nr. 28796. Indien deze richtlijn wordt gewijzigd tre-den de gewijzigde bedragen automatisch in de plaats van de in lid 3 genoemde bedragen per de datum inwerkingtreding van de nieuwe richtlijn.

Artikel 3 Samenhangende zaken

• 1.

  Samenhangende zaken worden voor de toepassing van artikel 2, eerste lid, onder a van het Besluit proceskosten bestuursrecht, beschouwd als één zaak, waarvoor vanaf vier of meer bezwaren in beginsel de wegingsfactor van 1,5 geldt;

• 2.

  Ingevolge het arrest van de Hoge Raad van 12 april 2013 (ECLI:NL:HR:2013:BZ6822) geldt voor alle waardebeschikkingen van eenzelfde belanghebbende die verenigd zijn op één ge-combineerd aanslagbiljet dat er voor het bepalen van de kostenvergoeding sprake is van één bezwaar, ongeacht om hoeveel bezwaren het gaat. Met de werkbelasting van de gemachtigde wordt rekening gehouden door de wegingsfactor (Hoge Raad 9 januari 2015, ECLI:NL:HR:2015:19).

• 3.

  Samenhangende zaken zijn: door een of meer belanghebbenden gemaakte bezwaren of inge-stelde beroepen, die door het bestuursorgaan of de bestuursrechter gelijktijdig of nagenoeg gelijktijdig zijn behandeld, waarin rechtsbijstand als bedoeld in artikel 1, onder a van het Besluit proceskosten bestuursrecht, is verleend door dezelfde persoon dan wel door een of meer personen die deel uitmaken van hetzelfde samenwerkingsverband en van wie de werkzaam-heden in elk van de zaken nagenoeg identiek konden zijn. Binnen de volgende categorieën is samenhang mogelijk:

  • I.

    Woningen

  • II.

    Niet-woningen

  • III.

    Gemengde objecten

  • IV.

    Agrarische objecten;

• • b.

    Per categorie wordt de mate van samenhang bepaald aan de hand van nagenoeg identie-ke objectkenmerken, nagenoeg identieke liggingsfactoren, nagenoeg identieke grieven en/of een combinatie van deze criteria;

  • c.

    Bezwaren ingediend door dezelfde persoon, dan wel door een of meer personen die deel uitmaken van hetzelfde samenwerkingsverband, waarin ter nadere onderbouwing wordt verwezen naar een bijgevoegd taxatierapport, worden op basis van samenhang be-schouwd als één zaak. De taxatierapporten worden afzonderlijk vergoed mits aan alle daarvoor geldende voorwaarden is voldaan.