Besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Maasgouw houdende nadere regels omtrent standplaatsen (Nadere regels standplaatsen Maasgouw 2020)

Ondertekening

BIJLAGE 1, SITUATIETEKENINGEN, BEHORENDE BIJ ARTIKEL 2:3 “NADERE REGELS STANDPLAATSEN MAASGOUW 2020”

BIJLAGE 2 TOELICHTING

• -

  Artikel 2:1, tweede lid (Standplaatsvergunning per kern): omdat binnen de kern Thorn geen locaties beschikbaar zijn met geschikte voorzieningen is binnen deze kern geen locatie aangewezen waar een standplaats kan worden ingenomen. Met geschikte voorzieningen wordt onder andere bedoeld stroomvoorzieningen, afvoer en riolering. Voor de kernen Stevensweert en Ohé en Laak zijn wel geschikte locaties. Het betreft voor Stevensweert het Jan van Steffeswert plein en voor Ohé en Laak het Dorpsplein. Op grond van het bestemmingsplan is het echter niet toegestaan om op deze locaties een standplaats in te nemen.

• -

  Artikel 2:2 (Branche indeling): om een evenwichtige verdeling van de standplaatsen te krijgen is een branche-indeling gemaakt.

• -

  Artikel 2:4 (Maximumstelsel): er is gekozen voor een maximumstelsel, omdat door het onbeperkt toestaan van het innemen van standplaatsen de volgende problemen kunnen ontstaan:

  • a.

    Verkeersproblematiek

    Standplaatsen waar goederen te koop worden aangeboden hebben in de praktijk een verkeer aantrekkend karakter. Door deze verkeer aantrekkende werking ontstaan mogelijk ongewenste oversteekbewegingen door voetgangers en ontoelaatbaar fietsverkeer in voetgangersgebieden. Daarnaast zijn parkeerproblemen niet uit te sluiten.

  • b.

    veroorzaken overlast

    Indien er veel belangstelling bestaat voor dezelfde locatie kan er een concentratie ontstaan van het aantal in te nemen standplaatsen. Op deze wijze kan overlast ontstaan, doordat het toestaan van veel standplaatsen op dezelfde locatie kan leiden tot het verstoren van de rust voor omwonenden.

  • c.

    voorkomen marktvorming

    Het toestaan van veel standplaatsen op dezelfde locatie kan feitelijk leiden tot (ongewenste) marktvorming.

  • d.

    verstoring straatbeeld

    Het innemen van meerdere standplaatsen op eenzelfde locatie kan leiden tot ernstige verstoring van het straatbeeld.

• -

  Artikel 2:5 (Uitzondering maximumstelsel seizoen producten): bij zelf geteelde landbouwproducten kan gedacht worden aan asperges, aardbeien, e.d. Daarnaast is het innemen van een standplaats bij verkoop van zelf geteelde landbouwproducten vanaf het perceel waarop ze worden geteeld alleen mogelijk als dit op grond van het bestemmingsplan is toegestaan.

• -

  Artikel 3:1, tweede lid (Toebedelingsprocedure): in de publicatie wordt de te volgen procedure kenbaar gemaakt.

• -

  Artikel 3:1, derde lid (Toebedelingsprocedure): volgens Europese en landelijke juridische uitspraken dient de gemeente transparante regels te hebben waaraan de gemeente bij de verdeling van schaarse vergunningen voldoet. Het gaat vooral om transparantieverplichtingen bij de verdeling en verlening van schaarse vergunningen, die waarborgen dat de aanvragers gelijke kansen hebben om mee te dingen naar schaarse vergunningen. Deze vereiste transparantie is nog geen vaste praktijk.

  Volgens het standplaatsenbeleid 2008 werd uitgegaan van een verdeelsysteem op grond van aanvraag en op grond van een eventuele wachtlijst. Na de inwerkingtreding van deze nadere regels worden standplaatsvergunningen die in 2017 eindigen niet meer automatisch via aanvraag of via een wachtlijst afgegeven. De vrijgekomen vergunningen worden openbaar kenbaar gemaakt via een advertentie in het plaatselijke huis-aan-huis blad en in het Gemeenteblad. Liefhebbers voor de standplaats kunnen zich vervolgens inschrijven voor de vrijkomende standplaats(en) vóór een in de publicatie genoemde datum. Bij meer dan een gegadigde voor een standplaatsvergunning op een bepaalde locatie wordt via loting door aanwezigheid van minimaal twee ambtenaren, de standplaats toegewezen. Van de loting wordt achteraf een verslag gemaakt.

• -

  Artikel 3:2, eerste lid (Proefperiode): door het hanteren van een proefperiode kan de ondernemer zelf ondervinden of de standplaats op de locatie daadwerkelijk bevalt. Dit dient in overleg met de marktmeester te gebeuren.

• -

  Artikel 3:3, eerste volzin, onderdeel c (Vervallen van een standplaatsvergunning): hiervan is bijvoorbeeld sprake bij ernstige ziekte.

• -

  Artikel 3:3, tweede lid (Vervallen van een standplaatsvergunning): de standplaatsvergunning is ingevolge artikel 1:5 Apv Maasgouw 2017 een persoonsgebonden vergunning. Een vergunning wordt persoonlijk genoemd, als die alleen of vooral is verleend vanwege de persoon van de vergunning aanvrager. De persoonlijke vergunning is in beginsel niet overdraagbaar. Een uitzondering wordt gemaakt bij het overlijden en in het geval van zwaarwegende persoonlijke omstandigheden van de standplaatsvergunninghouder.

  In dit artikellid is tevens opgenomen dat het recht voor het innemen van een standplaats alleen voor dezelfde standplaatswagen kan worden overgedragen aan de partner of kind. Door deze formulering wordt voorkomen dat een ander soort standplaatswagen wordt geëxploiteerd dan in eerste instantie.

• -

  Artikel 4:1 (Termijn): in het kader van de deregulering werd de standplaatsvergunning in beginsel voor onbepaalde tijd verleend op grond van artikel 1:7 Apv. Indien er toch een termijn aan standplaatsvergunning werd verbonden moest dit met motivering geschieden, in het belang van onder meer de openbare orde, overlast, verkeersveiligheid en milieu. Op basis van het standplaatsenbeleid Maasgouw 2008 was het uitgangspunt dat een standplaatsvergunning in beginsel voor één jaar werd verleend met een mogelijkheid tot verlenging. Bij de wijziging van de Apv in 2016 is door het college met instemming van de gemeenteraad besloten om de standplaatsvergunningen voor onbepaalde tijd te verlenen.

  De standplaatsvergunningen vallen onder de Europese Dienstenrichtlijn, een richtlijn die er op gericht is dat ondernemers makkelijker hun diensten kunnen aanbieden in Europa. Volgens deze Dienstenrichtlijn worden standplaatsvergunningen gezien als schaarse besluiten/vergunningen. Deze schaarse besluiten/vergunningen mogen niet meer voor onbepaalde tijd worden verleend.

  Schaarse besluiten/vergunningen sluiten bij de vergunningverlening namelijk degenen uit aan wie daardoor geen vergunning kan worden verleend. Hierdoor worden de onderlinge kansen van (potentiële) aanvragers om een vergunning plichtige activiteit te verrichten beperkt. Het speelveld van de mededinging komt dan aan de orde. Volgens de Dienstenrichtlijn mag de looptijd van een vergunning niet meer buitensporig lang zijn. De duur zou volgens de overwegingen in deze Dienstenrichtlijn niet langer mogen zijn dan nodig is met het oog op de afschrijving van investeringen en een billijke vergoeding van het geïnvesteerde kapitaal.

  Vandaar dat een termijn van vijf jaar wordt gehanteerd vanaf de inwerkingtreding van deze nadere regels. Dit betekent dus dat voor standplaatsen waarvoor vanaf inwerkingtreding van deze nadere regels een standplaatsvergunning wordt verleend, vijf jaar geldig zijn.

• -

  Artikel 5:2, eerste lid (Uitzondering maximumstelsel bij incidentele standplaatsen voor niet commerciële activiteiten): hieronder vallen onder andere organisaties die borstonderzoeken en kankeronderzoeken uitvoeren.

• -

  Artikel 6:2 (Bijzondere afwijkingsbevoegdheid): hiervan kan bijvoorbeeld gebruik worden gemaakt als het college van mening is dat een extra standplaats moet worden aangewezen. Bij de beoordeling naar de meerwaarde voor een extra standplaats worden synergie/complementariteit, maatschappelijk draagvlak en de kwaliteit van het product en de onderneming meegewogen.